تغذیه و ایدز

بیماری کاهش ایمنی شدید (Acute Immunodeficiency Disease) یک بیماری ویروسی است که در هنگام دریافت خون آلوده و یا برقراری ارتباط بسیار نزدیک (مثل مادر باردار به نوزادش و یا از طریق رابطه جنسی) به فرد منتقل می شود. بنابراین نسبت بالایی از این افراد را ممکنست کودکان تشکیل دهند و بسیاری از این افراد کاملا بیگناه آلوده شده اند. ویروس ایجاد کننده ایدز خود را به گلبولهای سفید بدن رسانده وارد آنها می شود و پس از مدت کوتاهی آنها را نابود کرده و تعداد زیادی ویروس مشابه خود را تولید می کند. بدلیل نابود شدن گلبولهای سفید، بدن فرد در مقابل سایر عفونتها (حتی انواع بسیار ساده که بقیه انسانها براحتی با آنها مقابله می کنند)، ناتوان می شود. در روی پوست، داخل گلو و درون روده های انسان میکروبهای زیادی زندگی می کنند که در حالت عادی هیچ مشکلی را برای انسان بوجود نمی آورند؛ متاسفانه همین میکروبها در شرایطی که ایمنی بدن فرد کاهش یابد طغیان کرده و شروع به نابود کردن بدن می کنند که به همین دلیل به این میکروبها، فرصت طلب (opportunist) گفته می شود. تعداد مبتلایان به بیماری ایدز در سراسر جهان بسیار بالا بوده و همینطور هم رو به افزایش است. تاکنون درمان و یا واکسن مناسبی هم برای این بیماری تهیه نشده است. آفریقا بیشترین موارد ابتلا را داشته، به گونه ای که 80% کودکان بی سرپرستی که والدینشان بدلیل ایدز مرده اند در این قاره قرار دارند.

بیماری ایدز موجب سوء تغذیه و ابتلای به عفونتهای فرصت طلب شده و ابتلای به آنها هم  بنوبه خود علاوه بر تضعیف فرد، به تضعیف ارتباطات بین خانواده ها و فامیل ها و همچنین ضعیف شدن ملت ها منجر می شود. سوء تغذیه و بیماریها همچنین نقش مهمی در کاهش ایمنی و لطمه زدن به نمو کودکان دارند. هر دوی سوء تغذیه و بیماری ها به توان بویایی، حس چشایی، قدرت بلعیدن و همچنین به مجاری گوارشی لطمه می زنند. بعنوان مثال کریپتوسپوریدیوم پارووم از انواع اصلی میکروب های تولید کننده اسهال است که در افراد مبتلا به ایدز عموما دیده می شود؛ البته انواع دیگری از باکتریها هم در ایجاد اسهال نقش دارند. ابتلای به عفونتهای میکروبی نیز خود به کمبود برخی مواد مغذی (از جمله کمبود مس) در بدن فرد می انجامد.

بسیاری از بیماران مبتلا به ایدز درواقع بدلیل اینکه بطور جنبی به سوء تغذیه پروتئین-انرژی نیز مبتلا می شوند، می میرند. ایدز در نیجریه فراوان بوده و ماراسموس، بیماری اصلی کودکان مبتلا به سوء تغذیه ناشی از کمبود پروتئین-انرژی در نیجریه است. علاوه بر سوء تغذیه ناشی از کمبود پروتئین-انرژی، کمبود سایر مواد مغذی از جمله ویتامین ها، عناصر کمیاب، اسیدهای آمینه ضروری و اسیدهای چرب چند غیر اشباعی نیز موجب افزایش حساسیت مبتلایان به ایدز به بیماریهای عفونی می گردد. گاه داروهای مصرفی مبتلایان به ایدز نیز موجب از دست رفتن برخی مواد مغذی از بدن فرد مبتلا می شوند. قبل از اینکه ویروس عامل بیماری ایدز شناخته شود، به آن بیماری لاغری می گفتند زیرا موجب ضعف و لاغری مفرط و همچنین کاهش شدید و بیمار گونه اشتها (آنورکسی) می گردد. در واقع متابولیسم مبتلایان به ایدز دچار اشکال می شود به گونه ای که انرژی بیشتری مصرف می کنند، چربی بدن آنها زودتر از بین می رود و از دست دهی پروتئین نیز در این افراد بیشتر است که به آن سندروم از رشد ماندگی (wasting) هم گفته می شود. علاوه بر این، فاکتورهای بیوشیمیایی پلاسما (از جمله مقدار کورتیزول) و خون (از جمله ترشحات غدد) نیز در این بیماری تغییراتی می کند؛ بعنوان مثال کورتیزول افزایش و برخی ترشحات کاهش می یابند که خود عامل ایجاد سوء تغذیه و یا در مواردی از علائم نشانگر سوء تغذیه در این افراد می باشند. وقتی مدتی سوء تغذیه و دارو-درمانی در مبتلایان وجود داشته باشد، تعداد سلولهای استخوانی آنها نیز کاهش می یابد.

نوتوانی تغذیه ای در مبتلایان به ایدز نقش مهمی دارد. بدین منظور می توان در منزل، به افراد بیمار از طریق لوله معدی غذا رساند که این امر موجب کاهش شدت و کاهش پیشرفت سوء تغذیه می شود. برخی مطالعات نشان داده اند که دادن مکمل های تغذیه ای از جمله کالری کافی و اسیدهای چرب امگا-سه موجب کاهش شدت سوء تغذیه و همچنین کاهش پیشرفت آن می گردند. در کل بایستی توجه داشت که تمام نیازهای غذایی افراد عادی را برای بیماران ایدزی فراهم نمود و مقداری هم به آن افزود تا جوابگوی نیاز افزایش یافته آنها باشد. اگر وضعیت تغذیه این افراد در شرایط مناسبی نگه داشته شود، احتمال بیماریها و عفونتها نیز کمتر خواهد شد.

مطالب پیشنهادی:

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

اقدامات اساسی در تخصیص منابع در نظام سلامت

عوارض شیرین کننده های بدون کالری چیست؟

ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

تغذیه کودکان دبستانی

بسیاری از بیماریهای دوران بزرگسالی مانند بیماریهای قلبی و عروقی٬ افزایش فشارخون٬ بعضی از سرطانها٬ افزایش چربی خون و دیابت، به نحوه تغذیه دوران کودکی برمی گردد. امروزه این گونه بیماری ها، بدلیل مصرف غذاهای پرچرب و فوری به میزان فراوان، حتی در کودکان 10 سال به بالا نیز مشاهده می شوند.

از آنجا که عادات غذایی از دوران کودکی شکل میگیرد، بنابراین اصلاح عادات غذایی این دوران میتواند از بروز این بیماریها در بزرگسالی پیشگیری کند.

عوامل موثر بر رشد در کودکان و نوجوانان به ترتیب عبارتند از:

١- وراثت ( ژنتیک)

٢- تغذیه

٣- بیماریهای مزمن

٤- عوامل روحی- روانی

٥- هورمونها (از قبیل هورمون های تیروئید، رشد، جنسی)

٦- فصل (در برخی فصول رشد کندتر و در برخی فصول سریعتر می شود)

کمبود های تغذیه ای کودک را از رشد بالقوه باز داشته موجب کاهش سرعت رشد جسمی، لطمه دیدن نمو بدنی، و کم شدن توانمندی ذهنی او می شود.

هنوز گروهی از کودکان ایرانی از کوتاهی قد، لاغری و ضعف رنج می برند.

کمبود برخی ویتامینها و عناصر معدنی از جمله ویتامین هایA  وD ، آهن، روی و کلسیم نیز در کودکان و نوجوانان بویژه دختران نوجوان ایرانی شایع است.

اغلب این کمبودهای تغذیه ای، بیش از این که با نداشتن امکان تهیه غذا مربوط باشند، با بی اطلاعی از ارزش تغذیه ای مواد غذایی مختلف مرتبط هستند.

پیامدهای دریافت ناکافی غذا:

کارآیی جسمی و ذهنی پائین، که به افت تحصیلی و ضعف جسمی منجر می شود

کافی نبودن سلامت استخوانها که گاه به بدشکلی اندام و اغلب به کوتاهی قر می انجامد.

کندی بهبود جراحات

زود به زود بیمار شدن و خیلی دیر بهبودی یافتن از بیماری ها

نامرتبی دوران ماهانه در دختران

بی حس و حالی، از حال رفتن، خواب آلودگی

عوارض مختلف کمبودهای تغذیه ای در کودکان:

سلامتی: افزایش بروز اختلالات سلامتی، افزایش ابتلا به عفونت ها، افزایش مرگ و میر.

 جسمی: خستگی، بیحالی، بی تفاوتی، اختلالات شنوائی و بینایی

 روانی: کاهش ضریب هوشی و اختلالات رفتاری

 فرهنگی اجتماعی: از دست دادن اعتماد به نفس، انزواطلبی، کاهش مهارت فنی، کاهش موفقیت تحصیلی و همچنین ضعف در کسب مهارت های شغلی آینده

 اقتصادی: کاهش ظرفیت کاری و کاهش درآمد جامعه در آینده، افزایش هزینه مراقبت های بهداشتی

اشتهای کودک (اگر دستکاری نشده باشد)، راهنمای خوبی برای دریافت غذای مورد نیاز اوست.

عادات غذایی در این سنین شکل میگیرند.

غذا خوراندن به زور و یا با تهدید و تطمیع و جایزه دادن، موجب به هم خوردن اشتهای کودک شده و عادات غذایی نامناسبی را نیز در او ایجاد می کند.

اغلب این کودکان، بعدها که کسی نیست تا غذا را با روش های مختلف به آنها بخوراند، دچار کم خوری و یا پرخوری می شوند. برخی از بزرگسالان که در کودکی بزور تغذیه شده اند، حس سیری ندارند و بی دلیل و بی اندازه غذا می خورند.

استرس می تواند روی اشتهای کودک تاثیر بگذارد و در صورت تداوم می تواند مشکل ساز باشد.

تحمل کودکان مختلف در مقابل فشارهای روحی متفاوت است.

برخی کودکان بسیار حساس بوده و هرنوع استرس بر اشتهای آنها بسرعت اثر می کند.

حتی در بزرگسالان نیز فشارهای روحی، مقدار غذای دریافتی را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بعضی از افراد در هنگام ناراحتی و استرس اشتهای خود را به کلی از دست می دهند، در حالی که بعضی دیگر از افراد در این اوقات به پرخوری روی می آورند.

ورزشهایی که نیاز به کنترل (کاهش دادن) وزن کودک دارد، به رشد و تکامل لطمه جدی می زند و لازمست از کنترل وزن احتراز شود.

بسیاری از پسران که به ورزش های رزمی با شدت بالا روی می آورند و همچنین بسیاری از دختران که فعالیت هایی از قبیل ژیمناستیک و یا حرکات موزون شدید (مثل باله) را انتخاب کرده اند، به کوتاهی قد مبتلا می شوند.

توصیه می شود تا قبل بلوغ، کودکان بیشتر از 1 ساعت در روز به فعالیت های ورزشی شدید نپردازند.

البته ورزش مناسب (و نه شدید) که در تمام روز انجام شود، به رشد و سلامت و محکم شدن استخوان ها و رشد و نمو مناسب کمک شایانی می کند.

کودکان سنین مختلف به انرژی کافی جهت انجام فعالیت های خود نیاز دارند.

کودکان سنین مدرسه و نوجوانان باید از کربوهیدراتها (‌قندها)‌ و چربیها در حد اعتدال استفاده کنند.

اگر کودک مبتلا به اضافه وزن نباشد، الزامی به مصرف لبنیات کم چربی (تا ابتدای بلوغ) ندارد

بهتر است کودکان قبل سنین مدرسه علاوه بر مصرف لبنیات معمولی (و نه کم چربی)، مقدار کمی (به اندازه 2-1 فندق) کره نیز در رژیم غذایی خود داشته باشند.

چربیها علاوه بر انرژی، مقداری از  ویتامینهای  محلول در  چربی را نیز تامین می کنند. با این حال، مصرف زیاد غذاهای پرچرب و بویژه چربی گوشت قرمز حتی برای کودکان نیز توصیه نمی شود.

کربوئیدراتها عمدتاً در نان، برنج، ماکارونی، ذرت و دیگر غلات وجود داشته و در تامین انرژی نقش مهمی دارند. مصرف نان، برنج، گاهی بیسکویت و کیک و کلوچه (به عنوان میان وعده)، بخشی از انرژی مورد نیاز کودک را تامین می کند.

تنقلاتی مانند برنجک و گندم برشته نیز تا حدودی در تامین انرژی روزانه کودکان نقش دارند.

چربی ها مانند روغن، کره، خامه و سرشیر نیز در کودکان سنین مدرسه منبع تامین انرژی هستند و باید در برنامه غذائی روزانه در حد متعادل گنجانیده شود.

کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن بهتر است مصرف  چربیها، مواد قندی و نوشابه ها را محدود کنند.

کودکان و نوجوانان باید در برنامه غذایی روزانه خود از منابع پروتئـین حیوانی (گوشت سفید و قرمز، تخم مرغ و شیر) و پروتئین گیاهی (حبوبات و غلات) به اندازه کافی استفاده نمایند.

اگر بعلت کمبود دریافت انرژی، منابع پروتئینی صرف تولید انرژی شوند، از وظیفه اصلی خود که رشد سلول و ترمیم بافتها است باز می مانند و رشد و نمو کودک مختل میگردد.

زمانی پروتئین می تواند نقش اصلی خود را در بدن انجام دهد که انرژی به میزان کافی تامین شود.

کودکان ورزشکار به پروتئین بیشتری نیاز دارند و باید مواد غذایی حاوی پروتئین بیشتری دریافت کنند.

خواب مناسب یک کودک دبستانی بر فعالیت مدرسه ای، یادگیری و رفتار با دیگران تاثیر مثبت دارد.

یک کودک ١٢-٦ ساله حدود ١٠-٨ ساعت در ٢٤ ساعت خواب نیاز دارد.

داشتن زمان مشخص جهت خوابیدن (در ایام تعطیل و غیرتعطیل) و فضائی آرام و دور از عوامل مهیج، ضروری است.

لازم است کودک با گرسنگی به بستر نرود و قبل از خواب مواد غذایی سنگین نخورد. 

قبل از خواب مواد محرک نظیر کافئین و شکلات و چای مصرف نکند.

دیر خوابیدن، بسیار کم و بسیار زیاد و یا نامنظم خوابیدن کودکان به وضعیت تغذیه آنها لطمه وارد می کند. بسیاری از این کودکان چاق و یا بسیار لاغر و گاها کوتاه قد خواهند شد.

یکی از ویتامین های بسیار مهم در رشد و سلامت کودکان، ویتامین A است.

از اولین علائم کمبود ویتامین A عوارض چشمی از قبیل کمبود کاهش قدرت دید در تاریکی، خشکی غشای ملتحمه، لکه بیتوت، خشکی و زخم قرنیه و کوری است.

علائم دیگر شامل ابتلا مکرر به عفونتها و بیماریها و طولانی بودن دوره بیماری، اختلال رشد اسکلتی - عضلانی و کاهش سرعت رشد، و اختلال سیستم خونسازی می باشند.

شایعترین علت کمبود ویتامین A، دریافت ناکافی و اختلال در جذب می باشد که معمولا" در شرایط بیماری و عفونت و یا مصرف کم لبنیات و سبزیجات اتفاق می افتد.

در دوران رشدونمو نیاز به ویتامین A بیشتر می شود که در صورت عدم تامین آن، کمبود به سرعت ظاهر می شود.

منابع حیوانی ویتامین A: جگر، قلوه، زرده تخم مرغ، شیر و لبنیات پر چرب، کره

منابع گیاهی ویتامین A: سبزیهای برگ سبزتیره (اسفناج، برگ چغندر، کاهو)،  سبزیهای زرد، قرمزو نارنجی (هویج، کدوحلوایی، فلفل قرمز)،  میوه های زرد و نارنجی (زردآلو، آلو، هلو، طالبی، گرمک، خربزه، انبه، قیسی، خرمالو، موز)

مصرف دارویی ویتامین A بدون نظارت متخصص موجب ایجاد مسمومیت می شود.

بعضی از نشانه های مسمومیت با ویتامین A شامل سردرد، خستگی، درد مفاصل و عضلات، خشک شدن و ترک لبها و پوست، چشمهای خشک و تحریک پذیر، تهوع یااسهال و ریزش مو هستند.

مصرف بی رویه ویتامین A درکودکان موجب بدشکلی اندام و شکستگی های استخوانی می شود.

رشد اسکلت بدن کودکان و نوجوانان و سلامتی استخوان و بدن، نیاز به مقدار کافی ویتامین D دارد.

این ویتامین با افزایش جذب کلسیم و فسفر از روده باریک به استحکام استخوانها کمک میکند.

جگر، ماهی، زرده تخم مرغ، پنیر، ماست از منابع این ویتامین هستند ولی تامین این ویتامین در افراد، غالباً از طریق تماس مستقیم نور خورشید (نه از پشت شیشه) به پوست (١٠ دقیقه تمام بدن و ٣٠ دقیقه دستها و صورت) است.

کمبود این ویتامین عوارض متعددی در بدن ایجاد میکند که عمده ترین آنها پوکی استخوان (استئوپروز)، نرمی استخوان (استئومالاسی)، ضعف جسمی و از بین رفتن (آتروفی) عضلات هستند.

علل کمبود ویتامین D عبارتند از:

- عدم دریافت نور مستقیم آفتاب در ابتدا و یا انتهای روز و بمقدار کافی

- استفاده از کرمهای ضد آفتاب و پوشاندن دست و صورت

- مصرف ناکافی شیر ولبنیات

- مصرف ناکافی ماهی و غذاهای دریایی

- کاهش در معرض نور قرار گرفتن در فصل زمستان

- افزایش نیاز به ویتامین D در کودکان و نوجوانان بعلت رشد

 ویتامین های گروه ب برای آزاد شدن انرژی از کربوهیدراتها لازمند.

در دوران بلوغ، بدلیل افزایش نیاز به انرژی، نیاز به ویتامین های گروه B افزایش می یابد.

ویتامین B1 در سبوس غلات وجود دارد؛ بنابراین توصِیه می شود از نان های حاوی سبوس بیشتر استفاده شود. کمبود این ویتامین ضمن تاثیر شدید بر یادگیری، موجب ضعف و فلج عضلانی نیز می شود. آب کش کردن برنج مقدار زیادی از این ویتامین را ضایع می کند.

ویتامین B2 در لبنیات به مقدار مناسب وجود دارد. عدم دریافت این ویتامین موجب قرمز و متورم شدن زبان و خونریزی گوشه لب و عوارض عصبی می شود و یادگیری و حافظه را نیز مختلف می کند.

ویتامین های B1، B2 و B6  درگوشت، جگر، زرده تخم مرغ، غلات و حبوبات وجود دارند.

ویتامین B9 یا اسید فولیک در سبزیجات فراوان است و برای سلامت سیستم عصبی و رشد کودکان ضروری است.

ویتامین B12 فقط در غذاهای حیوانی مانند گوشت قرمز، جگر، تخم مرغ، شیر و لبنیات وجود دارد. این ویتامین برای رشد و همچنین سلامت سیستم مغز و اعصاب و خون سازی بشدت ضروری است و کمبود آن موجب کم خونی بدخیم و کشنده می شود.

ویتامین ث برای ساخته شدن بافت های پیوندی در بدن و همچنین برای ایجاد مقاومت بدن در مقابل بیماریها، ضروری است.

این ویتامین ضمنا یک آنتی اکسیدان مناسب است که به طول عمر توام با سلامتی کمک می کند.

در کمبود این ویتامین، ابتدا بافت لثه آسیب پذیر شده و خونریزی می کند. در ادامه، خونریزی های داخل بدن نیز اتفاق می افتد که در موارد پیشرفته موجب مرگ نیز می شود.

کودکان و نوجوانان باید هر روز از منابع غذایی غنی از ویتامین C مانند انواع مرکبات، گوجه فرنگی، انواع فلفل سبز، کلم، گل کلم، سیب زمینی، شلغم، ترب، پیاز، طالبی، کاهو و انواع سبزیهای تازه استفاده نمایند.

بدلیل رشد سریع استخوانهای بدن، نیاز به کلسیم دردوران کودکی و بلوغ بیش از بزرگسالی است.

اگر نوجوانان هر روز از شیر و یا فرآورده های شیر (ماست، پنیر، کشک) به مقدار کافی استفاده  نمایند، نیاز به کلسیم  درآنان تأمین می شود.

پنیر با انعقاد شیر و گرفته شدن آب اضافی آن بدست می آید. در آب پنیر مقدار قابل توجهی ویتامین، پروتئین و کلسیم وجود دارد؛ لذا مصرف پنیر به تنهایی نمی تواند بعنوان مصرف لبنیات کافی محسوب شود و لازم است کودکان روزانه حدود 3 لیوان شیر و ماست مصرف کنند.

معمولا بستنی از شیر پرچرب تهیه می شود و دارای مقدار زیادی مواد شیرین، طعم دهنده و تثبیت کننده است. بنابراین، بستنی نمی تواند جای مصرف شیر و ماست را بگیرد و تنها خوردن آن بصورت تفننی و گاهی اوقات قابل قبول است.

نوشابه های گازدار دارای فسفات زیاد بوده در جذب کلسیم تداخل می کنند. اسید کربنیک نیز موجب دفع کلسیم میشود.

مصرف بیش از 3 لیوان شیر و ماست روزانه نیز برای کودکان قابل توصیه نیست. مصرف زیاد لبنیات موجب کاهش جذب برخی از مواد مغذی دیگر می گردد. ضمنا کودکانی که لبنیات بیش از حد مصرف می کنند، بسیاری از دیگر غذاهای مورد نیاز روزانه خود را به حد کافی نمی خورند و به این صورت به سلامت آنها لطمه وارد می شود.

"روی" در ساخته شدن مواد هسته سلول ها (اسید های نوکلئیک) و پروتئین های بدن نقش مهمی دارد. ضمنا کمبود آن منجر به کاهش ساخت بسیاری از آنزیمها و هورمون های ضروری بدن شده و سیستم ایمنی لطمه می بیند. در اثر عدم تولید پروتئین کافی در بدن، رشد دچار لطمه جدی می شود. ضمنا بهبود و التیام زخم ها دچار وقفه می شود. کمبود روی به یاد گیری و حافظه نیز لطمه جدی وارد می آورد.

 علائم کمبود روی عبارتند از:

- کاهش اشتها، کاهش رشد

- کاهش حس چشایی، کاهش حس بویایی

- تاخیر در التیام زخم

- ضعف سیستم ایمنی و افزایش ابتلا به بیماریها بخصوص اسهال و عفونت های حاد تنفسی

- کمبود ید، کوتاهی قد و تأخیر بلوغ، آلوپسی، اسهال مزمن

- در کمبود شدید، لزیونهای پوستی و مخاطی دیده میشود.

- کوتاهی قد

منابع روی:

- گوشت قرمز، گوشت سفید، تخم مرغ

- بادام زمینی، کره بادام زمینی و دیگر مغز دانه ها

- حبوبات

- غلات بویژه وقتی با سبوس مصرف شوند

- سبزی های سبز تیره و زرد و نارنجی

جذب روی از منابع غذایی حیوانی به مراتب بیشتر از منابع گیاهی است٠

ید یکی از مواد مغذی است که اغلب در غذاهای دریایی وجود دارد. مقدار ید موجود در غذاهای گیاهی به ید خاک بستگی دارد؛ در ایران خاک از نظر ید نسبتا فقیر است.

کمبود ید منجر به بزرگ شدن غده تیروئید واقع در جلوی گردن می شود که به آن گواتر ساده می گویند.

کمبود ید به غیر از گواتر، موجب عقب ماندگی های جسمی وذهنی، اختلالات عصبی و روانی، کرو لالی و لوچی چشم می باشد.

مادران باردار که ید کافی دریافت نکنند، ممکنست کودکان مرده و یا عقب افتاده بدنیا آورند.

غذاهای دریائـی مانند ماهی و میگوی آب شور غنی ترین منابع غذایی ید می باشد

غذاهای گواتروژن عبارتند از: کلم و بروکلی خام، سویا و بادام زمینی (اگر فراوان مصرف شوند).

کمبود آهن برتکامل مغز در ۲سال اول زندگی، لطمات جبران ناپذیر وارد می کند.

کم خونی  فقر آهن در کودکان سنین مدرسه موجب کاهش قدرت یادگیری می شود. ضریب هوشی این کودکان ١٠ – ٥ امتیاز کمتر از حد طبیعی برآورده شده است.

این کودکان تغییرات رفتاری داشته و ابتلا به بیماریهای عفونی و احساس خستگی و ضعف در آنها بیشتر است.

علائم کمبود آهن: رنگ پریدگی دائـمی زبان ومخاط وداخل پلک چشم و لب ها، کمرنگ شدن خطوط کف دست، احساس ضعف وخستگی، سیاهی رفتن چشم، بی تفاوتی، سرگیجه، سر درد و بی اشتهائـی، حالت تهوع، خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دستها و پاها، درموارد شدید تنگی نفس و طپش قلب

عوامل ایجاد کمبود آهن: مصرف غذاهای غیر خانگی مانند انواع ساندویچ های سوسیس وکالباس، پیتزا و تنقلات غذایی کم ارزش مانند چیپس، نوشابه، شکلات و پفک، ابتلاء به عفونتها، آلودگیهای انگلی، مصرف کم انواع گوشت، مصرف چای همراه غذا، مصرف ناکافی غذای حاوی ویتامین C، مصرف نانهای تهیه شده با جوش شیرین هستند.

غذاهای حاوی آهن: انواع گوشت، حبوبات، غلات دارای سبوس و به مقدار کمتر سبزیجات. عموما میوه ها و لبنیات آهن ندارند.

حدود ٢٠تا ٢٥ درصد انرژی روزانه باید از طریق صبحانه تامین گردد.

نخوردن صبحانه باعث کاهش قند خون و کاهش توانایی مغز برای یاد گیری میگردد.

کودکانی که صبحانه نمیخورند در انجام تکالیف ریاضی کارآیی کمتری دارند و   قدرت  خلاقیت و ابتکار آنها کاهش پیدا می کند.

دیر خوابیدن شبانه و بدخوابی منجر به دیر بیدار شدن صبح و عدم تمایل به صرف صبحانه می شود.

اگر کودک صبح هنگام طعم بد دهان، دل به هم خوردگی و تهوع داشته و نمی تواند صبحانه بخورد، باید از لحاظ خواب، احتمال وجود انگل های روده ای و از نظر روحی-روانی مورد بررسی قرار گیرد.

مصرف غلات پرک شده از قبیل گندم، جو و ذرت پرک به همراه شیر (و گاها شیر عسل) می تواند صبحانه سریعی را دراختیار کودکان قرار دهد.

کودکان سنین مدرسه علاوه بر سه وعده اصلی به میان وعده هم نیاز دارند.

ذخیره گلیکوژن در این دانش آموزان فقط برای 3-2 ساعت کافی است.

میان وعده نباید بعنوان یک وعده اضافی در نظر گرفته شود و مثلا نمی تواند غذای کاملی مثل ناهار باشد.

میان وعده های مناسب عبارتند از: انواع میوه تازه (مانند سیب، خیار، هویج، گلابی، موز)، انواع میوه خشک (از قبیل خرما، توت خشکه، برگه ها، کشمش و انجیر خشکه)، انواع ساندویچ های خانگی، انواع خشکبار (نخودچی، عدس برشته، گندم بوداده، برنجک، پسته-بادام-فندق خام و غیر شور)، لقمه نان همراه با پنیر و گردو یا خیار و گوجه فرنگی و یا نان و تخم مرغ

مصرف تنقلات با ارزش تغذیه ای کم و حاوی نمک و رنگ و افزودنی های مختلف قابل توصیه نیست.

ضمنا لازم است کودکان با خود لیوان تمیز برای نوشیدن آب داشته باشند و آبخوری های بهداشتی که بدون نیاز به لیوان بتوانند از آن ها آب بنوشند، در اختیارشان باشد.

برنامه غذایی کودکان سنین مدرسه

٣ واحد گروه شیر و لبنیات

٢-٣ واحد گوشت، تخم مرغ و حبوبات

٥-٣ واحد سبزی و میوه‌ها

٦-١١ واحد گروه نـان و غلات

مثال

صبحانه: 2 واحد (60 گرم) نان و یا غلات آماده صبحانه، 1 لیوان شیر، تکه کوچکی پنیر و یا گاها 10 گرم کره و 1 قاشق کوچک مربا یا عسل، 1 فنجان چای در صورت تمایل در انتهای صبحانه

 میان وعده پیش از ظهر: 1 عدد میوه، 2 قاشق توت خشکه، 8 عدد پسته یا بادام، 1 بسته شیر کوجک، 1 لقمه کوچک نان و پنیر و خیار و گوجه

 ناهار: 9-5 قاشق غذاخوری برنج یا ماکارونی (بدون چربی فراوان)، 3-2 تکه گوشت به اندازه تکه های جوجه کبابی (ویا 3 قاشق خورشت و 1 تکه گوشت خورشتی)، 1 فنجان ماست و 1 پیش دستی کوچک سالاد و سبزیجات

 عصرانه: شبیه میان وعده پیش از ظهر

 شام: شبیه ناهار با حجم کمتر، و یا 90-60 گرم نان با تکه ای پنیر و 1 برش دلخواه هندوانه یا طالبی (ویا بجای پنیر و هندوانه یک کاسه سوپخوری ماست و خیار که در آن کمی کشمش و 1 گردوی خرد شده هم ریخته شده باشد)

مطالب پیشنهادی:

عوامل مؤثر بر قاچاق کالا

مصرف کالاهای خارجی و قاچاق و تاثیر آن بر اشتغال و تولید

راهکارهای اجرایی جهت اصلاح الگوی مصرف در بیمارستانها

راهکارهای پیشگیری از پیامد های سیل

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

کودکان زیر یک سال غذای بی‌نمک بخورند

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

افزایش مصرف روغن‌ها و چربی‌ها، مواد قندی و نمک، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون، چاقی، دیابت و برخی از انواع سرطان‌ها را افزایش می‌دهد.  برای رسیدن به تعادل وزنی و داشتن بدنی سالم همراه با احساس نشاط و جوانی باید نکاتی را همیشه در زندگی مد نظر داشت؛ از جمله این‌که بدانیم برای پیشگیری از افزایش فشار خون، مصرف نمک را کاهش دهیم و برای استفاده روزمره نمک‌های یددار را به کار بریم.  به یاد داشته باشید که به غذای کودک زیر یک سال نمک اضافه نکنیم تا ذائقه او به غذاهای شور عادت نکند.  شایع‌ترین علت مرگ و میر در کشور بیماری‌های قلبی - عروقی است. از هر ۸۰۰ مرگ در روز ۳۰۰ مورد آن به علت بیماری‌های قلبی - عروقی است؛ در نتیجه برای پیشگیری از افزایش کلسترول خون، به جای روغن حیوانی و روغن نباتی جامد از روغن‌های مایع مانند روغن‌های زیتون و آفتابگردان استفاده کنید.  از مصرف بی‌رویه شیرینی‌های خامه‌دار، چیپس، سس سفید، سوسیس، کالباس، همبرگر، کله‌پاچه، مغز و دل و قلوه که حاوی مقدار زیادی چربی هستند، اجتناب کنید. برای کاهش مصرف چربی‌ها، غذاها را به صورت کبابی، تنوری، بخارپز یا آب‌پز تهیه کنید. سعی کنید حداقل ۲ بار در هفته ماهی مصرف کنید، زیرا چربی مفید آن خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. به خاطر داشته باشید چاقی زمینه‌ساز ابتلای انسان به بیماری‌های قلبی - عروقی، دیابت و برخی از انواع سرطان‌هاست.  طبق آمار متوسط مصرف مواد قندی در کشور ۴۰ درصد بیش از مقادیر مورد نیاز است. مصرف زیاد مواد قندی و شیرینی‌ها منجر به چاقی می‌شود.  به جای مصرف انواع نوشابه‌های شیرین گازدار و آبمیوه‌های صنعتی از نوشیدنی‌های سالم مثل آب، دوغ، شیر و آبمیوه‌های طبیعی استفاده کنید.  به جای مصرف قند از توت خشک، انجیر خشک، کشمش و خرما استفاده کنید، ولی در مصرف این مواد هم زیاده‌روی نکنید.  همچنین از مواد پرفیبر نظیر حبوبات و سبوس غلات که حاوی الیاف گیاهی و مواد مغذی هستند مانند نان‌های سبوس‌دار بیشتر استفاده کنید.

منبع : روزنامه جام جم مطالب پیشنهادی سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن مادران شاغل و نگهداری کودکان تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

بچه‌های بدغذا

آفرین پسرم! بیا همین یک قاشق را هم بخور. اگر این قاشق را هم بخوری یک شکلات به تو می‌دهم، ای بابا، چرا گوشتش را جدا می‌کنی؟ حتما این جمله‌ها به گوش شما هم خورده است، شاید هم، شما جزء‌ آن دسته از مادرانی هستید که هر روز موقع غذا باید با هزار جور ادا و اطوار و التماس، یک لقمه بیشتر به بچه غذا بدهید و البته بعد از اینکه غذا دادن به بچه‌ تمام می‌شود، انگار که کوه کنده باشید، خسته‌اید و به بچه، خودتان و زمین و زمان بد و بیراه می‌گویید. در این مواقع بهتر است یک تشکر حسابی از مادر خودتان و مادر همسرتان بکنید، چون احتمالا شما هم وقتی بچه بودید، همین قدر بد غذا بود‌ه‌اید.  نتایج آخرین تحقیقات حاکی از آن است که علاقه کودکان به بعضی از غذاها مثل گوشت و ماهی، ارثی است.در این تحقیق که نتایج آن در مجله فیزیولوژی و رفتار به چاپ رسیده ذائقه‌ غذایی دوقلوهای همسان و غیرهمسان مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه فهرستی از چندین غذای مختلف در اختیار مادران دوقلوهای همسان و غیرهمسان ۴ و ۵ ساله قرار گرفته و از مادران خواسته شده تا میزان علاقه فرزندانشان به انواع غذاها را مشخص کنند. حتما می‌دانید که دوقلوهای همسان ژن‌های نظیر هم دارند، اما در مورد دوقلوهای غیرهمسان این‌طور نیست. با مقایسه علایق غذایی دو قلوها، نقش ژن‌ها در این زمینه مشخص و معلوم شد که ژن‌ها بیشترین تاثیر را بر روی علاقه کودک نسبت به گوشت و ماهی دارند در حالی که تمایل افراد به خوردن میوه و سبزی یا دسرها بیشتر تحت تاثیر محیط است و احتمالا کودکان با مشاهده رغبت یا بی‌میلی والدین به برخی سبزی‌ها، همان رفتار را در پیش می‌گیرند. با اینکه نقش وراثت در ذائقه بچه‌ها ثابت شده، اما دلیلی وجود ندارد که اگر پدر بچه‌ای گوشت دوست نداشت، بچه هم تا آخر عمرش به گوشت لب نزند، بلکه نوع رفتار والدین، مهم‌ترین تاثیر را در شکل‌گیری عادت‌های غذایی آنها دارد.  ● فقط ماکارونی می‌خواهم  اغلب بچه‌های نوپا، استقلال خودشان را از طریق غذا خوردن یا نخوردن نشان می‌دهند. در واقع می‌شود گفت که همه بچه‌ها در این سن و سال موقع غذا خوردن، هزار جور ادا درمی‌آورند. اما در این دوران طرز رفتار و عکس‌العمل‌های والدین، عادت‌های خوب یا بد بچه‌ها را حین غذا خوردن شکل می‌دهد و باعث تقویت یا تضعیف‌ آنها می‌شود. فرض کنید که کودک شما به یک نوع غذا چسبیده و مثلا هر روز ماکارونی می‌خواهد و دیگر هیچ. در این حالت شما چه کار می‌کنید؟ هر روز برایش در کنار غذای خانواده، ماکارونی هم درست می‌کنید؟ در این صورت بعد از چند روز که کودک از ماکارونی هم خسته شد، چه کار خواهید کرد؟  باید گفت که همیشه این شما هستید که مهم‌ترین نقش را در انتخاب غذایی که در بشقاب کودکتان هست، دارید. شما مجبور نیستید که هر روز برایش ماکارونی درست کنید، چون اگر این کار را کردید، فرصت آشنا شدن کودک را با سایر غذاها از او گرفته‌اید و در ضمن کم‌کم به علت تکراری شدن، علاقه کودک هم نسبت به آن غذای خاص کم می‌شود. مطمئن باشید که حتی اگر کودک شما یک وعده اصلا غذا نخورد، دچار سوء‌تغذیه و قحطی نخواهد شد ولی به این ترتیب کم‌کم انعطاف‌پذیری بیشتری پیدا می‌کند تا گرسنه نماند. سعی کنید غذاهایی که در هفته برای کودکتان در نظر می‌گیرید، هم شامل غذاهای جدید باشد و هم غذاهایی که مورد علاقه اوست. بعد از گذشت مدتی، یک روز از اینکه می‌بینید فرزندتان همه غذاها را دوست دارد و می‌خورد، حتما متعجب خواهید شد.  ● من پیاز نمی‌خورم اولین باری که بچه شما پیاز را در غذا می‌بیند و آن را جدا می‌کند و نمی‌خورد، شما چه کار می‌کنید؟ پیاز از غذای بچه و حتی خانواده حذف می‌شود؟ یا اینکه برای او مثلا سالاد را بدون پیاز درست می‌کنید و یا برای آش‌ رشته او پیاز داغ نمی‌ریزید! باید گفت که همه این کارها کاملا اشتباه است . وقتی بچه یکی از مواد غذایی را دوست نداشت نباید آن را به طور کامل از غذاهایش حذف کنید. بیشتر بچه‌ها وقتی با طعم‌ها و غذاهای جدید رو‌به‌رو می‌شوند، با سرعتی بسیار آهسته آن را قبول می‌کنند و با آن کنار می‌آیند.  در این موارد گاهی لازم است غذاهای جدید، ۱۰ تا ۱۵ بار با مقادیر کم به بچه داده شوند تا کم‌کم کودک به مزه آنها عادت کند. در این موارد حتما باید یک نمونه عملی بسیار خوب هم جلوی بچه باشد تا کودک بتواند از آن الگوبرداری کند. وقتی خودتان هم پیاز داغ دوست ندارید و نمی‌خورید، نمی‌توانید کودک را مجبور کنید که بخورد. بهتر است غذاهای مقوی که حاوی مواد مختلف است و خودتان هم آنها را دوست دارید، درست کنید و با اشتها جلوی کودکتان آنها را بخورید، به این ترتیب کودک به خوردن این مواد غذایی ترغیب خواهد شد.  ● الان گشنه‌ام نیست  بیشتر بچه‌ها به ویژه در سنین پایین در روز به ۶ وعده غذا احتیاج دارند. سه وعده غذای اصلی و سه میان وعده؛ ولی همیشه باید به خاطر داشته باشید که در این ۶ زمان، باید غذا را فقط در دسترس کودک قرار دهید و هرگز او را مجبور نکنید که حتما آن را بخورد. اینکه بعضی وقت‌ها به بچه اجازه بدهیم که مثلا ناهار نخورد، برای اکثر افراد، کار سختی است و بیشتر بزرگ‌ترها فکر می‌کنند که حتما باید تا ته بشقاب غذا خورده شود تا اسراف نشود. اما باید بچه‌ها را آزاد گذاشت تا بر اساس میزان گرسنگی‌شان غذا بخورند و در نهایت وزن متناسبی داشته باشند. این یعنی اینکه غذا خوردن فقط در هنگام گرسنگی باشد و اگر بچه در موقع ناهار یا شام احساس گرسنگی نمی‌کند، او را مجبور به غذا خوردن نکنید.  البته برای اینکه بتوانید به احساس سیری یا گرسنگی کودک اعتماد کنید، باید سعی کنید که ساعت‌های غذا خوردن بچه منظم باشد و مثلا نیم ساعت قبل از ناهار، شیر یا آب میوه به او ندهید، چون این کار اشتهای او را کور خواهد کرد و کودکی که سر سفره گرسنه نباشد بهانه‌گیری کرده و آن طور که شما دوست دارید، غذا نخواهد خورد.

دکتر پریساشبانی

منبع : روزنامه سلامت

اصول تغذیه کودکان زیر دو سال

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

● تغذیه کودکان زیر دو سال را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد:  ۱. دوره تغذیه انحصاری با شیرمادر Nursing Period که از بدو تولد تا پایان ۶ ماهگی است. در این مرحله، تغذیه شیرخوار منحصراً با شیرمادر بوده و نیازی به سایر مواد غذائی و مایعات، حتی آب هم نیست. آغوش مادر، شیرمادر، استفاده از قطره A و D یا مولتی‌ویتامین، واکیسناسیون، محبت و حمایت پدر از ضروریات و تأمین کننده نیازهای جسمی و روانی شیرخوار در این دوره از زندگی است.  ۲. دوره بینابینی یا Transitional Period  از ۱۸۰ روزگی (پایان ۶ ماهگی) شروع و به یک سالگی ختم می‌شود. در این مرحله شیرمادر به تنهائی برای تأمین نیازهای تغذیه‌ای شیرخوار کافی نبوده و علاوه بر شیرمادر، کودک باید از غذاهای کمکی نیز استفاده نماید. قوام این غذاها در شروع تغذیه تکمیلی باید کمی بیشتر از شیر باشد (با قوام ماست معمولی). کم‌کم به غلظت و تنوع غذا اضافه می‌شود تا شیرخوار با طعم و مزه غذاهای مختلف آشنا شده و مهارت جویدن نیز در او تقویت گردد و بتواند از یک سالگی به بعد از غذاهای سفره خانواده استفاده نماید.  ۳. دوره Modified Period که از یک سالگی تا پایان ۲ سالگی و حتی بیشتر است. در این مرحله شیرخوار از غذای خانواده استفاده کرده و در روز ۵ - ۴ بار غذا می‌خورد (سه وعده اصلی و دو میان وعده). شیرمادر به‌عنوان مکمل و تأمین کنندهٔ بخشی از نیازهای تغذیه‌ای او محسوب می‌شود. بنابراین دو دورهٔ اخیر که از ۶ ماهگی تا حدود سه سالگی است مرحله بسیار حساسی است که اگر در مراقبت از کودک و برآورد نیازهای تغذیه‌ای او دقت نشود می‌تواند منجر به توقف یا افت رشد و نهایتاً سوء تغذیه شیرخوار شود.  ● ده اصل مهم و راهنما در زمینه تغذیه تکمیلی  ۱. غذای کمکی را پایان ۶ ماهگی آغاز کنید.  توصیه اصلی، تغذیه انحصاری با شیرمادر تا پایان ۶ ماهگی است. بعد از آن، زمان چشاندن مزه غذاها به شیرخوار است در حالی‌که شیرمادر بر اساس تقاضای او به مکرر ادامه دارد. دستورالعمل کلی تغذیه کمکی آن است که شیرمادر و سپس غذای کمکی به شیرخوار ۱۲ - ۶ ماهه داده شود.  ۲. ادامه شیردهی تا دوسال یا بیشتر.  شیردهی را بر اساس تمایل خود و کودکتان ادامه دهید.  ۳. نسبت به تغذیه شیرخوار، احساس مسئولیت کنید.  به علائمی که کودک برای نشان دادن گرسنگی و یا توانائی غذا خوردن نشان می‌دهد توجه داشته باشید. به کودک در غذا خوردن کمک کنید و آهسته و با صبر و حوصله او را به خوردن غذا با طعم‌های مختلف و یا مخلوطی از غذاها تشویق کنید. ولی هرگز اجبار نکنید. سعی کنید ضمن لبخند زدن و برقراری تماس چشمی با بیان کلمات مختلف او را تشویق به خوردن نمایید تا غذا خوردن برای کودک زمانی برای یادگیری و دوست داشتن باشد.  ۴. غذای کمکی را با روش‌های بهداشتی و سالم تهیه و ذخیره کنید. دست‌های خود و ظروف تهیه غذا را قبل از آماده کردن غذا بشوئید. ضمن اینکه باید دست‌های خود و دست و صورت کودک را قبل از غذا دادن نیز بشوئید. بهتر است که غذا بلافاصله بعد از تهیه شدن به کودک داده شود. اگر یخچال در دسترس ندارید فقط تا دو ساعت می‌توانید غذای تهیه شده را به کودک بدهید یا حداکثر تا نوبت بعدی تعذیه او نگاهداری کنید (به شرط گرم کردن کامل آن). ذخیره کردن غذا در ظرف دربسته و نگهداری در محل خنک مانع آلودگی آن می‌شود. از غذا دادن با بطری اجتناب کنید زیرا به‌راحتی آلوده و به‌سختی تمیز می‌شوند. ۵. به‌تدریج مقدار غذای پیشنهادی را افزایش دهید.  ضمن شیردهی مکرر، به‌تدریج مقدار غذای کمکی را بر اساس میل و اشتهای کودک افزایش دهید. انرژی مورد نیاز کودک که باید از طریق غذای کمکی تأمین گردد حدود ۲۰۰ کیلوکالری در روز بین ۸ - ۶ ماهگی، ۳۰۰ کیلو کالری در روز بین ۱۱ - ۹ ماهگی و ۵۵۰ کیلوکالری در روز بین ۲۴ - ۱۲ ماهگی است.  ۶. به ترکیبات و نوع غذاها تنوع ببخشید.  به علاقه و توانائی‌های کودک به خوردن ترکیبات و غذاهای مختلف پاسخ دهید. در ابتدا با غذاهای نرم شروع کنید (شیرخواران به‌زودی جویدن را یاد می‌گیرند) از ۸ ماهگی کودکان قادر به خوردن غذاهای انگشتی هستند (غذاهائی که می‌توانند بدون کمک بردارند و به دهان بگذارند.) حدود ۱۲ ماهگی آنان قادر به خوردن اکثر غذاهای خانواده هستند ولی هنوز نیاز دارند که غذا به قطعات کوچک‌تر تقسیم شود و تا حدی نرم‌تر شوند.  ۷. دفعات تغذیه کودک را افزایش دهید. علاوه بر شیرمادر، دفعات تغذیه کودک ۳ - ۲ بار در روز بین ۸ - ۶ ماهگی و ۴ - ۳ بار در روز بین ۲۴ - ۹ ماهگی است، به‌علاوه یک یا دو بار در روز غذاهای مختصر حاضری (snack food) بر اساس میل کودک به او بدهید.  ۸. غذاهای سرشار از مواد مغذی به کودک بدهید.  سعی کنید برای تهیه غذای کودک حتی‌الامکان هر روز از گوشت، مرغ، ماهی و یا تخم‌مرغ استفاده کنید. اگر امکان استفاده از فرآورده‌های حیوانی نباشد باید باقلا، لوبیا، نخودفرنگی، عدس، پودر انواع مغزها و یا فرآورده‌های لبنی به کودک داده شود. سعی کنید در غذای روزانه او از میوه‌های رنگی و سبزی‌های مختلف استفاده نمائید. در موارد لزوم، مغذی کردن غذا با موادی چون ماهی، تخم‌مرغ و پودر مغزها امکان‌پذیر است در صورتی‌که دادن فقط مقداری برنج یا ذرت، کافی نیست. هرگز نوشابه‌های گازدار، نوشیدنی‌های شیرین، قهوه و چای به کودک ندهید زیرا این نوشیدنی‌ها ممکن است جایگزین غذاهای مغذی شوند. اگر کودک شما تشنه است بهترین نوشیدنی برای او شیرمادر و یا آب جوشیدهٔ سرد شده می‌باشد.  ۹. با استفاده از ویتامین‌ها و مواد معدنی، سلامت کودک را حفظ کنید. با دادن طیف گسترده‌ای از انواع غذاها، نیاز کودک به مواد معدنی و ویتامین‌ها را تأمین کنید. کودکان کم سنی که گوشت نمی‌خورند یا در تهیه غذای آنان از گوشت استفاده نمی‌شود، ممکن است به مصرف مکمل‌های ویتامینی و مواد معدنی نیاز داشته باشند. سایر مادران و کودکان نیز نیازمند مصرف غذاهای مغذی مناسب هستند و گاهی بر اساس محل و شرایط زندگی خود باید مکمل‌های ویتامینی هم دریافت کنند.  ۱۰. دفعات شیردهی را در طول بیماری کودک افزایش دهید.  در زمان بیماری، باید مصرف مایعات و غذاهای مورد علاقه کودک بیشتر شود. حداقل تا دو هفته بعد از بیماری، او را به مصرف غذای بیشتر تشویق کنید و یا تعداد دفعات غذا خوردن را افزایش دهید.

دکتر ناهید عزالدین زنجانی  متخصص اطفال مدیر عامل انجمن ترویج تغذیه با شیرمادر

منبع : فصلنامه شیر مادر مطالب پیشنهادی بررسی اثرات کافئین بر بدن عوارض شیرین کنندههای بدون کالری فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

نحوه شروع و ادامه تغذیه کمکی

http://maktoobshop.com/ 

1-    تغذیه کمکی را با فرنی آرد برنج از هفته اول ماه هفتم شروع نموده و با رعایت نکات زیر طی 12ـ6 ماهگی به مرور گروههای مختلف غذایی را در رژیم او بگنجانید.

2-    هرغذای کمکیرابرای شیرخوار از 2ـ1 قاشق مرباخوری شروع ودرطی7روزآن رابه4 تا 5 قاشق مرباخوری وروزی 3 مرتبه برسانید.

3-    دقت کنیدکه شروع غذای کمکی جدیدبه معنی قطع غذاهای کمکی قبلی نیست بلکه برای متنوع ساختن تغذیه شیرخوارمیتوانید 2 یا 3 نوع ازغذاهای کمکی را که قبلاً نیز به شیرخوار داده اید تهیه کرده و در طول روز به او بدهید ولی ارزش سوپ از نظر غذایی بیشتر است.

4-    رعایت بهداشت مواد غذایی و بهداشت فردی در تهیه غذا و تغذیه شیرخوار الزامی است.

5-    همزمان با افزایش سن شیرخوار دفعات تغذیه تکمیلی را به روش زیر افزایش دهید.

سن شیرخوار	دفعات تغذیه تکمیلی در روز
ماه هفتم	از یک بار در روز شروع کرده و به 3 بار در روز برسانید
ماه هشتم	4 بار
ماه نهم و دهم	4 تا 5 بار
یازدهم و دوازدهم	5 بار

 

غذاهای کمکی را به ترتیب زیر برای شیرخوار شروع کنید :

ماه هفتم :

هفته اول : فرنی آرد برنج

هفته دوم : شیربرنج یا حریره بادام

هفته سوم : پوره انواع سبزیها

ابتدا با یک نوع سبزی شروع کنید و پس از آن سبزی های نشاسته ای مثل نخود سبز ، لوبیا و کدو حلوائی به عنوان آخرین سبزیها به غذای شیرخوار اضافه شود.

هفته چهارم : سوپ شامل گوشت ماهیچه ، یا مرغ ، برنج و سبزی

ماه هشتم :

هفته اول: زرده تخم مرغ پخته رادرآب جوشیده سردشده یا شیرمادر حل کنیدو با قاشق به شیرخوار بدهید، ازیک قاشق چایخوری شروع و طی یک هفته تا ده روز به نصف زرده برسانید (تخم مرغ بایدبه مدت 5 دقیقه درآب بجوشدو به آب مقداری نمک اضافه شود که تخم مرغ نشکند).

هفته دوم : حبوبات سهل الهضم مثل (عدس و ماش)

هفته سوم : آبمیوه مثل لیمو شیرین و یا آب سیب از یک قاشق مرباخوری شروع تا به تدریج به 30 سی سی برسد (آبمیوه با فنجان یا قاشق به شیرخوار داده شود) ماست

هفته چهارم : تکه های کوچک نان

ماه نهم و دهم :

مصرف سایر حبوبات علاوه بر ماش و عدس ، کته نرم با گوشت ، تکه های کوچک سیب زمینی پخته ، میوه های پوست کنده و له شده مثل سیب

ماه یازدهم و دوازدهم :

تمامی غذاهائی که از ماه هفتم تا دهم به شیرخوار داده شده است.

از ماه دوازدهم به بعد

جایگزین نمودن تدریجی غذاهای مناسب موجود در سفره خانواده به جای غذاهای کمکی

روش تهیه غذاهای کمکی مورد نیاز شیرخوار

1ـ فرنی آرد برنج مواد لازم :

آرد برنج            یک قاشق غذاخوری سرپر

شکر            یک قاشق مرباخوری

شیرپاستوریزه        یک لیون

روش تهیه : آرد برنج را در شیر حل کنید و شکر را به آن اضافه کنید سپس آن را روی شعله ملایم گذاشته و به هم بزنید تا کمی از شیر مادر غلیظ تر شود، معمولاً بعد از جوش آمدن حدود 5 تا 10 دقیقه برای قوام آن کافی است (در صورتی که از شیر محلی برای تهیه غذای کمکی نوزاد استفاده می کنید حتماً آن را به مدت 5 دقیقه (از زمان شروع جوش) بجوشانید و سپس آن را برای تهیه غذای کمکی به کار ببرید.

2ـ فرنی حریره بادام مواد لازم :

مغز بادام           3 عدد

آرد برنج            یک قاشق مرباخوری سرصاف

شکر            یک قاشق مرباخوری سرصاف

شیرپاستوریزه        نصف لیوان

روش تهیه : بادام را سه ساعت در آب جوش بخیسانید سپس پوست آن را جدا کرده و پودر کنید، پودر بادام را با آرد برنج و شکر مخلوط کرده ، روی حرارت ملایم گذاشته و آن را به هم بزنید تا به غلظت مناسب برسد. (با افزایش سن و تمایل شیرخوار به این غذا می توان تعداد بادام ها و سایر ترکیبات را اضافه نمود).

3ـ سوپ گوشت مواد لازم :

گوشت مرغ یا ماهیچه بدون چربی         60 تا 65 گرم

سبزی مثل گشنیز، جعفری یا لوبیا سبز   سه قاشق غذاخوری

برنج یا ماکارونی                   یک قاشق غذاخوری

پیاز کوچک                یک چهارم قطعه

کره یا روغن مایع                   نصف قاشق مرباخوری

روش تهیه : گوشت ماهیچه یا مرغ را با پیاز بپزید. پس از اینکه کمی گوشت پخت ، برنج یا ماکارونی را اضافه کنید و با حرارت ملایم بپزید، در انتها سبزی خرد شده را اضافه نمایید. وقتی کاملاً پخت آن را از روی حرارت بردارید و کره یا روغن مایع را به آن اضافه کنید.

4ـ کته ماهیچه مواد لازم :

ماهیچه              یک تکه

برنج           یک استکان کوچک یا 4 قاشق غذاخوری

روغن مایع یا کره          یک قاشق مرباخوری

پیاز کوچک      یک چهارم قطعه

روش تهیه : ماهیچه را ریز کرده و با مقداری آب و پیاز به خوبی بپزید سپس برنج را به همراه روغن مایع یا کره به آن اضافه کنید تا به شکل کته نرم درآید ، آن را به همراه ماست به شیرخوار بدهید.

5ـ آش حبوبات

مواد لازم :

جعفری، شوید (شود) گشنیز ریز شدهیک قاشق غذاخوری

لوبیا و عدس                   یک قاشق غذاخوری

برنج                    یک قاشق غذاخوری

گوشت چرخ کرده گوسفند           2ـ1 قاشق غذاخوری

پیاز کوچک                یک چهارم قطعه

کره یا روغن مایع                   نصف قاشق مرباخوری

روش تهیه :

لوبیا و عدس را چند ساعت خیس کنید سپس با گوشت و پیاز خرد شده کاملاً بپزید پس از آن برنج را به حبوبات و گوشت اضافه کنید و سبزیجات شسته و خرد شده را نیز داخل آن بریزید تا بپزد. در انتها کره یا روغن مایع را نیز به آن اضافه کنید ، می توان به جای برنج ، گندم پرک به آن اضافه کرد. در صورت تمایل می توانید مقداری ماست نیز به غذا اضافه کنید.

توجه :

1ـ غذای سال اول شیرخوار شیرین ، ترش و ادویه دار نباشد.

2ـ باشروع تغذیه کمکی شیرخـواراحتیاج به آبجوشیدهســردشدهدارد.روزهای اولکمتــرو به تدریج که غذا بیشترمیشود احتیاج زیادتر می شود.

3ـ به تدریج که غذای کمکی بیشتر می شود از دفعات شیر مادر بایستی کاسته شود.

از ماه 7 تا 10 مجموعاً پنج مرتبه شیر

از ماه 10 تا 12 مجموعاً چهار مرتبه شیر

از ماه 12 تا 24 مجموعاً سه مرتبه شیر

از دادن موز ، هویج ، شیر پاستوریزه ، خرما ، بیسکویت ، بستنی ، توت ، تمشک ، گیلاس ، آلبالو ، خربزه ، انگور و کیوی خودداری شود.

اقتباس از نشریه شماره 6 تغذیه تکمیلی مرکز بهداشت اصفهان

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

تغذیه تکمیلی کودکان

http://maktoobshop.com/

تغذیه کودک ۱۲-۶ ماهه

شیر مادر تا پایان شش ماهگی به تنهایی و بدون اضافه کردن هر نوع غذای کمکی برای رشد طبیعیشیرخوار کافی است. بعد از شش ماهگی نیازهای غذایی شیرخوار فقط با شیر برآورده نمی شود وباید علاوه بر شیر، غذاهای نیمه جامد را نیز برای او شروع کرد. مناسب ترین غذاها برای تغذیهتکمیلی، غذاهایی هستند که:

- مقوی و مغذی باشند.

- متناسب با سن کودک تغییر کند.

- تازه و بدون آلودگی باشند و پاکیزه و بهداشتی تهیه شوند.

- مواد اولیه آن در دسترس بوده و امکان تهیه آن برای خانواده وجود داشته باشد.

بهترین سن برای شروع غذاهای کمکی

هفته اول ماه هفتم تولد کودک، سن شروع تغذیه تکمیلی است، ولی چنانچه بین ۴ تا ۶ ماهگی باوجود تلاش والدین و کارکنان بهداشتی منحنی رشد کودک نشان دهنده رشد نامناسب کودک باشد،می توان غذای کمکی را شروع کرد.

توصیه های کلی

- مواد غذایی را چه از نظر مقدار و چه از نظر نوع، تدریجا" به رژیم غذایی شیرخوار اضافه کنید.

- از یک نوع غذای ساده شروع شود وکم کم مخلوطی از چند نوع غذا به کودک داده شود.

- از مقدار کم شروع و به تدریج بر مقدار آن افزوده شود.

- بین اضافه کردن مواد غذایی مختلف حدود ۵ تا ۷ روز فاصله در نظر گرفته شود.

- اولین غذایی که به کودک داده می شود، بایدکمی غلیظ تر از شیر تهیه شود و سپس به تدریجغذاهای نیمه جامد و جامد داده شود.

- غذاها با قاشق و مایعات با لیوان به شیرخوار داده شود.

- هنگام دادن غذاهای نیمه جامد و جامد، شیرخوار در وضعیت نشسته قرار گیرد.

- غذای شیرخوار به مقدار کم و برای یک وعده تهیه گردد.

- در صورت باقی ماندن غذا، می توان آن را به مدت ۲۴ ساعت در یخچال نگه داری نمود. در غیر اینصورت آن را بایددر فریزر گذاشت.

- غذای نگه داری شده فقط به مقدار مصرف یک وعده کاملا" داغ گردد و پس از خنک کردن به کودک دادهشود

- تا یک سالگی به غذای کودک نمک اضافه نگردد ولی پس از یک سالگی کمی نمک (نمک یددار تصفیهشده) به غذای شیر خوار می توان اضافه نمود.

- سبزی ها قبل از مصرف کاملا" شسته و بلافاصله پس از خرد کردن به غذا اضافه گردد.

- مصرف حتی مقدار کمی گوشت در سوپ کودک، ارزش غذایی را افزایش می دهد، بدین منظور هرنوعگوشت مانند گوسفند، گوساله، مرغ و ماهی که در دسترس خانواده است مصرف گردد.

- در دستور تهیه بعضی از غذاها مقداری کره یا روغن به هنگام طبخ و مقداری دیگر به هنگام غذا دادنبه کودک اضافه شود. (مصرف روغن مایع بهتر از روغن جامد است).

- در مورد کودکانی که روند رشدشان خیلی بیشتر از طبیعی است، مقدار مصرف روغن یا کره را درغذای کودک کمتر گردیده و برعکس اگر کودک تاخیر رشد دارد کمی بیشتر روغن یا کره به غذای اواضافه گردد.

ترتیب دادن غذاهای کمکی به شیرخوار بسیار مهم است و باید از هفته اول ماه هفتم تولدمرحله به مرحله غذاهای خاصی را به شیرخوار داد .

خطرات دیر شروع کردن غذای کمکی

- کندی یا توقف رشد کودک

- مشکل پذیرش غذا توسط کودک (در صورت تاخیر در شروع غذای کمکی، شیرخوار معمولا از ۹ ماهگیبه بعد تمایل خود را به خوردن غذاهای دیگر و امتحان کردن مزه و طعم های جدید از دست می دهد)

- به تعویق افتادن عمل جویدن در کودک

ویژگی های غذای کمکی

غذای کمکی مناسب دارای ویژگی های زیر است:

- تمیز و بهداشتی تهیه شود.

- قوام آن متناسب با سن کودک تغییر کند.

- مقوی و مغذی باشد.

- تازه تهیه شود.

- مواد اولیه آن در دسترس بوده و امکان تهیه آن برای خانواده وجود داشته باشد.

نحوه شروع و ادامه غذای کمکی

• • غلات مانند برنج بهترین ماده غذایی برای شروع تغذیه تکمیلی است. چون هضم آن آسان است.فرنی یکی از بهترین غذاهایی است که می توان از یک بار در روز به اندازه یک تا سه قاشقمرباخوری شروع کرد و به تدریج بر مقدار آن، متناسب با اشتهای کودک افزود. از هفته دوم شروعغذای کمکی می توان علاوه بر فرنی، شیر برنج (کاملا" پخته و له شده) و حریره بادام نیز به کودکداد. تغذیه شیرخوار با فرنی، شیر برنج و حریره بادام را می توان تا دو هفته ادامه داد (بسته به علاقهکودک به این نوع غذاها می توان حتی تا یک سالگی و یا بیشتر از این غذاها به عنوان یک وعدهغذای کمکی به کودک داد).
  • در هفته سوم مصرف انواع سبزی ها مثل سیب زمینی، هویج، جعفری، گشنیز، کدو، لوبیا سبز و... برای تغذیه کودک شروع می شود. در این هفته علاوه بر فرنی می توان با گوشت، سبزی ها وبرنج سوپ تهیه کرد. بهتر است سبزی ها را تک تک و به مرور به سوپ اضافه نمود.

از هفته چهارم باید حتما" گوشت به سوپ کودک اضافه شود. گوشت را باید به قطعات کوچک تقسیمکرد و یا از گوشت چرخ کرده استفاده نمود که باید کاملا" پخته و له شوند. پوره سبزی ها مانند سیبزمینی، هویج، کدو حلوایی و نخود سبز به صورت پخته شده و نرم شده همراه با کمی روغن یا کرهغذای مناسبی برای شیرخوار است.

در ماه بعد (ماه هشتم زندگی) علاوه بر سوپ می توان زرده تخم مرغ را شروع کرد، زرده باید کاملا" آبپز و سفت باشد. ابتدا باید به اندازه یک قاشق چایخوری از زرده پخته شده را در آب یا شیر له کرد و بهشیرخوار داد و مقدار آن را به تدریج افزایش داد تا در ظرف یک هفته به یک زرده کامل تخم مرغ برسد. آنگاه می توان یک روز در میان یک زرده کامل یا هر روز نصف زرده تخم مرغ به شیرخوار داد. استفاده ازسفیده تخم مرغ تا یک سالگی توصیه نمی شود.

با افزایش سن و پذیرش بیشتر شیرخوار، سوپ و غذاهای نرم باید تبدیل به غذاهای سفت تر شوندیعنی باید با اضافه کردن غذاهای سفت تر و کمی قابل جویدن، عمل تکامل جویدن در شیرخوار تقویتشود. اگر تدریجا" مواد غذایی سفت اضافه نشود و شیرخوار به عمل جویدن تشویق نگردد و برای مدتها از غذاهای له شده استفاده کند، علاوه برابتلا به تاخیر رشد بعدا" در جویدن غذاهای سفت دچارمشکل خواهد شد. برای این کار می توان از حدود ۸ ماهگی تکه های نان و بیسکویت هم به دستشیرخوار داد. از ۸ ماهگی می توان به غذای شیرخوار ماستی که ترش نباشد نیز اضافه نمود.

شروع استفاده از حبوبات ۹ ماهگی است که به سوپ شیرخوار اضافه می شود. می توان از انواعحبوبات خیس شده و پوست کنده که کاملا پخته و نرم باشد، مانند عدس، ماش، لوبیا و یا حبوباتجوانه زده استفاده کرد. حبوبات منبع خوبی برای تامین پروتئین و املاح هستند و همراه با غلات وشیرمادر غذای کاملی را تشکیل می دهند.

آب میوه آخرین ماده غذایی است که به برنامه غذایی کودک در سال اول اضافه می شود و حاویویتامین و املاح معدنی است. آب میوه را باید در ابتدا به صورت رقیق شده و از یک قاشق مرباخوری درروز شروع و تدریجا" به مقدار آن افزود. بهتر است مدت ۷-۵ روز فقط از یک نوع آب میوه استفاده شود تااگر ناسازگاری وجود داشت شناخته شود.

مصرف توت فرنگی، گیلاس و آلبالو، کیوی، خربزه و اسفناج، سفیده تخم مرغ و شیر گاو بهدلیل ایجاد حساسیت و همچنین مصرف عسل در سال اول زندگی به دلیل احتمال آلودگی باکلستریدیوم بوتولینوم توصیه نمی شود.

مقوی و مغذی سازی غذای کودک

مقوی کردن غذا یعنی موادی را به غذا اضافه کنیم که انرژی آن را بیشتر کند. مغذی کردن غذا یعنیموادی را به غذا اضافه کنیم که پروتئین، ویتامین و املاح آن را بیشتر کند.

موادی که انرژی غذا را بیشتر می کنند؛

روغن ها دارای انرژی هستند و افزودن مقدار کمی روغن به غذای کودک به خصوص کودکی که آهستهرشد می کند توصیه می شود

چون:

- انرژی روغن نسبت به مواد غذایی دیگر بیشتر است (هر گرم روغن حدود ۹ کالری و هر گرم قند وشکر ۴ کالری دارد).

- چربی ها مثل کره، روغن زیتون، روغن نباتی (ترجیحا روغن مایع) بدون اضافه کردن حجم غذا، انرژیغذا را بیشتر می کنند.

- روغن باعث بهبود طعم و نیز نرم شدن غذا می شود و خوردن آن را برای شیرخوار راحت تر می کند.

- قند و شکر انرژی زا هستند ولی مصرف آن برای شیرخوار زیر یک سال توصیه نمی شود چون ذائقه اوبه طعم شیرین عادت میکند و زمینه برای بروز مشکلاتی مثل چاقی در بزرگسالی فراهم می شود.

موادی که علاوه بر انرژی، پروتئین غذا را بیشتر می کند؛

- در صورت امکان کمی گوشت به غذای شیرخوار اضافه شود.

- انواع حبوبات مانند نخود، لوبیا، عدس که کاملا" پخته شده را بعد از ماه هشتم به غذای شیرخواراضافه نمائید.

- به غذای شیرخوار تخم مرغ اضافه شود، مثلا" تخم مرغ آب پز را می توان داخل سوپ و یا ماکارونیپس از طبخ رنده کرد و یا میتوان آن را با کمی شیر مخلوط و نرم کرده و به شیرخوار داد (تا قبل از یکسالگی از دادن سفیده تخم مرغ خودداری شود)

موادی که ویتامین ها (مانند ویتامین A و C ) و املاح ) مانند آهن، روی و کلسیم(   غذا رابیشتر می کنند

-انواع سبزی های با برگ سبز مانند جعفری، شوید، گشنیز که دارای ویتامین A و C و آهن هستند بهغذای شیرخوار اضافه شود

-از انواع سبزی های زرد و نارنجی رنگ مانند کدو حلوایی و هویج که دارای ویتامینA هستند در غذایشیرخوار استفاده شود

- غلات و حبوبات جوانه زده دارای انرژی، پروتئین، ویتامین و املاح هستند. می توان ابتدا گندم، ماش یاعدس جوانه زده را تهیه و پودر نمود و در انتهای طبخ داخل غذا ریخت. همچنین می توان جوانه تازه را لهکرده و یا پس از خشک کردن جوانه آن را پودر نموده و به غذای شیرخوار اضافه کرد.

یادآوری های لازم

در ادامه غذاهای کمکی برای شیرخواران و کودکان خردسال توجه به نکات زیر ضروری است:

- بعد از شروع غذای کمکی، به کودک آب جوشیده سرد شده بدهید.

- قبل از یک سالگی، شکر، نمک و ادویه به غذای کودک اضافه نکنید.

-از روز پانزدهم تولد باید قطره ویتامین A+D مولتی ویتامین (۲۵ قطره در روز( و هم زمان با شروع تغذیهتکمیلی قطره آهن (۱۵ قطره در روز) و یا شربت آهن به اندازه ۵/۱قطره به کودک بدهید.

- برای جلوگیری از تغییر رنگ دندان ها، توصیه می شود قطره آهن را در عقب دهان شیرخوار بچکانید ویا بعد از مصرف، مقداری آب به او بدهید.

- قبل از یک سالگی از دادن اسفناج، عسل و سفیده تخم مرغ، شیر گاو، توت فرنگی، گیلاس، آلبالو،کیوی، خربزه به کودک خودداری کنید.

- هرگز به زور به کودک غذا ندهید.

- به ساعت های خواب و استراحت کودکان توجه کنید.

- به کودک مبتلا به اسهال و یا هر نوع بیماری عفونی دیگر، غذا را در دفعات بیشتر و حجم کمتر بدهید.

نکات اساسی که هنگام تهیه غذای کودک باید رعایت شود:

با توجه به این که منابع آلودگی مواد غذایی زیاد هستند، لذا توجه به نکات زیر در تهیه غذای سالم برایشیرخواران و کودکان خردسال اهمیت زیادی دارد. این نکات عبارتند از:

- پختن کامل غذا در حرارت زیاد (حدود ۷۰ درجه سانتی گراد)

- تازه تهیه کردن هر وعده غذا

- نگه داری غذا در یخچال و یا فریزر

- شستن میوه ها و سبزی ها

- استفاده از آب سالم

- شستن دست ها به دفعات زیاد

- خودداری از تغذیه شیرخوار با استفاده از بطری

- محافظت غذاها از حشرات و جوندگان

- نگه داری مواد غذایی فاسد نشدنی در محل مطمئن

- تمیز نگه داشتن وسایل لازم برای تهیه غذا