وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
ازدواج رابطه نزدیکی است که بین زن و مرد برای مدتی طولانی برقرار می شود . موفقیت این پیوند ضامن سعادت و سلامت کل جامع ها می باشد. طبیعی است که پیش از ازدواج، زن و مرد باید عوامل گوناگونی را مدنظر قرار دهند تا بتوانند به موفقیتی نسبی در زمینه زندگی زناشویی دست یابند. اما نگهداری هر چیز به مراتب مشکل تر از به دست آوردن آن است . به دست آوردن همسری مناسب بارها و بارها ساده تر از نگهداری و" راضی نگهداشتن" او از زندگی مشترک است. در زندگی هر زوج، موقعیت هایی ایجاد می شود که می تواند تعادلی را که پس از مدت زمانی به وجود آمده بر هم زده و زندگی زناشویی را به سوی عدم توازن سوق دهد .
با آینده نگری و رعایت بعضی از موارد پیشگیری کننده می توان از وقوع برخی از موقعیت ها جلوگیری کرد . اما رویارویی با بعضی از موارد متزلزل کننده زندگی مشترک از دایره کنترل بشر خارج بوده و گاه نیز برای برقراری ارتباطی محکم تر باید آنها را پذیرفت . یکی از مواردی که می تواند در زندگی تعادل یافته یک زوج جوان ، به صورت موقت اختلال ایجاد کند تولد فرزند است .
تولد فرزند یکی از تغییراتی است که به میزان زیادی در روابط خانوادگی و زناشویی تغییر ایجاد می کند و البته طبیعی است که این تغییر در مورد فرزند اول و در زوج های جوان بیشتر به چشم بخورد . به دنیا آمدن کودک بیش از هر کس دیگر موقعیت پدر جوان را مورد تهدید قرار می دهد . شور و شادی پدر شدن جای خود را با عواطف و احساسات دیگری عوض می کند . تا آنجا که فرزند را رقیب عشقی خود تلقی میکند . این حساسیت ها و عواطف متضاد ( دوست داشتن فرزند در کنار احساس رقابت با او ) واکنش های متفاوتی را در مردان جوان بر می انگیزد . این واکنش ها را می توان به دو بخش واکنش های روانی و رفتاری تقسیم بندی کرد .
فرد تازه ای به اعضای خانواده اضافه می شود که مسئولیت ها و مشکلات جدیدی را به وظایف والدین می افزاید . این موجود جدید به علت ناتوانی، مسئولیت ها و مراقبت های ویژه ای را می طلبد . واضح است که نگهداری از چنین موجود پاک ، ضعیف ، ظریف و زیبا ، قسمت عمده ای از وقت مادر را به خود اختصاص می دهد . بخصوص این که این مادر جوان و تا حدی بی تجربه ، وظایف دیگری نیز غیر از بچه داری به عهده دارد. پس طبیعی است که با این وظایف تمام ناشدنی ، فرصت چندانی برای رسیدگی به شوهر باقی نمی ماند .
زن اکثر اوقات خود را با بچه سپری می کند و مرد در جـّو خانواده ( که از پدر ، مادر و فرزند تشکیل می شود ) تنها باقی می ماند و این احساس، وجود او را فرا می گیرد که با تولد فرزند از جمع خانواده طرد شده و تمام محبت و توجه اطرافیان ، بخصوص همسر که تاکنون نقطه اتکا و پشتوانه او در کار و زندگی بوده است به طرف موجودی کوچک و ضعیف معطوف شده و دیگر عشق و علاقه پیشین را در او نمی یابد . پس نتیجه می گیرد که دیگر مورد علاقه همسرش نیست و فرزند ، جای او را گرفته است .
شاید این گلایه را از برخی پدران جوان شنیده باشید که می گویند : از وقتی بچه به دنیا آمده انگار که من اصلاً وجود ندارم و... و این، به معنی احساس خطر است . خطر از دست دادن موقعیت گذشته و تاراج محبت همسر توسط فرزند . تداوم این احساسِ تنهایی خطرناک بوده و ریشه بروز احساسات دیگری در پدران جوان است . چیزی مانند احساس ناامنی .
احساس ناامنی: احساس امنیت ، از عواطف زیربنایی و حیاتی برای تأمین بهداشت روانی بشراست . در صورتی که این اصلی ترین نیاز روانی انسان مرتفع نگردد ، احساس عدم امنیت به اشکال گوناگون خود را نشان خواهد داد . در حالت احساس عدم امنیت، شخص به طور دائم در تلاطم روانی و به هم ریختگی استو در صورت تداوم ، به انواع بیماری های جسمی و روانی مبتلا خواهد شد .
شخصی که دائم احساس عدم امنیت ، ترس و خطر می کند ، نمی تواند انسان سالمی باقی بماند . ممکن است با پرخاشگری و یا اضطراب واکنش نشان داده و در دنیای ذهنی خود ، مدام در حال دفع خطرات احتمالی باشد . به همین دلیل است که برای سلامت جسمی و روانی تا حد زیادی نیازمند احساس امنیت هستیم .
همان طور که قبلاً نیز اشاره کردیم ، پدر در اثر تولد فرزند تنها مانده و به دلیل احساس تنهایی، احساسات دیگری همچون بی تکیه گاهی، عدم امنیت و حتی خشم، وجود او را فرا می گیرد. چرا که امنیت عاطفی و روانی او با ورود فرزند مورد تهدید قرار گرفته است.
باید بدانیم که زنان به طور طبیعی پس از ازدواج تمایل شدیدی به بچه دار شدن دارند زیرا اینطور می اندیشند که فرزندان هستند که یک رابطه زناشویی را استحکام می بخشند و مادران همیشه فرزندان را پشتیبان مطمئنی برای خود می دانند. لذا در تصور مردان، زنان عامل اصلی برهم زننده خلوت دو نفره هستند. لذا مردان بچه دار ناخودآگاه متمایل به سوی زنان مجرد دیگری می شوند تا جدا از فرزندان، حتی برای چند ساعتی لذت خلوت دونفره را تجربه کنند.
به گفته فیلسوف بزرگ ، پاسکال: " انسان بیش از یک عشق نمی تواند داشته باشد . اگر چند عشق داشت ، کم کم به سوی آن که شدیدتر ، هیجان بخش تر و شکوهمندتر است کشیده خواهد شد و دیگر عشقها را فدا خواهد کرد ." شاید به همین علت است که زنان بیشتر ترجیح می دهند محبت اولیه خود را نثار فرزندشان کنند که از بطن وجودشان پرورده شده و از شیره جانشان تغذیه می کند .
نتیجه این بی توجهی ها ، احساس محرومیت از علاقه ای است که نیاز روانی و اولیه هر انسانی تلقی می شود . هر انسانی نیازمند آن است که دوست داشته باشد و متقابلاً مورد محبت و علاقه دیگران ، بخصوص افراد مورد علاقه اش قرار گیرد . اگر یک طرف موازنه به هم بریزد به طور مسلم امنیت عاطفی و روانی شخص نیز متزلزل خواهد شد . خوب است به همان میزان که از دیگران محبت دریافت می کنیم ، از ابراز علاقه به اطرافیان نیز خودداری نکنیم.
مسلماً تولد فرزند نمی تواند از مهر و علاقه زن نسبت به شوهر بکاهد . اما با ورود این تازه وارد کوچک دیگر فرصتی برای ابراز محبت به شوهر باقی نمی ماند . زمان و فرصت کافی برای نشان دادن این محبت یک مسئله مهم و نوع ابراز محبت نیز مورد دیگری است .
بسیار حیاتی است که اگر به کسی علاقه مند هستیم محبتمان را در کلام و عمل به او نشان دهیم . برای اکثر ما آدم های معمولی ، با زندگی ساده و معمولی این روزگار ، بیان احساسات در قالب واژه های کوچک و عبارات بسیار ساده و در عمل شاید با یک نگاه محبت آمیز ابراز می شود . البته همین میزان اندک نیز مستلزم فرصت است . اما اکثر مردان گرفتاری های متعدد همسران خود را در انجام مسئولیت ها و وظائف داخل و بیرون از خانه نادیده می گیرند و انتظار دارند همه چیز ، درست مثل گذشته سر جای خود باشد ، از اوضاع مادی، تغذیه ای و نظافت منزل گرفته تا محبت و آرامش گذشته . اما آیا واقعاً چنین امری امکان پذیر است ؟
توصیه ما به زوجین خصوصا مادران این است که پس از تولد اولین فرزند نکات زیر را بطور مستمر رعایت کنید:
الف: از به دنیا آوردن بیش از دو فرزند جددا خودداری کنید، زیرا دیگر وقتی برای شوهر داری نخواهید داشت. فرزند بیشتر یعنی از دست دادن شوهر.
ب: فاصله سنی بین فرزند اول و فرزند دوم بیش از پنج سال باشد.
ج: فرزندان را در طی شبانه روز به کلاس های آموزشی متعدد بفرستید تا کمتر در منزل حضور داشته باشند تا زمان بیشتری را صرف رسیدگی به شوهر داشته باشید. برای رسیدگی به فرزندان زمان مشخصی را اختصاص دهید و در زندگی برنامه ریزی داشته باشید.
د: در انجام امور خانه (نظافت، پخت و پز و...) از خدمتکار استفاده کنید تا امور جاری منزل سریعتر انجام شود و انرژی مفید شما صرف انجام امور منزل نشود.
ه:ورزش روزانه فراموش نشود. پس از انجام کار روزانه و ورزش استحمام فراموش نشود.
و: به بهداشت دهان و دندان بسیار توجه داشته باشید. سالی یکبار نزد متخصص داخلی و فوق تخصص گوارش بروید تا سیستم گوارش شما را چک کند. مرتب از خشبوکننده های دهان (عرقیجات، آدامس و...) استفاده کنید.
ز: در خلوت دو نفره، همیشه لباس های سکسی متنوع بپوشید.
ح: در منزل حتما از دستگاه تصفیه هوای اورجینال استفاده کنید.
ط: فضای خانه را از گل های معطر و محرک طبیعی پرکنید.
ی: در منزل کمتر انرژی منفی تولید کنید. مثبت اندیش باشید. اخلاق پلیسی-بازپرسی خود را کنار بگذارید. ایرادگیر نباشید. سرزنش نکنید. بی خیالتر باشید (حتی اگر شوهر شما اشتباهی را مرتکب شده است). به این بی اندیشید که قرار است چند ساعت دو نفره خوش بگذرانید.
ک: رفت و آمد دیگران به منزل خود را محدودتر کنید. دخالت دیگران در زندگی زناشویی را محدودتر کنید. همسر خود را بیشتر به مشاوره دادن و مشارکت دعوت کنید.
ل: پرحرفی را کنار بگذارید. ار مقایسه کردن دیگران یا زندگی دیگران با شوهر و زندگی خود پرهیز کنید.
م: در زمانی که با شوهر خود خلوت دو نفره دارید، عوامل بر هم زننده آرامش (نظیر صداهای محیطی، موبایل و...) را دور و محدود کنید.
ن: موزیک ملایم و جذاب در یک فضای دو نفره لذت بخش است.
س: در یک فضای دو نفره، از خوراکی های مورد علاقه شوهرتان استفاده کنید. خوراکی های محرک جنسی (فلفل، جینسینگ، جینکوبیلوبا، مغز و تخم گیاهان، موز، ادویه جات معطر و محرک، پیاز و...) را به خوراکی های مورد علاقه شوهرتان اضافه کنید. به کلاس آشپزی بروید و میوه آرایی و سفره آرایی بیاموزید. مردان تنوع طلب و نوگرا هستند.
ع: به نورپردازی و دکوراسیون داخلی منزل توجه داشته باشید.
ف: پس انداز داشته باشید و هر چند سالی یکبار به مسافرت خارج از کشور بروید.
ص: به حفظ ظاهر زیبا همیشه توجه داشته باشید. تابش آفتاب به پوست حساس بانوان آسیب می رساند. سالی چند جلسه لیزر درمانی و مشاوره با متخصص پوست الزامی است. با افزایش سن، بیشتر برای حفظ زیبایی خود هزینه کنید.
ق: از ادکلن های محرک و متنوع استفاده کنید. روزی چند بار مام زیر بقل بزنید.
ر: به کلاس رقص و بدنسازی بروید.
ش: هر کاری نیاز به ابزارهای مخصوص به خود را دارد. از وسایل محرک جنسی (نظیر ژل سوئیسی ایکس-تایت و...) در فعالیت های جنسی استفاده کنید.
ت: حداقل ماهی یکبار از مشاوره های سودمند روانشناسان استفاده کنید. قرار نیست تمامی مشکلات را در طول زندگی زناشویی تجربه کنید. بهتر است از تجربیات دیگران استفاده کنید تا کمتر دچار مشکلات زناشویی شوید.
ث: هر سه ماه یکبار نزد متخصص زنان بروید. اندام جنسی زنانه به دلایلی ممکن است مورد تهاجم قارچ ها و باکتری های مضر قرار گیرد و رایحه نامطبوع پیدا نماید که با دارو درمانی مشکل برطرف می شود.
خ: نکات بیشتر را در صفحات قبلی فیس-بوک این مرکز شرح داده ایم. دانش جنسی خود را ارتقاء دهید و تکنیک های جدید برای فعالیت جنسی بی آموزید. روزی نیم ساعت مطالب علمی صفحه فیس-بوک این مرکز را مطالعه داشته باشید.