گاهی افراد فکر می کنند که تنها زندگی زناشویی آنها پر از مشکلات و مسائل است و زندگی دیگران پر از شادی است. در حالیکه مشکلات و مسائل زاده انسان است و انسانها در همه شرایط و موقعیتها با مشکلات خود باید دست و پنجه نرم کنند .
در زندگی زن و شوهرها مسائل و مشکلات شایعی وجود دارد که باید با اراده، آموزش، بینش و صبوری بیشتر به حل آن بپردازند تا بتوانند ازنعمت زندگی آرامش بخش و عاطفی خوبی برخوردار شوند و آرامش زندگی زن و شوهر در سایه مهربانی و محبت کردن به یکدیگر و صبور بودن در برابر مشکلات است که محقق می شود و به آنها کمک می کند تا رضایتمندی زندگی زناشویی را بدست آورند. اصرار بر این مشکلات می تواند طعم شیرینی زندگی را به تلخی بدل کند.
مشکلات شایع بین زن و شوهر شامل موارد زیر است:
مشکلات ارتباطی : یکی از شایع ترین مسئله بین زن وشوهر نداشتن اطلاعات و آگاهی در مورد چگونگی برخورد با یکدیگر است. زن و مرد بدلیل تفاوتهای جنسیتی خود ، نوع نگاه ، نگرش، بیان احساسات و گفتگوهای آنان متفاوت است. همین مسئله می تواند موجب ایجاد اختلافات ارتباطی بین زن و شوهر شود. آنها قادر نیستند درباره موضوعات خود بدرستی با یکدیگر تبادل اطلاعات و همدردی نشان دهند. شناخت بیشتر در مورد تفاوتهای فردی همدیگر، در بدست آوردن بینش بیشتر به زن و شوهرکمک می کند.
مشاجره و خشونت: مشاجرات بیهوده و تکراری ، خشونت های کلامی و بدنی نشانه دهنده رابطه ضعیف بین زن و شوهر است. چنین مشاجراتی امنیت زن و شوهر را گاهی از بین می برد و دلسردی و نگرانی را در فضای خانه حاکم می کند. آمادگی و پذیرفتن آموزشهای بیشتر برای کنترل خود در بهبود روابط لازم و ضروری است.
علائم خفیف روان پزشکی در یکی از زوج ها : گاهی علائم خفیف خلقی در زن و شوهر وجود دارد که موجب کاهش شادی و افزایش تحریک پذیری آنان می شود. بهتر است در چنین مواردی با کمک روانپزشک داروی مناسبی مصرف کنند. البته در مورد مصرف دارو، معمولا افراد واکنش نشان میدهند . در چنین مواردی استفاده از دارو، موجب ثتبیت خلق فرد می شود و فضای خانوادگی را برای زن و شوهر بهبود می بخشد.
حسادت : گاهی حساسیت ها، شک و تردیدها، بدگمانی های بیش از حد زن و شوهر، دلخوری و نگرانیهای طرف مقابل را به همراه دارد. در نتیجه سردی روابط چاشنی زندگی می شود. در این گونه موارد باید عاقلانه در مورد زندگی و همسرتان فکر کنید تا دچار دلزدگی نشوید. تردید ها را از زندگی خودتان دور کنید.
بی توجهی : در روابط زن و شوهر نگاه ها و حرفهای آنان گاهی طوری است که بیشتر منعکس کننده بی توجهی و سردی روابط آنهاست و از فهرستهای مختلف زندگی برای ابراز احساسات خود استفاده نمی کنند یا اینکه طوری وانمود می کنند که انگار توجهی به طرف مقابل ندارند. مسلما بی توجهی دشمن روابط عاطفی زن و شوهر است. در حالیکه با یک نگاه یا سخن محبت آمیز و یا تعریف و تمجید کردن از یکدیگر و قدررانی کردن از زحمات یکدیگر می توانند محبت عمیقی را در دل همدیگر بوجود آورند.
وضعیت ظاهر: گاهی زن و شوهر بعد از ازدواج نسبت به ظاهر خود بی توجهی نشان می دهند و چندان اهمیتی به ظاهر خود در حضور همسر نمی دهند. این مسئله می تواند با گله های همسر نیز همراه باشد و آنرا دلیل بر بی توجهی طرف مقابل به خود تلقی کند.
امام باقر ( ع ) می فرمایند: " همانطور که شوهران دوست دارند زن خود را زینت شده ببینند زنها نیز دوست دارند شوهر خود را آراسته ببینند. " در خصوص آراستگی شوهر برای زن از ابی الحسین ( ع ) نقل شده است که فرمودند " آراستگی شوهر برای زن، عفت زن را زیاد می کند." توجه زن و شوهر به ظاهر خودشان در مقابل یکدیگر نشان دهنده توجه به یکدیگر است.
تمرکز روی نکات منفی : توجه به نکات منفی موجب دلسردی و ناامیدی از زندگی مشترک می شود. در حالیکه بزرگ کردن خوبی ها و توجه بیشتر به آنها، صمیمیت و عواطف بیشتری را برای زوج به همراه دارد و شیرینی زندگی را بیشتر می کند.
مسئله و مشکلات جزئی و پیش پا و یا بی توجهی به حل مساله مختلف، می تواند رابطه عاطفی زن و شوهر را خدشه دار کنند و آنطور که باید زن و شوهر نتوانند از زندگی مشترک خود بهره ببرند.
پیامد های هدفمند کردن یارانه ها در حوزه سلامت
مدیریت انرژی در مراکز بیمارستانی
آمادگی ملی و سازمانی در مقابله با زلزله و مدیریت بحران
ارتقای کیفیت خدمات سلامت از منابع مالی یارانه ها
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
زمانهای در رابطه هست که احساس میکنیم طرفمان چندان که باید با ما صادق نیست. این وضعیت اگر با نشان دادن بیتفاوتی او نسبت به نگرانیهای ما همراه شود، بدتر هم خواهد شد. نتیجه کار ردوبدل شدن پانتومیم شکل بازخواست و انکارهایی میشود که اگر موقعیت اینقدر ناراحتکننده نبود می توانست حتی خندهدار باشد.
میخواهیم نگاهی بیندازیم به علتهای مرموز رفتار کردن بعضی افراد در روابط خود:
- سوال و جواب کردنها و بازخواست مرتب طرف مقابل خستهشان کرده باشد. اگر فردی احساس کند که رابطه برایش تحملناپذیر شده است، که برای هر عمل، فکر یا حرکت خود مجبور به توضیح دادن باشد، کمکم عقب خواهد کشید. خیلی مهم است که در چنین شرایطی فرد از طرفمقابل خود کمی فاصله بخواهد. هراس از در تنگنا قرار گرفتن در رابطه همه احساسات مثبت بین دو طرف را از بین برده و چاره کار فقط دور شدن و بیرون رفتن از رابطه به نظر خواهد رسید.
- خجالت ممکن است باعث مرموز دیده شدن بعضی افراد شود. وقتی فردی درگیر یک موقعیت مشکلدار میشود، ممکن است نداند که چه باید بکند. شاید نتواند موضوع را برای طرفمقابل خود فاش کند و خود به تنهایی هم نداند چه انتخابها و راههایی پیش رو دارد. بهترین انتخاب برای این افراد این است که از طرفمقابل خود کمی زمان و وقفه بخواهند و خواهش کنند که کمی صبور باشند.
- ترس از طرد شدن میتواند عامل مهمی در مرموز به نظر رسیدن باشد. ترس از عواقب گفتن چیزی یا انجام کاری ممکن است به نظر طرفمقابل مرموز به نظر برسد. یاد گرفتن اینکه با اعتماد به رک و صادق بودن، واکنشی مثبت از طرفمقابل دریافت میکنید، نیازمند کمی زمان است. در یک رابطه معمولاً زمان میبرد تا دو طرف به همدیگر اعتماد کامل کنند و بتوانند بدون ترس از دور شدن طرفمقابل، مسائل شخصی و خصوصی خود را برای هم فاش کنند.
- نگرانی از ایجاد واکنش بد و عصبانیت طرفمقابل یکی دیگر از مرموز رفتار کردنهای بعضی افراد در رابطه است. روبهرو شدن، برای خیلیها پیشنهادی ترسآور است. آدمها در هر سنی که باشند وقتی حدس میزنند موقعیت کنونیشان ممکن است با واکنش بد اطرافیان مواجه شود، تودار رفتار میکنند. حتی وقتی میدانند که انتظار قبل از موعد همیشه اعصابخردکنتر از بازگو کردن اتفاق است، و معطل کردن همیشه همه چیز را بدتر میکند، بخاطر عواقب کار از گفتن خبر خودداری میکنند.
- احساس امنیت و آرامش در یک رابطه عامل بسیار مهمی برای کم کردن نیاز به رفتار مرموزانه است. ایجاد حس پیوستگی و روحیه اتحاد به افراد کمک میکند احساس حمایت کنند و بتوانند مشکلاتشان را با همدیگر در میان بگذارند. وقتی بفهمیم که رابطهمان به اندازه کافی امن و مطمئن هست، دیگر نیازی به نگهداشتن خبر بد پیش خودمان نمیبینیم. وقتی حس کنید که هر مشکلی که پیش آید باز با هم هستید و با هم با آن برخورد میکنید، نیاز به محافظت از خودتان و حفظ خبر بد بعنوان یک راز از بین میرود.
برای ایجاد یک رابطه خوب و صمیمی، باید زمان کافی بگذرد. وقتی افراد احساس میکنند به حرفهایشان گوش داده میشود، درموردشان قضاوت نشده و به آنها احترام گذاشته میشود، اعتمادبهنفس پیدا کرده و بهتر میتوانند به همدیگر اعتماد کنند.
ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
هر چه می خواهید تلاش کنید، شما هیچ گاه قادر نخواهید بود شریک خود را تغییر دهید، هر چند اگر شما خود را تغییر دهید، ممکن است شریک شما نیز تغییر کند.
1 - شما نمی توانید فردی را مجبور کنید تا شما را دوست داشته باشد یا این دوست داشتن همیشه به یک شدت و یک کیفیت باشد.
2 - اگر فکر می کنید با ازدواج خوشبخت می شوید، اشتباه کرده اید. نه این که بدبخت شوید اما هیچ کس هم توانایی خوشبخت ساختن صد در صد شما را ندارد. نه شما آدم کاملی هستید نه طرف مقابلتان و نه یک رابطه می تواند 100درصد کامل باشد. بنابراین خوشبختی خیلی نسبی تر از این حرف ها خواهد بود.
3 - هر چه می خواهید تلاش کنید، شما هیچ گاه قادر نخواهید بود شریک خود را تغییر دهید، هر چند اگر شما خود را تغییر دهید، ممکن است شریک شما نیز تغییر کند.
4 - اشخاص با اشخاص ازدواج نمی کنند، بلکه آنها با توهمات و خیال پردازی های خودشان ازدواج می کنند. یعنی با ذهنیتی که از طرف مقابل به دست آورده اند نه واقعیت های درونی فرد مقابل. تا قبل از زندگی زیر یک سقف و حتی سال ها بعد از آن همیشه بخش هایی از شخصیت فرد مقابل برای شما ناشناخته خواهد بود. یک ازدواج حقیقی درست از نقطه ای آغاز می شود که توهمات پایان می یابند. چالش یک ازدواج آن است که کشف کنیم با چه کسی ازدواج کرده ایم.
5 - عشق تنها یکی از عللی است که ما شریک خود را بر می گزینیم نه همه آن. زندگی بدون عشق دوام پیدا نمی کند اما باعشق تنها هم دوام نخواهد داشت. در کنار آن شباهت شخصیتی، کفویت، تناسب های اجتماعی و اخلاقی و خانوادگی و البته سازش و همدلی و بلوغ فکری نیاز است.
6 - به احتمال زیاد، خصلت ها و صفات موجود در شریکتان که دیوانه وار خشم شما را برمی انگیزند، همان صفاتی هستند که در ابتدا شما را مجذوب شریکتان کرده بوده اند. عاشق کاری بودن او شده اید؟ خب این کاری بودن یک جا باعث می شود شما را نادیده بگیرد و به کارش اولویت دهد. عاشق آرامش و ملایمتش شده اید؟ پس منتظر باشید یک روز از این که زیادی کند و اسلوموشن است خسته شوید. عاشق منطق و استدلال هایش شده اید؟ پس منتظر باشید یک روز با همین منطق و استدلال فیتیله پیچتان کند و خسته شوید از این که گاهی جز زبان دو دو تا چهارتا با زبان دیگری حرف نمی زند. مولفه های بارز هر شخصیت، می توانند گاهی بسیار شدید، مطلق و خسته کننده باشند.
7 - این غیر ممکن است که شما بدون تجربه کردن دوران درد و تنهایی یک رابطه را پشت سر بگذارید. پایان هر رابطه ای، به معنی پایان یک فصل از زندگی شماست. فصلی که در آن خوشی داشته اید، خاطره داشته اید، احتمالا زخم خورده اید و همه این ها بعد از جدایی به شما هجوم می آورند و ازارتان می دهند. پذیرفتن این که تاثیر این فشارها تا مدتی است و بعد، با گذر زمان و تغییر سبک زندگی شما کمرنگ تر می شوند، به سریعتر طی کردن این دوره کمک خواهد کرد.
8 - بزرگترین هدیه ای که می توانید به فرزندانتان اعطا کنید یک ازدواج محبت آمیز است. عشق، سازش و احترام سه شرط اصلی داشتن یک خانواده گرم و با محبت است.
9 - موفقیت زمانی در یک ازدواج حاصل می شود که هر کدام از ما به این واقعیت پی ببریم که نیازهای شریکمان حداقل به اهمیت نیازهای خودمان است. شما ازدواج نمی کنید تا بی مسئولیت باشید. ازدواج می کنید چون فکر می کنید آنقدر بالغ شده اید که بتوانید همزمان نیازهای خود و یک فرد دیگر را برطرف کنید. اگر قرار باشد در یک رابطه فقط نیازهای یک نفر برآورده شود یا یکی بر دیگری مقدم دانسته شود، این زندگی خیلی زود به شکست می انجامد.
10 - ازدواج بهترین فرصت برای رشد و بالندگی، غلبه بر حس خودخواهی و آموزش عشق ورزی است. اگر قرار است بعد از ازدواج همچنان شما یکه تاز باشید، اگر قرار است شما زندگی خودتان را داشته باشید و او را به حریم فردی تان راه ندهید، اگر قرار است بعد از ازدواج پیشرفت شما متوقف شود و دیگر حرکت رو به جلویی نداشته باشید، یا اگر قرار است بعد از ازدواج همچنان حرف حرف شما باشد و هیچ وقت به خاطر منافع فرد مقابل یا منافع مشترک زندگی تان کنار نیایید، آن وقت ازدواج شما صرفا قدمی برای تخریب آینده خود و همسرتان بوده است.
گردآوری : گروه سبک زندگی سیمرغ
بعد از بیان زمانهای راحج و مستحب مباشرت، به حالتهای جنسی و رفتار و گفتار زوجین میپردازیم.قبل از آن که به مقدمه مباشرت بپردازیم ضروری است حالتهای جنسی زن و مرد را بدانیم و میزان خواهشها و کششهای درونی هر یک را بشناسیم.
از امام صادق (ع)نقل شده است که:زن نود و نه بار بیش از مرد لذت و شهوت را احساس میکند ولی خداوند تبارک و تعالی او را به رشته حیا مقید کرده است.
بنابراین خواهشها و تمنیات درونی زن هرگز اندک نیست بلکه این حجب و حیای زن است که به طور فطری او را ماخوذ به حیا میکند و مانع از آن میشود که زن در مقابل نامحرم به کارهایی که دور از شرم و حیاست مرتکب شود و زمانی این رشته حیای بین زن و شوهر به درستی از بین میرود و تمنیات و خواهشهای درونی زن نسبت به شوهر و مرد حلالش بروز میکند و مرد را به رفتار جنسی مناسبی وادار میسازد که فروگذاری از آن موجب مشکلات روحی ـ روانی و حتی جسمی برای زوجه میشود.
از سوی دیگر خواهش جنسی مرد بر کسی پوشیده نیست و این نیروی درونی از ابتدای سن بلوغ تا کهنسالی باقی است و استعداد مباشرت برای تولید نسل همواره در مردان موجود است گر چه حسب شرایط جسمی و کاری ممکن است شدت ضعفهایی پیدا کند ولی قدرت بارور ساختن مردان از بین نمیرود، این در حالی است که استعداد باردار شدن خانمها تا سن یائسگی است و بعد از آن معمولا خانمها باردار نمیشوند و تمایلات جنسی آنان نیز فروکش میکند.
● رفتارها
شاید هیچ رفتاری از انسان پرهیجانتر و تاثیرگذارتر از رفتار جنسی و مقدمات آن نباشد.رفتاری که با ترشح هورمونها و فعالیت غدد به اوج هیجان و التهاب میرسد و رابطه انکارناپذیری بین روان (روح)و جسم در این مورد هویدا میشود;با روانی که اگر از نظر جنسی ارضا نشود به جسم لطمهای سخت میزند و افسردگی روحی موجب کوفتگی جسمی میشود و جسم انسان در اثر پژمردگی روان کسل و غمناک میشود.
رفتار جنسی تنها نزدیکی نیست و اسلام نیز بدین مهم اهتمام داشته است و زوجین را به تمهید مقدماتی ترغیب کرده است تا قبل از مباشرت بدان مبادرت ورزند و این نشان از شناخت دقیق اسلام از انسان است.
اولین توصیه عمومی و خاص این مورد تمیزی و نظافت زوجین است;بنابر روایت مشهور از پیامبر اسلام (ص)که فرمود:«پاکیزگی نشانه ایمان است»همه مومنین در زندگی شخصی و اجتماعی خود باید این صفت را دارا باشند.
جای تاسف است که زیبایی و تمیزی و خوشبویی از ویژگی برجسته پیامبر(ص)است ولی آن را خواه در محیط کار یا منزل رعایت نمیکنیم.به هر شکل تمیزی و پاک بودن در اسلام همواره مورد توصیه و تاکید بوده است.به ویژه آن که این وصف مقدمه باید اقدام مهم مباشرت قرار گیرد.به قدری اسلام مسئله طهارت و پاک بودن را اهمیت داده است که مباشرت دوم را بدون طهارت و غسل بعد از مباشرت اول خوب و پسندیده نمیداند.
آنگاه بعد از تمیزی و آراستگی در مورد مقدمات رفتار و مباشرت، اسلام مرد را توصیه به تانی و عدم عجله میکند و از او میخواهد که از نظر رفتار جنسی زوجه را آماده مباشرت سازد، بنابراین فرآیند ملاعبه یا مداعبه (بازی کردن)را مستحب میداند.
از امام صادق (ع)نقل شده است:ملاعبه زوجین مباشرت را بهتر میسازد.(جامع احادیث شیعه، ج ۲۵، ص ۲۵۶ به بعد)مرحوم کلینی در کافی از امام صادق (ع)و او از پیامبر اسلام (ص)نقل فرمودند که:هنگام مباشرت همانند پرنده عمل نکنید;باید مکث و تامل داشته باشید.(کافی، ج ۵، ص ۴۹۷)
در مستدرک (ج ۱۴، ص ۲۲۱)از رساله ذهبیه منسوب به امام رضا (ع)نقل شده است که حضرت فرمود:مباشرت نکنید با همسرتان مگر این که ملاعبه داشته باشید و بر این کار کثرت و زیاده داشته باشید تا این که شهوت مغلوب شود.
همچنین در کتاب خصال، ص ۶۳۷ از حضرت علی (ع)نقل شده است:هنگامی که مردی اراده مباشرت با زنش را داشته باشد عجله نکند زیرا برای زن نیازهایی است که در مقدمات باید برآورده شود.
بعد از ملاعبه و انجام مقدمات مستحب و ضروری آن گاه که مباشرت و مواقعه انجام میشود زوجین باید مراقب این نکته باشند که یکدیگر را ارضا کنند و تنها به فکر لذتجویی یک جانبه خود نباشند.به ویژه در مورد مردان که زودتر به اوج هیجان جنسی میرسند این مسئله ضرورت دارد که باید ملاحظه ارضای همسر خود را داشته باشند.
از امام صادق(ع)روایت شده است:اگر مردی با همسرش مباشرت کند و او را ارضا نکند و همسرش از بستر برخیزد به سیاه زنگی دست یابد و بدو متوسل و متشبث میشود پس به هنگام مباشرت ملاعبه و بازی کنید که لذت بخشتر و بهتر است.
سزاور آن است که مباشرت زوجین در عریانی کامل نباشد بلکه با پوششی هر چند اندک همراه باشد و مباشرت در حمام و استخر و...مطابق روایات جایز و درست است.
آنچه از محرمات و مکروهات مباشرت زوجین خارج میشود آنان میتوانند به هر شکل از یکدیگر لذت ببرند و باید توجه داشته باشند که رفتارهای مناسب و موجب لذت را فرا بگیرند که این اعمال نیز در زمره اعمال خوب و پسندیده حضرت دوست قرار گیرد.
● عبادت و ایام
▪ نماز با حضور قلب
چه بسیار افرادی که تنها اعمال نماز را به جا میآورند و هرگز قلبشان خاضع و متوجه خداوند نیست.خشوع نمازگزار علامت ایمان اوست.از امام باقر(ع)نقل شده است که از بعضی از بندگان نصف نماز را بالا میبرند و از بعضی دیگر ثلث و از بعضی دیگر ربع و از بعضی دیگر خمس نماز را بالا میبرند و آن قسمت از نماز بالا میرود که با حضور قلب باشد.
حضرت رسول (ص)میفرماید:چون بنده مومن به سوی نماز برمیخیزد خداوند عالم نظر رحمت به سوی او میافکند و روی لطف و احسان به سوی او میدارد و رحمت او بالای سرش تا آسمان بر او سایه میاندازد و ملائکه بر گرد او احاطه مینمایند و فرشتهای بر بالای سر او ایستاده، میگوید که:اگر بدانی که منظور نظر کیستی و با که مناجات میکنی، هرگز به غیر او توجهی نکرده و از جای نماز حرکت نمیکردی.
▪ اجتهاد و تقلید چه کاربردی در رفتار و گفتار ما دارد؟
هر مسلمان به اصول پنجگانه دین باید از روی عقل و استدلال معتقد باشد و در فروع دین مانند نماز، روزه و...جهت قانونمندی شخصی و اجتماعی یا باید صاحب نظر و مجتهد باشد و یا این که از مرجع فقیه تقلید کند.بدیهی است انسان در کاری که تخصصی ندارد از متخصصین آن رشته تقلید و پیروی میکند و با یک جمله «من خودم بلدم»نمیتوان تخصص یک رشته را کسب کرد.
گرایش فقه برای قانونمندی شخصی و اجتماعی انسان از همین موارد است که انسان اگر میخواهد مطابق فرهنگ و فقه اهل بیت (ع)زندگی شخصی و اجتماعی خود را سامان دهد یا باید خودش مجتهد باشد و یا اینکه از یک مجتهد تقلید و پیروی کند، همان طور که در مورد سایر تخصصها نیز اینچنین است.
▪ نذر چیست و چگونه بر انسان واجب میشود؟
نذر عبارت است از التزام انسان به انجام کار خیری برای خداوند خالق یا ترک کاری برای خداوند که انجام ندادن آن بهتر است.برای وجوب نذر علاوه بر نیت باید صیغه خوانده شود، البته لازم نیست که به عربی باشد مثلا بگوید «اگر بیماری من خوب شود در راه خداوند گرسنهای را سیر میکنم»نذر او صحیح است.
نذر زن بدون اجازه شوهر باطل است اما اگر زن با اجازه شوهر نذر کند پس از مدتی شوهر نمیتواند نذر او را به هم بزند یا مانع از عمل کردن زن به نذر شود.
▪ تخلف از نذر و کفاره آن چیست؟
چنانچه کسی نذرش برآورده شود و اختیارٹ با عمل به نذر مخالفت کند باید کفاره روزه خواری ماه رمضان را بدهد یعنی شصت فقیر را طعام دهد یا این که دو ماه پیدرپی روزه بگیرد.
چنانچه کسی قبل از آنکه نذرش انجام شود متعلق نذر را انجام دهد و بعد از آن تلاش انجام شود انجام متعلق اول کفایت نمیکند بلکه باید بعد از انجام نذرش آنچه را که التزام داده است انجام دهد.
منبع : ایرانیان انگلستان
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
طلاق و جدایی میان زن و شوهر با هر دلیل درست یا نادرستی که اتفاق افتد، عوارض و حاشیههای فراوان و اجتناب ناپذیری برای زن و مرد و بچهها دارد. در این میان بچهها بنا بر ویژگی آسیبپذیری بیشترشان و متناسب با سن و سال خود زیانها و خسارتهای زیادتری را پذیرا میشوند که برخی از آنها تاثیرات درازمدتی را بر جای میگذارد. اینکه طلاق زندگی مشترک دو انسان را متلاشی میکند و خیمه خانواده را فرو میریزد، واقعیتی تلخ و اجتنابناپذیر است...
واقعیتی که پیامبر بزرگ ما (ص) از آن به عنوان پدیدهای بسیار ناگوار یاد میفرماید. درست مانند یک عمل جراحی در پزشکی که برای درمان و ادامه حیات بیمار ضروری است و مراقبت خوب پس از عمل به سلامت جسم و روان او و بهبود هر چه مطلوبترش کمک میکند. یکی از سوالاتی که احتمالا در یکی دو دهه اخیر در عرصه آسیب شناختی خانواده و طلاق همواره تکرار میشود این است که آیا جدایی والدین پس از یک دوران زندگی مشترک برای بچهها خسارتبار است؟ اما به نظر بسیاری از صاحبنظران سوال مهمتر این است که بنا بر چه دلایلی بچهها پس از جدایی پدر و مادر خود دچار مشکلات گوناگون میشوند، این مشکلات چیست و چگونه میتوان با آنها کنار آمد و بر آنها غلبه کرد؟ آیا همه بچهها به یک اندازه نسبت به جدایی والدین خود واکنش نشان میدهند؟ آیا همسرانی که با دلایل احساسی، خودخواهانه و غیرمنطقی بر جدایی از یکدیگر اصرار میورزند، دانش رفتار با بچهها را پس از طلاق دارند و نسبت به کاهش عوارض و حاشیههای جدایی والدین و تاثیر آن بر بچهها اندیشیدهاند؟ آیا فکر میکنند که با طلاق مسوولیت سنگین فرزند پروری از آنان ساقط میشود؟ بچههای طلاق چه تفاوتها و شباهتهایی با سایر بچهها ـ در خانوادههای معمولی ـ دارند؟ آیا آنان وضعیت بهتری را تجربه میکنند؟ آیا شباهتهای این دو گروه از بچهها بیشتر است یا تفاوتهای آنان؟ و خلاصه آیا نیازهای طبیعی و اساسی بچهها برای تامین بهداشت و سلامت همه جانبهشان در خانوادههای معمولی و طلاق یکسان است یا متفاوت؟
بنا بر ضرورت ابتدا به واکاوی آخرین پرسش بپردازیم تا یافتن پاسخ مناسب برای سایر پرسشها هموارتر شود. بر این باورم که بچههای طلاق و غیرطلاق از نیازهای طبیعی یکسانی برخوردارند، هر چند که این نیازها با جدایی پدر و مادر شکل پیچیدهتر و حساستری پیدا میکنند و مسوولیت سنگینی را بر دوش والدین جدا شده و سایر اطرافیان میگذارد.
دکتر سیدحسن علمالهدایی - جامعهشناس - دانشیار دانشگاه فرودسی مشهد