(marriage ideal ) ازدواج ایده آل

(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)

(marriage ideal ) ازدواج ایده آل

(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)

انتقال ویروس HIV از طریق مایع منی


ویروس اچ آی وی از طریق مایع منی (همچنین شامل مایعی که قبل ازمنی خارج می شود) ، ترشحات دستگاه تناسلی زنان وخون افراد مبتلا به آن منتقل می شود و افرادی که با این ترشحات ، چه از طریق همجنس بازی و چه از طریق روش معمول جنسی ، تماس حاصل نمایند دچار عفونت اچ آی وی می گردند وجود بیماریهای مقاربتی مثل سوزاک، سفلیس و همچنین زخمهای دستگاه تناسلی خطر آلودگی را چند برابر خواهد کرد.


گفتنی است که احتمال انتقال عفونت اچ آی وی از مردان آلوده به زنان در طول ارتباط جنسی به مراتب بیش از انتقال این عفونت به مردان می باشد و مایع منی آلوده ممکن است برای چند روز در واژن زن باقی بماند. 


سلولهای ناحیة دهانة رحم نیز دارای استعداد زیاد برای ابتلا به عفونت اچ آی وی هستند. اگر چه زنان از طریق ارتباط جنسی در معرض بیشتری از ابتلا به عفونت اچ آی وی می باشند، ولی به یاد داشته باشید که جانسون، قهرمان بسکتبال از طریق داشتن ارتباط جنسی با یک زن مبتلا به این بیماری گردید.


رابطه مقعدی :


ارتباط مقعدی بر خلاف تصور عمومی٬ تنها یک رابطه جنسی بین مردان همجنسگرا نیست. 


بدلیل اینکه٬ خطر انتقال اچ آی وی در تماس مقعدی در مقایسه با سایر راههای تماس جنسی، بالاترین خطر را به همراه دارد ، توصیه می شود در صورت انتخاب آن٬ حتماً محافظت های بهداشتی و احتیاط های جانبی لازم صورت بگیرد. 


میزان خطر انتقال اچ آی وی در رابطه مقعدی: 


بر اساس آمار، انتقال اچ آی وی از طریق رابطه مقعدی، بالاترین میزان درصد خطر انتقال را به خود اختصاص می دهد. در بین افراد آلوده از طریق آمیزش جنسی، مردان همجنسگرایی که به رابطه مقعدی گرایش دارند، بیشترین قربانیان این ویروس را تشکیل می دهند. 


دلایل میزان بالای خطر انتقال اچ آی وی از راه نزدیکی مقعدی 


• دیواره داخلی مقعد٬ قابلیت جذب مستقیم مواد و انتقال مستقیم آن به خون را دارد. 


• از طرفی، حلقه خروجی جداره مقعد به دلیل اینکه قابلیت ارتجاعی و انعطاف پذیری لازم برای نزدیکی را ندارد، در نتیجه احتمال خراش برداشتن و خون ریزی آن بسیار بالا می باشد. این خراش ها و بریدگی ها اغلب بسیار ریز می باشد و معمولاً با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیستند. 


• همچنین، نوک آلت٬ احتمال دارد که دچار خراش در سطح گردد که این مورد خطر دریافت ویروس را در هر دو شریک جنسی افزایش می دهد. 


در این نوع رابطه، مهم ترین خطری که اشخاص را تهدید می کند تماس خونی مستقیم و همچنین مایعات درونی بدن با خون شریک جنسی می باشد که در صورت آلوده بودن هر یک از شرکای جنسی، احتمال سرایت اچ آی وی به شریک سالم وجود دارد. 

از استفاده همزمان مواد چرب کننده، روغن، مواد ضد عفونی کننده پزشکی (لوسیون) و مواد دیگر مانند وازلین برای چرب تر کردن کاندوم خودداری کنید. این مواد می توانند کاندوم را سوراخ و یا پاره کنند. تنها از ژل ها یا کرم های مخصوص و یا اسپرم کش های مکمل مخصوص که در داروخانه ها قابل دسترسی است استفاده کنید. 


مواردی که می تواند میزان خطر را کاهش دهد: 


توصیه اکید به استفاده از کاندوم می گردد. 


دومین توصیه رعایت بهداشت و شستشوی کامل و دقیق بدن به خصوص اعضای جنسی می باشد. 


توصیه بعدی استفاده از مواد نرم کننده و لیز کننده می باشد. دقت کنید که در صورت استفاده همزمان از کاندوم و مواد لیز کننده، از مواد روغنی لیزکننده مانند وازلین که از مشتقات نفتی تهیه می شوند، استفاده نکنید . به دلیل اینکه باعث سایدگی و پاره شدن کاندوم می شود، 


توصیه سوم: آرامش به هنگام انجام این روش آمیزش است. در صورتی که ماهیچه های مقعد سفت باشد احتمال پارگی و درد شدید وجود دارد که زخم و خونریزی باعث تماس مستقیم خونی و در نتیجه بالاتر رفتن خطر انتقال بیماری های مقاربتی سرایتی و از جمله اچ آی وی می شود.


توصیه دیگر پرهیز از نوشیدن مشروبات الکی و عدم استفاده از مواد مخدر پیش از تماس و ارتباط جنسی می باشد. به علت اینکه پس از اثرگذاری الکل و مواد مخدر شما کمتر قادر به کنترل و تصمیم گیری هستید که این خود میزان پذیرش خطر را در افراد بالا می برد. 


توجه: 


تنها همجنس بازان، گروه در معرض خطر آلودگی نمی باشند بلکه به دلایل شرح داده شده فوق، هر گروهی - چه زن و چه مرد - در صورت روی آوردن به این نوع تماس جنسی و رعایت نکردن موارد مراقبتی بهداشتی که در بالا شرح داده شده است، در معرض دریافت اچ آی وی و ابتلاء به دیگر بیماریهای آمیزشی می باشد. در واقع هر دو شریک جنسی در تماس مقعدی در خطر آلودگی به اچ آی وی قرار میگیرند.



- آیا اچ آی وی از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل میگردد؟


انتقال اچ آی وی در طی رابطه جنسی دهانی برای هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم (Small risk) وجود دارد.

احتمال انتقال از فرد مفعول اچ آی وی مثبت به فاعل سالم در صورتی امکانپذیر است که فاعل در تماس با ترشحات جنسی (مایع منی یا ترشحات واژن) یا خون (خون عادت ماهانه یا زخمی در ناحیه تناسلی یا مقعدی) مفعول به بریدگی-زخم یا جراحت یا منطقه ملتهبی در دهان یا گلوی فرد فاعل برسد.

پوشش دهان و گلو در برابر عفونتهای ویروسی (همانند اچ آی وی) بسیار مقاوم است و اگر فرد سالم باشد امکان انتقال محتمل نیست.

بعلاوه امکان انتقال از مفعول اچ آی وی مثبت به فاعل سالم، در طی رابطه جنسی دهانی، خیلی کم است دلیل آن هم این است که میزان اچ آی وی موجود در بزاق دهان بسیار بسیار کم است و به اندازه ای نیست که منجر به آلودگی فرد مقابل گردد. تنها خطر در این حالت ممکن است بخاطر وجود زخم خونریزی دهنده یا لثه خونریزی دهنده در فرد اچ آی وی مثبت باشد که خون را به مخاط دستگاه تناسلی یا مقعدی و یا زخم و جراحتی که ممکن است فرد سالم مقابل داشته باشد، منتقل کند (هپاتیت C هم از این طریق منتقل میگردد)


ریسک انتقال اچ آی وی از فرد آلوده از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک آن در طی Anal یا Vaginal است تعیین دقیق میزان ریسک انتقال اچ آی وی در نتیجه رابطه جنسی دهانی بسیار مشکل است چراکه اکثر افرادی که رابطه جنسی دارند تنها منحصر به رابطه جنسی دهانی نمی شود و فرمهای دیگر رابطه جنسی (آنال یا واژینال) را هم شامل می شود بنابراین تعیین اینکه انتقال اچ آی وی از طریق رابطه جنسی دهانی بوده یا فرمهای دیگر رابطه جنسی، بسیار مشکل است.

نهایتا اینکه عوامل متعددی ریسک انتقال اچ آی وی از طریق رابطه جنسی دهانی را افزایش می دهند منجمله زخمها و جراحات دهانی- خونریزی لثه-زخمهای تناسلی- سوراخ کردن دهان - oral piercing- و وحضور همزمان دیگر بیماریهای جنسی.


خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با پنیس ( آلت تناسلی مردانه)


خطر بالقوه:

در تماس دهانی با آلت مردانه به شکل "نظری" خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که آلت را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه آلودگی از طریق ترشحات پیش ازمنی و منی به دهان راه پیدا می کند.

برای شخصی که آلت وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر "نظری" خطر انتقال آلودگی وجود دارد به دلیل آن که آلودگی مستقیماً از ترشحات دهان بوسیله خراش، بریدگی روی پنیس و همچنین از طریق منی با خون تماس پیدا می کند. 


خطر مستند:

البته میزان خطر به مراتب بسیار کمتر از خطر تماس جنسی مقعدی و واژینال است.

"ضمناً ویروس اچ. آی. وی. می تواند به شخص دریافت کننده انتقال پیدا کند حتی در مواقعی که انزال صورت نگرفته و مایع منی خارج نشده باشد." 


خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با واژن (عضو جنسی زنانه)


خطر بالقوه:

در تماس دهانی با عضو جنسی زنانه به شکل "نظری" خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که واژن را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه مایعات مهبلی آلوده و خون واژن آلوده می تواند به داخل دهان راه پیدا می کند. (این مسئله محدود به خون دوران قاعدگی نمی شود.) 

برای خانمی که عضو جنسی وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر "نظری" خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و به واژن و زخم های مهبلی و یا دیواره واژن تماس پیدا کند. 


خطر مستند:

میزان خطر انتقال اچ. آی. وی. در این مورد نیز به مراتب بسیار کمتر از خطر انتقال ویروس از طریق تماس جنسی مقعدی و واژینال است. در هر صورت در چندین مورد گزارش شده از انتقال ویروس ازطریق دهان، بیشتر تماس دهانی با واژینال گزارش شده است. 



خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با مقعد


خطر بالقوه:

در تحریک دهانی مقعد نیز به شکل "نظری" خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که مقعد را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه این عضو در معرض خون آلوده قرار دارد که از ضایعات، ترشحات و خونی که بر اثر برش، زخم و یا خراش در اطراف مقعد پدید می آید به داخل دهان راه پیدا می کند.

برای شریک جنسی که مقعد وی بوسیله دهان دیگری تحریک می شود نیز، از نظر "نظری" خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و با مقعد تماس پیدا کند.


خطر مستند:

مواردی مستدل ومستند از انتقال بوسیله تماس دهانی با مقعد ثبت شده است.


کاستن خطر انتقال اچ آی وی در تماس دهانی


پزشکان مواردی را گزارش کرده اند که اچ آی وی از طریق تماس دهانی انتقال یافته است.

خطر آلودگی به اچ آی وی از طریق تماس دهانی را می توان با استفاده از کاندوم های لاتکس کاهش داد. 


نکات مهم در مورد استفاده از کاندوم:


از استفاده همزمان مواد چرب کننده، روغن، مواد ضد عفونی کننده پزشکی (لوسیون) و مواد دیگر مانند وازلین برای چرب تر کردن کاندوم خودداری کنید. این مواد می توانند کاندوم را سوراخ و یا پاره کنند. تنها از ژل ها یا کرم های مخصوص و یا اسپرم کش های مکمل مخصوص که در داروخانه ها قابل دسترسی است استفاده کنید. 


بسته حاوی کاندوم را بدقت و به آرامی باز نمایید و به هیچ وجه از قیچی و اجسام نوک تیز استفاده نکنید. 


کاندوم را در حالت سخت شدن آلت تناسلی مردانه و قبل از انجام نزدیکی استفاده نمایید، زیرا ممکن است در ترشحات مرد قبل از انزال نیز ویروس و یا اسپرم وجود داشته باشد. کاندوم باید تمام طول آلت تا قاعده را بپوشاند. 


در هر بار نزدیکی از یک کاندوم جدید استفاده شود.


از هر کاندوم فقط یک بار استفاده کنید.


قبل از استفاده به تاریخ انقضا آن توجه کنید.


از مصرف کاندومهای تاریخ گذشته، چسبناک و شکننده بدلیل افزایش احتمال پارگی اجتناب نمایید. 


کاندومها را از حرارت، نور، فشار و رطوبت دایمی دور نگاه دارید زیرا احتمال سوراخ شدن و پارگی در آن افزایش می یابد و نمی توان به آن اطمینان کرد (مثلا کیف پول جیبی شما که هر روز متحمل فشار است جای مناسبی برای نگهداری کاندوم نیست).



منبع:‌https://www.facebook.com/groups/worldwithoutaids/

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.