چه مواقعی خانم ها باید به یک متخصص زنان مراجعه کنند؟

بسیاری از زنان از مراجعه به متخصص زنان می ترسند و مراجعه به متخصص زنان برایشان کار سختی است و برخی روش های مورد استفاده برای درمان مشکلات شان دردناک است. با این حال همه زنان در طول زندگی شان باید به متخصص زنان مراجعه کنند.

برای همه زنان چه رابطه جنسی داشته باشند و چه نداشته باشند مراجعه منظم به دکتر زنان امری ضروری است. دانشگاه آمریکایی زنان و زایمان توصیه می کند که دختران از سنین بین 13 تا 15 سالگی مراجعه به متخصص زنان را شروع کنند.

متخصص زنان پزشکی  است که روی بهداشت باروری خانم ها تمرکز دارد. یک متخصص زنان بدن شما را مورد چکاپ قرار می دهد تا مطمئن شود دستگاه تولید مثلی(سیستم باروری) شما سالم است و کمک می کند که از مشکلاتی که ممکن است در آینده برای شما پیش بیاید پرهیز نمایید.

مراجعه به یک دکتر زنان بدین معناست که شما مسئولیت مراقبت از بدن تان را با روش های جدید امکان پذیر نموده اید.

بارداری اولین دلیلی است که زنان را وادار به ملاقات با دکتر زنان می کند. با این حال دلایل بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارد که زنان نیاز دارند که توسط متخصص زنان مورد بررسی و چکاپ قرار گیرند.

در اینجا به برخی از دلایلی که چرا زنان باید به دکتر  متخصص زنان مراجعه کنند اشاره خواهیم کرد:

1. پریودهای (قاعدگی) نامنظم

پریود نامنظم

پریود نامنظم اگر خیلی کم اتفاق بیافتد مشکلی ندارد ولی در صورت زیاد بودن تعداد دفعات پریود نامنظم باید به متخصص زنان مراجعه نمایید. این موضوع می تواند یکی از اولین نشانه های مشکل دستگاه تولیدمثلی شما باشد.

اختلالات قاعدگی که گاها و به ندرت اتفاق می افتد می تواند مرتبط با مسائلی مانند کاهش یا افزایش شدید وزن، اختلالات تغذیه ای  مانند بی اشتهایی و پرخوری عصبی، کم خونی، فعالیت زیاد جسمانی، شیردهی، استرس عاطفی، برخی بیماری ها، سفرهای زیاد و طولانی مدت، استفاده از داروهای جلوگیری (از بارداری) نامناسب، مواد مخدر و حتی آسم و تب یونجه باشد.

با این حال شرایطی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک، یائسگی و یا عدم تعادل هورمونی نیز  می تواند منجر به ایجاد این مشکل شود.

بنابراین باید برای پیدا کردن علت دقیق مشکل تان به متخصص زنان مراجعه کنید.

متخصص زنان در اولین مراجعه احتمال بارداری شما را مورد بررسی قرار می دهد و در صورتی که گزارش بارداری شما منفی باشد، آزمایش های دیگری را انجام خواهد داد.

بسته به علت، درمان مناسب و راه های جلوگیری از آن برای عدم تکرار این مسئله اتخاذ می گردد.

2. مشکلات ادراری

مشکلات ادراری 

اگر شما بیش از حد طبیعی به دستشویی می روید، حتما به متخصص زنان مراجعه کنید.

ادرار بیش از حد می تواند یکی از نشانه های عفونت مجاری ادراری باشد.

علاوه بر تکرر ادرار موارد دیگری مثل زیاد به دست شویی رفتن ولی میزان کم ادرار، احساس درد یا سوزش هنگام ادرار، درد لگن و بوی بد و تیرگی ادرار می توانند از علایم عفونت مجاری ادراری باشند.

در هر صورت علت هر چه باشد، زمانی که تشخیص دادید دچار تکرر ادرار هستید با مراجعه به متخصص زنان می توانید مشکل را برطرف نمایید.

3. ترشحات غیرطبیعی واژن

ترشحات غیر طبیعی واژن

در اکثر زنان کمی ترشحات واژن (از رنگ روشن تا رنگ سفید شیری)بین چرخه قاعدگی طبیعی می باشد. این مورد قسمتی از فرآیند بدن برای تمیز کردن واژن و گردن رحم می باشد.

ترشحات واژن هنگام تخمک گذاری، تغذیه با شیر مادر و یا تحریک جنسی افزایش می یابد.

با این حال اگر شما متوجه تغییرات رنگ، بو و میزان ترشحات واژن (مهبل) شدید، حتما به متخصص زنان مراجعه کنید.

برخی از علل ترشحات غیرطبیعی واژن عبارتند از: عفونت های قارچی و باکتریایی، عفونت های جنسی و مقاربتی، عوارض جانبی قرص های پیشگیری، سرطان گردن رحم و یائسگی می باشد.

ترشحات غیرطبیعی واژن می تواند منجر به ایجاد بسیاری از بیماری ها شود. داروهای شیمیایی و درمان های خانگی بسیار زیادی برای درمان این مشکل وجود دارد. برای تعیین علت بیماری و درمان مناسب به متخصص زنان مراجعه کنید.

عفونت کلیه شایعترین عارضه طبی جدی در دوران بارداری

یک کارشناس امور مامایی در گفت و گو با خبرنگارباشگاه خبرنگاران مرکززنجان گفت: عفونت های دستگاه ادراری، شایعترین عفونتهای باکتریایی در دوران حاملگی هستند که به سه دسته باکتریوری بدون علامت، سیستیت، پیلونفریت تقسیم می شوند.

سکاکی با بیان اینکه پیلونفریت یا عفونت کلیه در بیش از نیمی از موارد یکطرفه است و در سمت راست رخ می دهد،افزود: این عفونت معمولا بسیار ناگهانی و با تب و لرزهای تکان دهنده شروع می شود و با درد مداوم در یک یا هر دو پهلو همراه است.

وی بی اشتهایی، تهوع و استفراغ را از علایم عفونت پیلونفریت دانست و تصریح کرد:معمولا ادرار حاوی مقادیر زیادی باکتری و گلبول سفید است لذا حدود یک سوم زنان مبتلا، به علت از بین رفتن گلبولهای قرمز خون در اثر سم ناشی از باکتریها دچار کم خونی می شوند.

این کارشناس امور مامایی با بیان اینکه میزان شیوع باکتوریوری بدون علامت در زنان غیرحامله پنج تا شش درصد است گفت: این میزان به تعداد زایمان، نژاد و وضعیت اقتصادی، اجتماعی بیماران بستگی دارد و میزان بروز در دوران حاملگی از 2 تا 7 درصد متغیر است.

سکاکی ادامه داد: باکتریوری معمولا' در اولین ویزیت دوران بارداری وجود دارد و اگر با اولین کشت مثبت ادرار، بیمار تحت درمان قرار گیرد کمتر از یک درصد زنان دچار عفونت ادراری خواهند شد اما اگرباکتریوری بدون علامت درمان نشود، حدود 25 درصد زنان آلوده بعدا در جریان حاملگی دچار عفونت علامتدار خواهند شد.

وی با با بیان اینکه سیستیت یعنی عفونت دستگاه ادراری تحتانی در جریان حاملگی، ممکن است در غیاب باکتریوری مخفی قبلی به وجود آید یادآور شد: ویژگیهای سیستیت شامل سوزش ادرار،تکرر ادرار و احساس فوریت دفع ادراراست.

این کارشناس امور مامایی افزود: اکثر موارد باکتریوری بدون علامت و سیستیت با مصرف یک یا چند داروی ضد میکروبی به صورت سرپایی درمان می شوند.

سکاکی مصرف مایعات کافی را در بهبود عفونت های مجاری ادراری حائز اهمیت دانست و خاطرنشان کرد: برای درمان پیلونفریت معمولا' بستری شدن در بیمارستان ضروری است و تجویز مایعات وریدی 'سرم' برای اطمینان از کافی بودن ادرار، پایه اصلی درمان می باشد./س

عفونت های دوران بارداری

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، استادیار گروه داخلی مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه فلج مغزی شامل طیفی از بیماری‌هاست که در اثر اختلال در عملکرد مغز کودکان اتفاق می‌افتد و در این بیماری، بخشی از مغز کارکرد خود را از دست می‌دهد، اظهار داشت: این‌ اختلالات‌، دستگاه‌ عصبی‌ مرکزی‌ و دستگاه‌ عضلانی‌ را درگیر می‌کند و درجات‌ متفاوتی‌ از ناتوانی را در فرد به همراه دارد.

دکتر رضا بوستانی با بیان اینکه فلج مغزی بیماری اکتسابی است و ارتباطی با ژن ندارد و بیشتر به دلیل آسیب‌های وارده‌ قبل‌ یا  هنگام‌ تولد رخ‌ می‌دهد، افزود: کمبود اکسیژن‌ به‌ طور طولانی‌مدت، کاهش خون‌رسانی به مغز، ابتلا به یرقان‌ در نوزادان و ضربه‌های وارده به سر از دیگر عوامل موثر در بروز فلج مغزی در کودکان به شمار می رود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه به‌طور معمول این بیماری در ابتدای تولد به سختی تشخیص داده می‌شود اما در بیشتر موارد با افزایش سن، با علائمی مانند دیر نشستن، نا استواری بدن و ناتوانی در گرفتن اشیا‌  قابل تشخیص است، خاطر نشان کرد: بیشترین مشکل کودک، مشکل در تعادل اوست که این موضوع نیز با گذشت زمان بیشتر مشاهده می‌شود.

وی در خصوص راهکارهای درمانی کودکان مبتلا به فلج مغزی اظهار داشت : این بیماری درمان دارویی ندارد و مهم‌ترین درمان برای آن درمان‌های غیر‌دارویی مانند فیزیوتراپی، ‌کار‌درمانی و اصلاح رفتارهای کودک است. همچنین روان‌‌درمانی‌ یا مشاوره‌ در راستای کمک‌ به‌ خانواده‌ کودک‌ برای‌ پذیرش‌ وضعیت‌ کودکشان‌ و کمک‌ کردن‌ به‌ وی،‌ برای‌ دستیابی‌ به‌ حداکثر توانایی‌ خود نیز موثر است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه بیماران فلج مغزی می‌توانند زندگی طبیعی داشته باشند، تصریح کرد: خانواده‌های این‌گونه کودکان بیشتر به جای اینکه به دنبال درمان باشند، باید به دنبال کاردرمانی باشند تا کودکشان زندگی متعادلی داشته باشد.

مطالب پیشنهادی
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

دوران بارداری و عفونت ادراری

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

اغلب افراد لفظ عفونت ادراری را به جای لفظ عفونت مثانه که نوعی عفونت باکتریائی است که در مثانه ایجاد التهاب می‌کند و اغلب با علائمی‌نظیر احساس نیاز به دفع مکرر ادرار و سوزش ادراری همراه است، بکار می‌برند. این حالت که سیستیت نیز نامیده می‌شود در بین خانم های 20 تا 50 ساله که از نظر جنسی فعال هستند، نسبتاً شایع است.

البته باکتری می‌تواند هر بخشی از دستگاه ادراری را آلوده سازد. دستگاه ادراری از کلیه ها که ادرار را ترشح می‌کنند شروع می‌شود و بصورت لوله هایی که حالب خوانده می‌شوند تا مثانه کشیده می‌شود که ادرار در آن جمع می‌شود. دستگاه ادراری به پیشابراه ختم می‌شود که لوله کوتاهی است که ادرار را به خارج از بدن می‌برد.

وقتی باکتری های موجود در روده ها از راه رکتوم به پیشابراه برسد و از آنجا بالا رفته وارد مثانه شود، عفونت بوجود می‌آید. باکتریها می‌توانند مثانه را آلوده کرده سیستیت ایجاد کنند و یا بدون آنکه علامتی ایجاد کنند، در آنجا تکثیر یابند. در هر یک از این موارد، باکتریها ممکن است از راه حالب بالا رفته و کلیه ها را دچار عفونت سازند. عفونت کلیه خطرناک است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر عوارض بیانجامد.

آیا بارداری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را بالا می‌برد؟ 

بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخش های دستگاه ادراری را بالا می‌برد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می‌شود. رحم در حال رشد می‌تواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده سرعت آنرا کُند سازد. رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می‌شود در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول می‌کشد و باکتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت. به همین دلیل است که پزشک در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می‌کند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پائین خواهد بود. ولی اگر شما یکی از گروه 5 تا 7% خانم هایی باشید که باکتری در ادرارشان یافت می‌شود، باید برای برطرف کردن آن از آنتی بیوتیک استفاده کنید. اگر این نوع عفونت باکتریائی درمان نشود احتمال بروز عفونت کلیه در دوران بارداری 30% است.

علائم سیستیت چیست؟ 

علائم عفونت مثانه (سیستیت) در خانم ها متفاوت است و میتواند به شکل های زیر بروز کند:

* درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالاً هنگام مقاربت جنسی) 

* ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شکم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن) 

*افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار کردن به طور مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است 

* ادرار بدبو 

*ادرار کدر 

* وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود) 

از آنجائیکه میل زیاد به دفع ادرار در دوران بارداری امری شایع محسوب می‌شود ممکن است تشخیص قطعی سیستیت مشکل باشد بخصوص در مواردی که علائم خفیف است. اگر شـما فکر می‌کنید که ممکن است مبتلا به عفونت شده باشید از پزشک خود بخواهید تا درخواست آزمایش ادرار کند تا بتوان تشخیص قطعی داد. عفونت درمان نشده شما را در معرض خطر شدید عفونت کلیه در دوران بارداری قرار میدهد؛ بنابراین بسیار مهم است که درمان به تأخیر نیفتد.

علائم عفونت کلیه چیست؟ 

علائـم انتـشـار عفونـت به کلیه ها و اینکه شما نیازمند مراقبت های فوری پزشکی هستید عبارتند از:

* تب شدید، اغلب همراه لرز و تعریق 

*درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیر دنده ها که ممکن است یکطرفه یا دوطرفه باشد و *احتمالاً درد شکم 

*تهوع و استفراغ 

*وجود چرک و خون در ادرار (ممکن است با چشم غیرمسلح دیده نشود) 

علائم سیستیت نیز ممکن است در عفونت کلیه دیده شود. عفونت کلیه یکی از خطرناک ترین عوارض دوران بارداری است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بیانجامد؛ بنابراین شما باید فوراً توسط پزشک ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.

ابتلا به عفونت ادراری در دوران بارداری چه درمانی نیاز دارد؟ 

اگر شما هنگام بارداری دچار سیستیت شوید و یا در اولین معاینه دوران بارداری باکتری در ادرار شما دیده شود باید به مدت 7 تا 10 روز آنتی بیوتیک خوراکی دریافت کنید. (بسیاری از آنتی بیوتیک ها را میتوان با اطمینان در دوران بارداری مصرف کرد). اگر علائم سیستیت دارید، احتمالاً با مصرف آنتی بیوتیک در عرض چند روز این علائم برطرف خواهند شد ولی به هر حال ادامه یک دوره درمان بطور کامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باکتری پاک شود.

بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تکرار کنید تا مشخص شود که عفونت برطرف شده است. انجام کشت های مکرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامی‌است تا از عدم بازگشت عفونت اطمیـنان حاصل شود. در 40% خانم های بـاردار که دچـار عفونت ادراری می‌شوند عفونت تکرار می‌شود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تکرار عفونت مثانه، ممکن است آنتی بیوتیک بطور دائم و با یک دوز پائین تا زمان زایمان تجویز شود.

در صورت بروز عفونت کلیه در دوران بارداری شما باید بستری شوید و آنتی بیوتیک وریدی دریافت کنید و از نظر علائم زایمان زودرس تحت نظر باشید. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تکرار کنید و برای باقی مانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرید زیرا شما همواره در معرض خطر عود عفونت کلیه خواهید بود.

چگونه میتوان از عفونت ادراری پیشگیری کرد؟ 

برای پیشگیری از عفونت ادراری میتوانید اقدامات زیر را بکار بندید:

* مقدار زیادی آب بنوشید. روزانه حداقل 8 لیوان با گنجایش 240 سی سی آب بنوشید. 

* هیچگاه احساس دفع ادرار را نادیده نگیرید و سعی کنید هر بار مثانه را کاملاً خالی کنید. 

* بعد از اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز کنید تا از ورود باکتری های مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود. 

* پیش از مقاربت جنسی و بعد از آن ادرار کنید و دستگاه تناسلی را با آب و صابون ملایم بشوئید. 

* عصاره شاتوت بنوشید. مطالعات نشان داده اند که آب عصاره شاتوت میزان باکتریها را کاهش داده و از جایگزینی باکتری های جدید در دستگاه ادراری پیشگیری می‌کند. (هرچند نوشیدن عصاره شاتوت عفونت ادراری را درمان نخواهد کرد و دقت کنید که اگر دارای علائم عفونت ادراری هستید باید به پزشک مراجعه کنید و آنتی بیوتیک دریافت کنید). 

* از فرآورده های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون های قوی خودداری کنید زیرا پیشابراه و دستگاه تناسلی را تحریک می‌کند و محیط کشت مناسبی برای رشد باکتریها خواهد بود. در دوران بارداری از دوش واژینال استفاده نکنید. 

* لباس های زیر خود را از نوع نخی انتخاب کنید و از جوراب شلواری هایی که قسمت بالای آن نخی است استفاده کنید.

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ

مطالب پیشنهادی
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

عفونت های قارچی در دوران بارداری

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

عفونت‌های قارچی نوعی رایج از عفونت واژن است که به خصوص در زنان باردار بسیار رایج است. این عفونت‌ها که "کاندیدیاز" واژن نیز نامیده می‌شود، توسط قارچ‌های میکروسکوپی در خانواده کاندیدا و به ویژه توسط قارچی به نام کاندیدا آلبیکانس ایجاد می‌شوند.

این غیر معمول نیست که به مقدار مشخصی قارچ در مهبل (واژن) و همچنین در دستگاه گوارش وجود داشته باشد. قارچ تنها زمانی یک مشکل به حساب می‌آید که آنقدر سریع رشد کند که با میکروارگانیسم‌های دیگر رقابت کرده و میزان آن از حد معین فرا‌تر برود.

سطح بالا‌تر استروژن در دوران بارداری باعث می‌شود که مهبل (واژن) گلیکوژن بیشتری تولید کند که همین امر نیز رشد قارچ‌ها را ساده‌تر و محتمل‌تر می‌کند. برخی از محققان فکر می‌کنند که استروژن همچنین ممکن است بر رشد قارچ اثر مستقیم داشته باشد، بدین صورت که باعث رشد سریع‌تر آن شده و کاری کند که قارچ‌ها راحت‌تر به دیواره‌های مهبل (واژن) بچسبند.

شما همچنین زمانی که آنتی بیوتیک مصرف می‌کنید نیز بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت قارچی می‌شوید، به خصوص اگر شما این درمان را غالبا یا به مدت طولانی انجام دهید. چرا که در این درمان، آنتی بیوتیک علاوه بر کشتن باکتری‌های مورد نظر، باکتری‌های طبیعی محافظ در مهبل (واژن) را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و بدین ترتیب قارچ‌ها به آسانی و بدون مانع در واژن رشد می‌کنند.

اگر عفونت‌های قارچی به خوبی درمان نشوند امکان ابتلا فرزندتان به این قارچ بیشتر خواهد شد.

علائم چه هستند؟

اگر شما دچار علائم عفونت قارچ شده باشید به احتمال زیاد علائم آن شما را کلافه خواهد کرد، مگر اینکه هر چه سریع‌تر نسبت به درمان اقدام کنید.، هر چند برخی علائم نیز گاهی اوقات می‌آیند و به خودی خود از بین می‌روند. این علائم شامل موارد زیر هستند:

خارش، سوزش، درد و قرمزی در مهبل (واژن) و لبه‌ها (و گاهی اوقات تورم)؛

 ترشحات بدون بوی واژن است که اغلب سفید و خامه‌ای شکل هستند؛

ناراحتی یا درد به هنگام برقراری رابطه جنسی؛

سوزش هنگام ادرار (ادرار با اندام تناسلیتان که در حال حاضر تحریک شده است، برخورد کرده و موجب سوزش آن می‌شود).

من فکر می‌کنم به عفونت قارچی واژن مبتلا هستم، باید چه کار کنم؟

اگر فکر می‌کنید که دچار عفونت قارچی واژن شده‌اید به پزشک مراجعه کنید. او از ترشحات واژن شما یک نمونه گرفته و آن را برای تأیید تشخیص یا رد کردن موارد دیگری که ممکن است دلیل علائم شما باشد مورد بررسی قرار می‌دهد.

اگر چه داروهای ضد قارچی در داروخانه‌ها بدون نسخه در دسترس هستند، اما این امر که خودتان بدون ملاقات به پزشک به تشخیص و درمان خود بپردازید، ایده خوبی نیست. دلیل علائم شما ممکن است توسط بیماری دیگری مانند عفونت منتقله از راه جنسی، ایجاد شده باشد و لزوماً علت آن عفونت قارچی نباشد.

مطالعات نشان داده‌اند که اکثر زنانی که عفونت قارچی را در خود تشخیص داده و خودشان نسبت به درمان آن اقدام کرده‌اند، در واقع علت اصلی و واقعی ایجاد کننده علائمشان را نادیده گرفته و در تشخیص دچار اشتباه شده‌اند و نتیجه این است که درمان اصولی و مناسب مشکل واقعی به تأخیر افتاده است!

اگر شما واقعاً دچار عفونت قارچی شده باشید، پزشکتان برای شما یک کرم ضد قارچ مخصوص واژن یا شیافی است که استفاده از آن در طی بارداری بی‌خطر باشد را تجویز خواهد کرد.

در اکثر عفونت‌های قارچی، کرم و شیاف‌های دارای کلوتریمازول موثر‌تر از آن‌هایی هستند که حاوی نیستاتین‌اند.

شما باید به مدت ۷ روز متوالی به‌طور مرتب از کرم یا شیاف در مهبل (واژن) خود استفاده کنید. بهتر است این کار را در زمان خواب انجام دهید تا کرم و شیاف به بیرون نشت نکند. (دوره‌های درمانی کوتاه‌تر که قبلاً مؤثر واقع می‌شدند، اکنون که باردارید مؤثر نیستند). همچنین ایده خوبی است که مقداری از کرم ضد قارچ را نیز به منطقه بیرونی مهبل یا واژن خود بمالید.

ممکن است پس از درمان چند روز طول بکشد تا دوباره اندکی احساس آرامش کنید. در این حال، می‌توانید خارشتان را با یک کیسه یخ یا با قرارگیری به مدت ده دقیقه در حمام سرد تسکین دهید.

اگر دارو موجب تحریک شما شده یا کارساز به نظر نمی‌آید، این موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. او ممکن است داروی دیگری را برایتان تجویز کند. همچنین دوره کامل درمان را تکمیل کنید تا مطمئن شوید که عفونت قطعاً برطرف شده است.

آیا عفونت قارچی بر جنین تأثیر می‌گذارد؟

نه، عفونت قارچی کودک در حال رشدتان را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. اما اگر در زمان وضع حمل نیز دچار عفونت باشید، نوزادتان ممکن است در هنگام عبور از مجرای زایمان به آن مبتلا شود. اگر این اتفاق بیفتد نوزادتان ممکن است به یک عفونت قارچی در دهان خود، معروف به برفک دهان نوزاد شود.

برفک تکه‌های سفید رنگی است که در دو طرف دهان، سقف دهان و گاهی اوقات روی زبان مشخص می‌شوند. این وضعیت جدی نیست و به راحتی درمان می‌شود (به هر حال، نوزادان می‌توانند حتی در صورتی که شما عفونت واژن نیز نداشته باشید به علل دیگری به عفونت برفک دهان مبتلا شوند).

چگونه می‌توانم شانس ابتلا به عفونت قارچی را کاهش دهم؟

اگر شما ناحیه تناسلی خود را خشک نگه داشته (قارچ‌ها در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند) و فلور واژن خود را نیز در تعادل نگه دارید، احتمال ابتلایتان به عفونت قارچی کاهش می‌یابد. همه پیشنهادات زیر بر اساس شواهد علمی نیستند، اما انجامشان آسان است و ارزش امتحان کردن را دارد:

پوشیدن لباس زیر نخی و پرهیز از پوشیدن جوراب شلواری و شلوار‌های تنگ، به خصوص آنهایی که از جنس الیاف مصنوعی هستند.

خارج شدن فوری از حوله حمام مرطوب پس از شنا و عوض کردن لباس زیر پس از ورزش و عرق کردن.

خوابیدن بدون لباس زیر در شب که اجازه می‌دهد هوا به ناحیه تناسلی‌تان برسد. اگر ترجیح می‌دهید هنگام خواب چیزی بپوشید، می‌توانید یک لباس خواب، بدون لباس زیر بپوشید تا هوا در زیر آن به راحتی جریان پیدا کند.

از حمام حباب، صابون‌های معطر، مواد شوینده معطر و اسپری‌های بهداشتی زنانه اجتناب کنید. در حالی که هنوز روشن نیست که آیا این موارد منجر به عفونت قارچی می‌شوند یا خیر، اما می‌توانند باعث تحریک ناحیه تناسلی شوند بنابراین بهتر است از مصرف آنها اجتناب شود.

به آرامی ناحیه تناسلی خود را با آب گرم تمیز کنید (هرگز در دوران بارداری - یا هر زمان دیگر جریان آب را داخل آن نگیرید.).

همیشه خود را از جلو به عقب پاک کنید.

ماست بخورید! ماست حاوی ارگانیسم زنده لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس است، که به لحاظ نظری می‌تواند به حفظ تعادل باکتریایی مناسب در روده و مهبل (واژن) کمک کند. شواهد متناقضی در مورد اینکه آیا ماست به پیشگیری از عفونت‌های قارچی کمک می‌کند یا نه وجود دارد، اما بسیاری از زنان روی مؤثر بودن آن قسم می‌خورند! و در هر صورت ماست منبع خوبی از پروتئین و کلسیم است و استفاده آن مملو از فایده خواهد بود!

مترجم: نغمه خالقی

منبع: www.babycenter.com

مطالب پیشنهادی
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

خشکی واژن

***  با هم ببینیم   ***

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

خشکی واژن التهاب دیواره های واژن است که در نتیجه پایین بودن سطوح استروژن ایجاد می شود. این بیماری با نام واژینیت آتروفیک نیز شناخته می شود و در بیشتر زنان حاصل یائسگی است. خشکی واژن سبب ایجاد علایمی مانند سوزش یا خارش بافت واژن، مقاربت جنسی دردناک، خونریزی پس از مقاربت و بیماری های دستگاه ادراری مانند سوزش، تردید در داشتن ادرار یا تکرر ادرار می شود.

.این مشکل معمولا در زمان یائسگی اتفاق میفته.. اما ممکنه در زمان تولید مثل خانمها و یا با مصرف قرص های جلوگیری نیز اتفاق بیفتد.طبق آمار تا ۸۰% خانمها گاهی در یکی از مراحل زندگی جنسی خودشون دچار این مشکل می شوند.معمولا خشکی واژن کوتاه مدت است و کمتر جنبه مزمن پیدا میکند.مهمترین دلیل کاهش استروژن است.

علل فیزیکی:

آسیب به کانال نخاع- عوارض داروئی مواد مخدر و دیگر داروها( مثل شیمی درمانی سرطانها)- سطح پائین هورمونی- بدکار کردن غدد مربوطه-حساسیت به صابون-حسایت به رنگ و عطر زنانه-حساسیت به پودر های ماشین لباسشوئی و کاغذ توالت هم

یک علت است-

علل روحی روانی:

خاطرات بد از سکس: مثل تجاوز و یا زنای با محارم- اضطراب زیاد-مشکلات زناشوئی- اضطراب در باره نحوه رفتار جنسی شریک جنسی- افسردگی-بیماریهای روانپزشکی-

درمان غیر داروئی:

مرطوب کننده ها- نرم کننده ها. بعضی از این ترکیبات خاصیت ضد عفونت نیز دارند. و همینطور این خاصیت رو دارند که می توانیم در زمان غیر سکس نیز استفاده کنیم. بعضی از خانمها از ترکیب طبیعی روغن درخت چای استفاده میکنند و ظاهرا راضی

هستند.

اقدامات کمکی:

افزایش مصرف مایعات کلی بدن در حد حد اقل ۸ لیوان آب در روز-مسئله دیگر رژیم غذائی زنان است و اینکه حد اقل مواد غذائی لازم به اونها باید برسه. خیلی از زنانی که از رژیم های لاغری ابداعی (چربی کم.. قند بالا) استفاده میکنند.. بدن خودشونو

از مواد غذائی اصلی و ضروری محروم میکنند و یکی از مشکلات ایجاد شده خشکی واژن هست.یکی از مواد اولیه مهم تولید استروژن( هورمون مورد نیاز برای نرم کردن واژن) کلسترول هست. و محرومیت از کلسترول باعث بروز این مشکلات خواهد شد… ضمن اینکه توجه داشته باشید.. ما همیشه باید تحت هر شرایطی از غذاهای با کیفیت بالای غذائی استفاده باید کنیم.سویا در غذا هم گاهی کمک میکند.

.اگر حساسیت به لباس زیر وجود داره.. بهتره از لباس زیر سفید نخی استفاده بشه.

برای درمان خشکی واژن از سه روش استفاده میشود :

¤مواد مرطوب کننده موضعی

¤درمان با هورمون های جانشین

¤درمان جنسی

خشکی واژن التهاب دیواره های واژن است که در نتیجه پایین بودن سطوح استروژن ایجاد می شود. این بیماری با نام واژینیت آتروفیک نیز شناخته می شود و در بیشتر زنان حاصل یائسگی است.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

عفونت و ترشحات واژن

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

 http://maktoobshop.com/

ترشحات واژن در خانمها شامل یکسری باکتری های مفید است که برای حفظ سلامت آن ضروری و بسیار لازم هستند . در مواردی وجود دارد یک ترشحات بوی نا مطبوع داشته و سبب ناراحتی فرد و زوج او می شود .توصیه های زیر شما را درکاهش و رفع بوی نا مطبوع دستگاه تناسلی کمک می کند.محیط دستگاه تناسلی در زن و مرد از مناطقی اسات که اگر به نظافت آن توجه نشود باعث بروز آلودگی شدید و حتی بیماریهای گسترده می شود .

لکوره خود یک بیماری نیست بلکه تظاهری از تخمک گذاری یا یک بیماری موضعی یا سیستمیک هست .

در هر سنی ممکن است دیده شود و تقریبا کلیه زنان را در دوره ای از عمر مبتلا می کند . شایعترین علت آن عقونت قسمت تحتانی اعضای تناسلی است . علل دیگر عبارتند از التهاب ، تحریک استروژنی ، تحریک روحی ، تومورها و محرومیت استروژنی .

ترشحات لکوره معمولا به علت وجود سلولهای کنده شده از مخاط یا سلول های شرکت کننده در التهاب سفید رنگ است .
وجود مقدار کمی ترشح موکوس واژنی به طور ثابت امری کاملا طبیعی است اما در صورتی که مقدار ترشح زیاد و موجب آلوده کردن لباس گردد یا همراه با درد و ناراحتی باشد صورتی غیر طبیعی پیدا می کند .

در بانوان غدد داخل واژن و دهانه رحم به طور مداوم مقدار کمی مایع ترشح می کنند. این مکانیسم کمک به سلامت و پاک شدن مجرای تناسلی می کند. این ترشحات اکثراً بیرنگ و یا حداکثر شیری کم رنگ و بدون بو هستند، ولیکن بسته به سیکل ماهیانه در خانم ها رنگ و غلظت آن تغییر پذیر است. به طوریکه در زمان تخمک گذاری، حاملگی،شیر دادن و نزدیکی جنسی مقدار این ترشحات بیشتر می شود . بنابراین با توجه به نکات ذکر شده باید توجه داشت که افزایش ترشحات واژن در زنان در بسیاری موارد طبیعی است، به ویژه اینکه ترشحات باعث مرطوب شدن مجرای تناسلی زنان می شود،که این خود کمک بسیار در پیشگیری از بیماری گوناگون در این ناحیه می کند.

ترشح از واژن، علامت شایعی است. فرد گرفتار ممکن است مدتی تحمل کند و نگرانی ناشی از این که آیا به بیماری مقاربتی مبتلا شده یا نه را به جان بخرد؛ یا اینکه ممکن است همین نگرانی باعث مراجعه به این پزشک و آن پزشک و حتی متخصص زنان یا متخصص ارولوژی شود. آیا هر نوع ترشح واژن نشانه بیماری است؟ چه موقع باید نگران بود؟ این ترشحات با چه مکانیسمی ایجاد می‌شوند؟ مقاله زیر به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد. اول از همه باید دانست که ترشحات واژن دو نوعند.

ترشحات طبیعی (فیزیولوژیک) و ترشحات غیر طبیعی که نیاز به درمان دارند. اما کدام ترشحات طبیعی هستند و کدام غیرطبیعی؟

هر خانمی کیفیت طبیعی ترشحات خود را می‌داند و در واقع می‌داند که چه ترشحاتی در وی قابل قبول است و کدام ترشحات بیش از حد طبیعی است. اما نکته اینجاست که کیفیت و کمیت ترشحات واژن در هر زن در طول زمان و حتی در طول یک دوره ماهانه می‌تواند تغییر کند؛ مثلاً ترشحات قبل از بلوغ با ترشحات دوران بارداری و ترشحات پس از یائسگی متفاوت است. به همین ترتیب، هورمون‌ها تاثیر مهمی روی ترشحات واژن دارند و در نتیجه بارداری یا مصرف قرص‌های ضدبارداری ترشحات واژن را تغییر می‌دهد. در طول قاعدگی و دوره پس از زایمان هم کیفیت یا میزان ترشحات ممکن است تغییر کند. حتی عواملی مثل ورود منی به داخل واژن یا عادات مربوط به بهداشت فردی هم روی این ترشحات موِ‌ثر است.

ترشح زیاد تر از معمول ، ممکن است با بوی بدن توام شود و آن را افزایش دهد که در این حالت استحمام زیاد و خشک کردن اعضای تناسلی کافی است اما در صورتی که بوی زننده داشته باشد حاکی از عفونت واژن است.

این ترشحات با درد یا بدون درد و ناراحتی ممکن است با خارش همراه باشد که معمولا هنگام آلوده شدن مدخل واژن به ادرار عارض می شود . نواحی تناسلی بیمار ممکن است دچار حالت تحریک و التهاب با شد به علاوه گاه پروکتیت و درد به هنگام نزدیکی وجود دارد . در بعضی حالات هم علامت خاصی به جز ترشح وجود ندارد .

در افرادی که دارای این مشکل می باشند آزمایش خون ممکن است شواهدی از وجود عفونت خفیف بدن را نشان دهد . تهیه فورتی میکروسکپی از ترشحات واژن و آزمایش سلول شناسی آن برای کلیه زنان بالاتر از ۲۵ سال و در مواردی که احتمال وجود سرطان در کار باشد ، ضروری است .
لکوره در صورتی که با تست سرولوژیک مثبت همراه باشد ممکن است مربوط به سفلیس باشد .

واژینیت چیست ؟

به عفونت دستگاه تناسلی زنان که در اثر باکتری یا عوامل بیماری زا می باشد گفته می شود.

 پیش گیری از واژینیت :

در هنگام مقاربت باید مرد از واسائل پیشگیری و حفاظتی استفاده کند تا از عقونت جلوگیری به عمل آید . همچنین تجویز آنتی بیوتیک بمدت طولانی مدت ممکن باعث رشد قارچ کاندیدا و واژینیز ناشی از آن شود.

راه های درمانی :

الف – درمان های اختصاصی : عفونت با داروهای که در زیر نام برده شده اند درمان می شود ، هرگاه مقاومت میکربی عارض شود یا بیمار به دارو حساسیت نشان دهد بلافاصله باید دارو قطع شود و داروی دیگری جانشین آن نمود .

- واژینیت ناشی از تریکوموناواژینالیس :

این نوع عفونت توسط یک انگل میکروسکوپی بوجود می آید که علائم آن غالباً بلافاصله بعد از شروع خونریزی قاعدگی به اوج خود می رسد .دوره کمون تقریباً ۲۰ روز می باشد و علائم بصورت ترشحات کف آلود و فراوان و درد و تحریک موضعی می باشد . سوزش ادرار و مقاربت دردناک و درد مبهم قسمت تحتانی شکم ممکن است وجود داشته باشد و گاهی اوقات ، خارش شایعترین علامت موضعی در این بیماران می باشد و ترشح فراوان و کف آلود به رنگ سفید مایل به زرد تا سبز دیده می شود .قبل از درمان باید یک پاپ اسمیر ( تست ترشحات دهانه رحم ) انجام گیرد و سپس براساس جواب پاپ اسمیر و تائید تشخیص توسط پزشک و یا ماما ، درمان انجام گیرد .
مترونیدازول به مقدار ۲۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز به مدت یک هفته تجویز می شود .

درمان با دوز بالا به مدت ۵-۳ روز، تجویز همزمان مترونیدازول خوراکی و مهبلی و تزریق وریدی مترونیدازول می باشد .اگر علائم بیماری بعد از درمان باقی بمانند، توصیه می شود که مجدداً به پزشک معالج خود مراجعه شود .تمام شرکای جنسی، حتی اگر بدون علامت باشند باید درمان گردند، چرا که بسیاری از زنان از شریک جنسی درمان نشده خود مجدداً آلوده می شوند. به زوجین توصیه می شود که تا پایان دوره درمان و از بین رفتن علائم ، از نزدیکی جنسی خودداری کنند .

در سه ماهه اول بارداری مصرف مترونیدازول توصیه نمی شود ، در این حالت می توان از کلوتریمازول موضعی استفاده نمود .
درمان در زنان غیر باردار : آزیترومایسین ۱ گرم از طریق دهانی در یک روز و یا داکسی سیکلین ۱۰۰ میلی گرم ۲ بار در روز به مدت ۷ روز و یا اریترومایسین اتیل ساکسینات ۸۰۰میلی گرم ۴ بار در روز به مدت ۷ روز .

- واژینیت ناشی از کاندیدا البیکانس :

تجویز داروهای ضد بارداری را باید متوقف نمود و به جای آن موقتا از کاندوم استفاده کرد.
شیاف های واژنی ۱۰۰ میلی گرمی Clotrimazole یا کرم های ۲% Miconazole هر شب موقع خواب به مدت یک هفته بسییار موثر است .

- واژینیت ناشی از کورینی باکتریوم واژینال و کلامیدیا :

شایعترین بیماری مقاربتی است . که در افراد جوانتر از ۲۵ سال و در زنان مجرد و در زنانیکه از روشهای غیر سدی جهت پیشگیری از بارداری استفاده می کنند ، شیوع بیشتری دارد .
کلامیدیا یک انگل باکتریایی است که علائم آن بصورت لکه بینی بین قاعدگی ها با یا بدون تایید عفونت دستگاه تناسلی فوقانی می باشد .
آمپی سیلین به مقدار ۵۰۰ میلی گرم ۴ بار در روز از راه دهان به مدت ۵ روز مصرف شود .
مترونیدازول به مقدار ۵۰۰ میلی گرم از راه دهان ۲ بار در روز به مدت ۵ روز به کار رود .

- واژینیت اتروفیک یا Senile Vaginitis :

شیاف واژنی حاوی ۰٫۵ میلی گرم دی اتیل استیل بسترول هر ۳ روز یک عدد به مدت ۳ هفته استعمال شد و سپس یک هفته برای ایجاد ایجاد قاعدگی ( پریود ) استعمال دارو را قطع می کنند و مجداد بههمین روش ۳ هفته و یک هفته درمان را به طور نا محدود ادامه می دهند . همین درمان را نیز می توان با کرم واژینال Dienestrol ( دو اپلیکاتور در روز به مدت ۳ هفته با یک هفته استراحت ) به مدت نامحدود ادامه داد.

ب- درمان های عمومی :

استفاده از تامپون های داخلی مربوط به دوران پریود باعث کاهش رطوبت واژن و خارش و بوی بد می شود .
آلودگی های تریکومونا و کاندیدا مستلزم درمان هر دو طرف یعنی زن و شوهر به صورت همزمان باید باشد.

ج – درمان های موضعی :

شستشوی مرتب با محلول آب نمک و اسید استیک ( ۲ قاشق غذاخوری سرکه سفید در هر لیتر آب ) می تواند در درمان لکوره مفید باشد . دوش های قلیایی نباید هرگز به کار رود زیرا موجب بالا رفتن PH واژن شده تضعیف فلوره واژن را در پی خواهد داشت.


موارد زیر در بهداشت دستگاه تناسلی-ادراری بویژه خانم ها بسیار کمک کننده است :

•زدودن موهای زائد ناحیه دستگاه تناسلی-ادراری . استفاده از موبرهای بهداشتی که در داروخانه موجود می باشد و در اسلام نیز به استفاده از ان توجه زیادی شده بسیار مناسب است و در از بین بردن میکروب و باکتری های مرده محیط بسیار کمک می کند .
•استفاده از لباس زیر – شورت – مناسب : هیچگاه از لباس زیر ارزان که از جنس مواد نا مناسب تهیه می شوند استفاده نکنید
•استفاده مرتب و دقیق از لباس زیر و شورت تمیز : اجازه ندهید شورت به ترشحات شما مرطوب شود . ترشحات که سبب رطوبت و لک روی شوت می شوند مواد آلوده و باکتری های مرده هستند که باعث تشدید بوی دستگاه تناسلی-ادراری می شوند.
•شستشوی مرتب و دقیق دستگاه تناسلی . خانمها بدلیل شکاف و شیارهای موجود در دستگاه تناسلی-ادراری باید درنظافت خود بویژه با آبگرم دقت کنند .
•استفاده از مواد معطر و خوشبو کننده توصیه نمی شود . چون سبب نابودی باکتری های مفید محیط دستگاه تناسلی-ادراری شده و این سبب بروز مشکلاتی در آینده برای شما می شود .
•سعی کنید محیط مدخل واژن را تمیز نگه دارید
•از نوار بهداشتی ارزان استفاده نکنید و در تهیه نوار بهداشتی نکات و علائم معتبر و استاندارد را رعایت کنید .
•در دوره پریودی خود حتما حداقل هر ۳ ساعت و حداکثر هر ۶ – ۱۲ ساعت نوار بهداشتی را تعویض کنید .

چه زمانی این افزایش ترشح طبیعی نیست؟

اگر افزایش ترشح باعث تغییر رنگ، بو ، التهاب ناحیه تناسلی، خارش، سوزش بشود غیر طبیعی خواهد بود به ویژه اینکه اگر بیمار در زمان عادت ماهیانه نباشد ولیکن ترشح خونی داشته باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کند.

چه چیز باعث این تغییرات می شود؟

هر عاملی که تغییر در محیط طبیعی واژن بدهد، و به عبارتی PH آن را تغییر بدهد، سبب افزایش ترشح غیر طبیعی از واژن می شود مانند: استفاده از بعضی صابونها، آنتی بیوتیکها، بیماری قند، حاملگی، عفونتها، و یا حتی پاک کردن مجرای تناسلی توسط اسپری های مخصوص ناحیه تناسلی و یا Vaginal douchمی توانند این مشگل را سبب شوند.

چگونه Vaginal Douching سبب عفونت می شود.؟

بسیاری از بانوان فکر می کنند این روش بسیار خوبی برای پاکیزه نگهداشتن واژن است. اگر چنانچه احساس بو در ناحیه تناسلی می کنید این بو اکثراً از قسمت خارجی دستگاه تناسلی است و شما می توانید با آب و صابون قسمت خارجی دستگاه تناسلی را تمیز نگاه دارید و همان حمام روزانه برای این پاکیزگی کافی است.
در حالیکه با گرفتن دوش واژینال و استفاده از مواد شیمیائی محیط طبیعی واژن را به هم می ریزید که این خود سبب عفونت می شود. از طرفی دیگر توسط Vaginal Douching (شستشوی واژن) باکتریهای موجود در واژن را به قسمت دهانه رحم خود و خود رحم روانه می کنید که این خود سبب عفونت در این نواحی خواهد شد.

چه عوامل دیگری سبب افزایش ترشح واژن می شوند؟

افزایش ترشح واژن به گونه غیر طبیعی به دلایل گوناگون خواهد بود که به طور کلی به نام Vaginitis نامیده می شوند.

1- عفونتهای قارچی واژن :

درواژن زنان قارچ به مقدار کم به طور طبیعی زندگی می کند، محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچها می شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود قارچها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می شوند. حاملگی، بعضی از آنتی بیوتیکها، مصرف قرصهای جلوگیری از حاملگی، بیماری قند، استفاده از کورتون ، زمان سیکل ماهیانه، روابط جنسی، نیز از عواملی هستند که باعث تغییر محیط طبیعی واژن و افزایش رشد قارچها و در نتیجه باعث عفونت در واژن می شوند.

علائم عفونت قارچی چیست؟

باید بگویم که این بیماری بسیار شایع است. بیمار احساس نارحتی در ناحیه تناسلی دارد که به صورت سوزش، خارش در دهانه واژن و در قسمت خارجی ناحیه تناسلی احساس می شود. ترشحات واژن به رنگ سفید و بسیار غلیظ در می آید که می توان آن را به شکل تکه های ریز پنیر مانند دید. بیمار احساس سوزش در زمان نزدیکی دارد. و همینطور احساس تورم در قسمت خارجی دستگاه تناسلی می کند.
ولیکن به یاد داشته باشید که اگر مکرراً و یا به گونه شدید بیماری مبتلا شوید که گاهی هم به درمان جواب نمی دهد و بلافاصله پس از درمان بیماری باز می گردد باید از نظر سایر بیماریهای سیستمیک به ویژه بیماری قند بررسی شوید.

چگونه درمان می شوید؟

درمان این بیماری بسیار ساده و معمولا با استفاده از کرمهای موضعی ضد قارچ مخصوص دستگاه تناسلی بانوان و یا گاهی هم اگر قادر به استفاده از کرم واژینال نباشید، با خوردن دارو درمان پذیر می باشد. گاهی توسط داروهائی که احتیاج به نسخه پزشک ندارد این بیماری به راحتی درمان پذیر است. ولیکن باز هم تکرار می کنم، چنانچه حامله هستید و یا به طور مکرر درگیر این بیماری می شوید، باید حتماً به پزشک خود مراجعه کنید که علت اصلی را جویا شوید.

چگونه از ابتلا مکرر به این بیماری پیشگیری کنیم؟

به نکات زیر توجه داشته باشید.
•حتماً از شورت های کتانی استفاده کنید.
• تا آنجا که ممکن است از پوشیدن شورت های پلاستیکی و یا بسیار تنگ و چسبان خودداری کنید.
از کاغذهای توالت حاوی مواد معطر و رنگی، Tampon، Pad های معطر و Bubble Bath و یا به طور کلی نشستن در وان حمام پرهیز کنید.
• اگر باز هم گرفتار عفونت مکرر قارچی واژن شدید به پزشک خود حتماً مراجعه کنید به دو دلیل نخست اینکه ممکن است علت بیماریهای سیستمیک بدن باشد و دو م گاهی لازم است که پزشک شما را برای مدت چند ماهی روی درمان بگذارد که از تکرار عفونت جلوگیری شود.

آیا همسر و یا دوست پسر شما باید درمان بشود؟

در این عفونت یا ر شما احتیاج به درمان ندارد و این بیماری اکثراً او را گرفتار نخواهد کرد مگر اینکه همسر شما مشکل دیگری ازنظر بیماری سیستمیک داشته باشد.

2-عفونت های میکروبی واژن

این عفونت Bac terial Vaginitis خوانده می شود.
محیط واژن حاوی نوعی باکتری است که به نام باکتری خوب واژن معروف است و همینطور حاوی باکتری دیگری است که به نام Anacrobes نامیده می شوند. گاهی بدون دلیل ویژه این نوع باکتری بیش از انداره رشد کرده و سبب بیماری می شوند.

عفونت های میکروبی واژن چه علائمی دارند؟

گاهی بیمار اصلاً علائمی ندارد، گاهی این بیماری سبب افزایش ترشح واژن می شود که اکثراً آبکی است. یا گاهی رنگ زرد کمرنگ یا پررنگ تر دارد. گاهی بودار می شود که به اصطلاح Fishy Smell خوانده می شود که بیماران این بو را اکثراً پس از نزدیکی با همسر احساس می کنند، و گاهی بیمار احساس سوزش و خارش دارد.

عفونت های میکروبی واژن چگونه تشخیص داده می شود؟

به پزشک مراجعه کنید. ترشح شما را در مطب آزمایش می کند و بلافاصله تشخیص داده خواهد شد.

آیا این نوع عفونت ازطریق نزدیکی منتقل می شود؟

اگر چه این بیماری در بانوانی که فعالیت جنسی دارند بیشتر دیده می شود ولیکن ارتباطی به نزدیکی ندارد و یار مقابل هم احتیاج به درمان ندارد. مگر اینکه بیمار مکرراً گرفتار این بیماری بشود.

عفونت های میکروبی واژن چگونه درمان می شود؟

با تمام سادگی این بیماری احتیاج به درمان دارد چراکه اگر درمان نشود عفونت به سمت دهانه رحم، رحم و لوله ها می رود و سبب مشکلات بسیار و بدتری خواهد شد. به ویژه اگر اینکه زن حامله باشد. این بیماری را می شود به طور موضعی و یا خوراکی درمان کرد ولی درمان این بیماری حتماً احتیاج به مراجعه به دکتر و نسخه پزشک دارد .

عفونت شایع دیگر واژن Trichumoniasis است

عامل این بیماری یک نوع انگل به نام تریکومونا است که اکثراِ در اثر نزدیکی با فرد مبتلا ، بیمار درگیر آن خواهد شد. گاهی بیمار مدتها این بیماری را دارد بدون اینکه علائمی داشته باشد.

چه علائمی دارد؟ 

افزایش ترشح واژن، تغییر رنگ آن به صورت آبکی، یا زرد رنگ و یا گاهی سبز کمرنگ، بوی بد، خارش و سوزش، درد و سوزش در هنگام دفع ادرار از علائم آن است. اکثراً احتیاج به درمان خوراکی دارد. در این نوع گرفتاری همسر بیمار هم بهتر است که درمان بشود.
در اینجا باید یاد آور شوم که عفونتهای دیگر ناحیه تناسلی در ارتباط با رابطه جنسی ونزدیکی بیمار به آنها مبتلا می شود ازقبیل «کلامید یا»، سوزاک، هم می تواند سبب افزایش ترشح واژن بشود، ولیکن اینها عفونت هائی هستند که ابتدا دهانه رحم را گرفتار می کنند و گاهی تنها علامت آنها افزایش ترشح واژن است که در این نوع عفونتها زن و مرد هر دو باید درمان بشوند. ولیکن به خاطر داشته باشید که در این مقاله فقط سخن بر سر عفونت های شایع ناحیه واژن است نه سایر قسمتهای تناسلی

نکاتی که برای پیشگیری از عفونت واژن باید رعایت شود: 
۱- هرگز از Vaginal douche استفاده نکنید
۲- از مواد عطری- اسپری عطری، Tamponsو همینطور از Pad های معطر در زمان خونریزی ماهیانه پرهیز کنید.
۳- همیشه شورت های کتانی که زیاد هم تنگ و چسبان نباشند، بپوشید.
۴- همیشه ناحیه تناسلی و مقعد را از جلو به عقب پاک کنید این روش تا آنجا که ممکن است از انتقال عفونت از ناحیه رکتوم به واژن جلوگیری خواهد شد.
۵- گاهی این خارش و سوزش در ناحیه تناسلی ممکن است به دلیل آلرژی به مواد پاک کننده باشد در این صورت بهتر است که پودر لباسشوئی و کاغذ یا مایع نرم کننده پارچه را در موقع شستشو عوض کنید.
۶- گاهی کاندوم یــــا «دیافراگم» و یا Sperm Killing Gel که برای پیشگیری از حاملگی مصرف می شود ممکن است سبب حساسیت و خارش و سوزش در ناحیه واژن بشود، در اینصورت بهتر است روش دیگری را جایگزین کنید.
۷- پس از دوش روزانه ناحیه خارجی تناسلی را با حوله خوب خشک کنید.

به نقل از پزشکان بدون مرز

بیشتر بدانیم....

ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح

دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

 http://maktoobshop.com/