تستوسترون چیست

تستسترون یکی از معروف ترین هورمون هاست. این هورمون آدم را به یاد عضلات و مردانگی می اندازد. در واقع تستسترون سوخت میل جنسی و سوخت تولید عضلات است البته این هورمون حالات فرد و قدرت استخوان ها را نیز تنظیم می نماید. هنگامی که سطح این هورمون در مردان به زیر حد نرمال خود می رسد پزشک دارو یا ژل یا چسب هایی را برای درمان آن تجویز می نماید. اما درباره اینکه کدام افراد به درمان در این زمینه نیاز دارند هنوز سوالاتی مطرح است.

افزایش سن و سطح تستسترون

کاهش تستسترون بخشی از فرایند طبیعی افزایش سن است که گاهی از آن با نام اندروپوز یا یایسگی مردان یاد می شود. برای بسیاری مردان این امر باعث مشکلات عدیده یا بروز عوارض نمی شود. برخی افراد اما ممکن است به گرگرفتگی، تحریک پذیری، یا عدم علاقه به داشتن رابطه جنسی مبتلا شوند.

سطح پایین تستسترون و بدن

سطح پایین تستسترون ممکن است باعث بروز تغییرات قابل مشاهده ای در مردان شود مانند:

عضلات کم تر

از دست دادن موهای بدن

بیضه های کوچکتر و نرم تر

سینه هایی بزرگتر

سطح پایین تستسترون روی استخوان ها تاثیر می گذارد

شاید تصور شود بیماری های نظیر پوکی استخوان یا استخوان های شکننده بیماری های خاص زنان است اما مردان نیز ممکن است به این بیماری دچار شوند. سطح پایین تستسترون علت شایع آن است. هنگامی سطح تستسترون کاهش می یابد استخوان ها نازک تر و ضعیف تر شده و بیشتر در معرض شکنندگی قرار می گیرد.

سطح پایین تستسترون و رابطه جنسی

کاهش سطح تستسترون همیشه با رابطه جنسی تداخل ایجاد نمی کند اما ممکن است باعث گردد ذهن و بدن سخت تر به اوج لذت جنسی برسد. با کاهش تستسترون در برخی مردان میل جنسی کاهش می یابد و برخی دیگر به طور کامل علاقه خود را به داشتن جنسی از دست می دهند. سطح پایین تستسترون همچنین باعث می گردد نعوظ سخت تر ایجاد شود و زود از بین رود.

تستسترون، حالت و فکر

برخی مردان با مشکلاتی نظیر تحریک پذیری یا سایر تغییرات در حالات خود یا با عدم تمرکز و انرژی کم روبه رو می شوند. این علایم ممکن است به سادگی به دلایل مربوط به بیماری رخ دهد مانند کم خونی، افسردگی، اختلال خواب یا بیماری های مزمن.

 

سطح پایین تستسترون و ناباروری

تستسترون به بدن مرد در جهت ساخت اسپرم یاری می رساند. هنگامی که سطح این هورمون پایین است تعداد اسپرم ها کم می شود. بدون اسپرم کافی مرد قادر نیست پدر شود.

علل کاهش سطح تستسترون چیست؟

افزایش سن شایع ترین دلیل کاهش سطح تستسترون به حساب می آید. بیماری ها نیز گاهی علت آن است بیماری هایی نظیر:

دیابت نوع دوم

بیماری های کبد و کلیه

COPD

مشکلات غذه هیپوفیز

آسیب به بیضه ها

پرتو درمانی، شیمی درمانی و داروهای استروییدی نیز ممکن است روی سطح تستسترون تاثیر دارد.

آیا باید آزمایش داد؟

اگر فرد با مشکلات زیر رو به رو گردد ، پزشک دستور به آزمایش تستسترون می دهد:

اختلال نعوظ

سطح پایین میل جنسی

شمار اندک اسپرم ها

کاهش قد، از دست دادن موهای بدن و کاهش اندازه ماهیچه ها

اگر فرد به بیماری مربوط به کاهش سطح تستسترون مبتلا باشد پزشک به آزمایش سطوح هورمون دستور می دهد. 

تستوسترون و قوای جنسی

میزان نرمال تستسترون در جریان خون بین ۳۵۰ تا ۱۰۰۰ نانوگرم در هر دسی‌لیتر (ng/d) می‌باشد. همانند موی سر که در حدود سن ۴۰ سالگی تعدادش سبز نزولی پیدا می‌کند و به‌طور متوسط هر سال تعداد کل آن کمتر و کمتر می‌شود. تستسترون هم از همین رویه پیروی می‌کند و سالانه حدود یک درصد کاهش پیدا می‌کند. این کاهش در کوتاه‌مدت نامحسوس و بی‌زبان می‌باشد ولی به مرور زمان موجبات چاق شدن شکننده‌تر شدن استخوان‌ها و کاهش بافت عضلانی و کاهش قوای جنسی برای فرد به‌وجود می‌آورد که نمونه بارز آن در سن ۶۰ سالگی ظاهر می‌شود. پائین بودن سطح تستسرون (کمتر از ۳۵۰ نانوگرم به‌ازاء هر دسی‌لیتر خون) احتمال حمله قلبی و در نتیجه مرگ را در فرد افزایش می‌دهد. 

این مشکل تنها به مردان پیر مربوط نمی‌شود بلکه مردان بین ۳۰ تا ۴۰ سال نیز از پائین بودن سطح تستسترون مصون نیستند نام یک چنین اختلال (بیماری) هیپوگونادیزم hypogonadism می‌باشد که علت‌هائی همچون undescends testic. صدمات بیضه‌ای. اختلال در عملکرد غده هیپوفیز و حتی داروهای تجویز شده می‌تواند سبب آن باشد. علائم فوق معمولاً تا زمانی‌که مشکل به مرحله حاد آن نرسیده باشد در فرد هیچ واکنشی به‌وجود نمی‌آورد. 

آزمایش سطح تستسترون برای آن دسته از افراد که تحلیل در قوای جنسی برای آنها محسوس شده لازم می‌باشد. شاید بتوان به‌وسیله کمک‌های داروئی همچون تزریق قرص. ژل و یا غیره آن را افزایش داد ولی به‌طور حتم نه تنها هیچ‌یک از آنها نوش‌داروی موردنظر نیستند بلکه عوارض جانبی همچون جوش‌های درشت (اکنه) بالا رفتن کلسترول. کوچک شدن بیضه‌ها و ضایعات کبد را برای فرد به ارمغان می‌آورند. 

به هیچ عنوان مکمل‌هائی همچون DHEA و اندرستاندوین (androstendione) برای افزایش سطح تستسترون استفاده نکنید به‌دلیل اینکه با مصرف این نوع مکمل‌ها احتمال بروز سرطان پروستات و بیماری‌های قلبی افزایش می‌یابد. 

دکتر گلدبرگ (Dr. Goldberg) برای آن دسته از مردان که سطح تستسترونشان به مرز خطر رسیده است بهترین توصیه برای افزایش سطح تستسترون و قبل از اینکه کارشان به تستسترون درمانی برسد تمرینات ورزشی و کاهش وزن می‌داند. از آنجائی که سیر نزولی سطح تستسترون در یک نرخ ثابت صورت می‌گیرد شاید بهتر باشد که برای افزایش سطح تستسترون به‌صورت طبیعی این‌کار را از همان جوانی آغاز کنید به‌جا می‌باشد که در محدوده سنی ۲۰ تا ۳۰ آغاز کنید و بدین‌سطح تستسترون را به بالاتر از حد نرمال برسانید تا در سال‌های بعد مشکل کمتری داشته باشید. داشتن سطح تستسترون بالا به معنای داشتن فیزیک مردانه قوی‌تر می‌باشد. در ادامه چند روش برای افزایش سطح تستسترون به‌صورت طبیعی اورده شده است.

● چربی‌های پهلو را آب کنید 

دکتر جوزف زمودار می‌گوید که حمل کردن درصد چربی اضافه‌تر باعث ارتقاء سطح هورمون استروژن (یک هورمون زنانه) می‌شود. و همین امر به خودی خود می‌تواند تحلیل سطح تستسترون را در پی داشته باشد. معمولاً در اضافه وزن‌های پائین (مثلاً ۲ تا ۳ کیلو) یک چنین مشکلاتی وجود ندارد. و این معضل زمانی ظاهر می‌شود که درصد چربی بدن فرد به بالاتر از ۳۰ درصد رسیده باشد. البته شایان ذکر است که این روزها موارد این چنینی بسیار شایع می‌باشد و نسبت افرادی که درصد چربی‌شان به بالاتر از ۳۰درصد رسیده باشد در قیاس با گذشته بسیار بیشتر شده است. 

● یک پوند (۴۵۳ گرم) کاهش وزن در هفته 

هنگامی‌که شخص کاهش وزن سریع را مدنظر قرار می‌دهد راهی جز شدت بخشیدن به تمریناتش از یک سو و گرسنگی دادن بیش از اندازه از سوی دیگر ندارد. یکی از عمده‌ترین دلایل ناکارآمد بودن یک چنین رویکردی در سن ۳۰ سالگی و هنگامی‌که سطح تستسترون به‌صورت طبیعی سیر نزولی پیدا می‌کند کاهش بیش از ۱۵ درصد کالری دریافتی روزانه می‌باشد. چون بدین شکل مغز تصور می‌کند که در بدن قحطی به‌وجود آمده در نتیجه ترشح انسولین را تا زمانی‌که این قحطی به پایان برسد متوقف می‌سازد.

و هیچ لزومی در دوباره ترشح کردن آن نمی‌بیند. این موضوع را متخصص ورزشی دکتر توماس اینکلدون خاطرنشان می‌سازد. این عملکرد تستسترون باعث توقف چربی‌سوزی در بدن گردیده و در نتیجه با وجود تلاش زیاد جهت سوزاندن چربی هیچ نتیجه‌ای حاصل نخواهد شد. محققان اذعان می‌دارند که پیروی از رژیم‌های غذائی حاوی پروتئین زیاد و کربوهیدرات کم می‌تواند مانع پیشرفت سطح تستسترون شود پروتئین دریافتی زیاد در خون از طریق رژیم غذائی روزانه در نهایت می‌تواند میزان تولید تستسترون در بیضه‌ها را کاهش دهد.

مورد فوق به عینه در ۱۲ ورزشکار سالم پس از یک دوره آزمایش مشاهده گردید دکتر اینکلتون می‌گوید: پروتئین دریافتی می‌بایست حدود ۱۶ درصد کل کالری دریافتی روزانه را تشکیل دهد برای مثال اگر شما یک فرد با وزن ۱۷۰ پوند (۷۷ کیلوگرم) هستید و کالری دریافتی روزانه‌تان ۲۹۰۰ کالری می‌باشد. بنابراین روزانه می‌بایست ۱۵۰ گرم پروتئین دریافت کنید یعنی معادل پروتئینی که در دو عدد سینه مرغ و یا ۲۰۰ گرم ماهی تن وجود دارد.

● در تمرینات به حرکات پایه اولویت دهید 

جهت افزایش سطح تستسترون اجراء جلسات تمرینی را بر محور حرکات اساسی و پایه متمرکز سازید مطالعات نشان داده است که در حرکات ترکیبی و چند مفصلی که برای اجراء آنها نیاز به درگیری چند گروه عضلانی است در قیاس با حرکات تک مفصلی که برای اجراء آنها تنها نیاز به یک عضله و عضلات کوچک است میزان ترشح هورمون تستسترون به مراتب بسیار بیشتر بوده است برای مثال ترشح تستسترون در اجراء حرکاتی همچون اسکوات، پرس سینه، زیربغل هالتر خم بارفیکس به مراتب خیلی بیشتر از اجراء حرکاتی همچون جلوبازو و یا پشت بازو می‌باشد. شاید همین مزیت تستسترون بیشتر یکی از دلایل اصلی افزایش حجم بازو بر اثر اجراء حرکت اسکوات باشد آجیل و خشکبار را به رژیم غذائی روزانه اضافه کنید.

تحقیقات نشان داده است مردانی که در رژیم غذائی‌شان از (روغن موجود در خشکبار و آجیل) به میزان کافی استفاده می‌کنند دارای بالاترین سطح تستسترون می‌باشند. البته هنوز علت اصلی برای محققین ناشناخته مانده است ولی گروهی از آنها بر این باورند که روغن‌های غیراشباع دارای یک تأثیر مستقیم بر روی سطح تولید تستسترون توسط بیضه‌ها می‌باشند. از منابع اصلی روغن‌های غیراشباع می‌توان از روغن زیتون، روغن کانولا و روغن موجود در آجیل‌ها نام برد.

● ست‌های پنج تکراری 

اجراء ست‌های تمرینی با وزنه‌ای سبک هیچ تأثیری در افزایش سطح تستسترون ندارد. به‌منظور ارتقاء سطح تستسترون می‌بایست با وزنه‌ای سنگین ست‌ها را اجراء کرد. به همین منظور وزنه‌ای را انتخاب کنید که قادر باشید در هر ست حداکثر آن را ۵ تکرار جابه‌جا کنید. این تعداد وزنه حدوداً ۸۵ درصد تعداد وزنه‌ای است که قادر هستید آن را برای یک تکرار حداکثر (۱Rmax) اجراء کنید در تست‌های به‌عمل آمده مشخص گردید که ۵ تکرار به لحاظ افزایش سطح تستسترون بیشترین تأثیر را دارا می‌باشد. 

● ۳ ست برای هر حرکت 

محققان ایالات پنسیلوانیا به این نتیجه رسیدند که اجراء ۳ ست در قیاس با یک یا دو ست بیشترین افزایش سطح تستسترون را دارا می‌باشد. برای دستیابی به ریکاوری کافی و همچنین کسب قدرت لازم جهت اجراء ست دوم یا سوم با حداقل وزنه که حدود ۷۰ درصد یک تکرار حداکثر است تمرین کنید و حتماً یک دقیقه کامل بین ست‌ها استراحت کنید.

● شدت استراحت‌تان را بیشتر از شدت تمرین در نظر بگیرید

عارضه تمرین بیش از حد (تمرین‌زدگی) یعنی فرصت ندادن کافی به بدن برای ریکاوری و بازیابی بین جلسات تمرین طبق آزمایش‌های به‌عمل آمده توسط محققین دانشگاه کارولینای شمالی تمرین‌زدگی به تنهائی می‌تواند سطح تستسترون جاری در خون را تا ۴۰ درصد کاهش دهد از علائم تمرین‌زدگی می‌توان به بی‌خوابی. برقراری و کوچک شدن سایر عضلات اشاره کرد. برای جلوگیری از ابتلاء به عارضه تمرین بیش از حد (تمرین‌زدگی) سعی کنید ۸ ساعت خواب مناسب در شب را برای خودتان به‌صورت عادت دربیاورید و همچنین از تمرین کردن یک عضله به‌صورت دو روز پشت سر هم جداً خودداری کنید. 

● از نوشیدن مشروبات الکلی بپرهیزید

الکل تأثیر مستقیمی بر روی عملکرد غدد درون‌ریز دارا می‌باشد. و در نتیجه باعث می‌شود که تولید هورمون تستسترون توسط بیضه‌ها به میزان قابل توجه کاهش یابد.

● به ترتیب و زمان وعده‌ها اهمیت بدهید 

بدن برای تولید تستسترون به کالری نیازمند می‌باشد. بنابراین نداشتن برنامه غذائی منظم و بی‌توجهی به وعده‌های غذائی و صرف نظر کردن عمدی ازخوردن وعده غذائی می‌تواند به میزان قابل توجهی سطح تستسترون را کاهش دهد.

● چربی 

اگر خواستار افزایش سطح تستسترون هستید پس سعی کنید ۳۰ درصد کالری دریافتی رژیم غذائی روزانه‌تان را از طریق منابع چربی (علی‌الخصوص نوع غیراشباع‌شده آن) تأمین نمائید. پیروی از یک رژیم گیاه‌خواری می‌تواند سطح تستسترون را به شدت کاهش دهد. بنابراین اگر گیاه‌خواری تنها انتخاب‌تان است به آن ادامه دهید در غیر این‌صورت حتماً از چربی‌ها و پروتئین‌های (موجود در گوشت حیوانات علف‌خوار) استفاده کنید. 

● خواب 

خواب شبانه کمتر از ۷ یا ۸ ساعت می‌تواند موجبات اختلال در ساعت بیولوژیکی بدن را در پی داشته باشد. در صورت داشتن خواب کافی و تنظیم بودن ساعت بیولوژیکی بدن صبح هنگام بیشترین میزان ترشح تستسترون به‌صورت طبیعی آن را شاهد خواهید بود

ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻫﻮﺭﻣﻮﻥ ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮﻭن

ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻫﻮﺭﻣﻮﻥ ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮﻭﻥ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺍﻭﻧﺎ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﻣﯿﮕﻢ :

۱ - ﺩﺍﺷﺘﻦ ﯾﮏ ﺭﮊﯾﻢ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﻭﯼ ﻣﻘﺎﺩﯾﺮ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﺳﯿﺪﻫﺎﯼ ﭼﺮﺏ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﻏﯿﺮ ﺍﺷﺒﺎﻉ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﯿﺪﻫﺎﯼ ﭼﺮﺏ ﺩﺭ : ﮐﺮﻩ ﺑﺎﺩﺍﻡ ﺯﻣﯿﻨﯽ،ﺭﻭﻏﻦ Flax Seed ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ( ﺭﻭﻏﻦ ﺑﺬﺭﮎ ﯾﺎ ﺗﺨﻢ ﮐﺘﺎﻥ ) ،ﺭﻭﻏﻦ ﺯﯾﺘﻮﻥ،ﻣﺎﻫﯽ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺭﻭﻏﻦ ﮐﺎﻧﻮﻻ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ .

۲ - ﻣﺼﺮﻑ ﺳﺒﺰﯾﺠﺎﺗﯽ ﻣﺜﻞ : ﺑﺮﻭﮐﻠﯽ،ﮔﻞ ﮐﻠﻢ،ﺑﺮﮒ ﺗﺮﺑﭽﻪ،ﺷﻠﻐﻢ .

۳ - ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﺍﺯ ﻣﺼﺮﻑ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﭘﺮﻭﺗﺌﯿﻦ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﭘﺮﻭﺗﺌﯿﻦ ﺳﻮﯾﺎ .

۴ - ﻣﺼﺮﻑ ﻣﻮﺍﺩ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ، ﻣﻨﯿﺰﯾﻢ ﻭ ﻭﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ﺏ۶ ﺑﺎﺷﺪﻣﺜﻞ : ﺑﺎﺩﺍﻡ ﺯﻣﯿﻨﯽ،ﺑﺎﺩﺍﻡ ﻫﻨﺪﯼ،ﻓﻨﺪﻕ ، ﺟﮕﺮ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ،ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﻭ …

۵ - ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﺍﺯ ﻣﺼﺮﻑ ﺍﻟﮑﻞ

۶ - ﺑﺮﺧﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﻮﺭﻣﻮﻧﻬﺎﯼ ﺻﻨﺎﻋﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮﻭﻥ ﻣﯿﮕﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﭙﻮﻟﻬﺎﯼ ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮﻭﻥ ﻭ ﻫﻮﺭﻣﻮﻥ LH ( ﻧﻮﻋﯽ ﻫﻮﺭﻣﻮﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻏﺪﻩ ﻫﯿﭙﻮﻓﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﻐﺰ ﺗﺮﺷﺢ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮﻭﻥ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ ) ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ .

۷ - ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺮﺧﯽ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺣﺮﮐﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﻔﺼﻞ ﺭﺍ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻣﺜﻞ : ﺍﺳﮑﻮﺍﺕ ﻭ ﭘﺮﺱ ﺳﯿﻨﻪ ( ﺩﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ body building ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ) ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﻫﻮﺭﻣﻮﻥ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ .

۷ - ﺩﺍﺷﺘﻦ ﯾﮏ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺰ ﯾﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ .

۸ - ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﭼﯿﻦ،ﺧﺎﺭﺧﺎﺳﮏ،ﺯﻋﻔﺮﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺠﺒﯿﻞ ﻧﯿﺰ ﻣﻔﯿﺪ ﺍﺳﺖ

مطالب پیشنهادی:

وظایف دولت در بهبود شاخصهای سلامتی و نابرابری های اجتماعی چیست؟

آمادگی سازمانهای غیر دولتی در حوادث و بلایا

عوارض شیرین کننده های بدون کالری چیست؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

اختلالات آلت جنسی مردانه

 http://maktoobshop.com/

 آلت تناسلی مردانه یکی از ساختمانهای خارجی از سیستم تولید مثل در جنس نر است.

آلت تناسلی ۳ قسمت دارد: ریشه(بن) ، که چسبیده به دیواره شکم است، بدنه یا محور، و سر آلت ، که انتهای آن مخروطی شکل است (سر). مدخل پیش آب راه ، لوله ای که منی و ادرار را منتقل میکند ، در نوک سر آلت قرار دارد.

چه اختلالاتی تاثیر بر آلت میگذارند؟
نغوظ دائم Priapism
بیماری Peyronie” s
التهاب پوست سر آلتBalanitis
فیموز و پارا فیموز Phimosis and paraphimosis

سرطان آلت تناسلی

آلت تناسلی مردانه یکی از ساختمانهای خارجی از سیستم تولید مثل در جنس نر است. آلت تناسلی ۳ قسمت دارد: ریشه(بن) ، که چسبیده به دیواره شکم است، بدنه یا محور، و سر آلت ، که انتهای آن مخروطی شکل است (سر). مدخل پیش آب راه ، لوله ای که منی و ادرار را منتقل میکند ، در نوک سر آلت قرار دارد.

بدنه آلت استوانه ای شکل است و از  ۳ لوله حفره ای تشکیل شده است. این حفره ها از بافت مخصوص اسفنجی شکل قابل راست شدن (شق )تشکیل شده است. این بافت تشکیل شده از هزاران غار بزرگ که با خون پر شده وقتی که مرد از نظر جنسی تحریک می شود. وقتی که آلت از خون پر میشود ، آن سفت و راست میشود، که اجازه به نفوذ در خلال تماس جنسی میدهد. پوست آلت شل و کشدار است تا بتواند خود را همسان با اندازه آلت در زمان یک سیخ شدن کند.
منی ، که حاوی اسپرم( سلول های تولید مثل مردانه) است، از ته آلت بیرون رانده میشود وقتی که مرد به اوج جنسی (ارگاسم) میرسد. اختلالات آلت میتواند تاثیر بر عمل جنسی و زایایی مرد بگذارد.

چه اختلالاتی تاثیر بر آلت میگذارند؟
برخی از اختلالاتی که تاثیر بر آلت تناسلی میگذارند عبارتند از:

نغوظ دائم Priapism:

Priapism یک بیماری مزمن است ، که در آن آلت تناسلی اغلب به صورت دردناکی به مدت چندین ساعت تا چندین روز به صورت سیخ شده باقی می ماند. سیخ شدن در نغوظ دائم در ارتباط با فعالیت جنسی نیست و به وسیله اوج لذت جنسی بر طرف نمیشود. 

علل شایع نغوظ دائم عبارتند از:

 سو ء مصرف الکل یا مواد مخدر( بخصوص کوکائین)
اغلب داروها شامل، برخی ضد افسردگی ها و داروهای ضد فشار خون.
مشکلات نخاعی
صدمه به ناحیه تناسلی
بیهوشی(هوش بری)
درمان تزریقی آلت( درمانی برای ناتوانی جنسی عدم سیخ شدن)
بیماریهای خونی، شامل سرطان خون(لوسمی) و بیماری خونی داسی شکلSickel cell
درمان برای نغوظ دائم مهم است، چون سیخ بودن چهارساعت یابیشتر به ناتوانی جنسی منجر می شود .هدف از درمان رها کردن از حالت سیخ شدن و حفظ عمل آلت است. در اغلب موارد، درمان در برگیرنده تخلیه خون به وسیله استفاده از نیدل که در کناره آلت قرار می گیرد می باشد. داروهایی که کمک به چروکیده شدن عروق خونی میکنند، و در نتیجه موجب کاهش جریان خون به آلت می شوند، همچنین ممکن است استفاده شوند. در موارد نادر، برای جلوگیری از صدمه دائم به آلت تناسلی جراحی ممکن است لازم باشد. درمان هر بیماری زمینه ای یا مشکل سو ء مصرف از ماده در پیشگیری از نغوظ دائم مهم است.

بیماری Peyronie” s

این بیماری وضعیتی است که در آن یک پلاک یا توده سخت در آلت شکل می گیرد. پلاک ممکن است در قسمت بالی آلت ( شایعتر) یا در کناره آلت در لایه هایی که حاوی بافت سیخ شونده است شکل می گیرد. شروع پلاک معمولا به صورت ناحیه ای موضعی از التهاب و ورم است، و میتواند به فیبروز  منجر شود که خاصیت ارتجاعی آلت را در ناحیه درگیر کاهش می دهد.

این بیماری اغلب در شکل ملایم آن اتفاق می افتد که بدون درمان در ۶ تا ۱۵ ماه بهبود می یابد.در این موارد، مشکل از مرحله التهاب جلوتر نمیرود. در موارد شدید، بیماری می تواند برای سالها ادامه یابد. پلاک های سخت شده قابلیت انعطاف را کاهش می دهد، موجب درد و فشار به آلت در خم شدن و یا کمانی شدن در خلال سیخ شدن آلت میگردد.

بعلاوه خم شدن آلت، بیماری Peyronies میتواند علت دردهای عمومی به همان اندازه سیخ شدن دردناک آلت باشد. همچنین میتواند موجب پریشانی روحی، و در نتیجه تاثیر بر تمایل مرد و توانایی برای عمل جنسی  بگذارد.

علت دقیق این بیماری روشن نیست. مواردی که به سرعت ایجاد میگردند، کمتر طول میکشند و اغلب اوقات بدون درمان از بین میروند و اغلب به علت صدمه و ضربه که موجب خونریزی در بافت آلت می شود ایجاد میگردد. برخی از موارد بیماری Peyronies ، هرچند که به آهستگی شکل میگیرند، آنقدر شدید هستند که نیاز به درمان جراحی دارند.

 دیگر علل ممکن بیماری Peyronies عبارتند از:

- واسکولیت(التهاب رگها). این یک نوع التهاب عروق خونی و لنفاوی است. این التهاب میتواند منجر به تشکیل بافت جای زخمscar شود.

-  اختلالات بافت پیوندی. به گفته انسیتو ملی سلامت ، حدود ۳۰% از مردان با بیماری Peyronie همچنین می توانند دچار اختلالات دیگری که تاثیر بر بافت پیوندی در قسمت های دیگر بدن داشته باشد شوند. این اختلالات عموما موجب کلفت شدن یا سخت شدن بافت پیوندی میگردد. بافت پیوندی یک بافت ویژه است مانند غضروف، استخوان و پوست که کار آن حمایت از دیگر بافت های بدن است.

-  ارثی. برخی مطالعات نشان دهنده این است که افرادی که فامیل با بیمار Peyronies هستند در خطر بیشتری برای توسعه بیماری هستند.
چون نشان بیماری Peyronies اغلب بدون درمان جمع و ناپدید می شود، بیشتر پزشکان پیشنهاد انتظار برای ۱ تا ۲ سال یا بیشتر قبل از قصد به اصلاح توسط جراحی میکنند. در خیلی از موارد، جراحی نتایج مثبتی میدهد. ولی چون عوارض میتواند اتفاق افتد، و خیلی از مشکلات همراه  با بیماری Peyronies است(برای مثال، کوتاه شدن آلت تناسلی) به وسیله جراحی تصحیح نمی شود، اغلب پزشکان ترجیح به انجام جراحی فقط برای مردان با آلت کمانی که شدید باشد دارند که تماس جنسی را غیر ممکن می سازد.
دو شیوه جراحی برای درمان بیماری Peyronies   استفاده میشود. در یک روش پلاک ها برداشته میشود و به دنبال آن تکه ای از پوست یا مواد ساخته شده (پیوند پوست) گذاشته میشود. با تکنیک دوم ، جراح بافت کناره آلت را در عکس قضیه برداشته و تاثیر خمیدگی را برطرف میکند.اولین روش میتواند قسمتی از عمل سیخ شدن ، بخصوص سفتی آن را از دست بدهد. دومین روش، مشهور به شیوه Nesbit  ، موجب کوتاهی آلت در حالت سیخ شده میگردد.
درمانهای غیر جراحی برای بیماری peyronies شامل استفاده از واکیوم و تزریق دارو مستقیما به داخل پلاک در تلاش برای نرم کردن ناحیه درگیر، که موجب کاهش درد و تصحیح کجی آلت میگردد.

التهاب پوست سر آلتBalanitis
Balanitis التهاب پوست پوشاننده سر آلت است. وضعیتی مشابه به نام balanoposthitis ، که سر و پوست جلویی سر آلت ملتهب می شود. نشانه های balanitis شامل قرمزی، خارش، بثورات جلدی، درد و ترشح بدبو است.

بالنیت اغلب در مردان و پسران که ختنه(برداشتن پوست جلویی به وسیله جراحی) نشده ، و دارای بهداشت پایین می باشند اتفاق می افتد.التهاب میتواند اتفاق افتد اگر پوست حساس زیر پوست ختنه گاه به صورت منظم شسته نشود و عرق ، مواد زائد طبیعی، پوست مرده و باکتری در زیر پوست ختنه گاه جمع شده و موجب تحریک گردد. وجود پوست تنگ ممکن است تمیز کردن این ناحیه را مشکل کند و منجر به تحریک به وسیله موادی که بوی بد می دهند (smegma) که میتوانند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابند شود.

دیگر علل شامل:

- درماتیت/ آلرژی. درماتیت التهاب پوست است، که اغلب به وسیله یک ماده تحریک کننده یا حساسیت تماسی ایجاد میگردد. حساسیت به مواد شیمیایی در اغلب محصولات- مانند صابون ها، پاک کننده ها، عطرها و اسپرم کش ها- میتواند ایجاد یک واکنش حساسیتی شامل تحریک، خارش و بثورات جلدی کند.

-  عفونت. عفونت با قارچ کاندیدا البیکانس(thrush) میتواند ایجاد خارش و بثورات جلدی پر از لکه کند. اغلب بیماریهای منتقله از طریق جنسی- شامل سوزاک، تبخال و سفلیس میتواند تولید نشانه های بالینیت کند.

بعلاوه ، مردان با دیابت( بیماری قند خون) در خطر بیشتری برای بالینیت هستند. قند موجود در ادرار که در زیر پوست ختنه گاه می ماند محیط مساعد برای رشد باکتری است.

التهاب مزمن سر آلت و پوست ختنه گاه میتواند منجر به جای زخم شده، و در نتیجه علت تنگی پوست ختنه گاه( فیموز یا تنگی غلاف) و تنگی مجرای پیش آبراه (لوله ای که ادرار را از مثانه تخلیه میکند) شود.التهاب همچنین منجر به تورم پوست ختنه گاه شده، که میتواند منجر به صدمه به آلت شود.

درمان بالینیت بستگی به علل زمینه ای دارد. اگر عفونتی موجود است، درمان شامل یک آنتی بیوتیک مناسب یا داروهای ضد قارچ خواهد بود. در موارد شدید یا مزمن التهاب، ختنه باید توصیه گردد.

استفاده از اقدامات بهداشتی مناسب میتواند کمک به پیشگیری از بالینیت در آینده کند. بعلاوه، مهم است که از صابون های قوی یا مواد شیمیایی، بخصوص آنهایی که شناخته شده هستند که موجب واکنش پوستی میگردند استفاده نکنید.

فیموز و پارا فیموز Phimosis and paraphimosis

فیموز وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه آلت آنقدر تنگ است که به عقب بر نمیگردد( دور کردن از سر آلت) که سر آلت نمایان شود. پارا فیموز زمانی اتفاق می افتد که پوست ختنه گاه، که یکبار به عقب کشیده شده، را نتوان به محل اصلی آن باز گرداند.

فیموز ، اغلب در بچه ها دیده میشود، ممکن است در زمان تولد وجود داشته باشد. آن همچنین میتواند به وسیله یک عفونت ، یا به وسیله بافت پیوندی که در نتیجه یک التهاب یا التهاب مزمن شکل میگیرد ایجاد میگردد. دیگر علت فیموز بالینیت است، که منجر به جای زخم و تنگی پوست ختنه گاه میشود. توجه بی درنگ پزشکی لازم است اگر وضعیت موجب مشکل شدن یا غیر ممکن شدن ادرار کردن شود.

پارا فیموز یک اورژانس پزشکی است که در صورتی که درمان نشود میتواند منجر به عوارض وخیم شود. پارا فیموز ممکن است بعد از یک نغوظ یا فعالیت جنسی(در افراد ختنه نشده) ، یا در نتیجه صدمه به سر آلت ایجاد شود. با پارا فیموز، پوست ختنه گاه پشت لبه سر آلت تناسلی گیر می افتد. اگر این وضعیت طولانی شود، موجب درد و تورم شده، و جریان خون را به آلت مختل میکند. در نهایت ، کمبود جریان خون می تواند منجر به مرگ بافت(گانگرین) ، شده و قطع آلت لازم باشد.

درمان فیموز ممکن است شامل کشیدن ملایم پوست ختنه گاه به مرور زمان باشد.اغلب اوقات، میتوان با مالیدن دارو به آلت پوست ختنه گاه را سست کرد. ختنه(برداشتن پوست ختنه گاه به وسیله جراحی)، اغلب برای درمان فیموز استفاده میگردد. شیوه دیگر جراحی، موسوم به Preputioplasty ، که در آن پوست ختنه گاه از سر آلت جدا می شود. در این شیوه پوست ختنه گاه باقی گذاشته میشود و صدمه کمتری نسبت به ختنه دارد.

درمان پارا فیموز تمرکز بر کاهش ورم سر آلت و پوست ختنه گاه دارد. گذاشتن یخ ممکن است کمک به کاهش ورم، در همان حالی که با فشار به سر آلت خون و مایع را به بیرون میرانیم. اگر این اقدامات در کاهش ورم و بازگشت پوست ختنه گاه به وضعیت طبیعی مفید واقع نشد، تزریق دارو برای کمک به تخلیه آلت تناسلی ممکن است لازم باشد. در موارد وخیم، یک جراح برای رها سازی  ممکن است بریدگی های کوچکی بر پوست ختنه گاه ایجاد کند. ختنه همچنین به عنوان یک درمان برای پارافیموز ممکن است استفاده شود.

سرطان آلت تناسلی
یک شکل نادر سرطان، سرطان آلت تناسلی وقتی اتفاق می افتد که سلول های غیر طبیعی در آلت تناسلی تقسیم و رشد غیر قابل کنترلی دارند اتفاق می افتد. اغلب تومورهای خوش خیم (غیر سرطانی) ممکن است پیشرفت کرده و سرطانی شوند.
علت دقیق سرطان آلت تناسلی شناخته شده نیست، ولی عوامل خطر معینی برای بیماری وجود دارد. یک عامل خطر هر چیزی است که شانس فرد را برای بیماری زیاد میکند . عوامل خطر برای سرطان آلت تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ختنه. مردانی که در زمان تولد ختنه نشوند شانس بیشتری برای گرفتن سرطان آلت تناسلی دارند.
- عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) . HPVs گروهی از بیش از ۷۰ نوع از ویروس ها هستند که موجب زگیل(papillomas) میشوند. اغلب گونه های HPVs میتوانند دستگاه تولید مثل و ناحیه مقعد را در گیر کنند. این گونه های HPVs از فردی به فرد دیگر در زمان تماس جنسی انتقال می یابد.
- سیگار کشیدن. سیگار کشیدن بدن را در معرض مواد شیمیایی سرطان زای زیادی قرار می دهد که فراتر از ریه تاثیر میگذارد.
- Smegma .ترشحات روغنی میتواند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابد. نتیجه یک ماده سفت، بدبو موسوم به Smegma است. آلت زمانی که کاملا تمیز نشود، وجود Smegma میتواند علت تحریک و التهاب باشد.
-  فیموز. این وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه تنگ شده و مشکل میتوان آنرا به عقب کشید.
- درمان پسوریاسیس. بیماری پوستی پسوریاسیس برخی اوقات با ترکیبی از داروها و در معرض نور فرابنفش درمان می شوند.
-  سن. اغلب موارد سرطان آلت تناسلی در مردان بالای ۵۰ سال اتفاق می افتد.

نشانه های سرطان آلت تناسلی شامل گوشت زیادی یا زخم های روی آلت است، ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی و خونریزی نیز از آن جمله است. جراحی برای برداشتن سرطان شایعترین درمان سرطان آلت تناسلی است. پزشک ممکن است از روش های جراحی زیر برای خلاصی از سرطان استفاده کند:

- برداشتن موضعی وسیع. برداشتن بافت سرطانی و مقداری از بافت طبیعی در اطراف آن.

- جراحی میکروسکوپی. جراحی است که در آن سرطان همراه با مقدار بسیار ناچیزی تا آنجا که ممکن است از بافت طبیعی برداشته میشود. در خلال این جراحی، دکتر از میکروسکوپی برای نگاه کردن به محوطه سرطانی برای اینکه مطمئن شود بافت سرطانی برداشته شده استفاده میکند.

- جراحی لیزر. از پرتو های باریک نور برای برداشتن سلول های سرطانی استفاده میشود.

- ختنه. جراحی است که در آن پوست ختنه گاه برداشته میشود.

- قطع آلت تناسلی(Penectomy) . جراحی است که در آن آلت تناسلی برداشته میشود. این شایعترین و موثر ترین درمان سرطان آلت تناسلی است. در عمل جراحی جزئی Partial از آلت تناسلی قسمتی از آلت تناسلی برداشته میشود. در عمل جراحی کامل قطع آلت تناسلی تمامی  آلت برداشته می شود.غدد لنفاوی در کشاله ران نیز ممکن است در خلال جراحی برداشته شوند.

اشعه درمانی (رادیوتراپی)، که از پرتو های با انرژی زیاد برای حمله به سرطان استفاده میشود ، و شیمی درمانی، که از داروها برای کشتن سرطان استفاده میکنند، انتخاب های دیگری هستند.

منبع: آموزش مسائل جنسی

 بیشتر بدانیم....

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانی
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم

ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح

دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

 http://maktoobshop.com/

یائسگی در میان مردان

 http://maktoobshop.com/

زنان و مردان در هر مرحله‌ای از زندگی شاهد یکسری تغییرات جسمانی و فیزیولوژیک هستند که به تکامل رسیدن این سیستم‌ها، بیشتر حائز اهمیت است.

زمان تولد، بلوغ و پس از آن تغییرات سیستمی هر فردی متفاوت است و با گام نهادن به مرحله پیری، این تغییرات در مسیر زوال و از بین رفتن تدریجی قرار خواهند گرفت و به این ترتیب عملکرد بسیاری از ارگان‌ها و سلول‌های بدن نیز، به سمت زوال پیش خواهند رفت. البته بعضی از این تغییرات فیزیولوژیک و برخی دیگر غیرفیزیولوژیک یا بیماری‌زا هستند اما مهم‌ترین فرایند که به‌طور طبیعی در زنان و مردان اتفاق می‌افتد، تغییرات زمان بلوغ است. در این زمان با فعال شدن هیپوتالاموس، هیپوفیز و غدد جنسی ترشح هورمون‌های جنسی در دختران و پسران افزایش پیدا می‌کند که نتیجه آن تغییر در صفات ثانویه جنسی دختران و پسران خواهد بود و علاوه بر این قابلیت باروری و تداوم نسل را نیز می‌یابند.

این فرایند در دختران به‌طور دوره‌ای و هر 4 هفته یکبار اتفاق می‌افتد اما در جنس مذکر تغییرات فیزیولوژیک دوره‌ای در عملکرد سیستم آندوکرین (غدد جنسی) دیده نمی‌شود ولی مردان نیز پس از 50 سالگی دستخوش یکسری تغییرات غیرقابل پیشگیری خواهند شد. از این‌رو با دکتر حسین دلشاد فوق‌تخصص غدد داخلی و متابولیسم به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

آیا فرایند یائسگی در میان مردان نیز پدیدار می‌شود؟

با رسیدن به دهه پنجم عمر، به تدریج فعالیت غدد جنسی در زنان کاهش پیدا می‌کند و سرانجام با بروز یائسگی این فعالیت متوقف خواهد شد. در حقیقت یائسگی تنها دلیل تعریف فعالیت فیزیولوژیک سیستم غدد درون‌ریز و متابولیسم است. در میان مردان نیز فعالیت غدد جنسی با گذشت سن، کاهش پیدا می‌کند اما برخلاف زنان متوقف نخواهد شد. البته سایر دستگاه‌های سیستم غدد درون‌ریز و متابولیسم نیز با گذشت سن در هر دو جنس تغییراتی پیدا می‌کنند که این تغییرات هر چند فیزیولوژیک تلقی می‌شوند اما ممکن است در برخی افراد، باعث بروز علائم و نشانه‌هایی شوند که ممکن است با عوامل بیماری قابل تشخیص نباشند.

برای مثال کاهش عملکرد غدد جنسی در مردان از دهه پنجم الی ششم عمر به بعد، موجب بروز یکسری علائم از جمله کاهش قدرت عضلانی و نیروی عضلانی و اختلال در عملکردهای شناختی و خلق و خو می‌شود که ممکن است با بیماری‌های روانی اشتباه گرفته شود و کاهش عملکرد غدد جنسی مردان، تحت عنوان آندروپوز شناخته می‌شود.

آیا علائم مطرح شده قابل درمان است؟

تحقیقات نشان داده است، احساس خستگی و ضعف، کاهش توان و نیروی عضلانی، اختلالات خلق و خو، افسردگی و سندرم ضعف مزمن در میان مردان به دلیل کاهش سطح تستسترون است که در این صورت می‌توان با تزریق تستسترون تا حد زیادی، آنها را کنترل کرد.

عارضه شایع پروستات در میان مردان خطرآفرین نیز هست؟

اکثر مردان در سنین بعد از 50 سالگی با بزرگی غده پروستات روبه‌رو می‌شوند که با گذشت سن و بعد از دهه 50، به تدریج بر حجم آن افزوده شده و باتوجه به محل قرارگیری‌اش باعث تنگی مجاری ادراری خواهد شد و به این ترتیب در عمل دفع ادرار اختلال به‌وجود می‌آید. البته از مشکلات دیگری که مردان را در این سن تهدید می‌کند، سرطان پروستات است که با بزرگی غده پروستات، اختلال در سیستم دفع ادرار پدیدار می‌شود و در صورت تشخیص ندادن بموقع، به بافت‌های دیگر حمله‌ور خواهد شد و در این‌صورت موجب درگیری استخوان، کبد، ریه و در حالت کلی متاستاز به سایر اعضا می‌شود که بهترین روش درمان در این خصوص برداشتن بیضه‌هاست.

عمده‌ترین تحولی که با افزایش سن، در آقایان به‌وجود می‌آید چیست؟

با افزایش سن، سطح هورمون تستسترون مردان کاهش پیدا می‌کند. در واقع عملکرد سیستم تولیدکننده تستسترون رو به خاموشی خواهد رفت.

سن بلوغ افراد چه ارتباطی با این مسئله دارد؟

سن شروع بلوغ در کشورهای مختلف متفاوت است اما معمولاً بلوغ در دختران از سن 8 سالگی و در پسران از سن 9 سالگی شروع می‌شود. فرایند بلوغ که در میان دختران و پسران علائم متفاوتی دارد، در مدت تقریبی 4 سال به‌تدریج پیشرفت می‌کند تا به تکامل نهایی برسد و تا پایان عمر، این صفات ثانویه جنسی در مردان و زنان پایدار خواهد ماند اما اگر دختری تا سن 13 سالگی و پسری تا سن 14 سالگی هیچ‌یک از علائم و نشانه‌های بلوغ را دارا نباشد، به عارضه هیپوگنادیسم یا تأخیر بلوغ مبتلاست. هیپوگنادیسم نیز به دو گروه هیپوگنا یا مرکزی و هیپوگنا یا محیطی تقسیم می‌شود.

هریک از این تقسیم‌بندی‌ها را به‌طور مجزا توضیح دهید.

در نوع مرکزی، اشکال در غده هیپوتالاموس و هیپوفیز است و در نوع محیطی آن، اشکال در تخمدان‌ها یا بیضه‌ها است. نوع مرکزی هیپوگنادیسم که اختلال در هیپوتالاموس یا هیپوفیز وجود دارد، ممکن است به علت بعضی بیماری ژنتیکی، تومورهای سیستم اعصاب مرکزی، عفونت‌های سیستم ادراری مرکزی، ضربه مغزی، رادیوتراپی ناحیه سر، بیماری‌های مزمن، کم‌کاری غده تیروئید، بی‌اشتهایی عصبی یا در اثر فعالیت‌های ورزشی آن هم به صورت حرفه‌ای در میان زنان، دیده می‌شود اما نوع محیطی هیپوگنادیسم، به علت اختلالات کروموزومی در هر دو جنس ایجاد می‌شود و اختلالات اولیه در تخمدان و بیضه‌ها نیز منجر به بروز هیپوگنادیسم محیطی خواهد شد.

از طرفی، عفونت‌های بیضه، ضرباتی که در دوران کودکی به ناحیه بیضه وارد می‌شود، شیمی‌درمانی، رادیوتراپی و... نیز موجب از بین رفتن عملکرد بیضه و هیپوگنادیسم می‌شود و به‌طور کلی، علائم بالینی هیپوگنادیسم بستگی به زمان بروز عارضه ایجاد کننده هیپوگنادیسم دارند. برای مثال اگر فردی قبل از ظاهر شدن علائم بلوغ، دچار هیپوگنادیسم شود معمولاً در سن بلوغ، هیچ صفات ثانویه جنسی را نشان نمی‌دهد اما اگر عارضه ایجادکننده هیپوگنادیسم بعد از بروز صفات ثانویه جنسی باعث هیپوگنادیسم شود صفات ثانویه در بیمار وجود داشته اما به تدریج تظاهر این صفات ثانویه جنسی کم‌رنگ‌تر می‌شوند.

در این باره مثالی بزنید.

برای مثال اگر در یک جنس مذکر، عارضه هیپوگنادیسم قبل از بلوغ پدیدار شود، فرد ظاهری مردانه نداشته و فاقد رویش موهای صورت و بدن خواهد بود. صدایش شبیه به زنان است اما اگر یک فرد مذکر که بعد از رسیدن به بلوغ به هر علتی دچار عارضه هیپوگنادیسم شود معمولاً از مقدار موهای وابسته به هورمون مردانه در صورت و بدن او کاسته می‌شود.

آیا می‌توان عملکرد بیضه‌ها را ثابت نگه داشت؟

خیر. این یک روند طبیعی است و سلول‌های سازنده هورمون در هر دو جنس، به تدریج ضعیف خواهد شد و مرگی برنامه‌ریزی شده در انتظار همه هورمون‌ها است که برای بعضی از ارگان‌ها جبران‌پذیر نیست. از این‌رو میزان هورمون مردانه در سنین پس از 50 سالگی به نیمی از دوران جوانی تحلیل خواهد رفت زیرا سلول‌های تشکیل‌دهنده تستسترون کاهش پیدا می‌کنند و این یک روند طبیعی است که خواه ناخواه طی می‌شود و فرایند پیری را تجربه می‌کند.

بیماری‌ها و زوال شایع در میان مردان، برای همه آنها اتفاق می‌افتد؟

همه مردان کم و بیش دچار بزرگی غده پروستات می‌شوند اما شدت آن متناسب با میزان حساسیتی است که پروستات، نسبت به هورمون مردانه دارد. به همین دلیل ممکن است یک مرد در سنین پائین دچار عارضه بزرگی غده پروستات شود و مردی دیگر در سن 80 سالگی با این پدیده روبه‌رو شود. در واقع گیرنده‌هایی که هورمون مردانه را تحریک می‌کنند حساسیت‌های متفاوتی را در راستای ابتلا به بزرگی پروستات به‌وجود می‌آورند. علاوه بر این داروهای بدنسازی، دوپینگ، سموم شیمیایی، آلودگی محیط، مصرف بیش از حد هورمون‌های مردانه در سنین پائین و عواملی از این دست، زمینه بزرگی یا سرطان پروستات و البته در بروز پدیده‌های مختلف بدن و رشد و نمو بافت‌های متنوع را فراهم می‌کنند و باید خاطر نشان کرد سن بروز عارضه پروستات و مشکلات مردان نیز کاهش پیدا کرده است.

به نقل از ایران 

 بیشتر بدانیم....

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانی
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم

ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح

دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

 http://maktoobshop.com/