تمرینات ورزشی بیماری ام اس

ام اس (MS) بیماری ای مزمن و ناتوان کننده سیستم عصبی است که با التهاب در هر مکانی از نخاع و مغز مشخص می شود. شیوع بیماری در زنان 3 برابر مردان است. اغلب افراد تصور می کنند ابتلا به ام اس به معنای ناتوانی کامل است و تصویری که از این بیماری در ذهنشان نقش می بندد، فردی روی صندلی چرخدار است که توانایی حرکت ندارد درحالی که بسیاری از بیماران ام اس می توانند زندگی عادی خود را بدون هیچ مشکلی ادامه و با فعالیت های ورزشی توان بدنی شان را افزایش دهند.

سه نوع اصلی از تمرینات ورزشی که برای بهبود سلامت کلی و سطح تناسب اندام مفید است، می تواند علائم و نشانه های ام اس را نیز کنترل کند. 

تاثیر ورزش بر ام اس

اختلال ام اس ( MS ) با عوارض متعددی از خفیف تا شدید همراه است. از جمله عوارض ام اس، بی حسی، خستگی، مشکلات مثانه، مشکل در تحرک، اختلال حافظه و همچنین مشکلات کلی در کیفیت زندگی است. این در حالی است که داشتن تحرک فیزیکی نه تنها سیر علائم بیماری را کاهش می دهد، حتی برخی مطالعات این ادعا را دارند که ورزش حتی می تواند جلوی پیشرفت ام اس را نیز بگیرد. به طوری که در مطالعات مختلف بر روی مغز مبتلایانی که ورزش می کردند، نشان داد آسیب های کمتری در برخی نواحی مغز، مرتبط با بیماری ام اس بود. 

در مبتلایان به ام اس، ورزش می تواند از یک راه رفتن ساده روی تردمیل شروع شود. یوگا، دوچرخه سواری و شنا نیز مفیدند. ولی مطالعات نشان داده که پیاده روی بیشتر از سایر ورزش ها جلوی آسیب های مرتبط با حافظه را می گیرد.

تمرینات ورزشی برای کنترل نشانه های ام اس 

بهترین تمرینات ورزشی

سه نوع اصلی از تمرینات ورزشی که برای بهبود سلامت کلی و سطح تناسب اندام مفید است، می تواند علائم و نشانه های ام اس را نیز کنترل کند و منجر به بهبود عملکرد عضلانی نیز شود، که عبارتند از: 

ورزش های هوازی

پیاده روی سریع، آهسته دویدن، راه رفتن در آب و ... ضربان قلب را افزایش می دهد و برای هر کسی از جمله مبتلایان به ام اس مفید است. یک گزینه دیگر نیز وجود دارد و آن این که اگر فرد مبتلا دچار عدم تعادل است و یا قادر به راه رفتن نیست، می تواند از دستگاه های دوچرخه ثابت استفاده کند. ورزش در آب نیز یک محیط شناور و بی خطر برای این دسته از افراد ایجاد می کند. آب گرم 80 تا 84 درجه فارنهایت (30 تا 31 درجه سانتی گراد) از سفتی عضلات می کاهد و این اجازه حرکت آسان تر را به بیمار می دهد. کار کردن در محیطی که آب تا سینه باشد، باعث می شود که به علت شناوری، بدن وزن کمتری را متحمل شود و این موضوع باعث کاهش سفتی در ساق پاها گردیده و به راه رفتن کمک می کند. 

ورزش های کششی

کشش در ورزش برای بیماران بسیار مهم است، زیرا منجربه انعطاف پذیری بدن می شود و طیف وسیعی از حرکات را ممکن می کند. ضمن این که منجر به حفظ تعادل بیمار می شود. یوگا و تای چی از گزینه های مفید ورزش های کششی برای مبتلایان به ام اس محسوب می شوند. 

ورزش های بی هوازی (آموزش قدرت یا مقاومت)

این ورزش ها برای داشتن ماهیچه های قوی در بیماران مفیدند. ضمن این که ضعف عضلانی بیمار را که منجر به بی تحرکی و کاهش کیفیت زندگی می شود، کاهش می دهند. انجام ورزش های مقاومتی و استفاده از وزنه، برای بهبود راه رفتن و حفظ تعادل در کنار یک درمان گر فیزیکی یا فیزیوتراپ مهم است. 

بیماران مبتلا به ام اس باید این نکات را هنگام ورزش کردن رعایت کنند

- همیشه قبل از شروع ورزش با نرمش مناسب بدن را گرم کنید و پس از ورزش نیز با نرمش آرام بدن را سرد کنید. 

- به آرامی پیش بروید. مثلا اگر قرار است که 30 دقیقه ورزش کنید، با جلسات 10 دقیقه ای شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید. 

- در یک محیط امن ورزش کنید. از ورزش در سطوح لغزنده اجتناب کنید، در نور کم ورزش نکنید، قالیچه ها را کنار بگذارید و هر چیزی که ممکن است خطری در حین ورزش برای شما ایجاد کند، را دور کنید. 

- اگر در تعادل مشکل دارید، هنگام ورزش به یک نرده یا تکیه گاه تکیه کنید. 

- هر زمانی که احساس کردید حالتان خوب نیست و یا ممکن است آسیب بببینید، ورزش را متوقف کنید. 

- فعالیتی را انتخاب کنید که برای شما جالب باشد و از انجام آن لذت ببرید.

با قطع تمرینات ورزشی عضلات تبدیل به چربی نمی شوند!

اگر شما ورزش نمی کنید و درانجام تمرینات با وزنه تردید دارید، به خاطر این موضوع که نگران هستید بعد از رهایی ورزش عضلات شما به چربی تبدیل می شوند، اشتباه بزرگی می کنید.

به سیب و پرتقال دقت کنید درست با همین مقیاس عضله و چربی هم از هم متفاوت هستند و هیچکدام تحت هیچ شرایطی نمی توانند به دیگری تغییر ماهیت دهند. هر کدام که کمتر شود فضا را برای افزایش دیگری باز می کند. 

وقتی شما ورزش می کنید، ماهیچه ها یتان حجیم تر و قوی تر می شوند زیرا ورزش باعث می شود واحدهای سازنده پروتئین بنام اسیدهای آمینه در ماهیچه ها جمع شوند. در طی فعالیت روزانه، اسیدهای آمینه از ماهیچه ها وارد جریان خون شده و بعد از مدتی مجدداً وارد عضله می شوند. ورزش و انجام حرکات تمرینی مهمترین عامل، برگشت مجدد اسیدهای آمینه به عضله است.

زمانیکه شما ورزش کردن را رها می کنید، اسید آمینه کمتری به سمت ماهیچه بر می گردد و در نتیجه عضلات کوچک می شوند و اسید آمینه هایی که نتوانند وارد عضله شوند توسط کبد از جریان خون برداشته می شوند.

زمانی که ذخیره پروتئینی بدن شما تکمیل می شود و راهی برای ذخیره کردن پروتئین اضافی وجود ندارد، کبد پروتئین اضافی را به چربی تبدیل می کند یا آنها را صرف تولید انرژی می کند. همچنین با کاهش عضلات و افت متابولیسم بدن در کالری سوزی ناموثرتر عمل می کند به همین دلیل با توقف ورزش، چاق می شوید. در این موقع شما متناسب با وضعیت بدنی خود بایستی غذای کمتری مصرف کنید و به میزان کالری دریافتی تان توجه کنید تا دچار چاقی نشوید. در هنگام ورزش نیاز شما به مواد غذایی بخصوص غذاهای پروتئین دار مثل انواع گوشت، تخم مرغ، لبنیات و حبوبات افزایش می یابد تا عضله سازی به شکل مناسب انجام شود.

دوباره می گوییم که با توقف ورزش و تمرینات بدنسازی هیچگاه عضله به چربی تبدیل نمی شود!

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

 

مطالب پیشنهادی:

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ابزارهای مورد نیاز بیمه سلامت چیست؟

خطرظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامتی
 نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی چه نقشی دارد؟

 بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر چه تاثیری دارد؟

شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چه تاثیری دارد؟

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها چیست؟