اصولا رابطه با همسر آینده مفید و بلکه ضروری است،آن هم برای شناخت بیشتر او و بحث درباره ی دیدگاه های طرفین درباره ی زندگی آینده.ولی سوالی که پیش می آید اینست که با چه کسی به عنوان همسر آینده رابطه داشته باشیم و این رابطه چه حدی داشته باشد؟
یکی از مسائل مطرح برای جوانان ،دوستی ها و روابط قبل از ازدواج با فردی است که احتمال می دهند همسر آینده ی آن ها خواهد بود.بحث در این زمینه گسترده است و ما به گوشه ای از آن می پردازیم.
همسر احتمالی آینده کسی است که از جنبه های گوناگون دارای تشابهات مناسب با ما باشد و دارای خصوصیات مثبت و شایسته است.یعنی ما در ابتدا باید ...
یک شناخت زمینه ای درباره ی آن شخص داشته باشیم و سپس احتمال بدهیم که او همسر آینده ی ما خواهد بود و ارتباط با او را برای آشنایی بیشتر برای زندگی آینده آغاز کنیم.این آشنایی اولیه و زمینه ای می تواند در دانشگاه،محیط کار یا خانواده و فامیل صورت گیرد.متاسفانه برخی افراد در کوچه و خیابان و بازار به دنبال همسر دلخواه خود هستند که مناسب نیست و بیشتر با توجه به ظاهر است و در پست های بعدی بدان اشاره خواهد شد.پس برقراری ارتباط با هر جنس مخالفی به بهانه ی اینکه او احتمالا همسر آینده ی من است و رابطه ی ما برای آشنایی بیشتر است منطقی نیست و شما باید از این فرد یک شناخت اولیه داشته باشید و اگر مناسب بود،احتمال بدهید که همسر آینده ی شماست و روابط را در چارچوب صحیح آغاز کنید.
نکته ی دیگر میزان و حدود روابط است که بسیار اهمیت دارد.صحبت کردن و مشاهده ی رفتارهای اجتماعی و فردی طرفین منطقی است ولی برخی رفتارهای احساساتی یا شهوانی و ج-ن-س-ی منطقی به نظر نمی رسد.خودتان توجه کنید،اگر شخصی با دوست(جنس مخالف) خود رابطه ی ج-ن-س-ی داشته باشد ،دو حالت دارد،یا با او ازدواج می کند یا با شخص دیگری ازدواج می کند.اگر با او ازدواج کرد این سوال پیش می آید که از کجا معلوم که همسرم قبلا با شخص دیگری دوست نبوده و رابطه نداشته و سپس دوستیش با او به هم خورده و به سراغ من آمده؟و سوء ظن هایی که زندگی را تلخ خواهد کرد یا بر باد خواهد داد...و اگر پس از رابطه با دوست،ازدواج با او صورت نگرفت،پس از ازدواج با دیگری احساس خیانت به همسر جدید، روح انسان را می خراشد،خود شما توجه کنید،اگر با دوست خود رابطه ی ج-ن-س-ی داشته باشید و بعدا با شخص دیگری ازدواج کنید،آیا احساس خیانت به همسر و بچه هایتان را نخواهید داشت؟یکی از مشکلات ،احتمال برملا شدن رابطه توسط دوست قبلی نزد همسر فعلی (جهت انتقام،باج گیری،احساسات و...)است که ممکن است خانواده را متلاشی کند،از آن گذشته ممکن است شخصی که با فردی غیر از دوست قبلی خود ازدواج کرده به علت خاطره هایی که با او دارد وسوسه شود و باز با او ارتباط برقرار کند که برای چندین خانواده مشکل ایجاد خواهد کرد...
البته نه تنها رابطه ی ج-ن-س-ی بلکه کلا روابط صمیمانه که بین زن و شوهر معمول است( نه دیگران)،همین نتایج را دارند.
روابط صحیح در چارچوب مشخص برای آشنایی بیشتر برای ازدواج می تواند در دوران خواستگاری، نامزدی و عقد صورت گیرد.
نکته ی پایانی آنکه مواظب باشید هیچ فردی به بهانه ی ازدواج از شما سوء استفاده نکند،داستان های واقعی مثل سوء استفاده ی ج-ن-س-ی یا مالی از شخص و سپس رها کردن او فراوان است.
http://domahboob.persianblog.ir/
مطالب پیشنهادی:
ﺗﺎ ﭼﻨﺪی ﭘﯿﺶ، روال ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﻮد. دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮی ﻛﻪ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح دمﺑﺨﺖ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻗﺼﺪ ازدواج و ﺗﺸﻜﯿﻞ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻮد از ﻃﺮﯾﻖ واﻟﺪﯾﻦ، اﻗﻮام، آﺷﻨﺎﯾﺎن ﯾﺎ ھﻤﺴﺎﯾﮕﺎن ﺑﻪ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ. ﭘﺲ از ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده دﺧﺘﺮ و ﻃﺮح ﭼﻨﺪ ﺳﻮال ﻛﻠﯿﺪی در ﻣﻮرد ﺳﻦ، ﺗﺤﺼﯿﻼت، ﻃﺒﻘﻪ ﻓﺮھﻨﮕﯽ، ﻋﻘﺎﯾﺪ و... ﻗﺮار ﺟﻠﺴﻪ اول ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ.
ﻃﯽ ﺟﻠﺴﻪ اول آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﻧﺎم ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ، دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ را ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ و از ﺗﻮاﻓﻖ اوﻟﯿﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺎرت واﻟﺪﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺿﻮاﺑﻂ ﺧﺎﺻﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ، ﻛﻨﻮﻧﯽ ﻣﺎ ﺗﻌﺪادی از ازدواجھﺎی ﻧﺴﻞ ﺟﻮان ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﺷﻜﻞ ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﺧﯿﻠﯽھﺎ اﯾﻦ ﻧﻮع آﺷﻨﺎﯾﯽ را ﻣﻼﻛﯽ ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ھﻤﺴﺮ اﯾﺪهآل ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﻨﺪ، اﻣﺎ ﺳﻮال اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻗﺒﻞ از ازدواج ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺗﻀﻤﯿﻦﻛﻨﻨﺪه ﯾﻚ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﻣﻮﻓﻖ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد و ﭼﻪ ﺣﺪ و ﻣﺮزھﺎﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ در آن رﻋﺎﯾﺖ ﺷﻮد؟
● ازدواج در ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﯽﮔﯿﺮد: آﺷﻨﺎﯾﯽ، ﻧﺎﻣﺰدی و ﻋﻘﺪ.
ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل و ﺳﻨﺘﯽ آﺷﻨﺎﯾﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد. در اﯾﻦ روش ﭘﺪر، ﻣﺎدر ﯾﺎ ﺧﻮاھﺮﭘﺴﺮی ﻛﻪ ﻗﺼﺪ ازدواج دارد ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، اﺧﻼﻗﯽ، ﻓﺮھﻨﮕﯽ، ﻣﺬھﺒﯽ و... دﺧﺘﺮی را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﻛﻨﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺎ ﻧﻈﺮ و ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﭘﺴﺮ ھﻤﺮاه اﺳﺖ و اﻏﻠﺐ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎریھﺎ ﺑﻪ ازدواﺟﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﺧﺘﻢ ﻣﯽﺷﻮد.
● آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﯽﺿﺎﺑﻄﻪ، راﺑﻄﻪای ﺑﯽﺳﻤﺖ و ﺳﻮ
ﺣﺎﻻ اﮔﺮ اﯾﻦ آﺷﻨﺎﯾﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﺧﻮد ﭘﺴﺮ ﯾﺎ دﺧﺘﺮ، ﻗﺒﻞ از ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد ﻧﻪﺗﻨﮫﺎ ﺻﺤﯿﺢ و ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ در اﻏﻠﺐ ﻣﻮارد ﻣﻔﯿﺪ و ﻣﻮﻓﻖ ھﻢ ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد.
آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری راﺑﻄﻪای ﺑﺪون ﺗﻌﮫﺪ، ﺳﻄﺤﯽ، ﻇﺎھﺮی و ﺑﺪون ﺳﻤﺖ و ﺳﻮ اﺳﺖ. ﺣﺎﻛﻢ در اﯾﻦ ﻧﻮع آﺷﻨﺎﯾﯽھﺎ اﻏﻠﺐ روﯾﺎﯾﯽ، ﻓﺎﻧﺘﺰی و ﺑﺮاﺳﺎس اﺣﺴﺎﺳﺎت و ھﯿﺠﺎﻧﺎت ﻋﺎﻃﻔﯽ دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﺷﻜﻞ ﻣﯽﮔﯿﺮد و ھﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮای دو ﺟﻨﺲ ﻣﺨﺎﻟﻒ دﻟﻨﺸﯿﻦ و ﺷﯿﺮﯾﻦ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﺒﻮده و ﻛﺎذب اﺳﺖ. در اﯾﻦ رواﺑﻂ، ﻋﺸﻘﯽ ﻣﺠﺎزی ﺣﻜﻤﻔﺮﻣﺎﺳﺖ ﻛﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﺪارد.
در اﯾﻦ ﻧﻮع آﺷﻨﺎﯾﯽھﺎ اﻏﻠﺐ ﭘﺴﺮھﺎ ﻗﺼﺪ ازدواج ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻣﻌﻤﻮﻻ از دادن ﺗﻌﮫﺪ ازدواج ﻃﻔﺮه ﻣﯽروﻧﺪ. اﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﺎﻣﺮواﯾﯽ ﺧﻮد ھﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ آن آﺷﻨﺎﯾﯽ را ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻛﺮده و ﻧﻤﯽﮔﺬارﻧﺪ راﺑﻄﻪ از آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻓﺮاﺗﺮ رود. اﮔﺮ اﯾﻦ ﻧﻮع آﺷﻨﺎﯾﯽھﺎ ﺑﻪ ازدواج ﺧﺘﻢ ﺷﻮد اﻏﻠﺐ ﻧﺎﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮده و ﺑﺎ ﻃﻼق ﺑﻪ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻨﺘﮫﯽ ﻣﯽﺷﻮد.
● آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺿﺎﺑﻄﻪ، دوران ﺷﻨﺎﺧﺖ اوﻟﯿﻪ
ﭘﺲ از ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری، دوران آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ دوران ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﮫﺸﺘﯽ، ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﺳﻪ ﯾﺎ ﭼﮫﺎر ﺟﻠﺴﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﺪ. ﻃﯽ اﯾﻦ ﺟﻠﺴﺎت دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ و ﺧﺎﻧﻮادهھﺎﯾﺸﺎن ﺗﺎ ﺣﺪودی ﺑﺎ ﻻﯾﻪھﺎی ﺳﻄﺤﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ آﺷﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. اﯾﻦ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﻮﻋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ اوﻟﯿﻪ و ﭘﯿﺶزﻣﯿﻨﻪ دوران ﻧﺎﻣﺰدی اﺳﺖ. اﯾﻦ دوران اﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ازدواج ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ اﻟﺰاﻣﺎ ﺑﻪ وﻋﺪه ازدواج و ﻧﺎﻣﺰدی ﺧﺘﻢ ﺷﻮد.
ﭼﺮاﻛﻪ ﮔﺎھﯽ در ھﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﺟﻠﺴﻪ ﺧﺎﻧﻮادهھﺎ ﭘﯽ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﯾﻘﯽ ﺑﺮده و ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ اداﻣﻪ اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﺑﺎﯾﺪ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ھﺪﻓﺪار و ﺑﺎ اﻃﻼع ﺧﺎﻧﻮادهھﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ﻃﺒﻖ اﺣﻜﺎم ﺷﺮﻋﯽ دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ در اﯾﻦ دوران ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﯾﻜﺒﺎر ﺑﺪون ﺣﺠﺎب ﺿﺮوری ﺑﻪ ﻣﺸﺎھﺪه اﻧﺪام و ﻇﻮاھﺮ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺗﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻦ آﮔﺎھﯽ در اﯾﻦ ﻣﻮرد، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ زوﺟﯿﻦ در آﯾﻨﺪه ﻧﺸﻮد.
ﺷﻨﺎﺧﺖھﺎی ﻋﻤﯿﻘﯽ ﻛﻪ در دوران ﻧﺎﻣﺰدی ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺮای دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ و اﻣﻜﺎن را ﻓﺮاھﻢ ﻣﯽﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺒﻮد ﺗﻔﺎھﻢ ﯾﺎ ﺗﻀﺎدی در ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻗﺒﻞ از وﻗﻮع ﻋﻘﺪ و وارد ﺷﺪن ﻧﺎم آﻧﮫﺎ در ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ، وﻋﺪه ازدواج را ﻣﻨﺘﻔﯽ ﻛﻨﻨﺪ.
● ﻧﺎﻣﺰدی، آﺷﻨﺎﯾﯽ را ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ ﻣﯽﻛﻨﺪ
زﻣﺎﻧﯽ ﻛﻪ دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ در ﭼﺎرﭼﻮب ﺧﺎﻧﻮاده ﻗﺪری ﺑﺎھﻢ آﺷﻨﺎ و ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻪ ازدواج ﺷﺪﻧﺪ دوران ﻧﺎﻣﺰدی ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد. دوران ﻧﺎﻣﺰدی ﺑﺎ وﻋﺪه ازدواج ﺷﺮوع و ﺑﺎ ﻋﻘﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽرﺳﺪ و ﺣﺪاﻗﻞ ﺧﺎﻧﻮاده دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ از آن آﮔﺎه ھﺴﺘﻨﺪ. در اﯾﻦ دوران ﺗﻌﮫﺪ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ زﯾﺎدﺗﺮ، ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺷﻨﺎﺧﺖھﺎ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ ﺷﺪه و اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده، ﻓﺎﻣﯿﻞ و دوﺳﺘﺎن در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ وارد ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
در اﯾﻦ دوره ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪای از زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک و آﯾﻨﺪه ﺧﻮد روﺑﻪرو ﺷﻮﯾﻢ و درﺳﺘﯽ و ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﺗﺼﻮرات و ذھﻨﯿﺎت ﺧﻮد را از ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ اﺻﻼح ﻛﻨﯿﻢ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﭼﮫﺎر ﺗﺎ ﺷﺶ ﻣﺎه ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ اﺳﺖ ﻛﻪ دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ و ﺧﺎﻧﻮادهھﺎﯾﺸﺎن ﺑﺎھﻢ آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪ.
اﯾﻦ دوران ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺷﻮد، ﭼﺮاﻛﻪ ﯾﺎ ﻣﻮﺟﺐ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﻛﺎذب و ﻏﯿﺮﻣﻨﻄﻘﯽ ﺷﺪه، ﯾﺎ اﻏﻠﺐ ﻣﻮﺟﺐ دﻟﺰدﮔﯽ ﻣﯽﮔﺮدد ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﮔﺮ ﺧﺎﻧﻮادهھﺎ در اﯾﻦ ﻣﺪت ﺷﺶ ﻣﺎه ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﺮھﺎ و اﻋﺘﻘﺎداﺗﺸﺎن از ھﻢ دور اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ھﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﻗﺒﻞ از ھﺮﮔﻮﻧﻪ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﯿﻦ دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ دوران ﺧﺎﺗﻤﻪ دھﻨﺪ.
ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﺶ ﻣﺎه ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﻛﻮﺗﺎھﯽ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺷﺨﺼﯿﺖ واﻗﻌﯽ اﻣﺎ روانﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ: ﭼﻪ ﺗﻀﻤﯿﻨﯽ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﭘﺲ از ﯾﻚ ﺳﺎل ﯾﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻃﺮﻓﯿﻦ از ھﻢ ﻛﺎﻣﻞ ﺷﻮد. ﮔﺎھﯽ ﮔﺬر زﻣﺎن ﭼﯿﺰی را ﻋﻮض ﻧﻜﺮده و ﻓﻘﻂ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻛﺎذب ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورد. ﻧﻮﻋﯽواﺑﺴﺘﮕﯽ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻀﺎدھﺎ و ﺗﻔﺎوتھﺎی ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ دو ﻃﺮف ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ.
● ﺗﺮس از ﻧﺎﻣﺰدی ﻣﻤﻨﻮع
ﺑﺮﺧﯽ ﺧﺎﻧﻮادهھﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋﻘﯿﺪه ﻛﻪ ﭼﻮن ﻧﺎﻣﺰدی رﺳﻤﯿﺖ ﻧﺪارد و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘﺴﺮ، دﺧﺘﺮ را رھﺎ ﻛﻨﺪ ﯾﺎ اﺳﻢ روی دﺧﺘﺮ ﺑﻤﺎﻧﺪ، دوران ﻧﺎﻣﺰدی را ﺑﻪ ﺑﻌﺪ از ﻋﻘﺪ رﺳﻤﯽ ﻣﻮﻛﻮل ﻛﺮده و اﯾﻦ دوران را درﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﻋﻘﺪ و ﻋﺮوﺳﯽ ﻗﺮار ﻣﯽدھﻨﺪ، اﻣﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻛﻪ در دوره آﺷﻨﺎﯾﯽ، ﻧﺎﻣﺰدی ﯾﺎ ﻋﻘﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآﯾﺪ ﺑﺎ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮده و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای داﺷﺘﻦ ﯾﻚ ازدواج ﻣﻮﻓﻖ ھﺮﻛﺪام از اﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ را در ﻣﺪت زﻣﺎن ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺷﺪه ﻃﯽ ﻛﺮد.
در واﻗﻊ ﺷﻨﺎﺧﺖھﺎی ﻋﻤﯿﻘﯽ ﻛﻪ در دوران ﻧﺎﻣﺰدی ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺮای دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ و اﻣﻜﺎن را ﻓﺮاھﻢ ﻣﯽﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺒﻮد ﺗﻔﺎھﻢ ﯾﺎ ﺗﻀﺎدی در ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻗﺒﻞ از وﻗﻮع ﻋﻘﺪ و وارد ﺷﺪن ﻧﺎم آﻧﮫﺎ در ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ، وﻋﺪه ازدواج را ﻣﻨﺘﻔﯽ ﻛﻨﻨﺪ. ﻧﺎﻣﺰدی ﯾﻚ ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺖ و ﻧﺒﺎﯾﺪ از اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺗﺮﺳﯿﺪ. ھﺰﯾﻨﻪھﺎی ﻋﺎﻃﻔﯽ، اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺟﺪاﯾﯽ در ﻧﺎﻣﺰدی ﺑﺴﯿﺎر ﻛﻤﺘﺮ از ﺟﺪاﯾﯽ ﭘﺲ از ﻋﻘﺪ اﺳﺖ.
● ﺣﺪود ﻧﻈﺎرت در دوران ﻧﺎﻣﺰدی
دوران ﻧﺎﻣﺰدی ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻧﻈﺎرت ھﻤﺎن اﻓﺮادی ﻛﻪ از ﻧﺎﻣﺰدی ﺑﺎﺧﺒﺮﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺪر و ﻣﺎدر دو ﻃﺮف ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد. ﻣﮫﻢﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﯾﻢ ﻧﺎﻣﺰدی راﺑﻄﻪ ﺟﻨﺴﯽ اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد ﻓﻀﺎی ﻧﺎﻣﺰدی از ﺣﺎﻟﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺧﺎرج و ﺟﺪاﯾﯽ ﺳﺨﺖ ﻣﯽﺷﻮد. در اﯾﻦ دوران ﻧﺒﺎﯾﺪ ھﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ارﺗﺒﺎط ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ﭘﻨﮫﺎﻧﯽ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد. در دوران ﻧﺎﻣﺰدی دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ و ﺑﺎ ﺗﻮاﻓﻖ ﺧﺎﻧﻮادهھﺎ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ادب و ﻣﺮاﻋﺎت ارزشھﺎی اﺧﻼﻗﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادهھﺎی ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻛﺮده و در ﺣﺪ و ﻣﺮز ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺑﺎ ھﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﯿﺮون ﺑﺮوﻧﺪ ﺗﺎ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ را
ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ. در اﯾﻦ دوران ﺑﻪ ﺟﺎی اﯾﺠﺎد رواﺑﻂ اﺣﺴﺎﺳﯽ و ھﯿﺠﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﻼکھﺎی اﺻﻠﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮداﺧﺖ و از ﻧﻈﺮات ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ.
● از ﻣﺸﺎور ازدواج ﻛﻤﻚ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ
ﻣﺸﺎوره ﺑﺎ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن دﯾﻨﯽ، دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ را ﺑﻪ وﻇﺎﯾﻒ ﺷﺮﻋﯽ ﺧﻮد در ﻗﺒﺎل ھﻤﺴﺮ و ﻓﺮزﻧﺪ در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک آﮔﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺷﺮﻛﺖ در ﻛﻼسھﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ازدواج ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ زوﺟﯿﻦ را در ﺑﺮﻗﺮاری ﯾﻚ ارﺗﺒﺎط ﻋﺎﻃﻔﯽ و رواﺑﻂ ﺻﺤﯿﺢ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ھﺪاﯾﺖ ﻛﻨﺪ.
ﮔﻔﺖوﮔﻮ در ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ ﻣﯿﺰان ﺗﻤﺎﯾﻼت ﺟﻨﺴﯽ در دوران ﻧﺎﻣﺰدی ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺟﻨﺴﯽ ﭘﺲ از ازدواج ﻧﻪﺗﻨﮫﺎ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻼک درﺳﺘﯽ ﺑﺮای ﺳﻨﺠﺶ ﺗﻤﺎﯾﻼت ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد. دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮی ﻛﻪ ھﻨﻮز وارد زﻧﺪﮔﯽ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻧﺸﺪهاﻧﺪ و ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻛﺎﻣﻠﯽ از ﺗﻤﺎﯾﻼت ﺟﺴﻤﯽ، ﺟﻨﺴﯽ و ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺧﻮد ﻧﺪارﻧﺪ، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻣﻮرد ﻣﯿﺰان ﯾﺎ ﺷﺪت اﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﻤﺎﯾﻼت ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻛﻨﻨﺪ. در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﻛﻼسھﺎی آﻣﻮزﺷﯽ و ﻣﺸﺎوران ﺧﺎﻧﻮاده ﻛﺎرﺳﺎز ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد.
http://www.delgarm.com/
مطالب پیشنهادی:
شش اشتباه رایج در دوران نامزدی
باورهای منطقی در مورد انتخاب همسر
دوران نامزدی فرصت خوبی است تا با پرسیدن چند سوال کلیدی نامزدتان را بسنجید
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
وقتی دو نفر از دو خانواده و فرهنگ متفاوت با هم پیمان ازدواج میبندند، طبیعی است که به دلیل تفاوتهای موجود دچار اختلافها و مشکلاتی شوند اما بخش بزرگی از این مشکلات به این دلیل رخ میدهند که دو طرف از تفاوتهای یکدیگر آگاهی ندارند. اگر دختر و پسر از تفاوتهای فردی و خانوادگی یگدیگر مطلع باشند میتوانند از بروز بعضی اختلافنظرها جلوگیری کنند یا در صورت بروز، آنها را به درستی مدیریت کرده و با کمترین هزینه و درگیری حل کنند. پرسشهای زیر به دختر و پسر کمک میکنند بعضی از تفاوتهای خانودگی خود را بشناسند. مهرنوش محتشمی، کارشناس ارشد مطالعات زنان گرایش زن و خانواده، به شما می گوید که این سوالات را حتما بپرسید.
1ـ خانواده برای تو چقدر اهمیت دارند؟
2ـ احساسات درباره شیوهای که والدینات تو را بزرگ کردهاند چیست؟
3ـ والدینات اهل کجا هستند و کجا بزرگ شدند؟ درباره ریشه های فرهنگی و ملیتی آنها چه میدانی؟
4ـ چه سنتهایی در خانواده شما اهمیت داشتهاند؟ دوست داری فرزندانت هم این سنتها را ادامه بدهند؟
5ـ روابط تو با برادرها و خواهرهایت چگونه است؟ نزدیکترین عضو خانواده به تو کیست؟
6ـ بزرگترین نزاعی که با خانواده خود داشتی چه بوده است؟ آیا این مساله کاملا حل شده است؟
7ـ چند وقت یک بار خانوادهات را میبینی؟ فکر میکنی همین مقدار کافی است؟
8ـ آیا در زمان کودکی تو والدینات با هم درگیری و نزاعی شدیدی پیدا کردند؟ چه احساسی نسبت به آن وضعیت داشتی؟
9- نسبت به حفظ روابط خانوادگی با اقوام احساس تعهد می کنی؟ به نظر تو کار درستی است که با بخشی از اعضای فامیل قطع رابطه کنیم؟
10ـ در بین اقوامات چه کسی برای تو فرد محبوبی است؟ چه چیزی او را در تا این حد ویژه کرده است؟
11ـ در مدت آشنایی چه رفتارهایی از طرف خانواده من باعث ناراحتی تو شده است؟ فکر میکنی میتوانیم موضوع را حل کنیم؟
12ـ معمولا از شهرهای دیگر مهمان برای شما میآید؟ اگر به خانه ما آمدند دوست داری چقدر آنجا بمانند؟
13ـ نسبت به عضوی از اعضای خانواد خود حسادت میکنی؟ چرا؟
14ـ اگر بچه داشته باشیم مایلی چند وقت یک بار پدربزرگ و مادربزرگ خود را ببیند؟ درباره اینکه بچهها وقت زیادی را با پدربزرگ و مادربزرگ یا سایر بستگان بگذرانند، نگرانی خاصی داری؟
ویژگی های شخصی و احساسها
ویژگیهای شخصیتی آدمها در واقع هسته و قلب وجود آنهاست. ممکن است هر فردی بتوانید دیدگاه خود را درباره اقتصاد یا سیاست عوض کند اما به سختی ممکن است بتوانند عکسالعمل خود را نسبت به پدیدهها و اتفاقها، حتی در مدت زمان طولانی تغییر دهد. طرح پرسشهای زیر به دختر و پسر کمک میکند همدیگر را بهتر بشناسند. حتی اگر به پرسشهای زیر در مورد خودشان جواب دهند درک و شناخت عمیقتر نسبت به خود پیدا میکنند.
1. چه چیزهایی را در شخصیت من دوست داری؟
2. در زندگی خود کسی را الگو قرار دادهای، کسی که دوست داشته باشی همه کارهایت مثل او باشد؟
3. به نظر تو چه چیزی به ما ارزش زنده بودن میدهد؟
4. آیا تو فردی هستی که خودت را با تغییرات هماهنگ میکند؟ ممکن است در مورد این موضوع یک مثال بزنی؟ برای مثال به تغییر مهمی که در زمینه شغلی یا خانوادگیات رخ داده اشاره کن.
5. به طور کلی کدام یک از این ویژگیها درباره تو صدق میکند؛ بدبین، خوشبین، یا واقعگرا؟
6. فکر می کنی بهترین مزیت مرد بودن/ زن بودن چیست؟
7. آیا معمولا تصمیمهای خود را قبل از ابراز یا اجرا، تحلیل و بررسی می کنی یا بدون اینکه زیاد به آنها فکر کنی، تصمیمهایت را اجرا میکنی؟
8. در ابراز احساساتت راحت هستی؟ چه احساسی رو به سختی ابراز می کنی؟ چه احساسی رو در خودت به سختی کنترل می کنی؟
9. وقتی در یه وضعیت بحرانی گرفتار میشوی خودت و شرایط را چگونه مدیریت می کنی؟
10. چه چیز باعث می شود احساس امنیت و آرامش کنی؟ آیا چیزی هست که دائما درباره آن نگران باشی؟
11. فکر می کنی بزرگترین عیب تو چیست؟ برای رفع آن چه کاری باید بکنی؟
12. آدم قابل اعتمادی هستی؟ چه ویژگیهایی باعث میشود قابل اطمینان باشی؟
13. در چه حوزه هایی از زندگی احساس استقلال یا وابستگی می کنی؟
14. چه چیزهایی میتوانند تو را عصبانی کنند؟ معمولا در زمان عصبانیت چه واکنشهایی از خودت نشان میدهی؟ تا حالا واکنش فیزیکی هم داشتهای؟
15. اگر همسرت کار اشتباهی انجام دهد، چه عکس العملی نشان می دهی؟ آیا حاضری او را ببخشی؟
16. از چه چیزی خیلی می ترسی؟ آیا این ترس تا به حال باعث شده نتوانی کاری را که میخواهی انجام دهی؟
17. آیا تا به حال در زندگی خود نقطه عطفی داشتهای؟
18. صبحها که از خواب پا میشوی سرحال هستی یا بداخلاق و بیحوصله؟ در حالت دوم چقدر طول میکشد تا سرحال شوی؟
19. از اینکه توی جمع صحبت کنی، چه احساسی داری؟ آیا دچار اضطراب میشوی؟
20. تا حالا عزیزی را از دست دادهای؟ چطور با مرگ او کنار آمدی؟
21. در طول روز بهتر کار میکنی یا شبها راحتتری؟
22. وقتی غمگینی، چه واکنشها و حرفهایی از سوی دیگران تو را آرام میکند؟
23. آیا آدمی هستی که برای انجام کارهای خود برنامهریزی میکند؟ برای چندسال آینده زندگی خود برنامهریزی کردهای؟
24. آیا دوست داری که همسرت در انجام کارها و برنامههایی که داری به تو کمک کند یا با کمک او مخالفت میکنی؟
25. وقتی مریض هستی و احساس ضعف می کنی دوست داری تنها باشی، ترجیح میدهی کسی کنارت باشد یا دوست داری یکی دائم از تو مراقبت کند؟
26. شرکت در چه نوع فعالیتهای اجتماعی را دوست داری؟ با حضور در گروههای کوچک راحتتری یا جمعهای بزرگ؟
27. ترجیح میدهی در گروه، یک رئیس و سردسته باشی یا حضورت کمرنگ باشد؟
28. آیا از در آغوش گرفتن مردم خوشحال می شوی؟ آیا دوست داری دیگران تو را در آغوش بگیرند یا از لمس بقیه احساس خوبی نداری؟
29. معمولا از دیگران درخواست کمک یا حمایت می کنی یا ترجیح می دهی همه کارها رو خودت انجام دهی؟
30. نماز میخوانی یا مناسک عبادی خاصی هست که هر روز انجام دهی؟
31. تاریخهای مهم مثل تولد و سالگرد ازدواج را در تقویمات یادداشت میکنی؟ معمولا تاریخها یادت می مانند؟
32. به چه نوع از موسیقی علاقه مندی؟ خواننده خاصی یا گروه خاصی؟
33. تا حالا تنهایی زندگی کردهای؟ از تنهایی لذت می بری؟ چقدر میتوانی تنها بودن را تحمل کنی؟
34. تا حالا شده حس کنی به حمایت عاطفی نیاز داری؟ چه زمانی بوده است؟
35. آیا اغلب احساس می کنی که خیلی وقت تلف میکنی و در انجام کارها تنبل هستی؟ آرزو میکنی که کاش این طور نبود؟
36. آیا آدم وقت شناسی هستی و یا معمولاً دیر سرقرار حاضر می شوی
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
زیاد شدن مدت دوران نامزدی شاید مزایای بسیاری چون شناخت کامل فرد مقابل، فرصت کافی برای تامین مخارج ازدواج یا جهیزیه و ... برای دختر و پسر داشته باشد ولی معایبی چون عادی و سرد شدن روابط، ایجاد مشکلات و اختلافات زیاد و... نیز به همراه دارد.
عاشقانههای دوران نامزدی
معمولاً افراد در دوران ابتدایی عقدشان روابطی کاملاً عاطفی و عاشقانه با یکدیگر دارند. وابستگی زیاد عاطفی، باعث دیدارها و ملاقات های پی در پی دختر و پسر و ابراز محبت های آنها به یکدیگر می شود. اما هر چه قدر که این دوران طولانی تر می شود روابط میان آنها سردتر و کمرنگ تر می شود. این امر در صورت تعادل کاملاً طبیعی است اما اگر بیش از حد شود یعنی طرفین کاملاً نسبت به هم سرد و بی علاقه شوند، غیرطبیعی و خطرناک می باشد.
اگر دختر و پسر به موقع متوجه سردی روابط نشده و فکری برای روند پیشرفت سردی روابطشان نکنند، یقیناً با هجوم افکاری چون از بین رفتن علاقه، از چشم افتادن و ... به ذهنشان از تشکیل زندگی مشترک آینده بی رغبت یا منصرف شده و روز به روز بر دوری و فاصله شان افزوده می شود. به همین دلیل و برای جلوگیری از این افکار و رفتارهای مغشوش و آزاردهنده رعایت برخی اصول برای تقویت عشق و محبت میان افراد در این دوران به دوستان عزیزمان توصیه می شود.
1.ابراز عشق و محبت به فرد مقابل
افراد باید سعی کنند در این دوران برای نزدیک تر شدن به هم و اجتناب از فاصله به انجام برخی امور و فعالیت ها که نشان دهنده عشق و محبتشان به فرد مقابل است، اقدام نمایند.
- محبت کلامی: استفاده بیشتر از جملات تاثیر گذاری چون: عزیزم خیلی دوست دارم، عاشقانه به تو دل بستم، زندگی من با بودن تو معنا پیدا می کند، با نامزدتان تماس بگیرید و به او بگویید فقط می خواستم صدایت را بشنوم و...
- ارسال پیامک های عاشقانه
-هدیه دادن: راه دیگر ابراز علاقه به نامزد هدیه دادن به وی است. هدیه تاثیر زیادی بر روحیه و علاقه افراد به یکدیگر می گذارد مخصوصاً اگر بدون هیچ دلیل و مناسبتی باشد. هدیه دادن به زن ها را فراموش نکنید که تاثیر عجیبی در جلب محبت آنها خواهد داشت.
اگر دختر و پسر به موقع متوجه سردی روابط نشده و فکری برای روند پیشرفت سردی روابطشان نکنند، یقیناً با هجوم افکاری چون از بین رفتن علاقه، از چشم افتادن و ... به ذهنشان از تشکیل زندگی مشترک آینده بی رغبت یا منصرف شده و روز به روز بر دوری و فاصله شان افزوده می شود
2.انجام فعالیت های موثر
- انجام امور و فعالیت هایی که نامزدتان به آنها علاقه بسیار دارد. مثل نامه نوشتن، تماس گرفتن، تفریح کردن، سفر رفتن و ... می تواند شما را به هم نزدیک تر کند و نقاط مشترک جدیدی میان تان به وجود آورد.
-زمان بیشتری برای با هم بودن و با هم سخن گفتن بگذارید.
3-اجتناب از انجام اموری که باعث آزار فرد مقابل می شود.
- تندخویی کردن، دروغ گفتن، بدقولی کردن، ژولیده پولیده بودن و ... نمی تواند عاطفه میان شما را بیشتر کند.
- به بهانه صمیمی بودن یا این که طرف مقابل تا الان شما را شناخته، آداب اجتماعی، نظافت، زیبایی و صداقت را زیر پا نگذارید و خیال نکنید فرصت برای جبران زیاد است.
با رعایت این نکات شما به نامزدتان نشان می دهید که او را دوست دارید و عاشقش هستید. به او احترام می گذارید و به احساساتش توجه می کنید.
مطالب پیشنهادی
بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر
توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر
دریافت پول از بیمار بصورت مستقیم (خطای پزشکی)
حتما برای همه ما اتفاق افتاده که دلمان خواسته زمان را نه یک ساعت که یک دقیقه عقب ببریم و همه چیز را جبران کنیم. اما اگر هوشیار نباشیم، یک اشتباه به راحتی می تواند همه چیز را نابود کند و مسیر زندگی هر دوی ما را تغییر بدهد. در واقع گاهی تاوان یک خطا یک معذرت خواهی ساده است اما هستند خطاهایی که باید برای جبران آن تاوان سنگینی بپردازیم؛ تاوانی مثل جدایی. اما نکته ظریف اینجاست که گاهی رفتار منطقی، درست همان رفتاری است که باعث گسستن رابطه می شود؛ به انتها رسیدن یک رابطه ناقص.
وقتی از طرف مقابل بت می سازیم و او را موجودی بی عیب و نقص و مقدس تصور می کنیم، خودمان را فراموش می کنیم و فکر می کنیم در مقابل این انسان برتر هیچ هستیم! ولی او هم مثل ما آدم است؛ با همه خصوصیت های خوب و بد یک آدم؛ مثل خود ما. بنابراین طرف مقابل را باید آن طور که هست و با همه خوبی ها و بدی هایش ببینیم و بعد، هر تصمیمی که خواستیم بگیریم.
اگر احساس کنیم کسی می خواهد خودش را به ما تحمیل کند، چه می کنیم؟ اولین واکنش همه ما «فرار کردن» از دست اوست؛ بنابراین به جای «تحمیل کردن» خودمان به طرف مقابل، خیلی عادی رفتار کنیم؛ نه آن قدر بی اعتنا و نه آن قدر احساساتی که او را پشیمان کنیم و فراری بدهیم؛ خودمان باشیم و بگذاریم گذر زمان و رفتار منطقی هر دوی ما، عشق و علاقه پایدار و محکمی را بینمان ایجاد کند؛ عشق ناشی از یک حس خوب.
نقطه مقابل بزرگ بینی طرف مقابل، خودبزرگ بینی است. اطمینان و اعتماد بیش از حد به خود، بین ما فاصله می اندازد و نمی گذارد احساسات یکدیگر را درک کنیم. از طرفی گاهی وقتی دچار خودبزرگ بینی می شویم، نمی توانیم یا بهتر بگوییم، عمدا نمی خواهیم احساسات مان را به طرف مقابل نشان بدهیم و همین «فاصله» به تدریج باعث دوری و سپس جدایی می شود.
اگر قرار باشد از لحظه خداحافظی تا دیدار یا تلفن بعدی، چشم مان را روی واقعیت ها ببندیم و رؤیابافی کنیم و حرف ها و رفتارهای طرف مقابل را آن طور که دوست داریم تعبیر و تفسیر کنیم، قافیه را باخته ایم. با چشم و گوش باز باز باز حرف ها و رفتارهای طرف مقابل را ببینیم و بشنویم و با چشم بسته تصمیم نگیریم. چشم بسته چاه را نمی بیند. او می فهمد دروغ گفتن و تظاهر کردن بی فایده است؛ چون طرف مقابل به راحتی احساس ما را می فهمد. بنابراین «صداقت» اولین و مهم ترین نکته برای شروع یک زندگی مشترک سالم و موفق است. حتی اگر صداقت ما باعث قطع پیوندمان در همان دوران نامزدی شود نباید بترسیم؛ چون مطمئنا رابطه معیوب بوده و دیر یا زود این رشته پاره می شده است
خیلی از ما عادت کرده ایم زندگی و روابط شخصی مان را با رابطه و زندگی دیگران مقایسه کنیم و به دنبال این مقایسه هم، یا از طرف مقابل توقع های خاصی داشته باشیم یا انتقام ناکامی های قبلی مان را از نامزدمان بگیریم! مقایسه کردن را فراموش کنیم و به خاطر بسپاریم که رابطه هر کدام از ما منحصر به فرد است و مثل خود ما و رفتارهای ویژه خود ما هستند.
با کمی دقت و تیزهوشی می توانیم طوری رفتار کنیم که همیشه برای هم، حرفی برای گفتن داشته باشیم و از هم خسته نشویم. مطالعه، آگاهی از آنچه در اطراف ما می گذرد، آگاهی از علایق و نیازهای طرف مقابل و... همگی راهکارهایی است که ۲نفر را همیشه برای هم دوست داشتنی و نو نگه می دارد. در یک کلام اگر از همدیگر «عقب بمانیم»، زندگی مان نابود می شود؛ مثل ترازویی که همیشه یک کفه آن سنگین تر از دیگری است. زن و مرد باید هم پای هم حرکت کنند تا همیشه همراه هم باشند.
بچه ها را دیده اید که چطور بی پروا و آزاد ابراز احساسات می کنند. هرچند قرار نیست ما هم مثل کودکان رفتار کنیم اما باید صداقت و آزادی در نشان دادن احساسات را از آنها یاد بگیریم. وقتی احساسات مان را صادقانه بیان می کنیم، همان طور هم جواب می گیریم. بنابراین به جای اینکه با تکلف رفتار کنیم و از ابراز احساسات بترسیم، راحت و آزاد ابراز محبت کنیم. حتی با گفتن دلخوری هایمان، به طرف مقابل فرصت دفاع می دهیم و همین فرصت، کدورت های بین ما را از بین می برد؛ پس از حرف زدن نترسیم.
اختلاف عروس و داماد با خانواده طرف مقابل آن قدر تکراری و نخ نماست که بهتر است اصلا درباره آن حرف نزنیم. فقط یادمان باشد پدر و مادر او، بخش مهمی از زندگی و حتی شخصیت او هستند و آزردن آنها مساوی است با آزردن کسی که خیلی دوستش داریم. از طرفی همسر ما هر چقدر هم که باگذشت و مهربان باشد، تحمل بی اعتنایی و کم اعتنایی به عزیزانش را ندارد. بنابراین اگر تلافی هم نکند، دلخور و افسرده خواهد شد و به تدریج از ما متنفر می شود
و در نهایت اینکه نامزدی می تواند شیرین ترین دوران پیش از شروع زندگی مشترک باشد؛ اگر توقع ها، خواسته ها و محبت ها خالص و دوست داشتنی و همراه با عقل و منطق باشد.
دیروز خیلی منتظرش شدم. قرار بود صبح زود برای برنامه فردا قرار بگذاریم اما تا غروب خبری نشد. فکر کردم قرارمان به هم خورده است. بغض کرده بودم اما جلوی خودم را گرفتم. تلفن که زد از او درباره کارش توضیح خواستم. به او گفتم که اگر برایش اهمیت داشتم، می بایست زودتر اطلاع می داد که باید به تمام کارهایش برسد و از سرسیری، وقتی هیچ کاری نداشت یاد من و قرارمان بیفتد. اولش عذرخواهی کرد اما من قانع نشدم و بحث را ادامه دادم، او هم بی خداحافظی گوشی را گذاشت.
همه چیز خراب شد. من فقط می خواستم با گله کردن محبتم را نشان بدهم و بگویم چقدر دوستش دارم و منتظرش هستم اما مثل اینکه زیاده روی کردم. نمی دانم من حرف زدن بلد نبودم یا او دلیل حرف ها و دلخوری های من را نفهمید. حتما برای همه ما اتفاق افتاده که دلمان خواسته زمان را نه یک ساعت که یک دقیقه عقب ببریم و همه چیز را جبران کنیم. گاهی هم خواسته ایم زمان زود تر بگذرد و روز و ساعتی که انتظارش را می کشیم برسد و ما همه حرف هایمان را به هم بگوییم. این دلواپسی ها ویژگی دوران آشنایی(نامزدی) است.
اما اگر هوشیار نباشیم، یک اشتباه به راحتی می تواند همه چیز را نابود کند و مسیر زندگی هر دوی ما را تغییر بدهد. در واقع گاهی تاوان یک خطا یک معذرت خواهی ساده است اما هستند خطاهایی که باید برای جبران آن تاوان سنگینی بپردازیم؛ تاوانی مثل جدایی. اما نکته ظریف اینجاست که گاهی رفتار منطقی، درست همان رفتاری است که باعث گسستن رابطه می شود؛ به انتها رسیدن یک رابطه ناقص.
خیلی وقت ها انگار با خودمان لجبازی می کنیم، نشانه های بدی را که از رفتار و گفتار طرف مقابل می فهمیم نادیده می گیریم و آن قدر رمانتیک بازی درمی آوریم و همه چیز را عالی تصور می کنیم که با سر به زمین می خوریم یا برعکس آن قدر تلخ و سیاه به همه چیز نگاه می کنیم که به مرز جنون می رسیم. اما این لجبازی از کجا می آید؟ تجربه های تلخ عاطفی، توجه زیاد به حرف دیگران، بی توجهی به حرف و رفتارهای طرف مقابل به عمد، تفسیر رفتارها به شکلی که دوست داریم (خوب یا بد)، خوش باوری یا ناباوری، مقایسه کردن رابطه خودمان با دیگران و حس انتقام جویی ای که گاهی دلیل آن را هم نمی دانیم، مهم ترین دلایل بی اعتمادی یا اعتماد بیش از حد به طرف مقابل و احساسات اوست که همین باعث به هم خوردن رابطه یا ادامه غیرمنطقی آن است.
وقتی از طرف مقابل بت می سازیم و او را موجودی بی عیب و نقص و مقدس تصور می کنیم، خودمان را فراموش می کنیم و فکر می کنیم در مقابل این انسان برتر هیچ هستیم! ولی او هم مثل ما آدم است؛ با همه خصوصیت های خوب و بد یک آدم؛ مثل خود ما. بنابراین طرف مقابل را باید آن طور که هست و با همه خوبی ها و بدی هایش ببینیم و بعد هر تصمیمی که خواستیم بگیریم. یادمان باشد ما هم حتما ویژگی هایی داشته ایم که او جذب ما شده است. تصمیم گیری با چشم باز، یکی از مهم ترین نکات برای شروع و تداوم یک رابطه خوب و پایدار است.
اگر احساس کنیم کسی می خواهد خودش را به ما تحمیل کند، چه می کنیم؟ اولین واکنش همه ما «فرار کردن» از دست اوست؛ فرقی هم نمی کند رابطه ما چقدر دور یا نزدیک است؛ مهم این است که از رفتار طرف مقابل احساس خوبی نداریم. بنابراین به جای «تحمیل کردن» خودمان به طرف مقابل، خیلی عادی رفتار کنیم؛ نه آن قدر بی اعتنا و نه آن قدر احساساتی که او را پشیمان کنیم و فراری بدهیم؛ خودمان باشیم و بگذاریم گذر زمان و رفتار منطقی هر دوی ما، عشق و علاقه پایدار و محکمی را بینمان ایجاد کند؛ عشق ناشی از یک حس خوب.
نقطه مقابل بزرگ بینی طرف مقابل، خودبزرگ بینی است. اطمینان و اعتماد بیش از حد به خود، بین ما فاصله می اندازد و نمی گذارد احساسات یکدیگر را درک کنیم. از طرفی گاهی وقتی دچار خودبزرگ بینی می شویم، نمی توانیم یا بهتر بگوییم، عمدا نمی خواهیم احساسات مان را به طرف مقابل نشان بدهیم و همین «فاصله» به تدریج باعث دوری و سپس جدایی می شود.
اگر قرار باشد از لحظه خداحافظی تا دیدار یا تلفن بعدی، چشم مان را روی واقعیت ها ببندیم و رؤیابافی کنیم و حرف ها و رفتارهای طرف مقابل را آن طور که دوست داریم تعبیر و تفسیر کنیم، قافیه را باخته ایم. سرخوشی و شادی هم حدی دارد. با چشم و گوش باز باز باز حرف ها و رفتارهای طرف مقابل را ببینیم و بشنویم و با چشم بسته تصمیم نگیریم. چشم بسته چاه را نمی بیند.
گاهی وقت ها درباره تصمیم هایی که می گیریم یا قرار است بگیریم، دچار دودلی می شویم. دروغ گفتن و تظاهر کردن بی فایده است؛ چون طرف مقابل به راحتی احساس ما را می فهمد. بنابراین «صداقت» اولین و مهم ترین نکته برای شروع یک زندگی مشترک سالم و موفق است. حتی اگر صداقت ما باعث قطع پیوندمان در همان دوران نامزدی شود نباید بترسیم؛ چون مطمئنا رابطه معیوب بوده و دیر یا زود این رشته پاره می شده است.
زندگی، شخصیت، رفتار و گفتار، خانواده و فرهنگ خانوادگی هر کدام از ما با دیگری متفاوت است و درست به همین دلیل «انتخاب» و «ارتباط» ما با طرف موردنظرمان نیز با دیگران فرق می کند. درست به دلیل همین تفاوت ها، «مقایسه کردن»، یکی از رفتارهای اشتباهی است که به شدت به رابطه ۲نفر آسیب می رساند. اگر به این رفتار، حس انتقام جویی هم اضافه شود، پایان ماجرا معلوم است.
خیلی از ما عادت کرده ایم زندگی و روابط شخصی مان را با رابطه و زندگی دیگران مقایسه کنیم و به دنبال این مقایسه هم، یا از طرف مقابل توقع های خاصی داشته باشیم یا انتقام ناکامی های قبلی مان را از نامزدمان بگیریم! مقایسه کردن را فراموش کنیم و به خاطر بسپاریم که رابطه هر کدام از ما منحصر به فرد است و مثل خود ما و رفتارهای ویژه خود ما هستند.
با کمی دقت و تیزهوشی می توانیم طوری رفتار کنیم که همیشه برای هم حرفی برای گفتن داشته باشیم و از هم خسته نشویم. مطالعه، آگاهی از آنچه در اطراف ما می گذرد، آگاهی از علایق و نیازهای طرف مقابل و... همگی راهکارهایی است که ۲نفر را همیشه برای هم دوست داشتنی و نو نگه می دارد. در یک کلام اگر از همدیگر «عقب بمانیم»، زندگی مان نابود می شود؛ مثل ترازویی که همیشه یک کفه آن سنگین تر از دیگری است. زن و مرد باید هم پای هم حرکت کنند تا همیشه همراه هم باشند.
بچه ها را دیده اید که چطور بی پروا و آزاد ابراز احساسات می کنند. هرچند قرار نیست ما هم مثل کودکان رفتار کنیم اما باید صداقت و آزادی در نشان دادن احساسات را از آنها یاد بگیریم. وقتی احساسات مان را صادقانه بیان می کنیم، همان طور هم جواب می گیریم. بنابراین به جای اینکه با تکلف رفتار کنیم و از ابراز احساسات بترسیم، راحت و آزاد ابراز محبت کنیم. حتی با گفتن دلخوری هایمان، به طرف مقابل فرصت دفاع می دهیم و همین فرصت، کدورت های بین ما را از بین می برد؛ پس از حرف زدن نترسیم.
اختلاف عروس و داماد با خانواده طرف مقابل آن قدر تکراری و نخ نماست که بهتر است اصلا درباره آن حرف نزنیم. فقط یادمان باشد پدر و مادر او، بخش مهمی از زندگی و حتی شخصیت او هستند و آزردن آنها مساوی است با آزردن کسی که خیلی دوستش داریم. از طرفی همسر ما هر چقدر هم که باگذشت و مهربان باشد، تحمل بی اعتنایی و کم اعتنایی به عزیزان اش را ندارد. بنابراین اگر تلافی هم نکند، دلخور و افسرده خواهد شد و به تدریج از ما متنفر می شود.
و در نهایت اینکه نامزدی می تواند شیرین ترین دوران پیش از شروع زندگی مشترک باشد؛ اگر توقع ها، خواسته ها و محبت ها خالص و دوست داشتنی و همراه با عقل و منطق باشد.
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
یکی از مسائل مهم ازدواج، دوران عقد و نامزدی است. دورانی که چه بسا از شیرین ترین و به یاد ماندنی ترین روزهای تمام عمر هر زوجی محسوب می شود. ولی به راستی این دوران برای چه کاری پیش بینی شده است. وقت چه کاری است؟ چه کارهایی را باید در این دوران انجام داد و چه کارهایی را نه ؟!...
ملاقات و گفتگو و دیدار زوجین در این دوران نه تنها به آرامش روحی و ایجاد فضای مناسب برای شناخت بیشتر کمک می کند ، بلکه مجال بیشتری را برای نزدیکی خانواده های دو طرف نیز فراهم می سازد. بنابراین رعایت برخی نکات در ملاقات ها می تواند به مفید بودن آن کمک کند.
زوجین باید قبل از هر چیز، جهت قرار ملاقات ها با هم به توافق برسند. البته لازم است که خانواده ها را در جریان توافق خود قرار دهند. چرا که خانواده عروس باید از زمان حضور دامادشان مطلع باشند تا آمادگی لازم جهت پذیرایی را داشته باشند و آقای داماد با عدم هماهنگی برنامه ها و احیاناً نامناسب بودن اوضاع ظاهری عروس خانم روبرو نمیشود. پس اعلام تلفنی قبل از به راه افتادن کاری بسیار به جاست.
رسیدگی به وضع ظاهری داماد برای دیدار عروس خانم لازم است. پس آقایان اصلاح موهای سر، مرتب و تمیز بودن لباس و استفاده از عطر مورد علاقه عروس خانم را فراموش نکنند. عروس خانم هم بهتر است لباسی را بپوشد که به قول معروف بیشتر به او می آید و با آن از جذابیت بیشتری برخوردار می شود.
خرید هدیه مناسب یا گل، برای عروس خانم سبب خشنودی او شده و این علقه را محکم تر می کند. ولی اگر در شرایط خاصی قادر به تهیه آن نیستیم ، حتماً به عروس خانم بگوییم «دلم می خواست هدیه ای برای شما تهیه کنم ولی فرصت مناسبی برای انتخاب آن پیدا نکردم. اما به محض شناخت سلیقه شما این کار را انجام خواهم داد.»
به خاطر داشته باشید: همسری که زودتر از دیگری، از علایق و سلیقه های همسرش مطلع می شود، موفق تر است. راستی یادم رفت بگویم: حتماً روی بسته بندی کادو را با جمله « دوستت دارم » زینت دهید! (این را که خودتان می دانستید، این طور نیست؟!)
اگر قرار است با همسر خود به گردش بروید، حتماً به اندازه کافی پول بردارید. چرا که در این دوران خانم ها به شدت نگران خست مردها هستند. در غیر این صورت عروس خانم با خود می گوید: "سالی که نکوست از بهارش پیداست."
قبل از دیدار دو نفره، باید ملاقات با گفتگو و احوالپرسی با خانواده عروس یا داماد صورت گیرد، آن هم با عباراتی گرم و صمیمانه که حکایت از شدت علاقه؛ دیدار خانواده دارد.
تعریف کردن از یکدیگر، نوع رفتار، لباس و وضعیت ظاهری یکدیگر بر جذابیت این دیدار می افزاید. پس صرفه جویی نکنید و احساسات خود را به زبان بیاورید. بهتر است بیان این احساسات به زیباترین شکل موجود صورت گیرد. به طوری که زوجین یادآوری آن را برای سالیان دراز، قوت قلب خود قرار دهند. پس در این موضع، سکوت نمی تواند معنای خوبی داشته باشد. چرا که گاه سکوت کردن نشانه تردید داشتن تلقی می شود.
به خاطر داشته باشید که اگر یکی یا هر دوی شما کلاً فردی کم حرف و ساکت هستید، حتماً در اولین جلسه ملاقات این خصوصیت را بیان کنید تا سبب نگرانی طرف مقابل نشود.
باید سعی شود گفتگوها در عین رسایی، گرمی و به جا بودن، با زبانی نرم و لین بیان شوند.
پس از صراحت لهجه یا به اصلاح «رک بودن» و جملات ابهام آمیز بپرهیزید. بعضی از زوجین، از پر حرف بودن طرف مقابل گله می کنند و می گویند: که ایشان اصلاً مجال صحبت کردن به من را نمی دهد. پس گفتگویی خوب است که به طور متناوب باشد، یعنی یکی گوینده باشد و دیگری سکوت کند و برعکس.
نکته مهم دیگری که در این گفتگوها لازم بلکه اساسی است، رعایت صداقت است. دروغ گفتن از لطف کلام می کاهد و تداوم زندگی مشترک را به مخاطره می اندازد. اگر زوجین بدانند که دروغگویی تا چه حد مبنای زندگی مشترک را متزلزل می سازد، هرگز دروغ نمی گویند. در این پروسه به خاطر داشته باشید که همسرتان را آن طور که هست بپذیرید و با تحقیر او موجبات دروغگویی او را فراهم نکنید.
زن و شوهر باید به هم راست بگویند ولی آیا ضرورت دارد که هر راستی را بگویند؟
خیر؛ یکی از مشکلات جدی در زندگی مشترک از همین جا پیدا می شود. پس زوج جوان بدانند که فاش کردن اسرار خانوادگی و خود ضرورت دارد و از هر راستی که ممکن است از علاقه یکدیگر بکاهد، حتماً پرهیز کنند.
خانمی گفت خودم زندگی خودم را تباه کردم. از او پرسیدم چرا؟ او اضافه کرد: در روزهای نامزدی اوقات خوشی را با هم می گذراندیم تا این که صداقت من گل کرد و به نامزدم گفتم من قبل از تو چهار سال و اندی با یک پسر دوست بودم و آن را از تو پنهان کرده بودم . از او پرسیدم او چه کرد؟ و گفت : کار خاصی نکرد. ما با هم زندگی کردیم ولی فکر می کنم روزهای خوش من در همان چند ماه اول خلاصه شد...!
اگرچه مقایسه ها ممکن است براساس نیت خیر و به قصد اصلاح طرف مقابل انجام شود ، اما بهتر است از روش های مناسب جهت تغییر و اصلاح فرد بهره گرفته شود.
یکی از مسائلیکه گاه باعث می شود دوران عقد به ازدواج ختم نشود، طولانی شدن بیش از حد دوران عقد است. به ویژه وقتی که زوجین از تجربیات کمتری برخوردار باشند و عوامل تشدید کننده ای همچون مداخلات خانواده نیز در کار باشد. نگرانی ، احساس بلاتکلیفی، تکدر خاطر دختر و خانواده او از وضعیت موجود و خدای ناکرده به هم خوردن نامزدی از عوارض عقد طولانی است.
وجود نگرش های غلط، یکی از موانع محبت است. مثلاً دیده می شود که برخی می گویند اگر به همسر خود محبت کنیم، سوءاستفاده می کند، توقعات او بالا می رود یا حساب نمی برد، لذا از اظهار محبت دریغ می کنند. مراد از محبت، محبت افراطی نیست و محبت به جا و به اندازه درهر زمان و برای هر کجا و درهر سن وسالی لازم است.
منبع: چگونه موفق و خوشبخت باشیم، نویسنده هاتسن، ترجمه حکیمه عظیمی
مطالب پیشنهادی
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
دخترها و پسرهایی که دوره آشنایی یا نامزدی را طی می کنند گاهی به سبب آگاهی اندک، قدمهایی برمی دارند که به گمانشان درست است، حال آن که جز راهی اشتباه به مقصدی دیگر ختم نمی شود. اگر می خواهید از این اشتباهات معمولا رایج در امان بمانید، از پیشنهادهای پی آمده بسادگی رد نشوید.
برای آن که مشکلات کمتری در زندگی زناشویی خود داشته باشید، در دوران آشنایی و نامزدی به این موارد دقت بیشتری کنید:
گاهی برای این که وانمود کنیم با طرف مقابل توافق داریم از ارزشهای خود چشمپوشی می کنیم . عقاید خود را ابراز نمی کنیم و خطای شخص مقابل را هم نادیده می گیریم. در فعالیتهایی که هیچ علاقه ای به آن نداریم شرکت می کنیم و از علایق خود هم دست بر می داریم. این که بخواهیم با چشمپوشی رابطه را حفظ کنیم اشتباه محض است.
در این دوره نیازی نیست خانواده و دوستان را بکلی کنار بگذاریم. وجود این گونه ارتباط ها ضروری است. حتی نحوه برخورد با افراد خانواده اطلاعات زیادی به ما می دهد. این که فرد با آنها صادق و راحت است یا تعارض و ضدیت دارد. شناخت الگوی خانواده خیلی مهم است. از طرف دیگر نظر والدین نیز بسیار حائز اهمیت است و بیتوجهی به آن عواقب بدی می تواند داشته باشد.
توجه داشته باشید که با حوصله و بدون عجله با فرد مقابل آشنا شوید و از ارتباط جنسی قبل از ازدواج بشدت پرهیز کنید.
وضعیت مالی خوب و ظاهر مناسب تنها ملاک برای ازدواج موفق نیست. پس چشم خود را باز کنید و بیشتر باهم آشنا شوید.
گاهی قبل از این که بفهمیم چقدر باهم تفاهم داریم سریع قول ازدواج می دهیم و تعهد ایجاد می کنیم و حتی اگر طرف مقابل درخواست زمان بیشتر برای آشنایی را داشته باشد او را متهم به زیر پا گذاشتن تعهد می کنیم ، این اشتباه است.
گاهی هم بدون این که هیچ علاقه و جذابیتی باشد به فکر ایجاد تفاهم هستیم و فکر می کنیم با ازدواج علاقه ایجاد می شود. همان طور که تنها با علاقه نمی توان تفاهم ایجاد کرد تنها با تفاهم هم نمی توان انتظار علاقه و جذابیت داشت. تفاهم مهم است اما علاقه ، تعهد و تفاهم در کنار همدیگر است که منجر به ازدواج موفق می گردد.
گاهی دچار تردیدهایی در ازدواج می شوید اما به دلایلی این تردیدها را نادیده می گیرید و سریع تصمیم به ازدواج می گیرید. بهتر است تردیدها را بررسی و بر آنها غلبه کنید مگر اینکه دچار وسواس باشید.
گاهی افراد متوجه تفاوتهای اساسی و مشکلات در طرف مقابل می شوند اما چون فکر می کنند که می توانند او را تغییر دهند این مسائل را نادیده می گیرند. کسی را برای ازدواج انتخاب کنید که او را همان طور که هست بدون هیچ تغییری می پذیرید.
اگر در دوره آشنایی با هم مشکل دارید و ارتباط خوبی نمی توانید باهم داشته باشید پس از ازدواج هم نمی توانید. مشکلات نه تنها کمرنگ تر نمی شود بلکه بیشتر خود را نمایان می سازد.
گاهی افراد دوره آشنایی را طی می کنند ولی علی رغم وجود مشکلات آنها را نادیده گرفته و در ازدواج عجله می کنند چراکه به قول خودشان حرف مردم برایشان مهم است و آن قدر از قضاوت منفی مردم در مورد خود ترس دارند که ترجیح می دهند بدبخت باشند اما مردم آنها را خوشبخت بدانند!
منبع: پزشک آنلاین
مطالب پیشنهادی
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
در فرهنگ ما خیلی از دختر و پسر ها قبل از اینکه به زیر یک سقف مشترک بروند ،دوران نامزدی یا همان عقدکردگی را تجربه می کنند ، که هم فرصتی برای شناخت بهتر یکدیگر است و هم روز هایی با مسئو لیت کمتر و فرصت بیشتر برای ذخیره ی مهر و محبت. در این مقاله راهکارهایی برای گذراندن دوران نامزدی شیرین و موثر را می خوانید :
قسمت هایی از شخصیت همسرتان را خواهید شناخت که به صورت معمولی امکان ندارد بر آن ها آگاهی یابید مگر آن که با هم زندگی کنید. برای شناخت شخصی که به طور متناوب نه پیوسته او را می بینید ، هیچ راهی بهتر از این نیست که در عمل و در مقاطع زمانی مختلف و کوتاه، با او زندگی کنید. در دیدارهای کوتاهِ دو یا سه ساعت در هفته، افراد اغلب، بهترین رفتارشان را نشان می دهند. واقعیت در زمان طولانی تری، و در ارتباط نزدیک تر آشکار می شود. درمی یابید که آیا سبک زندگی شما و همسرتان، از تفاهم و هماهنگی حقیقی برخوردار است یا خیر.
ویژگی هایی که باعث می شوند عاشق کسی شوید و یا از دیدن او لذت ببرید ، ممکن است کافی نباشد تا هماهنگی همیشگیِ شما را بعد از آن که هم خانه شدید، تضمین کند.
ممکن است از عشق ورزیدن به کسی لذت ببرید اما از زندگی با او نه. ویژگی هایی که باعث می شوند عاشق کسی شوید و یا از دیدن او لذت ببرید ، ممکن است کافی نباشد تا هماهنگی همیشگیِ شما را بعد از آن که هم خانه شدید، تضمین کند. ممکن است دریابید که سبک زندگی شما و همسر آینده تان، با یکدیگر هماهنگی و هم خوانی ندارد. درمی یابید که قابلیت و توانایی همسرتان در ایجاد ارتباطی حقیقی و کانونی گرم، چه میزان است. ممکن است هرگز متوجه نشوید که همسرتان تا چه حد تمایل و قابلیت ارتباطی مستحکم و صمیمی را دارد مگر این که تعهد زندگی مشترک با او را عهده دار شوید. تنها وقتی که مجبورید با هم راجع به امور اقتصادی، غذا، مسؤولیت های خانه، تملکات و... تصمیم بگیرید ، می توانید از این که آیا همسرتان همراه خوبی است یا نه، مطمئن شوید. می توانید از ازدواج به دلیل های نادرست و زندگی مشترک زودهنگام و نسنجیده دوری کنید.
زندگی مشترک، می تواند تجربه ی شیرینی از یک رابطه باشد اما چنان چه زودهنگام، نپخته و نسنجیده به آن وارد شوید ، اشتباه بزرگی خواهد بود.
همسران جوان با سرمایه گذاری در بانک عاطفی یکدیگر، می توانند عشق و علاقه ی خود را برای زندگی آینده ، حفظ نمایند. این سرمایه گذاری ها می تواند شامل مهرورزیدن ها، ابراز احساسات، توجه و محبت در لحظه های باهم بودن در دوران نامزدی و مراحل آغازین زندگی مشترک باشد.
درحقیقت، توجه و محبتی که زوج ها در روزهای نخستین شروع زندگی به یکدیگر داشته اند، طی چندین سال زندگی مشترک نیز (با تکرار و تنوع آن ها) به صورت سرمایه ای برای زندگی مشترک آینده شان محسوب می شود به طوری که با عادی شدن رابطه ی زناشویی، شما می توانید از سپرده های عاطفی خود که در دوران شروع زندگی مشترک سرمایه گذاری کرده اید، برداشت کنید و این، وقتی امکان پذیر است که نه تنها پیوسته به طور لفظی و عملی به همسرتان بفهمانید که دوستش دارید، بلکه در هر فرصتی که به دست می آورید، عشق و علاقه ی خود را به او نشان دهید.
این کار با انجام روش هایی مهرورزانه، امکان پذیر است که شما برای ایجاد هیجان و خشنودی احساسی در همسرتان، می توانید از آن ها استفاده نمایید.بعضی از شیوه هایی که در این قسمت به آن ها اشاره شده است، ممکن است در نظرتان رؤیایی یا طنزگونه باشد اما به شما اطمینان می دهیم که برای خشنودی همسرتان، فوق العاده مؤثر است.
فراموش نکنید که در طول زندگی مشترک، اگر همسرتان از لحاظ احساسی خشنود نباشد، اغلب نمی تواند به خواسته های شما پاسخ مساعد دهد.
خشنودی احساسی ، به این معناست که شما (زن و مرد) باید فداکاری کنید، رفتاری مهربانانه با نامزدتان در پیش بگیرید، از او تعریف کنید و لحظه های شاد و خاطره انگیزی را برایش فراهم آورید.
توجه داشته باشید که کارهای کوچک، از نقطه نظر همسرتان، بسیار بامعناست.مطمئن باشید نشان دادن علاقه و عشق تان با برنامه ریزی، کاری بس عظیم و فوق العاده است. باید بدانید اقدام های کوچک مهربانانه، به همسرتان نشان می دهد که او را چه قدر دوست دارید ، برایش احترام قائل هستید، از او قدردانی می کنید و مهم تر از همه، با این کار سبب می شوید که همسر آینده تان، احساس کند برای شما از هر کسی مهم تر است.
تاریخ روزهای مهم زندگی نامزدتان را در نظر داشته باشید. شما به یکدیگر علاقه دارید، بنابراین سعی کنید همیشه عشق و علاقه، در اعماق چشم های تان موج بزند. همیشه چشم انتظار هم باشید. سخنان او را با گوش دل تان بشنوید. تا حد امکان، به امور پدر و مادر یکدیگر رسیدگی کنید. از وسایل مورد علاقه اش به خوبی نگه داری کنید. با تمام افرادی که برایش کار می کنند، مهربان و نسبت به آنان خیرخواه باشید. در طراحی نقشه های تان، با یکدیگر هم فکری کنید. در قلب تان برایش جایی چون صدف بسازید و او را چون مرواریدی گران بها در آن جای دهید.
همیشه در اتفاق های خوبِ زندگی، او را سهیم کنید . وقتی به جمع دوستان تان می پیوندید، با افتخار همسرتان را معرفی کنید. برای نامزدتان همواره آرزوی سلامتی کنید. برای همدیگر وقت صرف کنید. به دوستانش احترام صادقانه و خالصانه بگذارید.
در دوره های خانوادگی، با روحیه ی خوبی حاضر شوید. برای رشدکردن و بارورشدن استعدادهای معنوی اش، او را تشویق کنید. قسمت هایی از روزنامه را که ممکن است برای او جالب و مفید باشد، برایش جدا کنید. بهتر است عبادت ها و نیایش های خود را به اتفاق یکدیگر انجام دهید. او را در یکی از روزنامه ها یا مجله های مورد علاقه اش، مشترک کنید. وقتی با شما صحبت می کند، به او توجه کامل داشته باشید.
در میهمانی ها حد امکان، کنار یکدیگر باشید. هر بار در به کار بردن جمله ی «دوستت دارم» و تنوع در ارائه ی آن، پیش دستی کنید. وقتی خسته است، بگذارید به اندازه ی کافی استراحت کند. تا حد امکان، با همدیگر برنامه ریزی کنید. نسبت به وسایل و مکان های مورد علاقه ی همسرتان، توجه لازم را داشته باشید.
کارهای قشنگ و بزرگ را به صورت مشترک انجام دهید. درباره ی او مثبت فکر کنید. زمانی که به سکوت نیاز دارد، برایش محیطی فراهم کنید تا در آن، احساس آرامش کافی کند. در مورد هدیه ای که می خواهید به او بدهید ، خوب فکر کنید. احساس های تان را از اعماق دل تان در زندگی جاری کنید. در کارهای شغلی یکدیگر (در صورت امکان و توان) به همدیگر کمک کنید. در انجام امور خیر، مشارکت داشته باشید. به ارزش های یکدیگر، احترام بگذارید. به خاطر داشته باشید که روزهای مبارک و مناسبت های خجسته ی ماه را برایش گرامی بدارید. کمک به افراد مستمند و نیازمند را در حد توان و امکان، با یکدیگر انجام دهید.تجربه های با هم بودنتان را زیاد کنید و از فرصت نامزدی برای آشنایی بیشتر و ایجاد صمیمیت استفاده کنید...
منبع : مجله شادکامی - با تلخیص
تنظیم برای تبیان :داوودی
مطالب پیشنهادی
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
امروزه بیش از هر زمان دیگری تعاریف متفاوت از دوران نامزدی در بین خانواده های ایرانی رواج دارد. عده ای نامزدی را به معنای آمادگی دختر و پسر برای تشکیل زندگی مشترک می دانند که بعد از مراسم خواستگاری با رد و بدل کردن حلقه ازدواج آغاز می شود و با عقد رسمی پایان می گیرد و تنها اقوام درجه اول دختر و پسر از آن آگاه هستند. در مقابل نیز برخی از خانواده ها پس از خواستگاری و توافق در امر ازدواج، دختر و پسر را به عقد موقت در می آورند تا در این مدت نسبت به یکدیگر آشنایی بیشتری پیدا کرده و این امکان را داشته باشند در صورت عدم رضایت از یکدیگر پس از انقضای مدت عقد موقت از هم جدا شوند و بعضی نیز نامزدی را دوران عقد دایم و قبل از مراسم عروسی می دانند. با توجه به تعاریف ارایه شده، نامزدی معنای قطعی خود را در هیچ کدام از موارد فوق پیدا نکرده است. در دوران نامزدی با توجه به اینکه شالوده و آینده یک زندگی دایم بنا نهاده می شود اهمیت بسیاری دارد تا آنجا که ضرب المثل «مشت نمونه خروار است» را در این زمان به کار می برند چراکه دوران نامزدی تا حدودی نمونه دوران بلندمدت زندگی مشترک است. در این دوران، دختر و پسر در عین آنکه نسبت به هم شناخت پیدا می کنند خود را آماده ورود به زندگی جدید و مستقل می کنند. مشاوران ازدواج بر این اعتقادند که در این مرحله، سه کارکرد وجود دارد که شامل عمیق تر شدن آشنایی، آمادگی برای ورود به زندگی مشترک و پذیرفتن نامزد به عنوان همسر قطعیت در تصمیم گیری است. در رابطه با تعریف نامزدی، شناخت در این مرحله، مدت زمان و نوع روابط دختر و پسر در این دوران با شمس الدین حسینی، مشاوره ازدواج گفت وگو کرده ایم که در زیر می خوانید.
اولین گام در یک ازدواج عاقلانه، شناخت خود و خودشناسی است. یعنی اینکه فرد با خواسته ها، نیازها و سطح هوش هیجانی اش آشنا باشد و بداند برای چه می خواهد ازدواج کند، هدفش چیست و در این مسیر باید با یک روان شناس که در زمینه ازدواج تخصص دارد، همگام شود و پس از این مرحله فرد آماده است که وارد مرحله نامزدی شود. متاسفانه خیلی از مراجعان دلیل نرفتن شان قبل از ازدواج به مشاوره را این گونه توجیه می کنند که هزینه مشاوره ازدواج گران است؛ اما من هم در پاسخ شان می گویم هزینه طلاق به تبع سنگین تر و گران تر است.
من یک رابطه هدفمند را نامزدی می دانم و تاکیدم بر این است فردی که با عزت نفس بالا و اعتماد به نفس است یعنی به مرحله خودشناسی رسیده هرگز خودش را در یک مسیر ارتباطی که می داند منجر به شکست و آسیب روحی و روانی می شود، قرار نمی دهد.
یعنی رابطه براساس یک چارچوب بین زوج ها جلو برود که با توجه به شناختی که از طرف مقابل مان به دست می آوریم به تعهد ختم شود.
تعریفی که شما ارایه دادید، مقوله نامزدی را از مرحله عقد کاملا جدا می کند اما خانواده ها دوران عقد کردگی تا شب عروسی را غالبا دوران نامزدی می نامند؟
عقد یعنی ازدواج و ما تا زمانی که همسر آینده مان را در دوران قبل از عقدکردگی نشناسیم نباید وارد مرحله عقد شویم، وقتی صیغه عقد جاری شد؛ یعنی ازدواج کرده ایم. در صورتی که نامزدی یعنی مرحله ای که ما به شناخت دست پیدا می کنیم.
فرد با توجه به آنچه که ما از آن به عنوان خودشناسی نام بردیم و با آشنایی با مهارت هایش، می تواند در چند جلسه اول آشنایی ارزیابی های مهم را انجام دهد و ببیند که آیا شخص موردنظر ارزش زمان و انرژی گذاشتن را دارد؟ وجود یک روان شناس برای شناخت کامل و بهتر در این مرحله بسیار کمک کننده است، آنچه که مهم تلقی می شود آن است که شناخت حتما باید قبل از مرحله شیفتگی صورت گیرد.
شیفتگی یعنی احساس جذب شدید نسبت به جنس مقابل که باعث افزایش ترشح آمفیتامین ها در هورمون های عصبی می شود. این تغییرات شیمیایی سبب می شد که فرد دارای تفکر خوشبینانه و غیرواقع گرایانه ای شود و به همین دلیل فردی که شیفته و عاشق می شود، نسبت به نقاط ضعف زوج آینده اش بی توجه می شود. در این دوره فرد دست به رویاپردازی می زند و به شدت هیجان زده می شود و اگر از او جدا شود احساس اضطراب، نگرانی و بی قراری زیادی می کند. فرد شیفته نمی تواند نسبت به همسر آتی خود شناختی پیدا کند، به عنوان مثال اگر به فرد عاشق بگویید که آیا می دانی نامزدت معتاد است، شغل ندارد و از ازدواج قبلی اش بچه هم دارد، او در جواب خواهد گفت: اشکالی ندارد ما با هم از پس مشکلات برمی آییم. نکته مهم این است که رضایت و شادمانی ناشی از شیفتگی تنها شش ماه تا یک سال طول می کشد و سپس فروکش می کند. هرکسی که در این مرحله تصمیم به ازدواج بگیرد در زندگی حتما با چالش های زیادی روبه رو می شود چراکه شیفتگی در دوران آشنایی و نامزدی اجازه شناخت واقع بینانه را به او نمی دهد.
حداقل یک سال و حداکثر یک سال و نیم.
اما مشاهده شده که خیلی از خانواده ها اجازه نامزدی یک سال و یک سال و نیم را نمی دهند.
بله. متاسفانه، خانواده ها معتقدند که ممکن است به دلیل طولانی شدن این مرحله، زوج ها از یکدیگر خسته شوند و نامزدی را به هم بزنند و از دید خودشان موجب آبروریزی شود، اما باید به خانواده ها هشدار داد که گر زوج ها با مشکلات عدیده و بدون گذراندن مرحله نامزدی به سرخانه خود بروند و طلاق بگیرند آبروریزی نمی شود؟ ما باید این فرصت را برای دختران و پسران جوان فراهم کنیم که در کنار یک روان شناس مجرب مراحل نامزدی را سپری کنند.
آیا در دوران نامزدی زوج ها می توانند به تغییر و اصلاح رفتار یکدیگر بپردازند؟
شما نمی توانید رفتار طرف مقابل تان را تغییر دهید، مگر در سه شرایط:
۱) خود فرد بخواهد تغییر کند.
۲) شرایطی که فرد شدیدا تحت فشار قرار دارد (شرایط پادگانی).
۳) خود فرد با یک تحول معنوی عمیق روبه رو شود. این شرایط احتمال تغییر را فراهم خواهد کرد. اینکه ما معتقد باشیم بعد از ازدواج رفتار همسرمان بهتر می شود، غلط و اشتباه است، جوانان باید بدانند که بعد از ازدواج هیچ معجزه ای رخ نمی دهد. آنچه که در نامزدی مهم است این است که آیا ما این فرد را می توانیم با همان ویژگی هایی که دارد، بپذیریم یا نه.
بهتر است که هر کدام از نامزدها با توجه به شناختی که از خود دارند چهار، پنج تا از نیازهای مهم خود را از قبیل؛ نیاز به محبت، نیاز به گفت وگو، نیاز به صداقت، نیاز به حمایت مالی، نیاز به تعهدات خانوادگی و... مشخص کنند و در طی سپری کردن این دوران ببینند که طرف مقابل تا چه حد می تواند نیازهای نامزدش را برطرف کند.
نشانه هایی که در این دوران مهم است و باید در نظر گرفته شود ـ اگر طرف مقابل در این نشانه ها ضعف داشت، بهتر است که فرد وارد مرحله نامزدی نشود و اگر شد و این نشانه را دید باید که ادامه ندهد ـ این نشانه ها شامل؛ عزت نفس پایین، عدم کنترل خشم، پیشینه منفی خانوادگی، اعتیادها، اختلالات رفتاری و جنسی، نابالغ بودن از نظر احساسی سرد وغیرقابل دسترس، از آسیب های ارتباطی گذشته خود التیام نیافته و...
تا زمانی که دختر و پسر در خانه پدری خود زندگی می کنند، باید طبق اصول خانواده رفتار کنند و بتوانند با کمک خانواده بین این دو وضعیت تعادل برقرار کنند، اما بعد از ازدواج اولویت با همسر است. باید خانواده ها تا حد امکان از بیان نظر و تحمیل عقیده دست بردارند و مسوولیت این امر را برعهده روان شناس ازدواج بگذرانند.
به نظر من بستگی به دید دختر و پسر برای ازدواج دارد. اگر شخص بخواهد به دلیل فشار خانوادگی، تنهایی، میل جنسی، احساس گناه و پرکردن خلأهای احساسی وارد مقوله ازدواج و نامزدی بشود با توجه به اینکه این معیارها، معیارهای درست و اصولی نیست و فقط به صرف اینکه ازدواج کند به طبع دوران نامزدی اش به دلیل فشارهایی که روی آن است دوران شیرین تلقی نمی شود.
انسان ها باید ابتدا سطح شادی و آرامش درونی خود را به حد فوران برسانند و به این احساس دست یابند که با ازدواج بتوانند شادی و آرامش خود را با دیگری تقسیم کنند. بسیاری از اشخاص فکر می کنند که با ازدواج است که به آرامش و شادی دست پیدا می کنند اما تا زمانی که شادی در درون فرد نباشد، کسی نمی تواند از بیرون آن را در شما به وجود آورد.
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
مادربزرگ می گفت هنگامی که خواستگار آمد، تنها حق داشت از سوراخ جای کلید، مجلس را تماشا کند . از آنجا هم که چیزی پیدا نبود، یا چشم و ابروی داماد را می دید یا سبیلش را یا گوشش را. هرقدر نگاهش را به این سو و آن سو چرخاند نتوانست چهره او را یکبار کامل ببیند.
همه کارها و حرف ها و قرار و مدارها به عهده بزرگ ترها بود تا سرانجام روز عروسی فرا می رسید: داماد را از یک طرف کوچه می آوردند ، عروس را از طرف دیگر.
مقابل چهره هریک آیینه ای نگاه داشته بودند. آرام آرام که به هم نزدیک می شدند برای نخستین بار یکدیگر را در آیینه می دیدند؛ پس از آنکه جهیزیه عروس در خانه اش چیده شد و خطبه عقد را هم خوانده بودند.
این گونه ازدواج برای جوانان جامعه کنونی ما به ویژه در شهرهای بزرگ و نزد قشر تحصیل کرده و دانشگاهی افسانه است و پدر و مادرها از یک سو تعلق خاطر و ریشه در باورهای نسل مادربزرگ دارند که دریچه شناخت همسر آینده اش سوراخ جای کلید بود و برای نخستین بار او را در روز عروسی می دید؛ روز شروع زندگی شان! نسلی که نه تنها با اجازه بزرگ ترها که با تصمیم آنها ازدواج می کرد و از سوی دیگر مسئول برآوردن خواسته ها و نیازهای فرزندانشان بود .
نسلی با روح پیچیده، گسترده و حق طلب امروزین که اصول و قواعد و آداب ازدواج و زندگی را خدمتگزار و روشنگر و تسهیل کننده راهش می خواهد نه بند و زنجیری که به دنبال قربانی گرفتن از میان انسان هاست. برای پدر و مادرها کشیده شدن از این دو سو مرحله گذاری است که هنوز به پایان نرسیده.
کشتی معیارهای ازدواج، انتخاب همسر و شکل و شیوه زندگی مشترک ، همچنان در تلاطم است؛ تلاطمی که حاصل برخورد امواج باورها و سنت های پیشینیان با نیازها، پرسش ها و خواسته های انسان های امروز است و کار پدر و مادرها که سکان دار این کشتی هستند و در انتظار آرام شدن دریا ، چندان ساده نیست. توجه به برخی نکات و اصلاح برخی روش ها کارآمد و مفید خواهد بود. اگر برخی پدر و مادرها گرد غفلت را از دیدگان زدوده و امور را با نگاهی واقع بین و متناسب با نیازها و شرایط روز ببینند آنگاه زودتر شاهد آرام شدن امواج خواهیم بود. با انتخاب عاقلانه همسر زندگی های مشترک آرام تر و لذتبخش تر می شود.
انتخاب موفقیت آمیز همسر مستلزم عوامل بسیاری از جمله داشتن شناخت است.
انتخاب اولیه ، گذراندن دوره شناخت نامزد و تصمیم گیری نهایی در مورد اوست.
کم بها دادن به مرحله میانی (دوره شناخت نامزد و همسر آینده )موجب بالا رفتن امکان اشتباه در تصمیم گیری نهایی است. برای نزدیک شدن به کیفیت و کمیت مطلوب دوره شناخت همچنان شاهد موانع فرهنگی ای هستیم که هرقدر به شهرهای کوچک و نقاط دور افتاده کشور نزدیک شویم آن موانع را عظیم تر خواهیم یافت .
۱) عقد برای راحتی خیال :
هنوز هم خانواده هایی هستند که پس از انجام مرحله خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر ، با حذف مرحله شناخت ، مهر عقد دائم بر انتخاب اولیه ایشان زده و دوره نامزدی را تبدیل به دوره عقد می کنند. استدلال این گونه خانواده ها چنین است: می خواهیم عقدشان کنیم خیالمان راحت شود؛ به بیان دیگر، تن سپردن به دوره آشنایی پیش از ازدواج فرزندان برای این پدر و مادرها اسباب ناراحتی خیال است.
از نتایج احتمالی این شتاب والدین برای رسیدن به آرامش آن است که اگر انتخاب، اشتباه بود و ناهمخوانی و مشکلاتی در رابطه زوج وجود داشت با عقد زودهنگام ، ناچار شوند به زندگی نامطلوب تن داده و یا درصورت از کف دادن طاقت ، پس از سال ها رنج و تحمل و مدارا به دنبال طلاق رفته و تبعات و پیامدهای آن را پذیرا باشند؛ چنین است که تعجیل برای رسیدن به آرامش خیال لزوماً ایشان را به هدف مطلوب نخواهد رساند. از این رو بهتر است خانواده ها بعد از آشنایی اولیه اقدام به رفت و آمد خانوداگی کرده و در چارچوب شرع و عرف جامعه اجازه دهند دختر و پسر زیر نظر والدین با خصوصیات یکدیگر بیشتر آشنا شوند تا هم این آشنایی باعث کاهش تضادهای بعدی گردد و هم خانواده ها با رعایت عرف مرسوم راه آشنایی بیشتر را فراهم کنند.
۲) مقاومت در برابر حقیقت:
گرچه خانواده ها پس از مراسم خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر، با معاشرت آنها برای شناخت بیشتر موافقت می کنند اما همیشه انصراف و پشیمانی ایشان از انتخاب را به سادگی نمی پذیرند، غافل از آنکه پس از دوره شناخت با ۲گزاره منطقی روبه رو هستیم که یکی تایید و دیگری رد انتخاب است و دلیل منطقی وجود ندارد که لزوما در انتظار تایید انتخاب باشیم، در حالی که برخی انگیزه های احساسی و فرهنگی والدین را به انتظار تایید انتخاب می نشاند و پشیمانی فرزندشان از انتخاب را گونه ای ناکامی و شکست می دانند؛
به ویژه اگر این پشیمانی (پشیمانی از انتخاب فرد خاص پس از دوره نامزدی) چندبار تکرار شود .
چه بسا همین انگیزه ها و تمایلات احساسی و فرهنگی و شتاب برای عروس یا داماد کردن فرزند و نیز هراس از به هم خوردن نامزدی فضای تصمیم گیری عاقلانه را برای زوج جوان تنگ کند.
چه خوب است اگر پدر و مادر پس از دوره شناخت به فرزند خود بگویند: اگر به انتخاب خود باور و اطمینان بیشتر یافته ای از انتخاب درست تو خوشحالیم و اگر از انتخاب خود پشیمان شده ای باز هم خوشحالیم که به موقع متوجه مشکلات احتمالی شده و از یک زندگی مشترک ناموفق ، برکنار مانده ای.
۳) پخش اخبار:
یکی از اشتباهات و عادات ناپسند فرهنگی برخی والدین آن است که پیش از قطعی شدن مسئله انتخاب همسر ، در حالی که فرزندشان دوره شناخت نامزد را می گذراند دوست و فامیل را از انتخاب اولیه فرزندشان باخبر می سازند، همین امر سبب می شود که اگر زن یا مرد جوان از انتخاب خود پشیمان شوند فضای مناسبی برای بیان آنچه در دل دارند، نیابند. گویی باید دلیل پشیمانی و نتایج شناخت نامزد را برای همه اطرافیان توضیح دهند. قدری خودداری در بیان مسائل خصوصی خانواده و پرهیز از شتاب برای خبرکردن دیگران از پیامد منفی رنج و فشار روحی برای فرزندان خواهد کاست.
گاه پیچیدگی و بزرگی این اشتباه در حدی است که برخی خانواده ها شروع آشنایی و نامزدی زوج جوان را با یک مهمانی مفصل اعلام می کنند. دوستی می گفت: پس از قدری معاشرت و شناخت نامزدم، از انتخاب خود پشیمان شده و خانواده را از پشیمانی و تغییر تصمیمم آگاه کردم، پس از آن از مادرم شنیدم: « نمی خوام چیه؟ من ۲۰۰نفر را شام دادم! » سخن این مادر به خوبی نشانگر کاستی هایی است که در آن حرف مردم، همچنان پیشتاز است و بر سعادت فرد ترجیح داده می شود.
۴) شتاب برای تدارکات ازدواج :
اگر هنگامی که زوج نامزد شده در حال شناخت یکدیگر هستند ، خانواده ها را در تدارک جشن و تهیه جهیزیه و گرفتن وام و... ببینند خود را در معرض یک عمل انجام شده می یابند و دوره نامزدی عملاً کارکرد واقعی و اصلی خودش (شناخت) را از دست داده و تبدیل به مقدمه ازدواج می شود. مفیدتر است اگر در دوره شناخت نامزد، رفتار والدین ، همواره به زوج نامزد شده نشان دهد که بیش و پیش از هر چیز در انتظار نتیجه شناخت و تحقیق زوج از یکدیگر هستند .
۵) آسان گیری نابه جا:
بارها شاهد بوده ایم که زن یا مرد جوان از برخی رفتار ناشایست نامزد و یا مشکلات ارتباطی اش با او نزد پدر و مادر شکایت می برد و از ایشان می شنود که «خوب می شه.وقتی رفتید زیر یک سقف درست می شه.» روشن است که نمی توان در رؤیا و تخیل و آرمان خواهی مطلق زیست و توقع انسان کامل از همسر داشت اما هشدارهایی چون گرایش فرد به مواد مخدر، وابستگی های بسیار به خانواده، خسّت، عدم کنترل خشم، داشتن همنشینان ناشایست و تفاوت های عمیق و وسیع فرهنگی و فردی و... مواردی نیست که به سادگی قابل چشم پوشی باشد و تنها زیر یک سقف رفتن مشکلی را حل نمی کند. گاه دیده شده که برخی خانواده ها توقع دارند اختلالات روحی و مشکلات اخلاقی و رفتاری فرزندشان نیز با ازدواج برطرف شود ! به بیان دیگر ازدواج را جایگزین مراجعه به روانپزشک و مشاور می دانند.
۶) چشم پوشی از اهمیت مشاوره:
به انتظار روزی هستیم که افراد ، با همان جدیت و باوری که برای درمان مشکلات جسمی ، به پزشکان متخصص مراجعه کرده و آماده پذیرش هر زحمت و هزینه ای برای رسیدن به سلامت و بهبودی هستند ، برای حل مسائل روحی و معنوی زندگی ، مانند انتخاب همسر نیز مراجعه به روان شناس و مشاور را لازم بدانند.
۷) نداشتن توانایی تفکیک مسائل:
معاشرت محدود زن و مرد جوان در دوره نامزدی ، گونه ای وابستگی و تعلق خاطر ایجاد می کند (هر قدر هم که برای خود تکرار کنند در دوره شناخت به سر می برند )این وابستگی و تعلق خاطر ، زمانی دردسر ساز می شود که زوج متوجه می شوند مشکلات جدی در رابطه شان دارند اما به دلیل بندهای احساسی قادر به تصمیم گیری عاقلانه نیستند . در این گونه شرایط برعهده والدین است که فرزند را در تفکیک مسائل احساسی و عقلی یاری داده و به او یادآور شوند که برای تن ندادن به زندگی فرسایشی و قربانی نشدن به دلیل ازدواج اشتباه، باید دوره نقاهت روحی و احساسی و رنج دل کندن را تاب آورد.
۸) به تأخیر انداختن آزمایش های پزشکی :
شایسته است انجام آزمایش های پزشکی ، پیش از آغاز مرحله شناخت مورد توجه قرار گیرد . گاه غفلت از این امر پیامدهای رنج آور و یا جبران ناپذیری را به دنبال می آورد و آن زمانی است که زوج جوان پس از اطمینان یافتن از هماهنگی و توافق فکری و فرهنگی و ایجاد وابستگی و باور به یکدیگر ، نتیجه منفی آزمایش را مانع ازدواج خود می بینند.
منبع:baztabonline.com
مطالب پیشنهادی
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
سؤال، سؤال، سؤال. نخستین مرحله از ازدواج هر دختر و پسری طرح سؤال است زیرا آنها در ابتدا یا شناختی از یکدیگر ندارند و یا شناختشان اندک و سطحی است.
طرح سؤال دریچه ای است که به سوی شناخت از یکدیگر گشوده می شود، البته مهم این است که به سؤال ها چگونه پاسخ داده شود. نحوه پاسخ دادن به سئوال ها، تصویری از طرف مقابل در ذهن دیگری می سازد، هر چه پاسخ ها واقعی تر و صادقانه تر باشند تصویری هم که ساخته می شود صحیح تر خواهد بود. این امر کمک می کند تا زن و مرد راه بهتری را در زندگی پیدا کنند، این راه می تواند به ازدواج و یا قطع رابطه و عدم ازدواج ختم شود. رسیدن به هر یک از این راهها در صورتی که عاقلانه و درست باشد به نفع زن و مرد است.
البته باید در نظر داشت که هیچ پاسخی درست یا اشتباه نیست.
هدف از طرح پرسش ، این است که متوجه شوید در شرایط خاص مورد نظر، چه رفتاری دارید و درباره گذشته و آینده چگونه فکر می کنید. برای خشنود کردن نامزدتان پاسخ هایتان را تغییرندهید و از پاسخ های زیرکانه ای که بیانگر حقیقت نیستند خودداری کنید. پاسخ های غیرواقعی به منظور پیشگیری از جر و بحث، به نفع هیچ کس نیست.
بهتر است به جای نامزدتان هم پاسخ ندهید و عقیده خاص خود را بیان کنید مثلاً اگر از شما می پرسند آیا بچه می خواهی یا نه؟ پاسخ ندهید که نامزدم بچه نمی خواهد.
سعی کنید خصوصیات و خواسته های خود را کشف کنید. وقتی درباره خودتان به این شناخت دست یافتید، می توانید تصمیم بگیرید که آیا نامزدتان می تواند در رسیدن به خواسته هایتان شریک زندگیتان باشد یا نه.
پاسخ هایتان باید روشن کند که شما در زندگی مشترک چه انتظاراتی از همدیگر دارید، در ضمن با این پاسخ ها می توانید اولویت ها و رفتارهایی را که حاضر به ترک آن نیستید، نشان دهید. اگر در خانه شلخته هستید و نمی توانید خود را تغییر دهید، بهتر است تا نامزدتان از این خصوصیت شما آگاهی داشته باشد.
به پاسخ های یکدیگر گوش کنید، اما دخالت نکنید، این تمرین ها برای آن هستند که درباره همدیگر بیشتر بدانید نه این که همدیگر را تغییر دهید. بهتر است فکر کنید آیا می توانید بانامزدتان همین گونه که هست و بی آن که توقع داشته باشید که تغییر کند، زندگی مشترک تشکیل بدهید؟
یکسان بودن پاسخ ها و پرسش های مطرح شده، کلید خوشبختی در زندگی زناشویی نیست، بلکه برخورد شما با تفاوت ها تعیین کننده است. وقتی شما و نامزدتان در پاسخ به یک پرسش اختلاف عقیده دارید، راهنمایی های پیشنهادی «در شیوه گفت وگو درباره تفاوت ها» را به کار بگیرید، زیرا به شما کمک می کند تا اختلاف هایتان را به تدریج حل کنید، وقتی دستتان را برای نامزدتان رو می کنید، آسوده می شود. به او می گویید: «ظاهر و باطن، من این هستم.» خودتان را صادقانه آشکار می کنید، باری از روی دوش خود برمی دارید و به اصطلاح توپ را در زمین بازی نامزدتان می اندازید و به او این امکان را می دهید که بدون هیچ فرض نادرستی تصمیم بگیرد و شما را بپذیرد.
اما وقتی نظر او برای شما قابل قبول نیست چه باید بکنید؟ اگر با پاسخ های نامزدتان موافق نباشید، چه خواهد شد؟ پی بردن به تفاوت ها به معنای اعلام ختم رابطه نیست، هرگز عدم اختلاف نظر، راز موفقیت زندگی مشترک به حساب نمی آید، اختلاف نظر با نامزدتان، فرصتی است تا مهارتهای «مدیریت تفاوت ها» را بیاموزید. توجه داشته باشید: مدیریت تفاوت ها و نه مدیریت حل اختلاف، زیرا لزومی ندارد که گفت وگو درباره تفاوت ها به اختلاف منجر شود.
طبیعی است که از دست نامزدتان عصبانی و دچار سردرگمی و سرخوردگی بشوید، احتمالاً از دست دوستتان، رئیس و حتی همسایه تان هم دچار همین حالات می شوید. اما با کمی تلاش می توان دیدگاههای متفاوت را بدون این که به مشاجره ختم شود به هم نزدیک کرد، مگر آن که به شدت ستیزه جو باشید.
توجه به گذشته خود و تأثیر آن بر شکل گیری شخصیت شما و خواسته هایتان در زندگی،نخستین گام های آمادگی برای ازدواج است. معمولاً زندگی پدر و مادرها سرمشق زندگی ما می شود و اگر از این سرمشق خوشمان بیاید، کم و بیش می دانیم که شریک زندگیمان باید چه خصوصیاتی داشته باشد، اما اگر همان طور که بزرگتر می شویم، از رابطه پدر و مادرمان خوشمان نیاید، می توانیم آن را با الگوی خوب عوض کنیم.
به دقت به روابط افرادی که شما و نامزدتان در کنار آنها بزرگ شده اید، توجه کنید. ویژگی هایی را که موجب ایجاد روابطی استوار و شاد شده و آنها که سبب تلخی زندگی شده اند به یاد بیاورید، مشخص کنید چه نگرش ها و رفتاری روابط این افراد را تیره و تار می کند. از اشتباهات و موفقیت های دیگران بیاموزید. اما توجه داشته باشید که خودتان را با آنها مقایسه و یا تشبیه نکنید.تصمیم بگیرید تجربیات مثبت را به کار ببندید و از رفتارهای منفی دوری کنید.اگر از موهبت داشتن پدر و مادری خوشبخت برخوردار هستید، این شانس را دارید که بفهمید ازدواج موفق به چه عواملی نیاز دارد. تک تک پرسش ها را با صدای بلند برای نامزدتان بخوانید و هریک جداگانه بی آنکه حرف یکدیگر را قطع کنید به آنها پاسخ دهید، سپس در این باره صحبت کنید که آیا پاسخ هایتان بر زندگی مشترکتان تأثیر خواهند گذاشت یا نه و تأثیرش چگونه است.
۱ به عقیده شما چه عاملی پدر و مادرتان را در کنار هم نگه داشته است؟
۲ دوست دارید چه ویژگی هایی از زندگی پدر و مادرتان در زندگی شما هم وجود داشته باشد؟
۳ از چه ویژگی های زندگی پدر و مادرتان خوشتان نمی آید؟
۴ پدرتان چه رفتاری با مادرتان داشت؟ مادرتان چه رفتاری با پدرتان داشت؟
۵ آیا شما و نامزدتان می خواهید که همان رفتار پدر و مادرهایتان را نسبت به همدیگر داشته باشید؟و ...
پژوهش ها نشان داده است کودکانی که پدر و مادرشان از هم جدا شده اند و بیشتر سال های رشد را فقط با پدر یا فقط با مادر گذرانده اند، به احتمال زیاد در زندگی زناشویی خود نیز مشکل داشته باشند، اما این به آن معنی نیست که نمی توان تغییری در این تقدیر ایجاد کرد.می توانید علل عدم موفقیت زندگی مشترک پدر و مادرتان را بررسی کنید و با اجتناب از آن رفتارها، شانس موفقیت خود را در زندگی زناشویی افزایش دهید.
نه تنها به دنبال شخصی می گردیم که آینده مان را با او سهیم شویم، بلکه فردی را می خواهیم که بخشی از گذشته مان نیز با او مشترک باشد. اگر پدر و مادر یا قوم و خویشی را تحسین می کردیم که مرفه بود، به احتمال زیاد در پی همسری هستیم که از نظر مالی تأمین باشد و احیاناً کمبودهایی را که در دوران کودکی و نوجوانی، احساس می کردیم پر کند. اگر احساس می کنید که دوران کودکی و نوجوانی تان بیش از حد جدی بوده است و خواهان شوخی و خنده بوده اید، احتمالاً خواهان همسری هستید که شما را سرگرم کند و بخنداند.
پاسخ های شما به پرسش های مربوط به گذشته مهم هستند، زیرا موجب می شوند تا بتوانید وضعیت های نشاط آور و دردآور زندگی تان را تشخیص دهید. با گفت وگو درباره این رویدادها می توانید تصمیم بگیرید که برای ایجاد یک زندگی خانوادگی شادمان، چه اقداماتی باید انجام دهید.به هنگام مرور پاسخ هایتان نکات زیر را به یاد داشته باشید:
اگر بیشتر پاسخ هایتان مثبت و شاد است، با گذشته تان در صلح هستید و احتمالاً خواستار زندگی مشترکی هستید شبیه به فضایی که در آن بزرگ شدید، چنانچه کل پاسخ هایتان منفی باشد، احتمالاً ناراحتی یا خشمی را از گذشته با خود حمل می کنید. در باره شیوه های رفع این خشم، گفت وگو کنید و ببینید به عقیده شما این آزردگی چه تأثیری بر انتظارات شما از زندگی زناشویی می تواند داشته باشد.
وقتی از شما پرسیده شد که دوست دارید زندگیتان شبیه به زندگی چه افرادی باشد آیا شما و نامزدتان یک زوج واقعی را مثال زدید یا شخصیت های یک فیلم را؟ آیا مدت ها با این زوج معاشرت کرده بودید یا فقط داستان آنها را بر صفحه تلویزیون دیده بودید؟ الزامی ندارد که همه الگوهای خوب روابط در یک زوج وجود داشته باشند. شما می توانید امیدوار باشید که ویژگی های گوناگون زوج های مختلف را سرمشق قرار دهید. برای نمونه می توانید مهر و محبت یک زوج و صرفه جویی زوج دیگر را آرمان خود قرار دهید.
تعداد کسانی که رها از پدر و مادر، زندگی زناشویی را آغاز می کنند، اندک است . چه پدر و مادرتان را دوست داشته باشید، چه از آنها دوری کنید و حتی اگر هیچ گاه آنها را نشناخته باشید، به هرحال بخشی از زندگی مشترک شما هستند و میزان دخالت آنها در زندگی شما یکی از موضوع های معمول اختلاف و بگو مگوی شما و همسرتان خواهد بود.
هر کدام جداگانه پاسخ هایتان را به پرسش های زیر بنویسید، پرسش ها در رابطه با پدر و مادر هریک از شماست نه پدر و مادر همسرتان، سپس درباره پاسخ، گفت وگو کنید و ببینید به عقیده شما چه تأثیری (مثبت یا منفی) بر زندگیتان خواهند داشت.
۱ آیا والدینتان نامزدتان را می پسندند؟
۲ آیا مهم است که پدر و مادرتان، نامزدتان را دوست داشته باشند؟
۳ چنانچه نامزدتان مورد تأیید پدر و مادرتان نباشد، چه تأثیری بر زندگی مشترکتان خواهد داشت؟
۴ اگر پدر و مادر و نامزدتان با هم اختلاف داشته باشند، احتمالاً از کدام طرف جانبداری می کنید؟
و ...
قابل درک است که هریک از شما با پدر و مادر خودتان راحت تر باشید تا پدر و مادر آن یکی، هر چه باشد، شما به مدت یک عمر پدر و مادرتان را می شناسید. در حالی که احتمالاً تازه با پدر و مادر نامزدتان آشنا شده اید، اما همیشه به یاد داشته باشید که پدر و مادر همسرتان، پدر و مادر همسرتان هستند، تحقیر یا بی احترامی به آنها هیچ تفاوتی با توهین به پدر و مادر خودتان ندارد.
مطالبی را که مطالعه کردید از کتابی با عنوان «هزار و یک پرسش پیش از ازدواج» گرفته شده است.
این کتاب نوشته «مونیکا مندزلیهی» و ترجمه فرناز فرود است در چهار هزار نسخه به چاپ رسیده . در این کتاب که سیزده بخش دارد مطالبی در خصوص ازدواج و مسائلی که به آن مربوط می شود نگاشته شده است. در پایان هریک از موضوعات هم سؤالهایی مطرح شده که افرادی که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند می توانند با پاسخ دادن به این پرسش با میزان مشترکات فکری، فرهنگی و اجتماعی یکدیگر را مورد ارزیابی قرارداده و راه حل اختلافات را نیز به کار بندند.
بخش یک کتاب در مورد گذشته افراد است که تحت عناوین رشد کردن در خانواده متعارف، بزرگ شدن فقط با پدر یا فقط با مادر، تأثیر سایر روابط و مدرسه و بازی سؤالاتی را مطرح کرده است.
بخش دوم در خصوص پدر و مادر، نقش آنها در زندگی فرزندان، شباهت فرزندان با پدر و مادر و تأثیر این شباهت ها در زندگی مشترک آینده و... است.
خویشاوندان، دوستان، حیوانات خانگی، همسران و روابط قبلی و ارتباط با افراد دیگر بخش سوم کتاب است که به تأثیر پارامترهای مورد نظر در زندگی افراد می پردازد.بخش چهارم به نظر زوج راجع به داشتن فرزند، تأمین مخارج و نحوه پرورش آن در زندگی اختصاص دارد.
دین و معنویت، نژاد و فرهنگ، سیاست، شغل، هفت سال بعد آینده شما عناوین بخش پنجم تحت عنوان دیدگاه ها هستند که نقش موارد مطرح شده را در زندگی برشمرده و پرسشهایی را که زوج های جوان می توانند با پاسخ دادن به آنها مشترکات خود را مورد ارزیابی قرار دهند مطرح کرده است.
مسائلی که به زندگی روزمره خانوادگی مربوط می شود مانند امور روزانه، تغییرات، اوقات فراغت، برنامه ریزی برای سفر، شیوه های خرج و پس انداز، مدیریت مالی، وضعیت ظاهری و جسمانی، وجود عادات غیرمتعارف در هریک از زوجین، در بخش های بعدی مورد توجه قرار گرفته اند.بخش یازدهم کتاب در مورد خصوصیات ازدواج با یک نظامی، خارجی، مجرم، چهره سرشناس و یا فردی با تفاوت سنی زیاد است.
بخش دوازدهم به نحوه گفت وگو و حل مشکلات راجع به مراسم ازدواج، ازدواج مجدد، ماه عسل و... اختصاص دارد و آخرین بخش کتاب نیز به عوامل مساعد و نامساعد ازدواج شامل گفت وگو، دوستی، دلایل تجدید نظر در باره ازدواج، انواع شخصیت ها و عادت هایی که زوج ها را از هم دور می کند پرداخته است.
مطالعه تمرین برای طرح پرسش های مطرح در ابتدای ازدواج و تلاش جهت پاسخ صادقانه به هریک از آنها، دختران و پسران جوان را یاری می کند تا زمینه یک ازدواج و زندگی خانوادگی موفق را پی ریزی کنند و یا با شناخت خود و درک صحیح از فردی که قصد ازدواج با او را دارند از پایه ریزی یک ازدواج ناموفق جلوگیری نمایند.
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
مسئول آموزش کلینیک سلامت خانواده دانشگاه شاهد با بیان اینکه «برقراری رابطه جنسی میان زن و شوهر به زمان خاصی از شبانه روز محدود نمیشود» گفت:« مکان برقراری رابطه جنسی و اتاق خواب تاثیر بسزایی در ایجاد یک آمیزش خوب دارد.»
دکتر محمد حسین اخوان تقوی در گفتگو با خبرنگار سلامت نیوز، در رابطه با بهترین زمان آمیزش زوجین اظهار داشت:« زوجین هر زمانی که هماهنگی داشته باشند میتوانند رابطه جنسی داشته باشند و نیاز به زمان خاصی نداشته و هر زمانی که هر دو آمادگی داشته باشند بهترین زمان برای برقراری این رابطه بین زوجین است. گفته شده که صبح ها قبل از رفتن به محل کار و آغاز فعالیت روزانه بهترین زمان برای آمیزش جنسی زوجین است چرا که زوجین هم به لحاظ ذهنی و فکری آرامش دارند و هم به دلیل اینکه میانجیهای شیمیایی که در حین یک رابطه خوب زناشویی اتفاق میافتد ایجاد آرامش میکند.»
وی افزود:« زمان برقراری رابطه جنسی میان زوجین بستگی کامل به آمادگی روحی و روانی و جسمی طرفین دارد که برای هر زوج متفاوت است و قاعده و زمان مشخصی ندارد اما مکان برقراری رابطه جنسی و اتاق خواب تاثیر بسزایی در ایجاد یک آمیزش خوب دارد.»
این درمانگر اختلالات جنسی افزود:«اتاق خواب دو کاربری دارد؛ یکی ایجاد افزایش آرامش و علاقه و صمیمیت بین زوجین و دیگر اینکه ایجاد یک رابطه جنسی خوب و به دور از استرس و مشخص میشود که اتاق خواب انباری، محل کار، یا محل تماشای تلویزیون و یا خواندن روزنامه نیست و اینکه برخی افراد بعد از برگشت از محل کار، در اتاق خواب کارهای اداری خود را انجام میدهند و یا در اتاق خواب به تماشای تلویزیون میپردازند اشتباه است.»
وی افزود:«حتی اتاق خواب محل رفع و رجوع و حل اختلافات نیست و این کار باید در اتاق دیگری انجام گیرد و اتاق خواب باید همیشه یادآور خاطرات شیرین و دلچسب زندگی باشد و نصب تابلوی اقوام فوت شده که موجب حزن و اندوه میشود به هیچ وجه جایز نیست و در اتاق خواب افراد بایستی حتما قفل باشد.»
دکتر اخوان گفت:«برخی زوجین که دارای فرزند هستند از اینکه در اتاق خواب خود را قفل کنند به دلیل کنجکاوی فرزند خود شرم دارند در صورتی که زوجین همانطوری که به فرزند خود آموزش میدهند که زمانی که کسی داخل حمام است ابتدا در بزنند،همانطور هم باید به آنها آموزش دهند که بدون گرفتن اجازه و در زدن وارد اتاق والدین خود نشوند.»
مسئول آموزش کلینیک سلامت خانواده دانشگاه شاهد تصریح کرد:« بنابراین زوجین حتما به هنگام برقراری روابط جنسی باید اتاق خواب خود را ایمن کنند تا به دور از هر گونه استرس و تشویش بتوانند رابطه خوبی داشته باشند و میتوانند از موسیقی ملایم استفاده کنند تا هیچ صدایی به بیرون از اتاق خواب نرسد و اگر اتاق آنها پنجرهای دارد حتما آن را پوشیده نگه دارند.»
دکتر اخوان تصریح کرد:« نکاتی که زوجین برای برقراری یک رابطه جنسی خوب باید در نظر داشته باشند این است که از قرار دادن هر گونه وسایل صوتی و تصویری مثل رادیو و تلویزیون و تلفن ثابت یا همراه در اتاق خواب خود خودداری کنند و اتاق خواب خود را از لحاظ رنگ آمیزی و نصب تابلوهای تزئینی آراسته کرده و از رنگهایی برای اتاق خواب خود استفاده کنند که موجب آرامش روحی آنها شده و از هر گونه قهر و کشمکش در اتاق خواب دوری کنند اوقات صمیمیت خود را افزایش دهند.»
وی خاطر نشان کرد:« مطرح کردن مسایل دلچسب و خاطره انگیز و با هم خندیدن، نقش بسزایی در صمیمیت زوجین دارد و برقراری رابطه جنسی نیازی به زمان خاصی نداشته و هر زمانی که هر دو آمادگی داشته باشند بهترین زمان برای برقراری رابطه بین زوجین است و مهم ترین هدف هم از روابط جنسی میان زن و شوهر ایجاد و افزایش همین صمیمیت و ثبات و دوام زندگی مشترک و فراهم کردن کانونی گرم برای تربیت و پرورش فرزندانی صالح برای جامعه است.»
بیشتر بدانیم....
ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانی
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟
چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم
ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
نقش نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی
نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شنهای روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست
پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران
2- خانمها توجه کنند رابطه جنسی یک قسمت از رابطه زن و مرد هست و قسمت شروع هم می باشد پس راجع به آن واقع بین باشیم.آقایان هم توجه کنند که رابطه جنسی تنها رابطه بین زن و مرد نیست.
3- رابطه جنسی یک رفتار است ولی پانتومیم نیست و ما باید در رابطه جنسی هم، از کلام و بیان استفاده کنیم و به طرف مقابلمان بگوییم و از او بشنویم که ما برای یک رابطه جنسی لذت بخش به چه چیزی نیاز داریم.
4- باورهای غلط را در مورد رابطه جنسی که از بچگی در ذهن ما نقش بسته با مطالب جدید علمی عوض کرده و رابطه جنسی لذت بخش را به رابطه جنسی خرافاتی تبدیل نکنیم.
5- هیچوقت از رابطه جنسی به عنوان سلاح استفاده نکنیم (گاهی مردها رفتاری از خود بروز می دهند که بعضی از زنها فکر می کنند که رابطه جنسی یک اسلحه در دست آنهاست.و از رابطه جنسی برای رسیدن به بعضی از خواسته های خود استفاده می کنند) البته شاید این کار در ابتدا مفید به نظر برسد ولی اثرات تخریبی آن در آینده نزدیک تمام ابعاد زندگی را در بر خواهد گرفت.
6- برای یک رابطه جنسی موفق باید اضطرابها و ترسها کنار گذاشته شوند: مهمترین آنها ترس از بچه دار شدن در طی رابطه جنسی است این ترس می تواند به صورت کاهش لذت جنسی، عدم لذت جنسی در زن، انزال زودرس و بسیاری مشکلات دیگر بروز نماید .
توجه شود که بر خلاف عقیده عوامانه با بچه، هیچ مردی را نمی شود به زندگی پایبند کرد اینکه می گویند تا ازدواج کردی بچه دار شو کاملاً تحریف شده است . باید اجازه داد وجوه مختلف ارتباطی بین زن و مرد (با چاشنی رابطه جنسی لذت بخش) آرام آرام مستحکم شود .
7- خانمها معمولاً نگران رابطه جنسی در شب زفاف هستند. مسائلی از قبیل : آیا درد دارد؟ آیا خون دارد؟ و غیره.پس آقایان بدون توجه به خرافات شب زفاف و شب اول زندگی مشترک را به رضایت همسر خود اختصاص دهند و سعی نکنند با زور و فشار و اذیت اهداف از پیش تعیین شده خود را دنبال کنند چه بسا همین مسئله عواقب وخیمی را در زندگی آینده آنها پیش می آورد(پس لذت برای شبهای دیگر و رضایت برای شب زفاف )
8- رابطه جنسی تنوع زیادی دارد و هیچ ارتباطی به شرط رعایت بهداشت آن، از نظر علمی و حتی شرعی مضر نمی باشد.پس زن و مرد با مشورت هم همه ارتباطها را می توانند امتحان کنند و آنها را که لذت بخش تر است ادامه و بعضی ها را متوقف کنند. فهمیدن اینکه طرف مقابل از چه چیزی لذت می برد یک هنر است و زن و مرد هر چه هنرمندتر باشند زندگی خوب و لذت بخش تری خواهند داشت. نوازش سینه ها ، لمس با زبان ، نوازش رانها ، لمس کلیتوریس، لمس نقطه g ، ارتباط دهانی وبسیاری مسائل دیگر ... پس خانمها و آقایان سعی کنند سفرهای اکتشافی در طرف مقابل خود داشته باشند.
9- کانال واژن،حفره ای روی هم خوابیده می باشد که بعد از ازدواج طول و قطر آن با آلت تناسلی همسر تطابق پیدا میکند پس آقایان وخانمها استرس کوچکی و بزرگی آلت را از خود دور کنند و به نکات دیگر و مهمتر ارتباط جنسی توجه کنند.
10- برعکس آقایان که معمولاً فقط از طریق نزدیکی به اوج لذت جنسی می رسند خانمها از طرق دیگر مثل لمس و غیره هم می توانند به این امر برسند این را از بابت این گفتم که آقایان همیشه در استرس این نباشند که آیا خانم هم مثل من لذت می برد و چکار کنیم که با هم به اوج برسیم (خصوصاً در اول ازدواج معمولاً این امر شدنی نیست) و به تدریج شاید عملی شود.
ولی آقایان می توانند حتی بعد از اینکه خود به اوج لذت رسیدند با ادامه دادن مطالب پیش گفته راه رسیدن خانم به نقطه اوج را فراهم نمایند.و دست آخر اینکه رابطه جنسی زیاد و مکرر با همسر هیچ عارضه ای ندارد و روی قوای جسمانی و سلامتی فرد نه تنها مضر نیست بلکه بسیار هم مفید می باشد به شرط اینکه به رابطه جنسی به عنوان یکی از ابعاد بسیار مهم زندگی نگاه شود.
استفاده از تریاک، مواد نیروزا و غیره هیچ اثر مثبتی بر روی رابطه جنسی ندارد و در آینده صدمات برگشت ناپذیری را سبب خواهد شد ، پس بهتر است هر مشکلی در معاشقه پیدا کردید سریعاً به پزشک خود اطلاع داده و درمان متناسب را بگیرید. و هیچوقت رابطه جنسی را مسئله بی اهمیت تلقی نکنید.
منبع:salamatnews
بیشتر بدانیم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
دوستی دختر و پسر یعنی «ارتباطی که بین دو جنس مخالف وجود دارد و در این ارتباط محبت، صمیمیت، عشق و علاقه قلبی ویژه وجود دارد.» در کل، میتوان گفت که دوستی دختر و پسر آن رابطهای است که صمیمانه و گرم و عمدتاً پنهانی باشد و از طریق دیدارهای مخفیانه، ارتباط تلفنی و... ایجاد شود. در واقع وقتی احساس کردید در رابطه شما با جنس مخالف، چیزی وجود دارد که دوست دارید آن را از اطرافیان پنهان کنید، چه حس تان به طرف مقابل باشد، چه دیدارهایتان و چه جملاتی که بین شما رد و بدل می شود، بدانید که وارد یک رابطه دوستی شده اید.
مشکلات مالی و شرایط سخت ازدواج در جامعه ما، عوامل مهمی هستند که باعث فرار پسران از ازدواج شده است. بسیاری از جوانان در این زمانه ترجیح میدهند خوش باشند. ازاینرو، به ازدواج با نگاه منفی مینگرند اما از آنجا که زن و مرد هر دو به هم نیازمندند و رفع نیازهای عاطفی و احساسی آنها در حال حاضر از طریق ازدواج به سختی امکانپذیر است، متأسفانه شاهد گسترش ارتباطات از نوع ناسالم هستیم.
وعده ازدواج
یکی از بھانه ھای ارتباط بین پسران و دختران جوان، وعده ازدواج از طرف پسر است که معمولا با این وعده ھا، پسران با دختران ارتباط برقرار می کنند. دختر و پسر با طرح مسئله ازدواج با یکدیگر رفاقت کرده و سعی می کنند نیازھای عاطفی ھمدیگر را برآورده کنند. حقیقت امر این است که این وعده ھا در حد خیال باقی مانده و جامه عمل نمی پوشند؛ زیرا خانواده چنین افرادی را در حد لازم پخته و شایسته برای ازدواج نمی یابند. طرح مسئله ازدواج اگر از سوی پسر ھم مطرح شود، با مخالفت خانواده اش روبه رو می شود و حتی اگر پسر به خواستگاری دختر نیز برود، خانواده دختر چنین ازدواجی را نمی پسندند.
بنابراین، وجود فکر ازدواج در بین دختران و پسران تنھا نوعی سازوکار دفاعی برای ایجاد رضایت خاطر و رھایی از اضطراب است.ا ضطرابی که در اثر عمل خلاف قواعد و ھنجارھای خانواده و جامعه به وجود می آید. بھترین روش ایجاد ارتباط، عمل در پرتو اصول دینی است؛ که خانواده پسر از خانواده دختر خواستگاری کند و تحت نظارت والدین تحقیقات ادامه یابند و از خصوصیات ھمدیگر مطلع شوند.
انگیزه جنسی
از انگیزه ھای دیگر ارتباط دختر و پسر جوان بھره بری جنسی است. این پدیده در میان اقشاری از جامعه که از لحاظ رشد فکری و فرھنگی در انحطاط شدیدی به سر می برند، بیشتر دیده می شود. این افراد برای ارضای غرایز جنسی خود، ھمه ارزش ھای خانوادگی و فردی خود را قربانی می کنند و دست به رفتاری می زنند که برای اغلب افراد جامعھ، بسیار پست تلقی می شود. چنانچه این ارتباط ھای ناپسند منجر به رابطه جنسی بین دختر و پسر شوند، مشکلات زیادی برای دختر که قربانی اصلی این رابطه است به وجود می آید. درگیری ذھنی درباره اینکه مبادا این ارتباط در آینده برای او مشکل ساز باشد، تعادل روانی اش را به نحو چشم گیری برھم می زند و فشار روانی زیادی بر او تحمیل می کند. چنین دخترانی برای ازدواج با مشکل مواجه می شوند و حاضر به ازدواج نیستند و اگر زمانی با فشار خانواده تن به ازدواج دھند، ھمیشه نگران افشای رابطه گذشته خود ھستند و از اینکه ھمسرشان از رابطه مخفی آنھا در گذشته آگاه شود رنج می برند.
توھم قدرت و جاذبه
یکی دیگر از انگیزه ھای دوستی با جنس مخالف این است که پسران داشتن دوست دختر را یک قدرت اجتماعی برای خود تصور می کنند و دختران نیز داشتن دوست پسر را یک جاذبه فردی و اجتماعی برای خود به حساب می آورند. اما طولی نمی کشد که متوجه می شوند این قدرت نمایی و جاذبه ارائه شده، به قیمت ازدست دادن بسیاری از جاذبه ھا و قدرت ھای اجتماعی و شخصیتی دیگر تمام شده است. در نتیجھ، دوستی ھا به پایان می رسند و حسرت از بین رفتن شرافت و ارزشمندی خویش، دنیایی از تعارض را در درون دختر و پسر باقی می گذارد.
پناه جویی به یکدیگر
دختران و پسران جوانی که در خانواده مورد بی محبتی قرار می گیرند و از وضعیت روانی و اجتماعی خویش ناراضی ھستند و خود را سرگردان و آشفته می یابند، از طریق برقراری روابط پنھانی با جنس مخالف، درصدد کسب اطمینان خاطر و رضایتمندی بیشتر و ھمچنین در جست و جوی پناه گاھی برای جبران کمبودھای محبتی خود ھستند. اما اطمینان خاطری که دختران و پسران از طریق برقراری دوستی به دنبالش ھستند ھیچ گاه حاصل نمی شود؛ زیرا این روابط پنھانی و به دور از چشم خانواده صورت می گیرد. به ھمین دلیل، دختر و پسر باید وقت و توان زیادی صرف کنند تا بتوانند زمینه این رابطه را فراھم کنند و تحمل ترس و اضطراب مستمری که دو طرف باید تحمل کنند تا این روابط از چشم آشنایان پنھان بماند، رضایتمندی و آرامشی را که به دنبال آن ھستند، خنثی می کند.
در برخی از جوانان علاوه بر کمبود محبت، کمبود اقتصادی ھم وجود دارد. البته این مسئله بیشتر در افرادی که خانواده آنھا به لحاظ مالی در سطح پایینی بوده است و قصدشان برای برقراری ارتباط با جنس مخالف، تأمین مالی و عاطفی توسط طرف مقابل است. آنھا برای رسیدن به ھدفشان اغلب با افرادی دوست می شوند که از نظر مالی بالاتر از خودشان ھستند و این دوستی، علاقه و ازدواج را بھانه ای برای رابطه شان معرفی می کنند.
روابط آسیب زا
ارتباط و مواجھه پسران و دختران، امری اجتناب ناپذیر است. ھنگامی که از روابط دختران و پسران به عنوان معضل اجتماعی و آسیب زا یاد می شود، منظور روابط پنھانی، غیرعادی و ناپخته ای است که به دور از ھرگونه شناخت کافی بوده و به صورت ھیجانی، تخیلات و رۆیاھای غیرواقعی صورت می گیرد. دختران و پسرانی که به منظور جلب توجه جنس مخالف و با ھدف دوست یابی از بین آنان، افرادی مانند خود را می یابند و روابط نامتعادلی برقرار می کنند، معمولا با احساس سرخوردگی و بیھودگی و نیز احساس بیزاری از خود به خانه باز می گردند.
غریزه جنسی غریزه ای نیرومند است که ھرچه بیشتر اطاعت شود، سرکش تر می شود؛ ھمچون آتشی که ھرچه بیشتر به آن خوراک بدھند، شعله ورتر می شود.
نظر اسلام چیست؟
رابطه دوستى بین دختر و پسراین نوع رابطه از نظر اسلام حرام است و قرآن دوستى بین دختر و پسر و اینگونه روابط را نهى کرده است، زیرا عفت عمومى جامعه با این نوع روابط آسیب جدى میبیند و پایههاى ازدواج و خانواده سست میشود و صدها مفسده اخلاقى براى دختر، پسر و جامعه بهوجود میآید.
با توجه به شرایط خاص دوران جوانى و طولانى بودن دوران تجرد برخی از افراد و خطرات جدى تمایلات آشکار و پنهان غرایز نفسانى، لازم است پسران و دختران، روابط خود را از نظر کمّى و کیفى تحت کنترل قرار دهند و در سطح ضرورت حفظ کنند.
بنابراین، توصیه ما این است که به نکات زیر توجه کرده و حتماً به آنها عمل کنید:
1- اگر ضرورتى نیست، از ایجاد رابطه با نامحرم پرهیز شود و دختران در مقابل افراد نامحرم بهجای رفتارى صمیمانه، رفتارى متکبرانه داشته باشند. در احکام شرعى آمده است که در غیر ضرورت، مکروه است که مرد با زن هم صحبت شود، مخصوصاً زن و مرد جوان. علت این است که چه بسا همین هم صحبت شدنها غرایز جنسى افراد را تحریک و یک الفت و محبت شهوانى بین مرد و زن ایجاد کند و نقطه آغازى براى غوطهورشدن در انحراف و فساد شود. به هر حال، انسان باید دقیقاً درون خود را بکاود و باطنش را عمیقاً مطالعه کند تا بفهمد که صحبت کردن با افراد نامحرم، چه ضرورتى براى او دارد.
2- در صورت ناچارى و ضرورت روابط با نامحرم، تا آنجا که به شکستن حریم احکام الهى منجر نشود، اشکالى ندارد. بنابراین، گفتوگو و نگاههاى متعارف و بدون قصد لذت و ریبه اشکالى ندارد. اما لازم است که ارتباط در کلاسها، بهگونهاى باشد که کمترین اختلاط پدید آید و در معاشرت و گفتوگو، هنجارهاى شرعى زیر رعایت شود:
از گفتوگوهاى تحریککننده پرهیز شود.
از نگاههاى آلوده و شهوانى خوددارى شود.
حجاب شرعى رعایت شود.
قصد تلذذ و ریبه در کار نباشد.
دو نفر نامحرم در محیط بسته تنها نباشند.
منبع: ساج
بیشتر بدانیم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
اما باید بدانید که استفاده از کاندوم حین رابطه جنسی به طور قابل توجهی احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی را کاهش داده و از بروز بارداری نیز جلوگیری به عمل می آورد. به همین دلیل اگر همسرتان راضی به استفاده از کاندوم نبود، ارزشش را دارد که راهی برای راضی کردن او پیدا کنید.
راهکارهایی که در زیر به آن اشاره می کنیم، می تواند در این زمینه کمکتان کند:
از قبل برنامه ریزی کنید
قبل از اینکه از نظر جنسی تحریک شوید، در این رابطه با همسرتان صحبت کنید و درمورد فواید استفاده از کاندوم برای داشتن یک رابطه جنسی ایمن تر توضیح دهید.
کاندومی با سایز مناسب تهیه کنید
افراد مختلف باید از کاندوم هایی با سایزهای مختلف استفاده کنند. خوشبختانه کاندوم ها شکل ها، سایزها، رنگ ها، طعم ها و بافت های مختلفی دارند و از جنس های مختلف ساخته شده اند، به همین علت احتمال اینکه کاندومی پیدا شود که برای همسرتان راحت باشد و بتواند یک رابطه جنسی لذت بخش داشته باشد بیشتر است. می توانید انواع مختلف را امتحان کنید تا یکی مناسب خودتان را پیدا کنید.
از کاندوم زنانه استفاده کنید
اگر خانمی هستید که نمی توانید شوهرتان را راضی به استفاده از کاندوم کنید، می توانید از کاندوم های زنانه استفاده کنید که البته نباید همزمان با کاندوم مردانه استفاده شوند زیرا تماس دو کاندوم با هم می تواند موجب به پارگی کاندوم ها شود.
نگرشتان را مشخص کنید
اصرار به استفاده از کاندوم فقط برای محافظت از خودتان نیست، بلکه اینکار همسرتان را هم مصون می کند. اینکه از همسرتان بخواهید از کاندوم استفاده کند نشانه این نیست که او را دوست ندارید، بلکه نشانه عشق و محبت واقعی است.
علت عدم راحتی با کاندوم را مشخص کنید
بعضی از مردها نمی توانند هنگام استفاده از کاندوم، نعوظ داشته باشند. خیلی وقت ها علت این مشکل، سایز نامناسب کاندوم است و خیلی وقت ها هم این مشکل علت روانی دارد. اگر تغییر کاندوم مشکلتان را حل نکرد، می توانید به دکتر مراجعه کنید.
جریان عشق بازی را متوقف نکنید
استفاده از کاندوم به این معنی نیست که نمی توانید رابطه جنسی لذت بخش و مفرح داشته باشید. قبل از شروع حتماً چند کاندوم کنار دستتان داشته باشید تا درصورت لزوم، نیازی به متوقف کردن جریان عشق بازی بخاطر پیدا کردن کاندوم نباشد.
منبع:happyiranian.org
بیشتر بدانیم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
بدون تردید ازدواج یکی از باارزشترین و مقدسترین وقایع و فعالیتها در زندگی اکثر بزرگسالان است که نه تنها مورد پذیرش و تایید اقوام و ملل مختلف در دنیا است بلکه از جانب تمامی ادیان الهی نیز مورد تاکید واقع شدهاست، چنانچه در دین مقدس اسلام ازدواج به عنوان یکی از ارکان دین و حافظ نیمی از دین معرفی شده است.
در فرهنگ ما نیز ازدواج سنتی خوشایند است که نه تنها خانوادهها، بلکه بیشتر جوانان هم، چه پسر و چه دختر آن را دوست دارند و انتظار دارند که در سن و موقعیت مناسب ازدواج کنند تا با تشکیل خانواده از دروازه ورود به دنیای بزرگسالی و استقلال بگذرند. در عین حال رسیدن به استقلال با خود مسئولیتهایی هم به همراه میآورد. با تشکیل خانواده جدید، جوان دیگر خود را تنها فردی از خانواده اولیهاش نمیداند.
در جامعه ما، ازدواج بیشتر از آنکه عقلانی باشد، سنتی یا احساسی است. دختران و پسران اغلب یا بنا بر رسم جامعه و به عنوان بخشی از روند زندگیشان به ازدواج تن میدهند یا بدون مطالعه و آگاهی کافی با تکیه بر احساسات و بدون دقت در ابعاد گوناگون اخلاقی، جسمیو روانی با یکدیگر ازدواج میکنند. پس از تشکیل خانواده هم در صورت به وجود آمدن تعارضهای زناشویی، به دلیل بیاطلاعی و ندانمکاری، به این مشکلات دامن میزنند. در حقیقت زوجهای جوان ما در مرحله آشنایی پیش از ازدواج، به جای آنکه با تفکر، احساسات منطقی و شعور تصمیم بگیرند، با فکر و احساسات والدینشان تصمیم میگیرند، چون آموزش درستی در اینباره ندیدهاند. مراجعه به مشاور براحتی میتواند آنچه را که نیاز دارند به آنها بیاموزد.
ضرورت مشاوره قبل از ازدواج
یکی از معضلات قرن حاضر پدیده طلاق است . همانطور که آمارها نشان میدهد میزان طلاق در تمام جوامع رو به افزایش است و این معضل گریبان بسیاری از جوانان را گرفته یا خواهد گرفت. اما برای پیش گیری از آن آنگونه که بایسته است اقدام لازم توسط زوجین یا خانواده ها انجام نمیگیرد و غالبا بعد از بروز مشکل خانواده ها به فکر چاره بر می آیند که گاه نوش داروی پس از مرگ سهراب است.
به همین علت در چند دهه اخیر، مردم سنت نیک مشاوره را جدیتر گرفتهاند و خلاف قدیم که منشا این مشاورهها مراجعه به آدمهای غیرمتخصص بود که تجربههایشان را از راه آزمون و خطا به دست آورده بودند، حالا مشاورهها تخصصی شده و همان طور که مردم برای امور حقوقی و مالی و تحصیلیشان به افراد کاردان متخصص مراجعه میکنند، مشاوره ازدواج هم به همت عدهای از متخصصان مسائل خانواده و روانشناس مرسوم شده و البته هنوز چندان که باید در جامعه ایرانی جا نیفتاده است.
آموزش و مشاوره قبل از ازدواج چیست؟
باید اذعان داشت که در بیشتر موارد زوجین به ندرت اتفاق می افتد که در این جلسات شرکت کنند، اما به هر حال در این میان عده ی انگشت شماری نیز هستند که در جلسات آمادگی قبل از ازدواج شرکت می کنند. تعداد این جلسات می تواند از یکی دو جلسه شروع شده و تا چندین مرحله ادامه پیدا کند.
مشاور قبل ازدواج نیاز اول هر زندگی
اولین قدم که هر فرد معمولا برای ازدواج بر میدارد صحبت کردن و آشنا شدن با کسی است که ایده آل های خود را در او می بیند. اما در این صحبت های قبل از ازدواج و به اصطلاح دوران آشنایی باید چه چیزهایی را مد نظر داشت؟ چه حرف هایی را باید زد و چه حرف هایی را نباید بر زبان آورد. به طور مثال هستند برخی دخترانی که مسائل مادی برایشان مهم است اما از بیان آنها امتناع میکنند و بعدها پشیمان میشوند که چرا در این باره حرفی نزده اند و میگویند که اگر دقیق تر درباره شرایط اقتصادی همسرشان میدانستند هرگز تن به این ازدواج نمیدادند. به همین دلایل حتما قبل از اقدام به ازدواج با یک مشاور ازدواج در خصوص مشاوره قبل ازدواج صحبت و مشورت به عمل آورید.
دلایل مشاوره قبل از ازدواج از زبان متخصصین
پرسشنامه مشاوره قبل از ازدواج
زمینه های ازدواج موفق
تجارب نشان داده است که زمینه های زیر برای یک رابطه ی ازدواج موفقیت آمیز مهم و ضروری است:
1- ارتباط
رابطه کارآمد و مناسب یکی از بهترین عوامل ازدواج موفق است. اگر زوج ها بتوانند به گونه ای صادقانه احساسات خود را بیان کنند شانس شان برای یک ازدواج شاد و موفق افزایش می یابد.
سوالاتی که زوجین در این زمینه می توانند پاسخ دهند شامل موارد زیراست:
- آیا هر دو نفر شما درباره اهمیت برقراری ارتباط خوب و مناسب توافق دارید؟
- آیا شما دو نفر از چگونگی برقراری ارتباط با یکد یگر راضی هستید؟
- آیا شما وقت و زمان کافی برای برقراری ارتباط داشته اید؟ (حداقل 6 ماه نامزدی)
- هر یک از شما شخصیت دیگری را چگونه توصیف می کنید؟
- آیا وقتی درباره چیزی که در ذهنتان می گذرد با شریک زندگیتان صحبت می کنید مطلب را می فهمد؟
- آیا شما درباره ی اینکه از او بپرسید خواسته هایش چیست احساس راحتی می کنید؟
- آیا شما دو نفر از سطح هوشی یکسان برخوردار هستید؟
- آیا علایق مشترک دارید؟
- آیا نظام ارزشی و اعتقادی شما مشترک است؟
- اگر شما ناامید یا افسرده باشید آیا شریک زندگی آینده شما حمایت و دلگرمی برای شما ایجاد می کند؟
- آیا از شیوه تصمیم گیری و ارتباطتان راضی هستید؟
- آیا با یکدیگر به تفریح و بازی می پردازید؟
- سرگرمیهای شما دو نفر چیست؟
- آیا به یکدیگر افتخار می کنید؟
- به نظر شما وظایف و مسئولیت های یک زن و یک شوهر چیست؟
- آیا شما روحیه ی مبارزه طلبی دارید یا اهل گذشت هستید؟
2- حل تعارض ها و کشمکش ها
مسائل زناشویی عموما وقتی پیچیده می شود که زوجین با به کارگیری روش های غلط و مخرب سعی در حل آنها داشته باشند مثلا فریاد بزنید، تهدید کنید، قهر کنید و .....
توانایی گفتگو و حل کشمکش ها از طریق مذاکره ی سازنده مشخصه احترام متقابل است هنری است که باید کسب شود.
- آیا شما عموما از نتیجه ی عدم توافق هایی که با یکدیگر دارید ناراضی هستید؟
- آیا شریک زندگی شما وقتی از دست شما عصبانی است آن را نشان می دهد؟
- وقتی شما از او عصبانی هستید به او می گویید؟
- آیا هردو شما دونفر می توانید عصبانیت خود را کنترل کنید؟
- آیا اشتباهات گذشته ی یکدیگر را دوباره مطرح می کنید؟
- آیا در حضور دیگران از یکدیگر انتقاد می کنید؟
- آیا در صورت وجود مسائلی که ازدواجتان را تهدید می کند به خدمات مشاوره ای روی خواهید آورد؟
3- مسائل مالی
در بسیاری از زوجین مسائل مالی آغازگر تعارضات زناشویی است. تعارضات می تواند از چگونگی کنترل در آمد زوج ها ناشی شود به منظور اجتناب از مسائل مالی جدی، زوجین تشویق می شوند که بودجه ای را بپذیرند که توافق دوطرفه آنها را در زمینه اولویت هایشان منعکس کند.
- موقعیت اقتصادی شما چگونه است؟
- آیا می دانید درآمد شریک زندگی تان چقدر است؟
- دیدگاه های شما درباره مسائل مالی چیست؟
- آیا به شریک زندگی تان در زمینه های مالی اعتماد دارید؟
- آیا هر دو نفر شاغل هستید؟ آیا در یان باره به توافق رسیده اید؟
- آیا حساب بانکی مشترک دارید؟
- درباره هزینه ها و درآمدهایتان با یکدیگر صحبت می کنید؟
4- روابط جنسی
عشق می تواند به گونه ای بسیار زیبا و رضایت بخش از طریق رابطه ی جنسی شما ابراز شود. در عین حال که زوجین می توانند حس عمیق صمیمیت را از تجلی جسمانی عشق شان تجربه کنند، گاه روابط جنسی می تواند منشأ ناکامی و اضطراب نیز باشد مبادله ی صادقانه ی احساسات فردی درباره روابط جنسی می تواند احساس و ادراک زوجین را از این خصوصی ترین و صمیمانه ترین فعالیت انسانی افزایش دهد.
- آیا روابط جنسی شما کنترل شده است؟
- آیا شما از شیوه و میزان ابراز عواطف شریک زندگی خود راضی هستید؟
- آیا شما درباره مسائل و روابط جنسی به راحتی می توانید با یکدیگر صحبت کنید؟
- آیا درباره توانایی شریک زندگیتان در مورد وفاداری به زندگی زناشویی اطمینان دارید؟
- آیا معتقدید که احساسات عاشقانه شما به یکدیگر از جذابیت جنسی شما به یکدیگر مهمتر است؟
- آیا از شیوه های برقراری ارتباط همسرتان با جنس مخالف – مثلا در یک مهمانی – راضی هستید؟
- آیا به رابطه جنسی به چشم چیزی لذت بخش می نگرید یا رابطه ای که باید آن را تحمل کرد؟
- آیا خواهان داشتن فرزند هستند؟ در این باره با یکدیگر حرف زده اید؟
5- کودکان
تعداد و زمان بچه دار شدن مسئله ای مهم درازدواج است زوجین لازم است درباره احساساتشان و عقایدشان در این باره صحبت کنند و درباره مسئولیت ها و برنامه های پس از بچه دار شدن به گفتگو بپردازند.
- آیا درباره تعداد فرزندان در آینده با یکدیگر صحبت کرده اید؟
- آیا درباره ی زمان بچه دار شدن به توافق رسیده اید؟
- چگونه فرزندان خود را تربیت خواهید کرد؟
- چه نظام ارزشی و اعتقادی را در تربیت بچه به کار خواهید برد؟
- برای ایجاد انضباط چه خواهید کرد؟ تنبیه و تشویق ها را برنامه ریزی کرده اید؟
- آیا درباره مباحث فرزند دار شدن دیدگاه های مشابهی دارید – مثلا سقط جنین، فرزند خواندگی، و....
6- مذهب
دیدگاه فردی و مشترک مذهبی می تواند تأثیر اساسی در ازدواج داشته باشد.مطالعات نشان داده است که انجام اعمال مذهبی مشترک در میزان رضایت مندی بیشتر از زندگی زناشویی و کاهش احتمال طلاق نقش مهمی دارد ایمان زوج ها نه تنها برزندگی آنها اثر می گذارد بلکه برزندگی فرزندان و اطرافیانشان نیز مۆثر است.
- آیا هر دو یک مذهب دارید؟
- آیا شما به یکدیگر در نزدیک شدن به خدا کمک می کنید؟ چگونه؟
- آیا برای انجام مراسم مذهبی با یکدیگر برنامه ریزی می کنید؟
- دیدگاه شما نسبت به ازدواج و طلاق چیست؟
- آیا می توانید سه هدف از ازدواج کردن را نام ببرید؟
- احساس شما نسبت به یک ازدواج موفق چیست؟
- آیا درباره تربیت مذهبی کودکانتان با یکدیگر توافق دارید؟
- آیا در نگرش شریک زندگی تان نسبت به باورها و مناسک مذهبی راضی هستید؟
- آیا شما یکدیگر را با یک عشق از منظر الهی دوست دارید؟
ما ضمن اینکه برعواطف مثبت در طی دوران نامزدی تأکید می کنیم در عین حال مسائل عاطفی می تواند یک منطقه حساس و مین گذاری شده باشد! این فرصت را به یکدیگر بدهیم تا به کمک هم از پیچیدگی عواطف زنانه و مردانه عبور کنید.
7- خانواده و دوستان
رابطه شما با خانواده و دوستان پس از ازدواج تا چه حدی تغییر می کند؟ باید دانست که در حالیکه زن و شوهر باید بهترین دوستان هم باشند در عین حال هر کدام به داشتن دوستان خوب و اعضای خانواده شان برای حمایت شدن در سراسر زندگی مشترک نیاز دارند.
- آیا خانواده های یکدیگر را تأیید می کنید؟ آیا آنها رابطه ی شما را تحکیم می کنند؟
- آیا می توانید خانواده های یکدیگر را بپذیرید و آنها را درک کنید؟
- چگونه باخانواده های یکدیگر رابطه برقرار خواهید کرد؟
- آیا از میزان ارتباط خانواده ی همسرتان در رابطه مشترکتان راضی هستید؟
- آیا دوستان مشترک دارید؟
- نحوه ی ارتباط با دوستانتان چگونه است؟ چقدر؟
- آیا شما روابط حل نشده و پیچیده ای در گذشته داشته اید؟
8- مسائل عاطفی
ما ضمن اینکه برعواطف مثبت در طی دوران نامزدی تأکید می کنیم در عین حال مسائل عاطفی می تواند یک منطقه حساس و مین گذاری شده باشد! این فرصت را به یکدیگر بدهیم تا به کمک هم از پیچیدگی عواطف زنانه و مردانه عبور کنید.
- خلق و خوی شما چگونه است و فکر می کنید چطور این خلق وخو روی ازدواجتان تأثیر خواهد گذاشت؟
- آیا شما حالیت های عاطفی و مسائلی دارید که لازم است همسرتان آنها را بداند؟ (مثلا از موردی خاص عصبی می شوید)
- چقدر در روابط منعطف هستید؟
- آیا به لحاظ عاطفی به یکدیگر کمک می کنید و از هم حمایت می کنید؟
- اگر روزی عاشق شوید چگونه متوجه خواهید شد که این احساس زودگذر نیست؟
- روابط شما با والدینتان چطور است؟
برای داشتن یک ازدواج موفق، هر چه شناخت بیشتر باشد می توان انتظار ازدواج پایدارتری داشت برخی از زمینه های ضروری شناخت که لازم است زوجین پس از پاسخ دادن به آنها، با مراجعه به یک مشاور خبره در زمینه ی ازدواج به بحث و تبادل نظر بپردازند.
بیشتر بدانیم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
قبل از پیش قدم شدن برای ازدواج باید نکاتی را راجع به همسر آینده تان بدانید اما از چه طریق؟
شناسایی خانواده و بستگان او
اصالت و شرافت خانوادگی یعنی سابقه ایمان و دینداری، اخلاق و حسن شهرت خانواده در بین افراد جامعه بالاخص اهل ایمان از اهمیت بالایی برخوردار است البته برای آشنایی بیشتر و شناسایی عمیقتر، میتوانید قبل از خواستگاری رسمی، با پدر و مادر دختر یا پسر، با برادر و خواهرش و دایی و عمویش گفتگو کنید که امیرالمومنین علیهالسلام میفرماید:
«گفتگو کنید تا شناخته شوید، زیرا آدمی در زیر زبانش پنهان است.»
و نیز میفرماید: «هیچکس چیزی را در قلب خود نهان نکرد مگر اینکه در گسترهی چهرهاش و لغزشهای گفتارش آشکار گردد.»
بر این اساس با هوشمندی و دقت میتوانید میزان شایستگیها و زمینه قبول آنان را بسنجید و در یابید. البته بهتر است که این گفتگوها، غیر مستقیم و حتی المقدور نا محسوس باشد و خوب است که خلاصهی گفتگو را برای جمع بندینهایی و رایزنی یادداشت کنید.
گفتگو با دوستان و معاشران
دوستان و آشنایان نزدیک خانواده او و مخصوصاً برخی دوستان صمیمی فرد مورد نظر را شخصا و یا به وسیله اعضای خانواده خود ببینید و با آنان گفتگو کنید و از آنان محترمانه پرسوجو نمایید. با شنیدن گفتار و آشنایی با رفتار و اخلاق دوستان و معاشران تا حدودی میتوان به روش و منش فرد مورد نظر و خانواده او پی برد، زیرا انسانها معمولاً با کسانی دوست میشوند که همانند آنان باشند.
گفتگو با اساتید و معلمان
با برخی از اساتید و معلمان فرد مورد نظر نیز میتوانید گفتگو کنید از آنان تحقیق و پرسش کنید و بنگرید که آنان از صفات بایسته و شایستهای او چه میگویند.
دیدار و گفتگو با شخص او
در مراحل پایانی با خود فرد نیز به گفتگو بنشینید تا به زوایای پنهان شخصیت فرد پی ببرید. خوب است که در این دیدار، دیدگاه کلی خود از زندگی و برخی از انتظارات مهم و اساسی را برای یکدیگر بگویید و بشنوید و جمال ظاهر و باطن او را ببینید و بپسندید.
نکاتی را که هنگام گفتگو باید در نظر داشت عبارتند از:
گفتگو نباید حالت بازجویی داشته باشد
به پاسخها و برخوردها نباید حساسیت نشان داد یا زود قضاوت کرد.
سعی شود نکات مثبت و منفی فرد مورد نظر را پس از جلسه یادداشت نمود تا در مرحله تصمیمگیری مورد ارزیابی قرار گیرد. باید توجه داشت که خوبیها هیچگاه در یک فرد جمع نمیشود باید فرد مورد نظر را در مجموع مورد ارزیابی قرار داد.
لازم است در جریان انتخاب در تمام مراحل بررسی، تحقیق و شناسایی از کمک، راهنمایی و مشورت پدر و مادر و برخی از اقوام فهمیده و دلسوز خود بهرهمند شوید چرا که اینان به علت علاقه خویشاوندی میتوانند از آغاز تا پایان به خوبی یار و یاور و راهنمای فرزند خویش باشند.
اهمیت و ضرورت گفتگو
دیدار و گفتگوی دو جوان- دختر و پسر- که میخواهند مقدمهی ازدواج را پایه ریزی کنند. نه تنها گناه محسوب نمیشود بلکه در تداوم زندگی آنها بسیار موثر میباشد.
آنها در این گفتگو خواستههای مادی و معنوی خود را به یکدیگر میگویند و در حقیقت همدیگر را در مسئولیت خطیر زندگی مشترک سنجیده و میفهمند که آیا میتوانند شریک زندگی هم باشند یا نه؟
تردیدی نیست که توافق اخلاقی زن و شوهر رکن اساسی سعادت و سلامت زندگی آنهاست. پس دختر و پسر با مذاکره و گفتگوی حضوری میتوانند با خصوصیات اخلاقی و روحیات یکدیگر قبل از انتخاب آشنا شوند.
در گذشته ازدواجهای سنتی براساس صلاحدید بزرگان فامیل صورت میگرفت ولی امروزه به علت تغییرات اجتماعی (بالا رفتن سطح تحصیلات جوانان، تفاوتهای فکری، رشد فرهنگی و امثال آنها) شکل سنتی ازدواج دیگر زیاد مرسوم نیست.
کوچه شروع یک زندگی میتواند از طریق خواستگاری باشد. ولی لازم است که جوانان پس از خواستگاری سنتی و آشنایی با یکدیگر، حداقل از نقطه نظرها، عقاید و تفکرات یکدیگر با خبر شوند.
نشست و برخاست، گفتگو و تامل در رفتار و کردار یکدیگر، جوانان را قادر میسازد که در صورت عدم تفاهم، از ادامه گفتگو، پیش از آنکه عوامل عاطفی به وجود آید، جلوگیری نمایند.
گفتگو اگر به شیوهی درست صورت بگیرد، میتواند در استحکام کانون زندگی آینده نقش بسزایی داشته باشد، بدین معنی که با هماهنگی خانواده و در حضور آنها باشد و رعایت موازین شرعی بشود. برای اینکه اگر ازدواج صورت نگرفت. پیامدهای اجتماعی ناگوار به دنبال نداشته باشد.
در مقاله ی بعد با ادامه ی بحث گفتگوی خواستگاری را چگونه آغاز کنیم ، با ما همراه باشید.
منبع : ماهنامه ی عطر سیب
بیشتر بدانیم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
هدف از این نوشتار آشنایی هر چه بیشتر دوستان سایت تبیان با مقررات ، قوانین و مفاهیم حقوقی و قانونی دو مبحث بسیار مهم و اساسی از نهاد ازدواج است.
امید که این اطلاعات از شیوایی و بلاغت لازم و کافی بهره مند باشد وسبب افزایش آگاهی و دانش حقوقی عموم ایرانیان عزیز گردد.
به نظر استاد مطهری : « اینکه در قانون خلقت ، مرد مظهر نیاز و طلب و خواستاری و زن مظهر مطلوبیت و پاسخگویی آفریده شده است ، بهترین ضامن حیثیت و احترام زن و جبران کننده ضعف جسمانی او در مقابل نیرومندی جسمانی مرد است و هم بهترین عامل حفظ تعادل و توازن زندگی مشترک آنهاست. این نوعی امتیاز طبیعی است که به زن داده شده و نوعی تکلیف طبیعی است که به دوش مرد گذاشته شده است. قوانینی که بشر وضع می کند و به عبارت دیگر تدابیر قانونی که به کار می برد، باید این امتیاز را برای زن واین تکلیف را برای مرد حفظ کند. قوانین مبنی بر یکسان بودن زن و مرد از لحاظ وظیفه و ادب خواستاری ، بر زیان زن و منافع و حیثیت و احترام اوست و تعادل را به ظاهر به نفع مرد و در واقع به زیان هر دو به هم می زند. »
از این عبارات ، به خوبی مفهوم و فلسفه موضوع « ضرورت خواستگاری مرد از زن » و نه « خواستگاری زن از مرد » به دست می آید.
به عبارت دیگر ، این خصوصیات ذاتی و فطری نهاده شده در وجود نوع زن ومرد می باشد کهلزوم خواستگاری مردها از زن ها را ایجاب می نماید.
خواستگار به کسی می گویند که مایل به ازدواج با زنی است . پسوند « گار » دلالت بر صفت خواستن دارد ، مانند « پروردگار » که دلالت بر صفت پرورنده دارد. بنا به روایاتی از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله و سلم ، اگر کسی زنی را برای مال یا جمال او بگیرد، خیری نخواهد دید بلکه باید صفات زن ازجهت نجابت و عفت مورد توجه واقع شود و نیز زن جمیلی که فاقد نسب نجیبی است نباید مورد توجه قرار گیرد.
این روایات ،خصوصیات زنی را که خواستگاری از او مطلوب است تشریح و تبیین می نماید. پس روشن شد که خواستگاری عبارت است از : « پیشنهاد زناشویی از طرف مرد نسبت به زنی که بتواند با او ازدواج نماید. »
اما در صورت خواستگاری مردی از زنی به قصد ازدواج بعدی مرد با آن زن ، و موافقت زن با این موضوع ، عرفاً قرارداد نامزدی تحقق یافته است.
به عبارت دیگر ، از نظر عرف ، نامزدی این است که پسر و دختر ضمن اعلام آمادگی خود برای ایجاد خانواده ، متعهد می شوند که همسر یکدیگر شوند. این عرف و اخلاق است که دو نامزد را مکلف می داند نسبت به پیمان خود استوار بمانند و به دست کردن حلقه نامزدی ، تنها اعلام ساده تصمیم بر ازدواج نیست بلکه نشانه اراده جدی بر حفظ چنین تصمیمی است. نکته مهم اینکه در این باره هیچگاه سندی تنظیم نمی شود.
اما خواستگاری از هر زنی قانونی نمی باشد بلکه مطابق با ماده 1034 قانون مدنی : « هر زنی را که خالی از موانع نکاح باشد می توان خواستگاری نمود. »
سوال این است کهعبارت « خالی از موانع نکاح » یعنی چه ؟
بعضی از زنها برای خواستگاری و بالتبع نامزدی و بعد هم ازدواج ، مانع دارند. چرا که قانون بنا به دلایل منطقی و معقول ، خواستگاری از این دسته زنان را ممنوع اعلام کرده است که از جمله می توان به زنی که در عده طلاق مرد دیگری است ، اشاره نمود. همانطور که می دانید زنان بعد از طلاق از شوهر خود باید مدتی را به عنوان عده طلاق نگه دارند و طی این مدت از ازدواج با مرد دیگری بپرهیزند؛ بنابراین خواستگاری یک مرد از زنی که در عده طلاق است صحیح و قانونی نمی باشد. همینطور است اگر مردی با زنی شوهردار قرار بگذارد که بعد از جدایی زن از همسرش ، نکاح کنند.
نکات بسیار مهم دیگر که قابل طرح و بررسی می باشداین است که آیا نامزدی یا وعده نکاح ایجاد رابطه زناشویی می کند؟ آیا نامزدی یا وعده نکاح الزام آور است ؟
درپاسخ به سوال اول باید گفت: مبحث نامزدی یا وعده نکاح در عقد ازدواج ، همانند موضوع وعده قرارداد یا پیش قرارداد یا قولنامه در سایر قراردادها می باشد. در حقوق ایران تعهد دو نامزد به انعقاد عقد ازدواج در آینده ، نتیجه عقد اصلی یعنی عقد ازدواج را نمی دهد و در عرف حقوقی کشور ما تعهد بر انجام هر قرارداد از جمله قرارداد نامزدی ، متمایز از خود آن قرارداد می باشد . مهمترین نتیجه ای که از این موضوع به دست می آید این است که قرارداد نامزدی ، نامزدها را زن و شوهر نکرده و به همسری هم در نمی آورد، بنابراین رابطه جنسی آنها طی این مدت نامشروع و غیر قانونی است.
اما در بررسیسوال دوم باید گفت : منظور از این سوال اینست که آیا قرارداد نامزدی که توافقی است فیمابین زن و مرد درباره همسری آینده خود ، آنان را به عقد ازدواح پایبند و متعهد می کند؟ و آیا این امکان وجود دارد که در صورت امتناع یکی از نامزدها برای انعقادعقد ازدواج ، نامزد دیگر از طریق دادگاه ، نامزد ممتنع را مجبور به ازدواج نماید؟ طبیعی است که پاسخ به این سوالات ، از دو فرض خارج نیست:
اول – مطابق با ماده 10 قانون مدنی ایران قراردادهای خصوصی افراد ، اگر مخالف صریح قانون و نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشد، نافذ است و چون قانون قرارداد نامزدی را باطل ندانسته است و اجرای مفاد این قرارداد با اخلاق حسنه و نظم عمومی اجتماع نیز منافات ندارد ، بنابراین می توان از طریق دادگاه نامزد خودداری کننده از عقد ازدواج را وادار به انعقاد این عقد نمود.
دوم – نامزدی یا وعده ازدواج ، قراردادی مربوط به انعقاد عقد نکاح در آینده است و نه خود عقد نکاح و بدین دلیل که تا آخرین لحظات نیز زن و مرد در گرفتن تصمیم آزاد و مختار باشند ، تعهد آن دو به ازدواج با هم ارزش عقد اصلی ( عقد ازدواج ) را نداشته و از نظر قانون الزامی برای آنان ایجاد نمی کند. بنابراین همانطور که جناب آقای دکتر کاتوزیان ، استاد ممتاز حقوق ایران عنوان فرموده اند : « نه فقط اعلام نامزدی ساده هیچ الزامی [ از نظر قانون ] برای نامزدها به بار نمی آورد، [ بلکه ] تعهد صریح آنان به ازدواج نیز الزام آور نیست.
اصل حاکمیت اراده در باب نکاح ، به خاطر حفظ سلامت خانواده و تامین آزادی کامل نامزدها ، اجرا نمی شود و ماده 10 قانون مدنی نمی تواند مستند الزام متعهد قرار گیرد. »
گفته شد که نامزدی ، قراردادی جایز است و هر یک از نامزدها می تواند آن را برهم زند و طرف دیگر نمی تواند از جهت صرف خودداری نامزد ممتنع از ازدواج ، مطالبه خسارات نماید ؛ با این حال هر گاه یکی از نامزدها ، بدون دلیل موجهی ، قرارداد نامزدی را بر هم بزند باید خسارات ناشی از عملکرد بدون دلیل و مقصرانه خود را جبران نماید زیرا هر چند او به موجب قانون حق برهم زدن قرارداد نامزدی را داشته است لکن نباید از این حق قانونی خود سوء استفاده نموده و با تقصیر آن را به ضرر طرف دیگر بهره برداری نماید.
چرا که به موجب اصل چهل قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : « هیچکس نمی تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد. »
طبیعی است که مطابق با قواعد عمومی حقوق ایران کسی که مدعی است در اثر بر هم خوردن قرارداد نامزدی ، ضرر و زیانی به او وارد شده ، باید تقصیر نامزد دیگر را اثبات نموده و بعد از اثبات تقصیر ، می تواند مطالبه خسارات وارده به خود را نماید.
به تعبیر استاد فرزانه حقوق ایران : « داوری عرف در این زمینه نقش اساسی دارد. » بدین معنا که تنها هزینه هایی که در حدود متعارف انجام شده و برای برگزاری چنین مراسمی ضروری می باشد ، قابل مطالبه است و نه هزینه هایی که بدون مبنا و منشاء عرفی و یا ضرورت اجتماعی انجام شده باشد. »
در خصوصخسارات و زیان های معنوی که از برهم زدن قرارداد نامزدی به یکی از نامزدها وارد می شود نیز باید گفت :
بدیهی است مطابق با مقررات قانون مسئولیت مدنی و در صورت اثبات ورود خسارات ناشی از برهم خوردن قرارداد نامزدی ، امکان مطالبه خسارات معنوی و روحی نیز وجود دارد لکن به صورت معمول روحیه قضات محترم دادگاه های دادگستری با خسارات معنوی و امکان اخذ این خسارات عجین نبوده و کمتر اتفاق می افتد که در بررسی و اظهار نظر نسبت به چنین پرونده هایی ، آرائی مبنی بر پرداخت مبالغی وجه نقد به عنوان جبران خسارات معنوی صادر گردد.
با این وجود شخصی که حقی دارد ، باید به طور راسخ و مصمم و با استفاده از دانش حقوقی و اطلاعات قانونی نسبت به احقاق حق خود و پیگیری های آن وجهه همت گمارد تا بلکه عدالت را دست یافتنی ببیند. به این امید .
منابع و ماخذ :
1- کاتوزیان ، دکتر ناصر ، دوره مقدماتی حقوق مدنی ( حقوق خانواده ) ؛ انتشارات دادگستر ، تهران ، چاپ اول ، پائیز سال 79
2- مرحوم امامی ، دکتر سید حسن ، حقوق مدنی ، انتشارات کتابفروشی اسلامیه ؛ تهران ، چاپ سیزدهم ، شهریور سال 75 ، جلد چهارم .
3- مرحوم حائری ( شاهباغ ) ، سید علی ، شرح قانون مدنی ؛ انتشارات گنج دانش ، تهران ، چاپ اول با ویرایش جدید ، 1376 ، جلد دوم.
4- استاد شهید مطهری ، مرتضی ، نظام حقوق زن در اسلام ؛ انتشارات صدرا ، تهران ، چاپ بیست و هفتم، تیرماه سال 78
بیشتر بدانیم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
عده زیادی از دختران برای همرنگی با دوستان و فاصله گرفتن از سنت ها، به درخواست های دوستی پاسخ مثبت می دهند و امیدوارند که این دوستی به ازدواج ختم شود.
ازدواج های امروزی، فرد محور تر است. یعنی دختر و پسر پیش از آنکه پای خانواده ها به میان بیاید، تصمیم به شناخت همدیگر می گیرند و وقتی مطمئن شدند این آشنایی عاقبت خوبی در پی خواهد داشت، ماجرا را رسمی و علنی می کنند. این آشنایی برای عده ای جدی است و برای عده ای بیشتر فرم دوستی های گذرا را دارد که شاید به ازدواج ختم شود و شاید هم نه!
تفاوتی که بیشتر در دختران و پسران در اوایل جوانی به جشم می خورد در مورد هدف از رابطه دوستی با جنس مخالف است. دختران معمولا تصور می کنند که برای یافتن همسر مناسب باید در یک رابطه احساسی با پسران دخیل شوند. اما واقعیت این است که در اکثر مواقع پسرانی طالب ارتباط دراز مدت، پنهانی، و احساسی و عاطفی با دختران هستند که شرایط ازدواج را ندارند و مایلند این خلاء را با یک رابطه دوستانه با یک یا چند دختر پر کنند و برای این کار از دادن قول ازدواج ابایی ندارند.
عده زیادی از دختران برای همرنگی با دوستان و فاصله گرفتن از سنت ها، به درخواست های دوستی پاسخ مثبت می دهند و امیدوارند که این دوستی به ازدواج ختم شود. در این شرایط، طولانی شدن دوستی، عمق گرفتن آن و نزدیک شدن بسیار زیاد دختر و پسر به هم، برای دختران معنای قطعی شدن ازدواج را دارد.
مثلا دختر خانمی فکر می کند حالا که ۶ سال با یک نفر دوست بوده، امکان ندارد بتواند بدون او زندگی کند و بی شک طرف مقابل هم او را برای ازدواج در نظر دارد. این در حالی است که از نگاه پسرها ( اگر نگوییم همه، باید بگوییم اکثریت قریب به اتفاق آنها ) طولانی شدن یک رابطه دوستی که خانواده ها از آن اطلاع ندارند، به معنی گذرا بودن آن رابطه است و به محض فراهم شدن شرایط ازدواجشان، یا به محض آنکه با فردی موجه تر و مناسب تر از شما رو به رو شوند، رابطه دوستی شان را خاتمه می دهند.
راه چاره چیست؟
۱ – بدون پنهان کاری و وعده و وعید باید موضوع را با خانواده ها در میان بگذارید.
۲ – بهتر است علنی شدن رابطه در روزهای اول آشنایی باشد در غیر این صورت حداقل یک ماه بعد از آشنایی و کسب شناخت مقدماتی از همدیگر موضوع را به خانواده ها اطلاع داده و بقیه شناخت تان را به دوران نامزدی رسمی یا غیر رسمی واگذار کنید.
۳ – اگر شرایط یکی از طرفین برای ازدواج یا رسمی شدن نامزدی آماده نیست، از همان ابتدا موعدی را برای علنی کردن رابطه مشخص کنید. مثلا دو ماه، سه ماه یا ۶ ماه بعد. متناسب با این موعدی که در نظر گرفته اید، شدت و عمق رابطه یا میزان دیدارها و صحبت ها را تنظیم کنید تا رابطه تان همیشه تحت کنترلتان باشد و زیادی عمیق نشود.
به این مردان اعتماد نکنید
کسانی که از دوران آشنایی چنین رفتارهایی دارند، نه تنها قابل اعتماد نیستند، بلکه شما را برای ازدواج هم در نظر ندارند:
۱ – به جای شناخت منطقی شما، سراغ جنبه های احساسی رابطه می رود.
۲ – از آشنایی با خانواده شما طفره می رود.
۳ – عفت را زیر پا می گذارد، درخواست های نامشروع دارد یا درباره مسائل جنسی، تحریک کننده و نا متعارف با شما صحبت می کند.
۴ – مایل است آشنایی تان طولانی شود و برای آن زمان مشخصی را اعلام نمی کند.
۵ – به شما می گوید که درگیر یک رابطه اجباری شده و خانواده اش دختر دیگری را برای او در نظر گرفته اند اما او مایل است از او فرار کند و شما را به همسری برگزیند.
۶ – هر روز یک بهانه برای علنی کردن رابطه دارد و امروز و فردا می کند: درسم تمام شود، سربازی بروم، کار پیدا کنم، پس انداز داشته باشم، موافقت خانواده را جلب کنم و...
منبع : hamshahrionline.ir
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
جملههای انتقادی خود را بیشتر با لغت «من» به جای «تو» و به صورت میل وآرزو به جای بدگویی و تهمت زدن بیان کنید. مثلاً به جای «ریشهایت صورتم را میخراشد، چرا قبلاً اصلاح نکردی» بهتر است گفته شود: «وقتی صورتت نرم و اصلاح شده است، واقعاً لذت میبرم و احساس خوبی به من دست میدهد.» انتقادی مانند «چرا اصرار داری موقع عشق ورزی چراغ خاموش باشد؟» نتیجهی بهتری خواهد داشت، اگر که گفته شود «دوست دارم موقع عشقورزی صورت و بدنت را ببینم.»
از انتقادهای گنگ و بیمسمی بپرهیزید. یک پزشک متخصص درمان مشکلات جنسی میگوید «اخیراً دیدهام که بسیاری از مراجعین من میگویند همسرشان آنها را به خاطر کسالت بار بودن زندگی جنسیشان ملامت میکند. اما نکتهی اصلی در این شکایت چیست؟ کسالت بار بودن میتواند طیف رنگارنگی از مسایل و مشکلات جنسی را در بر بگیرد.
آیا محیط رغبتانگیز نیست؟
زمان مناسبی انتخاب نشده؟
نوازشهای عاشقانه سرسری گرفته شده؟
تنوعی در کار نیست؟
از همسر مورد انتقادتان، چه کاری ساخته است؟
انتقادی موثر است که واقعی و صریح باشد.
برای تبدیل انتقاد منفی به انتقاد مثبت از کلمات و عبارات دیگری استفاده کنید. میان اعتراض نسبت به انتظارات برآورده نشده شما از روابط جنسی و این که از روابط جنسی چه انتظاری دارید، فاصلهی زیادی وجود دارد، و تنها پس از روشن شدن این مطلب است که همسرتان امکان مییابد به خواستهی مشخص و معقول شما جامهی عمل بپوشاند.
از همهی اینها گذشته، آیا منطقاً میتوانید از همسرتان انتظار داشته باشید که وقتی به رخش میکشید که در امور جنسی خشنودی شما را فراهم نمیکند، با احساس همدردی به حرفهایتان گوش دهد؟ باید سعی کنید بر مواردی تمرکز کنید که برای خشنودی شما انجام میدهد، و سپس پیشنهادات سازندهای برای بهبود روابط جنسی خود مطرح کنید.
از مقایسه اجتناب کنید. کشندهترین نوع انتقاد این است که وجه امتیاز و مهارتهای همسر فعلیتان را با همسر قبلی مقایسه کنید.
خود شما هم برای ایجاد رابطهای بهتر و هیجانانگیزتر، مسوولیتی به عهده بگیرید و فقط از همسرتان انتظار نداشته باشید که دست تنها اقدام کند. زنی میگفت: خودم میدانم اوقاتی هست که نیاز به محرک اضافی دارم، بنابراین بخشی از کاری را که در این زمینه باید انجام شود، خودم به عهده میگیرم، مثلاً لباس شوقانگیزی میپوشم، احساسات عاشقانهام را با خیالپردازی دربارهی یک صحنهی عشقی یا یک رمان پرهیجان برمیانگیزم. خلاصه سعی میکنم فضایی احساساتی ایجاد کنم که در آن فضا بتواند تغییری صورت گیرد.
به همین ترتیب کمک کردن به همسری که سعی میکند انتقاد شما را بپذیرد، موثرتر از آن است که مثل ناظری خردهبین بنشینید و بپایید که او چه طور میخواهد بر اساس انتقاد شما تغییر کند.
------------
پاورقی... از یکی از خوانندگان دقیق وبلاگ (البته بدون ذکر نام!)
شاید این طور تصور شود که ما مردان در ارتباطات جنسی فقط به خودمان فکر میکنیم واصلا توجه ای به جنس مقابل که همان زنان هستند نداریم البته این یک واقعیت است وضعف بزرگی برای مردان است. من نمی خواهم این طور تصور شود که من قصد محکوم کردن وحاکم کردن گروهی را دارم
اکثر مردان بالاتفاق در زندگی زنا شویی خودشان نمی توانند آن چه که در دل دارند برای زنان خودشان بیان کنند و آن چه که می خواهند در باره خصوصیات زنشان بگویند را نوعی ضعف به حساب می آورند
که این کار به نظرم سراغاز نوعی مخفی کاری وکتمان حقیقت است بعضی اوقات در زندگی زناشوییم به کارهای که همسرم انجام می دهد افتخارمی کنم مثلا از پخت وپز ، مواظبت از فرزندانم ودقت در حالات انها و اهمیت به خیلی ازمسائل که اصلا شاید در فکر کسی نگنجد وگاهی اوقات این افکار طوری میشود که دوست دارم از روی عشق وعلاقه همسرم را در اغوش بگیرم البته این کار را هم میکنم ولی همیشه قبل از این کار آنچه که در فکرم است را به ایشان میگویم که همان بیان افکار واحساسات است و سپس به ابراز عشق می پردازم نکته ای دیگر که در نزدیکی با زنان باید یاد اور شوم این است که ما مردان نباید هر موقع نیاز جنسی به زنان داریم اقدام به در آغوش گرفتن یا نوازش آنان کنیم بلکه اگر کارمان یک عادت باشد مثلا هرموقع که از سرکار می آییم یا هر زمان در منزل هستیم این کار را انجام دهیم نوعی اعتماد در زنان بوجود می آید که اگر در موقع انجام امور جنسی نیز این کار را انجام دهیم زن هیچ موقع این احساس به وی دست نمی دهد که شوهرش از وی سوء استفاده می کند وهر موقع نیاز جنسی دارد به وی نزدیک می شود چراکه این کار در روحیه زن خیلی تاثیر منفی داشته و اغلب در نزدیکی ها حس مقابله به مثل وعدم تمایل را دارد .
شاید این سوال برای بعضی از مردان مطرح باشد که زنها اگر نیاز به مسائل جنسی دارند چرا با همسرشان مطرح نمی کنند ؟ این مسئله کاملا واضح است هیچ موقع زن چنین کاری نمیکند! چون زنان این ترس در وجودشان هست که که اگر چنین خواسته ای را مطرح کنند حتما همسرشان این طور تصور می کند که او چقدر وقیح است از این رو معمولا زنان انچه از یک نزدیکی میخواهند را نمی توانند مطرح کنند و اگر مطرح نمایند با انتقاد است که ما مردان نباید در برابر انتقاد انها موضع بگیریم چون ایراد کار از ما می باشد نه از زنان .
چیزی دیگر که در این چند سال زندگی متوجه شدم اینه که در هنگام نزدیکی زنان نیاز دارند از مزاحمت ها ونگرانی ها دور باشند واز عجله وشتاب نیز در همبستری خوششان نمی آید .
ما مردان با کوچکترین تماس چنسی مایل به نزدیکی هستیم هرچند مورد همبستری ما کسی باشد که از اون اصلا خوشمان نیاید ویا اصلا امادگی جنسی را نداشته باشیم ولی زنان اینطور نیستند به هر تماس جسمی پاسخ نمی دهند به نظرم ابتدا باید قلب ومغز زن رو اماده کنیم تا در این خصوص تحریک شود .
نکته اخر این که اگر هر مردی نکات ریز ارتباطات جنسی با زنش را بداند زندگی موفقی خواهد داشت
جهت خرید مقالات جامع و کامل پزشکی،بهداشتی و اجتماعی و...
فقط با پرداخت 500 تا 2000 هزارتومان به آرشیو خرید مقالات سایت مراجعه نمایید.
http://www.novinpendargroup.com
هر چند در ازدواج های ناموفق هم آخرین و سخت ترین راه جدایی است اما باید توجه داشت راههای زیادی برای تغییر و بهبود شرایط و وضعیت زندگی زن و مرد وجود دارد
چگونه دوباره قلب همسرتان را تصاحب کنید؟
برخلاف آنچه در فیلم های سینمایی عاشقانه دیده اید زندگی زناشویی همیشه توام با خوشی، محبت و دوستی نیست. بسیاری از زنان، ازدواجهای دردناکی را تجربه می کنند بطوری که همواره احساس تنهایی می کنند و همواره خواهان کاستن فاصله بوجود آمده با شوهرشان هستند. تصاحب مجدد قلب شوهران کار آسانی نیست و تنها با داشتن انگیزه بالا و اعتماد بنفس کامل می توانید زمینه موفقیت خود را ایجاد کنید.
یک برنامه ریزی دقیق برای غلبه بر این مشکل طرح ریزی کنید و در نظر داشته باشید که گفتگو و مباحثه جزیی اجتناب ناپذیر از زندگی زناشویی است.
برای شروع می توانید از خود سؤال کنید که چگونه می توانید در حفظ زندگی زناشویی مشارکت داشته باشید؟
برای کسب موفقیت لازم است کاملاً تمایل به تداوم زندگی زناشویی با شوهرتان داشته باشید. مطمئن شوید از رویای آنچه می خواستید بشود و نشده بیدار شده اید و حاضر به پرداخت هزینه های طلاق برای زندگی خودتان و خانواده تان هم نیستند. به این یقین برسید که آیا واقعاً دوست دارید با این مرد زندگی کنید؟ آیا بدون او می توانید خودتان را خوشبخت تصور کنید؟ چه چیزی شما را مجبور می کند با او بمانید؟
در مرحله بعد لازم است باور کنید که می توانید مجدداً قلب او را تصاحب کنید. لیست کاملی از دلایلی که معتقدید می توانید دوباره عشق و علاقه او را کسب کنید تهیه کرده و در نقاط مشخص منزل در معرض دید خود قرار دهید تا بطور مرتب برایتان یادآوری شوند. در این مرحله ممکن است حرف هایی بشنوید که کمی دلسرد کننده باشد مثلاً شوهرتان طوری با شما صحبت کند که انگار از علاقه به شما مطمئن نیست و یا انگار روابط شما قابل ترمیم نیست.
در تمام این موارد صبور باشید و ناامید نشوید. کلید موفقیت شما همین است که اعتقاد عمیقی به حفظ زندگی خود داشته باشید. یک نقشه خوب برای حرکت رو به جلو طراحی کنید. افزایش مراودات و گفتگوی روزانه با یکدیگر یک نمونه از کارهایی است که می تواند به بهبود وضعیت کمک کند. در این مرحله نیز باید صبور باشید و ژست های عاشقانه بگیرید. باب گفتگو را باز کنید و از هر کار خوبی که می توانید انجام دهید کوتاهی نکنید و در مقابل از خود توقع خاصی نشان ندهید.
در ادامه به دنبال یافتن چیزهایی باشید که ارتباط شما را خراب کرده و درصدد توقف آن برآیید. زندگی زناشویی صحنه جنگ و نبرد نیست. از خودتان سؤال کنید آیا این جنگ و دعواهای همیشگی الزامی اند؟ چیزی هست که با انجام آن بتوانید روش معاشرت با همسرتان را تغییر دهید و از این دعواهای غیر ضروری پرهیز کنید؟
همه افراد لازم است مهارت های گوش دادن خود را تقویت کنند. اگر شما واقعاً گوش بدهید و همدلی خود را با شوهرتان گسترش دهید مطمئن باشید که عصبانی باقی ماندن بسیار سخت و دشوار خواهد بود.
عوامل مخرب زندگی را شناسایی کنید و آنها را با عوامل سازنده و پویا جایگزین کنید. در طی این مراحل از کمک های تخصصی دیگران فرار نکنید. گاهی اوقات شناخت عوامل دردسر ساز در زندگی زناشویی کار آسوده ای نیست. مطمئناً احساسات و جهت گیری های شما در قضاوت تان دخیل خواهند شد. به همین دلیل نیازمند یک اظهار نظر واقعی و عینی و به دور از احساسات هستید. هر چند گاهی به چیزی یا کسی فراتر از یک دوست نیاز دارید اما مشورت گرفتن از یک دوست خیرخواه از هیچ، بهتر است. اگر واقعاً بدنبال مشارکت در حفظ زندگی زناشویی تان هستید از درمان گرها و مشاوران ازدواج و زناشویی، درخواست راهنمایی و یاری نمائید.
پس از انجام مراحل فوق و سایر مواردی که به نظرتان الزامی است مانند برآورده کردن تمام نیازها و خواسته های شوهرتان بدون هرگونه قید و شرط، به شوهرتان فرصت ابراز عقیده بدهید. هر مردی برای این کار سبک خودش را دارد. گاهی ممکن است در مدت کوتاهی اثرات مثبت کارهای خود را در رفتار شوهرتان ببیند اما گاهی ممکن این موضوع چند هفته یا چند ماه بطور بینجامد.
در برخی موارد ممکن است نوشتن یک نامه عاشقانه برای شوهرتان نیز یک روش مناسب در جلب مجدد نظر او باشد این کار به او فرصت می دهد با گذشت زمان چند باری به حرف های نوشته شده شما نگاه کند و در مورد آنها فکر نماید.
مسلما زندگی زناشویی همیشه مسالمت آمیز نیست و گاه سوء تفاهمات و مشاجرات هر روز و هر ساعت می آیند و می روند به گونه ای که تمام فرصت های یک زندگی مطلوب و ایده آل را بلعیده و از بین می برد. در این صورت زن و شوهر به این نتیجه می رسند که ازدواج ناموفقی داشته اند.
هر چند در ازدواج های ناموفق هم آخرین و سخت ترین راه جدایی است اما باید توجه داشت راههای زیادی برای تغییر و بهبود شرایط و وضعیت زندگی زن و مرد وجود دارد اما متأسفانه در اکثر مواقع طرفین گمان می برند روابط شان بهبودپذیر نبوده و به قول معروف به آخر خط رسیده اند! بنابراین این باور، با از بین بردن انگیزه اصلاح رفتار و اقدامات سازنده، هر گونه پیشرفت را در مناسبات زناشویی متوقف خواهد کرد. اما باید توجه داشت اگر یکی از طرفین ازدواج، رفتار سازنده ای از خود نشان دهد، نه تنها به بهبود رابطه اش با همسرش کمک خواهد کرد؛ بلکه احتمال دارد در رفتار همسرش نیز تغییرات مثبتی ایجاد شود. بدین ترتیب لازم است که ابتدا شما خانمهای محترم به عناصر تعهد، اعتماد و وفاداری که مبنای ازدواج تان بوده، رجوع نموده و برای خود روشن نماید که آیا این عناصر احتیاج به تقویت دارند یا خیر؟ سپس به رفع و رجوع نقطه ضعف های موجود بپردازید تا رفته رفته زندگی شاد و توام با آرامش را برای یکدیگر تدارک ببینید.
بیشتر بدانیم....
رسانه ها در الگوی مصرف جامعه چه نقشی دارند؟
ارتقای کیفیت خدمات سلامت از منابع مالی یارانه ها
اصلاح ساختار نظام جامع مدیریتی اقتصادی بیمارستان
اقدامات اساسی در تخصیص منابع در نظام سلامت
بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر
توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر
دریافت پول از بیمار بصورت مستقیم (یک خطای پزشکی)
راهکارهای اجرایی جهت اصلاح الگوی مصرف در بیمارستانها
راهکارهای قانونی و فرهنگی در مدیریت مصرف انرژی در سازمانها ، ادارات و مراکز پزشکی
عوامل مؤثر بر قاچاق کالا
مدیریت انرژی در مراکز بیمارستانی
مشکلات موجود در سیستم واردات وصادرات
مشکلات نظام سلامت در کشور ایران
مصرف کالاهای خارجی و قاچاق و تاثیر آن بر اشتغال و تولید
نحوه ارائه خدمات بهداشتی درمانی در برخی کشورهای دنیا
نقش سازمانهای بیمه گر اجتماعی و خصوصی در اقتصاد سلامت
وظایف دولت در بهبود شاخصهای سلامتی و نابرابری های اجتماعی
پیامد های هدفمند کردن یارانه ها در حوزه سلامت
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت
در برخی از شرایط ممکن است زندگی جنسی شما دچار یکنواختی شود . یکی از مسائلی که می تواند زندگی زناشویی را کسالت آور کند و زن و شوهر دیگر جذابیتی برای هم نداشته باشند، یکنواختی در روابط جنسی است.
به گزارش سلامت نیوز، بسیاری از متخصصان بیان می کنند که برخی از اشتباهات رایج که منجر به یکنواختی روابط جنسی شود می تواند از طرف خانم ها صورت گیرد . در این مطلب برخی از اشتباهات رایج خانم ها در رابطه جنسی را به اختصار بیان می کنیم .
شروع رابطه جنسی
بسیاری از افراد ممکن است در رابطه با رفتار زنانه خود نگران باشند .خانم ها نباید حالت تهاجمی و پرخاشگرانه داشته باشند . احساس شکست و نگرانی درشروع رابطه جنسی می تواند از جمله مشکلات عمده خانم ها هنگام برقراری رابطه جنسی باشد . این تصور ممکن است باعث شود که رابطه جنسی آنها دچار عدم تعادل شده باشد .
عموما مردها دوست دارند به همان اندازه که آنها زن ها را در رابطه جنسی تحت تاثیر قرار می دهند ، خودشان هم تحت تاثیر قرار بگیرند . تکیه بر ایده ها و عقاید سنتی در هنگام برقراری رابطه جنسی و نقش ها ی جنسیتی می تواند رضایت جنسی را تحت تاثیر قرار دهد .علاقه مندی خود به شروع رابطه جنسی وهم چنین احساس خود را از برقرای رابطه جنسی با همسر خود در میان بگذارید تا احساس رضایت خاطری در طرفین ایجاد شود .
چگونه به نظر رسیدن در زمان رابطه جنسی
فکر کردن به این که در حین رابطه جنسی چگونه ممکن است به نظر برسید ، شما را از لذت رابطه جنسی به دور می کند و ممکن است در رسیدن به ارگاسم هم مشکل ایجاد کند . هیچ گاه به چاقی و نوع آرایش خود در زمان رابطه رابطه جنسی فکر نکنید . شما باید به خود اجازه بدهید که به ارگاسم برسید .
نوع تفکر درروابط جنسی
باید تفکرات قدیمی در روابط جنسی نظیر عدم جذابیت جنسی طرفین را کنار بگذارید،برای بسیاری از مردان رابطه جنسی مسئله ای بسیار مهم است و نباید با بی تفاوتی از کنار این مسئله گذشت . تحقیقات مختلف بیان می کنند که صمیمیت در رابطه جنسی در چارچوب رابطه زناشویی منسجم ایجاد می شود .
اعتقاد به داشتن رابطه جنسی
بسیاری از پسران در زمان نوجوانی تمایل زیادی به داشتن سکس دارند اما این در مورد مردان صادق نیست . فشارهای روزمره زندگی ، کار ، خانواده باعث برانگیختگی جنسی مردان می شود .
وقتی مردی به زنی بگوید که در حال حاضر تمایل جنسی ندارد این امر می تواند منجر به شوک بزرگی در زن شود و در نهایت باعث ایجاد این تصور می شود که همسرش او را دوست ندارد . در حقیقت این امر نشان دهنده این است که مرد در آن لحظه تمایل به داشتن رابطه جنسی ندارد و این به معنای عدم علاقه او به همسرش نیست .
با همسرتان به طور واضح درباره روابط جنسی صحبت کنید ، به او بگویید چه چیزهایی در رابطه باعث به آرامش رسیدن شما می شود .
از پیشنهاد جدید همسرتان برای رابطه جنسی ناراحت نشوید
پس از این که زن و شوهر بعد از مدتی باهم زندگی کردند این امر طبیعی است که با پیشنهاد جدیدی بخواهند یکدیگر را خوشحال کنند .اگر همسر شما پیشنهاد جدیدی برای رابطه جنسی می دهد به این معنا نیست که او از رابطه جنسی فعلی ناراضی است .
بیشتر بخوانیم....
رسانه ها در الگوی مصرف جامعه چه نقشی دارند؟
ارتقای کیفیت خدمات سلامت از منابع مالی یارانه ها
اصلاح ساختار نظام جامع مدیریتی اقتصادی بیمارستان
اقدامات اساسی در تخصیص منابع در نظام سلامت
بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر
توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر
دریافت پول از بیمار بصورت مستقیم (یک خطای پزشکی)
راهکارهای اجرایی جهت اصلاح الگوی مصرف در بیمارستانها
راهکارهای قانونی و فرهنگی در مدیریت مصرف انرژی در سازمانها ، ادارات و مراکز پزشکی
عوامل مؤثر بر قاچاق کالا
مدیریت انرژی در مراکز بیمارستانی
مشکلات موجود در سیستم واردات وصادرات
مشکلات نظام سلامت در کشور ایران
مصرف کالاهای خارجی و قاچاق و تاثیر آن بر اشتغال و تولید
نحوه ارائه خدمات بهداشتی درمانی در برخی کشورهای دنیا
نقش سازمانهای بیمه گر اجتماعی و خصوصی در اقتصاد سلامت
وظایف دولت در بهبود شاخصهای سلامتی و نابرابری های اجتماعی
پیامد های هدفمند کردن یارانه ها در حوزه سلامت
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت
در این عنوان به روابط جنسی پیش از ازدواج می پردازم. اینکه نگرش گروه های مختلف به این عمل چیست و اینکه داشتن این رابطه چه نتایج مثبت و منفی می تواند در زندگی آینده فرد داشته باشد؟
در این برنامه همچنین انواع راههایی را که جوانان برای برقراری ارتباط جنسی بدون آسیب رساندن به پرده بکارت دختر انجام می دهند را بطور خلاصه بررسی می کنم. رابطه جنسی پیش از ازدواج در اکثر جوامع از نظر اخلاقی عملی غیرقابل قبول شمرده می شود. در چند دهه اخیر، در برخی جوامع غربی از شدت این مسئله تا حدی کاسته شده اما هنوز هم در خانواده های سنتی، مذهبی و یا اشخاصی که از طبقات بالای اجتماع هستند تجربه جنسی افراد به خصوص خانم ها را صرفا در قالب ازدواج، مشروع و موجه می دانند.
منع افراد از داشتن روابط جنسی پیش از ازدواج تنها مختص اسلام نیست، بلکه در دستورات ادیان دیگر مثل دین یهود و اکثر فرقه های مسیحیت هم افراد از داشتن روابط جنسی پیش از ازدواج به شدت منع شده اند.در برخی ادیان هم مثل بودیسم اگر دو نفر انسان بالغ با میل شخصی شان و بر اساس علاقه ای به هم دارند با هم وارد رابطه جنسی بشوند حتی اگر ازدواج نکرده باشند، ایرادی ندارد، به شرطی که هیچ نوع آسیبی به طرفین نرسد. اما مذهب تنها یکی از تعیین کننده های خط فکری افراد است. تعیین کننده قوی دیگر فرهنگ هر قوم و یا جامعه است. مثال ساده اش این است که در کشورهای مسلمان که از یک دین پیروی می کنند، نگرشهای مختلفی نسبت به روابط جنسی وجود دارد. تعیین کننده بعدی هم که قانون است. معمولا قانون قدرت فرهنگ و مذهب را ندارد اما در نهایت فاکتور تعیین کننده ای در نحوه عملکرد افراد می تواند داشته باشد.در فرهنگ ما جدای از دستورات مذهبی، فرهنگ جامعه و خانواده پذیرش روابط پیش از ازدواج را ندارد. اما افراد مختلف حتی درون یک جامعه هم با توجه به شرایط خانوادگی و ترجیحات شخصی که دارند در این مورد نظرات متفاوتی دارند و این عدم پذیرش بدان معنا نیست که همه افراد رابطه جنسی را تنها پس از ازدواج تجربه می کنند.
برخی افراد رابطه جنسی کامل را پیش از ازدواج تجربه می کنند و بعضی دیگر هم راه های جایگزین را انتخاب می کنند. راه های جایگزین عبارتند از: خویشتن داری، خود ارضایی، رابطه جنسی از راه دهانی و رابطه جنسی از راه مقعد.
خویشتن داری: در جوامع مذهبی ارزش والایی برای انسان قائل هستند (بطور مثال در اسلام از انسان به عنوان اشرف مخلوقات یاد شده). بنابراین برای افرادی که انسان را دارای روح والا و قدرت معنوی می دانند قبول کردن اینکه او نتوانسته به شهوت خود فائق شده و رابطه جنسی اش را تنها در قالبی پذیرفته انجام دهد کار راحتی نیست. خویشتن داری می تواند در سرکوب امیال جنسی در افراد مجرد موثر باشد. اما در بعضی موارد اگر بین احساسات جنسی فرد و تجربه جنسی فاصله ای چندین ساله باشد و فرد مدام این حس را سرکوب کند، ممکن است در دراز مدت یک از حالت های زیر شود:
1- اختلال جنسی . یعنی فرد حتی پس ازهم ازدواج هم نمی تواند احساس برانگیخته شدن کند. و یا در برقراری ارتباط جنسی با همسرش دچار مشکل شود.
2 - برای آقایان ممکن است در هنگام تحریک جنسی دچار درد بیضه، زیر دل، کمر، ناحیه مقعد و یا ناحیه بین مقعد و آلت تناسلی شوند. بدلیل اینکه تحریک جنسی صورت گرفته (بوسیله خیالبافی جنسی، تماشای فیلم و یا معاشرت با فردی که برایشان محرک است وغیره) و نحوه عملکرد بدن به این صورت است که غده پروستات مایع منی را تولید می کند که می خواهد از بدن خارجش کند. اما وقتی جلوی این فرایند گرفته می شود انقباض عضلات ناحیه تناسلی و جمع شدن مایع منی در پروستات، درد در یکی از این مناطق و یا چندتا از آنها را همزمان ممکن است ایجاد کند.
3 - برای خانم ها یی که برای مدت ها به جنبه فرایند جنسی بدنشان بی توجه بوده اند ممکن است پس از ازدواج مشکل درد در هنگام دخول، تحریک نشدن و یا ارضا نشدن پیش بیاید.
4 - برای آقایان حالت انزال در خواب پیش می آید که کاملا طبیعی است و هیچ خطری ندارد و نشانه سلامتی شما است. از لحاظ بهداشتی قضیه بهتر است بلافاصله پس از اینکه این حالت رخ داد یا صبح که بیدار شدید ادرار کرده و آلت تناسلیتان را با آب ولرم شستشو دهید (در اسلام غسل جنابت توصیه شده).همه افراد خویشتن داری نمی کنند و ممکن است خود ارضایی کنند. این عمل در بین خانم ها کمتر شایع بوده اما امروزه رو به افزایش است.
خود ارضایی: خودارضایی اگر درست انجام شود می تواند هم برای خانم ها و هم برای آقایان مفید باشد.و اگر درست انجام نشود می تواند باعث ناراحتی فرد شود.
از مزایای خودارضایی می توانم به این چند نکته اشاره کنم:
1 - افراد از این طریق می توانند بدون اینکه تحت فشار باشند در زمانی که احساس راحتی می کنند و در خلوت خودشان با بدنشان آشنا شوند. اینکار در زندگی آینده شان هم به آنها کمک می کند تا از رابطه جنسی با همسرشان لذت بیشتری ببرند و بتوانند او را در دادن لذت به آن ها هدایت کنند.
2 - برای خانم ها خودارضایی مکرر ایرادی ندارد به شرط اینکه به صورت یک مشغولیت فکری در نیاید که از زندگی روزمره باز بمانند. و اینکه برای حفظ پرده بکارتشان نباید چیزی را در حین خودارضایی وارد واژن خود بکنند. تنها از طریق مالش کلیتوریس می توانند ارضا شوند.
3 - برای آقایان خودارضایی بیش از 2 یا سه بار در هفته توصیه نشده. البته بر سر این رقم هنوز اتفاق آرا وجود ندارد. و این تعداد به این دلیل پیشنهاد شده بطور متوسط مردان میتوانند مایع منی برای سه بار انزال کامل را در طول یک هفته بسازند. خودارضایی بیش از این غده پروستات را تحت فشار قرار داده و ممکن است باعث درد بیضه، زیر دل، کمر، ناحیه مقعد و یا ناحیه بین مقعد و آلت تناسلی شوند. پژوهش های اخیرکه در مجله انجمن اورولوژیست های آمریکا به چاپ رسیده، حاکی از آن است که اگر مردی در طول زمان حیات جنسی خود یعنی از زمانی که بالغ می شود بطور مرتب خودارضایی داشته باشد (اما نه بیش از قائده) احتمال دچار شدنش به سرطان پروستات کمتر است.
4 - و در نهایت اینکه اگر امکان ازدواج ندارند، لازم نیست به روابط پرخطر پیش از ازدواج وارد بشوند.
معمولا این نکات توصیه می شود: شستن دست و ناخن ها پیش از انجام این عمل. استفاده از مواد لغزنده کننده می تواند کمک کننده باشد. ادرار کردن بعد از انزال برای آقایان و ارضا شدن خانم ها که چنانچه باکتری در مجرای ادرارهست خارج بشود. و شستن آلت تناسلی با آب ولرم و ماده شوینده بدون بو. در ضمن این مهم است که در محیط امن و آرامی این کار را انجام بدهید. در غیر اینصورت بخصوص برای آقایان ممکن است برای اینکه کسی شما را نبیند این کار را خیلی سریع انجام دهید و در آینده دچار انزال زودرس شوید.
. رابطه جنسی از راه دهانی: راه دیگری که بعضی افراد در پیش میگیرند ارتباط جنسی از راه دهانی است که بدون دخول از راه واژن و از بین بردن پرده بکارت دختر، طرفین لذت جنسی هم ببرند. در این مورد رعایت بهداشت دو طرف، ترجیحا شستن آلت تناسلی طرفین پیش از این کار مهم است. مواردی از انتقال بیماری های مقاربتی بخصوص سوزاک حلقی بر اثر این نوع رابطه گزارش شده. در مورد انتقال ویروس بیماری ایدز یا اچ آی وی هنوز اتفاق نظر بین دانشمندان وجود ندارد. اما استفاده از کاندوم هم برای خانم ها و هم برای آقایان اکیدا توصیه شده.
رابطه جنسی از راه مقعد: بر طبق صحبت هایی که جوانان می کنندرابطه جنسی از راه مقعد در حال حاضر در جوامعی که اهمیت باکره بودن دختر پیش از ازدواج مطرح است، رو به افزایش است.
من به شخصه رابطه جنسی از راه مقعد را توصیه نمی کنم. به 3 دلیل:
1- دهانه مقعد طوری طراحی شده که برای خروج مدفوع کارایی داشته باشد نه برای دخول اجسام خارجی. این دهانه حالت ارتجاعی ندارد و در صورت اینکه رابطه جنسی برای مدت زمان طولانی ادامه داشته باشد ممکن است فرد را دچار بی اختیاری مدفوع و یا بادشکم کند. در ضمن حالت شقاق و یا بواسیر هم میتواند به دلیل صحیح انجام نشدن و یا به کرات انجام شدن این عمل بوجود بیاید. در حالت شقاق فرد دچار پارگی در دهانه مقعد می شود که در هنگام دفع بشدت دردناک بوده و ممکن است فرد خونریزی هم داشته باشد. در حالت بواسیر هم که قسمتی از راست روده به بیرون آمده و به حالت یک دمل در خارج از مقعد قابل دیدن است. این حالت شدت و ضعف های متفاوتی دارد و در افراد مختلف مشکلات متفاوتی را از درد به هنگام دفع تا خونریزی شدید می تواند ایجاد کند.
2 - دلیل دوم این است که دیواره های راست روده بشدت پر خون هستند و حساس. وقتی که یک جسم خارجی به راست روده وارد می شود احتمال ایجاد خراش در این دیواره ها بالا می شود و بنابراین احتمال انتقال بیماری های عفونی و مقاربتی از جمله سوزاک، سیفیلیس و از همه مهم تر انتقال ویروس بیماری ایدز بالا است. در مورد جنبه روحی و عاطفی این نوع رابطه جنسی هم باید گفت که: چون رابطه جنسی باید برای هر دو طرف خوشایند باشد نه اینکه تنها یک نفر لذت جنسی ببرد و فرد مقابل درد روحی و یا جسمی را تحمل کند. هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی هر دو طرف باید برای انجام این کار راضی باشند در غیر اینصورت در دراز مدت بین آنها فاصله می افتد. در نهایت اگر دو نفر تصمیم گرفتند که این نوع رابطه را تجربه کنند رعایت چند نکته را باید بکنند. از نظر بهداشتی یکی استفاده از کاندوم است و یکی نظافت ناحیه مقعد. می توانید از مواد بی حس کننده مثل ژل لیدوکایین در دهانه مقعد استفاده کنید اما این مواد می توانند باعث پارگی کاندوم بشوند. بنابراین با استفاده از مواد لغزنده کننده خیلی به آهستگی ابتدا با انگشت و سپس آلت را به آهستگی وارد کنید. از مقدار زیادی مایع لغزنده کننده محلول در آب استفاده کنید ( نه محلول در چربی چون کاندوم را پاره می کند).
بیشتر بخوانیم....
رسانه ها در الگوی مصرف جامعه چه نقشی دارند؟
ارتقای کیفیت خدمات سلامت از منابع مالی یارانه ها
اصلاح ساختار نظام جامع مدیریتی اقتصادی بیمارستان
اقدامات اساسی در تخصیص منابع در نظام سلامت
بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر
توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر
دریافت پول از بیمار بصورت مستقیم (یک خطای پزشکی)
راهکارهای اجرایی جهت اصلاح الگوی مصرف در بیمارستانها
راهکارهای قانونی و فرهنگی در مدیریت مصرف انرژی در سازمانها ، ادارات و مراکز پزشکی
عوامل مؤثر بر قاچاق کالا
مدیریت انرژی در مراکز بیمارستانی
مشکلات موجود در سیستم واردات وصادرات
مشکلات نظام سلامت در کشور ایران
مصرف کالاهای خارجی و قاچاق و تاثیر آن بر اشتغال و تولید
نحوه ارائه خدمات بهداشتی درمانی در برخی کشورهای دنیا
نقش سازمانهای بیمه گر اجتماعی و خصوصی در اقتصاد سلامت
وظایف دولت در بهبود شاخصهای سلامتی و نابرابری های اجتماعی
پیامد های هدفمند کردن یارانه ها در حوزه سلامت
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت