بهترین و کاملترین راهنمای ترک سیگار

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

در مورد ترک سیگار چه باید بدانم؟

 «ترک سیگار مهم‌ترین قدمی است که سیگاری‌ها می‌توانند در جهت بهبود طول عمر و کیفیت زندگی خودشان بردارند.»

ترک سیگار آسان نیست، ولی شما می‌توانید ترک کنید. برای بالا بردن احتمال ترک سیگار و عدم مصرف دوبارة آن باید بدانید که با چه چیزی طرفید، انتخاب‌های شما چیست و برای کمک گرفتن باید به کجا مراجعه کنید. شما این اطلاعات را اینجا پیدا می‌کنید.

چرا ترک سیگار این‌قدر سخت است؟

مارک تواین می‌گوید «ترک سیگار آسان است. من تا حالا هزا بار ترک کرده‌ام» احتمالاً شما هم سعی کرده‌اید. چرا ترک سیگار و نکشیدن دوبارة آن برای بسیاری اینقدر کار سختی است؟ جواب نیکوتین است.

نیکوتین چیست؟ نیکوتین ماده‌ای است که به‌طور طبیعی در تنباکو وجود دارد. نیکوتین به اندازة هروئین یا کوکائین اعتیادآور است. با گذشت زمان فرد از نظر جسمی و روحی به نیکوتین وابسته می‌شود. بنابر مطالعات، سیگاری‌ها برای ترک سیگار باید با وابستگی جسمی و روانی مصرف آن مقابله کنند.

نیکوتین چگونه وارد بدن می‌شود، کجا می‌رود و تا چه زمانی باقی می‌ماند؟

وقتی سیگار می‌کشید، نیکوتین وارد ریة شما می‌شود و در آنجا بلافاصله جذب خون می‌شود و در سراسر بدن انتشار می‌یابد. نیکوتین بر اعضای مختلف بدن شامل قلب و عروق خونی، هورمون‌ها، روش هضم و جذب غذا (متابولیسم) و مغز تأثیر می‌گذارد. نیکوتین در شیر ترشح می‌شود و حتی در ترشحات سرویکس (دهانة رحم) زنان سیگاری هم وجود دارد. در حین حاملگی، نیکوتین آزادانه از جفت رد می‌شود وارد مایع آمینوتیک و خون بند ناف جنین می‌شود.

عوامل متعددی بر مدت زمان دفع نیکوتین و فرآورده‌های جانبی آن از بدن تأثیر دارد. در بیش‌تر موارد، نیکوتین و فرآورده‌های جانبی آن مثل کوتینین تا 4-3 روز بعد از قطع مصرف سیگار در بدن افراد سیگاری باقی می‌ماند.

چگونه نیکوتین بر سیگاری‌ها تأثیر می‌گذارد؟

نیکوتین احساس خوبی در فرد سیگاری ایجاد می‌کند که او را به مصرف دوباره تشویق می‌کند. نیکوتین همچنین با تداخل در جریان اطلاعات بین سلول‌های عصبی نوعی احساس آرامش ایجاد می‌کند.

با گذشت زمان دستگاه عصبی به نیکوتین عادت پیدا می‌کند و فرد سیگاری مصرفش را بیش‌تر می‌کند که خود باعث افزایش سطح نیکوتین خون او می‌شود. در واقع نیکوتین استنشاق شده در دود سیگار حتی سریع‌تر از داروهای تزریق شدة‌ وریدی به مغز می‌رسد.

بعد از مدتی، بدن افراد سیگاری نسبت به نیکوتین مقاومت پیدا می کند. مقاومت بدین معنی است که برای ایجاد اثرات مشابه قبلی به میزان بیش‌تری نیکوتین نیاز است. و این یعنی افزایش مصرف سیگار.

علائم قطع سیگار، فرد را به مصرف دوباره وادار می‌کند.

وقتی سیگاری‌ها سعی می‌کنند سیگار را ترک کنند کمبود نیکوتین منجر به بروز علائم قطع می‌شود. علائم قطع، هم جسمی و هم روحی است. از نظر جسمی بدن به کمبود نیکوتین واکنش نشان می‌دهد. از نظر روانی آدم سیگاری مجبور به کنار گذاشتن عادت سیگار کشیدن است که موجب تغییرات اساسی در شیوه زندگی است. برای ترک موفق سیگار باید به هر دو جنبة جسمی و روانی توجه داشت.

در کسانی که برای مدت چند هفته یا بیش‌تر به‌طور مرتب سیگار کشیده‌اند و ناگهان مصرف آن را قطع کرده یا میزان مصرف را تا حد زیادی کاهش داده‌اند، علائم قطع ظاهر می‌شود. علائم معمولاً طی چند ساعت از آخرین مصرف سیگار شروع می‌شوند و طی 2 تا 3 روز وقتی که میزان نیکوتین و فرآورده‌های جانبی آن در بدن کم می‌شود، به حداکثر می‌رسد. علائم قطع از چند روز تا چندین هفته باقی می‌ماند و با گذشت زمان و عدم مصرف سیگار بهتر می‌شود.

علائم قطع عبارتند از:

سرگیجه (که ممکن است فقط 1 تا 2 روز بعد از قطع مصرف باقی بماند)

افسردگی.

احساس ناامیدی، بی‌حوصلگی و عصبانیت.

اضطراب.

تحریک‌پذیری.

اختلالات خواب، شامل اختلال در به خواب رفتن و ادامة خواب و دیدن خواب آشفته و کابوس.

اختلال در تمرکز.

بی‌قراری.

سر درد.

احساس خستگی.

افزایش اشتها.

بالا رفتن وزن.

یبوست.

سرفه، خشکی دهان، سوزش گلو و آبریزش بینی.

سنگینی قفسة سینه.

بروز این علائم معمولاً سیگاری‌ها را به شروع دوباره مصرف سیگار وادار می‌کند تا سطح نیکوتین خون به مقادیر قبل از بروز علائم قطع باز گردد. (برای آگاهی بیش‌تر در زمینة مقابله با علائم قطع به مبحث «چگونه مصرف سیگار را قطع کنیم» مراجعه کنید)

سیگار کشیدن همچنین باعث می‌شود دفع بعضی داروها از بدن سریع‌تر صورت گیرد. وقتی سیگار را ترک می‌کنید، بعید نیست تغییراتی در مصرف داروها ایجاد شود. در مورد مصرف داروها بعد از ترک مصرف سیگار با پزشک خود مشورت کنید.

چرا باید سیگار را ترک کرد؟

حفظ سلامتی

نگرانی از وضع سلامتی معمولاً مهم‌ترین عاملی است که فرد را به ترک سیگار وادار می‌کند. این نگرانی واقعی است: نیمی از سیگاری‌ها که به کشیدن سیگار ادامه می‌دهند نهایتاً به علت یکی از بیماری‌های وابسته به سیگار می‌میرند. تنها در ایالات متحده سیگار کشیدن مسئول مرگ یک نفر از هر 5 نفر است و حدود 6/8 میلیون نفر از بیمار‌های ریوی و قلبی ناشی از سیگار رنج می‌برند.

سرطان

تقریباً همه می‌دانند که سیگار موجب سرطان ریه می‌شود ولی کم‌تر کسی می‌داند که سیگار همچنین عامل خطرزا برای انواع دیگری از سرطان شامل سرطان دهان، حنجره، حلق، مری، مثانه، کلیه، لوزالمعده (پانکراس)، دهانة رحم،معده و بعضی لوکمی‌ها هم هست.

بیمارِی‌های ریوی

پنومونی از بیمار‌هایی است که از سیگار کشیدن ایجاد می‌شود. سیگار همچنین احتمال بروز بیماری‌هایی مانند آمفیزم و برونشیت مزمن را بیش‌تر می‌کند. این بیماری‌ها را کلاً تحت عنوان COPD (بیماری‌های مزمن انسداد ریوی) می‌شناسند. COPD موجب بیماری و ناتوانی مزمن شده و با گذشت زمان بدتر می‌شود و گاهی کشنده است. آمفیزم و برونشیت مزمن معمولاً در افراد حدود 40 سال مشاهده می‌شود ولی با پیشرفت علائم بیش‌تر در افراد مسن‌تر دیده می‌شود. در کسانی‌که مدت طولانی‌تری سیگار کشیده‌اند، احتمال ایجاد COPD بیش‌تر است.

حملة قلبی، سکتة مغزی و بیماری عروق خونی

احتمال مرگ‌ومیر به علت حملة قلبی در سیگاری‌ها دو برابر افراد عادی است. سیگار همچنین یک عامل خطر عمدة بیماری عروق محیطی به‌صورت تنگی عروق خونی اندام‌ها است. سیگار همچنین بر دیوارة عروقی که خون را به مغز می‌رساند (عروق کاروتید) تأثیر می‌گذارد که موجب سکتة مغزی می‌شود. و احتمال بروز ناتوانی جنسی را در مردان سیگاری بیش‌تر می‌کند.

کوری و سایر مشکلات

سیگار موجب افزایش خطر دژنراسیون ماکولا، یکی از مهم‌ترین علل کوری در سالمندان می‌شود. سیگار همچنین موجب چروکیدگی زودرس پوست، بوی بد دهان، اختلالات لثه و دندان‌ها، بوی بد لباس ها و زرد شدن انگشتان می‌شود.

خطرات ویژه در زنان و کودکان

سیگار کشیدن موجب بروز خطراتی خاص در خانم‌ها می‌شود. در زنان سیگاری بالای 35 سال که از قرص‌های ضد بارداری استفاده می‌کنند احتمال بروز حملة قلبی، سکتة مغزی و ایجاد لخته در پاها بیش‌تر می‌شود. احتمال سقط جنین یا تولد نوزاد با وزن کم در زنان باردار سیگاری بیش‌تر است. احتمال مرگ‌ومیر یا اختلالات جسمی و یادگیری در نوزادان متولد شده با وزن کم بیش‌تر است.

مرگ‌ومیر زودتر از موعد ناشی از سیگار

بر اساس اطلاعات مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) در سال 1990، مردان سیگاری به‌طور متوسط 2/13 سال و زنان سیگاری 5/14 سال زودتر می‌میرند. سیگار همچنین سال‌ها قبل از مرگ فرد با ایجاد ناتوانی‌های مختلف بر کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد. بیماری‌های ناشی از سیگار موجب محدودیت فعالیت فرد می‌شود.

چرا حالا باید سیگار را ترک کنیم؟

بدون در نظر گرفتن این‌که چند سال دارید یا چه مدتی سیگار می‌کشیده‌اید، ترک سیگار به افزایش طول عمر و زندگی سالم‌تر کمک می‌کند. در آنهایی که قبل از سن 50 سالگی سیگار را ترک می‌کنند احتمال مرگ‌ومیر طی 15 سال آینده نصف می‌شود. کیفیت زندگی با ترک سیگار بهتر می‌شود و احتمال سرماخوردگی و آنفولانزا و برونشیت و پنومونی کم‌تر می‌شود. برای دهه‌ها مشاوران بهداشت خطرات مربوط به مصرف سیگار را متذکر شده‌اند. خلاصة گزارش مشاوران بهداشت در سال 1990 به قرار زیر است:

ترک سیگار در زنان و مردان سیگاری در هر سنی با تأثیرات مفید مهم و آنی همراه است. این مزایا در افرادی هم که در حال حاضر مبتلا به بیماری‌های مرتبط با سیگار هستند مشاهده می‌شود.

کسانی که سیگار را ترک می‌کنند طول عمر بیش‌تری از سیگاری‌ها دارند.

ترک سیگار احتمال سرطان ریه، سایر سرطان‌ها، حملة قلبی، سکتة مغزی و بیماری‌های مزمن ریوی را کم می‌کند.

در زنانی که سیگار را قبل از حاملگی یا طی 3 تا 4 ماه ابتدای بارداری ترک می‌کنند تولد نوزاد با وزن کم معادل افراد غیر سیگاری است.

مزایای ناشی از ترک سیگار بسیار بیش‌تر از مشکل افزایش خفیف وزن (معمولاً کم‌تر از 10 پوند) یا اختلالات جسمی و روانی ناشی از ترک سیگار است.

مزایای ترک سیگار چیست؟

20 دقیقه پس از قطع مصرف سیگار: تعداد ضربان قلب و فشار خون کاهش پیدا می‌کند.

12 ساعت پس از قطع مصرف سیگار: سطح مونوکسید کربن خون به حد طبیعی برمی‌گردد.

2 هفته تا 3 ماه بعد از قطع مصرف سیگار: جریان خون بهتر می‌شود و فعالیت ریوی بهبود می‌ِیابد.

1 تا 9 ماه بعد از قطع مصرف سیگار: سرفه و تنگی نفس کاهش می‌یابد. مژک‌ها (ساختارهای مو مانند که خلط و ترشحات را از ریه خارج می‌کنند) فعالیت طبیعی پیدا می‌کنند و خروج خلط و پاکسازی ریه بهتر و احتمال عفونت کم‌تر می‌شود.

1 سال پس از قطع مصرف سیگار: خطر بیماری‌های کرونری قلبی به نصف افراد سیگاری می‌رسد.

5 سال بعد از قطع مصرف سیگار: از 5 تا 15 سال پس از قطع مصرف، احتمال بروز سکته مغزی برابر با افراد غیر سیگاری می‌شود.

10 سال بعد از قطع مصرف سیگار: امکان مرگ‌ ناشی از سرطان ریه نصف فرد سیگاری است.

15 سال پس از قطع مصرف سیگار: خطر بیماری‌های کرونری قلبی مشابه غیرسیگاری‌ها است.

نتایج آنی قطع سیگار

کنار گذاشتن مصرف سیگار با سلسله‌ای از نتایج فوری و برخی اثرات با شروع دیرتر همراه است. این اثرات مفید بر زندگی روزمرة شما تأثیر می‌گذارد:

تنفس شما خوشبو‌تر می‌شود.

دندان‌های شما سفیدتر می‌شود.

بوی بد لباس‌ها و موهای شما از بین می‌رود.

زردی انگشتان و ناخن‌های شما ناپدید می‌شود.

مزة غذاها بهتر می‌شود.

حس بویایی شما به حالت طبیعی بر می‌گردد.

در دیگر فعالیت‌های روزانه (مثل بالا رفتن از پله و کار منزل) دچار تنگی نفس نمی‌شوید.

هزینه

ترک سیگار از جنبة بهبود سلامتی اهمیت به‌سزایی دارد ولی دلایل دیگری هم برای ترک سیگار وجود دارد. سیگار کشیدن گران است. محاسبة هزینة سیگار کشیدن کار چندان سختی نیست.

کافی است هزیة خرید سیگار روزانه را در 365 ضرب کنید. نتیجه تعجب‌برانگیز است. حالا نتیجه را در تعداد سال‌هایی که سیگار کشیده‌اید ضرب کنید. از نتیجة حاصله شوکه می‌شوید، با ضرب نتیجه در عدد 10 هزینة ده سال آیندة مصرف سیگار مشخص می‌شود. حالا از خود بپرسید که با این میزان پول چه کارهای دیگری می‌توانستید بکنید. البته مبالغ فوق شامل سایر هزینه‌های مرتبط با سیگار مثل هزینه‌های مربوط به سلامتی و بیمة عمر و همچنین هزینه‌های درمانی بیماری‌های مرتبط با سیگار نمی‌شود.

مقبولیت اجتماعی

امروزه از مقبولیت اجتماعی سیگار کشیدن کاسته شده است. تقریباً همه مکان‌های اداری قوانینی مرتبط با سیگار کشیدن دارند. برخی کارفرماها ترجیح می‌دهند غیرسیگاری‌ها را استخدام کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد کارمندان سیگاری هزینه‌های کاری را بیش‌تر می‌کنند چون این افراد بیش‌تر بیمار می‌شوند و نیاز به جایگزینی آنها بیش‌تر است. این افراد هزینه‌های مربوط به بیمه را نیز افزایش می‌دهند. وجود افراد سیگاری در محیط کار همچنین هزینه‌های مربوط به نگهداری محل را بیش‌تر می‌کند.

اجارة خانه به افراد سیگاری به علت افزایش هزینه‌های نگهداری ساختمان و هزینة بیمه بیش‌تر است.

بعید نیست دوستان از شما بخواهند در خانه یا ماشین آنها سیگار نکشید، کشیدن سیگار در ساختمان‌های عمومی، کنسرت‌ها و حتی مکان‌های ورزشی ممنوع است. هر روز به تعداد کشورهایی که کشیدن سیگار در تمامی مکان‌های عمومی آنها مثل رستوران‌ها ممنوع است، افزوده می‌شود. خواهی نخواهی، یافتن مکانی برای کشیدن سیگار روزبه‌روز سخت‌تر می‌شود. سیگار کشیدن همچنین مشکلاتی را در زمینة ازدواج ایجاد می‌کند زیرا اکثراً انتخاب آنها به سایر افراد سیگاری که تنها 21% جامعه را تشکیل می‌دهد، محدود می‌شود.

سلامتی دیگران

سیگار کشیدن نه تنها سلامتی شما را به‌خطر می‌اندازد بلکه بر سلامتی اطرافیان شما هم تأثیر دارد. سیگاری‌های دست دوم دود سیگار را از سیگار روشن و دود متصاعد از ریة سیگاری‌ها استنشاق می‌کنند.

بررسی‌ها نشان ِمی‌دهد سالانه هزاران مورد مرگ ناشی از سرطان ریه، بیماری‌های قلبی در افراد سالم غیرسیگاری به علت استنشاق دود دست دوم سیگار ایجاد می‌شود.

احتمال ایجاد آسم در نوزاد مادران سیگاری خصوصاً اگر طی حاملگی هم سیگار کشیده باشند بیش‌تر می‌شود. سیگار کشیدن همچنین با سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و تولد نوزاد با وزن کم نیز مرتبط است.

احتمال بروز عفونت گوش، سرماخوردگی، برونشیت و سایر مشکلات تنفسی در کودکانی که در خانة افراد سیگاری زندگی می‌کنند بیش‌تر است. استنشاق دود دست دوم سیگار همچنین موجب تحریک چشم‌ها، سردرد، تهوع و سرگیجه می‌شود.

الگوبرداری فرزندان

اگر شما صاحب فرزند باشید، یقیناً می‌خواهید الگوی خوبی برای آنها باشید. اگر از افراد سیگاری بپرسید، تمامی آنها می‌گویند که نمی‌خواهند فرزندان آنها سیگار بکشند. ولی احتمال سیگاری شدن فرزندان کسانی که خود سیگار می‌کشند بسیار بیش‌تر است. درصورت ترک سیگار شما الگوی خوبی برای فرزندانتان خواهید بود.

کمک در دسترس است.

امروزه روش‌های زیادی شامل مشاوره، خودآموز ترک سیگار و انواع داروها جهت ترک سیگار در دسترس است لذا ترک سیگار بسیار آسان‌تر از گذشته است. به یاد داشته باشید اعتیاد به سیگار هم جنبة جسمی و هم روانی دارد. برای بیش‌تر افراد بهترین روش ترک سیگار شامل ترکیبی از دارو، تغییر عادت‌های شخصی و حمایت روانی است. در این بخش روش‌های فوق توضیح داده می‌شود.

شیوه‌های کمک به جنبه‌های روانی اعتیاد به سیگار

بعضی‌ها قادرند بدون کمک دارو یا دیگران سیگار را ترک کنند. ولی برای بیش‌تر افراد سیگاری با وجود علائم قطع سیگار، کنار گذاشتن وابستگی‌های روانی و اجتماعی سیگار کار مشکلی است. خوشبختانه روش‌های حمایتی زیادی در این زمینه در دسترس است.

مشاورة تلفنی ترک سیگار

یکی از راه‌های مؤثر برای اقدام در جهت ترک سیگار انجام مشاوره با متخصصین است. این مشاوره حتی می‌تواند به‌صورت غیرحضوری و تلفنی صورت پذیرد. به‌عنوان مثال از سال 2009 در تمامی 50 ایالت آمریکا تلفن‌های رایگان جهت مشاوره با افراد آموزش دیده در زمینة ترک سیگار در دسترس است. این افراد در تنظیم برنامة ترک سیگار مخصوص هر فرد به وی کمک می‌کنند. احتمال ترک سیگار در کسانی که از این مشاوره‌های تلفنی استفاده می‌کنند 2 برابر افزایش می‌یابد.

مشاورة تلفنی از بسیاری از روش‌های دیگر مشاوره آسان‌تر است. در این روش نیازی به تغییر محل و رانندگی نیست و در تمامی اوقات روز و آخر هفته‌ها نیز در دسترس است. مشاوران معمولاً از مجموعه‌‌ای از داروها، کلاس‌های آموزشی، بروشورها و شبکه‌های خانوادگی و دوستان در این مورد استفاده می‌کنند.

حمایت خانواده و دوستان و برنامة ترک سیگار

نقش حمایتی خانواده و دوستان در ترک سیگار بسیار اهمیت دارد. همکاران و پزشک خانوادگی هم در این زمینه مؤثر هستند. سعی کنید وقت بیش‌تری با افراد غیرسیگاری و کسانی که سیگار را ترک کرده‌اند بگذرانید.

برنامة ترک سیگار شامل چه مراحلی است؟

برنامة ترک سیگار به گونه‌ای طراحی شده است تا جهت تشخیص و کنار آمدن با مشکلاتی که حین قطع مصرف سیگار ایجاد می‌شود، به فرد کمک کند. این برنامه همچنین از وی حمایت می‌کند و موجب دلگرمی او می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد بهترین برنامه‌ها شامل مشاوره رودررو و گروه درمانی است. ارتباط قوی بین مدت زمان انجام برنامه و میزان موفقیت آن وجود دارد. به‌طور کلی هرچه برنامه کامل‌تر باشد احتمال موفقیت آن بیش‌تر است.

مثلاً با افزایش تعداد یا زمان جلسات یا تعداد هفته‌های برگزاری آنها می‌توان برنامة کامل‌تری داشت. در این برنامه توجه به این موارد لازم است:

مدت زمان هر جلسه حداقل بین 15-30 دقیقه باشد.

حداقل 4 جلسه باید برگزار شود.

جلسات باید حداقل 2 هفته (یا بیش‌تر) ادامه داشته باشد.

اطمینان پیدا کنید که مسئول برگزاری جلسات در زمینة ترک سیگار آموزش دیده باشد. در برخی مناطق، جلسات گروه‌های ترک نیکوتین به‌طور منظم برگزار می‌شود. این گروه 12 مرحلة ترک الکل را نیز به برنامة ترک سیگار اضافه کرده‌اند. در صورت وابستگی به نیکوتین می‌توان به گروه وارد شد و در صورت نیاز به کشیدن سیگار با مشاور صحبت کرد. این جلسات اکثراً رایگان است.

البته همة برنامه‌هایی که برای ترک سیگار ارائه می‌شوند، مفید نیستند. در صورت وجود هریک از موارد زیر بررسی دقیق‌تر برنامه الزامی است:

برنامه‌ای که بدون نیاز به تلاشی از جانب شما به سادگی قول ترک سیگار را می‌دهد.

برنامه‌ای که در آن از داروها به‌صورت تزریقی یا خوراکی با ترکیب نامشخص استفاده می‌شود.

مطالبة‌ پول بسیار زیاد جهت برنامه.

وقتی که اطلاعاتی در مورد سایر افراد شرکت‌کننده در برنامه در اختیار شما نمی‌گذارند.

کمک به ترک اعتیاد جسمی سیگار: درمان جایگزین نیکوتین و سایر داروها

درمان جایگزین نیکوتین

همان‌طور که قبلاً ذکر شد، نیکوتین موجود در سیگار موجب وابستگی جسمی به آن می‌شود. کمبود این ماده در صورت قطع مصرف، موجب علائم ناخوشایندی می‌شود. با درمان جایگزین نیکوتین (NRT)، این ماده به‌صورت آدامس، برچسب و اسپری بدون سایر مواد مضر سیگار، مصرف می‌شود. این روش برخی از علائم ترک را از بین می‌برد و شما می‌توانید بر جنبة روانی وابستگی به سیگار تمرکز کنید.

درمان جایگزین نیکوتین چگونه عمل می‌کند؟

درمان جایگزین نیکوتین در کاهش علائم شدید قطع سیگار مؤثر است.95%-70 سیگاری‌ها علت ترک موفق سیگار را تنها استفاده از NRT ذکر می‌کنند. NRT علائم ترک سیگار را کم‌تر می‌کند.

بسیاری از افراد می‌توانند بدون استفاده از NRT سیگار را ترک کنند اما اکثراً در اولین نوبت قادر به این کار نیستند. در حقیقت افراد سیگاری قبل از کنار گذاشتن کامل سیگار معمولاً چندین بار (گاهی 8 تا 10 بار) آن را موقتاً کنار می‌گذارند.

این عدم موفقیت معمولاً مربوط به بروز علائم ترک است. بیش‌تر افراد طی سه ماه اول پس از قطع سیگار مصرف آن را از سر می‌گیرند. بنابراین، اگر دوباره سیگار کشیدن را شروع کردید، ناامید نشوید؛ فقط سعی کنید سیگار را مجدداً کنار بگذارید و با اضافه کردن ترفندها و روش‌های دیگر احتمال موفقیت خود را بالا ببرید.

شما می‌توانید با استفاده از NRT علائم قطع را کم‌تر کنید، و از روش‌های حمایتی نیز استفاده کنید که این مسئله احتمال ترک موفق سیگار را بیش‌تر می‌کند.

علاوه بر NRT چه کار باید کرد؟

درمان جایگزین نیکوتین (NRT) تنها بر وابستگی جسمی به سیگار مؤثر است. لذا این روش تنها راه کمک به ترک سیگار نیست. شما باید NRT را با سایر روش‌های ترک سیگار که بر جنبه‌های روانی (احساسی و عادتی) سیگار کشیدن مؤثر است ترکیب کنید.

مطالعات نشان می‌دهد که این شیوه (اضافه کردن NRT به برنامة تغییر عادت مصرف سیگار) احتمال ترک موفق سیگار را دو برابر می‌کند.

سازمان کیفیت و تحقیقات بهداشتی (AHRQ) در راهنمای عملی ترک سیگار در سال 2000 استفاده از NRT را برای تمام سیگاری‌های بالغ به‌جز زنان باردار و بیماران قلبی عروقی توصیه می‌کند.

ولی مطالعات جدید نشان می‌دهد NRT (به‌خصوص برچسب نیکوتین) تحت نظارت پزشک متخصص حتی در بیماران قلبی عروقی انجام‌پذیر است. این بررسی‌ها نشان می‌دهد فواید ترک موفق سیگار از خطر ات احتمالی NRT در این افراد بیش‌تر است.

هنوز شواهد کافی در زمینة بی‌خطر بودن NRT در زنان حامله وجود ندارد. مطالعه‌ای در سال 2009 نشان داد که استفاده از NRT در طی حاملگی با احتمال بیش‌تر تولد نوزاد کم‌وزن و زایمان زودرس همراه است.

با این حال این موارد تنها جزئی از خطراتی است که نوزاد یک مادر سیگاری با آن مواجه است.

مشخصاً کنار گذاشتن سیگار قبل از حاملگی بهترین گزینه است.

اما ترک سیگار در اوایل حاملگی با کاهش زیادی در خطرات جنینی همراه است. خانم‌های باردار سیگاری باید در مورد بهترین روش کمک به ترک سیگار با پزشک خود مشورت کنند.

بهترین موقع شروع NRT زمانی است که برای اولین بار سیگار را کنار می‌گذارید بعضی از سیگاری‌ها می‌پرسند: آیا می‌توان برنامة NRT را همزمان با کاهش مصرف سیگار شروع کرد؟

جواب منفی است.

بعضی از مطالعات نشان می‌دهد که می‌توان NRT را همزمان با سیگار تجویز کرد ولی هنوز شواهد برای توصیة این امر کافی نیست.

مسئله مهم اطمینان از عدم مصرف زیاد نیکوتین است که بر دستگاه قلب و عروق شما تأثیر می‌گذارد.

بهتر است اگر می‌خواهید هنگام کاهش مصرف سیگار برنامة NRT را شروع کنید حتماً تحت نظر پزشک باشید.

اغلب سیگاری‌ها سعی می‌کنند ابتدا سیگار را کنار بگذارند و بعد NRT را شروع کنند. این شیوه با حداکثر موفقیت همراه نیست اما باز هم ناامید نباشید هنوز روش‌های زیادی برای کمک به ترک سیگار وجود دارد.

توجه داشته باشید که NRT در کسانی‌که کم‌تر از 10 سیگار در روز مصرف می‌کنند مؤثر نیست.

اگر کم‌تر از نصف پاکت سیگار در روزمصرف می‌کنید و جایگزین کردن نیکوتین را لازم می‌دانید

می‌توانید با پزشک خود در زمینة میزان کم‌تر NRT مشورت کنید.

درمان جایگزین نیکوتین را کی شروع کنیم؟

شما می‌توانید به محض کنار گذاشتن آخرین سیگار NRT را شروع کنید.

لازم نیست برای استفاده از آدامس، برچسب یا اسپری نیکوتین صبر کنید. شما می‌توانید این مسئله را با مسئولین برنامة جایگزین نیکوتین خود مجدداً بررسی کنید اما به‌طور کلی برای شروع NRT نیازی به صبر کردن نیست.

چگونه متوجه شویم که سیگاری غیرحرفه‌ای، متوسط یا قهار هستیم؟

توصیه‌های بعضی از انواع NRT بسته به میزان سیگار کشیدن شما مختلف است اما تقسیم‌بندی دقیقی در این رابطه وجود ندارد.

به‌طور کلی سیگاری غیرحرفه‌ای کم‌تر از 10 سیگار در روز می‌کشد.

یک سیگاری قهار معمولاً یک پاکت یا بیش‌تر سیگار در روز می‌کشد.

و سیگاری متوسط بین این دو قرار می‌گیرد.

گاهی پزشکان از واژة پاکت × سال برای نشان دادن میزان مصرف سیگار استفاده می‌کنند. یک پاکت × سال به‌صورت تعداد پاکت سیگاری که فرد در یک روز استفاده می‌کند ضرب‌ در تعداد سال‌های مصرف، محاسبه می‌شود.

از آنجا که یک پاکت حاوی 20 سیگار است، کسی که در طول یک سال روزانه 20 نخ سیگار می‌کشد به‌صورت یک پاکت × سال تلقی می‌شود.

کسی که برای 3 سال روزانه 30 نخ سیگار کشیده باشد در واقع 5/4 پاکت × سال سیگار کشیده است.

این مسئله در حقیقت نشان‌دهندة احتمال خطر بالاتر بیماری‌های مرتبط با سیگار است.

انواع درمان جایگزین نیکوتین چیست؟

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) پنج روش جایگزین نیکوتین را تأیید کرده است:

برچسب نیکوتین (نیکوتین پوستی):

این برچسب‌ها یک میزان مشخص از نیکوتین را از طریق پوست وارد بدن می‌کند. در طی چند هفته با کاهش مقادیر برچسب نیکوتین به‌تدریج وابستگی به نیکوتین از بین می‌رود.

این برچسب‌ها با یا بدون نسخه در دسترس است. و انواع مختلف آنها را می‌توان تهیه کرد.

روش استفاده از آنها موارد قابل توجه و عوارض احتمالی بر روی هر بسته ذکر شده است اگر شما به‌صورت سبک تا متوسط سیگار می‌کشید استفاده از برچسب 16 ساعته کافی است.

احتمال بروز عوارض جانبی مانند تحریک پوستی، ‌تپش قلب، ‌اختلالات خواب و سردرد زیاد نیست. اما این برچسب‌ها شب‌ها نیکوتین آزاد نمی‌کنند بنابراین در کسانی که صبح زود دچار علائم ترک هستند مفید نیست.

برچسب‌های 24 ساعته میزان ثابتی از نیکوتین را آزاد می‌کنند. این برچسب‌ها در کاهش علائم ترک در صبح زود مؤثر است ولی احتمال بروز عوارض جانبی مانند: اختلال خواب و تحریک پوست با مصرف آنها بیش‌تر است.

بسته به اندازة بدن بیش‌تر افراد سیگاری باید ابتدا ابتدا از برچسب با قدرت کامل (22-15 میلی‌گرم نیکوتین) به مدت 4 هفته و سپس برچسب ضعیف‌تر (14-5 میلی‌گرم نیکوتین) به مدت 4 هفته دیگر استفاده کرد.

برچسب پوستی را باید صبح‌ها روی پوست تمیز و خشک بدون مو چسباند.

برچسب را باید زیر گردن و بالای شانه چسباند، مثلاً بالای بازو یا قفسه سینه. FDA مصرف برچسب را برای 5-3 ماه توصیه می‌کند.

عوارض جانبی به این موارد بستگی دارد:

میزان نیکوتین.

مارک برچسب.

خصوصیات پوست (مانند واکنش پوستی به چسب).

مدت زمان استفاده از برچسب.

چگونگی استفاده از آن.

بعضی از عوارض جانبی احتمالی برچسب نیکوتین شامل این موارد است:

تحریک پوستی، قرمزی و خارش.

سرگیجه.

تپش قلب.

اختلال یا دیدن خواب آشفته.

سردرد.

تهوع.

استفراغ.

درد و سفتی عضلانی.

روش برخورد با عوارض:

هنگام استفاده از برچسب سیگار نکشید.

در صورت بروز تحریک پوستی از مارک دیگری استفاده کنید.

با استفاده از برچسب با دوز کم‌تر میزان نیکوتین مصرفی را کاهش دهید.

اختلالات خواب کوتاه مدت است و طی 4-3 روز از بین می‌رود در غیر این‌صورت، اگر از برچسب 24 ساعت استفاده می‌کنید آن را به برچسب 16 ساعته تغییر دید.

مصرف چسب را کنار بگذارید و از سایر روش‌های NRT استفاده کنید.

آدامس نیکوتین‌دار:

آدامس نیکوتین‌دار یک روش زودبازده از جایگزینی نیکوتین است که جذب نیکوتین از طریق غشاء مخاط دهان انجام می‌شود.

در اغلب کشورها شما می‌توانید بدون نیاز به نسخه، آدامس نیکوتین‌دار را خریداری کنید.

این آدامس با 2 میلی‌گرم و 4 میلی‌گرم نیکوتین موجود است.

برای نتیجه بهتر به دستورالعمل داخل جعبه عمل کنید.

آدامس را آهسته بجوید تا وقتی که متوجه مزة تند شوید. سپس آدامس را در گوشة دهان خود قرار دهید و بعد آن را به مدت 30-20 دقیقه بجوید.

غذا و نوشیدنی بر کیفیت جذب نیکوتین تأثیر می‌گذارد.

از خوردن غذاهای اسیدی و نوشیدنی‌هایی مانند قهوه و آب‌میوه‌ها و به‌طور کلی مایعات برای حداقل 15 دقیقه قبل و هنگام جویدن آدامس پرهیز کنید.

اگر بیش‌تر از یک پاکت در روز سیگار می‌کشید، ظرف 30 دقیقه پس از بیدار شدن سیگار می‌کشید و یا برای سیگار کشیدن در مناطق ممنوع مشکل دارید، باید با دوز بالاتر (4 میلی‌گرم) شروع کنید.

هرگز بیش‌تر از 20 تکه آدامس در یک روز نجوید.

آدامس نیکویتن اغلب برای 3-1 ماه و حداکثر 6 ماه از شروع مصرف توصیه می‌شود. کاهش تدریجی میزان جویدن برای قطع مصرف آن به شما کمک می‌کند.

اگر حساسیت پوستی دارید، آدامس را به برچسب ترجیح می‌دهید.

یک مزیت دیگر آدامس نیکوتینی این است که شما می‌توانید میزان نیکوتین دریافتی را کنترل کنید.

آدامس رامی‌توان هر زمان که نیاز دارید و یا یک زمان مشخص در طی روز بجوید.

بنابر بیش‌تر تحقیقاتی که اخیراً انجام شده است، استفاده در زمان مشخص کارآیی بهتری دارد.

زمانبندی 2-1 قطعه در هر ساعت بهتر است. در روش دیگر که براساس نیاز است، هر زمان که اشتیاق بیش‌تری داشتید می‌توانید آدامس بجوید.

بعضی از عوارض احتمالی آدامس نیکوتینی:

مزة بد.

تحریک گلو.

زخم دهان.

سکسکه.

تهوع.

ناراحتی جویدن.

تپش قلب.

همچنین آدامس می‌تواند به دندان‌ها و فعالیت آنها آسیب برساند.

علائم مربوط به معده و جویدن به علت استفاده نامناسب از آدامس مانند بلع نیکوتین و یا جویدن سریع آدامس است.

یکی دیگر از مضرات آدامس نیکوتینی وابستگی طولانی‌مدت است.

در حقیقت تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که 20-15 درصد از استفاده‌کنندگان آدامس نیکوتینی که سیگار را ترک کرده‌اند یک‌سال یا بیش‌تر مصرف آدامس را ادامه می‌دهند.

اگرچه حداکثر زمان توصیه شده برای استفاده از آدامس 6 ماه است ولی شاید ادامة استفاده از آدامس مناسب‌تر از بازگشت به سیگار باشد.

اما از آنجا که تحقیقات کمی بر تأثیرات استفاده طولانی‌مدت آدامس نیکوتین بر سلامتی انجام شده است اکثر مراقبان بهداشت هنوز استفاده بیش‌تر از شش ماه را محدود می‌کنند.

اسپری بینی نیکوتین:

اسپری بینی، نیکوتین را که به آهستگی از بینی جذب می‌شود وارد جریان خون می‌کند اسپری بینی نیکوتین فقط با نسخة پزشک قابل خریداری است.

اسپری بینی علائم ترک را به سرعت کاهش می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا اشتیاق به نیکوتین را مهار کنید.

سیگاری‌ها اسپری را به علت طرز استفاده آسان آن دوست دارند.

اما سازمان غذا و دارو (FDA) به استفاده‌کنندگان اخطار داده است از آنجایی که این محصول حاوی نیکوتین است در صورت ادامه مصرف، خود سبب اعتیاد می‌شود.

سازمان غذا و دارو (FDA) مصرف اسپری را به مدت 3 ماه توصیه کرده است و استفاده از آن نباید طولانی‌تر از 6 ماه بشود.

شایع‌ترین عوارض 1 تا 2 هفته طول می‌کشد و شامل این عوارض است:

تحریک بینی.

آبریزش بینی.

اشک‌ریزش.

عطسه.

تحریک گلو.

سرفه.

همچنین خطر استفاده بیش از حد نیاز وجود دارد.

اگر شما آسم، حساسیت، پولیپ بینی و یا مشکلات سینوسی دارید پزشک شما یک شکل دیگر از NRT را پیشنهاد می‌دهد.

نیکوتین استنشاقی:

نوع استنشاقی را نیز فقط با نسخه پزشک می‌توان خرید.

نیکوتین استنشاقی از لوله‌ای پلاستیکی تشکیل شده است با یک خشاب نیکوتین.

وقتی شما یک پاف را فشار می‌دهید خشاب ذرات نیکوتین را به بیرون پرتاب می‌کند. برخلاف سایر انواع استنشاقی که اکثریت دارو به ریه‌ها می‌رسد، نیکوتین استنشاقی بیش‌تر ذرات نیکوتین را به دهان می‌رساند.

نیکوتین استنشاقی به تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) رسیده است و برای استفادة جایگزینی نیکوتین به علت بیش‌ترین شباهت به سیگار کشیدن برای بعضی از سیگاری‌ها مفید است.

میزان توصیه شده 6 تا 16 خشاب در یک روز و به مدت حداکثر 6 ماه است.

شایع‌ترین عوارض جانبی در اولین استفادة استنشاقی شامل این موارد است:

سرفه.

تحریک گلو.

ناراحتی معده.

در حال حاضر روش استنشاقی گران‌ترین روش در دسترس NRT است.

برخلاف سیگارهای الکترونیک، در آزمایش‌های بالینی ثابت نشده است که در ترک سیگار مؤثر است و به تأیید سازمان غذا و دارو هم نرسیده است.

قرص‌های مکیدنی نیکوتین‌دار:

قرص‌های مکیدنی نیکوتین‌دار جدیدترین شکل NRT موجود در فروشگاه‌هاست.

بدون نیاز به نسخة‌پزشک می‌توان خرید.

مانند آدامس نیکوتینی قرص‌های مکیدنی در دو اندازه در دسترس هستند: 2 میلی‌گرم و 4 میلی‌گرم.

فرد سیگاری بر اساس اینکه چه زمانی بعد از بلند شدن از خواب اولین سیگار خود را می‌کشد یکی از این دو نوع را انتخاب می‌کند.

نحوة استفاده از قرص‌های مکیدنی نیکوتین به‌صورت برنامة 12 هفته‌ای است.

میزان مصرف توصیه شده 1 قرص هر 2-1 ساعت به مدت 6 هفته، سپس 1 قرص هر 4-2 ساعت برای 9-7 هفته و در نهایت 1 قرص هر 8-4 ساعت برای 12-10 هفته است.

تولیدکنندة قرص‌های لوزی شکل همچنین این موارد را توصیه کرده است:

وقتی استفاده از قرص را شروع کردید، دیگر به هیچ‌وجه سیگار نکشید.

15 دقیقه قبل از مصرف قرص هیچ‌چیز نخورید و ننوشید (بعضی از نوشیدنی‌ها باعث کاهش اثربخشی قرص می‌شوند).

قرص را تا زمانی که کاملاً حل شود بمکید، حدود 30-20 دقیقه.

قرص را مانند یک آب‌نبات سفت گاز نزنید و نجوید و نخورید. دارو از طریق بافت دهان جذب می‌شود.

هرگز بیش‌تر از 5 قرص در طی 6 ساعت و یا بیش‌تر از 20 قرص در یک روز مصرف نکنید.

بعد از 12 هفته مصرف قرص را متوقف کنید. اگر شما هنوز نیاز به قرص دارید با پزشک خود مشورت کنید.

اگر هنوز سیگار می‌کشید، تنباکو می‌جوید، از انفیه استفاده می‌کنید یا هر محصولی که حاوی نیکوتین است (مانند چسب نیکوتین یا سیگار نیکوتین) از قرص‌های مکیدنی، استفاده نکنید.

عوارض احتمالی قرص‌های مکیدنی شامل این موارد است:

اختلالات خواب.

تهوع.

سکسکه.

سوزش سر معده.

سردرد.

نفخ.

کدام‌یک از انواع جایگزینی برای شما مناسب است؟

هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد یک روش درمانی جایگزینی نسبت به روش دیگر برتری دارد.

وقتی شما می‌خواهید یکی از روش‌های درمان جایگزین (NRT) را برای استفاده انتخاب کنید، باید فکر کنید کدام روش برای روش زندگی و نحوة سیگار کشیدن شما مناسب است.

آیا شما به بعضی چیزها برای جویدن یا سرگرم کردن دستان خود نیاز دارید؟ و یا به دنبال راحتی زندگی روزمره هستید؟

بعضی نکات مهم برای فکر کردن دربارة آنها:

آدامس نیکوتین، قرص مکیدنی و استنشاقی‌ها انواعی هستند که شما می‌توانید در دهانتان بگذارید و میزان مصرف را برای حفظ اشتیاق به مصرف به بهترین وجه کنترل کنید.

آدامس‌های نیکوتین و قرص‌های مکیدنی عموماً بدون شکر هستند، ولی اگر شما دیابت دارید یا مشکوک به دیابت هستید، از تولیدکننده بپرسید.

اسپری بینی وقتی شما به آن احتیاج دارید بسیار سریع اثر می‌کند.

با نیکوتین استنشاقی می‌توانید ادای سیگار کشیدن را از طریق فوت کردن و توقف استنشاق درآورید.

برچسب نیکوتین راحت است و فقط یکبار در روز باید مصرف شود.

اسپری بینی و استنشاقی هردو نیاز به نسخة پزشک دارند.

بعضی‌ها نمی‌توانند از برچسب پوستی، استنشاقی و یا اسپری بینی به علت حساسیت و یا سایر عوارض استفاده کنند.

هر نوعی که شما استفاده می‌کنید، به اندازة توصیه شده و به طول مدتی که توصیه شده است، مصرف کنید.

اگر شما میزان متفاوتی مصرف کردید یا مصرف را متوقف کردید نمی‌توانید انتظار داشته باشید به‌طور مناسب عمل کند.

اگر شما سیگاری قهار هستید و یا بسیار کم سیگار می‌کشید بهتر است دربارة چگونگی تغییر میزان مصرف به بهترین میزان مورد نیازتان با پزشک مشورت کنید.

ترکیب برچسب و سایر جایگزین‌های نیکوتین:

استفاده از برچسب نیکوتین همراه با محصولات کوتاه‌اثری مانند آدامس، قرص‌های مکیدنی، اسپری بینی و استنشاقی یکی دیگر از روش‌های جایگزینی نیکوتین (NRT) است.

هدف این است که یک اندازة ثابتی از نیکوتین از طریق برچسب پوستی دریافت شود و وقتی اشتیاق زیادی داشتید که یکی از محصولات کوتاه‌اثر را استفاده کنید مطالعات کمی که بر روش جایگزینی ترکیبی – به‌صورتی که در بالا شرح داده شد- انجام شده نشان داده‌اند که این روش نسبت به روش تک‌محصولی بهتر عمل می‌کند.

هنوز تحقیقات بیش‌تری نیاز است تا این مسئله ثابت شود و میزان بی‌خطر و مؤثری پیدا شود. و روش استفادة ترکیبی جایگزینی نیکوتین هنوز از سوی سازمان غذا و دارو مورد تأیید قرار نگرفته است.

اگر شما دربارة استفادة‌ بیش از یک روش جایگزینی نیکوتین (NRT) فکر می‌کنید بهتر است از طریق مشورت با پزشکتان مطمئن شوید.

درمان جایگزین نیکوتین با دوز بالا برای سیگاری‌های قهار:

یک روش دیگر جایگزینی نیکوتین این است که دوز بالاتری از نیکوتین را، نسبت به میزان نیکوتینی که از سیگار دریافت می‌کرده است به فرد سیگاری بدهید.

گاهی این روش نیاز به میزان بالاتری از جایگزینی نیکوتین (NRT) نسبت به آنچه قبلاً استفاده می‌شده است، دارد.

میزان بالای درمان جایگزین نیکوتین (NRT) از طریق برچسب‌هایی که 63-35 میلی‌گرم تیکوتین در روز به بیمار می‌دهند بررسی شده است.

بنابر بررسی‌ها، علائم قطع مصرف با مصرف دوز بالا از بین می‌رود و اشتیاق آنها بدون اثر خرب بر قلب و جریان خون کم می‌شود.

بیماران در این بررسی‌ها به دقت تحت نظر قرار گرفته بودند برای اینکه اطمینان یابند که آنها خوب هستند و بیمار نمی‌شوند و یا مشکلی پیدا نمی‌کنند.

ولی اطلاعات بیش‌تری در این مورد در دسترس نیست و این روش باید حتماً با مشورت با پزشک یا یک راهنمای پزشکی و نظارت دقیق انجام شود.

توقف درمان جایگزینی نیکوتین:

همان‌طور که قبلاً شرح داده شد، بیش‌تر انواع درمان جایگزینی نیکوتین برای مدت محدودی باید مصرف شوند.

میزان مصرف قبل از آنکه کاملاً قطع شود باید به‌تدریج کم شود.

مطالعات هنوز برای تصحیح مصرف جایگزینی نیکوتین (NRT) ادامه دارد.

مثلاً، با اینکه برچسب اغلب به مدت 5-3 ماه استفاده می‌شود بنابر بعضی مطالعات مصرف 8 هفته یا کم‌تر بهتر است.

ولی سایر مطالعات نشان می‌دهند که وقتی جایگزینی نیکوتین به پایان می‌رسد، حتی بعد از 5 ماه، احتمال بازگشت به مصرف سیگار زیاد می‌شود.

این تفاوت‌ها به خوبی توضیح داده نشده‌اند.

مطالعات بیشتری نیاز است برای اینکه بفهمیم کدام فرد سیگاری به‌صورت موفقیت‌آمیز می‌تواند از درمان کوتاه‌تر یا طولانی‌تر نسبت به حالت معمول استفاده کند.

اگر شما احساس می‌کنیدکه نیاز به درمان جایگزینی نیکوتین به مدت متفاوت نسبت به زمان توصیه شده دارید بهتر است این مورد را برای پزشک خود توضیح دهید.

بوپروپیون (Zyban):

بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی وسیع‌الطیف است که با نسخة‌ پزشک تهیه می‌شود و سبب کاهش علائم قطع مصرف نیکوتین می‌شود.

این دارو حاوی نیکوتین نیست.

این دارو بر مواد شیمیایی مغز که وابسته به اشتیاق به نیکوتین است اثر می‌کند.

این دارو را می‌توان جداگانه و یا به‌صورت همزمان با داروهای جایگزین نیکوتین (NRT) ‌استفاده کرد.

بهترین شکل تأثیر بوپروپیون زمانی است که این دارو 2-1 هفته قبل از ترک سیگار مصرف شود.

میزان مصرف معمول یک یا دو قرص 150 میلی‌گرمی در روز است.

اگر شما سابقة‌صرع داشته‌اید، مصرف‌کننده قهار الکل هستید، ضربه شدید به سر داشته‌اید، بیماری دو قطبی (سرخوشی –افسردگی) دارید و یا بیماری انورکسی و یا بی‌اشتهایی عصبی (اختلالات خوردن)‌دارید نباید این دارو را مصرف کنید.

بعضی از پزشکان معمولاً برای کسانی که شدیداً به سیگار اعتیاد دارند در مان ترکیبی توصیه می‌کنند مانند بوپروپیون همراه با یک برچسب نیکوتین و یا یک روش کوتاه‌مدت NRT (مانند آدامس یا قرص‌های مکیدنی).

در بعضی افراد روش‌های ترکیبی، از استفاده هر یک به تنهایی مؤثرتر عمل می‌کند.

وارنیکلین (ChanTix):

وارنیکلین داروی نسخه‌ای جدیدی است که به افراد کمک می‌کند تا سیگار را ترک کنند.

نحوة اثر این دارو تداخل با گیرنده‌های نیکوتین در مغز است.

این دارو به دو شکل اثر می‌کند: نیاز فیزیکی شخص به سیگار را کاهش می‌دهد و نیز علائم ترک نیکوتین را کاهش می‌دهد.

بنابر چندین مطالعه این دارو احتمال ترک سیگار را بیش‌تر از دو برابر می‌کند.

بعضی از مطالعات نشان داده‌اند که این دارو حداقل در کوتاه‌مدت بهتر از بوپروپیون عمل می‌کند.

وارنیکلین به‌صورت قرص وجود دارد و باید بعد از خوردن غذا با یک لیوان پر از آب مصرف شود.

بعد از 8 روز اول مصرف قرص، میزان مصرف روزانه افزایش می‌یابد.

میزان شروع یک قرص0.5 میلی‌گرم در روز است برای 3 روز اول.

سپس 2 قرص 0.5 میلی‌گرم در روز برای 4 روز بعدی.

در شروع هفتة دوم میزان مصرف به 1 میلی‌گرم هر صبح و هر عصر افزایش می‌یابد.

بیمارانی که با میزان‌های بالای مصرف مشکلاتی دارند، بهتر است در طی زمان ترک میزان کم‌تری مصرف کنند.

این دارو به مدت 12 هفته مصرف می‌شود، اما برای کسانی که در طی این مدت ترک می‌کنند می‌توان یک 12 هفتة دیگر هم برای اینکه دوام ترک را افزایش دهیم تجویز کرد.

عوارض گزارش شده از وارنیکلین عبارتند از سردرد، تهوع و استفراغ، مشکلات خواب، رویاهای غیرمعمول، نفخ شکم و تغییر در حس چشایی، همچنین اخیراً گزارش‌هایی از افسردگی، فکر خودکشی، اقدام به خودکشی، تغییر رفتار در بیمارانی که این دارو را مصرف کرده‌اند ذکر شده است.

کسانی که این علائم را دارند باید سریعاً با پزشک خود تماس بگیرند.

این عوارض شاید رخ بدهند، ولی اغلب این دارو را به خوبی تحمل می‌کنند.

از آنجایی که وارنیکلین داروی جدیدی است هنوز بررسی‌های زیادی انجام نشده است که مشخص کند این دارو به‌صورت مصرف همزمان با داروهای جایگزین نیکوتین بدون اشکال است یا نه.

مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده پیشنهاد کرده است که مصرف این دارو همراه با درمان جایگزین نیکوتین NRT اشکالی ندارد.

اما کارخانه تولیدکننده وارنیکلین هشدار داده است در کسانی‌که این دارو را همزمان با NRT مصرف می‌کنند عوارضی مانند تهوع و سردرد بیش‌تر رخ می‌دهد و به بررسی‌های بیش‌تری نیاز است.

داروهای دیگر ترک سیگار که به تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) نرسیده‌اند:

برای کسانی‌که از داروهای مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) برای ترک سیگار نمی‌توانند استفاده کنند یا برای کسانی ‌که قادر به ترک نیستند داروهای دیگری در دست بررسی است.

این داروها را سازمان کیفیت و تحقیقات بهداشتی توصیه می‌کند ولی مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) نیست و به‌صورت بدون برچسب مصرف می‌شود.

این داروها را فقط می‌توان با نسخة پزشک تهیه کرد و برای سیگاری‌های حامله، افراد زیر 18 سال و یا کسانی‌که در طی روز کم‌تر از 10 عدد سیگار می‌کشند توصیه نمی‌شود.

نورتیلیپتیلین:

این یکی از داروهای ضد افسردگی قدیمی است. وقتی این دارو را برای سیگاری‌ها مصرف می‌کنند احتمال ترک موفقیت‌آمیز سیگار را دو برابر می‌کند.

این دارو را برای اینکه به یک سطح ثابت در بدن برسد باید 28 تا 10 روز قبل از ترک سیگار استفاده کرد.

بعضی از افراد عوارضی مانند افزایش ضربان قلب، تاری دید، اختلال در ادرار کردن، خشکی دهان، یبوست، افزایش یا کاهش وزن و کاهش فشار خون در هنگام ایستادن پیدا می‌کنند.

این دارو می‌تواند دقت شما در رانندگی و یا کار کردن با ماشین‌ها را از بین ببرد و نباید با داروهایی که عوارض را تشدید می‌کنند مصرف شوند.

پیش از شروع دارو مطمئن شوید که پزشک و داروساز از سایر داروهای مصرفی شما اطلاع دارند.

همچنین مطمئن شوید که شما می‌دانید چگونه این دارو را شروع کنید و وقتی زمان قطع دارو رسید می‌دانید چگونه دارو را به‌تدریج کاهش دهید.

میزان مصرف نورتیلیپتیلین باید به آهستگی کاهش یابد، زیرا قطع ناگهانی دارو بدون عوارض امکانپذیر نیست.

بیماران با مشکلات قلبی این دارو راباید با دقت مصرف کنند.

کلونیدین:

کلونیدین دارویی قدیمی است که FDA جهت درمان فشار خون بالا توصیه کرده است.

جهت ترک سیگار می‌توان 2 قرص در 2 وعده یا برچسب‌های پوستی هفتگی استفاده کرد. مطالعه‌ای بر روی سیگاری‌های قهار که سایر روش‌های ترک در آنها مؤثر نبوده است، با مصرف کلونیدین به مدت 4 هفته، احتمال ترک موفق سیگار 2 برابر شده است.

قبل از مصرف این دارو مطمئن شوید که پزشک یا داروساز شما از سایر داروهای مصرفی شما مطلع است. عوارض جانبی عمدة کلونیدین شامل یبوست، سرگیجه، گیجی، خشکی دهان و خستگی غیر طبیعی است. احتمال بروز عوارض جانبی مهم مثل واکنش‌های

ساسیتی، کاهش ضربان قلب و فشار خون خیلی بالا یا پایین زیاد نیست.

کنترل فشار خون توسط پزشک حین مصرف این دارو لازم است.مصرف این دارو ممکن است بر توانایی رانندگی یا فعالیت کاری شما تأثیر بگذارد.

مصرف کلونیدین را می‌توان از 3 روز قبل از تصمیم به ترک سیگار یا همان روز قطع مصرف شروع کرد. همانند نورتیلیپتیلین مصرف این دارو را نیز بنباید ناگهانی قطع کرد.

برای جلوگیری از بروز افت فشار خون، بی قراری، کاهش هوشیاری یا لرزش باید مصرف آن به‌تدریج طی 2 تا 4 روز کاهش یابد.

سایر روش‌های ترک سیگار

روش‌های دیگری هم وجود دارد که در بعضی موارد کمک می‌کند ولی دلایل قوی وجود ندارد که این روش‌ها احتمال ترک سیگار را افزایش بدهد.

هیپنوتیزم:

روش‌های هیپنوتیزم بسیار مختلف است به‌طوری که ارزیابی آنها در حد یک روش ترک سیگار مشکل است. در اکثر بررسی‌های انجام شده کارکرد هیپنوتیزم به عنوان روش کمکی به ترک سیگار موفقیت‌آمیز نبوده است. با این‌حال، هنوز بعضی‌ها این روش را مؤثر می‌دانند. اگر می‌خواهید این روش را امتحان کنید از پزشک خود بخواهید تا یک هیپنوتراپیست مجرب را به شما معرفی کند.

طب سوزنی:

از این روش هم در ترک سیگار استفاده شده است ولی شواهد محدودی مبنی بر مؤثر بودن آن وجود دارد. از طب سوزنی در ترک سیگار در بعضی جاها استفاده می‌شود. بری دسترسی به فهرست متخصصان طب سوزنی با آکادمی طب سوزنی آمریکا تماس بگیرید.

لیزر درمانی با شدت کم:

این روش که به آن لیزر سرد نیز می‌گویند با طب سوزنی در ارتباط است. از لیزر سرد گاهی در طب سوزنی استفاده می‌کنند. در این روش به جای سوزن از لیزر برای تحریک نقاط خاصی از بدن استفاده می‌شود. این روش موجب آرامش فرد و آزاد شدن اندورفین (ماده ضد درد که بدن به‌طور طبیعی می‌سازد) می‌شود که تأثیر نیکوتین را بر مغز تقلید می‌کند و انرژی بدن را جهت غلبه بر وابستگی به سیگار تنظیم می‌کند. علی رغم برخی گزارش‌ها مبنی بر موفقیت این روش، هنوز شواهد کافی به نفع استفاده از این روش درمانی وجود ندارد.

استفاده از فیلتر:

استفاه از فیلترهایی که جذب نیکوتین و تار موجود در سیگار را محدود می‌کند نقشی در ترک سیگار ندارد. در واقع بررسی‌ها نشان می‌دهد سیگاری‌هایی که از فیلتر هنگام سیگار کشیدن استفاده می‌کنند تمایل بیش‌تری به مصرف سیگار پیدا می‌کنند.

بازدارنده‌های کشیدن سیگار:

روش‌های دیگری هم برای کمک به ترک سیگار تجربه شده است. مثل استفاده از محصولاتی که طعم تنباکو را تغییر می‌دهد یا رژیم‌های غذایی ترک سیگار که میزان تمایل به نیکوتین را کم می‌کند و نهایتاً ترکیباتی از ویتامین‌ها. در حال حاضر شواهد اندکی مبنی بر مؤثر بودن این روش‌ها به‌دست آمده است.

مکمل‌ها و داروهای گیاهی:

شواهد علمی در حمایت از استفاده از هومیوپاتی و مکمل‌های گیاهی برای ترک سیگار اندک است. از آنجا که این مواد به عنوان مکمل‌های غذایی (و نه دارو) به فروش می‌روند نیازی به تأیید FDA ندارند. شرکت‌های سازنده نیازی به تضمین مؤثر بودن و حتی بی‌خطر بودن این مواد ندارند. پیش از استفاده از هر محصولی برای کمک به ترک سیگار به برچسب آن دقت کنید. مؤثر بودن هیچ‌یک از مکمل‌های غذایی در ترک سیگار به اثبات نرسیده است. بیش‌تر این مکمل‌ها شامل مواد گیاهی و بدون نیکوتین است و شواهدی از تأثیر آنها در ترک سیگار وجود ندارد.

درمان ترکیبی آتروپین و اسکوپولامین:

برخی از کلینیک‌های ترک سیگار جهت کاهش علائم قطع از داروهایی مانند آتروپین و اسکوپولامین استفاده می‌کنند. این داروها اثر استیل کولین یک انتقال دهنده عصبی را در دستگاه عصبی مسدود می‌کنند. از این داروها که به‌طور کلی داروهای آنتی کولینرژیک گفته می‌شود اکثراً در درمان اختلالات گوارشی و بیماری پارکینسون استفاده می‌شود. از این روش در افراد باردار، بیماران قلبی، آب سیاه (گلوکوم) Glaucoma و فشار خون بالا نباید استفاده کرد.

درمان اکثراً شامل تزریق این داروها در درمانگاه و سپس استفاده از قرص‌های خوراکی و برچسب پوستی در پشت گوش برای چند هفته است. در صورت بروز عوارض جانبی از سایر داروها استفاده می‌شود. عوارض جانبی این روش؛ سرگیجه، یبوست، خشکی دهان، تغییرات احساس مزه و بو، اختلال ادرار و تاری دید است.

بعضی کلینیک‌ها درصد موفقیت بالایی را با این روش گزارش کرده‌اند ولی شواهد علمی تأیید شده در این زمینه اندک است. هم آتروپین و هم اسکوپولامین داروهای تأیید شده از سوی FDA جهت استفاده‌های دیگر هستند ولی به‌طور رسمی جهت ترک سیگار تأیید نشده‌اند. پیش از ورود به چنین برنامه‌های درمانی لازم است در مورد میزان موفقیت طولانی‌مدت آن (حداقل یک‌سال) با کلینیک صحبت کنید. این داروها تنها بر جنبة جسمی وابستگی به سیگار تأثیر دارد لذا برنامة ترک سیگار مبتنی بر آنها باید شامل مشاوره و سایر روش‌های مؤثر بر جنبة روانی وابستگی به سیگار نیز باشد.

سایر ترکیبات توتون یا نیکوتین که FDA تأیید نکرده است.

قرص‌ها و بسته‌های خوراکی توتون

قرص‌های حاوی توتون (مانند Ariva و Interva) و بسته‌های کوچک توتون (مانند Reval و Exalt) هم به‌عنوان مواد حاوی نیکوتین جهت کمک به ترک سیگار فروخته می‌شوند. براساس نظر FDA این محصولات دهانی توتون مانند توتون جویدنی در ترک سیگار مؤثر نیست. شواهدی مبنی بر تأثیر این مواد بر ترک سیگار وجود ندارد. علی رغم روش‌های علمی کمک به ترک سیگار مانند محصولات جایگزین نیکوتین، داروهای ضد افسردگی، مسدود کننده‌های گیرندة نیکوتین و رفتاردرمانی، اسنفاده از این محصولات دهانی تنباکو در کمک به ترک سیگار ارزیابی نشده است.

می‌دانیم که این محصولات مثل توتون جویدنی حاوی مواد سرطان‌زاست.

این محصولات عامل ایجاد برخی سرطان‌های حفرة دهان و بیماری‌های لثه است. این مواد همچنین بافت استخوانی دندان را تخریب می‌کند و موجب ریزش دندان‌ها می‌شود.

برخی مطالعات نشان‌دهنده تأثیر بالقوه این ترکیبات بر سیستم قلب و عروق و افزایش بروز سایر سرطان‌ها است. این مواد همچنین موجب بوی بد دهان و تغییر رنگ دندان‌ها می‌گردند.

سیگار الکترونیک

در سال 2004 یک شرکت چینی نوعی سیگار الکترونیک شامل باتری و تراشة الکترونیک اختراع کرد. این وسیله دقیقاً شبیه سیگار طراحی شده است که نوک آن روشن می‌شود. وقتی فرد سیگاری این وسیله را پک می‌زند، ترکیبی از بخار و طعم‌دهنده‌ها و نیکوتین مشابه سیگار وارد بدن فرد می‌شود. فرد سیگاری این ترکیبات را مانند دود سیگار استنشاق می‌کند و نیکوتین موجود در آن جذب خون می‌شود.

سیگار الکترونیک همراه با کارتریج نیکوتین و مواد طعم‌دهنده به فروش می‌رسد. چندین مارک مختلف از این سیگارها هم‌اکنون در دسترس است. این سیگارها اکثراً وسیله‌ای است برای تأمین نیکوتین در محل‌هایی که کشیدن سیگار ممنوع است، ‌ولی می‌تواند به‌عنوان روش کمکی در ترک سیگار نیز به‌کار گرفته شود. مقدار نیکوتین موجود در این وسایل از مقادیر خیلی بالا تا سیگارهای بدون نیکوتین متغیر است.

مطالعات منتشر شده‌ای در زمینة تأثیر این وسایل در ترک سیگار وجود ندارد.

مطالعة بالینی در این مورد هنوز به تأیید FDAنرسیده است. تا سال 2009 هنوز FDAاین سیگارهای الکترونیک را به‌عنوان یک وسیلة‌پزشکی تأیید نکرده است. هنوز ابهاماتی دربارة بی‌خطر بودن ترکیبات استنشاقی این وسایل وجود دارد. اکثراً ترکیبات موجود در این سیگارهای الکترونیک روی آنها درج نشده است لذا فرد مصرف‌کننده نمی‌داند چه چیزی را معرف می‌کند. حتی ترکیبات بی‌خطر خوراکی هم معمولاً برای بافت ریه مضر هستند.

اطلاعات جدیدتر از FDA حاکی از این‌است که این وسایل چندان هم بی‌خطر نیست. تحلیل ترکیبات موجود در دو مارک معروف از این سیگارهای الکترونیک در سال 2009 نشان‌دهندة وجود ترکیبات سرطان‌زا در آنها بوده است.

ناخالصی‌های دیگری هم در ترکیب این سیگارها گزارش شده است. مثلاً در یکی از این سیگارهای الکترونیک، ‌دی اتیلن گیلکول یک مادة سمی موجود در ضد یخ یافت شده است.

اطلاعاتی هم در مورد احتمال اختلال کارکرد این وسایل الکترونیک مطرح شده است. میزان نیکوتین هر پک سیگار حتی در صورت یکسان بودن میزان نیکوتین کارتریج‌ها، ممکن است متفاوت باشد. بررسی‌ها همچنین وجود مقادیر اندکی نیکوتین را در کاتریج‌هایی که بدون نیکوتین برچسب زده شده‌اند ثابت می‌کند.

همانند سایر انواع نیکوتین، سیگارهای الکترونیک و نیکوتین آنها برای کودکان و حیوانات خانگی سمی است. همچنین خطر خفگی با آنها نیز وجود دارد.

آب‌نبات چوبی و کرم لب نیکوتینی

در گذشته بعضی داروخانه‌ها محصولی به صورت آب‌نبات چوبی نیکوتینی تولید می‌کردند. این آب‌نبات‌ها معمولاً حاوی نیکوتین سالیسیلات به همراه شیرین‌کننده است. نیکوتین سالیسیلات را FDA به‌عنوان یک دارو تأ‌یید نکرده است. سازمان غذا و دارو  (FDA) مصرف این محصولات را غیر قانونی اعلام کرده است. FDA همچنین می‌گوید که «در صورت استفاده از محصولات شبیه آب‌نبات احتمال دارد کودکان آن را اشتباهی بخورند».

آب حاوی نیکوتین و ویفر حاوی نیکوتین

این محصولات هم به‌عنوان جایگزینی جهت تأمین نیکوتین در مناطقی که سیگار کشیدن ممنوع است، تبلیغ می‌شود. این محصولات به‌عنوان درمان کمکی ترک سیگار استفاده نمی‌شود و ابهامات زیادی در مورد بی‌خطر بودن آنها وجود دارد. مصرف اتفاقی کودکان یا حیوانات خانگی از بعضی از این محصولات خطرناک است و در نگهداری از این مواد باید دقت کافی داشت.

سخنی دربارة میزان ترک موفقیت‌آمیز:

قبل از آنکه شما شروع به استفاده از درمان جایگزین نیکوتین کنید و یا در یک کلاس و یا یک برنامة ترک سیگار شرکت کنید، باید به میزان موفقیت آن روش توجه کنید.

تعیین میزان موفقیت برنامه ترک سیگار به دلایل متعددی دشوار است.

اول اینکه همة برنامه‌های ترک موفقیت‌آمیز را یک راه یکسان تعیین نمی‌کند.

ترک موفقیت‌آمیز یعنی اینکه یک فرد در انتهای برنامه سیگار نمی‌کشد؟

بعد از 3 ماه سیگار نمی‌کشد؟ بعد از 6 ماه؟ 1 سال؟

آیا مصرف سیگار کم‌تر موفقیت حساب می‌شود؟

اگر برنامه‌ای که شما به آن تمایل دارید معتقد است که میزان ترک موفقیت‌آمیز را بالا می‌برد دربارة جزئیات بیش‌تر سؤال کنید که ترک موفقیت‌آمیز چگونه مشخص می‌شود و چگونه میزان موفقیت بیماران پیگیری می‌شود.

واقعیت این است که برنامه‌های ترک سیگار مانند سایر برنامه‌های درمان اعتیاد، اغلب با میزان کمی از موفقیت همراه است.

ولی این بدین معنا نیست که آنها بی‌ارزش‌اند و شما باید ناامید شوید.

میزان ترک موفق به خود شما بستگی دارد و در تسلط خود شماست.

میزان موفقیت به‌صورت کلی:

تنها 7-4 درصد از افراد با سعی و تلاش و بدون دارو و یا سایر کمک‌ها قادر به ترک سیگار هستند.

بنابر مطالعات در مجله‌های پزشکی، بین 33-25 درصد سیگاری‌ها که از دارو استفاده کرده‌اند می‌توانند بعد از 6 ماه همچنان سیگار نکشند.

همچنین مطالعات اخیر نشان داده‌اند که گاهی ترکیبی از داروها بهتر از استفاده هریک به تنهایی مفید است.

رفتاردرمانی و روش‌های حمایتی میزان ترک موفقیت‌آمیز را افزایش می‌دهند. داخل جعبه‌های هریک از محصولاتی را که استفاده می‌کنید بررسی کنید.

اگر کارخانه تولیدکننده شماره تلفن رایگان برای مشاوره پیشنهاد داده است، آن را یادداشت کنید.

چگونه ترک کنیم

سیگاری‌ها اغلب می‌گویند «به من نگو چرا باید ترک کنم، بگو چگونه ترک کنم».

یک راه مشخص برای ترک وجود ندارد، ولی بعضی عناصر کلیدی برای ترک موفقیت‌آمیز وجود دارد.

چهار عامل کلیدی در ترک سیگار عبارتند از:

برای ترک تصمیم بگیرید.

تاریخ ترک را تعیین کنید و یک روش ترک را انتخاب کنید.

با علائم قطع مصرف کنار بیایید.

به سیگار نکشیدن ادامه دهید.

تصمیم بگیرید ترک کنید:

تصمیم برای ترک سیگار کاری است که فقط خود شما می توانید انجام دهید.

شاید دیگران بخواهند شما ترک کنید ولی همت واقعی را شما باید به خرج دهید.

فکر کنید چرا می‌خواهید ترک کنید.

آیا نگران هستید که بیماری‌های ناشی از سیگار را بگیرید؟

آیا واقعاً قبول دارید که مزایای ترک سیگار بیش‌تر از مزایای سیگار کشیدن است؟

آیا شخصی را که به علت مصرف سیگار سلامتیش به خطر افتاده است می‌شناسید؟

آیا جداً می‌خواهید ترک کنید؟

اگر شما دربارة ترک فکر می‌کنید، یک تاریخ مشخص و تعیین یک روش، شما را در مرحله بعدی قرار می‌دهد.

یک تاریخ و یک برنامه برای ترک مشخص کنید.

یک روز را برای ترک انتخاب کنید.

زمانی که شما برای ترک تصمیم گرفتید، باید برای انتخاب یک تاریخ برای ترک آماده شوید این یک قدم خیلی مهم است.

یک روز خاص در ماه بعد را برای روز ترک انتخاب کنید.

تاریخ انتخاب شدة خیلی دور معمولاً سبب تغییر نظر شما می‌شود.

اما به خودتان زمان کافی بدهید تا آماده شوید و یک برنامه خاص داشته باشید.

شما باید یک تاریخ با یک معنی خاص انتخاب کنید مانند روز تولد، سالگرد

و یا شما شاید بخواهید یک روز تصادفی را انتخاب کنید.

روز را در تقویم خود مشخص کنید.

یک تصمیم قوی برای ترک در آن روز بگیرید.

برنامه‌ریزی جهت نسخة دارویی

به خاطر داشته باشید اگر شما برای استفاده از یک دارو نیازمند نسخه‌اید، باید با پزشکتان دربارة گرفتن نسخه جدید تهیة دارو برای روز ترکتان صحبت کنید.

اگر شما می‌خواهید از بوپروپیون (Zyban) و یا وارنیکلین (Chantix) استفاده کنید، باید استفاده از دارو را یک هفتة کامل پیش از شروع ترک شروع کنید.

اگر شما یکی از این داروها را استفاده می‌کنید باید یک هفته قبل از روز ترک روزی را مشخص کنید تا به خاطر داشته باشید که این داروها را شروع کنید.

برای روز ترک آماده شوید

تنها یک راه درست برای ترک وجود ندارد. اغلب سیگاری‌ها ترجیح می‌دهند مصرف سیگار را یکباره و در یک لحظه قطع کنند.

آنها تا روز ترک سیگار می‌کشند و سپس ترک می‌کنند و یا یک یا دو هفته قبل از روز ترک سیگار کم‌تری می‌کشند. راه دیگر مستلزم این است که شما هر روز کم‌تر سیگار بکشید. با این روش شما میزان نیکوتین بدنتان را آرام آرام کم می‌کنید.

شما شاید به جای سیگار کشیدن یک لیوان قهوه بنوشید و یا تصمیم بگیرید که فقط در زمان مشخصی از روز سیگار بکشید.

اگرچه به نظر می‌رسد که کاهش تدریجی مصرف موجب کاهش علائم ترک می‌شود ولی در عمل انجام دادن چنین کاری سخت است.

ترک سیگار بسیار شبیه کاهش وزن است. این کار نیاز به یک ارادة قوی در طی یک زمان طولانی دارد.

سیگاری‌ها شاید آرزو می‌کنند که کاش گلوله‌ای جادویی، یک قرصی یا یک راهی برای ترک بدون درد و ساده وجود داشت، ولی هرگز چنین چیزی وجود ندارد.

مواد جایگزین نیکوتین برای کاهش علائم ترک مفیدند ولی بهترین کاربرد اینها زمانی است که این مواد به‌عنوان یک قسمت از یک برنامة ترک سیگار که شامل جنبه‌های فیزیکی و روانی است، استفاده شوند.

بعضی از گام‌ها که شما را برای روز ترک آماده می‌کنند:

یک تاریخ را مشخص کنید و آن را در تقویمتان بنویسید.

به دوستان و اقوام بگویید که دارید در فلان روز ترک می‌کنید.

از شر همه سیگارها و جاسیگاری‌ها در خانه، ماشین و محل کارتان راحت شوید.

مواد جایگزین خوراکی – آدامس‌بدون قند، تکه هویج، آب‌نبات سفت، قهوة مخلوط، آب‌میوه و سایر خوراکی‌ها را آماده کنید.

برای یک روش تصمیم بگیرید. آیا از NRT و یا سایر داروها استفاده خواهید کرد؟ آیا در یک کلاس ترک سیگار حضور خواهید یافت؟

در این صورت همین الان اعلام کنید.

مرین کنید که بگویید «نه متشکرم، من سیگار نمی‌کشم.»

یک حامی دست و پا کنید. این حامی می‌تواند کلاس‌های گروهی، گروه ترک نیکوتین باشد یا یک دوست و یا یک فامیل، که به‌صورت موفقیت‌آمیز ترک کرده است و می‌خواهد به شما کمک کند.

از دوستان و خانواده‌تان که هنوز سیگار می‌کشند بخواهید دور و بر شما سیگار نکشند و یا وقتی شما را می‌بینند سیگار را دور بیندازند.

اگر شما از بوپروپیون و یا وارنیکلین استفاده می‌کنید از یک هفته قبل مصرف دارو را شروع کنید تا به روز ترک برسید.

به تلاش‌های گذشته‌تان برای ترک فکر کنید. سعی کنید مشخص کنید انجام چه کارهایی به شما کمک کرده و چه کارهایی ناموفق بوده است.

ترک موفقیت‌آمیز موضوعی است که به برنامه و اراده شما بستگی دارد و اتفاقی نیست.

همین الان برای برنامه‌تان تصمیم بگیرید.

بعضی از روش‌ها شامل استفاده از جایگزین‌های نیکوتین و یا سایر داروها، شرکت در کلاس‌های ترک سیگار، استفاده از مواد کمک آموزشی مانند کتاب‌ها و بروشورها و یا ترکیبی از این روش‌هاست.

برای اینکه بهترین اقبال را در ترک داشته باشید، برنامة‌شما باید شامل 2 و یا بیش‌تر از این قسمت‌ها باشد.

روز ترک شما

در روز ترک هدف‌های زیر را دنبال کنید:

سیگار نکشید. این یعنی، اصلاً سیگار نکشید حتی یک پک!

فعالیتتان را حفظ کنید – قدم بزنید، ورزش کنید و یا هر فعالیتی که دوست دارید.

آب و آب‌میوه فراوان مصرف کنید.

اگر تصمیم گرفته‌اید، مصرف نیکوتین جایگزین را شروع کنید.

به کلاس ترک سیگار بروید، یا از برنامة خودآموز استفاده کنید.

ز موقعیت‌هایی که باعث ترغیب شما به کشیدن سیگار می‌شوند اجتناب کنید.

مصرف الکل را کاهش دهید و یا اصلاً استفاده نکنید.

دربارة تغییر کارهای روزمره فکر کنید. از راه متفاوتی به سر کارتان بروید، به‌جای قهوه چای بنوشید. صبحانه‌تان را در محلی دیگر و یا غذاهای متفاوتی بخورید.

دربارة انواع فکرها و احساساتی که هنگام تلاش برای ترک به سراغتان می‌آید بیش‌تر بخوانید و جست‌وجو کنید.

با علائم قطع مصرف کنار بیایید.

علائم ترک نیکوتین دو جنبه دارند: جسمی و روانی.

جایگزینی نیکوتین و سایر داروها بسیاری از علائم جسمی را کاهش می‌دهند.بیش‌تر سیگاری‌ها مشکلات بزرگ‌تری با قسمت روانی دارند.

اگر شما سیگاری هستید، سیگار کشیدن با هر کاری که شما انجام می‌دهید تنیده شده است –بلند شدن در صبح، خوردن، خواندن، دیدن تلویزیون و نوشیدن قهوه.

قطع رابطة‌سیگار کشیدن و این فعالیت‌ها نیاز به زمان دارد. به همین علت است که حتی اگر از مواد جایگزین نیکوتین استفاده کنید شما هنوز هم تمایل شدیدی به سیگار کشیدن دارید.

بهانه تراشی بی‌مورد

یک راه برای غالب شدن بر این اشتیاق و میل شدید، توجه و شناخت بهانه تراشی‌های واهی است. بهانه تراشی به معنی فکر غلطی است که بر پایه‌های نادرست بنا شده است.

اگر به این افکار بها دهید توجیهی در جهت سیگار کشیدن برای خود دست و پا می‌کنید.

اگر قبلاً تلاش ناموفق در ترک سیگار داشته‌اید احتمالاً با بسیاری از این بهانه تراشی‌ها آشنایی دارید:

امروز روز خوبی نیست. فردا ترک می‌کنم.

ایراد من فقط همین یک چیز است؟

واقعاً سیگار کشیدن بد است؟ فلانی یا بهمانی تمام عمرش را سیگار کشید و بیش‌تر ا ز90 سال هم عمر کرد.

آلودگی هوا که بدتر است.

بالاخره آدم که نباید بدن سالم به گور ببرد.

زندگی بدون سیگار که مزه‌ای ندارد.

شاید بتوانید چیزهای بیش‌تری را به فهرست بالا اضافه کنید. وقتی نخستین روزهای بدون سیگار را می‌گذرانید همة چیزهایی را که به ذهنتان می‌آید بنویسید و آنها را بشناسید. مواظب وسوسه‌هایی باشید که می‌توانند شما را تحریک کنند که دوباره سیگار بکشید.

مواظب اینها باشید، هر وقت که شما سعی می‌کنید ترک کنید، این وسوسه‌ها سر و کله‌شان پیدا می‌شود.

بعد از اینکه شما فکرتان را نوشتید بگذارید از ذهنتنان بیرون بروند.

به کارهایی که حواستان را پرت می‌کند بپردازید، کار دیگری بکنید و یا سایر راه‌هایی را بروید که فکر شما را مشغول چیزهای دیگر می‌کنند.

از افکار زیر کمک بگیرید تا ارادة ترک شما را پابرجا کنند:

از چیزهای وسوسه انگیز دوری کنید

از افراد و چیزهایی که شما را برای کشیدن سیگار وسوسه می‌کنند دوری کنید.

بعداً شما با اعتماد به نفس بیش‌تری این مشکل را حل می‌کنید.

عادت‌های خود را تغییر دهید

آب‌میوه یا آب را جایگزین الکل یا قهوه کنید. راه متفاوتی را برای کار پیدا کنید. پیاده‌روی سبک را جایگزین خوردن قهوه برای استراحت کنید.

• جایگزین‌ها

دهانتان را به مواد جایگزین مشغول کنید، موادی مانند آدامس بدون شکر و یا آب‌نبات، سبزی‌های سفت مانند تکه‌های هویج یا تخمة آفتابگردان. بعضی افراد قهوه مخلوط می‌جوند.

• فعالیت‌ها

کارهایی را که اضطراب شما را کم می‌کنند انجام دهید.

فعالیت‌ها و یا سرگرمی‌هایی که دست شما را مشغول نگه می‌دارد مانند کار با سوزن یا کار با چوب برای کم کردن میل شما به سیگار کشیدن کمکتان می‌کنند.

دوش آب گرم بگیرید، فعالیت کنید و یا کتاب بخوانید.

• نفس عمیق بکشید

وقتی شما سیگار می‌کشید نفس عمیق می‌کشید تا سیگار را استنشاق کنید.

وقتی اشتیاق برای سیگار دارید یک نفس عمیق بکشید و تصور کنید که ریه‌های شما از هوای تمیز و تازه پر شده‌است.

به خاطر بیاورید چه هدفی از ترک کردن دارید و چه منافعی از ترک سیگار به شما می‌رسد.

• به تأخیر انداختن

هر وقت احساس کردید می‌خواهید یک سیگار روشن کنید، کمی معطل کنید.

به خودتان بگویید باید حداقل 10 دقیقه صبر کنم. اغلب این کلک کوچک کمک می‌کند تا اشتیاقتان را برای کشیدن سیگار کم کنید.

• به خودتان جایزه بدهید

وقتی کاری انجام می‌دهید که آسان نیست، مستحق جایزه هستید.

پولی را که باید صرف خرید دخانیات می‌کردید در هر روز در یک ظرف بزرگ قرار دهید و آخر هفته با آن خرید کنید.

یک مجله یا کتاب بخرید، برای غذا خوردن بیرون بروید، یک سرگرمی تازه پیدا کنید و یا یک کلاس یوگا بروید و یا پولتان را برای یک خرید بزرگ جمع کنید.

همچنین می‌توانید راه‌هایی را انتخاب کنید که نیاز به خرج کردن پول ندارند: رفتن به پارک، به کتابخانه و بررسی اخبار محلی برای دیدن موزه‌ها، مراکز عمومی و کالج‌هایی که کلاس‌های رایگان دارند، نمایشگاه‌ها، فیلم و سایر کارها.

ترک پایدار

به خاطر بیاورید مارک توآین چه گفته است؟

ممکن است شما هم قبلاً بارها ترک کرده باشید. در این‌صورت، باید بدانید که حفظ ترک در نهایت، طولانی‌ترین و مهم‌ترین قسمت این روند است.

می‌توانید از همان روش‌هایی که برای عبور از ترک استفاده کردید برای پایداری در ترک هم کمک بگیرید.

پیشاپیش برای زمان‌هایی که برای کشیدن سیگار وسوسه می‌شوید برنامه بریزید که چگونه با این موقعیت وسوسه‌انگیز مقابله کنید.

خطرناک‌ترین حالت، شاید، یک میل شدید غیر قابل پیش‌بینی برای کشیدن سیگار است که گاهی از پس ماه‌ها و یا سال‌ها بعد از ترک شما را در تنگنا می‌گذارد.

برای عبور از این مرحله بدون بازگشت، این کارها را تمرین کنید:برای عبور از این مرحله بدون بازگشت، این کارها را تمرین کنید:

دلایلی را که برای ترک داشتید مرور کنید و در مورد همة فوایدی که ترک برای سلامت شما، سرمایه‌تان و افراد فامیلتان دارد فکر کنید.

به‌خاطر داشته باشید نباید حتی به سیگار لب بزنید.

از شر تمایل به سیگار کشیدن خلاص شوید. این خواست از بین خواهد رفت، ولی فریب نخورید که فکر کنید فقط همین یکبار است.

الکل مصرف نکنید. نوشیدن الکل ترک موفقیت‌آمیز شما را به خطر می‌اندازد.

اگر دربارة افزایش وزن نگران هستید، بعضی مواد انرژی‌زای سالم استفاده کنید و وزن خود را با ورزش حفظ کنید.

تصحیح اشتباه کشیدن سیگار

اگر شما سیگار بکشید چه می‌شود؟ اینکه اشتباهی اتفاق بیفتد یا اینکه سلسلة اشتباه‌های پی‌درپی بشود، اختیارش با شماست. اشتباه یکبار است که می‌شود زود درستش کرد یا مجدداً سیگار کشیدن را از سر گرفت؟ شما می‌توانید این اشتباه را تکرار کنید و به سیگار کشیدن ادامه بدهید و یا به ایراد کار نگاه کنید و مجدداً برای دور ماندن از کشیدن سیگار تصمیم بگیرید.

حتی اگر به سمت سیگار هم برگشته‌اید، سعی کنید ناامید نشوید.

تعداد خیلی کمی قادرند همان بار اول به‌طور کامل سیگار را ترک کنند.

در واقع تعداد زیادی افراد قبل از ترک کامل بارها تلاش کرده‌اند.

چه چیزی برای ترک شما مهم است، وقتی شما سعی می‌کنید ترک کنید چه چیزی به شما کمک می‌کند و چه چیزی جلو شما را می‌گیرد؟

شما از این اطلاعات برای یک تلاش قوی برای ترک در دفعات آینده استفاده کنید.

بعضی از نگرانی‌های خاص

افزایش وزن

بسیاری از سیگاری‌ها وقتی سیگار را ترک می‌کنند چاق می‌شوند. ولی حتی اگر برای جلوگیری از چاقی اقدامی انجام نشود افزایش وزن اغلب کم‌تر از 10 پوند است.

خانم‌ها نسبت به آقایان کمی بیش‌تر مستعد افزایش وزن هستند.

بنابر بعضی از بررسی‌ها، بعد از ترک سیگار حتی اگر آنها غذای بیش‌تری هم نخورند باز هم چاق می‌شوند.

بنابر بعضی مطالعات، جایگزینی درمانی نیکوتین و یا بوپروپیون برای به تأخیر انداختن افزایش وزن مفید است ولی از آن جلوگیری نمی‌کند.برای بعضی‌ها نگرانی در مورد افزایش وزن به عدم تصمیم‌گیری برای ترک سیگار منجر می‌شود. اما افزایش وزنی که بعد از ترک سیگار ایجادمی‌شود اغلب بسیار اندک است. بسیار خطرناک‌تر است که سیگار بکشید تا اینکه کمی افزایش وزن پیدا کنید.

شما ابتدا باید برای ترک موفقیت‌آمیز سیگار اقدام کنید و سپس در مرحلة بعدی برای کاهش وزن تلاش کنید.

وقتی شما ترک کردید، سعی کنید بر کارهایی که باعث می‌شوند شما سلامت باشید متمرکز شوید تا اینکه به کاهش وزنتان باشد.

دغدغة افزایش وزن ترکتان را سخت و مشکل می‌کند.

مقدار زیادی میوه و سبزی بخورید و چربی‌ها را محدود کنید.

مقدار زیادی آب بخورید و به میزان کافی بخوابید و فعالیت بدنی مرتب داشته باشید.

تلاش کنید پیاده‌روی کنید

پیاده‌روی یک راه خوب برای فعالیت بدنی و افزایش احتمال برای حفظ ترک است.

پیاده‌روی از طریق‌های زیر به شما کمک می‌کند:

اضطرابتان را کاهش می‌دهد.

سوزاندن کالری و سفت کردن عضلات.

بدین وسیله کاری برای انجام دادن دارید به جای اینکه به سیگار کشیدن فکر کنید.

برای پیاده‌روی به وسیله، یا لباس خاصی نیاز نیست فقط یک جفت کفش راحت می‌خواهد و اغلب افراد تا حدودی در هر زمانی از پس آن بر می‌آیند.

شما برای شروع می‌توانید از این فکر استفاده کنید و آن را به شیوة خود ادامه بدهید:

در اطراف مراکز خرید پیاده‌روی کنید.

یک ایستگاه زودتر از جایی که پیش از این پیاده می‌شدید، از اتوبوس پیاده شوید.

یک همراه برای پیاده‌روی در وقت ناهار هنگام کار پیدا کنید.

برای بالا رفتن، به جای آسانسور از پله استفاده کنید.

بعد از شام با یک دوست، فامیل یا همسایه پیاده‌روی کنید.

کودکتان را در کالسکه بگذارید.

برای پیاده‌روی سگتان را با خود ببرید.

هدف خود را 30 دقیقه فعالیت بدنی برای 5 روز در هفته یا بیش‌تر قرار دهید. اما اگر شما قبلاً فعالیت مرتب نداشته‌اید قبل از آنکه یک برنامة فعالیتی را شروع کنید با پزشک خود مشورت کنید.

استرس

سیگاری‌ها اغلب ذکر می‌کنند یکی از علل برگشت به سیگار استرس است.

استرس یک قسمت از زندگی هر فرد را، حال می‌خواهد سیگاری باشد یا غیرسیگاری، تشکیل می‌دهد. تفاوت در این است که سیگاری‌ها به‌جای مقابله با اضطراب و افکار ناخوشایند به مصرف نیکوتین روی می‌آورند.

نیکوتین جایگزین تا حدودی مفیدی است ولی برای موفقیت طولانی شما به روش‌های دیگری نیاز خواهید داشت.

همان‌طور که در بالا ذکر شد، فعالیت بدنی یک کاهش‌دهندة اضطراب بسیار خوبی است، برای حس افسردگی کوتاه‌مدتی که سیگاری‌ها هنگام ترک پیدا می‌کند نیز مفید است. کلاس‌های کنترل‌کننده استرس و کتاب‌های خودآموز نیز کمک می‌کند. در این زمینه: روزنامه‌های محلی، کتابخانه‌ها و فروشگاه‌های کتاب را بررسی کنید.

تمرینات روحانی و اعتقاد به اینکه یک قدرت برتر به شما در کنار گذاشتن این وابستگی کمک می‌کند، با موفقیت همراه بوده است

مواظب خودتان باشید

دانستن این مسئله که شما در حال حاضر یا در گذشته سیگار می‌کشیده‌اید برای ارائه خدمات مناسب مراقبین سلامت شما ضروری است.

به‌خوبی می‌دانیم که استفاده از دخانیات شما را در معرض بیماری‌های ناشی از دخانیات قرار می‌دهد. بنابراین مراقبت از سلامت شما باید بر تشخیص سریع و پیشگیری از بیماری‌های ناشی از دخانیات متمرکز شود که حتی‌الامکان برای حفظ سلامتی به شما کمک می‌کند.

مثلاً شما به‌صورت منظم بخواهید که تغییرات داخل دهان شما را بررسی کنند.

پزشک یا دندانپزشک شما داخل دهان، زبان و یا گلوی شما را اگر تغییر یا مشکلی دارید بررسی می‌کند.

مرکز سرطان پیشنهاد می‌کند بررسی‌‌های پزشکی باید شامل بررسی‌های حفرة دهان هم باشد. از این طریق استفاده‌کنندگان دخانیات می‌توانند تغییراتی مانند لکوپلاکی (تکه‌های سفید رنگ روی بافت دهان) را سریعاً تشخیص دهند و از سرطان دهان جلوگیری کنند و یا در مراحلی که درمان آسان‌تری دارد آن را پیدا کند.

شما همچنین باید مواظب هریک از این تغییرات باشید:

تغییر در سرفه کردن.

سرفة جدید.

سرفة خونی.

خشونت صدا.

مشکلات تنفسی.

تنفس صدادار.

سردرد.

درد قفسة سینه.

کاهش اشتها.

کاهش وزن.

خستگی عمومی.

عفونت‌های مکرر ریه و یا برونش‌ها.

هریک از اینها شاید علامت سرطان ریه و بعضی از مشکلات ریه باشد و باید به پزشک گزارش داد.

با اینکه هریک از اینها علامت یک مشکل هستند اغلب افراد مبتلا به سرطان ریه به هیچ‌یک از این علائم توجه نمی‌کنند تا اینکه سرطان به سایر قسمت‌های بدن منتشر شود.

به‌خاطر داشته باشید که استفاده‌کننده‌های از دخانیات (بستگی دارد که از چه دخانیاتی استفاده می‌کنند) در معرض خطر بالاتری از سایر سرطان‌ها هم هستند.

شما باید دربارة انواعی از سرطان که شما در معرض آن هستید آگاهی داشته باشید.

اگر نگران هر نکته‌ای دربارة سلامتتان که مربوط به استفاده از تنباکو است هستید لطفاً هر چه سریع‌تر یک مراقب سلامتی و پیشگیری را ببینید.

مراقبت از خودتان و درمان برای مشکلات کوچک بهترین امکان را به درمان موفقیت‌آمیز می‌دهد. بهترین راه برای مواظبت از خودتان و کاهش مشکلاتی که سلامتی را به خطر می‌اندازد، ترک دخانیات است.

من برای کمک به کجا می‌توانم بروم؟

ترک سیگار بسیار سخت است. اما اگر سیگار می‌کشید، می‌توانید ترک کنید.

بیش از 48 میلیون آمریکایی به خوبی سیگار را ترک کرده‌اند.

بسیاری از مراکز اطلاعات، مشاوره و سایر مراکز برای کمک به ترک وجود دارند که شما می‌توانید به آنجا بروید.

مطالب پیشنهادی

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان