(marriage ideal ) ازدواج ایده آل
(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)(marriage ideal ) ازدواج ایده آل
(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)چطور ارتباط بهتری با همسرم برقرار کنم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
روابط در خلاء ایجاد نمی‌شوند. رابطه بین دو انسان احساسی که تجربیات قبلی، سابقه و انتظارات خود را به میان می‌آورد ایجاد می‌شود. دو آدم مختلف که سطح متفاوتی از مهارت در مسائل ارتباطی دارند. اما ارتباط بهتر، ازآنجاکه یک مهارت است، یادگرفتنی است.
متداول‌ترین باور غلط درمورد مهارت گفتگو در ارتباط این است که چون با طرفتان حرف می‌زنید، این یعنی گفتگو دارید. بااینکه حرف زدن با طرفتان شکلی از ارتباط است اما اگر درمورد موضوعات روزمره (حال بچه‌ها چطور است؟ کار چطور بود؟ مادرت چطور است؟) باشد، درواقع درمورد موضوعات مهمی گفتگو نکرده‌اید. اینجا می‌خواهیم به شما آموزش دهیم که چطور با رویی گشاده‌تر با طرف‌مقابل خود صحبت کنید.
گفتگو هم می‌تواند دلیل شکل گرفتن یک ارتباط باشد هم برهم خوردن آن. از همین امروز می‌توانید با به کار گرفتن بعضی از این نکات، ارتباطاتتان را ارتقا بخشید.
۱. صبر کنید و گوش دهید.
چند بار تابحال این را از اینطرف و آنطرف شنیده‌اید یا در مقالات مختلف خوانده‌اید؟ به نظرتان عمل کردن به آن در موقعیت تا چه اندازه سخت است؟ درست است، خیلی سخت‌تر از آن است که به نظر می‌رسد. وقتی وسط یک بحث جدی هستیم، کنار گذاشتن نظر خودمان و صبر کردن برای شنیدن حرفهای طرف‌مقابلمان واقعاً کار سختی است. خیلی اوقات از اینکه کسی به حرف‌هایمان گوش ندهد می‌ترسیم به همین دلیل برای گفتن آنها عجله داریم. چنین رفتاری برعکس رغبت اطرافیان برای شنیدن حرفهای ما را کمتر می‌کند.
۲. خودتان را مجبور به گوش دادن کنید.
حرف زدنتان را قطع کرده‌اید اما هنوز ذهنتان از همه چیزهایی که می‌خواهید بگویید مغشوش شده است به همین دلیل حرفهای طرف‌مقابلتان را نمی‌فهمید. متخصصین تکنیکی دارند که خیلی خوب برای مجبور کردن خودمان به گوش دادن عمل می‌کند: بیان کردن حرف طرف‌مقابل با عباراتی دیگر.
البته اگر اینکار زیاد یا با لحنی که نشان دهد مسخره‌شان می‌کنید، انجام شود ممکن است باعث ناراحت شدن طرف‌مقابل شود. پس از این تکنیک هرازگاهی استفاده کنید و اگر طرفتان پرسید چرا اینکار را می‌کنید به او بگویید که «فکر می‌کنم بعضی‌وقت‌ها نمی‌فهمم چه می‌گویی و اینکار باعث می‌شود ذهنم را کندتر کرده و سعی کنم حرفت را بهتر بفهمم.»
۳. با طرفتان روراست و صادق باشید.
بعضی آدم‌ها خیلی درمقابل دیگران گشاده رو نیستند. خیلی‌ها حتی خودشان را هم خوب نمی‌شناسند و درمورد نیازها و خواسته‌های خودشان اطلاع چندانی ندارند. اما وارد یک رابطه شدن یعنی یک قدم برای پرده برداشتن از زندگی‌تان بردارید.
دروغ‌های کوچک تبدیل به دروغ‌های بزرگ می‌شوند. پنهان کردن احساساتتان شاید برای خودتان اثر کند اما برای دیگران عمل نمی‌کند. وانمود کردن اینکه همه چیز خوب است اصلاً خوب نیست. سکوت کردن هم واقعاً کاری بی تاثیر است. شاید قبلاً این کارها برایتان جواب داده باشد اما همه آنها موانع بدی بر سر راه ارتباط خوب هستند.
برای داشتن ارتباطی عالی باید بتوانید درمورد چیزهایی که هیچوقت درموردشان حرف نزده‌اید، با این فرد حرف بزنید. باید با طرفتان صادق و روراست باشید، حتی خودتان را برای ناامید شدن و آسیب دیدن هم آماده کنید.
۴. به پیام‌های غیرکلامی توجه کنید.
بیشتر ارتباط ما با همدیگر در دوستی‌هایمان، چیزی که به زبان می‌آوریم نیست، بلکه نحوه به زبان آوردن آن است. ارتباط غیرکلامی زبان بدن شماست، لحن صدایتان، ارتباط چشمی‌تان و فاصله‌ای که موقع حرف زدن با کسی حفظ می‌کنید. اینکه یاد بگیرید بهتر گفتگو کنید یعنی بفهمید چطور این پیام‌ها را تشخیص داده و حرفهای طرف‌مقابل را نیز بشنوید. خواندن پیام‌های غیرکلامی طرف‌مقابلتان نیازمند زمان و صبر زیاد است اما هر چه بیشتر تمرین کنید، مهارتتان بالاتر خواهد رفت. در زیر به چند نمونه از آن اشاره می‌کنیم:
• دست به سینه جلو کسی ایستادن یعنی حالت دفاعی گرفتن.
• برقرار نکردن ارتباط چشمی ممکن است به این معنی باشد که چندان علاقه‌ای به حرفی که می‌زنید ندارید، از چیزی خجالت می‌کشید یا حرف زدن درمورد آن موضوع برایتان سخت است.
• لحن بلندتر و خشن‌تر به این معنی است که فرد شدت بیشتری به گفتگو داده و درگیری احساسی خود را بیشتر کرده است. ممکن هم هست که به این دلیل باشد که فرد تصور می‌کند کسی به حرفهای او گوش نمی‌دهد یا حرف‌هایش را نمی‌فهمد.
• کسی که موقع حرف زدن رویش را از شما برمی‌گرداند ممکن است نشانه عدم علاقه او به حرف زدن با شما باشد.
همانطور که سعی در خواندن پیام‌های غیرکلامی فرد مقابل می‌کنید، مراقب پیام‌هایی که خودتان می‌فرستید هم باشید. همیشه با فردمقابل ارتباط چشمی ایجاد کنید، لحن صدا و وضعیت قرارگیری بدنتان خنثی باشد و روبروی طرفتان بنشینید.
۵. موضوع بحثتان را متمرکز نگه دارید.
گاهی اوقات بحث و تبادل‌نظر به مشاجره می‌انجامد که ممکن است بعد حتی موضوعات غیرمرتبطی هم وسط کشیده شود. برای احترام گذاشتن به همدیگر و رابطه‌تان، می‌بایست در گفتگوهایتان بسیار متمرکز به موضوع صحبت کنید. بااینکه به میان آوردن همه چیزهای پیش‌پا افتاده و نامربوط به بحث کار آسانی است، اما به هیچ وجه این کار را نکنید. اگر موضوع بحثتان این است که کدامتان امشب شام درست کنید، موضوع را گسترده نکرده و درمورد اینکه چه کسی در خانه چه کاری انجام می‌دهد یا نه یا چه کسی مسئول چیست حرف نزنید.
بحث‌های اینچنینی به مرور بزرگ و بزرگتر می‌شوند. بالاخره یک نفر باید تلاش کرده و بحث را ببندد، حتی اگر به قیمت ترک کردن آن محیط باشد! اما دقت کنید که هر عملی که انجام می‌دهید یا حرفی که می‌زنید، کاملاً محترمانه باشد.
مطالب پیشنهادی
ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح
نقش نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
نقش مردان در زمینه
بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و
میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران
شاغل و نگهداری کودکان
چطور در زندگی زناشویی حسادت نداشته باشم؟
عشق به بهترین وجه می‌تواند با گرمی محبت و نه با شدت درد اندازه‌گیری شود.
الهه عشق یک نیش دارد که سم آن می‌تواند شور عشق را لکه دار کند. آن نیش، گزش کوچک حسادت است که به‌نظر می‌رسد حتی شیرین‌ترین عشق‌ها را نیز همراهی می‌کند. این نیش اگر خیلی خفیف باشد، حتی می‌تواند باعث پیشرفت عشق شود و حرکت سریع زوجین از امنیت به یک رابطه زناشویی جذاب‌تر شود. اما در هر حال، حسادت اگر از کنترل خارج شود می‌تواند سلامت روان و سلامت ازدواج شما را به مخاطره بیندازد. کجا و چگونه باید خط قرمزی بر این نیش عشق کشید؟
● خودتان را با ۴ موقعیت زیر مواجه کنید و اوضاعتان را بسنجید:
1▪ من و شوهرم، ۲۰ سال است که ازدواج کرده‌ایم ولی اگر هنوز به‌نظر برسد که یکی از ما با شخص دیگری مثلا کمی گرم گرفته است، احساس حسادت و غیرت می‌کنیم. به‌نظرم احساس خوبی است و تعجب می‌کنم وقتی زوج‌هایی را می‌بینم که می‌گویند در این جور مواقع حسود نیستند. البته ممکن است معنی آن این باشد که به یکدیگر اعتماد دارند ولی آیا نمی‌تواند به این معنی هم باشد که برایشان اهمیت ندارد؟
احساس گاهگاهی مالکیت می‌تواند یادآور این موضوع باشد که همسران چقدر به یکدیگر اهمیت می‌دهند و همدیگر را دوست دارند، ولی در مورد آنهایی‌که به ندرت حسود می‌شوند نباید به سرعت قضاوت کرد
ممکن است فقدان این احساس به این معنا باشد که ازدواج نابود شده و زن و شوهر نسبت به یکدیگر بی‌تفاوت شدهاند، ولی برخی از زوجین حسادت را آنقدر دردناک و آزار دهنده می‌یابند که موانع بسیار قدرتمندی را در برابر آن می‌سازند. به یاد داشته باشید که حسادت نشانه‌ای بر این است که شما احساس تهدید می‌کنید و نه الزاما عشق.
عشق به بهترین وجه می‌تواند با گرمی محبت و نه با شدت درد اندازه‌گیری شود.تعالی عشق بر اساس محبت و اعتماد است، نه بر اساس حسادت و خود خواهی.
2▪ شوهرم حلقه ازدواجش را گم کرده است و دوست ندارد حلقه دیگری به‌جای آن بخرد. وقتی هم که در مورد آن با او صحبت می‌کنم، ناراحت می‌شود و بحث را عوض می‌کند. این مورد مرا نگران می‌کند که مبادا تغییری در روابط بوجود آمده باشد و اینکه ازدواجمان در خطر باشد. آیا ممکن است مشکلی وجود داشته باشد؟
این مورد می‌تواند گول‌زننده باشد. افراد در تضادهای احساسی، گاهی مشکل خود را بطور ناخودآگاه اعلام می‌کنند ولی هنگامی که یک ازدواج در خطر است، اغلب بیش از یک نشانه برای آن وجود دارد. تمرکز بر روی حلقه را متوقف کنید و به دنبال نشانه‌های دیگر باشید؛ نبودن روابط نزدیک زناشویی، محبت یا صحبت‌های مهر‌آمیز، افزایش سکوت، اجتناب از یکدیگر و مخالفت. بی‌توجهی شوهر شما نسبت به حلقه ازدواجش می‌تواند شیوه‌ی وی برای بیان این موضوع باشد که موارد دیگری در حال از بین رفتند. شاید منظور شوهرتان این باشد که بگوید: < کمک! من راه نزدیک شدن به تو را گم کرده‌ام>! حالا که خوشبختانه این را فهمیده‌اید، وقت آن است که به او نزدیک‌تر شوید. شاید مشاوره در مورد روابط زناشویی برای شما موثر باشد.
3▪ من با یک مرد خوش قیافه و موفق ازدواج کرده‌ام که از دید بقیه خانم‌ها هم مرد جذابی است و وقتی می‌بینیم چطور زنان دیگر حتی در حضور من با او راحت صحبت می‌کنند، ناراحت می‌شوم. به خودم می‌گویم نباید حسادت کنم ولی می‌دانم که حسود هستم. آیا اشتباه می‌کنم؟ آیا این به معنی این است که ازدواجم در خطر است؟ یا اینکه حسادت یک خصوصیت سالم و طبیعی است؟
حسادت وقتی به معنی این باشد که شخصی دارد تلاش می‌کند تا فردی را که شما دوست دارید از شما بگیرد، احساس ترسناک و کشنده‌ای است. هر چه بیشتر احساس کنید که شخصی می‌تواند یا می‌خواهد شوهرتان را از شما بگیرد، بیشتر مستعد به حسادت خواهید بود و در این صورت، حسادت وسیله‌ای برای سنجش امنیت کم ازدواج است. ولی برخی از شرایط اجتماعی و آدم‌های اطراف می‌توانند رابطه محکم از دواج را به خطر بیندازند. هر وقت احساس کردید در چنین شرایطی هستید، آن وقت است که حسادت مثل یک سیستم اعلام خطر عمل می‌کند و به شما می‌گوید: <مواظب باش>! به نظر می‌رسد شما و شوهرتان در محیطی زندگی می‌کنید که خیلی امن نیست. احساس خطر شما، احتمالا از ترکیبی از خطرات حقیقی اطرافتان و عدم ثبات زندگی زناشویی خودتان ریشه می‌گیرد.
می‌توانید برای کاهش اضطرابتان، با شوهرتان صحبت کرده و یک سری قوانین رفتاری جدید بین خودتان وضع کنید.
مثلا می‌توانید راه‌هایی پیدا کنید که به فردی که به همسرتان نزدیک می‌شود، نشان دهید که باید حریم خاصی را حفظ کند. مثلا وقتی در یک جمع هستید و زنان دیگر با او صحبت می‌کنند، او می‌تواند از شما دعوت کند تا وارد جمع آنها شوید. او می‌تواند دست شما را بگیرد و نظرتان را راجع به موردی بپرسد و به این ترتیب استقرار رابطه زناشویی‌تان را اعلام کند. مطمئن باشید که با این روش، زنان اطراف متوجه پیام شما خواهند شد
4▪ شوهرمن برای تجارت اکثر اوقات در حال سفر است. وقتی که در سفر است، ما هر روز با هم صحبت نمی‌کنیم و وقتی با او حرف نمی‌زنم ،عصبی می‌شوم. اخیرا کنجکاو شده‌ام و هنگامی که از سفر برمی‌گردد در وسائل او به‌دنبال نشانه‌هایی می‌گردم که در نبود من چه کار می‌کرده است. من بخاطر این کارم از خودم خجالت می‌کشم ولی نمی‌توانم جلوی خودم را بگیرم زیرا نگران هستم. آیا این رفتارم خیلی بد است؟
خیر ولی شما فرد بسیار حسودی هستید و این برای هر همسری به قدر کافی عذاب آور است. سوال این است که چرا این حملات دردناک حسادت به شما رو می‌کنند؟ آیا قبلا نیز این احساسات را داشته‌اید؟ بعضی افراد تمام عمرشان را در جنگ با حسادت هستند. آنها وقتی حس می‌کنند دیگران دوستشان ندارند، احساس خیلی بدی پیدا می‌کنند. گاهی حتی به دلیل اضافه وزنشان، یا به دلیل از دست دادن شغل مورد علاقه‌شان یا حتی یک افسردگی ساده، فکر می‌کنند دیگران به آنها اهمیت نمی‌دهند.
اگر شما سابقه دوره‌های حسادت را دارید، ممکن است حالت کنونی شما توسط برخی از احساسات عمیق‌تر شما نسبت به خودتان بوجود آمده باشد و نه احساسات مربوط به زندگی مشترکتان. ولی اگر حسادت شما جدید است، از خودتان بپرسید که چرا به یکباره اعتمادتان را از دست داده‌اید. آیا سفرهای شوهرتان خیلی تهدید کننده است؟ آیا ممکن است مشکلات زناشویی زمینه‌ای داشته باشید که در غیاب همسرتان به ذهنتان می‌آیند؟ آیا نشانه‌های خطری وجود دارد که شما آنها را انکار می‌کنید؟
دلیل حسادت شما هرچه که باشد، شما معذب هستید. بدون اقرار به جستجوهایی که در وسائل شوهرتان کرده‌اید، به او بگویید که از این حسادت در رنج و عذاب هستید، ولی او را به خیانت متهم نکنید. شما هیچ شواهدی ندارید و متهم کردن رابطه شما را بهتر نخواهد کرد. به‌جای آن با او در مورد اضطراب‌هایتان صحبت کنید و از آن به‌عنوان مقدمه‌ای برای صحبت در مورد مسائل زناشویی که باعث ترس شما می‌شوند، استفاده کنید. با کمک یکدیگر می‌توانید راه‌هایی پیدا کنید تا مواقعی که او در سفر است، بیشتر با هم در ارتباط باشید. شاید دیدن توجه او به احساسات شما همان اطمینان بخشی‌ای باشد که شما در شب‌های تنهایی به آن نیاز دارید.
مطالب پیشنهادی
ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح
نقش نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
نقش مردان در زمینه
بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و
میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران
شاغل و نگهداری کودکان
چه موقع درباره سکس صحبت کنم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
برای پیشگیری از این گونه مشکلات، لازم است دختر و پسر جوان با رعایت نکات اخلاقی و اجتماعی با پرسش‌های کلی سودمند از جهت گیری‌های مثبت یا منفی کلی فرد در این زمینه شناخت بیابند و با آگاهی دست به انتخاب بزنند.
بسیاری از جوانان به تقلید از بزرگ‌ترها یا پیروی از عرف اجتماعی، ترجیح می‌دهند صحبت در این زمینه را به بعد از ازدواج موکول کنند؛ زمانی که شاید بهتر و راحت‌تر بتوانند صحبت کنند و خواسته‌های یکدیگر را بشنوند و درک کنند.
آیا بعد از ازدواج، برای صحبت در این زمینه دیر نیست؟ اگر بعد از ازدواج، یکی از همسران متوجه شود که با دیگری در این باره توافق ندارد، راه‌حل چیست و چه باید بکند؟ آیا بعد از ازدواج، براحتی می‌توان به علت اختلاف در این زمینه، در انتخاب خود تجدید نظر کرد و... .
با توجه به فرهنگ جامعه ما، سخن نگفتن در این زمینه و مشخص نکردن نگرش‌ها و احساس‌های کلی درباره آن، امری طبیعی است، اما تجارب بالینی متعدد بسیاری از روان‌شناسان نشان داده است که این نگرش فرهنگی در عصر امروز چندان درست نیست. چه‌بسا بسیاری از زوجین به واسطه اتکا به این اندیشه فرهنگی و حیای افراطی متعاقب آن یا لزوم ندانستن پرس‌وجو در این باب، بعدها پس از شروع زندگی مشترک متحمل آلام بسیاری شدهاند که در نهایت نیز فرار را بر قرار در زندگی ترجیح داده‌اند.
برای پیشگیری از این گونه مشکلات، لازم است دختر و پسر جوان با رعایت نکات اخلاقی و اجتماعی با پرسش‌های کلی سودمند از جهت گیری‌های مثبت یا منفی کلی فرد در این زمینه شناخت بیابند و با آگاهی دست به انتخاب بزنند.
کی درباره مسائل جنسی صحبت کنید؟
صحبت کردن درباره مسائل جنسی، باید در جلسات نهایی خواستگاری انجام شود. پس از آن که تحقیقات کامل شد و دو طرف رضایت خود را برای ازدواج اعلام کردند بهترین زمان است، اما به یاد داشته باشید در این کار باید حرمت خود و همسر آینده‌تان را نگاه دارید، اگرچه قصد ازدواج شما قطعی است، اما بدانید هنوز هم در معرض محک و سنجش از سوی فرد مقابلتان هستید.
بنابراین با اشاره‌ای کوتاه طرف مقابلتان را متوجه این نکته کنید که تمایل دارید در این زمینه هم، صحبتی داشته باشید. پذیرش یا عدم پذیرش، نحوه مواجه شدن با سوالات، چگونگی پاسخگویی به پرسش‌ها، علائم غیرکلامی قابل مشاهده هنگام پاسخگویی (شرم و حیا، سر به پایین انداختن، سرخ شدن، نگاه‌های تیز، خیره و...) فرد مقابل بسیار مهم است و شما را متوجه بسیاری از مواردی که شاید برایتان ناملموس بوده است، می‌کند. پس شما می‌توانید ارزیابی نهایی خود را سنجش این مولفه مهم زندگی قرار دهید.
از آنجا که صحبت درباره مسائل جنسی بین دو نامحرم، جزو حرفهای ممنوعه در این دوران است و یک تابوی اجتماعی قلمداد می‌شود، بهتر است صریحا درباره مسائل جنسی پرسش نکنید و خود را در معرض تهمت قرار ندهید. با یک پرسش مستقیم ممکن است فرد مقابلتان با خودش به قضاوت نادرست بنشیند و شما را اهل ارتباطات نادرست بداند که براحتی توانستید چنین پرسشی داشته باشید.
این سوالات را بپرسید
به طوری کاملا محترمانه و با الفاظ غیرمحرک سوالات خود را بپرسید. سعی کنید سوالاتی بپرسید که نگرش‌ها و جهتگیری‌های کلی فرد را مشخص کند. از وارد شدن به جزئیات مساله بپرهیزید. لازم است در حین پرسش به رفتار فرد مقابل توجه داشته باشید. اگر اصرار در پرداختن به جزئیات رفتار جنسی را در گفتار او مشاهده کردید، بسیار احتیاط کنید و دقت داشته باشید واکنش‌ها و نگرش‌ها، حساسیت‌ها و پرسش‌های جزئی می‌تواند نشانی از وسواس جنسی یا برخی از ویژگی‌های نامطلوب اخلاقی باشد.
نمونه‌ای از سوالات قابل پرسش
در دوران مجردی با نیازهای جسمی، جنسی و روحی و روانی خود چه می‌کردید؟
شما درباره مسأله رابطه جنسی چه دیدگاهی دارید؟
در مورد جایگاه مسائل جنسی در زندگی زناشویی چه نظری دارید؟
چقدر در زندگی به رابطه جنسی بها می‌دهید؟
چقدر در زمینه مسائل جنسی اطلاعات دارید؟
از چه منابعی اطلاعات جنسی را دریافت کرده‌اید؟
به نظر شما نقش اصلی زن/ مرد در رابطه جنسی چیست؟
به نظر شما انتظارات زن و مرد از رابطه جنسی متفاوت است؟ چرا؟
نظر شما در مورد جذابیت‌های جسمانی ـ جنسی همسر آینده‌تان چیست؟
از روش‌های محبت کردن و عشق ورزیدن چقدر اطلاع دارید؟
آیا خود را به لحاظ جنسی، فردی سالم می‌دانید؟
چقدر با مشکلات جنسی و انحرافات جنسی آشنایی دارید؟
انتظارات و سلیقه‌های جنسی شما چگونه است؟
وجود فرزند چقدر برای شما ضرورت دارد؟
نظر شما درباره زمان فرزنددار شدن چیست؟ آیا نظر خاصی دارید؟ چرا؟
آیا حاضرید برای آگاهی بیشتر و دقیق‌تر از روش‌های جلوگیری از بارداری به متخصص زنان و زایمان یا متخصص مربوط مراجعه کنید؟
آیا اصرار دارید که بلافاصله بعد از ازدواج فرزنددار شوید، چرا؟
با پاسخ به این پرسش‌ها می‌توانید مانند دیگر ابعاد ارزیابی‌های خود، این مولفه مهم را نیز مورد بررسی قرار دهید و یک نمای کلی از رابطه جنسی و چگونگی آن در ذهن خود داشته باشید تا بعدها در زمان عقد آن را تکمیل‌تر کنید.
چطور نامزدم را بشناسم؟
او نه یک غریبه کشف نشدنی است و نه همسر بی چون و چرای آینده شما! مردی که در جلسه خواستگاری امروز جواب بله را از زبان شما شنیده، تنها نامزدتان است. کسی که قرار است چند ماه از شما فرصت بگیرد و به شما فرصت دهد تا یکدیگر را بیشتر بشناسید و جاده را برای رسیدن به یک مقصد مشترک صاف کنید. پس به جای آنکه روزهای نامزدی را به چشم یک بازی سرگرم کننده و خاطره ساز ببینید، از آن به عنوان یک فرصت تکرار نشدنی استفاده کنید و در این ماه ها، برای فهمیدن همه پیش نیازهایی که برای رفتن زیر یک سقف به آنها نیاز دارید تلاش کنید. عجله نکنید و فرصت را هم نسوزانید. شما در سرنوشت‌سازترین روزهای زندگی‌تان به سر می‌برید. قدر این فرصت را بدانید.
تند و کند پیش نروید
قبل از آنکه به نامزد شدن با خواستگارتان فکر کنید، یک‌بار دیگر تعریف این دوره را در ذهن خود مرور کنید. از یاد نبرید که دوران نامزدی، دوران شناخت است، پس این دوره را با شتاب سپری نکنید. بررسی‌ها نشان داده است که نحوه استفاده بهینه از این دوران می‌تواند تأثیر بسیار زیادی بر زندگی زناشویی داشته باشد و به همین دلیل است که گفته می‌شود مدت دوران نامزدی نباید خیلی کوتاه باشد. در این دوره قرار نیست تنها دلبستگی و وابستگی ای به فرد مقابلتان پیدا کنید، بلکه باید شما و نامزدتان به حد قابل قبولی از تعهد، مسئولیت‌پذیری، ثبات روانی و عاطفی و رضایت از ارتباط رسیده باشید تا بتوانید پرونده این دوره را ببندید و به خانه بخت بروید.
ماسک نزنید
یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات جوانان این است که در برخورد با نامزد خود، سعی می‌کنند چهره‌ای از خود نشان دهند که بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر سعی می‌کنند، نقش فرد ایده‌آل نامزد خود را بازی کنند.
اگر از جمله کسانی هستید که سعی می‌کنند نقش بازی کنند و خود واقعی شان را نشان ندهند، به خود بی احترامی کرده اید. مثل این است که به روح و روان خود بگویید: «من از آنچه که هستم شرمسارم، بنابراین تا زمانی که این فرد را به چنگ آورم، خود واقعی ام را پنهان می‌کنم. بعد از آن خود را از آن اتاق بسته بیرون می‌آورم.» ممکن است با نشان ندادن خود واقعی‌تان، موقتاً عشق کسی را به‌دست آورید، اما با این کار، فرصت تجربه یک عشق واقعی را از خود خواهید گرفت.
خود بودن یکی از قدرتمندترین عواملی است که به شما کمک می‌کند فرد مناسب‌تان را جذب کنید. هر قدر بیشتر خودتان باشید، آرام‌تر و واقعی تر خواهید بود. هر قدر واقعی‌تر و آرام‌تر باشید، نامزد شما در کنارتان احساس راحتی و آرامش بیشتری می‌کند و می‌خواهد بیشتر در کنارتان باشد تا جایی که بدون شما نمی‌تواند زندگی کند.
از خط قرمز رد نشوید
دوران نامزدی دوره آشنایی است و پس از این دوره، با 2 گزینه منطقی روبرو هستید؛ یکی تایید و دیگری رد انتخاب. قرار نیست که در این دوران تنها به دنبال تأیید انتخاب‌تان باشید و با قطعی دانستن تصمیم تان، بیشتر از آنچه که برای شناخت فرد مقابلتان لازم است به او نزدیک شوید. قرار نیست در این دوره کوتاه، همه آنچه افراد در زندگی مشترک تجربه می‌کنند را تجربه کنند. پس مراقب خط قرمزها باشید تا در صورت ختم نشدن این دوره به زندگی مشترک، بیش از اندازه آسیب نبینید. کم نیستند دختر و پسرهایی که به‌خاطر بیش از حد گسترده کردن ارتباط‌شان در دوران نامزدی، فشار و اجبار بسیار زیادی را برای ازدواج احساس می‌کنند و با این فشار و اجبار، نامزدی را از حالت طبیعی انتخاب خارج می‌کنند.
او را تغییر ندهید
شما کسی را می‌توانید برای ازدواج انتخاب کنید که همانطور که هست برایتان قابل پذیرش باشد. گاهی با وجود آنکه متوجه ناهنجاری‌ها، تفاوت‌های اساسی و مشکلات رفتاری در طرف مقابل می‌شوید، فکر می‌کنید که می‌توانید او را تغییر دهید و این مسائل را نادیده می‌گیرید.
باید بدانید، مهمترین شرط اساسی برای تغییر، خواست و اراده خود فرد است. گاهی اوقات شما با این تصور که در آینده می‌توانید نامزدتان را وادار به تغییر کنید، بعضی از جنبه‌های مهم رفتاری و شخصیتی وی را نادیده می‌گیرید. اما باید بدانید تغییر اتفاقی ارادی، تدریجی و دشوار است. مهم‌تر اینکه اگر نامزد شما تمایلی به تغییر رفتارش نداشته باشد تلاش شما بی‌نتیجه و ناراحت کننده است.
با تردیدها شوخی نکنید
گرچه شما و نامزدتان تازه با هم آشنا شده‌اید و طبیعی است که در مورد بعضی از مسائل زندگی با هم کمی تعارض و اختلاف نظر داشته باشید اما نباید فراموش کنید که هیچ مشکلی با گذشت زمان خود به خود حل نمی‌شود. درست اســـت که شما با گذشت زمان با خصوصیات اخـــلاقی و روحیات نامزدتان بیشتر آشنا می‌شوید اما آشنایی به تنهایی برای حل مسائل کافی نیست، تنها در صورتی که شیوه‌های حل مشکل را بیاموزید و با نامزدتان تمرین کنید، می‌توانید به داشتن یک زندگی مشترک موفقیت آمیز امیدوار باشید.
گاهی هم دچار تردیدهایی در ازدواج می‌شوید اما به دلایلی، این تردیدها را نادیده گرفته و سریع تصمیم به ازدواج می‌گیرید. در چنین شرایطی تردیدها را بررسی و بر آنها غلبه کنید. با یک بررسی دقیق بفهمید که این تردیدها ناشی از حساسیت بی مورد و بیش از حد شماست یا از یک خطر جدی خبر می‌دهد؟ گاهی شما متوجه برخی مشکلات ارتباطی و رفتاری نامزدتان می‌شوید اما به دلیل این تصور غلط که دوران آشنایی پیش از ازدواج، باید بهترین دوران زندگی باشد و بدون کوچک‌ترین ناراحتی و جر و بحثی تمام شود، از این علائم نگران کننده به سادگی می‌گذرید یا به دلیل علاقه شدیدی که به نامزدتان دارید و دوست ندارید کوچک‌ترین ناراحتی را به او تحمیل کنید، اعتراضی نمی‌کنید . گاهی هم چون هنوز با او کاملاً راحت نیستید، ابراز ناراحتی نمی‌کنید، اما اینگونه واکنش‌ها نه تنها موجب بهبود رابطه شما نمی‌شود بلکه به مرور این رابطه را از هم می‌پاشد.
گوش‌های‌تان را نگیرید
منشا بسیاری از مشکلات دوران نامزدی، ناتوانی افراد در گوش دادن است. گاهی نامزد شما چیزی می‌گوید و برداشتی که شما از حرف او می‌کنید، آن قدر ناخوشایند است که تا چند شب خواب به چشم‌تان نیامده و حتی در مورد انتخاب‌تان دچار تردید می‌شوید، در صورتی که او هیچ منظوری نداشته است. بهترین راه برای رفع این سوء تفاهم، این است که زمانی که نامزدتان صحبتی می‌کند، به جای اینکه برداشت خاصی از گفته‌های او در ذهن خود بپرورانید، ذهنیت خود را با او در میان بگذارید تا بفهمید که آیا به خوبی متوجه منظور او شده اید یا خیر.
یکی از بهترین شیوه‌هایی که می‌تواند در دوران نامزدی باعث افزایش علاقه بین 2 فرد شود، خوب گوش دادن است. وقتی خوب گوش می‌دهید طرف مقابلتان را بهتر درک می‌کنید، با او همدل می‌شوید و از روابط خود بیشتر لذت می‌برید و به جای ذهن خوانی، می‌فهمید که نامزدتان چه منظوری از بیان آن مطالب داشت. گوش دادن نوعی تعهد برای فهمیدن و رسیدن به درک همدلانه است، پس از تعصبات، سلیقه‌ها و نیازهای خود بکاهید و از زاویه دید فرد مقابل به مسائل نگاه کنید تا بتوانید از این ارتباط بیشتر بهره ببرید.
اولین قرار ملاقات
رازهای‌تان را فاش نکنید
هرچند لازم است که شما با نامزدمان صادق باشید، اما هر انسانی در زندگی خود، اسراری دارد که باید در نگهداری آنها کوشا باشد. برخی از این اسرار، مربوط به خودتان و برخی مربوط به خانواده یا افراد دیگر است. پوشیده ماندن این اسرار به خاطر حساسیت و ضرر احتمالی صاحب راز، ضروری است.
یکی از نشانه‌های بلوغ فکری آن است که برای تداوم روابط زناشویی، تمامی اسرار خانوادگی خود را برای نامزدتان بازگو نکنید. بازگو کردن برخی مشکلات در دوران قبل از نامزدی تنها باعث مشوش شدن ذهن او می‌شود. گرچه گفتن برخی مسائل به نامزدتان ضروری است، مثلا اگر احتمالا تجربه نامزدی ناموفقی در گذشته داشته اید، بدون ذکر جزئیات به طرف مقابلتان بگویید، اما مشکلاتی که با خانواده داشتید که عنوان کردن آنها به دیدگاه نامزدتان نسبت به آنها خدشه وارد می‌کند، (مانند کمبودهای زندگی، رنج‌ها و سختی‌هایی را که متحمل شده‌اید و...) را بهتر است بازگو نکنید.
اگر از اشتباهات گذشته عبرت گرفته‌اید و تحول خاصی در رفتارتان ایجاد کرده‌اید، لزومی به بازگو کردن اشتباهات گذشته تان نیست چون ممکن است بر دیدگاه طرف مقابل شما اثر سوء بگذارد یا حتی برخی از قابلیت‌های فعلی‌تان از سوی نامزدتان نادیده گرفته شود. اگر گمان می‌کنید که مطرح کردن برخی از رازها ضروری است، آن را برای نامزدتان بازگو کنید اما سعی کنید وارد جزئیات نشوید و مسائل را برای او کاملا باز نکنید و نشکافید.
عروس خانم های عزیز می توانید برای یافتن راه سالم زیستن با همسرتان به سایت زیر مراجعه کنید.
http://healthyfooddiet.blogfa.com/
مطالب بیشتر:
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست
نقطه پایان یک رابطه کجاست؟
ابتدای رابطه، وقتی نامزدتان جمله های شما را تمام می کرد لذت می بردید و برایتان بسیار هم جالب بود اما اکنون پس از گذشت هشت هفته، این کار او نه تنها دوست داشتنی نیست که موجب عصبانیت شما هم می شود.
یا به طور مثال، در طول ماه اول رابطه میان دو نفر با اینکه تلفن های طولانی مدت با هم داشته اید و بیشتر بعد ازظهرها را با هم بیرون بوده اید اما متوجه می شوید که به علایق و گذشته یکدیگر هیچ حس کنجکاوی ندارید. این مساله چندان خوشایند نیست. با خود تصور می کنید، نکند برای او این چیزها اهمیتی ندارد و این رابطه فقط برایش نوعی سرگرمی است؟
باید با نگاه تیزبین و حواس جمع و البته صداقت و انسانیت بررسی کنید، ببینید آیا رابطه ای که فقط دو ماه است آغاز کرده اید ارزش ادامه دادن دارد یا خیر؟ برای این منظور مسایلی هست که باید به آنها توجه کنید:
هنگامی که عادت های عجیب و دوست داشتنی آزار دهنده می شوند ...
گاهی دو طرف رابطه سعی می کنند از مسایلی که تصور می کنند تاحدی آزار دهنده است چشم پوشی کنند زیرا مسایل دیگری میان آنها برقرار است که دوست دارند به رابطه شان ادامه دهند. برخی از مردم اعتقاد دارند اصولا مسایلی که از همان ابتدا کمی آزاردهنده هستند، خصلت های شخصیتی فرد است و گاهی باید آن را نادیده گرفت. اما گاهی پس از گذشت زمانی، آن حس جدید بودن از بین می رود و ایرادها یا نکات منفی افراد برای طرفین آزار دهنده می شود و برای چشم پوشی از ایرادهای یکدیگر هم دلیل خاصی هم پیدا نمی کنند.
مثلا اگر یکی از دو طرف همیشه دیر سرقرار حاضر شود شاید یکی دو ماه اول قابل تحمل باشد اما پس از دو ماه مسلما طرف صدایش در می آید و به این مساله اعتراض می کند.
تعیین نقطه پایان برای رابطه نوعی دوره آزمایشی کاری است
انسان ها با هم دوست می شوند یا ازدواج می کنند تا در کنار هم به کمال برسند. بهترین دوستی، رابطه ای است که موجب رشد روحی و فکری شما بشود. اگر دوست شما نتوانست در همان مدت کوتاهی که در کنار هم هستید آموزه ارزشمندی برای شما داشته باشد باید با احتیاط بیشتری این دوستی را ادامه دهید. سعی کنید به دوره ابتدایی آشنایی خود همچون دوره آزمایشی کاری نگاه کنید.
قرار گذاشتن و بیرون رفتن شما همچون ارسال رزومه برای شرکت مورد نظر است. در طول قرارها می توانید تا اندازه ای طرف مقابل را بشناسید. پس از گذشت دوماه افراد اطلاعات بیشتری از خود در اختیار طرف مقابل قرار می دهند. مثلا در مورد اعتقادات، عقاید، ارزش ها، ارتباط های قبلی، سرگرمی ها، علاقه مندی ها و اهداف او در زندگی اطلاعات کسب می کنید. در این زمان می توانید تصمیم بگیرید آیا رابطه را ادامه دهید یا باید در همین جا به آن پایان ببخشید.
مراقب نشانه های از بین رفتن علاقه باشید
گاهی یک بحث و ناراحتی یک طرفه باعث می شو تا رابطه خاتمه پیدا کند. گاهی هم هر دو طرف علاقه شان کم می شود و این دوران آزمایشی را پایان می بخشند و به آن به چشم تجربه ای در زندگی نگاه می کنند. مثلا مردی که به ادامه دوستی کوتاه مدت خود علاقه ای ندارد سعی می کند خود را درگیر کار نشان دهد تا کمتر با هم تلفنی صحبت کنند. یا شب ها با دوستانش برنامه ریزی می کند تا با طرف مقابل بیرون نرود. با ادامه این کارها مسلما طرف مقابل نیز دلزده و خسته می شود و این رابطه به تدریج از بین می رود.
تصور آینده رمانتیک در کنار یکدیگر
اگر احساس کردید به ادامه رابطه نوپای خود علاقه ای ندارید یا شاهد تفاوت های بسیاری میان خود و طرف مقابل هستید، سوال های زیر را از خود بپرسید و ببینید آیا این رابطه ارزش ادامه دادن و سرمایه گذاری دارد:
1 - صدای درونی شما در این رابطه چه می گوید؟
هنگامی که در رابطه ای دچار سردرگمی می شوید شاید ساده ترین کار مشورت با دوستان باشد. اما فقط خودتان هستید که می دانید بهترین چیز برای شما چیست. البته نباید صدای قلب خود را با صدای ترس هایتان اشتباه بگیرید (دیگر کسی با این مشخصات پیدا نمی کنی یا تو خیلی دیرپسند و ایرادگیر هستی). برای اینکه تصمیم درست اتخاذ کنید این سوال ها را از خود بپرسید: من از این رابطه چه می خواهم؟ آیا واقعا دوست دارم با این فرد ادامه دهم؟ آیا به او اعتماد دارم؟ آیا از اینکه زمانم را با او صرف کنم خوشحال هستم؟
2 - فقط به رفتارهای طرف مقابل توجه کنید و ببینید ایا صادقانه و از ته دل است؟
چند دقیقه وقت بگذارید و به زمان هایی که با یکدیگر بوده اید، فکر کنید. مانند اینکه فیلمی بی کلام تماشا می کنید. آیا او با بزرگواری و صداقت با شما رفتار می کند؟ آیا مسایلی که با آنها موافقت کرده است را انجام می دهد؟ اگر فردی قابل اعتماد باشد باید حرف و عملش با هم یکی باشد.
3 - در نخستین بحث و دعوای خود، هر دو طرف چگونه آن را مدیریت کرده اید؟
آیا مشکلات را به نحوی که برای هر دو طرف قابل قبول و احترام باشد برطرف کرده اید؟
4 - آیا هر دو به دنبال مسایل مشترک در زندگی هستید؟
اگر دوطرف نگاه و انتظارات مشابه در زندگی نداشته باشند با مشکلات بسیاری در زندگی روبه رو خواهند شد.
5 - می توانید تصور کنید یک ماه، یک سال یا ده سال آینده را در کنار این فرد سپری کنید؟
شاید اگر همین امروز به رابطه ای که دوست ندارید، خاتمه بدهید بسیار بهتر باشد. اما اگر هر دو طرف احساس می کنید این رابطه همان است که دوست دارید و موجب شادی و آرامش شما می شود، باید سعی کنید با هوشیاری و صداقت این رابطه را ادامه دهید.
عروس خانم های عزیز می توانید برای یافتن راه سالم زیستن با همسرتان به سایت زیر مراجعه کنید.
http://healthyfooddiet.blogfa.com/
مطالب بیشتر:
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست
سخنرانی های آموزشی استاد شاهین فرهنگ در ارتباط با موفقیت و زندگی
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
سخنرانی های آموزشی استاد شاهین فرهنگ در ارتباط با موفقیت و زندگی
http://www.mediafire.com/file/9h6m4ozhgsc8o79/2-1.mp3
http://www.mediafire.com/file/zusqaczgtze/2-2.mp3
http://www.mediafire.com/file/18v0bjzgejl/2-3.mp3
http://www.mediafire.com/file/x182vk92utu/2-4.mp3
http://www.mediafire.com/file/sy2ut2tndtr/2-5.mp3
بیشتر بدانیم....
ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانی
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟
چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم
ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
نقش نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی
نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست
پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران
آمادگی سازمانهای غیر دولتی در حوادث و بلایا
آمادگی ملی و سازمانی در مقابله با زلزله و مدیریت بحران
آمادگی ملی در مقابله با زلزله
راهکارهای پیشگیری از پیامد های سیل
سلامت روان کودکان در بلایا طبیعی
حفظ روابط سالم
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
روان شناسان معتقدند؛ پسر و دختر جوانی که پیمان زناشویی می بندند، خود مهمترین نقش را در حفظ و تداوم روابط مفید و مؤثر در میان دو خانواده و حتی فامیل بزرگتر، بازی می کنند.
پس اگر بتوانند این نقش را به خوبی و با شفافیت هر چه تمامترعهده دار شوند، در دراز مدت برای بهره مندی روحی و آسایش خانوادگی از این حسن ارتباط، فرصت بیشتری به دست می آورند چون این موضوع سبب می شود والدین و سایر منسوبان درجه یک و حتی وابستگان آنها با علاقه مندی و اعتماد بیشتری به هنگام بروز مشکلات یا نیازمندی احتمالی به کمک آنها بشتابند و از مشورت و مساعدت خویش آنها را بهره مند سازند.
دکتر عبدالمجید وهابی، روانشناس، در این باره به گزارشگر ما می گوید: اگر روابط فامیلی و ارتباطهای خانوادگی از همان ابتدا با حسن تدبیر و درایت برنامه ریزی شود، از آسیبهای روحی و عاطفی لطمه زننده به استحکام خانواده پیشگیری خواهد شد.
وی یکی از راههای جلوگیری از تخریب روابط فامیلی زوجهای جوان را اجتناب از مداخله خواسته و ناخواسته والدین و یا نزدیکان دو طرف در مقدرات زندگی مشترک آنها دانسته و اضافه می کند: تکلف و تشریفات زائد به هنگام رفت و آمدهای خانوادگی و مقایسه پیشرفتهای شغلی، تحصیلی و همچنین اندوخته و امکانات مالی افراد توسط بزرگترهای خانواده، یکی دیگر از دلایل ایجاد شکاف در روابط خانوادگی و تقویت حس غرور و تکبر در حسادت و احساس حقارت میان اقوام و نزدیکان بویژه در زوجهای جوان است.
● وقتی بازار فخر فروشان کساد می شود!
دکتر وهابی، یکی از راههای مقابله با این گونه رفتارهای ناپسند و غیراخلاقی را پیروی از رفتارهای بی ریا و ساده زیستی زوجهای جوان برمی شمارد و یادآور می شود:
چنانچه زوجهای جوان ما همان طور که توصیه دین مبین اسلام نیز هست در تمام شؤون زندگی از تجمل گرایی و اسراف دست بردارند، به مرور بازار فخر فروشی و رفتار مستکبرانه کساد خواهد شد.
● خانواده های کم درآمد بیشتر در معرضند
همین روانشناس سپس تأکید می کند: متأسفانه اکنون نوعی فرهنگ رقابتی بین خانواده ها، به خصوص در مورد برگزاری مراسم ازدواج و همچنین تهیه جهیزیه و حتی سیسمونی به راه افتاده است و روز به روز با وجود گرانی اجناس و کالاها، در حال گسترش است.به گفته وهابی مسایلی از این نوع نه تنها در آداب و رسوم ملی و یا مذهبی ما جایی ندارد، بلکه در بسیاری از موارد با آنها در تضاد است.به اعتقاد وی، در چنین شرایطی بیشترین صدمه متوجه اقشار کم درآمد و متوسط جامعه می شود، زیرا این دسته از افراد گمان می کنند شأن و منزلت دختر یا پسرشان در میان فامیل طرف مقابل در گرو تهیه و تدارک جهیزیه سنگین و یا برگزاری مجلس عروسی پر هزینه است. غافل از اینکه همین امر یکی از موانع آرامش خاطر و ایجاد تنشهای روحی و بروز اختلاف در میان خانواده هاست.
به نحوی که وقتی زوج جوان با هزاران امید و آرزو وارد زندگی مشترک می شوند، به ناچار باید تا مدتها خود و خانواده هایشان درگیر مشکلات ناشی از پرداخت اقساط مربوط به هزینه های ازدواج باشند و با کوهی از مشکلات جدید دست و پنجه نرم کنند.
● خود را از دایره روابط خانوادگی حذف نکنید
دکتر وهابی، با اشاره به عملکرد اشتباه برخی از زوجهای جوان که با عدم حضور در مجالس فامیلی و خانوادگی خود یا همسرشان را به ورطه انزواطلبی و دوری از رفتوآمد با خویشان و اقوام نزدیک می کشانند، یادآور می شود: حذف خود یا همسر از دایره ارتباط خانوادگی نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه زمینه ساز مسایل پیچیده تری هم می شود که اولین صدمه آن به زوج جوان برمی گردد.
وی تقویت رفتارهای مذمومی نظیر غیبت، تهمت، و دامن زدن به اختلافهای موجود را از پیامدهای این مسأله بر می شمارد و می گوید: همواره گروهی در میان خویشاوندان هستند که به دلایل گوناگون طالب یا خریدار حرفها و حرکتهای تحریک کننده هستند.
آنها با نقل و انتقال شنیده ها و یا مشاهدات خود به دیگران، سبب بر هم خوردن کانون گرم خانوادگی دیگران می شوند، بنابراین برای مقابله با این قبیل رفتارها لازم است که دختر و پسری که تازه پا به زندگی مشترک گذاشته اند از همان ابتدا با حسن خلق همراه حسن نیت نسبت به خانواده همسرشان نیز احساس مسؤولیت کرده، خود را از آنها جدا ندانند و با توجه به خواسته ها و حرفهای منطقی آنها، هرجا که لازم باشد با آنها همراهی و همدلی کنند.
● چند توصیه برای حفظ روابط سالم
همین روانشناس در پاسخ به این سؤال گزارشگر ما که برای حفظ روابط سالم و منطقی بین خود و فامیل طرف مقابل چه توصیه هایی به زوجهای جوان دارد، می گوید: اولین نکته این که درست است آنها متعلق به خانواده پدریشان هستند ولی با تشکیل زندگی مشترک دارای همسری شده اند که نیازمند توجه و رسیدگی آنهاست. پس باید بکوشند میان خانواده پدری و خانواده دو نفره خودشان رابطه ای متعادل و به دور از رفتارهای افراط و تفریطی برقرار کرده و در حفظ آن کوشا باشند.
وهابی، رفتارهای افراطی و تفریطی را سرمنشأ سوء تفاهم ها و دلخوریهای بی اساسی می داند که به وجود آورنده آن خود زوج جوان هستند.به گفته وی، یکی از دلایل این مسأله کم اطلاعی از شیوه صحیح ایجاد ارتباط کلامی و ناآشنایی با مهارت حل مسأله است.
او به زوجهای جوان توصیه می کند، گاهی خود را به جای همسرشان بگذارند و از منظر او به مسایل نگاه کنند.
مسایل خودشان را با اهل فن در میان بگذارند و هر کسی را محرم راز خود قرار ندهند تا به راه حل مناسب برسند.
اگر احساس کردند روابطشان با خانواده های یک یا هر دو طرف بیش از حد معمول است و استقلال عمل را از آنها سلب کرده، به آرامی فاصله خود را با آنها کمتر کنند اما هرگز آن را کاملاً قطع نکنند.
یکی دیگر از توصیه های این روانشناس به زوجهای جوان این است که اگر والدین یا سایر افراد، نکته ای را در ارتباط با همسر آنها متذکر شدند، ابتدا روی آن فکر کنند و اگر منطقی بود آن را به طور صادقانه با خود او در میان بگذارند.
در غیر این صورت اگر او خود متوجه تغییر روحیه یا رفتار شما گردد، واکنش غیرعادی از خود بروز می دهد که به ایجاد اختلافها و سوء تفاهم منجر می شود و به زندگی خانوادگی صدمه می زند.