ژنتیک دیابت

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

                                    http://maktoobshop.com

ژنتیک دیابت (ترجمه از سایت انجمن دیابت آمریکا)

احتمالا شما از اینکه دچار دیابت شده اید تعجب می­کنید و نگران هستید که آیا فرزندانتان نیز دچار دیابت خواهند شد؟

برخلاف بعضی صفات، دیابت یک الگوی توارث ساده ندارد. اکنون روشن شده است که برخی افراد با استعداد ابتلا به دیابت به دنیا می­آیند.

چه چیزی باعث دیابت می­شود؟

دیابت نوع 1 و نوع 2 علل متفاوتی دارند. با اینحال دو عامل در هر دو مهم است؛ اینکه شما یک زمینه مساعد بیماری را به ارث می­برید و سپس عواملی در محیط شما آن را راه می ­اندازد.

ژن­ها به تنهایی برای بیماری کافی نیستند. یک دلیل برای اثبات آن، دو قلوهای یکسان هستند. دو قلوهای یکسان ژن­های یکسانی دارند. با اینحال اگر یکی از آنها یه دیابت نوع 1 مبتلا شود، آن دیگری (در حداکثر احتمال) فقط 50 درصد احتمال ابتلا دارد. اگر یکی از قل­ ها به دیابت نوع 2 مبتلا شود، احتمال ابتلای قل دیگر 75 درصد است.

دیابت نوع 1

در بیشتر موارد دیابت نوع 1، برای ابتلای  به بیماری، فرد می­بایست عوامل خطر را از هر دو والدین به ارث ببرد. ما فکر می­کنیم که این عوامل در سفیدپوستان شایع­تر هستند زیرا سفیدپوستان بیشترین میزان شیوع دیابت نوع 1 را دارند. از آنجا که بیشتر افرادی که در ریسک هستند، به بیماری مبتلا نمی­شوند، محققین درپی آنند که عوامل محیطی راه­ انداز بیماری را پیدا کنند. یکی از این عوامل راه ­انداز ممکن است مربوط به هوای سرد باشد. دیابت نوع 1 در فصل زمستان بیشتر از تابستان بروز می­کند و در مناطق سردسیر شایع­تر است.

عامل راه­ انداز دیگر می­تواند ویروس­ها باشند. یک ویروس که ممکن است در یک فرد اثرات خفیف داشته­ باشد، ممکن است در فرد دیگر باعث راه­ اندازی دیابت نوع 1 شود.

تغذیه اولیه هم ممکن است نقش داشته باشد. در افرادی که از شیر مادر تغذیه شده­ اند و نیز در افرادی که غذای جامد را دیرتر شروع کرده­ اند، دیابت نوع 1 شیوع کمتری دارد.

در بسیاری از افراد، بنظر می­رسد که روند ایجاد دیابت چند سال طول کشیده­ است. در بررسی­ هایی که روی خویشاوندان مبتلایان به دیابت نوع 1 صورت گرفته، محققین دریافته­ اند که بسیاری از آنهایی که بعدا دچار دیابت شده ­اند از سال­ها قبل "آنتی بادی­های خودی" را در خون خود داشته ­اند. (آنتی بادی­ها پروتئین­هایی هستند که باکتری­ها یا ویروسها را نابود می­کنند. آنتی بادی­های خودی، آنهایی هستند که "ناجور" هستند و به بافت­های بدن حمله می­کنند.)

دیابت نوع 2

دیابت نوع 2 نسبت به نوع 1 پیوند قوی تری به سابقه خانوادگی و اصل و نسب دارد گرچه بازهم به عوامل محیطی وابستگی دارد. بررسی دوقلوها نشان داده است که مسئله ژنتیک نقش بسیار قوی در ایجاد دیابت نوع 2 دارد. همچنین شیوه زندگی در ایجاد دیابت نوع 2 تاثیر دارد. مثلا در برخی خانواده ها چاقی رایج است و این خانواده ها شیوه تغذیه و عادت های فعالیتی مشابهی دارند.

اگر فردی سابقه خانوادگی دیابت نوع 2 را دارد، مشکل است که بتوان تعیین کرد که دیابت وی ناشی از شیوه زندگی است یا استعداد ژنتیک. چه بسا هردو عامل نقش دارند. بااینحال نباید ناامید شد. مطالعات نشان داده اند که ممکن است بتوان با ورزش کردن و کم کردن وزن، از دیابت نوع 2 جلوگیری کرد و یا آن را به تاخیر انداخت.

ریسک تکرار در فرزندان

دیابت نوع 1

بطورکلی، اگر شما مردی هستید که دیابت نوع 1 دارید، احتمال ابتلای فرزندتان به نسبت 1 به 17 می باشد.

اگر شما خانمی هستید که دیابت نوع 1 دارید و فرزندتان را قبل از سن 25 سالگی بدنیا آورده اید، ریسک ابتلای فرزندتان 1 به 25 است. و اگر فرزندتان را بعد از 25 سالگی بدنیا آورده اید، ریسک فرزندتان 1 به 100 می باشد.

اگر خود شما قبل از 11 سالگی به دیابت مبتلا شده اید، میزان ریسک فوق الذکر دو برابر میشود.

اگر شما و همسرتان هردو دیابت نوع 1 دارید، ریسک ابتلای فرزندتان در حدود 1 به 10 الی 1 به 4 خواهد بود.

ارقام ذکرشده استثناهایی هم دارند. حدودا از هر 7 نفر مبتلایان دیابت نوع 1، یک نفر بیماری "سندروم چند غده ای اتوایمیون نوع 2" را دارد. این سندروم به این صورت است که این افراد علاوه بر دیابت، بیماری تیروئید و ضعف غدد فوق کلیه دارند. بعضی ها سایر مشکلات سیستم ایمنی را هم دارند. اگر فردی به این سندروم مبتلا باشد، ریسک ابتلای فرزندش به این سندروم –منجمله دیابت نوع 1- به نسبت 1 به 2 خواهد بود.(50 درصد)

اکنون محققین درمی یابند که چگونه می توان خطر بروز دیابت را در یک فرد پیش بینی کرد. بطور مثال، بیشتر سفیدپوستان مبتلا به دیابت نوع 1 دارای ژنهایی موسوم به HLA-DR3 یا HLA-DR4 هستند. اگر شما و فرزندتان سفیدپوست هستید و در این ژنها مثل هم هستید،ریسک فرزندتان بیشتر خواهد بود.(در دیگر نژادها، سایر ژنهای مرتبط با دیابت کمتر بررسی شده اند. در نژاد آفریقایی- آمریکایی ژن HLA-DR7 و در ژاپنی ها ژن HLA-DR9 ممکن است ریسک را بالاتر ببرد.)

آزمایش های دیگری هم هستند که ممکن است ریسک فرزندتان را روشن تر کنند. یک آزمایش خاص در مورد پاسخ بدن به مصرف گلوکز، می تواند کودکان مدرسه ای در معرض خطر را نشان دهد.

آزمایش گرانتری هم هست که می توان برای کودکانی که خواهر یا برادر مبتلا به دیابت نوع 1 دارند انجام داد. این آزمایش میزان آنتی بادی های ضد انسولین، ضد سلول های لوزالمعده و یا بر ضد آنزیمی بنام گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز را اندازه گیزی می کند. مقادیر بالای این آنتی بادی ها می تواند نشان دهد که کودک ریسک بالاتری برای بروز دیابت نوع 1 دارد.

ریسک تکرار در فرزندان

دیابت نوع 2

دیابت نوع 2 معمولا در خانواده ها جریان می یابد. در گذشته این تمایل را به حساب یادگیری  بچه ها از عادت های بد والدین- رژیم غذایی نامناسب و کم تحرکی- می گذاشتند. ولی یک پایه ژنتیک هم دخیل است.

بطورکلی اگر فردی دیابت نوع 2 دارد و بیماری وی قبل از 50 سالگی  تشخیص داده شده است، ریسک ابتلای فرزندش به نسبت 1 به 7 خواهد بود، و اگر بعد از 50 سالگی تشخیص داده شده است، ریسک ابتلای فرزندش به نسبت 1 به 13 خواهد بود.

برخی دانشمندان براین عقیده اند که اگر مادر مبتلا به دیابت باشد، ریسک بیشتر خواهد بود. و اگر پدر و مادر هر دو به دیابت نوع 2 مبتلا باشند ریسک ابتلای فرزند به نسبت 1 به 2 خواهد بود( 50 درصد).

برخی افراد با انواع خاصی از دیابت نوع 2 ، ریسک های متفاوتی دارند. مثلا اگر فردی به فرم نادری از دیابت بنام " دیابت شروع شونده درجوانی" مبتلا باشد، ریسک ابتلای فرزندش 1 به 2 خواهد بود (یعنی 50 درصد).

مطالب پیشنهادی

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانی

چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟ 

اختلالاتی جنسی آقایان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

آیا از اختلالات جنسی رنج می برید

 التهاب و تورم بیضه ها
دلیل احتمالی: سرطان بیضه
سرطان بیضه یک بیماری بدون نشانه و بدون درد است. علامت بارز در این سرطان، تورم و التهاب بافت بیضه است که به راحتی توسط خود فرد نیز تشخیص داده می شود.
راه حل: سرطان بیضه اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، 100 درصد قابل درمان است. بنابراین اگر با التهاب و تورم بیضه روبرو شدید سریعا به پزشک مراجعه کنید.معاینه منظم توسط خود فرد نیز یکی  از راه های تشخیص به موقع این بیماری است. بهترین زمان برای این کار، حالت ایستاده در زیر دوش آب گرم و زمانی است که عضلات کاملا درحالت انبساط می باشند.
انزال زودرس
دلیل احتمالی انزال زودرس: پرکاری غده تیروئید
انزال زودرس یعنی انزال قبل یا بلافاصله پس از شروع رابطه جنسی که یک اختلال شایع به ویژه در مردان جوان است. معمولا یک مرد از هر سه مرد با این مشکل در طول زندگی خود مواجه می شود. علاوه بر مشکلات روانی، عواملی همچون اختلال در عملکرد غده تیروئید نیز می تواند از دلایل انزال زودرس باشد. در برخی مردان تنها نشانه پرکاری تیروئید، انزال زودرس است. مطالعات نشان می دهند که حدود نیمی از مردان مبتلا به پرکاری تیروئید از انزال زودرس رنج می برند.
راه حل: این مشکل به راحتی قابل درمان است. پرکاری تیروئید با معاینه و آزمایش خون تشخیص داده می شود و دارو درمانی به سرعت انزال زودرس را رفع می کند. در صورتی که مشکل تیروئید نداشته باشید، برای درمان انزال زودرس از ورزش، تکنیک های تنفسی، کاندوم و رفتاردرمانی استفاده می شود.
 

درد درهنگام انزال
دلیل احتمالی: اسپاسم عضله یا التهاب پروستات
در صورتی که این درد ناشی از اختلالات عصبی باشد، اغلب در مردان جوان و در هنگام استرس رخ می دهد. دلیل دیگر این درد، التهاب غده پروستات است.
راه حل: برای درمان این اختلال از یک پزشک متخصص کلیه و مجاری ادراری (اورولوژیست) کمک بگیرید.
عدم خروج مایع منی در هنگام انزال
دلیل احتمالی: داروهای پروستات
عدم خروج منی یا مقدار کم این مایع اغلب به دلیل مصرف برخی داروهای پروستات ایجاد می شود. این اختلال در برخی بیماران مبتلا به دیابت نیز به دلیل آسیب عصبی، مشاهده می گردد.
راه حل: در صورتی که این اختلال برای شما ناراحت کننده نیست، نیازی به اقدام درمانی ندارید. در شرایطی که زوجی قصد بچه دار شدن داشته باشند، برای رفع این مشکل می توانند از درمان های دارویی استفاده کنند.
عدم انزال یا انزال دیررس

دلیل احتمالی: دیابت و اضافه وزن
در 9 مرد از هر 10 مرد مبتلا به اختلالات ارگاسم (ارضای جنسی)، مشکلات روانی از جمله اضطراب، استرس شغلی و تاریخچه سوء استفاده جنسی در دوران کودکی، عامل اصلی به شمار می رود. اما در 10 درصد باقی مانده، نرسیدن به ارگاسم به دلیل مشکلات مربوط به گیرنده های دستگاه تناسلی که اغلب به دلیل آسیب عصبی ناشی از دیابت ایجاد می شوند، می باشد.
دیابت علایمی همچون بی حسی پاها، تشنگی، خارش پوست، ادرار زیاد، خستگی و همچنین نرسیدن به ارگاسم به همراه دارد.
چاقی و اضافه وزن نیز منجر به مشکلات جنسی از جمله اختلالات نعوظ و کاهش میل جنسی می شود.
راه حل: برای رفع این مشکل با پزشک مشورت کنید. تغییرشیوه زندگی و دارو درمانی به بهبود این اختلال کمک می کنند.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی