پروین همتی، متخصص زنان و زایمان در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: خون ریزی های ضعیف و بی خطر از بینی، در دوران بارداری شایع است و این امر منجر به گشاد شدن عروق خونی و داخل بینی می شود .
همتی در خصوص شایع ترین علت خونریزی در خانم های باردار عنوان کرد: بیشترین علت های خون ریزی، پرخون بودن مخاط است که بدلیل نازک شدن سطح مخاط بینی منجر به خشکی و خونریزی در این قسمت می شود.
این متخصص زنان و زایمان در خصوص پیشگیری از خون ریزی اظهار داشت: نوشیدن آب فراوان تا تمام بافتهایتان از جمله مخاط بینی دچار خشکی نشود، هنگام عطسه ،دهان خود را باز نگه دارید و همچنین با استفاده از دستگاه بخور و فضای اتاق را خشک نگه ندارید./ع
معمولاَ اغلب لکه بینی و خونریزی ها درسه ماهۀ اول بارداری رخ می دهد. بسیاری از خانم ها تصور می کنند که این همان پریود آنهاست که در زمان بارداری نیز ادامه پیدا کرده است، که البته این فرضیه درست نیست. به محض وجود جنین در بدن شما، مغزتان به رحمتان فرمان می فرستد تا از وقوع قاعدگی(پریود) جلوگیری کند.
برخی از خانم ها حدود 14-10 روز پس از لقاح متوجه خونریزی سبکی می شوند. این خونریزی به القاء معروف است و علت آن هم این است که هنگامی که تخمک بارور شده ، خود را داخل رحم شما القاء می کند، ممکن است به دیوارۀ رحم آسیب رسانده و باعث خونریزی خفیف شود. این خونریزی نباید بیشتر از چند روز به طول انجامد و معمولاَ بسیار سبک نیز می باشد. خونریزی القاء نباید باعث نگرانی شود ولی اگر این زمان بیش از چند روز طول کشید و یا به خونریزی سنگین تبدیل شد، فوراَ پزشک معالج خود را در این باره ببینید.
در ابتدای دوران بارداری رحم شما دچار تغییرات بسیاری شود تا بتواند جنین را در خودش جای دهد. بدن شما مقدار بیشتری خون را به رحم پمپ می کند تا بتواند جنین را تغذیه کند، گاهی همین امر می تواند باعث خونریزی بسیار سبک در سه ماهۀ اول حاملگی باشد. دلایل دیگر برای خونریزی می تواند داشتن نزدیکی با همسرتان و یا معاینۀ پزشک زنان باشد که باعث التهاب گردن رحم و در نتیجه لکه بینی یا خونریزی شود. به خاطر داشته باشید در حالی که این خونریزی ها سبک و کوتاه مدت باشند، جای نگرانی نیست. اگر این زمان بیش از چند روز طول کشید و یا به خونریزی سنگین تبدیل شد، فوراَ پزشک معالج خود را در این باره ببینید.
برخی از خونریزی ها در سه ماهۀ اولیه بارداری می توانند نشانۀ مشکلی برای شما یا جنین باشند:
.
سقط جنین:
حدود - حاملگی ها به سقط جنین ختم می شوند. احتمال بروز سقط جنین معمولاَ تا هفتۀ 12 بارداری وجود دارد. خونریزی و یا لکه بینی به خصوص اگر تواَم با دل درد، تب و یا لرز باشد، می تواند دلیل سقط جنین باشد. در صورت داشتن این علایم سریعاَ به پزشک مراجعه کنید.
.
بارداری خارج از رحم:
خونریزی در سه ماهگی اول بارداری می تواند به علت باردلری خارج از رحم باشد. در هر 60 حاملگی 1 حاملگی خارج از رحم اتفاق می افتد. این حالت می تواند هم برای مادر و هم برای جنین بسیار خطرناک باشد. بنابراین اگر کوچک ترین شکی به حاملگی خارج از رحم دارید سریعاَ به پزشک و یا بیمارستان مراجعه کنید. از علایم بارداری خارج از رحم، علاوه بر خونریزی سنگین می تواند درد ناگهانی در زیر شکم معمولاَ در یک طرف، سرگیجه و یا ضعف که می تواند دلیلی بر خونریزی داخلی باشد، باشد.
.
لکه بینی و خونریزی در سه ماهۀ دوم یا سوم حاملگی:
با اینکه اغلب خانم ها در صورت داشتن لکه بینی و خونریزی آن را در ابتدای حاملگی تجربه می کنند، ولی گاهی ممکن است لکه بینی و خونریزی در ماه های آخر نیز اتفاق بیفتد.
بعضی اوقات این خونریزی ممکن است به دلایل نامربوط به بارداری باشد. گاهی ممکن است عفونت و یا گرفتن بیماری های جنسی سبب ملتهب کردن رحم و در نتیجه باعث لکه بینی و خونریزی شود.
در اواخر دوران بارداری، خونریزی یا لکه بینی به خصوص اگر همراه با دل درد و یا انقباضات باشد، می تواند دلیلی برای زایمان زودرس و پیش از موعد باشد. برای اطمینان از اینکه چه عاملی باعث این علایم شده است حتماَ به پزشک مراجعه کنید.
هر چند احتمال سقط جنین بعد از سه ماهۀ اول بسیار کم است، ولی وجود خونریزی شدید می توان به این خاطر باشد. در صورت هر گونه لکه بینی و خونریزی غیر عادی به پزشک مراجعه کنید.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
از هر کلیه یک حالب خارج و به مثانه مرتبط میشود. مثانه عضوی عضلانی است که در جلوی رحم قرار گرفته ادرار از داخل مثانه از راه مجرای ادرار خارج میشود. به دلیل کوتاهی مجرای ادراری در زنان و نزدیکی آن با واژن و مقعد احتمال ابتلای آنان به عفونتهای ادراری بیشتر است.
تغییرات دستگاه ادراری در همگان بارداری:
حاملگی روی عملکرد و ساختمان دستگاه ادراری تأثیر میگذارد. یکی از تغییرات، گشاد شدن مجاری ادرار است که این امر موجب
باقی ماندن ادرار در مجرا میشود و فرد را برای ابتلا به بیماری مستعد میکند.
در اوایل بارداری به علت تغییرات هورمونی و در اواخر بارداری به دلیل بزرگ شدن رحم و فشار روی مثانه، دفعات ادرار کردن بیشتر میشود که اگر با علائم دیگری مانند سوزش ادرار همراه نباشد طبیعی است.
علائم بیماری:
عفونت ادراری در مثانه و کلیه دیده میشود.
در عفونت مثانه بیمار از سوزش ادرار، درد هنگام ادرار کردن، درد زیر دل، تکرر ادرار، احساس سریع دفع ادرار بطوری که فرد به محض احساس دفع ادرار نمیتواند از خروج آن بطور ارادی جلوگیری کند.
در عفونت کلیه علاوه بر علائم فوق بیمار از درد پهلوها، تب، لرز، تهوع، استفراغ نیز شکایت دارد.
عفونت اداراری در دوران بارداری و پس از زایمان برای مادر خطرناک است. از عوارض آن در بارداری ایجاد دردهای زودرس زایمانی و تولد نوزاد کم وزن است. در عفونت کلیه، مادر نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. بنابراین در صورت بروز هریک از علامتها، پرسنل بهداشتی باید سریعاً مادر را به پزشک مرکز بهداشتی درمانی ارجاع دهد.
راه تشخیص بیماری:
راه تشخیص بیماری آزمایش تجزیه و کشت ادرار است که به طور معمول دوبار در بارداری (در اولین ملاقات یکی از هفتههای 6 تا 10 حاملگی و تکرار آن در یکی از هفتههای 26 تا 30 حاملگی) انجام میشود. وجود بیش از حد میکروب در ادرار نشانه عفونت است. در برخی افراد با وجود علائمی مانند سوزش ادرار، کشت ادرار منفی است که این زنان نیز بایستی حتماً توسط پزشک و ماما بیشتر بررسی گردند.
توصیههای بهداشتی:
رعایت موارد زیر برای پیشگیری از ابتلا به عفونت ادراری ضروری است:
•ناحیه تناسلی را از جلو به عقب بطور مرتب با آب شسته و با حوله یا دستمال خشک کنید.
•به منظور تخلیه کامل ادرار از مثانه بهتر است که در هنگام ادرار کردن، طرف جلو خم شوید.
•لباس زیر باید از جنس نخ باشد و روزانه تعویض شود.
•از پوشیدن لباس زیر تنگ و نایلونی که منجر به افزایش رطوبت و گرما در ناحیه تناسلی میشود و زمینه را برای رشد میکروب فراهم میکند اجتناب کنید.
•ادرار را به طور مرتب تخلیه و از نگه داشتن طولانی مدت آن اجتناب کنید.
•برخی مادران به دلیل تکرر ادرار در بارداری، مصرف مایعات را محدود میکنند ولی این کار نادرست است و روزانه بایستی حداقل 2 تا 3 لیتر آب و مایعات (8 تا 12 لیوان) مصرف شود.
•حتماً قبل از خوابیدن ادرار کنید. قبل و بعد از نزدیکی نیز مثانه خود را خالی کنید.
•ماست و میوههای ترش مزه مانند لیمو مصرف کنید با اسیدی شدن ادرار امکان رشد میکروب کمتر میشود.
•پس از زایمان نیز لازم است مثانه را به طور مرتب خالی کنید و نواربهداشتی خود را به طور مرتب عوض کرده و روزانه نیز حمام کنید.
•ممکن است در خانمی که جهت انجام زایمان طبیعی از برش و بخیه برای وی استفاده شده است (اپی زیاتومی) در هنگام ادرار کردن در محل بخیهها احساس سوزش ادرار و ناراحتی وجود داشته باشد که به تدریج بهبود مییابد. ولی اگر پس از زایمان درد زیر دل و سوزش ادرار داشته باشید باید فوری به پزشک مراجعه نماید.
به زنان باردار توصیه میشود که علایم عفونت قارچی واژن را بشناسند و به محض مواجهه با آن، سریعاً به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند.
علایم عفونت قارچی واژن شامل موارد زیر میباشد :
1- ترشحات واژن: یکی از شایعترین علایم عفونت قارچی در طول دوران بارداری، ترشحات سفید رنگی است که از ناحیه واژن خارج میشود. هم چنین ممکن است به رنگ سبز یا زرد هم باشد. مقدار این ترشحات میتواند زیاد یا کم باشد.
2- خارش و سوزش: ناحیه تناسلی این بانوان معمولاً متورم میباشد و در طول بارداری احساس خارش و سوزش در این ناحیه دارند. سوزش این ناحیه ممکن است شدید شود و شدت سوزش در هنگام رابطه جنسی با همسر و ادرار کردن بسیار بدتر میشود.
3- بوی واژن: موقع عفونت قارچی، بوی نامطبوعی ایجاد میشود. البته بوی نامطبوع واژن و یا ترشحات واژن، در بیماریهایی نظیر واژینوباکتریال نیز دیده میشود. آزمایش ترشحات توسط پزشک متخصص، در تشخیص قطعی و دقیق بیماری به پزشک کمک میکند.
تذکر
ترشحات طبیعی واژن در زنان را نباید با عفونت قارچی اشتباه گرفت. ترشحات طبیعی شبیه ترشحات زنان قبل از قاعدگی میباشد. اگر در مورد طبیعی یا غیر طبیعی بودن این ترشحات شک دارید، با پزشک خود مشورت نمایید.
اگرچه امکان درمان طبیعی عفونت قارچی واژن در دوران بارداری وجود دارد، اما به دلیل اهمیت این دوران بهتر است مادران مبتلا تحت نظر پزشک متخصص زنان به درمان این بیماری بپردازند
پیشگیری از عفونت قارچی واژن در دوران بارداری
1- بانوان باید به خشک و تمیز بودن واژن خود در تمام طول زندگی، به ویژه در دوران بارداری توجه کافی داشته باشند.
2- برای خشک کردن ناحیه واژن، از دستمال تمیز استفاده کنید و از جلو به عقب خشک کنید تا میکروبهای ناحیه عقب به جلو وارد نشوند.
3- در دوران بارداری از لباس زیر نخی و شلوار گشاد استفاده کنید تا هوا به خوبی در این ناحیه جریان داشته باشد.
4- مصرف یک لیوان ماست برای کاهش ابتلا به عفونت قارچی بسیار مناسب است.
اهمیت درمان عفونت قارچی حین بارداری
اگرچه امکان درمان طبیعی عفونت قارچی واژن در دوران بارداری وجود دارد، اما به دلیل اهمیت این دوران بهتر است مادران مبتلا تحت نظر پزشک متخصص زنان به درمان این بیماری بپردازند و اگر مایل باشند راه های طبیعی درمان را هم در منزل انجام دهند.
درمان عفونت قارچی واژن در بارداری بسیار مهم است، زیرا سلامت جنین مطرح است و احتمال به دنیا آمدن نوزاد بیمار از مادر مبتلا بسیار بالاست. عفونت قارچی واژن در مادر، به صورت مشکلاتی در دهان و پوست نوزاد بروز میکند. بثورات پوستی در این نوزادان به سختی درمان میشود.
درمان عفونت قارچی در بارداری
- خوردن ماست به این دسته از بیماران توصیه میشود.
- همچنین میتوانید در ناحیه واژن خود کمی ماست بمالید. ماست حاوی موادی است که عفونتهای قارچی را از بین میبرد. روزانه چند قاشق ماست به این ناحیه بمالید و بگذارید تا خشک شود و سپس آن را بشویید و خشک کنید.
ماست استفاده شده باید از نوع ساده باشد و باید از مصرف ماست با طعمهای مختلف مثلاً ماست موسیر و ماست بادمجان پرهیز کرد.
- مصرف چند حبه سیر و یا قرص سیر بسیار مفید میباشد. سیر هم مانند ماست، عفونتهای قارچی واژن را از بین میبرد.
- خوردن زغال اخته و یا آب قرهقروت برای از بین بردن عفونت قارچی مناسب میباشد.
- مادران بارداری که به عفونت قارچی واژن مبتلا هستند، باید مصرف مواد غذایی شیرین و قند و شکر را کاهش دهند. مصرف قند و شیرینیها، رشد قارچها را سریعتر و بیشتر میکند.
- استفاده از کرمهای ضد قارچ با تجویز پزشک متخصص، برای از بین بردن عفونت قارچی مناسب است.
- چند قطره روغن درخت چای را در یک لیوان آب بریزید و سپس تامپون را به این مواد آغشته کنید و وارد ناحیه واژن کنید. اگر این کار را چند روز و روزی سه مرتبه انجام دهید، عفونت قارچی از بین خواهد رفت.
- استفاده از سرکه سیب : ناحیه واژن را با سرکه سیب شست و شو دهید.
- استفاده از عسل : مقداری عسل ار به مدت 15 تا 20 دقیقه به ناحیه واژن خود بمالید تا علایم بیماری تسکین یابد. سپس عسل را پاک کنید و واژن را به خوبی بشویید.
تذکر
- معمولاً در دوران بارداری از داروهای خوراکی برای از بین بردن عفونت قارچی استفاده نمیشود، مگر در شرایط خاص که پزشک تجویز کند، زیرا احتمال جذب و وارد شدن آن به بدن جنین و اثرات سوء آن بر جنین وجود دارد.
- حتی قبل از استعمال موضعی از مواد بالا مثل ماست و عسل و روغن درخت چای نیز با پزشک متخصص خود مشورت کنید تا ضرری برای شما نداشته باشند.
- هنگام ابتلا به عفونت قارچی واژن و کمی پس از بهبودی، نباید برای تمیز کردن واژن از دوش واژینال استفاده کنید، زیرا استفاده از آن در دوران بارداری بسیار خطرناک است.
- هنگام ابتلا به عفونت قارچی واژن در بارداری از رابطه جنسی با همسر خود پرهیز کنید، زیرا وضعیت بیماریتان را بدتر میکند.
- هنگام استفاده از تامپون در بارداری دقت کنید و از پزشک خود اجازه لازم را کسب کنید. در ماه های ابتدایی بارداری و در برخی زنان، استفاده نادرست از تامپون، مشکلاتی از جمله خونریزی را ایجاد میکند.
منبع: تبیان
همشهری آنلاین: پژوهشگران با انجام مطالعاتی برروی موشها دریافتند اثر متقابل عفونت دوران بارداری و استرس در دوران بلوغ نقش مهمی را در بروز اسکیزوفرنی ایفا میکند
به گزارش مهر، حدود یک درصد جمعیت، دچار اسکیزوفرنی هستند که اختلال ذهنی غیرقابل درمان است.
روانشناسان و عصب شناسان مدتها عوامل محیطی مضر را در بروز این بیماری مقصر میدانستند.
عفونتهای دوران جنینی مانند عفونتهای انگلی یا آنفلوانزا، پیشینههای روانشناختی، استرس یا سابقه خانوادگی همگی میتواند عوامل خطر در نظر گرفته شوند.
تا کنون محققان نتوانسته بودند تاثیر متقابل عوامل فردی مرتبط با این بیماری ذهنی شدید را شناسایی کنند.
گروهی از محققان سوئیسی به پیشرفت مهمی در شناخت این بیماری رسیدهاند: برای نخستین بار آنها توانستند شواهد شفافی از ترکیب دو عامل محیطی مرتبط با بروز تغییرات مغزی مربوط به اسکیزوفرنی دست یابند.
آنها همچنین دریافتند در کدام مرخله از زندگی یک فرد باید از بروز این بیماری پیشگیری کرد.
دانش پژوهان یک مدل موشی خاص را ایجاد کردند و توانستند فرایندهای مغزی انسان را در این موجود شبیه سازی کنند.
نخستین تاثیر محیطی منفی که زمینه را برای بروز اسکیزوفرنی فراهم میکند عفونت ویروسی مادر در نیمه نخست دوران بارداری است.
اگر کودکی سابقه چنین عفونتی را در دوران جنینی داشته باشد و در دوران بلوغ تحت استرس شدید قرار بگیرد احتمال اینکه در آینده به اسکیزوفرنی مبتلا شود بسیار بالا میرود.
با این حال این اختلال ذهنی به ترکیب این دو تاثیر محیطی منفی برای بروز نیاز دارد و وجود یکی از این دو برای ایجاد این بیماری کافی نیست.
محققان میگویند عفونت مادر در دوران باداری برخی سلولهای ایمنی خاص را در سیستم اعصاب مرکزی در مغز جنین موسوم به سلولهای میکروگلیال فعال میکند. این سلولها سیتوتوکسین تولید میکنند که رشد مغز را در جنین تغییر میدهد.
اگر این فرد در دوران بلوغ تحت استرس زیاد قرار بگیرد این تغییرات مغزی مشکل ساز شده و زمینه برای بروز اسکیزوفرنی افزایش مییابد.
محققان میگویند با این یافتهها اکنون میتوان برای افراد پر خطر اقدامات پیشگیرانهای را در برابر این اختلال اندیشید.
محققان با تاکید بر اینکه مادران بادار نباید از نتایج این تحقیقات نگران شوند، میگویند عوامل متعددی باید دست به دست بدهد تا این بیماری بروز کند از جمله ژنتیک که البته در این مطالعه نادیده گرفته شده است.
تغییرات فیزیولوژیک و آناتومیک دستگاه ادراری در دوران بارداری به گونهای است که عفونتهای ساده و خفیف بدون علامت میتواند عوارض شدید و پیچیدهای را برای مادر و جنین به وجود آورد.
دکتر نازلی فراهانچی برادران در گفتوگو با خبرنگار «بهداشت و درمان» ایسنا واحد علوم پزشکی ایران، درمورد تحقیق خود گفت: عفونتهای ادراری یکی از شایعترین مشکلات دوران بارداری است که طیف وسیعی از علائم و نشانهها از پیلونفریت (عفونت کلیوی) در مادر و جنین یا وجود عفونت ادراری بدون علامت (باکتری اوری) را شامل میشود.
وی با تاکید بر درمان آنتی بیوتیکی عفونت ادراری توسط پزشک در این دوران افزود: چنانچه این عفونت درمان نشود باعث عفونت کلیوی، کم خونی، فشارخون بالا، عفونت رحمی بعد از زایمان و همچنین سقط جنین خواهد شد.
دکتر فراهانچی برادران با اشاره به این که عفونت ادراری مادر، کم وزنی شدید و کاهش رشد داخل رحمی در جنین را موجب میشود، تصریح کرد: در نتایج به دست آمده از تحقیق مذکور که بر روی 100 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستانهای فیروزگر و اکبر آبادی انجام شد، 36 بیمار دارای باکتری اوری (نوع بدون علامت) بودند که در 33 درصد از آنها کشت ادرار مثبت گزارش شده بود.
وی لزوم انجام این تحقیق را نبودن آمار مناسب در زمینه عفونتهای ادراری در زنان باردار دانست و افزود: در حالی که تاکنون گفته میشد تنها 7 تا 10 درصد از مادران مبتلا به این عفونت میشوند، اما طبق مطالعات جدید رقمی معادل 36 درصد از زنان باردار دارای این باکتری هستند.
دکتر فراهانچی برادران، طول مجرای ادراری کوتاه در زنان، فشار ناشی از رحم به مثانه در هنگام حاملگی و بزرگ شدن حجم مثانه، دیرتر خارج شدن ادرار و همچنین مقاربت در این دوران را از علل اصلی بالا رفتن ریسک عفونت ادراری در زنان حامله دانست و افزود: بیماریهایی همچون دیابت، نقص سیستم ایمنی و ناهنجاری دستگاه ادراری نیز رابطه مستقیمی با عفونت ادراری دارند.
وی در پایان آزمایش ادرار بعد از تشخیص حاملگی را مهمترین فاکتور شناسایی و درمان عفونت ادراری در زنان باردارعنوان کرد و گفت: براساس نتایج حاصله، حاملگی در سن بالا و انجام سزارین در زایمان قبلی نیز احتمال ابتلا به این عفونت را افزایش میدهند.
بسیاری از عفونتهای آمیزشی با پیامدهای نامناسب بارداری همراهند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده توصیه میکند که تمامیزنان باردار از نظر عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی در اولین فرصت ممکن غربالگری شوند. درمان ضدرتروویروسی بسیار فعال میتواند انتقال این ویروس را به جنین کاهش دهد...
غربالگری کلامیدیا برای تمام زنان در آغاز مراقبتهای دوران بارداری و بار دیگر در سهماهه سوم در زنان زیر 25 سال یا در معرض خطر توصیه میشود. معلوم شده که استفاده از آزیترومایسین در زنان باردار بیخطر است و به عنوان گزینه درمانی مناسب برای کلامیدیا در طول بارداری توصیه میشود. غربالگری گنوره نیز در اوایل بارداری برای کسانی توصیه میشود که در معرض خطر قرار داشته یا در منطقهای با شیوع بالا زندگی میکنند؛ این کار باید در سهماهه سوم نیز در بیمارانی که کماکان در معرض خطرند، تکرار شود. درمان توصیهشده برای گنوره عبارت است از 125 میلیگرم سفتریاکسون داخل عضلانی یا 400 میلیگرم سفیکسیم خوراکی. آنتیژن سطحی هپاتیت B و سرولوژی از نظر سیفیلیس نیز باید در اولین ویزیت دوره بارداری بررسی شود. پنیسیلین بنزاتین G کماکان به عنوان درمان اصلی سیفیلیس باقی مانده است. غربالگری از نظر عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس تناسلی با شرح حال و معاینه از نظر ضایعات فعال و تشخیص موارد جدید با کشت یا آزمون واکنش زنجیره پلیمراز از ضایعات فعال انجام میشود. سرولوژی متداول برای غربالگری توصیه نمیشود. از داروهای ضد ویروسی خوراکی مانند آسیکلوویر و والاسیکلوویر میتوان در بارداری استفاده کرد. درمان سرکوبگر از هفته 36 بارداری موجب کاهش ریزش ویروس در هنگام زایمان در بیماران در معرض خطر ضایعات فعال میشود. غربالگری برای تریکومونیاز یا واژینوز باکتریایی برای زنان بدون علامت توصیه نمیگردد زیرا شواهد موجود نشان میدهد که درمان موجب بهبود پیامدهای بارداری نمیشود.
عفونتهای هنگام بارداری روی مادر و جنین، چه در رحم و چه هنگام زایمان، تاثیر میگذارند. بسیاری از عفونتها ممکن است با زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد و افزایش مرگومیر ناشی از آن در ارتباط باشند. به دلیل چنین خطراتی، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها(1) (CDC) غربالگری برای برخی از عفونتهای آمیزشی را در نخستین ویزیت بارداری و سپس در سهماهه سوم برای مادران گروه پرخطر توصیه میکند (جدول 1).
همچنین CDC توصیههایی را برای درمان عفونتهای آمیزشی در دوره بارداری منتشر کرده است.
غربالگری
در ایالات متحده تمام زنان باید از نظر عفونت با ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) در اولین فرصت ممکن در طول بارداری غربالگری شوند. اگر بیمار از انجام آزمون سر باز زد، پزشک باید اهداف خود را بیان کند و با جدیت به تشویق برای انجام آزمون ادامه دهد. آزمونهای غربالگری دیگری که برای تمام زنان باردار توصیه میشوند عبارتند از آزمونهای هپاتیت B، سیفیلیس و کلامیدیا تراکوماتیس. زنان در معرض خطر باید از نظر نایسریا گنوره و هپاتیت C هم بررسی شوند. شواهد کنونی از انجام غربالگری رایج برای واژینوز باکتریایی حمایت نمیکنند.
زنان کمتر از 25 سال و کسانی که در معرض خطر عفونت با کلامیدیا قرار دارند (مانند کسانی که چند شریک جنسی دارند)، باید در سهماهه سوم دوباره غربالگری شوند. زنانی که کماکان در معرض خطر گنوره قرار دارند، نیز باید دوباره در سهماهه سوم تحت غربالگری قرار گیرند.
در صورت شناسایی عفونت، پزشک باید مادر را آگاه ساخته، از کفایت و ایمنی درمان مطمئن کند و توصیههای لازم و درمان برای شریک جنسی را نیز ارایه دهد. پزشکان باید مشاورههای لازم را درباره استفاده از کاندوم و خودداری از تماس جنسی تا زمان بهبودی کامل ارایه دهند.
کلامیدیا
کلامیدیا تراکوماتیس شایعترین پاتوژن باکتریایی منتقله از راه جنسی در ایالات متحده است و بین 15-5 از زنان باردار دچار عفونت با آن هستند. انتقال کلامیدیا تراکوماتیس از مادر به نوزاد میتواند در هنگام تولد رخ دهد و سبب افتالمیا نئوناتوروم یا پنومونیت در نوزاد یا آندومتریت پس از زایمان در مادر شود. برخی از گزارشها کلامیدیا را با وزن کم هنگام تولد و زایمان زودهنگام مرتبط میدانند اما یک مطالعه هیچ ارتباطی را در این زمینه نیافت.
آزمون تقویت اسید نوکلئیک(1)(NAAT) آزمون ترجیحی برای کلامیدیا است زیرا حساسیت و ویژگی آن بالا بوده، در آن از نمونههایی استفاده میشود که به روش غیر تهاجمی به دست آمدهاند. این آزمون را میتوان با استفاده از نمونههای سرویکال یا ادراری انجام داد. آزمونهای غیر از تقویت و غیر از کشت، مانند آزمون پروب DNA، کماکان در غیاب آزمون NAAT یا گران بودن آن به عنوان یک گزینه باقی ماندهاند. توصیه میشود که آزمون در زنان باردار 3 هفته پس از تکمیل درمان تکرار شود.
تتراسایکلینها در بارداری به دلیل خطر ناهنجاریهای استخوانی و دندانی منع مصرف دارند. به نظر میرسد که آموکسی سیلین (500 میلیگرم خوراکی سه بار در روز برای 7 روز) برای درمان موثر باشد اما دادههای کمی درباره کارایی طولانیمدت آن برای عفونتهای نوزادی وجود دارد. یک کارآزمایی تصادفیشده که تکدوز آزیترومایسین را با اریترومایسین 500 میلیگرم هر 6 ساعت به مدت 7 روز مقایسه میکرد، بیانگر افزایش پذیرش بیماران، کاهش عوارض گوارشی و اثربخشی مشابه با آزیترومایسین بود. هیچ مطالعه طولانیمدتی درباره استفاده از آزیترومایسین در بارداری منتشر نشده است؛ با این همه، آزیترومایسین از نظر اداره نظارت بر غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در رده B برای استفاده در بارداری قرار دارد و به عنوان درمان خط اول برای کلامیدیا در بارداری توصیه میشود. در مواردی که همکاری بیمار مورد تردید است، تک دوز یک گرمی آزیترومایسین را میتوان در مطب به بیمار داد.
گنوره
نایسریا گنوره ممکن است در هنگام زایمان از دستگاه تناسلی مادر به نوزاد سرایت کند و سبب افتالمیا نئوناتوروم، عفونت سیستمیک نوزاد، آندومتریت یا عفونت لگنی مادر شود. خطر انتقال از مادر آلوده به نوزاد بین 47-30 درصد است.
غربالگری را میتوان با کشت روی محیط تایر- مارتین انجام داد که در جمعیتهای با شیوع کم عفونت این روش توصیه میشود. آزمونهای هیبریدیزاسیون اسید نوکلئیک نمونههای سرویکس و NAAT روی نمونههای سرویکس یا ادرار نیز مورد استفاده قرار میگیرند؛ اما NAAT دارای بیشترین حساسیت و ویژگی است. کشت در دسترسترین آزمون محسوب میشود و مزیت آن فراهم کردن اطلاعاتی درباره حساسیت میکروب به آنتیبیوتیکها است. تکرار آزمون در سهماهه سوم برای بیمارانی که کماکان در معرض خطر قرار دارند، توصیه میشود.
یک مرور کاکرین درباره درمان گنوره در بارداری چنین نتیجهگیری میکند که تزریق عضلانی 125 میلیگرم سفتریاکسون و 2 گرم اسپکتینومایسین دارای اثر درمانی مشابهی نسبت به آموکسیسیلین و پروبنسید خوراکی است. یک کارآزمایی تصادفیشده نشان داده که 400 میلیگرم سفیکسیم خوراکی میتواند به اندازه تزریق عضلانی 125 میلیگرم سفتریاکسون برای درمان گنوره در بارداری موثر باشد. CDC بهکارگیری هر یک از این درمانها را برای گنوره مناسب میداند. در گذشته سفیکسیم به اندازه کافی در دسترس نبود. اسپکتینومایسین به ندرت به کار میرود زیرا برای تزریق دوز عضلانی آن به حجم زیادی نیاز است.
هپاتیت
CDC غربالگری رایج را برای تمام زنان باردار از نظر آنتیژن سطحی هپاتیت HBsAg) B) به منظور شناسایی بیماری در مادر و پیشگیری از انتقال به جنین توصیه میکند. HBsAg در عفونتهای حاد و مزمن وجود دارد. وجود آنتیبادی ایمونوگلوبین M بر ضد آنتیژن هسته هپاتیت B تشخیصدهنده عفونت اکتسابی حاد یا تازه است. HBsAg اولین شاخص ویروسی قابل سنجش در عفونت هپاتیت B است که اغلب پیش از افزایش سطح ترانسآمینازهای کبدی ظاهر میشود اما ممکن است پس از 2-1 ماه غیر قابل اندازهگیری باشد.
زنان بارداری که برای درمان عفونتهای آمیزشی مراجعه کردهاند و پیش از این واکسینه نشدهاند، باید واکسن هپاتیت B را دریافت کنند. نوزاد مادران HBsAg-مثبت باید در هنگام تولد ایمونوگلوبین هپاتیت B را به همراه واکسن آن دریافت کنند. اطلاعات بیشتر درباره درمان مادران مبتلا به هپاتیت B و نوزادان آنها در اینترنت قابل دسترسی است.(1)
غربالگری برای هپاتیت C به طور معمول در بارداری توصیه نمیشود. زنان دارای عوامل خطر شناختهشده (مانند سابقه اعتیاد تزریقی، انتقال خون یا پیوند عضو پیش از سال 1992) باید مورد مشاوره قرار گرفته، از نظر آنتیبادیهای هپاتیت C آزمایش شوند. نزدیک به 5 از نوزادان مادرانی که به هپاتیت C آلودهاند، نیز به این ویروس آلوده میشوند. به نظر نمیرسد که شیردهی سبب انتقال هپاتیت C شود.
RE: مباحث مربوط به خونریزی و عفونت در دوران بارداری - faribajoon - ۶ ۹-۱۳۹۲ ۱۱:۵۳ عصر
ویروس هرپس سیمپلکس
ویروس هرپس سیمپلکس(1) (HSV) عفونت آمیزشی بسیار شایعی است که آثار مخرب بالقوهای روی نوزادان دچار عفونت دوره جنینی دارد. خطر انتقال در مادرانی که نزدیک به زمان زایمان به عفونت HSV تناسلی دچار میشوند، 50-30 بیشتر است. تشخیص بالینی هرپس تناسلی هنگام بارداری در زنان آلوده به HIV میتواند عامل خطرزایی برای عفونت HIV حوالی زایمان باشد.
غربالگری بالینی با مشاهده ضایعات یا شرح حال بیمار انجام میشود. تشخیص با کشت یا آزمون واکنش زنجیرهای پلیمراز از ضایعه فعال انجام میگیرد. آزمونهای سرولوژیک رایج توصیه نمیشوند.
معلوم شده که شروع تجویز آسیکلوویر یا والاسیکلوویر در هفته 36 بارداری به طور معنی داری سبب کاهش عود ضایعات هرپس سیمپلکس و ریزش ویروس در هنگام زایمان در بیماران در معرض خطر ضایعات فعال میشود و تعداد زایمانهای سزارین به دلیل هرپس تناسلی را کم میکند. معلوم شده که درمان با آسیکلوویر از نظر هزینه مناسب است و درمان توصیهشده CDC برای عفونت HSV در هنگام بارداری به شمار میآید. همچنین CDC استفاده از آسیکلوویر را در طول بارداری برای زنان دچار هرپس تناسلی عودکننده در نزدیکی زایمان توصیه میکند.
ویروس نقص ایمنی انسانی
اداره سلامت عمومی ایالات متحده و کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده(2) (USPSTF) آزمایش تمام زنان باردار را از نظر عفونت HIV توصیه میکنند که بهتر است در اولین ویزیت بارداری انجام شود. آزمایش باید داوطلبانه باشد و بدون اجبار صورت گیرد. زنانی که در معرض خطر بیشتری قرار دارند (مانند افراد دارای سابقه بیماری آمیزشی، کسانی که فعالیت جنسی در ازای دریافت پول یا مواد دارند، کسانی که دارای چند شریک جنسی در طول بارداری هستند، کسانی که از داروهای غیرمجاز استفاده میکنند، یا کسانی که شریک جنسی HIV مثبت یا در معرض خطر بالا دارند)، باید در سهماهه سوم نیز دوباره آزمایش شوند. آزمایش با استفاده از ایمنیسنجی به کمک آنزیم برای آنتیبادیهای ضد HIV انجام میشود. برای رد نتایج مثبت کاذب باید آزمونهای مثبت به وسیله آزمون وسترن بلات یا ایمونوفلورسانس به تایید برسند.
اهداف درمانی عبارتند از کنترل عفونت مادری و کاهش انتقال به جنین. از درمان ضد رتروویروسی بسیار فعال(3) (HAART) برای کاهش بار ویروسی در هنگام بارداری استفاده میشود (به جز افاویرنز که به دلیل تراتوژن بودن در مطالعات حیوانی در گروه دارویی D در طول بارداری قرار میگیرد). زایمان سزارین انتخابی در هفته 38 موجب کاهش خطر انتقال عفونت در زنانی میشود که داروی ضد رتروویروسی مصرف نکردهاند یا تنها از زیدوودین استفاده میکنند. راهکارهای درمان HIV در پایگاه اینترنتی AIDSinfo در دسترس قرار دارند.(4) به دلیل تغییر سریع مفاهیم مربوط به درمان HIV، این توصیهها مرتب در حال تغییر هستند.
ویروس پاپیلومای انسانی
عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی(5) (HPV) بسیار شایع است و اغلب به طور خودبهخودی رفع میشود. آزمایش از نظر HPV در تریاژ زنان دارای سلولهای سنگفرشی آتیپیک با اهمیت نامشخص در پاپ اسمیر مفید تلقی میشود. درمان در زنان بدون ضایعات سنگفرشی داخل اپیتلیومی یا زگیلهای تناسلی توصیه نمیشود.
تشخیص زگیل تناسلی با مشاهده صورت میگیرد. در صورت عدم اطمینان از تشخیص، عدم پاسخ زگیلها به درمان استاندارد، پیگمانته بودن، زخمی بودن، ثابت بودن یا خونریزی ضایعه، ممکن است به نمونهبرداری بافتی نیاز باشد. از آنجا که احتمال تکثیر و شکنندگی زگیلهای تناسلی در بارداری وجود دارد، بسیاری از متخصصان برداشتن این ضایعهها را توصیه میکنند. پودوفیلوکس، ایمیکیمود و پودوفیلین در دوره بارداری توصیه نمیشوند. تری کلرواستیک اسید 90-80 که هر هفته به وسیله یکی از شاغلان حیطه مراقبت سلامت تجویز شود، به صورتی بدون خطر در دوره بارداری مورد استفاده قرار گرفته است.
سیفیلیس
عامل سیفیلیس، تروپونما پالیدوم و به شدت مسری است؛ به نحوی که حتی در غیاب علایم اختصاصی یا یافتههای بالینی نیز احتمال سرایت آن وجود دارد. سیفیلیس مادری با عوراضی نظیر هیدرآمنیوس، سقط ناگهانی، یا زایمان پرهترم همراه است. عوارض جنینی مانند سیفیلیس جنینی، هیدروپس جنینی، نارسی، دیسترس نوزاد و مردهزایی نیز رخ میدهد. عوارض نوزادی میتواند شامل سیفیلیس مادرزادی، مرگ نوزاد و عوارض دیررس دیگر باشد.
غربالگری با استفاده از آزمایش خون (رآژین سریع پلاسما یا آزمون آزمایشگاههای تحقیقاتی بیماریهای آمیزشی(1)[VDRL]) انجام میشود و با سرولوژی آنتیبادی فلوروسنت ترپونمایی و آگلوتیناسیون اجزای تروپونما پالیدوم به تایید میرسد. یک آزمون سرولوژی به تنهایی ناکافی است زیرا احتمال بروز موارد مثبت کاذب در همراهی با بیماریهای دیگر وجود دارد.
اگر سیفیلیس پس از هفته بیستم بارداری تشخیص داده شود، باید سونوگرافی برای ارزیابی از نظر سیفیلیس جنینی انجام شود. با وجود اینکه عفونت جنینی را میتوان با درمان مادر برطرف نمود، شکست درمانی در حضور هپاتومگالی جنینی، آسیت، هیدروپس، پلیهیدرآمنیوس و ضخیم شدن جفت که از علایم سیفیلیس جنینی در سونوگرافی هستند، به شدت بیشتر است.
درمان با پنیسیلین بنزاتین G صورت میگیرد. یک مرور کاکرین چنین نتیجهگیری میکند که با وجود موثر بودن پنیسیلین برای درمان سیفیلیس در بارداری و پیشگیری از سیفیلیس مادرزادی، رژیم درمانی مطلوب هنوز نامعلوم است. CDC توصیه میکند که از تزریق عضلانی 4/2 میلیون واحد پنیسیلین بنزاتین G استفاده شود و بیماران حساس به پنیسیلین هم باید تحت حساسیتزدایی قرار بگیرند.
عفونتهای واژینال
تریکومونا واژینالیس یک عفونت آمیزشی واژینال است که با زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد ارتباط دارد. عفونت تریکومونایی میتواند علایم ناخوشایندی مانند خارش، ترشحات زیاد، التهاب واژن و بوی بد به همراه داشته باشد. این مشکل همچنین سبب بروز بیماری التهابی مزمن میشود و ممکن است انتقال HIV را تسهیل کند. زنان دچار علایم تریکومونیاز باید با نمونه سالین خیس یا کشت از نظر حضور تریکومونا مورد ارزیابی قرار گیرند. غربالگری تریکومونا در زنان بدون علامت توصیه نمیشود.
مترونیدازول، 2 گرم خوراکی تکدوز یا 500 میلیگرم دو بار در روز برای 7 روز، درمان تریکومونیاز در بارداری است هر چند که بسیاری از پزشکان برای شروع درمان تا پایان سهماهه اول صبر میکنند. این دارو در گروه B بارداری قرار دارد اما سازندگان استفاده با احتیاط را در سهماهه اول توصیه میکنند. یک فرابررسی هیچ ارتباطی بین قرارگیری در معرض مترونیدازول در سهماهه اول و نقایص مادرزادی مشاهده نکرده است؛ با این همه، این مقاله تنها 5 مطالعه را مورد بررسی قرار داده است. تینیدازول تنها داروی در دسترس دیگر در ایالات متحده است که در برابر تریکومونا موثر است ولی در دوره بارداری توصیه نمیشود (گروه C). پیامد درمان تریکومونیاز در بارداری نامعین است. هنوز توانایی درمان در کاهش بروز زایمان زودرس نشان داده نشده است.
واژینوز باکتریایی یک عفونت آمیزشی به شمار نمیرود اما در زنان فعال از نظر جنسی شایعتر است. با وجود اینکه بسیاری از مطالعات ارتباط بین واژینوز باکتریایی با زایمان زودرس، پارگی پیش از موعد پردهها و وزن کم هنگام تولد را نشان دادهاند، هنوز معلوم نیست که آیا رشد بیش از حد باکتریها سبب این عوارض میشود یا تنها شاخصی از کلونیزاسیون داخل رحمی به شمار میرود. به نظر نمیرسد که غربالگری و درمان واژینوز باکتریایی در زنان باردار بدون علامت موجب کاهش خطر عوارض بارداری شود. خلاصهای از درمانهای مورد استفاده برای عفونتهای مورد بحث در جدول 2 آورده شده است
دکتر شیرین میرزازاده/دستورالعمل جدید درمان عفونتهای دوران بارداری
بارداری و عفونتها
خطر ابتلا به انواع مختلف عفونتها در دوران بارداری وجود دارد. عفونتهای شایع دوران بارداری شامل عفونتهای منتقله از راه تماس جنسی (سیفلیس، گونوره، کلامیدیا . هرپس)، عفونتهای ادراری، عفونتهای استرپتوکوکی گروه B و توکسوپلاسموز هستند...
عفونتهای دوران بارداری هم برای مادر مضرند و هم ممکن است برای جنین خطرناک باشند بنابراین تجویز آنتیبیوتیکهای مناسب برای درمان عفونتهای دوران بارداری و نیز پیشگیری از این قبیل عفونتها اهمیت فراوانی دارد.
عفونتهای منتقله از راه تماس جنسی
سیفلیس: این عفونت باکتریایی، توسط تریپونما پالیدوم ایجاد میشود. سیفلیس بیش از 2 میلیون نفر از زنان باردار را در سراسر دنیا آلوده کرده است. اگر این عفونت در دوران بارداری درماننشده باقی بماند، ممکن است به سقط خودبهخودی، وزن کمهنگام تولد، مرگ در دوران نوزادی یا بیماری مادرزادی بینجامد. از آنجا که تشخیص زودرس عفونت در پیشگیری از عوارض ناشی از آن و آسیبجنین اهمیت زیادی دارد، توصیه میشود تمام زنان باردار در اولین مراجعه بارداری آزمون سرولوژیک سیفلیس برایشان انجام شود و آزمون برای آن گروه که در معرض خطر عفونت هستند، در 3 ماهه سوم بارداری و در زمان زایمان تکرار شود. پنیسیلین G وریدی تنها دارویی است که در دوران بارداری علیه سیفلیس اثربخش شناخته شده است. بنابراین، تمام زنان باردار مبتلا به سیفلیس باید براساس مرحله بیماری با پنی سیلین G درمان شوند. حساسیتزدایی در مورد بیمارانی که به پنیسیلین حساسیت دارند توصیه میشود. واکنش جاریش- هرکسیمر(Jarisch-Herxheimer reaction)شامل تب، لرز، دردعضلانی، سردرد، افت فشارخون و تاکیکاردی در بیش از 45 درصد از زنان باردار مبتلا به سیفلیس تحت درمان مشاهده میشود. هر چند این واکنش بهطور معمول طی چند ساعت اولیه درمان شروع و معمولا تا 36 ساعت برطرف میشود اما ممکن است به انقباضات شدید رحمی، زایمان زودرس یا دیسترس جنینی در نیمه دوم بارداری بینجامد بنابراین در صورتی که پس از شروع درمان سیفلیس در زنان باردار تب، انقباضات رحمی یا کاهش حرکتهای جنین گزارش شد، باید بلافاصله مداخلههای پزشکی شروع شود.
گونوره و کلامیدیا: گونوره، عفونت باکتریایی ناشی از نایسریا گونوره آ است که سالانه حدود 13هزار زن باردار را گرفتار میکند. بیماری کلامیدیا، توسط کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد و سالانه باعث عفونت 100 هزار زن باردار میشود. در صورت عدم درمان، این عفونتها ممکن است به زایمان زودتر از موعد، عفونت رحمی یا عفونت مادرزادی به شکل کونژکتیویت، پنومونی یا بیماری منتشر بینجامد. برای پیشگیری از عوارض و ممانعت از عفونت نوزادی، توصیه شده بهطور روتین تمام زنان باردار در معرض خطر عفونت نایسریا گونوره آ، طی اولین ویزیت دوران بارداری غربالگری شوند. غربالگری کلامیدیا در بیماران کمتر از 25 سال و درمورد افراد درمعرض خطر باید در 3 ماهه سوم تکرار شود. از آنجا که افراد آلوده به گونوره آ معمولا همزمان با کلامیدیا تراکوماتیس نیز آلودهاند، بیماران تحتدرمان عفونت گونوره باید داروهای موثر علیه کلامیدیا نیز دریافت کنند. رژیم درمانی توصیهشده در زنان باردار مبتلا به گونوره بدون عارضه عبارت است از تک دوز 250 میلیگرمیسفتری آکسون داخل عضلانی یا سفیکسیم 400 میلیگرمی خوراکی همراه با یک گرم تک دوز آزیترومایسین خوراکی (درمان توصیه شده برای کلامیدیا طی بارداری). همه بیماران باید 3 هفته پس از کامل شدن درمان مجددا تحت بررسی قرار گیرند.
تبخال تناسلی: این عفونت توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 و 2 ایجاد میشود و سالانه بیش از 800 هزار زن باردار را فقط در ایالت متحده آلوده میکند. در بیش از 90 درصد از موارد هرپس نوزادی (بر پوست، چشم، دهان یا سیستم عصبی تاثیر میگذارد یا باعث عفونت منتشر میشود)، نوزاد طی زایمان طبیعی و هنگام عبور از کانال زایمان به ویروس آلوده میشود. بنابراین در زنانی که ضایعههای تناسلی فعال دارند، برای پیشگیری از عفونت نوزادی، زایمان از طریق سزارین توصیه میشود. ایمنی آسیکلوویر، والاسیکلوویر و فامسیکلوویر در درمان هرپس طی بارداری هنوز به اثبات نرسیده است و هیچکدام از داروهای نامبرده برای تجویز طی بارداری مورد تایید نیستند. از سویی دیگر، هیچ خطر جدی به دنبال مصرف آسیکلوویر در بارداری گزارش نشده است و مصرف آسیکلوویر بین هفتههای 36 بارداری و ختم بارداری، خطر عود عفونت و نیاز به سزارین را کاهش میدهد بنابراین، اکثریت دستورالعملها در میان تمام داروهای ضدویروس، تجویز آسیکلوویر را توصیه کردهاند. آسیکلوویر وریدی را میتوان در موارد شدید عفونت تجویز کرد.
عفونتهای مجاری ادراری
عفونتهای ادراری علامت دار یا بدون علامت، شایعترین عفونتهای باکتریال دوران بارداری هستند و حدود 20 درصد شیوع دارند. باکتریوری بدون علامت عبارت است از وجود بیش از 100 هزار واحد کلونی باکتری در هر میلیلیتر ادرار بهدست آمده از دو کشت ادار مکرر. سیستیت معمولا با تکرر و احساس نیاز به دفع ادرار، دیزوری یا هماچوری تظاهر میکند. در پیلونفریت اما علایم سیستمیک مانند تب، درد پهلو، تهوع و استفراغ نیز همراه با علایم سیستیت گزارش میشود.
از بین 2 تا 10 درصد از زنان بارداری که به باکتریوری بدون علامت مبتلایند، 15 تا 45 درصد در صورت عدم درمان دچار پیلونفریت میشوند. علت آن است که بسیاری از تغییرهای رخ داده طی بارداری، باعث استاز ادرار در مثانه و مجاری ادراری شده و خطر عفونت افزایش مییابد. بنابراین پیشگیری از پیلونفریت طی بارداری مهم است زیرا عوارض مربوط به مادر و عوارض مربوط به نوزاد (زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، مرگ جنین) فراوان است. بنابراین زنان باردار باید حداقل یکبار در اوایل بارداری از نظر احتمال باکتریوری بررسی شوند (معمولا هفتههای 12 تا 16 بارداری یا در اولین ویزیت دوران بارداری). در صورت مثبتبودن باکتریوری، درمان آنتیبیوتیکی اجتنابناپذیر است. برخی از متخصصان تکرار غربالگری باکتریوری بدون علامت را در هر 3 ماهه بارداری ضروری میدانند. شایعترین عامل عفونت ادراری در دوران بارداری، ایشریشیا کولی است. پاتوژنهای دیگر عبارتند از انتروباکترها و استرپتوکوک گروه B. رژیمهای آنتیمیکروبیال متداول برای باکتریوری بدون علامت یا سیستیت عبارتند از دوره 3 تا 7 روزه نیتروفورانتوئین و تجویز یک سفالوسپورین نسل اول مانند سفالکسین. تک دوز فسفومایسین نیز توصیه میشود. پیلونفریت با دستور بستری و شروع آنتیبیوتیکها و مایعات وریدی (معمولا یک پنی سیلین یا سفالوسپورین فعال علیه ایشریشیاکولی) و در ادامه، 2 هفته آنتیبیوتیکهای خوراکی پیگیری میشود. میتوان یک آمینوگلیکوزید را بهتنهایی یا درموارد شدید همراه با آمپیسیلین تجویز کرد. هر چند ممکن است مسمومیت شنوایی ایجاد کند. یافتههای اخیر نشان دادهاند زنان باردار مبتلا به پیلونفریت که سن بارداری آنها حداقل 24 هفته است و سابقه عفونتهای مکرر ندارند، دچار علایمی مانند تب، تهوع، استفراغ و علایم سپسیس نیستند را میتوان به صورت سرپایی درمان کرد. رژیم سفالکسین 500 میلیگرمی 4 بار در روز برای مدت 10 روز متداول است. در بیمارانی که با این درمان همچنان علامتدار هستند، سفتری آکسون عضلانی برای حداکثر 5 روز در ادامه درمان قبلی توصیه شده است. پس از کامل کردن هر دوره آنتیبیوتیکی برای درمان پیلونفریت، برای اطمینان از برطرفشدن باکتریوری، کشت ادرار باید درخواست شود. از آنجا که پیلونفریت راجعه در 6 تا 8 درصد از زنان بادار مشاهده میشود، پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی با 100 میلیگرم نیتروفورانتوئین خوراکی یا روزانه 250 تا 500 میلیگرم سفالکسین خوراکی در ادامه بارداری تا 6 هفته پس از زایمان توصیه شده است.
عفونت استرپتوکوک گروه B
علت میکروبی عفونت استرپتوکوک گروه B، استرپتوکوک آگالاکتیه، یک ارگانیسم گرم مثبت است که بدون ایجاد علامت در واژن یا رکتوم کلونیزه میشود. این عفونت، در 10 تا 30 درصد از زنان باردار رخ میدهد. عفونت استرپتوکوک گروهB سالانه باعث 1200 بیماری شدید (سپسیس وپنومونی) بهخصوص در 24 تا 48 ساعت اولیه تولد نوزاد میشود. عفونت استرپتوکوک گروهB، وارد مایع آمنیوتیک میشود یا ممکن است طی زایمان و عبور از کانال زایمانی نوزاد را آلوده کند. استراتژیهای توصیه شده برای پیشگیری از عفونت استرپتوکوک گروهBدر نوزاد عبارتند از آزمایش مادر در اواخر بارداری و تجویز آنتیبیوتیکها طی زایمان. تمام بیماران طی هفتههای 35 و 37 بارداری باید از نظر عفونت استرپتوکوک گروهB غربالگری شوند. در صورت مثبت بودن نتیجه آزمونها، پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی توصیه میشود. همچنین در بیماران با کلونیزاسیون استرپتوکوک گروهB که نوزاد نارس کمتر از 37 هفته بهدنیا آوردهاند، طی زایمان تب داشتهاند یا از پارگی کیسه آب آنها بیش از 18 ساعت گذشته است درمان آنتیبیوتیکی لازم است. پنیسیلین G وریدی در دوز 5 میلیون واحد و سپس 2. 5 تا 3 میلیون واحد هر 4 ساعت تا خاتمه زایمان، به عنوان درمان خط اول توصیه شده است. آمپیسیلین وریدی در دوز 2 گرم و سپس 1 گرم هر 4 ساعت تا زمان زایمان، آلترناتیو پنیسیلین G است. بیماران بدون سابقه آلرژی شدید به پنیسیلینها را میتوان با سفازولین درمان کرد. در بیماران با سابقه حساسیت شدید به پنیسیلینها، میتوان درمان را با کلیندامایسین یا ونکومایسین ادامه داد.
توکسوپلاسموز
توکسوپلاسموز توسط پارازیتی با نام توکسوپلاسما گوندی ایجاد میشود. هرچند که زنان باردار آلودهبه توکسوپلاسما بدون علامت هستند، عفونت ممکن است از طریق جفت به جنین منتقل شود و باعث بیماریهای مادرزادی منتهی به مرگ یا مالفورماسیونهای جنینی، عقبافتادگی ذهنی، کری و کوری جنین شود. زنان باردار از طریق مصرف غذای آلوده، تماس با حیوان آلوده یا تماس محیطی ممکن است مبتلا شوند. خوردن گوشت حاوی کیستهای پارازیت، راه انتقال خوراکی بیماری است که با حرارت دادن آن در دمای 67 درجه سانتیگراد، کیستها نابود میشوند. استفاده از دستکش هنگام باغبانی یا هرگونه تماس با خاک، راه پیشگیری از انتقال محیطی بیماری است.
منبع:U. S. Pharmacist,2013
عفونت های قارچی اگر چه در زندگی های بدون بهداشت وجود دارد، اما این روزها شاهد مراجعه ی بسیاری از بیمارانی هستیم که از قارچ های آزاردهنده ی پوستی شکایت می کنند و در این بین خانم ها نسبت به آقایان در ابتلا به این دسته از عفونت ها جلوتر هستند.
در این بین کلوتریمازول به عنوان یک داروی ضد قارچ قوی و موثر توانسته مورد توجه بیماران قرار بگیرد.
این داروی قوی در حقیقت قارچ ها را نشانه می گیرد و با حمله به دیواره ی سلولی آن ها، دژ حفاظتی شان را از بین می برد.
به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، کلوتریمازول در درمان بیشتر عفونت های قارچی موثر است. کاندیدا آلبیکانس، تنیا ورسیکالر، عفونت های قارچی ناخن و… از جمله عفونت هایی هستند که با این دارو درمان می شوند.
البته جذب سیستمیک این دارو پایین است، اما بهترین فرم مصرف آن به صورت موضعی است. جذب این دارو حتی از طریق مخاط بخش های مختلف بدن هم چون واژن تا 30 درصد بالاتر می رود. به همین دلیل انواع واژینال آن نیز در بازار وجود دارد.
کلوتریمازول فقط زیر نظر پزشک
1- اگر چه در دوران بارداری، مصرف کلوتریمازول عارضه ی زیادی ندارد، اما توصیه می شود در ماه های نخست حاملگی بدون تجویز و مشورت پزشک از آن استفاده نشود.
2- مراقب باشید این دارو به چشم ها نرسد و اگر چنین اتفاقی افتاد، هر چه زودتر آن ها را با آب تمیز بشویید.
3- سوختگی و تحریک پوست از جمله عوارض شدید کلوتریمازول است و در صورت مشاهده، مصرف آن قطع شود.
4- در خانم های شیرده مصرف این دارو بی خطر است.
5- مصرف این دارو با الکل تداخل دارویی دارد و به کبد بیمار فشار وارد می کند؛ چون متابولیسم کلوتریمازول از طریق کبد صورت می گیرد.
6- در صورت ابتلا به عفونت های قارچی واژن علاوه بر استفاده از این دارو، باید لباس های زیر هر روز عوض و پس از شست و شوی مناسب با آب داغ جلوی آفتاب خشک شوند.
7- پس از استفاده ی این دارو در محل های موضعی مانند پوست دست ها یا بازوها از تماس نور خورشید با آن ناحیه جلوگیری شود تا دارو تاثیر بیشتری بگذارد.
یک کارشناس امور مامایی در گفت و گو با خبرنگارباشگاه خبرنگاران مرکززنجان گفت: عفونت های دستگاه ادراری، شایعترین عفونتهای باکتریایی در دوران حاملگی هستند که به سه دسته باکتریوری بدون علامت، سیستیت، پیلونفریت تقسیم می شوند.
سکاکی با بیان اینکه پیلونفریت یا عفونت کلیه در بیش از نیمی از موارد یکطرفه است و در سمت راست رخ می دهد،افزود: این عفونت معمولا بسیار ناگهانی و با تب و لرزهای تکان دهنده شروع می شود و با درد مداوم در یک یا هر دو پهلو همراه است.
وی بی اشتهایی، تهوع و استفراغ را از علایم عفونت پیلونفریت دانست و تصریح کرد:معمولا ادرار حاوی مقادیر زیادی باکتری و گلبول سفید است لذا حدود یک سوم زنان مبتلا، به علت از بین رفتن گلبولهای قرمز خون در اثر سم ناشی از باکتریها دچار کم خونی می شوند.
این کارشناس امور مامایی با بیان اینکه میزان شیوع باکتوریوری بدون علامت در زنان غیرحامله پنج تا شش درصد است گفت: این میزان به تعداد زایمان، نژاد و وضعیت اقتصادی، اجتماعی بیماران بستگی دارد و میزان بروز در دوران حاملگی از 2 تا 7 درصد متغیر است.
سکاکی ادامه داد: باکتریوری معمولا' در اولین ویزیت دوران بارداری وجود دارد و اگر با اولین کشت مثبت ادرار، بیمار تحت درمان قرار گیرد کمتر از یک درصد زنان دچار عفونت ادراری خواهند شد اما اگرباکتریوری بدون علامت درمان نشود، حدود 25 درصد زنان آلوده بعدا در جریان حاملگی دچار عفونت علامتدار خواهند شد.
وی با با بیان اینکه سیستیت یعنی عفونت دستگاه ادراری تحتانی در جریان حاملگی، ممکن است در غیاب باکتریوری مخفی قبلی به وجود آید یادآور شد: ویژگیهای سیستیت شامل سوزش ادرار،تکرر ادرار و احساس فوریت دفع ادراراست.
این کارشناس امور مامایی افزود: اکثر موارد باکتریوری بدون علامت و سیستیت با مصرف یک یا چند داروی ضد میکروبی به صورت سرپایی درمان می شوند.
سکاکی مصرف مایعات کافی را در بهبود عفونت های مجاری ادراری حائز اهمیت دانست و خاطرنشان کرد: برای درمان پیلونفریت معمولا' بستری شدن در بیمارستان ضروری است و تجویز مایعات وریدی 'سرم' برای اطمینان از کافی بودن ادرار، پایه اصلی درمان می باشد./س
عفونت های واژن از بیماری های شایع در سنین بارداری و در زنان باردار است. به صورت طبیعی انواعی از باکتری ها و موجودات زنده دیگر مثل قارچ ها در واژن زندگی می کنند، اما در شرایط مساعد برخی از این موجودات زنده به طور غیرطبیعی رشد کرده و منجر به عفونت های واژن می شوند که نشانه بیشتر این عفونت ها ترشحات غیرطبیعی واژن است. در زمان بارداری ترشحات سفید رنگ در واژن به صورت طبیعی دیده می شود و از طرفی اغلب عفونت های واژن به جنین آسیبی نمی رسانند، پس توصیه می شود این بیماری ها زمانی درمان شوند که علائم واضح بیماری بروز کند و نیازی به آزمایش و بررسی های اولیه ( قبل از بروز علائم) در تمامی زنان باردار نیست.
از عفونت های شایع واژن در زمان بارداری، عفونت قارچی یا کاندیدیا است که علامت مهم آن خارش و سوزش ناحیه واژن است که می تواند همراه با ترشحات پنیری به رنگ سفید باشد. این بیماری به دلیل تغییر اسیدیته واژن درزمان بارداری شایع است و به رغم درمان، امکان عود و تکرار آن در ادامه بارداری وجود دارد. خوشبختانه این بیماری موجب هیچ مشکل خاصی در روند بارداری یا جنین نمی شود و درمان های معمول آن هم (مثل پماد کلوتریمازول) برای جنین بی خطرند.
از عفونت های دیگر شایع در زنان سنین باروری عفونت با باکتری هاست که علت آن مجموعه ای از انواع باکتری هاست و نشانه مهم آن ترشحاتی خاکستری با بوی بد ماهی است. این عفونت می تواند موجب زایمان زودرس شود، بنابراین قبل از شروع بارداری باید درمان شود و از داروهایی که برای درمان آن استفاده می شود می توان «مترونیدازول» را نام برد.
عفونت شایع دیگر تک سلولی ای به نام «تریکومونا» است که نشانه شایع آن خارش و سوزش واژن همراه با ترشحات کف آلود است. این عفونت می تواند از راه تماس جنسی منتقل شود، پس همسران این بیماران نیز باید درمان شوند. این عفونت هم آسیبی به جنین یا روند بارداری وارد نمی کند.از مشکلات دیگری که زنان جوان با آن روبه رو هستند و در دوران بارداری می تواند تشدید شود، زگیل ناحیه تناسلی است.
این بیماری که توسط انواعی از ویروس های خانواده اچ پی وی منتقل می شود، به صورت ضایعات نخ مانند یا پهن متعدد در ناحیه خارجی تناسلی بروز می کند که می تواند در ناحیه داخلی و روی دهانه رحم هم موجود باشد. این ضایعات در دوران بارداری تشدید شده و بزرگ تر و تعداد آنها زیادتر می شود. در مورد روش درمان بر اساس تعداد ضایعات و محل آنها تصمیم گیری می شود، اما از همه مهم تر این است که روش درمان به جنین آسیبی وارد نکند، چون برخی داروهایی که برای درمان به کار برده می شود در دوران بارداری نباید مورد استفاده قرار گیرد.
دکتر ثریا عالمی
جراح و متخصص بیماری های زنان و زایمان
تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان
عفونت ادراری در خانمهای جوانی که از لحاظ روابط زناشویی فعالند شیوع بالایی دارد بطوریکه بیشتر این افراد در دو سال اول شروع مقاربت یکبار دچار این عفونت میشوند و این عفونت ارتباط به آخرین مقاربت آنها، یا مصرف اسپری و موادی که حین مقاربت استفاده کردهاند و نیز سابقه عفونت ادراری دارد.
عفونت ادراری در خانمهای حامله بیشتر از افراد غیر حامله دیده میشود که به دلیل: 1- تاثیر هورمونهای جفتی بر عضلات صاف حالب و شل کردن آنها و لذا اتساع حالبها 2- کم شدن دفاع مخاطی سیستم ادراری در حاملگی3- اثر فشاری رحم حامله بر مثانه و حالبها است.
عفونت ادراری در حاملگی شامل:
1- دفع باکتری بدون علائم عفونی (اسمپتوماتیک باکتریوری )2-عفونت مثانه (سیستیت)
3- عفونت کلیهها( پیلونفریت) است.باکتریوری اسمپتوماتیک: حالتی است که فرد علامت بالینی ندارد ولی درکشت ادرار بیش از هزار عدد از یک نوع میکروب در هر میلیلیتر دارد. این نوع عفونت در خانمهای که حاملگی قبلی داشتهاند شایعتر از کسانی است که حاملگی اولشان است و کلاً شیوع ان دو تا هفت درصد حاملگیها است معمولا در ماه اول حاملگی شروع شده و قدرت غلیظ شدن ادرار توسط کلیه راکم میکند. باکتریوری بی علامت در حاملگی شانس بالاتری دارد که به عفونت کلیه تبدیل شود. ونیز با افزایش احتمال زایمان زودرس، جنین با وزن کم، همراه است اگر درمان شود شانس عوارض فوق کم میشود. باید درهفته دوازده تا شانزده حاملگی کشت ادرار برای غربالگری داده شود. در خانمهایی که 1- دیابتیاند 2-کمخونی داسیشکل دارند 3- ناهنجاری دستگاه ادراری دارند و4- سابقه زایمان زودرس به دلیل عفونت ادراری داشتهاند باید غربالگری زودتر شروع شده و مکرراً تازمان زایمان انجام میشود.
درمان:
با استفاده از آنتیبیوتیکهای مجاز درحاملگی و مناسب با جواب آنتیبیوگرام است. مدت درمان معمولاً 3 تا 7روز است و از داروهای خوراکی به صورت سرپایی استفاده میشود یک هفته پس از پایان درمان باید کشت تکرار شود که ببینیم منفی شده است. اگر منفی نبود درمان مجدد به مدت بیشتر یا داروی دیگر توصیه میشود. اگر پس از دوره دوم درمان باز هم جواب منفی نبود روش مداوم با میزان کم دارو بکار میبریم در روش مداوم لازم است در ابتدای سه ماهه سوم حاملگی کشت تکرار شود.
عفونت مثانه در حاملگی
عفونت مثانه میتواند به تنهایی و یا همراه با عفونت کلیهها دیده شود. از آنجاییکه سیستیت معمولا علامتدار است و فرد مبتلا بدلیل1- تکرر ادرار و بیاختیاری حتی با میزان کم ادرار
2- سوزش ادرار 3- درد موقع ادرارکردن4- تیره و پررنگ شدن ادرار 5- ادرارخونی6- درد ناحیه مثانه به پزشک مراجعه کرده و درمان میشود لذا کمتر باعث عوارضی مثل زایمان زودرس و وزن کم نوزاد یا پیلونفریت مادر میشود.
تشخیص با علائم بالینی و انجام آزمایش کامل ادرار است. اگر علائم آتیپیک بود یا ظرف سه ماه پس از درمان بدون کشت عود کرد انجام کشت و تعیین حساسیت میکروبی واجب و ضروری است. درمان با استفاده از آنتی بیوتیک خوراکی و به صورت سرپایی به مدت 3تا7 روز است. افراد بدون بیماری زمینهای معمولاً به راحتی به درمان جواب میدهند. پیگیری درمان مثل باکتریوری اسمپتوماتیک است. اگر فرد بدلیل وجود علل مساعد کننده، عود دارد یا پس از مقاربت عود میکند باید روش مداوم را تا آخر حاملگی ادامه داد و یا پس از هر مقاربت دوزپایین دارو را به عنوان پیشگیری تجویز کرد.
عفونت کلیهها
به طور کلی شیوع پیلونفریت کمتر از سیستیت است. میکروبهای مدخل واژن که میکروبهای همزیست موجود در مدفوع و برای مجاری ادراری بیماریزا هستند، از طریق مجرای ادراری به مثانه و حالبها رسیده و سپس کلیهها را مبتلا میکنند. گاه راه انتشار هستند از طریق لنف و گاه از طریق خون یعنی بدنبال باکتریمی است. علائم شامل درد پهلوها، تهوع و استفراغ، تب بالای 38 درجه و لرز و دردناک بودن ناحیه کلیهها در لمس است. برخلاف باکتریوری اسمپتوماتیک در حاملگیهای اول شایعتر است و در سه ماهه دوم حاملگی بیشتر دیده میشود. در بیش از هفتاد درصد موارد عامل آن اشرشیاکولی است.
عوارض پیلونفریت در مادر حامله: 1- کمخونی 2- باکتریمی3 - نارسایی تنفسی 4-اختلال عمل کلیه 5- و حتی شوک عفونی است.
عوارض جنینی شامل زایمان زودرس و وزن کم جنین است.
تشخیص
تشخیص با علایم بالینی و انجام کشت ادراری و تعیین حساسیت میکروب است معمولا کشت مثبت به صدهزار میکروب در میلیلیتر، اتلاق میشود ولی در مواردی کمتر از این عدد هم مثبت تلقی شده و نیاز به درمان دارد مثلاً 1-کسانی که اخیراَ آنتیبیوتیک گرفتهاند 2-وجودکلبسیلا یاسودومونا (نه اشرشیاکولی و پروتیوس) در کشت 3- درکسانیکه سوند ادراری ماندگار داشتهاند.
درمان معمولاَ در بیمارستان و با آنتیبیوتیک تزریقی داخل وریدی است. وقتی که به مدت دو روز بیمار بدون تب بود میتوان دارو را به خوراکی تبدیل کرد و بقیه دوره درمان را در منزل کامل کرد. کل مدت درمان ده تا چهارده روز است. پیگیری تایید تکمیل درمان، مثل سیستیت است.
منبع: دنیای سلامت
تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، استادیار گروه داخلی مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه فلج مغزی شامل طیفی از بیماریهاست که در اثر اختلال در عملکرد مغز کودکان اتفاق میافتد و در این بیماری، بخشی از مغز کارکرد خود را از دست میدهد، اظهار داشت: این اختلالات، دستگاه عصبی مرکزی و دستگاه عضلانی را درگیر میکند و درجات متفاوتی از ناتوانی را در فرد به همراه دارد.
دکتر رضا بوستانی با بیان اینکه فلج مغزی بیماری اکتسابی است و ارتباطی با ژن ندارد و بیشتر به دلیل آسیبهای وارده قبل یا هنگام تولد رخ میدهد، افزود: کمبود اکسیژن به طور طولانیمدت، کاهش خونرسانی به مغز، ابتلا به یرقان در نوزادان و ضربههای وارده به سر از دیگر عوامل موثر در بروز فلج مغزی در کودکان به شمار می رود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه بهطور معمول این بیماری در ابتدای تولد به سختی تشخیص داده میشود اما در بیشتر موارد با افزایش سن، با علائمی مانند دیر نشستن، نا استواری بدن و ناتوانی در گرفتن اشیا قابل تشخیص است، خاطر نشان کرد: بیشترین مشکل کودک، مشکل در تعادل اوست که این موضوع نیز با گذشت زمان بیشتر مشاهده میشود.
وی در خصوص راهکارهای درمانی کودکان مبتلا به فلج مغزی اظهار داشت : این بیماری درمان دارویی ندارد و مهمترین درمان برای آن درمانهای غیردارویی مانند فیزیوتراپی، کاردرمانی و اصلاح رفتارهای کودک است. همچنین رواندرمانی یا مشاوره در راستای کمک به خانواده کودک برای پذیرش وضعیت کودکشان و کمک کردن به وی، برای دستیابی به حداکثر توانایی خود نیز موثر است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه بیماران فلج مغزی میتوانند زندگی طبیعی داشته باشند، تصریح کرد: خانوادههای اینگونه کودکان بیشتر به جای اینکه به دنبال درمان باشند، باید به دنبال کاردرمانی باشند تا کودکشان زندگی متعادلی داشته باشد.
اغلب افراد لفظ عفونت ادراری را به جای لفظ عفونت مثانه که نوعی عفونت باکتریائی است که در مثانه ایجاد التهاب میکند و اغلب با علائمینظیر احساس نیاز به دفع مکرر ادرار و سوزش ادراری همراه است، بکار میبرند. این حالت که سیستیت نیز نامیده میشود در بین خانم های 20 تا 50 ساله که از نظر جنسی فعال هستند، نسبتاً شایع است.
البته باکتری میتواند هر بخشی از دستگاه ادراری را آلوده سازد. دستگاه ادراری از کلیه ها که ادرار را ترشح میکنند شروع میشود و بصورت لوله هایی که حالب خوانده میشوند تا مثانه کشیده میشود که ادرار در آن جمع میشود. دستگاه ادراری به پیشابراه ختم میشود که لوله کوتاهی است که ادرار را به خارج از بدن میبرد.
وقتی باکتری های موجود در روده ها از راه رکتوم به پیشابراه برسد و از آنجا بالا رفته وارد مثانه شود، عفونت بوجود میآید. باکتریها میتوانند مثانه را آلوده کرده سیستیت ایجاد کنند و یا بدون آنکه علامتی ایجاد کنند، در آنجا تکثیر یابند. در هر یک از این موارد، باکتریها ممکن است از راه حالب بالا رفته و کلیه ها را دچار عفونت سازند. عفونت کلیه خطرناک است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر عوارض بیانجامد.
آیا بارداری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را بالا میبرد؟
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخش های دستگاه ادراری را بالا میبرد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب میشود. رحم در حال رشد میتواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده سرعت آنرا کُند سازد. رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه میشود در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول میکشد و باکتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت. به همین دلیل است که پزشک در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست میکند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پائین خواهد بود. ولی اگر شما یکی از گروه 5 تا 7% خانم هایی باشید که باکتری در ادرارشان یافت میشود، باید برای برطرف کردن آن از آنتی بیوتیک استفاده کنید. اگر این نوع عفونت باکتریائی درمان نشود احتمال بروز عفونت کلیه در دوران بارداری 30% است.
علائم سیستیت چیست؟
علائم عفونت مثانه (سیستیت) در خانم ها متفاوت است و میتواند به شکل های زیر بروز کند:
* درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالاً هنگام مقاربت جنسی)
* ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شکم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن)
*افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار کردن به طور مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است
* ادرار بدبو
*ادرار کدر
* وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمیشود)
از آنجائیکه میل زیاد به دفع ادرار در دوران بارداری امری شایع محسوب میشود ممکن است تشخیص قطعی سیستیت مشکل باشد بخصوص در مواردی که علائم خفیف است. اگر شـما فکر میکنید که ممکن است مبتلا به عفونت شده باشید از پزشک خود بخواهید تا درخواست آزمایش ادرار کند تا بتوان تشخیص قطعی داد. عفونت درمان نشده شما را در معرض خطر شدید عفونت کلیه در دوران بارداری قرار میدهد؛ بنابراین بسیار مهم است که درمان به تأخیر نیفتد.
علائم عفونت کلیه چیست؟
علائـم انتـشـار عفونـت به کلیه ها و اینکه شما نیازمند مراقبت های فوری پزشکی هستید عبارتند از:
* تب شدید، اغلب همراه لرز و تعریق
*درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیر دنده ها که ممکن است یکطرفه یا دوطرفه باشد و *احتمالاً درد شکم
*تهوع و استفراغ
*وجود چرک و خون در ادرار (ممکن است با چشم غیرمسلح دیده نشود)
علائم سیستیت نیز ممکن است در عفونت کلیه دیده شود. عفونت کلیه یکی از خطرناک ترین عوارض دوران بارداری است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بیانجامد؛ بنابراین شما باید فوراً توسط پزشک ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.
ابتلا به عفونت ادراری در دوران بارداری چه درمانی نیاز دارد؟
اگر شما هنگام بارداری دچار سیستیت شوید و یا در اولین معاینه دوران بارداری باکتری در ادرار شما دیده شود باید به مدت 7 تا 10 روز آنتی بیوتیک خوراکی دریافت کنید. (بسیاری از آنتی بیوتیک ها را میتوان با اطمینان در دوران بارداری مصرف کرد). اگر علائم سیستیت دارید، احتمالاً با مصرف آنتی بیوتیک در عرض چند روز این علائم برطرف خواهند شد ولی به هر حال ادامه یک دوره درمان بطور کامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باکتری پاک شود.
بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تکرار کنید تا مشخص شود که عفونت برطرف شده است. انجام کشت های مکرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامیاست تا از عدم بازگشت عفونت اطمیـنان حاصل شود. در 40% خانم های بـاردار که دچـار عفونت ادراری میشوند عفونت تکرار میشود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تکرار عفونت مثانه، ممکن است آنتی بیوتیک بطور دائم و با یک دوز پائین تا زمان زایمان تجویز شود.
در صورت بروز عفونت کلیه در دوران بارداری شما باید بستری شوید و آنتی بیوتیک وریدی دریافت کنید و از نظر علائم زایمان زودرس تحت نظر باشید. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تکرار کنید و برای باقی مانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرید زیرا شما همواره در معرض خطر عود عفونت کلیه خواهید بود.
چگونه میتوان از عفونت ادراری پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از عفونت ادراری میتوانید اقدامات زیر را بکار بندید:
* مقدار زیادی آب بنوشید. روزانه حداقل 8 لیوان با گنجایش 240 سی سی آب بنوشید.
* هیچگاه احساس دفع ادرار را نادیده نگیرید و سعی کنید هر بار مثانه را کاملاً خالی کنید.
* بعد از اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز کنید تا از ورود باکتری های مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود.
* پیش از مقاربت جنسی و بعد از آن ادرار کنید و دستگاه تناسلی را با آب و صابون ملایم بشوئید.
* عصاره شاتوت بنوشید. مطالعات نشان داده اند که آب عصاره شاتوت میزان باکتریها را کاهش داده و از جایگزینی باکتری های جدید در دستگاه ادراری پیشگیری میکند. (هرچند نوشیدن عصاره شاتوت عفونت ادراری را درمان نخواهد کرد و دقت کنید که اگر دارای علائم عفونت ادراری هستید باید به پزشک مراجعه کنید و آنتی بیوتیک دریافت کنید).
* از فرآورده های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون های قوی خودداری کنید زیرا پیشابراه و دستگاه تناسلی را تحریک میکند و محیط کشت مناسبی برای رشد باکتریها خواهد بود. در دوران بارداری از دوش واژینال استفاده نکنید.
* لباس های زیر خود را از نوع نخی انتخاب کنید و از جوراب شلواری هایی که قسمت بالای آن نخی است استفاده کنید.
گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
روزی به منزل یکی از بستگانم مراجعه کردم و دیدم هفتهشت هندوانه بزرگ تهیه کرده و خانم خانه که در ماه پنجم بارداری بود، مشغول خوردن آنهاست! علت را جویا شدم، گفتند دکتر گفته که باید مایعات زیادی به بدن او برسد! تصور میکنید چرا؟خانمهای باردار بهتر از هر کسی میدانند که با بزرگشدن جنین احتمال بروز سوزش و تکرر ادرار و گاهی اوقات تب بالا زیاد میشود. این نشانهها، علایم عفونت ادراریاند و بارداری یکی از عوامل موثر در بروز این عفونت است. با دکتر آزیتا صفارزاده، متخصص زنان و فلوشیپ هیستروسکوپی درباره عفونتهای ادراری در دوران بارداری گفتگویی کردهایم که از نظرتان میگذرد...
▪ خانم دکتر! آیا اصولا بارداری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را بالا میبرد؟
ـ بله، بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخشهای دستگاه ادراری را بالا میبرد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب میشود. رحم در حال رشد میتواند به حالبها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده سرعت آن را کُند سازد. رشد جنین موجب فشار روی مثانه میشود. در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول میکشد و باکتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت.
▪ به همین دلیل است که پزشکان برای تمام خانمهای باردار آزمایش ادرار درخواست میکنند؟
ـ بله، پزشکان در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست میکنند؛ خواه شما علایم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پایین خواهد بود ولی اگر شما یکی از گروه ۵ تا ۷ درصد خانمهایی باشید که باکتری در ادرارشان یافت میشود، باید برای برطرف کردن آن از آنتیبیوتیک استفاده کنید. اگر این نوع عفونت باکتریایی درمان نشود، احتمال بروز عفونت کلیه در دوران بارداری ۳۰ درصد است.
▪ علایم عفونت مثانه چیست؟
ـ علایم عفونت مثانه (سیستیت) در خانمها متفاوت است و میتواند به شکلهای مختلف بروز کند: درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالاً هنگام فعالیت زناشویی)، ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شکم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن)، افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار کردن به طور مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است، ادرار بدبو، ادرار کدر و وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمیشود).
البته از آنجایی که میل زیاد به دفع ادرار در دوران بارداری امری شایع محسوب میشود، ممکن است تشخیص قطعی سیستیت مشکل باشد، به خصوص در مواردی که علایم خفیف است. اگر شـما فکر میکنید که ممکن است مبتلا به عفونت شده باشید از پزشک خود بخواهید تا درخواست آزمایش ادرار کند تا بتوان تشخیص قطعی داد.
▪ و اگر تشخیص داده نشود و درمان نشود، آنوقت چه اتفاقی میافتد؟
ـ عفونت درمان نشده شما را در معرض خطر شدید عفونت کلیه در دوران بارداری قرار میدهد بنابراین بسیار مهم است که درمان به تأخیر نیفتد.
▪ نشانههای عفونت کلیه چیست؟
ـ علایم انتشار عفونـت به کلیهها و اینکه فرد نیازمند مراقبتهای فوری پزشکی هست، عبارتند از: تب شدید، اغلب همراه لرز و تعریق، درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیردندهها که ممکن است یکطرفه یا دوطرفه باشد و احتمالاً درد شکم، تهوع و استفراغ و وجود چرک و خون در ادرار (ممکن است با چشم غیرمسلح دیده نشود).
البته باید گفت علایم سیستیت نیز ممکن است در عفونت کلیه دیده شود. عفونت کلیه یکی از خطرناکترین عوارض دوران بارداری است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بینجامد؛ بنابراین شما باید فورا توسط پزشک ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.
▪ ابتلا به عفونت ادراری در دوران بارداری به چه درمانی نیاز دارد؟
ـ اگر شما هنگام بارداری دچار سیستیت شوید و یا در اولین معاینه دوران بارداری باکتری در ادرار شما دیده شود باید به مدت ۷ تا ۱۰ روز آنتیبیوتیک خوراکی دریافت کنید. بسیاری از آنتیبیوتیکها را میتوان با اطمینان در دوران بارداری مصرف کرد. اگر علایم سیستیت دارید، احتمالاً با مصرف آنتیبیوتیک در عرض چند روز این علایم برطرف خواهند شد ولی به هر حال ادامه یک دوره درمان به طور کامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باکتری پاک شود. بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تکرار کنید تا مشخص شود که عفونت برطرف شده است. انجام کشتهای مکرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامی است تا از عدم بازگشت عفونت اطمینان حاصل شود. گاهی در خانمهای بـاردار که دچـار عفونت ادراری میشوند عفونت تکرار میشود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تکرار عفونت مثانه، ممکن است آنتیبیوتیک به طور دایم و با یک دوز پایین تا زمان زایمان تجویز شود. در صورت بروز عفونت کلیه در دوران بارداری شما باید بستری شوید و آنتیبیوتیک وریدی دریافت کنید و از نظر علایم زایمان زودرس تحت نظر باشید. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تکرار کنید و برای باقیمانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرید زیرا شما همواره در معرض خطر عود عفونت کلیه خواهید بود.
● ۸ توصیه برای پیشگیری از عفونتهای ادراری
۱) روزانه حداقل ۸ لیوان با گنجایش ۲۴۰ سیسی آب بنوشید.
۲) هیچگاه احساس دفع ادرار را نادیده نگیرید و سعی کنید هر بار مثانه را کاملاً خالی کنید.
۳) بعد از اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز کنید تا از ورود باکتریهای مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود.
۴) پیش از رابطه زناشویی و بعد از آن ادرار کنید و دستگاه تناسلی را با آب و صابون ملایم بشویید.
۵) عصاره شاتوت بنوشید. برخی مطالعات نشان دادهاند که عصاره شاتوت میزان باکتریها را کاهش داده و از جایگزینی باکتریهای جدید در دستگاه ادراری پیشگیری میکند.
البته نوشیدن عصاره شاتوت عفونت ادراری را درمان نخواهد کرد و اگر دارای علایم عفونت ادراری هستید باید به پزشک مراجعه کنید و آنتیبیوتیک دریافت کنید.
۶) از فرآوردههای بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابونهای قوی خودداری کنید زیرا پیشابراه و دستگاه تناسلی را تحریک میکند و محیط کشت مناسبی برای رشد باکتریها خواهد بود.
۷) در دوران بارداری از دوش واژینال استفاده نکنید.
۸) لباسهای زیر خود را از نوع نخی انتخاب کنید و از جوراب شلواریهایی که قسمت بالای آن نخی است، استفاده کنید.
● ورم ماهانه - دکتر زهرا شریعتی
معمولا زنان یک هفته یا ۱۰ روز قبل از عادت ماهانه دچار افزایش وزن و پف صورت یا اندامهای دیگر میشوند که این وضعیت با گذراندن دوره عادت برطرف میشود. پفآلودگی اندامها باید با گذراندن زمان پریود برطرف شود، در غیر این صورت نه تنها این وضعیت طبیعی نیست بلکه مراجعه به پزشک الزامی است.
باقی ماندن ادم (ورم اندامی) تا بعد از زمان پریود و طولانی شدن آن میتواند ناشی از بیماری قلبی، کلیوی و یا کبدی باشد و در این صورت یکی از مهمترین فاکتورهایی که باید به آن توجه کرد مصرف بیش از حد نمک است، به طوری که فرد بیمار هر چه بیشتر نمک مصرف کند آب بیشتری نیز در بدن وی جمع میشود. در این صورت رگها دیگر قادر به نگهداری این آبهای اضافه نبوده و آن را به بینابین سلولهای بدن فرستاده و ایجاد ادم میکنند. ادم در مردان تنها زمانی که نوعی داروی خاصی مصرف کنند که پزشک عنوان کرده باشد که باعث ادم میشود و همچنین زمانی که پای آنها به مدت طولانی آویزان بوده باشد، طبیعی است و در غیر این صورت مراجعه به پزشک الزامی است.
فاطمه تارمیغ
منبع : روزنامه سلامت
عفونتهای قارچی نوعی رایج از عفونت واژن است که به خصوص در زنان باردار بسیار رایج است. این عفونتها که "کاندیدیاز" واژن نیز نامیده میشود، توسط قارچهای میکروسکوپی در خانواده کاندیدا و به ویژه توسط قارچی به نام کاندیدا آلبیکانس ایجاد میشوند.
این غیر معمول نیست که به مقدار مشخصی قارچ در مهبل (واژن) و همچنین در دستگاه گوارش وجود داشته باشد. قارچ تنها زمانی یک مشکل به حساب میآید که آنقدر سریع رشد کند که با میکروارگانیسمهای دیگر رقابت کرده و میزان آن از حد معین فراتر برود.
سطح بالاتر استروژن در دوران بارداری باعث میشود که مهبل (واژن) گلیکوژن بیشتری تولید کند که همین امر نیز رشد قارچها را سادهتر و محتملتر میکند. برخی از محققان فکر میکنند که استروژن همچنین ممکن است بر رشد قارچ اثر مستقیم داشته باشد، بدین صورت که باعث رشد سریعتر آن شده و کاری کند که قارچها راحتتر به دیوارههای مهبل (واژن) بچسبند.
شما همچنین زمانی که آنتی بیوتیک مصرف میکنید نیز بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت قارچی میشوید، به خصوص اگر شما این درمان را غالبا یا به مدت طولانی انجام دهید. چرا که در این درمان، آنتی بیوتیک علاوه بر کشتن باکتریهای مورد نظر، باکتریهای طبیعی محافظ در مهبل (واژن) را نیز تحت تأثیر قرار میدهد و بدین ترتیب قارچها به آسانی و بدون مانع در واژن رشد میکنند.
اگر عفونتهای قارچی به خوبی درمان نشوند امکان ابتلا فرزندتان به این قارچ بیشتر خواهد شد.
علائم چه هستند؟
اگر شما دچار علائم عفونت قارچ شده باشید به احتمال زیاد علائم آن شما را کلافه خواهد کرد، مگر اینکه هر چه سریعتر نسبت به درمان اقدام کنید.، هر چند برخی علائم نیز گاهی اوقات میآیند و به خودی خود از بین میروند. این علائم شامل موارد زیر هستند:
خارش، سوزش، درد و قرمزی در مهبل (واژن) و لبهها (و گاهی اوقات تورم)؛
ترشحات بدون بوی واژن است که اغلب سفید و خامهای شکل هستند؛
ناراحتی یا درد به هنگام برقراری رابطه جنسی؛
سوزش هنگام ادرار (ادرار با اندام تناسلیتان که در حال حاضر تحریک شده است، برخورد کرده و موجب سوزش آن میشود).
من فکر میکنم به عفونت قارچی واژن مبتلا هستم، باید چه کار کنم؟
اگر فکر میکنید که دچار عفونت قارچی واژن شدهاید به پزشک مراجعه کنید. او از ترشحات واژن شما یک نمونه گرفته و آن را برای تأیید تشخیص یا رد کردن موارد دیگری که ممکن است دلیل علائم شما باشد مورد بررسی قرار میدهد.
اگر چه داروهای ضد قارچی در داروخانهها بدون نسخه در دسترس هستند، اما این امر که خودتان بدون ملاقات به پزشک به تشخیص و درمان خود بپردازید، ایده خوبی نیست. دلیل علائم شما ممکن است توسط بیماری دیگری مانند عفونت منتقله از راه جنسی، ایجاد شده باشد و لزوماً علت آن عفونت قارچی نباشد.
مطالعات نشان دادهاند که اکثر زنانی که عفونت قارچی را در خود تشخیص داده و خودشان نسبت به درمان آن اقدام کردهاند، در واقع علت اصلی و واقعی ایجاد کننده علائمشان را نادیده گرفته و در تشخیص دچار اشتباه شدهاند و نتیجه این است که درمان اصولی و مناسب مشکل واقعی به تأخیر افتاده است!
اگر شما واقعاً دچار عفونت قارچی شده باشید، پزشکتان برای شما یک کرم ضد قارچ مخصوص واژن یا شیافی است که استفاده از آن در طی بارداری بیخطر باشد را تجویز خواهد کرد.
در اکثر عفونتهای قارچی، کرم و شیافهای دارای کلوتریمازول موثرتر از آنهایی هستند که حاوی نیستاتیناند.
شما باید به مدت ۷ روز متوالی بهطور مرتب از کرم یا شیاف در مهبل (واژن) خود استفاده کنید. بهتر است این کار را در زمان خواب انجام دهید تا کرم و شیاف به بیرون نشت نکند. (دورههای درمانی کوتاهتر که قبلاً مؤثر واقع میشدند، اکنون که باردارید مؤثر نیستند). همچنین ایده خوبی است که مقداری از کرم ضد قارچ را نیز به منطقه بیرونی مهبل یا واژن خود بمالید.
ممکن است پس از درمان چند روز طول بکشد تا دوباره اندکی احساس آرامش کنید. در این حال، میتوانید خارشتان را با یک کیسه یخ یا با قرارگیری به مدت ده دقیقه در حمام سرد تسکین دهید.
اگر دارو موجب تحریک شما شده یا کارساز به نظر نمیآید، این موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. او ممکن است داروی دیگری را برایتان تجویز کند. همچنین دوره کامل درمان را تکمیل کنید تا مطمئن شوید که عفونت قطعاً برطرف شده است.
آیا عفونت قارچی بر جنین تأثیر میگذارد؟
نه، عفونت قارچی کودک در حال رشدتان را تحت تأثیر قرار نمیدهد. اما اگر در زمان وضع حمل نیز دچار عفونت باشید، نوزادتان ممکن است در هنگام عبور از مجرای زایمان به آن مبتلا شود. اگر این اتفاق بیفتد نوزادتان ممکن است به یک عفونت قارچی در دهان خود، معروف به برفک دهان نوزاد شود.
برفک تکههای سفید رنگی است که در دو طرف دهان، سقف دهان و گاهی اوقات روی زبان مشخص میشوند. این وضعیت جدی نیست و به راحتی درمان میشود (به هر حال، نوزادان میتوانند حتی در صورتی که شما عفونت واژن نیز نداشته باشید به علل دیگری به عفونت برفک دهان مبتلا شوند).
چگونه میتوانم شانس ابتلا به عفونت قارچی را کاهش دهم؟
اگر شما ناحیه تناسلی خود را خشک نگه داشته (قارچها در محیطهای گرم و مرطوب رشد میکنند) و فلور واژن خود را نیز در تعادل نگه دارید، احتمال ابتلایتان به عفونت قارچی کاهش مییابد. همه پیشنهادات زیر بر اساس شواهد علمی نیستند، اما انجامشان آسان است و ارزش امتحان کردن را دارد:
پوشیدن لباس زیر نخی و پرهیز از پوشیدن جوراب شلواری و شلوارهای تنگ، به خصوص آنهایی که از جنس الیاف مصنوعی هستند.
خارج شدن فوری از حوله حمام مرطوب پس از شنا و عوض کردن لباس زیر پس از ورزش و عرق کردن.
خوابیدن بدون لباس زیر در شب که اجازه میدهد هوا به ناحیه تناسلیتان برسد. اگر ترجیح میدهید هنگام خواب چیزی بپوشید، میتوانید یک لباس خواب، بدون لباس زیر بپوشید تا هوا در زیر آن به راحتی جریان پیدا کند.
از حمام حباب، صابونهای معطر، مواد شوینده معطر و اسپریهای بهداشتی زنانه اجتناب کنید. در حالی که هنوز روشن نیست که آیا این موارد منجر به عفونت قارچی میشوند یا خیر، اما میتوانند باعث تحریک ناحیه تناسلی شوند بنابراین بهتر است از مصرف آنها اجتناب شود.
به آرامی ناحیه تناسلی خود را با آب گرم تمیز کنید (هرگز در دوران بارداری - یا هر زمان دیگر جریان آب را داخل آن نگیرید.).
همیشه خود را از جلو به عقب پاک کنید.
ماست بخورید! ماست حاوی ارگانیسم زنده لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس است، که به لحاظ نظری میتواند به حفظ تعادل باکتریایی مناسب در روده و مهبل (واژن) کمک کند. شواهد متناقضی در مورد اینکه آیا ماست به پیشگیری از عفونتهای قارچی کمک میکند یا نه وجود دارد، اما بسیاری از زنان روی مؤثر بودن آن قسم میخورند! و در هر صورت ماست منبع خوبی از پروتئین و کلسیم است و استفاده آن مملو از فایده خواهد بود!
مترجم: نغمه خالقی
منبع: www.babycenter.com
در طول دوران بارداری سلامت مادر و جنین توسط عوامل مختلف عفونی مورد تهدید قرار میگیرد که بسیاری از آنان با اقدامات تشخیصی و درمانی به موقع، واکسیناسیون و رعایت نکات بهداشتی قابل پیشگیری هستند.
به گزارش سرویس «بهداشت و درمان» خبرگزاری دانشجویان ایران، دکتر لیلی چمنی تبریز، متخصص عفونی و عضو هیات علمی پژوهشکده و مرکز تحقیقات درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا، ضمن اشاره به فرایند بارداری گفت: «تولد یک نوزاد سالم مهمترین هدف بارداری است اما متاسفانه در طول دوران بارداری سلامت مادر و جنین توسط عوامل مختلف عفونی مورد تهدید قرار میگیرد که میتوانند عوارض زودرس، حاد و یا دیررس را ایجاد کنند در حالی که بسیاری از آنان با اقدامات تشخیص درمانی به موقع، واکسیناسیون یا رعایت نکات بهداشتی قابل پیشگیری هستند».
وی ادامه داد: «ابتلای مادر باردار به بیماریهایی نظیر وبا خصوصا در طول سه ماه سوم بارداری میتواند 50 الی 70 درصد با مرگ جنین همراه باشد ولی انتقال هپاتیت B و C از مادر به جنین در هنگام تولد میتواند کاملا بدون علامت بوده و در طول سالهای بعدی زندگی، خود را به صورت بیماری مزمن کبدی در کودک متولد شده نشان دهد».
این عضو هیات علمی پژوهشکده فناوریهای نوین علوم پزشکی، در ادامه ضمن تاکید بر تاثیر چشمگیر بررسی و درمان بیماریهای عفونی مادر باردار طی دوران بارداری در پیشگیری از انتقال به جنین ادامه داد: مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا برای اولین بار در کشور، کلینیک مشاوره عفونی مادران باردار را با هدف بررسی وضعیت بهداشتی و سلامتی مادران باردار، پیشگیری، تشخیص و درمان بیماریهای عفونی در طول دوران بارداری، پیشگیری، تشخیص و درمان عفونتهای منتقله از مادر به جنین و ارایه مشاورههای تخصصی بیماریهای عفونی به مادران باردار، زوجین نابارور، اهدا کنندگان و گیرندگان تخمک و جنین و سایر همکاران و متخصصان راهاندازی کرده است.
http://iransalamat.com/
به گفته مدیرگروه بهداشت خانواده دانشگاه علوم پزشکی فسا، افزایش قابل ملاحظه فشار خون، ورم ناگهانی دست ها و پاها، افزایش وزن ناگهانی، وجود آلبومین در ادرار و دفع پروتئین در ادرار و تاری دید از علایم مسمومیت بارداری است.
به گزارش سرویس سلامت ایسنا، مهربانو رهبری در ادامه گفت: مسمومیت حاملگی یا پره اکلامپسی در واقع نوعی اختلال در فشار خون است که موجب می شود کارکرد کلیه دستگاههای عصبی مختل شود.
وی افزود: پره اکلامپسی باعث انقباض عروق و درنتیجه افزایش فشارخون و کاهش جریان خون می شود. کاهش جریان خون، بسیاری از اندامها نظیر کبد، کلیه ها و مغز را تحت تأثیر قرار می دهد.
رهبری اظهار داشت: کاهش جریان خون رحم می تواند سبب مشکلاتی نظیر کاهش رشد جنین، کاهش مایع آمینوتیک و پارگی جفت شود.
وی با بیان اینکه مسمومیت حاملگی در سه ماهه آخر بارداری شایع تر است، تصریح کرد: به همین دلیل خانم های باردار باید آن را به خوبی بشناسند و در صورت داشتن هر گونه علائم حتماً به پزشک مراجعه کنند.
مدیرگروه بهداشت خانواده دانشگاه علوم پزشکی فسا افزایش قابل ملاحظه فشار خون (هر چند در محدوده طبیعی قرار داشته باشد)، ورم ناگهانی به خصوص دست ها و پاها که به هنگام صبح شدیدتر است، افزایش وزن ناگهانی، وجود آلبومین در ادرار و دفع پروتئین در ادرار و تاری دید را مجموعه علائمی برشمرد که مشخص می کنند مسمومیت بارداری رخ داده و کلیه ها دچار علائم نارسایی می شوند.
وی افزود: مسمومیت حاملگی حاملگی ممکن است از هفته 20 بارداری تا هفت روز پس از زایمان رخ دهد که باید به آن توجه داشت.
رهبری بیان کرد: مسمومیت در صورت تشخیص و درمان در طول بارداری، اغلب بدون هیچ عارضه ای از بین می رود اما اگر به موقع درمان نشود احتمال سکته مغزی، تشنج و ادم ریه وجود دارد.
به گفته وی آزمایش های تشخیصی شامل: آزمایش خون، بررسی ادرار 24 ساعته و سایر موارد برای رد کردن عوارض است.
متخصصان زنان معتقدند که اختلال در جذب کلسیم میتواند در بروز مسمومیت حاملگی فشار خون دوران بارداری نقش مهمی داشته باشد
کمال مهر:پروین همتی متخصص زنان گفت: کمبود ویتامین D برای خانمهای باردار مشکلاتی ایجاد میکند که میتواند این کمبود اکتسابی باشد. به معنای اینکه شخص به مقدار کافی ویتامین D از غذاهای روزانه دریافت نکرده باشد و مورد دیگر به صورت اختلال در جذب آن میباشد. همچنین مسائل ارثی هم میتواند در کمبود ویتامین D در بدن تاثیر گذار باشد.
وی افزود: کمبود ویتامین D میتواند برحسب بیماری راشیتیسم یا نرمی استخوان گردد که اگر این کمبود ژنتیکی باشد ممکن است از طریق ژن مادر به جنین منتقل شود و اگر اکتسابی باشد، کمبود ویتامین D جنین را درگیر نمیسازد.
این متخصص در پایان خاطرنشان کرد: ممکن است اختلال در جذب کلسیم در ایجاد مسمومیت حاملگی موثر باشد، همچنین چون جذب ویتامین D با جذب کلسیم در ارتباط است میتواند در تشدید فشار خون مادر تاثیر گذار باشد، اما این تاثیر قطعی نیست.
انتهای پیام/
تحقیقات جدید نشان میدهد: میزان ویتامین D در طول دوران بارداری خطر پره اکلامپسی (مسمومیت حاملگی) در زنان باردار را پیش بینی میکند.
محققان امریکایی نمونههای خون زنان در هفته ۲۶ بارداری و یا کمتر را تجزیه و تحلیل کردند.
این محققان اظهار کردند: ۷۰۰ زن دارای پره اکلامپسی و ۳ هزار نفر بدون اختلالات فشار خون بودند.
شدت پره اکلامپسی با میزان ۴۰ درصدی ویتامین D مرتبط و این نتایج همچنان بعد از بررسی عواملی مانند شاخص توده بدنی، تعداد بارداریهای پیشین، سیگار کشیدن، رژیم غذایی، نژاد، فعالیت بدنی و قرار گرفتن در معرض نور خورشید برقرار بود.
دکتر مارک، سرپرست این تحقیق در اوهایو میگوید: دانشمندان معتقدند پره اکلامپسی شدید و خفیف بنیان متفاوتی دارند. نوع شدید آن خطرات بیشتری بر سلامت مادر و کودک دارد و ما میتوانیم با عامل بالقوه مانند کمبود ویتامین D آن را درمان کنیم.
نتایج این تحقیق در نشریه اپیدمیولوژی منتشر شده است.
پژوهشگران از سودمندی مصرف مکمل های ویتامینی در پیشگیری از عارضه مسمومیت حاملگی یا در اصطلاح پزشکی پری اکلامپشیا خبر می دهند.
پژوهشگران با درج مقاله ای در نشریه پزشکی اپیدمیولوژی اعلام کردند: زنانی که پیرامون زمان لقاح از مکمل های مولتی ویتامین استفاده می کنند ، کمتر از دیگران در خطر ابتلا به عارضه مسمومیت حاملگی قرار دارند.
پژوهشگران با بررسی تعدادی زن باردار متوجه شدند، احتمال ابتلا به عارضه مسمومیت حاملگی در زنانی که پیش از لقاح مولتی ویتامین مصرف می کنند 17 درصد کمتر و این احتمال در افرادی که پس از لقاح تا 12 هفته مولتی ویتامین مصرف می کنند 22 درصد کمتر از زنانی است که مکمل ویتامینی مصرف نمی کنند.
به گفته محققان: تاثیر مصرف مولتی ویتامین به ویژه پس از لقاح در زنانی که وزن طبیعی دارند یا به عبارت دیگر شاخص توده بدنی آنان کمتر از 25 است مشاهده می شود.
مسمومیت حاملگی یا پری اکلامپشیا از عوارض خطرناک دوره بارداری است که با افزایش فشارخون و ورم اندام ها تظاهر می کند و درصورتی که به موقع درمان نشود سلامت مادر و جنین را به خطر می اندازد.
برگرفته از سایت سلامت نیوز
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
به گفته یک متخصص زنان و زایمان، در مسمومیت حاملگی علاوه بر افزایش فشار خون افراد با علایم سردرد، سرگیجه، تاری دید، درد شکم، تهوع و استفراغ، مواجهند که باید زمینه این بیماری شناسایی و درمان شود. دکتر«عطایی» با اشاره به شیوع 2 تا 7 درصدی مسمومیت حاملگی، درباره عوامل این بیماری اظهار داشت: داشتن سابقه بارداری، ابتلا به بیماری های مزمن عروقی قبل از حاملگی مثل دیابت، بیماری های کلیوی، روماتیسم و فشار خون بالا قبل از بارداری، چند قلوزایی، چاقی مادر و سابقه مسمومیت حاملگی در بارداری های قبلی از جمله عوامل بروز مسمومیت حاملگی است ضمن این که سابقه خانوادگی در زمینه این بیماری و داشتن سن بالا یا پایین در دوران بارداری هم از دیگر عوامل بروز این بیماری به شمار می رود.
مادران مبتلا به فشار خون بالا بیشتر در معرض خطر مسمومیت حاملگی قرار دارند
به گفته وی، در حال حاضر آزمایش غربالگری مناسبی برای پیشگیری از بروز مسمومیت حاملگی وجود ندارد و بهتر است با گرفتن شرح حال دقیق مادر و شناسایی عوامل خطرزا کنترل کرد.
وی با بیان این که مسمومیت شدید حاملگی با علایم افزایش فشار خون و دفع پروتئین از طریق ادرار همراه است و گاه فرد دچار تشنج می شود افزود: این مسئله ممکن است حتی به مرگ مادر و جنین منجر شود. وی با بیان این که مادران باردار مبتلا به فشار خون بالای مزمن و نیز افرادی که دچار فشار خون بالا هستند بیشتر در معرض خطر مسمومیت حاملگی قرار دارند، گفت: شیوع بیماری در این افراد 10 تا 25 درصد است.
به گفته وی، فشار خون بالا، سردرد و درد شکم از جمله عوارض این بیماری است.
عوارض مسمومیت حاملگی
این متخصص زنان و زایمان، درباره دیگر عوارض مسمومیت حاملگی گفت: جدا شدگی جفت، اختلالات خون ریزی دهنده شدید، تورم ریه ها، نارسایی حاد کلیه و تنگی نفس شدید، نارسایی یا خون ریزی کبد، سکته مغزی، جدا شدن شبکیه، خون ریزی داخل مغزی و عوارض قلبی در دراز مدت از جمله عوارضی است که سلامت مادر را تهدید می کند. همچنین زایمان زودرس، تاخیر رشد، آسیب مغزی، عوارض قلبی دراز مدت و خطر مرگ نوزاد را تهدید می کند. وی درباره درمان مسمومیت حاملگی افزود: در صورت اطمینان از بروز مسمومیت حاملگی تا زمان رشد کامل جنین، مادر تحت نظر و کنترل متخصص زنان قرار می گیرد و در صورت بروز مسمومیت شدید بارداری یا تشنج ختم حاملگی انجام می شود که در این مورد زایمان طبیعی روش انتخابی است مگر در مواردی که مسمومیت شدید حاملگی وجود داشته یا مدت زایمان طولانی باشد که در این موارد سزارین انجام می شود. وی با بیان این که در صورت بروز مسمومیت حاملگی خطر عود در بارداری های بعدی افزایش می یابد، گفت: هر چه بیماری در مرحله دورتری از بارداری اتفاق بیفتد احتمال عود آن در بارداری های بعدی افزایش می یابد.
با بروز هیپرتانسیون یا افزایش فشار خون بعد از هفته 20 حاملگی که همراه با ادم اندام ها خصوصاً اندام فوقانی و وجود پروتئین در ادرار یا پروتئینوری باشد مسمومیت حاملگی یا پره اکلاپسی گفته می شود و اگر متعاقب این هیپرتانسیون و پروتئینوری تشنج نیز رخ می دهد اکلامپسی نامیده می شود. شایعترین زمان وقوع پره اکلامپسی هفته 28 تا 32 حاملگی می باشد که 70 تا 85 درصد از مواد پره اکلامپسی در بیماران شکم اول اتفاق می افتد. علت این بیماری به درستی شناخته نشده است اما در موارد زیر احتمال وقوع پره اکلامپسی بیشتر است:
حاملگی شکم اول (نولی پاریتی)- سابقه خانوادگی درجه اول- سابقه شخصی پره اکلامپسی یا اکلامپسی- سن بیش از 35 سال- بیماری نارسایی کلیوی- بیماری هیپر تانسیو عروقی- بیماری های اتو ایمیون- دیابت ملیتوس- حاملگی چند قلویی- مول هیداتیدی فرم- هیدروپس فتالیس و . . .
مکانیزم دقیق این بیماری هنوز شناخته نشده است اما به نظر می رسد علت اولیه در شروع بیماری نارسایی رحمی – جفتی و اشکال اولیه اختلال در کاشته شدن جفت داخل آندومتر می باشد که حاصل آن افزایش ترومبوکسان که یک منقبض کننده قوی عروق بوده و باعث تجمع پلاکت و نیز کاهش پرفیوژن رحمی – جفتی می شود و کاهش پروستاسیکلین که یک و از ودیلاتور قوی بوده و مانع تجمع پلاکتی و افزایش جریان خون رحمی – جفتی می شود است. شواهد نشان می دهد که واکنش ایمنی در بروز پره اکلامپسی نقش اصلی را ایفا می کند و تغییرات بستر جفتی در واقع یک نوع واکنش و رد پیوند نسبت به ژن های پدر می باشد.
شکایات اصلی بیماران مبتلا به پره اکلامپسی – اکلامپسی :
سر درد: که سر درد شدید شایعترین و اولین نشانه بروز اکلامپسی می باشد و در بیش از 90 درصد قبل از بروز تشنج اتفاق می افتد و علت اصلی آن ادم قسمت های مختلف داخل مغزی است.
درد شکم: معمولاً در ناحیه ابی گاستر اتفاق می افتد و علت آن ایسکمی کبد یا اتساع کپسول گلیسون در اثر ادم یا خونریزی زیر کپسول می باشد در این حالت کبد نیز حساس می باشد.
اختلال دید: که به صورت تاری دید، دو بینی یا اسکوتوم شایع است اما کوری ناقص یا کامل نیز به ندرت رخ می دهد که علت آن ایسکمی و التهاب کورتکس بینایی و گاهی وازواسپاسم شریان رتینال یا کنده شدن شبکیه و خونریزی داخل شبکیه می باشد
ادم ریوی: به دلیل افزایش فشار خون و افترلود و در نتیجه نارسایی بطن چب اتفاق می افتد و گاهی ممکن است به علت کاهش پروتئین خون ناشی از دفع طولانی مدت پروتئین از طریق ادرار رخ دهد.
نارسایی کلیه: عارضه نادری است که ممکن است به صورت الیگوری و آنوری و هماچوری بروز کند.
تأخیر رشد داخل رحمی: به علت نارسایی رحمی – جفتی اختلال رشد جنین یافته شایع است.
اختلال انعقادی: در موارد شدید بیماری و یا بروز دکولمان ممکن است کاهش پلاکت خون و فاکتورهای انعقادی رخ دهد..
درمان موارد پره اکلامپسی برحسب سن حاملگی و وضعیت جنین متفاوت است و پزشک معالج با ارزیابی این دو مورد درمان مناسب را انتخاب کند.
به طوری که در سن حاملگی 36 هفته به بالا باید حاملگی خاتمه یابد و با شروع روند زایمان واژینال، پارگی کیسه آب، تأخیر رشد داخل رحمی، تست های جنینی نارضایت بخش و پیشرفت پره اکلامپسی باید حاملگی صرفه نظر ازسن آن خاتمه یابد.
دکتر سیده سهیلا عارفی متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ ناباروری از انگستان در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: مسمومیت حاملگی نوعی اختلال خطرناک در فشار خون، در کارکرد کلیه و دستگاه عصبی مرکزی است.
وی گفت: مسمومیت حاملگی ممکن است از هفته 20 بارداری تا روز 7 بعد از زایمان رخ دهد که باید به آن توجه داشت.
عارفی بیان کرد: علایم بیماری شامل افزایش قابل ملاحظه فشار خون هر چند در محدوده طبیعی قرار داشته باشد، پف کردن صورت، دست ها و پاها که به هنگام صبح شدید تر است و افزایش وزن بیش از حد ( بیشتر از 4 کیلو گرم در ماه در سه ماهه آخر بارداری) و وجود پروتئین در ادرار است.
عارفی گفت: پره اکلامپسی شدید با افزایش مداوم فشار خون ، تورم و پف کردن زیاد اندام ها، تاری دید، سر درد، تحریک پذیری،درد شکم نشان داده می شود.
این متخصص خاطر نشان کرد: نوع شدید و خطر ناک آن یعنی اکلامپسی با بدتر شدن علایم فوق، کشیدگی عضلات، تشنج و اغما همراه است که منجر به عوارضی مانند سکته مغزی، افزایش خطر فشارخون بالا بدون ارتباط یا بارداری بعد از 35 سالگی، تشنج و ورم ریه می شود.
عارفی متذکر شد: آزمایشهای تشخیصی شامل آزمایش خون، بررسی ادرار 24 ساعته و سایر موارد برای رد کردن عوار ض است.
وی در مورد درمان مسمومیت حاملگی اشاره کرد و گفت: نوع درمان به شدت بیماری بستگی دارد.
عارفی افزود: مراقبت در منزل برای علایم خفیف، مراقبت در بیمارستان در صورت بدتر شدن شرایط و زایمان زود هنگام در صورت وخامت اوضاع از راههای درمان است که با توجه به صلاحدید و تشخیص پزشک انجام خواهد شد.
وی توصیه کرد: زنان باردار مسمومیت حاملگی را مورد اهمیت قرار داده و به نکات ذکر شده در این رابطه توجه کنند و در صورت عدم بی توجهی می توانند خطر ات زیادی به بار آورد./عط
شرح بیماری
مسمومیت حاملگی عبارت است از یک اختلال خطرناک در فشار خون. کارکرد کلیه و دستگاه عصبی مرکزی که ممکن است از هفته 20 بارداری تا 7 روز پس از زایمان رخ دهد.
علایم شایع
پرهاکلامپسی خفیف:
- افزایش قابل ملاحظه فشار خون هرچند در محدوده طبیعی قرار داشته باشد.
- پف کردن صورت، دستها و پاها که در صبح شدیدتر است.
- افزایش وزن بیش از حد (بیش از 450 گرم در هفته در سه ماهه آخر بارداری).
- پروتئین در ادرار
پرهاکلامپسی شدید:
- افزایش مداوم فشار خون
- تورم و پفکردگی مداوم
- تاری دید
- سردرد
- تحریکپذیری
درد شکم ـ اکلامپسی:
- بدتر شدن علایم فوق
- کشیدگی عضلات
- تشنج
- اغما
علل
ناشناخته. معتقدند ناشی از ماده یا سمی است که جفت تولید میکند.
عوامل تشدید کننده بیماری
- تغذیه نامناسب
- دیابت شیرین
- سابقه فشار خون بالا
- بیماری کلیوی مزمن
- حاملگی اول. مسمومیت در یک حاملگی بدان معنی نیست که در حاملگیهای بعدی عود خواهد کرد.
- سیگار کشیدن
- سوء مصرف الکل
- استفاده از داروهای روانگردان
- سابقه خانوادگی اکلامپسی یا پرهاکلامپسی
پیشگیری
- مراقبت پیش از تولد مناسب در سرتاسر دوران بارداری
- در طول بارداری از سیگار ، داروهای روانگردان یا الکل استفاده نکنید.
- در طول بارداری از یک رژیم غذایی طبیعی و کاملاً متعادل استفاده کنید. در صورت تجویز مکملهای ویتامینی و معدنی پیش از زایمان را مصرف کنید.
- بدون توصیه پزشک هیچ دارویی از جمله داروهای بدون نیاز به نسخه را مصرف نکنید.
عواقب مورد انتظار
مسمومیت در صورت تشخیص و درمان در طول بارداری، معمولاً ظرف 7 روز پس از زایمان بدون هیچ عارضهای از بین میرود. در موارد نادر کشنده است. اگر مسمومیت باعث زایمان نارس گردد، احتمال زنده ماندن نوزاد به رسیدن بودن آن بستگی دارد. مرگ جنین شایع است.
عوارض احتمالی
- سکته مغزی
- افزایش خطر فشار خون بالا بدون ارتباط با بارداری پس از 35 سالگی
- تشنج
- ادم ریه
درمان
اصول کلی
- آزمونهای تشخیصی میتوانند شامل بررسیهای آزمایشگاهی خون، بررسی ادرار 24 ساعته و سایر موارد برای رد کردن عوارض باشند.
- درمان به شدت بیماری بستگی دارد: مراقبت در منزل برای علایم خفیف، مراقبت در بیمارستان در صورت بدتر شدن شرایط و زایمان زودهنگام در صورت وخامت اوضاع. اکلامپسی به خاطر تشنج به احتمال بیشتری به مراقبت در بیمارستان و زایمان زودرس (غالباً سزارین) نیاز دارد.
- اگر در منزل هستید، روزانه خود را وزن و آن را ثبت کنید؛ از یک آزمون خانگی برای تعیین وجود پروتئین در ادرار استفاده کنید.
داروها
- داروهای ضد پرفشاری خون برای کاهش فشار خون
- ضد تشنجها برای پیشگیری از تشنج
- سولفات منیزیم (داخل وریدی)
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
بیشتر مواقع استراحت کنید ؛ این امر در کنترل مسمومیت مهم است. برای کمک به گردش خون ، روی سمت چپ خود استراحت کنید.
رژیم غذایی
ممکن است یک رژیم غذایی خاص لازم باشد.
در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود ؟
- اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم مسمومیت خفیف را در هر مرحله از حاملگی داشته باشید.
- اگر در طول درمان یک یا چند مورد از موارد زیر رخ دهد: ـ سردرد شدید یا اختلال بینایی ـ افزایش وزن به میزان بیش از 1350 گرم در 24 ساعت ـ تهوع، استفراغ و اسهال ـ دردهای شکمی کرامپی ـ تحریکپذیری بیش از حد
یک متخصص زنان و زایمان گفت: مسمومیت دوران بارداری از جمله مشکلات جدیست که سلامت مادر را تهدید میکند. البته شامل تمام زنان باردار نمیشود، اما تعداد افرادی که با این مسئله مواجه میشوند نیز کم نیست.
دکتر فاطمه داوری در گفتگو با خبرنگار مهرخانه با بیان این مطلب افزود: فشار خون بالا و دفع پروتئین از ادرار که باعث ایجاد ورم در خانم باردار میشود، از جمله مسمومیتهای دوران بارداریست که گاهی تمام بدن را درگیر میکند و باعث تاری دید، مشکلات کبد،کلیه و در صورت تشدید هم موجب ختم حاملگی میشود.
این متخصص زنان و زایمان تصریح کرد: البته فشار خون ناشی از حاملگی که در دوران بارداری ایجاد میشود معمولاً بعد از بارداری برطرف میگردد؛ گرچه ریسک ایجاد فشار خون در بارداری بعدی نیز وجود دارد، اما مادر میتواند مجدداً با نظارت دقیق پزشکی باردار شود.
ایجاد عوارض از هفته بیستم حاملگی
داوری اضافه کرد: اگر مادری مبتلا به فشار خون مزمن باشد، این مسئله در تمام طول عمر در وی قابل مشاهده خواهد بود؛ اما در صورتی که فشار خون مربوط به دوران حاملگی باشد، معمولاً عوارض آن ۲۰ هفته پس از آغاز این دوره ایجاد شده و چند هفته بعد از زایمان هم برطرف میشود.
چه افرادی در معرض خطر مسمویت حاملگی قرار دارند؟
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به مشخصههای افراد در معرض خطر مسمومیت حاملگی بیان داشت: زنان حامله با سن زیر ۱۸ سال یا بالای ۳۵ سال، مادران بارداری که دچار بیماریهای قلبی عروقی هستند، حاملگیهای چندقلویی، افرادی که دارای سابقه خانوادگی فشار خون هستند و زنان باردار سیگاری و مصرفکننده الکل، از جمله کسانی هستند که در معرض این خطر قرار دارند.
تأثیر مسمومیت حاملگی بر سلامت مادر و جنین
وی در ادامه با اشاره به تأثیر مسمومیت حاملگی بر سلامت مادر و جنین تصریح کرد: این وضعیت موجب کاهش جریان خون رحم و کاهش خونرسانی به جنین شده و نیز میتواند سبب مشکلاتی نظیر کاهش رشد جنین، جدا شدن زودرس جفت و مرگ جنین شود.
این متخصص زنان و زایمان افزود: ورم اندامها، ورم دستها و صورت، افزایش ناگهانی وزن، اختلال بینایی مثل تاری دید و دیدن جرقههای نورانی، سردرد و دردهای ناحیه معده از علائم مهم مسمومیت حاملگیست و باید توجه داشت که فشارخون بالا نیز تأثیر مهمی در روند حاملگی دارد؛ به گونهای که ممکن است حتی منجر به بروز عوارضی مانند عوارض قلبی، مغزی و کلیوی برای مادر شود.
داوری خاطر نشان کرد: در صورت مشاهده هر یک از عوامل فوقالذکر مادر باردار باید فورا به مرکز بهداشتی درمانی مراجعه کند، چراکه در صورت عدم مراجعه ممکن است حال فرد به سرعت وخیم شود. ازطرفی فشارخون بالا در مادران باردار منجر به زایمان زودرس آنها نیز میشود.
وی در ادامه اظهار داشت: مسئله دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که طبق مطالعات محققان، بالا بودن فشار خون مادر در دوران بارداری، اثرات منفی بر مهارت تفکر کودک دارد و این اختلال تا دوران بزرگسالی ادامه پیدا میکند، البته این امر به این معنا نیست که این کودکان در حافظه و ذهنشان دچار اختلال هستند.
پرفشاری خون در دوران بارداری در 10 درصد بارداریها مشاهده می شود
این متخصص زنان و زایمان ضمن اشاره به اینکه پرفشاری خون در دوران بارداری و اختلالات مربوط به آن یعنی مسمومیتهای حاملگی در 10 درصد بارداریها مشاهده میشود، گفت: این امر محیط رشد جنین در درون رحم را تحتتأثیر قرار میدهد و باعث عوارضی نظیر کاهش توانایی تفکر میشود.
راهکارهای کنترل فشار خون بارداری
وی اضافه کرد: کنترل فشار خون در زمان بارداری به دلیل تأثیر مستقیم آن بر پیشگیری از مسمومیتهای احتمالی حاملگی حائز اهمیت است و این امر با انجام حرکات ورزشی حداقل سه بار در هفته و هر بار ۳۰ دقیقه، کنترل استرس و عصبانیت، تغذیه مناسب، عدم مصرف دخانیات، کاهش میزان مصرف نمک و چربیهای اشباع و کنترل وزن امکانپذیر خواهد بود.
داوری تصریح کرد: در واقع مهمترین نکته در فشار خون تشخیص به موقع آن است. اساساً معاینات دوران بارداری هر ماه تا 28 هفتگی سپس هر دو هفته تا 36 هفتگی و بعد از آن هفتگی تا زمان زایمان است و این پیگیریها به ما کمک میکند که در اولین فرصت افزایش فشار خون را تشخیص دهیم.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مهمترین اقدامات درمانی، استراحت است؛ البته نه استراحت مطلق. کالری، پروتئین کافی، مایعات و نمک کنترلشده تأثیرات عمدهای دارد.
اثربخشی مصرف دارو به چه میزان است؟
این متخصص زنان و زایمان در پایان ضمن اشاره به مطالعات متعددی که در این خصوص صورت گرفته است، گفت: مطالعات نشان داده است که مصرف داروهای ضد فشار خون مجاز در بارداری، با وجود آنکه سطح فشار خون را پایین میآورد، اما تأثیری بر طول زمان بارداری، عوارض فشار خون یا وزن نوزاد هنگام تولد نداشته و حتی مطالعهای نشان داده است که کاهش رشد جنین در افرادی که دارو مصرف میکنند، 2 برابر افرادیست که دارو مصرف نمیکنند؛ البته در خصوص فشار خون مزمن استثناء وجود دارد.
از عوارض فشار خون بالا در دوران بارداری افزایش شدید احتمال ابتلا به مسمومیت بارداری است که باعث تولد نوزاد با وزن کم میشود.
خبرگزاری فارس: فشار خون بالا در بارداری باعث مسمومیت جنین میشود
به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان فارس، فشار خون یکی از علایم حیاتی مهم بدن است که تغییرات آن میتواند گویای بیماریهای مهم بر بدن باشد.
برای اینکه خون در شریانهای بدن جاری شود و مواد غذایی را به اعضای مختلف برساند نیاز به نیرو دارد که به آن فشار خون گفته میشود اما همین عامل حیاتی در مواردی خطرناک بوده،باعث بیماریهایی مانند بیماریهای قلبی - عروقی، کلیوی، چشمی و ... میشود. بنابراین شناخت عواملی که در ابتلای افراد به فشار خون بالا تأثیر میگذارد و اهمیت دارد.
در میان افرادی که در معرض فشار خون بالا قرار دارند زنان باردار از جمله گروههایی هستند که میتوانند در معرض این بیماری قرار بگیرند.
مهمترین عواملی که در ابتلای مادران باردار به فشار خون بالا تأثیر دارد سن این افراد است که با افزایش سن مادر احتمال ابتلا به فشار خون بالا بیشتر میشود.
همچنین سابقه خانوادگی چنانکه اگر اعضای خانواده مادر باردار مبتلا به فشار خون بالا باشند احتمال ابتلای وی به فشار خون بالا افزایش مییابد.
چاقی یا اضافی وزن نیز از عوامل دیگر ابتلای مادران باردار به فشار خون است هر چه مادر اضافه وزن بیشتری قبل از بارداری داشته باشد و وزن بیش از حد مطلوب را طی بارداری کسب کرده باشد احتمال بالا رفتن فشار خون وی بیشتر میشود.
تحرک کم، باعث اضافه وزن مادران شده و احتمال ابتلا به فشار خون بالا را افزایش میدهد. مصرف نمک زیاد و خوردن سبزیها و میوهها به مقدار کم و ناکافی از دیگر عوامل بالا رفتن فشار خون در بارداری است.
داشتن اضطراب و نگرانی و وجود فشار روانی در مادر میتواند احتمال بالا رفتن فشار خون وی را افزایش دهد.
برای پیشگیری از ابتلا به فشار خون بالا در بارداری رعایت این نکات ضروری است:
کنترل مرتب فشار خون و اندازهگیری وزن، مصرف مایعات کافی در طول شبانهروز، مصرف کم مواد کافئیندار مثل قهوه، نوشابههای گازدار و غیره، مصرف بیشتر میوه و سبزی تازه، مصرف ماهی، پرهیز از مصرف زیاد نمک و غذاهای سرخکردنی و همچنین استراحت کافی در طول روز از مواردی است که رعایت آن باعث جلوگیری از ابتلا به فشار خون بالا در زنان باردار میشود.
همچنین توصیه میشود زنان باردار به طور مرتب برنامه معاینه پزشکی خود را انجام دهند چرا که یکی از مهمترین عوارض فشار خون بالا در بارداری افزایش شدید احتمال ابتلا به مسمومیت بارداری است.
مسمومیت بارداری میتواند باعث آسیب جنین و مادر شود. جنینی که مادرش دچار مسمومیت بارداری میشود هنگام تولد وزن کمی دارد.
مطالعات محققان فنلاندی نشان داد بالا بودن فشارخون مادر در دوران بارداری، اثزات منفی بر مهارت تفکر کودک دارد و این اختلال تا دوران بزرگسالی ادامه می یاید.
این محققان معتقدند که پرفشاری خون در دوران بارداری و اختلالات مربوط به آن مانند پره اکلامپسی (مسمومیت بارداری) در 10 درصد بارداری ها مشاهده می شود و محیط رشد جنین در درون رحم را تحت تاثیر قرار می دهد. کاهش توانایی تفکر حتی در دوران سالمندی نیز ریشه در دوران جنینی دارد چرا که تکامل ساختار و عملکرد مغز در این دوران انجام می شود.
در این مطالعه تاریخچه پزشکی و فشارخون 398 مادر در دوران بارداری بررسی شد. پسران این مادران در بین سال های 1934 تا 1944 متولد شده بودند. مهارت تفکر این مردان در سن 20 سالگی و سپس در 69 سالگی مورد ارزیابی دوباره قرار گرفت. این ارزیابی ها شامل استدلال ریاضی، ارتباط چشمی و محیطی و مهارت های گفتاری بود.
بر اساس نتایج، در مردانی که مادرانشان مبتلا به پرفشاری خون در دوران بارداری بودند، نتیجه تست های مهارت تفکر در 20 و 69 سالگی، 3.46 نمره کمتر از سایر مردان بود. همچنین در این مردان روند کاهش نمره به ویژه در مورد تست های استدلال ریاضی، در فاصله 20 سالگی تا 69 سالگی بیشتر بود.
محققان این طور نتیجه گرفتند که پرفشاری خون در دوران بارداری موجب کاهش توانایی ادراک و شناخت در کودک شده و در این افراد با افزایش سن، کاهش قابلیت ادراک بیشتر از سایر افراد مشاهده می شود. در حقیقت می توان این طور نتیجه گرفت که پایین بودن توانایی ادراک و کاهش این مهارت با افزایش سن، ریشه در دوران جنینی دارد.
پرفشاری خون در دوران بارداری
فشارخون بالا یک مشکل پزشکی شایع در مادران باردار است. بر اساس منابع علمی، پرفشاری خون در دوران بارداری در 4 گروه دسته بندی می شود:
1-پرفشاری خون مزمن: فشارخون مادر قبل از بارداری و یا قبل از هفته 20 بارداری بیشتر از 90/140 میلی متر جیوه است.
2-پره اکلامپسی (مسمومیت بارداری): فشارخون مادر به طور ناگهانی افزایش یافته و آلبومین (نوعی پروتئین) در ادرار او مشاهده می شود. دست ها، پاها و صورت مادر نیز متورم می شوند. پره اکلامپسی شایع ترین اختلال در دوران بارداری است و اغلب در سه ماهه سوم مشاهده می شود. این اختلال معمولا در بارداری اول رخ می دهد و در زنان مبتلا به دیابت و یا مادرانی که جنین دوقلو دارند، شایع تر است. زنانی که مادرانشان به این اختلال مبتلا بوده اند نیز بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند.
3-پره اکلامپسی اضافه بر پر فشاری خون مزمن
4-دیابت بارداری: این نوع دیابت بعد از تولد نوزاد رفع می شود. در اغلب مادران مبتلا به دیابت بارداری، فشارخون نیز بالا است.
برخی منابع پزشکی پرفشاری خون در دوران بارداری را تنها به 2 گروه تقسیم کرده اند:
1-پرفشاری خون از قبل از بارداری: مادرانی که قبل از شروع بارداری نیز فشارخون بالا داشته اند.
2-پرفشاری خون بارداری: مادرانی که فشارخون آنها در طی دوران بارداری بالا رفته است.
در این نوع تقسیم بندی، پره اکلامپسی می تواند به هر دو گروه افزوده شود.
دوران بارداری با تمام سختیهایش میتواند یکی از زیباترین و خاطرهانگیزترین دوران زندگی هر زنی باشد؛ به شرطی که قبل از بارداری، اطلاعات لازم و کافی از منابع معتبر، افراد آگاه و متخصص کسب شود.
در واقع تمام خانمهایی که قصد بارداری دارند؛ باید از ویژگیهای این دوران و مراقبتهای لازم قبل و بعد از بارداری مطلع باشند. چرا که بسیاری از مشکلات و بیماریها در این دوران، تنها با داشتن اطلاعاتی حتی جزیی قابل پیشگیری است. البته مشورت با افراد ناآگاه و غیرمتخصص، نه تنها دردی را دوا نمیکند بلکه میتواند مشکلات زیادی را هم ایجاد کند.
یکی از بیماریها در دوران بارداری، فشارخون بالاست که میتواند منجر به تشنج هم بشود و در نیمهی دوم بارداری، اختلالات زیادی را ایجاد کند.
برای آگاهی دربارهی فشارخون دوران بارداری به عنوان یکی از بیماریهای مهم این دوران، با دکتر «مژگان فروتن» متخصص زنان، زایمان و نازایی گفتوگو کردیم.
فروتن گفت: فشار خون دوران بارداری، بیماری مخصوص این دوران است و فقط در دوران بارداری ایجاد میشود و البته علت آن هنوز مشخص نیست ولی احتمالا با ترشح یک سری هورمونها از جفت، فشار خون بالا در خانمهای باردار ایجاد شود.
این متخصص زنان، زایمان و نازایی با اشاره به اینکه همهی خانمهای باردار به فشار خون مبتلا نمیشوند؛ افزود: خانمهایی مستعد فشار خون دوران بارداری هستند که سابقهی فامیلی ابتلا به فشارخون دارند و یا چاق هستند.
فروتن گفت: خانمهایی که برای اولین بار باردار میشوند؛ احتمال بروز فشار خون در آنها بیش از خانمهایی است که برای بار دوم، سوم و یا بیشتر باردار میشوند.
وی افزود: فشار خون در دوران بارداری، شامل دو نوع خفیف و شدید است که اگر کنترل نشود و پیشرفت کند؛ باعث ایجاد تشنج در فرد باردار و به کما رفتن و سرانجام مرگ وی خواهد شد.
وی یکی از علتهای مهم مرگ و میر مادران باردار در دنیا را فشار خون بالا عنوان کرد و افزود: فشارخون بالا در دوران بارداری با علائمی از جمله افزایش وزن ناگهانی و بیش از حد معمول، ورم شدید، دفع پروتئین از کلیهها، سردرد همراه با تاری دید و درد در ناحیهی معده و کبد همراه است.
فروتن ادامه داد: اگر بارداری یک خانم با اینگونه علائم همراه باشد؛ احتمال بروز تشنج در وی زیاد است.
وی در خصوص دفع پروتئین در زنان باردار گفت: دفع پروتئین معمولا در ماههای آخر بارداری رخ میدهد و از درجهی خیلی ضعیف تا شدید دیده میشود که بر اساس میزان دفع پروتئین از بدن زن باردار، قابل بررسی است...
این متخصص زنان و زایمان با اشاره به اینکه اگر دفع پروتئین از بدن مادر شدید باشد؛ باید سریع درمان شود؛ تصریح کرد: با توجه به اینکه دفع پروتئین از بدن مادر درمان خاصی ندارد؛ تنها راه درمان آن، ختم بارداری مادر است؛ یعنی باید خانم باردار زایمان کند و جفت از بدن وی خارج شود تا به حالت طبیعی برگردد.
وی ادامه داد: دفع پروتئین ممکن است در ماههای اولیهی بارداری (پنجمین ماه بارداری) اتفاق بیفتد و اگر این بیماری در ماههای اول این دوران بروز کند؛ به طور معمول شدیدتر است و بیمار سریعتر به مرحلهی تشنج میرسد.
وی گفت: به طور معمول فشارخون در دوران بارداری، کم کم بالا میرود و اگر فشار خون یک دفعه بالا رود و فرد اضافه وزن ناگهانی پیدا کند؛ باید بارداری وی خاتمه یابد و اگر جنین خیلی کوچک باشد؛ به طور قانونی سقط خواهد شد و در غیر اینصورت توسط پزشک به دنیا خواهد آمد.
وی در خصوص راههای پیشگیری از فشار خون در دوران بارداری خاطرنشان کرد: فشارخون دوران بارداری راه پیشگیری خاصی ندارد ولی به زنان باردار توصیه میشود برای کاهش فشارخون، مصرف نمک را کاهش دهند.
فروتن افزود: اگر فشار خون مادر بارداری سیر صعودی داشته باشد و به طور ناگهانی وزن وی بالا برود؛ باید در فواصل کوتاه به پزشک مراجعه کند و هر روز یک مرتبه فشار خون خود را کنترل کند تا مبتلا به تشنج بارداری نشود.
وی حداکثر اضافه وزن در ماههای اولیهی بارداری را یک کیلوگرم و در ماههای آخر یک و نیم کیلوگرم عنوان کرد و افزود: حداکثر فشار خون در دوران بارداری نیز باید بین 12 تا 13 باشد و بیش از این میزان خطرناک است.
وی تصریح کرد: اگر فشار خون مادر باردار در هر ماه مراجعه به پزشک 9 باشد و یک مرتبه به 12 برسد و اضافه وزن ناگهانی نیز داشته باشد؛ برای مادر خطرناک است.
فروتن افزود: فشارخون مزمن و یا فشار خونی که مادر قبل از بارداری به آن مبتلا بوده است؛ باعث اختلال رشد نوزاد داخل رحم میشود.
وی ادامه داد: اما اگر در فرد باردار فشار خون آنقدر بالا رود که باعث تشنج در مادر شود؛ به دلیل قطع و یا کاهش خونرسانی و اکسیژن به جنین، مرگ وی را به همراه خواهد داشت.
زهرا نجفی
تشنج در دوران بارداری وضعیت بسیار خطرناکی است که با بالا رفتن فشار خون مادر صورت می گیرد و در نیمه دوم بارداری اختلالات زیادی را ایجاد می کند.
طبق بررسی های صورت گرفته تقریبا ۵ درصد از مادرانی که برای اولین بار باردار می شوند به این بیماری مبتلا می شوند که نه تنها برای مادر دردسرساز است بلکه سلامت جنین رانیز تهدید می کند.دکتر فرشته معاون، متخصص زنان و زایمان در تعریف این بیماری، به جام جم می گوید: تشنج به معنی انقباضات عضلانی غیرقابل کنترل است که در اغلب موارد با کاهش سطح هوشیاری همراه بوده و طی آن بیمار حرکاتی پرشی و انقباضی متناوب همراه با خیره شدن چشم ها به سمت بالا دارد که گاهی به دلیل قفل شدن دندان ها به زبان فرد نیز صدماتی وارد می شود.
به گفته وی، نکته مهم در حین تشنج انقباض و اسپاسم عضله دیافراگم و قطع حرکات تنفسی مطلوب و اختلال در اکسیژن رسانی به ارگان های بدن است که جنین در این جریان دچار هیپوکسی(کاهش اکسیژن خون شریانی) می شود.
● علل بیماری
این متخصص زنان و زایمان ،علل تشنج در بارداری را شامل تومورهای مغزی، صرع، تب شدید، نارسایی کلیه، افت شدید قند خون، مسمومیت ها، مننژیت و مسمومیت حاملگی می داند که هر یک از علل، درمان مطلوب خود را می طلبد.
دکتر معاون با اشاره به زنان بارداری که سابقه بیماری صرع داشته اند، اظهار می کند: این دسته از بیماران می توانند با کنترل شدید و ایمن (تغییر نوع و دوز دارو توسط پزشک (متخصص) از بروز ناهنجاری ها در جنین و حملات تشنجی در امان بمانند.
وی درخصوص زنان بارداری که تحت درمان با انسولین هستند، می افزاید: گاهی عدم کنترل قند خون و افت شدید قند خون منجر به تشنج و کاهش سطح هوشیاری می شود، ولی این موضوع را نیز نباید فراموش کرد که این بیماری از نشانه های یک بیماری زمینه ای وخیم است و نیاز به بستری اورژانس و بررسی علت دارد.
به گفته این متخصص زنان و زایمان، تشنج در هر زمان از حاملگی و حتی در مراحل زایمان، می تواند رخ دهد، ولی در واقع تشنج های مخصوص حاملگی (اکلامپسی) بندرت قبل از ماه ششم بارداری رخ می دهند که اغلب علت اصلی آن افزایش فشار خون در حاملگی، همراه با دفع پروتئین زیاد در ادرار است که به دلیل تغییر نفوذپذیری عروق در سراسر بدن و ازجمله مغز، منجر به خونریزی مغزی و به دنبال آن تشنج می شود.
دکتر معاون شروع تشنج در زنان باردار را به صورت احساس سردرد، سرگیجه، خستگی شدید و رویت لکه های سفید به هنگام زایمان ذکر و خاطرنشان می کند: حملات تشنجی می تواند برای مادر و جنین کشنده باشد یا این که مادر را به کما برده و کاهش شدید اکسیژن رسانی را برای جنین به علت جفت نارسا و نیز اسپاسم دیافراگم، قطع حرکات تنفسی مادر و نیز بروز دکولمان (کنده شدن جفت از محل خود قبل از زایمان) به دلیل انقباضات رحم داشته باشد.
● بارداری بدون تشنج
وی با اشاره به این که می توان با روش هایی هرچند ساده، از بروز تشنج در دوران حاملگی خودداری کرد، برخی از این اقدامات را شامل کاهش وزن در زنان چاق، کنترل و بررسی وضعیت قندخون در بیماران با سابقه دیابت حاملگی یا بیماری مرض قند (دیابت نوع یک و ۲ )، کاهش مصرف نمک و چربی، خودداری از مصرف غذاهای آماده و کم محتوا دانسته و یادآور می شود: با مصرف میوه و سبزی تازه و ورزش مداوم و آهسته، قبل از اقدام به بارداری می توان راهی هموار برای دوران بارداری مهیا کرد.
این پزشک متخصص می افزاید: در طول دوران بارداری، ویزیت های مکرر توسط پزشک زنان، مصرف امگا ۳، استراحت روانی و جسمی، کاهش مصرف نمک و در صورت صلاحدیدپزشک، مصرف آسپیرین و کلسیم و بررسی وضعیت رشد جنین توسط معاینه و سونوگرافی، لازم و ضروری است.
وی اظهار می کند: در بیماری که فشار خون افزایش یافته در بارداری دارد، افزایش سردرد در جلوی پیشانی یا پشت سر، درد ناحیه سمت راست بالای شکم، روی محل کبد و احساس رویت لکه های نورانی جلوی چشم و فشار خون بیش از ۱۶۰ بر ۱۱۰ mmug به معنای پرکلامپسی شدید و تشنج قریب الوقوع است، که در این زمان بستری و کنترل فشار خون با داروهای پایین آورنده فشار خون و استفاده از سولفات منیزیم برای جلوگیری از تشنج و بررسی وضعیت انعقاد و کبد، ضروری است و باید به دنبال بهبود وضعیت مادر، ختم حاملگی در اسرع وقت به عنوان درمان قطعی پرکلامپسی ـ اکلامپسی صورت بگیرد.
فشار خون وابسته به بارداری و پره اکلامپسی،از شایعترین مشکلات طبی در بارداری است ویکی از سه علت مهم مرگ مادران را در کنار خونریزی و عفونت تشکیل می دهد. این اختلال، 8-5 درصد بارداریها را عارضه دار می کند. مادران مبتلا به پره اکلامپسی در معرض خطر بیشتر ی از نظر عوارض مادری و جنینی هستند به همین دلیل باید تحت مراقبتهای ویژه بارداری قرار گیرند.
فشار خون وابسته به بارداری و پره اکلامپسی چیست؟
افزایش فشار خون مادر در طی بارداری که با علایم ورم و پروتئین در ادرار همراه باشد. پره اکلامپسی نامیده می شود. این عارضه به نامهای توکسمی و مسمومیت حاملگی نیز نامیده می شود.
کدام مادران بیشتر در معرض ابتلا به فشار خون وابسته به بارداری و پره اکلامپسی هستند؟
- مادران شکم اول
- زنان با سابقه پره اکلامپسی در خواهر یا مادر
- زنان با سابقه پره اکلامپسی در بارداری قبلی
- زنان چاق
- مادران مبتلا به بیماری دیابت قبل از بارداری یا حین حاملگی
- زنان باردار در سنین زیر 18 و بالای 35 سال
- زنان با سابقه فشار خون بالا یا سابقه بیماری کلیوی قبل از بارداری
بعضی از نشانه ها می توانند نشانه بروز پره اکلامپسی در فرصتی نزدیک باشند. بنابراین باید به وجود این نشانه ها در بدن خودتان حساس باشید و با بروز هر کدام از آنها سریعا به پزشک مراجعه کنید.
این نشانه ها عبارتند از:
علایم پره اکلامپسی خفیف
فشارخون بالا( فشار خون 140/90)، ورم و مقدار کم پروتئین در ادرار
علایم پره اکلامپسی شدید
فشار خون بالا( فشار خون 160/110 و بیشتر) پروتئین در ادرار، ورم عمومی بدن بویژه دست و صورت، افزایش ناگهانی وزن بدن ،اختلال در بینایی و تاری دید، درد قسمت بالا و راست شکم، سردرد و کاهش ادرارو یا توقف جریان ادرار.
عوارض پره اکلامپسی بر روی جنین و مادر
- افزایش احتمال مرگ جنین در داخل رحم و مرده زایی
- افزایش احتمال تولد نوزاد کم وزن( با وزن کمتر از 2500 گرم)
- افزایش جدا شدن زودرس جفت در دوران بارداری
- افزایش احتمال زایمان سزارین
- افزایش احتمال نارسایی کلیوی و قلبی
- افزایش احتمال بروز فشار خون پس از زایمان
چگونه از بروز فشار خون وابسته به بارداری و پره اکلامپسی آگاه می شویم؟
هر کدام از نشانه های گفته شده می تواند نشانی از بروز پره اکلامپسی باشد. در هر بار مراجعه به پزشک یا ماما نیز ، او با اندازه گیری فشار خون و وزن شما،و درصورت وجود علای با درخواست آزمایش ادرار برای بررسی وجود پروتئین در ادرارو نیز اندازه گیری اسید اوریک و کراتینین خون، وضعیت شما را مورد بررسی قرار می دهد.سونوگرافی می تواند به تعیین وضعیت جنین و جفت نیز کمک کند.
درمان فشار خون وابسته به بارداری و پره اکلامپسی
درمان بستگی به سن بارداری دارد. یعنی مدت زمانی که از عمر جنین می گذرد.
1- اگر تاریخ زایمان نزدیک است و رشد جنین کافی است. ممکن است پزشک با توجه به شرایط مادر و جنین تصمیم به انجام زایمان بگیرد.
2- اگر مادر پره اکلامپسی خفیف داشته و جنین رشد کافی نداشته باشد، موارد زیر به مادران توصیه می شود:
- استراحت بر پهلوی چپ برای افزایش خونرسانی به جنین
- افزایش تعداد ویزیتها توسط پزشک یا ماما
- محدود نمودن مصرف نمک
- مصرف مایعات کافی در طول روز
- مصرف داروی پایین آورنده فشار خون به دستور پزشک
- بستری شدن در بیمارستان برای کنترل فشار خون و کارکرد کلیه
چگونه از ابتلا به پره اکلامپسی پیشگیری کنیم؟
خانمهایی که به تازگی فشار دیاستول( فشار پایین) آنها 89-81 میلی متر جیوه شده است، یا بیش از 1 کلیوگرم در هفته افزایش وزن پیدا کرده اند باید هر 4-3 روز یکبار مراجعه کنند و مراقبت به طور سرپایی ادامه پیدا کند مگر اینکه علایمی مانند فشار خون بالا، وجود پروتئین در ادرار، اختلالات دید یا درد ربع فوقانی و راست شکم در آنها بروز کند.متاسفانه ،راه مطمئنی برای پیشگیری از وقوع پره اکلامپسی وجود ندارد ولی برای کاهش عوامل مستعد کننده ای که باعث افزایش فشار خون می شود، موارد زیر توصیه می شود:
- کنترل مرتب فشار خون و اندازه گیری وزن و میزان پروتئین در ادرار با توجه به دستور پزشک
- ویزیت مرتب توسط پزشک یا ماما
- مصرف مایعات کافی در طول شبانه روز
- مصرف کم مواد کافئین دار
- مصرف بیشتر میوه و سبزیجات تازه به دلیل خاصیت آنتی اکسیداتیو( محافظت کننده)
- مصرف ماهی ها بویژه ماهی های دریای جنوب به غیر از ماهی تن ( فقط در حد 6 اونس در هفته)و استفاده از کپسولهای روغن ماهی
- پرهیز از مصرف زیاد نمک و مواد نشاسته ای و غذاهای سرخ کردنی
- استراحت کافی در طول روز
-انجام مرتب تمرینات ورزشی
فشار خون بالا در دوران بارداری یکی از علل مرگ و میر و عارضهدار شدن بارداریها در دنیاست بنابراین در دوران بارداری فشار خون باید به دقت کنترل شود.
اگر بیمار بعد از هفته بیستم بارداری دچار افزایش فشار خون شدید ولی بدون دفع پروتئین در ادرار باشد، افزایش فشار خون به علت بارداری خوانده میشود همچنین خانمهایی که بعد از طی نیمه اول بارداری دچار افزایش فشارخون میشوند و در ادرار پروتئین دفع میشود پره اکلامپسی خوانده میشوند.
برای دریافت پاسخ سؤالاتمان در خصوص فشار خون در دوران بارداری با دکتر ناهید رادنیا متخصص زنان و زایمان مرکز آموزشی درمانی فاطمیه گفتگو کردیم که شما را به خواندن آن دعوت میکنیم؛
متخصص زنان و زایمان مرکز آموزشی درمانی فاطمیه اظهار داشت: معمولاً افزایش فشار خون عبارتست از فشار برابر با 90/140 یا حتی اگر یکی از این دو عدد افزایش یابد؛ این اختلال معمولاً هیچ علامت قابل توجهی ندارد مگر آنکه بسیار بالا رود.
وی در پاسخ به سؤالی در مورد تأثیر افزایش فشار خون بارداری بر سلامت مادر و کودک گفت: این امر بستگی به آن دارد که مادر هنگام ابتلا در چه ماهی از بارداری باشد و فشار خون به چه میزان بالاست.
وی با بیان اینکه هر چه فشارخون بالاتر و سن بارداری پایینتر باشد خطر بیشتر است، گفت: خطر ایجاد پرهاکلامپسی در شرایطی که افزایش فشار خون قبل از هفته 30 ایجاد شده باشد دو برابر است با این حال از هر چهار خانم مبتلا به افزایش فشار خون یک نفر در دوران بارداری، زایمان و یا بلافاصله بعد از آن مبتلا به پرهاکلامپسی است.
وی اضافه کرد: ابتلا به افزایش فشار خون بارداری خطرات دیگری از جمله عقب افتادن رشد در داخل رحم، زایمان زودرس، جداشدگی جفت و مرده زایی به دنبال دارد.
وی در پاسخ به این سؤال که چگونه میتوان افزایش فشار خون بارداری را کنترل کرد، اظهار داشت: خانمهای باردار باید طبق برنامه برای ویزیتهای دوران بارداری مراجعه کنند و فشار خون آنها کنترل شود و در صورت شک باید آزمایشهای تشخیصی درخواست شود.
به علت اینکه پرفشاری خون بر گردش خون جنین تأثیر میگذارد پزشک درخواست سونوگرافی میکند تا از رشد جنین و میزان مایع آمنیوتیک اطمینان حاصل کند گاهی نیز نیاز به سونوداپلر میشود. همچنین نیاز به یک سری آزمایشهای خون و جمعآوری ادرار 24 ساعته از نظر دفع پروتئین است.
وی ادامه داد: در صورتی که فشار خون زیر 110/160 باشد و سایر نشانهها نیز وجود نداشته باشد بیمار مبتلا به افزایش فشارخون خفیف در بارداری است.
در صورت مشاهده علایم پره اکلامپسی از جمله افزایش ناگهانی وزن، سردرد مداوم یا شدید، تغیرات دید، درد بالای شکم و یا حساسیت آن ناحیه، تهوع و استفراغ و یا جداشدگی جفت شامل لکهبینی یا خونریزی از واژن یا درد و حساس شدن رحم در لمس بیمار سریعاً به پزشک مراجعه کنند.
وی افزود: اگر فشار خون 110/160 یا بیشتر باشد بیمار باید تحت درمان دارویی قرار گیرد و تا زمان تولد نوزاد بستری شود.
چنانچه بیمار در هفته 34 بارداری یا بعد از آن قرار داشته باشد زایمان را القا خواهند کرد یا سزارین انجام خواهد شد اگر هنوز به هفته 34 بارداری نرسیده باشد کورتیکواستویید تجویز میشود تا تکامل ریهها و سایر اعضای بدن جنین تسریع شود و سپس تحت القا زایمان قرار میگیرد.
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا بعد از زایمان فشار خون به حد طبیعی برمیگردد، گفت: در بعضی خانمها فشار خون بالا میماند ولی تمامی بیماران باید آموزش برای کنترل فشارخون بگیرند به احتمال قوی یک هفته پس از زایمان فشار خون به حد طبیعی بر میگردد.
بارداری معمولاً باعث میشود که فشار خون در پایان سه ماهه اول و در طول سه ماهه دوم پایین بیاید بنابراین فشار خون مزمن به طور موقت مخفی میشود.
اگر بعد از هفته بیستم بارداری دچار افزایش فشار خون شدید، ولی پروتئین در ادرار وجود نداشت، تشخیص عبارتست از "افزایش فشار خون در بارداری" که گاهی به نام "افزایش فشار خون به علت بارداری" خوانده می شود.
افزایش فشار خون بارداری
خانم هایـی که بـعد از طـی نیمه اول بـارداری دچار افزایـش فشار خون می شوند و در ادرار پروتئین دارند، دچار اختلال پیچیده ای هستند که پرهاکلامپسی یا مسمومیت حاملگی نامیده می شود.
کسانی که قبل از بارداری دارای فشار خون هستند و یا قبل از هفته بیستم بارداری به آن مبتلا می شوند، دچار اختلالی هستند که فشار خون مزمن نامیده می شود.
معمولاً افزایش فشار خون عبارتست از فشار 140 روی 90 یا بیشتر، حتی اگر یکی از این دو عدد افزایش یابد.
این اختلال معمولاً هیچ علامت قابل توجهی ندارد، مگر آنکه خیلی بالا رود.
افزایش فشار خون در بارداری چه تأثیری بر سلامت مادر و جنین دارد؟
این امر بستگی به آن دارد که هنگام ابتلا به افزایش فشار خون، چند ماه از بارداری گذشته است و فشار خون به چه میزان بالا می رود. هر چه فشار خون بالاتر باشد و هر چه زودتر شروع شود، خطر بیشتر است. خوشبختانه اکثر خانم هایی که دچار افزایش فشار خون در دوران بارداری می شوند، به نوع خفیف آن مبتلا می گردند و تا نزدیک به اواخر دوران بارداری، یعنی هفته 37 این مشکل بوجود نمی آید. اگر شما نیز در این گروه قرار دارید، هنوز هم کمی خطر وجود دارد و ممکن است پزشک شما، زایمان را القا کند و یا با سزارین جنین را بدنیا آورد، ولی به غیر از آن، شما و نوزادتان در معرض خطری بیش از آنچه با یک فشار خون طبیعی وجود دارد، نیستید.
با این حال از هر چهار خانم مبتلا به افزایش فشار خون، یک نفر در دوران بارداری، طی زایمان و یا بلافاصله بعد از آن مبتلا به پره اکلامپسی می شود. خطر ایجاد پره اکلامپسی در شرایطی که افزایش فشار خون قبل از هفته 30 ایجاد شده باشد دو برابر است.
ابتلا به افزایش فشار خون بارداری خطرات دیگری نیز به دنبال دارد از قبیل: عقب افتادن رشد جنین در داخل رحم، زایمان زودرس، پاره شدن جفت، و مرده زایی. به همین دلیل، پزشک یا ماما از شما و جنین، مراقبت کامل به عمل خواهد آورد.
اگر علائم پره اکلامپسی و یا علائم پارگی جفت در شما ایجاد شود، باید فوراً مورد معاینه قرار گیرید
چگونه می توان افزایش فشار خون بارداری را کنترل کرد؟
از آنجایی که پرفشاری خون بر گردش خون جفت تأثیر می گذارد، هنگام تشخیص چنین علامتی، پزشک یا ماما درخواست سونوگرافی می کند تا از رشد کافی جنین و میزان کافی مایع آمنیوتیک اطمینان حاصل کند. ممکن است یک سری آزمایشات بیوفیزیکی (BBP) نیز برای شما درخواست شود تا از سلامت جنین اطمینان حاصل گردد و در بعضی از موارد خاص درخواست سونوگرافی با داپلر می شود تا جریان خون جنین کنترل گردد.
پزشک یا ماما ممکن است یک سری آزمایشات خون نیز درخواست کند و از شما بخواهد که ادرار 24 ساعته خود را جمع آوری کنید تا از نظر وجود پروتئین بررسی شود (این آزمایش از آزمایش ادرار با نوارهای مخصوصی که هنگام مراجعه برای مراقبت های دوران بارداری انجام می شود، دقیق تر است).
این آزمایشات به پزشک کمک می کند تا در صورت وجود پره اکلامپسی آن را تشخیص دهد و هر نوع تغییر دیگر در وضعیت شما را در آینده تحت نظر قرار دهد. علاوه بر این ارزیابی اولیه، رسیدگی به افزایش فشار خون بستگی به میزان فشار خون و وضعیت جنین و نیز مدتی که از بارداری شما گذشته است، خواهد داشت.
افزایش خفیف فشار خون در بارداری
اگر در هفته 37 بارداری یا دیرتر به افزایش مختصر فشار خون مبتلا شدهاید، احتمالاً پزشک زایمان شما را القا خواهد کرد و یا در صورتی که جنین نتواند مراحل زایمان را تحمل کند و یا به علل دیگری زایمان طبیعی برای شما غیر ممکن باشد، جنین را با سزارین بدنیا خواهد آورد.
اگر هنوز به هفته 37 بارداری نرسیدهاید، ولی افزایش فشار خون خفیف است، ممکن است به مدت چند هفته در بیمارستان بستری شوید تا تحت نظر قرار گیرید. پس از آن اگر وضع شما و جنین مناسب بود، ممکن است مرخص شوید تا زندگی روزمره را از سر گیرید و یا تا مدتی در منزل در حال استراحت مطلق باشید.
باید فواصل معاینات توسط پزشک را کوتاه تر کنید تا فشارخون، وجود پروتئین در ادرار و هر گونه تغییر در وضعیت سلامتی شما زود به زود کنترل شود. میتوان وضع جنین را با اندازهگیری هفتگی و یا هر دو هفته یکبار BPP و تستهای non stress از نزدیک کنترل کرد. با انجام تقریبا هر سه هفته یکبار سونوگرافی نیز میتوان رشد جنین را زیر نظر داشت.
به علاوه ممکن است پزشک یا ماما از شما بخواهد تا حرکات جنین را در هر روز بشمارید. این روش برای کنترل سلامت جنین در فواصل معاینات پیش از زایمان بسیار عمل مناسبی است. در صورتیکه متوجه شدید تعداد حرکات کمتر از قبـل شده اسـت، بلافاصـله به پزشک خود اطـلاع دهیـد.
اگر علائم پره اکلامپسی (ورم، افزایش ناگهانی وزن، سردرد مداوم یا شدید، تغییرات دید، درد بالای شکم و یا حساسیت آن ناحیه و یا تهوع و استفراغ) و یا علائم پارگی جفت (لکه بینی یا خونریزی از واژن یا درد و حساس شدن رحم در لمس) در شما ایجاد شود، باید فوراً مورد معاینه قرار گیرید.
اگر شما یا جنین در معرض خطر جدی قرار گیرید، احتمالاً در بیمارستان بستری خواهید شد و هر چه زودتر باید جنین به دنیا آید.
اگر قبل از بارداری فشار خون خود را کنترل نکردهاید و اولین معاینه دوران بارداری در اواخر سه ماهه اول صورت گرفته است، ممکن است تا اواخر دوران بارداری متوجه افزایش فشارخون نشوید
افزایش شدید فشار خون در بارداری
اگر فشارخون شما شدیداً افزایش یافته است (160 روی 110 یا بیشتر) تحت درمان دارویی قرار خواهید گرفت تا فشارخون پایین آید و تا زمان تولد نوزاد در بیمارستان بستری خواهید شد.
اگر در هفته 34 بارداری یا بعد از آن قرار داشته باشید، زایمان را القا خواهند کرد و یا جنین را با سزارین به دنیا خواهند آورد. اگر هنوز به هفته 34 بارداری نرسیدهاید، به شما کورتیکواستروئید تجویز خواهد شد تا تکامل ریهها و سایر اعضای بدن جنین تسریع گردد.
اگر وضعیت شما رو به وخامت می رود و یا وزن جنین اضافه نمی شود، احتمالاً زایمان القا خواهد شد و یا با کمک سزارین جنین بدنیا خواهد آمد، حتی اگر هنوز نارس باشد. اگر زایمان فوری لازم نباشد شما را در بیمارستان بستری خواهند کرد تا هم خودتان و هم جنین تحت نظر باشید و در عین حال، جنین فرصت بیشتری برای تکامل خواهد داشت.
آیا بعد از زایمان فشارخون به حد طبیعی میرسد؟
بعد از زایمان، فشارخون شما دقیقا کنترل خواهد شد و پزشک یا ماما، به دقت شما را از نظر وخامت فشار خون و یا بروز پره اکلامپسی تحت نظر خواهد گرفت.
در صورتی که علائم پره اکلامپسی را در خود مشاهده کردید، خواه در منزل هستید و یا در بیمارستان، حتماً به او اطلاع دهید. به احتمال قوی یک هفته پس از زایمان فشارخون شما به حد طبیعی میرسد.
با این حال، در بعضی از خانمها، فشارخون همچنان بالا باقی خواهد ماند. این بدان معناست که شما احتمالا همواره مبتلا به پرفشاری خون بودهاید، ولی از آن بی خبر بودهاید. بارداری معمولاً باعث می شود که فشارخون در پایان سه ماهه اول و در طول سه ماهه دوم پایین برود، بنابراین فشار خون مزمن بطور موقت مخفی می شود.
اگر قبل از بارداری فشار خون خود را کنترل نکردهاید و اولین معاینه دوران بارداری در اواخر سه ماهه اول صورت گرفته است، ممکن است تا اواخر دوران بارداری متوجه افزایش فشارخون نشوید.
بخش سلامت تبیان
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
اگر بعد از هفته بیستم بارداری دچار افزایش فشار خون شدید ولی پروتئین در ادرار وجود نداشت تشخیص عبارتست از "افزایش فشار خون بارداری" که گاهی به نام "افزایش فشار خون به علت بارداری" خوانده می شود.
خانم هایـی که بـعد از طـی نیمه اول بـارداری دچار افزایـش فشار خون می شوند و در ادرار پروتئین دارند دچار اختلال پیچیده ای هستند که پره کلاپسی نامیده می شود. کسانیکه قبل از بارداری دچار فشار خون هستند و یا قبل از هفته بیستم بارداری به آن مبتلا می شوند دچار اختلالی هستند که فشار خون مزمن نامیده می شود.
معمولاً افزایش فشار خون عبارتست از فشار برابر با 90/140 یا بیشتر حتی اگر یکی از این دو عدد افزایش یابد. این اختلال معمولاً هیچ علامت قابل توجهی ندارد مگر آنکه خیلی بالا رود.
افزایش فشار خون بارداری چه تأثیری بر سلامت من و کودک من دارد؟
این امر بستگی به آن دارد که هنگام ابتلا به افزایش فشار خون چند ماه از بارداری گذشته است و فشار خون به چه میزان بالا می رود. هر چه فشار خون بالاتر باشد و هر چه زودتر شروع شود خطر بیشتر است. خوشبختانه کثر خانم هایی که دچار افزایش فشار خون در دوران بارداری میشوند، به نوع خفیف آن مبتلا می گردند و تا نزدیک به اواخر دوران بارداری یعنی هفته 37 این مشکل بوجود نمی آید. اگر شما نیز در این گروه قرار دارید، هنوز هم کمی خطر وجود دارد و ممکن است پزشک شما زایمان را القا کند و یا با سزارین جنین را بدنیا آورد ولی به غیر از آن شما و نوزادتان در معرض خطری بیش از آنچه با یک فشار خون طبیعی وجود دارد، نیستید.
با این حال از هر 4 خانم مبتلا به افزایش فشار خون یک نفر در دوران بارداری، زایمان و یا بلافاصله بعد از آن مبتلا به پره کلاپسی می شود. خطر ایجاد پره کلامپسی در شرایطی که افزایش فشار خون قبل از هفته 30 ایجاد شده باشد دو برابر است. ابتلا به افزایش فشار خون بارداری خطرات دیگری نیز بدنبال دارد از قبیل: عقب افتادن رشد در داخل رحم، زایمان زودرس، پاره شدن جفت، و مرده زایی. به همین دلیل پزشک یا ماما از شما و جنین مراقبت کامل بعمل خواهد آورد.
چگونه میتوان افزایش فشار خون بارداری را کنترل کرد؟
از آنجائیکه پرفشاری خون بر گردش خون جفت تأثیر می گذارد، هنگام تشخیص چنین علامتی پزشک یا ماما درخواست سونوگرافی می کند تا از رشد کافی جنین و میزان کافی مایع آمنیوتیک اطمینان حاصل کند. ممکن است یک سری آزمایشات بیو فیزیکی (BBP) نیز برای شما درخواست شود تا از سلامت جنین اطمینان حاصل گردد و در بعضی از موارد خاص درخواست سونوگرافی با داپلر می شود تا جریان خون جنین کنترل گردد. پزشک یا ماما ممکن است یک سری آزمایشات خون نیز درخواست کند و از شما بخواهد که ادرار 24 ساعته خود را جمع آوری کنید تا از نظر وجود پروتئین بررسی شود. (این آزمایش از آزمایش ادرار با نوارهای مخصوصی که هنگام مراجعه برای مراقبت های دوران بارداری انجام می شود، دقیق تر است). این آزمایشات به پزشک کمک می کند تا در صورت وجود پره کلاپسی آنرا تشخیص دهد و هر نوع تغییر دیگر در وضعیت شما را در آینده تحت نظر قرار دهد. علاوه بر این ارزیابی اولیه، رسیدگی به افزایش فشار خون بستگی به میزان فشار خون و وضعیت جنین و نیز میزانی که از بارداری شما گذشته است، خواهد داشت.
افزایش خفیف فشار خون
اگر در هفته 37 بارداری یا دیرتر به افزایش مختصر فشار خون مبتلا شدهاید، احتمالاً پزشک زایمان شما را القا خواهد کرد (و یا در صورتیکه جنین نتواند مراحل زایمان را تحمل کند و یا به علل دیگری زایمان طبیعی برای شما غیر ممکن باشد، جنین را با سزارین بدنیا خواهد آورد). اگر هنوز به هفتۀ 37 بارداری نرسیدهاید ولی افزایش فشار خون خفیف است، ممکن است به مدت چند هفته بستری شوید تا تحت نظر قرار گیرید. پس از آن اگر وضع شما و جنین مناسب بود ممکن است مرخص شوید تا زندگی روزمره را از سر گیرید و یا تا حدی در منزل در حال استراحت مطلق باشید.
باید فواصل معاینات را کوتاهتر کنید تا فشارخون، وجود پروتئین در ادرار و هر گونه تغییر در وضع شما زود به زود کنترل شود. میتوان وضع جنین را با اندازهگیری هفتگی و یا هر دو هفته یکبار BPP و تستهای non stress از نزدیک کنترل کرد. با انجام تقریباً هر سه هفته یکبار سونوگرافی نیز میتوان رشد جنین را زیر نظر داشت.
بعلاوه ممکن است پزشک یا ماما از شما بخواهد تا حرکات جنین را در هر روز بشمارید. این روش برای کنترل سلامت جنین در فواصل معاینات پیش از زایمان بسیار عمل مناسبی است. در صورتیکه متوجه شدید که تعداد حرکات کمتر از قبـل شده اسـت بلافاصـله به پزشک خود اطـلاع دهیـد.
اگر علائم پره کلامپسی (ورم، افزایش ناگهانی وزن، سردرد مداوم یا شدید، تغییرات دید، درد بالای شکم و یا حساسیت آن ناحیه و یا تهوع و استفراغ) و یا علائم پارگی جفت (لکه بینی یا خونریزی از واژن یا درد و حساس شدن رحم در لمس) در شما ایجاد شود باید فوراً مورد معاینه قرار گیرید. اگر شما یا جنین در معرض خطر جدی قرار گیرید احتمالاً در بیمارستان بستری خواهید شد و هر چه زودتر باید جنین بدنیا آید.
افزایش شدید فشار خون
اگر فشارخون شما شدیداً افزایش یافته است (110/160 یا بیشتر) تحت درمان داروئی قرار خواهید گرفت تا فشارخون پائین آید و تا زمانِِ تولدِ نوزاد بستری خواهید شد. اگر در هفته 34 بارداری یا بعد از آن قرار داشته باشید، زایمان را القا خواهند کرد و یا جنین را با سزارین بدنیا خواهند آورد. اگر هنوز به هفته 34 بارداری نرسیدهاید به شما کورتیکوستروئید تجویز خواهد شد تا تکامل ریهها و سایر اعضای بدن جنین تسریع گردد.
اگر وضعیت شما رو به وخامت می رود و یا وزن جنین اضافه نمی شود احتمالاً زایمان القا خواهد شد و یا با کمک سزارین جنین بدنیا خواهد آمد، حتی اگر هنوز نارس باشد. اگر زایمان فوری لازم نباشد شما را در بیمارستان بستری خواهند کرد تا هم خودتان و هم جنین تحت نظر باشید و در عین حال جنین فرصت بیشتری برای تکامل خواهد داشت.
آیا بعد از زایمان فشارخون به حد طبیعی میرسد؟
بعد از زایمان فشارخون شما دقیقاً کنترل خواهد شد و پزشک یا ماما بدقت شما را از نظر وخامت فشار خون و یا بروز پره کلامپسی تحت نظر خواهد گرفت. در صورتیکه علائم پره کلامپسی را در خود مشاهده کردید، خواه در منزل هستید و یا در بیمارستان، حتماً به او اطلاع دهید. به احتمال قوی یک هفته پس از زایمان فشارخون شما به حد طبیعی میرسد.
با این حال، در بعضی از خانمها فشارخون همچنان بالا باقی خواهد ماند. این بدان معناست که شما احتمالاً همواره مبتلا به پرفشاری خون بودهاید ولی از آن بی خبر بودهاید. بارداری معمولاً باعث می شود که فشارخون در پایان سه ماهه اول و در طول سه ماهه دوم پائین رود؛ بنابراین فشار خون مزمن بطور موقت مخفی می شود. اگر قبل از بارداری فشار خون خود را کنترل نکردهاید و اولین معاینه دوران بارداری در اواخر سه ماهه اول صورت گرفته است ممکن است تا اواخر دوران بارداری متوجه افزایش فشارخون نشوید.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
ویار (هوسانه؛ آرزوانه؛ تهوّع و استفراغ بارداری)
تعریف
در لغت نامه دهخدا در مورد معنای ویار آمده است: «میل و هوس زنان آبستن.(از ابن البیطار) ویار گاهی به صورت تهوع و استفراغ و گاه به شکل بدآمدن از بعض چیزها و زمانی به صورت اشتها داشتن و هوس چیزی را کردن و آن را بسیار دوست داشتن ظاهر می شود.(فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده) آرزوانه را گویند؛ و این زنان آبستن را افتد که چیزهای بد آرزو کنند چون گِل و نمک و انگِشت و برنج خام و جز آن. هوسی که در نخستین ماه های آبستنی و زمان بارداری پدید آید.»
بنابراین بحث در مورد ویار، شامل سه بخش است: تهوّع استفراغ دوران بارداری، هوسانه های طبیعی این دوران و تمایلات تغذیه ای غیر طبیعی زن باردار.
الف- تهوّع استفراغ دوران بارداری
یک مشکل بسیار نگران کننده برای بسیاری از زنان باردار؛ تهوّع و استفراغ دوران بارداری است. این مشکل که به ویژه در سه ماهه اوّل بارداری و در هنگام صبح شایع تر است؛ علاوه بر اذیت و آزار روحی مادر باردار، از آنجا که در صورت شدید بودن می تواند با تغذیه صحیح وی تداخل داشته و نهایتاً روی جنین اثرات منفی بگذارد؛ باید جدّی گرفته شود. البته درمان این مشکل چندان پیچیده نیست و توجّه به نکات ذیل راهگشا خواهد بود:
- مادر در این دوره باید مطلقاً از مصرف غذاهایی که مخالف طبع و مزاج او هستند خودداری کند.
- ضمن رعایت مزاج بیمار، بهتر است که غذاهای گرمی سهم بیشتری از رژیم غذایی مادر را تشکیل دهند.
- از مصرف هرگونه غذایی که باعث نفخ یا سنگینی معده، ترش کردن و مانند آنها می شود خودداری کنید.
- مصرف غذاهای آبکی و ترید به حدّاقل برسد.
- بهتر است مادر باردار از گرسنگی اجتناب کند.
- غذاهای پرچرب و سرخ کردنی و انواع غذاهای آماده از رژیم غذایی بیمار حذف شوند. مصرف ادویه در غذاها نیز به حدّاقل برسد.
- در این دوران بهتر است مادر در معرض هیچ بویی به ویژه بوی غذاها قرار نگیرد. هوای خانه نیز باید تازه و برخوردار از تهویه کافی باشد.
- تنش های روحی باعث تشدید مشکل هستند؛ لذا مادر باید هرگونه استرس را از خود دور کند.
- یبوست، اثری افزایشی بر تهوّع و استفراغ مادر دارد و باید سریعاً درمان شود.
- مصرف مایعات(آب، دوغ، نوشابه، چای و …) از نیم ساعت قبل از غذا تا دو ساعت و نیم بعد از آن باید ترک شود.
- بهتر است برخاستن از رختخواب به آهستگی انجام شود. گذاشتن یک قطعه نان خشک در دهان، قبل از بلند شدن از رختخواب هم اقدام موثّری محسوب می شود.
- پیاده روی ملایم و سبک در کاهش تهوّع استفراغ بارداری موثّر است.
- پاکسازی معده قبل از بارداری باعث تقویت فم معده شده و مانع بروز حالت تهوع در زنان می شود. این کارباید با مشورت متخصّص طب سنتی انجام شود.
درمان دارویی:
۱- آب عسل: یکی از بهترین داروها برای رفع تهوّع استفراغ دوران بارداری مصرف آب عسل است. مقدار دلخواهی عسل را در آب حل کنید(حدّاقل یک قاشق غذاخوری در یک لیوان آب). سپس مقداری آب لیموترش تازه(و نه آبلیمو) به آن اضافه کنید و پس از خنک شدن آن در یخچال( و نه خنک کردن آن با یخ) این نوشیدنی بسیار گوارا و لذیذ را به آرامی و جرعه جرعه میل نمایید.(روزی دو سه لیوان) در صورت شدّت تهوّع، به اندازه نوک قاشق چایخوری زنجبیل کوبیده به هر لیوان آب عسل اضافه کنید.
۲- نسخه ها
در اوایل دوران کاری خود، فکر می کردم که برای درمان این مساله باید بیشتر روی کبد به عنوان مرکز بیماری تمرکز کرد ولذا از داروهایی مانند عرق کاسنی و شاهتره استفاده می کردم که چندان مفید نبود. پس از مدتی به این نتیجه رسیدم که برای حل مشکل باید متوجّه معده شد. از آن پس به استفاده از نسخه هایی مانند نسخه های ذیل روی آوردم که حاصل آن بسیار رضایت بخش بود. به دنبال این تغییر روش درمانی، تقریباً هیچ گاه بیماری که استفراغ های آبستنی وی درمان نشده باشد؛ نداشته ام.
۱- ۲- نسخه برای مادرانی که تحمّل خوردن گرمی را دارند:
این مادران می توانند روزی دو سه استکان عرق زنیان یا نعناع یا پونه یا آویشن یا بابونه یا شیرین بیان را با عسل شیرین کرده با کمی زنجبیل مخلوط نموده، خنک و کم کم نوش جان نمایند.
۲-۲- نسخه برای مادرانی که تحمّل خوردن گرمی را ندارند:
در این مادران به اندازه لازم، یعنی در حدّی که مادر دچار گرمی نشود، عرق کاسنی را با یکی از عرقیات فوق مخلوط می کنیم؛ امّا باز هم بهتر است در حدّ تحمّل زن باردار، غلبه با عرق های گرم باشد.
۳-۲- جوشانده ها: به جهت وضعیت این گونه بیماران بهتر است از مصرف داروهای جوشانده خودداری شود؛ چرا که بو یا طعم جوشانده، خود می تواند باعث تهوّع و استفراغ او شود؛ حتّی عرقیات را نیز بهتر است به صورت خنک – و با افزودن کمی عسل و آب لیموترش تازه – مصرف کرد. البته طبیعتاً در مورد مادرانی که مشکلی برای مصرف جوشانده ندارند این محدودیت وجود ندارد و می توان از داروهای ذیل بهره گرفت:
- داروهای گرم: زنجبیل، زنیان، تخم کرفس، تخم شوید، انیسون، بابونه، بادرنجبویه، نعناع، پونه، آویشن و …
- داروهای خنک: تخم گشنیز، گل همیشه بهار و …
روش مصرف: بسته به وضعیت مزاجی بیمار سه چهار مورد از داروهای فوق را روزی یک یا دو بار، با هم، جوشانده یا دم کرده میل کنید.
۳- سایر راهکارها
- گرم کردن موضعی معده با آجرداغ یا وسایل مشابه هم در کاهش میزان تهوّع و استفراغ موثّر است.
- بادکش گذاری معده به شرط آن که فقط در ماه های اوّل بارداری که هنوز رحم کوچک است انجام شود هم از راه های کمکی مناسب برای درمان تهوّع استفراغ بارداری است.
ب- هوسانه های طبیعی زن باردار
این هوسانه های طبیعی در دو سوی متقابل هستند؛ زن در دوران بارداری به طور طبیعی نسبت به بعضی خوراکی ها گرایش دارد و از بعضی دیگر رویگردان می شود. این ویارهای طبیعی در بارداری باید مورد توجّه قرار گیرند؛ چرا که نشان دهنده نیازهای واقعی زن باردار هستند. در واقع هر غذایی که زن باردار نسبت به آن ویار دارد و با خوردن آن دچار مشکلاتی از جمله تهوّع و استفراغ می شود؛ نباید مصرف شود؛ چرا که این غذاها یا فاسد و مسموم(به معنای عامّ آن) هستند و یا مخالف طبع و مزاج مادر و جنین می باشند. عکس این مساله نیز صادق است ولذا همسر زن باردار باید تمام تلاش خود را در تامین غذاهایی که او تمایل به خوردن آنها دارد به کار گیرد؛ به طور معمول، زن هایی که جنین پسر دارند و یا خودشان گرم مزاج هستند؛ از گرمی ها(مثل شیرینی ها) بدشان می آید و تمایل به خوردن ترشی دارند و به عکس، بانوانی که جنین دختر دارند و یا خودشان سرد مزاج هستند؛ تمایل به خوردن شیرینی دارند و از ترشی ها فاصله می گیرند.
تجربه ای جالب در مورد اهمیت ویار بارداری
یکی از بانوان مکرّمه از اقوام نزدیک ما – که خدایش رحمت کند – نقل می کردند که در بارداری نخست خود؛ هوس خوردن کباب داشته اند؛ امّا با توجّه به تنگناهای معیشتی آن روزگار از ابراز آن به همسر خویش خودداری می کرده اند. در این دوره کم کم در بازوی ایشان نقطه متورّم و دردناکی پیدا می شود که علیرغم مراجعات مکرّر، طبیبان از یافتن علّت و درمان آن عاجز می مانند.
در یکی از همین روزها، یکی از زنان همسایه که از ویار ایشان مطّلع بوده اند، لقمه ای کباب تهیه کرده از پشت سر به ایشان نزدیک شده و ناگهانی آن را داخل دهان او گذاشته و از او می خواهند که آن را بخورد. این همسایه خوب اظهار می دارد که این تورّم دردناک بازو به خاطر جواب ندادن مناسب به ویار است و جالب این که بلافاصله پس از مصرف این لقمه کباب، بیماری روند بهبودی را به سرعت طی می کند.
شاید برای تجربیاتی مانند تجربه فوق نتوان دلیل علمی قاطعی ارایه کرد؛ امّا من به صحّت آنها اعتقاد دارم به ویژه که در بعضی بیماران خود نیز موارد مشابه آنها را به عینه مشاهده کرده ام. برای مثال یکی از بیمارانم دچار مشکلات عدیده جسمی – و به ویژه گوارشی -، بی اشتهایی، بی حالی و خستگی در ابتدای بارداری بود که علیرغم انجام درمان های معمول به نتیجه خاصّی نرسیده بودیم.
همزمان، نامبرده هوس مصرف زرشک پلو با مرغ داشت که به علّت مخالفت بنده با مصرف مرغ، از آن خودداری می کرد. سرانجام وقتی دیدم که تمام فکر و ذکر او شده است «خوردن زرشک پلو با مرغ» به او اجازه دادم که یک وعده از آن مصرف کند. جالب اینجا بود که تقریباً بلافاصله پس از همان یک وعده، بسیاری از مشکلات ایشان رو به بهبود گذاشت؛ بنابراین باز هم به مردان محترم تاکید می کنم که در بر آوردن هوسانه های طبیعی همسر باردار خود بسیار کوشا باشید.
در صورتی که به علّت عدم تمکّن مالی در این راه مشکلاتی هم وجود دارد سعی کنید با کم کردن خرج های غیرضروری نسبت به این کار اقدام کنید. به کسانی مثل خودم هم که اطّلاعات پزشکی دارند توصیه می کنم که دقّت کنند که هوسانه های طبیعی یک زن باردار، نیازهای واقعی جسمی زن باردار را اغلب دقیق تر از تشخیص امثال ما تعیین می کنند؛ بنابراین از این که سواد معده یک زن باردار به سواد من و شما غلبه کند! ناراحت نشوید.
ج- هوسانه های غیر طبیعی
تمایل به خوردن خاک، برنج خشک، یخ، نمک، نشاسته و مانند آنها در بعضی زنان باردار دیده می شود که معمولاً ناشی از کمبودهای غذایی و در راس آنها کم خونی فقر آهن است که باید با مشورت پزشک معالج نسبت به درمان آنها اقدام کرد. ساده ترین راه درمان این مشکل، استفاده از سبد غذایی متنوّع به ویژه میوه ها و سبزیجات است. استفاده از مکمّل های غذایی مناسب و ساده ای مانند جوانه گندم، عسل، خرما و مانند آن، به راحتی ویار را درمان خواهد کرد. در این میان مصرف جوانه گندم، آب عسل و مکمّل های طبیعی کلسیم مورد تاکید است و پاسخ درمانی به آنها تقریبا همیشگی است.
تذکّر مهم مردانه: گاهی شدّت ویار زن به قدری است که حتّی به بوی بدن همسر خود نیز حسّاس می شود. این مساله گاهی باعث می شود که مرد فکر کند که به او توهین شده است یا این که زن او را دوست ندارد؛ در حالی که این چنین نیست. بهترین کار در این مواقع، صبر و بردباری مرد تا رفع مشکل است. استحمام مرتّب و استفاده از خوشبوکننده های طبیعی که مورد پسند زن نیز باشد، از اقدامات کمکی دیگر محسوب می شوند.
فشار خون بارداری
فشار خون بارداری از معضلات خطرناک این دوران محسوب می شود. نکته مهم این است که در تجربه شخصی خودم، برای این مادران، هیچ گاه نیاز به درمان با داروهای شیمیایی نداشته ام و در اکثر موارد، با رعایت تمهیداتی ساده، مشکل بیمار حل شده است. برای پیشگیری و درمان این مشکل به این نکات توجه کنید:
۱- حجامت بین ماههای ۴ تا ۷ بارداری، یکی از بهترین راههای پیشگیری از این مساله است. در صورت ضرورت و با توجه به وضعیت جسمانی و مزاجی بیمار، تکرار این حجامت نیز منع چندانی ندارد. البته این نکته، صدور جواز حجامت در موارد ضروری است و نه الزام زنان باردار به این کار. تصمیم گیری در این مورد را به عهده پزشک معالج خود بگذارید.
۲- یک ترکیب ملایم و مناسب برای کنترل فشار خون در این دوران، ترکیب مساوی عرق کاسنی و شاهتره است. در تعداد کمی از افراد سرد مزاج که با خوردن عرق فوق، دچار مشکل می شوند می توانید کمی عرق بابونه هم اضافه کنید. مادرانی که به این درمان پاسخ ندهند بسیار کم هستند و لذا در صورت بروز این مشکل، با خیالی آسوده، روزانه دو سه استکان از داروی فوق را تا رفع مشکل مصرف کنید. رفع یبوست، کمی محدودیت مصرف نمک و چربی و آرامش روحی هم درمان را کامل خواهند نمود.
۳- دقّت کنید که در این دوران از مصرف داروهایی که می توانند باعث افت شدید و سریع فشار خون شوند؛ خودداری شود.(مثل سیاهدانه، چای ترش و …)
4- بسیاری از دستورات عمومی در مورد درمان فشار خون های معمول، در فشارخون بارداری نیز کاربرد دارند. فعالیت جسمانی مناسب؛ کاهش مصرف غذاهای چرب، تند و مصنوعی؛ تعدیل مصرف نمک؛ افزایش مصرف غذاهای گیاهی مناسب و ... از این جمله اند. در این مورد حتما با پزشک خود مشورت کنید.
کــهــیــر
درمان اکثر کهیرها چندان سخت نیست. برای رسیدن به نتیجه مطلوب، این مراحل را دنبال کنید:
۱- در صورتی که فرد دچار یبوست است حتماً یبوست وی را برطرف کنید. در مورد این بیماران، استفاده از خاکشی جوشانده ارجح است.(به این ترتیب که یک قاشق غذاخوری خاکشی را در یک لیوان آب جوش دو دقیقه بجوشانید. در صورت عدم تمایل در غیر این صورت، استفاده از فلوس، بهتر از سایر ملین هاست.)
۲- در صورتی که بیمار دچار یبوست نیز نباشد، مصرف خاکشی جوشانده کمک موثّری در درمان کهیر است.
۳- حجامت، بهترین راه درمان کهیر است. اغلب کهیرها به حجامت عام پاسخ می دهند. معمولا یک یا دو بار حجامت به فواصل ۱۰ روز تا دو هفته ای کفایت می کند. توصیه ما این است که حتّی اگر حجامت عام باعث درمان کهیر نشد؛ به سراغ حجامت ساقین(که از بهترین حجامت ها برای رفع خارش بدن است) نروید؛ چرا که ممکن است باعث بروز مشکلاتی برای جنین شود.
۴- در کنار انجام حجامت از داروهایی که کبد را فعّال می کنند استفاده نمایید. ساده ترین دارو، ترکیب عرق کاسنی و شاهتره به نسبت مساوی و با میزان مصرف ۳ استکان کوچک در روز است. در صورت نیاز می توان کمی عرق همیشه بهار نیز به ترکیب فوق افزود. در عین حال استفاده از سایر داروهای صفرابر نیز بلامانع است، اگر چه به تجربه دیده ام که همان ترکیب ساده فوق در اکثر موارد کارساز است.
۵- درمان های موضعی: بسیاری از داروهایی که طبع خنکی دارند را می توان به عنوان درمان کمکی و موضعی در معالجه کهیر به کار برد. یک مثال ساده و فراگیر آن، شستشوی بدن با سدر در موقع استحمام است. در این زمینه ترکیبات گوناگون و موثّر بسیاری وجود دارد امّا ترکیب ارزان قیمت و در عین حال موثّری که خود، آزموده ام و در بسیاری از بیماران با رضایت خاطر همراه بوده است؛ این است که مقداری شاهتره خشک و جوش شیرین را به نسبت مساوی با کمی ماست شیرین مخلوط کرده، در حمّام روی بدن مالیده بعد از حدّاقل ده دقیقه شسته شود.
علاوه بر این نوع درمانها، دود دادن برخی داروها نیز کمک زیادی به رفع خارش و تورّم ناشی از کهیر می کند که در دسترسترین آن، خاکشی و یا عنبرنساراست که باید مثل اسفند دود داده شوند. البتّه فراموش نکنید که این درمان های موضعی، در معالجه کهیر، تنها نقش کمکی دارند و جای درمانهای اصلی را نمی گیرند.
6- به لحاظ غذایی بیمار باید از غذاهای گرمی یا گرمی زا مانند غذاهای تند یا چرب؛ انواع غذاهای مصنوعی؛ آجیل های بوداده؛ تخم مرغ؛ بادنجان و ... پرهیز کند.
تذکّر: بعضی موارد کهیرهای بارداری می توانند به درمان مقاوم باشند که این مساله معمولا ناشی از گرمتر بودن مزاج جنین نسبت به مادر است و با زایمان مرتفع خواهد شد.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
ترک خوردن پوست
یکی از نگرانی های زنان باردار، ایجاد ترکهای پوستی روی شکم است. برای پیشگیری از این مشکل، در چند ماه آخر بارداری، نواحی پایین شکم، لگن و بالای ران را هر روز با روغن های مناسب مثل روغن زیتون یا روغن بادام شیرین یا روغن نارگیل(و در ماه آخر با روغن کنجد)، ماساژ دهید. این ماساژ، علاوه بر پیشگیری از ترک پوست، با نرم کردن تدریجی مفاصل لگن، زایمان را نیز تسهیل می کند. این مساله باید جدّی گرفته شود چرا که در صورت ترک خوردن پوست، دیگر درمان چندان موثّری برای آن وجود ندارد. البتّه در صورت بروز این مشکل هم نباید چندان نگران بود چرا که در طول چند ماه پس از زایمان، این خطوط به تدریج کمرنگ شده تا حدّ زیادی همرنگ پوست اطراف می شوند؛ این نکته را گفتم تا خود را چندان درگیر درمانهای گران قیمت و معمولا کم تاثیر این مشکل نکنید.
مراقبت های دهان و دندان
دندان درد در دوران بارداری برای بسیاری از مادران یک کابوس است که با توجّه به محدودیت های عملی و گاهی هم وسواس های شخصی مادران یا دندان پزشکان در استفاده از داروهای مسکّن خوراکی یا تزریقی می تواند مشکلات زیادی برای زن باردار به وجود بیاورد. لذا توصیه اکید می کنیم که هر گونه مشکل دندان پزشکی خود را قبل از دوران بارداری درمان کنید و در این دوره هم نکات بهداشتی مربوطه را به دقّت اجرا کنید.
یبوست
یبوست، امّ الامراضی است که در دوران بارداری تبعات منفی مضاعفی را به دنبال دارد؛ برای مثال یبوست به راحتی می تواند منجر به لکّه بینی یا خونریزی مادر و حتّی سقط جنین شود؛ در حالی که اغلب دیده ام که حتّی متخصّصین محترم زنان و زایمان نیز به هنگام بروز چنین مشکلاتی از آن غافلند؛ وحال آن که بسیاری از مواقع تنها با درمان یبوست، مشکل زن باردار مرتفع خواهد شد. برای درمان یبوست در زنان باردار باید حتّی المقدور از دستورات ساده غذایی مثل افزایش مصرف میوه و سبزیجات، پیاده روی سبک و مانند آنها بهره گرفت و تنها در صورت ضرورت از ملیّن های ملایم استفاده کرد. برخی از این راه ها عبارتند از:
- خوردن روزانه ۲-۱ عدد هویج آب پز.
- مصرف خیسانده آلو، انجیر خشک یا برگه ها(البتّه در صورت تحمّل گوارشی).
- روزانه یک قاشق مربّاخوری خاکشی را در یک استکان آب ۵-۴ قل آرام جوشانده شیرین نموده میل کنند.
- مصرف خیسانده سبوس گندم.
- مصرف ترنجبین.
- مصرف روزانه چند قاشق روغن بادام شیرین یا روغن زیتون.
اگر با دستورات فوق و اقدامات مشابه، یبوست زن باردار درمان نشد می توان از ملیّن های ملایمی مثل گل سرخ یا فلوس بهره گرفت؛ امّا مصرف ملیّن های قوی مثل سنا یا روغن کرچک در این دوران ممنوع است.
دخانیات و الکل
* ممنوعیت استعمال سیگار و سایر دخانیات و نیز موادّ مخدّر، روانگردان و … در دوران بارداری نیاز به تذکّر ندارد و معمولاً هم – حدّاقل در کشور ما – این مسایل برای زنان باردار چندان مطرح نیست؛ امّا آنچه که مهم است این است که متاسّفانه بسیاری از زنان باردار به علّت الطاف! همسر یا سایر اعضای خانواده در معرض دود سیگار قرار می گیرند که این مساله می تواند تاثیر نامطلوبی روی جنین بگذارد. لذا توصیه می شود حدّاقل در این دوران، از استعمال هرگونه دخانیات در فضای منزل خودداری شود.
* مصرف الکل همیشه بد است؛ در دوران بارداری بدتر. هیچ مادری نباید این خیانت مضاعف به خود و فرزندش را مرتکب شود.
پیشگیری از زردی نوزاد
بعضی از بانوان به دلیل نگرانی از ایجاد زردی در نوزادشان، در ماههای آخر بارداری مبادرت به مصرف بی رویه خنکی می کنند که این امر باعث بروز مشکلات در مادران می شود. این کار به هیچ وجه مورد توصیه ما نیست. راه منطقی آن است که در یکی دو ماه آخر بارداری، مادر، هفته ای یک بار، زبان خود را در آینه کنترل کند؛ اگر زبان زردرنگ بود می تواند نشان دهنده افزایش صفرا و احتمال ایجاد زردی در نوزاد باشد. در این حال بهتر است یک خنکی ملایم مثل عرق کاسنی را چند روز مصرف کنند تا مشکل حل شود. توصیه عمومی تر برای رفع نگرانی همه مادران این است که از یک هفته به زایمان هر روز یکی دو استکان عرق کاسنی مصرف کنند؛ امّا فراموش نکنند که درمان زردی نوزادان، کاری ساده است و نباید باعث نگرانی آنها شود.
حجامت
توصیه مطلق ما به تمام زنان باردار آن است که در صورتی که منع خاصّی در مورد حجامت ندارند(که البته این مساله را باید با مشورت با پزشک مجرّب در زمینه طبّ سنّتی معلوم کنند)؛ حتماً بین ماه ۴ تا ۷ حاملگی نسبت به انجام حجامت اقدام کنند. این کار علاوه بر بهبود گردش خون جفت، باعث کاهش خطر ابتلا به فشار خون یا مسمومیت حاملگی، دیابت بارداری و مانند آنها خواهد شد.
تامین کلسیم
یکی از نگرانی هایی که عمدتاً از سوی پزشکان یا برنامه های پزشکی صدا و سیما به زنان باردار تلقین می شود نگرانی از بابت کمبود کلسیم در دوران بارداری است. این مادران عمدتاً به مصرف لبنیات روی می آورند که با توجّه به کیفیت لبنیات پاستوریزه، به هیچ وجه مورد تایید ما نیست و البته معمولاً اثر پیشگیرانه مناسبی هم ندارد. مصرف مکمّل های کلسیم نیز به مانند هر مکمّل دیگری – از جمله مکمّل های آهن و اسیدفولیک – مورد تایید ما نیست.
تامین کلسیم مورد نیاز مادر و جنین، کار چندان سختی نیست و به شیوه های ذیل قابل وصول است:
۱- بهره مندی از آفتاب: اگر خانه آفتاب گیری ندارید؛ سعی کنید هر چند روز یک بار هم که شده چند دقیقه ای آفتاب بگیرید؛ البته اکیداً توصیه می کنم که تابش آفتاب باید به پشت بدن باشد و نه جلوی آن.
۲- فعّالیت بدنی مناسب در طول دوران بارداری مانع از کاهش میزان کلسیم استخوان خواهد شد.
۳- از مصرف خوراکی هایی که باعث کاهش جذب کلسیم یا افزایش میزان برداشت آن از استخوان می شوند خودداری کنید. سر دسته این خوراکی ها چای و نوشابه است.
۴- از بین لبنیات، بهتر است به مصرف کشک و کره محلّی و روغن زرد اکتفا شود. مصرف هفته ای یک بار کشک محلّی مرغوب (به صورت کله جوش، همراه کمی پونه و روغن زیتون– به جای نعناع داغ – و چند عدد خرما یا مغز گردو به عنوان دسر)، کلسیم کافی را برای زن باردار تامین خواهد کرد.
۵- مصرف روزانه ۱۰ عدد مغز بادام خام و ۵ عدد خرما هم می تواند کلسیم مورد نیاز زن باردار را تامین کند.
۶- پوست تخم مرغ های مصرفی خود را دور نریزید.آنها را شسته؛ خشک و آسیاب نموده در طول دوران بارداری و شیردهی، روزی نصف قاشق چایخوری از این پودر را با کمی عسل روی زبان خود ریخته قورت دهید. این ترکیب ساده و ارزان یکی از بهترین مکمّل های طبیعی کلسیم است.
مسافرت
در حاملگی های طبیعی که احتمال سقط یا زایمان زودرس وجود نداشته باشد، مسافرت مانعی ندارد؛ امّا باید توجّه داشت که:
- برنامه ریزی سفر به نحوی باشد که زن باردار خسته نشود. در هر حال باید از مسافرت های طولانی به ویژه در سه ماهه اوّل و سوّم حاملگی اجتناب شود.
- در مسافرت هایی مثل مسافرت با ماشین که به مدّت طولانی پاها به حالت آویزان قرار می گیرند بهتر است که حدّاکثر هر دو ساعت، یک ربع توقّف داشت تا زن باردار کمی قدم بزند؛ چرا که در بارداری احتمال ایجاد لخته های سیاهرگی زیاد می شود که آویزان بودن پاها این احتمال را افزایش می دهد.
ورزش
نیاز زن باردار به فعّالیت بدنی، اغلب با انجام کارهای روزمرّه – از جمله فعّالیت های مربوط به خانه داری – تامین می شود؛ امّا اگر به هر دلیل این فعّالیت کم است و زن نیاز به فعّالیت بیشتری دارد به این نکات توجّه کند:
۱- انجام هر ورزشی که زن باردار را خسته کند – از جمله همه ورزش های حرفه ای – ممنوع است.
۲- انجام هرگونه ورزش که با خطر برخورد ضربه و آسیب به شکم همراه باشد – از جمله ورزش های رزمی – ممنوع است.
۳- شیرجه زدن در آب، رفتن به مکان هایی با ارتفاع زیاد و اکسیژن کم(مثل کوه پیمایی)، شنا در آب بسیار گرم یا بسیار سرد، اسکی روی آب، پریدن از ارتفاع و هر حرکت شدیدی برای زن باردار ممنوع است.
۴- انجام ورزش باید به صورت منظّم باشد و شدّت آن خیلی کم و زیاد نشود.
۵- در صورت بروز علایم کمبود اکسیژن مانند خستگی مفرط، سرگیجه و تنگی نفس، ورزش باید قطع شود.
۶- پس از سه ماهه اوّل حاملگی باید از انجام ورزش هایی که مستلزم دراز کشیدن طولانی هستند، اجتناب شود.
۷- مصرف مایعات کافی، محیط خنک و پوشیدن لباس های مناسب جهت جلوگیری از افزایش دمای بدن ضروری است.
۸- حتما و حتما قبل از شروع ورزش در دوران بارداری در مورد مسایلی که منع انجام ورزش در این دوران محسوب می شوند، با پزشک خود مشورت نمایید. برخی از این مسایل عبارتند از: کمی رشد جنین، خونریزی واژینال، خطر زایمان زودرس، مشکلات دهانه رحم، پارگی کیسه آب، فشار خون بالا، بیماری های مزمنی که با ورزش تشدید می شوند و ….
افزایش وزن
متوسّط افزایش وزن زنان باردار ۱۲-۱۰ کیلوگرم است که برای خانم های لاغر کمی بیشتر(تا ۱۸ کیلوگرم) و برای خانم های چاق کمی کمتر(تا ۱۱ کیلوگرم) در نظر گرفته می شود. در ایران افزایش وزن بیش از ۱۲ کیلوگرم – و حتّی تا ۳۰ کیلوگرم – امری معمولی است در حالی که به نظر می رسد اگر زن باردار دستورات ساده ای مثل جویدن غذا، استفاده بیشتر از غذاهای گیاهی و پرهیز از خوردن قبل از گرسنگی و دست کشیدن از غذا قبل از سیری را رعایت کند؛ عملاً با چنین مشکلاتی مواجه نخواهد شد.
ترش کردن
ترش کردن در بارداری به همان دلایلی ایجاد می شود که در غیر زمان بارداری ایجاد می شود؛ جز آن که به دلیل فشار مستقیم رحم روی معده، افزایش فشار داخل شکمی و شل شدن عضلات صاف دستگاه گوارش در زمان بارداری – و به ویژه در اواخر آن – احتمال ترش کردن افزایش پیدا می کند. درمان ترش کردن در این دوران نیز عملاً فرقی با سایر زمان ها ندارد؛ جز این که ترجیح داده می شود مشکل، حتّی المقدور با رعایت دستورات بهداشتی بر طرف شود و نه مصرف دارو. در صورت تمایل می توانید مقاله «ترش کردن» را مطالعه کنید.
نکته: توصیه می شود که زنان باردار شکم خود را با پارچه ای نرم – و ترجیحاً پشمی – بپوشانند. البته باز هم تاکید می کنیم که «بپوشانند» و نه این که ببندند؛ به عبارت دیگر این پارچه هیچ گونه فشاری را نباید به شکم و رحم وارد بیاورد.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
تنش های روحی
هر گونه ناراحتی و استرس زن در طول دوران بارداری بر جنین وی تاثیر می گذارد. اگر می خواهید فرزندی خوش اخلاق داشته باشید، از فکر و خیال و غم و غصّه بی دلیل پرهیز کنید. در صورت ضرورت از آرام بخش های ساده ای مثل ترکیب مساوی عرق بیدمشک و بهارنارنج؛ عرق بادرنجبویه؛ گلاب(مصرف خوراکی) و مانند آنها(البته با مشورت پزشک معالج خود) بهره بگیرید. یادتان باشد که حتّی یک ساعت استرس هم عینا در زندگی آینده فرزندتان منعکس خواهد شد بنابراین در این دوران، بی خیال دنیا و مافیها باشید!
وظایف مردانه!
مردی که همسر وی باردار است باید:
۱- به ویارهای وی توجّه کند و در حدّ امکان در تامین خواسته های او در این زمینه بکوشد.(به جز ویارهای غیر طبیعی مثل تمایل به خاک خوردن که باید از طریق مراجعه به پزشک درمان شود.)
۲- به هیچ وجه، حتّی برای زمانی کوتاه، کدورتی از همسر خود در دل نگه ندارد؛ چرا که این امر(حتّی اگر به وی ابراز نشود) بلافاصله در قلب زن تاثیر منفی می گذارد و این مساله می تواند در جنین نیز عوارض ناخوشایندی به بار آورد.
۳- نیازهای عاطفی زن باردار بسیار بیش از زمان های دیگر است و مرد باید به آنها توجّه کافی کند. کمی انصراف ظاهری زن از مرد در این دوران و تمرکز او روی مسایل بارداری ، به معنای کم شدن علاقه او به همسرش نیست و نباید باعث دلخوری مرد شود. یک نکته مهم در این دوران، نگرانی زن از آینده رابطه عاطفی خود با مرد با حضور یک رقیب جدّی به نام فرزند است که مرد باید اطمینان کافی در این زمینه را به همسرش بدهد. البتّه بسیاری از مردها نیز چنین نگرانی دارند که وظیفه متقابلی را بر دوش زن می گذارد.
انتخاب پزشک معالج
توصیه ما این است که پزشکی که در طول بارداری به وی مراجعه می کنید، دارای این خصوصیات باشد:
* هم جنس باشد.
* همان پزشکی باشد که زایمان شما را انجام خواهد داد. این امر موجب اطمینان خاطر زن باردار به ویژه به هنگام زایمان خواهد شد.
* از پزشکانی که سونوگرافی را به صورت یک عادت در تمام ویزیت ها انجام می دهند نباشد. بر خلاف تصورات قبلی، زیان های سونوگرافی برای جنین به تدریج در مطالعات علمی جدید آشکار می شود. مطلوب آن است که در طول بارداری هیچ وقت سونوگرافی انجام نشود. اگر هم ضرورتی پیش آمد به حدّاقل دفعات بسنده شود. هرگز پزشک خود را برای انجام سونوگرافی های غیر ضروری – و از جمله برای تعیین جنسیت جنین – تحت فشار نگذارید.
* پزشک باید در دسترس بیمار باشد. به این معنا که هم فاصله مکانی محل زندگی بیمار و مطب پزشک زیاد نباشد و هم این که از شمار متخصّصانی نباشد که به جهت تعداد زیاد بیماران، نمی توانند به موقع و با دقّت شما را ویزیت کنند.
* پزشکی را انتخاب کنید که اعتقاد راسخ به انجام زایمان طبیعی داشته باشد. خودتان نیز به هیچ وجه برای انجام سزارین، او را تحت فشار نگذارید.
انتخاب بیمارستان
بهتر است بیمارستانی که تصمیم به زایمان در آن را دارید از قبل مشخّص کنید. این کار باعث آرامش خاطر شما می شود. به جای تکیه بر ظواهر و تبلیغات، از تجربه سایر زنان استفاده کنید. سعی کنید بیمارستانی را انتخاب کنید که:
* حتّی المقدور پرسنل بخش زایمان آن همگی زن باشند. در مورد خوش اخلاق بودن پرسنل بیمارستان هم با وسواس تحقیق کنید. مشکلات روحی طبیعی زن پس از زایمان، نباید با برخوردهای نامناسب پرسنل بیمارستان مضاعف شوند.
* به محل زندگی شما نزدیک باشد.(در مدّت حدّاکثر ۱ ساعت قابل دسترسی باشد.)
* زیاد شلوغ نباشد.
* فراموش نکنید که بیمارستانهای گرانتر لزوماً بیمارستانهای بهتری نیستند. بیمارستان را بر اساس نوع بیمه و میزان بودجه خود انتخاب کنید و استرس هزینه های سنگین زایمان را به استرس های دیگر این دوران اضافه نکنید. حتّی بسیاری از بیمارستان های خیریه، گاه خدماتی کامل تر از بیمارستان های خصوصی گران قیمت ارایه می کنند.
* ترجیحا بیمارستانی باشد که پزشک معالج شما در آن کار می کند یا آن که حدّاقل از بیمارستان هایی باشد که این اجازه را می دهند که پزشک معالج شما بتواند به هنگام زایمان بر بالین شما حاضر شود.
تغذیه
تغذیه در دوران بارداری نیاز به وسواس زیادی ندارد. رژیم سالم غذایی روزمرّه، اغلب برای تامین نیازهای بارداری کفایت می کنند. علاوه بر آن توجّه به نکات ذیل می تواند مفید باشد:
۱- مادران باردار بهتر است حتّی المقدور از مصرف غذاهای تند یا تلخ خودداری کنند.
۲- از مصرف هر غذایی که هضم آن برایشان سنگین است پرهیز کنند؛ پرخوری نکنند و غذا را کاملاً بجوند.
۳- بعضی خوراکی ها یا داروهای گیاهی می توانند خطراتی را، هر چند اندک، برای جنین به همراه داشته باشند لذا توصیه می کنیم که مادران باردار و به ویژه بانوانی که سابقه یا خطر سقط جنین، خونریزی دوران بارداری و مشکلات مشابه دارند؛ مصرف آنها را به حدّ اقل کاهش دهند و به ویژه در مورد داروهای گیاهی تنها با مشورت پزشک مجرّب اقدام کنند:
خوراکی ها: باقلا، فلفل، تره، جعفری، پیاز، سیر، زعفران، کنجد و روغن کنجد، نخود، میوه های ترش و …
داروها: سیاهدانه، دارفلفل، ابهل، رازیانه، گل گاوزبان، صبر زرد(آلویه ورا)، سنا، روغن کرچک، بومادران و …
۴- کنجد و روغن آن خطر سقط جنین را افزایش می دهند؛ به همین دلیل همان قدر که مصرف آن در ماه های نخست بارداری می تواند نامطلوب باشد، مصرف آن در ماه آخر بارداری و به ویژه یک هفته به زایمان می تواند به انجام زایمانی طبیعی و آسان کمک کند.
۵- از مصرف مرغ پرورشی در دوران بارداری پرهیز کنید؛ چرا که تعادل هورمونی مادر را به هم می زند و این امر می تواند بر جنین نیز اثر نامطلوبی داشته باشد.
۶- نوشیدنی های کافیین دار مثل چای، قهوه و نوشابه های کولا می توانند باعث تولّد نوزاد با وزن کم و عوارض عصبی شوند. لذا از مصرف آنها پرهیز کنید.
۷- شکلات ها علاوه بر این که مقدار کمی کافیین دارند حاوی تیوبرومید نیز می باشند که شبیه کافیین است؛ لذا از مصرف شکلات هم پرهیز کنید.
۸- بر خلاف آن چه که بسیاری از مادران تصوّر می کنند؛ هیچ ضرورتی ندارد که در دوران بارداری مصرف گوشت و سایر فرآورده های حیوانی(لبنیات، تخم مرغ و …) افزایش پیدا کند؛ بلکه به عکس اگر در این دوران، در ترکیب رژیم غذایی، غلبه با غذاهای گیاهی باشد؛ مادر و جنین از فواید آن بهره های زیادی خواهند برد.
۹- توصیه به مصرف غذاهای گیاهی به معنی آن نیست که رژیم غذایی مادر از تنوّع کافی برخوردار نباشد؛ بلکه باید ضمن مصرف انواع غذاها، نیازهای غالب و اصلی از راه غذاهای گیاهی تامین شود.
۱۰- بیشتر شدن سهم غذاهای خام در رژیم غذایی مادر باردار و به ویژه مصرف حدّاقلی غذاهای سرخ کرده نیز مطلوب است.
۱۱- آب عسل: توصیه اکید می کنیم که از هنگامی که تصمیم به بارداری می گیرید تا زمان بارداری و پس از آن تا پایان دوران شیردهی روزی ۳-۲ لیوان آب عسل مصرف کنید. به این ترتیب که عسل را با غلظت دلخواه (۱/۵-۱ قاشق غذاخوری به ازای هر لیوان) در آب حل کرده کمی آب لیموترش تازه به آن اضافه کرده پس از خنک شدن به صورت جرعه جرعه میل کنید. این ترکیب فوق العاده، در جلوگیری از یبوست، پیشگیری و درمان انواع کم خونی و ضعف، پیشگیری از زردی نوزاد، پیشگیری و درمان تهوّع و استفراغ دوران بارداری و ویارهای غیرطبیعی مادر، افزایش هوش و زیبایی نوزاد و … بسیار موثّر است. لذا هرگز از مصرف آن غافل نشوید.
۱۲- جوانه گندم: دقیقا مثل آب عسل توصیه می کنیم که از هنگامی که تصمیم به بارداری می گیرید تا زمان بارداری و پس از آن تا پایان دوران شیردهی، جوانه گندم مصرف کنید. مصرف روزانه یک قاشق مربّاخوری پودر جوانه گندم، علاوه بر پیشگیری از کم خونی و یا درمان کم خونی موجود، در کاهش ضعف، درمان ویارهای غیر طبیعی، کاهش و درمان مشکلات هورمونی پس از بارداری و برقراری جریان شیر مناسب در دوران شیردهی بسیار موثّر است. این مقدار جوانه گندم را می توانید به تنهایی، یا همراه با کمی شیر، ماست، سالاد، آبمیوه و مانند آن مصرف کنید. در صورت استفاده از جوانه گندم تازه، این مقدار را به ۵-۴ قاشق غذاخوری افزایش دهید.
۱۳- چند نکته برگرفته از روایات:
* مصرف کندر در دوران بارداری، عقل کودک را افزون می کند؛ اگر پسر باشد؛ بیداردل و آگاه و دلیر خواهد شد و اگر دختر باشد؛ زیباروی و دارای باسنی بزرگ می شود و بهره او نزد همسرش زیاد خواهد شد. توصیه ما این است که در چند ماه اوّل بارداری، روزی یک نخود کندر را زیر دندانهای جلوی خود قرار داده آهسته بجوید تا شیره آن کاملاً کشیده شود. بعد از ۴ تا ۵ دقیقه، باقیمانده کندر که مانند آدامس شده است را دور بیاندازید. این بهترین روش مصرف کندر است. اما ریختن آن داخل کپسول، مصرف آن به همراه عسل یا بلعیدن دانه های کندر اگر چه از اثر آن کمی می کاهند؛ اما روشهایی قابل قبول هستند.
* مصرف «به» در دوران بارداری، بوی کودک را خوش و اخلاقش را نیکو می کند. البته عدّه ای اعتقاد دارند که واژه «سفرجل» که در روایات آمده است به معنای گلابی است. اگرچه نظر نخست قوی تر است، امّا شما می توانید احتیاط کنید و هر دوی آنها را نوش جان کنید.
* مصرف خربزه در این دوران(به ویژه اگر با پنیر مصرف شود)، فرزند را خوش روی و خوش خوی می کند.
* مصرف سویق در دوران بارداری فرزندی قوی را در پی خواهد شد. ساده ترین شکل سویق، آرد گندم بو داده است. البتّه موضوع سویق، بحثی تخصّصی را می طلبد.
* مصرف خرما در بارداری، فرزندی بردبار، پاک و زیبا را به ثمر می نشاند. به ویژه در روایات بر مصرف خرما در دوران زایمان تاکید ویژه ای شده است بنابراین در ماه آخر بارداری از مصرف خرما دریغ نکنید. به تجربه هم ثابت شده است که این امر به تسهیل زایمان کمک بسیاری می کند. اگر چه به طور معمول به شما اجازه داده نخواهد شد که در اتاق زایمان چیزی بخورید؛ اما سعی کنید پنهان از دید پرسنل اتاق زایمان، خرما را در اتاق زایمان نیز مصرف کنید!
نزدیکی
تنها محدودیت مطلق برای نزدیکی در دوران بارداری، ماه آخر است اگرچه محدود کردن این رابطه در تمام دوران بارداری هم، مورد تاکید برخی اطبّای بزرگ قدیم هست. نکته مهم در این مورد، توجّه به نیازهای جسمی و به ویژه روحی زن برای برقراری رابطه زناشویی است که اغلب مورد غفلت واقع می شود؛ حتّی بسیاری از مردان با این تفکّر که باید فداکاری کنند و در این دوران از این نیاز خود چشم پوشی کنند؛ از رابطه زناشویی با همسر باردار خود فاصله می گیرند غافل از این که اکثر بانوان همچنان در طول دوران بارداری، نیاز جسمی و به ویژه نیاز عاطفی به این رابطه دارند و حتّی نیاز عاطفی این دوران می تواند بیش از نیاز عاطفی قبل از بارداری باشد. بنابراین تا پیش از ماه آخر بارداری– جز در موارد خاصّی که پزشک تعیین می کند – محدودیتی برای نزدیکی وجود ندارد. البتّه با بزرگ شدن تدریجی شکم زن، نزدیکی باید با آرامش و احتیاط بیشتری صورت گیرد و در صورت ضرورت، زن و مرد جای خود را به هنگام نزدیکی عوض کنند.
استحمام
توقّف در حمّام باعث نرم شدن عضلات و رباط ها می شود. بنابراین اگر مادر در اوایل دوران بارداری زیاد حمّام برود، احتمال سقط جنین افزایش پیدا می کند و بهتر است در این ماه ها؛ حمّام رفتن در حدّ نیاز و کوتاه و مختصر باشد. به عکس در ماه پایانی بارداری اگر تعداد و مدّت استحمام مادر بیشتر باشد؛ زایمان با سهولت بیشتری انجام خواهد شد. البته توقّف طولانی در حمّام بسیار گرم هم چندان توصیه نمی شود.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
"در دوران بارداری، باید زن باردار خود را چنانکه لازم و مناسب حال است مراعات کند . ما در این باره دستوراتی می دهیم که هر زنی در حالت بارداری، آن را کاملا اجرا کند بهره بیند و با مشکلات غیرمنتظره روبرو نمی شود :
1. در سراسر دوران بارداری باید شکمشان نرم باشد و از یبوست بپرهیزند
2. اگر یبوست شدید داشتند شیر خِشت (نوعی صمغ گیاهی با خاصیت ملین) - ترنجبین با گلاب - گلسرخ و امثال آن بخورند تا لینت یابند.(از ملینات ذیل پرهیز شود:گل خطمی - گل بنفشه- گل خبازی)
3. از کارهای سخت بپرهیزد .
- ورزش نه شدید و نه بسیار ناچیز بلکه ورزش با شدت متوسط بکنند.
- به آرامی پیاده روی نمایند .( نه به افراط)
- نباید به هیچ وجه حرکات بسیار شدید بکنند و نباید از جایی به جایی بپرند.
- باید از ضربت خوردن و بر زمین افتادن برحذر باشند
4- از پرخوری و عصبانیت، بپرهیزند.
5- باید کوشش کنند که اندوهگین نباشند و بسیار غم نخورند . خلاصه از هرچه سبب سقط جنین می شود باید بپرهیزند. به ویژه در ماه اول حاملگی تا مدت بیست روز و مخصوصا در هفته اول باردار شدن به مدت سه روز باید از مراعات این دستورات غافل نباشند و از هرچه بچه را تکان می دهد دوری جویند و هرچه را که در باره نگهداری جنین نوشته ایم مو به مو اجرا کنند.
6- از سردنده های نزدیک شکم به پایین خود را با پارچه ای نرم پشمی بپوشانند.
7- غذایشان نان خوب و برشته با شورباهای ساده و شورباهای زیره ای باشد. (مویز - سیب می خوش- به - گلابی(آمرود) - بادام کوهی . ...) و میوه های فصل خود.
8- نباید هیچ تند مزه ای یا تلخ مزه ای را بخورند.
9- حجامت بین ماه ۵ تا ۷ ماهگی باشد.
10- از خوردن غذاهای و گیاهان مدر حیض پرهیز کند:( احتمال سقط جنین)- حتی الامکان کمتر مصرف شود.مانند:
باقالی - فلفل- دارفلفل- تره - جعفری- پیاز- زعفران- زرشک -سیاه دانه - کنجد- نخود-آویشن- افسنطین-بابونه-بومادران-بابا آدم-پونه-برگ حنا - دارچین- رازیانه- زنجبیل- سنا- سوسنبر- سیر- سروگوهی - شنبلیله - صبرزرد( آلوئه وراآ )- غافث- فلوس- کرفس(تخم)- مریم گلی - همیشه بهار
- بجای روغن کنجد از روغن زیتون و روغن زرد گاوی و کره حیوانی استفاده کند.
11- چند روز قبل از زایمان از کاسنی و عرق کاسنی و کاکوتی( مشک طلامشک) استفاده کند.
12- از خوردن مرغ صنعتی و ماهی پرورشی و شترمرغ پرهیز کند.
13- حمام در ماه های پائین کمتر برود.(رباطها شل می شوند . احتمال افزایش سقط ) حمام در ماه نهم زیاد برود تا زایمان طبیعی برود.
14- نزدیکی ( مجامعت ) کم باشد. (احتمال خطر سقط)
15- ویار : یک نعمت خداوندی است. که نشان می دهد هر نوع غذائی که مادر نسبت به آن ویار داشت آن غذا یا فاسد و مسموم می باشد. و یا مخالف طبع و مزاج مادر و جنین می باشد. پس
زنهای حامل پسر و گرم مزاج ویار به گرمی ها دارند. و باید سردی بخورند
زنهای حامل دختر و سرد مزاج ویار به سردی ها دارند. و باید گرمی بخورند.
۱۹. ماه نهم:
++ پرهیز از یبوست روزی سه درم روغن بادام شیرین.
++ پرهیز از میوه جات ترش و قابض.
++ شیرگاو طبیعی بخورد.
++ نزدیک وضع حمل استحمام بکند.
++ جوشانده شوید تخم کتان + شنبلیله+ تخم کلم نیم ساعت داخل آن بنشیند.
++ روغن مالی ( بادام - کنجد ... ) بمالد.
۲۰ - تذکر مهم:
( آیا میدانید بالاترین آمار سزارین در دنیا مربوط به کشور اسلامی و شیعی ایران است؟)
از سزارین جدا" پرهیز گردد. اگر مُقدر الهی ( که همان رسیدن کامل جنین است ) آن است که فرزند در شب بدنیا بیاید و توسط پزشک روز بدنیا بیاد یعنی نصف روز بچه ناقص بوده و اگر قرار است بچه صبح جمعه بدنیا بیاید و پزشک بعلت قرارداد با بیمارستان در روز چهارشنبه نوبت بزند یعنی دور روز از موعد مقرر زودتر بدنیا آمده است. ( ناقص الخلقه)
و سرانجام این رویکرد یعنی بدنیا آوردن ۷۵ میلیون نسل ناقص الخلقه ایرانی است که بیشترین سزارین دنیا را دارد.
چه بسیار ماما های قدیمی بودند که با یک تبحر دست، سر نوزاد را برمی گرداندند و بچه سالم و طبیعی بدنیا می آورد. ولی حالا .....
پس فرزندانتان را که نه ماه تحمل کرده اید کامل بدنیا بیاورید.
توصیه های پس از زایمان :
"همین که مادر نوزاد را به دنیا آورد باید خود را بپوشد که سرما نخورد، کوشش کند خون کافی بیرون دهد و غذای خوب و مناسب حال بخورد . نباید به طور ناگهانی به غذاهای پرمایه و دیرهضم هجوم آورد . مبادا زیاده از حد لازم گرمی به درونش راه یابد و نیروی تغییردهنده کبد را ناتوان کند و تشنگی زیاد بر او دست یابد.
خونریزی ایام بعد از زایمان، حرکت ها و نوبت هایی دارد . در وهله اول تشویش و درد همراه دارد . اگر خون زایچگی از بیست روز گذشت و تا بیست و چهار روز فروکش نکرد یا بعد از فروکش کردن باز برگشت، معلوم می شود که حالت غیرطبیعی است، که حتما باید مادر، خود را پاکسازی کند.
در صورت داشتن زردی نوزاد:
مادر از خوردن هرگونه غذائی با طبیعت گرم بخصوص هر نوع گوشت و آبگوشت پرهیز کند. و غذاهای با طبیعت سرد و خنک بسیار بخورد.
مادر عرق کاسنی و ترنجبین و شیرخشت و سوپ جو و سیراب و شیردان بخورد.
می توان نوزاد را با عرق کاسنی و آب ولرم شستشو داد.
مقدار ترنجبین و آب را با یک پارچه نمناک کرده ، به پیشانی و پشت گوش نوزاد بمالند.
نوزاد را از طریق پشت گوش ها حجامت کنند.( خراش کم و چند قطره خون جاری شود.). و در صورت لزوم تکرار شود.
عقیقه را برای دلبندتان فراموش نکنید ( باعث دوری از مرگ و بلا و مریضی فرزند می شود)
برای ازدیاد شیر مادر:
1- دم کرده شوید + رازیانه + زیره روزی چند فنجان( البته برای فرزند پسر بهتر است رازیانه مصرف نشود)
2- سوپ جو + سیراب و شیردان.
3- میوه جات زیاد - سبزیجات زیاد - کمی کاهو- انگور
4- دم پخت( برنج + ماش)
5- خواب عصرانه دو ساعت
6- آرامش
7- شیر برنج + زیره + شیره کشمش( انگور).
8-
جهت درمان نازائی:
اول:
کسانی که بچه دار نمی شدند خدمت حضرت آیت الله بهجت (رحمه الله) می رسیدند تا توصیه ایی یا دعایی بکنند و ایشان به حدیثی که در پایین نوشتیم توصیه می کردند و بچه دار می شدند.
هشام دربانی داشت ثروتمند بود اما بچه دار نمی شد روزی امام باقر علیه السلام به فرمود: می خواهی دعایی به تو یاد بدهم که صاحب فرزند شوی. دربان گفت:بله پس حضرت فرمودند: در هر صبح و عصر
1- هفتاد مرتبه « سبحان الله » بگو.
2- ده مرتبه «استغفر الله» بگو.
3- دوباره 9 مرتبه «سبحان الله» و یک مرتبه استغر الله .
4- و این آیات را بخوان:« اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ إِنَّهُ کاَنَ غَفَّارًا یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکمُ مِّدْرَارًا وَ یُمْدِدْکمُ بِأَمْوَالٍ وَ بَنِینَ وَ یجَْعَل لَّکمُْ جَنَّاتٍ وَ یجَْعَل لَّکمُْ أَنهَْارًا
دربان این اذکار را خواند و صاحب فرزندان زیادی شد و کسی که این روایت را نقل کرده است می گوید من و همسرم به این روایت عمل کردیم و صاحب فرزند شدیم، و به دیگران که فرزند نداشتند یاد دادیم و آنها هم صاحب فرزند شدند .
توصیه شده است که تا زمانی که به نتیجه برسید هر روز به این روایت عمل کنید ان شاء الله به نتیجه می رسید.
یکی دیگر از توصیه ها این است که زن و شوهر هر دو روزی 100 مرتبه استغفر الله بگویند. ( بر گرفته از مستدرک الوسایل باب نکاح)
دوم:
1- پرهیز از خوردن غذاهای با طبیعت سرد و بخصوص لبنیات و ترشیجات.
2- پرهیز از خوردن شکر و شیرینیجات مصنوعی.
3- پرهیز از خوردن هویج - انبه - خرمالو - زردک - زردآلو -نخود فرنگی
4- خوردن قندهای طبیعی ( عسل - خرما - کشمش - مویز - انجیر - توت - شیره ها ... ) به افراط
5- خوردن روزانه سالاد فصل+ جوانه گندم + لیمو ترش تازه + روغن زیتون .
6- برای آقا ( عرق طارونه - خرخاسک - دارچین - زنجبیل ....)
7- برای خانم( عرق فراسیون - عرق رازیانه ....
8- ماهانه حجامت انجام دهند.
9- استفاده از سبوس برنجو یا برنج قهوه ای
10- درمان بیماریهای دستگاه جنسی( عفونت - کیست .... )
11- داشتن آرامش.
12- نذر گذاشتن
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
بر اساس دستورالعمل انجمن زنان و زایمان کالج پزشکی آمریکا، مادران بارداری که عوارض بارداری یا مشکلات جسمی ندارند، باید اکثر روزهای هفته به مدت ۳۰ دقیقه در فعالیت های ورزشی با شدت متوسط مشارکت داشته باشند.
بنابراین قبل از انجام هر نوع ورزشی، فرد باردار باید توسط پزشک متخصص از جهت رد هر نوع عارضه یا بیماری بررسی شود.
به عنوان توصیه های کلی برای انجام ورزش به ویژه در ۳ ماهه آخر بارداری توجه به نکات زیر الزامی است:
۱) بهترین زمان برای انجام ورزش برای زنان باردار صبح ها است تا فرد آمادگی جسمی و روانی کافی برای انجام کارهای روزانه داشته باشد.
۲) ورزش هایی مانند پیاده روی به شرط آنکه در شرایط بدون استرس و در دمای معتدل انجام شود تا زمان زایمان قابل انجام است. جهت پیشگیری از عدم تعادل و لغزش نیز استفاده از کفش های مناسب با پاشنه کوتاه توصیه می شود.
۳) شنا کردن برای مادران باردار حتی تا ماه های آخر بارداری توصیه می شود. به این دلیل که فرد در آب احساس بی وزنی می کند و قادر است به مدت بیشتری حرکات ورزشی را داخل آب انجام دهد. بنابراین احساس مطلوب تری دارد. البته توجه به دمای آب و پیشگیری از احساس گرما یا سرمای بیش از حد باید به مادر باردار توصیه شود. همچنین تاکید می شود که ترجیحا یک همراه با زن باردار باشد تا بتواند در موارد اضطراری مانند انقباض عضلانی و… به وی کمک کند. البته ورزش شنا در ماه آخر بارداری به دلیل احتمال انتقال عفونت توصیه نمی شود.
۴) استفاده از دوچرخه ثابت نیز از فعالیت هایی است که به دلیل عدم وزن گذاری مادر تا ماه های آخر بارداری قابل انجام است.
۵) تمرین های تقویتی و کششی عضلات در زنان باردار به هیچ وجه نباید با شدت زیاد انجام شود. به دلیل آنکه نه تنها برای فرد مفید نیست، بلکه می تواند موجب آسیب هم بشود بعد از انجام هریک از تمرین ها باید مدت زمان کافی به مادر باردار استراحت داد. همچنین به مادر باردار یادآور می شویم که هم زمان با پیشرفت بارداری، شدت ورزش را کاهش دهد، قبل و حین انجام ورزش نیز به میزان کافی مایعات بنوشد.
۶) در صورت بروز علایمی چون درد، انقباضات رحمی، خونریزی واژن، سرگیجه، تنگی نفس، تپش قلب، تهوع و استفراغ، کاهش بینایی و بی حسی در اندام ها سریعا ورزش را قطع کند.
۷) یکی از موارد مهمی که مادران باردار حین ورزش کردن باید به آن توجه کنند، جلوگیری از هایپرترمی (افزایش دمای مرکزی بدن مادر) است که باعث ایجاد صدمه های جبران ناپذیری در بدن جنین به ویژه در ماه های اول بارداری می شود.
دکتر هاله دادگستر
متخصص پزشکی ورزشی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
________________________________________
شاید باور نکنید اما حتی قبل از اینکه متوجه بارداری خود شوید و آزمایش بارداری بدهید، مغز کودک شما در حال شکل گیری است! لوله های عصبی و ساختمان هایی که برای رشد اعصاب و ستون نخاعی ضروری هستند، در هفته پنجم سیکل قاعدگی، پس از اینکه شما متوجه توقف قاعدگی تان شدید، شروع به شکل گیری می کنند....
سپس تکامل مغزی کودک به سرعت ادامه می یابد. به خاطر همین است که شما دراولین هفته های بارداری به شدت احساس خستگی می کنید. تا حالا به این فکر کرده اید که چگونه می توان از همان زمانی که جنین در شکم مادر است هوش او را افزایش داد؟ این نوشته، پاسخی است به همین سوال.
۱) مکمل روغن ماهی بخورید
اسیدهای چرب امگا ۳ حاوی DHA و AA هستند. حتما می پرسید اینها چه موادی هستند؟ این مواد در مغز سالم انسان فراوان هستند و از جمله اسیدهای چربی هستند که برای تکامل مغز در حال شکل گیری جنین ضروری اند. تحقیقات دانشمندان نشان می دهد دریافت مکمل اسیدچرب امگا۳ در دوران بارداری تاثیرات مثبتی در تکامل مغز کودکان دارد. در هفته های ۲۷ تا ۳۰ بارداری، زمانی که مغز به سرعت در حال رشد است، دریافت مکمل اسیدچرب امگا۳ تاثیر بسزایی در افزایش کارایی مغز او دارد، بنابراین باید سوخت بیشتری برای تکامل بهتر مغز به جنین برسد. طبق مطالعات محققان دانشگاه شیکاگو، کودکانی که مقدار مناسبی DHA و AA دریافت کرده اند دارای ضریب هوشی بالاتری بوده و از قدرت بینایی بهتری هم برخوردار هستند. روغن ماهی یکی از بهترین منابع امگا۳ است. دانه های برخی گیاهان مانند آفتاب گردان و کتان هم دارای امگا۳ فراوانی است. البته پزشکان با مصرف میزان زیادی از این مواد در دوران بارداری موافق نیستند. بهترین راه دریافت مکمل روغن ماهی است. می توانید از پزشک خود در مورد بهترین و ایمن ترین نوع آن سوال کنید.
۲) چکاپ ها را جدی بگیرید
خیلی بهتر است که قبل از اینکه تصمیم به بارداری بگیرید از سلامت کلی خود مطمئن شوید. با انجام یک آزمایش خون و ادرار می توانید متوجه شوید که در کجای طیف سلامتی هستید. بعد از بارداری هم حتما با مراجعه به پزشک از سلامت خود و جنین تان مطمئن شوید. گاهی آزمایش ادرار برای آگاهی از مسمومیت بارداری لازم است. مسمومیت بارداری درصورتی که مورد غفلت واقع شود می تواند سبب زایمان زودرس شود.. اگر به طور پیشرونده شکم تان بزرگ نشود، ممکن است علامتی از این باشد که جفت خون و مواد مغذی کافی به جنین نمی رساند و ممکن است شما در معرض خطر مسمومیت بارداری باشید. کودکانی که خیلی زودتر از موعد متولد می شوند ممکن است در خطر عوارض جدی مغزی باشند.
۳) برایش آواز بخوانید
محققان معتقدند که جنین در شکم مادرش هر آنچه در دنیای بیرون اتفاق می افتد را می شنود و همه اینها به نوعی روی مغزش تاثیر می گذارد. مطالعات نشان می دهد نوزادان به طرف صدای مادر برمی گردند و این نشان می دهد نه تنها آنها دنیای بیرون را می شنوند، بلکه بین صداهای غریبه و آشنا را هم تمایز قایل می شوند. حتی اگر برایش کتاب نخوانید و موسیقی نگذارید، وقتی او در رحم مادر لگد می زند و می چرخد، چیزهایی در مورد محیط اطرافش یاد می گیردو این برای فرآیند یادگیری ضروری است. همه این تجربه ها رشد و تماس سلول های مغزی را تحریک می کند و تماس سلو ل های مغزی یعنی آمادگی برای آموختن. پس سعی کنید پس از هفته ۲۰ بارداری کتاب های شکسپیر برایش بخوانید و سمفونی های موتزارت را برایش بگذارید تا حس شنوایی او تقویت شود. برایش آواز بخوانید و در پایان روز لالایی بخوانید. این کار هم به خودتان و هم به او آرامش می دهد.
۴) آرام و صبور باشید
بارداری دوران پراسترسی است. شاید ممکن باشد کارهای زیادی را در یک دوره کوتاه انجام دهید، بنابراین سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. زندگی بدون استرس نه تنها بارداری را راحت تر می کند بلکه برای کودک متولدنشده تان هم مفید است. گفته می شود، تولید هورمون های زیاد استرس در بدن مادر می تواند تاثیر منفی روی تکامل جنین داشته باشد. هورمون استرس با زایمان زودرس هم ارتباط دارد. حتی اگر شما تا زمان ترم کودک را در شکم خود داشته باشید، بین هورمون استرس و بارداری و اشکال در فرآیند یادگیری و توجه و اضطراب در کودک ارتباط وجود دارد.
۵) دور سیگار و الکل خط بکشید
اگر قبل از بارداری الکل و سیگار مصرف می کردید، وقتی خبر بارداری خود را می شنوید حتما باید نوشیدن الکل را کنار بگذارید و سیگارتان را هم ترک کنید. الکل قبل از اینکه کبد شما بتواند آن را از بین ببرد، از جفت عبور کرده و به جنین می رسد. کبد جنین شما هم هنوز آنقدر کارآمد نیست تا بتواند الکل را متابولیزه کند بنابراین دچار آسیب های جدی می شود. نوشیدن الکل علاوه بر اینکه جنین را در معرض خطر نشانگان الکل جنینی قرار می دهد بلکه می تواند سبب عقب افتادگی ذهنی و مشکلات یادگیری و رفتاری در جنین شود.
۶) رژیمی مناسب داشته باشید
بارداری زمانی برای رژیم گرفتن نیست. غذاهای سالم بخورید و رژیمی متعادل و متنوع انتخاب کنید که سرشار از پروتئین، غلات کامل، حبوبات، میوه و سبزی باشد. گرسنگی به خود ندهید چرا که با این کار کودک خود را در معرض خطر تاخیر تکامل گفتاری و حرکتی و کاهش ضریب هوشی قرار داده اید.
۷) ویتامین ها را فراموش نکنید
مولتی ویتامین هایی که برایتان تجویز می شود سرشار از مواد مغذی و موادی است که جنین برای رشدونمو به آن احتیاج دارد. اسیدفولیک مهم ترین و بااهمیت ترین ماده برای تکامل مغزی جنین در حال رشد است چرا که این ماده خطر بیماری اسپانیا بیفیدا و سایر مشکلات عصبی را در کودک کاهش می دهد. همه زنان در دوران باروری باید روزانه ۴۰۰ میکروگرم اسیدفولیک مصرف کنند تا مطمئن شوند که مقدار کافی از این ماده هنگام بارداری در بدنشان موجود است.
۸) زیر نظر پزشک تان ورزش کنید
ورزش استرس شما را کاهش می دهد. خطر مسمومیت بارداری که منجر به زایمان زودرس می شود هم با ورزش کردن کمتر می شود. طبق مطالعه محققان آمریکایی کالج پزشکی ورزش، کودکان مادرانی که در بارداری ورزش می کنند، مثلا یوگا انجام می دهند یا پیاده روی می کنند سیستم عصبی آنها بلافاصله بعد از زایمان سریع تر متکامل می شود. در سن ۵ سالگی نمره آنها در آزمون های هوش و زبان بالاتر است. پس وقتی باردارید حداقل ۳۰ دقیقه در روز ورزش کنید.
۹) دوش آب داغ نگیرید
تحقیقات نشان می دهد گرمای زیاد و دوش گرفتن با آب خیلی داغ، سبب نقایص لوله عصبی می شود. بنابراین از دوش گرفتن با آب خیلی داغ، سونا و حمام بخار خودداری کنید. در اوایل بارداری تب بالا با بروز مشکلاتی در تکامل سیستم عصبی جنین ارتباط دارد. بنابراین وقتی فردی دوش آب داغ هم می گیرد دمای بدنش بالا می رود. اگر دما بیش از ۸/۳۸ درجه بالا رود، می تواند چنین مشکلاتی را برای جنین ایجاد کند.
برگرفته شده از سایت چپق
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
"مطالب زیادی در مورد اعمالی که در دوران بارداری باید انجام داد در روایات آمده است که به مختصری از آنها اشاره میکنیم:
1.روزانه 140 صلوات بفرستید
2.در کل دوران بارداری یک ختم قرآن به نیت سلامتی امام زمان(ع)
3.تا پیش از چهار ماهگی قبل از هر نزدیکی زن و شوهر, آیه 87 سورهی انبیاء یعنی «و ذالنون ...» را بخوانند.
4.از ماه چهارم به بعد در حالی که هردو رو به قبلهاند, آیتالکرسی بخوانند
5.در هر ماه شوهر دست بر پهلوی راست همسرش بگذارد و هفت بار انا انزلناه را بخواند
6.زن باردار هر روز 70 استغفار کند
توصیههای زیر نیز میتوانند مفید باشند:
بخش اول : توصیه های ایام بارداری :
الف – توصیه های عبادی : 1- مادر دائماً با طهارت و حتی المقدور رو به قبله باشد، و از گفتار بی مورد پرهیز نماید. استغفار و توجه قلبی و دائمی به خداوند متعال در طهارت قلب و روح فرزند مؤثر است. 2- مداومت به قرائت قرآن در ایام بارداری. 3- انجام واجبات دینی به ویژه نماز در اول وقت مواظبت گردد. نوافل و نماز شب، حتی قضاء آن حتی المقدور به جا آورده شود. 4- روزانه صدقه به فقراء داده شود. و ثواب آن هدیه به مادر حضرت ولی عصر (عج)حضرت نرگس خاتون اهدا گردد. 5- شرکت در مجالس اهل بیت (علیه السلام) و فرستادن صلوات در طول روز. 6- سوره مبارکه "یس" در هر روز و سوره "واقعه"، سورة "توحید" حداقل 10مرتبه، در شبها قرائت شود. شبهای جمعه سوره "ص" خوانده شود. 7- انجام غسل های مستحبی، مخصوصاً غسل جمعه فراموش نشود. 8- جنین از پنج ماهگی قادر است صداها را بشنود. به همین علت، به خصوص، بعد از 5 ماهگی، قرائت قرآن اثر بسزایی در طفل دارد.
ب ـ توصیه های غذایی : 1- در حلیت و طهارت غذا و آشامیدنیها دقت لازم مبذول شود و از هر گونه غذای شبهه ناک پرهیز شود. 2- خوردن شیر، حداقل روزی یک لیتر. در احادیثی از امام حسن (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) بر این امر تاکید فراوان شده است. 3- استفاده از کندر خوراکی بسیار مفید است. 4- میوه های فصل مرتب و زیاد میل شود. 5- خوردن خرما در استحکام بدن کودک بسیار مؤثر است، البته خوردن میوه های آبدار مانند هندوانه جهت تعدیل گرمای آن توصیه می شود. 6- استفاده از شنبلیله خام خصوصاً از ماه پنجم به بعد برای سلامت موی بدن نوزاد مؤثر است. 7- آب انگور، سیب، به و انار شیرین، سلامت جسمی، روحی و عقلی کودک را به همراه می آورد. 8- به طور کلی مادر نیازمند گروه های غذایی چهارگانه در روز به میزان مناسب می باشد. گروه نان و غلات – گروه میوه ها و سبزیجات – گروه قند های ساده و چربی.
بخش دوم : توصیه های پس از تولد:
الف – توصیه های عبادی : 1- پس از تولد بچه را غسل داده، در گوش راست او اذان، و در گوش چپ او اقامه بخوانید. و با تربت امام حسین (علیه السلام) که در آب فرات و یا آب شیرین حل شده، کام طفل را بگشایید. 2- سعی شود با وضو به طفل شیر داده شود. 3- از ماه های اول تولد، در مواقع مناسب، پدر و مادر با صدای بلند قرآن قرائت نمایند، و یا اینکه نوار های ترتیل با صدایی آرام و دلنشین برای نوزاد پخش شود. قابل توجه است که لازم نیست نوزاد بیدار باشد.
ب – توصیه های غذایی: 1- تغذیه مادر جهت افزایش شیر باید کاملا مورد توجه قرار گیرد. 2- تغذیه کودک با توجه به کارشناسی تغذیه باید مورد توجه قرار گیرد. "
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
توصیه های دوران بارداری به گفته بوعلی سینا
"در اوان بارداری تولدنوزاد، باید زن بار دار خود را چنانکه لازم و مناسب حال است مراعات کند . ما در ا ین باره دستوراتی می دهیم که هر زنی در حالت بارداری، آن را کاملا اجرا کند بهره بیند و با مشکلات غیرمنتظره روبرو نمی شود :
1. در سراسر دوران بارداری باید شکمشان نرم باشد و از یبوست بپرهیزند
2. اگر یبوست شدید داشتند شیر خِشت (نوعی صمغ گیاهی با خاصیت ملین) و امثال آن بخورند تا لینت یابند
3. ورزش نه شدید و نه بسیار ناچیز بلکه ورزش با شدت متوسط بکنند
4. به آرامی پیاده روی نمایند اما آن هم نه بیش از اندازه که به افراط
5. باید به هیچ وجه حرکات بسیار شدید بکنند و نباید از جایی به جایی بپرند
6. باید از ضربت خوردن و بر زمین افتادن برحذر باشند
7. از پرخوری و عصبانیت، بپرهیزند
8. باید کوشش کنند که اندوهگین نباشند و بسیار غم نخورند . خلاصه از هرچه سبب سقط جنین می شود باید بپرهیزند. به ویژه در ماه اول حاملگی تا مدت بیست روز و مخصوصا در هفته اول باردار شدن به مدت سه روز باید از مراعات این دستورات غافل نباشند و از هرچه بچه را تکان می دهد دوری جویند و هرچه را که در باره نگهداری جنین نوشته ایم مو به مو اجرا کنند.
9. از سردنده های نزدیک شکم به پایین خود را با پارچه ای نرم پشمی بپوشانند
10. غذایشان نان خوب و برشته با شورباهای ساده و شورباهای زیره ای باشد
11. نباید هیچ تند مزه ای یاتلخ مزه ای رابخورند".
توصیه های پس از زایمان :
"همین که مادر نوزاد را به دنیا آورد باید خود را بپوشد که سرما نخورد، کوشش کند خون کافی بیرون دهد و غذای خوب و مناسب حال بخورد . نباید به طور ناگهانی به غذاهای پرمایه و دیرهضم هجوم آورد . مبادا زیاده از حد لازم گرمی به درونش راه یابد و نیروی تغییردهنده کبد را ناتوان کند و تشنگی زیاد بر او دست یابد.
خونریزی ایام بعد از زایمان، حرکت ها و نوبت هایی دارد . در وهله اول تشویش و درد همراه دارد . اگر خون زایچگی از بیست روز گذشت و تا بیست و چهار روز فروکش نکرد یا بعد از فروکش کردن باز برگشت، معلوم می شود که حالت غیرطبیعی است، که حتما باید مادر، خود را پاکسازی کند.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
توصیه می شود زن حامله، ماهیانه تحت نظر پزشک باشد، در این راستا خیلی ها دوست دارند تحت نظر پزشک سنتی باشند که ما در این خصوص نیز در مطب مشاوره داریم، ضمناً موارد ذیل مربوط به بارداری و توصیه های مرتبط به حاملگی می باشد که به خانم هایی که قصد باردار شدن دارند یا در دوران بارداری به سر می برند توصیه می گردد:
1- بهتر است هر خانمی قبل از بارداری از نظر وضعیت بهداشتی- تغذیه ای مورد ارزیابی قرار گیرد و اگر دچار غلبه خلطی باشد، پاکسازی شود و اگر سوء تغذیه دارد اصلاح شود، زیرا سلامت مادر و تغذیه صحیح بیشترین اثر را روی سلامت جنین دارد.
2- برای بارداری پاییز بدترین فصل می باشد و تقریبا از 15 اسفند تا اواخر ماه اول بهار بهترین زمان برای بارداری می باشد.
3- در طب سنتی محدودیتی برای سن مادر نیست، بهترین سن مادر برای بارداری از 17 تا 37 سالگی می باشد.
4- تغذیه سالم داشته باشید و از نمک دریا دوری نکنید و موارد ذکر شده درزمینه های آب، نمک، روغن و ظروف را باید رعایت نمایید.
5- همه غذاهایتان باید به اعتدال باشد. خیلی ادویه ها را استفاده نکنید و هر چه می خورید به تعدیل بخورید.
6- در زمان بارداری (حتی غیر بارداری) سعی کنید سرخ کردنی نخورید. مرغهای بازار را نخورند. پختی خیلی مفید است، کباب پخته شده روی ذغال و همچنین عسل خیلی مفید است، اگر عسل پخته باشد خیلی بهتر است مانند مربا و داخل کمپوت و یا داخل غذا (مثلاً اگر در قیمه هم یک قاشق عسل ریخته شود، مزه اش را عوض نمی کند ولی می تواند یک دوای بسیار مفیدی باشد در زمان بارداری)
7- بهتر است زنان باردار تعداد دفعات تغذیه خود را زیاد کنند، اما در هر مرتبه شکم خود را پر نکنند، زیرا به روده ها فشاری علاوه بر فشار رحم وارد کرده و باعث افزایش یبوست می شود.
8- فعالیت برای حاملگی زیان آور نیست، اما باید در این دوران از انجام کارهای سنگین و جابجا کردن وسایل پرهیز نمود. خانم باردار نباید خود را خسته کند و در فواصل کار روزانه لازم است مدتی استراحت کند.
9- زنان باردار باید توجه کنند که به پشت خوابیدن به علت چسبیدن رحم به ستون فقرات موجب وارد آمدن فشار به بند ناف شده و ممکن است باعث پاره شدن آن گردد. برای جابجا شدن هنگام خواب باید ابتدا نشسته و بعد به سمت دیگری که می خواهند، بخوابند و از غلتیدن بپرهیزند، زیرا موجب پیچیدن بند ناف به دور جنین خواهد شد.
10- پرهیز از غم و اندوه در تمام دوران بارداری خصوصا در زیر یک و نیم ماه و بالای هشت ماه باید مورد توجه باشد زیرا دیده شده که بیشتر کودکان مبتلا به امراض روحی بیماری خود را از مادرشان به ارث برده اند.
11- در دوران حاملگی معمولاً اجابت مزاج نامنظم و یبوست ایجاد می شود. لذا خانم باردار باید از مایعات کافی و سوپهای چرب استفاده نماید. حرکت و فعالیت نیز در بهبود وضع اجابت مزاج موثر است. در تمام دوران بارداری، باید شکم نرم بوده و از یبوست جلوگیری شود.
خوردن انجیر، آلو و روغن زیتون موجب لینت مزاج می شود. همچنین خانم باردارمی تواند یک قاشق چایخوری خاکشیر را در یک لیوان آب جوشیده ولرم ریخته با کمی عسل روزی یک الی دو بار از این نوشیدنی استفاده کند.
در صورتی که با دستورات معمول اجابت مزاج به راحتی صورت نگیرد می توان گلبرگ گل سرخ خشک شده را شب در گلاب قرار داده و صبح آنرا ساییده با نبات شیرین کرده، مقدار 10 گرم از آن را ناشتا میل کند و یا اینکه از تازه آن استفاده کند که نیاز به خیساندن نیست. مصرف این ترکیب بدون آزار و اذیت موجب لینت مزاج می شود.
در استفاده از مواد ملین این نکته باید مورد توجه باشد که زن باردار دچار اسهال نشود زیرا برایش مضر شود.
12- براساس تحقیقات صورت گرفته در دنیا، مصرف قرصهای ویتامینی در زمان بارداری باعث عقب ماندگی ذهنی یا
mr(mental Retardation) نوزادان می شوند و بسته به نسبت میزان استفاده از این قرصها، میزان این بیماری نیز در فرزندان کم و زیاد خواهد بود.
13- مصرف قرص آهن در زمان بارداری باعث ایجاد بیش فعالی در کودکان می گردد. این بیش فعالی را محترمانه گفتند تا این بیماری کم رنگ جلوه کند و کسی که فرزندش دچار آن بیماری است، فکر کند بچه اش نسبت به دیگران برتر است، بلکه این طور نیست.
این گونه بچه ها قابل کنترل نیستند و تا زمانی که نوزاد هستند، دائم گریه می کند و فریاد می زند و اذیت می کند و مزاحم پدر، مادر و خانواده می شوند و وقتی راه افتادند چه از لحاظ کلامی و چه از نظر فیزیکی، شروع به تخریب کردن این و آن و وسایل می کنند و حرکات ناهمگون انجام می دهند و به نوعی بچه نیمچه خل می شوند که از علت های مهم آن مصرف قرص آهن در دوران بارداری است.
بعد ازتولد نیز مصرف قطره های آهن برای کودکان باعث سیاه شدن دندانها می گرددو به کبد لطمه می زند و در سنین بالاتر مصرف دائم آن، فرد را مستعد آلزایمر میکند.
برای رفع کمبود آهن در دوران بارداری، نوعی آب آهن تاب تغلیظ شده تولید و در مطب عرضه شده است که سنتی است و به طور کامل کمبود آهن را جبران می کند. البته همه خانمها باید از حسوم استفاده کنند (که از عطاریهای مورد تایید قابل تهیه می باشد)، کفگیر حسوم را داخل قابلمه می گذارید تا درحین پخت غذا، باعث آزاد سازی آهن در غذا می گردد و کمبود مختصر آهن را جبران می نماید.
14- برای این که بچه ها هنگام تولد زردی نداشته باشند باید مادر در دوران بارداری از غذاهای خیلی گرم استفاده نکند (البته خیلی هم خنک نخورد) و بعد از تولد نوزاد نیز اگر علائم آغازین زردی در نوزاد بوجود آمد، باید پشت گوش نوزاد را حجامت کرد)
15- جهت داشتن فرزندی آرام، زیبا و خوش اخلاق میوه به، سیب و انار میل کنید و دستورات قرآنی مورد اشاره در کتاب ریحانه بهشتی (فرزند صالح) تالیف خانم سیما میخبر را نیز رعایت کنید.
16- نزدیکی کردن در دوران حاملگی مجاز است، فقط در ماه های آخر باید با احتیاط انجام دهید تا دچار مشکل نشوید.
17- در صورتیکه امکان زایمان طبیعی وجود دارد، به هیچ وجه، عمل سزارین توصیه نمی شود، چرا که سزارین غیر از آنکه عوارض یک عمل جراحی را دارد (از جمله اینکه هر بی هوشی عمومی هفت سال از عمر فرد کم می کند) در سلامتی نوزاد نیز تاثیر منفی دارد و بر اساس تحقیقات علمی انجام یافته:
- میزان دفع خون از بدن مادر در حالت سزارین بیش از دو الی سه برابر حالت زایمان طبیعی می باشد.
- رحم در زایمان طبیعی سریعتر جمع می شود و به شکل اولیه اش برمی گردد و در نتیجه شکم مادر نیز زودتر جمع و کوچک می شود.
- مادرانی که زایمان طبیعی انجام می دهند شیردهی بهتری خواهند داشت.
- به لحاظ روانی مادرانی که زایمان طبیعی انجام می دهند تعلقات عاطفی قوی تری نسبت به بچه شان دارند.
18- برای تسهیل در زایمان نیز یک هفته مانده به زایمان باید روغن کنجد و خود کنجد را زیاد میل کنید و دم کرده گل گاوزبان و آویشن را نیز زیاد بخورید. آویشن در دوران بارداری زیاد خورده نشود فقط در هفته آخر مجاز می باشد.
ضمناً بهتر است روغن کنجد در ماه اول بارداری نیز مصرف نشود، چرا که با توجه به شایع بودن سقط در بین خانمهای امروزی و اینکه روغن کنجد مدّر حیض است، مصرف آن می تواند در ماه اول بارداری که قرار جنین محکم نیست، باعث سقط جنین گردد.
19- برای جلوگیری از تنگی نفس، شبها سر و گردنتان را مقداری بالاتر از بدنتان قرار دهید و سعی کنید به پهلوی چپتان بخوابید.
20- وجود اخلاط بد در بدن و معده مادر باعث ایجاد حالت تهوع ایشان می گردد، در نتیجه اگر فردی قبل از بارداری اخلاط بد را از بدنش دفع کرده باشد در دوران بارداری دچار حالت تهوع غیر متعارف نخواهد شد.
لازم به ذکر است حالت تهوع و استفراغ در حد معمول در بارداری خوب است، چرا که به دفع اخلاط بد کمک می کند ولی اگر خانمی بیش از حد دچار حالت تهوع و استفراغ های دوران بارداری شد که باعث مشکل گردید، باید درمان شود.
معمولاً مادران بعد از بیدار شدن از خواب وقتی از جای خود بر می خیزند اخلاط بد در بدنشان به حرکت در می آید و باعث حالت تهوع آنان می گردد که جهت پیشگیری از چنین حالتی، توصیه می گردد بعد از بیدار شدن، درجا قبل از بلند شدن کامل از جای خود، مقداری آب انار (که بدون دانه و ترش و شیرین باشد) میل نمایند. همچنین می توان مقداری نان را نیز در آب انار تلیت کنند. بعد از میل کردن آب انار به آرامی قدری بنشینند و سپس از جای خود برخیزند.
21- اشتها به مواد غیر غذایی ( فساد شهوت- پیکا ) به علت تجمع خلط ناصالح در معده و چسبیدن به پرزهای آن است که جهت رفع آن موارد ذیل توصیه می شود:
- مویز دانه گرفته و کشمش مفید است.
- خوردن پسته بریان کرده ( بو داده ) که کمی نمک داشته باشد.
- تناول نشاسته بریان کرده
- استخوان بچه کبوتر یا جوجه مرغ خانگی را بریان کرده بمکد و آب آنرا فرو برد که این دستور اشتهای به گل را از بین می برد.
22- برای درمان خونریزی اوایل دوران بارداری شیره انگور و مویز زیاد بخورید و از بوهای تند مخصوصاً ادکلن ها و عطرها اجتناب کنید و حرکات سنگین و شدید انجام ندهید.
23- درد لگنی خفیف و غیر حاد در این دوران طبیعی است چرا که بار سنگینی توسط مادر حمل می شود که تمام سیستم بدنش را تحت تاثیر قرار داده است.
24- رفلاکس هم در بارداری خیلی شایع است. جهت پیشگیری از رفلاکس توصیه می شود انار را به شکل آب لمبو شده در آورید و آنرا داخل فویل آلومینیمی پیچیده و در فر بگذارید تا پخته شود، سپس آب و دانه ها و پوست داخلی انار را میل نمایید، به را نیز می توانید داخل فویل آلومینیمی پیچیده و در فر بگذارید تا پخته شود که خوردن آن نیز مفید است که به آنها انار و به مشوی می گویند.
ضمناً می توان شربت زنجبیل و عسل را نیز گاهی اوقات بخورید. کلاً در دوران بارداری غذا را با حجم کم ولی دفعات زیادتر بخورید. رفلاکس باعث می شود اسید معده وارد دهان شود و دندانها خراب شوند لذا شبها دندانهای خود را عسل اندود نمایید.
25- برای رفع ترک های ناشی از بارداری که بر روی پوست ایجاد می گردد، باید بعد از زایمان مراقبت نمایید و از روغنهای خوب میل کنید. ترکها را با روغن کنجد چرب کنید و شکمتان را ببندید.
26- برای جلوگیری از بزرگی شکم بعد از زایمان، مصرف روغن خوب، بستن شکم (البته نه خیلی محکم)، گذاشتن اتوی داغ از روی لباس بر روی شکم و چرب کردن شکم با روغن زیتون توصیه می گردد.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
زنان باردار با مراجعه به مراکز بهداشتی در شهرستان و روستاها و انجام ثبت نام می توانند نکات آموزشی و بهداشتی در فرایند بارداری را از طریق تلفن همراه خود دریافت کنند.
مدیر گروه سلامت خانواده و جمعیت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان با اعلام این خبر گفت: سال گذشته 9 هزار مادر باردار داشتیم که با همکاری و آموزش نیروهای مراکز بهداشتی خوشبختانه هیچ گونه مرگ و میر و مشکلات ناشی از بارداری در رفسنجان و انار نداشتیم.
به نقل از ایرنا، پروین نخعی تصریح کرد: نیروهای مراکز بهداشتی سعی می کنند با ارایه خدمات در امر بارداری، مادران بهترین و ایمن ترین بارداری را داشته باشند.
وی اظهار کرد: خود مراقبتی در زمینه بارداری از بروز بسیاری مشکلات جلوگیری می کند. در زایمان طبیعی احتمال عوارضی مانند ایست قلبی، خونریزی، درصد ابتلا به عفونت و مشکلات تنفسی نوزادان بسیار کمتر و شیردهی موفق تر از زایمان به روش سزارین است. بنابراین مادران باردار در صورت وجود سردرد، تاری دید، درد شدید پهلو و شکم و تپش قلب باید به نزدیکترین مرکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند.
وی انجام مراقبت های دوران بارداری، آزمایشها و سونوگرافی برای ارزیابی سلامت مادر و جنین را ضروری دانست و خاطرنشان کرد: این اقدام باعث تشخیص زودهنگام و درمان به موقع هر گونه عارضه در مادر و جنین می شود.
مدیر گروه سلامت خانواده و جمعیت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان با اشاره به اهمیت تغذیه سالم، ورزش سالم و خواب سالم در دوران بارداری افزود: در شبانه روز بین 6 تا 7 ساعت خواب برای همه گروه های سنی لازم است و بیشتر یا کمتر از این میزان برای سلامتی بدن تهدید کننده است. 30 دقیقه پیاده روی در روز نیز برای همه گروه های سنی بویژه سالمندان و خانم های باردار ضروری است. همچنین مصرف غذای سالم، کم نمک، کم چرب و سرشار از ویتامین ها، گوشت، حبوبات و لبنیات در راستای داشتن تنی سالم در سبد غذایی لازم است.
http://sara.jamejamonline.ir/
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
یکی از خبرهایی که بهتازگی در حوزه بهداشت و درمان منتشر شده است و توانسته به سرعت جای خود را در میان مردم بازکند، خبر رایگان اعلامشدن زایمان طبیعی است. از زمان انتشار این خبر نحوه اجرا و همچنین جزئیات و چگونگی عملیاتیشدن این طرح برای خانوادهها پرسشهای بسیاری را ایجاد کرده بود، تا جایی که بسیاری از خانوادهها در تماس با رسانهها خواستار دریافت اطلاعات بیشتری از چند و چون این طرح تازه وزارت بهداشت بودند.
به دنبال پیگیریهای صورت گرفته سرانجام روزگذشته -یکشنبه- رئیس اداره مامایی وزارت بهداشت جزئیات انجام طرح زایمان طبیعی را تشریح کرد و به انتظارات خانوادهها پایان داد.
2 راهکار مهم برای تشویق مادران
«توانمندسازی ارائهدهندگان آموزشهای دوران بارداری با محوریت زایمان طبیعی و همچنین افزایش درآمد ارائهدهندگان خدمات زایمان طبیعی»، این موارد به عنوان دو راهکار جهت تشویق مادران و مراکز درمانی از سوی فرح بابایی، رئیس اداره مامایی وزارت بهداشت اعلام شد.
به گفته بابایی، تنها 46درصد مادران به زایمان طبیعی تمایل نشان میدهند که در نظر داریم با افزایش اتاقهای زایمان در مراکز دولتی حریم خصوصی و رضایتمندی مادران را افزایش دهیم.
مادران بیهوش میشوند
از جمله موارد دیگری که در تسهیل این عمل طبیعی برای مادران درنظر گرفته شده است، ایجاد حالت بیهوشی برای مادران است.
رئیس اداره مامایی وزارت بهداشت در توضیح بیشتر چگونگی اجرای زایمان طبیعی رایگان به تسنیم گفته است: «با استفاده از بیحسیهای موضعی توسط متخصصان، بیهوشی زایمان طبیعی به اجرا درخواهد آمد و این در شرایطی است که در گذشته تعرفهای برای این امر وجود نداشت که پیشبینیهای لازم را انجام داده و براین اساس بودجهای برای بیمارستانها پیشبینی کردهایم».
اجرای طرح پایش برای زایمان طبیعی
اما آنچه درباره اجرای هر طرح رایگان میتواند به عنوان دغدغهای برای خانوادهها مطرح شود، کیفیت خدمات ارائه شده است چرا که در صورت رایگان بودن این طرح این احتمال وجود دارد که چطور باید خدمات با کیفیت گذشته ارائه شود؟ این پرسشی است که بابایی در پاسخ به آن اظهار داشته است: «یک بسته پایشی در مراکز ارائه دهنده خدمات ارائه میشود تا کیفیت خدمات و رضایتمندی مادر و تمام مواردی که نیاز است در این طرح مورد بررسی قرار گیرد تا همزمان بتوانیم این طرح را به اجرا درآوریم».
به باور رئیس اداره مامایی وزارت بهداشت، برای اجرای صحیح و بدون نقص این طرح برنامهریزی شده است که بتوان کیفیت خدمات ارائه شده را از سطح فعلی هم افزایش داد.
وی همچنین درباره شیوه عملکرد در این طرح توضیح داد: بیشتر زایمانهای طبیعی در بیمارستانهای دولتی و توسط ماماها انجام میشود، به طوری که در حال حاضر 75درصد زایمانهای طبیعی به دست ماماهای مراکز دولتی صورت میگیرد که از این نظر میتوان امیدوار بود تمام مراحل این طرح قابل پیگیری و رصد است بنابراین هیچ نگرانی از این بابت وجود ندارد زیرا ارائهکنندگان خدمات نیز یکی از محورهای این طرح خواهند بود.(وطن امروز)
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
به گفته متخصص زنان و زایمان، احتمال زایمان پس از موعد در بارداری اول و همچنین در افرادی که وزن بالا یا سابقه این نوع زایمانها را در میان افراد خانواده خود دارند بیشتر است.
جام جم سرا:
زهره شمالی با بیان این نکته در حاشیه دوره آموزشی با موضوع زایمان پیش از موعد و خطرات آن اضافه کرد: از دیگر عوامل پاره شدن کیسه آب جنین میتوان به عفونتها و مصرف داروهای غیرمجاز اشاره کرد.
وی با بیان اینکه بهتر است عفونتها قبل از بارداری درمان شود، اظهار داشت: عفونتهای واژینال و عفونتهای دندان ریسک زایمان پیش از موعد را بالا میبرد حتی اگر حین بارداری درمان شود زیرا این عفونتهای بیهوازی وارد خون شده و عفونت داخل رحمی را بالا برده و ریسک زایمان پیش از موعد را بیشتر میکنند. همچنین مادران باردار مضطرب و دارای استرسهای عصبی و افسردگی بیشتر در معرض زایمان زودرس قرار دارند.
به نقل از فارس، این متخصص زنان و زایمان با بیان اینکه هیچ دلیلی برای ریسک فاکتورهایی که فرد را مستعد زایمان پیش از موعد میکند، نمیتوان پیدا کرد، گفت: افرادی که خود متولد یک زایمان پیش از موعد هستند یا در خانواده سابقه زایمان پیش از موعد دارند بیشتر در معرض خطر این نوع زایمان قرار میگیرند. وزن پایین و قد کوتاه، سن زیر 19 سال و بالای 35 سال، کمبود مواد غذایی، کمبود ویتامینها به خصوص ویتامین سی، مشاغل طاقت فرسا، ایستادنهای طولانی مدت و راه رفتنهای طولانی و مداوم از دیگر ریسک فاکتورهایی است که فرد را مستعد زایمان پیش از موعد میکند.
شمالی با اشاره به اینکه زایمان پیش از موعد خود عوارض زودرس و دیررس دارد، اظهار داشت: عوارض زودرس در زایمان پیش از موعد، مشکلات تنفسی اولیه و خونریزی مغزی پس از تولد نوزاد است و عوارض دیررس در این زایمان مشکلات تکامل عصبی و اختلالات تکاملی برای نوزاد است که ممکن است در دیرتر راه افتادن آنان و مشکلات مغزی تأثیرگذار باشد.
متخصص زنان و زایمان بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر با اشاره به زایمان پس از موعد گفت: احتمال زایمان پس از موعد در بارداری اول و در افرادی که وزن بالایی دارند یا سابقه این نوع زایمان در خانواده دارند بیشتر است. اختلالات ژنتیکی که میزان استروژن بدن را کاهش میدهد نیز ریسک زایمان پس از موعد را بالاتر میبرد. در زایمان پس از موعد، آب دور جنین کاهش یافته و به دنبال آن افزایش فشار به بند ناف باعث میشود ضربان قلب نامنظم شود و جنین در درون رحم مدفوع میکند و بعد از تولد این مدفوع وارد ریه شده و عفونتهای ریوی برای نوزاد ایجاد میکند و حتی احتمال مرگ نوزادی نیز وجود دارد. اختلال در بند ناف موجب میشود خون رسانی کاهش پیدا کند همچنین ممکن است عوارض تکاملی و عصبی نیز در پی داشته باشد.
متخصص زنان و زایمان بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر اظهار داشت: اغلب مادران از 41 هفته در بیمارستان بستری شده و تحت مراقبت قرار میگیرند تا دچار زایمان پس از موعد نشده و سلامت نوزاد و مادر به خطر نیافتد. زایمان قبل از 37 هفته را زایمان پیش از موعد و زایمان بعد از 42 هفته را زایمان پس از موعد میگویند که هرکدام از این زایمانها عوارض و مشکلات خاص خود را دارد.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
در مورد ترک سیگار چه باید بدانم؟
«ترک سیگار مهمترین قدمی است که سیگاریها میتوانند در جهت بهبود طول عمر و کیفیت زندگی خودشان بردارند.»
ترک سیگار آسان نیست، ولی شما میتوانید ترک کنید. برای بالا بردن احتمال ترک سیگار و عدم مصرف دوبارة آن باید بدانید که با چه چیزی طرفید، انتخابهای شما چیست و برای کمک گرفتن باید به کجا مراجعه کنید. شما این اطلاعات را اینجا پیدا میکنید.
چرا ترک سیگار اینقدر سخت است؟
مارک تواین میگوید «ترک سیگار آسان است. من تا حالا هزا بار ترک کردهام» احتمالاً شما هم سعی کردهاید. چرا ترک سیگار و نکشیدن دوبارة آن برای بسیاری اینقدر کار سختی است؟ جواب نیکوتین است.
نیکوتین چیست؟ نیکوتین مادهای است که بهطور طبیعی در تنباکو وجود دارد. نیکوتین به اندازة هروئین یا کوکائین اعتیادآور است. با گذشت زمان فرد از نظر جسمی و روحی به نیکوتین وابسته میشود. بنابر مطالعات، سیگاریها برای ترک سیگار باید با وابستگی جسمی و روانی مصرف آن مقابله کنند.
نیکوتین چگونه وارد بدن میشود، کجا میرود و تا چه زمانی باقی میماند؟
وقتی سیگار میکشید، نیکوتین وارد ریة شما میشود و در آنجا بلافاصله جذب خون میشود و در سراسر بدن انتشار مییابد. نیکوتین بر اعضای مختلف بدن شامل قلب و عروق خونی، هورمونها، روش هضم و جذب غذا (متابولیسم) و مغز تأثیر میگذارد. نیکوتین در شیر ترشح میشود و حتی در ترشحات سرویکس (دهانة رحم) زنان سیگاری هم وجود دارد. در حین حاملگی، نیکوتین آزادانه از جفت رد میشود وارد مایع آمینوتیک و خون بند ناف جنین میشود.
عوامل متعددی بر مدت زمان دفع نیکوتین و فرآوردههای جانبی آن از بدن تأثیر دارد. در بیشتر موارد، نیکوتین و فرآوردههای جانبی آن مثل کوتینین تا 4-3 روز بعد از قطع مصرف سیگار در بدن افراد سیگاری باقی میماند.
چگونه نیکوتین بر سیگاریها تأثیر میگذارد؟
نیکوتین احساس خوبی در فرد سیگاری ایجاد میکند که او را به مصرف دوباره تشویق میکند. نیکوتین همچنین با تداخل در جریان اطلاعات بین سلولهای عصبی نوعی احساس آرامش ایجاد میکند.
با گذشت زمان دستگاه عصبی به نیکوتین عادت پیدا میکند و فرد سیگاری مصرفش را بیشتر میکند که خود باعث افزایش سطح نیکوتین خون او میشود. در واقع نیکوتین استنشاق شده در دود سیگار حتی سریعتر از داروهای تزریق شدة وریدی به مغز میرسد.
بعد از مدتی، بدن افراد سیگاری نسبت به نیکوتین مقاومت پیدا می کند. مقاومت بدین معنی است که برای ایجاد اثرات مشابه قبلی به میزان بیشتری نیکوتین نیاز است. و این یعنی افزایش مصرف سیگار.
علائم قطع سیگار، فرد را به مصرف دوباره وادار میکند.
وقتی سیگاریها سعی میکنند سیگار را ترک کنند کمبود نیکوتین منجر به بروز علائم قطع میشود. علائم قطع، هم جسمی و هم روحی است. از نظر جسمی بدن به کمبود نیکوتین واکنش نشان میدهد. از نظر روانی آدم سیگاری مجبور به کنار گذاشتن عادت سیگار کشیدن است که موجب تغییرات اساسی در شیوه زندگی است. برای ترک موفق سیگار باید به هر دو جنبة جسمی و روانی توجه داشت.
در کسانی که برای مدت چند هفته یا بیشتر بهطور مرتب سیگار کشیدهاند و ناگهان مصرف آن را قطع کرده یا میزان مصرف را تا حد زیادی کاهش دادهاند، علائم قطع ظاهر میشود. علائم معمولاً طی چند ساعت از آخرین مصرف سیگار شروع میشوند و طی 2 تا 3 روز وقتی که میزان نیکوتین و فرآوردههای جانبی آن در بدن کم میشود، به حداکثر میرسد. علائم قطع از چند روز تا چندین هفته باقی میماند و با گذشت زمان و عدم مصرف سیگار بهتر میشود.
علائم قطع عبارتند از:
سرگیجه (که ممکن است فقط 1 تا 2 روز بعد از قطع مصرف باقی بماند)
افسردگی.
احساس ناامیدی، بیحوصلگی و عصبانیت.
اضطراب.
تحریکپذیری.
اختلالات خواب، شامل اختلال در به خواب رفتن و ادامة خواب و دیدن خواب آشفته و کابوس.
اختلال در تمرکز.
بیقراری.
سر درد.
احساس خستگی.
افزایش اشتها.
بالا رفتن وزن.
یبوست.
سرفه، خشکی دهان، سوزش گلو و آبریزش بینی.
سنگینی قفسة سینه.
بروز این علائم معمولاً سیگاریها را به شروع دوباره مصرف سیگار وادار میکند تا سطح نیکوتین خون به مقادیر قبل از بروز علائم قطع باز گردد. (برای آگاهی بیشتر در زمینة مقابله با علائم قطع به مبحث «چگونه مصرف سیگار را قطع کنیم» مراجعه کنید)
سیگار کشیدن همچنین باعث میشود دفع بعضی داروها از بدن سریعتر صورت گیرد. وقتی سیگار را ترک میکنید، بعید نیست تغییراتی در مصرف داروها ایجاد شود. در مورد مصرف داروها بعد از ترک مصرف سیگار با پزشک خود مشورت کنید.
چرا باید سیگار را ترک کرد؟
حفظ سلامتی
نگرانی از وضع سلامتی معمولاً مهمترین عاملی است که فرد را به ترک سیگار وادار میکند. این نگرانی واقعی است: نیمی از سیگاریها که به کشیدن سیگار ادامه میدهند نهایتاً به علت یکی از بیماریهای وابسته به سیگار میمیرند. تنها در ایالات متحده سیگار کشیدن مسئول مرگ یک نفر از هر 5 نفر است و حدود 6/8 میلیون نفر از بیمارهای ریوی و قلبی ناشی از سیگار رنج میبرند.
سرطان
تقریباً همه میدانند که سیگار موجب سرطان ریه میشود ولی کمتر کسی میداند که سیگار همچنین عامل خطرزا برای انواع دیگری از سرطان شامل سرطان دهان، حنجره، حلق، مری، مثانه، کلیه، لوزالمعده (پانکراس)، دهانة رحم،معده و بعضی لوکمیها هم هست.
بیمارِیهای ریوی
پنومونی از بیمارهایی است که از سیگار کشیدن ایجاد میشود. سیگار همچنین احتمال بروز بیماریهایی مانند آمفیزم و برونشیت مزمن را بیشتر میکند. این بیماریها را کلاً تحت عنوان COPD (بیماریهای مزمن انسداد ریوی) میشناسند. COPD موجب بیماری و ناتوانی مزمن شده و با گذشت زمان بدتر میشود و گاهی کشنده است. آمفیزم و برونشیت مزمن معمولاً در افراد حدود 40 سال مشاهده میشود ولی با پیشرفت علائم بیشتر در افراد مسنتر دیده میشود. در کسانیکه مدت طولانیتری سیگار کشیدهاند، احتمال ایجاد COPD بیشتر است.
حملة قلبی، سکتة مغزی و بیماری عروق خونی
احتمال مرگومیر به علت حملة قلبی در سیگاریها دو برابر افراد عادی است. سیگار همچنین یک عامل خطر عمدة بیماری عروق محیطی بهصورت تنگی عروق خونی اندامها است. سیگار همچنین بر دیوارة عروقی که خون را به مغز میرساند (عروق کاروتید) تأثیر میگذارد که موجب سکتة مغزی میشود. و احتمال بروز ناتوانی جنسی را در مردان سیگاری بیشتر میکند.
کوری و سایر مشکلات
سیگار موجب افزایش خطر دژنراسیون ماکولا، یکی از مهمترین علل کوری در سالمندان میشود. سیگار همچنین موجب چروکیدگی زودرس پوست، بوی بد دهان، اختلالات لثه و دندانها، بوی بد لباس ها و زرد شدن انگشتان میشود.
خطرات ویژه در زنان و کودکان
سیگار کشیدن موجب بروز خطراتی خاص در خانمها میشود. در زنان سیگاری بالای 35 سال که از قرصهای ضد بارداری استفاده میکنند احتمال بروز حملة قلبی، سکتة مغزی و ایجاد لخته در پاها بیشتر میشود. احتمال سقط جنین یا تولد نوزاد با وزن کم در زنان باردار سیگاری بیشتر است. احتمال مرگومیر یا اختلالات جسمی و یادگیری در نوزادان متولد شده با وزن کم بیشتر است.
مرگومیر زودتر از موعد ناشی از سیگار
بر اساس اطلاعات مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها (CDC) در سال 1990، مردان سیگاری بهطور متوسط 2/13 سال و زنان سیگاری 5/14 سال زودتر میمیرند. سیگار همچنین سالها قبل از مرگ فرد با ایجاد ناتوانیهای مختلف بر کیفیت زندگی تأثیر میگذارد. بیماریهای ناشی از سیگار موجب محدودیت فعالیت فرد میشود.
چرا حالا باید سیگار را ترک کنیم؟
بدون در نظر گرفتن اینکه چند سال دارید یا چه مدتی سیگار میکشیدهاید، ترک سیگار به افزایش طول عمر و زندگی سالمتر کمک میکند. در آنهایی که قبل از سن 50 سالگی سیگار را ترک میکنند احتمال مرگومیر طی 15 سال آینده نصف میشود. کیفیت زندگی با ترک سیگار بهتر میشود و احتمال سرماخوردگی و آنفولانزا و برونشیت و پنومونی کمتر میشود. برای دههها مشاوران بهداشت خطرات مربوط به مصرف سیگار را متذکر شدهاند. خلاصة گزارش مشاوران بهداشت در سال 1990 به قرار زیر است:
ترک سیگار در زنان و مردان سیگاری در هر سنی با تأثیرات مفید مهم و آنی همراه است. این مزایا در افرادی هم که در حال حاضر مبتلا به بیماریهای مرتبط با سیگار هستند مشاهده میشود.
کسانی که سیگار را ترک میکنند طول عمر بیشتری از سیگاریها دارند.
ترک سیگار احتمال سرطان ریه، سایر سرطانها، حملة قلبی، سکتة مغزی و بیماریهای مزمن ریوی را کم میکند.
در زنانی که سیگار را قبل از حاملگی یا طی 3 تا 4 ماه ابتدای بارداری ترک میکنند تولد نوزاد با وزن کم معادل افراد غیر سیگاری است.
مزایای ناشی از ترک سیگار بسیار بیشتر از مشکل افزایش خفیف وزن (معمولاً کمتر از 10 پوند) یا اختلالات جسمی و روانی ناشی از ترک سیگار است.
مزایای ترک سیگار چیست؟
20 دقیقه پس از قطع مصرف سیگار: تعداد ضربان قلب و فشار خون کاهش پیدا میکند.
12 ساعت پس از قطع مصرف سیگار: سطح مونوکسید کربن خون به حد طبیعی برمیگردد.
2 هفته تا 3 ماه بعد از قطع مصرف سیگار: جریان خون بهتر میشود و فعالیت ریوی بهبود میِیابد.
1 تا 9 ماه بعد از قطع مصرف سیگار: سرفه و تنگی نفس کاهش مییابد. مژکها (ساختارهای مو مانند که خلط و ترشحات را از ریه خارج میکنند) فعالیت طبیعی پیدا میکنند و خروج خلط و پاکسازی ریه بهتر و احتمال عفونت کمتر میشود.
1 سال پس از قطع مصرف سیگار: خطر بیماریهای کرونری قلبی به نصف افراد سیگاری میرسد.
5 سال بعد از قطع مصرف سیگار: از 5 تا 15 سال پس از قطع مصرف، احتمال بروز سکته مغزی برابر با افراد غیر سیگاری میشود.
10 سال بعد از قطع مصرف سیگار: امکان مرگ ناشی از سرطان ریه نصف فرد سیگاری است.
15 سال پس از قطع مصرف سیگار: خطر بیماریهای کرونری قلبی مشابه غیرسیگاریها است.
نتایج آنی قطع سیگار
کنار گذاشتن مصرف سیگار با سلسلهای از نتایج فوری و برخی اثرات با شروع دیرتر همراه است. این اثرات مفید بر زندگی روزمرة شما تأثیر میگذارد:
تنفس شما خوشبوتر میشود.
دندانهای شما سفیدتر میشود.
بوی بد لباسها و موهای شما از بین میرود.
زردی انگشتان و ناخنهای شما ناپدید میشود.
مزة غذاها بهتر میشود.
حس بویایی شما به حالت طبیعی بر میگردد.
در دیگر فعالیتهای روزانه (مثل بالا رفتن از پله و کار منزل) دچار تنگی نفس نمیشوید.
هزینه
ترک سیگار از جنبة بهبود سلامتی اهمیت بهسزایی دارد ولی دلایل دیگری هم برای ترک سیگار وجود دارد. سیگار کشیدن گران است. محاسبة هزینة سیگار کشیدن کار چندان سختی نیست.
کافی است هزیة خرید سیگار روزانه را در 365 ضرب کنید. نتیجه تعجببرانگیز است. حالا نتیجه را در تعداد سالهایی که سیگار کشیدهاید ضرب کنید. از نتیجة حاصله شوکه میشوید، با ضرب نتیجه در عدد 10 هزینة ده سال آیندة مصرف سیگار مشخص میشود. حالا از خود بپرسید که با این میزان پول چه کارهای دیگری میتوانستید بکنید. البته مبالغ فوق شامل سایر هزینههای مرتبط با سیگار مثل هزینههای مربوط به سلامتی و بیمة عمر و همچنین هزینههای درمانی بیماریهای مرتبط با سیگار نمیشود.
مقبولیت اجتماعی
امروزه از مقبولیت اجتماعی سیگار کشیدن کاسته شده است. تقریباً همه مکانهای اداری قوانینی مرتبط با سیگار کشیدن دارند. برخی کارفرماها ترجیح میدهند غیرسیگاریها را استخدام کنند. بررسیها نشان میدهد کارمندان سیگاری هزینههای کاری را بیشتر میکنند چون این افراد بیشتر بیمار میشوند و نیاز به جایگزینی آنها بیشتر است. این افراد هزینههای مربوط به بیمه را نیز افزایش میدهند. وجود افراد سیگاری در محیط کار همچنین هزینههای مربوط به نگهداری محل را بیشتر میکند.
اجارة خانه به افراد سیگاری به علت افزایش هزینههای نگهداری ساختمان و هزینة بیمه بیشتر است.
بعید نیست دوستان از شما بخواهند در خانه یا ماشین آنها سیگار نکشید، کشیدن سیگار در ساختمانهای عمومی، کنسرتها و حتی مکانهای ورزشی ممنوع است. هر روز به تعداد کشورهایی که کشیدن سیگار در تمامی مکانهای عمومی آنها مثل رستورانها ممنوع است، افزوده میشود. خواهی نخواهی، یافتن مکانی برای کشیدن سیگار روزبهروز سختتر میشود. سیگار کشیدن همچنین مشکلاتی را در زمینة ازدواج ایجاد میکند زیرا اکثراً انتخاب آنها به سایر افراد سیگاری که تنها 21% جامعه را تشکیل میدهد، محدود میشود.
سلامتی دیگران
سیگار کشیدن نه تنها سلامتی شما را بهخطر میاندازد بلکه بر سلامتی اطرافیان شما هم تأثیر دارد. سیگاریهای دست دوم دود سیگار را از سیگار روشن و دود متصاعد از ریة سیگاریها استنشاق میکنند.
بررسیها نشان ِمیدهد سالانه هزاران مورد مرگ ناشی از سرطان ریه، بیماریهای قلبی در افراد سالم غیرسیگاری به علت استنشاق دود دست دوم سیگار ایجاد میشود.
احتمال ایجاد آسم در نوزاد مادران سیگاری خصوصاً اگر طی حاملگی هم سیگار کشیده باشند بیشتر میشود. سیگار کشیدن همچنین با سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و تولد نوزاد با وزن کم نیز مرتبط است.
احتمال بروز عفونت گوش، سرماخوردگی، برونشیت و سایر مشکلات تنفسی در کودکانی که در خانة افراد سیگاری زندگی میکنند بیشتر است. استنشاق دود دست دوم سیگار همچنین موجب تحریک چشمها، سردرد، تهوع و سرگیجه میشود.
الگوبرداری فرزندان
اگر شما صاحب فرزند باشید، یقیناً میخواهید الگوی خوبی برای آنها باشید. اگر از افراد سیگاری بپرسید، تمامی آنها میگویند که نمیخواهند فرزندان آنها سیگار بکشند. ولی احتمال سیگاری شدن فرزندان کسانی که خود سیگار میکشند بسیار بیشتر است. درصورت ترک سیگار شما الگوی خوبی برای فرزندانتان خواهید بود.
کمک در دسترس است.
امروزه روشهای زیادی شامل مشاوره، خودآموز ترک سیگار و انواع داروها جهت ترک سیگار در دسترس است لذا ترک سیگار بسیار آسانتر از گذشته است. به یاد داشته باشید اعتیاد به سیگار هم جنبة جسمی و هم روانی دارد. برای بیشتر افراد بهترین روش ترک سیگار شامل ترکیبی از دارو، تغییر عادتهای شخصی و حمایت روانی است. در این بخش روشهای فوق توضیح داده میشود.
شیوههای کمک به جنبههای روانی اعتیاد به سیگار
بعضیها قادرند بدون کمک دارو یا دیگران سیگار را ترک کنند. ولی برای بیشتر افراد سیگاری با وجود علائم قطع سیگار، کنار گذاشتن وابستگیهای روانی و اجتماعی سیگار کار مشکلی است. خوشبختانه روشهای حمایتی زیادی در این زمینه در دسترس است.
مشاورة تلفنی ترک سیگار
یکی از راههای مؤثر برای اقدام در جهت ترک سیگار انجام مشاوره با متخصصین است. این مشاوره حتی میتواند بهصورت غیرحضوری و تلفنی صورت پذیرد. بهعنوان مثال از سال 2009 در تمامی 50 ایالت آمریکا تلفنهای رایگان جهت مشاوره با افراد آموزش دیده در زمینة ترک سیگار در دسترس است. این افراد در تنظیم برنامة ترک سیگار مخصوص هر فرد به وی کمک میکنند. احتمال ترک سیگار در کسانی که از این مشاورههای تلفنی استفاده میکنند 2 برابر افزایش مییابد.
مشاورة تلفنی از بسیاری از روشهای دیگر مشاوره آسانتر است. در این روش نیازی به تغییر محل و رانندگی نیست و در تمامی اوقات روز و آخر هفتهها نیز در دسترس است. مشاوران معمولاً از مجموعهای از داروها، کلاسهای آموزشی، بروشورها و شبکههای خانوادگی و دوستان در این مورد استفاده میکنند.
حمایت خانواده و دوستان و برنامة ترک سیگار
نقش حمایتی خانواده و دوستان در ترک سیگار بسیار اهمیت دارد. همکاران و پزشک خانوادگی هم در این زمینه مؤثر هستند. سعی کنید وقت بیشتری با افراد غیرسیگاری و کسانی که سیگار را ترک کردهاند بگذرانید.
برنامة ترک سیگار شامل چه مراحلی است؟
برنامة ترک سیگار به گونهای طراحی شده است تا جهت تشخیص و کنار آمدن با مشکلاتی که حین قطع مصرف سیگار ایجاد میشود، به فرد کمک کند. این برنامه همچنین از وی حمایت میکند و موجب دلگرمی او میشود. مطالعات نشان میدهد بهترین برنامهها شامل مشاوره رودررو و گروه درمانی است. ارتباط قوی بین مدت زمان انجام برنامه و میزان موفقیت آن وجود دارد. بهطور کلی هرچه برنامه کاملتر باشد احتمال موفقیت آن بیشتر است.
مثلاً با افزایش تعداد یا زمان جلسات یا تعداد هفتههای برگزاری آنها میتوان برنامة کاملتری داشت. در این برنامه توجه به این موارد لازم است:
مدت زمان هر جلسه حداقل بین 15-30 دقیقه باشد.
حداقل 4 جلسه باید برگزار شود.
جلسات باید حداقل 2 هفته (یا بیشتر) ادامه داشته باشد.
اطمینان پیدا کنید که مسئول برگزاری جلسات در زمینة ترک سیگار آموزش دیده باشد. در برخی مناطق، جلسات گروههای ترک نیکوتین بهطور منظم برگزار میشود. این گروه 12 مرحلة ترک الکل را نیز به برنامة ترک سیگار اضافه کردهاند. در صورت وابستگی به نیکوتین میتوان به گروه وارد شد و در صورت نیاز به کشیدن سیگار با مشاور صحبت کرد. این جلسات اکثراً رایگان است.
البته همة برنامههایی که برای ترک سیگار ارائه میشوند، مفید نیستند. در صورت وجود هریک از موارد زیر بررسی دقیقتر برنامه الزامی است:
برنامهای که بدون نیاز به تلاشی از جانب شما به سادگی قول ترک سیگار را میدهد.
برنامهای که در آن از داروها بهصورت تزریقی یا خوراکی با ترکیب نامشخص استفاده میشود.
مطالبة پول بسیار زیاد جهت برنامه.
وقتی که اطلاعاتی در مورد سایر افراد شرکتکننده در برنامه در اختیار شما نمیگذارند.
کمک به ترک اعتیاد جسمی سیگار: درمان جایگزین نیکوتین و سایر داروها
درمان جایگزین نیکوتین
همانطور که قبلاً ذکر شد، نیکوتین موجود در سیگار موجب وابستگی جسمی به آن میشود. کمبود این ماده در صورت قطع مصرف، موجب علائم ناخوشایندی میشود. با درمان جایگزین نیکوتین (NRT)، این ماده بهصورت آدامس، برچسب و اسپری بدون سایر مواد مضر سیگار، مصرف میشود. این روش برخی از علائم ترک را از بین میبرد و شما میتوانید بر جنبة روانی وابستگی به سیگار تمرکز کنید.
درمان جایگزین نیکوتین چگونه عمل میکند؟
درمان جایگزین نیکوتین در کاهش علائم شدید قطع سیگار مؤثر است.95%-70 سیگاریها علت ترک موفق سیگار را تنها استفاده از NRT ذکر میکنند. NRT علائم ترک سیگار را کمتر میکند.
بسیاری از افراد میتوانند بدون استفاده از NRT سیگار را ترک کنند اما اکثراً در اولین نوبت قادر به این کار نیستند. در حقیقت افراد سیگاری قبل از کنار گذاشتن کامل سیگار معمولاً چندین بار (گاهی 8 تا 10 بار) آن را موقتاً کنار میگذارند.
این عدم موفقیت معمولاً مربوط به بروز علائم ترک است. بیشتر افراد طی سه ماه اول پس از قطع سیگار مصرف آن را از سر میگیرند. بنابراین، اگر دوباره سیگار کشیدن را شروع کردید، ناامید نشوید؛ فقط سعی کنید سیگار را مجدداً کنار بگذارید و با اضافه کردن ترفندها و روشهای دیگر احتمال موفقیت خود را بالا ببرید.
شما میتوانید با استفاده از NRT علائم قطع را کمتر کنید، و از روشهای حمایتی نیز استفاده کنید که این مسئله احتمال ترک موفق سیگار را بیشتر میکند.
علاوه بر NRT چه کار باید کرد؟
درمان جایگزین نیکوتین (NRT) تنها بر وابستگی جسمی به سیگار مؤثر است. لذا این روش تنها راه کمک به ترک سیگار نیست. شما باید NRT را با سایر روشهای ترک سیگار که بر جنبههای روانی (احساسی و عادتی) سیگار کشیدن مؤثر است ترکیب کنید.
مطالعات نشان میدهد که این شیوه (اضافه کردن NRT به برنامة تغییر عادت مصرف سیگار) احتمال ترک موفق سیگار را دو برابر میکند.
سازمان کیفیت و تحقیقات بهداشتی (AHRQ) در راهنمای عملی ترک سیگار در سال 2000 استفاده از NRT را برای تمام سیگاریهای بالغ بهجز زنان باردار و بیماران قلبی عروقی توصیه میکند.
ولی مطالعات جدید نشان میدهد NRT (بهخصوص برچسب نیکوتین) تحت نظارت پزشک متخصص حتی در بیماران قلبی عروقی انجامپذیر است. این بررسیها نشان میدهد فواید ترک موفق سیگار از خطر ات احتمالی NRT در این افراد بیشتر است.
هنوز شواهد کافی در زمینة بیخطر بودن NRT در زنان حامله وجود ندارد. مطالعهای در سال 2009 نشان داد که استفاده از NRT در طی حاملگی با احتمال بیشتر تولد نوزاد کموزن و زایمان زودرس همراه است.
با این حال این موارد تنها جزئی از خطراتی است که نوزاد یک مادر سیگاری با آن مواجه است.
مشخصاً کنار گذاشتن سیگار قبل از حاملگی بهترین گزینه است.
اما ترک سیگار در اوایل حاملگی با کاهش زیادی در خطرات جنینی همراه است. خانمهای باردار سیگاری باید در مورد بهترین روش کمک به ترک سیگار با پزشک خود مشورت کنند.
بهترین موقع شروع NRT زمانی است که برای اولین بار سیگار را کنار میگذارید بعضی از سیگاریها میپرسند: آیا میتوان برنامة NRT را همزمان با کاهش مصرف سیگار شروع کرد؟
جواب منفی است.
بعضی از مطالعات نشان میدهد که میتوان NRT را همزمان با سیگار تجویز کرد ولی هنوز شواهد برای توصیة این امر کافی نیست.
مسئله مهم اطمینان از عدم مصرف زیاد نیکوتین است که بر دستگاه قلب و عروق شما تأثیر میگذارد.
بهتر است اگر میخواهید هنگام کاهش مصرف سیگار برنامة NRT را شروع کنید حتماً تحت نظر پزشک باشید.
اغلب سیگاریها سعی میکنند ابتدا سیگار را کنار بگذارند و بعد NRT را شروع کنند. این شیوه با حداکثر موفقیت همراه نیست اما باز هم ناامید نباشید هنوز روشهای زیادی برای کمک به ترک سیگار وجود دارد.
توجه داشته باشید که NRT در کسانیکه کمتر از 10 سیگار در روز مصرف میکنند مؤثر نیست.
اگر کمتر از نصف پاکت سیگار در روزمصرف میکنید و جایگزین کردن نیکوتین را لازم میدانید
میتوانید با پزشک خود در زمینة میزان کمتر NRT مشورت کنید.
درمان جایگزین نیکوتین را کی شروع کنیم؟
شما میتوانید به محض کنار گذاشتن آخرین سیگار NRT را شروع کنید.
لازم نیست برای استفاده از آدامس، برچسب یا اسپری نیکوتین صبر کنید. شما میتوانید این مسئله را با مسئولین برنامة جایگزین نیکوتین خود مجدداً بررسی کنید اما بهطور کلی برای شروع NRT نیازی به صبر کردن نیست.
چگونه متوجه شویم که سیگاری غیرحرفهای، متوسط یا قهار هستیم؟
توصیههای بعضی از انواع NRT بسته به میزان سیگار کشیدن شما مختلف است اما تقسیمبندی دقیقی در این رابطه وجود ندارد.
بهطور کلی سیگاری غیرحرفهای کمتر از 10 سیگار در روز میکشد.
یک سیگاری قهار معمولاً یک پاکت یا بیشتر سیگار در روز میکشد.
و سیگاری متوسط بین این دو قرار میگیرد.
گاهی پزشکان از واژة پاکت × سال برای نشان دادن میزان مصرف سیگار استفاده میکنند. یک پاکت × سال بهصورت تعداد پاکت سیگاری که فرد در یک روز استفاده میکند ضرب در تعداد سالهای مصرف، محاسبه میشود.
از آنجا که یک پاکت حاوی 20 سیگار است، کسی که در طول یک سال روزانه 20 نخ سیگار میکشد بهصورت یک پاکت × سال تلقی میشود.
کسی که برای 3 سال روزانه 30 نخ سیگار کشیده باشد در واقع 5/4 پاکت × سال سیگار کشیده است.
این مسئله در حقیقت نشاندهندة احتمال خطر بالاتر بیماریهای مرتبط با سیگار است.
انواع درمان جایگزین نیکوتین چیست؟
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) پنج روش جایگزین نیکوتین را تأیید کرده است:
برچسب نیکوتین (نیکوتین پوستی):
این برچسبها یک میزان مشخص از نیکوتین را از طریق پوست وارد بدن میکند. در طی چند هفته با کاهش مقادیر برچسب نیکوتین بهتدریج وابستگی به نیکوتین از بین میرود.
این برچسبها با یا بدون نسخه در دسترس است. و انواع مختلف آنها را میتوان تهیه کرد.
روش استفاده از آنها موارد قابل توجه و عوارض احتمالی بر روی هر بسته ذکر شده است اگر شما بهصورت سبک تا متوسط سیگار میکشید استفاده از برچسب 16 ساعته کافی است.
احتمال بروز عوارض جانبی مانند تحریک پوستی، تپش قلب، اختلالات خواب و سردرد زیاد نیست. اما این برچسبها شبها نیکوتین آزاد نمیکنند بنابراین در کسانی که صبح زود دچار علائم ترک هستند مفید نیست.
برچسبهای 24 ساعته میزان ثابتی از نیکوتین را آزاد میکنند. این برچسبها در کاهش علائم ترک در صبح زود مؤثر است ولی احتمال بروز عوارض جانبی مانند: اختلال خواب و تحریک پوست با مصرف آنها بیشتر است.
بسته به اندازة بدن بیشتر افراد سیگاری باید ابتدا ابتدا از برچسب با قدرت کامل (22-15 میلیگرم نیکوتین) به مدت 4 هفته و سپس برچسب ضعیفتر (14-5 میلیگرم نیکوتین) به مدت 4 هفته دیگر استفاده کرد.
برچسب پوستی را باید صبحها روی پوست تمیز و خشک بدون مو چسباند.
برچسب را باید زیر گردن و بالای شانه چسباند، مثلاً بالای بازو یا قفسه سینه. FDA مصرف برچسب را برای 5-3 ماه توصیه میکند.
عوارض جانبی به این موارد بستگی دارد:
میزان نیکوتین.
مارک برچسب.
خصوصیات پوست (مانند واکنش پوستی به چسب).
مدت زمان استفاده از برچسب.
چگونگی استفاده از آن.
بعضی از عوارض جانبی احتمالی برچسب نیکوتین شامل این موارد است:
تحریک پوستی، قرمزی و خارش.
سرگیجه.
تپش قلب.
اختلال یا دیدن خواب آشفته.
سردرد.
تهوع.
استفراغ.
درد و سفتی عضلانی.
روش برخورد با عوارض:
هنگام استفاده از برچسب سیگار نکشید.
در صورت بروز تحریک پوستی از مارک دیگری استفاده کنید.
با استفاده از برچسب با دوز کمتر میزان نیکوتین مصرفی را کاهش دهید.
اختلالات خواب کوتاه مدت است و طی 4-3 روز از بین میرود در غیر اینصورت، اگر از برچسب 24 ساعت استفاده میکنید آن را به برچسب 16 ساعته تغییر دید.
مصرف چسب را کنار بگذارید و از سایر روشهای NRT استفاده کنید.
آدامس نیکوتیندار:
آدامس نیکوتیندار یک روش زودبازده از جایگزینی نیکوتین است که جذب نیکوتین از طریق غشاء مخاط دهان انجام میشود.
در اغلب کشورها شما میتوانید بدون نیاز به نسخه، آدامس نیکوتیندار را خریداری کنید.
این آدامس با 2 میلیگرم و 4 میلیگرم نیکوتین موجود است.
برای نتیجه بهتر به دستورالعمل داخل جعبه عمل کنید.
آدامس را آهسته بجوید تا وقتی که متوجه مزة تند شوید. سپس آدامس را در گوشة دهان خود قرار دهید و بعد آن را به مدت 30-20 دقیقه بجوید.
غذا و نوشیدنی بر کیفیت جذب نیکوتین تأثیر میگذارد.
از خوردن غذاهای اسیدی و نوشیدنیهایی مانند قهوه و آبمیوهها و بهطور کلی مایعات برای حداقل 15 دقیقه قبل و هنگام جویدن آدامس پرهیز کنید.
اگر بیشتر از یک پاکت در روز سیگار میکشید، ظرف 30 دقیقه پس از بیدار شدن سیگار میکشید و یا برای سیگار کشیدن در مناطق ممنوع مشکل دارید، باید با دوز بالاتر (4 میلیگرم) شروع کنید.
هرگز بیشتر از 20 تکه آدامس در یک روز نجوید.
آدامس نیکویتن اغلب برای 3-1 ماه و حداکثر 6 ماه از شروع مصرف توصیه میشود. کاهش تدریجی میزان جویدن برای قطع مصرف آن به شما کمک میکند.
اگر حساسیت پوستی دارید، آدامس را به برچسب ترجیح میدهید.
یک مزیت دیگر آدامس نیکوتینی این است که شما میتوانید میزان نیکوتین دریافتی را کنترل کنید.
آدامس رامیتوان هر زمان که نیاز دارید و یا یک زمان مشخص در طی روز بجوید.
بنابر بیشتر تحقیقاتی که اخیراً انجام شده است، استفاده در زمان مشخص کارآیی بهتری دارد.
زمانبندی 2-1 قطعه در هر ساعت بهتر است. در روش دیگر که براساس نیاز است، هر زمان که اشتیاق بیشتری داشتید میتوانید آدامس بجوید.
بعضی از عوارض احتمالی آدامس نیکوتینی:
مزة بد.
تحریک گلو.
زخم دهان.
سکسکه.
تهوع.
ناراحتی جویدن.
تپش قلب.
همچنین آدامس میتواند به دندانها و فعالیت آنها آسیب برساند.
علائم مربوط به معده و جویدن به علت استفاده نامناسب از آدامس مانند بلع نیکوتین و یا جویدن سریع آدامس است.
یکی دیگر از مضرات آدامس نیکوتینی وابستگی طولانیمدت است.
در حقیقت تحقیقات اخیر نشان دادهاند که 20-15 درصد از استفادهکنندگان آدامس نیکوتینی که سیگار را ترک کردهاند یکسال یا بیشتر مصرف آدامس را ادامه میدهند.
اگرچه حداکثر زمان توصیه شده برای استفاده از آدامس 6 ماه است ولی شاید ادامة استفاده از آدامس مناسبتر از بازگشت به سیگار باشد.
اما از آنجا که تحقیقات کمی بر تأثیرات استفاده طولانیمدت آدامس نیکوتین بر سلامتی انجام شده است اکثر مراقبان بهداشت هنوز استفاده بیشتر از شش ماه را محدود میکنند.
اسپری بینی نیکوتین:
اسپری بینی، نیکوتین را که به آهستگی از بینی جذب میشود وارد جریان خون میکند اسپری بینی نیکوتین فقط با نسخة پزشک قابل خریداری است.
اسپری بینی علائم ترک را به سرعت کاهش میدهد و به شما کمک میکند تا اشتیاق به نیکوتین را مهار کنید.
سیگاریها اسپری را به علت طرز استفاده آسان آن دوست دارند.
اما سازمان غذا و دارو (FDA) به استفادهکنندگان اخطار داده است از آنجایی که این محصول حاوی نیکوتین است در صورت ادامه مصرف، خود سبب اعتیاد میشود.
سازمان غذا و دارو (FDA) مصرف اسپری را به مدت 3 ماه توصیه کرده است و استفاده از آن نباید طولانیتر از 6 ماه بشود.
شایعترین عوارض 1 تا 2 هفته طول میکشد و شامل این عوارض است:
تحریک بینی.
آبریزش بینی.
اشکریزش.
عطسه.
تحریک گلو.
سرفه.
همچنین خطر استفاده بیش از حد نیاز وجود دارد.
اگر شما آسم، حساسیت، پولیپ بینی و یا مشکلات سینوسی دارید پزشک شما یک شکل دیگر از NRT را پیشنهاد میدهد.
نیکوتین استنشاقی:
نوع استنشاقی را نیز فقط با نسخه پزشک میتوان خرید.
نیکوتین استنشاقی از لولهای پلاستیکی تشکیل شده است با یک خشاب نیکوتین.
وقتی شما یک پاف را فشار میدهید خشاب ذرات نیکوتین را به بیرون پرتاب میکند. برخلاف سایر انواع استنشاقی که اکثریت دارو به ریهها میرسد، نیکوتین استنشاقی بیشتر ذرات نیکوتین را به دهان میرساند.
نیکوتین استنشاقی به تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) رسیده است و برای استفادة جایگزینی نیکوتین به علت بیشترین شباهت به سیگار کشیدن برای بعضی از سیگاریها مفید است.
میزان توصیه شده 6 تا 16 خشاب در یک روز و به مدت حداکثر 6 ماه است.
شایعترین عوارض جانبی در اولین استفادة استنشاقی شامل این موارد است:
سرفه.
تحریک گلو.
ناراحتی معده.
در حال حاضر روش استنشاقی گرانترین روش در دسترس NRT است.
برخلاف سیگارهای الکترونیک، در آزمایشهای بالینی ثابت نشده است که در ترک سیگار مؤثر است و به تأیید سازمان غذا و دارو هم نرسیده است.
قرصهای مکیدنی نیکوتیندار:
قرصهای مکیدنی نیکوتیندار جدیدترین شکل NRT موجود در فروشگاههاست.
بدون نیاز به نسخةپزشک میتوان خرید.
مانند آدامس نیکوتینی قرصهای مکیدنی در دو اندازه در دسترس هستند: 2 میلیگرم و 4 میلیگرم.
فرد سیگاری بر اساس اینکه چه زمانی بعد از بلند شدن از خواب اولین سیگار خود را میکشد یکی از این دو نوع را انتخاب میکند.
نحوة استفاده از قرصهای مکیدنی نیکوتین بهصورت برنامة 12 هفتهای است.
میزان مصرف توصیه شده 1 قرص هر 2-1 ساعت به مدت 6 هفته، سپس 1 قرص هر 4-2 ساعت برای 9-7 هفته و در نهایت 1 قرص هر 8-4 ساعت برای 12-10 هفته است.
تولیدکنندة قرصهای لوزی شکل همچنین این موارد را توصیه کرده است:
وقتی استفاده از قرص را شروع کردید، دیگر به هیچوجه سیگار نکشید.
15 دقیقه قبل از مصرف قرص هیچچیز نخورید و ننوشید (بعضی از نوشیدنیها باعث کاهش اثربخشی قرص میشوند).
قرص را تا زمانی که کاملاً حل شود بمکید، حدود 30-20 دقیقه.
قرص را مانند یک آبنبات سفت گاز نزنید و نجوید و نخورید. دارو از طریق بافت دهان جذب میشود.
هرگز بیشتر از 5 قرص در طی 6 ساعت و یا بیشتر از 20 قرص در یک روز مصرف نکنید.
بعد از 12 هفته مصرف قرص را متوقف کنید. اگر شما هنوز نیاز به قرص دارید با پزشک خود مشورت کنید.
اگر هنوز سیگار میکشید، تنباکو میجوید، از انفیه استفاده میکنید یا هر محصولی که حاوی نیکوتین است (مانند چسب نیکوتین یا سیگار نیکوتین) از قرصهای مکیدنی، استفاده نکنید.
عوارض احتمالی قرصهای مکیدنی شامل این موارد است:
اختلالات خواب.
تهوع.
سکسکه.
سوزش سر معده.
سردرد.
نفخ.
کدامیک از انواع جایگزینی برای شما مناسب است؟
هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد یک روش درمانی جایگزینی نسبت به روش دیگر برتری دارد.
وقتی شما میخواهید یکی از روشهای درمان جایگزین (NRT) را برای استفاده انتخاب کنید، باید فکر کنید کدام روش برای روش زندگی و نحوة سیگار کشیدن شما مناسب است.
آیا شما به بعضی چیزها برای جویدن یا سرگرم کردن دستان خود نیاز دارید؟ و یا به دنبال راحتی زندگی روزمره هستید؟
بعضی نکات مهم برای فکر کردن دربارة آنها:
آدامس نیکوتین، قرص مکیدنی و استنشاقیها انواعی هستند که شما میتوانید در دهانتان بگذارید و میزان مصرف را برای حفظ اشتیاق به مصرف به بهترین وجه کنترل کنید.
آدامسهای نیکوتین و قرصهای مکیدنی عموماً بدون شکر هستند، ولی اگر شما دیابت دارید یا مشکوک به دیابت هستید، از تولیدکننده بپرسید.
اسپری بینی وقتی شما به آن احتیاج دارید بسیار سریع اثر میکند.
با نیکوتین استنشاقی میتوانید ادای سیگار کشیدن را از طریق فوت کردن و توقف استنشاق درآورید.
برچسب نیکوتین راحت است و فقط یکبار در روز باید مصرف شود.
اسپری بینی و استنشاقی هردو نیاز به نسخة پزشک دارند.
بعضیها نمیتوانند از برچسب پوستی، استنشاقی و یا اسپری بینی به علت حساسیت و یا سایر عوارض استفاده کنند.
هر نوعی که شما استفاده میکنید، به اندازة توصیه شده و به طول مدتی که توصیه شده است، مصرف کنید.
اگر شما میزان متفاوتی مصرف کردید یا مصرف را متوقف کردید نمیتوانید انتظار داشته باشید بهطور مناسب عمل کند.
اگر شما سیگاری قهار هستید و یا بسیار کم سیگار میکشید بهتر است دربارة چگونگی تغییر میزان مصرف به بهترین میزان مورد نیازتان با پزشک مشورت کنید.
ترکیب برچسب و سایر جایگزینهای نیکوتین:
استفاده از برچسب نیکوتین همراه با محصولات کوتاهاثری مانند آدامس، قرصهای مکیدنی، اسپری بینی و استنشاقی یکی دیگر از روشهای جایگزینی نیکوتین (NRT) است.
هدف این است که یک اندازة ثابتی از نیکوتین از طریق برچسب پوستی دریافت شود و وقتی اشتیاق زیادی داشتید که یکی از محصولات کوتاهاثر را استفاده کنید مطالعات کمی که بر روش جایگزینی ترکیبی – بهصورتی که در بالا شرح داده شد- انجام شده نشان دادهاند که این روش نسبت به روش تکمحصولی بهتر عمل میکند.
هنوز تحقیقات بیشتری نیاز است تا این مسئله ثابت شود و میزان بیخطر و مؤثری پیدا شود. و روش استفادة ترکیبی جایگزینی نیکوتین هنوز از سوی سازمان غذا و دارو مورد تأیید قرار نگرفته است.
اگر شما دربارة استفادة بیش از یک روش جایگزینی نیکوتین (NRT) فکر میکنید بهتر است از طریق مشورت با پزشکتان مطمئن شوید.
درمان جایگزین نیکوتین با دوز بالا برای سیگاریهای قهار:
یک روش دیگر جایگزینی نیکوتین این است که دوز بالاتری از نیکوتین را، نسبت به میزان نیکوتینی که از سیگار دریافت میکرده است به فرد سیگاری بدهید.
گاهی این روش نیاز به میزان بالاتری از جایگزینی نیکوتین (NRT) نسبت به آنچه قبلاً استفاده میشده است، دارد.
میزان بالای درمان جایگزین نیکوتین (NRT) از طریق برچسبهایی که 63-35 میلیگرم تیکوتین در روز به بیمار میدهند بررسی شده است.
بنابر بررسیها، علائم قطع مصرف با مصرف دوز بالا از بین میرود و اشتیاق آنها بدون اثر خرب بر قلب و جریان خون کم میشود.
بیماران در این بررسیها به دقت تحت نظر قرار گرفته بودند برای اینکه اطمینان یابند که آنها خوب هستند و بیمار نمیشوند و یا مشکلی پیدا نمیکنند.
ولی اطلاعات بیشتری در این مورد در دسترس نیست و این روش باید حتماً با مشورت با پزشک یا یک راهنمای پزشکی و نظارت دقیق انجام شود.
توقف درمان جایگزینی نیکوتین:
همانطور که قبلاً شرح داده شد، بیشتر انواع درمان جایگزینی نیکوتین برای مدت محدودی باید مصرف شوند.
میزان مصرف قبل از آنکه کاملاً قطع شود باید بهتدریج کم شود.
مطالعات هنوز برای تصحیح مصرف جایگزینی نیکوتین (NRT) ادامه دارد.
مثلاً، با اینکه برچسب اغلب به مدت 5-3 ماه استفاده میشود بنابر بعضی مطالعات مصرف 8 هفته یا کمتر بهتر است.
ولی سایر مطالعات نشان میدهند که وقتی جایگزینی نیکوتین به پایان میرسد، حتی بعد از 5 ماه، احتمال بازگشت به مصرف سیگار زیاد میشود.
این تفاوتها به خوبی توضیح داده نشدهاند.
مطالعات بیشتری نیاز است برای اینکه بفهمیم کدام فرد سیگاری بهصورت موفقیتآمیز میتواند از درمان کوتاهتر یا طولانیتر نسبت به حالت معمول استفاده کند.
اگر شما احساس میکنیدکه نیاز به درمان جایگزینی نیکوتین به مدت متفاوت نسبت به زمان توصیه شده دارید بهتر است این مورد را برای پزشک خود توضیح دهید.
بوپروپیون (Zyban):
بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی وسیعالطیف است که با نسخة پزشک تهیه میشود و سبب کاهش علائم قطع مصرف نیکوتین میشود.
این دارو حاوی نیکوتین نیست.
این دارو بر مواد شیمیایی مغز که وابسته به اشتیاق به نیکوتین است اثر میکند.
این دارو را میتوان جداگانه و یا بهصورت همزمان با داروهای جایگزین نیکوتین (NRT) استفاده کرد.
بهترین شکل تأثیر بوپروپیون زمانی است که این دارو 2-1 هفته قبل از ترک سیگار مصرف شود.
میزان مصرف معمول یک یا دو قرص 150 میلیگرمی در روز است.
اگر شما سابقةصرع داشتهاید، مصرفکننده قهار الکل هستید، ضربه شدید به سر داشتهاید، بیماری دو قطبی (سرخوشی –افسردگی) دارید و یا بیماری انورکسی و یا بیاشتهایی عصبی (اختلالات خوردن)دارید نباید این دارو را مصرف کنید.
بعضی از پزشکان معمولاً برای کسانی که شدیداً به سیگار اعتیاد دارند در مان ترکیبی توصیه میکنند مانند بوپروپیون همراه با یک برچسب نیکوتین و یا یک روش کوتاهمدت NRT (مانند آدامس یا قرصهای مکیدنی).
در بعضی افراد روشهای ترکیبی، از استفاده هر یک به تنهایی مؤثرتر عمل میکند.
وارنیکلین (ChanTix):
وارنیکلین داروی نسخهای جدیدی است که به افراد کمک میکند تا سیگار را ترک کنند.
نحوة اثر این دارو تداخل با گیرندههای نیکوتین در مغز است.
این دارو به دو شکل اثر میکند: نیاز فیزیکی شخص به سیگار را کاهش میدهد و نیز علائم ترک نیکوتین را کاهش میدهد.
بنابر چندین مطالعه این دارو احتمال ترک سیگار را بیشتر از دو برابر میکند.
بعضی از مطالعات نشان دادهاند که این دارو حداقل در کوتاهمدت بهتر از بوپروپیون عمل میکند.
وارنیکلین بهصورت قرص وجود دارد و باید بعد از خوردن غذا با یک لیوان پر از آب مصرف شود.
بعد از 8 روز اول مصرف قرص، میزان مصرف روزانه افزایش مییابد.
میزان شروع یک قرص0.5 میلیگرم در روز است برای 3 روز اول.
سپس 2 قرص 0.5 میلیگرم در روز برای 4 روز بعدی.
در شروع هفتة دوم میزان مصرف به 1 میلیگرم هر صبح و هر عصر افزایش مییابد.
بیمارانی که با میزانهای بالای مصرف مشکلاتی دارند، بهتر است در طی زمان ترک میزان کمتری مصرف کنند.
این دارو به مدت 12 هفته مصرف میشود، اما برای کسانی که در طی این مدت ترک میکنند میتوان یک 12 هفتة دیگر هم برای اینکه دوام ترک را افزایش دهیم تجویز کرد.
عوارض گزارش شده از وارنیکلین عبارتند از سردرد، تهوع و استفراغ، مشکلات خواب، رویاهای غیرمعمول، نفخ شکم و تغییر در حس چشایی، همچنین اخیراً گزارشهایی از افسردگی، فکر خودکشی، اقدام به خودکشی، تغییر رفتار در بیمارانی که این دارو را مصرف کردهاند ذکر شده است.
کسانی که این علائم را دارند باید سریعاً با پزشک خود تماس بگیرند.
این عوارض شاید رخ بدهند، ولی اغلب این دارو را به خوبی تحمل میکنند.
از آنجایی که وارنیکلین داروی جدیدی است هنوز بررسیهای زیادی انجام نشده است که مشخص کند این دارو بهصورت مصرف همزمان با داروهای جایگزین نیکوتین بدون اشکال است یا نه.
مطالعهای که اخیراً انجام شده پیشنهاد کرده است که مصرف این دارو همراه با درمان جایگزین نیکوتین NRT اشکالی ندارد.
اما کارخانه تولیدکننده وارنیکلین هشدار داده است در کسانیکه این دارو را همزمان با NRT مصرف میکنند عوارضی مانند تهوع و سردرد بیشتر رخ میدهد و به بررسیهای بیشتری نیاز است.
داروهای دیگر ترک سیگار که به تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) نرسیدهاند:
برای کسانیکه از داروهای مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) برای ترک سیگار نمیتوانند استفاده کنند یا برای کسانی که قادر به ترک نیستند داروهای دیگری در دست بررسی است.
این داروها را سازمان کیفیت و تحقیقات بهداشتی توصیه میکند ولی مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) نیست و بهصورت بدون برچسب مصرف میشود.
این داروها را فقط میتوان با نسخة پزشک تهیه کرد و برای سیگاریهای حامله، افراد زیر 18 سال و یا کسانیکه در طی روز کمتر از 10 عدد سیگار میکشند توصیه نمیشود.
نورتیلیپتیلین:
این یکی از داروهای ضد افسردگی قدیمی است. وقتی این دارو را برای سیگاریها مصرف میکنند احتمال ترک موفقیتآمیز سیگار را دو برابر میکند.
این دارو را برای اینکه به یک سطح ثابت در بدن برسد باید 28 تا 10 روز قبل از ترک سیگار استفاده کرد.
بعضی از افراد عوارضی مانند افزایش ضربان قلب، تاری دید، اختلال در ادرار کردن، خشکی دهان، یبوست، افزایش یا کاهش وزن و کاهش فشار خون در هنگام ایستادن پیدا میکنند.
این دارو میتواند دقت شما در رانندگی و یا کار کردن با ماشینها را از بین ببرد و نباید با داروهایی که عوارض را تشدید میکنند مصرف شوند.
پیش از شروع دارو مطمئن شوید که پزشک و داروساز از سایر داروهای مصرفی شما اطلاع دارند.
همچنین مطمئن شوید که شما میدانید چگونه این دارو را شروع کنید و وقتی زمان قطع دارو رسید میدانید چگونه دارو را بهتدریج کاهش دهید.
میزان مصرف نورتیلیپتیلین باید به آهستگی کاهش یابد، زیرا قطع ناگهانی دارو بدون عوارض امکانپذیر نیست.
بیماران با مشکلات قلبی این دارو راباید با دقت مصرف کنند.
کلونیدین:
کلونیدین دارویی قدیمی است که FDA جهت درمان فشار خون بالا توصیه کرده است.
جهت ترک سیگار میتوان 2 قرص در 2 وعده یا برچسبهای پوستی هفتگی استفاده کرد. مطالعهای بر روی سیگاریهای قهار که سایر روشهای ترک در آنها مؤثر نبوده است، با مصرف کلونیدین به مدت 4 هفته، احتمال ترک موفق سیگار 2 برابر شده است.
قبل از مصرف این دارو مطمئن شوید که پزشک یا داروساز شما از سایر داروهای مصرفی شما مطلع است. عوارض جانبی عمدة کلونیدین شامل یبوست، سرگیجه، گیجی، خشکی دهان و خستگی غیر طبیعی است. احتمال بروز عوارض جانبی مهم مثل واکنشهای
ساسیتی، کاهش ضربان قلب و فشار خون خیلی بالا یا پایین زیاد نیست.
کنترل فشار خون توسط پزشک حین مصرف این دارو لازم است.مصرف این دارو ممکن است بر توانایی رانندگی یا فعالیت کاری شما تأثیر بگذارد.
مصرف کلونیدین را میتوان از 3 روز قبل از تصمیم به ترک سیگار یا همان روز قطع مصرف شروع کرد. همانند نورتیلیپتیلین مصرف این دارو را نیز بنباید ناگهانی قطع کرد.
برای جلوگیری از بروز افت فشار خون، بی قراری، کاهش هوشیاری یا لرزش باید مصرف آن بهتدریج طی 2 تا 4 روز کاهش یابد.
سایر روشهای ترک سیگار
روشهای دیگری هم وجود دارد که در بعضی موارد کمک میکند ولی دلایل قوی وجود ندارد که این روشها احتمال ترک سیگار را افزایش بدهد.
هیپنوتیزم:
روشهای هیپنوتیزم بسیار مختلف است بهطوری که ارزیابی آنها در حد یک روش ترک سیگار مشکل است. در اکثر بررسیهای انجام شده کارکرد هیپنوتیزم به عنوان روش کمکی به ترک سیگار موفقیتآمیز نبوده است. با اینحال، هنوز بعضیها این روش را مؤثر میدانند. اگر میخواهید این روش را امتحان کنید از پزشک خود بخواهید تا یک هیپنوتراپیست مجرب را به شما معرفی کند.
طب سوزنی:
از این روش هم در ترک سیگار استفاده شده است ولی شواهد محدودی مبنی بر مؤثر بودن آن وجود دارد. از طب سوزنی در ترک سیگار در بعضی جاها استفاده میشود. بری دسترسی به فهرست متخصصان طب سوزنی با آکادمی طب سوزنی آمریکا تماس بگیرید.
لیزر درمانی با شدت کم:
این روش که به آن لیزر سرد نیز میگویند با طب سوزنی در ارتباط است. از لیزر سرد گاهی در طب سوزنی استفاده میکنند. در این روش به جای سوزن از لیزر برای تحریک نقاط خاصی از بدن استفاده میشود. این روش موجب آرامش فرد و آزاد شدن اندورفین (ماده ضد درد که بدن بهطور طبیعی میسازد) میشود که تأثیر نیکوتین را بر مغز تقلید میکند و انرژی بدن را جهت غلبه بر وابستگی به سیگار تنظیم میکند. علی رغم برخی گزارشها مبنی بر موفقیت این روش، هنوز شواهد کافی به نفع استفاده از این روش درمانی وجود ندارد.
استفاده از فیلتر:
استفاه از فیلترهایی که جذب نیکوتین و تار موجود در سیگار را محدود میکند نقشی در ترک سیگار ندارد. در واقع بررسیها نشان میدهد سیگاریهایی که از فیلتر هنگام سیگار کشیدن استفاده میکنند تمایل بیشتری به مصرف سیگار پیدا میکنند.
بازدارندههای کشیدن سیگار:
روشهای دیگری هم برای کمک به ترک سیگار تجربه شده است. مثل استفاده از محصولاتی که طعم تنباکو را تغییر میدهد یا رژیمهای غذایی ترک سیگار که میزان تمایل به نیکوتین را کم میکند و نهایتاً ترکیباتی از ویتامینها. در حال حاضر شواهد اندکی مبنی بر مؤثر بودن این روشها بهدست آمده است.
مکملها و داروهای گیاهی:
شواهد علمی در حمایت از استفاده از هومیوپاتی و مکملهای گیاهی برای ترک سیگار اندک است. از آنجا که این مواد به عنوان مکملهای غذایی (و نه دارو) به فروش میروند نیازی به تأیید FDA ندارند. شرکتهای سازنده نیازی به تضمین مؤثر بودن و حتی بیخطر بودن این مواد ندارند. پیش از استفاده از هر محصولی برای کمک به ترک سیگار به برچسب آن دقت کنید. مؤثر بودن هیچیک از مکملهای غذایی در ترک سیگار به اثبات نرسیده است. بیشتر این مکملها شامل مواد گیاهی و بدون نیکوتین است و شواهدی از تأثیر آنها در ترک سیگار وجود ندارد.
درمان ترکیبی آتروپین و اسکوپولامین:
برخی از کلینیکهای ترک سیگار جهت کاهش علائم قطع از داروهایی مانند آتروپین و اسکوپولامین استفاده میکنند. این داروها اثر استیل کولین یک انتقال دهنده عصبی را در دستگاه عصبی مسدود میکنند. از این داروها که بهطور کلی داروهای آنتی کولینرژیک گفته میشود اکثراً در درمان اختلالات گوارشی و بیماری پارکینسون استفاده میشود. از این روش در افراد باردار، بیماران قلبی، آب سیاه (گلوکوم) Glaucoma و فشار خون بالا نباید استفاده کرد.
درمان اکثراً شامل تزریق این داروها در درمانگاه و سپس استفاده از قرصهای خوراکی و برچسب پوستی در پشت گوش برای چند هفته است. در صورت بروز عوارض جانبی از سایر داروها استفاده میشود. عوارض جانبی این روش؛ سرگیجه، یبوست، خشکی دهان، تغییرات احساس مزه و بو، اختلال ادرار و تاری دید است.
بعضی کلینیکها درصد موفقیت بالایی را با این روش گزارش کردهاند ولی شواهد علمی تأیید شده در این زمینه اندک است. هم آتروپین و هم اسکوپولامین داروهای تأیید شده از سوی FDA جهت استفادههای دیگر هستند ولی بهطور رسمی جهت ترک سیگار تأیید نشدهاند. پیش از ورود به چنین برنامههای درمانی لازم است در مورد میزان موفقیت طولانیمدت آن (حداقل یکسال) با کلینیک صحبت کنید. این داروها تنها بر جنبة جسمی وابستگی به سیگار تأثیر دارد لذا برنامة ترک سیگار مبتنی بر آنها باید شامل مشاوره و سایر روشهای مؤثر بر جنبة روانی وابستگی به سیگار نیز باشد.
سایر ترکیبات توتون یا نیکوتین که FDA تأیید نکرده است.
قرصها و بستههای خوراکی توتون
قرصهای حاوی توتون (مانند Ariva و Interva) و بستههای کوچک توتون (مانند Reval و Exalt) هم بهعنوان مواد حاوی نیکوتین جهت کمک به ترک سیگار فروخته میشوند. براساس نظر FDA این محصولات دهانی توتون مانند توتون جویدنی در ترک سیگار مؤثر نیست. شواهدی مبنی بر تأثیر این مواد بر ترک سیگار وجود ندارد. علی رغم روشهای علمی کمک به ترک سیگار مانند محصولات جایگزین نیکوتین، داروهای ضد افسردگی، مسدود کنندههای گیرندة نیکوتین و رفتاردرمانی، اسنفاده از این محصولات دهانی تنباکو در کمک به ترک سیگار ارزیابی نشده است.
میدانیم که این محصولات مثل توتون جویدنی حاوی مواد سرطانزاست.
این محصولات عامل ایجاد برخی سرطانهای حفرة دهان و بیماریهای لثه است. این مواد همچنین بافت استخوانی دندان را تخریب میکند و موجب ریزش دندانها میشود.
برخی مطالعات نشاندهنده تأثیر بالقوه این ترکیبات بر سیستم قلب و عروق و افزایش بروز سایر سرطانها است. این مواد همچنین موجب بوی بد دهان و تغییر رنگ دندانها میگردند.
سیگار الکترونیک
در سال 2004 یک شرکت چینی نوعی سیگار الکترونیک شامل باتری و تراشة الکترونیک اختراع کرد. این وسیله دقیقاً شبیه سیگار طراحی شده است که نوک آن روشن میشود. وقتی فرد سیگاری این وسیله را پک میزند، ترکیبی از بخار و طعمدهندهها و نیکوتین مشابه سیگار وارد بدن فرد میشود. فرد سیگاری این ترکیبات را مانند دود سیگار استنشاق میکند و نیکوتین موجود در آن جذب خون میشود.
سیگار الکترونیک همراه با کارتریج نیکوتین و مواد طعمدهنده به فروش میرسد. چندین مارک مختلف از این سیگارها هماکنون در دسترس است. این سیگارها اکثراً وسیلهای است برای تأمین نیکوتین در محلهایی که کشیدن سیگار ممنوع است، ولی میتواند بهعنوان روش کمکی در ترک سیگار نیز بهکار گرفته شود. مقدار نیکوتین موجود در این وسایل از مقادیر خیلی بالا تا سیگارهای بدون نیکوتین متغیر است.
مطالعات منتشر شدهای در زمینة تأثیر این وسایل در ترک سیگار وجود ندارد.
مطالعة بالینی در این مورد هنوز به تأیید FDAنرسیده است. تا سال 2009 هنوز FDAاین سیگارهای الکترونیک را بهعنوان یک وسیلةپزشکی تأیید نکرده است. هنوز ابهاماتی دربارة بیخطر بودن ترکیبات استنشاقی این وسایل وجود دارد. اکثراً ترکیبات موجود در این سیگارهای الکترونیک روی آنها درج نشده است لذا فرد مصرفکننده نمیداند چه چیزی را معرف میکند. حتی ترکیبات بیخطر خوراکی هم معمولاً برای بافت ریه مضر هستند.
اطلاعات جدیدتر از FDA حاکی از ایناست که این وسایل چندان هم بیخطر نیست. تحلیل ترکیبات موجود در دو مارک معروف از این سیگارهای الکترونیک در سال 2009 نشاندهندة وجود ترکیبات سرطانزا در آنها بوده است.
ناخالصیهای دیگری هم در ترکیب این سیگارها گزارش شده است. مثلاً در یکی از این سیگارهای الکترونیک، دی اتیلن گیلکول یک مادة سمی موجود در ضد یخ یافت شده است.
اطلاعاتی هم در مورد احتمال اختلال کارکرد این وسایل الکترونیک مطرح شده است. میزان نیکوتین هر پک سیگار حتی در صورت یکسان بودن میزان نیکوتین کارتریجها، ممکن است متفاوت باشد. بررسیها همچنین وجود مقادیر اندکی نیکوتین را در کاتریجهایی که بدون نیکوتین برچسب زده شدهاند ثابت میکند.
همانند سایر انواع نیکوتین، سیگارهای الکترونیک و نیکوتین آنها برای کودکان و حیوانات خانگی سمی است. همچنین خطر خفگی با آنها نیز وجود دارد.
آبنبات چوبی و کرم لب نیکوتینی
در گذشته بعضی داروخانهها محصولی به صورت آبنبات چوبی نیکوتینی تولید میکردند. این آبنباتها معمولاً حاوی نیکوتین سالیسیلات به همراه شیرینکننده است. نیکوتین سالیسیلات را FDA بهعنوان یک دارو تأیید نکرده است. سازمان غذا و دارو (FDA) مصرف این محصولات را غیر قانونی اعلام کرده است. FDA همچنین میگوید که «در صورت استفاده از محصولات شبیه آبنبات احتمال دارد کودکان آن را اشتباهی بخورند».
آب حاوی نیکوتین و ویفر حاوی نیکوتین
این محصولات هم بهعنوان جایگزینی جهت تأمین نیکوتین در مناطقی که سیگار کشیدن ممنوع است، تبلیغ میشود. این محصولات بهعنوان درمان کمکی ترک سیگار استفاده نمیشود و ابهامات زیادی در مورد بیخطر بودن آنها وجود دارد. مصرف اتفاقی کودکان یا حیوانات خانگی از بعضی از این محصولات خطرناک است و در نگهداری از این مواد باید دقت کافی داشت.
سخنی دربارة میزان ترک موفقیتآمیز:
قبل از آنکه شما شروع به استفاده از درمان جایگزین نیکوتین کنید و یا در یک کلاس و یا یک برنامة ترک سیگار شرکت کنید، باید به میزان موفقیت آن روش توجه کنید.
تعیین میزان موفقیت برنامه ترک سیگار به دلایل متعددی دشوار است.
اول اینکه همة برنامههای ترک موفقیتآمیز را یک راه یکسان تعیین نمیکند.
ترک موفقیتآمیز یعنی اینکه یک فرد در انتهای برنامه سیگار نمیکشد؟
بعد از 3 ماه سیگار نمیکشد؟ بعد از 6 ماه؟ 1 سال؟
آیا مصرف سیگار کمتر موفقیت حساب میشود؟
اگر برنامهای که شما به آن تمایل دارید معتقد است که میزان ترک موفقیتآمیز را بالا میبرد دربارة جزئیات بیشتر سؤال کنید که ترک موفقیتآمیز چگونه مشخص میشود و چگونه میزان موفقیت بیماران پیگیری میشود.
واقعیت این است که برنامههای ترک سیگار مانند سایر برنامههای درمان اعتیاد، اغلب با میزان کمی از موفقیت همراه است.
ولی این بدین معنا نیست که آنها بیارزشاند و شما باید ناامید شوید.
میزان ترک موفق به خود شما بستگی دارد و در تسلط خود شماست.
میزان موفقیت بهصورت کلی:
تنها 7-4 درصد از افراد با سعی و تلاش و بدون دارو و یا سایر کمکها قادر به ترک سیگار هستند.
بنابر مطالعات در مجلههای پزشکی، بین 33-25 درصد سیگاریها که از دارو استفاده کردهاند میتوانند بعد از 6 ماه همچنان سیگار نکشند.
همچنین مطالعات اخیر نشان دادهاند که گاهی ترکیبی از داروها بهتر از استفاده هریک به تنهایی مفید است.
رفتاردرمانی و روشهای حمایتی میزان ترک موفقیتآمیز را افزایش میدهند. داخل جعبههای هریک از محصولاتی را که استفاده میکنید بررسی کنید.
اگر کارخانه تولیدکننده شماره تلفن رایگان برای مشاوره پیشنهاد داده است، آن را یادداشت کنید.
چگونه ترک کنیم
سیگاریها اغلب میگویند «به من نگو چرا باید ترک کنم، بگو چگونه ترک کنم».
یک راه مشخص برای ترک وجود ندارد، ولی بعضی عناصر کلیدی برای ترک موفقیتآمیز وجود دارد.
چهار عامل کلیدی در ترک سیگار عبارتند از:
برای ترک تصمیم بگیرید.
تاریخ ترک را تعیین کنید و یک روش ترک را انتخاب کنید.
با علائم قطع مصرف کنار بیایید.
به سیگار نکشیدن ادامه دهید.
تصمیم بگیرید ترک کنید:
تصمیم برای ترک سیگار کاری است که فقط خود شما می توانید انجام دهید.
شاید دیگران بخواهند شما ترک کنید ولی همت واقعی را شما باید به خرج دهید.
فکر کنید چرا میخواهید ترک کنید.
آیا نگران هستید که بیماریهای ناشی از سیگار را بگیرید؟
آیا واقعاً قبول دارید که مزایای ترک سیگار بیشتر از مزایای سیگار کشیدن است؟
آیا شخصی را که به علت مصرف سیگار سلامتیش به خطر افتاده است میشناسید؟
آیا جداً میخواهید ترک کنید؟
اگر شما دربارة ترک فکر میکنید، یک تاریخ مشخص و تعیین یک روش، شما را در مرحله بعدی قرار میدهد.
یک تاریخ و یک برنامه برای ترک مشخص کنید.
یک روز را برای ترک انتخاب کنید.
زمانی که شما برای ترک تصمیم گرفتید، باید برای انتخاب یک تاریخ برای ترک آماده شوید این یک قدم خیلی مهم است.
یک روز خاص در ماه بعد را برای روز ترک انتخاب کنید.
تاریخ انتخاب شدة خیلی دور معمولاً سبب تغییر نظر شما میشود.
اما به خودتان زمان کافی بدهید تا آماده شوید و یک برنامه خاص داشته باشید.
شما باید یک تاریخ با یک معنی خاص انتخاب کنید مانند روز تولد، سالگرد
و یا شما شاید بخواهید یک روز تصادفی را انتخاب کنید.
روز را در تقویم خود مشخص کنید.
یک تصمیم قوی برای ترک در آن روز بگیرید.
برنامهریزی جهت نسخة دارویی
به خاطر داشته باشید اگر شما برای استفاده از یک دارو نیازمند نسخهاید، باید با پزشکتان دربارة گرفتن نسخه جدید تهیة دارو برای روز ترکتان صحبت کنید.
اگر شما میخواهید از بوپروپیون (Zyban) و یا وارنیکلین (Chantix) استفاده کنید، باید استفاده از دارو را یک هفتة کامل پیش از شروع ترک شروع کنید.
اگر شما یکی از این داروها را استفاده میکنید باید یک هفته قبل از روز ترک روزی را مشخص کنید تا به خاطر داشته باشید که این داروها را شروع کنید.
برای روز ترک آماده شوید
تنها یک راه درست برای ترک وجود ندارد. اغلب سیگاریها ترجیح میدهند مصرف سیگار را یکباره و در یک لحظه قطع کنند.
آنها تا روز ترک سیگار میکشند و سپس ترک میکنند و یا یک یا دو هفته قبل از روز ترک سیگار کمتری میکشند. راه دیگر مستلزم این است که شما هر روز کمتر سیگار بکشید. با این روش شما میزان نیکوتین بدنتان را آرام آرام کم میکنید.
شما شاید به جای سیگار کشیدن یک لیوان قهوه بنوشید و یا تصمیم بگیرید که فقط در زمان مشخصی از روز سیگار بکشید.
اگرچه به نظر میرسد که کاهش تدریجی مصرف موجب کاهش علائم ترک میشود ولی در عمل انجام دادن چنین کاری سخت است.
ترک سیگار بسیار شبیه کاهش وزن است. این کار نیاز به یک ارادة قوی در طی یک زمان طولانی دارد.
سیگاریها شاید آرزو میکنند که کاش گلولهای جادویی، یک قرصی یا یک راهی برای ترک بدون درد و ساده وجود داشت، ولی هرگز چنین چیزی وجود ندارد.
مواد جایگزین نیکوتین برای کاهش علائم ترک مفیدند ولی بهترین کاربرد اینها زمانی است که این مواد بهعنوان یک قسمت از یک برنامة ترک سیگار که شامل جنبههای فیزیکی و روانی است، استفاده شوند.
بعضی از گامها که شما را برای روز ترک آماده میکنند:
یک تاریخ را مشخص کنید و آن را در تقویمتان بنویسید.
به دوستان و اقوام بگویید که دارید در فلان روز ترک میکنید.
از شر همه سیگارها و جاسیگاریها در خانه، ماشین و محل کارتان راحت شوید.
مواد جایگزین خوراکی – آدامسبدون قند، تکه هویج، آبنبات سفت، قهوة مخلوط، آبمیوه و سایر خوراکیها را آماده کنید.
برای یک روش تصمیم بگیرید. آیا از NRT و یا سایر داروها استفاده خواهید کرد؟ آیا در یک کلاس ترک سیگار حضور خواهید یافت؟
در این صورت همین الان اعلام کنید.
مرین کنید که بگویید «نه متشکرم، من سیگار نمیکشم.»
یک حامی دست و پا کنید. این حامی میتواند کلاسهای گروهی، گروه ترک نیکوتین باشد یا یک دوست و یا یک فامیل، که بهصورت موفقیتآمیز ترک کرده است و میخواهد به شما کمک کند.
از دوستان و خانوادهتان که هنوز سیگار میکشند بخواهید دور و بر شما سیگار نکشند و یا وقتی شما را میبینند سیگار را دور بیندازند.
اگر شما از بوپروپیون و یا وارنیکلین استفاده میکنید از یک هفته قبل مصرف دارو را شروع کنید تا به روز ترک برسید.
به تلاشهای گذشتهتان برای ترک فکر کنید. سعی کنید مشخص کنید انجام چه کارهایی به شما کمک کرده و چه کارهایی ناموفق بوده است.
ترک موفقیتآمیز موضوعی است که به برنامه و اراده شما بستگی دارد و اتفاقی نیست.
همین الان برای برنامهتان تصمیم بگیرید.
بعضی از روشها شامل استفاده از جایگزینهای نیکوتین و یا سایر داروها، شرکت در کلاسهای ترک سیگار، استفاده از مواد کمک آموزشی مانند کتابها و بروشورها و یا ترکیبی از این روشهاست.
برای اینکه بهترین اقبال را در ترک داشته باشید، برنامةشما باید شامل 2 و یا بیشتر از این قسمتها باشد.
روز ترک شما
در روز ترک هدفهای زیر را دنبال کنید:
سیگار نکشید. این یعنی، اصلاً سیگار نکشید حتی یک پک!
فعالیتتان را حفظ کنید – قدم بزنید، ورزش کنید و یا هر فعالیتی که دوست دارید.
آب و آبمیوه فراوان مصرف کنید.
اگر تصمیم گرفتهاید، مصرف نیکوتین جایگزین را شروع کنید.
به کلاس ترک سیگار بروید، یا از برنامة خودآموز استفاده کنید.
ز موقعیتهایی که باعث ترغیب شما به کشیدن سیگار میشوند اجتناب کنید.
مصرف الکل را کاهش دهید و یا اصلاً استفاده نکنید.
دربارة تغییر کارهای روزمره فکر کنید. از راه متفاوتی به سر کارتان بروید، بهجای قهوه چای بنوشید. صبحانهتان را در محلی دیگر و یا غذاهای متفاوتی بخورید.
دربارة انواع فکرها و احساساتی که هنگام تلاش برای ترک به سراغتان میآید بیشتر بخوانید و جستوجو کنید.
با علائم قطع مصرف کنار بیایید.
علائم ترک نیکوتین دو جنبه دارند: جسمی و روانی.
جایگزینی نیکوتین و سایر داروها بسیاری از علائم جسمی را کاهش میدهند.بیشتر سیگاریها مشکلات بزرگتری با قسمت روانی دارند.
اگر شما سیگاری هستید، سیگار کشیدن با هر کاری که شما انجام میدهید تنیده شده است –بلند شدن در صبح، خوردن، خواندن، دیدن تلویزیون و نوشیدن قهوه.
قطع رابطةسیگار کشیدن و این فعالیتها نیاز به زمان دارد. به همین علت است که حتی اگر از مواد جایگزین نیکوتین استفاده کنید شما هنوز هم تمایل شدیدی به سیگار کشیدن دارید.
بهانه تراشی بیمورد
یک راه برای غالب شدن بر این اشتیاق و میل شدید، توجه و شناخت بهانه تراشیهای واهی است. بهانه تراشی به معنی فکر غلطی است که بر پایههای نادرست بنا شده است.
اگر به این افکار بها دهید توجیهی در جهت سیگار کشیدن برای خود دست و پا میکنید.
اگر قبلاً تلاش ناموفق در ترک سیگار داشتهاید احتمالاً با بسیاری از این بهانه تراشیها آشنایی دارید:
امروز روز خوبی نیست. فردا ترک میکنم.
ایراد من فقط همین یک چیز است؟
واقعاً سیگار کشیدن بد است؟ فلانی یا بهمانی تمام عمرش را سیگار کشید و بیشتر ا ز90 سال هم عمر کرد.
آلودگی هوا که بدتر است.
بالاخره آدم که نباید بدن سالم به گور ببرد.
زندگی بدون سیگار که مزهای ندارد.
شاید بتوانید چیزهای بیشتری را به فهرست بالا اضافه کنید. وقتی نخستین روزهای بدون سیگار را میگذرانید همة چیزهایی را که به ذهنتان میآید بنویسید و آنها را بشناسید. مواظب وسوسههایی باشید که میتوانند شما را تحریک کنند که دوباره سیگار بکشید.
مواظب اینها باشید، هر وقت که شما سعی میکنید ترک کنید، این وسوسهها سر و کلهشان پیدا میشود.
بعد از اینکه شما فکرتان را نوشتید بگذارید از ذهنتنان بیرون بروند.
به کارهایی که حواستان را پرت میکند بپردازید، کار دیگری بکنید و یا سایر راههایی را بروید که فکر شما را مشغول چیزهای دیگر میکنند.
از افکار زیر کمک بگیرید تا ارادة ترک شما را پابرجا کنند:
از چیزهای وسوسه انگیز دوری کنید
از افراد و چیزهایی که شما را برای کشیدن سیگار وسوسه میکنند دوری کنید.
بعداً شما با اعتماد به نفس بیشتری این مشکل را حل میکنید.
عادتهای خود را تغییر دهید
آبمیوه یا آب را جایگزین الکل یا قهوه کنید. راه متفاوتی را برای کار پیدا کنید. پیادهروی سبک را جایگزین خوردن قهوه برای استراحت کنید.
• جایگزینها
دهانتان را به مواد جایگزین مشغول کنید، موادی مانند آدامس بدون شکر و یا آبنبات، سبزیهای سفت مانند تکههای هویج یا تخمة آفتابگردان. بعضی افراد قهوه مخلوط میجوند.
• فعالیتها
کارهایی را که اضطراب شما را کم میکنند انجام دهید.
فعالیتها و یا سرگرمیهایی که دست شما را مشغول نگه میدارد مانند کار با سوزن یا کار با چوب برای کم کردن میل شما به سیگار کشیدن کمکتان میکنند.
دوش آب گرم بگیرید، فعالیت کنید و یا کتاب بخوانید.
• نفس عمیق بکشید
وقتی شما سیگار میکشید نفس عمیق میکشید تا سیگار را استنشاق کنید.
وقتی اشتیاق برای سیگار دارید یک نفس عمیق بکشید و تصور کنید که ریههای شما از هوای تمیز و تازه پر شدهاست.
به خاطر بیاورید چه هدفی از ترک کردن دارید و چه منافعی از ترک سیگار به شما میرسد.
• به تأخیر انداختن
هر وقت احساس کردید میخواهید یک سیگار روشن کنید، کمی معطل کنید.
به خودتان بگویید باید حداقل 10 دقیقه صبر کنم. اغلب این کلک کوچک کمک میکند تا اشتیاقتان را برای کشیدن سیگار کم کنید.
• به خودتان جایزه بدهید
وقتی کاری انجام میدهید که آسان نیست، مستحق جایزه هستید.
پولی را که باید صرف خرید دخانیات میکردید در هر روز در یک ظرف بزرگ قرار دهید و آخر هفته با آن خرید کنید.
یک مجله یا کتاب بخرید، برای غذا خوردن بیرون بروید، یک سرگرمی تازه پیدا کنید و یا یک کلاس یوگا بروید و یا پولتان را برای یک خرید بزرگ جمع کنید.
همچنین میتوانید راههایی را انتخاب کنید که نیاز به خرج کردن پول ندارند: رفتن به پارک، به کتابخانه و بررسی اخبار محلی برای دیدن موزهها، مراکز عمومی و کالجهایی که کلاسهای رایگان دارند، نمایشگاهها، فیلم و سایر کارها.
ترک پایدار
به خاطر بیاورید مارک توآین چه گفته است؟
ممکن است شما هم قبلاً بارها ترک کرده باشید. در اینصورت، باید بدانید که حفظ ترک در نهایت، طولانیترین و مهمترین قسمت این روند است.
میتوانید از همان روشهایی که برای عبور از ترک استفاده کردید برای پایداری در ترک هم کمک بگیرید.
پیشاپیش برای زمانهایی که برای کشیدن سیگار وسوسه میشوید برنامه بریزید که چگونه با این موقعیت وسوسهانگیز مقابله کنید.
خطرناکترین حالت، شاید، یک میل شدید غیر قابل پیشبینی برای کشیدن سیگار است که گاهی از پس ماهها و یا سالها بعد از ترک شما را در تنگنا میگذارد.
برای عبور از این مرحله بدون بازگشت، این کارها را تمرین کنید:برای عبور از این مرحله بدون بازگشت، این کارها را تمرین کنید:
دلایلی را که برای ترک داشتید مرور کنید و در مورد همة فوایدی که ترک برای سلامت شما، سرمایهتان و افراد فامیلتان دارد فکر کنید.
بهخاطر داشته باشید نباید حتی به سیگار لب بزنید.
از شر تمایل به سیگار کشیدن خلاص شوید. این خواست از بین خواهد رفت، ولی فریب نخورید که فکر کنید فقط همین یکبار است.
الکل مصرف نکنید. نوشیدن الکل ترک موفقیتآمیز شما را به خطر میاندازد.
اگر دربارة افزایش وزن نگران هستید، بعضی مواد انرژیزای سالم استفاده کنید و وزن خود را با ورزش حفظ کنید.
تصحیح اشتباه کشیدن سیگار
اگر شما سیگار بکشید چه میشود؟ اینکه اشتباهی اتفاق بیفتد یا اینکه سلسلة اشتباههای پیدرپی بشود، اختیارش با شماست. اشتباه یکبار است که میشود زود درستش کرد یا مجدداً سیگار کشیدن را از سر گرفت؟ شما میتوانید این اشتباه را تکرار کنید و به سیگار کشیدن ادامه بدهید و یا به ایراد کار نگاه کنید و مجدداً برای دور ماندن از کشیدن سیگار تصمیم بگیرید.
حتی اگر به سمت سیگار هم برگشتهاید، سعی کنید ناامید نشوید.
تعداد خیلی کمی قادرند همان بار اول بهطور کامل سیگار را ترک کنند.
در واقع تعداد زیادی افراد قبل از ترک کامل بارها تلاش کردهاند.
چه چیزی برای ترک شما مهم است، وقتی شما سعی میکنید ترک کنید چه چیزی به شما کمک میکند و چه چیزی جلو شما را میگیرد؟
شما از این اطلاعات برای یک تلاش قوی برای ترک در دفعات آینده استفاده کنید.
بعضی از نگرانیهای خاص
افزایش وزن
بسیاری از سیگاریها وقتی سیگار را ترک میکنند چاق میشوند. ولی حتی اگر برای جلوگیری از چاقی اقدامی انجام نشود افزایش وزن اغلب کمتر از 10 پوند است.
خانمها نسبت به آقایان کمی بیشتر مستعد افزایش وزن هستند.
بنابر بعضی از بررسیها، بعد از ترک سیگار حتی اگر آنها غذای بیشتری هم نخورند باز هم چاق میشوند.
بنابر بعضی مطالعات، جایگزینی درمانی نیکوتین و یا بوپروپیون برای به تأخیر انداختن افزایش وزن مفید است ولی از آن جلوگیری نمیکند.برای بعضیها نگرانی در مورد افزایش وزن به عدم تصمیمگیری برای ترک سیگار منجر میشود. اما افزایش وزنی که بعد از ترک سیگار ایجادمیشود اغلب بسیار اندک است. بسیار خطرناکتر است که سیگار بکشید تا اینکه کمی افزایش وزن پیدا کنید.
شما ابتدا باید برای ترک موفقیتآمیز سیگار اقدام کنید و سپس در مرحلة بعدی برای کاهش وزن تلاش کنید.
وقتی شما ترک کردید، سعی کنید بر کارهایی که باعث میشوند شما سلامت باشید متمرکز شوید تا اینکه به کاهش وزنتان باشد.
دغدغة افزایش وزن ترکتان را سخت و مشکل میکند.
مقدار زیادی میوه و سبزی بخورید و چربیها را محدود کنید.
مقدار زیادی آب بخورید و به میزان کافی بخوابید و فعالیت بدنی مرتب داشته باشید.
تلاش کنید پیادهروی کنید
پیادهروی یک راه خوب برای فعالیت بدنی و افزایش احتمال برای حفظ ترک است.
پیادهروی از طریقهای زیر به شما کمک میکند:
اضطرابتان را کاهش میدهد.
سوزاندن کالری و سفت کردن عضلات.
بدین وسیله کاری برای انجام دادن دارید به جای اینکه به سیگار کشیدن فکر کنید.
برای پیادهروی به وسیله، یا لباس خاصی نیاز نیست فقط یک جفت کفش راحت میخواهد و اغلب افراد تا حدودی در هر زمانی از پس آن بر میآیند.
شما برای شروع میتوانید از این فکر استفاده کنید و آن را به شیوة خود ادامه بدهید:
در اطراف مراکز خرید پیادهروی کنید.
یک ایستگاه زودتر از جایی که پیش از این پیاده میشدید، از اتوبوس پیاده شوید.
یک همراه برای پیادهروی در وقت ناهار هنگام کار پیدا کنید.
برای بالا رفتن، به جای آسانسور از پله استفاده کنید.
بعد از شام با یک دوست، فامیل یا همسایه پیادهروی کنید.
کودکتان را در کالسکه بگذارید.
برای پیادهروی سگتان را با خود ببرید.
هدف خود را 30 دقیقه فعالیت بدنی برای 5 روز در هفته یا بیشتر قرار دهید. اما اگر شما قبلاً فعالیت مرتب نداشتهاید قبل از آنکه یک برنامة فعالیتی را شروع کنید با پزشک خود مشورت کنید.
استرس
سیگاریها اغلب ذکر میکنند یکی از علل برگشت به سیگار استرس است.
استرس یک قسمت از زندگی هر فرد را، حال میخواهد سیگاری باشد یا غیرسیگاری، تشکیل میدهد. تفاوت در این است که سیگاریها بهجای مقابله با اضطراب و افکار ناخوشایند به مصرف نیکوتین روی میآورند.
نیکوتین جایگزین تا حدودی مفیدی است ولی برای موفقیت طولانی شما به روشهای دیگری نیاز خواهید داشت.
همانطور که در بالا ذکر شد، فعالیت بدنی یک کاهشدهندة اضطراب بسیار خوبی است، برای حس افسردگی کوتاهمدتی که سیگاریها هنگام ترک پیدا میکند نیز مفید است. کلاسهای کنترلکننده استرس و کتابهای خودآموز نیز کمک میکند. در این زمینه: روزنامههای محلی، کتابخانهها و فروشگاههای کتاب را بررسی کنید.
تمرینات روحانی و اعتقاد به اینکه یک قدرت برتر به شما در کنار گذاشتن این وابستگی کمک میکند، با موفقیت همراه بوده است
مواظب خودتان باشید
دانستن این مسئله که شما در حال حاضر یا در گذشته سیگار میکشیدهاید برای ارائه خدمات مناسب مراقبین سلامت شما ضروری است.
بهخوبی میدانیم که استفاده از دخانیات شما را در معرض بیماریهای ناشی از دخانیات قرار میدهد. بنابراین مراقبت از سلامت شما باید بر تشخیص سریع و پیشگیری از بیماریهای ناشی از دخانیات متمرکز شود که حتیالامکان برای حفظ سلامتی به شما کمک میکند.
مثلاً شما بهصورت منظم بخواهید که تغییرات داخل دهان شما را بررسی کنند.
پزشک یا دندانپزشک شما داخل دهان، زبان و یا گلوی شما را اگر تغییر یا مشکلی دارید بررسی میکند.
مرکز سرطان پیشنهاد میکند بررسیهای پزشکی باید شامل بررسیهای حفرة دهان هم باشد. از این طریق استفادهکنندگان دخانیات میتوانند تغییراتی مانند لکوپلاکی (تکههای سفید رنگ روی بافت دهان) را سریعاً تشخیص دهند و از سرطان دهان جلوگیری کنند و یا در مراحلی که درمان آسانتری دارد آن را پیدا کند.
شما همچنین باید مواظب هریک از این تغییرات باشید:
تغییر در سرفه کردن.
سرفة جدید.
سرفة خونی.
خشونت صدا.
مشکلات تنفسی.
تنفس صدادار.
سردرد.
درد قفسة سینه.
کاهش اشتها.
کاهش وزن.
خستگی عمومی.
عفونتهای مکرر ریه و یا برونشها.
هریک از اینها شاید علامت سرطان ریه و بعضی از مشکلات ریه باشد و باید به پزشک گزارش داد.
با اینکه هریک از اینها علامت یک مشکل هستند اغلب افراد مبتلا به سرطان ریه به هیچیک از این علائم توجه نمیکنند تا اینکه سرطان به سایر قسمتهای بدن منتشر شود.
بهخاطر داشته باشید که استفادهکنندههای از دخانیات (بستگی دارد که از چه دخانیاتی استفاده میکنند) در معرض خطر بالاتری از سایر سرطانها هم هستند.
شما باید دربارة انواعی از سرطان که شما در معرض آن هستید آگاهی داشته باشید.
اگر نگران هر نکتهای دربارة سلامتتان که مربوط به استفاده از تنباکو است هستید لطفاً هر چه سریعتر یک مراقب سلامتی و پیشگیری را ببینید.
مراقبت از خودتان و درمان برای مشکلات کوچک بهترین امکان را به درمان موفقیتآمیز میدهد. بهترین راه برای مواظبت از خودتان و کاهش مشکلاتی که سلامتی را به خطر میاندازد، ترک دخانیات است.
من برای کمک به کجا میتوانم بروم؟
ترک سیگار بسیار سخت است. اما اگر سیگار میکشید، میتوانید ترک کنید.
بیش از 48 میلیون آمریکایی به خوبی سیگار را ترک کردهاند.
بسیاری از مراکز اطلاعات، مشاوره و سایر مراکز برای کمک به ترک وجود دارند که شما میتوانید به آنجا بروید.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
راجع به مضرات سیگار زیاد صحبت شده است. عوارض وحشتناک سیگار و مشکلاتی که در طول زمان برای افراد سیگاری و اطرافیانشان به وجود میآید تقریبا برای همه آشناست. راجع به خطرات سیگار برای خانمهای باردار و جنینشان هم، پزشکان هشدارهای فراوانی دادهاند. اما اگر سیگار نگذارد که اصلا خانمی بادار شود چه؟ خبر جدیدی منتشر شده است که میگوید خانمهایی که والدین و یا همسرشان سیگاری هستند ممکن است دچار مشکلاتی در زمینه باروری شوند.
این مطالعه جدید این طور عنوان میکند که خانمهایی که در محیطهای حاوی دود سیگار در مدت زمان طولانی حضور داشته باشند نسبت به افراد دیگر احتمال باروریشان کمتر میشود و ممکن است این دودهای دست دوم به طور مستقیم روی توان بارداریشان تاثیر بگذارد. از نظر دانشمندان این مساله یک دلیل مهم دیگر است که میتواند باعث شود خانمها نه تنها خود سیگار کشیدن را کنار بگذارند بلکه باعث ترک سیگار اطرافیانشان هم بشوند. در این مطالعه به غیر از مساله ناباروری مشکلات دیگر هم مورد بررسی قرار گرفتهاند و یافتهها نشان دادهاند که دودهای دست دوم میتوانند مشکلات و عوارض بدی را طی بارداری و همچنین بعد از زایمان و برای نوزاد و مادر به وجود آورند. به غیر از این مطالعه، مطالعات دیگر هم در مورد خطر دودهای دست دوم سیگار بر احتمال سقط جنین انجام شده است.
آمار تکاندهنده
در این مطالعه جدید، بیش از 4800 خانم مختلف مورد بررسی قرار گرفتهاند و مشخص شد خانمهایی که والدینشان سیگاری بودند برای باردار شدن مشکلات بیشتری داشتهاند. یکی از مشکلات این بود که آنها حداقل مجبور بودند یک سال برای باردار شدن منتظر بمانند.
علاوه بر این در بین خانمهایی که در زمان خردسالی یا بزرگسالی در معرض دودهای دست دوم بودند 39 درصد بیشتر احتمال سقط جنین یا به دنیا آوردن نوزاد مرده وجود داشت. 68 درصد این خانمها هم عنوان کردند که به سختی و با مشکلات زیاد باردار شدهاند.
لوک پپون، محقق دانشگاه روچستر نیویورک و مسوول اصلی این مطالعه میگوید: «این آمار تکاندهنده است و به خوبی یکی دیگر از خطرات اصولی مواجهه با دود سیگار را نشان میدهد. ما همه میدانیم که دود سیگار چه قدر مضر است اما به نظر میرسد این دود برای خانمها در سنین باروری خطرات بیشتری داشته باشد.»
تنباکو علیه جنین
نتایج مطالعه دکتر پپون و همکارانش اولین بار در دسامبر گذشته در مجله «کنترل تنباکو» منتشر شد. برای انجام این مطالعه که در مدتی طولانی انجام شده بود محققان نتایج بررسی روی 4800 خانم را که در بین سالهای 1982 تا 1998 به مرکز بیمارستانی رزول پارک در نیویورک مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. تمام این خانمها به منظور آزمایشهای غربالگری سلامت و یا درمان سرطان به این مرکز مراجعه کرده بودند و این مطالعه در واقع یکی از نتایج جانبی پرسشنامههای آیندهنگری بود که از آن زمان در اختیار خانمها قرار گرفته بود. همه این خانمها حداقل یک بار در طول زندگیشان باردار شده بودند. 11 درصد این خانمها مشکلاتی در زمینه بارداری و یکسوم این خانمها حداقل یک بار سقط جنین یا مردهزایی داشتند. نکته مهم در این مطالعه این بود که دانشمندان متوجه شدند ریسک به وجود آمدن این مشکلات با توجه به بالا رفتن مدت زمان در معرض دود سیگار بودن و حتی ساعات مواجهه افزایش پیدا میکند. این مساله خود دلیل واضحی برای وجود داشتن حالت علت و معلول بین دود سیگار و مشکلات بارداری است.
طبق گزارش پپون و همکارانش علت تحت تاثیر قرار گرفتن سیستم باروری خانمها از دود دست دوم سیگار این است که سموم تنباکوی موجود در این دود بهطور مستقیم باعث آسیب ساختار ژنتیکی سلولها میشود و همچنین در پدیده لقاح دخالت میکند و یا باعث مرگ جنین و سقط در همان روزهای اول میشود. سموم موجود در دود سیگار، هورمونهایی را که برای کنترل باروری و نگهداری تخم لقاح یافته در رحم احتیاج است، تحتتاثیر قرار میدهد و باعث میشود احتمال بارداری موفق بسیار پایین بیاید.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
در نوشتار زیر به زبان ساده و با جملات کوتاه خطرات سیگار در بارداری و مضرات آن برای جنین و نوزاد بیان گردیده است:
سیگار می تواند موجب بروز خطرات جدی در سیستم بارداری شود . یک برآورد نشان داده که بیش از ۱۴ میلیون از زنان در جهان در سنین ۱۸-۴۴ سالگی سیگار می کشند که از این میزان ۲ /۲۷ درصد از آنان در سنین باروری هستند و این میزان بیش از ۲ برابر چیزی است که در اهداف بهداشت برای همه تا سال ۲۰۰۰ پیش بینی شده است .
زنانی که در طول بارداری سیگار مصرف می کنند در معرض خطر زایمان زودرس ، مشکلات دوران بارداری ، نوزادان زیر وزن طبیعی ، مرده زائی و میزان بالایی از مرگ و میر نوزادان زیر یک ماهگی می باشند .
سیگار کشیدن در زنان باردار و مادرانی که به تازگی زایمان کرده اند باعث بروز خطر برای نوزادانشان خواهد شد . از جمله سندرم مرگ ناگهانی ( SIDS ) ، ضعف پیشرفته ریه ، آسم ، عفونتهای حاد تنفسی .
یک بررسی نشان داده است که هزینه درمانی و پزشکی برای زایمان غیرطبیعی در مادران سیگاری تقریباً دو برابر ( ۱۰۸۹۴ دلار ) افراد غیرسیگاری است ( 6544 دلار )
برآورد شده است که هزینه های پزشکی مربوط به بارداری و زایمان غیرطبیعی زنان سیگاری ۱۷۹ میلیون دلار یا ۱۱ درصد کل هزینه های بارداری و زایمان های غیرطبیعی را به خود اختصاص می دهند . البته با فرض اینکه شیوع مصرف سیگار ۱۹ درصد محاسبه شده باشد .
تخمین زده شده که هزینه های پزشکی زایمان های غیرطبیعی مربوط به زنان سیگاری با فرض اینکه شیوع مصرف سیگار در طول بارداری ۱۹درصد باشد ۴/۱ میلیارد دلار است .
میزان مصرف سیگار در زنان باردار در سال ۱۹۵۵ تقریباً ۱۴٪ بوده است که مقایسه با سال ۱۹۸۹ به میزان ۲۹ درصد و از سال ۱۹۹۴ به میزان ۵٪ کاهش یافته است .
یکی از اهداف برنامه های بهداشتی برای همه تا سال ۲۰۰۰ افزایش میزان ترک سیگار و مهمتر از همه افزایش ترک سیگار در طول بارداری به میزان ۶۰٪ بوده و از طرف دیگر هدف این برنامه افزایش میزان ترک سیگار از طریق مشاوره و پیگیریهای کلینیکی تا میزان ۷۵ درصد می باشد .
زنان سیگاری که در طول دوران بارداری سیگار را ترک می کنند از سلامتی بیشتری برخوردار خواهند شد . میزان تولد نوزادان نارس و زیروزن طبیعی باید از طریق ریشه کن شدن مصرف سیگار در طول بارداری به میزان ۲۶-۱۷ درصد کاهش یابد .
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس