چگونه از شکستن ناخن هایمان جلوگیری کنیم؟

محافظت از ناخن ها زمانی که می‌خواهید آن‌ها را بلند کرده تا برای یک مانیکور زیبا هزینه کنید، اهمیت زیادی پیدا میکنند. ناخن های شما هر روز در خطر شکستن هستند. برای قوی و سالم نگه داشتن ناخن هایتان کمی به آن‌ها رسیدگی کنید.

لاک ناخن دست

دستورالعمل

۱. از ناخن هایتان بعنوان ابزار استفاده نکنید! نگه داشتن، باز کردن و خراشیدن چیزها توسط آن‌ها باعث می‌شود تا کم کم ناخن هایتان بشکنند یا پوسته بیندازند.

۲. زمانی که گردگیری میکنید یا در حال رسیدگی به گل و گیاهتان هستید، دستکش دست کنید. اکثر مواد شیمیایی خانگی برای ناخن های شما ضرر دارند، و هر چیز مضری ناخن شما را به سمت شکستن هدایت می‌کند.

۳. ناخن های خود را نجوید و لاک ناخن های قدیمی خودتان را نتراشید. با این کارها ناخن های شما ضعیف و شکننده می‌شوند که شانس شکستن آن‌ها را افزایش خواهد داد.

۴. لاک ناخن رنگی یا بی‌رنگ بزنید. یک لاک ساده به حفظ رطوبت ناخن هایتان کمک میکند. حتی انواع لاکی هم وجود دارد که مخصوص قوی‌تر کردن ناخن های شما طراحی شده اند. لاک خود را پس از یک هفته پاک کرده و دوباره یک لاک تازه به آن بزنید. از پاک کردن لاک ناخنتان با استون دوری کنید، استون ناخن هایتان را خشک می‌کند.

۵. دستانتان را دو بار در روز، مرطوب کنید، و لوسیون یا کرم مرطوب کننده ی خود را به ناخن ها و پوست اطراف ناخنتان نیز بمالید. ناخن ها به اندازه ی پوست به مرطوب کننده احتیاج دارند. پس از شستن دست‌ها و یا پاک کردن لاک ناخن هایتان دوباره به آن مرطوب کننده بمالید.

۶. یک رژیم غذایی سالم داشته باشید. به مقدار زیادی پروتئین مصرف کنید و غلات سبوس دار و سبزیجات را نیز برای آهنی که دارند فراموش نکنید. شیر و تخم مرغ هم علاوه بر پروتئین دارای زینک نیز هستند. بیوتین و ویتامین ب-کمپلکس هم بعنوان مکمل غذایی علاوه بر ناخن هایتان برای موی شما نیز مفید است.

نکته:

– اگر از محصولات سفت کننده ی ناخن استفاده می‌کنید، از آن‌هایی که دارای تولوئن سولفونامید یا فرمالدئید هستند دوری کنید. این مواد می‌توانند پوست شما را ملتهب کنند.

– اگر ناخن های شما با این مراقبت ها هنوز شکننده هستند و درمان نمی‌شوند، احتمال وجود یک مشکل پزشکی می‌رود. اگر ضعیف بودن ناخن هایتان، لکه یا خط‌های سفید رنگ، زرد شدن ناخن یا مشکلات دیگری شما را نگران کرده حتما به پزشک خود رجوع کنید.

بچه‌هایی که ناخن می‌جوند...

در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار می‌آید.

http://maktoobshop.com/

دکتر علی باغبانیان، روانپزشک، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران:

یکی از شایع‌ترین اختلال‌های روان‌پزشکی در کودکان، ناخن‌جویدن است که جزو گروه بیماری‌های عادتی محسوب می‌شود. انگشت مکیدن نیز از دیگر موارد اختلال عادتی مشابه ناخن جویدن در کودکان به شمار می‌رود. شیوع ناخن جویدن در کودکان حدود 10 درصد است. این اختلال هم در پسربچه‌ها و هم در دختربچه‌ها دیده می‌شود. در بیشتر موارد، این بیماری بین 2 تا 4 سالگی شروع می‌شود. تعداد قابل‌توجهی از این کودکان دوره‌هایی از انگشت مکیدن را نیز دارند.

معمولا در ابتدا ناخن جویدن به شکل کندن پوست اطراف ناخن شروع می‌شود و در ادامه، کودک ناخن‌ها را با دست جدا می‌کند و سپس با دندانش، آنها را می‌جود. کندن جوش‌های صورت، موهای بدن و گاهی حتی کندن مو با این اختلال دیده می‌شود.

علل

این اختلال همانند سایر اختلال‌های روان‌پزشکی، علت واحدی ندارد و معمولا استرس را به عنوان مهم‌ترین عامل ایجاد آن متهم می‌کنند. نگرانی کودک از جداشدن از والدین (به‌خصوص مادر) و ترس از آسیب بدن و تاریکی، باعث می‌شود کودک دچار اضطراب شدید شود. اگر کودک نتواند در اسرع وقت با کمک والدین و اطرافیان به آرامش برسد، به عادت‌های رفتاری مثل ناخن جویدن روی می‌آورد. البته بعد از گذشت چند هفته تا چند ماه حتی در صورت حذف عامل اضطراب، این اختلال به شکل یک عادت ماندگار در کودک به چشم می‌خورد. 

هر چند عوامل زیست‌شناسی، نقش بسزایی در بروز این بیماری ندارد ولی دیده شده است در فرزندان والدینی که مضطرب هستند و سابقه ناخن جویدن در خانواده‌ها آنها وجود دارد، شیوع این اختلال بیشتر است. پس یادگیری از والدین یا اطرافیان کودک یکی از علل احتمالی بیماری به شمار می‌رود. لازم به ذکر است حتی در کسانی که سال‌ها قبل با، یا بدون درمان بیماری‌ بهبود پیدا کرده، امکان دارد با یک استرس، بیماری‌شان عود کند. این اختلال در کودکانی که شیر مادر می‌خورند و در 2 سال اول زندگی با مادر هستند، کمتر دیده می‌شود.

عوارض

هرچند در ابتدا کودک با ناخن جویدن به دنبال کسب آرامش است و انجام این کار باعث کاهش اضطراب در او می‌شود، ولی بعدها باعث ایجاد و تشدید اضطراب، افسردگی، کاهش اعتمادبه‌نفس، گوشه‌گیری و کاهش عملکرد ذهنی، اجتماعی و در سنین بالاتر شغلی می‌شود. عوارض جسمی این اختلال نیز شامل خونریزی، عفونت مکرر دور انگشتان و در موارد شدید تغییر شکل ناخن‌ها و انگشتان می‌شود.

عفونت‌های گوارشی و ابتلا به انگل نیز در مواردی دیده شده است. در برخی موارد هم که کودک به بیماری‌های جسمی مانند کم‌خونی مبتلاست، ابتلا به بیماری می‌تواند این اختلال را ایجاد کند. معمولا ناخن جویدن هنگام تماشای فیلم‌های ترسناک یا بازی‌های مهیج و انجام فعالیت‌های فکری مانند درس خواندن تشدید می‌شود.

درمان

با توجه به اینکه این عادت رفتاری طی چند ماه یا چند سال اتفاق افتاده، والدین نباید توقع داشته باشند این اختلال به زودی برطرف می‌‌شود. چنین تصوری باعث می‌شود به علت بهبود نیافتن در زمان کوتاه یا عود بیماری، کودک افسرده و ناامید شود و درمان را رها کند.

اگر کودک شما با چنین مشکلی مواجه است، شما به عنوان یک پدر یا مادر باید به نکته‌های زیر توجه کنید:

1) بیشترین سهم درمان برعهده خود بیمار است، سپس خانواده او و در نهایت کادر درمانی.

2) انجام مشاوره و رفتار درمانی از ضروریات درمان این بیماری است.

3) ناخن‌های کودک باید تا حد امکان کوتاه باشد تا تحریک به جویدن آن نشود.

4) والدین وقتی ناخن کودک را می‌گیرند، بهتر است او را تشویق کلامی کنند. استفاده از روش تشویق بسیار موثر است: «اگر یک هفته ناخن‌هایت را نجوی، آخر هفته می‌رویم پارک، رستوران یا سینما و...»

5) به هیچ‌وجه با استفاده از لاک ناخن درصدد رفع مشکل ناخن جویدن کودک نباشید چراکه این روش نه‌تنها تاثیری در درمان ندارد بلکه با جویدن ناخن آغشته به لاک، ممکن است کودک مسموم شود.

6) چسب زدن به ناخن و بستن انگشتان هم نه‌تنها به درمان کمک نمی‌کند بلکه با این کار امکان تغییر شکل انگشتان وجود دارد. در مواردی حتی انجام این کار برای مدت کوتاه، انگشتان را کج می‌کند.

7) کودک را به‌دلیل ناخن جویدن به‌خصوص در جمع سرزنش یا تمسخر نکنید. بهتر است در مورد عوارض این اختلال با کودک در تنهایی صحبت کنید. ترجیحا این کار باید به‌وسیله افرادی غیر از والدین، به‌خصوص درمانگران، مطرح شود.

8) از آنجا که این بیماری به‌تدریج شکل گرفته، برای درمانش باید حوصله به خرج داد. مثلا در ابتدا می‌توان به کودک گفت در شروع درمان در هفته اول اجازه داری فقط ناخن‌ انگشت کوچکت را بجوی و در هفته دوم ناخن دوم و هفته سوم انگشت اشاره و....تا به این ترتیب کودک عادتش را کاملا ترک کند.

9) امکان دارد کودک در صورت مواجهه با استرس کوتاه‌مدت شروع به ناخن جویدن کند که معمولا تا قبل از2 هفته برطرف می‌شود ولی اگر بعد از 2 هفته این عادت ادامه یافت، باید درمان جدی شود.

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی