مردم از ازدواج موقت می گویند

http://maktoobshop.com/

«جوان ها از صیغه استفاده نمی کنند چرا که راه های خودشان را دارند و برای ارتباط با هم دنبال ازدواج موقت نمی روند.»اینها حرف های زنی ۴۶ ساله است. زهرا حق دوست که کارشناس ارشد روان شناسی است، می گوید با چند پسر جوان صحبت کرده و دیده که چطور نشر خبر مربوط به ترویج ازدواج موقت بازخورد منفی در میان آنها داشته است.

او می گوید؛ «دخترها به خاطر مسائلی که تا قبل از این هم با آن مواجه بوده اند تن به چنین کاری نمی دهند و پسران هم همین طور.» به عقیده این روان شناس شاید آنقدر رابطه میان دختران و پسران غیرجنسی و کم رنگ شده است که آنها دلیلی نمی بینند برای آشنا شدن با یکدیگر از چنین ابزاری استفاده کنند.

به گفته این روان شناس با ترویج ازدواج موقت خانواده ها تا مرز فاجعه جلو می روند. برای اینکه بیشترین مشتری های ازدواج موقت مردان متاهل هستند. او با اشاره به مبنای تاریخی ازدواج موقت یا همان صیغه به ضرورت آن در دوران جنگ اشاره می کند و با توجه به بی شوهر ماندن زنان در آن دوران این موضوع را ضرورتی مقتضی آن زمان تعریف می کند.

به عقیده وی باید دید چقدر جوان های جامعه آمادگی پذیرش این موضوع را دارند و شاید این موضوع اصلاً برای آنها جالب هم نباشد. اما زنی ۷۴ ساله و خانه دار می گوید که این مساله را حتی امثال من هم که سن بالایی دارند قبول ندارند. او معتقد است که این کار نوعی بی بند و باری است.

به نظر وی در این کار از زنان سوء استفاده می شود و بعد از مدتی وقتی کار به جدایی کشید این زنان هستند که آسیب بیشتری به آنها وارد می شود و سرخورده می شوند.» اما عقیده این مادربزرگ ۷۴ ساله ، بر خلاف نظر رهام است؛ «ازدواج موقت پیشنهاد خوبی است چون قبل از ازدواج دائم فرد یک تجربه خوب خواهد داشت و این تجربه با یک دوستی معمولی، فرق می کند.» البته رهام نمی خواهد با همان دختری که صیغه می کند، ازدواج دائم کند. ولی در ازدواج موقت هم تعهد برایش مهم است؛ «در دوستی ساده میان دختر و پسر یک تعهد قانونی وجود ندارد اما ازدواج موقت کمی کنترل شده و رسمی تر است.»

احمد آقای ۵۸ ساله که صاحب یک سوپرمارکت است، با صیغه موافق است اما نه برای دختران جوان؛ «ازدواج موقت برای زن هایی است که یک بار ازدواج کرده اند و شوهرشان را به هر دلیلی از دست داده اند و سرپرست و منبع درآمدی هم ندارند.

این زن ها برای اینکه مجبور به تن دادن به هر کاری نشوند می توانند ازدواج موقت بکنند. اما اگر این نظر در جامعه انتشار پیدا کند و قانونی شود ممکن است از برخی از دخترهای جوان و مجرد در این میان سوء استفاده شود.»

زن ۵۰ ساله یی که خانه دار است اما ازدواج موقت را کاملا رد می کند و آن را بی بند و باری رسمی می نامد. او با اشاره به مطلبی که همان روز در یکی از روزنامه های صبح در صفحه ویژه ازدواج موقت* خوانده است، می گوید؛ « امروز در یکی از روزنامه ها خواندم که در دفترخانه یی افراد برای صیغه به هم معرفی می شوند و در این میان زنان یائسه به گفته دفتردار آن دفترخانه به پسران جوان و بی پول معرفی می شوند. این نگاه یک نگاه کاملاً جنسی و کالایی به زنان است که عامل باروری را در آنها حتی ملاکی برای صیغه در نظر می گیرند.

این نگاه، نگاه خیرخواهانه یی نیست و نه تنها حرمت زن را می شکند و پایه های خانواده را سست می کند بلکه بی بند و باری را هم زیاد خواهد کرد.» نگار ۱۹ ساله هم مخالف ازدواج موقت است؛ «مردانی هستند که با وجود داشتن خانواده باز هم به دنبال صیغه هستند و در صورت قانونی شدن این نوع ازدواج آنها نیز به کارشان وجهه قانونی می دهند و به این ترتیب زندگی خانواده های بسیاری از هم می پاشد.»

به عقیده او برای جوانان نیز این طرح چندان نمی تواند کارآمد باشد و البته انتخاب انجام ازدواج موقت در میان جوانان بیشتر به عقیده خود آنها بستگی دارد اما به هر حال در این طرح با زنان مانند یک کالا برخورد می شود و به آنان آسیب وارد می شود و حتی اگر رابطه سالمی هم میان دو نفر وجود داشته باشد نگاه جنسی وارد رابطه شده و تنها کام گرفتن در یک رابطه نمود پیدا می کند.» این نگاه را می توان در روشنک ۲۲ ساله هم دید.

او که با عصبانیت می گوید شدیداً با این کار مخالف است به شدت از مطرح کردن عمومی چنین طرحی گلایه دارد؛ «با قانونی شدن این مساله قبح خیانت به همسر از میان می رود و اگر تاکنون این کار برای عده یی قباحت داشته است از حالا به بعد دیگر مردان متاهل بسیاری نیز جسارت این کار را پیدا می کنند و با خیال راحت دست به ازدواج موقت می زنند.»

مادر ۵۱ ساله روشنک هم معتقد است که ازدواج موقت به هیچ وجه طرح جالبی نیست چرا که فرهنگ ما را ندیده گرفته است. او ادامه می دهد؛ «تاکنون شنیده ایم که قانون باید یک قدم از فرهنگ جامعه جلوتر باشد نه اینکه هنوز اصلاً فرهنگ رابطه دختر و پسر چندان جانیفتاده ما بیاییم و یک دفعه دو پله هم بالاتر برویم و کار را به ازدواج موقت بکشانیم. این چه قانونی است که فرهنگ ما را می خواهد نادیده بگیرد؟»

نگرانی برای سرنوشت کودکان حاصل از ازدواج موقت، مساله دیگری است که یک دانشجوی مددکاری به آن اشاره می کند؛ «ترویج بی بندوباری توسط ازدواج موقت که سر جای خود، اما در این میان با کودکان بی هویتی که احتمالاً حاصل این ازدواج ها خواهند بود چه باید کرد؟ آیا سرنوشت این کودکان مهم نیست؟ چرا تنها به صورت مساله می اندیشیم؟ به فرض هم که مساله نیاز جنسی مرتفع شد برای مساله بعدی که احتمالاً متولد شدن کودکانی است که از هیچ حقی برخوردار نیستند چه راهکاری می اندیشیم ؟» حرف های افرادی که تن به ازدواج موقت داده اند هم شنیدنی است.

گلناز، ۱۸ ساله بود که ازدواج دائم کرد و ۳ سال پیش با داشتن یک فرزند از همسر خود جدا شد. او که حالا ۳۵ سال دارد پس از جدایی از همسر خود به ازدواج موقت یک مرد متاهل درآمده است. گلناز می گوید؛ «همسر اول من هیچ محبتی به من نشان نمی داد. از پول خرج کردن می ترسید. هیچ وقت قدر کارها و زحمت های من را نمی دانست. اما از وقتی که با این آقا صیغه کرده ام، می فهمم که طعم کلام محبت آمیز و عاشقانه چقدر شیرین است.»

او که برای فرار از محیط نامطلوب خانه در سن ۱۸ سالگی تن به ازدواج داده است، اضافه می کند؛ «تنها مساله عشق و محبت نبود که مرا به این کار واداشت، بعد از جدایی از همسر اولم، پدر و مادرم مرا طرد کردند. مگر من چقدر می توانستم در منزل دوستانم زندگی کنم؟ به هر حال باید سر پناهی برای خود می ساختم.»

حسین هم یک مرد ۵۶ ساله با دو همسر دائم و موقت است، مردی که به گفته خودش همسر اولش را دوست دارد اما از لحاظ جنسی با او ارضا نمی شود و برای همین با یک زن دیگر ازدواج موقت کرده، یک ازدواج موقت ۹۹ ساله. او در پاسخ به اینکه چرا به جای عقد دائم، صیغه کرده یی، می گوید؛ «برای اینکه دوست دارم از لحاظ اخلاقی به همسری متعهد باشم که عاشقانه با او ازدواج کردم و نه به کس دیگری.

هر چند که برای همسر موقت خودم هم احترام قائلم اما عشق چیز دیگری است،» و وقتی از او سوال می شود این چه عشقی است که مرز قانونی ندارد؟ می گوید؛ «عشق به سبک خودم،» این روزها، ازدواج موقت بحث داغ همه جمع های بیشتر از دو نفره است. اما آنچه کمتر شنیده شده و منعکس شده سخنان این زنان و مردانی است که ترویج ازدواج موقت در جامعه تاثیر مستقیمی بر زندگی آنها خواهد داشت. چه مجرد باشند و چه متاهل.

http://maktoobshop.com/

پا نوشت

اشاره این خانم به صفحه ویژه ازدواج موقت در روزنامه هم میهن، مورخ یکشنبه ۲۰ خرداد ۸۶ مطلبی با «عنوان ازدواج موقت کسب و کار ما است» است.

نیلوفر انسان

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

با چه زنان و مردانی نمی توان ازدواج کرد؟

***  با هم ببینیم   ***

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

ازدواج نهادی مدنی در حقوق ایران است که علاوه بر این که واجد آثار حقوقی و مدنی زیادی می باشد از نظر دینی هم امری بسیار پسندیده بوده و دارای آثار معنوی و اخروی نیز هست . لذا مجرد ماندن و ترک این شیوه ی حسنه مذمت ( سرزنش ) شده است و چنانچه فردی به خاطرازدواج نکردن مرتکب گناه شود تجرد وی ، حرام خواهد بود . به همین دلیل آشنا بودن با قواعد حاکم بر این نهاد، امری لازم است . یکی از این قاعده ها موضوع ممنوعیت نکاح با بعضی افراد است .

لذا باید با کسی ازدواج کرد که از نظر شرعی و قانونی برای آن مانعی وجود نداشته باشد. در این بحث ذیلاً به بررسی موضوع ممنوع بودن ازدواج با گروهی از زنان و مردان می پردازیم که درقانون مدنی ایران آن را جزء " موانع نکاح " شمرده اند.

از دیدگاه مقررات ایران مانع نکاح در پنج دسته جای می گیرد:

1- ناشی ازخویشاوندی نسبی

2- ناشی از خویشاوندی سببی

3- ناشی از خویشاوندی رضاعی

4- موارد متفرقه

5- رعایت مصالح کشور

الف – موانع ناشی از خویشاوندی نسبی ( خونی):

1- ازدواج با پدر و اجداد پدری و با مادر و جده ها ی مادری.

2- ازدواج با فرزندان و نوه ها و نتیجه ها ، هرچه قدر که پایین تر برود.

3- ازدواج با برادرو خواهر و اولا د و نوه ها و نتیجه های آنان.

4- ازدواج با عمه ، خاله ، عمه و دایی هایی خود و عمه و خاله و عموها و دایی ها ی پدر و مادر و اجداد .

ب – موانع ناشی از خویشاوندی سببی:

1- مرد نمی تواند با مادر و نیز جده های زن خود و نیز مادر و جده های رضاعی زن خود ازدواج کند و این حرمت، ابدی است . یعنی اگر مردی فقط برا ی چند دقیقه با زنی حتی ازدواج موقت نماید و حتی آنها همدیگر را هم نبینند این محرمیت حاصل شده و آن مرد با مادر و جده های نسبی یا رضاعی همسر فعلی یا سابق خود برای همیشه محرم است .

2- زن نیز نمی تواند با پدر و اجداد نسبی یا رضاعی شوهر خود ازدواج کند و تفصیل آن نیز مانند مورد بالا درباره زن نیز صادق خواهد بود.

3- زن پدر یا اجداد نسبی یا رضاعی انسان برای همیشه بر وی حرامند . لذا اگرزنی ولو چند دقیقه نیز به عقد مردی درآید و بعد هم جدا شود برای همیشه به پسر و نوه و نتیجه های آن مرد حرام خواهد بود.

4- عروس نیز برای همیشه به پدر شوهر و اجداد شوهرش حرام است.

تذکر : محرمیت حاصله از ازدواج های یاد شده هم خاص ازدواج دائم است و هم شامل ازدواج موقت می شود . وجود رابطه زناشویی لازم نیست و صرف جاری شدن صیغه نکاح ، کافی برای این محرمیت خواهد بود.

5- اگر مردی با زنی ازدواج کند وآن زن ، دختر یا دخترانی از شوهر قبلی اش داشته باشد ، تا زمانی که این زن در عقد مرد است این دختران نیز با پدر خوانده شان محرم هستند واگربین زن وشوهر مزبور، رابطه زناشویی واقع نشده باشد پس از جدا شدن ، مجدداً این دختر بر پدرخوانده سابقش نامحرم خواهد بود و می تواند با وی ازدواج کند اما اگر بین زن و شوهر مزبور رابطه زناشویی رخ داده باشد دختر زن به پدر خوانده یا همان شوهر مادرش برای همیشه محرم است و جدایی مادر نیز نقشی دراین میان نخواهد داشت.

6- کسی نمی تواند همزمان با دو یا چند خواهر ازدواج کند. لذا اگر مردی با زنی ازدواج نماید ، تا زمانی که از وی جدا نشده نمی تواند با خواهرش ازدواج کند که البته دراین مورد خواهر زن ، محرم شرعی که ملزم به رعایت حجاب نیست نخواهد بود بلکه از این جهت نامحرم است.

تذکر : اگر مردی زنش را طلاق رجعی ( طلاقی که مرد می تواند باز زن را به ازدواج خود در آورد ) دهد، چون در این نوع طلاق در عِدّه قانونی ( مدتی که زن پس از طلاق یا فوت شوهر نباید ازدواج کند ) ، زن همانند زوجه مرد فرض می شود ، تا پایان عده ، حق ازدواج با خواهر زن وجود ندارد ولی در سایرطلاق ها یا عدّه ی عقد موقت، می توان در ایام عِدّه با خواهر زن ازدواج نمود.

7- ازدواج با برادرزاده یا خواهرزاده زوجه، بدون اذن وی ممنوع است . لذا اگر مردی بدون کسب اجازه همسرش با برادرزاده یا خواهرزاده او ازدواج کند این عقد جایز و صحیح نخواهد بود ولی اگربعداً بتواند رضایت همسرش را کسب کند ازدواج قبلی نافذ می گردد و نیاز به عقد مجدد نمی باشد. اما اگرهمسرش از موضوع عقد با خبر شود و آن را تنفیذ ( تأیید ) نکندعقد باطل می شود.

تذکر : اگر مردی با زنی ازدواج کند می تواند بعداً با خاله یا عمه وی ازدواج نماید و نیازی به اعلام موضوع به زن خود ندارد.

8- اگر مردی سه بار متوالی همسر خود را طلاق دهد ، پس از وقوع طلاق سوم ( سه طلاقه ) این زوجه مطلقه ، بر مرد حرام می شود خواه با وی رابطه ی زناشویی داشته یا نداشته باشد .

اگر مرد بخواهد دوباره با وی ازدواج کند باید این زن با مرد دیگری ازدواج دائم نموده و با وی رابطه زناشویی نیز داشته باشد و سپس ازوی جدا شود و زن پس از تمام شدن ایام عده می تواند به عقد شوهراول درآید . اصطلاحاً به شوهر دوم مُحلّل ( حلال گرداننده ) گفته می شود زیرا باعث از بین رفتن حرمت ازدواج بین شوهر اول و همسرش می گردد.

تذکر: موضوع یاد شده خاص طلاق و ازدواج دائم است. لذا اگر مردی پس از عقد موقت از همسرش جدا شود یا بر اثر فسخ بین زوجین ، جدایی واقع گردد مشمول قاعده مزبور نخواهد بود.

اگر مردی همسرش را نـُه بار طلاق دهد به صورتی که شش بار آن طلاق رجعی باشد این زن برای همیشه براین مرد حرام می شود که اصطلاحاً به وی ( نه طلاقه ) گفته می شود و محلل نیز در این مورد کارسازنخواهد بود.

ج- موانع رضاعی ( شیری )

یکی از اقسام خویشاوندی ، قرابت ناشی از شیرخوارگی ( رضاع) است.

بدین ترتیب که اگر زنی با شرایط ذیل به کودکی شیر دهد بین آن کودک و زن نسبت مادر و فرزندی رضاعی پیش می آید و فرزندان آن زن نیز با شیرخواره ، خواهر و برادر رضاعی می شوند و شوهر آن زن هم ، پدر رضاعی می شود و شوهر آن زن هم ، پدر رضاعی وی محسوب می شود و خلاصه برادر و خواهر آن زن هم دایی و خاله او به شمار می روند و همین طور الی آخر.

شرایطی که سبب قرابت ناشی از شیرخوارگی می شود:

1- شیر زن ناشی از حمل مشروع باشد.

2- شیر، مستقیماً مکیده شود. لذا اگر شیر در قاشق یا سرشیشه ریخته شود و به کودک داده شود فایده ای ندارد.

3- کودک لااقل 15 دفعه متوالی و یا در یک شبانه روز از شیربخورد. ضمناً نباید دربین دفعات شیر خوردن ، از غذا یا شیر زن دیگری مصرف کند.

4- شیرخوردن کودک ، قبل از تمام شدن دو سالگی او باشد.

5- مقدار شیری که خورده از یک زن و شوهر حاصل شده باشد.

بدین ترتیب خویشاوندی رضاعی ازحیث محرمیت و ماهیت نکاح همانند قرابت نسبی است . لذا همان گونه که خواهر و برادر یا مادر و مادربزرگ نسبی محرم است ، رضاعی آن نیز محرم می باشد ولی رابطه توارث بین آنان ایجاد نمی شود.

تذکر: اگر مادر بزرگی به نوه دختری خودش با شرایط مزبور شیر دهد، مادر آن کودک بر شوهرش حرام می گردد زیرا این مادر بزرگ با این کارش ، دخترش را به خواهر رضاعی نوه اش تبدیل نموده و چون ازدواج با خواهر فرزند جایز نیست این زن بر شوهرش حرام می شود.

د- موانع متفرقه

1- گر مردی با علم به این که زنی شوهر دارد یا درعِدّه طلاق یا وفات به سر می برد وی را به عقد خود درآورد ، هم عقد باطل است و هم آن زن برای ابد به او حرام می شود.

اما اگر مرد به موارد مزبور جاهل با شد یعنی نداند زن ، شوهر دارد یا عِدّه اش تمام نشده و زن را به عقد خود در آورد عقد باطل است ؛ اما می تواند پس از اتمام عِدّه ، زن را به عقد خود در آورد ولی اگربین آنها رابطه زناشویی نیز برقرار شده باشد، زن بر وی حرام همیشگی خواهد شد.

2- اگر مردی همسر دائمی اش را که مسلمان و عفیفه است لِعان کند یعنی به وی نسبت زنا دهد یا فرزندش را از خود نفی کند و این کار را با شرایطی نزد قاضی انجام دهد بین این زوجین برای همیشه جدایی واقع می شود و بر هم حرام ابدی می شوند.

3- اگر مرد یا زنی در حال احرام ( حج) با فردی ازدواج کند و به حرمت این کار هم آگاه باشد بین آن دو حرمت ابدی حاصل می شود.

4- اگر مردی با زن شوهر دار یا زنی که در عِدّه طلاق رجعی است زنا کند آن زن برای همیشه به وی حرام می شود.

تذکر: بعضی از فقها این کار را موجب حرمت ابدی نمی دانند.

5- اگر مرد بالغ با پسری لواط کند مادرو خواهر و دختر آن پسر بروی حرام ابدی می شوند ؛ ولی مفعول می تواند با مادر وخواهر ودختر آن مرد ازدواج نماید.

6- ازدواج زن مسلمان با مرد غیرمسلمان باطل و حرام است و با علم به حرمت ، زنا محسوب می شود ولی مرد مسلمان می تواند با زنان کافر اهل کتاب ( مسیحی، یهودی و زرتشتی) ازدواج موقت نماید و بعضی از فقها، ازدواج دائم را هم جایز می دانند ولی ازدواج با زنان غیر اهل کتاب ، جایز نیست .

تذکر: بعضی از فقها گفته اند چنانچه مرد مسلمانی دارای زن مسلمان باشد بدون اذن همسر مزبور حق ندارد زن اهل کتاب را به ازدواج خود در آورد.

7- ازدواج بین پیروان مذاهب اسلامی مثل شیعه و سنی اشکالی ندارد ولی جهت رعایت کفویت ، بهتر است هر دو از یک فرقه باشند.

هـ - رعایت مصالح کشور

1- ازدواج مرد ایرانی با زن غیر ایرانی بلا مانع است ولی اگر زن ایرانی بخواهد با مسلمان غیر ایرانی ازدواج کند شرعاً اشکالی ندارد ولی برای ثبت آن و رسمیت داشتن باید از دولت کسب مجوز کند و گرنه از نظر دولت این ازدواج رسمیت نخواهد داشت.

2- ازدواج ایرانیان عضو وزارت امور خارجه یا نیروهای مسلح با غیر ایرانی ها ممنوع است و باید قبلاً مجوز آن از دولت اخذ شود و گرنه هم موجب تعقیب اداری و هم عدم به رسمیت شناختن آن خواهد شد ؛ اگر چه شرعاً صحیح است.

تذکر : مطالبی که گفته شد بیشتر در مورد ایرانیان شیعه حاکم است و چون موضوع ازدواج از احوال شخصی محسوب می شود در مورد اهل سنت ونیز اهل کتاب ، احکام شرعی مذهب خودشان رعایت خواهد شد ، مگر این که آنان شخصاً رضایت خود را بر اِعمال قوانین مدنی ایران بر روابط شخصی شان اعلام نمایند.

برگرفته از مقالات انجمن تعهد

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا