پیامد های قطع ارتباط با خانواده همسر

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

وقتی که ارتباط کسی با خانواده همسر خویش قطع می گردد، مشکلات زیادی بر سر راه او قرار می گیرد از جمله اینکه او را فردی ناسازگار معرفی می کنند و می گویند که او اهل معاشرت نیست، او مردم داری را نیاموخته است و یا او را کینه توز می دانند که او اهل گذشت نیست. این گفته ها و اموری نظیر این ها می تواند بیانگر قضاوت منفی دیگران درباره فردی باشد که از بستگان همسر خویش بریده است. کاهش سطح حمایت بستگان از خانواده جدید، قطع ارتباط توسط آنان به صورت متقابل ظهور یکنواختی در خانواده همسرمان و ایجاد نقصان در تربیت عاطفی و اجتماعی فرزندان از دیگر پیامدهای قطع ارتباط با خانواده همسر می باشد. در زیر به برخی پیامدهای منفی قطع ارتباط با خانواده همسر می پردازیم، که عبارت اند از: 

افزایش نگرانی در خانواده همسران جوان: 

وقتی رابطه میان همسران آسیب می بیند که یکی از رفتن به منزل والدین دیگری خودداری کند، در این حالت که همسر نمی تواند با توسل به روش های عقلانی و انجام استدلال های گوناگون همسر خود را متقاعد کند و او را با خود به منزل والدین خویش ببرد، سخت احساس نگرانی می کند. چرا که او احساس می کند، نمی تواند عمری چنین وضعیتی را تحمل کند. راه حل مشکل این نیست که با تندی و خشونت برای حل مسأله اقدام نماید، زیرا تندی و خشونت راهگشا نیست و بحران ها را تشدید می کند. در اینجا استدلال و بکار گرفتن نرمی، زبان شیرین کارساز است. 

افزایش تنش میان همسران جوان: 

وقتی که رابطه با خانواده همسر قطع می گردد، نخستین کسی که معترض می شود، همسر اوست. او از ناحیه والدین خود و بستگان خویش تحت فشار قرار می گیرد که چرا همسرش با او به مهمانی والدین اش نمی رود. و وجود این فشارها در خانواده ایجاد تنش و درگیری می کند و فضای خانواده را ناامن می سازد و موجبات افزایش فاصله همسران را از هم فراهم می آورد و از رضایت طرفین آن ها کاسته بر میزان بحران های خانوادگی می افزاید، لجبازی ها اوج می گیرد و میزان بی علاقگی افزایش می یابد. همه این مسایل دست به دست هم داده و فریاد اعتراض را بر می آورد و زمینه ایجاد تعرض به حریم دیگری را فراهم می کند و با این جنجال های برپا شده، گاه طرف مقابل را به لجبازی بیشتری هم می کشاند. 

ظهور و بروز علایم افسردگی و یا ابتلای به آن: 

اگر به خانواده سالم و طبیعی نگاه کنیم، به خوبی در می یابیم که یکی از وی‍گی های بارز آن سلامت روانی و نشاط و سر زندگی می باشد و مسلم است که خانواده سالم نمی تواند خانواده ای مبتلا به افسردگی باشد اگر فردی به هر دلیل، روابط خود را با خانواده همسر و بستگان آن قطع کرده باشد. در بسیاری از موارد همسر او نیز روابط خود را با خانواده و بستگان طرف مقابل قطع کرده و هر دو در تنهایی در یک خانه به سر می برند و کسی با آن ها رفت و آمد نمی کند و در این خلوت، فرد به تدریج دچار خلق افسرده می شود. با پیدایش افسردگی که نوعی اختلال خلقی است، چهره فرد گرفته می شود که این گرفتگی مانعی بر سر راه برقراری ارتباط با خویشاوندان نزدیک می شود و از سویی تمایلات غریزی او کاهش پیدا می کند. 

کاهش برخورداری از حمایت های خویشاوندان: 

وقتی ما می توانیم از حمایت های خویشاوندان برخوردار گردیم که با آن ها مرتبط باشیم، زیرا در آن صورت است که آن ها مشکلات و نیازهای ما را دریافت می کنند و با خلقیات ما آشنا می شوند و به تدریج چگونگی حمایت از ما را در می یابند. معمولاً طبع و مزاج آن ها این گونه است که به کسی بیشتر مهر و محبت می ورزند که او با آنان دوستی و محبت بیشتری دارد. آمدن بستگان به منزل ما نشان از جاذبه ما دارد. 

نقصان در تربیت اجتماعی فرزندان و حتی والدین: 

رشد اجتماعی آدمی آنگاه درجات کمال را طی می کند که فرد به خوبی در فرآیند اجتماعی شدن قرار گرفته باشد. خانواده های بدون رفت و آمد مشکلاتی جدی بر سر راه اجتماعی کردن فرزندان خویش خواهند داشت و علاوه بر آن خود نیز نمی توانند برای دست یافتن به رشد اجتماعی تلاش و کوشش لازم را بنمایند. لازمه دست یافتن به تربیت اجتماعی، شناخت اجتماع و گروه های مختلف آن است و یکی از گروه های طبیعی که با هم رابطه رویارویی دارند، خانواده است و روابط حاکم بر آن روابطی غیر رسمی است. یافته ها حکایت از آن دارد که بچه هایی که به مهمانی ها می روند، رفتارهای اجتماعی و مهارت های اجتماعی را بهتر می آموزند و در ارتباط های اجتماعی نیز موفق تر و بهتر عمل می کنند و قدرت سازگاری آن ها با محیط و اطرافیان شان بیشتر از کودکان و نوجوانانی است که در این گونه جلسات و مهمانی ها کمتر حضور می یابند و گروه دوم بیشتر در معرض کمرویی و بروز رفتاری همراه با خجالت می باشد. علاوه بر کودکان زمینه رشد اجتماعی بیشتر والدین نیز فراهم می گردد. 

نقصان در تربیت عاطفی فرزندان و والدین: 

تربیت عاطفی یکی از مواردی است که می تواند و باید مدنظر والدین باشد. فردی که از تربیت عاطفی برخوردار است و توانسته است در معرض روابط عاطفی گوناگون قرار بگیرد، می تواند به رشد و بالندگی عاطفی برسد کودکی که در ارتباطات عاطفی با دیگران قرار می گیرد و عواطف را از آنان یاد می گیرد و با نحوه ابراز آن آشنا می شود، بسیار متفاوت است با کودکی که در روابط خویشاوندی و خانوادگی حضور ندارد. مسلماً ر شد عاطفی نیز مانند رشد اخلاقی، معنوی، اجتماعی، علمی و نظایر این ها، امری تدریجی است و به یکباره اتفاق نمی افتد. در فرآیند مهمانی رفتن، عواطف طرفین ظهور پیدا می کند، ابراز محبت در سطوح بالاتری صورت می گیرد، آن ها که زندگی شان با مهر و لطف عجین شده است، کمتر جدایی و طلاق به خاطرشان خطور می کند و هم خود از عواطف سرشار بهره می برند و هم فرزندان عاطفی و خونگرم تربیت می کنند. 

پیدایش احساس بدبینی در همسر و فرزندان نسبت به والد منع کننده ارتباط: 

وقتی که فرد، همسر و فرزندان خویش را از رفت و آمد به خانواده والدین همسر خویش منع می کند، قطعاً همسر و فرزندان وی در وجودشان احساس بدبینی پیدا می شود زن یا شوهر نسبت به همسری که او را از برقراری رابطه با والدین خود منع می کند. بدبین می شود و هرچه زمان منع ارتباط طولانی تر باشد، احساس بدبینی نسبت به همسر نیز در دل آن ها بیشتر جای می گیرد. 

توصیه های عملی به خانواده ها و بستگان همسر: 

- برای آنان (خانواده همسر) همچون خانواده خود ارزش و احترام قائل باشیم. 

- به برقراری رابطه ای عادلانه و متوازن با خانواده خود و خانواده همسر اقدام نماییم. 

- سخنانی نگوییم که حکایت از تبعیض میان دو خانواده باشد. 

- در رفت و آمد به منزل بستگان خود و همسر، تساوی و توازن را مدنظر قرار بدهیم. 

- وقتی که مراسم مهمانی برقرار می شود، از بستگان دو طرف به یک میزان پذیرایی به عمل آید. 

- در خرید کادو نیز خوب است که برای خانواده های دو طرف به گونه ای همگون عمل نماییم. 

- باید بدانیم که هرچه به خانواده همسر محبت بیشتری بکنیم، همسر خود را با خود مهربان تر کرده ایم. 

- هرگز پشت سر خانواده و بستگان همسر بدگویی نکنیم. 

- با مهربانی کردن به خانواده همسر به او عملاً آموزش می دهیم که شما نیز با بستگان من به همین نحو عمل کنید. 

- وقتی به اعضای خانواده همسر محبت می کنیم، همسر ما قدردانی را در یاد خواهد داشت. 

- گذشت و به فراموشی سپردن خطاها و اشتباهات همسر و خانواده ی وی، موجب گذشت از سوی آنان در هنگام بروز خطا از سوی ما را فراهم می آورد. 

- بزرگترها گاه دعوت شدن به میهمانی را نشانه احترام تلقی می کنند، پس خوب است که گه گاه برای احترام گذاشتن به آن ها ترتیبی اتخاذ نمایید. 

خلاصه آنکه سعی کنیم از منزل ما به سوی خانواده همسرمان و بستگان او همیشه نسیم مهر و مهربانی بوزد و بکوشیم طراوت خانواده ما در پرتو ارتباط های صمیمانه با خانواده همسرمان دو چندان شود.

منبع:

برگرفته از کتاب ارتباط با خانواده همسر از مجموعه کتاب های سازمان فرهنگی تفریخی شهرداری مشهد

مطالب پیشنهادی

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان