(marriage ideal ) ازدواج ایده آل
(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)(marriage ideal ) ازدواج ایده آل
(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)ﻧﮑﺎت اﺳﺎﺳﯽ در ﻣورد تغذیه ﺗﮑﻣﯾﻠﯽ ﮐودک
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
oﻣﮫﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﻦ ۶ ﺗﺎ ١٢ ﻣﺎھﮕﯽ، ھﻨﻮز ھﻢ ﻏﺬای اﺻﻠﯽ ﮐﻮدک ﺷﯿﺮﻣﺎدر اﺳﺖ و ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺑﺎ ﺷﯿﺮ ﻣﺎدر و ﻧﻪ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﯾﺎد، داده ﺷﻮد. در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﺧﻮار ﺑﻌﺪ از ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ ﺑﺎز ھﻢ ﺗﻤﺎﯾﻞ داﺷﺖ ﺷﯿﺮﻣﺎدر ﺑﺨﻮرد اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد.
o اﮔﺮ ﻏﺬا در ﻓﻮاﺻﻞ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺑﺎ ﺷﯿﺮ ﻣﺎدر داده ﺷﻮد ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺎھﺶ ﺗﺮﺷﺢ ﺷﯿﺮﻣﺎدر و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ آن ﮔﺮدد.
o ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ ھﻨﮕﺎم ﺷﺮوع و در دﻓﻌﺎت اول، ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﻏﻠﯿﻆ ﺗﺮ از ﺷﯿﺮ ﻣﺎدر ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ روز، ﻏﻠﻈﺖ آن ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﺳﺖ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺮم و ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﻇﺮف ﭼﻨﺪ روز دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮان ﺑﻠﻊ ﺷﯿﺮﺧﻮار ﺑﺮ ﻏﻠﻈﺖ آن اﻓﺰوده ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ ھﻨﮕﺎم ﮐﺞ ﮐﺮدن ﻗﺎﺷﻖ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ از آن ﻧﺮﯾﺰد.
o روزھﺎی اول، ﻣﯿﺘﻮان ﻣﻘﺪار ﮐﻤﯽ از ﻏﺬا را روی ﻧﻮک ﻗﺎﺷﻖ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺧﻮار اراﺋﻪ ﻧﻤﻮد ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺎدر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﯾﺪ و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد ﻏﺬا را در دھﺎن ﺷﯿﺮﺧﻮار ﺑﮕﺬارد. ﺑﻪ ھﯿﭻ وﺟﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻏﺬا را ﺑﺎ ﺑﻄﺮی و ﯾﺎ ﺳﺮﭘﺴﺘﺎﻧﮏ ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺧﻮار داد. دو ﺗﺎ ﭼﮫﺎر ﺑﺎر در روز اﺳﺖ و ﻧﯿﺎزی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﺧﻮار ﺑﻌﺪ از ھﺮ ﺑﺎر ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺑﺎ ﺷﯿﺮﻣﺎدر، ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ درﯾﺎﻓﺖﮐﻨﺪ.
o دﻓﻌﺎت ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻً در اﺑﺘﺪا ﺑﻪ اﻧﺪازه ﯾﮏ ﻧﺨﻮد اﺳﺖ
ً
o ﻣﻘﺪار ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ در زﻣﺎن ﺷﺮوع، ﺣﺪود ﯾﮏ ﺗﺎ دو ﻗﺎﺷﻖ ﻣﺮﺑﺎﺧﻮری* اﺳﺖ. در ﻣﻮرد زرده ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺷﯿﺮ ﻣﺎدر ﯾﺎ ﻓﺮﻧﯽ ﻣﺨﻠﻮط و ﻧﺮم ﻣﯽ ﺷﻮد.
o اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻘﺪار ﻏﺬا ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻣﯿﻞ ﺷﯿﺮﺧﻮار اﺳﺖ ﺿﻤﻦ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ و اﺟﺒﺎر ﺧﻮراﻧﺪه ﺷﻮد از ﻃﺮﻓﯽ ھﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ آن ﻗﺪر زﯾﺎد ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت ﮔﻮارﺷﯽ ﻣﺜﻞ اﺳﺘﻔﺮاغ و ﯾﺎ ﮐﺎھﺶ درﯾﺎﻓﺖ ﺷﯿﺮﻣﺎدر و ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮ ﺷﺪن ﻓﻮاﺻﻞ ﺷﯿﺮﺧﻮردن ﺷﻮد.
o ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻧﻮع و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻘﺪار و ﺗﻌﺪاد وﻋﺪه ھﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻏﺬاﯾﯽ ﺷﯿﺮﺧﻮار اﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮﻧﺪ.
o ﺑﯿﻦ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮدن ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ٣ روز ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ اﮔﺮ ﺷﯿﺮﺧﻮار ﺑﻪ ﻣﺎده ﻏﺬاﯾﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻋﺪم ﺗﺤﻤﻞ و ﯾﺎ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻧﺸﺎنداد، ﻧﻮع آن ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮد. ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ دﺳﺘﮕﺎه ﮔﻮارش ﮐﻮدک ﻓﺮﺻﺖ ﻋﺎدت ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﺟﺪﯾﺪ را ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در ﻣﻮرد ﺳﺒﺰی ھﺎﯾﯽ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﯿﺐ زﻣﯿﻨﯽ، ھﻮﯾﺞ، ﮔﺸﻨﯿﺰ، ﺟﻌﻔﺮی و ﮐﺪو ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻋﺪم ﺗﺤﻤﻞ و ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ آن ھﺎ ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ ﻣﯽ ﺗﻮان ھﺮ روز ﯾﮏ ﻧﻮع ﺟﺪﯾﺪ را اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮد.
o ﺑﺮای ﺗﮫﯿﻪ ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ از ھﻤﻪ ﮔﺮوه ھﺎی ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﻼت و ﻣﻮاد ﻧﺸﺎﺳﺘﻪ ای، ﮔﻮﺷﺖ و ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ھﯿﺎ آن (ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ، ﺣﺒﻮﺑﺎت، ﻣﻐﺰھﺎ) ﻟﺒﻨﯿﺎت، ﺳﺒﺰی ھﺎ و ﻣﯿﻮه ھﺎ ﺑﻪ وﯾﮋه ﺳﺒﺰی ھﺎی ﺳﺒﺰ ﺗﯿﺮه و ﻧﺎرﻧﺠﯽ و ﻣﯿﻮه ھﺎی زرد و ﻧﺎرﻧﺠﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد و ﺑﺨﺸﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ روﻏﻦ ھﺎ ﯾﺎ ﭼﺮﺑﯽ اﺧﺘﺼﺎص داده ﺷﻮد.
o ﺿﻤﻦ رﻋﺎﯾﺖ ﺗﻨﻮع در ﺗﮫﯿﻪ ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ، ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻏﺬای ﮐﻮدک ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ھﻤﻪ روزه ﯾﮑﯽ از ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎء ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﻣﺰ، ﮔﻮﺷﺖ ﻣﺮغ ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن، ﻣﺎھﯽ، ﺟﮕﺮ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ و ﻟﺒﻨﯿﺎت ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ.
o ﮔﻮﺷﺖ را ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﮑﻪ ھﺎی ﺑﺴﯿﺎر رﯾﺰ ﯾﺎ ﻗﯿﻤﻪ رﯾﺰه ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮد ﯾﺎ از ﮔﻮﺷﺘﯽ ﮐﻪ در ﻣﻨﺰل ﭼﺮخ ﺷﺪه اﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﭘﺨﺘﻦ آن ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ و ﻧﺮم ﮐﺮدن آن راﺣﺖ ﺗﺮ و ﺧﻮردﻧﺶ ﺑﺮای ﮐﻮدک آﺳﺎن ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
o در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ اﻧﺮژی ﻏﺬاھﺎی ﮐﻤﮑﯽ ﮐﻮدک ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﻮره، ﺣﺮﯾﺮه. ﺳﻮپ ﯾﺎ آش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻮد ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻏﺬا، ﯾﮏ ﻗﺎﺷﻖ ﻏﺬاﺧﻮری روﻏﻦ ﻣﺎﯾﻊ (زﯾﺘﻮن) ﮐﺮه ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﯾﺎ ﺧﺎﻣﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد.
o اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﺮه ھﺎی ﻧﺒﺎﺗﯽ (ﻣﺎرﮔﺎرﯾﻦ) ﺑﺎ ﺗﺮاﻧﺲ ﭘﺎﯾﯿﻦ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد.
o ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﻮردن ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ ﺑﺮای ﮐﻮدک راﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ﻏﺬا را ﺑﺎ ﭘﺸﺖ ﻗﺎﺷﻖ، ﭼﻨﮕﺎل و ﯾﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﮐﻮب ﻧﺮم ﻧﻤﻮد. اﺳﺘﻔﺎده از
ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮدن ﯾﺎ آﺳﯿﺎب ﺑﺮﻗﯽ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﯿﺸﻮد زﯾﺮا ﻣﺨﻠﻮط ﮐﻦ، ﻏﺬا را ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﻧﺮم و ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و اﮔﺮ اﯾﻦ اﻣﺮ اداﻣﻪ ﯾﺎﺑﺪ ﮐﻮدک ﻣﮫﺎرت ﺟﻮﯾﺪن را ﻓﺮا ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ و در آﯾﻨﺪه از ﭘﺬﯾﺮش ﻏﺬاھﺎی ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺧﻮدداری ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
o ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ھﻨﮕﺎم ﺗﮫﯿﻪ ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﻧﻤﮏ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد (ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﺣﺘﻤﺎل اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﻓﺸﺎرﺧﻮن و ﻋﺎدت ﮐﻮدک ﺑﻪ ﺧﻮردن ﻏﺬاھﺎی ﺳﻮپ، ﺑﯽ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻮد و آن را ﻧﺨﻮرد ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ اول از ادوﯾﻪ ھﺎی ﻣﻼﯾﻢ و ﺳﺎﻟﻢ ﯾﺎ ﭼﺎﺷﯿﻦ ھﺎﯾﯽ ﺷﻮر) وﻟﯽ اﮔﺮ ﮐﻮدک ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮردن ﻏﺬاﯾﺶ ﻣﺜﻼً ﻣﺎﻧﻨﺪ آب ﻟﯿﻤﻮﺗﺮش ﺗﺎزه ﯾﺎ آب ﻧﺎرﻧﺞ ﺗﺎزه ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ در آﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﺨﺖ ﺳﻮپ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد و اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﻮﺛﺮ ﻧﺒﻮد اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮدن ﻣﻘﺪار ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻤﯽ از ﻧﻤﮏ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد.
o از ﭼﺸﺎﻧﺪن ﻏﺬای ﺧﺎﻧﻮاده، ﭼﻮن ﻧﻤﮏ و ادوﯾﻪ دارد ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدداری ﻧﻤﻮد زﯾﺮا ﺑﺎ ﺧﻮردن اﯾﻦ ﻏﺬاھﺎ، ﮐﻮک ﻏﺬای ﺧﻮد را ﻧﺨﻮاھﺪ ﺧﻮرد.
o ﺑﺎ ﺷﺮوع ﻏﺬای ﮐﻤﮑﯽ، ﺿﻤﻦ اﻓﺰاﯾﺶ دﻓﻌﺎت ﺷﯿﺮدھﯽ ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺧﻮار آب ﺟﻮﺷﯿﺪه ﺧﻨﮏ ﺷﺪه ﻧﯿﺰ داد ﺗﺎ ادرار ﮐﻮدک ﭘﺮ رﻧﮓ و ﻣﺪﻓﻮع او ﺳﻔﺖ و ﺳﺨﺖ ﻧﺸﻮد.
o در ﻃﯽ ﺷﺶ ﻣﺎه اول ﻋﻤﺮ، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﺎھﺶ ﺧﻄﺮ ﺑﺮوز ﺧﺲ ﺧﺲ ﺳﯿﻨﻪ و آﻟﺮژی ﻏﺬاﯾﯽ، ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻗﻄﺮه وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ A+D ﺑﺮ ﻣﻮﻟﺘﯽ وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ارﺟﺢ اﺳﺖ.
o از ﺷﺶ ﻣﺎھﮕﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ھﺮ روز ﻋﻼوه ﺑﺮ دادن ﯾﮏ ﺳﯽ ﺳﯽ از ﻗﻄﺮه وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ A+D ﯾﺎ ﻣﻮﻟﺘﯽ وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ از ﻗﻄﺮه آھﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ١۵ ﻗﻄﺮه (ﮐﻪ ﻣﻌﺎدل ١۵ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم ﻋﻨﺼﺮ آھﻦ اﺳﺖ) ﯾﺎ ﯾﮏ و ﻧﯿﻢ ﻣﯿﻠﯽ ﻟﯿﺘﺮ از ﺷﺮﺑﺖ آھﻦ (ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻓﺮو) اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﻧﯿﺎز ﺷﯿﺮﺧﻮار ﺑﻪ آھﻦ ﻧﯿﺰ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺷﻮد.
o در ﻣﻮرد ﺷﯿﺮﺧﻮاراﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ وزن ﮐﻢ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪه اﻧﺪ (ﮐﻤﺘﺮ از ٢۵٠٠ ﮔﺮم) ﺷﺮوع ﺗﺠﻮﯾﺰ آھﻦ از ﭘﺎﯾﺎن دو ﻣﺎھﮕﯽ آﻧﮫﺎ اﺳﺖ.
o ﺑﻌﺪ از رﯾﺨﺘﻦ ﻗﻄﺮه آھﻦ در ﻋﻘﺐ زﺑﺎن ﯾﺎ دادن ﺷﺮﺑﺖ آھﻦ ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺧﻮار، ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺧﻮراﻧﺪن ﮐﻤﯽ آب ﺟﻮﺷﯿﺪه ﺧﻨﮏ ﺷﺪه ﯾﺎ ﮐﻤﯽ آب ﻣﯿﻮه (از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ دادن آب ﻣﯿﻮه ﻣﺠﺎز ﺑﺎﺷﺪ)، ﺑﺎﯾﺪ دﻧﺪان ھﺎی او را ﺑﺎ ﻣﺴﻮاک ﻧﺮم ﻣﺨﺼﻮص ﺷﯿﺮﺧﻮار و ﺑﺪون اﺳﺘﻔﺎده از ﺧﻤﯿﺮ دﻧﺪان، ﻣﺴﻮاک زد و ﯾﺎ دﻧﺪان ھﺎ را ﺑﺎ ﭘﺎرﭼﻪ ﺗﻤﯿﺰ ﯾﺎ ﮔﻮش ﭘﺎک ﮐﻦ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﻣﺮﻃﻮب ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺎک ﻧﻤﻮد.
o ﻣﻘﺪار ﻣﺼﺮف روزاﻧﻪ ﻗﻄﺮه ھﺎﯾﯽ ﮐﻪ ھﻢ ﻣﻮﻟﺘﯽ وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ و ھﻢ آھﻦ دارﻧﺪ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯽ ﻟﯿﺘﺮ اﺳﺖ. وﻟﯽ ﭼﻮن ﻣﻘﺪار آھﻦ اﯾﻦ ﻓﺮآورده ھﺎ ﮐﻤﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﻮردﻧﯿﺎز اﺳﺖ ، ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
o از دادن ﻗﻄﺮه ﯾﺎ ﺷﺮﺑﺖ ھﺎی ﻣﻮﻟﺘﯽ وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ و آھﻦ ﻏﯿﺮاﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺧﺎرﺟﯽ ﮐﻪ ﻣﻘﺎدﯾﺮ وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ و آھﻦ آن ھﺎ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ و (ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺟﺬﺑﺸﺎن ھﻢ ﮐﻢ اﺳﺖ) ﺟﺪا ﺧﻮدداری ﺷﻮد.
ً
o ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد در ھﻤﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻗﻄﺮه آھﻦ و ﻗﻄﺮه وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ A+D ﯾﺎ ﻣﻮﻟﺘﯽ وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ﺗﺎ دو ﺳﺎﻟﮕﯽ اداﻣﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ھﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﺣﺘﻤﺎل ﺳﯿﺎه ﺷﺪن دﻧﺪان ھﺎ از ﻣﺼﺮف ﻗﻄﺮه آھﻦ ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻮد.
مطالب پیشنهادی
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا
رفتار تغذیه ای کودک ۲-۱ ساله
 عبور از یک سالگی به دو سالگی و بالاخره از تغذیه با مجموعه « شیرمادر + غذای کمکی » به « غذای خانواده + شیرمادر »مرحله مهمی از زندگی کودک است که در این دوره همچنان باید بخشی از غذاهای اواخر یک سالگی ادامه یابد و غذاهای سفره بتدریج وارد برنامه غذایی او شود بطوری که با بزرگ شدن کودک و گذشت زمان سهم او از مواد غذایی سفره خانواده بیشتر و غذاهای مخصوص قبل از یک سالگی کمتر شود تا کودک بتواند بعد از چند ماه تقریباً همه مواد مورد نیاز خود را از سفره خانواده تأمین نماید و چون هنوز معده او گنجایش کمی دارد برای تأمین کالری مورد نیازش باید وعده های غذایی متعدد داشته باشد و از میان وعده های سالم و مغذی استفاده نماید . ● رفتارهای غذایی کودکان با عادات بد غذایی متولد نمی شوند ما آنان را چنین بار می آوریم . همانطور که گفته شود والدین باید به خاطر داشته باشند که اگر کودک گاهی اوقات علاقه به خوردن غذا نشان نمی دهد احتمال دارد که این امری طبیعی و ناشی از کاهش موقتی اشتهای او باشد . برای ترغیب کودک به غذا خوردن باید غذای او را متنوع ، خوشرنگ ، خوشبو و با قوام و غلظت مناسب به صورتی اشتهاآور تهیه کرده و زمان غذاخوردن را برای او دلپذیر و لذت بخش نمود . والدین اکثر کودکانی که خوب غذا نمی خورند و بهانه گیری می کنند نمی دانند که کودک آنان در حال تغییرات عادات غذایی در طول زندگی خود می باشند . این والدین معمولاً یا : با فشار ، کودک خود را وادار به خوردن می کنند . و یا با شوخی ، ادا ، حقه و ... غذا را داخل دهان او می گذارند . که این اعمال سبب می شود کودک نسبت به غذاخوردن مقاومت نماید و در سال های بعد هم دچار مشکلات بیشتر شود . لذا باید نکات زیر مورد توجه قرار گیرد : مواد غذایی نه تنها از نظر کمیت و کیفیت باید کامل و مناسب باشد بلکه شرایط محیطی که کودک در آن تغذیه می شود و نیز از نظر روانی مساعد و مطلوب باشد تا کودک از خوردن غذا لذت برده و به آن تمایل نشان دهد . چون در اواخر سال دوم ، کودک بیشتر اجتماعی شده و اغلب قادر است بدون کمک غذا بخورد و غذای مورد علاقه خود را به دلخواه انتخاب نماید مادر باید مواظب باشد که مواد مغذی کافی ، متعادل و پرانرژی که برای رشد کودک لازم است در اختیار او بگذارد و از مصرف شدن آن اطمینان حاصل کند. به کودک نباید به زور غذا داد . در عین حال محیط او باید آرام باشد و حواس و توجه اش به مطلب دیگری جلب نشود . گاهی مادرها اجازه نمی دهندکه کودک مطابق میل و نیاز خود غذا طلب کند در حالی که بهتر است اشتیاق و اشتهای کودک حتماً در نظر گرفته شود . اگر کودک غذایی را دوست نداشت نباید کلاً آن را از برنامه غذایی حذف کرد بلکه می توان با تغییرات و در فرصتی دیگر ، آن را امتحان کرد . به امتناع کودک از خوردن غذا در بعضی از شرایط باید توجه نمود . گاهی جدایی از مادر ، بیماری کودک ، شرایط خاص روحی کودک ، شب نخوابیدن ، عدم استفاده از آفتاب و هوای سالم و پاک ، نداشتن فعالیت زیاد ، گوشه گیری کودک و گاهی اوقات وسواس بیش از اندازه مادر در مورد اینکه موقع غذا خوردن باید همه چیز تمیز بماند و لباس کودک کثیف نشود و امثال آن ممکن است بر علاقه و اشتهای او به غذا و یا امتناع از غذا خوردن مؤثر باشد . بنابراین کودک در زمان غذا خوردن باید در محل امن و راحتی قرار گیرد ، مشتاق غذا خوردن باشد بدون عجله به او غذا داده شود با زور و تهدید یا رشوه وادار به غذاخوردن نشود . اگر به هر علتی از خوردن یک وعده غذاخودداری کرد باید بدون هیچگونه نگرانی و اضطراب آن نوبت تغذیه را به تأخیر انداخت یا حتی از آن صرف نظر نمود . مطمئناً در وعده های دیگر جبران خواهد کرد . کودکان دراین سن دوست دارند خودشان غذا بخورند و ترجیح می دهند غذا را با دست و انگشتان خود بردارند . آنان غذای گرم را نسبت به غذای سرد یا داغ ترجیح می دهند . معمولاً با غذا بازی می کنند و صحنه های غیرقابل انتظاری ایجاد می کنند ولی خودشان از این کار لذت می برند . نمی توانند بیش از ۵ تا ۱۰ دقیقه پشت سر هم برای غذاخوردن وقت صرف کنند و اگر بتوانند سفره را ترک می کنند و بعد دو مرتبه برمی گردند . آداب غذا خوردن را مراعات نمی کنند در حین غذا خوردن و بعد از سیر شدن ، غذا را به اطراف پخش می کنند . بیشتر به خواسته ها و تمایلات خود توجه دارند و کمتر به نظر دیگران اهمیت می دهند . از پدر و مادر و خواهر و برادرشان تقلید می کنند . بعضی غذاها را نمی خورند و احتمال بروز عادت نامساعد غذایی از همین جا سرچشمه می گیرد . |
مطالب پیشنهادی
|
تغذیه و رشد کودک
 بیش از نیمی از آمار مرگ کودکان همراه با سوءتغذیه است. غذای نامناسب، بیماری مکرر، مراقبت و توجه ناکافی عوامل زمینه ساز و ایجاد کننده سوءتغذیه هستند. چنانچه یک خانم در دوران بارداری دچار سوءتغذیه باشد یا یک کودک در دو سال اول عمر دچار سوءتغذیه شود رشد جسمی و ذهنی او دچار تأخیر شده و برای تمام عمر گرفتار خواهد شد.حق همه کودکان است که از تغذیه خوب، محیط مناسب و مراقبت های بهداشتی اساسی برخوردار باشند تا در مقابل بیماری محافظت شده و از رشد و تکامل مناسب بهره مند شوند. کودکان از رشد سریع برخوردارند لذا باید از تولد تا دو سالگی هر ماه وزن شوند. چنانچه درست وزن نگیرند، مشکلی وجود دارد که باید به آن توجه شود. وزن گیری منظم بهترین علامت رشد خوب و حاکی از کسب مهارت های تکاملی کودک است. چنانچه کودک در ۶ ماه اول عمر فقط شیر مادر را دریافت کند از رشد خوبی برخوردار خواهد بود. تغذیه با شیر مادر کودک را در مقابل بیماری ها محافظت می کند، همچنین تضمین کننده رشد خوب جسمی و ذهنی و کسب تکامل در کودک است. شیرخوارانی که از شیر مادر محروم هستند ممکن است به راحتی کودکانی که با شیر مادر تغذیه می شوند یادگیری نداشته باشند. چنانچه کودکی به مدت دو ماه وزن نگیرد ممکن است نیاز به دریافت مواد مغذی بیشتری داشته باشد، ممکن است بیمار باشد یا نیاز به توجه و مراقبت بیشتر داشته باشد. لذا وظیفه والدین و کارکنان بهداشتی درمانی کشف سریع علت و رفع آن است. باید هر کودکی کارت پایش رشد خاص خود را داشته باشد تا وزن او روی آن ثبت شود که نشانگر رشد کودک باشد. اگر منحنی رشد کودک سیر بالارونده داشته باشد او خوب رشد می کند ولی چنانچه صاف و یا نزولی شود جای تأمل و نگرانی خواهد بود. . اگر کودکی مرتباً وزن نمی گیرد یا خوب رشد نمی کند سؤالات مهمی مطرح می شود که عبارتنداز: ۱ - آیا دفعات غذا خوردن کودک کافی است؟ آیا زمانی که غذای کمکی شروع می شود تا پایان دو سالگی دفعات غذا افزایش می یابد؟ روزانه سه تا پنج بار غذا می خورد؟ ۲ - آیا غذای کافی دریافت می کند؟ اگر کودک غذایش را تمام می کند و باز هم می خواهد باید غذای بیشتری به او داده شود. ۳ - آیا غذای کودک حاوی انرژی و مواد مغذی کافی است؟ غذای کودک باید متنوع و حاوی موادی از تمام گروه های غذایی باشد از جمله: گوشت، ماهی، تخم مرغ، حبوبات، خشکبار، غلات، نخود، لوبیا سبز و... و نیز افزودن کمی روغن که انرژی غذا را افزایش می دهد. ۴ - آیا کودک از غذا خوردن امتناع می کند؟ اگر به نظر می رسد کودک طعم یک غذا را دوست ندارد باید غذاهای دیگر به او داده شود، غذای جدید را باید تدریجی آغاز کرد. ۵ - آیا کودک بیمار است؟ کودک بیمار نیاز به تشویق دارد که مقداری غذا بخورد. او را باید مکرر و کم کم غذا داد. بعد از بیماری نیز به مدت یک هفته به یک وعده غذای اضافی نیاز دارد. شیرخوارانی که غذایشان فقط شیر مادر است بایستی حداقل روزانه یک وعده شیر اضافی به مدت یک هفته دریافت کنند. چنانچه کودکی مکرراً بیمار می شود بایستی توسط پزشک دیده شود. ۶ - آیا کودک غذای کافی که حاوی ویتامین آ باشد دریافت می کند تا از ابتلای او به بیماری ها پیشگیری شود؟ شیر مادر از لحاظ ویتامین آ غنی است. سایر غذاهای حاوی ویتامین آ عبارتنداز: جگر، تخم مرغ، محصولات لبنی، میوه ها و سبزی های زرد و نارنجی و بسیاری از سبزی ها با برگ سبز. اگر این غذاها به مقدار کافی در دسترس نیست بایستی سالی دو بار کپسول ویتامین آ دریافت کند که دوز آن را برای سن کودک پزشک تعیین می کند. در مناطقی که از قطره AD استفاده می کنند کپسول تجویز نمی شود. ۷ - آیا کودکی که از شیر مادر محروم است شیر مصنوعی را با بطری دریافت می کند؟ در شش ماه اول عمر بهترین غذا شیر مادر است که باید فقط و فقط آن را دریافت کند. از ۶ ماهگی به بعد علاوه بر شیر مادر که بهترین شیر و منبع مهم مواد مغذی مختلف است غذاهای کمکی را نیز باید دریافت کند. اگر شیر مادر نمی خورد استفاده از هر شیری باید به وسیله فنجان باشد و استفاده از بطری ممنوع است. ۸ - آیا آب و غذای کودک تمیز است؟ چنانچه جواب منفی باشد کودک غالباً بیمار خواهد شد. آنچه قرار است خام خورده شود باید شسته شود و آنچه که پختنی است باید خوب پخته شود. غذا وقتی پخته شد و آماده شد باید بدون تأخیر خورده شود اگر بماند باید به طور کامل حرارت ببیند. آب را باید از منابع تمیز برداشت کرده و در جای تمیز نگهداری کرد. اگر آب رودخانه، حوض، چشمه و غیره مصرف می شود باید جوشانیده شود. اگر چاه و چشمه محافظت شده است آب آن می تواند تمیز باشد. آب لوله کشی نیز که کلرینه می شود تمیز است. ۹ - آیا بیشتر اوقات کودک تنهاست یا توسط کودک بزرگ تر نگهداری می شود؟ اگر چنین است ممکن است کودک کم سن نیاز به توجه بیشتر از طرف بزرگسالان داشته باشد و این بخصوص در زمان غذا خوردن لازم است. شیر مادر به تنهایی نیاز غذایی و نوشیدنی کودک را در ۶ ماه اول عمر برآورده می کند. پس از آن لازم است انواع غذاهای کمکی به تدریج به رژیم غذایی شیرخوار همراه با شیر مادر اضافه شود. کودکان در ماه های اول زندگی در معرض خطر بیماری ها قرار دارند. تغذیه انحصاری با شیر مادر آنها را در مقابل اسهال و بیماری های عفونی شایع محافظت می کند. در حدود ۶ ماهگی غذا و نوشیدنی های دیگر لازم است و تغذیه با شیرمادر تا پایان دو سالگی یا بیشتر همراه با غذا ادامه می یابد. اگر شیرخوار در شش ماه اول خوب وزن نمی گیرد ممکن است نیاز به دفعات بیشتر تغذیه با شیر مادر داشته باشد. شیرخواری که تا ۶ ماهگی منحصراً شیر مادر می خورد نیاز به سایر مایعات حتی آب ندارد. شیرخواری که خوب وزن نمی گیرد ممکن است بیمار باشد یا شیر کافی دریافت نکند، باید پزشک او را ببیند و مادر نیز راهنمایی شود که چگونه شیر بیشتری به فرزندش برساند. در سن حدود ۶ ماهگی تغذیه تکمیلی آغاز می شود. به ترتیب هفته می توان از غلات، گوشت، (گوسفند، مرغ، گوساله) سبزی های پخته شده و له شده و... استفاده کرد. شیرخواران از ۶ تا ۱۲ ماهگی همچنان به دریافت مکرر شیر مادر نیاز دارند و غذای کمکی باید بعد از شیر مادر به آنان داده شود. بعد از ۶ ماهگی به لحاظ خوردن غذا و خزیدن و تماس بیشتر با اطراف، خطر بیماری های عفونی افزایش می یابد. لذا بایستی دست های کودک را شست. کودکان از ۶ ماهگی تا دو سالگی نیاز به پنج نوبت غذا دارند. سوءتغذیه در دو سال اول عمر رشد کودک را به تأخیر انداخته و آثار آن در تمام عمر باقی خواهد ماند. برای رشد خوب و سالم ماندن باید کودک مواد غذایی مختلف شامل گوشت، ماهی، حبوبات، غلات، تخم مرغ، میوه و سبزی را علاوه بر شیر مادر دریافت کند. معده کودکان کوچک است و در یک وعده نمی توانند غذای مورد نیاز خود را بخورند چون نیاز آنان و سوخت و سازشان زیاد است بنابراین حائز اهمیت است که کودکان به دفعات کافی غذا دریافت کنند تا نیازشان برآورده شود. اگر ظرف غذا مشترک باشد ممکن است بچه های کوچک غذای کافی دریافت نکنند. کودک باید از بشقاب جداگانه استفاده نماید تا والدین یا مربیان بفهمند که چه مقدار غذا خورده است. ممکن است بچه های کوچک نیاز به تشویق یا کمک برای غذا خوردن داشته باشند. کودکان نیاز به ویتامین آ دارند تا در مقابل بیماری ها مقاوم شده و دید چشمشان آسیب نبیند. در ۶ ماه اول عمر شیر مادر منبع ویتامین آ است و نیاز کودک را برآورده می کند. مادر باید از غذاهای محتوی ویتامین آ استفاده کند یا خود ویتامین آ را دریافت کند. شیرخواران از ۶ ماهگی نیز باید ویتامین آ را از طریق غذا یا مکمل دریافت نمایند. در کشور ما از ۱۵ روزگی قطره ویتامین شروع می شود. ویتامین آ در جگر، تخم مرغ، محصولات لبنی، روغن کبد ماهی چرب، انبه، خربزه درختی، سیب زمینی زرد شیرین، سبزی های با برگ سبز تیره و هویج موجود است. هنگامی که کودکان ویتامین آ کافی دریافت نکنند با خطر شب کوری و دید ناکافی در غروب یا شب مواجه می شوند. در بعضی از کشورها در سنین ۶ ماهگی تا پنج سالگی سالیانه یک تا دو بار کپسول ویتامین آ به همه کودکان داده می شود. بیماری هایی نظیر اسهال و سرخک ویتامین آ موجود در بدن کودک را به مصرف می رسانند. تغذیه بیشتر شیرخوار با شیر مادر می تواند این کمبود را جبران کند. در کودکان بالاتر از ۶ ماه میوه ها و سبزی ها، شیر، تخم مرغ، جگر و محصولات لبنی می توانند این نیازها را تأمین کنند. کودکان دچار اسهال طولانی بیشتر از ۱۴ روز یا سرخک باید کپسول ویتامین آ دریافت کنند. کودکان نیاز به غذای محتوی آهن دارند تا از توانایی فیزیکی و ذهنی کافی برخوردار شوند. کم خونی که به دلیل کمبود آهن اتفاق می افتد می تواند رشد فیزیکی و ذهنی کودک را مختل کند. علائم کم خونی شامل رنگ پریدگی زبان، کف دست و پا، داخل لب، خستگی و تنگی نفس است. الف- حتی کم خونی خفیف شیرخواران و بچه های کوچک می تواند تکامل هوشی آنان را مختل کند. ب- کم خونی در بچه های زیر دو سال ممکن است اختلال در تعادل و هماهنگی به وجود آورده و کودک را منزوی، بی تفاوت و بی میل در کارها کند. در نتیجه توان او برای تعامل در ایجاد اثر متقابل بر یکدیگر کاهش یافته، تکامل هوشی او ممکن است به تأخیر افتد. کم خونی در بارداری موجب تشدید خونریزی مادر، افزایش خطر عفونت هنگام زایمان و مشکلاتی از این قبیل برای مادر می شود. شیرخواران متولد شده از مادران کم خون غالباً از وزن کم و کم خونی رنج می برند. مصرف آهن در مادران باردار، مادر و شیرخوار را محافظت می کند. آهن در جگر، گوشت، تخم مرغ و حبوبات وجود دارد. افزودن آهن به بعضی مواد غذایی نیز از کم خونی پیشگیری می کند. مالاریا و کرم قلاب دار می توانند منجر به کم خونی شده یا آن را بدتر کنند. استفاده از پشه بند، جلوی نیش پشه را می گیرد. در مناطق آلوده به انگل نیز رعایت بهداشت به پیشگیری از ابتلا به بیماری های انگلی کمک می کند. نباید کودکان نزدیک توالت ها و محل دفع مدفوع بازی کنند. باید دستشان را شسته و حتماً کفش بپوشند که از آلودگی انگلی پیشگیری شود. استفاده از نمک یددار برای پیشگیری از ناتوانی ها و تأخیر تکامل مفید است. به امید آنکه تمام مادران امروز و مادران آینده اهمیت تغذیه صحیح و جایگاه تغذیه با شیر مادر را درک کنند و کودک خود را از حق مسلم محروم نکنند. |
علی امیرحسینی منبع : روزنامه همشهریمطالب پیشنهادی
|