باور های غلط در مورد سرطان پستان

اگرچه سرطان پستان یکی از شایع ‌ترین سرطان‌ ها در زنان است و باید مورد توجه بسیاری قرار گیرد اما همه توده ‌هایی که در پستان ایجاد و یا توسط خانم‌ ها احساس می‌ شوند لزوما سرطان نیستند و اگر این توده‌ ها سرطانی هم باشند، با تشخیص زودرس و اقدام سریع درمان‌ پذیر خواهند بود، اما بسیاری از خانم‌ ها با مشاهده توده در پستان بسیار نگران و مضطرب می ‌شوند و حتی از مراجعه به پزشک هراس دارند. در حدود 40 درصد از خانم‌ ها در دوره‌ ای از زندگی توده‌ هایی را در پستان خود لمس می‌ کنند.

در اینجا با 7 مورد از خطاهای رایج زنان درباره این سرطان آشنا می ‌شویم:

باورغلط اول: توده‌های پستانی تقریبا همیشه سرطان هستند.

این عقیده نادرستی است که هر توده‌ ای در پستان به معنی وجود سرطان است. به گفته محققان انجمن سرطان آمریکا، اگر چه هر خانمی در پستان خود که احساس توده‌ داشت باید به فکر سرطان باشد تا عکس این موضوع ثابت شود، اما این نباید زنان را نگران کند. هر چه سن یک زن بیش تر باشد، احتمال بیش تری دارد تا یکی از 7 تا 8 نفری باشد که مبتلا به سرطان پستان می ‌شوند. همچنین احتمال بیش تری وجود دارد که توده ‌های پستانی در زنان سالمند و زنانی که به دوران یائسگی نزدیک می‌ شوند و یا یائسه شده‌ اند سرطانی شوند. وقتی یک توده پستانی سرطانی نباشد، به چه دلیل ممکن است ایجاد شده باشد؟ این توده‌ ها ممکن است کیست ‌هایی باشند که معمولا خطرناک نیستند، اما ممکن است رشد غیر سرطانی و غیر طبیعی سلول‌ ها باشد نظیر فیبروآدنوما که کمتر شایع است و یا لخته ‌های خونی که موجب ایجاد توده می‌ شوند. همچنین این توده ‌های کاذب ممکن است در اثر تغییرات هورمونی ایجاد شوند که در واقع اصلا آن ها توده نیستند.

به هر حال دلیل توده‌ های پستانی هر چه باشد، نباید مورد غفلت واقع شود و باید از سوی پزشک اطمینان حاصل شود که خطرناک نیستند. گاهی لازم است معاینه جسمی از سوی پزشک صورت گرفته و گاهی نیاز به ماموگرافی و در برخی اوقات نیاز به سونوگرافی است. با انجام این آزمون‌ ها علت توده ‌های پستانی دقیقا مشخص خواهد شد.

باور غلط دوم: سرطان پستان همیشه همراه با توده ‌ای قابل لمس است.

همیشه این ‌طور نیست. به گفته محققان دانشگاه لومباردی شهر جورج واشنگتن همیشه سرطان‌ های پستان با توده همراه نیستند. گاهی اوقات قبل از این که خانمی احساس توده در پستان خود داشته باشد، بعد از انجام ماموگرافی مشخص می ‌شود که او دچار سرطان پستان است. بسیاری از سرطان‌ ها هنگام آزمون‌ های غربالگری ماموگرافی تشخیص داده می‌ شوند.

باور غلط سوم: توده‌ های سرطانی با توده‌ های خوش ‌خیم تفاوت دارند.

اگر این ‌طور فکر می ‌کنید بدانید که همیشه توده‌ های سرطانی متفاوت از توده‌ های خوش‌ خیم نیستند. توده‌ های سرطانی و توده‌ های غیر سرطانی یا همان خوش ‌خیم، ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. زنان غالبا فکر می ‌کنند وقتی توده‌ ای سرطانی باشد، آن را به صورت توده ‌ای سفت احساس می ‌کنند که به اطراف حرکت نمی‌ کند. این در حالی است که توده ‌های پستانی همچنین ممکن است نرم و متحرک باشند. بنابراین همیشه نمی ‌توان گفت که توده‌ های سفت، سرطانی و توده‌ های نرم، بی ‌خطر هستند.

در حالی که 40 درصد زنان در زندگی خود با توده‌ های پستانی مواجه می ‌شوند، باورهای رایج درباره این توده‌ ها کم نیست.

کیست‌ ها در صورتی که عمقی باشند احساس سوزش ایجاد می‌ کنند. اما اگر این کیست‌ ها سطحی باشند غالبا نرم و گرد حس می ‌شوند. اگر توده‌ های پستانی عمقی باشند قادر هستند بافت پستان را به جلو برانند. گاهی توده‌ هایی که در لمس به نظر خوش‌ خیم و نرم و متحرک می ‌آیند می ‌توانند سرطان باشند. توده‌ هایی که با لمس آن ها زنان احساس خراش و سوزش داشته باشند معمولا خوش ‌خیم هستند و اما بهترین توصیه این است که اگر هنگام لمس هر احساسی داشتید باید مورد بررسی قرار بگیرید.

باور غلط چهارم: نباید نگران توده‌ های کوچک بود.

این باور غلط است که نباید با لمس توده‌ های کوچک در پستان احساس نگرانی کرد. توده‌ های سرطان ‌ها می ‌توانند در زمان شروع بسیار کوچک باشند. اندازه یا سایز توده ‌های پستانی راه خوبی برای تصمیم ‌گیری در مورد بی‌ خطری یا سرطانی بودن توده ‌ها نیست. در برخی از زنان توده‌ های پستانی به اندازه ی یک نخود و در برخی دیگر اندازه ی این توده‌ ها حتی به حد یک گریپ ‌فروت هم می ‌رسد. با انجام ماموگرافی حتی توده‌ های بسیار کوچک مشخص می ‌شوند. وقتی زنان واقعا در پستان خود توده ‌ای را حس می ‌کنند اندازه ی آن ها معمولا کمتر از 2/5 سانتی ‌متر قطر دارد یعنی چیزی به اندازه یک آلبالو.

باور غلط پنجم: مراجعه فوری ضروری نیست.

این باور غلط را از ذهن خود دور کنید که با لمس توده نباید سریع به پزشک مراجعه کرد. مخصوصا اگر شما خانمی هستید که سن‌ تان کمی بالا رفته است به تأخیر انداختن مراجعه و پیگیری توده پستانی کار درستی نیست. هر توده‌ ای در پستان باید توسط پزشک مورد ارزیابی کامل قرار گیرد. گاهی پزشک توصیه می‌ کند که بعد از دوران قاعدگی برای بررسی بیش تر مراجعه کنند. ممکن است این توده نوعی کیست باشد و با قاعدگی و تغییرات هورمونی تغییر کند. زنانی که به سن یائسگی نزدیک می ‌شوند احتمال کمتری وجود دارد تا دچار تغییرات توده ناشی از تاثیرات هورمونی شوند، بنابراین نباید ارزیابی‌ های پستانی به تاخیر انداخته شود.

اما این سوال مطرح می ‌شود که چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

پزشکان توصیه می ‌کنند در هر سنی که هستید حتما حداکثر 2 تا 4 هفته بعد از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. حتی بهتر است بلافاصله پس از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. این پزشک است که زمان مراجعه بعدی را تعیین می ‌کند و زنان خود نباید در مورد آن تصمیم بگیرند. عده‌ای از زنان خود را با اطرافیان و آشنایان خود مقایسه می ‌کنند و به گمان این که توده پستانی آن ها هم ممکن است کیست باشد و برطرف می ‌شود به پزشک مراجعه نمی‌ کنند. در حالی که اگر توده‌ ای سرطانی باشد حتی یک هفته و یا یک ماه هم برای درمان ارزشمند است، مخصوصا اگر فرد جوان باشد.

باور غلط ششم: یک توده می ‌تواند سرطانی باشد، حتی در زنانی که تاریخچه خانوادگی سرطان ندارند.

این باور هم واقعیت مطلق ندارد. تنها 5 تا 10 درصد از سرطان‌ های پستان، ارثی است. اکثریت زنانی که دچار سرطان پستان می ‌شوند هیچ عامل خطری ندارند. پس این جمله هم واقعیت ندارد که اگر خانمی در خانواده‌ ای زندگی می‌ کرد که تاریخچه سرطان در آن وجود نداشت، توده‌ های پستانی هرگز سرطانی نخواهند شد.

باور غلط هفتم: در زنانی با داشتن تاریخچه کیست، توده‌ های پستانی سرطانی نیستند.

همیشه این ‌طور نیست. برخی از زنان که سالیان زیاد در پستان خود کیست داشته ‌اند نباید تصور کنند که این کیست‌ ها نگران‌ کننده نخواهند شد، چرا که ممکن است کیست‌ ها هم دچار تغییراتی شده و به توده‌ های سرطانی تبدیل شوند.

همه خانم‌ ها باید توجه کنند که هر زمانی که در پستان ‌های خود توده‌ ای جدید یافتند باید فورا به پزشک مراجعه کنند تا نگرانی‌ های شان برطرف شود، چرا که ممکن است این توده از همان کیست ‌های قدیمی نباشد.

ترجمه: هانیه حق ‌بین

منبع: WebMD

مطالب پیشنهادی:

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ابزارهای مورد نیاز بیمه سلامت چیست؟

خطرظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامتی
 نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی چه نقشی دارد؟

 بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر چه تاثیری دارد؟

شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چه تاثیری دارد؟

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها چیست؟
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت چیست؟

ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد کدامند؟
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت کدامند؟
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمرچیست؟

سرطان پستان: چرا من (به این بیماری دچار شدم)؟

واضح‌ترین عامل خطر سرطان پستان، زن بودن است. مردان هم دچار این بیماری می‌شوند، اما این بیماری در زنان تقریباً 100 مرتبه رایج‌تر از مردان است. دیگر عوامل خطر مهم، شامل داشتن سن بالای 55 سال یا دارا بودن فامیل نزدیکی است که به این بیماری دچار بوده است. اما باید به خاطر داشت که تا 80% از زنانی که دچار سرطان پستان می‌شوند کسانی هستند که این بیماری در خانواده آنها سابقه نداشته است.

در برخی از زنان خطر سرطان پستان بسیار بالا می‌باشد زیرا آنها تغییرات ژنی در ژن‌های خاصی را به ارث برده‌اند. ژن‌هایی که بیشتر از همه درگیر سرطان پستان هستند را BRCA1 و BRCA2 می‌نامند. در زنانی که این ژن‌ها جهش کرده‌اند، احتمال اینکه در طول عمر خود به سرطان پستان دچار شوند به 80%  می‌رسد. امکان دارد ژن‌های دیگری هم با خطر سرطان پستان مرتبط باشند.

ممکن است داشتن اضافه وزن،  کم بودن فعالیت بدنی، و نوشیدن الکل خطر ایجاد سرطان پستان را افزایش دهد. شاید قرص‌های ضدبارداری و برخی از شکل‌های هورمون‌درمانی پس از یائسگی نیز خطر این بیماری را بیشتر کنند. اما پس از توقف مصرف این داروها، خطر به میزان نرمال برمی‌گردد. در نجات‌یافته‌ها، ممکن است انتخاب گزینه‌های صحیح مرتبط با سبک زندگی مفید واقع شود. مطالعات اخیر حاکی از آن است که شاید فعالیت بدنی به کمتر شدن خطر برگشت بیماری کمک کند، و می‌دانیم فعالیت بدنی روحیه را تقویت می‌نماید.

پزشکان همچنان به دنبال یافتن درمان‌های مؤثرتر و قابل تحمل‌تری برای سرطان پستان هستند. بسیاری از نجات‌یافتگان از سرطان پستان و خانواده‌های آنها تصمیم می‌گیرند در برنامه‌های گروه‌های حمایتی شرکت کنند. از این طریق، هر مبارزه فردی با سرطان به تلاشی دسته جمعی برای دستیابی به پیشرفت پیوند می‌خورد.

مطالب پیشنهادی:

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ابزارهای مورد نیاز بیمه سلامت چیست؟

خطرظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامتی
 نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی چه نقشی دارد؟

زندگی بیمار پس از تشخیص بیماری سرطان پستان

بی‌شک، سرطان تجربه‌ای است که زندگی شخص مبتلا به آن را تغییر می‌دهد. امکان دارد درمان‌هایی که به عمل می‌آید باعث از پا انداختن شخص بیمار شود. شاید بیمار در انجام کارهای روزمره خانگی، وظایفی که در محل کار بر عهده دارد، یا شرکت در گرد همایی‌های اجتماعی با مشکل روبرو شود. امکان دارد این امر باعث شود بیمار احساس نماید منزوی شده است. نکته‌ای که بسیار اهمیت دارد این است که بیمار باید از دوستان و خانواده خود تقاضا کند از او حمایت نمایند. شاید آنها بتوانند همراه بیمار به محل انجام درمان بروند، در کار های خانه به او کمک کنند، یا صرفاً به او یادآوری کنند که تنها نیست. بسیاری از بیماران تصمیم می‌گیرند به‌طور حضوری یا از طریق آنلاین به یک گروه حامی ملحق شوند.

بسیاری از زنانی که یکی از پستان‌های آنها برداشته می شود تصمیم می‌گیرند تحت عمل جراحی بازسازی قرارگیرند. در این عمل جراحی، پوست و نوک پستان و بافت پستان، که در عمل جراحی برداشتن پستان از دست رفته بود، جایگزین می شود. امکان دارد بازسازی با استفاده از پروتز (ایمپلانت) پستان یا با به‌کارگیری بافتی انجام شود که از جای دیگری از بدن بیمار، مانند بافت شکم او، می‌گیرند. برخی از زنان ترجیح می‌دهند همزمان با برداشتن کامل پستان عمل جراحی بازسازی پستان آغاز شود. اما ماه‌ها یا سال‌ها پس از برداشتن پستان هم می‌توان عمل جراحی بازسازی پستان را انجام داد.

به‌جای عمل جراحی بازسازی پستان می‌توان از پستان مصنوعی استفاده نمود. پستان مصنوعی پروتزی شبیه پستان است که در داخل پستان بند قرار می‌گیرد. داشتن پستان مصنوعی این امکان را فراهم می‌سازد که شخص به هنگامی که لباس بر تن دارد از ظاهر متوازنی برخوردار باشد، بدون آنکه متحمل عمل جراحی دیگری بشود.

مطالب پیشنهادی:

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت چیست؟

ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد کدامند؟
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت کدامند؟
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمرچیست؟

همه چیز درباره سرطان سینه

دومین عامل مرگ و میر در بین زنان، سرطان و شایع ترین آن سرطان پستان است که متأسفانه سن شیوع آن در بین زنان جوان کشورمان قابل تأمل است.

به گزارش مهرخانه، متأسفانه در کشور ما اوج فراوانی سرطان پستان در بین زنان در دهه چهار و پنج عمرشان است که طبق گفته بسیاری از پزشکان یک دهه پایین ‌تر از آمارهای جهانی ست. به همین دلیل توصیه می‌شود تمام زنان زیر 40 سال به فاصله یک تا دو سال توسط پزشک معاینه شوند و از این سن به بعد هر سال به پزشک مراجعه کنند. در واقع از چهل سالگی به بعد باید علاوه بر معاینات، ماموگرافی(تصویربرداری از پستان) هم، سالانه انجام شود تا با تکرار این بررسی‌ ها به صورت منظم، بتوان سرطان پستان را در مراحل اولیه شناسایی و نسبت به درمان قطعی آن اقدام نمود. 

البته ناگفته نماند خوشبختانه این سرطان از جمله سرطان های قابل پیشگیری و قابل تشخیص زودرس است که با ارائه راهکارهای ویژه، می توان به کاهش مراجعه دیرهنگام و ارائه درمان مؤثر به منظور افزایش بقاء، کاهش مرگ و ارتقاء کیفیت زندگی بیماران کمک شایانی کرد.

 

اما در حال حاضر سرطان پستان علت اصلی منتهی به مرگ در سنین 79ـ40 سالگی در زنان است که نقشی مشابه بیماری های قلبی عروقی در مردان بازی می کند. گرچه واضح است که ابتلا به این بیماری به دلیل صدمه روانی حاصل از ابتلا به بیماری صعب العلاج سرطان، برای بیماران بسیار ناراحت کننده خواهد بود؛ اما همان طور که پیش از این هم به آن اشاره شد خوشبختانه امروزه با استفاده از روش های غربالگری و تشخیص زودرس این بیماری و همچنین پیشرفت های درمانی تحول بزرگی در معالجه این بیماری ایجاد شده است.

در همین زمینه با دکتر فرنوش فتوحی متخصص زنان و زایمان به گفت و گو نشستیم. 

سن، سابقه فامیلی، ژنتیک؛ عوامل خطر و ایجاد کننده سرطان پستان

فتوحی در ابتدا در خصوص عوامل خطر و ایجادکننده سرطان پستان اظهار داشت: عوامل متعددی در بروز سرطان پستان دخیل هستند که مهم ترین آنها عبارتند از سن، سابقه فامیلی، عوامل ژنتیکی و هورمونی، اولین حاملگی بالای 30 سال و ...

وی ادامه داد: باید بگویم از آنجا که سرطان پستان به عنوان یک بیماری جنس مؤنث شناخته شده، لذا جنس اغلب به عنوان یک عامل خطر در نظر گرفته نمی‌شود؛ چراکه بطور کلی تنها یک درصد سرطان‌ های پستان در جنس مذکر اتفاق می ‌افتد. البته افزایش سن از عوامل خطر بسیار مهم در سرطان پستان است، سرطان پستان در زنان زیر 30 سال شایع نیست، اما متأسفانه میانگین سن بروز سرطان پستان در زنان ایرانی بین 15-10 سال کمتر از کشورهای غربی است و بیشتر ین موارد سرطان پستان در بین سنین 49-40 سال گزارش می شود.

این متخصص زنان و زایمان خاطرنشان کرد: بهتر است در خصوص این سرطان بگویم که علائم این سرطان شامل توده یا تومور پستان، ترشح از نوک پستان، تغییرات پوست و نوک پستان است که البته در مراحل اولیه کاملاً بدون علامت است و به همین دلیل ماموگرافی توصیه می شود.

توده بدون درد؛ شایع ترین علامت

وی اضافه کرد: در واقع توده بدون درد شایع ترین علامت سرطان پستان است که در حدود 75 درصد موارد توسط خود بیمار و یا معاینه ماهیانه کشف می شود و با توجه به اینکه توده هم در بیماری خوش خیم و هم بدخیم می تواند دیده شود، بهتر است در صورت لمس هر توده ای در پستان به پزشک مراجعه شود.

فتوحی ضمن اشاره به اینکه ترشخ از نوک پستان معمولاً به دنبال بیماری های خوش خیم پستان ایجاد می شود، ادامه داد: با وجود اینکه وجود ترشحات نوک پستان در اغلب موارد همراه با سرطان پستان نیست، اما به دلیل احتمال وجود سرطان در همراهی با این علامت بررسی دقیق آن ضروری ست. ترشح خونی که خودبخودی ست و از یک پستان و یک مجرا خارج می شود، احتمال بیشتری برای همراهی با سرطان پستان دارد.

این جراح زنان تصریح کرد: ترشحاتی که شک به وجود سرطان را بر می انگیزند شامل ترشحات خونی یا آبکی، ترشحاتی که خودبخودی و بدون فشار خارج می شوند، ترشحاتی که از یک پستان و از یک مجرای نوک پستان خارج می شود، ترشحاتی که همراه با توده باشد و ترشحات پس از یائسگی.

فرورفتگی یا کشیدگی پوست پستان

وی در ادامه بیان داشت: تومور سرطانی همچان که نسوج اطراف خودش را درگیر می کند، باعث کوتاه شدن رباط های نگهدارنده پوست پستان می شود و این تغییر به نوبه خود فرورفتگی هایی در پوست ایجاد می کند. البته کشیدگی پوست یک یافته قطعی دال بر سرطان نیست و گاهی به دنبال بیماری های خوش خیم پستان نیز یافت می شود.

تغییرات نوک پستان

این متخصص زنان و زایمان اظهار داشت: در برخی از افراد فرورفتگی نوک پستان ممکن است متعاقب شیردهی یا پس از دوران بلوغ و بدون نشانه خاصی ایجاد شود که قابل برگشت است، اما در سرطان این فرورفتگی حالت ثابت دارد و با معاینه دقیق پستان ممکن است وجود توده ای در زیر نوک پستان مشخص شود.

تغییرات در اندازه پستان

فتوحی خاطرنشان کرد: گاهی اوقات نیز به علت بزرگی بیش از حد تومور در یک پستان، پستان ها از حالت متقارن خارج شده و به طور واضح پستان یک طرف بزرگ تر از طرف مقابل می شود. البته اندازه دو پستان در افراد سالم نیز کاملاً مشابه نیست، اما بزرگی یک پستان نسبت به طرف دیگر که اخیراً ایجاد شده باشد، باید مورد توجه قرار گیرد.

وی در ادامه تصریح کرد: بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل و تورم یک طرفه بازو و اندام فوقانی نیز می تواند از علائم بروز این سرطان باشد.

راهکارهای پیشگیری از سرطان پستان

وی در پایان ضمن اشاره به راهکارهایى که جهت پیشگیرى از ابتلا به سرطان سینه توصیه مى شود گفت: درباره چربى هایى که مصرف مى کنید دقت کنید. قطعاً بسیارى از انواع چربى ها سبب افزایش سطح استروژن در بدن مى شود که خود خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش مى دهد. طبق تحقیقات به عمل آمده زنانى که حداقل چهار ساعت در هفته ورزش مى کنند در مقایسه با زنانى که فعالیت بدنى ندارند، 37 درصد کمتر به سرطان سینه مبتلا مى شوند.

اگر چهل سال یا بیشتر سن دارید، حتما سالى یک بار ماموگرافى کنید، ماموگرافى 2 تا 5 سال قبل از آنکه بتوان توده اى را در سینه لمس کرد، سرطان سینه را شناسایى مى کند. اگر هنوز عادت ماهیانه مى شوید، 7 تا 10 روز بعد از شروع قاعدگى خودتان سینه هایتان تان را معاینه کنید و اگر دیگر عادت ماهیانه نمى شوید یک روز در ماه را مشخص کرده و هر ماه در آن روز سینه هاى تان را معاینه کنید.

مطالب پیشنهادی:

 بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر چه تاثیری دارد؟

شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چه تاثیری دارد؟

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها چیست؟
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت چیست؟