بهبودی پس از زایمان سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

پس از سزارین حال من چطور خواهد بود؟

پس از سزارین شما نیز مثل هر مادر دیگری با در آغوش گرفتن فرزندتان احساس سرخوشی و در عین حال خستگی خواهید داشت. ولی در عین حال زخمی هم بر روی شکم دارید. به هر حال شما در دوره نقاهت پس از یک جراحی شکمی بزرگ هستید...

سزارین,زایمان طبیعی,زایمان با جراحی

بهبودی پس از زایمان

مراقبت دوران بارداری - بهبودی پس از زایمان

. بطور معمول بیمارانی که تحت جراحی سزارین قرار گرفته اند 1 تا 2 روز بعد از جراحی در بیمارستان می مانند. معمولا نیازی به آنتی بیوتیک ندارید مگر اینکه برایتان تجویز شده باشد. پس از مرخص شدن می توانید حمام کنید. نیازی به پانسمان مجدد در محل برش ندارید، کافی است محل را خشک نگه دارید.

پس از سزارین چه نوع مسکنی دریافت می کنم؟ 

اگر برای سزارین تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته اید و یا از طریق اپی دورال و اسپینال دوزهای مرفین اضافی دریافت نمی کنید. ممکن است به شما بلافاصله پس از جراحی ترکیبات مخدر سیتمیک تزریق شود. ممکن است هر چند ساعت داروی ضد درد بصورت تزریق یا شیاف دریافت کنید.

در هیچ شرایطی از اینکه درخواست مسکن کنید خجالت نکشید. شما نباید در سکوت رنج ببرید و هر چه بیشتر صبر کنید کنترل درد مشکل تر می شود. بعلاوه، هر چه راحت تر و آرام تر باشید شیردادن و براه افتادن برای خودتان آسان تر خواهد بود.

در اولین روزهای پس از سزارین تا چه حد بهبودی حاصل می شود؟ 

ممکن است بلافاصله پس از جراحی احساس گیجی و تهوع داشته باشید. بسیاری از مادران در سراسر بدن احساس خارش دارند بخصوص آنهایی که از طریق اپی دورال یا اسپینال مواد مخدر دریافت کرده اند. در چنین صورتی به پزشک اطلاع دهید تا داروی ضد خارش برایتان تجویز کند.

اگر بخواهید نوزاد را شیر دهید می توانید در اولین فرصت ممکن این کار را انجام دهید. از پرستار بخواهید که به شما آموزش دهد چگونه در وضعیت خوابیده به پهلو به نوزاد شیر دهید.

ممکن است در محل برش سزارین احساس درد و بی حسی کنید. محل برش ممکن است کمی برآمده و برجسته بوده و از رنگ پوست تان تیره تر باشد. عطسه، سرفه یا سایر فعالیت هایی که در محل شکم فشار ایجاد نماید، در روزهای اول دردناک خواهد بود ولی روز به روز و رفته رفته بهتر خواهید شد.

پرستار شما در ابتدا هر چند ساعت یکبار به بالین شما خواهد آمد که وضع شما را کنترل کرده و به شما کمک نماید. او علائم حیاتی شما را کنترل می کند، شکم شما را لمس می کند تا ببیند آیا رحم سفت است و میزان خونریزی واژن را بررسی می کند. نظیر هر زنی که به تازگی بچه ای بدنیا آورده است شما نیز دارای ترشحاتی از واژن خواهید بود که حاوی خون و بافت های اضافی کنده شده از حفره درونی رحم است. ممکن است اولین بار که از جا برمی خیزید مقداری زیادی از این ترشحات خونی دفع شوند و تا 3 یا 4 روز اول به رنگ قرمز روشن خواهد بود.

همچنین پرستار به شما آموزش خواهد داد که چگونه سرفه کنید یا تمرینهای منظم تنفس انجام دهید تا مایعات جمع شده در ریه ها تخلیه شود. این امر در صورتیکه بیهوشی شما از نوع عمومی بوده باشد بسیار حائز اهمیت است. (خطر ابتلا به پنومونی با این عمل کاهش می یابد). دقت کنید که هنگام سرفه (و نیز عطسه و خنده) دستها یا یک بالش روی محل زخم بگذارید. اگر همه چیز روبراه باشد سرم و سوند ادراری در عرض 12 ساعت پس از جراحی برداشته خواهد شد و شما به محض آنکه میل به خوردن داشته باشید می توانید غذا بخورید.

در دو روز اول ممکن است از نفخ و تجمع گاز در شکم رنج ببرید. از آنجا که حرکات روده بعد از جراحی کند می شود گاز در روده تجمع می یابد. حرکت کردن و راه رفتن به سیستم گوارشی کمک می کند تا مجددا فعالیت خود را از سرگیرد. اگر ناراحتی شما زیاد باشد پرستار به شما داروهای ضد نفخ حاوی سایمتیکون می دهد این دارو باعث می شود که حباب های گاز راحت تر کنار یکدیگر جمع شوند و گاز دفع شود. اما اگر باز هم دفع نداشتید حتما اطلاع دهید تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود. مصرف سایمتیکون در دوران شیر دهی بی خطر است.

احتمالا در روز جراحی و مسلما در روز بعد از آن به شما توصیه می شود که تخت را ترک کنید. (با این حال سعی نکنید که خودتان به تنهایی از تخت برخیزید. برای اولین بار پرستار باید در کنار شما باشد) هنگامیکه در تخت هستید با حرکت دادن و کشیدن ساق ها و چرخاندن مچ پا خون را در ساق پا به جریان بیاندازید. در روز دوم باید با کمک همسرتان یا پرستار چند بار در اتاق قدم بزنید. این امر به گردش خون در بدن کمک می کند، از تنبلی روده ها می کاهد، و خطر لخته شدن خون را در ساق پا کاهش می دهد. در ابتدا ممکن است حتی رفتن به دستشویی غیر ممکن به نظر برسد ولی حرکت کردن در بهبود شما اهمیت خاصی دارد می توانید برنامه راه رفتن را طوری تنظیم کنید که پس از دریافت مسکن باشد تا درد کمتری احساس کنید.

احتمالا در عرض 7 تا 10 روز بخیه ها را خواهند کشید. این عمل چند دقیقه بیشتر وقت نمی گیرد و شما تنها کمی احساس نیشگون گرفتن می کنید؛ ولی درد ندارد.

در اولین روزهای پس از مرخص شدن از بیمارستان تا چه حد بهبودی حاصل می شود؟ 

پس از ترک بیمارستان به کمک زیادی نیاز خواهید داشت. اگر تاکنون کسی پیشنهاد کمک به شما نکرده است از همسر خود، بستگان و یا دوستان تقاضای کمک کنید.

انتظار نداشته باشید که به محض رسیدن به منزل، مسکن را کنار بگذارید. ممکن است تا یک هفته پس از جراحی نیز به مسکن نیاز داشته باشید. (اگر خودتان نوزاد را شیر می دهید از مصرف آسپرین یا داروهای حاوی استیل سالسیلیک اسید بپرهیزید).

میزان مصرف مایعات را بیافزائید تا دچار یبوست نشوید. محل زخم روز به روز بهتر خواهد شد. با این حال ممکن است تا چندین هفته حساس باشد. در صورتیکه در محل زخم علائم عفونت از جمله گرمی، قرمزی یا ورم وجود داشته و یا زخم ترشح دارد، درد بدتر شده و یا درد ناگهانی آغاز شده است، و نیز اگر تب دارید (حتی اگر زخم خوب شده است) فورا به پزشک مراجعه کنید.

خونریزی و ترشح از واژن باید رفته رفته کم شود و البته ممکن است تا 6 هفته ادامه یابد. ترشح تدریجا به رنگ قرمز روشن و سپس صورتی و پس از آن زرد مایل به سفید تغییر می کند. اگر خونریزی نظیر قاعدگی بیشتر از 4 روز اول پس از زایمان ادامه یابد و یا بعد از کاهش، مجددا افزایش پیدا کند به پزشک خود مراجعه کنید.

تا چه حد میتوانم فعال باشم؟ 

وقتی به منزل می روید استراحت کافی برایتان لازم است؛ با این حال باید بطور منظم از جا برخاسته و حرکت کنید. راه رفتن پدیده بهبود را تسریع کرده و به پیشگیری از عوارضی نظیر لخته شدن خون کمک می کند، ولی نباید فعالیت بیش از حد باشد. از فعالیت آهسته شروع کنید و رفته رفته به میزان آن بیافزائید. از آنجائیکه در حال بهبود از یک عمل جراحی شکمی بزرگ هستید عضلات شکم شما تا مدتی درد خواهند داشت؛ سخت نگیرید و از بلند کردن چیزهای سنگین تر از وزن نوزاد تا 8 هفته بپرهیزید.

درعرض 6 تا 8 هفته شما قادر خواهید بود که به میزان متوسطی فعالیت کنید ولی برای تمرینات بیشتر تا وقتی که پزشک به شما اجازه نداده صبر کنید. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا شما به حالت قبل بازگردید. درعرض 4 تا 6 هفته و با صلاحدید پزشک می توانید مقاربت جنسی را آغاز کنید.

محل برش عمل چه شکلی دارد؟ 

در ابتدا جای زخم اندکی برجسته و بالا آمده است و رنگی تیره تر از پوست طبیعی خودتان دارد ولی در عرض 6 هفته پس از جراحی کاملا کوچک می شود. طول برش سزارین 10 تا 15 سانتیمتر است و حدود 3 میلیمتر عرض دارد. با گذشت زمان رنگ زخم برش سزارین به رنگ پوستتان نزدیک تر می شود وعرض آن نیز به نصف میزان قبل تقلیل می یابد.

برش سزارین معمولا در قسمت پایین شکم قرار دارد. محل زخم تدریجا با موهای زهار پوشانده می شود و احتمالا خیلی پایین تر از دور کمر لباس زیر یا بیکینی قرار می گیرد. هنگام بهبود ممکن است خارش نیز داشته باشد.

احساسات من چگونه خواهد بود؟ 

پس از سزارین مادران احساسات کاملا متفاوتی دارند. ممکن است اگر دوست داشتید که با زایمان طبیعی نوزاد را بدنیا آورید، با انجام سزارین کمی ناامید شوید. شاید هم اصلا به نوع بدنیا آوردن نوزاد اهمیت نمی دادید. بخصوص اگر بارداری همراه با عارضه داشتید و یا نگران سلامت نوزاد بودید. بعضی از خانمها که بعد از طی کردن دردهای زایمان به مدت طولانی، سزارین می شوند احساس آرامش می کنند در حالیکه عده ای دیگر ممکن است از اینکه نهایتا پس از ساعتها درد کشیدن سزارین شده اند ناراحت شوند. بعضی از مادران ابراز می دارند که احساس می کنند سرشان کلاه رفته است که سزارین شده اند بخصوص اگر در کلاسهای زایمان شرکت کرده باشند. برخی دیگر می گویند که احساس می کنند از سایر خانمها کمترند زیرا به سزارین احتیاج داشته اند. وجود چنین احساساتی شایع است و رهایی از آن مشکل است و اگر شما نیز چنین احساسی دارید ممکن است مدتها طول بکشد تا بتوانید با نوع زایمانی که متفاوت از آن چیزی بوده که در دوران بارداری انتظارش را داشته اید کنار بیایید.

ممکن است دانستن این امر که تولد نوزاد برای بسیاری از خانم ها - خواه طبیعی و خواه از طریق سزارین - بسیار با آنچه انتظارش را داشته اند متفاوت بوده است، به شما کمک کند.

اگر شما در واقعیت لزوم انجام جراحی شک دارید با پزشک خود در این زمینه صحبت کنید و از او بخواهید تا علت این تصمیم را برایتان توضیح دهد. بخاطر داشته باشید که شما ممکن است طیفی از احساسات گوناگون را نظیر سایر مادران در دوران پس از زایمان تجربه کنید. بدون در نظر گرفتن نوع زایمان، افسردگی پس از زایمان شایع است خواه پس از زایمان طبیعی و خواه پس از سزارین. اگر شما واقعا احساس اندوه دارید نزد مشاور یا روانپزشک بروید. ممکن است به افسردگی پس از زایمان دچار شده باشید.

مراقبت دوران بارداری - ninisite.com

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

مقایسه ای بین سزارین و زایمان طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

لیلا هادی پور کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت در گفتگو با خبرنگار اجتماعی فارس، گفت: زایمان به دو صورت طبیعی و غیر طبیعی انجام می‌ گیرد که سزارین روش غیر طبیعی است.

وی گفت: زایمان به روش سزارین در صورتی انجام می‌ گیرد که جان مادر و نوزاد در خطر باشد. سزارین عمل جراحی بزرگی است که تمام عوارض اعمال جراحی را دارد.

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: یک عمل سزارین نیازمند تجهیزات، نیروهای متخصص از قبیل متخصص زنان، بیهوشی و جراح است و این عمل هزینه بسیاری را برای بیمار و بیمارستان در بردارد.

هادی ‌پور افزود: عفونت و خونریزی در زنانی که زایمان به روش سزارین انجام می ‌گیرد، نسبت به کسانی که به صورت طبیعی زایمان می ‌کنند، بیشتر است.

زنانی که به صورت غیر طبیعی زایمان می‌ کنند تا مدت‌ ها نمی ‌توانند، کارهای خود را انجام دهند.

عفونت و خونریزی در زنانی که زایمان به روش سزارین انجام می ‌گیرد، نسبت به کسانی که به صورت طبیعی زایمان می ‌کنند، بیشتر است.

وی اضافه کرد: در سزارین با این که تاریخ دقیق زایمان مشخص می ‌شود، ولی ممکن است، اشتباهی صورت گیرد و بچه نارس به دنیا بیاید.

درد در زایمان طبیعی، بعد از آن، از بین می‌ رود؛ به طوری که فاصله شروع زایمان تا پایان آن درد وجود دارد و بعد از زایمان درد بسیار کم است.

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: با روش‌ هایی دردهای زایمان طبیعی را می‌ توان کاهش داد که از مهمترین آن ها می ‌توان به مواردی چون استفاده از ماساژ، انجام زایمان در محلی که فرد در آن احساس راحتی کند به طوری که خلوت مادر رعایت شود و اجازه ورود یک نفر همراه در اتاق زایمان، اشاره کرد.

نوزاد

وی اضافه کرد: روش ‌های متفاوتی چون روش ‌های غیردارویی و دارویی برای کاهش درد زایمان در یک زایمان طبیعی به کار می ‌روند.

متداول ترین روش غیردارویی عبارت است از آماده سازی روانی بیمار قبل از زایمان که در این روش با آموزش صحیح نحوه تنفس و تمرکز زیاد، احساس درد کاهش می ‌یابد.

اساس آن بر این واقعیت است که اضطراب و ناآشنایی با مراحل زایمان، درد را تشدید می ‌کند و از این رو حمایت روانی از بیمار، درد را کاهش خواهد.

هادی ‌پور افزود: درد زایمان طبیعی به صورت مداوم نیست، ممکن است 30 ثانیه تا 60 ثانیه مادر درد داشته باشد و 2 دقیقه بدون درد باشد.

وی اضافه کرد: تحقیقات در بیشتر کشورهای پیشرفته بیانگر این است که زایمان‌ های طبیعی بهتر از زایمان ‌های سزارین است. 85 درصد از زایمان ‌ها طبیعی است و 5 تا 15 درصد به خاطر حفظ جان مادر و نوزاد باید به صورت سزارین انجام شود.

هادی ‌پور گفت: میزان خونریزی زنان بعد سزارین 2 برابر زایمان طبیعی است و احتمال عفونت زنان بعد عمل سزارین بسیار بیشتر از زایمان طبیعی است.

برای زایمان سزارین باید مرکزی با تمام تجهیزات کامل وجود داشته باشد. در یک اتاق عمل معمولی نمی ‌توان این کار را انجام داد. اگر مادری به داروی بیهوشی حساس باشد ممکن است عوارضی برای آن به وجود آید و احتمال ایجاد عوارض وابسته به بیهوشی، در سزارین خیلی بیشتر از زایمان بدون درد است.

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: ممکن است که پس از عمل زایمان، عوارض ریوی در مادر به وجود آید و هم آغوشی مادر و نوزاد در عمل سزارین به خوبی برقرار نمی شود.

زنی که عمل سزارین انجام می‌دهد 5 تا 10 روز بعد از زایمان قادر به انجام کارهای شخصی خود نیست.

طبق آماری که در سال 86 وجود دارد 40/5 درصد زایمان‌ ها در کشور ما به صورت سزارین و 59/4  درصد به صورت طبیعی بوده است.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

درد زایمان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

بارداری و زایمان یعنی آمادگی برای گرفتن تصمیمات زیاد. مادر باردار در ماه های آخر بارداری باید همه سوال هایی را که در ذهن دارد از پزشک خود بپرسد...

از میان این سوال ها، این ۱۰ سوال مهم ترین هایی هستند که لازم است مادر باردار جوابشان را پیش از اینکه برای زایمان مراجعه کند، بداند.

۱. روش های کنترل درد زایمان چیست؟

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، روش های زیادی برای کاهش درد زایمان وجود دارد. با توجه به اینکه در چه مرحله ای از زایمان هستید، می توانید یک یا چند روش را با هم و چند بار تکرار کنید. شما می توانید:

در کلاس های آموزشی و آمادگی قبل از زایمان شرکت کنید.

تمرین های تنفسی را تکرار کنید و روش های تقویت عضلات را به کار برید.

روش های آرام سازی را تمرین کنید. حمام گرم، دوش آب گرم یا استخر رفتن، در صورت صلاحدید پزشک به کنترل درد کمک می کند.

ممکن است برای کاهش درد پزشک برایتان مسکن تجویز کند.

در بیمارستان برای کنترل درد، پزشک از داروهای نخاعی یا اپیدورال تحت نظر استفاده می کند.

بنابراین در مورد روش های کاهش درد فکر کنید و بپرسید در بیمارستانی که برای زایمان انتخاب کرده اید، از چه روشی برای تسکین درد زایمان استفاده می شود.

۲. در چه صورت و چه زمانی ممکن است زایمان با روش سزارین انجام شود و آیا بیمارستان مورد نظر امکانات لازم را دارد؟

با پزشک در مورد احتمال انجام سزارین صحبت کنید و بپرسید در چه صورتی امکان دارد سزارین انجام شود. این موضوع مخصوصا برای مادرانی که برای اولین بار باردار شده اند، بسیار مهم است. اگر قبلا سزارین شده اید، از پزشک خود بپرسید که آیا امکان زایمان طبیعی دارید یا نه. البته احتمال اینکه بعد از یک بار سزارین بتوانید زایمان طبیعی داشته باشید، کم است.

۳. اپیزیوتومی چیست و چه زمانی انجام می شود؟

اپیزیوتومی برشی است که پزشک هنگام زایمان طبیعی بین واژن و مقعد می دهد تا زایمان راحت تر انجام شود. این کار معمولا در زمان تولد نوزاد انجام می شود. البته برخی پزشکان توصیه می کنند از انجام این کار خودداری شود مگر در موقعیت های اورژانسی. پس از پزشک بپرسید که آیا ممکن است این کار را انجام دهد و بعد از آن چه مراقبت هایی لازم است.

۴. آیا می توانم در اتاقی که قرار است زایمان کنم، قدم بزنم؟

روش های بی درد کردن زایمان ۲ نوع دارویی و غیردارویی دارد. از روش های بی دردسازی غیردارویی، آماده کردن روانی خانم باردار برای قبول و گذراندن مراحل زایمان طبیعی است. روش های غیردارویی به زمان نیاز دارند و آموزش مادر از چند ماه قبل از زایمان آغاز می شود. از پزشک بپرسید اجازه می دهد ساعت های آخر بارداری در اتاق زایمان راه بروید یا باید استراحت کنید. گاهی مادر قادر به انجام برخی فعالیت ها یا قرار گرفتن در برخی وضعیت ها نیست. امروزه روش های مختلفی برای زایمان وجود دارد؛ از زایمان در آب گرفته تا زایمان با استفاده از صندلی، توپ های زایمانی، القای خواب یا هیپنوتیزم و... می توانید از پزشک بپرسید از کدام یک از این روش ها استفاده می کند (در ایران برخی از روش ها وجود دارد).

۵. آیا نوزادم در همان اتاقی که هستم نگهداری می شود یا او را به اتاق دیگری می برند؟

برخی بیمارستان ها امکانات رفاهی برای مادر و کودک دارند. اتاق های جداگانه ای برای انتظار و درد مادر وجود دارد و به محض نزدیک شدن به زمان تولد نوزاد، مادر را به اتاق دیگری می برند و نوزاد در همان اتاق کنار مادر قرار می گیرد، اما در برخی بیمارستان ها مادر به اتاق استراحت و نوزاد تا زمان بهبود حال مادر به اتاق نوزادان منتقل می شود بنابراین می توانید در این مورد نیز از پزشک خود سوال کنید. از پزشک در مورد مدت زمان اقامت در بیمارستان هم بپرسید.

۶. آیا امکان حضور همسر در اتاق زایمان وجود دارد؟

برخی بیمارستان ها اجازه این کار را نمی دهند اما هستند محدود بیمارستان هایی که اجازه می دهند فقط همسر در اتاق زایمان یا اتاق عمل حضور داشته باشد. حضور شوهر در کنار زن هنگام زایمان می تواند به پزشکان کمک کند و باعث قوت قلب و کاهش استرس مادر شود. بسیاری از خانم ها پس از زایمان دچار افسردگی می شوند اما حضور همسرشان هنگام زایمان و مشاهده سختی های زایمان باعث نزدیکی آنها و ارتباط عاطفی بیشترشان می شود و این مساله نه تنها افسردگی زن را پس از زایمان از بین می برد بلکه باعث همکاری بیشتر مرد در نگهداری و تربیت فرزند می شود. البته همه بیمارستان ها امکانات لازم را برای حضور همسر ندارند.

۷. آیا در این بیمارستان امکان گرفتن عکس و فیلم از زایمان سزارین وجود دارد؟

همه بیمارستان ها اجازه عکس و تصویربرداری از اتاق زایمان را به مادران نمی دهند اما در این مورد سوال کنید.

۸. آیا می توانم بلافاصله بعد از زایمان به فرزند خود شیر دهم؟

این سوال مهمی است که باید قبل از زایمان از جواب آن مطلع باشید. از پزشکتان بپرسید آیا بیمارستانی که قرار است شما در آن زایمان کنید، امکان تماس پوستی مادر و نوزاد را فراهم می کند و می توانید ۳۰ دقیقه بعد از زایمان به نوزاد خود شیر دهید؟ البته این امکان در بیشتر بیمارستان ها وجود دارد و در صورتی که نوزاد کاملا سالم باشد، می توان همه آزمون های پزشکی (به جز آزمون آپگار) را حداقل یک ساعت به تعویق انداخت تا مادر و نوزاد کمی کنار هم باشند. در مورد مشاوره شیردهی هم از پزشک خود بپرسید چراکه مشاور شیردهی می تواند نحوه صحیح شیردهی را به شما بیاموزد. اگر بیمارستان مشاور شیردهی ندارد، حتما در مورد وجود بروشور هایی در این زمینه، سوال کنید.

۹. اگر مورد اورژانس برایم رخ دهد چه کنم؟

از پزشک خود بپرسید که اگر مورد اورژانسی برایتان پیش آمد، او در بیمارستانی که قرار است در آن زایمان کنید، حضور پیدا می کند یا نه و اگر ناگهانی با مشکلی مواجه شدید، مثلا دچار پارگی کیسه آب، زایمان زودتر از موعد یا مشکلات دیگر شدید، چه کاری باید انجام دهید. آیا زمانی برای رساندن خود به آن بیمارستان دارید یا باید به نزدیک ترین بیمارستان محل زندگی تان مراجعه کنید؟ اگر پزشک توصیه کرد در صورت هرگونه مورد اورژانس به نزدیک ترین بیمارستان مراجعه کنید، در مورد امکانات آن بیمارستان، بخش نوزادان و تسهیلات و مراقبت های ویژه مادران و نوزادان و نوع بیمه آن تحقیق کنید و حتما بپرسید که آیا امکان انتقال شما به بیمارستان خودتان وجود دارد یا نه.

۱۰. آیا نوزاد و همسرم می توانند در همان اتاقی که من استراحت می کنم، بمانند؟

یکی از سوال هایی که باید از پزشک خود بپرسید هم اتاقی شما و نوزادتان است. باید سوال کنید آیا این امکان برای مادر و نوزاد وجود دارد یا نه؟ هم اتاقی مادر و نوزاد باعث می شود مادر نحوه صحیح شیردهی و مراقبت کردن از نوزاد مثل تعویض پوشک، لباس و گاهی حمام کردن را بیاموزد. گاهی اندازه گیری قد، وزن و دور سر در همان اتاق مادر انجام می شود و مادر می تواند از سلامت نوزاد خود مطمئن شود. شما همچنین می توانید در مورد امکان ماندن همسرتان در اتاق خود نیز بپرسید. گاهی مادر آنقدر خسته و ناراحت است که بهتر است نوزاد در اتاق دیگری باشد اما وجود همسر یا یکی از اعضای نزدیک خانواده مثل مادر می تواند باعث آرامش او شود.

ترجمه: مژگان کریمی

منبع: Web MD

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

منظور از زایمان بیدرد، انجام زایمان کاملا" طبیعی ولی با درد کم یا حتی کاملا" بدون درد می باشد.در این نوع زایمان پزشک و ماما با استفاده از روشهای مختلفی سعی میکنند درد زایمان طبیعی را برای مادر تا حد قابل تحملی کاهش دهند ، بکونه ای که او بتواند براحتی و با کمترین درد و رنج نوزاد خود را بدنیا آورد.راههای زیادی برای کاهش درد زایمان وجود دارد .یکی از این روشها استفاده از گاز ضد درد انتونکس (Entonox) میباشد.انتونکس مخلوط رو گاز اکسیژن و نایتروس اکساید (N۲o) بوده و از طریق ماسک به زن باردار تجویز میشود.هنگامی که او طی مراحل زایمانی انقباص رحم را بصورت درد حس میکند ، ماسک مخصوصی را روی صورت خود گذاشته و از داخل آن نفس عمیق میکشد.گاز وارد ریه ها و سپس معز شده و در آنجا با تاثیر بر مراکز درد باعث ماهش احساس درد میشود.بدین ترتیب نه تنها درد زایمان از ببین میرود ، بلکه مادر در یک حالت رویاگونه و شبیه خواب زایمان مینماید. 

انتونکس اثر سویی روی مادر و جنین نداشته و در امر زایمان اختلال ایجاد نمی کند. البته در بعضی افراد ممکن است درد کاملا" از بین نرود ولی قطعا" شدت آن به حد قابل تحملی کاهش می یابد.در یک روش دیگر میتوان با تزریق داروی مسکن از کمر ، درد را کاملا" از بین برد. 

زایمان بدون درد از صدوپنجاه سال پیش در اکثر کشورهای پیشرفته دنیا مطرح بوده و اعتقاد بر این است که زایمان طبیعی حق طبیعی هر مادر است که نباید از او گرفته شود. 

زنان بارداری که راه صحیح زایمان طبیعی را انتخاب کرده واز درخواست سزارین بی مورد پرهیز کنند میتوانند با مراجعه به کلاسهای آمادگی زایمان طبیعی ، خود را برای یک زایمان موفق آماده نمایند. زنان آموزش دیده با حداقل ترس و درد میتوانند به آسانی زایمان کرده و از مزایای زایمان طبیعی (که امکان حضور همراه یا همسر بر بالین زائویکی از این مزایاست ) بهره مند شوند. 

تمام این شرایط به این دلیل فراهم شده است که زنان باردار از درخواست سزارین بدون دلیل خود داری کنند . زیرا سزارین غیر ضروری عوارض و خطرات بسیار زیادی هم برای مادر و هم برای جنین دارد.. از طرف دیگر زایمان طبیعی نسبت به سزارین فواید فراوانی را برای مادر و نوزادش به همراه خواهد داشت که هیچ چیز نمی تواند جایگزین آن شود . 

● سزارین و زایمان طبیعی

▪ مدت بستری در سزارین یک الی چند روز است. مدت بستری در زایمان طبیعی حداکثر یک روز است. 

▪ درد سزارین بعد از عمل شروع می‌شود و روزها و گاهی هفته‌ها ادامه دارد. درد زایمان با تولد بچه به پایان می‌رسد. 

▪ ساعتها بعد از عمل و بیهوشی مادر میتواند بچه خود را ببیند. بلافاصله پس از تولد مادر بچه‌اش را می‌بیند، بغل می‌کند و صدای گریه‌اش را می‌شنود و او را می‌بوسد. 

▪ به هوش آمدن با عوارضی مثل درد، لرز، سرگیجه و استفراغ ممکن است همراه باشد. عوارض بیهوشی عمومی وجود ندارد. 

▪ شیردهی مادر و شیر خوردن نوزاد با تأخیر انجام میشود. بلافاصله پس از تولد مادر می‌تواند کودکش را بغل کرده و سینه‌اش را در دهان او قرار دهد و این به تحریک شیردهی سینه‌ها و مکیدن کودک کمک می‌نماید. 

▪ آب موجود در دهان، مری، معده، روده‌ها و احتمالاً ریه جنین به طور کامل خارج نمی‌شود و نوزاد می‌تواند پس از تولد مشکلات تنفسی داشته باشد. تنفس نوزاد راحتتر انجام می‌شود زیرا آبها از احشاء او با فشرده شدن در کانال زایمان خارج شده است. 

▪ جنین آمادگی ورود ناگهانی به دنیای خارج از رحم را ندارد جنین بتدریج وارد محیط جدید می‌شود و در این راه بدلیل فشارهای موجود ضربان قلب، فشار خون و گردش خون به مغزش افزایش یافته با آمادگی بیشتری بدنیا می‌آید. 

▪ خونریزی در سزارین دو برابر زایمان طبیعی است. 

▪ خطرعفونت زخم عمل و چسبندگی‌های پس از عمل در سزارین وجود دارد 

▪ هوش نوزادان زایمان طبیعی نه تنها بیشتر از سزارینیهاست بلکه مشکلات مغزی مثل تشنج نیزدر آنها کمتر است . 

▪ بیهوشی عمومی سزارین برای مادر خطرات زیادی در بر دارد ( مثل خفگی ناشی از استفراغ زیر بیهوشی و ورود مواد استفراغی به ریه) 

بنابراین مادران باردار که ۹ ماه تمام سختی و مشقت زیادی را به جان خریده اند با اندکی صبر و تحمل و نهایتا" انتخاب زایمان بدون درد میتوانند ثمره انتظار خود را به سلامت بدنیا آورند و نباید با درخواست سزارین بی مورد جان خود و نوزاد عزیزشان را به خطر اندازند . 

زایمان طبیعی ، حق طبیعی هر مادر ؛ کاهش درد ،وظیفه طبیعی هر پزشک

منبع : سایت دکتر علی عموشاهی

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

سزارین و 15 پرسش و پاسخ

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

همان گونه که می دانید به طور معمول بچه ها با سر از رحم بیرون می آیند، اما اگر شرایط استقرار جنین به نحوی باشد که مثلا بخواهد با پا از رحم خارج شود، آن وقت باید برای سزارین اقدام کرد.

 1- سزارین یعنی چه؟

"سزارین" یعنی شکافتن شکم و ایجاد برش روی رحم زن باردار برای خارج کردن جنین از داخل آن.

2- پزشکان در چه مواردی از این روش استفاده می کنند؟

اگر اصرار خانم باردار و خانواده اش را کنار بگذاریم، به طور معمول پزشکان به این چهار دلیل سزارین انجام می دهند:

- نبود پیشرفت زایمان یا بحرانی شدن شرایط زایمان

- سابقه سزارین در زایمان های قبلی زائو

- وضعیت قرارگیری نامناسب جنین در رحم مادر برای زایمان طبیعی

- وضعیت نامناسب و بحرانی تنفس در جنین

3- سزارین در کدام دسته از خانم های باردار شایع تر است؟ 

به طور معمول میزان سزارین در خانم هایی که تا به حال زایمان نداشته اند و برای نخستین بار می خواهند فرزندی به دنیا بیاورند، بیشتر است و البته این میزان با افزایش سن نیز افزایش می یابد.

4- در شرایط غیراورژانس، چه زمانی برای سزارین مناسب تر است؟ 

مناسب ترین زمان در شرایط غیراورژانس، زمانی است که معیارهای بالینی و آزمایشگاهی برای بلوغ جنین به اثبات رسیده باشد و هنگامی این اتفاق می افتد که 39 هفته کامل از تاریخ آخرین قاعدگی خانم باردار گذشته باشد.

5- آیا برای سزارین مانند جراحی های بزرگ دیگر بیمار باید چند ساعت پیش از عمل، ناشتا باشد؟ 

بله، در سزارین نیز ضرورت دارد که بیمار حداقل 8 ساعت پیش از عمل، ناشتا باشد تا معده خالی شود و عوارض حین عمل مانند آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی از مری و ورود آن به مجاری تنفسی) اتفاق نیفتد.

6- حجم خونی که خانم ها در حین سزارین از دست می دهند، چقدر است؟ 

به طور معمول میزان خونریزی در حین عمل سزارین، یک لیتر است؛ البته ممکن است در برخی تا یک و نیم لیتر هم باشد.

به همین سبب یک تا دو لیتر سرم رینگر لاکتات و یا سرم قندی نمکی در هنگام عمل و بلافاصله پس از آن به بیمار تزریق می شود.

7- مدت زمانی که زائو باید پس از سزارین ناشتا باشد، چقدر است؟ 

به طور معمول بیمار باید 24 ساعت پس از عمل جراحی، ناشتا باشد تا زمان بروز آسپیراسیون به حداقل برسد. همچنین، از آنجایی که احتمال بروز عوارض پس از زایمان نیز در 24 ساعت اول پس از سزارین بالاست، بهتر است بیمار در این مدت (24 ساعت) ناشتا بماند و غذایش را از طریق سرم های خوراکی دریافت کند.

8- پس از سزارین، زائو با چه شرایطی از اتاق ریکاوری خارج می شود؟ 

شرط نخست خروج از ریکاوری این است که زائو به طور کامل به هوش آمده باشد و شرط بعدی آن که خونریزی اش به حداقل کاهش پیدا کرده باشد. در ضمن، فشار خون بیمار نیز باید به شرایط پایدار برسد و ادرارش هم باید جریان پیدا کرده باشد، حداقل به میزان 30 سی سی در ساعت.

9- آیا در شرایط معمول پس از سزارین باید داروی خاصی برای بیمار تجویز شود؟ 

بله، به طور معمول تا زمانی که بیمار در بیمارستان بستری است، هر شش ساعت، آنتی بیوتیک وریدی دریافت می کند و پس از ترخیص از بیمارستان نیز می توان به مدت هفت روز برای بیمار آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کرد.

10- سوند ادراری را چه مدتی بعد از سزارین، بیرون می آورند؟ 

در شرایط طبیعی، سوند فولی را باید 12 ساعت پس از عمل و یا صبح روز بعد از عمل خارج کرد. نخستین ویزیت مادر پس از زایمان بهتر است سه هفته پس از ترخیص باشد.

11- پس از چه مدتی، بیمار می تواند از تخت پایین بیاید و شروع به راه رفتن کند؟ 

حرکت دادن بیمار را باید هر چه زودتر شروع کرد. در بیشتر موارد، درست روز پس از عمل، بیمار باید حداقل دو بار و با کمک همراه خود از تخت پایین بیاید. در روز دوم پس از عمل، بیمار می تواند با کمک همراه خود در بخش قدم بزند. با حرکت دادن زودرس بیمار، لخته های خونی در عروق بیمار ایجاد می شود و به حرکت افتادن این لخته ها در مسیر گردش خون به حداقل می رسد.

12- آیا بیمار می تواند با میل کردن غذاهای معمولی آغاز کند؟ 

نه، در بیشتر بیماران برنامه ریزی بزای نوشیدن مایعات روز پس از عمل شروع می شود و در روز دوم برنامه غذایی عادی آغاز می شود. اما در مواردی که داخل شکم، دستخوش دستکاری های شدید شده باشد و یا عفونت های گسترده ای ایجاد شده باشد، به طور معمول برنامه غذایی مایعات نیز با تاخیر آغاز می شود.

13- چه زمانی برای شستشوی محل بخیه ها مناسب است؟

از روز سوم به بعد، دوش گرفتن مانعی ندارد است، اما تا پیش از آن، محل بخیه ها باید هر روز معاینه شود و با مواد ضدعفونی  کننده ای مانند بتادین شستشو داده شود و پانسمان گردد. به طور معمول بخیه ها را در روز چهارم پس از عمل می کشند.

14- شایع ترین عوارض احتمالی سزارین چیست؟ 

عوارض بیهوشی نظیر: آسپیراسیون - یعنی: برگشت محتویات گوارشی به مجاری تنفسی - و آسیب های ریوی ناشی از آن، عفونت های موضعی، عفونت های گسترده، خونریزی شدید، لخته شدن خون در عروق خونی و به جریان افتادن این لخته ها در مسیر جریان خون - که بسیار خطرناک است - صدمه دیدن دستگاه ادراری، وارد آمدن آسیب هایی به مغز یا نخاع نوزاد و شکستگی های استخوان جمجمه، ران و اعضای دیگر نوزاد.

15- به طور معمول چند روز پس از سزارین، زائو ترخیص می شود؟ 

در صورتی که عوارض پس از زایمان وجود نداشته باشد، مادر می تواند در روز سوم یا چهارم از بیمارستان مرخص شود. در نخستین هفته پس از زایمان، فعالیت های مادر باید به مراقبت از خود و نوزاد محدود شود و نخستین ویزیت پس از زایمان نیز بهتر است در سه هفته پس از ترخیص باشد.

منبع: هفته نامه سلامت

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

عمل سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

هر زنِ بارداری آرزو دارد که وضعِ حملی کوتاه و به دور از مشکل داشته باشد؛ بتواند انقباضاتِ خود را کنترل کند، به خود فشار بیاورد و بعد... یک نوزاد زیبا به دنیا بیاورد؛ اما همیشه وضع به این گونه پیش نمی‌رود! 

امروزه 30% نوزادان در ایالاتِ متحده آمریکا از طریقِ سزارین به دنیا می‌آیند. 

حتی اگر همیشه زایمانِ طبیعی را تصور می‌کنید و دوست دارید آن را انجام دهید، داشتنِ برخی اطلاعات در موردِ اینکه سزارین چرا و چگونه صورت می‌گیرد تا حدودی ترس‌ شما را در موردِ انجامِ آن کم می‌کند. 

سزارین چیست؟ 

سزارین یک عملِ جراحی است که طیِ آن برایِ به دنیا آوردنِ نوزاد بریدگی‌ای را در دیواره شکم و رحمِ مادر ایجاد می‌کنند. سزارین به طورِ کل یک جراحیِ ایمن محسوب می‌شود، اما ریسکِ آن بیشتر از وضعِ حملِ واژینال است. به علاوه اینکه شما پس از وضعِ حملِ واژینال زود‌تر مرخص می‌شوید و می‌توانید به خانه بازگردید. 

با این حال سزارین می‌تواند در شرایطِ پیچیده و خطرناک استفاده شود و در مواردِ ضروری جانِ مادر و نوزاد را حفظ کند. 

سزارین توسطِ متخصصانِ زنان و زایمان و پزشکانِ خانواده انجام می‌شود. 

چرا انجامِ این جراحی نیاز است؟ 

برخی از جراحی‌های سزارین پیش بینی شده‌اند (در مواردی که پزشک از قبل از وجودِ فاکتور‌هایی که زایمانِ طبیعی و واژینال را خطرناک می‌سازند آگاه است). این بدین معناست که مادر از قبل از اینکه سزارین انجام خواهد داد، آگاه است و می‌تواند روزِ تولدِ کودکِ خود را از قبل برنامه ریزی کند. این آگاهی به مادر اجازه می‌دهد که خود را از نظرِ هیجانی و ذهنی برایِ تولد آماده کرده و کمک می‌کند که نا‌امیدی ناشی از عدمِ تواناییِ وضع حمل به طورِ طبیعی، که بسیاری از مادران تجربه‌اش می‌کنند، کاهش یابد. 

چه مواردی تعیین کننده این موضوع هستند که زنِ باردار نوزادش را از طریقِ سزارین به دنیا بیاورد: 

نوزاد نچرخیده باشد (سر یا باسنِ او به سمتِ پایین باشد) و یا به پهلو (به صورتِ افقی) در رحم قرار گرفته باشد. با این حال برخی نوزادان درست قبل از زایمان می‌چرخند و یا زایمانِ واژینال به کمک پنس و بیهوشی صورت می‌گیرد. 

نوزاد دارای برخی از نقوصِ هنگامِ تولد است (مانندِ هیدروسفالی که در آن آب در مغز تجمع پیدا کرده و اندازه سر بزرگ‌تر از حدِ طبیعی می‌شود). 

مادر مشکلاتی در موردِ جُفت دارد. برای مثال جفت در برخی مادران در سطحی پایین‌تر از معمول قرار دارد و گردنِ رحم را می‌پوشاند. 

مادر دچارِ مشکلاتِ پزشکی است و این امر، زایمان طبیعی (واژینال) را برایِ او و نوزادش خطرساز می‌سازد (برای مثال مبتلا به ویروس ایدز و یا هرپسِ تناسلی است). 

مادر چند قلو باردار است و این امر زایمانِ طبیعی را ناممکن کرده است. 

مادر قبلاً یک جراحی رویِ رحمش انجام داده و یا قبلاً سزارین کرده است (با این وجود بسیاری از مادرانی که قبلاً عملِ سزارین انجام داده‌اند می‌توانند زایمان طبیعی یا واژینال داشته باشند). 

برخی از سزارین‌ها نیز زایمان‌هایی اضطراری و پیش‌بینی نشده‌ای هستند که در صورتِ بروزِ مشکل حینِ زایمان صورت می‌گیرند. سزارینِ اضطراری در این موارد ممکن است صورت بگیرد: 

وضعِ حمل متوقف می‌شود و آن گونه که باید پیش نمی‌رود (دارو‌ها نیز کمکی نمی‌کنند). 

جُفت زود‌تر از وقتِ خود از دیواره رحمی جدا می‌شود. 

بند ناف فشرده شده و راهِ آن بسته شود (این امر میزانِ اکسیژن موردِ نیازِ نوزاد را تحتِ تأثیر قرار می‌دهد)، همچنین ممکن است بندناف زود‌تر از نوزاد واردِ کانالِ زایمان شود و راه را ببندد. 

نوزاد تحتِ فشار است- تغییرات در ضربانِ قلبِ نوزاد بدین معنی است که او به میزانِ کافی اکسیژن دریافت نمی‌کند. 

سرِ نوزاد یا تمامِ بدنِ او آنقدر بزرگ است که نمی‌تواند از کانالِ زایمان عبور کند. 

البته بارداری و وضعِ حملِ هر زنی متفاوت است. اگر پزشک‌تان سزارین را توصیه کرده، اما اضطراری نیست، می‌توانید در موردِ نوعِ دیگر از او سؤال کنید. در انتها شما باید طبقِ نظرِ پزشکتان عمل کرده و به قضاوتِ آن‌ها اعتماد کنید. 

فرآیند سزارین

فکرِ داشتنِ عملِ جراحی ممکن است برایِ هر زنی ناراحت‌کننده باشد. در اینجا نگاهی گذرا به آنچه که در سزارین اتفاق می‌افتد می‌اندازیم: 

در این جراحی همسرتان نمی‌تواند حضور داشته باشد. شما می‌توانید برای سزارین گزینه بیهوشی را انتخاب کنید. 

مانیتور‌های مختلفی به شما متصل می‌شوند که ضربان قلب، تنفس و فشار خون‌تان را نشان می‌دهند. روی دهانتان با ماسکِ اکسیژن پوشانده شده و داخلِ بینی‌تان نیز لوله‌هایی برای اکسیژن رسانی قرار می‌گیرند. یک لوله باریک داخلِ مجرای مثانه‌تان می‌گذارند که ناراحت کننده است، اما دردناک نیست. سپس تزریقی داخلِ رگِ خونیِ دست یا بازوی‌تان صورت می‌گیرد. سپس شکم‌تان شسته شده و هر مویی که در فاصله شکم تا شرمگاه‌تان وجود داشته باشد اصلاح می‌شود. یک صفحه در اطرافِ شکمتان گذاشته می‌شود، به طوری که فقط محلِ جراحی یعنی شکم‌تان مشخص باشد. 

پس از بیهوشی دکتر برشی را در پوستِ شکمتان ایجاد می‌کند که ممکن است به صورتِ عمودی (از ناف تا خطِ مویِ شرمگاه) یا افقی (3 تا 5 سانتی‌متر بالا‌تر از خطِ مویِ شرمگاهی) باشد. 

سپس دکتر ماهیچه‌هایِ زیرِ پوست را برش می‌دهد تا به رحم برسد، و پس از آن شکافی را نیز در رحم ایجاد می‌کند. این شکاف نیز ممکن است افقی یا عمودی باشد، اما شکافِ افقی بهتر است زیرا سریع‌تر بهبود می‌یابد. هنگامی که شکافِ رحم هم انجام شد، نوزاد به آرامی بیرون کشیده می‌شود؛ پزشک دهان و بینیِ کودک را ساکشن می‌کند و سپس بندِ ناف را قطع می‌کند. مانندِ زایمانِ طبیعی، شما نیز باید قادر باشید که در‌‌ همان موقع کودکتان را ببینید. سپس نوزادتان را به دستِ پرستار‌ها می‌دهند تا او را به بخشِ مراقبت از نوزادان ببرند. 

متخصصِ زنان پس از خروجِ نوزاد جفت را جدا کرده و خارج می‌کند و بریدگیِ رحم را با بخیه جذبی می‌بندد. شکم را نیز بخیه می‌کنند. چند روزِ بعد این بخیه‌ها جذب شده و یا کشیده می‌شوند. 

ریسک‌ها

سزارین به طورِ کل برای مادر و نوزاد ایمن است. با این وجود در هر صورت یک عملِ جراحی است و خطراتِ بالقوه خود را دارد. ریسک هایِ بالقوه سزارین عبارتند از: 

افزایش خونریزی (که به ندرت موجبِ نیاز به انتقالِ خون می‌شود) 

عفونت (البته آنتی‌بیوتیک‌هایی برای جلوگیری از عفونت تجویز می‌شوند) 

صدمه به مثانه یا روده

واکنش نشان دادن نسبت به دارو‌ها

لخته شدن خون

مرگ (فوق العاده نادر) 

آسیب احتمالی به نوزاد

مترجم: نغمه خالقی

منبع: www.kidshealth.org

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

زایمان طبیعی و سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

زایمان، تولد یا زایش، اوج دوران بارداری یک زن است که شامل خارج شدن یک یا چند نوزاد از رحم مادر است. انتخاب بین زایمان طبیعی و زایمان به شکل سزارین دغدغه natural childbirth بررسی مزایا و معایب زایمان طبیعی و سزارینتعداد زیادی از مادرها می باشد. 

کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان توصیه می کند که زنان باردار بجز در مواردیکه دلیلی پزشکی وجود ندارد، از زایمان طبیعی بجای زایمان به روش سزارین استفاده نمایند. این کالج تاکید میکند، سزارین های برنامه ریزی شده و درخواستی برای زنانیکه می خواهند چندین بار بچه دار شوند و یا زنانیکه 39 هفته از بارداری خود را کامل نکرده اند، مناسب نمی باشد.

مزایای زایمان طبیعی

این روش، روشی طبیعی تر برای زایمان می باشد. بدن شما، طوری طراحی شده تا بتواند بصورت طبیعی و بدون دخالت پزشکی کودک را بدنیا بیاورد.

بعد از اتمام زایمان طبیعی، زنان حس قدرت و توانایی می کنند. زنان مشارکت کنندگان فعال تجربه زایمان هستند.

بعد از زایمان طبیعی، مدت کمتری می بایست در بیمارستان بستری شد.

طول دوره بهبود بعد از زایمان کوتاه تر بوده و درد پس از زایمان کم تری وجود دارد.

خطر بیماری های تنفسی خاص در کودکان متولد شده از طریق زایمان طبیعی کم تر می باشد. این بیماری های ریوی که خطر آنها در کودک متولد شده از طریق زایمان طبیعی کاهش می یابد، شامل تاکی پنه گذرا از نوزاد (TTN)،  پرفشاری خون ریوی و بیماری آسم می باشند.

کودکانیکه بطور طبیعی بدنیا آمده اند، در خطر کمتری برای ابتلا به آلرژی ها و حساسیت های غذایی و عدم تحمل لاکتوز در بزرگسالیشان می باشند.

در بارداری های آتی، درد خانم کمتر بوده و کودک سریتر بدنیا می آید.

مادرانیکه نوزاد خود را بصورت طبیعی بدنیا می آورند، راحت تر و موثرتر می توانند به کودک خود شیر (شیر مادر) دهند.

بعد از زایمان طبیعی، رابطه عاطفی بین مادر و نوزاد آسان تر بوده چراکه سریعا بعد از تولد مادر می تواند با کودک خود در تماس باشد.

خطر خونریزی مادر، لخته خون و آسیب به اندام های داخلی در زنانیکه بصورت طبیعی فرزند خود را بدنیا می آورند، کم تر می باشد.

معایب زایمان طبیعی

در بعضی از خانم ها، ترس از زایمان می تواند باعث اضطراب و آشفتگی عاطفی شود.

هرچند بیشتر زایمان های طبیعی ساده هستند، عوارض پیش بینی نشده همچون خونریزی مادر در هنگام زایمان ممکن است رخ دهد.

خطر پارگی کف لگن در زایمان طبیعی وجود دارد. این پارگی می تواند طول دوره بهبود شما را افزایش دهد.

خطر محرومیت از اکسیژن در صورتیکه بندناف فشار وارد کرده و یا سایر مشکلات رخ دهد، برای کودک وجود دارد.

هنگام عبور از کانال تولد، ممکن است خطراتی همچون کبودی، ورم و در موارد نادر شکستگی استخوان برای کودک وجود دارد.

زایمان طبیعی شانس افتادگی لگنی بعد از تولد نوزاد را افزایش می دهد.

در موارد خیلی نادر، ممکن است وارونگی رحمی رخ دهد. اگر این مشکل بموقع درمان نشود، می تواند خطرناک و جدی باشد.

اگر زخم و یا اپی زیاتومی رخ دهد، ممکن است در 3 ماه بعد از بدنیا آمدن کودک احساس درد در رابطه جنسی خود داشته باشید.

مزایای زایمان برنامه ریزی شده به روش سزارین

ممکن است سزارین برنامه ریزی شده برای زنان ساده تر باشد. از آنجاییکه روز زایمان از قبل برنامه ریزی شده است، مادر استرس و اضطراب کم تری در رابطه با زایمان دارد.

زنان حس کنترل بیشتری دارند، چراکه می دانند کودک چه روزی بدنیا آمده و می توانند برنامه ریزی بهتری برای مرخصی شغلی، نگهداری از کودک و سایر موارد داشته باشند.

در مقایسه با زایمان طبیعی و سزارین برنامه ریزی نشده، خطر خونریزی پس از زایمان در زنانیکه سزارین داشته اند، کم تر می باشد.

در مقایسه با سزارین های اورژانسی، سزارین برنامه ریزی شده عوارض کم تری دارد.

درصورتیکه دچار بیماری های مقاربتی همچون ایدز، تبخال تناسلی، هپاتیت و زگیل تناسلی هستید، خطر آلوده شدن کودک در زایمان به روش سزارین بیشتر می باشد.

عوارض زایمان برنامه ریزی شده به روش سزارین

سزارین عمل جراحی بزرگ شکمی است که خطرات و عوارض جراحی و بیهوشی را در پی دارد. عوارض بیهوشی می تواند شامل سردرد شدید، تهوع و استفراغ می باشد. همچنین بیهوشی ممکن است تاثیراتی همچون تنبلی، کسلی و یا سستی در هنگام تولد برروی کودک داشته باشد.

خانمی که سزارین برنامه ریزی شده دارد، می بایست مدت بیشتری در بیمارستان بماند و دوره بهبود طولانی تری نسبت به زایمان طبیعی دارد.

در سزارین خطرات جدی و عوارض جدی وجود دارد. زمانیکه این روش را با زیامان طبیعی مقایسه نماییم، زنانیکه سزارین انجام می دهند، در خطر بیشتری هستند. این خطرات شامل:

حمله قلبی

هماتوم زخم (جمع شدن خون لخته شده زیر محل زخم سزارین)

عفونت اندومتریت پورپرال

لخته خون در رگها

خنریزی (Hemorrhage) که نیاز به برداشتن رحم برای درمان آن دارد.

باز شدن زخم.

بی حسی و یا درد در ناحیه برش.

عفونت پس از زایمان.

آسیب دیدن مثانه و روده ها.

در سزارین برنامه ریزی شده خطر زایمان زودرس بعلت اشتباه در تخمین روز وجود دارد.

در یک سزارین پیچیده، خطر اینکه جراح ناخواسته به روده و یا مثانه آسیب بزند، وجود دارد.

خونی که افراد در سزارین از دست می دهند بیشتر از خونی است که افراد در زایمان طبیعی از دست می دهند. 2 تا 3 درصد زانانیکه از سزارین استفاده می کنند، نیاز به تزریق خون پیدا می کنند.

ممکن است عملکرد روده شما بعد از سزارین کاهش یابد.

مشکلات تنفسی در کودکانیکه از طریق سزارین بدنیا آمده اند، بیشتر از کودکان بدنیا آمده از طریق زایمان طبیعی می باشد.

بعضی از تحقیقات نشان می دهند که خطر مرگ نوزاد در 28 روز اول زندگی نسبت به زایمان طبیعی بیشتر می باشد.

اگر تصمیم به داشتن فرزندان بیشتر دارید، سزارین گزینه مناسبی برای شما نمی باشد.

سابقه سزارین قبلی، خطر پاره شدن پارگی رحم را افزایش می دهد.

تغذیه با شیر مادر بعد از سزارین مشکل تر می باشد. زنان بعد از جراحی ناراحت بوده و تماس فوری با کودک خود ندارند.

ممکن است هنگام جراحی و درآوردن کودک توسط پزشکان کودک شما زخمی شود. این زخم ها و آسیب ها اغلب کم شدت و معمولی می باشند.

کودکانیکه از طریق سزارین بدنیا می آیند نسبت به کودکان متولد شده از طریق زایمان طبیعی در خطر بیشتری برای ابتلا به پرفشاری خون ریوی می باشند.

سزارین انتخابی بیشتر از زایمان طبیعی هزینه در پی داشته و اغلب بیمه ها آنرا پوشش نمی دهند.

میزان درد لگنی پس از زایمان، اختلال جنسی، پرولاپس ارگان لگن و افسردگی پس از زایمان در هردو روش مشابه می باشد. بااینحال تحقیقات بیشتری برای بررسی اثرات کوتاه مدت و بلندمدت هردو روش برروی خانم ها و کودکان مورد نیاز می باشد.

توجه نمایید، مطالب ذکر شده در بالا همه مزایا و معایب این دو روش زایمان را نشان نمی دهند و همچنین در این مقاله فقط سزارین از قبل برنامه ریزی شده مورد بررسی قرار گرفته و در زمینه سزارین اورژانسی و حیاتی بحثی نشده است. این مطلب برای اطلاعات عمومی بوده و نباید بوسیله آن اقدام به تحمیل روش زایمان به پزشک و یا مادر نمود. انتخاب و توصیه پزشک در تعیین نوع زایمان بخصوص در شرایط اورژانسی قطعی بوده و قاعدتا پزشک سعی می کند تا با در نظر گرفتن همه جوانب و بررسی فایده و ضرر هر روش برای شخص خاص و شرایط خاص، اقدام به انتخاب روش درمانی کند.

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

سزارین و توصیه های کلی قبل و پس از آن

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

توصیه های قبل از سزارین :

خانم باردار باید در روز قبل از عمل سزارین چند نکته را رعایت کند، حتی در کسانی که برنامه زایمان طبیعی دارند، رعایت برخی نکات زیر توصیه می‌شود، چون در هر زایمان طبیعی هم احتمال سزارین اورژانسی وجود دارد.

  * حمام ‌کردن در روز قبل از عمل به پیشگیری از عفونت محل جراحی کمک می‌کند. در مورد کسانی که زایمان طبیعی در پیش دارند، حمام‌کردن بعد از شروع دردهای خفیف توصیه می‌شود. برداشتن موی ناحیه عمل فقط در روز عمل توصیه می‌شود، نه روز قبل از عمل.

    *بهتر است بیمار حداقل هشت ساعت قبل از عمل، چیزی نخورد، هرچند در بررسی‌های جدید، خوردن آبمیوه و آب ممنوع نیست، اما بهتر است مادر باردار حتی آب هم نخورد. البته در مواردی، مصرف آنتی‌اسید جهت خنثی کردن اسید معده توصیه می‌شود.

این توصیه‌ها جهت بهتر شدن روند بیهوشی داده می‌شود. در مورد زایمان طبیعی توصیه می‌شود بیمار پس از شروع دردهای خفیف از خوردن غذاهای سنگین پرهیز کرده و بیشتر از مایعات استفاده کند.

*دفع مدفوع در روز قبل از عمل هم به روند کلی بهبودی و کاهش دردهای پس از عمل کمک می‌کند. در مورد زایمان طبیعی هم توصیه می‌شود بیمار با شروع دردها با کمک روغن کرچک یا داروهای دیگر اجابت مزاج مناسب داشته باشد.

*پاک‌کردن لاک دست و پا قبل از عمل. در غیر این صورت، روز ورود به بیمارستان حتی جهت زایمان طبیعی این کار توسط پرسنل توصیه و انجام می‌شود، چرا که برخی کنترل‌های وضعیت اکسیژن‌رسانی و تنفسی بیمار، حین بیهوشی با توجه به رنگ بستر ناخن‌ها انجام می‌شود و ناخن باید بی‌رنگ باشد.

*درآوردن النگو و انگشتر و کلیه زیورآلات توصیه می‌شود. این مساله شامل گیره سرهای فلزی و کلا هر جسم فلزی دیگری که در تماس با بدن است نیز می‌شود، زیرا این اجسام با وسایل کنترل داخل اتاق عمل و اتاق زایمان تداخل دارد.

از آنجا که حین بارداری، اغلب ورم دست و بدن و افزایش وزن وجود دارد، باید النگو و انگشتر قبل از تنگ‌شدن بیش از حد خارج شود، وگرنه در اتاق زایمان یا اتاق عمل با وسایل مناسب انگشتر و النگو بریده و خارج می‌شود. به همین دلیل، کل لباس‌ها حتی لباس زیر، قبل از ورود به زایشگاه و اتاق عمل خارج و لباس بیمارستان یا اتاق عمل پوشانده می‌شود.

*در مواردی که خانم باردار استرس زیادی دارد، شب قبل از عمل مصرف یک عدد آرام‌بخش مثل دیازپام توصیه می‌شود.

توصیه های بعد از سزارین

آشنایی مادران با مراقبت های پس از سزارین به ایشان کمک می کند تا دوران نقاهت پس از زایمان را به دور از هر گونه خطری سپر نمایند. امید است این راهنما پاسخگویی شما مادر عزیز باشد.

- تا 24 ساعت پس از سزارین، ممکن است خونریزی در حد قابل توجهی وجود داشته باشد، ولی به تدریج از حجم خون کاسته می شود. همچنین ترشحات واژن نیز ممکن است تا یک ماه دیده شود.

- درد محل عمل و درد ناشی از انقباضات رحم در پی شیردهی ممکن است احساس شود. این درد به علت برگشت رحم به حالت قبل از حاملگی است و با مصرف مسکن تجویزشده توسط پزشک معالج کم می شود.

پانسمان ناحیه سزارین ضدآب و شفاف است و می توانید هر روز به روش ایستاده، استحمام کنید.

- توصیه می شود تا سه روز پس از سزارین از خوردن غذاهای نفاخ مثل میوه خام، آب میوه خام، آب میوه های کارخانه ای چون ساندیس و ...، حبوبات، پلو و خورشت بپرهیزید.

- غذاهایی چون کباب، جوجه کباب، گوشت یا مرغ آب پز و سبزیجات پخته مثل هویج، کدو، سیب زمینی و آب رقیق کمپوت مناسب ترند.

- در صورت یبوست از روغن زیتون، آلوخشک و انجیرخشک خیس کرده استفاده شود.

- سعی کنید آب به میزان کافی مصرف نمایید، چرا که به رفع یبوست کمک می کند. از طرفی به علت شیردهی و خونریزی نیز به جایگزینی مایعات بدن نیاز دارید.

- هنگام دفع ادرار و اجابت مزاج، برای جلوگیری از فشار به محل بخیه، از توالت فرنگی استفاده شود.

- سعی کنید مرتبا راه بروید، چرا که راه رفتن هم از نفخ شما جلوگیری می کند و هم از یبوست.

- به خاطر داشته باشید استراحت کافی، در فواصل فعالیت، به تسریع بهبودی دوران پس از زایمان کمک میکند.

- سعی کنید در ساعاتی که نوزاد خواب است شما نیز استراحت نمایید و از دیدوبازدید های طولانی بستگان حتی الامکان بپرهیزید.

- معمولا اجازه انجام ورزش از روز دهم به بعد، در اولین ویزیت پزشک معالج توسط پزشک معالج، به فرد داده می شود.

- مرتب از هر دو سینه به نوزاد شیر بدهید. در صورت حالات غیر عادی در سینه مثل سفتی سینه، درد، قرمزی و تب به پزشک معالج خود اطلاع دهید و به بیمارستان مراجعه نمایید.

- همچنین شستشوی نوک سینه با آب ولرم، قبل و پس از هر بار شیردهی به منظور پیشگیری از آلودگی لازم است.

- در صورت مشاهده تب، التهاب ناحیه جراحی (یعنی قرمزی، درد، ترشح)، تب و خونریزی شدید و غیرعادی به بیمارستان مراجعه نمایید

- داروهای نسخه شده را استفاده نمایید

- روز سوم پانسمان روی زخم را بردارید و پس از یک دوش کوتاه و ایستاده زخم محل عمل را با شامپو _ترجیحا شامپو بچه _بشویید وبا سشوار خشک کنید. از این به بعد باید روزانه زخم شسته و خشک گردد.

- بین روزهای 7 تا 10 پس از عمل به پزشک معالج خود مراجعه کنید .

- بین روزهای 3 تا 5 از زایمان نوراد خود را برای آزمایش غربالگری به مرکزی که قبلا به شما معرفی شده ببرید.

- حد اقل تا 40 روز از نزدیکی پرهیز کنید.

- مادران سزارینی باید مقادیر زیادی مایعات و به خصوص آب بنوشند تا توانایی بدن برای التیام زخم ها افزایش پیدا کند

 - برخی مادران از مصرف داروهای مسکن به دلیل تاثیر آنها بر روی شیرشان، خودداری می کنند. اما در اکثر موارد درد ناشی از سزارین آنقدر زیاد است که مادر از تحمل آن عاجز می شود و در روحیه او تاثیر بد گذاشته و به نوزاد هم منتقل می شود. بنابراین باید داروهای مسکن مصرف شود. پزشکان معمولا داروهایی را تجویز می کنند که کمترین تاثیر را بر شیر مادر دارند.

- به مادران سزارینی توصیه می شود در روزهای اول پس از زایمان، پیاده روی سبک را جزء برنامه های روزانه خود قرار دهند. پیاده روی سبب می شود تا جریان خون، بهتر و سریع تر در بدن به گردش درآید و زخم ناشی از عمل سزارین به سرعت بهبود پیدا کند

- اگر چند روز پس از زایمان احساس کردید که باید به گردش و تفریح بروید تا حال و هوایتان عوض شود، فرصت را از دست ندهید. هوای تازه و تفریح برای ارتقای روحیه مادران، بسیار مناسب است.

- به مادران سزارینی توصیه می شود تمام وسایل لازم برای نوزاد خود را در دسترس قرار دهند تا زمانی که به آنها نیاز دارند مجبور به صرف وقت و انرژی برای یافتن آنها نباشند، وسایلی مانند پوشک نوزاد، پستانک، لباس بچه و .

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

سزارین و انواع آن

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

زایمان طبیعی ایمن‌ترین روش زایمان است. حدود 75 درصد از زنان برای به دنیا آوردن فرزند خود از زایمان طبیعی استفاده می‌کنند. اگر در به دنیا آمدن نوزاد به روش طبیعی مشکل جدی وجود داشته باشد، انجام سزارین ضرورت می‌یابد. سزارین یک عمل جراحی است که در آن از طریق ایجاد برشی در دیوارۀ شکم مادر و دیوارۀ رحم، نوزاد به دنیا می‌آید.

انواع سزارین

تفاوت انواع سزارین در محل برش‌هایی است که در رحم ایجاد می‌شود. دو نوع برش که در عمل سزارین مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:

برش LSCS: شامل یک برش افقی در ناحیۀ شکم و یک برش افقی در بخش پایین رحم است. این نوع برش‌ها سریع‌تر بهبود یافته، کمتر دیده می‌شوند و در بارداری‌های آینده مشکلات کمتری ایجاد می‌کنند.

برش کلاسیک: شامل یک برش عمودی در رحم است. برش در ناحیۀ شکم ممکن است عمودی یا افقی باشد. این نوع برش معمولاً در موارد اورژانسی یا در موقعیت‌های خاص استفاده می‌شود مانند زمانی که جفت بسیار پایین قرار گرفته است یا نوزاد به صورت یک‌وری خوابیده است یا در شرایطی که نوزاد خیلی کوچک باشد. این روش ممکن است احتمال بروز مشکلات در بارداری‌ها و زایمان‌های آینده را افزایش دهد.

قبل از سزارین

مراحل آماده شدن برای سزارین:

باید به مدت 6 ساعت پیش از سزارین برنامه‌ریزی شده، از خوردن و آشامیدن (حتی آب) خودداری کنید. اگر سزارین به صورت اورژانسی باشد، پزشک از شما می‌پرسد آخرین باری که چیزی خوردید یا آشامیدید چه زمانی بوده تا بر این اساس در مورد نحوۀ عمل تصمیم بگیرد.

از شما آزمایش خون گرفته خواهد شد.

اگر پزشک تشخیص دهد که در معرض خطر لخته شدن خون هستید، ممکن است حین عمل نیاز به پوشیدن جوراب‌های خاصی باشد.

برای شروع عمل، شکم با مادۀ ضد عفونی کننده تمیز شده و با پارچه استریل ‌پوشانده می‌شود تا خطر ایجاد عفونت کاهش یابد. از آنجا که در حین عمل یک کاتتر وارد مثانه خواهد شد، مثانه باید خالی باشد.

حین عمل سزارین

بخش اصلی عمل سزارین معمولاً 30 تا 60 دقیقه طول می‌کشد که شامل مراحل زیر است:

پزشک در ناحیۀ شکم و رحم، برش‌هایی با طول 10 سانتی‌متر ایجاد خواهد کرد.

نوزاد از طریق این برش‌ها بیرون آورده خواهد شد. برخی اوقات ممکن است پزشک از انبرهای جراحی برای کمک کردن به خارج شدن سر نوزاد استفاده کند.

سپس نوزاد به صورت دقیق بررسی می‌شود.

بند ناف قطع شده و جفت جدا می‌گردد.

معمولا با تزریق ماده‌ای، رحم را منقبض می‌کنند تا خونریزی به حداقل برسد.

برای کاهش خطر ایجاد عفونت آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود.

سپس لایه‌های عضله، چربی و پوست به یکدیگر بخیه زده خواهد شد و زخم حاصل از برش پوشانده می‌شود.

در اولین فرصت می‌توانید نوزاد خود را بغل کنید. تماس پوست به پوست می‌تواند ارتباط اولیۀ شما با نوزاد را قوی‌تر کند و شیر دادن به نوزاد را ساده‌تر نماید.

پس از سزارین

پس از عمل سزارین به اتاق ریکاوری منتقل می‌شوید تا زمانی که برای انتقال به بخش آماده باشید.

اگر حین عمل تحت بیهوشی عمومی قرار گیرید، به احتمال زیاد در اتاق ریکاوری به هوش می‌آیید. به محض هوشیاری می‌توانید نوزاد خود را در آغوش بگیرید.

هر چه زودتر شیر دادن به نوزاد را شروع کنید زیرا عمل سزارین معمولاً شروع شیر دادن را سخت‌تر می‌کند.

اگر پس از عمل درد داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید. استفاده از داروهای مسکن ممکن است تا حدی موجب خواب‌آلودگی شود.

پس از برطرف شدن حالت تهوع می‌توانید شروع به نوشیدن مایعات کنید.

برای خوردن غذا، منتظر نظر پزشک باشید.

قدم زدن در اطراف اتاق می‌تواند به ریکاوری سریع‌تر کمک کند و از به وجود آمدن لخته خون و ورم کردن پاها جلوگیری نماید.

برای اجتناب از ایجاد لخته خون ممکن است نیاز به تزریق باشد.

پس از عمل ممکن است مصرف آنتی‌بیوتیک ضروری باشد.

ممکن است برای مدت کوتاهی پس از عمل، در اجابت مزاج مشکل داشته باشید. با نوشیدن مقدار زیادی آب و یا مواد غذایی فیبردار می‌توانید این مشکل را برطرف کنید.

پس از برداشتن پانسمان باید محل زخم را تمیز و خشک نگهدارید. این کار به بهبودی سریع‌تر و کاهش خطر بروز عفونت کمک می‌کند.

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

آمار سزارین در ایران

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

آمار نشان می دهد که ایران رتبه دوم سزارین در دنیا و نخست را در منطقه دارد. پیش از ایران برزیل بیشترین آمار سزارین در دنیا را دارد. اما چرا در ایران سزارین بالاست؟

زهرا تالانی: تا همین دو دهه پیش،‌ آمار زایمان طبیعی در ایران بسیار بیشتر از سزارین بود. اما الان در اطرافیانتان شاید تعداد کسانی که حاضر باشند زایمان طبیعی داشته باشند به تعداد انگشتان دست هم نرسد. این در حالی است که 50 هزار مامای تربیت شده در سطح کشور و حتی دورافتاده‌ترین مناطق با کمترین هزینه نسبت به سزارین آماده ارائه خدمات زایمان هستند. 

در همین زمینه میزگردی را با حضور رئیس انجمن علمی مامایی کشور و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و افسانه محمد زاده متخصص زنان و زایمان و مسئول کلینیک زنان پژوهشگاه ابن سینا برگزار کردیم. این دو نفر معتقد بودند باید امکانات زایمان طبیعی فیزولوژیک را در بیمارستان ها فراهم کرد. چه اینکه زایمان طبیعی به شیوه چند دهه پیش، به دلیل مشکلاتش، همه مادران جوان را فراری می دهد.

مشروح این میزگرد را که در پژوهشگاه ابن سینا برگزار شد، می خوانید:

آخرین آماری که از سوی سازمان بهداشت جهانی منتشر شده نشان می دهد که ایران رتبه اول سزارین در منطقه و رتبه دوم جهانی را دارد. چرا در کشور ما اینقدر آمار سزارین بالا رفته است؟ 

محمدزاده: این مشکل جهانی است و حتی در آمریکا هم وجود دارد. الان در آمریکا نرخ سزارین 26 درصد است، اما انتظار آن است که به 15 درصد برسد.بنابراین حتی کشورهای توسعه یافته هم این مشکل را دارند.بخشی به تغییر زندگی خانم ها بر می گردد، چون در سنین بالا ازدواج می کنند و بچه دار می شوند. ما امروز یک پدیده ای داریم که دختران بالای 35 سال ازدواج می کنند و بچه دار می شوند.برای همین در این گروه تمایل به سزارین بالاست .گاهی هم به خاطر این است که کودک در معرض خطر قرار دارد چون الان میزان سونوگرافی بالا رفته و این خطرات بیشتر مشخص می شود. در گذشته زائو با درد زایمان به مراکز بیمارستانی مراجعه می کرد اما الان مشکلات کودک و مادر بهتر تشخیص داده می شود و ناگزیر به این کار هستیم. اما برخی مادران هم چون زایمان اولشان را سزارین کردند ناگزیرند که زایمان های بعدی را هم سزارین کنند.البته در آمریکا یا انگلستان خانم هایی که یک بار سزارین شدند اگر برای زایمان دوم مشکل تنگی لگن نداشته باشند تشویق می شوند که زایمان طبیعی داشته باشند. اما این امکانات زیادی می خواهد و باید شرایط آن در کشور مهیا باشد. اصلا یکی از برنامه های آمریکا این است که تعداد سزارین زایمان دوم را کم کند.

خداکرمی: بررسی ما نشان می دهد که از سال 60 تاکنون سزارین از 14 درصد در یک مرکز دولتی به 78 درصد رسیده است. در بیمارستان های خصوصی تقریبا 100 درصد زایمان ها سزارین است. این درحالی است که مستندات مبتنی بر شواهد علمی و متخصصین زنان و مامایی عمل سزارین انتخابی را به شدت نهی کرده و معتقدند تنها در مواردی که جان مادر یا نوزاد در خطر است باید برای سزارین اقدام کرد زیرا عوارض متعددی با سزارین انتخابی در بیمار و نوزادش به وجود می‌آید. در زایمان فیزیولوژیک با آماده کردن مادر باردار در دوران بارداری با حمایت مداوم مامایی و انجام تمرینات عضلانی، تنفسی، آرام‌سازی و استفاده از روش‌های غیردارویی کاهش درد همچون ماساژدرمانی، آروماتراپی (استفاده از عطرها و روایح در درمان بیماری‌ها) و تکنیک‌های تنفسی می‌توان درد زایمان را کنترل کرده و بر آن مسلط شد. در کشورهای غربی به خصوص کشورهای اروپایی مانند هلند، اتریش و انگلستان از این روش استفاده می‌شود، مادرانی که تجربه استفاده از این تکنیک‌ها را دارند عمدتا رضایت بسیار زیادی از زایمان طبیعی دارند و نوزادان آنها نسبت به نوزادان سزارینی آرام‌تر بوده و بی‌قراری کم‌تری دارند.

به نظر شما چرا مادران تمایل به سزارین دارند درحالیکه همیشه گفته می شود که سزارین برای مادر و کودک خطرناک است؟

محمدزاده: الان خانم ها نگران هستند که در حین زایمان طبیعی دچار افتادگی مثانه یا آسیب کف لگن شوند. در تمام علم پزشکی موضوع انتخاب آگاهانه و آزادانه خیلی مهم است. بیمار را اجبار به کاری نمی کنیم حتی به بیماری که مبتلا به سرطان است راه های درمان گفته می شود و او خودش باید انتخاب کند. عده ای اعتقاد دارند خانمی که قصد زایمان دارد باید در روند تصمیم گیری زایمان دخالت کند و اگر دوست دارد سزارین کند این امکان به او داده شود. البته این همگانی نیست و همه اعتقاد ندارند، اما کم کم جا باز می کند تا در روند درمان به طور آگاهانه و آزادانه شرکت می کند.

متاسفانه ما همیشه یک تضادهایی را در کشورمان داریم مثلا یک بنز آخرین مدل می خریم اما هنوز آگاهی نداریم که چطور در ماشین بنز سوار شویم و استفاده کنیم. یعنی به نظر من مشکل فرهنگی است.ما می خواهیم سزارین را کم کنیم اما انتظار داریم الان هم مادران به شیوه مادران 50 سال پیش زایمان طبیعی داشته باشند. اغلب دختران جوان تحصیلکرده هستند و نمی توان این توقع را داشت. الان در کشورهایی که زایمان طبیعی دارند امکانات فراوانی برای این کار دارند، مثل زایمان طبیعی بی درد یا اینکه شوهر همراه خانم در کلاس آموزشی شرکت می کند و در طول زایمان که زن درد می کشد همراه اوست.امکاناتی که در کشورهای پیشرفته در اختیار زوج ها می گذارند ما نداریم. الان چند بیمارستان داریم که کلاس های آموزشی برای مادران داشته باشد یا ورزش دوران بارداری را آموزش دهد؟ نوع زایمان و اینکه چطور موقع زایمان تنفس کند را به طور علمی آموزش نمی دهیم.پس چطور توقع داریم که خانم ها به دنبال زایمان طبیعی باشند.

خدا کرمی: منظور از انتخاب آگاهانه و آزادانه این است که پزشک متخصص تمام مزایا و معایب هر دو زایمان را به مریض توضیح دهد. در دوران بارداری مادر را توانمند کند تا انتخاب کند.الان در اروپا مادران کمی تمایل به سزارین دارند،در کشور هلند حتی بی دردی را هم نمی خواهند و می دانند که درد زایمان دشمن آنها نیست. زایمان هلندی معروف است و حتی 40 درصد مادران در خانه زایمان می کنند.یعنی اعتقاد دارند همانطور که غذا خوردن در خانه بهتر است زایمان هم در خانه بهتر است.الان زنان ما از حقوق دوران بارداری آگاهی ندارند. از حقوق زنان باردار و خانواده‌ آنان است که با اطلاع کامل از مزایا و معایب هر روش درمانی در روند تصمیم‌گیری درمان و مراقبت خود نقش فعال داشته باشند. در واقع زنان باردار باید از تمام اطلاعات مرتبط با تغییرات فیزیولوژیکی و تغییرات 9 ماهه فیزیکی خود آگاهی یابند. از جمله دیگر مواردی که باید زنان باردار نسبت به آن آگاهی پیدا کنند، مضرات و مزایای هر روش تولد و هر آنچه که در پروسه تولد پیش می آید است تا در زمینه روند مراقبت بارداری و زایمان توانمند شده و خود مانع مداخلات غیرضروری نظیر تولد زودهنگام و سزارین شوند.

بنابراین به نظر شما الان امکانات زایمان طبیعی در بیمارستان های ما وجود ندارد و برای همین مادران می ترسند؟

خدا کرمی :بله قبول دارم تعداد بیمارستان هایی که خدمات زایمان طبیعی را ارائه می کنند کم هستند، اما وزارت بهداست از سال 80 در کارگروهی که من هم عضو آن هستم دستورالعمل زایمان طبیعی و فیزولوژیک را آماده کرد و به مراکز درمانی و دانشگاه ها ابلاغ کرد. اما باید دید که چند درصد پزشکان طبق این دستورالعمل حرکت می کنند و بیمار را پیش می برند؟ در حالیکه مثلا عروس ملکه انگلستان زایمان طبیعی دارد و ماما هم این کار را انجام می دهد. بعد مادران ما هم این حق را می خواهند اما همانطور که شما گفتید تعداد بیمارستان هایی که می توانند به این مادران خدمات بدهد کم هستند. البته بررسی من نشان می دهد که الان مادرانی که آگاهی ندارند و از طبقه پایین هستند به دنبال زایمان سزارین می روند. مادری که آگاهی دارد سزارین نمی خواهد اما محقق نمی شود و ما امکانات نداریم.

خداکرمی، رئیس انجمن علمی مامایی کشور

البته بسیاری از پزشکان برای سزارین تبلیغ می کنند و حتی اگر مادری قصد زایمان طبیعی داشته باشد پزشک او این اجازه را نمی دهد.

محمدزاده: این فرهنگ سازی باید در سطح کلان انجام شود. ما این بحث را فردی نمی کنیم. پزشک، بیمار و سیستم سلامت ما در ان زمینه مشکل دارد .اگر آموزش دوران رزیدنتی مناسب باشد و زایمان آکادمی و درست باشد مشکلی پیش نمی آید. ما الان دیگر تکنیک زایمان مشکل را در اتاق عمل فراموش کردیم و رها شده است.الان در کدام بیمارستان زایمان بدودن درد به طور آکادمی آموزش داده می شود؟ الان شیوه زایمان طبیعی در کشور ما قدیمی است و نطام سلامت آموزشی نمی دهد.

خدا کرمی: اتفاقی که در کشور ما افتاده این است که گروه مادران تحصیلکرده تمایل به زایمان طبیعی دارند اما تمام تیم درمان بر روی سزارین تبلیغ دارند.پزشکان درد و عوارضی مثل افتادن مثانه را مطرح می کنند و خوب طبیعی است که مادر ترجیح می دهد که سزارین شود و از زایمان طبیعی وحشت می کند.البته پزشکان هم تقصیری ندارند از یک طرف با مسائل قانونی سختی مواجه هستند و مسائل تعرفه و بیمه هم است.بنابراین ضعف اصلی نظام سلامت ماست.یعنی در کنار این دستورالعمل از ماما و متخصص حمایت نمی شود.من چند وقت پیش به یک متخصص زنان و زایمان گفتم شما به جای اینکه 4 سال به یک رزیدنت،آموزش بدهید در عرض یک سال و نیم سزارین را یاد بدهید چون اغلب متخصصان به این سمت پیش می روند.هم پردرآمدتر است وهم راحتتر باید تخصص ها را ریز کرد و کسی که به این نوع زایمان علاقه دارد همان را آموزش ببیند.الان با استعدادترین محصلان ما به سمت پزشکی می روند اما پزشک متخصص استرس ناشی از درآمد و شغل دارد . برای همین ساده ترین راه درآمد را انتخاب می کند وبه دنبال سزارین می رود.مادران هم آگاهی و آموزش لازم را ندارد .از طرفی هم دو هم متخصص و هم ماما مادررا به این کار تشویق می کنند.متخصص به خاطر تعرفه و ماما به خاطر مسائل و مشکلات قانونی که وجود دارد می ترسد.وقتی زایمان طبیعی را مطرح می کنیم باید ماما هم وارد این سیستم شود. الان در کشور انگلستان 85 درصد زایمان ها را ماما انجام می دهد.در یک مطالعه ای که من در یک بیمارستان انگلستان نجام دادم متوجه شدم ،87 درصد زایمان طبیعی توسط ماما انجام می شود.

یکی از مشکلاتی که وجود دارد این است که تعرفه ماما خیلی ناچیز است و سهم ناچیزی دریافت می کنند.برای همین تمایلی به انجام کار ندارند؟

خدا کرمی: بله تعرفه ناچیز است. مهمترین نقش و مقصر این روند خود نظام سلامت یعنی وزارت بهداشت است.یعنی طرح خودکفایی بیمارستان ها این مشکل را ایجاد کرد.تعرفه یک ماما 5k است، برای یک متخصص 15k برای زایمان طبیعی و 19k برای سزارین.اما در دنیا یک دستورالعملی تهیه شد ،مثلا در آمریکا اگر زایمان 3 هزار دلار است برای بیمه تفاوتی ندارد که چه کسی این زایمان را انجام می هد.

محمدزاده: اگر قرار است زایمان طبیعی ارزش گذاری شود تفاوتی نمی کند ماما در اتاق زایمان باشد یا متخصص.اما نکته ای که ما متخصصان مشکل داریم این است که ماما یک زایمان طبیعی را انجام می دهد اما اگر زایمان مشکل پیدا کرد و پروسه طولانی شد متخصص زنان دخالت می کند،اما اگر مشکلی پیش آمد پزشک دچار مشکل می شود.چرا باید پزشکی مسئول باشد که اصلا اطلاعی نداشته و در مرحله بحران وارد عمل شده است.

بنابراین اینجا مشکل قانونی در پزشکی قانونی وجود دارد و باید این قانون هم اصلاح شود؟ 

خدا کرمی: نه الان هر دو هم ماما و هم پزشک متخصص گرفتار می شوند. اما پزشک برای همین تربیت می شود که زایمان های خطرناک را انجام دهد.سیستم ارجاع یعنی همین که زایمان تا زمانیکه پروسه قانونی خود را طی می کند ماما باشد اما اگر مشکلی داشت متخصص دست به کار شود.پزشکی قانونی باید بداند که طبق استاندارد عمل کند و زایمان ممکن است خطراتی داشته باشد.الان اگر ماما هم در پرونده چیزی نوشته باشد گرفتار می شود و جریمه می شود اما درآمد آن خیلی کم است. 

محمدزاده: پزشک قانونی هم باید در قوانین خود تجدید نظر کند.در زمان طرح من ، در اتاق زایمان برای زائو مشکل پیش امد و یکی از همکاران من را صدا کردند،اما کتف نوزاد شکست و به پزشکی قانونی شکایت کردند.پزشک قانونی دیه تعیین کرد.ماما و متخصص هر دو این دیه را دادند اما یک موج سزارین در بیمارستان شروع شد، چون نه ماما دیگر اعتماد به نفس داشت و نه متخصص ها این ریسک را می کردند که به ماماها اجازه بدهند.

این مشکل در کشورهای دیگر چگونه است؟

خداکرمی: آنجا هم همین گونه است.پزشکی قانونی هم جریمه های سنگینی تهیه می کند اما یک دستورالعمل دارند که باید طبق آن عمل شود. باید تعرفه پزشک و ماما یکسان شود،زایمان طبیعی یک قیمت داشته باشد و اگر کسی مجوز زایمان طبیعی دارد همان تعرفه به او تعلق گیرد.بیمه گذاران نباید دهنده خدمت را بیمه کنند بلکه باید خدمت بیمه باشد.اگر خدمتی طبق قانون بیمه باشد دیگر تفاوتی نمی کند چه کسی آن را انجام داده است.مدیریت اتاق زایمان به ماما واگذار شود و سرپرست پزشک متخصص باشد و تیمی عمل کنند.اگر دستورالعمل کشور انگلستان را نگاه کنید امضای 4 نفر رئیس کالج مامایی،رئیس کالج متخصص و زنان، رئیس کالج نوزادان و رئیس کالج بیهوشی زیر آن است.پس این 4 نفر باید در مدیریت واحد سلامت مادر و نوزاد نقش داشته باشند،نه اینکه در زمان اجرا از آنها کمک بخواهند.بهترین روش هم این است که انجمن های علمی این 4 گروه با هم یک دستورالعمل را با توجه به فرهنگ،قوانین کشور و واقعیت ها تدوین کنند.

محمدزاده: در یک زایمان طبیعی احتمال خطر بیشتر است. همیشه می گویند کسی که بیشتر عمل می کند احتمال خطا بیشتر دارد،اما باید حمایت کرد.در یک اتاق بسته نمی توان این دستورالعمل را تهیه کرد.باید از تجربه سایر کشورها استفاده کرد،مشکلات و راهکارها را شناخت.

برخی از کارشناسان هم معتقدند که بخشی از دلیل افزایش زایمان به شیوه سزارین هم فرهنگی است. 

محمد زاده: در گذشته از شیوه های روانی برای درد زایمان طبیعی استفاده می شد مثل اینکه اگر درد بکشی گناههای تو بخشیده می شود،یا در زمان درد هر آرزویی کنی برآورده می شود.اما الان بیمار آگاه شده و قدرت انتخاب دارد.بیمار من می پرسد که بعد از سزارین درد دارم،چقدر درد دارم.یعنی تحمل درد را ندارد.

خداکرمی: این فرهنگی است.در فرهنگ گذشته ما درد زایمان مقدس بود مانند کشور هلند.اما این تقدس را از بین بردیم در حالیکه می توانستیم آن را امروزی کنیم ،چون این حکمت خداست که تولد با درد باشد. به مادر بگوییم ما اینجا هستیم و تو اگر نتوانستی درد را تحمل کنی به تو کمک می کنیم.این نکته خوبی بود که خانم دکتراشاره کرد.ما سبک زندگی ایرانی را فراموش کردیم و به فرهنگ کشورهای غربی نگاه کردیم و و الان سبقت گرفتیم.

به نظر شما نقش وزارت بهداشت در این فرهنگ سازی چیست؟

خداکرمی: در وزارت بهداشت باید سیستم ارجاع مادر و نوزاد را سامان بدهیم و این کاملا قابل تحقق است. ما در انجمن علمی مامایی حاضر به همکاری در این بحش هستیم،تا پروتکل ارجاع را در بخش سلامت مادر و نوزاد پیش ببریم.به خصوص الان سیاست کلان کشور مبنی بر افزایش کشور است که در مجلس راهکارها و مشوق هایی را هم در نظر گرفتند اما متاسفانه در تدوین این سیاست ها و مشوق ها از یک متخصص یا ماما استفاده نکردند.مادری که یک بار سزارین شده برای تولد نوزاده های بعدی باز هم باید بیهوش شود و این بیهو شی های زیاد خطرناک است اما اگر طبیعی باشد تا سه بار هم امکان زایمان دارد.بنابراین ما از نظام سلامت می خواهیم که زنان متخصص در این زمینه در کمیته ها باشند. دولتمردان نباید مردانه برای زنان تصمیم بگیرند و تصمیم های مربوط به خانواده و زندگی آنها مربوط به خود خانم ها است.متاسفانه نظام سلامت ما کاملا درمان محور است ،یعنی مدیران ما متخصص درمان هستند اما در سایر کشورها وزیر بهداشت تخصصی در بهداشت ندارد و ممکن است کارشناس سلامت باشد.نظام سلامت ما باید به سایر مدیران این حوزه هم بها بدهد.چرا باید در دانشگاه واحد بهداشت مادر و کودک را کارشناسی غیر از ماما تدریس کند؟باید در شیوه مدیریت سلامت بازنگری جدی شود و من از وزیر خواهش دارم یک کمیته ای برای تربیت مدیران در نظام سلامت تشکیل دهد و تنها از متخصصان استفاده نکند.صدا و سیما و رسانه ها هم در این زمینه باید کمک کنند.رزیدنت زنان را باید برای زایمان ها سخت و ناباروری تربیت کنند و در بهداشت مادران از ماما استفاده کنند.زایمان کار ماما است و 85 درصد زایمان ها را ماما می تواند انجام دهد. مدیریت درمان محور سبب شده که میزان مصرف دارو،عمل جراحی،سونوگرافی و ... بیشتر از استاندارد جهانی باشد.

محمدزاده:باید امکانات یک زایمان سالم و بی خطر را باید در اختیار مادران قرار دهیم و تعداد ماماها در اتاق زایمان کافی باشد،یعنی به ازای هر زائو یک ماما باشد نه اینکه دو ماما برای یک شیفت با 10 زائو باشد،تا یک زایمان سالم و بی خطر داشته باشیم .تجهیزات باید به روز باشند و قبل از شروع درد زایمان باشد.کلاس آموزشی باشد تا نقش فعال مادرو پدر آموزش داده شود.آموزش بعد زایمان هم مطرح است که نگرانی ها را برطرف کنند.آموزش و تشویق متخصصان و تعرفه مالی مهم است. پزشک نباید دغدغه مالی و شغلی داشته باشد چون بر کیفیت کار تاثیر می گذارد.با حقوق پایین باید دیه هم بدهند و برخوردها در پزشکی قانونی هم بد است و هیچ حمایتی نمی شوند، چون به هرحال امکان خطا وجود دارد .باید توجه داشت که اصلا امکان پیش بینی اینکه کدام جنین یازایمان در خطر است امکان ندارد.زائو هم باید اطمینان داشته باشد که امکانات مدرن را دارد.درد زایمان یک پروسه طولانی است که رو به افزایش دارد برای همین نیاز به امکانات و حضور همسر دارد.مدیران مشکلات را قصد دارند که دستوری حل کنند اما این امکان ندارد. 

از طرفی کشور ما فرهنگ ناهمگون دارد.من دوران طرحم را در یکی از شهرهای محروم می گذراندم.آنجا به من گفته شد که بیشتر زایمان ها در خانه و طبیعی انجام می شود ،اگر زنگ زدیم که بیا یعنی وضعیت بیمار خیلی خطرناک است.یک روز دختر 18 ساله ای را آوردند که دو زایمان در خانه داشت و هر دو سقط شده بودند،حال او خیلی بد و تب داشت،من او بستری کردم تا آنتی بیوتیک مصرف کند و بهتر شود،اما هنوز 24 ساعت نگذشته بود که پدرش آمد و با اجازه خودش دختر بیمارش را برد چون اعتقاد داشت آل او را دیده است.پس نمی توان برای کل کشور یک برنامه ریزی کرد و باید منطقه ای عمل کرد.همین طورباید به استاندارها نزدیک شد تا بتوانیم زایمان طبیعی را گسترش بدهیم،یعنی نمی توان دستوری کاری کرد.

خانم خداکرمی،شما به مشکل تعرفه برای ماما و متخصص زنان اشاره کردید.برای حل این مشکل چه پیشنهادی دارید؟

خداکرمی: به نظر من باید اگر یک زایمان از سوی ماما به متخصص ارجاع داده می شود تعرفه چندین برابر داشته باشد، چون ماما استرس و خطراتی که دارد بیشتر است .در کشور استرالیا این چنین است و اگر ماما زایمانی را به متخصص ارجاع دهد 300 دلار بیشتر می گیرد.برای متخص بیهوشی هم اینگونه است چون بیهوشی زایمان پرخطر و ریسک بیشتری دارد.متخصص هم همین طور، اگر تعرفه زایمان خوبی داشته باشد به جای اینکه روزی چند سزارین انجام دهد تا پول بیشتری داشته باشد و خودش را خسته کند با یک زایمان می تواند همان درآمد را داشته باشد. پس باید تعرفه ها را بالا ببریم.بنابراین نظام بیمه و سلامت کشور در این زمینه خیلی مشکل دارد.

خانم دکتر، شما اغلب بیمارانی دارید که نازا هستند و با شیوه های غیر معمول مثل رحم جایگزین و شیوه های دیگر بچه دار می شوند.این نوزادان چگونه باید متولد شوند؟ 

محمدزاده: دقیقا یک موضوع دیگر این است که تکلیف نوادانی که به دنبال نازایی های چند ساله به دنیا می آیند چیست؟یعنی نوزادانی که با رحم جایگزین هستند یا با استفاده از سایر روش های ناباروری.آیا آنها را هم طبیعی به دنیا آورد یا اینکه باید سزارین شوند.مریض های من کسانی هستند که با شیوه های خاص باردار می شوند و باید در این دستورالعمل به این موضوع هم توجه شود. در بارداری های این گونه باید یک دستور العمل جداگانه داشت و حقوق جنین را هم باید در نظر گرفت.

محمدزاده،متخصص زنان و زایمان

مشکل دیگر این است که تولد هایی که به شیوه سزارین انجام می شوند معمولا زودتر انجام می شود. آیا این مشکلی برای جنین به وجود نمی آورد؟ 

خدا کرمی: از نظر علمی نباید در تاریخ زایمان دخالت کرد اما الان اینگونه نیست ،نوازد علائم تولد ندارد اما با برنامه مادر او را به دنیا می آوریم که از نظر حقوقی و پزشکی این را باید حل کرد.علم نشان داده در طول دوران زایمان با دردی که مادر دارد،هورمن هایی تشرح می شود که از طریق بند ناف وارد خون نوزاد می شود و این نوزادان سالم تر هستند.باید تحقیق کرد کودکانی که قبل از موعد مقرر به دنیا آمدند چه مشکلاتی دارند؟تحقیقات نشان داده که این نوزادان 50 درصد بیشتر چاقی،50 درصد بیشتر آسم و 20 درصد بیشتر دیابت را تجربه می کنند.ما عمدا نسل آینده را بیمار تحویل می دهیم و وزارت بهداشت باید نسبت به این موضوع حساس باشد.باید خیلی زودتر کارگروهی تشکیل شود و برنامه ای متناسب با شرایط کشور و جهان تنظیم کنیم که در 30 سال آینده به نقطه 15 سال پیش برسیم.چون سزارین تکراری الان زیاد است و نمی توان خیلی امیدوار بود.یک برنامه کوتاه مدت و بلند مدت نیاز داریم.

محمدزاده: باید برای جاگیزینی زایمان طبیعی یک زمان منطقی در نظر گرفت و دستوری برنامه ریزی نکرد،چون تغییر نگرش پزشک،جامعه و خانواده تدریجی است.باید اعتماد سازی شود،اول شرایط را فراهم کرد و بعد فرهنگ سازی کرد تا به نتیجه منطقی برسیم.

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

مراقبت پس از سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

همان طور که می دانید زایمان به روش های مختلف انجام می شود و یکی از آنها سزارین هست و در این جا روش مراقبت از بعد از عمل سزارین توضیحاتی داده می شود .

- بسیاری از زنان قبل از زایمان، به این دلیل سزارین را انتخاب می‌کنند تا از درد زایمان طبیعی فرار کنند، بی خبر از آن که ممکن است درد ناشی از جراحت سزارین بسیار دردناک باشد.

به عبارت دیگر باید به این دسته از مادران که هیچ‌گونه منع پزشکی برای انجام زایمان طبیعی را ندارند، اطلاع و آگاهی کافی دهیم که انجام سزارین به معنای درد کمتر نمی‌باشد.

- پزشک متخصص پس از انجام سزارین، داروهای مسکن را برای درد این مادران تجویز می‌کند، اما اگر باز هم درد غیر قابل تحملی برای مادر ایجاد شود، می‌تواند از پزشک خود درخواست داروی مسکن بیشتری کند.

- چند ساعت پس از زایمان سزارین، به مادران توصیه می‌شود که راه رفتن را شروع کنند. قدم زدن و راه رفتن نفخ مادر را از بین می‌برد. بسیاری از دردهای مادر سزارینی به علت جمع شدن گازها درون بدن اوست که با راه رفتن معمولا برطرف می‌شود.

- اولین بار قدم زدن پس از زایمان سزارین، معمولا تجربه‌ای همراه با درد شدید است و فرد احساس می‌کند که بخیه ها ممکن است پاره شوند. اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید بر روی پاهایتان بایستید، از پرستار خود کمک بگیرید.

به محض مشاهده هر گونه عفونت، ورم و قرمزی در محل بخیه های خود، فورا باید به پزشک متخصص خود اطلاع دهید

- نوشیدن مقادیر زیادی آب و مایعات به مادرانی که سزارین کرده‌اند توصیه می‌شود. یکی از مشکلات بزرگی که بر سر راه مادران سزارینی است یبوست می‌باشد .اگر این مادران به یبوست مبتلا شوند، زور زدن موقع اجابت مزاج به بخیه ها فشار زیادی وارد می‌کند و بسیار دردناک می‌باشد. بنابراین برای جلوگیری از ایجاد این مشکل، نوشیدن مقادیر زیادی آب به این مادران توصیه می‌شود.

- به علت فشار آمدن به بخیه های جراحی، مادر سزارینی حتی‌المقدور باید از خندیدن زیاد، سرفه و عطسه شدید پرهیز کند.

- به محض مشاهده هر گونه عفونت، ورم و قرمزی در محل بخیه های خود، فورا باید به پزشک متخصص خود اطلاع دهید.

- طی روزهای اول پس از سزارین، هر چند ساعت یک‌بار محل بخیه های خود را بررسی کنید تا هر گونه علامت غیر طبیعی و قرمز شدگی را متوجه شوید و فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

- استراحت کردن در روزهای اول پس از زایمان سزارین به مادران توصیه می‌شود. استراحت کردن و خوابیدن کافی سبب تسریع در بهبودی بخیه های سزارین می‌شود.

- اگر می‌توانید از فردی مانند مادر و خواهر و یا دوست خود بخواهید در روزهای اول پس از زایمان سزارین، به شما در کارهای مربوط به بچه داری و خانه داری کمک کند.

- اگر فردی بودید که تمایل به زایمان طبیعی داشتید، اما به هر علتی قادر به انجام آن نشدید و به صلاح پزشک خود، زایمان سزارین برای شما ترجیح داده شد ممکن است از لحاظ روحی در فشار باشید. بنابراین باید سعی کنید تا از ورود هر گونه فکر منفی در خصوص ناتوانی در این امر جلوگیری کنید و تنها به این فکر کنید که نوزاد سالم و کاملی خدا به شما عطا کرده است و دیگر خود را نباید ناراحت کنید. به اطرافیان و مخصوصا همسر این فرد توصیه می‌شود که از ایجاد افکار منفی در منزل خودداری کنند تا مادر به افسردگی مبتلا نشود.

- این دسته از مادران باید علاوه بر رعایت بهداشت در محل بخیه های خود، خون‌ریزی واژن را تحمل کنند و نظافت این محل را رعایت کنند.

- مادرانی که زایمان سزارین انجام داده‌اند، می‌توانند از کیسه یخ برای جلوگیری از ورم محل بخیه استفاده کنند. کیسه یخ را هر سه ساعت یکبار چند دقیقه بر روی محل بخیه قرار دهید تا ورم آن فروکش کند. ورم این منطقه خطرناک می‌باشد و می‌تواند درد شما را افزایش دهد. اگر پس از چند روز که از این روش استفاده کردید، باز هم در این محل ورم وجود داشت، سریعا پزشک زنان خود را در جریان قرار دهید.

رعایت برنامه غذایی مناسب برای جلوگیری از یبوست و تسریع بهبودی محل زخم بسیار توصیه می‌شود

- مادرانی که زایمان سزارین انجام داده‌اند، تنها پس از صلاح‌دید و اجازه پزشک خود مجاز به دوش گرفتن و استحمام می‌باشند. برای حمام کردن می‌توانند از آب و صابون برای شستن و نظافت محل بخیه ها استفاده کنند، اما از هر گونه مالیدن این قسمت با لیف باید خودداری کنند.

- زخم محل بخیه جراحی خود را روزانه بررسی کنید تا اگر ترشح و عفونتی کرده است، آن را سریعا به پزشک خود اطلاع دهید و راهکارهای درمانی را انجام دهید.

- با صلاح‌دید پزشک خود می‌توانید از آلوئه ورا برای درمان زخم خود استفاده کنید. دو تا سه بار در روز محل زخم خود را با آلوئه ورا به آرامی ماساژ دهید تا زخم آن سریع‌تر بهبود یابد. بهبود بخیه ها حدود 6 تا 8 هفته به طول می انجامد. بنابراین اگر پس از یک ماه، بهبودی بخیه ها حاصل نشد، نگران نشوید.

- اگر به طور ناگهانی با خون‌ریزی محل بخیه ها مواجه شدید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

- فعالیت‌های روزانه خود را تا مدتی پس از زایمان سزارین کاهش دهید، زیرا احتمال خون‌ریزی و عفونت و ورم محل بخیه به علت فعالیت بدنی زیاد وجود دارد. در صورت عرق کردن محل بخیه، نسبت به نظافت آن اقدام کنید تا دچار عفونت نشوید. رعایت این نکته مخصوصا در فصول گرم سال بسیار حائز اهمیت است.

- رعایت برنامه غذایی مناسب برای جلوگیری از یبوست و تسریع بهبودی محل زخم بسیار توصیه می‌شود.

- سعی کنید حداقل یک ماه پس از زایمان، با همسر و نوزاد خود به تفریح بروید و به فکرتان استراحت بدهید تا تمام دردها و سختی‌هایی را که برای به دنیا آوردن فرزند عزیزتان تحمل کرده اید، فراموش کنید.

دوستان پس از عمل سزارین هر گونه درد در شکم را حس کردید را حتما به پزشک مراجعه کنید درسته شاید مشکلی نباشه اما با این کار مطمئن می شوید .

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

فیلم سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

سزارین عبارتست از زایمان جنین از طریق ایجاد برش هایی در دیواره قدامی شکم و رحم .

سزارین دو نوع است : 

* سزارین انتخابی 

* سزارین اورژانس

از آنجائیکه سزارین اورژانس می تواند یکی از ضروریات نجات جان مادر و نوزاد باشد در مورد آن و ضرورت انجام آن بحثی وجود ندارد ولی مشکلات ناشی از افزایش بی رویه موارد سزارین انتخابی بیشمار می باشد

برخی از مضار سزارین عبارتست از :

- طولانی شدن دوران بستری در بیمارستان در مقایسه با زایمان طبیعی

- طولانی شدن دوران نقاهت در مقایسه با زایمان طبیعی

- عدم امکان تماس مادر و نوزاد در ساعت اول تولد نوزاد و به تعویق افتادن شیر دهی

- مشکلات ناشی از عدم ارتباط عاطفی مادر و نوزاد به دلیل تاخیر اولیه در ایجاد روابط اولیه مادر و نوزاد

- احتمال بروز عوارضی مانند ایست قلبی ، خونریزی از محل سزارین ، عفونت ، عوارض بیهوشی ، ترومبوآمبولی و هیسترکتومی در مقایسه با زایمان طبیعی

- افزایش خطر عوارض تنفسی در نوزاد ما حصل سزارین در مقایسه با زایمان طبیعی ( زجر جنین ، تنگی نفس گذرا و افزایش زمان بستری )

- افزایش احتمال مرگ نوزادی حاصل از سزارین به نسبت زایمان طبیعی

سزارین برای حاملگی بعدی نیز ممکن است باعث بروز عوارضی به شرح زیر گردد :

- افزایش خطر چسبندگی جفتی که ممکن است هیسترکتومی را الزامی کند .

- افزایش خطر پارگی رحم

- در صورت نیاز به عمل جراحی شکمی ممکن است به علت چسبندگی های متعدد ، آسیب جدی به مثانه و روده او وارد شود .

چرا سزارین ؟

در نگاه اول ترویج زایمان طبیعی و کاهش سزارین ساده می نماید اما بررسی علل و ریشه های مسئله پیچیدگی آن را نشان می دهد و موانع و مشکلات ترویج زایمان طبیعی و عوامل تسهیل کننده انجام سزارین را ظاهر می کند. در نگرش فرایندی به علل و عوامل گسترش انجام زایمان به روش سزارین متوجه می شویم که این فرایند یک فرایند بزرگ با مراحل بسیار ، پیچیدگی های فراوان و مشتریان مختلف در سطوح ارائه خدمت میباشد و چنانکه هر فرایندی دروندادهایی دارد این فرایند نیز درونداد هایی دارد که در حال حاضر تمامی آن درونداد ها فراهم می باشد ( از جمله وجود پزشک متخصص آموزش دیده ، اتاق های عمل آماده ، بخش خصوصی فعال ، تعرفه مشخص ، شرایط فرهنگی و اجتماعی مساعد، بیمه های درمانی و ... ) و تا زمانیکه این درونداد ها تامین می شوند ، زمینه ساز انجام سزارین می باشند . همچنین در حال حاضر هیچ مانعی برسر راه انجام سزارین وجود ندارد . در نگاه دیگر به انجام زایمان طبیعی، این فرایند نیز به درونداد هایی نیاز دارد که با تامین آن زمینه ترویج آن فراهم خواهد آمد ودر حال حاضر تمامی این دروندادها فراهم نمی باشند (از جمله وجود بیمارستان های دوستدار مادر جهت انجام زایمان های بدون درد دارویی و غیر دارویی ، وجود متخصصان آموزش دیده در این زمینه ، وجود تعرفه های مشخص ، آگاهی گیرندگان خدمت و ... )

برخی از علل افزایش سزارین های بی رویه در سالهای اخیر عبارتند از :

برخی علل مربوط به پزشکان :

- انجام سزارین زمان کمتری نسبت به زایمان طبیعی لازم دارد

- اغلب موارد ، دستمزد سزارین بیشتر از دستمزد زایمان طبیعى است .

- مشکلات و گرفتارى هاى کارى پزشک (حضور در مطب ، درمانگاه ، تعداد مراجعان و رسیدگى به وضعیت همه آنها) تصمیم گیری انجام سزارین را تسهیل می کند.

- اغلب زمان سزارین از قبل مشخص مى شود و وقت گیرى هاى زایمان طبیعى را هم ندارد. (زایمان طبیعی ممکن است در هر ساعت از روز یا شب اتفاق بیافتد )

- ترس از احتمال مشکلات حقوقی و شکایات به دنبال زایمان طبیعی برای متخصصان وجود دارد.

برخی علل مربوط به سیستم ارائه خدمت:

- عدم آمادگی برای انجام زایمان طبیعی و اورژانس های مامایی در بیمارستان

- عدم دسترسی سریع به پزشکان در مواقع اورژانس در انجام زایمان طبیعی

- عدم آمادگی جهت انجام زایمان های بدون درد دارویی و غیر دارویی

برخی علل مربوط به مادران :

· درد زایمان طبیعی )در برخی بررسی ها مهمترین علت انتخاب سزارین توسط مادران ترس از درد می باشد )

· عوامل فرهنگی و اجتماعی (بررسی ها نشان می دهد انجام سزارین در طبقات برخوردار بیشتر است و متأسفانه برخی از خانمها سزارین را مثل یک پدیده مد می دانند و فکر می کنند که سزارین نشانه توسعه یافتگی میباشد در حالی که درصد سزارین در اغلب کشورهای پیشرفته کمتر می باشد .

· برخی هم فکر می کنند سزارین برای نوزادشان بهتر است، چرا که ((فشار)) برروی سر بچه وارد نمی شود.

· سزارین انتخاب تک فرزندها نیز می باشد و برخی مادران به خاطر انتخاب تک فرزندی ریسک سزارین را به جان می خرند .

سایر علل :

- تبلیغات منفی علیه زایمان طبیعی

- کاهش خطرات عمل جراحی برای مادر و جنین

- پیشرفت پزشکی و تکنولوژی

- مسافت هاى طولانى و مشکلات دسترسی به بیمارستان ، بعضا تسهیل کننده انجام سزارین میباشد . و ...

اندیکاسیون های سزارین :

انجام سزارین در مراجع علمی صرفا براساس یک سری اندیکاسیون های مشخص مجاز می باشد و در زمان مورد نیاز انجام آن ضروری بوده و تضمین کننده سلامت مادر و نوزاد و انجام زایمان ایمن می باشد ولی در غیر این موارد هیچگونه مجوزی برانجام آن وجود ندارد . در ذیل به مهمترین اندیکاسیون های علمی سزارین اشاره می شود :

1. عدم تطابق سرجنین بالگن مادر

2. طرز قرار گرفتن غیر عادی جنین

3. دیسترس جنینی

4. جفت سرراهی – عروق جفتی سر راهی – پرو لاپس بند ناف

5. دکولمان ( در صورتیکه جنین زنده و بالغ و قریب الوقوع نبودن زایمان واژینال ، دیسترس جنینی ، خونریری شدید مادر و به مخاطره افتادن جان مادر )

6. سابقه اسکار روی رحم ( ناشی از پارگی قبلی ، ترمیم آنومالی های رحمی و...) سزارین متعدد قبلی ، اسکار رحمی ناشی از سزارین قبلی ، بغیر از اسکار عرضی تحتانی ، سابقه جراحی های ترمیمی سرویکس و واژن ( کولپورافی ، واژینوپلاستی ) ، سرکلاژ داخل شکمی

7. سه قلویی و بالاتر ، دو قلویی در موارد غیر سفالیک بودن قل اول

8. آنومالی های قابل درمان جنین ( هیدروسفالی ، مننگو سفالی و ... )

9. درصورت ایست قلبی مادر در مواردی که عملیات احیاء موفق نباشد از 5 تا 20 دقیقه پس از ایست قلبی مادر ، سزارین فوری به منظور حفظ حیات جنین انجام می شود .

10. هرگونه توده خوش خیم و بد خیم که باعث ایجاد انسداد در سیر زایمان از طریق کانال واژینال گردد

11. سرطان دهانه رحم

12. وجود ضایعات فعال هرپسی در هنگام زایمان

13. در موارد ذیل طبق ارزیابی وضعیت مادر وجنین و چگونگی پیش رفت لیبر ، انجام سزارین اورژانس در شرایطی می تواند با نظر پزشک ضرورت پیدا کند :

- وجود مکونیوم غلیظ در مایع آمنیوتیک و عدم قریب الوقوع بودن زایمان

- ضرورت به ختم حاملگی و وجود کنترااندیکاسیون های القاء زایمان ( پاریتی بالا )

- IUGR

- الیگو هیدرو آمنیوس شدید

- دوقلویی در موارد غیر سفالیک بودن قل دوم

- ناسازگاری شدید RH

- بیماریهای زمینه ای مادر (مثل کبد چرب حاملگی ، کلیه پیوندی ، واریس مری و...)

- اکلامپسی و پره اکلامپسی ( در موارد نیازمند ختم اورژانس حاملگی )

- کوندیلومای شدید واژن

راهکارها ی کاهش سزارین

آنچه مسلم است این است که ترویج زایمان طبیعی و کاهش سزارین به یک همسویی ، همفکری و هماهنگی مابین ، سیاست گذاران ، مجریان ، سیستم ارائه خدمت و مشتریان نیاز دارد و با بررسی و نگرش فرایندی و اقدام مبتنی بر آن خواهیم توانست موانع موجود را برطرف نمائیم . به بیان دیگر در هر سطحی از نظام سلامت مداخلات متناسب بایستی طراحی و اجرا گردند . برخی راهکار های کاهش سزارین درسطح واحد های ارائه خدمت عبارتند از :

- آموزش هاى عمومى جهت افزایش سطح آگاهى زنان

- آموزش مادران و خانواده های آنان در رابطه با فواید زایمان طبیعی و خطرات سزارین

- تشکیل کمیته های کاهش سزارین در بیمارستانها و بررسی علتی موارد سزارین

- برگزاری کلاسهای آمادگی زایمان برای مادران

- و...

در سطوح بالاتر می توان مداخلات دیگری کرد از جمله :

- راه اندازی بیمارستان های دوستدار مادر و نهادینه کردن روشهای زایمان بدون درد

- افزایش تعرفه زایمان طبیعی

- هماهنگی با بیمه های درمانی در مورد سزارین های بدون اندیکاسیون

- و...

فعالیت های فرهنگی در زمینه افزاش انگیزه زنان برای زایمان طبیعی در کشور باید تقویت شود ، چون تبلیغات منفی در این زمینه نظیر درد زایمان طبیعی ، موجب سوق دادن زنان جامعه به سزارین شده است .

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

سزارین و زایمان طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

لیلا هادی پور کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت در گفتگو با خبرنگار اجتماعی فارس، گفت: زایمان به دو صورت طبیعی و غیر طبیعی انجام می‌ گیرد که سزارین روش غیر طبیعی است...

زایمان طبیعی,زایمان غیر طبیعی,سزازین

فرق سزارین و زایمان طبیعی

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان-فرق سزارین و زایمان طبیعی

وی گفت: زایمان به روش سزارین در صورتی انجام می‌ گیرد که جان مادر و نوزاد در خطر باشد. سزارین عمل جراحی بزرگی است که تمام عوارض اعمال جراحی را دارد. 

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: یک عمل سزارین نیازمند تجهیزات، نیروهای متخصص از قبیل متخصص زنان، بیهوشی و جراح است و این عمل هزینه بسیاری را برای بیمار و بیمارستان در بردارد. 

هادی ‌پور افزود: عفونت و خونریزی در زنانی که زایمان به روش سزارین انجام می ‌گیرد، نسبت به کسانی که به صورت طبیعی زایمان می ‌کنند، بیشتر است. 

زنانی که به صورت غیر طبیعی زایمان می‌ کنند تا مدت‌ ها نمی ‌توانند، کارهای خود را انجام دهند. 

عفونت و خونریزی در زنانی که زایمان به روش سزارین انجام می ‌گیرد، نسبت به کسانی که به صورت طبیعی زایمان می ‌کنند، بیشتر است.

وی اضافه کرد: در سزارین با این که تاریخ دقیق زایمان مشخص می ‌شود، ولی ممکن است، اشتباهی صورت گیرد و بچه نارس به دنیا بیاید. 

درد در زایمان طبیعی، بعد از آن، از بین می‌ رود؛ به طوری که فاصله شروع زایمان تا پایان آن درد وجود دارد و بعد از زایمان درد بسیار کم است. 

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: با روش‌ هایی دردهای زایمان طبیعی را می‌ توان کاهش داد که از مهمترین آن ها می ‌توان به مواردی چون استفاده از ماساژ، انجام زایمان در محلی که فرد در آن احساس راحتی کند به طوری که خلوت مادر رعایت شود و اجازه ورود یک نفر همراه در اتاق زایمان، اشاره کرد.

وی اضافه کرد: روش ‌های متفاوتی چون روش ‌های غیردارویی و دارویی برای کاهش درد زایمان در یک زایمان طبیعی به کار می ‌روند. 

متداول ترین روش غیردارویی عبارت است از آماده سازی روانی بیمار قبل از زایمان که در این روش با آموزش صحیح نحوه تنفس و تمرکز زیاد، احساس درد کاهش می ‌یابد.

اساس آن بر این واقعیت است که اضطراب و ناآشنایی با مراحل زایمان، درد را تشدید می ‌کند و از این رو حمایت روانی از بیمار، درد را کاهش خواهد. 

هادی ‌پور افزود: درد زایمان طبیعی به صورت مداوم نیست، ممکن است 30 ثانیه تا 60 ثانیه مادر درد داشته باشد و 2 دقیقه بدون درد باشد. 

وی اضافه کرد: تحقیقات در بیشتر کشورهای پیشرفته بیانگر این است که زایمان‌ های طبیعی بهتر از زایمان ‌های سزارین است. 85 درصد از زایمان ‌ها طبیعی است و 5 تا 15 درصد به خاطر حفظ جان مادر و نوزاد باید به صورت سزارین انجام شود. 

هادی ‌پور گفت: میزان خونریزی زنان بعد سزارین 2 برابر زایمان طبیعی است و احتمال عفونت زنان بعد عمل سزارین بسیار بیشتر از زایمان طبیعی است. 

برای زایمان سزارین باید مرکزی با تمام تجهیزات کامل وجود داشته باشد. در یک اتاق عمل معمولی نمی ‌توان این کار را انجام داد. اگر مادری به داروی بیهوشی حساس باشد ممکن است عوارضی برای آن به وجود آید و احتمال ایجاد عوارض وابسته به بیهوشی، در سزارین خیلی بیشتر از زایمان بدون درد است. 

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: ممکن است که پس از عمل زایمان، عوارض ریوی در مادر به وجود آید و هم آغوشی مادر و نوزاد در عمل سزارین به خوبی برقرار نمی شود. 

زنی که عمل سزارین انجام می‌دهد 5 تا 10 روز بعد از زایمان قادر به انجام کارهای شخصی خود نیست. 

طبق آماری که در سال 86 وجود دارد 40/5 درصد زایمان‌ ها در کشور ما به صورت سزارین و 59/4  درصد به صورت طبیعی بوده است. 

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

گفتگو با دکتر ابوالفضل مهدی‌زاده، متخصص بیماری‌های زنان

امروزه آمار سزارین در میان زنان باردار افزایش یافته و بسیاری از مادران تصور می‌کنند که با انجام این نوع زایمان دیگر درد شدید زایمان طبیعی را تجربه نمی‌کنند، در حالی‌که این‌طور نیست و بعد از سزارین هم عوارضی وجود دارد که برای حل آنها باید نکاتی را بدانید.

سزارین

سزارین و مراقبت‌های پس از آن

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان-سزارین و مراقبت‌های پس از آن

 با دکتر ابوالفضل مهدی‌زاده، متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، درباره این زایمان و مراقبت‌های پس از آن گفتگو نموده ایم که در ذیل می خوانید.

آقای دکتر! مراقبت‌های پس از سزارین در بیمارستان چگونه است؟

به‌طور معمول بیمارانی که تحت جراحی سزارین قرار می‌گیرند تا 2 روز بعد از جراحی در بیمارستان می‌مانند و این بستگی به وضعیت آنها و نظر پزشک دارد. پرستار در ابتدا هر ساعت یک بار طبق دستورپزشک به بیمار سر می‌زند و وضعیت مادر را کنترل می‌کند. علایم حیاتی چک می‌شود. شکم لمس می‌شود تا میزان سفتی رحم مشخص شود. همچنین میزان خو‌ن‌ریزی کنترل شده و به اطلاع پزشک می‌رسد. ممکن است مادر دارای ترشحات خونی از واژن باشد که اولین‌بار که از جا برمی‌خیزد مقدار زیادی از این ترشحات خونی دفع شوند که 3 تا 4 روز اول به رنگ قرمز روشن است. نحوه سرفه کردن و تمرینات تنفسی به مادر آموزش داده می‌شود تا مایعات جمع شده در ریه‌ها تخلیه شود. این امر در صورتی‌که بی‌هوشی شما از نوع عمومی بوده باشد بسیار حایز اهمیت است. دقت کنید که هنگام سرفه (و نیز عطسه و خنده) دست‌ها یا یک بالش کوچک را روی شکم بگذارید. اگر همه چیز نرمال باشد، سرم و سوند ادراری در عرض 12 ساعت پس از جراحی برداشته خواهد شد.

تا چه مدت پس از عمل سزارین مادر نباید چیزی بخورد؟

برحسب تشخیص پزشک 12 تا 24 ساعت ناشتا بودن لازم است. در روز اول به علت نفخ و تجمع گاز در شکم بهتر است از مایعات استفاده شده و تا دو روز غذای سبک‌تر مصرف شود. از آنجا که حرکات روده بعد از جراحی کند می‌شود، گاز در روده تجمع می‌یابد. حرکت کردن و راه رفتن به سیستم گوارش کمک می‌کند تا مجددا فعالیت خود را از سرگیرد. اگر ناراحتی مادر زیاد باشد و یا تهوع و عدم دفع گاز داشته باشد، باید توسط پزشک معالج معاینه شود.

مصرف مسکن، چطور؟ خطر دارد؟

پس از سزارین شما نیز مثل زایمان طبیعی با در آغوش گرفتن فرزندتان احساس سرخوشی و در عین حال خستگی خواهید داشت ولی هم‌زمان زخمی هم روی شکم دارید و در دوره نقاهت پس از یک جراحی شکمی بزرگ هستید. اگر برای سزارین تحت بی‌هوشی عمومی قرار گرفته‌اید نیاز به مسکن دارید. ممکن است بلافاصله پس از جراحی به شما داروهای مسکن تزریقی تجویز شود. ممکن است هر چند ساعت داروی ضددرد به صورت تزریق یا شیاف دریافت کنید. درهیچ شرایطی از اینکه درخواست مسکن کنید، خجالت نکشید.هر چه بیشتر صبر کنید، کنترل درد مشکل‌تر می‌شود. به‌علاوه، هر چه راحت‌تر و آرام‌تر باشید، شیر دادن و به راه افتادن برای خودتان آسان‌تر خواهد بود ولی اگر به روش موضعی اپیدورال سزارین شده‌اید معمولا کاتتر اپیدورال به پمپ مسکن متصل است و تا 24 ساعت بعد از سزارین کاملا بدون درد خواهید بود و سپس کاتتر خارج خواهد شد. معمولا نیازی به آنتی‌بیوتیک ندارید، مگر اینکه پزشک معالج تجویز کرده باشد.

از چه زمانی مادر می‌تواند حمام کند؟

پس از مرخص شدن می‌توانید برحسب نظر جراح حمام کنید. اگر از پانسمان‌های ضدآب استفاده کرده‌اید اصولا نیازی به پانسمان مجدد در محل برش ندارید، اما نکته مهم بعد از حمام کردن خشک کردن محل عمل است که می‌توانید با سشوار محل را کاملا خشک کنید. بسیاری از پزشکان بر این موضوع توافق دارند که حمام کردن پس از سزارین مشکلی ندارد و حتی می‌تواند آثار آرام‌بخشی هم داشته باشد. آب‌گرم می‌تواند ترمیم ناحیه زخم و تورم را بهتر کند. حمام کردن همچنین خستگی و تنش را از شما دور می‌کند اما ممکن است پزشک تشخیص دهد که حمام کردن تا زخم شکمی بهتر نشده حتی تا یک هفته به تاخیر بیفتد. در این مورد حتما نظر پزشک‌تان را بپرسید.

در اولین روزهای پس از سزارین باید انتظار چه مشکلاتی را داشت؟

ممکن است بلافاصله پس از جراحی احساس گیجی و تهوع داشته باشید که این تهوع حتی ممکن است 48 ساعت هم طول بکشد ولی اگر همراه با بی‌حالی و سرگیجه مداوم بود باید به پزشک ارجاع دهید. برخی مادران ممکن است احساس خارش بدن را داشته باشند، مخصوصا آنهایی که از طریق اپی‌دورال یا اسپینال بی‌حسی دریافت کرده‌اند. در این صورت باید به پزشک اطلاع دهید تا داروی ضدخارش برای‌تان تجویز کند.

سزارین مانع شیردهی مادر نیست؟

نه! همانند سایر مادرانی که طبیعی زایمان کرده‌اند، مادرانی که سزارین کرده‌اند هم می‌توانند خودشان به فرزندشان شیر بدهند؛ مگر اینکه پزشک، این کار را منع کرده باشد. یعنی به دلایلی مادر داروی خاصی دریافت می‌کند که در شیر او ترشح می‌شود. در این صورت هم مادر باید شیرش را بدوشد تا فرآیند تولید شیر در او متوقف نشود. اگر مانعی برای شیردهی نباشد، از پرستار بخواهید که به شما آموزش دهد چگونه در وضعیت خوابیده به پهلو به نوزاد شیر دهید.

چرا جای سزارین معمولا دردناک است؟

مادران باید به خاطر داشته باشند که سزارین یک عمل جراحی بزرگ شکم است. بنابراین احساس درد در محل برش سزارین معمولی است. محل برش ممکن است کمی برآمده و برجسته بوده و از رنگ پوست‌تان تیره‌تر باشد. عطسه، سرفه یا سایر فعالیت‌‌هایی که در محل شکم فشار ایجاد نماید، در روزهای اول دردناک خواهد بود ولی روز به روز و رفته رفته بهتر خواهید شد. برای کاهش درد مادر باید دو طرف محل عمل را با دست یا بالش یا پتو نگه‌دارد تا درد او هنگام سرفه کردن کمتر شود.

مادر از چه زمانی می‌تواند از تخت بیرون بیاید؟

معمولا در روز جراحی و روز بعد از آن به مادر توصیه می‌شود که از تخت خارج شود. هنگامی که در تخت هستید، با حرکت دادن و کشیدن ساق‌ها و چرخاندن مچ پا خون را در ساق پا به جریان بیندازید. در روز بعد از عمل باید با کمک همسرتان یا پرستار چند بار در اتاق قدم بزنید. این امر به گردش خون در بدن کمک می‌کند، از تنبلی روده‌ها می‌کاهد و خطر لخته شدنه خون را در ساق پا کاهش می‌دهد. در ابتدا ممکن است حتی رفتن به دستشویی غیرممکن به نظر برسد ولی حرکت کردن در بهبود شما اهمیت خاصی دارد. می‌توانید برنامه راه رفتن را طوری تنظیم کنید که پس از دریافت مسکن باشد تا درد کمتری احساس کنید.

زمان مراجعه به پزشک بعد از ترخیص از بیمارستان بهتر است چه موقع باشد؟

احتمالا در عرض 7 تا 10 روز بعد مادر باید به پزشک مراجعه کند ولی چنانچه دراین مدت هر مورد غیرطبیعی داشت باید به پزشک خود حتما اطلاع دهد.

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

زایمان طبیعی یا سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

(گفت و گو با دکتر ش.ک متخصص زنان و زایمان)

- لطفا به عنوان مقدمه از آمار سزارین در کشورمان و مقایسه آن با دیگر نقاط دنیا صحبت کنید.

سازمان بهداشت جهانی (w.h.o) می گوید: در جامعه ای که میزان سزارین از ده تا پانزده درصد بالاتر باشد؛ نشان می‏دهد که بیش از حد لازم به سزارین اقدام شده و این اقدام، بدون داشتن دلیل موجه بوده است. 

بنابراین، میزان ده تا پانزده درصد به عنوان آمار حد متوسط سزارین در یک جامعه نرمال مطرح شده است.

آمار سزارین در بعضی از کشورها در سال های مختلف از این قرار بوده است:

استرالیا در سال 1998، 21%- کانادا در سال های 1997 و1998، 7/18%- انگلیس در سال 1997، 17%.

درصد بالا و سیر صعودی سزارین در ایران به نسبت دیگر نقاط دنیا، غیر طبیعی و نگران کننده است. در حالی که در ایران این آمار بالای 40% است.

-سزارین را تعریف کنید.

به زایمان از راه برش شکمی سزارین می گویند. وقتی مادری موفق به زایمان طبیعی از راه مجاری زایمانی نمی شود، اقدام به برش روی شکم او می کنند و پس از برش دادن پوست، عضلات زیر پوست، پرده روی احشای شکمی و رحم. جنین را خارج می کنند و سپس این یاله ها را که به 8-7 لایه می‏رسد به ترتیب می دوزند.

اما باید توجه داشت که در صورت سزارین های مکرر عوارضی از قبیل چسبندگی داخل شکمی، خطر پارگی رحم در حاملگی بعدی و عوارض حین عمل بیشتر می‏شود.

-در چه زمانی عمل سزارین را لازم و ضروری می دانید؟

سزارین عملی است که گاهی، برای نجات جان مادر و جنین واجب است؛ زیرا در صورتی که سزارین لازم باشد و ما این کار را نکنیم، هم جان مادر را به خطر انداخته ایم و هم جان جنین را. ما نمی خواهیم و نمی توانیم سزارین را از علم مامایی حذف کنیم زیرا در موارد اضطراری به نجات آفرین بودن این روش اذعان داریم.

نیاز به سزارین گاهی به دلیل مسایل مادری و گاهی به خاطر مسایل جنینی احساس می‏شود. در مسایل مادری، بیشترین عامل، تنگی لگن و درشتی جنین است، که به آن عدم تطابق سر جنین با لگن مادر اطلاق می‏شود و علامت اختصاری آن C.P.D است.

زجر جنینی یکی دیگر از موارد منجر به سزارین مورد تایید است. گاهی متوجه می شویم که جنین (مثلاً‌ با پایین افتادن یا بالا رفتن بیش از حد ضربان قلب و یا عوامل دیگر) به خطر افتاده است.

یا زمانی که جفت در محلی پایین تر از محل طبیعی قرار گرفته است و منجر به خونریزی شدید قبل یا حین زایمان می‏شود. قرار نگرفتن جنین در وضع طبیعی خود در رحم، کنده شدن جفت پیش از وقت طبیعی و دادن خونریزی های شدید، مشکلات لگنی و رحمی منجر به بسته شدن میوم های دهانه رحم؛ و از این دست مشکلات، سزارین حتمی را ایجاب می‏کند.

-به نظر شما چه شد که کار سزارین، از یک عمل جراحی که تنها در موارد لازم باید انجام شود به جایی کشیده که اکنون، برای مادران و پزشکان نوعی زایمان طبیعی محسوب می‏شود؛ در واقع، علل اصلی انجام سزارین های بی رویه بازگشت به چه عواملی دارد؟

علت این قضیه را در چهار محور می‏توان جست و جو کرد:

1- مادران، خانواده ها و بستگان آنها: افراد جامعه ما – متاسفانه- از سزارین و عوارض آن آگاهی چندانی ندارند و به همین سبب تصور می کنند که سزارین یک نوع زایمان بدون درد است؛ اما این تصور، تصور باطلی است زیرا اگر سزارین قبل از انجام درد ندارد، بعد از انجام عمل درد زیادی را به مادر تحمیل می‏کند. این درد، در هفته اول بسیار شدید است و تا یکی دو ماه برخاستن از بستر و انجام کار روزمره مشکل خواهد بود. خانمی که سزارین می‏شود بسیار دیرتر از خانمی که به طور طبیعی زایمان می‏کند می‏تواند به کارهای روزمره برگردد؛ ولی متاسفانه علیرغم تمام این مسایل خانواده ها و خصوصاً مادران نمی دانند که یک عمل سزارین چه عوارضی می‏تواند در بر داشته باشد و گاهی، خانواده ها و بستگان با همه نا آگاهی، مادر را به سزارین تشویق می کنند و مادری را که خودش تمایل به زایمان طبیعی دارد، می ترسانند و سزارین را در نظر او زایمانی ایده آل جلوه می‏دهند.

2-ما باید کاری کنیم که مادرانمان به زایمان طبیعی تشویق شوند. اگر قرار باشد زایمان با درد و رنج فراوان همراه باشد، کسی به آن روی نمی آورد. در حال حاضر درکشور های اروپایی و آمریکایی هیچ زایمانی بدون بی حسی و کم کردن درد انجام نمی شود؛ مادر را طوری از ناحیه نخاع بی حس می کنند که در طول زایمان هیچ دردی را احساس نمی کند و حتی می‏تواند حرکت داشته باشد و راه برود؛ حتی به مادر آموزش می‏دهند که بدون استفاده از دارو، دردهای زایمان را کنترل کند. ما چنین آموزش هایی را در کشورمان نداریم و اگر هم داریم، در کل ایران به دو یا سه مرکز محدود می‏شود.

ما باید در سطح وسیع، مادران را در دوره بارداری آموزش دهیم تا از زایمان طبیعی نهراسند. متاسفانه خانمی که به زایشگاه مراجعه می‏کند – مخصوصاً مادری که برای اولین بار مراجعه کرده است- از زایمان هیچ چیز نمی داند جز ترس؛ و ترس تنها حسی است که دارد. ما باید ضمن دادن آموزش های لازم، از روش های بی حسی و بی دردی تا حد مقدور استفاده کنیم تا شرایط زایمان را برای مادران آسانتر کنیم. جدای از این مسایل یعنی عدم آموزش های لازم به مادر و استفاده از داروهای بی حس کننده. در بعضی از زایشگاهها و بیمارستان ها علاوه بر این که مادر را تسکین نمی دهند، با او با خشونت رفتار می کنند و این، بسیار دردناک است که مادری که خودش درد و ناراحتی دارد، مورد بی احترامی و رفتار خشونت آمیز قرار گیرد و حتی با تحکم از او بخواهند که روی تخت بخوابد و تکان نخورد.

-آیا این برخوردها در بیمارستان های دولتی بیشتر است؟

خیر، در بیمارستان های خصوصی هم چنین مسایلی هست. ولی دلیل این که در این گونه بیمارستان ها کمتر شاهد این نوع برخوردها هستیم این است که در آنجا اصلاً زایمان طبیعی صورت نمی گیرد؛ و متاسفانه سزارین در بیمارستان های خصوصی فراگیر است. متاسفانه در بسیاری از موارد، پرسنل بیمارستانی نحوه رفتارملاطفت آمیز را با مادر در حین زایمان نیاموخته اند. مثلاً به جای این که مادران را تشویق به حرکت و تغییر وضع کنند سعی می کنند آنها را در یک جا ساکن نگه دارند و نمی دانند که با این کار روند زایمان طبیعی را به تاخیر می اندازند.

مطالب پیشنهادی

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست

سزارین با کمک هیپنوتیزم در ایران

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

پیش از ظهر جمعه 25 خرداد، مادری 26 ساله، در شرایطی نوزاد دختر خود را در بیمارستان عیوض‌زاده تهران به دنیا آورد که بدون هیچ‌گونه داروی بیهوشی و به کمک هیپنوتیزم، در خواب هوشیاری رفته بود تا نخستین عمل سزارین بدون بیهوشی در ایران با موفقیت به پایان برسد.

در حالی که زایمان بدون درد با کمک مدیتیشن و آموزش تنفس‌های خاص از سال‌ها پیش انجام می‌شده است، اما این زایمان به روش سزارین است که بدون بیهوشی و با کمک هیپنوتیزم انجام شد.

خانم دکتر خدایی، جراح و متخصص زنان،‌ زایمان،‌ نازایی و لاپاراسکوپی، یکی از جراحان در مورد این عمل که دومین عمل جراحی سزارین با روش هیپنوتیزم در جهان به شمار می‌رود (تجربه قبلی هم در ایران بوده است)، به همشهری می‌گوید: «اول تصمیم ما به زایمان طبیعی بود ولی سیر پیشرفت زایمان، اندازه لگن مادر و سنگین بودن نوزاد ما را مجبور به عمل سزارین کرد. همچنین از یک ماه پیش تمرینات روی این بیمار به صورت هیپنوتیزم برای سزارین شروع شده بود. در شروع عمل هم تقریبا نیم ساعت طول کشید تا بیمار به حالت خلسه رسید تا جراحی برای ما امکان‌پذیر شود.»

ظاهرا وضعیت خوابیدن بیمار در این عمل جراحی برای پزشکان صد در صد مناسب نبوده، و برای همین جراحی کمی با تاخیر انجام شده است. دکتر خدایی در این باره می‌گوید: «با این حال تا لحظات آخر همه چیز توسط بیمار به خوبی تحمل شد. در لحظات آخر هم هنگام جاگذاری رحم و ترمیم دیواره‌های شکمی، بیمار کمی احساس ناراحتی کرد که برایش از داروی خواب‌آور استفاده کردیم.»

دکتر خدایی در پاسخ به این سؤال که هیپنوتیزم نسبت به روش های دیگر نظیر روش‌های بی‌حس‌کننده یا بیهوشی عمومی چه مزیتی دارد، این گونه پاسخ می‌دهد: « به ندرت ممکن است بیمارانی باشند که نتوانند هیچ‌کدام از دو روش بی‌حسی یا بیهوشی را تحمل کنند. همچنین عوارض بیهوشی عمومی به داروهای بیهوشی نیز مربوط می‌شود و ممکن است بیمار بعد از عمل، حالت تهوع مکرر داشته باشد یا در ناحیه برش احساس درد شدیدی ‌کند. برای بی‌حسی نیز اگر میزان پلاکت پایین باشد، یا اگر در ناحیه کمر عفونتی وجود داشته باشد، یا اگر ناهنجاری‌های سیستم ستون مهره‌ای وجود داشته باشد، ممکن است نتوانیم بی‌حسی مناسبی را ارائه دهیم. پس در این موارد هیپنوتیزم می‌تواند روش خوبی برای زایمان‌هایی باشد که واقعا دیگر راه چاره‌ای برای بی‌دردی وجود ندارد.»

دکتر خدایی تاکید می‌کند: «اما اگر بتوانیم روش هیپنوتیزم را در کنار این دو روش به صورت تکمیلی داشته باشیم نه تنها برای جراحی‌های زنان و زایمان، بلکه در خیلی از روش های جراحی دیگر نیز می‌توانیم از هیپنوتیزم با توجه به مطمئن بودن و سالم بودن آن استفاده کنیم.»

وی با اشاره به اینکه متاسفانه موارد زیادی دیده‌ شده که به دلیل وجود شرایط خاص، بیماران در اثر استفاده از روش‌های بیهوشی و بی‌حسی موضعی متحمل عوارض زیادی شده‌اند و هم استرس زیادی داشتند، تاکید می‌کند که اگر ما بتوانیم روش هیپنوتیزم را در اعمال جراحی ارتقا دهیم، پشتوانه خوبی برای علم تجربی‌مان خواهیم داشت. در کشورهای پیشرفته برای انجام زایمان بدون درد، مادران باردار در کلینیک‌های ویژه تحت آموزش‌ها و دوره‌های مدیتیشن قرار می‌گیرند.

دکتر خدایی نیز ضمن بیان اینکه ما هم می‌توانیم این روش را به صورت خود‌هیپنوتیزمی به بیمار آموزش دهیم می‌گوید: «در این‌صورت می‌توانیم بگوییم هم خیال ما و هم بیمار از بابت دردهای سخت زایمانی راحت می‌شود. البته پذیرش هیپنوتیزم برای افراد مختلف متفاوت است و بعضی ممکن است نسبت به این روش القاء‌‌پذیر‌تر باشند و بعضی برعکس. ولی به هر حال همه افراد حین عمل جراحی تحت تاثیر هیپنوتیزم قرار می‌گیرند.»

به گفته این متخصص زنان، وزارت بهداشت پروتکل هیپنوتیزم‌تراپی را از گروه هیپنوتیزم خواسته و اقداماتی نیز در دست انجام است: «ولی هنوز نمی‌دانیم قرار است این امکان برای ما تا چه حد فراهم شود. البته هیچکدام از آموزش‌های ما در مورد این روش تحت پوشش وزارت بهداشت انجام نشده است.»

یکی از نگرانی‌هایی که در مورد هیپنو‌تراپی آن هم در مورد عمل جراحی وجود دارد این است که بیمار ناگهان از خواب بیدار شود. دکتر خدایی در این باره می‌گوید: «البته این نگرانی کاملا طبیعی است. حتی در زمانی که ما از روش بیهوشی یا بی‌حسی استفاده می‌کنیم، ممکن است جراحی طولانی‌تر شود و اثر این دو روش از بین رود که در این هنگام ما از تکرر این داروها استفاده می‌کنیم. در مورد هیپنوتیزم نیز تخت در ابتدا به حالت نیمه نشسته بود تا هیپنوتیزم به راحتی انجام شود، اما بعد سیستم‌های الکترونیکی تخت دچار مشکل شد و نتوانستیم تخت را دوباره به حالت اولیه در‌آوریم و عمل با مشکل مواجه شد، اما در نهایت نوزاد با 3 کیلو و 950 گرم وزن، 51 سانتیمتر قد به دنیا آمد.»

وی درباره اهمیت استفاده از این روش می‌گوید: «شاید بعدها بتوان از این عمل به جای بیهوشی برای بیمارانی که در معرض خطر هستند، استفاده شود اما جراحی مساله‌ای اجتناب‌ناپذیر است و امیدواریم با انجام این عمل دریچه‌ای جدید به علم تجربی باز شود.»

به گفته تیم جراحان، در طول زایمان، وضعیت کلی بیمار از لحاظ وضعیت قلبی، عروقی و اکسیژن‌رسانی تحت کنترل قرار داشت و هیچ‌گونه خطری بیمار را تهدید نمی‌کرد. همچنین بعد از بیرون کشیدن جنین، جفت و پرده‌های جنینی خارج شد و داخل رحم و شکم تمیز شد و سپس پوست شکم بیمار دوخته شد که در تمام این مراحل بیمار هوشیار بود، ولی درد را احساس نمی‌کرد.

تجربه دوم

حسین الماسیان، متخصصن هیپنوتیزم و هیپنوتراپی که این تخصص را از انجمن NGH آمریکا گرفته، با این ادعا که این عمل سزارین بدون بیهوشی، بی‌حسی و بدون استفاده از هیچ نوع دارویی در شرایط عادی و هوشیاری انجام شده، به همشهری می‌گوید: «قبل از این، در اسفند‌ماه سال 1369 در بیمارستان پارس تهران هم چنین عملی صورت گرفت که به دلیل ریسک بالا به اطلاع عموم نرسید.» وی با اشاره به اینکه یکی از کاربردهای هیپنوتیزم در علم پزشکی می‌تواند در زمینه زایمان بدون درد باشد، ادامه می‌دهد: «این کار به صورت داوطلبانه انجام گرفت و این بیمار دو ماه پیش از زایمان هفته‌ای دو تا سه جلسه، جلسات آموزشی هیپنوتراپی را تجربه می‌کرد.»

به گفته این هیپنوتراپ، هیپنوتیزم یک روش کمکی است و در زمینه بیماری‌های روان‌نژندی و روان‌تنی بسیار اثر بخش است و به ‌طور کلی در زمینه‌هایی که دارو زیاد کاربرد ندارد، می‌تواند بطور جدی در نظر گرفته شود. به گفته الماسیان، در دنیا این روش کاملا شناخته شده است و با اینکه در کتب پزشکی به آن اشاره شده، ولی به صورت عملی اجرا نشده است.

مادر هیپنوتراپ

آیدا حسنلو، مادری که داوطلبانه به استقبال این عمل جراحی رفته بود در مورد اتفاقات قبل و بعد از عمل سزارین به روش هیپنوتیزم می‌گوید: «از چهار ماه قبل از شروع جراحی، با وجود اینکه با تمام خطرات مربوط به این عمل آشنا بودم، با موافقت همسرم و همچنین تکنیک‌های خاص تنفسی و تکنیک‌هایی که من را برای رفتن به حالت خلسه و شرطی شدن کمک می‌کرد، خودم را برای انجام این عمل آماده کردم.»

وی که خودش شاگرد حسین الماسیان است، در ادامه می‌گوید: «البته ترجیح می‌دادم که شرایط زایمان طبیعی برایم فراهم شود، ولی به علت شرایط خاصی که داشتم پزشکان عمل سزارین را ترجیح دادند و این در شرایطی بود که من هیپنوتیزم را به سایر روش های بیهوشی و بی‌حسی ترجیح دادم و با اعتماد کامل و روحیه بالا خودم را برای عمل جراحی آماده کردم.»

انجام این روش جراحی آن هم برای دومین بار در ایران در حالی بود که چندی پیش دبیر انجمن علمی مامایی ایران تاکید کرده بود، وزارت بهداشت باید در جهت کاهش هزینه‌های زایمان، افزایش کیفیت خدمات مراقبتی به زنان باردار و تولد نوزاد سالم، پروتکل مربوط به استفاده از این روش ها را سریع‌تر در کشور اجرایی کند.

دکتر ناهید خدا کرمی با اشاره به اینکه تحقیقات انجام شده در کشور، در مورد استفاده از روش های غیر دارویی هنگام زایمان نتایج خوبی را به همراه داشته است، گفته بود: «در مجموع 17 روش غیر‌ دارویی برای کاهش درد زایمان وجود دارد که برخی از این روش ها شامل هیپنوتیزم، ماساژ درمانی، آب درمانی، تکنیک لاماز و زایمان در آب است که در اغلب کشورهای دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما متاسفانه این روش ها در ایران هنوز معمول نشده، به گونه‌ای که فقط در قالب طرح‌های تحقیقاتی دنبال می‌شود.»

دبیر انجمن علمی مامایی ایران تصریح کرده بود: «امروزه در دنیا به استفاده از این روش های غیر دارویی برای کاهش درد زایمان و اضطراب ناشی از آن توجه بسیاری می‌شود، چرا که بهره‌مندی از این روش ها ضمن کاهش درد زایمان‌، باعث افزایش رضایت مندی مادر‌، افزایش سلامت مادر و نوزاد و کاهش دخالت در زایمان خواهد شد.»

مطالب پیشنهادی

ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح

نقش نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی

دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی