مسمومیت حاملگی

با بروز هیپرتانسیون یا افزایش فشار خون بعد از هفته 20 حاملگی که همراه با ادم اندام ها خصوصاً اندام فوقانی و وجود پروتئین در ادرار یا پروتئینوری باشد مسمومیت حاملگی یا پره اکلاپسی گفته می شود و اگر متعاقب این هیپرتانسیون و پروتئینوری تشنج نیز رخ می دهد اکلامپسی نامیده می شود. شایعترین زمان وقوع پره اکلامپسی هفته 28 تا 32 حاملگی می باشد که 70 تا 85 درصد از مواد پره اکلامپسی در بیماران شکم اول اتفاق می افتد. علت این بیماری به درستی شناخته نشده است اما در موارد زیر احتمال وقوع پره اکلامپسی بیشتر است:

حاملگی شکم اول (نولی پاریتی)- سابقه خانوادگی درجه اول- سابقه شخصی پره اکلامپسی یا اکلامپسی- سن بیش از 35 سال- بیماری نارسایی کلیوی- بیماری هیپر تانسیو عروقی- بیماری های اتو ایمیون- دیابت ملیتوس- حاملگی چند قلویی- مول هیداتیدی فرم- هیدروپس فتالیس و . . .

مکانیزم دقیق این بیماری هنوز شناخته نشده است اما به نظر می رسد علت اولیه در شروع بیماری نارسایی رحمی – جفتی و اشکال اولیه اختلال در کاشته شدن جفت داخل آندومتر می باشد که حاصل آن افزایش ترومبوکسان که یک منقبض کننده قوی عروق بوده و باعث تجمع پلاکت و نیز کاهش پرفیوژن رحمی – جفتی می شود و کاهش پروستاسیکلین که یک و از ودیلاتور قوی بوده و مانع تجمع پلاکتی و افزایش جریان خون رحمی – جفتی می شود است. شواهد نشان می دهد که واکنش ایمنی در بروز پره اکلامپسی نقش اصلی را ایفا می کند و تغییرات بستر جفتی در واقع یک نوع واکنش و رد پیوند نسبت به ژن های پدر می باشد.

 

شکایات اصلی بیماران مبتلا به پره اکلامپسی – اکلامپسی :

سر درد: که سر درد شدید شایعترین و اولین نشانه بروز اکلامپسی می باشد و در بیش از 90 درصد قبل از بروز تشنج اتفاق می افتد و علت اصلی آن ادم قسمت های مختلف داخل مغزی است.

درد شکم: معمولاً در ناحیه ابی گاستر اتفاق می افتد و علت آن ایسکمی کبد یا اتساع کپسول گلیسون در اثر ادم یا خونریزی زیر کپسول می باشد در این حالت کبد نیز حساس می باشد.

اختلال دید: که به صورت تاری دید، دو بینی یا اسکوتوم شایع است اما کوری ناقص یا کامل نیز به ندرت رخ می دهد که علت آن ایسکمی و التهاب کورتکس بینایی و گاهی وازواسپاسم شریان رتینال یا کنده شدن شبکیه و خونریزی داخل شبکیه می باشد

ادم ریوی: به دلیل افزایش فشار خون و افترلود و در نتیجه نارسایی بطن چب اتفاق می افتد و گاهی ممکن است به علت کاهش پروتئین خون ناشی از دفع طولانی مدت پروتئین از طریق ادرار رخ دهد.

نارسایی کلیه: عارضه نادری است که ممکن است به صورت الیگوری و آنوری و هماچوری بروز کند.

تأخیر رشد داخل رحمی: به علت نارسایی رحمی – جفتی اختلال  رشد جنین یافته شایع است. 

اختلال انعقادی: در موارد شدید بیماری و یا بروز دکولمان ممکن است کاهش پلاکت خون و فاکتورهای انعقادی رخ دهد..

درمان موارد پره اکلامپسی برحسب سن حاملگی و وضعیت جنین متفاوت است و پزشک معالج با ارزیابی این دو مورد درمان مناسب را انتخاب  کند.

 به طوری که در سن حاملگی 36 هفته به بالا باید حاملگی خاتمه یابد و با شروع روند زایمان  واژینال، پارگی کیسه آب، تأخیر رشد داخل رحمی، تست های جنینی نارضایت بخش و پیشرفت پره اکلامپسی باید حاملگی صرفه نظر ازسن آن خاتمه یابد.