پیشگیری ازبیماری های منتقله از راه جنسی

بیماری های جنسی مخفف  STDاست.این بیماریها بعضی اوقات به STI (عفونت های انتقالی  جنسی)شناخته میشوند.بیماری های جنسی از فردی به فرد دیگر از طریق مایعات بدن،شامل مایعاتی که در طی فعالیت های جنسی منتقل میشوند،انتقال می یابند.بیماری های جنسی شایع شامل هرپس،کلامیدیا،سوزاک،هپاتیت و ایدز هستند.این بیماریها ناخوشایند هستند و میتوانند  رو سلامت بدن،تاثیرات جدی طولانی مدت بگذارند و بعضی بیماری های جنسی میتوانند کشنده باشند؛هرچند،میتوانید اقداماتی انجام دهید که تا حد زیادی شانس مبتلا شدن به این بیماریها را کاهش دهید.

قسمت اول

احتیاط درباره ی شریک جنسی تان

۱)امتناع را در نظر بگیرید.

مطمئن ترین راه جلوگیری از STD،نداشتن رفتارهای جنسی است.این رفتارها شامل رابطه ی جنسی دهانی،رابطه ی جنسی واژینال و مقعدی است.

• پرهیز از رابطه ی جنسی برای بعضی افراد راه خوبی است اما برای بسیاری از افراد،واقع گرایانه یا قابل انجام نیست.اگر برای شما پرهیز راه خوبی نیست،راههای بسیار دیگری برای کاهش شانس ابتلا به عفونت وجود دارند.
• آگاه باشید که پرهیز از رابطه ی جنسی،بدون داشتن اطلاعات کافی از رابطه ی جنسی ایمن،معمولا از داشتن رابطه ی جنسی ایمن با اطلاعات کافی،کمتر موثر است.حتی اگر میخواهید از رابطه ی جنسی پرهیز کنید،خوب است که خودتان را راجع به رابطه ی جنسی ایمن آگاه کنید زیرا ممکن است در شرایطی به آن نیاز داشته باشید.

۲)داشتن تنها ۱ شریک جنسی را در نظر بگیرید.

ایمن ترین نوع رابطه ی جنسی،داشتن رابطه ی جنسی تنها با ۱ شریک جنسی است تا زمانی که شریک شما نیز تنها با شما رابطه ی جنسی داشته باشد.حتما خودتان و شریک جنسی تان قبل از انجام رابطه ی جنسی،تست های مربوط به بیماری های جنسی را انجام دهید.اگر هیچکدام از شما آلوده نباشید و هردو فقط با یکدیگر رابطه ی جنسی داشته باشید،شانس آلوده شدن به عفونتتان بسیار کم است.

۳)داشتن شریک های جنسی بسیار کم را در نظر بگیرید.

هرچه کمتر شریک جنسی داشته باشید،شانس ابتلا شدن به بیماریتان کمتر است.همچنین میتوانید تعداد شریک های جنسی که شریکتان در گذشته داشته است را نیز در نظر بگیرید.هرچه تعداد شریک های جنسی گذشته شان کمتر باشد،شانس مبتلا شدن شما به بیماری کمتر است.

۴)با افرادی که آزمایش انجام داده اند رابطه ی جنسی داشته باشید.

قبل از داشتن رابطه ی جنسی با فردی،مطمئن شوید که آنها توسط پزشک برای بیماری های جنسی آزمایش شده اند.می توان برای بسیاری از STD ها آزمایش شد و بسیاری از آنها قابل درمان هستند.اگر جواب آزمایش شریکتان مثبت شد،تا پس از درمان،از داشتن رابطه ی جنسی با او پرهیز کنید.شما میتوانید پس از این که پزشک اطلاع داد که داشتن رابطه ی جنسی با او ایمن است،به داشتن رابطه ی جنسی با او ادامه دهید.

• اگر شریکتان میگوید آزمایش داده است،نوع آزمایش هایی که داده است را بپرسید.معمولا افراد فقط سوزاک و کلامیدیا را آزمایش می کنند نه ایدز،هپاتیت یا هرپس را.
• آگاه باشید که HPV(ویروس پاپیلومای انسانی یا زگیل تناسلی)نمیتواند در مردان آزمایش شود.

۵)از شریک های جنسی تان راجع به سلامت جنسی شان بپرسید.

در محافظت از خودتان در برابر STD،ارتباط برقرار کردن راه مناسب است.راجع به سلامت جنسی و گذشته تان با شریک جنسی تان باز باشید  و مطمئن شوید که شریک تان نیز همین رفتار را با شما دارد.با فردی که در صحبت کردن راجع به سلامت جنسی عصبانی میشود یا نمی خواهد راجع به آنها صحبت کند،رابطه ی جنسی برقرار نکنید؛رابطه ی جنسی ایمن خواستار رضایت طرفین است.

۶)در طول رابطه ی جنسی کاملا هوشیار باشید.

نوشیدن مشروبات الکلی ممانعت شما را کاهش میدهد.این کار میتواند باعث شود تا نسبت به زمانی که هوشیار هستید،تصمیمات بدی بگیرید مانند استفاده نکردن از کاندوم.الکل و مواد مخدر ریسک درست عمل نکردن کاندوم را نیز افزایش میدهند زیرا امکان استفاده ی درست شما از آنها کم میشود.حتما در طول رابطه ی جنسی به اندازه ی کافی هوشیار باشید تا تصمیمات درستی بگیرید.

۷)از داروهای مخدر پرهیز کنید.

مواد مخدر،مانند الکل،میتوانند ممانعت را کاهش دهند و منجر به گرفتن تصمیمات نادرست یا عمل نکردن کاندوم شوند.مواد تزریق شدنی نیز میتوانند STD های مشخصی را منتقل کنند زیرا اگر سوزن را شریکی استفاده کنید،مایعات بدن میتوانند منتقل شوند.

• شناخته شده است ایدز و هپاتیت از طریق شریک شدن سوزن منتقل میشوند.

۸)با شریک جنسی تان قوانین رابطه ی جنسی ایمن را تعیین کنید.

قبل از رابطه ی جنسی،مطمئن شوید که با شریک جنسی تان روی داشتن رابطه ی جنسی ایمن موافق هستید.اگر شما میخواهید فقط با استفاده از کاندوم رابطه ی جنسی داشته باشید،این موضوع را برای شریکتان روشن کنید.در خواسته هایتان یکدیگر را حمایت کنید در یک رابطه ی جنسی،سالم بمانید.

۹)با فردی که علائم بیماری را دارد،رابطه ی جنسی نداشته باشید.

بعضی STD ها مانند هرپس تناسلی،زمانی که علائم شان ظاهر شوند،احتمال منتقل شدنشان بیشتر است.اگر شریکتان زخم های باز،قسمت های پوستی تحریک شده یا ترشح دارد،ممکن است STD داشته باشد و احتمال منتقل شدن این بیماری های جنسی بیشتر است.اگر مورد مشکوکی مشاهده میکنید،تا زمانی که شریکتان به پزشک مراجعه میکند،از رابطه ی جنسی پرهیز کنید.

قسمت دوم

داشتن رابطه ی جنسی محافظت شده

۱)بدانید که همه ی انواع رابطه ی جنسی،خطر مبتلا شدن به STD را دارند.

هر ۳ رابطه ی جنسی دهانی،مقعدی و واژینال میتوانند STD را انتقال دهند.اگرچه رابطه ی جنسی دهانی با کاندوم کمترین شانس انتقال بیماری را دارد،هیچ رابطه ی جنسی ۱۰۰% ایمن وجود ندارد.هرچند میتوانید تا حد زیادی از خودتان محافظت کنید تا شانس ابتلا به بیماری را کاهش دهید.

۲)بدانید که راههای محافظت ۱۰۰% ایمن نیستند.

راههای محافظت مانند کاندوم های مردانه و زنانه و بند های دهانی به طور عمده ریسک عفونت های STD را کاهش میدهند.هرچند همیشه کمی خطر وجود دارد.اگر راجع به تاثیرات حفاظت از رابطه ی جنسی سوالی دارید،از پزشک بپرسید.

۳)از تفاوت بین راههای کنترل بارداری و جلوگیری از بیماری های جنسی آگاه باشید.

بعضی راههای محافظت از STD،مانند استفاده از کاندوم مردانه،به جلوگیری از بارداری نیز کمک می کنند.هرچند،راههای بسیاری برای جلوگیری از بارداری وجود دارند که هیچ تاثیری در منتقل نکردن بیماری های جنسی ندارند.به یاد داشته باشید که هیچ کدام از راههای کنترل بارداری مانند قرص های هورمونی،IUD یا از بین بردن اسپرم ها از انتقال STD جلوگیری نمی کنند.

۴)کاندومی پلاستیکی بخرید که روی بسته ی آن “محافظت در برابر بیماری” نوشته شده است.

اکثر کاندوم ها پلاستیکی و در محافظت از بیماری های جنسی،موثر هستند.هرچند،کاندوم هایی وجود دارند (که معمولا برچسب “طبیعی” دارند) که از مواد دیگری مانند پوست گوسفند تهیه میشوند.این کاندوم های غیرپلاستیکی ممکن است از بارداری پیشگیری کنند اما نمی توانند از انتقال STD جلوگیری کنند.برای ایمن بودن،مطمئن شوید که روی بسته ی کاندوم،”محافظت در برابر بیماری” نوشته شده است.

۵)از کاندوم به درستی و مداوم استفاده کنید.

کاندوم ها تا زمانی که به درستی استفاده شوند،بسیار موثر و قابل اعتماد هستند.میتوانید آنها را از داروخانه و اکثر مغازه ها بخرید یا از بعضی از بیمارستانها و درمانگاه ها به صورت رایگان دریافت کنید.هرزمانی که رابطه ی جنسی دارید،از کاندوم استفاده کنید.آنها فقط در صورتی عمل می کنند که درست استفاده شوند.

• کاندوم های مردانه روی آلت قرار می گیرند و قبل از دخول پوشیده میشوند.آنها برای رابطه ی جنسی واژینال،دهانی و مقعدی عمل می کنند.با احتیاط بسته را باز کنید(با دندان یا قیچی باز نکنید)آن را به گونه ای قرار بدهید که لایه های تا خوردن در مقابل شما قرار بگیرند.نوک آن را بگیرید و آن را با احتیاط روی آلت بکشید.آن برای داشتن سوراخ یا پارگی بررسی کنید و هرزمانی که احساس کردید پاره شده است،به سرعت آن را در آورید.همچنین،از ماده ای روغنی استفاده کنید تا از پاره شدن آن بر اثر اصصکاک جلوگیری کنید.پس از اتمام رابطه،قبل از این که نعوظ از بین برود،آلت را خارج کنید(همراه با کاندوم) و با احتیاط آن را دور بیاندازید.قطعا از یک کاندوم دوباره استفاده نکنید.
• کاندوم های زنانه نیز در دسترس هستند.کاندوم های زنانه میتوانند قبل از دخول،درست بالای دهانه ی رحم،داخل واژن شوند.کاندوم های زنانه مانند تامپون وارد واژن میشوند.پیدا کردن آنها سخت تر است اما معمولا بیمارستان ها و درمانگاه ها آن ها را دارند.کاندوم های زنانه میتوانند از پلاستیک یا پلی اورتان تهیه شوند.کاندوم های زنانه مخصوصا برای زنانی که میخواهند خودشان مسئول جلوگیری از بارداری یا ابتلا به STD باشند،مفید است.کاندوم های زنانه ی پلی اورتانی میتوانند توسط افرادی که به پلاستیک حساسیت دارند یا افرادی که میخواهند از مواد لیز کننده ی روغنی استفاده کنند،استفاده شوند.

۶)در آن واحد فقط از یک کاندوم استفاده کنید.

هیچگاه از ۲ کاندوم روی هم استفاده نکنید.برای مثال،مردان نباید از ۲ کاندوم روی هم استفاده کنند و کاندوم زنانه و مردانه نباید همزمان در یک رابطه ی جنسی استفاده شوند.استفاده ی همزمان از ۲ کاندوم شانس پارگی آنها را بیشتر می کند و باعث میشود نسبت به استفاده ی مناسب از ۱ کاندوم،کمتر ایمن باشند.

۷)مطمئن شوید تاریخ انقضا کاندوم ها نگذشته باشد.

تاریخ انقضای روی بسته ی کاندوم ها را بررسی کنید.فقط از کاندوم های تاریخ مصرف نگذشته استفاده کنید.امکان پارگی کاندوم تاریخ مصرف گذشته در حین استفاده،بیشتر است.

۸)کاندوم ها را در مکانهای بسیار گرم یا زیر نور آفتاب قرار ندهید.

کاندوم ها زمانی که در مکانهای خنک و خشک مانند کشو های لباس قرار گیرند،کمتر امکان دارد خراب شوند.کاندوم هایی که در مکانهای گرم یا آفتابی مانند ماشین یا کیف پول قرار میگیرند،نیاز دارند که به طور مداوم جایگزین شوند تا در حین استفاده پاره نشوند.

۹)از پوشش های دهانی استفاده کنید.

پوشش های دهانی ورقه های پلاستیکی هستند که از شما حین رابطه ی جنسی دهانی در برابر STD مانند هرپس محافظت می کنند.آنها کمک میکنند تا از بافت های با ارزش دهانتان در برابر عفونت محافظت شود.پوشش های دهانی را میتوانید از هر مکانی که کاندوم میخرید،تهیه کنید.در عوض پوشش دهانی،میتوانید از پلاستیک های ضد باکتری یا کاندوم نیز استفاده کنید.

۱۰)از دستکش های پزشکی استفاده کنید.

از دستکش های لاتکس برای تحریک دستی استفاده کنید.این کار از شما و شریکتان در برابر زخم هایی که ممکن است در دستتان باشد و شما از آنها بی خبر هستید،محافظت می کند زیرا از این راه عفونت میتواند منتقل شود.همچنین میتوان از آنها به جای پوشش دهانی نیز استفاده کرد.

۱۱)از کاندوم روی هر وسیله ی جنسی که در رابطه استفاده می کنید،استفاده کنید.

از کاندوم روی هر وسیله ی جنسی که با شریکتان به اشتراک میگذارید مانند دیلدو،استفاده کنید.بسیاری از STD ها میتوانند از طریق وسایل غیربهداشتی منتقل شوند.پس از استفاده از این وسیله ها،آنها را تمیز و ضدعفونی کنید.میتوان از کاندوم ها روی دیلدو و ویبراتورها نیز استفاده کرد.در هر استفاده و با هر شریک جنسی،از یک کاندوم جدید و تمیز استفاده کنید.بسیاری از وسایل جنسی حاوی دستور العمل های تمیز کردن مناسب هستند که میتوانید از آنها پیروی کنید.

۱۲)از لیز کننده های روغنی روی محصولات پلاستیکی استفاده نکنید.

لیز کننده های روغنی مانند روغن های معدنی یا ژل پترولئوم میتوانند به پارگی کاندوم های پلاستیکی و پوشش های دهانی منجر شوند.فقط از لیز کننده های آبی استفاده کنید.روی بسته ی اکثر لیز کننده ها نوشته شده است که قابل استفاده همراه با کاندوم یا پوشش های دهانی هستند یا خیر.

• بعضی کاندوم ها خودشان دارای لیز کننده هستند.

قسمت سوم

انجام درمانهای پزشکی پیشگیری کننده

۱)واکسن بزنید.

تعدادی واکسن برای چند بیماری که از طریق جنسی منتقل می شوند،در دسترس هستند.این بیماری ها شامل هپاتیت A و B و ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) است.با پزشکتان راجع به واکسینه کردن خود یا کودکتان در سن پیشنهاد شده صحبت کنید تا از سلامت جنسی تان محافظت کنید.

• پیشنهاد شده است که نوزادان واکسن هپاتیت A و B و کودکان ۱۱-۱۲ ساله واکسن (HPV) را بزنند.هرچند،بزرگسالانی که هیچ واکسنی نزده اند،میتوانند با پزشکشان راجع به زدن این واکسن ها صحبت کنند.واکسن HPV برای افراد بالای ۲۶ سال قابل تائید نیست.

۲)ختنه شوید.

بعضی تحقیقات نشان داده است مردانی که ختنه شده اند،کمتر در معرض ابتلا به STD که شامل ایدز است،قرار دارند.اگر مردی هستید که در معرض بالای ابتلا به STD قرار دارید،ختنه کردن را در نظر بگیرید تا خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید.

۳)اگر در معرض خطر بالای ابتلا به ایدز قرار دارید،از Truvada استفاده کنید.

Truvada یک داروی جدید است که به کاهش ابتلا به ایدز کمک می کند.اگر در گروه افرادی که در معرض ریسک بالای ابتلا به ایدز قرار دارند هستید،با پزشکتان راجع به Truvada صحبت کنید.برای مثال،اگر شریکی دارید که ایدز دارد یا کارتان با رابطه ی جنسی است،Truvada میتواند به محافظت از سلامتی تان کمک کند.

• توجه داشته باشد که Truvada به تنهایی برای جلوگیری از HIV کافی نیست.همیشه در طول رابطه ی جنسی با فردی که HIV مثبت است،از کاندوم استفاده کنید حتی اگر از Truvada نیز استفاده می کنید.

۴)از تمیز کردن واژنتان با دستگاه مخصوص این کار پرهیز کنید.

تمیز کردن واژن با دستگاه مخصوص(یا استفاده از مواد شیمیایی یا صابون برای شستن واژن)باکتری های مهم مفیدی که میتوانند به پیشگیری از ابتلا به STD کمک کنند را از بین میبرد.باکتری های موجود در غشاهای مخطی محافظ های مفیدی در برابر STD هستند و باید این باکتری های مفید را سالم نگه دارید.

قسمت چهارم

آزمایش شدن مداوم

۱)نشانه های رایج بیماری های جنسی را شناسایی کنید.

همه ی STD ها علامت ندارند.هرچند،شاخص هایی برای تشخیص این که شما یا شریکتان به STD مبتلا شده اید،وجود دارند.علامت های شایع شامل:

• زخم ها یا جوش هایی اطراف واژن،آلت تناسلی مرد یا مقعد
• درد هنگام ادرار
• درد هنگام رابطه ی جنسی
• بوی غیر معمول یا چرکی ترشحات واژن یا آلت تناسلی مرد
• خونریزی غیر معمول واژینال

۲)بدانید که بسیاری از STD ها قابل درمان هستند.

اگر نگرانSTD  هستید،از مراجعه به پزشک پرهیز نکنید.بسیاری از STD ها کاملا قابل درمان هستند،اگر زودهنگام تشخیص داده شوند.با پزشکتان صادق و باز باشید و راجع به راههای درمانتان با او مشورت کنید.

۳)تعیین کنید که در گروه افرادی که در خطر بالای ابتلا به STD هستند قرار دارید یا خیر.

اگرچه همه باید برای STD به طور مداوم آزمایش شوند،گروه های مشخصی هستند که باید مداوم تر آزمایش شوند.این گروه ها شامل:

• زنان باردار یا زنانی که سعی می کنند باردار شوند
• افرادی که HIV دارند – آنها بیشتر در معرض ابتلا به سایر بیماریهای STD قرار دارند
• افرادی که شریک جنسی HIV مثبت دارند
• مردانی که شریک جنسی مرد دارند
• زنان زیر ۲۵ سال که از لحاظ جنسی فعال هستند – آنها نیازمند آزمایش کلامیدیا مداوم تری هستند
• زنان بالای ۲۱ سال که از لحاظ جنسی فعال هستند – آنها نیازمند آزمایش HPV هستند
• افرادی که بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۵ بدنیا آمده اند – آنها در خطر بالای ابتلا به هپاتیت C قرار دارند
• افرادی که چند شریک جنسی دارند،افرادی که یک شریک جنسی دارند که او چند شریک جنسی دارد،افرادی که از داروهای خاصی استفاده می کنند،افرادی که رابطه ی جنسی محافظت نشده دارند،افرادی که سابقه ی STD یا STI دارند یا والدی دارند که در هنگام تولد STD خاصی داشته اند.

۴)به طورمداوم آزمایش شوید.

اگر در گروه پرخطر قرار دارید هر ۳ تا ۶ ماه و اگر در گروه کم خطر قرار دارید هر ۱ تا ۳ سال آزمایش شوید.هر فردی که از لحاظ جنسی فعال است،در خطر STD قرار دارد،پس حتی اگر فقط۱ شریک جنسی دارید،ایده ی خوبی است که هر چند سال یکبار آزمایش شوید.در محافظت از خودتان و کنار آمدن با مشکل قبل از انتقال یافتن آن به دیگران،شما ریسک انتقال STD را در جمعیت عمومی کاهش میدهید.شما با محافظت از خودتان،از همه محافظت می کنید.آزمایش ها میتوانند در مطب پزشک،یک درمانگاه محلی یا توسط سرویس های آزمایشگاهی خانگی انجام شوند.

• آزمایش مخصوصا زمانی که یک شریک جنسی جدید دارید،مهم است.
• آزمایش برای HIV،سفلیس،هرپس،تریکوموناس،کلامیدیا،سوزاک و هپاتیت B وجود دارد.

۵)نمونه خون،ادرار و مایعات بدن فراهم کنید.

پزشک معمولا با آزمایش فیزیکی و آزمایش ادرار و خون،شما را برای STD آزمایش می کند.اگر زخم یا ترشح واژینال دارید،این مایعات نیز میتوانند برای آزمایش مورد استفاده قرار بگیرند.

۶)شریکتان را آزمایش کنید.

شریکتان را نیز برای دادن آزمایش تشویق کنید.تاکید کنید که این راه بهترین راه برای ایمن نگه داشتن هردوی شماست.این کار به معنی اعتماد نداشتن به او نیست.این کار به سادگی یک تصمیم هوشمندانه است.

۷)اگر به آزمایش نیاز دارید،سرویس های رایگان پیدا کنید.

اگر نمی توانید هزینه ی آزمایش ها را پرداخت کنید یا بیمه ندارید و نگران ابتلا به بیماری های جنسی هستید،به دنبال سرویس های رایگان باشید.مکانهای متفاوتی برای پیدا کردن سرویس های رایگان وجود دارند.بعضی منابع خوب مشورت برای پیدا کردن سرویس های انجام آزمایش رایگان شامل:

• بیمارستان ها
• اینترنت
• مراکز بهداشت و درمان
• درمانگاه ها

۸)خجالت زده نباشید.

هیچ خجالتی در انجام آزمایشات بیماری های جنسی نیست.شما دارید برای سلامت خودتان و اطرافیانتان تصمیم خوب و هوشمندانه ای میگیرید.اگر همه برای STD آزمایش بدهند،این بیماریها کمتر شایع میشوند.شما باید به انجام دادن این کار برای محافظت از جامعه تان افتخار کنید.

۹)بدانید که نمی توانید برای همه ی بیماری های جنسی آزمایش شوید.

برای مثال،HPV در مردان نمی تواند آزمایش شود.حتی اگر پزشکتان به شما بگوید که از سلامت کامل برخوردار هستید،همچنان فکر خوبی است که در هنگام رابطه ی جنسی از کاندوم استفاده کنید.

۱۰)از دستور العمل های پزشکتان پیروی کنید.

اگر پزشکتان می گوید که داشتن رابطه ی جنسی برایتان ایمن نیست،از دستورش پیروی کنید.برای مثال،افرادی که هرپس تناسلی دارند نباید هنگام بروز تاول ها رابطه ی جنسی داشته باشند.فقط هنگامی که پزشکتان اجازه داد،به رابطه ی جنسی ادامه دهید.

• شما و شریکتان نباید تا هنگامی که به طور کامل برای STD درمان نشده اید،رابطه ی جنسی داشته باشید.

۱۱)به همه ی شریک های جنسی تان تشخیص را اطلاع دهید.

اگر STD در شما شناسایی شد،به شریک های فعلی و قبلی تان اطلاع دهید تا آنها نیز اگر خواستند،آزمایش دهند.اگر نمی خواهید شخصا به آنها اطلاع دهید،بعضی مراکز درمانی،سرویس های اطلاع رسانی فراهم می کنند که از طریق آن به افرادی که ممکن است در معرض STD باشند،اطلاع دهند.

بیماری های زنانه

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

مسائلی راجع به سلامت جنسی و مراقبت و بهداشت از واژن و مهبل وجود دارد که بسیاری از زنان به دلیل شرم از پزشک خود سوال نمی کنند و این مسائل برای همیشه مبهم باقی می ماند. لذا در ادامه مطلب به بعضی از این مسائل اشاره خواهد شد و نظر متخصصان در رابطه با آن بیان می گردد.

برای خواندن ادامه متن به ادامه مطلب مراجعه کنید .

1-استفاده از قرص ضد بارداری ممکن است باعث ضعیف شدن میل جنسی شود.

استفاده از قرص ضد بارداری توسط  زنان 100% سبب کاهش میل جنسی می گردد. و این حقیقت نه تنها در مورد زنان در سن باروری صحت دارد بلکه برای زنان یائسه نیز که از این قرص ها برای رفع علائم یائسگی نظیر گرفتگی و نوسانات خلقی استفاده می کنند نیز وجود دارد. و اما راه حل: 

شاید تغییر نوع قرص یا استفاده از فرمولی دیگر می تواند در این زمینه کمک موثری بکند. یا بهتر است از روش های دیگر جلوگیری نظیر IUD یا کاندوم استفاده شود. اگر از این قرص ها برای رفع علائم یائسگی استفاده شود بهتر است با پزشک خود راجع به کاهش مقدار مصرف این داروها سوال کنید. 

2- برای کاهش تاثیرات جانبی قرص های ضد بارداری نظیر تهوع می توانید قرص ها را از طریق واژن وارد کنید.

 وارد کردن قرص از طریق واژن دردناک و آسیب رسان نیست. این بهترین روش برای جلوگیری از تاثیرات جانبی آنها است. به علاوه این روش استفاده از قرص نیز بسیار موثر است و تاثیراتی نظیر تهوع ، سرگیجه ، سردرد ، حساسیت پستان ، درد قاعدگی و....که ناشی از خوردن قرص است را نیز به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.

3- سردرد میگرنی ممکن است باعث افزایش میل جنسی شود و این عمل باعث رفع سردرد و گرفتگی عضله ناشی از قاعدگی می شود.

آمیزش جنسی در هنگام سردرد ممکن است آخرین چیزی باشد که به ذهن خطور می کند و البته جای تعجب نیست که صمیمت و نزدیکی شما در این زمان – با وجود سردرد- افزایش قابل توجهی پیدا کرده است. متخصصان هنوز علت اصلی این واکنش نسبت به سردرد را کشف نکرده اند. ممکن است به دلیل افزایش سطح سروتونین در خون این اتفاق عارض شود. این هورمون در ارتباط با میل جنسی عمل می کند. مطالعات نشان می دهد که در 20% موارد زنانی که سردرد دارند بعد از نزدیکی بلافاصله سردردشان تسکین می یابد. بعضی از زنان نیز برای تخفیف درد قاعدگی از این روش استفاده می کنند. شاید به دلیل آزاد شدن هورمونی خاص در هنگام نزدیکی رحم به حالت استراحت درآمده و دردهای ناشی از گرفتگی عضله تخفیف می یابد. 

4- اجتناب از آمیزش جنسی سبب می شود که نزدیکی های بعدی دردناک تر احساس شود.

 بعضی از زنان تصور می کنند که اجتناب از آمیزش جنسی و استراحت مهبل ، بهترین راه حل برای آمیزش های دردناک است. در حالیکه متخصصان دقیقا خلاف این ادعا را درست می دانند. البته داشتن درد در هنگام آمیزش نیز معمول و نرمال نیست و اغلب به دلیل عدم توانایی همسر در تحریک کافی اتفاق می افتد. در مواردی دیگر ، به دلیل خشکی واژن (به دلیل تغییرات هورمونی)در بعضی از مراحل مثل یائسگی و شیردهی، ممکن است آمیزشی دردناک را تجربه کنید. استفاده از کرم استروژن یا محصولات روان کننده در محل واژن باعث رفع درد ناشی از تغییرات هورمونی می شود.

5- آمیزش جنسی در دوران قاعدگی سبب افزایش خطر ابتلا به بیماری های قابل انتقال از طریق مقاربت می شود.

احتمال باروری ناشی از آمیزش در زمان قاعدگی بسیار کم است  ولی احتمال ابتلا به عفونت در این زمان حداکثر است. زیرا به دلیل تغییر در تعادل اسید و باز ناحیه واژن در زمان قاعدگی احتمال تکثیر باکتری افزایش می یابد. به طور نرمال ناحیه واژن یا مهبل محیطی اسیدی دارد(محیطی که باکتری ها نمی پسندند)، در حالیکه در زمان قاعدگی به دلیل افزایش PH خون، محیطی قلیایی در محل واژن یا مهبل ایجاد شده که شرایط را برای رشد باکتری افزایش می دهد. لذا در صورتی که از سلامت جنسی همسر خود به طور 100% مطمئن نیستید بهتر است همیشه از کاندوم استفاده کنید.

6- پوشیدن لباس زیر از جنس پنبه و تعویض مواد شوینده نقش موثری در کاهش التهاب ممهبلی دارد.

التهاب مهبلی سبب خارش، سوزش و ترشح واژن می شود و بهترین روش برای مقابله با این التهاب پوشیدن لباس از جنس پنبه و تعویض ماده شوینده است. عدم استفاده از صابون های معطر، دئودورانت(ضد بو)درونی و یا سایر محصولات معطر در این ناحیه نیز بسیار مهم است. و اگر با این روش ها التهاب و علائم آن برطرف نشد ممکن است این مشکل ناشی از عفونت با منشا مخمر یا کپک باشد(نوعی بیماری قابل انتقال از طریق مقاربت) که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

7- برای جلوگیری از بی اختیاری در دفع ادرار بهتر است از تامپون استفاده نکنید.

بدلیل فشاری که تامپون به میزراه وارد می کند می تواند به عنوان مانع عمل کند و باعث کنترل تراوش و چکه ادرار شود. استفاد ه از این روش کنترل در بعضی ازمواقع مثل ورزش که احتمال تراوش ادرار وجود دارد خوب است. اما نباید به صورت عادت درآید و همچنین بهتر است بلافاصله بعد از تمام شدن کار(مثلا ورزش) سریعا برداشته شود. زیرا تامپون سبب خشک شدن واژن می گردد و این اتفاق سبب بروز پارگی و شکاف میکروسکوپی در این بخش و ورود عفونت به آن می شود. لذا برای مقابله با تراوش ادرار بهتر است از محصولات دیگری استفاده شود.

8- مقاربت جنسی سبب افزایش خطر ابتلا به عفونتهای کپکی بازگشتی و مکرر نمی شود اما مقاربت دهانی ممکن است چنین تاثیری داشته باشد.

 مطالعات نشان می دهد که مقاربت جنسی سبب انتقال عفونت کپکی نمی شود واین مسئله شاید بدلیل پاسخ ایمنی زنان به کپک یا مخمر باشد. اما از طرفی ثابت شده است که زنانی که مقاربت دهانی دریافت می کنند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت هستند. البته عدم توازن هورمونی ، سطح بالای قندخون، بعضی از آنتی بیوتیک ها ، قرص های ضدبارداری و استرس نیز می تواند سبب عفونت کپکی شود.

9- استشمام رایحه ای مشابه ادرار در محل زهار(آلت تناسلی زنان) به معنای وجود ادرار نیست.

بلکه ممکن است ناشی از تعریق باشد. تراوشات غدد تعریق ترکیبی مشابه ادرار دارد ولذا بعضی از زنان که به خصوص تعریق فوق العاده ای دارند بویی مشابه بوی ادرار در محل زهار خود احساس می کنند و لذا گمان می کنند که ممکن است مشکل عدم کنترل ادرار داشته باشند. در حالیکه چنین نیست. بهترین راه حل شست و شوی مرتب محل زهار است. همچنین  بهتر است از مصرف شورت های پلاستیکی و جوراب شلواری اجتناب کنید زیرا سبب افزایش گرما و احتمال تعریق می شود. اگر با این روش ها بو برطرف شد پس دلیل آن تنها تعریق بوده در غیر این صورت بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

مطالب پیشنهادی

ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

سادیسم چیست؟

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

سادیسم و ناهنجاری های جنسی معمولاً متاثر از عدم تعادل بین نیازهای جنسی و ارضای آنها و نیز افکاری بیمار گونه می باشد که به طرق مختلف در زندگی افراد نمایان و باعث ناهنجاریهای بسیاری در زندگی فردی و اجتماعی میگردد. شرایط محیطی و نبود آموزشهای صحیح باعث گسترش روز افزون افراد مبتلا به این عارضه شده است.

کسانی که از سادیسم و ناهنجاریهای جنسی رنج می بردند در زندگی خود انواع شکستها را تجربه میکنند و بدلیل داشتن افکاری پریشان که صرفاً آب و رنگی جنسی دارد به خود و جامعه ای که در آن حضور دارند صدمات جبران ناپذیری می زنند.

از مهمترین نشانه های سادیسم و ناهنجاریهای جنسی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- نگاه کردن و خیره شدن هوس آلود بصورت مستمر به جنس مخالف و برانداز کردن قسمتهای مختلف اندام افراد در معابر، اماکن عمومی و میهمانی ها و تعریف و تمجید از آن اندامها در ذهن.

اینگونه افراد با نگاه های سنگین خود موجبات ناراحتی دیگران را فراهم کرده و سبب نا امنی اجتماعی میگردند. انسانی که از سلامت فکری برخوردار است هیچگاه به خود اجازه نمی دهد که جنس مخالف را کالایی برای لذت بخشی و هوسرانی بشمار آورد. یک انسان متمدن تا قبل از ازدواج خویشتن داری نموده و امیال جنسی و ارضای آنها را پس از ازدواج فقط محدود به همسرش میکند.

۲- داشتن افکار مداوم پیرامون برقراری رابطه جنسی. کسانی که بیش از حد و بصورت همیشگی در ذهن خود به مسئله رابطه جنسی میپردازند گویی چیز مهمتری در زندگی آنها وجود ندارد.

۳- استفاده از الفاظ رکیک و فحاشی جنسی.

۴- حسادتهای جنسی. کسانی که به رابطه عاشقانه بین دو نفر حسد می ورزند و سعی در تخریب و سنگ اندازی در آن رابطه را دارند به نوعی گرفتار سادیسم جنسی می باشند. این گونه افراد از اینکه جایگزین رقیب عشقی خود شوند لذت بیمار گونه ای میبرند.

۵- متلک ها و مزه پرانیهای جنسی. عبارت است از گفتن جملاتی غیر اخلاقی به جنس مخالف که معمولاً تعابیر جنسی و ناراحت کننده دارند.

۶- خود ارضایی. عمل وسواس گونه لذت بردن از خود و ارضای جنسی بدین شیوه میتواند یکی از نشانه های سادیسم جنسی باشد.

۷- تفکرات برقراری رابطه جنسی با محارم، آزار جنسی کودکان و سوء استفاده جنسی از آنها.

۸- تعرض، توهین، بد رفتاری و ایجاد محدودیت برای افراد صرفاً به این دلیل که آنها ممکن است دچار انحرافات جنسی باشند. متهم کردن دیگران بر اساس توهمات و حدس های بی اساس. این دسته از مبتلایان به دلیل وجود کمبودها و گره های زیاد در زندگی خود اقدام به آزاد و اذیت افراد می نمایند.

۹- بازدید تصاویر، فیلمها و سایتهای جنسی، گپ های جنسی در چت روم ها، به نمایش گذاردن اندام از طریق وب کم، استفاده از تلفن برای گفتگوهای جنسی با افراد غریبه.

۱۰- برقراری روابط جنسی غیر متعارف همراه با صدمه رساندن و جراحات به خود یا طرف مقابل از قبیل بریدگی، بستن دست و پا، شلاق زدن و ضربه زدن.

۱۱- تمایل به برقراری رابطه جنسی با افراد گوناگون با وجود داشتن همسر. خیانت و تنوع طلبی. رابطه جنسی با روسپیان، تجاوزات جنسی. برقراری تماس بدنی و چسبیدن به دیگران در محیطهایی مانند مترو، اتوبوس،…

۱۲- همجنس بازی. عبارت است از برقراری روابط جنسی با همجنس خود.

۱۳- شک کردن های زیاد و بی مورد به همسر و باز خواستهای وسواس گونه. در این شرایط فرد بطور مداوم تصور میکند همسرش در حال خیانت و برقراری رابطه جنسی با اشخاص دیگر است.

۱۴- برخی خیالپردازی های جنسی همانند رابطه جنسی گروهی و یا سهیم کردن شریک جنسی با فردی دیگر. تصور اینکه شریک جنسی در حال برقراری رابطه جنسی با فردی دیگر است. این یکی از ویران کننده ترین موارد سادیسم جنسی بشمار میرود.

۱۵- برقراری رابطه جنسی با حیوانات. که حتی تصور آن شان انسان را به پایین ترین سطح خود می رساند.

۱۶- آرایش های بسیار غلیظ، استفاده از لباسهای تحریک کننده و نامناسب به قصد جلب توجه و ظاهرسازی هایی که جاذبه جنسی را به نمایش بگذارند.

طبیعی است که برخی از موارد فوق نشانگر سادیسم جنسی حاد و برخی دیگر از شدت کمتری برخوردارند. کسانی که نشانه های فوق را دارند باید برای رهایی از تاثیرات مخرب فردی و اجتماعی این بیماری به متخصصین روانکاو مراجعه و با بهره گیری از روشهای درمانی اقدام به معالجه خود کنند.

برخی از اقداماتی که میتوان برای درمان انجام داد:

• زدودن افکار نامعقول جنسی، کنترل و پالایش تصورات ذهنی.

• مطالعه و بالا بردن سطح آگاهی.

• ازدواج هوشمندانه و زندگی عاشقانه.

• ورزش.

• شرکت در فعالیتهای سالم اجتماعی.

• ارتباط با خدا و روی آوردن به معنویات.

• برقراری ارتباط با افراد سالم و یافتن دوستان مفید.

• خویشتن داری.

سادیسم جنسی عوارض کوتاه مدت و طولانی مدت فردی-اجتماعی دارد از جمله:

• تقلیل قوه تفکر

• عارضه های عصبی و روانی

• افزایش بیماریهای جنسی

• افسردگی

• برهم خوردن روابط و شکست در ازدواج

• کم شدن حافظه و فراموشی

• نا امنی اجتماعی

• طرد شدگی

• رواج روابط نامشروع

• عقب ماندگی اجتماعی

رابطه جنسی نیز همانند سایر نیازهای بشر باید امری طبیعی تلقی گردیده و به نحوی مطلوب ارضاء و برآورده شود ولی فقط با ساز و کاری که خداوند تعیین نموده که همان ازدواج و تشکیل خانواده است. فراهم نبودن بستر مناسب برای ازدواج و نیز هرگونه ارضای نامتعارف این میل و نیز نادیده گرفتن آن میتواند به بحران جنسی در یک جامعه تبدیل شود.

فشارهای جنسی ناشی از عدم ازدواج بموقع به فرد و اجتماع لطمات زیادی خواهد زد. مسائل جنسی باید از سنین پایین آموزش داده شود تا افراد با آگاهی کامل با این مسئله برخورد کنند و از خطرات جسمی-روانی آن در امان باشند.

منبع : mardoman.net

 مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

رابطه ی جنسی و هپاتیت

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

هپاتیت های ویروسی B و C از بیماری های بسیار جدی کبد محسوب می شوند که می توانند از طریق روابط جنسی هم از فردی به فردی دیگر منتقل شوند.

حدود 450 میلیون نفر در جهان به هپاتیت B و حدود 200 میلیون نفر مبتلا به هپاتیت C هستند! این درحالی است که گروهی از این افراد اصلا از بیماری خود خبر ندارند و به راحتی آن را به دیگران منتقل می کنند. این بیماری در برخی موارد حتی می تواند منجر به سرطان کبد شود! پس چگونه می توان در مورد آن پیشگیری کرد؟

حمله به دستگاه تصفیه بدن!

بیماری هپاتیت کبد را درگیر می کند. بافت کبد در گوشه سمت راست خارجی شکم قرار دارد و وجود التهاب در آن مانع از عملکرد طبیعی کبد می شود. کبد در حالت طبیعی به عنوان دستگاه تصفیه بدن شناخته می شود. درواقع تمام سموم در آنجا تصفیه شده و بعد از کلیه دفع می شوند. پروتئین ها و مواد قندی نیز در کبد متابولیزه می شوند و حتی فاکتورهای انعقادی در کبد ساخته می شوند.

وقتی این عضو دچار مشکل می شود طبیعی است که هر یک از این عملکردها مختل و بدن دچار سوء مدیریت کبد شود. هپاتیت به معنای التهاب کبد است. این التهاب می تواند در اثر برخی بیماری های غیر عفونی از جمله بیماری های داخلی، بعضی بیماری های روماتیسمی، بالا رفتن میزان سموم در بدن و... ایجاد شود. حتی کسانی که بیش از حد الکل یا دارو مصرف می کنند ممکن است دچار التهاب کبد شوند.

با این حال منظور از هپاتیت بیشتر هپاتیت ناشی از بیماری های عفونی است. ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و انگل ها می توانند کبد را درگیر کنند. گاهی اوقات نیز کبد در جریان بیماری های عفونی عمومی از جمله سرخک، سرخجه، آبله مرغان و ... نارسا می شود. با این حال آن چه که در اصطلاح عموم هپاتیت شناخته شده است بیشتر هپاتیت های ویروسی الفبایی A، B، C، D، E و ... هستند که اهمیت شان از سایر ویروس ها بیشتر است.

کدام هپاتیت با رابطه جنسی منتقل می شود؟

انتقال هپاتیت معمولا از 2 طریق عمده صورت می گیرد. برخی از این ویروس ها مثل ویروس هپاتیت A و E از طریق آب و غذای آلوده منتقل می شوند. یعنی فرد در اثر زندگی در یک محیط غیر بهداشتی، خوردن آب و غذای آلوده یا تماس با فرد مبتلا به این بیماری، گرفتار می شود

گروه دیگری از هپاتیت ها نیز از طریق خون و فرآورده های آن و رابطه جنسی منتقل می شوند.

سردسته این ویروس ها هپاتیت B و C هستند. یک روش انتقال آنها هم آغشته شدن پوست آزرده بدن با خون آلوده به این ویروس است. طبیعی است این نوع انتقال می تواند در بیمارستان برای کادر پزشکی رخ دهد یا از یک زن به شوهر یا برعکس یا از طریق مادر به جنین منتقل شود. استفاده از روش های غیربهداشتی در آرایشگاه ها، سوراخ کردن گوش، تاتو کردن پوست، حجامت غیر استاندارد و استفاده از سرنگ های چندبار مصرف نیز می تواند شخص را در خطر این بیماری قرار دهد.

واکسن هپاتیت B فراموش نشود!

اکنون در دنیا حدود 450 میلیون نفر به هپاتیت B و کمتر از 180 تا 200 میلیون نفر به هپاتیت C مبتلا هستند. بدی این ویروس ها این است که می توانند مزمن شوند و تا پایان عمر فرد را درگیر کنند. خوشبختانه هپاتیت B دارای واکسن است و هم اکنون تزریق آن در کل دنیا و کشور ما برای کودکان انجام می شود بنابراین می توان به تدریج انتظار داشت که این ویروس دیگر در نسل های بعدی دیده نشود اما هپاتیت C واکسن ندارد.

هپاتیت B یکی از مهم ترین ویروس های کشور محسوب می شود. این ویروس از چند دهه قبل از طریق مادران باردار به نوزادان منتقل می شد و همین موضوع باعث ماندگاری ویروس در جامعه شده بود. زمانی در برخی قسمت های کشور حدود 10 درصد از افراد به آن آلوده بودند اما امروزه کمتر جایی را می توان یافت که نزدیک به یک درصد از افراد مبتلا در آن وجود داشته باشند بنابراین بیماری در حال عقب نشینی و ریشه کن شدن است.

هیچ کس 2 بار هپاتیت A نمی گیرد!

ویروس هایی که از طریق آب و غذا منتقل می شوند مثل ویروس هپاتیت A و E دوره نهفته شان در حد 2 تا 8 هفته است.این ویروس بعد از ورود به بدن جایگاه خود را در کبد پیدا می کند و معمولا بیماری به شکل حاد خود را نشان می دهد.

یعنی فرد دچار بی حالی، بی اشتهایی، تهوع، زرد شدن چشم ها و درد شکم می شود. این علائم حدود 1 تا 2 هفته و حداکثر 4 هفته باقی می مانند. بعد از این فرد جان سالم بدر می برد و بیماری برای همیشه از بدن بیرون می رود. یعنی یک فرد برای بار دوم مبتلا به هپاتیت A و E نمی شود.

ویروسی که می تواند منجر به سرطان کبد شود!

ویروس های هپاتیت B و C گاهی اوقات می توانند بی علامت باقی بمانند و بیماری تشخیص داده نشود بنابراین ممکن است فرد به سمت سیروز و نارسایی کبد برود. حتی گاهی لازم می شود پیوند کبد انجام دهیم و شاید فرد دیگر نتواند کیفیت زندگی عادی خود را داشته باشد.

ویروس هپاتیت B معمولا در عمق سلول های کبد جایگزین می شود و می تواند تغییراتی در کبد ایجاد کند که حتی منجر به سرطان کبد شود. حتی می تواند راهی را برای ویروس هپاتیت D باز کند که نوع خطرناک تر است و مشکلات فرد را بیشتر کند بنابراین مبارزه با این ویروس ها در تمام جوامع بسیار اهمیت دارد.

ممکن است فکر کنید فقط سرما خورده اید!

دوره کمون ویروس هپاتیت B و C که از طریق جنسی یا خون منتقل می شوند طولانی تر است. یعنی بعد از تماس با ویروس حدود 2 تا 6 ماه طول می کشد تا علائم ظاهر شوند. بسته به شرایط فرد ممکن است بیماری خیلی ملایم باشد و فرد فکر کند سرماخورده است اما بعد از یکی دو هفته بیماری مزمن می شود و ویروس داخل بدن می ماند. بعد از این ممکن است ماه های بعد، سال های بعد یا حتی چندین دهه بعد ویروس مجددا در بدن فعال شود و علائم حاد هپاتیت را ایجاد کند.

اما کسانی که از طریق مادران شان در زمان بارداری به هپاتیت مبتلا می شوند معمولا چون بدن شان در کودکی ضعیف است و قادر به تشخیص پروتئین های خودی از غیر خودی ها نیست، ویروس را جزو خودی ها می پندارد و در برابرش هیچگونه دفاعی نشان نمی دهد بنابراین معمولا تا آخر عمر ویروس در بدن باقی می ماند. یعنی ویروس کار خود را می کند و بدن هم کار خود را و نوعی زندگی مسالمت آمیز با هم پیدا می کنند!

وقتی فرد در بزرگسالی دچار هپاتیت B می شود 90 درصد امکان دارد همان علائم هپاتیت A یعنی درد شکم، تهوع، استفراغ، بی حالی و احیانا زرد شدن چشم را نشان دهد. بعد از یک زمان 2 تا 3 ماهه نیز ممکن است بیماری کاملا فروکش کند یا اینکه مزمن شود.

درواقع وقتی ویروس بیشتر از 6 ماه در خون باقی می ماند می گوییم هپاتیت مزمن شده است. این افراد بیشترین مشکلات بهداشتی را ایجاد می کنند و از طریق روابط جنسی، مادر به جنین یا انتقال خون باعث ماندگاری ویروس در جامعه می شوند. یعنی ممکن است از لحاظ بالینی هیچ علامتی نداشته باشند و کبدشان خیلی آزرده نشده باشد اما انتقال دهنده ویروس باشند.

این ویروس تا آخر عمر در بدن باقی می ماند

برای درمان بیماران ویروس نوع B شرایط خاصی وجود دارد. وقتی ویروس و بدن بیمار با یکدیگر زندگی مسالمت آمیز دارند و ویروس در عمق سلول های کبد جایگزین شده است، واقعا امکان دسترسی دارو به آنجا نیست و نیازی هم به درمان وجود ندارد. درمان ها نیز در این زمینه موفقیت آمیز نیستند.

در این مواقع حداکثر 50 درصد از تعداد ویروس را می توانیم در بدن کاهش دهیم اما اگر ویروس به حالت حمله ای برسد، تعدادش در بدن زیاد شود و آثار تخریب و نارسایی کبد را ببینیم می توان با استفاده از داروهای موثر ویروس را وادار به عقب نشینی کرد. اینکه بتوانیم ویروس را کاملا از بدن خارج کنیم درواقع یک شعار رویایی و ایده آل پزشکی است. می توانیم تعداد ویروس را به حدی برسانیم که قادر نباشد مشکلات بیشتری برای کبد ایجاد کند.

در مورد هپاتیت C نیز همین طور است. مدت درمان ممکن است سال ها طول بکشد. درواقع این موضوع بستگی به شرایط زمینه ای بیمار، پاسخ بدن به دارو و میزان مقاوت ویروس دارد. این افراد باید حداقل هر 3 ماه یک بار به پزشک مراجعه کنند تا ارزیابی شوند و مشخص شود بیماری روی خط بهبود است یا در حال پیشرفت است.

رابطه شستن دست و هپاتیت

برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری ها باید حتما دست های مان را قبل از خوردن غذا با آب و صابون بشوییم و از آب و مواد غذایی نامطمئن استفاده نکنیم. همچنین باید از بی بند و باری های جنسی خودداری کرده و از وسایل پیشگیری کننده استفاده کنیم. علاوه براین، تمامی واکسن ها از جمله واکسن هپاتیت B را باید تزریق کرده باشیم و البته از وسایل مخاطره آمیز مثل تیغ، سرنگ و ... به صورت مشترک استفاده نکنیم و همیشه از بهداشتی بودن آنها مطمئن شویم.

منبع: مجله سیب سبز

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست