مطالعهی اخیر در ژورنال مراقبت بیماری قند ( Diabetes Care ) بیان میکند که محققان دریافته اند افرادی که ۱۶ انس یا مقادیر کمتری آب در روز مینوشند ( به میزان دو فنجان ) ۳۰ درصد بیشتر از بقیه افراد که روزانه مقدار بیشتری آب مصرف میکنند ، در معرض ابتلا به قند خون بالا هستند . این موضوع ممکن است به هورمونی که وازوپرسین نامیده میشود مربوط باشد که کمک میکند بدن هیدراسیون را تنظیم کند. وقتی شخص آب از دست میدهد سطح هورمون وازوپرسین افزایش مییابد که نشاندهنده ی آن است که کبد قند خون بیشتری تولید میکند .
بنابراین راهی برای شیوهی سالمتر زندگی افراد دیابتی، استفاده از مقادیر بیشتر آب در رژیم غذایی است. مشکلی اینجا وجود دارد؟ نوشیدن هر روز آب ساده می تواند به نوعی کسل کننده باشد ، و ممکن است افراد مبتلا به دیابت هنوز احساس کنند که رژیم آن ها محدود است. بنابراین راه های مناسب برای افزایش مقدارآب دریافتی بدن شما بدون کسل کردن کامل ذائقه تان چیست ؟
یک راه ساده افزودن آب اسپا به برنامه غذایی تان است . با چنین نامی آب لذت بخش تر به نظر می رسد و خوشبختانه طعم خوبی نیز خواهد داشت ، ضمن آنکه هنوز برای شما بسیار مفید است . آب اسپا ترکیب لذیذی از میوه های تازه و گاهی گیاهان است که شما می توانید آن ها را درون آب سرد بریزید . خوب است که پارچی آماده در یخجال خود داشته باشید . در این صورت می توانید ترکیب های مختلف و متنوعی با اجزای دلخواه را مخلوط کنید و از طعم های مشابه هر روز خسته نشوید .
ما ترکیبی از دشمن بیماری قند ، لیمو و حلقههای لیموترش با کمی توت تازه آنتی اکسیدان را توصیه می کنیم. شما می توانید فقط یک یا دو توت فرنگی را برش داده درون یک پارچ کامل آب بیندازید . نعناع که گفته شده به میزان زیادی به رفع اختلالات گوارشی و عصبی مرتبط با دیابت کمک می کند نیز می تواند به آب اسپا اضافه شود که طعمی تازه ، نیروبخش و سرشار از سلامتی به آن ببخشد .
همه باید از خوردن و نوشیدن خوب لذت ببرند و ابتلا به دیابت نباید مانع از آن شود. اما یاد گیری آن که چگونه وقتی مبتلا به دیابت هستیم، نوشیدنی های سالمی انتخاب کنیم نیاز به زمان دارد تا به آن عادت کنیم. نگاهی به پیشنهادهای ما بیندازید تا اطلاعات بیشتری درباره ی نوشیدنی های سالم به دست آورید و لذت ببرید.
1. چای بابونه
نداشتن کالری ، مزه و بوی عالی و مقدار زیاد آنتیاکسیدانها ، به دلیل مناسب بودن برای سلامتی، چای بابونه را به ویژه برای مبتلایان دیابت رایج کرده است . تحقیقات انجام شده در دانشگاه تویاما در ژاپن و دانشگاه ابریستویس در والز نشان میدهد که نوشیدن منظم چای بابونه میتواند به کاهش قند خون کمک کند، ضمن آنکه از عوارضی شامل آسیب به گردش خون و اعصاب، بیماری کلیه و کوری که می تواند به دلیل این شرایط رخ دهد، جلوگیری میکند .
2. شیر بادام
این نوشیدنی می تواند به کاهش قند خون کمک کند. نوع شیریننشدهی آن را بخرید تا به صورت اتفاقی قند اضافه شده به آن را مصرف نکنید. نصف موز و و یک قاشق کره بادام زمینی درون آن بریزید که به تثبیت نوسان قند کمک می کند.
3. سرکه آب سیب
این یک معجون عالی برای کنترل قند خون است. نشان داده شده است که میتواند فعالیت پیچیدهی قند را متوقف کرده و حسایت انسولین بعد از وعدههای غذایی را بهبود بخشد. همچنین به سوخت و ساز و کاهش وزن نیز کمک میکند که مزایای بیشتری برای افراد مبتلا به دیابت محسوب میشود . برای ایجاد مزه و بوی بهتر شما میتوانید سرکهی آب سیب را در لیوان آبی مخلوط با لیمو ترش و دارچین بنوشید .
4. چای ادویه
در یک فنجان آب داغ مقداری دارچین و زردچوبه بپاشید. این مواد در کنار آب قدرت زیادی در کنترل قند بالا به صورت فوری و همین طور در طول زمان دارند .
5. چای سیاه
مطالعهی چینیها نشان داد چای سیاه بالاترین میزان پلی ساخاریدها را دارد که جذب قند درون جریان خون را آهسته می کند . مطالعهی جدید آلمانیها نشان میدهد که نوشیدن ۳ تا ۴ فنجان در روز میتواند خطر گسترش دیابت را تا ۱۶ درصد کاهش دهد. چای همچنین میتواند سکته و بیماری قلبی را کاهش دهد .
6. آب نارگیل
مورد مناسب دیگر آب نارگیل است. این نوشیدنی برای دیابتیها عالی است، زیرا قند کمی دارد و غنی از مواد معدنی و ویتامینهاست که در حقیقت برای تثبیت قند کار میکنند. صراحتاً میتوان گفت که این ماده مادر نوشیدنیهای عالی طبیعی است .
7. شکلات داغ
مقداری شکلات داغ با شیر بادام برای خودتان درست کنید: این بهانه خوبی برای مصرف شکلات است. نشان داده شده است که کاکائو سوخت و ساز گلوکز را بهبود بخشیده و فشار خون را کاهش میدهد. از شیر بادام کم قند، کم چرب و بسیار مغذی استفاده کرده و پودر کاکائو تیره را به آن اضافه کنید. این یک موقعیت برد – برد است.
مطالب پیشنهادی:
آیا می دانید عوارض بیماری دیابت کدامند؟
قابل توجه خانم ها: مراقب این 15 بیماری خطرناک باشید!
مشکلات جنسی مردان با چه روش هایی قابل درمان هستند با چه توصیه هایی می توانیم آن ها را برطرف کنیم توصیه های موثر در این زمینه کدامند و پیشنهاد تخصصین اورولوژی در این زمینه چیست؟
ناتوانی جنسی به عدم توانایی ایجاد نعوظ کامل و یا ناتوانی در حفظ نعوظ تا پایان رابطه جنسی گفته میشود. عوامل روحی و روانی، مثل استرس و فشارهای عصبی در ایجاد ناتوانی جنسی نقش دارند. اغلب موارد ناتوانی جنسی در ابتدای زندگی مشترک، به علت استرسهای شروع زندگی و آغاز پذیرش مسئولیتهای جدید بوده و با گذشت زمان خود به خود بهبود مییابد.
قند خون بالا، چربی خون، فشار خون، استرسها و نگرانیهای بیش از حد معمول، مصرف بعضی داروها از جمله برخی داروهای ضد فشار خون و بعضی داروهای کوچک کننده پروستات در ایجاد ناتوانی جنسی موثرند.
از آنجایی که رگهای آلت عامل مهمی در تنظیم ورود خون و ایجاد نعوظ میباشند، سلامت آنها در توانایی جنسی فرد بسیار مهم است. قند و چربی و فشار خون بالا به همان نحوی که عروق کرونر قلب را تحت تاثیر قرار داده و منجر به سکته قلبی میشوند، برعروق آلت تاثیر گذاشته و توانایی نعوظ را کاهش میدهند.
در مطالعات سالهای اخیر، ارتباط نزدیکی بین بیماریهای عروقی قلب و ناتوانی جنسی در افراد گزارش شده است. آسیبهای نخاعی وسابقه ضربه به ستون فقرات نیز در ایجاد ناتوانی جنسی موثر است. همچنین برخی اعمال جراحی در ناحیه لگن و یا اطراف ستون فقرات به علت آسیب و دستکاری اعصاب مرتبط با عملکرد آلت روی توانایی جنسی اثر میگذارند.
پیشگیری از ناتوانی جنسی
داشتن رژیم غذایی مناسب، پرهیز از مواد غذایی پرچرب، عدم استعمال دخانیات، فعالیت ورزشی منظم، پرهیز از استرسهای بیش از حد، انجام آزمایشهای سالیانه قند و چربی خون و در صورت بالا بودن، درمان زیر نظر پزشک توصیه میگردد.
درمان دارویی
توصیه مجدد درمان قند و چربی خون بالا به عنوان مرحله اول درمان میباشد. داروهای خوراکی ممکن است داروهایی مثل سیلدنافیل و تادالافیل تجویز شود که شایع ترین عوارض آنها سردرد و ناراحتی معده است. به علت تداخلات دارویی با برخی داروهای قلبی، بهتر است این داروها زیر نظر پزشک شروع شوند.
داروهای تزریقی
در مواردی که داروهای خوراکی مؤثر نباشند، تزریق داروهایی مثل پاپاورین و فنتولامین داخل اجسام غاری تنه آلت تناسلی توسط پزشک ارولوژیست انجام میشود.
دستگاه واکیوم
باز هم در مواردی که درمان دارویی موثر نباشد، میتوان از دستگاه واکیوم زیر نظر متخصص استفاده کرد. از آنجایی که در حالت طبیعی ورود حجم بالای خون از طریق سرخرگ آلت باعث ایجاد نعوظ میشود، دستگاه واکیوم با استفاده از مکشی که ایجاد میکند باعث ورود خون به آلت در مبتلایان به ناتوانی جنسی خواهد شد.
لازم به ذکر است که برخلاف تبلیغات گستردهای که صورت میگیرد، دستگاه واکیوم و هیچ دستگاه و داروی خوراکی و موضعی دیگری باعث افزایش اندازه آلت نعوظ یافته در فردی که ناتوانی جنسی ندارد نخواهند شد. مورد دیگر اینکه که برخلاف تصور عامه مردم، تزریق هورمون مردانه(تستوسترون) در فردی که به علت قند یا چربی بالا دچار ناتوانی جنسی شده است، تاثیری در درمان ندارد.
انزال زودرس
به خروج زودرس مایع منی قبل از زمان مورد انتظار زوج و در کمتر از دو دقیقه گفته میشود. از آنجاییکه علل روحی و روانی در ایجاد انزال زودرس نقش دارند، روانپزشک متخصص در این زمینه به درمان این بیماران کمک خواهد کرد.
درمان دارویی انزال زودرس
داروهای بیحس کننده، مثل اسپری و ژل لیدوکائین، استفاده از کاندومهای تاخیری که حاوی ماده بیحسکننده هستند در درمان انزال زودرس موثر است. با این وجود، بیحسی ایجاد شده از کیفیت رابطه جنسی در برخی افراد میکاهد. داروهای دیگری که بدون ایجاد بیحسی و به تدریج باعث درمان انزال زودرس میشوند، برخی از داروهای ضد افسردگی مثل فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام و کلومیپرامین میباشند که توصیه میشود زیر نظر پزشک مصرف شوند.
مطالب پیشنهادی:
واکنش مناسب زنان به اختلال جنسی همسرشان
مشکلات جنسی
مردانی که به اختلالات جنسی مانند زودانزالی دچارند از چه روش های درمانی برای برطرف کردن این عارضه باید کمک بگیرند این امر موجب بروز اختلاف و نارضایتی آن ها در روابط با همسرشان خواهد شد
زودانزالی و دیرانزالی از گروه اختلالات انزال در اختلالات جنسی مردان هستند. زودانزالی شایع ترین و متداول ترین اختلال جنسی مردانه و دیرانزالی سومین اختلال جنسی شایع در مردان است اما چیزی که اهمیت دارد این است که وجود این اختلالات می تواند بر رضایت زن و شوهر از زندگی مشترک تاثیر بگذارد. برای همین شناخت و درمان آن ها می تواند هم در رختخواب و هم خارج از آن رضایت دو نفره را زیاد کند.
زودانزالی ممکن است برای هر مردی در بعضی از مراحل زندگی رخ دهد. مساله زودانزالی می تواند باعث نارضایتی جنسی در هر دو طرف شده و اضطراب ناشی از این مشکل را بیشتر کند. ابتلا به این اختلال در درازمدت می تواند منجر به بروز سایر اختلالات روانی اضطراب، افسردگی شود.
نشانه های زودانزالی
نشانه اصلی زودانزالی مردان، انزالی غیرقابل کنترل است که قبل از انجام گرفتن رابطه زناشویی و یا مدت زمان بسیار کمی پس از آن با میزان تحریک کم و خلاف میل فرد اتفاق بیافتد. معمولا زمان استانداردی برای رسیدن به انزال در نظر گرفته نشده است، چون این زمان بسته به نظر و رضایت افراد از رابطه زناشویی شان از هر زوج تا زوج دیگر متفاوت است، اما اگر در 50 درصد یا بیشتر موارد ارتباط زناشویی، انزال زمانی اتفاق افتاد که فرد و یا همسرش راضی نبودند، می توان تشخیص زودانزالی داد و برای درمان آن اقدام کرد.
درضمن دانستن این نکته نیز مهم است که چه زمانی این اختلال در فرد به وجود آمده است؟ آیا خود فرد از این موضوع ناراحت است یا همسرش؟ به این دلیل که رابطه زوج ها در ایجاد و یا دمان زدن به مشکل زودانزالی نقش مهمی دارد، معمولا گرفتن شرح حال دقیق از همسران جزو سنجش های اولی است که برای تشخیص و درمان اختلال زودانزالی انجام می شود.
در اکثر موارد زودانزالی فاقد عامل یا دلیل خاصی است. عوامل روانی مثل اضطراب، احساس گناه یا افسردگی نیز ممکن است به زودانزالی منجر شوند. در برخی موارد، زودانزالی ممکن است به خاطر عوامل پزشکی مثل مشکلات هورمونی، آسیب های جسمی و یا عوارض جانبی بعضی داروها باشد.
راهکارهای درمان زودانزالی
اگر شما مبتلا به زودانزالی باشید این درمان ها پیش روی تان است. ناگفته پیداست بهتر از این درمان ها زیر نظر یک سکس تراپ انجام شود.
1- درمان های رفتاری
این نوع درمان ها از موثرترین و سالم ترین و بی عارضه ترین نوع درمان ها هستند. براساس این درمان ها فرد به جای استفاده از دارو یا مواد مصنوعی با استفاده از روش های آموزشی رفتاری، سعی می کند که رفتار و احساسات جنسی خود را کنترل کند:
تکنیک ماستر و جانسون: این روش شامل یادگیری، تشخیص و کنترل احساسات و رفتارهایی است که باعث می شود فرد به اوج نقطه لذت جنسی برسد و انزال صورت گیرد، این روش نیاز به اراده و تمرین زیاد دارد، اما زا جمله موثرترین روش های درمانی است که تاکنون برای درمان انزال زودرس شناخته شده است.
با این روش فرد در ابتدا توسط خود یا همسرش، تحریک می شود و هر بار که به نزدیکی نقطه اوج لذت جنسی می رسد، عمل تحریک را متوقف و بعد از چند لحظه که احساسات فروکش کرد، دوباره اقدام می کند، بعد از چند روز تمرین اولیه مرد در زمان نزدیک شدن به اوج نقطه جنسی با آگاه کردن زن ک در این جا کنترل عملیات جنسی را در دست گرفته، او را باخبر می سازد تا رابطه را کنترل کند.
بر طبق این روش که از جمله بهترین روش های درمانی است، فرد بعد از چندین هفته تمرین و ممارست، به مرحله ای می رسد که کنترل رابطه جنسی برایش شرطی می شود و می تواند با کنترل احساسات جنسی خود، هم زمان رابطه جنسی اش را زیاد کند و هم شریک جنسی اش را ارضا کند.
تکنیک فشار: بر طبق این روش با فشار دادن انتها یا سر آلت تناسلی قبل از انزال، از انزال جلوگیری می شود که دلیل موثر بودن این روش این است که با فشار آوردن به این نقاط، فشار خون در این نقاط کم می شود و در نتیجه نعوظ کم می شود و انزال دیرتر انجام می شود.
پوزیشن مناسب هنگام رابطه: برای تاخیر در زمان انزال پوزیشن مناسب زن و مرد در هنگام رابطه نیز می تواند کمک کننده باشد. بهترین حالت، حالتی است که در آن مرد به پشت خوابیده و زن روی مرد، عملیات جنسی را با فعالیت زیاد کنترل می کند.
بالابردن کمیت رابطه: زاید کردن تعداد رابطه در هفته می تواند به درمان زودانزالی کمک کند. اگر هفته ای دو بار رابطه دارید و آن را تبدیل به هفته ای 4 الی 6 بار کنید، بعد از چند هفته مشکل زودانزالی تا حدودی رفع می شود.
نفس عمیق: در حین رابطه جنسی ضربان قلب به شدت بالا می رود، فشار خون بیشتر می شود و با خون رسانی بیشتر به آلت تناسلی، برانگیختگی شدیدی در آلت تناسلی ایجاد می شود. آرامش، ضربان قلب را پایین می آورد و برانگیختگی بیش از اندازه مرد در ناحیه آلت تناسلی را کاهش می دهد.
یک راه ساده برای کاهش برانگیختی و هیجان کاذب ناشی از رابطه جنسی، استفاده از تکنیک نفس عمیق است. به این ترتیب که در هنگان رابطه سعی کنید به آرامی چند نفس عمیق بکشید.
2- درمان های روانی- عاطفی
از موثرترین روش ها برای رفع زودانزالی و افزایش لذت در روابط زناشویی، بالا بردن میزان کیفیت رابطه جنسی است. رفتارهایی مثل نوازش، تحریک کلامی و بدنی زن توسط مرد، می تواند زمان رسیدن به ارگاسم در زن را سریع تر کند و مشکل زودانزالی مرد را رفع کند. همچنین رفتارهایی مانند توجه و دادن احساس قدرت به مرد در رابطه، می توانند به رفع این مشکل کمک کنند.
3- درمان های موضعی
کرم ها و اسپری های بی حس کننده: استفاده از کردم ها و اسپری های بی حس کننده در صورتی که روش های رفتاری و عاطفی موثر واقع نشد، می تواند توصیه آخر برای بهبود زودانزالی باشد. اما توجه به این نکته بسیار مهم است که باید از کرم ها و بی حس کننده هایی که برای همین منظور ساخته شده اند، استفاده کرد. مثلا اسپری بی حس کننده دندان می تواند عوارض بدی برای زن و مرد ایجاد کند.
استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم و به خصوص از نوع بی حس کننده آن، می تواند به دلیل کمتر کردن میزان تماس آلت جنسی مردانه، باعث تاخیر در زمان انزال شود.
دیرانزالی و درمانش
هنگامی که در زمان رابطه جنسی زمان انزال بیش از 40 دقیقه به تاخیر افتد می توان تشخیص انزال دیررس یا دیرانزالی را داد. یکی از علل انزال دیررسی تحریکات جنسی نامناسب است. مردانی دائم در حال تحریک جنسی هستند. ممکن است سرانجام دچار دیرانزالی یا انزال دیررسی شوند.
افرادی که همیشه یک نوع از تحریک جنسی را تجربه می کنند (مثل خودارضایی) ممکن است در مواجهه با یک تحریک جنسی متفاوت (رابطه زناشویی طبیعی) نتوانند به ارضاء جنسی برسند. همچنین سکته قلبی، دیابت، آسیب های مغزی- نخاعی، جراحی های لگن و مشکلات پروستات نیز می تواند باعث بروز این اختلال شود.
درمان دیرانزالی
لازمه درمان صحیح در این اختلال تشخیص دقیق علت انزال دیررس است. گاهی باید علت اصلی را برطرف کرد. برای مثال اگر دلیل این مشکل نداشتن آگاهی های جنسی همسران است آموزش برای داشتن نوازش های پیش از رابطه و همچنین افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب می تواند کمک کننده باشد. اما بهترین کار برای افراد مبتلا به این مشکل مراجعه به یک درمانگر مشکلات جنسی است. البته در بیشتر مواقع نیاز به دارودرمانی پیدا می شود و گاهی لازم است دارویی که بیمار مصرف می کند، تغییر کند.
مطالب پیشنهادی:
بیمیلی جنســی و سردمزاجی در زنان
تقویت میل جنسی با مواد غذایی مهم
اولین درد رابطه زناشویی در شب زفاف و راهای درمان دردها
مطالب پیشنهادی
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
در حدود 371 میلیون فرد مبتلا به دیابت در جهان زندگی می کنند که 90% این موارد دیابت نوع 2 هستند. چنانچه این پیشروی ادامه داشته باشد، تخمین زده می شود که در سال 2030، در حدود 550میلیون بیمار مبتلا به دیابت وجود خواهد داشت. اگرچه سالهاست که چاقی به عنوان فاکتور خطری برای دیابت نوع 2 شناخته شده است و مطالعات قبلی ارتباط بین این دو را نشان داده اند ولی مولکوهایی که منجر به ایجاد این ارتباط میشوند به شکل یک معما بودند؛ به تازگی یک مکانیسم اصلی درسیستم ایمنی شاخته شده است که در پیشرفت دیابت نوع 2 مرتبط با چاقی ایفای نقش می کند.
یافته های مطالعه ای که اخیراً توسط محققین کالج سلطنتی لندن صورت پذیرفته و در مجله Cell Metabolism به چاپ رسیده است جاپایی برای روش های درمانی و پیشگیری از دیابت است؛ بیماری ای که به طور وسیعی در سراسر جهان گسترش یافته است.
محققین به بررسی موش هایی پرداختند که به طور ژنتیکی برای نداشتن T-bet طرح ریزی شده بودند؛ T-betپروتئینی است که تمایز و عملکرد سلول های ایمنی را کنترل می کند. آنها دریافتند که این موش ها حتی با وجود چاقی، حساسیت افزایش یافته ای نسبت به انسولین داشتند.
در زمان عدم وجود T-bet، ارتباط بین چاقی و مقاومت انسولین بدین شکل تغییر کرد: موش ها چربی شکمی بیشتری داشتند ولیکن به اثرات پایین آورندگی انسولین حساس تر بودند و به بیان دیگر حساسیت به انسولین بالاتری داشتند. از آنجائیکه به طور معمول تجمع چربی در ناحیه شکم با تضعیف حساسیت انسولین و دیگر عوارض سندرم متابولیک در ارتباط است، یافته های دیده شده غیرمعمول و غیرمنتظره بودند.
محققین دریافتند که چربی ناحیه شکم این موش ها سلول های ایمنی کمتری داشته و التهاب کمتری نسبت به موش های معمولی داشتند. آنها در ادامه مشاهده کردند که با انتقال سلول های ایمنی که T-bet نداشتند به موش های لاغرتر و جوان تر، حساسیت به انسلوین بهبود یافت. درواقع به نظر می آید که بیان T-bet در سیستم ایمنی قادر به تحت تاثیر گذاشتن فیزیولوژی متابولیک می باشد .
به طور کلی چاقی با مقاومت انسولین و دیابت مرتبط است ولیکن به هرجهت همیشه علت محدود به این مورد نمی شود. بسیاری از درمان های معمول مورد استفاده برای دیابت نوع 2، توسط بهبود حساسیت انسولین انجام می پذیرد؛ در صورتی که تامین سلول های ایمنی خاص تحت عنوان ایمن درمانی، می توانند امکانی برای درمان دیابت در جهت بهبود مقاومت به انسولین باشند.
نکته عملی: نتایج به دست آمده می توانند شروعی برای برای دارودرمانی های جدید در آینده باشند. گرچه این ایده که سیستم ایمنی می تواند بر متابولیسم تاثیر بگذارد بسیار جالب است اما بایستی مطالعات بیشتری صورت بگیرد قبل از اینکه بتوانیم این روش درمانی را از میزکار به بستر بیمار منتقل کنیم.
بلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
نکات ضروری برای حفظ سلامت در بیماران دیابتی
===========================
بر اساس دستورات طب ایرانی انسان چه در حالت سلامت و چه در بیماری باید به 6 نکته اصلی توجه داشته باشد که عبارتند از آب و هوای محل زندگی، خوردنیها و آشامیدنی ها، خواب و بیداری، حرکت و سکون، حالات روحی و روانی، احتباس و استفراغ (یعنی آنچه باید از بدن دفع شود). در مورد بیماری دیابت نیز باید تمام این موارد را مد نظر داشت.
قطعا زندگی در مکان هایی با آب و هوای سالم از ایجاد بسیاری بیماری ها جلوگیری می کند اما در حال حاضر این امر برای همه ممکن نیست اما در موارد دیگر باید بیشتر دقت کرد به عنوان مثال خواب خوب که از ساعت 9 شب تا حداقل 2 صبح است بسیار ضروری است تا تمام دستگاهها و هورمون های بدن تنظیم شوند و مخصوصا بیماران دیابتی نیز باید به این موضوع توجه کنند.
همین طور استراحت به اندازه و ورزش به اندازه بسیار ضروری است ورزش باید در حدی باشد که پوست بدن کمی سرخ شده و تعریق ملایم ایجاد شود ولی نباید در حدی باشد که در فرد ایجاد ضعف و خستگی کند به ویژه در بیماران دیابتی که دارو مصرف می کنند این کار منجر به افت زیاد قند و گاهی عارضه های خطرناک نیز می شود. اما ورزش متعادل برای بیماران دیابتی برای دفع مواد زاید بدن بسیار ضروری است.
از دیگر موارد مهم حالات روانی بیماران است این افراد باید به شدت مراقب حالات روحی خود باشند در بسیاری موارد به دنبال استرس و عصبانیت تنظیم قند در بدن این افراد مختل می شود ایشان باید تا حد امکان با تمرینهای تنفسی و ذهنی خود را آرام نگاه دارند.
در مورد مواد دفعی ممکن است این افراد نیاز به پاکسازی های خاص داشته باشند در موارد ساده می توان این پاکسازی ها را با رژیم های غذایی مثل آشهای طبی چون آش آلو، آش آبغوره و ... انجام داد اما در برخی موارد نیاز به داروهای قوی است که باید تحت نظر متخصص طب سنتی انجام شود. نکته بسیار مهم در این رابطه داشتن دفع مناسب یعنی حداقل 1-2 بار در روز به طور کامل است.
در مورد خورنی ها و آشامیدنی ها نیز باز باید به مزاج بدن توجه داشت. به ویژه دو ارگان بسیار مهم که در دیابت مورد توجه هستند کبد و کلیه ها می باشند و افراد با توجه به مزاج بدن و این اعضا باید از خوردن مواد بسیار گرم یا بسیار سرد پرهیز کنند و در صورت لزوم تحت نظر متخصص داروهایی در جهت تقویت و رفع انسدادهای این اعضا مصرف کنند. همچنین این افراد باید از رابطه جنسی به مقدار زیاد و در حالت پری شکم که منجر به ضعف کلیه ها می شود بپرهیزند.
به طور کلی میوه هایی مثل سیب، گلابی، توت، تمرهندی تازه، شاتوت و به مقدار کمتر زردآلو و آلو می توانند در تنظیم قند خون موثر باشند.
این افراد به عنوان چای می توانند از دمنوش گزنه یا شنبلیله و به عنوان نوشیدنی خنک از خیسانده خاکشی، اسفرزه و تخم خرفه استفاده کنند. آبغوره و آب انار هم به ویژه در بیماری گرم مزاج به کار می رود. گیاهان دارویی دیگری نیز برای کاهش قند خون وجود دارند مثل کلپوره یا هندوانه ابوجهل اما معمولا به صورت داروی ترکیبی بوده و باید تحت نظر متخصص مصرف شوند. ترکیبی از گیاه قره قاط با گلاب نیز برای این منظور به کار می رود.
مصرف مقدار معتدل عسل به شرط آنکه از مرغوبیت خوبی برخوردار باشد قند را بالا نبرده و حتی منجر به تنظیم آن نیز می شود اما به هر حال مصرف آن هم بهتر است با کنترل قند باشد.
در رابطه با زخم پای دیابتی نیز تحت نظر متخصص و پس از انجام پاکسازی های اولیه می توان از روشهایی مثل زالو درمانی استفاده کرد.
نکته بسیار ضروری این است که به هیچ وجه به این بیماران توصیه نمی شود که داروهای شیمیایی خود را از ابتدا قطع کنند و تنها از داروهای گیاهی استفاده کنند بلکه با رعایت دستورات و تحت نظر پزشک طب ایرانی و متخصص طب نوین به تدریج و با کنترل قند میزان داروهای شیمیایی کم خواهد شد. همچنین این افراد باید بدانند اکثر مواد کارخانه ای که به عنوان بدون قند یا رژیمی معرفی می شوند از مواد شیرین کننده ای استفاده می کنند که می تواند عوارض خطرناک دیگری داشته باشد.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
ژنتیک دیابت (ترجمه از سایت انجمن دیابت آمریکا)
احتمالا شما از اینکه دچار دیابت شده اید تعجب میکنید و نگران هستید که آیا فرزندانتان نیز دچار دیابت خواهند شد؟
برخلاف بعضی صفات، دیابت یک الگوی توارث ساده ندارد. اکنون روشن شده است که برخی افراد با استعداد ابتلا به دیابت به دنیا میآیند.
چه چیزی باعث دیابت میشود؟
دیابت نوع 1 و نوع 2 علل متفاوتی دارند. با اینحال دو عامل در هر دو مهم است؛ اینکه شما یک زمینه مساعد بیماری را به ارث میبرید و سپس عواملی در محیط شما آن را راه می اندازد.
ژنها به تنهایی برای بیماری کافی نیستند. یک دلیل برای اثبات آن، دو قلوهای یکسان هستند. دو قلوهای یکسان ژنهای یکسانی دارند. با اینحال اگر یکی از آنها یه دیابت نوع 1 مبتلا شود، آن دیگری (در حداکثر احتمال) فقط 50 درصد احتمال ابتلا دارد. اگر یکی از قل ها به دیابت نوع 2 مبتلا شود، احتمال ابتلای قل دیگر 75 درصد است.
دیابت نوع 1
در بیشتر موارد دیابت نوع 1، برای ابتلای به بیماری، فرد میبایست عوامل خطر را از هر دو والدین به ارث ببرد. ما فکر میکنیم که این عوامل در سفیدپوستان شایعتر هستند زیرا سفیدپوستان بیشترین میزان شیوع دیابت نوع 1 را دارند. از آنجا که بیشتر افرادی که در ریسک هستند، به بیماری مبتلا نمیشوند، محققین درپی آنند که عوامل محیطی راه انداز بیماری را پیدا کنند. یکی از این عوامل راه انداز ممکن است مربوط به هوای سرد باشد. دیابت نوع 1 در فصل زمستان بیشتر از تابستان بروز میکند و در مناطق سردسیر شایعتر است.
عامل راه انداز دیگر میتواند ویروسها باشند. یک ویروس که ممکن است در یک فرد اثرات خفیف داشته باشد، ممکن است در فرد دیگر باعث راه اندازی دیابت نوع 1 شود.
تغذیه اولیه هم ممکن است نقش داشته باشد. در افرادی که از شیر مادر تغذیه شده اند و نیز در افرادی که غذای جامد را دیرتر شروع کرده اند، دیابت نوع 1 شیوع کمتری دارد.
در بسیاری از افراد، بنظر میرسد که روند ایجاد دیابت چند سال طول کشیده است. در بررسی هایی که روی خویشاوندان مبتلایان به دیابت نوع 1 صورت گرفته، محققین دریافته اند که بسیاری از آنهایی که بعدا دچار دیابت شده اند از سالها قبل "آنتی بادیهای خودی" را در خون خود داشته اند. (آنتی بادیها پروتئینهایی هستند که باکتریها یا ویروسها را نابود میکنند. آنتی بادیهای خودی، آنهایی هستند که "ناجور" هستند و به بافتهای بدن حمله میکنند.)
دیابت نوع 2
دیابت نوع 2 نسبت به نوع 1 پیوند قوی تری به سابقه خانوادگی و اصل و نسب دارد گرچه بازهم به عوامل محیطی وابستگی دارد. بررسی دوقلوها نشان داده است که مسئله ژنتیک نقش بسیار قوی در ایجاد دیابت نوع 2 دارد. همچنین شیوه زندگی در ایجاد دیابت نوع 2 تاثیر دارد. مثلا در برخی خانواده ها چاقی رایج است و این خانواده ها شیوه تغذیه و عادت های فعالیتی مشابهی دارند.
اگر فردی سابقه خانوادگی دیابت نوع 2 را دارد، مشکل است که بتوان تعیین کرد که دیابت وی ناشی از شیوه زندگی است یا استعداد ژنتیک. چه بسا هردو عامل نقش دارند. بااینحال نباید ناامید شد. مطالعات نشان داده اند که ممکن است بتوان با ورزش کردن و کم کردن وزن، از دیابت نوع 2 جلوگیری کرد و یا آن را به تاخیر انداخت.
ریسک تکرار در فرزندان
دیابت نوع 1
بطورکلی، اگر شما مردی هستید که دیابت نوع 1 دارید، احتمال ابتلای فرزندتان به نسبت 1 به 17 می باشد.
اگر شما خانمی هستید که دیابت نوع 1 دارید و فرزندتان را قبل از سن 25 سالگی بدنیا آورده اید، ریسک ابتلای فرزندتان 1 به 25 است. و اگر فرزندتان را بعد از 25 سالگی بدنیا آورده اید، ریسک فرزندتان 1 به 100 می باشد.
اگر خود شما قبل از 11 سالگی به دیابت مبتلا شده اید، میزان ریسک فوق الذکر دو برابر میشود.
اگر شما و همسرتان هردو دیابت نوع 1 دارید، ریسک ابتلای فرزندتان در حدود 1 به 10 الی 1 به 4 خواهد بود.
ارقام ذکرشده استثناهایی هم دارند. حدودا از هر 7 نفر مبتلایان دیابت نوع 1، یک نفر بیماری "سندروم چند غده ای اتوایمیون نوع 2" را دارد. این سندروم به این صورت است که این افراد علاوه بر دیابت، بیماری تیروئید و ضعف غدد فوق کلیه دارند. بعضی ها سایر مشکلات سیستم ایمنی را هم دارند. اگر فردی به این سندروم مبتلا باشد، ریسک ابتلای فرزندش به این سندروم –منجمله دیابت نوع 1- به نسبت 1 به 2 خواهد بود.(50 درصد)
اکنون محققین درمی یابند که چگونه می توان خطر بروز دیابت را در یک فرد پیش بینی کرد. بطور مثال، بیشتر سفیدپوستان مبتلا به دیابت نوع 1 دارای ژنهایی موسوم به HLA-DR3 یا HLA-DR4 هستند. اگر شما و فرزندتان سفیدپوست هستید و در این ژنها مثل هم هستید،ریسک فرزندتان بیشتر خواهد بود.(در دیگر نژادها، سایر ژنهای مرتبط با دیابت کمتر بررسی شده اند. در نژاد آفریقایی- آمریکایی ژن HLA-DR7 و در ژاپنی ها ژن HLA-DR9 ممکن است ریسک را بالاتر ببرد.)
آزمایش های دیگری هم هستند که ممکن است ریسک فرزندتان را روشن تر کنند. یک آزمایش خاص در مورد پاسخ بدن به مصرف گلوکز، می تواند کودکان مدرسه ای در معرض خطر را نشان دهد.
آزمایش گرانتری هم هست که می توان برای کودکانی که خواهر یا برادر مبتلا به دیابت نوع 1 دارند انجام داد. این آزمایش میزان آنتی بادی های ضد انسولین، ضد سلول های لوزالمعده و یا بر ضد آنزیمی بنام گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز را اندازه گیزی می کند. مقادیر بالای این آنتی بادی ها می تواند نشان دهد که کودک ریسک بالاتری برای بروز دیابت نوع 1 دارد.
ریسک تکرار در فرزندان
دیابت نوع 2
دیابت نوع 2 معمولا در خانواده ها جریان می یابد. در گذشته این تمایل را به حساب یادگیری بچه ها از عادت های بد والدین- رژیم غذایی نامناسب و کم تحرکی- می گذاشتند. ولی یک پایه ژنتیک هم دخیل است.
بطورکلی اگر فردی دیابت نوع 2 دارد و بیماری وی قبل از 50 سالگی تشخیص داده شده است، ریسک ابتلای فرزندش به نسبت 1 به 7 خواهد بود، و اگر بعد از 50 سالگی تشخیص داده شده است، ریسک ابتلای فرزندش به نسبت 1 به 13 خواهد بود.
برخی دانشمندان براین عقیده اند که اگر مادر مبتلا به دیابت باشد، ریسک بیشتر خواهد بود. و اگر پدر و مادر هر دو به دیابت نوع 2 مبتلا باشند ریسک ابتلای فرزند به نسبت 1 به 2 خواهد بود( 50 درصد).
برخی افراد با انواع خاصی از دیابت نوع 2 ، ریسک های متفاوتی دارند. مثلا اگر فردی به فرم نادری از دیابت بنام " دیابت شروع شونده درجوانی" مبتلا باشد، ریسک ابتلای فرزندش 1 به 2 خواهد بود (یعنی 50 درصد).
مطالب پیشنهادی
ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانیچطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
اختلالات زناشویی در خانم ها
کم نیستند زوجهایی که اگر بررسی شوند، مشخص می شود که در روابط زناشویی مشکلات عدیده دارند ولی فکر می کنند که یک مسئله طبیعی است. درصد قابل توجهی از خانمها در طول زندگی زناشوئی خود ارضاء جنسی را تجربه نمی کنند .
درصد قابل توجهی از مردان نمی دانند که زنان نیز مثل مردان باید به ارضاء جنسی برسند. بر طبق سرشماری نفوس در سال ۱۳۸۵ تعداد زنها در کشور ۳۴۶۱۸۰۲۸ می باشد؛ که از آنها حدود ۷۰ درصد ۶۴-۱۵ ساله هستند. یعنی تقریباً ۲۴ میلیون نفر خانم ۶۴-۱۵ ساله در کشورمان زندگی می کنند. میزان شیوع اختلالات جنسی در خانمها در جوامع مختلف مابین ۴۰-۳۰ درصد است که اگر متوسط را ۳۰ درصد بگیریم، حدود هشت میلیون نفر خانم در ایران دارای درجاتی از مشکلات زناشوئی خواهند بود.
بر خلاف اختلالات جنسی در مردان که تا حدودی در رسانهها به آن پرداخته می شود، تقریباً در مورد مشکلات زناشویی در خانمها سکوت کامل حکمفرما است. بنده پرونده های متعدد طلاق دارم که از طرف پزشکی قانونی و یا دادگاه بعلت وجود مشکلات زناشوئی جهت اظهار نظر ارجاع شدهاند. پروندههای متعددی دارم که پس از گذشت چند سال از زندگی زناشوئی، زوجها هنوز رابطة زناشویی موفق نداشته اند (ازدواج به وصال نرسیده). موضوع مشکلات جنسی بویژه در خانمها بشکل تابو درآمده است. در بسیاری از موارد نه بیمار و نه پزشک جرأت صحبت کردن در این مورد را ندارند، و اگر پس از تحمل فشارهای روحی و روانی زیاد، فردی خواست مشکل خود را بیان کند و یا اگر پزشک خواست در مورد وجود یک همچون مشکلی سئوال نماید، باید دنبال کلمات مناسب بگردند که در بسیاری از موارد نیز یافت نمی شود.
این موضوع در مورد نوشتن مطلب علمی در مورد اختلالات جنسی نیز صدق می کند. بنده از ذکر آمار و ارقام بیشتر خودداری می کنم، ولی متذکر می شوم که درصد قابل توجهی از خانمها در طول زندگی زناشوئی خود ارضاء جنسی (ارگاسم) را تجربه نمی کنند. درصد قابل توجهی از مردان نمی دانند که زنان نیز مثل مردان باید به ارضاء جنسی برسند. درصدی از مردان نیز که از وجود ارضاء جنسی در خانمها مطلع هستند، اصولاً حقی برای خانمها قائل نمی شوند. از آنطرف درصد قابل توجهی از مردان از آناتومی و فیزیولوژی جنسی نه تنها در خانمها بلکه در خودشان نیز تقریباً هیچگونه اطلاعی ندارند و این سبب ایجاد مشکلات عدیده در زندگی زناشویی می شود. علاوه از آن درصد قابل توجهی از خانمها حتی در میان تحصیل کردهها، اطلاعات کافی در مورد آناتومی و فیزیولوژی بدن خود ندارند.
کم نیستند زوج هائی که اگر بررسی شوند، مشخص می شود که در روابط زناشویی مشکلات عدیده دارند ولی فکر می کنند که یک مسئلة طبیعی است و سالها با آن کنار می آیند. برای یک رابطة زناشوئی طبیعی و موفق داشتن اطلاعات علمی حداقلی در مورد فیزیولوژی روابط جنسی و باروری و احترام به حقوق طرفین، الزامی است. این اطلاعات بایستی به زبان مناسب هر گروه از مردم در اختیار آنها گذاشته شود. افراد بی اطلاع یا هیچوقت دنبال افزودن به آگاهیهای خود نخواهند بود، و یا اینکه اگر بخواهند آگاهیهای خود را افزایش دهند، ممکن است این اطلاعات را از مبادی بی اعتبار و گاهاً گمراه کننده کسب نمایند ؛ بنابراین، اگر ما نمی توانیم آحاد مردم را در مورد روابط زناشوئی سالم آموزش دهیم، می بایست حد اقل منابعی را که اطلاعات فوق در دسترس عموم باشد، فراهم نمائیم.
مورد فیزیولوژی روابط جنسی و باروری تفاوتهای عمده ما بین مردان و زنان وجود دارند که به اختصار در زیر توضیح داده می شوند:
*اولین مرحله در یک رابطة زناشویی موفق “برانگیختگی” است. این برانگیختگی در مردان به سهولت و توسط موارد متعددی ایجاد می شود. ولی آن در خانمها بسیار پیچیده است. حالت برانگیختگی در خانمها براحتی ایجاد نمی شود. بر خلاف آقایان، جهت برانگیختگی در خانمها یک رابطة عاطفی خوب با شوهر لازم است. بدون وجود این رابطة عاطفی، برانگیختگی در خانمها یا هیچوقت ایجاد نمی شود، یا اگر ایجاد شود به ارضاء جنسی منتهی نمی شود، و یا اینکه آن زود از بین می رود.
*مدت زمان رسیدن به ارضاء جنسی و ملزومات آن در خانمها و آقایان کاملاً متفاوت است. معمولاً مردان گاهاً در عرض چند ثانیه و یا معمولاً در عرض حداکثر چند دقیقه به ارضاء جنسی (انزال) می رسند، ولی بر عکس خانمها جهت رسیدن به ارضاء جنسی (ارگاسم) مدت زمان طولانی تر و معمولاً ۱۰ دقیقه و یا بیشتر زمان نیاز دارند. ولی بر خلاف آقایان تنها زمان کافی برای رسیدن به ارگاسم در خانمها کفایت نمی کند، و در رسیدن به ارگاسم، موارد دیگری لازم و ملزوم یکدیگر هستند. یعنی اگر تمامی موارد لازم فراهم باشند، یک خانم جهت رسیدن به ارضاء جنسی معمولاً حدود ۲۰ دقیقه زمان لازم دارد، که این زمان می تواند در افراد مختلف متغیر باشد.
*موضوع مهم، دورة تحریک ناپذیری است. مردان پس از انزال، بلافاصله نمی توانند رابطة مجدد برقرار بکنند و یک مدت زمان لازم است که مرد مجدداً توانائی برقراری رابطه را پیدا کند و این مدت زمان بسته به سن مرد از چند دقیقه تا چند ساعت و حتی روز متغیر است. این مدت زمان را که مرد قابل تحریک نمی باشد، “زمان تحریک ناپذیری” می گویند. ولی خانمها فاقد این زمان “زمان تحریک ناپذیری” هستند و در یک بار رابطة زناشوئی می توانند حتی چند بار به ارضاء جنسی برسند.
*با افزایش سن پدیده ای در خانمها اتفاق می افتد که در اصطلاح به آن “یائسگی” می گویند که بعلت قطع شدن هورمونهای تخمدان، تغییرات عمده در دستگاه تناسلی و بدن خانمها اتفاق می افتد. لازم به ذکر است که این تغییرات دلیل از بین رفتن تمایلات و توانائی خانمها نیست، بلکه یک فرایند طبیعی زندگی است، که راه برخورد مخصوص به خود را دارد. ایجاد یائسگی در مردان الزامی نیست، ولی در حدود ۷۰ درصد از مردان نیز با بالا رفتن سن، از میزان هورمونهای مردانه کاسته می شود که به آن “یائسگی” مردانه می گویند.
*برخلاف مردان که دستگاه تناسلی آنها تا آخر عمر بدون تغییر باقی می ماند، دستگاه تناسلی خانمها در طول زندگی ممکن است دچار تغییرات عمده شود. قطع هورمونها در زمان یائسگی، اختلالات آناتومیک مادرزادی و زایمانهای مشکل و متعدد، ممکن است سبب تغییرات زیاد در دستگاه تناسلی شوند.
کلاً اختلالات جنسی در خانمها را به ۶ دستة بزرگ تقسیم می کنند که هر کدام راههای تشخیص و درمان جداگانه ای دارند. این ۶ گروه عبارتند از:
*اختلال در میل جنسی
*اختلال در برانگیختگی
*اختلال در رسیدن به ارگاسم
*اختلال درد
*اختلال در ترشحات
*اختلال در رضایتمندی
خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی و تکنولوژی بسیاری از مشکلات جنسی و تغییرات مرضی و آناتومیک دستگاه تناسلی در خانمها با روشهای مختلف از جمله جراحی قابل درمان هستند. مبحث اختلالات جنسی در خانمها یک مبحث بسیار گسترده می باشد. بنده سعی می کنم که نوشتارهای بعدی موضوع اختلالات جنسی در خانمها را به زبانی مناسب ولی علمی مورد بحث قرار دهم. هر قدر دانش زوجهای ما در این مورد بالا رود، روابط زناشوئی بهتر می شود، اختلافات خانوادگی کمتر می شود، از آمار طلاق کاسته می شود و از سوءاستفادة افراد سودجو و تبلیغات ماهوارهای کاسته می شود.
منبع: گل های زندگی- آقای دکتر صفری نژاد، ارولوژیست
ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
دیابت از شایع ترین بیماری های مزمنی است که مبتلایان به آن به علت افزایش قند خون خود به علایم گوناگونی مانند تشنگی، پرنوشی و پرادراری دچار می شوند و البته در بسیاری از موارد نیز بیمار به صورت اتفاقی و طی یک آزمایش خون ساده از ابتلایش به دیابت آگاه می شود...
اگرچه امروزه انواع و اقسام عوارض این بیماری شناخته شده است و به طور جامع و مدون برای آن برنامه های پیشگیری، تشخیصی و درمانی موجود است اما هنوز به برخی عوارض مرتبط با این بیماری توجه جدی صورت نمی گیرد و گاه پزشکان و بیماران از آن غفلت می کنند. اختلالات جنسی از جمله عوارض شایع دیابت نوع دو محسوب می شوند که سال های طولانی از آن غفلت می شد و اکنون نیز گاه و بی گاه در روند درمان این بیماری به آن بی توجهی می شود.
دیابت، بیماری پرعارضه ای است که در صورت تشخیص دیرهنگام و درمان نامناسب، فرد را به انواع اختلالات عصبی و عروقی از قبیل سکته قلبی، نابینایی، نارسایی مزمن کلیه ها و قطع عضو اندام تحتانی دچار می کند.
دیابت و ناتوانی جنسی مردان
ناتوانی جنسی یا اختلال در نعوظ اندام تناسلی مردان یکی از مهم ترین و شایع ترین اختلالات جنسی ناشی از ابتلا به دیابت است که به طور عمیق و گسترده ای بر کیفیت زندگی زوجین تاثیر می گذارد. اگر شیوع ناتوانی جنسی در جامعه مردان ۴۰ تا ۷۰ سال را حدود ۶/۹ درصد برآورد کنیم، ابتلا به دیابت، شیوع این اختلال را در مردان بالای ۱۸ سال به ۳۵ درصد می رساند. البته میزان شیوع آن در مبتلایان به دیابت نوع ۲ بیشتر از مبتلایان به دیابت نوع یک است که یکی از علل آن می تواند مسن تر بودن بیماران دیابتی نوع ۲ در مقایسه با بیماران دیابتی نوع ۱ باشد.
همچنین مردان دیابتی ۱۰ تا ۱۵ سال زودتر از سایر مردان به ناتوانی جنسی دچار می شوند. مردان مبتلا به دیابت، علاوه بر احتمال ابتلا به ناتوانی جنسی، ممکن است به اختلال های جنسی دیگری از قبیل بیماری پیرونی، زودانزالی، دیرانزالی، برگشت انزال به عقب و بی میلی جنسی نیز مبتلا شوند. بخشی از این عوارض مربوط به پیشرفت بیماری دیابت و بخشی دیگر نیز عوارض داروهایی است که بیمار برای کنترل عوارض دیابت مصرف می کند.
همان طور که گفته شد مردان مبتلا به دیابت به علل مختلفی به ناتوانی جنسی دچار می شوند. درگیری اعصاب محیطی، تنگی عروق و به ویژه اختلال عملکردی پوشش داخلی رگ ها موسوم به اندوتلیوم که نقش عمده ای در نعوظ اندام تناسلی مرد ایفا می کند، پرفشاری خون و نارسایی مزمن کلیه ها ناشی از دیابت همگی به بروز و تشدید اختلالات جنسی در مردان می انجامد.
دیابت و دیگر عوامل
درباره دیابت و بروز اختلالات جنسی در مردان توجه به ۳ نکته دیگر ضروری است؛ نخست اینکه استعمال دخانیات، خطر بروز و شدت ناتوانی جنسی را در مردان دیابتی بیشتر می کند. دیگر اینکه بروز ناتوانی جنسی در مردان دیابتی زنگ خطری برای بروز قریب الوقوع تنگی عروق کرونری قلب و سکته قلبی است که باید جدی گرفته شود و نکته سوم، داروهایی است که مبتلایان به دیابت برای تنظیم قند خون و کنترل عوارض بیماری مانند پرفشاری خون مصرف می کنند؛ زیرا برخی از این داروها ممکن است بر سلامت جنسی بیمار تاثیر منفی بگذارند.
از این رو ضروری است بیمار هنگام مراجعه به پزشک درباره مسایل خود با وی گفت وگو کند تا پزشک معالج با توجه به شرایط بیمار در صورت امکان درباره میزان و نوع داروی تجویزی برای کنترل دیابت تصمیم گیری کند.
دیابت و مشکلات جنسی زنان
دیابت در زنان هم خطر ابتلا به انواع و اقسام مشکلات جنسی را بیشتر می کند. کاهش میل جنسی، نرسیدن به اوج لذت جنسی یا اصطلاحا ارگاسم، کاهش برانگیختگی جنسی، درد هنگام نزدیکی و عفونت های واژن با فراوانی متفاوت در بخش قابل توجهی از زنان مبتلا به دیابت بروز می کند. همه علل و عواملی که به بروز اختلالات جنسی در مردان مبتلا به دیابت می انجامد، ممکن است در بروز اختلالات جنسی زنان هم سهیم باشد.
تشخیص و درمان
اختلالات جنسی در بیماران دیابتی مانند سایر عوارض این بیماری قابل تشخیص، درمان و کنترل است؛ به شرط اینکه هم پزشکانی که به درمان دیابت می پردازند و هم بیماران به آن توجه کرده و آن را جدی تلقی کنند. اگر بی توجهی به دیابت و عوارض جانبی آن حیات بیمار را به مخاطره می اندازد، بی توجهی به عوارض جنسی دیابت نیز حیات زندگی زناشویی فرد را در درازمدت با خطرهای جدی مواجه می کند و به طور قطع و یقین، کنترل قندخون در بیماری که زندگی وی بر اثر بی توجهی و درمان نامناسب یا دیگر عوارض جنسی دیابت از هم پاشیده است بسیار سخت تر و دشوارتر از بیماری است که به صورت همه جانبه به همه مسایل و مشکلات وی توجه می شود.
همان طور که گفته شد، برای درمان اختلالات جنسی ناشی از بیماری دیابت، به ویژه ناتوانی جنسی در مردان، طیف گسترده و متنوعی از درمان های دارویی خوراکی، تزریقی و حتی وسایل کمکی وجود دارد که بیماران با مراجعه به موقع به درمانگران اختلالات جنسی می توانند با صلاحدید و تجویز آنها از این درمان ها و نیز مشاوره ها و تمریناتی که برای بهبود سلامت جنسی وجود دارد بهره مند شوند.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
دیابت از شایع ترین بیماری های مزمنی است که مبتلایان به آن به علت افزایش قند خون خود به علایم گوناگونی مانند تشنگی، پرنوشی و پرادراری دچار می شوند و البته در بسیاری از موارد نیز بیمار به صورت اتفاقی و طی یک آزمایش خون ساده از ابتلایش به دیابت آگاه می شود…
اگرچه امروزه انواع و اقسام عوارض این بیماری شناخته شده است و به طور جامع و مدون برای آن برنامه های پیشگیری، تشخیصی و درمانی موجود است اما هنوز به برخی عوارض مرتبط با این بیماری توجه جدی صورت نمی گیرد و گاه پزشکان و بیماران از آن غفلت می کنند. اختلالات جنسی از جمله عوارض شایع دیابت نوع دو محسوب می شوند که سال های طولانی از آن غفلت می شد و اکنون نیز گاه و بی گاه در روند درمان این بیماری به آن بی توجهی می شود.
دیابت، بیماری پرعارضه ای است که در صورت تشخیص دیرهنگام و درمان نامناسب، فرد را به انواع اختلالات عصبی و عروقی از قبیل سکته قلبی، نابینایی، نارسایی مزمن کلیه ها و قطع عضو اندام تحتانی دچار می کند.
دیابت و ناتوانی جنسی مردان
ناتوانی جنسی یا اختلال در نعوظ اندام تناسلی مردان یکی از مهم ترین و شایع ترین اختلالات جنسی ناشی از ابتلا به دیابت است که به طور عمیق و گسترده ای بر کیفیت زندگی زوجین تاثیر می گذارد. اگر شیوع ناتوانی جنسی در جامعه مردان ۴۰ تا ۷۰ سال را حدود ۶/۹ درصد برآورد کنیم، ابتلا به دیابت، شیوع این اختلال را در مردان بالای ۱۸ سال به ۳۵ درصد می رساند. البته میزان شیوع آن در مبتلایان به دیابت نوع ۲ بیشتر از مبتلایان به دیابت نوع یک است که یکی از علل آن می تواند مسن تر بودن بیماران دیابتی نوع ۲ در مقایسه با بیماران دیابتی نوع ۱ باشد.
همچنین مردان دیابتی ۱۰ تا ۱۵ سال زودتر از سایر مردان به ناتوانی جنسی دچار می شوند. مردان مبتلا به دیابت، علاوه بر احتمال ابتلا به ناتوانی جنسی، ممکن است به اختلال های جنسی دیگری از قبیل بیماری پیرونی، زودانزالی، دیرانزالی، برگشت انزال به عقب و بی میلی جنسی نیز مبتلا شوند. بخشی از این عوارض مربوط به پیشرفت بیماری دیابت و بخشی دیگر نیز عوارض داروهایی است که بیمار برای کنترل عوارض دیابت مصرف می کند.
همان طور که گفته شد مردان مبتلا به دیابت به علل مختلفی به ناتوانی جنسی دچار می شوند. درگیری اعصاب محیطی، تنگی عروق و به ویژه اختلال عملکردی پوشش داخلی رگ ها موسوم به اندوتلیوم که نقش عمده ای در نعوظ اندام تناسلی مرد ایفا می کند، پرفشاری خون و نارسایی مزمن کلیه ها ناشی از دیابت همگی به بروز و تشدید اختلالات جنسی در مردان می انجامد.
دیابت و دیگر عوامل
درباره دیابت و بروز اختلالات جنسی در مردان توجه به ۳ نکته دیگر ضروری است؛ نخست اینکه استعمال دخانیات، خطر بروز و شدت ناتوانی جنسی را در مردان دیابتی بیشتر می کند. دیگر اینکه بروز ناتوانی جنسی در مردان دیابتی زنگ خطری برای بروز قریب الوقوع تنگی عروق کرونری قلب و سکته قلبی است که باید جدی گرفته شود و نکته سوم، داروهایی است که مبتلایان به دیابت برای تنظیم قند خون و کنترل عوارض بیماری مانند پرفشاری خون مصرف می کنند؛ زیرا برخی از این داروها ممکن است بر سلامت جنسی بیمار تاثیر منفی بگذارند.
از این رو ضروری است بیمار هنگام مراجعه به پزشک درباره مسایل خود با وی گفت وگو کند تا پزشک معالج با توجه به شرایط بیمار در صورت امکان درباره میزان و نوع داروی تجویزی برای کنترل دیابت تصمیم گیری کند.
دیابت و مشکلات جنسی زنان
دیابت در زنان هم خطر ابتلا به انواع و اقسام مشکلات جنسی را بیشتر می کند. کاهش میل جنسی، نرسیدن به اوج لذت جنسی یا اصطلاحا ارگاسم، کاهش برانگیختگی جنسی، درد هنگام نزدیکی و عفونت های واژن با فراوانی متفاوت در بخش قابل توجهی از زنان مبتلا به دیابت بروز می کند. همه علل و عواملی که به بروز اختلالات جنسی در مردان مبتلا به دیابت می انجامد، ممکن است در بروز اختلالات جنسی زنان هم سهیم باشد.
تشخیص و درمان
اختلالات جنسی در بیماران دیابتی مانند سایر عوارض این بیماری قابل تشخیص، درمان و کنترل است؛ به شرط اینکه هم پزشکانی که به درمان دیابت می پردازند و هم بیماران به آن توجه کرده و آن را جدی تلقی کنند. اگر بی توجهی به دیابت و عوارض جانبی آن حیات بیمار را به مخاطره می اندازد، بی توجهی به عوارض جنسی دیابت نیز حیات زندگی زناشویی فرد را در درازمدت با خطرهای جدی مواجه می کند و به طور قطع و یقین، کنترل قندخون در بیماری که زندگی وی بر اثر بی توجهی و درمان نامناسب یا دیگر عوارض جنسی دیابت از هم پاشیده است بسیار سخت تر و دشوارتر از بیماری است که به صورت همه جانبه به همه مسایل و مشکلات وی توجه می شود.
همان طور که گفته شد، برای درمان اختلالات جنسی ناشی از بیماری دیابت، به ویژه ناتوانی جنسی در مردان، طیف گسترده و متنوعی از درمان های دارویی خوراکی، تزریقی و حتی وسایل کمکی وجود دارد که بیماران با مراجعه به موقع به درمانگران اختلالات جنسی می توانند با صلاحدید و تجویز آنها از این درمان ها و نیز مشاوره ها و تمریناتی که برای بهبود سلامت جنسی وجود دارد بهره مند شوند.
بیشتر بدانیم...
رسانه ها در الگوی مصرف جامعه چه نقشی دارند؟
ارتقای کیفیت خدمات سلامت از منابع مالی یارانه ها
اصلاح ساختار نظام جامع مدیریتی اقتصادی بیمارستان
اقدامات اساسی در تخصیص منابع در نظام سلامت
بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر
توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر
دریافت پول از بیمار بصورت مستقیم (یک خطای پزشکی)
راهکارهای اجرایی جهت اصلاح الگوی مصرف در بیمارستانها
راهکارهای قانونی و فرهنگی در مدیریت مصرف انرژی در سازمانها ، ادارات و مراکز پزشکی
عوامل مؤثر بر قاچاق کالا
مدیریت انرژی در مراکز بیمارستانی
مشکلات موجود در سیستم واردات وصادرات
مشکلات نظام سلامت در کشور ایران
مصرف کالاهای خارجی و قاچاق و تاثیر آن بر اشتغال و تولید
نحوه ارائه خدمات بهداشتی درمانی در برخی کشورهای دنیا
نقش سازمانهای بیمه گر اجتماعی و خصوصی در اقتصاد سلامت
وظایف دولت در بهبود شاخصهای سلامتی و نابرابری های اجتماعی
پیامد های هدفمند کردن یارانه ها در حوزه سلامت
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت
به گزارش تسنیم، دکتر مسعود سهیلیان ضمن هشدار نسبت به احتمال بالای بروز عوارض چشمی در بیمارانی که بیش از پنج سال سابقه ابتلاء به دیابت دارند، اظهار داشت: لازم است در صورت ابتلاء وضعیت بیمار به طور منظم کنترل شود تا بر حسب پیشرفت بیماری، بموقع تحت درمانهای دارویی، لیزر و یا روش جدیدتر تزریق داخل چشمی قرار بگیرد تا رتینوپاتی منجر به کوریاش نشود.
وی افزود: رتینوپاتی دیابتی (عوارض چشمی ناشی از دیابت) را یکی از علل اصلی کاهش دید دانست و بیان کرد: دیابت، یک بیماری پیشرونده است، یعنی اثرات خود را به تدریج بر جای میگذارد.
به گفته سهیلیان دیابت از جمله بیماریهایی است که در صورت عدم رسیدگی و درمان، باعث بروز عوارض شدیدی مانند آب مروارید، آب سیاه و مهمتر از همه صدمه به رگهای خونی داخل چشم میشود تا حدی که ممکن است کوری فرد را به همراه داشته باشد.
وی ادامه داد: رتینوپاتی دیابتی عارضه چشمی ناشی از دیابت است که به دلیل تغییرات ایجاد شده در رگهای خونی رخ میدهد و میتواند باعث تخریب شبکیه شده و در نتیجه تصویری که شبکیه به مغز میفرستد را تار کند.
این جراح و متخصص چشم ادامه داد: این بیماری همچنین میتواند روی شبکیه چشم اثر بگذارد و باعث جداشدن شبکیه و خونریزی داخل زجاجیه شود.
وی با بیان اینکه معمولاً کسانی که بیش از پنج سال سابقه ابتلای دیابت دارند ممکن است دچار رتینوپاتی شوند، هشدار داد: هر چه زمان ابتلا به بیماری دیابت بیشتر شود، امکان تاثیر این بیماری بر بافت شبکیه چشم بیشتر میشود.
سهیلیان اضافه کرد: اگر فرد دیابتی گرفتار رتینوپاتی شد، لازم است وضعیتاش به صورت منظم کنترل شود تا بموقع تحت درمانهای دارویی، لیزر، یا روشهای جدیدتری چون تزریقات داخل چشمی و به طور کلی برحسب پیشرفت بیماری مورد مراقبتهای خاص قرار بگیرد تا رتینوپاتی منجر به کوریاش نشود.
این فوق تخصص شبکیه؛ راههای درمان رتینوپاتی دیابتی را برشمرد و گفت: داروهایی که از بروز تورم روی شبکیه پیشگیری میکنند، داروهایی که از خونریزی شبکیه جلوگیری میکنند یا روشهای جراحی مانند جراحی ویترکتومی و لیزر بسته به مرحله پیشرفت بیماری برای درمان رتینوپاتی دیابتی بکار گرفته میشوند.
سهیلیان در ادامه به برگزاری بیست و سومین کنگره سالیانه چشم پزشکی ایران در روزهای ششم تا نهم آبان ماه در در محل مرکز همایشهای رازی اشاره کرد و گفت: این کنگره یک روز پیش از آغاز برنامه اصلی یعنی ششم آبان ماه را به گروههای فوق تخصصی اختصاص داده است که در این روز گروه فوق تخصصی شبکیه نیز سمپوزیومی را برگزار خواهد کرد که طی آن تکنیکهای جدید جراحی شبکیه به بحث گذاشته میشوند. بنده نیز در این سمپوزیوم درباره تکنیکهای نوین جراحی شبکیه با عنوان "روشهای جراحی ویترکتومی مدرن" سخنرانی خواهم داشت و جراحی توام ویترکتومی و کاتاراکت" نیز یکی دیگر از مباحثی است که در این کنگره مطرح میشود.
بیشتر بدانیم...
پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران