نگهداری از نوزاد:غربالگری دوره نوزادی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

نوزادان طبیعی 

۹۵ـ۹۰% نوزادان با سن جنینی ۴۲ـ۳۷ هفته متولد می‌شوند و بسیاری از آن ها از سلامتی هنگام تولد برخوردارند، با این حال همه نوزادان پس از تولد باید مورد معاینه و بررسی قرار گیرند زیرا ممکن است در نگاه و بررسی کلی، بسیاری از مسائل و مشکلات مورد توجه قرار نگرفته ودر آینده بر رشد و تکامل نوزاد، تاثیر نامطلوب بجا گذارند.

میانگین وزن نوزاد تازه متولد شده ۴/۳ کیلوگرم می‌باشد که وزن پسران اندکی بیش از وزن دختران است. حدود ۹۵% نوزادان طبیعی متولد شده در موعد مقرّر بین ۶/۴-۵/۲ کیلوگرم وزن دارند. متوسط قد ۵۰ سانتی متر می‌باشد که تقریبا ۹۵% نوزادان بین ۵۵-۴۵ سانتی‌متر قد دارند. میانگین اندازه دور سر حدود ۳۵ cm است که بین cm۲/۳۷-۶/۳۲ متغیر می‌باشد.

تشخیص عوارضی مانند کاتاراکت (آب مروارید) مادرزادی، شکاف کام، فتق مغبنی، قرار نداشتن بیضه ها در کیسه بیضه، هیپوسپادیاس (قرار گرفتن سوراخ مجرای ادرار در محل غیر طبیعی روی آلت تناسلی)، دررفتگی مادرزادی مفصل ران، اندازه گیری دور سر، قد و وزن و بررسی وضعیت قلب و ریه ها و اندام های دیگر به دقت و حوصله نیاز دارد.

بهتر است نوزاد بلافاصله پس از تولد و هم چنین در ۲۴ ساعت اول زندگی معاینه و بررسی شود و آموزش های ضروری از نظر چگونگی تغذیه نوزاد، دفع مکونیوم و مراقبت به لحاظ درجه حرارت محیط شستشو و استحمام و پیدایش زردی، به مادران ارائه شود.

زردی نوزاد

یرقان دوره نوزادی یکی از مسائل شایع می‌باشد که درصد قابل توجهی از نوزادان به شکل های فیزیولوژیک و پاتولوژیک آن مبتلا می‌شوند. یرقان فیزیولوژیک معمولا از پایان روز دوم زندگی شروع و در روزهای چهارم و پنجم به حداکثر مقدار خود می‌رسد و سپس به تدریج کاهش می‌یابد.

بطور کلی میزان بیلی‌روبین کمتر از ۱۲ میلی گرم درصد میلی لیتر خون در نوزادان با سن جنینی طبیعی و بیلی‌روبین کمتر از ۱۴ میلی گرم درصد میلی لیتر خون در نوزادان نارس، یرقان فیزیولوژیک نامیده میشود.

در صورتی که مقدار بیلی‌روبین از مقادیر یاد شده برای نوزادان طبیعی و نارس تجاوز کند، یرقان پاتولوژیک محسوب می‌شود. ضمن توجه به علائم بالینی و آزمایشگاهی نوزادان مبتلا به یرقان، برای تشخیص علل و عوامل موثر بر آن، در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، اتخاذ تصمیم فوری ضروری می‌باشد:

۱) یرقانی که در ۲۴ ساعت اول زندگی شروع شود

۲) افزایش بیلی‌روبین، از ۵ میلی گرم درصد میلی لیتر در ۲۴ ساعت تجاوز کند

۳) بیلی‌روبین از ۱۲ میلی گرم در نوزادان طبیعی و ۱۴ میلی گرم در نوزادان نارس تجاوز کند

۴) یرقان در نوزادان طبیعی، بیش از یک هفته و در نوزادان نارس بیشتر از دو هفته، به طول انجامد.

علل و عواملی که به تولید بیش از حد معمول بیلی‌روبین در نوزادان منجر می‌شوند

۱) ناسازگاری گروه های خونی مادر و جنین که عمدتا شامل ناسازگاری Rh و ABO و گروه های فرعی است

۲) اختلالات ژنتیکی (اختلالات آنزیمی نظیر اسفروسیتوز مادرزادی) و هموگلوبینوپاتی ها نظیر آلفا و بتا تالاسمی و گالاکتوزمی

۳) همولیز گلبول های قرمز خون مانند مصرف بیش از حد ویتامینK

۴) هماتوم و خونریزی های داخلی

۵) انسدادهای مکانیکی منجربه اختلال در گردش کبدی ـ روده ای ترشحات صفراوی. در مواردی نیز عواملی نظیر کم شدن جذب کبدی بیلی‌روبین، کمبود مادرزادی بعضی از آنزیم های ضروری، مصرف داروها، اختلال در انتقال بیلی‌روبین مستقیم از کبد، انسداد مجاری صفراوی، عفونت دوران جنینی نوزاد، عفونت های پس از تولد و بعضی از بیماری های خاص ممکن است به زردی نوزاد منجر شود.

هدف از اشاره به عوامل متعدد ایجاد کننده زردی نوزادان، بیشتر جلب توجه دانشجویان به حساسیت مسئله است و این حساسیت ها را می‌توان به شرح زیر خلاصه کرد

۱) یرقان نوزاد در صورت عدم توجه و رسیدگی، ممکن است به عوارض و خطراتی مانند مرگ و عقب ماندگی ذهنی و حرکتی غیرقابل درمان منجر شود.

۲) افتراق میان یرقان فیزیولوژیک و پاتولوژیک همیشه به سادگی امکان پذیر نیست.

۳) لحظات و دقایق در تصمیم گیری به منظور اقدام مناسب برای نوزاد مبتلا به یرقان پاتولوژیک، بسیار سرنوشت ساز هستند.

۴) همه موارد یرقان های نوزادی را نمی‌توان با سازگاری Rh و گروه های خونی، توجیه کرد. یافتن علل و عوامل دیگر یرقان ها از اهمیت برخوردار است.

۵) در مواردی می‌توان قبل از زایمان و بعد از زایمان با اقداماتی از پیدایش و افزایش پاتولوژیک بیلی‌روبین پیشگیری نمود.

معاینه و مراقبت از نوزاد تازه متولد شده

نوزاد بلافاصله پس از تولد باید در اطاق زایمان و یا در مواردی در اتاق عمل، مورد معاینه قرار گیرد. تشخیص ناهنجاری های مادرزادی، آسیب های هنگام تولد و اختلالات و نارسایی های قلبی و تنفسی که مانع از تطابق نوزاد با زندگی خارج رحمی می‌گردند از اهداف مهم معاینه نوزاد در این مرحله به شمار می‌رود و پس از کسب اطمینان اولیه از در معرض خطر فوری نبودن نوزاد، معاینه کاملتر در اتاق نوزادان انجام میگیرد. معاینه اولیه و معاینه در اتاق نوزادان باید تحت پوشش منبع گرمایی انجام گیرد، آنچنانکه مانع کاهش درجه حرارت بدن نوزاد شود. کاهش درجه حرارت محیط و بدن نوزاد ممکن است سلامتی نوزاد را بطور جدی به خطر اندازد.

نوزاد در طی روزهای اول پس از تولد باید تحت مراقبت بوده و پیدایش هرگونه تغییر در وضعیت وی پیگیری شود. آموزش بهداشت برای تغذیه نوزاد از شیر مادر، مراقبت از درجه حرارت منزل برای نگهداری نوزاد، توجه به پیدایش یرقان و پیگیری مراقبت های دوره ای، از برنامه هایی است که قبل از ترخیص مادر و نوزاد باید برنامه ریزی و اجرا شود.

معاینه در اتاق زایمان

توجه فوری به رنگ پوست نوزاد بسیار مهم است. زیرا ممکن است نوزاد به علت ناهنجاری های قلبی و یا ریوی، دچار سیانوز عمومی (کبودی عمومی رنگ پوست) بوده و نیاز به اقدام سریع و جدی داشته باشد. در مواردی نوزادان طبیعی، سیانوز زودگذر انتهاها دارند که معمولا در دقایق اول زندگی بر طرف می‌شود. رنگ پریدگی شدید نوزاد ممکن است ناشی از کم خونی یا آسفیکسی (خفگی) باشد که نیاز به اقدام جدی دارد. آغشته بودن پوست نوزاد به مکونیوم، نیز در مواردی هشدار دهنده بوده و دقت در چگونگی زایمان و معاینه کامل وضعیت قلب و ریه نوزاد را اقتضا می‌کند.

در کنار توجه به وضعیت قلب و ریه ها در اتاق زایمان، ملاحظه ضایعات مادرزادی مانند ضایعات لوله عصبی، شکاف لب و کام، اختلالات جدار شکم، ناهنجاری های استخوانی، ناهنجاری های دستگاه تناسلی خارجی و باز بودن مجرای مقعد باید مورد توجه قرار گیرد.

آسیب های هنگام زایمان نظیر بی حرکتی بازو و ساعد به علت فلج Erb (کشش اعصاب شبکه بازویی) و صدمه به شبکه بازویی، شکستگی استخوان ترقوه، بازو و دررفتگی شانه و احتمال ضایعه عصب فرنیک در معاینات اتاق زایمان با دقت باید بررسی شوند.

معاینه در اتاق نوزادان

پس از معاینه اولیه، باید یک بررسی دقیق تر در ۱۲ ساعت اول تولد انجام شود. اندازه گیری دور سر و دور سینه و طول قد و ثبت درجه حرارت و تعداد ضربان قلب و تنفس باید انجام شود.

زردی، محتمل ترین تغییر در رنگ پوست است که در معاینه دوم مشخص می‌شود. علاوه براین، سیانوز و رنگ پریدگی، باید دو باره بررسی شوند. نوزاد باید دقیقا از نظر وجود همانژیوم، خال های پوستی رنگی و بدون رنگ، و لکه های پوستی بررسی شود.

جمجمه باید از نظر روی هم قرار گرفتن شکاف ها، باز بودن شکاف ها، تورم زیر پوست سر جنین و خون مردگی، بررسی شود. چشم ها باید معاینه شوند. تقریبا ۴۰% نوزادان، مبتلا به خونریزی ملتحمه یا شبکیه می‌باشند که در معاینه مشخص می‌شود. وجود رفلکس نوری باید ثبت شود. اندازه مردمک و واکنش به نور و وجود کاتاراکت و اندازه کره چشم (از نظر میکروفتالمی) باید بررسی شود. در صورت نوزاد باید بدنبال شواهدی از اختلالاتی مانند تریزومی ها و کرتینیسم بود. بررسی تقارن اجزای صورت از نظر رد صدمات احتمالی عصب صورتی (فاسیال) پس از زایمان های سخت یا زایمان با فورسپس اهمیت دارد.

ناهنجاری گوش ها ممکن است نشاندهنده اختلال کلیوی همراه باشد، اما اغلب خانوادگی بوده و فقط از نظر زیبایی اهمیت دارد. وجود یا عدم وجود غضروف در لاله گوش برای تعیین سن جنین کاربرد دارد.

کام نرم و سخت را باید با استفاده از یک انگشت و منبع نوری مستقیم، از نظر شکاف کام، بررسی نمود. اندازه زبان برای حفره دهان باید مناسب باشد. زبان بزرگتر از حد مناسب، شک به همانژیوم و یا لنفانژیوم را بر می‌انگیزد. زبان بزرگ در کرتینیسم با علائم دیگری همراه است.

در معاینه گردن، هر استخوان ترقوه، باید از نظر شکستگی معاینه شود. یک رفلکس موروی غیر قرینه، معمولا شک بالینی به شکستگی ترقوه را مطرح می‌کند که در لمس مشخص می‌شود.

ریه ها و قلب، مجددا، اما با توجه بیشتر به یافته های بدست آمده در زمان تولد بخصوص سوفل های قلبی یا صداهای اضافی و نبضها، معاینه می‌شوند. کیفیت ضعیف یا کاهش یافته نبضها، نشاندهنده برون ده ناکافی قلبی است. فقدان نبض های فمورال (رانی) همراه با کوآرکتاسیون آئورت می‌باشد و نبض های فمورال قوی نیز می‌توانند نشاندهنده بیماری مادرزادی قلبی باشند. معاینه شکم نیز برای رد وجود توده دو باره انجام می‌شود.

معاینه دستگاه تناسلی شواهد بیشتری برای تعیین سن حاملگی بدست می‌دهد. نوزادان پسر باید از نظر هیپوسپادیاس، موقعیت بیضه ها و رد فتق مغبنی (اینگوینال) یا هیدروسل معاینه شوند. اغلب نوزادان دختر دارای ترشحات مهبلی (واژینال) در هفته اول زندگی می‌باشند که گاهی ممکن است به دنبال قطع هورمون های مادری تبدیل به ترشحات خونی شود. در صورت بزرگ بودن تاجک (کلیتوریس) باید به سندرم آدرنوژنیتال شک نمود و بررسی کاملی برای رد یا تایید این تشخیص که خطرات تهدیدکننده زندگی دارد، انجام شود.

اندام های هر نوزاد باید از نظر اختلالات ساختمانی مانند دررفتگی مادرزادی مفصل ران، پای چماقی و اختلالات عصبی بررسی شود.

پس از معاینه اولیه در اتاق زایمان یا اتاق نوزادان، سن حاملگی برای هر نوزاد باید تعیین شود که چهار روش برای تخمین سن حاملگی وجود دارد: معیارهای فیزیکی، معاینه عصبی، ترکیب معاینه فیزیکی وعصبی و معاینه عدسی چشم ها.

دوره انتقالی

در طی مراحل انتهایی زایمان، ضربان قلب نوزاد بطور طبیعی، بین ۱۴۰-۱۲۰ بار در دقیقه متغیر است. پس از زایمان، افزایش سریعی در ضربان قلب تا حد ۱۸۰-۱۶۰ بار در دقیقه روی می‌دهد که ۱۵-۱۰ دقیقه طول می‌کشد و به تدریج طی ۳۰ دقیقه افت کرده و به ۱۲۰-۱۰۰ بار در دقیقه می‌رسد.

در طی ۱۵ دقیقه اول زندگی، تنفس نامنظم است و اوج تعداد تنفس بین ۶۰ تا ۸۰ بار در دقیقه می‌باشد. همزمان با این تغییرات در ضربان قلب و تعداد تنفس، نوزاد هوشیار بوده و واکنش هایی مانند حرکات سر از یک سمت به سمت دیگر، گریه کردن و لرزش نشان می‌دهد. این تغییرات همراه با کاهش درجه حرارت بدن، افزایش فعالیت حرکتی و افزایش تونیسیته عضلانی می‌باشد.

در نوزاد طبیعی، پس از دوره اولیه واکنش نشان دادن، یک دوره عدم پاسخ و سپس دوره دوم واکنش پذیری دیده می‌شود. دوره اولیه واکنش پذیری ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. تظاهرات گوارشی این دوره عبارتند از: پیدایش صداهای روده، دفع مکونیوم و تولید بزاق، که همگی نتیجه تحریک پاراسمپاتیک در طی این دوره می‌باشند. این دوره اولیه ۲۰ـ۱۵ دقیقه ای در نوزادان طبیعی که زایمان مشکلی را گذرانده اند و در نوزادان بیمار و نوزادان نارس، طولانی تر می‌شود.

پس از این دوره اولیه واکنش پذیری، نوزاد می‌خوابد و یا کاهش قابل ملاحظه ای در فعالیت حرکتی وی دیده می‌شود. ضربان قلب به ۱۲۰ـ۱۰۰ بار در دقیقه افت می‌کند و نوزاد نسبتا پاسخ ناپذیر می‌شود. این دوره پاسخ ناپذیری که اغلب همراه با خواب است، ۶۰ تا ۱۰۰ دقیقه طول می‌کشد و سپس دوره دوم واکنش پذیری رخ می‌دهد که از ۱۰ دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشد. دوره هایی از افزایش تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس همراه با تغییراتی در تونیسیته عضلانی، رنگ پوست و تولید ترشحات، مشاهده می‌شود. مکونیوم، معمولا در طی دوره دوم، دفع می‌شود. اطلاع از تغییرات طبیعی در طی دوره انتقال، باعث شناخت زودرس نوزادی که تطابق خارج رحمی طبیعی برقرار نکرده، می‌شود.

غربالگری دوره نوزادی:

(در ایران به صورت معمول و روتین انجام نمی‌شد ولی در دو سال گذشته به وسیله مراکز بهداشتی درمانی دولتی در حال انجام است)

غربالگری دوره نوزادی معمولا جهت تشخیص اختلالات متابولیک مادرزادی فنیل کتونوری و هیپوتیروئیدی، انجام می‌شود. دلایل انجام این بررسی عبارتند از:

۱) این وضعیت ها در صورت عدم تشخیص زودرس و درمان، منجر به ناتوانی های دائمی یادگیری شده و ممکن است باعث شوند فرد هرگز قادر به زندگی مستقل نباشد و از رشد و تکامل طبیعی باز ماند.

۲) با تشخیص زودرس و درمان مناسب، تقریبا تمام کودکان مبتلا، می‌توانند دارای رشد و تکامل طبیعی عصبی باشند.

۳) زمانی که فنیل کتونوری و هیپوتیروئیدی به صورت بالینی ظاهر شوند، آسیب مغزی قبلا ایجاد شده است.

۴) هر دو آزمایش، بسیار حساس و دقیق می‌باشند. یعنی این تست ها ندرتا در کودکان واقعا طبیعی، مثبت می‌شوند و تقریبا همیشه در نوزادان واقعا غیر طبیعی، مثبت می‌شوند.

۵) شیوع فنیل کتونوری حدود یک در هر ۶ هزار تولد و شیوع ‌هیپوتیروئیدی حدود یک در هر ۳ هزار تولد زنده می‌باشد. بنابراین هیچ یک بسیار نادر نمی‌باشند.

۶) هزینه غربالگری برای هر مورد بسیار کمتر از هزینه مراقبت از یک کودک بیمار تشخیص داده نشده یا دیر تشخیص داده شده، می‌باشد.

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

تدابیر دوران بارداری(2)

ترک خوردن پوست

یکی از نگرانی های زنان باردار، ایجاد ترکهای پوستی روی شکم است. برای پیشگیری از این مشکل، در چند ماه آخر بارداری، نواحی پایین شکم، لگن و بالای ران را هر روز با روغن های مناسب مثل روغن زیتون یا روغن بادام شیرین یا روغن نارگیل(و در ماه آخر با روغن کنجد)، ماساژ دهید. این ماساژ، علاوه بر پیشگیری از ترک پوست، با نرم کردن تدریجی مفاصل لگن، زایمان را نیز تسهیل می کند. این مساله باید جدّی گرفته شود چرا که در صورت ترک خوردن پوست، دیگر درمان چندان موثّری برای آن وجود ندارد. البتّه در صورت بروز این مشکل هم نباید چندان نگران بود چرا که در طول چند ماه پس از زایمان، این خطوط به تدریج کمرنگ شده تا حدّ زیادی همرنگ پوست اطراف می شوند؛ این نکته را گفتم تا خود را چندان درگیر درمانهای گران قیمت و معمولا کم تاثیر این مشکل نکنید.

مراقبت های دهان و دندان

دندان درد در دوران بارداری برای بسیاری از مادران یک کابوس است که با توجّه به محدودیت های عملی و گاهی هم وسواس های شخصی مادران یا دندان پزشکان در استفاده از داروهای مسکّن خوراکی یا تزریقی می تواند مشکلات زیادی برای زن باردار به وجود بیاورد. لذا توصیه اکید می کنیم که هر گونه مشکل دندان پزشکی خود را قبل از دوران بارداری درمان کنید و در این دوره هم نکات بهداشتی مربوطه را به دقّت اجرا کنید.

یبوست

یبوست، امّ الامراضی است که در دوران بارداری تبعات منفی مضاعفی را به دنبال دارد؛ برای مثال یبوست به راحتی می تواند منجر به لکّه بینی یا خونریزی مادر و حتّی سقط جنین شود؛ در حالی که اغلب دیده ام که حتّی متخصّصین محترم زنان و زایمان نیز به هنگام بروز چنین مشکلاتی از آن غافلند؛ وحال آن که بسیاری از مواقع تنها با درمان یبوست، مشکل زن باردار مرتفع خواهد شد. برای درمان یبوست در زنان باردار باید حتّی المقدور از دستورات ساده غذایی مثل افزایش مصرف میوه و سبزیجات، پیاده روی سبک و مانند آنها بهره گرفت و تنها در صورت ضرورت از ملیّن های ملایم استفاده کرد. برخی از این راه ها عبارتند از:

- خوردن روزانه ۲-۱ عدد هویج آب پز.

- مصرف خیسانده آلو، انجیر خشک یا برگه ها(البتّه در صورت تحمّل گوارشی).

- روزانه یک قاشق مربّاخوری خاکشی را در یک استکان آب ۵-۴ قل آرام جوشانده شیرین نموده میل کنند.

- مصرف خیسانده سبوس گندم.

- مصرف ترنجبین.

- مصرف روزانه چند قاشق روغن بادام شیرین یا روغن زیتون.

اگر با دستورات فوق و اقدامات مشابه، یبوست زن باردار درمان نشد می توان از ملیّن های ملایمی مثل گل سرخ یا فلوس بهره گرفت؛ امّا مصرف ملیّن های قوی مثل سنا یا روغن کرچک در این دوران ممنوع است.

دخانیات و الکل

* ممنوعیت استعمال سیگار و سایر دخانیات و نیز موادّ مخدّر، روانگردان و … در دوران بارداری نیاز به تذکّر ندارد و معمولاً هم – حدّاقل در کشور ما – این مسایل برای زنان باردار چندان مطرح نیست؛ امّا آنچه که مهم است این است که متاسّفانه بسیاری از زنان باردار به علّت الطاف! همسر یا سایر اعضای خانواده در معرض دود سیگار قرار می گیرند که این مساله می تواند تاثیر نامطلوبی روی جنین بگذارد. لذا توصیه می شود حدّاقل در این دوران، از استعمال هرگونه دخانیات در فضای منزل خودداری شود.

* مصرف الکل همیشه بد است؛ در دوران بارداری بدتر. هیچ مادری نباید این خیانت مضاعف به خود و فرزندش را مرتکب شود.

پیشگیری از زردی نوزاد

بعضی از بانوان به دلیل نگرانی از ایجاد زردی در نوزادشان، در ماههای آخر بارداری مبادرت  به مصرف بی رویه خنکی می کنند که این امر باعث بروز مشکلات در مادران می شود. این کار به هیچ وجه مورد توصیه ما نیست. راه منطقی آن است که در یکی دو ماه آخر بارداری، مادر، هفته ای یک بار، زبان خود را در آینه کنترل کند؛ اگر زبان زردرنگ بود می تواند نشان دهنده افزایش صفرا و احتمال ایجاد زردی در نوزاد باشد. در این حال بهتر است یک خنکی ملایم مثل عرق کاسنی را چند روز مصرف کنند تا مشکل حل شود. توصیه عمومی تر برای رفع نگرانی همه مادران این است که از یک هفته به زایمان هر روز یکی دو استکان عرق کاسنی مصرف کنند؛ امّا فراموش نکنند که درمان زردی نوزادان، کاری ساده است و نباید باعث نگرانی آنها شود.

حجامت

توصیه مطلق ما به تمام زنان باردار آن است که در صورتی که منع خاصّی در مورد حجامت ندارند(که البته این مساله را باید با مشورت با پزشک مجرّب در زمینه طبّ سنّتی معلوم کنند)؛ حتماً بین ماه ۴ تا ۷ حاملگی نسبت به انجام حجامت اقدام کنند. این کار علاوه بر بهبود گردش خون جفت، باعث کاهش خطر ابتلا به فشار خون یا مسمومیت حاملگی، دیابت بارداری و مانند آنها خواهد شد.

تامین کلسیم

یکی از نگرانی هایی که عمدتاً از سوی پزشکان یا برنامه های پزشکی صدا و سیما به زنان باردار تلقین می شود نگرانی از بابت کمبود کلسیم در دوران بارداری است. این مادران عمدتاً به مصرف لبنیات روی می آورند که با توجّه به کیفیت لبنیات پاستوریزه، به هیچ وجه مورد تایید ما نیست و البته معمولاً اثر پیشگیرانه مناسبی هم ندارد. مصرف مکمّل های کلسیم نیز به مانند هر مکمّل دیگری – از جمله مکمّل های آهن و اسیدفولیک – مورد تایید ما نیست.

تامین کلسیم مورد نیاز مادر و جنین، کار چندان سختی نیست و به شیوه های ذیل قابل وصول است:

۱- بهره مندی از آفتاب: اگر خانه آفتاب گیری ندارید؛ سعی کنید هر چند روز یک بار هم که شده چند دقیقه ای آفتاب بگیرید؛ البته اکیداً توصیه می کنم که تابش آفتاب باید به پشت بدن باشد و نه جلوی آن.

۲- فعّالیت بدنی مناسب در طول دوران بارداری مانع از کاهش میزان کلسیم استخوان خواهد شد.

۳- از مصرف خوراکی هایی که باعث کاهش جذب کلسیم یا افزایش میزان برداشت آن از استخوان می شوند خودداری کنید. سر دسته این خوراکی ها چای و نوشابه است.

۴- از بین لبنیات، بهتر است به مصرف کشک و کره محلّی و روغن زرد اکتفا شود. مصرف هفته ای یک بار کشک محلّی مرغوب (به صورت کله جوش، همراه کمی پونه و روغن زیتون– به جای نعناع داغ – و چند عدد خرما یا مغز گردو به عنوان دسر)، کلسیم کافی را برای زن باردار تامین خواهد کرد.

۵- مصرف روزانه ۱۰ عدد مغز بادام خام و ۵ عدد خرما هم می تواند کلسیم مورد نیاز زن باردار را تامین کند.

۶- پوست تخم مرغ های مصرفی خود را دور نریزید.آنها را شسته؛ خشک و آسیاب نموده در طول دوران بارداری و شیردهی، روزی نصف قاشق چایخوری از این پودر را با کمی عسل روی زبان خود ریخته قورت دهید. این ترکیب ساده و ارزان یکی از بهترین مکمّل های طبیعی کلسیم است.

مسافرت

در حاملگی های طبیعی که احتمال سقط یا زایمان زودرس وجود نداشته باشد، مسافرت مانعی ندارد؛ امّا باید توجّه داشت که:

- برنامه ریزی سفر به نحوی باشد که زن باردار خسته نشود. در هر حال باید از مسافرت های طولانی به ویژه در سه ماهه اوّل و سوّم حاملگی اجتناب شود.

- در مسافرت هایی مثل مسافرت با ماشین که به مدّت طولانی پاها به حالت آویزان قرار می گیرند بهتر است که حدّاکثر هر دو ساعت، یک ربع توقّف داشت تا زن باردار کمی قدم بزند؛ چرا که در بارداری احتمال ایجاد لخته های سیاهرگی زیاد می شود که آویزان بودن پاها این احتمال را افزایش می دهد.

ورزش

نیاز زن باردار به فعّالیت بدنی، اغلب با انجام کارهای روزمرّه – از جمله فعّالیت های مربوط به خانه داری – تامین می شود؛ امّا اگر به هر دلیل این فعّالیت کم است و زن نیاز به فعّالیت بیشتری دارد به این نکات توجّه کند:

۱- انجام هر ورزشی که زن باردار را خسته کند – از جمله همه ورزش های حرفه ای – ممنوع است.

۲- انجام هرگونه ورزش که با خطر برخورد ضربه و آسیب به شکم همراه باشد – از جمله ورزش های رزمی – ممنوع است.

۳- شیرجه زدن در آب، رفتن به مکان هایی با ارتفاع زیاد و اکسیژن کم(مثل کوه پیمایی)، شنا در آب بسیار گرم یا بسیار سرد، اسکی روی آب، پریدن از ارتفاع و هر حرکت شدیدی برای زن باردار ممنوع است.

۴- انجام ورزش باید به صورت منظّم باشد و شدّت آن خیلی کم و زیاد نشود.

۵- در صورت بروز علایم کمبود اکسیژن مانند خستگی مفرط، سرگیجه و تنگی نفس، ورزش باید قطع شود.

۶- پس از سه ماهه اوّل حاملگی باید از انجام ورزش هایی که مستلزم دراز کشیدن طولانی هستند، اجتناب شود.

۷- مصرف مایعات کافی، محیط خنک و پوشیدن لباس های مناسب جهت جلوگیری از افزایش دمای بدن ضروری است.

۸- حتما و حتما قبل از شروع ورزش در دوران بارداری در مورد مسایلی که منع انجام ورزش در این دوران محسوب می شوند، با پزشک خود مشورت نمایید. برخی از این مسایل عبارتند از: کمی رشد جنین، خونریزی واژینال، خطر زایمان زودرس، مشکلات دهانه رحم، پارگی کیسه آب، فشار خون بالا، بیماری های مزمنی که با ورزش تشدید می شوند و ….

افزایش وزن

متوسّط افزایش وزن زنان باردار ۱۲-۱۰ کیلوگرم است که برای خانم های لاغر کمی بیشتر(تا ۱۸ کیلوگرم) و برای خانم های چاق کمی کمتر(تا ۱۱ کیلوگرم) در نظر گرفته می شود. در ایران افزایش وزن بیش از ۱۲ کیلوگرم – و حتّی تا ۳۰ کیلوگرم – امری معمولی است در حالی که به نظر می رسد اگر زن باردار دستورات ساده ای مثل جویدن غذا، استفاده بیشتر از غذاهای گیاهی و پرهیز از خوردن قبل از گرسنگی و دست کشیدن از غذا قبل از سیری را رعایت کند؛ عملاً با چنین مشکلاتی مواجه نخواهد شد.

ترش کردن

ترش کردن در بارداری به همان دلایلی ایجاد می شود که در غیر زمان بارداری ایجاد می شود؛ جز آن که به دلیل فشار مستقیم رحم روی معده، افزایش فشار داخل شکمی و شل شدن عضلات صاف دستگاه گوارش در زمان بارداری – و به ویژه در اواخر آن – احتمال ترش کردن افزایش پیدا می کند. درمان ترش کردن در این دوران نیز عملاً فرقی با سایر زمان ها ندارد؛ جز این که ترجیح داده می شود مشکل، حتّی المقدور با رعایت دستورات بهداشتی بر طرف شود و نه مصرف دارو. در صورت تمایل می توانید مقاله «ترش کردن» را مطالعه کنید.

نکته: توصیه می شود که زنان باردار شکم خود را با پارچه ای نرم – و ترجیحاً پشمی – بپوشانند. البته باز هم تاکید می کنیم که «بپوشانند» و نه این که ببندند؛ به عبارت دیگر این پارچه هیچ گونه فشاری را نباید به شکم و رحم وارد بیاورد.

مطالب پیشنهادی

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان