در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
مطالب پیشنهادی
بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر
توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر
در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
همه افراد از دوران نامزدی با عنوان بهترین و شیرین ترین دوران زندگی شان یاد می کنند. روزهایی که هرگز فراموش نمی شوند و یادآوری خاطرات شیرینش پس از سالها و حتی در ایام پیری لبخند و شادی را به فرد هدیه می دهد.
با این اوصاف شاید بسیاری گمان کنند که این دوران از هرگونه تلخی و سختی دور است و تنها و تنها شادی و نشاط در آن جای دارد. اما اگر با نگاهی واقع بینانه به زندگی نگاه کنیم، می بینیم که سختی ها و تلخی ها هم در این دوران زیبا جولان می دهند. سختی ها و تلخی هایی که برخی طبیعی و حاصل تفاوتهاست و برخی دیگر به دلیل اشتباهات کوچک و بزرگ خودمان ایجاد می شوند.
چنانچه اشاره شد مشکلات گروه اول طبیعی و اجتناب ناپذیرند. اما مشکلات گروه دوم مصنوعی و به دلیل برخورد و رفتارهای اشتباه مان است و می توان با کمی توجه و تغییر در آنها از بسیاری از تنش های این دوران جلوگیری کرد.
- چشم و هم چشمی
پایبندی به رسم و رسوم های اشتباه، توقع های زیاد و بی مورد، پرداخت هزینههای سنگین و... همه و همه آفت های بزرگی هستند که در جامعه امروز ما به دلیل چشم و هم چشمی در امر ازدواج ایجاد شده است. بر این اساس است که برخی گمان می کنند هر چه در مراسم و خرید عقد یا عروسی شان، در تهیه جهیزیه و ... بیشتر خرج کنند و تشریفات داشته باشند شخصیت و آبروشان بیشتر حفظ می شود.
همین تفکرات و دیدگاه های اشتباه، به جای ایجاد لذت بردن از شیرینی های دوران نامزدی، دلهره و اضطراب و تلخی را به افراد به خصوص دختر و پسر هدیه می کند. آقا پسر مدام باید در فکر کار و کسب درآمد برای تامین مخارج بالای ازدواج و تهیه مسکن و ... باشد و دختر خانم نیز خود را در پس دغدغه های گرفتن مراسمی باشکوه برای عقد و تهیه جهیزیه ای عالی و ... اسیر می کند. بنابراین ازدواجی که باید باعث آرامش و لذت بخشی طرفین شود، به مراسمی دلهره آور تبدیل شده و همه خاطرات شیرین این دوران را تحت الشعاع قرار می دهد.
به رخ کشیدن اطرافیان و زندگی شان چیزی جز کوچک کردن و تحقیر فرد مقابل و در نهایت ایجاد جر و بحث و اختلاف و درگیری میان نامزدها حاصل دیگری ندارد
-مقایسه
متاسفانه برخی از دختر و پسرها علاوه بر چشم و هم چشمی مدام در حال مقایسه نامزد خود با دیگران هستند.چرا شوهر فلانی از شوهر من خوشگلتر یا خوش تیپتره؟ چرا نامزد فلانی تو هزینه کردن اینقدر هوای جیب شوهرشو داره ولی تو بی خیالی؟ چرا خانواده شوهر خواهرم فلان برخورد را داشتند ولی خانواده شما ندارن؟ و...
در واقع به رخ کشیدن اطرافیان و زندگی شان چیزی جز کوچک کردن و تحقیر فرد مقابل و در نهایت ایجاد جر و بحث و اختلاف و درگیری میان نامزدها حاصل دیگری ندارد. چقدر زیباست که دختر و پسر در این دوران زیبا برای حفظ روابط صمیمانه و مهر آمیز خود و لذت بردن از زندگی دست از مقایسه های ویرانگر خود برداشته و به داشته هایشان قانع باشند.
- بی اعتمادی
گاه افراد به دلایل مختلفی چون علاقه افراطی، دوستی قبل از ازدواج و یا بدبینی به فرد مقابل، نسبت به نامزدشان حساسیت بی مورد پیدا کرده و به وی بی اعتماد می شوند. باید توجه داشت که هیچ یک از موارد ذکر شده نمی تواند دلیل موجهی برای بی اعتمادی به نامزد باشد. پسر و دختر زمانی که با هم عقد می کنند چون یک روح در دو بدن می شوند. آیا کسی را می شناسید که به خودش بی اعتماد و شکاک باشد؟ همیشه با خود مرور کنید که همسر شما پاکترین و بهترین هاست، مگر آنکه خلاف آن به شما ثابت شود. (البته چنین افکاری برای افرادی که دچار بیماری بدبینی هستند، طبیعی بوده و تنها مراجعه به پزشک و سیر طول درمان آنها را درست می کند.)
- سوء تفاهم
بسیاری از روان شناسان معتقدند سوء تفاهم یکی از مهمترین عوامل ایجاد اختلاف و درگیری در دوران نامزدی و حتی زندگی مشترک است. اما سوء تفاهم دقیقا چیست؟ سوء تفاهم یعنی این که طرفین به درستی به مقاصد حقیقی رفتار یا سخن هم پی نمی برند. یعنی چیزی که گفته می شود غیر از چیزی است که فردمقابل از آن می فهمد. برخی افراد به جهت دارا بودن روحیه ای خاص، برای دچار شدن به سوء تفاهم به شدت آماده اند و ذهنشان از هر سخنی، برداشتی نامطلوب دارد. به همین دلیل باید سعی کنند تابه درستی منظور حرف یا برخورد فرد مقابل را از وی نپرسیده اند قضاوت نکنند.
مطالب پیشنهادی
مشکلات نظام سلامت در کشور ایران
مصرف کالاهای خارجی و قاچاق و تاثیر آن بر اشتغال و تولید
در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
به هر حال زمانی که نوبت به گفتگوی باز میان زوجین می رسد، صحبت کردن در مورد “نامزد قبلی” و یا روابطی که هر یک از طرفین در گذشته تجربه کرده اند، می تواند تاثیرات مهمی بر روی رابطه بگذارد.
. معمولاً خانم ها همیشه در پی آن هستند که همسرشان در مقابل آنها احساساتش را ابراز کند و هر چه در دل دارد را بر زبان بیاورد. این در حالی است که آقایون ترجیح می دهند خانم دست از سرشان بردارد و آنها را تنها بگذارد. به هر حال زمانی که نوبت به گفتگوی باز میان زوجین می رسد، صحبت کردن در مورد “نامزد قبلی” و یا روابطی که هر یک از طرفین در گذشته تجربه کرده اند، می تواند تاثیرات مهمی بر روی رابطه بگذارد.
تردیدی وجود ندارد که خانم ها نسبت به آقایون خیلی بیشتر صحبت می کنند
زمانیکه دو نفر قصد آن را دارند که در کنار هم یک رابطه ی قوی و پویا را ایجاد نمایند، درست نیست که همواره صحبت از یک نفر دیگر در ارتباط آنها به میان کشیده شود؛ اما باز هم باید به این سوال پاسخ داد: “اگر یکی از طرفین مرتباً در مورد رابطه ی قبلی خود صحبت می کند، آیا این بدان معناست که او در حال حاضر از ارتباطی فعلی اش ناراضی است؟”
به هر حال بروز احساساتی نظیر حسادت، سوء ظن، و شک و تردید اجتناب ناپذیر است. طرف دیگر همواره به این مسئله فکر می کند که به چه علت شریک او تا این حد از نامزد قبلی خود برای او تعریف می کند. اما ایا اگر کسی در مورد روابط قبلی خود صحبت کند به راستی بدان معناست که از ارتباط فعلی خود ناراضی است؟ به این سوال نمی توان یک جواب “بله” و یا “خیر” قطعی گفت. هر ارتباطی متفاوت است و از این مهمتر همه ی انسان ها نیز با هم فرق می کنند.
فقط به این خاطر که شریک شما مرتباً در مورد نامزد قبلی اش با شما صحبت می کند نمی توانید مطمئن شوید که تمایل دارد مجدداً رابطه ی خود را با فرد مورد نظر از سر بگیرد.
اما لزوماً صحبت از تجربیات گذشته نمی تواند یک چنین مفهومی در بر داشته باشد. پیش از اینکه هر گونه قضاوتی کنید، باید ببینید که ارتباط قبلی او چه مدت زمانی به طول انجامیده. اگر آنها ارتباط طولانی مدتی با هم داشتند، بنابراین باید این انتظار را داشته باشید که هرزگاهی جملاتی در مورد نامزد قبلی شریک خود بشنوید. دلیلش هم این است که به هر حال برای مدت زمانی با هم بوده اند و در حال حاضر او جزئی از زندگی گذشته ی همسرتان را تشکیل می دهد. البته باید به شدت توجه داشته باشید که صحبت کردن در مورد نفر قبلی، صرفاً به آن معنا نیست که شریک زندگیتان احساس خاصی نسبت به فرد مورد نظر دارد. او فقط حقایق و اتفاقاتی را که برایشان افتاده برای شما تعریف می کند.
شما همچنین باید به این مطلب توجه کنید که شریکتان در چه زمینه ای در مورد نامزد قبلی اش(در صورت داشتن نامزد در گذشته) با شما صحبت می کند. اگر به طور مکرر شما را با نامزد قبلی اش مقایسه می کرد بنابراین باید نتیجه بگیرید که: “بله، با مشکل بزرگی روبرو هستید.” اگر شریک شما عادت به مقایسه کردن داشته باشد و همیشه شما را با نامزد قبلی (و یا هر کسی دیگری) مقایسه کند، پس باید متوجه باشید که مشکل از جانب اوست و این رابطه از سلامت مناسب اجتماعی برخوردار نمی باشد. همانطور که پیشتر نیز به آن اشاره کردیم، باید بدانید که همه ی انسان ها متفاوت هستند و شما تحت هیچ شرایطی نباید احساس کنید که شریکتان شما را با کسی مقایسه می کند. این مسئله را نیز باید در نظر بگیرید که اگر گاهی اوقات به برخی از رفتارهای متداول شریک قبلی شان اشاره کردند، درست نیست بیش از اندازه حساسیت به خرج دهید، چراکه قصد آنها فقط بازگو کردن شرایط عادی زندگی شان است.
اگر متوجه شدید که نامزد قبلی و شریک فعلی زندگیتان اصرار دارند که به هر طریقی که شده به ارتباط خود با هم ادامه دهند، حتی در حد یک دوست کاملاً عادی، آنوقت باید کمی مراقب باشید. اگر چنین اتفاقی روی داد، نگران شدن شما یک امر کاملاً طبیعی است. اگر نامزد قبلی سعی می کرد که حضور خودش را حفظ کند و نامزدتان نیز مجدداً شروع کرد به صحبت کردن در مورد او، باید احتمال دهید که شاید مجدداً شعله های عشقشان در حال روشن شدن است. بهترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که احساسات واقعی خود را با طرف مقابل در میان بگذارید و به او بگویید که چه مسائلی باعث ایجاد نگرانی در شما شده اند. شاید به شرایطی برخورد کنید که نامزد قبلی و شریک شما بخواهند به رابطه ی دوستانه ی خود ادامه دهند. در این حالت تصمیم گیری با شماست که در این رابطه باقی بمانید و ارتباط آنها را از نزدیک کنترل کنید و یا او را ترک کنید.
در یک چنین شرایطی ممکن است شخص تصور کند که چون شریکش دائماً از رابطه ی قبلی خود تعریف می کند، بنابراین به ارتباط گذشته بیش از ارتباط فعلی علاقمند بوده است.
گاهی نیز همسر شما قصد دارد صداقت نشان دهد و یک بار از رابطه و یا روابط قبلی خود بگوید و دیگر هیچ
مطالب پیشنهادی
وظایف دولت در بهبود شاخصهای سلامتی و نابرابری های اجتماعی
در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
اگر فردی که با او آشنا شده اید می گوید با آنکه علاقه بسیاری به شما دارد اما حداقل تا پنج سال دیگر شرایطازدواج را ندارد و از شما می خواهد که به خاطرش صبر کنید، باید در صحت گفته های وی شک کنید.
یکی از موارد اصلی که توسط دختران و پسران جوان به عنوان دلیل دوستی ها و آشنایی های پیش از ازدواجشان عنوان می شود آشنایی به قصد ازدواج است. معمولاً در اینگونه روابط یکی از طرفین به دیگری قول ازدواج داده و از وی می خواهد به منظور شناخت بیشتر مدتی با هم در ارتباط باشند.
اما متاسفانه ممکن است برخی به قول و قرارهایشان وفادار نبوده و تنها قصد سوء استفاده از فرد مقابل را داشته باشند. به همین دلیل لازم است که افراد قادر باشند میان راست و دروغ تمایز قائل شده و خود را از عواقب ناگوار چنین مسئله ای محفوظ بدارند.
معمولاً در رفتار و افکار کسانی که با دادن وعده دروغین سعی در اغفال فرد مقابل دارند نکاتی دیده می شود که با کمی دقت در آنها می توان نسبت به نیت فرد مقابل آگاهی حاصل نمود.
مهمترین این مسائل و رفتارها عبارتند از
اصرار بر پنهان ماندن رابطه
معمولاً این افراد اصرار دارند که هیچ یک از اعضای خانواده و حتی دوستان از این ماجرا با خبر نشوند. گرچه ممکن است آنها دلایلی مانند نامساعد بودن شرایط، ترس از مخالفت اطرافیان و ... را دلیل این درخواست معرفی می کنند اما چون در حقیقت قصد ازدواج ندارند از اینکه شما این موضوع را با دیگران در میان گذاشته و آنها شما را راهنمایی کنند و همچنین به منظور اجتناب از جدی شدن رابطه از طریق مطلع شدن خانواده ها، می خواهند این رابطه پنهان بماند.
پیشنهاد ازدواج در آغاز آشنایی
اگر فردی بدون هیچ آشنایی قبلی با شما در همان اولین برخورد پیشنهاد ازدواج داد باید کمی محتاط شوید. چطور ممکن است در اولین برخورد، شخصی چنین پیشنهاد مهمی به شما بدهد بدون آنکه هنوز شما را درست شناخته باشد؟ در چنین مواردی احتمالاً ویژگی های ظاهری مانند زیبایی، وضعیت مالی،تحصیلی و... شما فرد مقابل را تحت تاثیر قرار داده و وی از دادن پیشنهاد ازدواج به شما اهداف دیگری دارد.
پیشنهاد ازدواج پس از رد درخواست های نامعقول
اگر فردی که با او آشنا شده اید پس از اینکه شما به درخواست های نامعقول وی در زمینه های مختلف مثل صمیمیت جسمی یا درخواست کمک مالی پاسخ منفی دادید به شما پیشنهاد ازدواج داد بدانید که او تنها به دنبال راهی برای رسیدن به خواسته های خویش است و به محض اینکه نیازهایش ارضا شود قول و قراهایش را زیر پا خواهد گذاشت.
تمایل نداشتن به صحبت کردن درباره ازدواج
اگر فردی که به شما قول ازدواج داده از صحبت کردن در این باره طفره می رود دقت خود را کمی بیشتر کنید. اگرازدواج برای وی یک هدف باشد مانند هر هدف دیگری بریا رسیدن به آن برنامه ریزی نموده و تلاش می کند. به همین دلیل باید در مورد آن با شما صحبت کند تا به کمک هم تصمیماتی اتخاذ کنید و گام هایی بردارید که شما را به هدفتان نزدیک تر کند. مثلاً ممکن است فردی تصمیم بگیرید که در کلاس های آموزش مهارت های زندگیشرکت کند یا به دنبال پیدا کردن شغلی باشد. به هر حال هنگامی که فرد قصد انجام کاری دارد حتماً در مورد آ ن فکر و اقدام می کند.
موکول کردن ازدواج به سال های بعد
اگر فردی که با او آشنا شده اید می گوید با آنکه علاقه بسیاری به شما دارد اما حداقل تا پنج سال دیگر شرایط ازدواج را ندارد و از شما می خواهد که به خاطرش صبر کنید، باید در صحت گفته های وی شک کنید. بهتر است دلایل وی را بشنوید و به او بگویید که لازم نیست در شروع زندگی همه شرایط ایده آل باشد و شما از اینکه در کنار وی برای ساختن زندگی تان تلاش کنید لذت می برید.
مطالب پیشنهادی
وظایف دولت در بهبود شاخصهای سلامتی و نابرابری های اجتماعی
در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
بحث اعتیاد در سالهای اخیر در کشورمان یکی از عمدهترین مسایل مطرح شده در جامعه است. با وجود آسیبهای فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی ایجاد شده توسط فرد مصرفکننده، باید به فرد معتاد به عنوان یک انسان باهمه آرزوها و آمال فردی نگاه کنیم.
اعتیاد معمولا در سنین نوجوانی شروع میشود. هر چند به ندرت میتواند در سنین بالاتر نیز آغاز شود که در این صورت معمولا علت خاصی برای ابتلا به آن وجود دارد. بسته به سن شروع، مسایل مختلفی مانند اشتغال، ازدواج، بچهدارشدن، ادامه تحصیل و ارتباط اجتماعی در پیش روی فرد قرار دارد که تمام این موارد میتوانند تحتالشعاع مصرف مواد فرد قرار گیرند.
در مورد ازدواج مصرفکننده مواد مخدر سوالهای مختلفی در جامعه ازطرف بستگان، دوستان و سایرین مطرح میشود. برخی اعتقاد دارند که ازدواج به صورت یک فاکتور حمایتی اجتماعی میتواند باعث بالابردن انگیزه فرد برایترک مواد شود، فرد را مسوولیتپذیر کند و استرس او را کاهش دهد و مشغولیت با مسایل خانواده باعث شود زمان کمتری برای گذراندن با دوستان و هزینه کمتری نیز برای خرج کردن برای مواد در اختیار داشته باشد. این باوری است که در کشورما در رابطه با ازدواج و نقش آن در درمان همه دردها و بیماریها وجود دارد که البته این موضوع به طور مطلق صحت ندارد.
ازدواج در ابتدای امر انگیزه خوبی برای ترک اعتیاد است. این انگیزه میتواند کوتاه مدت یعنی برای مخفی ماندن اعتیاد در تست مورفین و بلند مدت برای پاک ماندن در همه زندگی باشد. معمولا در آستانه ازدواج مراجعات زیادی از این دست به مراکز درمان اعتیاد دیده میشود و بیماران در این مرحله ممکن است به طور موقتی پاک شوند.
اما بعد از این ترک اعتیاد موقتی، سرنوشتهای مختلفی در انتظار این افراد است. در ابتدا باید بدانیم که اعتیاد تنها به معنای حضور یک ماده مخدر ویا محرک در خون نیست. با مصرف حتی یک بار از بعضی از مواد مدار پاداش خاصی در مغز تحریک میشود که تقریبا همیشه به طور نیمه خاموش حتی در هنگام عدم مصرف باقی میماند.
عواقب ازدواج با ترک کرده ها
مصارف طولانی مدت میتواند باعث ایجاد تغییرات خاصی در شخصیت فرد شود. این تغییرات میتواند بهصورت انفعال، وابستگی یا پرخاشگری باشد. مهارتهای زندگی(کنترل خشم، استرس، همدلی.....) به خصوص در مصرفکنندگان مواد پرتخریب آموخته نمیشوند و مواد تنها به صورت سرپوشی برای آرامسازی و پرکردن ناکفایتی این افراد به کار میرود.
بعد از ترک فرد با سالهای از دسترفته و ناتواناییهای خود مواجه میشود و در مقابل با مسایل پراسترس راهحلی بلد نیست. ازدواج به عنوان یک مرحله پرمسوولیت و استرسزا نیازمند مهارتهای بین فردی و اجتماعی خاصی است. بعداز گذشتن ماههای اولیه در فردی که تنها به صورت پاکسازی بدن از مواد درمان شده است، فرد در یک موقعیت تنشزایی قرار میگیرد که در حل آن ناتوان است و با توجه به ماهیت بیماری اعتیاد، عود و مصرف مجدد دور از انتظار نیست.
به نظر میرسد ماندگاری این افراد در ترک نمیتواند زیاد باشد. صورت مثبت قضیه این است که در فردی که از حمایت خانوادگی نامناسبی برخوردار بوده است و یا در محیطهای اجتماعی پراز موادمخدر و مصرفکننده زندگی میکرده است، با دوری از این شرایط بتواند روزهای پاک بیشتری را تجربه کند.
در مورد اعتیاد این نکته را باید در نظر داشته باشیم که امکان عود و بازگشت همیشه وجود دارد و هرگز درمورد ترک کامل آن نمیتوان به طور قطعی اظهار نظر کرد. توجه به نکته فوق باعث میشود که در جامعه دلواپسی خاصیدر مورد ازدواج با فرد مصرفکننده وجود داشته باشد.
راهی برای کشف اعتیاد
برای آنکه مطمئن شوید نامزد شما معتاد نیست، تستهای مورفین (به تنهایی و بدون حضور موادمحرک) و آزمایش غربالگری اعتیاد می تواند کمک کننده باشد. البته بد نیست بدانید که دلواپسی در مورد پاسخ منفی کاذب این تستها و اینکه گاهی روشهایی برای مخدوش کردن نتایج این تستها موجود است، بیجا نیست.
در مراکز تخصصی امکان پیگیری حضور انواع مواد به طور صد در صد وجود دارد که با هیچ مادهای قابل پوشش دادن نیست. مشکل در اینجاست که این افراد درست در حوالی انجام آزمایش دست بهترک ماده مصرفی به هر روشی میزنند که در آن زمان جواب آزمایش به طور درست منفی و به معنای عدم حضور ماده گزارش میشود.
اما راههای مشهودتر و دمدستیتری هم برای تشخیص این موضوع وجود دارد. تغییرات خلقوخو، شایعترین علامت مصرف است. در طی روز فرد میتواند تغییرات بارز وبیش از حدی در رفتار و خلق داشته باشد. حتی گاهی این افراد در هنگام مصرف مواد بسیار مهربان و پرتوجه میشوند.
در ساعت نیاز به مصرف مواد تحریکپذیری شایع است. این افراد درساعات خاصی نیاز به تنهایی دارند و از بودن کنار خانواده به هر دلیل امتناع میکنند و از جمعهایی که نیاز به حضور مداوم و طولانی مدت دارند فرار میکنند. که نمونه آن رفتن به سفرهای دسته جمعی است.
مشکلات خواب به صورت کمخوابی، پرخوابی، به هم خوردن ساعات معمول خواب وبیداری، خواب آلودگی روزانه و بیداریهای شبانه میتواند با انواع مواد دیده شود. همچنین تغییرات وزن و اشتها به صورت کاهش و افزایش مشاهده میشود. تغییر در رفتار جنسی اعم از میل یا تحریک جنسی رخ میدهد. مصرف بعضی از مواد بوی خاصی دارد که از لباس ووسایل شخص استشمام میشود. در چهره برخی از مصرفکنندگان نیز میتواند تغییراتی را به صورت کبودی دور چشم، فرو رفتن گونهها، آسیبهای دندانی و تیرگی لبها مشاهده کرد. در معتادان تزریقی آثار تزریق روی دستها و بازوها و نقاط غیرمعمول در کشاله ران یا گردن دیده میشود که میتواند توسط لباس یا خالکوبی پوشانیده شود. گاهی نیز صدای مصرفکنندگان استنشاقی تودماغی میشود.
این را هم بدانید که برای مصرف بعضی از مواد وسایل خاصی مورد نیاز است. برای مثال، دیدن سوزن سوخته یا کاغذهایی که لوله شدهاند و یا دستمال نیمسوخته و ابزار شیشهای خاص میتواند شکبرانگیز باشد. البته در مورد این علایم و نشانهها قطعا نمیشود اظهارنظر کرد. در بعضی از افراد علایم مشابهی وجود دارد که ناشی از مصرف مواد نیست و در مقابل مصرفکنندههایی نیز هستندکه شدت علایم در آنان قابل ملاحظه نیست.
توجه کنید که هیچ فردی حتی پزشک بهرغم وجود نشانههای بالینی و مشکوک، در مورد مصرف یا عدم مصرف مراجع بدون آزمایش نمیتواند اظهار نظر قطعی کند. خوش بینی و بد بینی بیش از حد هردو در فردی که قرار است با وی ازدواج کنید میتواند زندگی آینده شما را تحتالشعاع قرار دهد.
مطالب پیشنهادی
وظایف دولت در بهبود شاخصهای سلامتی و نابرابری های اجتماعی
در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
دیگر از این بدتر نمیشود. احساس مریضی میکنید، نمیتوانید لب به غذا بزنید و نمیدانید که چه احساسی دارید و به چه فکر میکنید. اما فکرتان خیلی مشغول است. یک لحظه خوشحالید و یک لحظه ناراحت، احساس آشفتگی و بی ثباتی میکنید. چه اتفاقی برایتان افتاده است؟ چهار هفتهی اولی است که با شوهر آینده تان قرار ملاقات گذاشته اید. اولین چیزی که ممکن است قبل از یک قرار ملاقات اتفاق بیفتد، احساس آشفتگی و وحشت است. ممکن است تا به حال برای یافتن مرد ایده آل خود با افراد زیادی قرار ملاقات داشته باشید، اما هر بار این احساس رخ میدهد. بعد از قرار، با اینکه همه چیز عالی و خوشایند بوده باز ممکن است دچار این احساس شوید، چون اینجاست که مجبور میشوید در مورد این موقعیت و فرد مزبور کمی فکر کنید. باید تصمیم بگیرید که آیا میخواهید با این فرد ادامه دهید یا اینکه همه ی وعده هایی را که شب گذشته با طرف داشته اید را امروز صبح فراموش کرده اید و نمیخواهید ادامه دهید. این مسئله برای همه ی ما اتفاق میافتد. همه ی ما در چنین موقعیت هایی احساس آشفتگی میکنیم. برای بسیاری از افراد، روز های بعد از قرار روزهای فوق العاده ای هستند. احساس جذابیت و علاقه میکنید و احساس میکنید که کسی هست که دوستتان میدارد و برایش جذابیت دارید. اما ممکن است در قرار دوم به این نتیجه برسید که کاملاً در اشتباه بوده اید و احساستان درست نبوده است. پس از اتمام قرار ملاقات دوم، باز احساس فوق العاده ای به شما دست میدهد چون این بار دیگر آزمایشی واقعی بوده است و یکدیگر را دقیق تر مورد بررسی قرار داده اید. وفاداریها،قوه ی تعقلتان و جنبه های دیگر شخصیتیتان مورد آزمایش قرار میگیرد. تا این مرحله شما نباید هیچگونه رابطه ی فیزیکی با فرد داشته باشید. بعد از قرار ملاقات دوم اگر واقعاً به این فرد علاقه مند شده باشید، احساس اضطراب و نگرانی خواهید داشت، نگرانی برای از دست دادن این فرد. یا ممکن است این نگرانی به خاطر این باشد که فکر میکنید برای علاقه مند شدن عجله کرده اید و دوست دارید که از این مسئله خلاص شوید. اینجاست که ممکن است یک آینده ی ایدآل، دچار فاجعه و مصیبت شود. دست از نگران بودن بردارید و بگذارید که زندگی مسیر همیشگی اش را طی کند. خونسردیتان را حفظ کنید، هیچ جای نگرانی نیست. و در هیچ کار هم عجله نکنید. از طرف دیگر ممکن است هنوز مطمئن نشده باشید که با این فرد صمیمیت برقرار کنید یا خیر، اما باز هم نگران نباشید. جذابیت روزهای اول آشنایی با یک فرد در همین است. در یک رابطه ی طولانی مدت، این روزها دیگر تکرار نمیشوند، پس سعی کنید که تا میتوانید از این جو لذت ببرید. لزومی ندارد که یک رابطه ی جدیدی حتماً بهازدواج ختم شود. دقت داشته باشید که این قرار های ملاقات برای آشنایی شما با این فرد برای این ترتیب داده شده تا شما ضمن آشنایی بیشتر با فرد مورد نظر به این نتیجه برسید که آیا این فرد همسفر خوبی برای آینده شما میتواند باشد یا نه؟ دیگر چنین طرز فکری نداشته باشید و از قرارهایتان نهایت لذت را ببرید. تردیدهای زیادی در روزهای اول آشنایی وجود دارد، مثل اولین برخورد، اینکه سر قرار بروید یا نه، اینکه تلفن کنید یا نه، چه میشود اگر او سر موقع به شما تلفن نکند و...همینطور جلو میرود و هر روز تردیدها و دوراهی های جدیدی برایتان پیش میآید مثل اینکه، او را برای صرف قهوه دعوت کنید یا نه، اینکه با او به سینما بروید یا نه، اگر احساستان نسبت به او بیشتر شد چه کنید و....باز هم چیزی که به شما کمک میکند تغییر طرز فکرتان است، باید بگذارید زندگی روال عادی خود را طی کند، نباید نگرانی در مورد چیزی به خودتان راه دهید. شما زندگی همیشگیتان را داشته باشید، سر موقع همیشگی به باشگاه بروید، کارهایتان را انجام دهید و نگذارید که زندگیتان از مسیرش منحرف شود. وقتی دیر به دیر قرار ملاقات داشته باشید، آن انرژی لازم برای پیشبرد یک رابطه وجود نخواهد داشت. باید از همه فرصت هایتان استفاده کنید و با فرد مورد نظر بگذرانید. اگر فردی را واقعاً دوست داشته باشید، طبیعتاً میخواهید همیشه با او باشید تا بتوانید او را بیشتر بشناسید و عاشقش شوید. برای این منظور باید قرار ملاقات هایتان را بیشتر کنید تا صمیمیت بین شما بیشتر شود و گرنه فقط وقتتان را تلف کرده اید. اولین چهار هفته زمان مهمی است چون در این دوران است که همدیگر را خواهید شناخت. اگر بتوانید این دوران را به خوبی پشت سر بگذارید، حتماً خواهید توانست رابطه ی محکمی ایجاد کنید. به عقیدهی من از هر گونه رابطه و برخورد خارج از چهر چوب معمول در این دوران و تا قبل از ازدواج خودداری کنید. این دوران فقط دوران آشنایی است و اینکه ببینید از هر لحاظ با هم سازگاری دارید یا خیر. دوران پر خاطره ای خواهد بود، پس سعی کنید بهترین استفاده را ازاین دوران ببرید. ممکن است احساس بی ثباتی و آشفتگی کنید، اما همه ی ما وقتی به گذشته نگاه میکنیم تا ببینیم عاشق شدنمان چه روندی داشته است، یاد چهار هفته ی اول آشنایی میافتیم. سعی کنید این چهار هفته را به قشنگ ترین حالت ممکن بگذرانید .
مشکلات موجود در سیستم واردات وصادرات
رسانه ها در الگوی مصرف جامعه چه نقشی دارند؟
عوامل مؤثر بر قاچاق کالا
در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
دوران نامزدی نوعی تمرین و ممارست برای موفقیت و پیروزی فرد در امتحان نهایی (زندگی مشترک) محسوب می شود. به بیان دیگر هرچه در این دوران آموخته و تمرین شود همان در امتحان نهایی پس داده خواهد شد. به همین دلیل است که بسیاری از متخصصان معتقدند افرادی که مهارت های زندگی زناشویی را در دوران عقد می آموزند در زندگی مشترک کمتر دچار نوسانات می شوند.
* پایبندی به اصول دینی و اخلاقی: دین و اخلاق در زندگی مشترک حرف اول را می زنند. پایبندی افراد به اصول ریز و درشت دینی و اخلاقی (مثل انجام فرائض دینی، درستی و صداقت، خوش قولی، صبوری و اجتناب از هرزگی، فساد و دورویی و... ) باعث هموار شدن مسیر زندگی مشترک و کوتاه تر شدن راه های رسیدنشان به موفقیت می شود.
* برقراری ارتباط کلامی خوب و مناسب: یکی از مهمترین ستون های زندگی مشترک بخصوص برای زنان برقراری ارتباط کلامی خوب و مناسب میان طرفین است. گفتن کلمات و جملاتی از سر مهربانی و محبت چون: همسر مهربانم دوستت دارم، تو تنها امید من در این زندگی هستی و... باعث نزدیک شدن دل ها به یکدیگر و قوت زندگی مشترک می شود. *
یک دل و یک رنگ شدن: زن و مرد باید برای رسیدن به موفقیت سعی کنند در همه مراحل زندگی شان (از دوران نامزدی تا پایان عمر) یکدل و یکرنگ باشند. این امر نیز حاصل نمی شود مگر با درک متقابل. در واقع درک متقابل با ایجاد تفاهم میان طرفین باعث شکل گیری یکدلی و یکرنگی در زوجین می شود. *
مسئولیت پذیر بودن: همه افراد باید خود را در قبال کارهایی که برعهده گرفته اند متعهد و مسئول دانسته و از انجام دادن آنها شانه خالی نکنند. این اصل در دوران نامزدی و پس از ازدواج پررنگ تر نیز می شود. زیرا شاید فرد در دوران تجرد کاری را برعهده بگیرد و انجام ندهد و کسی هم جز خود او ضرر نبیند ولی پس از عقد دختر و پسر یکی می شوند و هر آسیبی که به مرد برسد به همسرش نیز می رسد و بالعکس. به همین دلیل هر یک از طرفیم باید وظایف و مسئولیتهایی را که بر عهده می گیرند به نحو احسن انجام بدهند.
درست شنیدن و شنیده شدن نیز یکی از ملزومات زندگی سعادتمندانه است که البته نیاز به صبر و حوصله و مهارت کافی دارد
* برخورد بی طرفانه و منطقی با مشکلات: معمولاً دختر و پسر از همان ابتدا یعنی از دوران نامزدی دچار برخی مشکلات داخلی یا خارجی می شوند. نحوه برخورد با این مشکلات بسیار مهم و در زندگی مشترک تاثیر گذار است. اگر طرفین با این مشکلات به صورت منطقی و بدون هیچ سوء گیری برخورد نمایند و به جای منافع شخصی، مصالح زندگی مشترک آینده شان را در نظر بگیریم یقیناً در هر صورت پیروز میدان خواهند بود.
* کم توقعی و قناعت: همیشه یادمان باشد که از نامزدمان آنقدر انتظار و توقع داشته باشیم که در حد توان او باشد.
* بهترین شنونده صحبت های نامزدمان باشیم: درست شنیدن و شنیده شدن نیز یکی از ملزومات زندگی سعادتمندانه است که البته نیاز به صبر و حوصله و مهارت کافی دارد. برخی از مهارتهای این اصل به شرح ذیل می باشد: - نگاه کردن به صورت و چشم همسر در هنگام سخن گفتن - تایید هر از چند گاهی صحبت های وی با تکان دادن سر، گفتن جملاتی چون واقعاً، چه جالب، بله و... - تکرار برخی از کلمات و جملات وی برای نشان دادن توجه - و...
مشکلات موجود در سیستم واردات وصادرات
رسانه ها در الگوی مصرف جامعه چه نقشی دارند؟
عوامل مؤثر بر قاچاق کالا
در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
این مشکل خیلی از دخترهای امروزی است. در رابطه ای هستند که طرف مقابلشان تصور میکند باید به هرچه که میگوید، گوش دهند.
و وقتی اینکار را نمیکنند، طرف شکایت میکند که چون او هیچوقت به حرفهای او گوش نمیدهد پس به درد او نمیخورد و باید رابطه شان را تمام کنند. ممکن است حرفهای ناراحت کننده زیادی بزند اما بیشتر وقتها دلیلش فقط عصبانیت پسر است و ممکن است در آخر حتی عذرخواهی هم بکند. این باعث میشود با خودتان فکر کنید که آیا کار اشتباهی مرتکب شده اید که حرفش را گوش نداده اید یا نه.
سوال اینجاست که آیا یک دختر باید به حرف طرف مقابل گوش کند؟ و اگر اینکار را نکرد (مثلاً بعضی اوقات) باعث میشود دختر بدی باشد؟ آیا این مسئله این حق را به پسر میدهد که رابطه را تمام کند؟
پاسخ این است که همیشه روابطی موفق هستند که دو طرف به حرف هم گوش دهند. اما گوش دادن به این معنی نیست که هر کاری که به شما گفتند را انجام دهید.
بعضی از پسرها دوست دارند طرفشان را کنترل کنند تا مطمئن شوند که هرکاری را آنطور که آنها دوست دارند انجام میدهد. کنترل کردن شما باعث میشود احساس کند کنترل بیشتری روی زندگی خودش پیدا میکند. افرادیکه حس مشخصی از خودشان ندارند معمولاً سعی میکنند به دیگران فشار بیاورند که آنطور که آنها دوست دارند رفتار کنند. و بااینکه ممکن است طرفتان اینطور وانمود کند که حرفش به صلاح خودتان است اما واقعیت این است که فقط قصد کنترل شما را دارد و این نقابی برای اعتماد به نفس پایین اوست. آدمهایی که واقعاً به خودشان مطمئن باشند لزومی نمیبینند که دیکران را کنترل کنند.
ممکن هم هست که دلیل این کار پسرها این باشد که میخواهند حرفشان شنیده شود چون احساس میکنند که دختر حرفهای آنها را نمیشنود. به همین دلیل سعی میکنند صادقانه و رک درمورد مسائل مهم رابطه تان صحبت کند تا بفهمد که شما این مسائل را نادیده میگیرید. بین دوست پسری که فقط میخواهد حرف خودش را به کرسی بنشاند و دوست پسری که قصد مدیریت کردن دارد تفاوت وجود دارد. این شما هستید که باید بفهمید در چه رابطه ای سر میکنید.
میتوانید با گوش دادن به حرفهای طرف مقابلتان شروع کنید. وقتی حرف میزند به حرفهایش به جا پاسخ دهید. به او بفهمانید که نگرانیها و نظراتش را میفهمید و درک میکنید. و اگر چیز متفاوتی میخواهید، به او بگویید. قاطع باشید نه عصبانی. سعی نکنید که از همه تصمیماتتان دفاع کنید. به او بفهمایند که از توجهش سپاسگذارید و برایش توضیح دهید که میخواهید طوری که خودتان دوست دارید رفتار کنید. اگر عصبانی شد، شما آرامشتان را حفظ کنید و دوباره به او اطمینان دهید که بااینکه برای نظراتش احترام زیادی قائل هستید اما میخواهید تصمیم خودتان را عملی کنید. بهترین راهکار این است که او را متوجه کنید که اجرا کردن تصمیمات خودتان و مستقل بودن به این معنی نیست که نمیخواهید با او باشید.
اگر شروع کرد به گفتن اینکه، "بعدها از کارت پشیمان میشوی" و این حرفها، به آرامی به او بگویید که حاضرید مرتکب اشتباه شوید و از آن ها درس بگیرید. اگر آنقدر از نظر احساسی نابالغ است که رابطه اش را با شما برهم بزند، چون فقط میخواهید که خودتان سرنوشتتان را رقم بزنید، دیگر کاری از دست شما برنمی آید. نباید دنبال او بیفتید. اگر اینکار را کنید فریب بازی او را خوردهاید. او بااین رفتارها مثل یک بچه رفتار میکند، وقتی چیزی که میخواهد را به او نمیدهند روی زمین میافتد و دست و پا میزند. با رفتن زیر بار حرفهایش نمیتوانید رفتار بد او را تغییر دهید.
درعوض، باید به او بفهمانید که وقتی آرامتر شدن برای حرف زدن با او آماده اید. ممکن است برای حرف زدن پیشتان بیاید یا نیاید. به همین سادگی. اگر در آخر او تصور کند چون حرفهایش را گوش نمیدهید باید با شما قطع رابطه کند، باید بدانید که با این وضعیت بدون او خیلی راحتتر خواهید بود.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
بیشتر مردان ترجیح می دهند احساسات و حس دوست داشتن را با انجام برخی کارها بیان کنند ...
اگر دختری در سنین ازدواج هستید، بهتر است مردان را بهتر بشناسید...
شناخت روحیه مردان نه تنها مشکلات زوجین را کم می کند بلکه باعث برقراری رابطه بهتر بین آنها می شود. روان شناسانی که نقش جنسیت را در برقراری ارتباط مطالعه می کنند، این 12 نکته را در مورد شناخت مردان با اهمیت می دانند.
1 - مردان در مورد احساسشان صحبت می کنند اما...
مردان ترجیح می دهند درمورد احساساتشان غیرمستقیم صحبت کنند. پس از نامزدتان بخواهید برنامه اش را برای تعطیلات آخر هفته بگوید یا اینکه فکر و تصور خود را در مورد شما و اولین باری که شما را ملاقات کرده است، بیان کند. پاسخ او روشن می کند احساسش چیست و این گونه خود را به شما نزدیک تر می بیند.
2 - مردان با کارهایشان دوست داشتن را بیان می کنند.
بیشتر مردان ترجیح می دهند احساسات و حس دوست داشتن را با انجام برخی کارها بیان کنند، مثلا وقتی وسایل خراب خانه را تعمیر یا حیاط را تمیز می کنند یا سطل زباله را بیرون می برند، دوست داشتن خود را نشان می دهند. حتی خرید کردن برای خانه و زیباسازی محیط آن هم بیانگر این است که شما را دوست دارد.
نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
3 - مردان ازدواج را جدی می گیرند.
مردان معمولا از ابراز سریع نظر خود واهمه دارند. شواهد نشان می دهد آنها ازدواج را بیشتر جدی می گیرند ولی ممکن است مدت طولانی تری طول بکشد تا احساس خود را بیان کنند زیرا می خواهند مطمئن شوند کاری که انجام می دهند، درست است. نتایج یک بررسی روی مردان متاهل نشان داد وقتی مردی با اطمینان کامل تصمیم به ازدواج می گیرد، همه جوانب را بررسی کرده و بیشتر معیارها را مطابق میل خود می بیند. 90 درصد مردان می گویند اگر قرار باشد دوباره ازدواج کنند، با همین همسرشان ازدواج خواهند کرد.
4 - او یک شنونده واقعی است.
بیشتر ما خانم ها وقتی حرف های دیگران را گوش می کنیم معمولا با حرکات اشاره و بدن و گفتن کلماتی مثل بله یا نه یا می دانم به آنها نشان می دهیم به حرف هایشان گوش می دهیم. این اشاره ها، بخشی از نظر و درک ما را به فردی که در حال صحبت است، منتقل می کند اما این در مورد مردان صدق نمی کند. وقتی که با نامزد خود صحبت می کنید و چیزی نمی گوید یا حرکتی از او نمی بینید، به معنی آن نیست که گوش نمی دهد بلکه ترجیح می دهد ساکت باشد و درمورد آنچه شما می گویید، فکر کند.
5 - مردان بیشتر عمل می کنند.
مردان روابطشان را با عمل تقویت می کنند، نه احساس. بسیاری از مردان، با انجام فعالیت هایی مانند ورزش و پیاده روی همراه نامزدشان سعی می کنند به او نزدیک تر شوند.
6 - مردان زمانی را برای خود می خواهند.
اگرچه مردان سعی می کنند در بسیاری از فعالیت های خانواده مشارکت کنند اما همه آنها نیاز دارند زمانی مخصوص خود داشته باشند. زمانی که تنها در گوشه ای بنشینند و تفکر کنند. اگر چه مردان از انجام بازی شطرنج، باغبانی یا رفتن به باشگاه ورزشی لذت می برند اما مثل همه، گاهی دوست دارند کسی در کنارشان نباشد و به تنهایی به کارهای مورد علاقه شان بپردازند. وقتی هر یک از زوجین زمان و مکانی را برای تنهایی داشته باشند، بیشتر به هم علاقه مند خواهند شد.
7 - مردان مثل پدرانشان عمل می کنند.
اگر می خواهید بدانید مردی که قصد دارید با او ازدواج کنید چگونه مردی است و چه رفتاری دارد، به رفتارهای پدرش نگاه کنید. مردان نقش خود و رابطه با همسرشان را از پدرشان می آموزند. اگر می خواهید بدانید که چگونه با شما رفتار خواهد کرد، ببینید پدرش چه رفتاری با مادرش دارد.
8 - مردان زبان بدن را نمی دانند.
مردان کمتر درمورد زبان اشاره و حرکات بدن می دانند و تغییر لحن صدا و حرکات صورت برای آنها کمتر مفهوم دارد. همچنین ممکن است دیرتر ناراحتی زنان را که در چهره شان نمایان است یا پیام های اشاره ای و لحن صدا را تشخیص دهند، بنابراین اگر می خواهید مطمئن شوید پیام را دریافت کرده اند مستقیما آن را بیان کنید.
9 - واکنش مردان سریع تر است.
زنان در واکنش نشان دادن به برخی امور و کارها دیرتر از مردان عمل می کنند و مدت طولانی تری برای بیان واکنش و تفکر نیاز دارند. حتی ممکن است در مقابل مردان بیشتر احساس اضطراب و استرس داشته باشند اما مردان در مقابل حوادث واکنش سریع تری نشان می دهند بنابراین وقتی هنوز می خواهید درمورد مباحث شب گذشته صحبت کنید، ممکن است نامزدتان آن را از یاد برده باشد.
10 - مردان به قدردانی واکنش نشان می دهند.
قدردانی از همسر می تواند تفاوت زیادی در رفتارهای آنها و روابطشان ایجاد کند. مطالعه ها نشان می دهد وقتی از زحمات مردان قدردانی و به آنها ارزش گذاشته می شود، بیشتر سعی می کنند در انجام کارهای خانه و مراقبت از کودک خود را درگیر کنند و خود را تکیه گاه خواهند دانست.
11 - مردان، لذت بردن همسر خود را دوست دارند.
خوشحالی و شادابی یک زن برای همسرش بسیار بااهمیت است. یک مرد تا زمانی که همسرش درمورد احساسش صحبت نکند از آن باخبر نمی شود، بنابراین بهتر است احساسات و خواسته هایتان را بیان کنید. خواسته خود را صریحا بگویید، زیرا مردان طفره رفتن را دوست ندارند. اگر خواسته خود را واضح بیان کنید، نه تنها گوش می کند، بلکه از خشنود شدن شما احساس خوبی خواهد داشت.
12 - مردان نیاز دارند دوست داشته شوند.
اگر یک مرد احساس کند از سوی نامزد خود مورد بی محبتی قرار گرفته ، ممکن است به فرد دیگری متمایل شود تا رضایت او را جلب کند. برای پرهیز از این موضوع زنان باید نیازهای عاطفی نامزدخود را درک کنند و برای رفع نیازهای وی بکوشند.
نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
یاسمین ثریا/ مراسم نامزدی یا عقد برای هر دختر یا پسری نقطه آغاز یک دوران شیرین و پر از اتفاقهای خوب است؛ از قرارهای دونفره در سینما، تئاتر، نمایشگاه، گالری، رستوران، کافیشاپ و منزل دوستان و فامیل تا هدیهها، اساماسها و تلفنهایی که پایانی ندارند. زوج جوان سعی میکنند در این مراسم به دیگران اعلام کنند که عاشق هم شدهاند و چند وقت دیگر ازدواجشان را جشن میگیرند. این مراسم رویایی اولین بار در یونان برگزار شد که البته هیچ شباهتی به نامزدیهای امروزی نداشت. در یونان آن زمان، پدر دختر خانم و خواستگار او رودر رو مینشستند و مردان فامیل و محل آنها را دوره میکردند. خواستگار و پدر دختر خانم در غیاب او قرارهای ازدواج را میگذاشتند بدون اینکه به او اجازه اظهار نظر بدهند.
با این حال این روزها مراسم نامزدی با آداب کاملا متفاوتی برگزار می شود. ما در این جا گام به گام به شما توضیح می دهیم که چگونه می توانید یک مراسم نامزدی خوب و به یاد ماندنی برگزار کنید.
8-10 ماه قبل از تاریخ مراسم نامزدی
1. میزبانی مراسم را بر عهده بگیرید
در بیشتر اقوام و شهرهای ایرانی مراسم نامزدی یا عقد را خانواده دختر خانم برگزار میکنند و تمام مخارج آن را هم بر عهده میگیرند و آقا داماد و خانواده با کیک و گل به مراسم میروند. در برخی شهرها مراسم در خانه عروس برگزار میشود اما میوه و شام مراسم را خانواده داماد تهیه میکنند و به خانه دختر خانم میآورند. بعضی اقوام هم رسم دارند که خانواده عروس و داماد هر کدام برای فامیل خودشان یک مراسم نامزدی یا عقد ترتیب میدهند. در مورد تمام این موارد باید در مجلس بله برون توافق کنید و مسئولیتهای توافقی را به گردن بگیرید.
2. تاریخ مراسم را تعیین کنید
تاریخ مراسم نامزدی یا عقد معمولا در مجلس بله برون تعیین میشود که اغلب یکی از اعیاد مذهبی یا تعطیلات آخر هفته است. برخی خانوادهها تاریخ نامزدی یا عقد را به زمانی موکول میکنند که تکلیف درس، کار و مسکن دختر خانم و آقا پسر معلوم شده باشد. برخی خانوادهها هم بعد از آشنایی اولیه ملزم میدانند که دختر و پسر به عنوان نامزد یا عقدشده به فامیل و آشنایان معرفی شوند.
3. بودجه مراسم را تعیین کنید
خانوادهای که برگزاری مراسم را بر عهده میگیرد باید دقیقا بداند برای این مراسم چقدر میتواند خرج کند.بهتر است کیفیت این مراسم با جشن عروسی که خانواده داماد برگزار میکند هماهنگ باشد. اگر هزینه این مراسم برایتان سنگین است و باید خرج جهیزیه را هم بپردازید حتما بیرودربایستی با داماد و خانوادهاش صحبت کنید تا دلخوری یا کدورت ایجاد نشود. بهترین راه این است که دختر و پسر بودجهای که دارند را روی هم بگذارند وآن را بین جهیزیه، مسکن، مراسم عقد یا نامزدی و جشن عروسی تقسیم کنند.
4. محل برگزاری جشن را تعیین کنید
خانه، باغ، تالار یا پارکینگ؟ بسته به بودجه و تعداد مهمانی که برای مراسمتان دعوت کردهاید باید محلی مناسب را برای مراسم در نظر بگیرید. میتوانید در این مورد صرفه جویی کنید در عوض حلقههای بهتری بخرید.
5-7 ماه قبل از مراسم نامزدی
5. با برگزار کننده قرارداد ببندید
اگر مراسم مفصلی را در نظر دارید بد نیست که مسئولیت برنامهریزی و اجرای آن را بر عهده یک موسسه برگزارکننده بسپارید. این موسسات بسته به خدمات پذیرایی و شام انتخابی به ازای هر نفر مهمان از 30 هزار تا 300 هزار تومان و بالاتر دستمزد میگیرند که باید به این ارقام هزینه کرایه محل جشن، گل آرایی، موسیقی، طراحی میز نامزدی یا سفره عقد و سایر خدمات دلخواهتان را بیافزایید.
6. تزیینات جشنتان را در نظر بگیرید
اگر جشن را خودتان برگزار میکنید باید برای کرایه صندلی، تزیین فضا و حتی گلآرایی از قبل ایدههایی را در ذهن داشته باشید. برای این منظور میتوانید از اینترنت، مجلات و کتابهای طراحی مجالس کمک بگیرید و به تدریج وسایل مورد نیاز این تزیینات را تهیه کنید.
7. طراح سفره عقد یا میز نامزدیتان را انتخاب کنید
سابق طراحی میز نامزدی یا سفره عقد بر عهده خود عروس خانم یا خانمها و دختران خوش سلیقه فامیل بود. در حال حاضر هم میتوانید با انواع شمع، جام، ظروف، دستههای گل و اشیای تزیینی موجود در بازار ایدههایی که از قبل جمع کردهاید یا در ذهن دارید را خودتان برای مراسم خودتان پیاده کنید. منتهی باید به کارتان ایمان داشته باشید اگر تنها از روی تفنن میخواهید این کار را امتحان کنید و میدانید آخرسر هم با یک نتیجه مایوس کننده روبهرو میشوید از همان ابتدا یک طراح باتجربه را پیدا کنید تا طراحی سفره عقد یا میز نامزدی برایتان انجام دهد.
8. لباسهای نامزدیتان را بخرید
رنگ لباس بهتر است صورتی روشن، گلبهی روشن یا شیری باشد. اگر هم میخواهید لباس را بدوزید باید مزونی که کارش را میشناسید را پیدا کنید و بعد از انتخاب مدل پارچه مناسب لباس را تهیه کنید و منتظر آماده شدن لباس باشید. برای مراسم عقد اگر قرار است تنها به محضر بروید و مراسم شما به صورت نامزدی برگزار میشود و سفره عقدتان را در روز عروسی پهن میکنید بهتر است مانتویی سفید یا شیری بخرید و با کفش ، شلوار یا دامنی روشن بپوشید و به محضر بروید. در مانتو فروشیها و پاساژ شانزلیزه مانتوهایی مناسب برای عقد محضری پیدا میکنید. اگر هم مراسم نامزدی ندارید و قرار است سفره عقد پهن کنید پیشنهاد ما این است که پیراهنی شیری یا نباتی بخرید یا بدوزید که حتما بلند باشد. زیرا شکوه سفره عقد پیراهنی سنگین را میطلبد. آقا داماد هم باید کت و شلوار نامزدی خود را یا بخرد یا بدوزد. بهتر است برای نامزدی کتی روشن از سفید و خاکستری گرفته تا شکلاتی و کرم بپوشید و مشکی را برای جشن عروسی بگذارید.
9. حلقه نامزدی یا سرویس سر عقدتان را بخرید
مدلهایی از جواهرات مورد نظرتان را در اینترنت جستجو کنید و به بازار طلا و جواهر بروید. در تهران طبقه زیرین مرکز خرید قائم، پاساژ بوستان پونک، میدان مادر در بلوار میرداماد، خیابان کریمخان مابین استاد نجات الهی و میدان ولیعصر، پاساژ میلاد نور، و بازار تهران راستههای طلا و جواهر محسوب میشوند. حتما در این روز ناخنهایتان را درست کنید و لاک بزنید و همچنین مانتو و روسریای بپوشید که هنگام امتحان جواهرات اذیتتان نکنند.
10. از عاقد و دفترخانه وقت بگیرید
اگر قرار است مراسم نامزدی شما به همراه جاری شدن خطبه عقد باشد لازم است یا برای خواندن خطبه عقد به محضر بروید یا اینکه عاقد را به منزل دعوت کنید.
11. به مهمانها تلفن کنید
پیش از اینکه دعوت نهایی را انجام دهید حدود مراسمتان را به مهمانهای مهم و بزرگان قامیل اطلاع دهید تا بتوانند برای شرکت در مراسم شما برنامهریزی کنند خصوصا اگر مهمانهای شما از شهرها یا کشورهای دیگر باید نزد شما بیایند.
چه کسانی باید دعوت شوند؟ به بودجهتان بستگی دارد اما ادب و رسوم حکم میکنند که بزرگان فامیل حتما حضور داشته باشند. به طور کلی در مراسم نامزدی یا عقد فامیلها و آشنایان درجه 1 دعوت میشوند دورترها را به جشن عروسی دعوت کنید.
چند نفر مهمان باید داشته باشیم؟ ممکن است فامیل شما پرجمعیت باشد و پدر و مادرهایتان هر کدام 10-12 خواهر و برادر داشته باشند و مجبور باشید تمام این خانوادهها را دعوت کنید اگر بودجه شما اجازه نمی دهد این همه آدم را دعوت کنید فقط بزرگان را دعوت کنید. اگر با 1-2 نفر از جوانترها در حد رفیق گرمابه و گلستان رابطه دارید دعوتش کنید در غیر اینصورت به خاطر پز دادن جلوی خانواده نامزدتان نباید مثلا یک آدم تحصیل کرده جوان را دعوت کنید و سایر جوانان فامیل را از حضور در جشن محروم کنید زیرا سبب دلخوری و کدورت میشود.
در محضر چند نفر مهمان میتوانیم دعوت کنیم؟ اگر دفتر محضر یک آپارتمان کوچک است حضور بزرگان فامیل یا حتی فقط خانواده خودتان و نامزدتان کافی است اما بعضی محضرها سالنی بزرگ را برای مراسم عقد مراجعین در نظر گرفتهاند که میتوان تعداد زیادی مهمان را به آنجا برد. بهتر است این موضوع را از قبل با منشی دفتر هماهنگ کنید تا حضور ناگهانی مهمانها سبب برخورد نامناسب سردفتر با آنها نشود.
کارت دعوت هم نیاز داریم؟ اگر بودجهتان اجازه میدهد و مراسمتان هم نسبتا مفصل است میتوانید کارتی خوشگل را سفارش دهید اگر هم از نظر مالی در مضیقهاید لزومی ندارد کارت بخرید زیرا بسیاری از خانوادهها مهمانهای نامزدی را تلفنی دعوت میکنند. در مورد جشن عقد بهتر است کارت داشته باشید.
4-2 ماه قبل از مراسم
12. منوی غذا و پذیراییتان را تعیین کنید
اگر مراسمتان مفصل است و موسسهای آن را برگزار میکند از همان ابتدای عقد قرار داد منوی شما تعیین میشود اما در صورتی که خودتان میخواهید شام مراسم را به یک موسسه تهیه غذا سفارش دهید به آشپزخانه آنها بروید غذا را امتحان کنید و در صورت پسندیدن با آنها قرار داد ببندید. بیشتر این موسسات مهماندار مجلس هم به نسبت تعداد مهمانهای شما به محل اعزام میکنند و ظروف و صندلی هم کرایه میدهند. از همین حالا میوه فروشی منصفی را در محل، میدان ترهباره شهرداری یا میدان میوه و ترهبار اصلی شهر پیدا کنید و از او قیمت بگیرید تا روز قبل یا صبح مراسم میوه مورد نیازتان را از آنجا بخرید.
13. به دنبال عکاس و فیلمبردار مناسب باشید
داشتن یک عکاس و فیلمبردار در مجلس چند میلیون تومان به هزینه شما میافزاید اگر در مضیقهاید میتوانید برای تهیه چند عکس به آتلیه بروید و فیلمبرداری را بر عهده جوانان فامیل بگذارید. میتوانید برای ثبت عکسهای حرفهای از مراسم حلقه نامزدی یا عقد عکاسی را برای ثبت همین لحظات استخدام کنید که هزینهتان کمتر شود.
14. یک گروه موسیقی دعوت کنید
چنین گروهی بسته به کیفیت کار و تعداد اعضا از حدود 200 هزار تومان برایتان آب میخورد. دیجیها برای نامزدی مناسباند زیرا قرار نیست در جشن موسیقی خاصی نواخته شود و موسیقیهای مرسوم میتوانند انتخاب و پخش شوند و چون دیجی معمولا 1 نفر است هزینه کمتری به شما تحمیل میکند. این افراد معمولا دستگاههای نورپردازی هم دارند که بسته به نوع دستگاه هزینه شما را اضافه میکنند.
15. میز و صندلی سفارش دهید
موسسات تهیه غذا معمولا میز و صندلی دارند اگر غذا را خودتان تهیه میکنید یا موسسه مورد نظرتان میز و صندلی ندارد میتوانید به تعداد مهمانها صندلی و به نسبتی مشخص از مهمانها میز و رگال لباس هم سفارش دهید.
16. کیک دلخواهتان را سفارش دهید
رسم است که داماد کیک نامزدی را به منزل عروس ببرد. میتوانید از قبل با نامزدتان به یک قنادی دلخواه بروید و کیک مورد علاقهتان را سفارش دهید.
17. از آرایشگاه وقت بگیرید
اگر آرایشگاهی معروف را مد نظر دارید به آنجا بروید و بگویید میخواهید برای مراسم عقد یا نامزدی حاضر شوید که در این صورت برایتان پکیجی از خدمات ابرو، اپیلاسیون، رنگ مو، شینیون و گریم در نظر گرفته میشود. این خدمات در سالنهای بالای شهر حدود 1-2 میلیون هزینه دارد اما در سالنهای محلههای متوسط با 500 تا 700 هزار تومان هم انجام میشود. اگر از نظر هزینه در مضیقه هستید هیچ لزومی ندارد به آرایشگر بگویید برای چه منظوری میخواهید آماده شوید بروید از شینیون کار و میکاپ آرتیستی که در یک سالن کار میکنند و میدانید نتیجه کارشان چندساعت دوام دارد ( نه مثلا شینیون کاری که نتیجه کارش تا رسیدن به محل مهمانی دسته دسته باز میشود) جدا جدا وقت بگیرید و در هزینه صرفه جویی کنید. به طور متوسط یک شینیون برایتان 30 تا 50 هزار تومان و آرایش و گریم از 70 تا 200 هزار تومان هزینه دارد.
1 ماه قبل از مراسم
18. تغییرات نهایی پوست، مو و لباستان را انجام دهید
اگر میخواهید موهایتان را رنگ، کوتاه، پرپشت یا کم پشت کنید الان وقتش است. پاکسازی پوست، برنزه کردن یا سایر خدمات را هم تا وقت دارید انجام دهید تا نتیجه کار به قول معروف جا بیافتد. برای آخرین بار هم نزد خیاطتان بروید تا لباس را برای وضعیت فعلی اندامتان اندازه کند در مدت باقی مانده هم مراقب باشید دویاره چاق یا لاغر نشوید.
19. گلها را سفارش دهید
در مراسم نامزدی هم میتوانید دسته گل داشته باشید هم یک گل بزرگ زیبا یا دستبندی از گلهای کوچک که به دستتان ببندید. میتوانید تاجی کوچک به موهایتان بزنید یا گلی که با گل مچ یا دستهگلتان هماهنگ است را به سر بزنید. قبل از مراجعه به گل فروشی در اینترنت مدلهایی را انتخاب کنید تا گلفروش تصویری دقیق از خواسته شما داشته باشد و آنچه شما میخواهید را برایتان آماده کند نه تصور غلط خودش را.
20. محل جشن را حاضر کنید
محل جشن را ببینید و تغییرات و نظافتهای لازم را شروع کنید. ممکن است باغ یا منزلی متروک را از کسی اجاره کرده باشید که نیاز به نقاشی، تعمیر یا نصب سرویس بهداشتی داشته باشد. در ضمن حتما کف و سقف محل جشن را خوب بررسی کنید تا در روز جشن مشکلاتی از قبیل ریزش سقف ساختمان قدیمی یا زمین خوردن مهمانها روی ناصافیهای کف محل پیش نیاید.
دیروز خیلی منتظرش شدم. قرار بود صبح زود برای برنامه فردا قرار بگذاریم اما تا غروب خبری نشد. فکر کردم قرارمان به هم خورده است. بغض کرده بودم اما جلوی خودم را گرفتم. تلفن که زد از او درباره کارش توضیح خواستم. به او گفتم که اگر برایش اهمیت داشتم، می بایست زودتر اطلاع می داد که باید به تمام کارهایش برسد و از سرسیری، وقتی هیچ کاری نداشت یاد من و قرارمان بیفتد. اولش عذرخواهی کرد اما من قانع نشدم و بحث را ادامه دادم، او هم بی خداحافظی گوشی را گذاشت.
همه چیز خراب شد. من فقط می خواستم با گله کردن محبتم را نشان بدهم و بگویم چقدر دوستش دارم و منتظرش هستم اما مثل اینکه زیاده روی کردم. نمی دانم من حرف زدن بلد نبودم یا او دلیل حرف ها و دلخوری های من را نفهمید. حتما برای همه ما اتفاق افتاده که دلمان خواسته زمان را نه یک ساعت که یک دقیقه عقب ببریم و همه چیز را جبران کنیم. گاهی هم خواسته ایم زمان زود تر بگذرد و روز و ساعتی که انتظارش را می کشیم برسد و ما همه حرف هایمان را به هم بگوییم. این دلواپسی ها ویژگی دوران آشنایی(نامزدی) است.
اما اگر هوشیار نباشیم، یک اشتباه به راحتی می تواند همه چیز را نابود کند و مسیر زندگی هر دوی ما را تغییر بدهد. در واقع گاهی تاوان یک خطا یک معذرت خواهی ساده است اما هستند خطاهایی که باید برای جبران آن تاوان سنگینی بپردازیم؛ تاوانی مثل جدایی. اما نکته ظریف اینجاست که گاهی رفتار منطقی، درست همان رفتاری است که باعث گسستن رابطه می شود؛ به انتها رسیدن یک رابطه ناقص.
خیلی وقت ها انگار با خودمان لجبازی می کنیم، نشانه های بدی را که از رفتار و گفتار طرف مقابل می فهمیم نادیده می گیریم و آن قدر رمانتیک بازی درمی آوریم و همه چیز را عالی تصور می کنیم که با سر به زمین می خوریم یا برعکس آن قدر تلخ و سیاه به همه چیز نگاه می کنیم که به مرز جنون می رسیم. اما این لجبازی از کجا می آید؟ تجربه های تلخ عاطفی، توجه زیاد به حرف دیگران، بی توجهی به حرف و رفتارهای طرف مقابل به عمد، تفسیر رفتارها به شکلی که دوست داریم (خوب یا بد)، خوش باوری یا ناباوری، مقایسه کردن رابطه خودمان با دیگران و حس انتقام جویی ای که گاهی دلیل آن را هم نمی دانیم، مهم ترین دلایل بی اعتمادی یا اعتماد بیش از حد به طرف مقابل و احساسات اوست که همین باعث به هم خوردن رابطه یا ادامه غیرمنطقی آن است.
وقتی از طرف مقابل بت می سازیم و او را موجودی بی عیب و نقص و مقدس تصور می کنیم، خودمان را فراموش می کنیم و فکر می کنیم در مقابل این انسان برتر هیچ هستیم! ولی او هم مثل ما آدم است؛ با همه خصوصیت های خوب و بد یک آدم؛ مثل خود ما. بنابراین طرف مقابل را باید آن طور که هست و با همه خوبی ها و بدی هایش ببینیم و بعد هر تصمیمی که خواستیم بگیریم. یادمان باشد ما هم حتما ویژگی هایی داشته ایم که او جذب ما شده است. تصمیم گیری با چشم باز، یکی از مهم ترین نکات برای شروع و تداوم یک رابطه خوب و پایدار است.
اگر احساس کنیم کسی می خواهد خودش را به ما تحمیل کند، چه می کنیم؟ اولین واکنش همه ما «فرار کردن» از دست اوست؛ فرقی هم نمی کند رابطه ما چقدر دور یا نزدیک است؛ مهم این است که از رفتار طرف مقابل احساس خوبی نداریم. بنابراین به جای «تحمیل کردن» خودمان به طرف مقابل، خیلی عادی رفتار کنیم؛ نه آن قدر بی اعتنا و نه آن قدر احساساتی که او را پشیمان کنیم و فراری بدهیم؛ خودمان باشیم و بگذاریم گذر زمان و رفتار منطقی هر دوی ما، عشق و علاقه پایدار و محکمی را بینمان ایجاد کند؛ عشق ناشی از یک حس خوب.
نقطه مقابل بزرگ بینی طرف مقابل، خودبزرگ بینی است. اطمینان و اعتماد بیش از حد به خود، بین ما فاصله می اندازد و نمی گذارد احساسات یکدیگر را درک کنیم. از طرفی گاهی وقتی دچار خودبزرگ بینی می شویم، نمی توانیم یا بهتر بگوییم، عمدا نمی خواهیم احساسات مان را به طرف مقابل نشان بدهیم و همین «فاصله» به تدریج باعث دوری و سپس جدایی می شود.
اگر قرار باشد از لحظه خداحافظی تا دیدار یا تلفن بعدی، چشم مان را روی واقعیت ها ببندیم و رؤیابافی کنیم و حرف ها و رفتارهای طرف مقابل را آن طور که دوست داریم تعبیر و تفسیر کنیم، قافیه را باخته ایم. سرخوشی و شادی هم حدی دارد. با چشم و گوش باز باز باز حرف ها و رفتارهای طرف مقابل را ببینیم و بشنویم و با چشم بسته تصمیم نگیریم. چشم بسته چاه را نمی بیند.
گاهی وقت ها درباره تصمیم هایی که می گیریم یا قرار است بگیریم، دچار دودلی می شویم. دروغ گفتن و تظاهر کردن بی فایده است؛ چون طرف مقابل به راحتی احساس ما را می فهمد. بنابراین «صداقت» اولین و مهم ترین نکته برای شروع یک زندگی مشترک سالم و موفق است. حتی اگر صداقت ما باعث قطع پیوندمان در همان دوران نامزدی شود نباید بترسیم؛ چون مطمئنا رابطه معیوب بوده و دیر یا زود این رشته پاره می شده است.
زندگی، شخصیت، رفتار و گفتار، خانواده و فرهنگ خانوادگی هر کدام از ما با دیگری متفاوت است و درست به همین دلیل «انتخاب» و «ارتباط» ما با طرف موردنظرمان نیز با دیگران فرق می کند. درست به دلیل همین تفاوت ها، «مقایسه کردن»، یکی از رفتارهای اشتباهی است که به شدت به رابطه ۲نفر آسیب می رساند. اگر به این رفتار، حس انتقام جویی هم اضافه شود، پایان ماجرا معلوم است.
خیلی از ما عادت کرده ایم زندگی و روابط شخصی مان را با رابطه و زندگی دیگران مقایسه کنیم و به دنبال این مقایسه هم، یا از طرف مقابل توقع های خاصی داشته باشیم یا انتقام ناکامی های قبلی مان را از نامزدمان بگیریم! مقایسه کردن را فراموش کنیم و به خاطر بسپاریم که رابطه هر کدام از ما منحصر به فرد است و مثل خود ما و رفتارهای ویژه خود ما هستند.
با کمی دقت و تیزهوشی می توانیم طوری رفتار کنیم که همیشه برای هم حرفی برای گفتن داشته باشیم و از هم خسته نشویم. مطالعه، آگاهی از آنچه در اطراف ما می گذرد، آگاهی از علایق و نیازهای طرف مقابل و... همگی راهکارهایی است که ۲نفر را همیشه برای هم دوست داشتنی و نو نگه می دارد. در یک کلام اگر از همدیگر «عقب بمانیم»، زندگی مان نابود می شود؛ مثل ترازویی که همیشه یک کفه آن سنگین تر از دیگری است. زن و مرد باید هم پای هم حرکت کنند تا همیشه همراه هم باشند.
بچه ها را دیده اید که چطور بی پروا و آزاد ابراز احساسات می کنند. هرچند قرار نیست ما هم مثل کودکان رفتار کنیم اما باید صداقت و آزادی در نشان دادن احساسات را از آنها یاد بگیریم. وقتی احساسات مان را صادقانه بیان می کنیم، همان طور هم جواب می گیریم. بنابراین به جای اینکه با تکلف رفتار کنیم و از ابراز احساسات بترسیم، راحت و آزاد ابراز محبت کنیم. حتی با گفتن دلخوری هایمان، به طرف مقابل فرصت دفاع می دهیم و همین فرصت، کدورت های بین ما را از بین می برد؛ پس از حرف زدن نترسیم.
اختلاف عروس و داماد با خانواده طرف مقابل آن قدر تکراری و نخ نماست که بهتر است اصلا درباره آن حرف نزنیم. فقط یادمان باشد پدر و مادر او، بخش مهمی از زندگی و حتی شخصیت او هستند و آزردن آنها مساوی است با آزردن کسی که خیلی دوستش داریم. از طرفی همسر ما هر چقدر هم که باگذشت و مهربان باشد، تحمل بی اعتنایی و کم اعتنایی به عزیزان اش را ندارد. بنابراین اگر تلافی هم نکند، دلخور و افسرده خواهد شد و به تدریج از ما متنفر می شود.
و در نهایت اینکه نامزدی می تواند شیرین ترین دوران پیش از شروع زندگی مشترک باشد؛ اگر توقع ها، خواسته ها و محبت ها خالص و دوست داشتنی و همراه با عقل و منطق باشد.
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
یکی از مسائل مهم ازدواج، دوران عقد و نامزدی است. دورانی که چه بسا از شیرین ترین و به یاد ماندنی ترین روزهای تمام عمر هر زوجی محسوب می شود. ولی به راستی این دوران برای چه کاری پیش بینی شده است. وقت چه کاری است؟ چه کارهایی را باید در این دوران انجام داد و چه کارهایی را نه ؟!...
ملاقات و گفتگو و دیدار زوجین در این دوران نه تنها به آرامش روحی و ایجاد فضای مناسب برای شناخت بیشتر کمک می کند ، بلکه مجال بیشتری را برای نزدیکی خانواده های دو طرف نیز فراهم می سازد. بنابراین رعایت برخی نکات در ملاقات ها می تواند به مفید بودن آن کمک کند.
زوجین باید قبل از هر چیز، جهت قرار ملاقات ها با هم به توافق برسند. البته لازم است که خانواده ها را در جریان توافق خود قرار دهند. چرا که خانواده عروس باید از زمان حضور دامادشان مطلع باشند تا آمادگی لازم جهت پذیرایی را داشته باشند و آقای داماد با عدم هماهنگی برنامه ها و احیاناً نامناسب بودن اوضاع ظاهری عروس خانم روبرو نمیشود. پس اعلام تلفنی قبل از به راه افتادن کاری بسیار به جاست.
رسیدگی به وضع ظاهری داماد برای دیدار عروس خانم لازم است. پس آقایان اصلاح موهای سر، مرتب و تمیز بودن لباس و استفاده از عطر مورد علاقه عروس خانم را فراموش نکنند. عروس خانم هم بهتر است لباسی را بپوشد که به قول معروف بیشتر به او می آید و با آن از جذابیت بیشتری برخوردار می شود.
خرید هدیه مناسب یا گل، برای عروس خانم سبب خشنودی او شده و این علقه را محکم تر می کند. ولی اگر در شرایط خاصی قادر به تهیه آن نیستیم ، حتماً به عروس خانم بگوییم «دلم می خواست هدیه ای برای شما تهیه کنم ولی فرصت مناسبی برای انتخاب آن پیدا نکردم. اما به محض شناخت سلیقه شما این کار را انجام خواهم داد.»
به خاطر داشته باشید: همسری که زودتر از دیگری، از علایق و سلیقه های همسرش مطلع می شود، موفق تر است. راستی یادم رفت بگویم: حتماً روی بسته بندی کادو را با جمله « دوستت دارم » زینت دهید! (این را که خودتان می دانستید، این طور نیست؟!)
اگر قرار است با همسر خود به گردش بروید، حتماً به اندازه کافی پول بردارید. چرا که در این دوران خانم ها به شدت نگران خست مردها هستند. در غیر این صورت عروس خانم با خود می گوید: "سالی که نکوست از بهارش پیداست."
قبل از دیدار دو نفره، باید ملاقات با گفتگو و احوالپرسی با خانواده عروس یا داماد صورت گیرد، آن هم با عباراتی گرم و صمیمانه که حکایت از شدت علاقه؛ دیدار خانواده دارد.
تعریف کردن از یکدیگر، نوع رفتار، لباس و وضعیت ظاهری یکدیگر بر جذابیت این دیدار می افزاید. پس صرفه جویی نکنید و احساسات خود را به زبان بیاورید. بهتر است بیان این احساسات به زیباترین شکل موجود صورت گیرد. به طوری که زوجین یادآوری آن را برای سالیان دراز، قوت قلب خود قرار دهند. پس در این موضع، سکوت نمی تواند معنای خوبی داشته باشد. چرا که گاه سکوت کردن نشانه تردید داشتن تلقی می شود.
به خاطر داشته باشید که اگر یکی یا هر دوی شما کلاً فردی کم حرف و ساکت هستید، حتماً در اولین جلسه ملاقات این خصوصیت را بیان کنید تا سبب نگرانی طرف مقابل نشود.
باید سعی شود گفتگوها در عین رسایی، گرمی و به جا بودن، با زبانی نرم و لین بیان شوند.
پس از صراحت لهجه یا به اصلاح «رک بودن» و جملات ابهام آمیز بپرهیزید. بعضی از زوجین، از پر حرف بودن طرف مقابل گله می کنند و می گویند: که ایشان اصلاً مجال صحبت کردن به من را نمی دهد. پس گفتگویی خوب است که به طور متناوب باشد، یعنی یکی گوینده باشد و دیگری سکوت کند و برعکس.
نکته مهم دیگری که در این گفتگوها لازم بلکه اساسی است، رعایت صداقت است. دروغ گفتن از لطف کلام می کاهد و تداوم زندگی مشترک را به مخاطره می اندازد. اگر زوجین بدانند که دروغگویی تا چه حد مبنای زندگی مشترک را متزلزل می سازد، هرگز دروغ نمی گویند. در این پروسه به خاطر داشته باشید که همسرتان را آن طور که هست بپذیرید و با تحقیر او موجبات دروغگویی او را فراهم نکنید.
زن و شوهر باید به هم راست بگویند ولی آیا ضرورت دارد که هر راستی را بگویند؟
خیر؛ یکی از مشکلات جدی در زندگی مشترک از همین جا پیدا می شود. پس زوج جوان بدانند که فاش کردن اسرار خانوادگی و خود ضرورت دارد و از هر راستی که ممکن است از علاقه یکدیگر بکاهد، حتماً پرهیز کنند.
خانمی گفت خودم زندگی خودم را تباه کردم. از او پرسیدم چرا؟ او اضافه کرد: در روزهای نامزدی اوقات خوشی را با هم می گذراندیم تا این که صداقت من گل کرد و به نامزدم گفتم من قبل از تو چهار سال و اندی با یک پسر دوست بودم و آن را از تو پنهان کرده بودم . از او پرسیدم او چه کرد؟ و گفت : کار خاصی نکرد. ما با هم زندگی کردیم ولی فکر می کنم روزهای خوش من در همان چند ماه اول خلاصه شد...!
اگرچه مقایسه ها ممکن است براساس نیت خیر و به قصد اصلاح طرف مقابل انجام شود ، اما بهتر است از روش های مناسب جهت تغییر و اصلاح فرد بهره گرفته شود.
یکی از مسائلیکه گاه باعث می شود دوران عقد به ازدواج ختم نشود، طولانی شدن بیش از حد دوران عقد است. به ویژه وقتی که زوجین از تجربیات کمتری برخوردار باشند و عوامل تشدید کننده ای همچون مداخلات خانواده نیز در کار باشد. نگرانی ، احساس بلاتکلیفی، تکدر خاطر دختر و خانواده او از وضعیت موجود و خدای ناکرده به هم خوردن نامزدی از عوارض عقد طولانی است.
وجود نگرش های غلط، یکی از موانع محبت است. مثلاً دیده می شود که برخی می گویند اگر به همسر خود محبت کنیم، سوءاستفاده می کند، توقعات او بالا می رود یا حساب نمی برد، لذا از اظهار محبت دریغ می کنند. مراد از محبت، محبت افراطی نیست و محبت به جا و به اندازه درهر زمان و برای هر کجا و درهر سن وسالی لازم است.
منبع: چگونه موفق و خوشبخت باشیم، نویسنده هاتسن، ترجمه حکیمه عظیمی
مطالب پیشنهادی
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
امروزه بیش از هر زمان دیگری تعاریف متفاوت از دوران نامزدی در بین خانواده های ایرانی رواج دارد. عده ای نامزدی را به معنای آمادگی دختر و پسر برای تشکیل زندگی مشترک می دانند که بعد از مراسم خواستگاری با رد و بدل کردن حلقه ازدواج آغاز می شود و با عقد رسمی پایان می گیرد و تنها اقوام درجه اول دختر و پسر از آن آگاه هستند. در مقابل نیز برخی از خانواده ها پس از خواستگاری و توافق در امر ازدواج، دختر و پسر را به عقد موقت در می آورند تا در این مدت نسبت به یکدیگر آشنایی بیشتری پیدا کرده و این امکان را داشته باشند در صورت عدم رضایت از یکدیگر پس از انقضای مدت عقد موقت از هم جدا شوند و بعضی نیز نامزدی را دوران عقد دایم و قبل از مراسم عروسی می دانند. با توجه به تعاریف ارایه شده، نامزدی معنای قطعی خود را در هیچ کدام از موارد فوق پیدا نکرده است. در دوران نامزدی با توجه به اینکه شالوده و آینده یک زندگی دایم بنا نهاده می شود اهمیت بسیاری دارد تا آنجا که ضرب المثل «مشت نمونه خروار است» را در این زمان به کار می برند چراکه دوران نامزدی تا حدودی نمونه دوران بلندمدت زندگی مشترک است. در این دوران، دختر و پسر در عین آنکه نسبت به هم شناخت پیدا می کنند خود را آماده ورود به زندگی جدید و مستقل می کنند. مشاوران ازدواج بر این اعتقادند که در این مرحله، سه کارکرد وجود دارد که شامل عمیق تر شدن آشنایی، آمادگی برای ورود به زندگی مشترک و پذیرفتن نامزد به عنوان همسر قطعیت در تصمیم گیری است. در رابطه با تعریف نامزدی، شناخت در این مرحله، مدت زمان و نوع روابط دختر و پسر در این دوران با شمس الدین حسینی، مشاوره ازدواج گفت وگو کرده ایم که در زیر می خوانید.
اولین گام در یک ازدواج عاقلانه، شناخت خود و خودشناسی است. یعنی اینکه فرد با خواسته ها، نیازها و سطح هوش هیجانی اش آشنا باشد و بداند برای چه می خواهد ازدواج کند، هدفش چیست و در این مسیر باید با یک روان شناس که در زمینه ازدواج تخصص دارد، همگام شود و پس از این مرحله فرد آماده است که وارد مرحله نامزدی شود. متاسفانه خیلی از مراجعان دلیل نرفتن شان قبل از ازدواج به مشاوره را این گونه توجیه می کنند که هزینه مشاوره ازدواج گران است؛ اما من هم در پاسخ شان می گویم هزینه طلاق به تبع سنگین تر و گران تر است.
من یک رابطه هدفمند را نامزدی می دانم و تاکیدم بر این است فردی که با عزت نفس بالا و اعتماد به نفس است یعنی به مرحله خودشناسی رسیده هرگز خودش را در یک مسیر ارتباطی که می داند منجر به شکست و آسیب روحی و روانی می شود، قرار نمی دهد.
یعنی رابطه براساس یک چارچوب بین زوج ها جلو برود که با توجه به شناختی که از طرف مقابل مان به دست می آوریم به تعهد ختم شود.
تعریفی که شما ارایه دادید، مقوله نامزدی را از مرحله عقد کاملا جدا می کند اما خانواده ها دوران عقد کردگی تا شب عروسی را غالبا دوران نامزدی می نامند؟
عقد یعنی ازدواج و ما تا زمانی که همسر آینده مان را در دوران قبل از عقدکردگی نشناسیم نباید وارد مرحله عقد شویم، وقتی صیغه عقد جاری شد؛ یعنی ازدواج کرده ایم. در صورتی که نامزدی یعنی مرحله ای که ما به شناخت دست پیدا می کنیم.
فرد با توجه به آنچه که ما از آن به عنوان خودشناسی نام بردیم و با آشنایی با مهارت هایش، می تواند در چند جلسه اول آشنایی ارزیابی های مهم را انجام دهد و ببیند که آیا شخص موردنظر ارزش زمان و انرژی گذاشتن را دارد؟ وجود یک روان شناس برای شناخت کامل و بهتر در این مرحله بسیار کمک کننده است، آنچه که مهم تلقی می شود آن است که شناخت حتما باید قبل از مرحله شیفتگی صورت گیرد.
شیفتگی یعنی احساس جذب شدید نسبت به جنس مقابل که باعث افزایش ترشح آمفیتامین ها در هورمون های عصبی می شود. این تغییرات شیمیایی سبب می شد که فرد دارای تفکر خوشبینانه و غیرواقع گرایانه ای شود و به همین دلیل فردی که شیفته و عاشق می شود، نسبت به نقاط ضعف زوج آینده اش بی توجه می شود. در این دوره فرد دست به رویاپردازی می زند و به شدت هیجان زده می شود و اگر از او جدا شود احساس اضطراب، نگرانی و بی قراری زیادی می کند. فرد شیفته نمی تواند نسبت به همسر آتی خود شناختی پیدا کند، به عنوان مثال اگر به فرد عاشق بگویید که آیا می دانی نامزدت معتاد است، شغل ندارد و از ازدواج قبلی اش بچه هم دارد، او در جواب خواهد گفت: اشکالی ندارد ما با هم از پس مشکلات برمی آییم. نکته مهم این است که رضایت و شادمانی ناشی از شیفتگی تنها شش ماه تا یک سال طول می کشد و سپس فروکش می کند. هرکسی که در این مرحله تصمیم به ازدواج بگیرد در زندگی حتما با چالش های زیادی روبه رو می شود چراکه شیفتگی در دوران آشنایی و نامزدی اجازه شناخت واقع بینانه را به او نمی دهد.
حداقل یک سال و حداکثر یک سال و نیم.
اما مشاهده شده که خیلی از خانواده ها اجازه نامزدی یک سال و یک سال و نیم را نمی دهند.
بله. متاسفانه، خانواده ها معتقدند که ممکن است به دلیل طولانی شدن این مرحله، زوج ها از یکدیگر خسته شوند و نامزدی را به هم بزنند و از دید خودشان موجب آبروریزی شود، اما باید به خانواده ها هشدار داد که گر زوج ها با مشکلات عدیده و بدون گذراندن مرحله نامزدی به سرخانه خود بروند و طلاق بگیرند آبروریزی نمی شود؟ ما باید این فرصت را برای دختران و پسران جوان فراهم کنیم که در کنار یک روان شناس مجرب مراحل نامزدی را سپری کنند.
آیا در دوران نامزدی زوج ها می توانند به تغییر و اصلاح رفتار یکدیگر بپردازند؟
شما نمی توانید رفتار طرف مقابل تان را تغییر دهید، مگر در سه شرایط:
۱) خود فرد بخواهد تغییر کند.
۲) شرایطی که فرد شدیدا تحت فشار قرار دارد (شرایط پادگانی).
۳) خود فرد با یک تحول معنوی عمیق روبه رو شود. این شرایط احتمال تغییر را فراهم خواهد کرد. اینکه ما معتقد باشیم بعد از ازدواج رفتار همسرمان بهتر می شود، غلط و اشتباه است، جوانان باید بدانند که بعد از ازدواج هیچ معجزه ای رخ نمی دهد. آنچه که در نامزدی مهم است این است که آیا ما این فرد را می توانیم با همان ویژگی هایی که دارد، بپذیریم یا نه.
بهتر است که هر کدام از نامزدها با توجه به شناختی که از خود دارند چهار، پنج تا از نیازهای مهم خود را از قبیل؛ نیاز به محبت، نیاز به گفت وگو، نیاز به صداقت، نیاز به حمایت مالی، نیاز به تعهدات خانوادگی و... مشخص کنند و در طی سپری کردن این دوران ببینند که طرف مقابل تا چه حد می تواند نیازهای نامزدش را برطرف کند.
نشانه هایی که در این دوران مهم است و باید در نظر گرفته شود ـ اگر طرف مقابل در این نشانه ها ضعف داشت، بهتر است که فرد وارد مرحله نامزدی نشود و اگر شد و این نشانه را دید باید که ادامه ندهد ـ این نشانه ها شامل؛ عزت نفس پایین، عدم کنترل خشم، پیشینه منفی خانوادگی، اعتیادها، اختلالات رفتاری و جنسی، نابالغ بودن از نظر احساسی سرد وغیرقابل دسترس، از آسیب های ارتباطی گذشته خود التیام نیافته و...
تا زمانی که دختر و پسر در خانه پدری خود زندگی می کنند، باید طبق اصول خانواده رفتار کنند و بتوانند با کمک خانواده بین این دو وضعیت تعادل برقرار کنند، اما بعد از ازدواج اولویت با همسر است. باید خانواده ها تا حد امکان از بیان نظر و تحمیل عقیده دست بردارند و مسوولیت این امر را برعهده روان شناس ازدواج بگذرانند.
به نظر من بستگی به دید دختر و پسر برای ازدواج دارد. اگر شخص بخواهد به دلیل فشار خانوادگی، تنهایی، میل جنسی، احساس گناه و پرکردن خلأهای احساسی وارد مقوله ازدواج و نامزدی بشود با توجه به اینکه این معیارها، معیارهای درست و اصولی نیست و فقط به صرف اینکه ازدواج کند به طبع دوران نامزدی اش به دلیل فشارهایی که روی آن است دوران شیرین تلقی نمی شود.
انسان ها باید ابتدا سطح شادی و آرامش درونی خود را به حد فوران برسانند و به این احساس دست یابند که با ازدواج بتوانند شادی و آرامش خود را با دیگری تقسیم کنند. بسیاری از اشخاص فکر می کنند که با ازدواج است که به آرامش و شادی دست پیدا می کنند اما تا زمانی که شادی در درون فرد نباشد، کسی نمی تواند از بیرون آن را در شما به وجود آورد.
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
مادربزرگ می گفت هنگامی که خواستگار آمد، تنها حق داشت از سوراخ جای کلید، مجلس را تماشا کند . از آنجا هم که چیزی پیدا نبود، یا چشم و ابروی داماد را می دید یا سبیلش را یا گوشش را. هرقدر نگاهش را به این سو و آن سو چرخاند نتوانست چهره او را یکبار کامل ببیند.
همه کارها و حرف ها و قرار و مدارها به عهده بزرگ ترها بود تا سرانجام روز عروسی فرا می رسید: داماد را از یک طرف کوچه می آوردند ، عروس را از طرف دیگر.
مقابل چهره هریک آیینه ای نگاه داشته بودند. آرام آرام که به هم نزدیک می شدند برای نخستین بار یکدیگر را در آیینه می دیدند؛ پس از آنکه جهیزیه عروس در خانه اش چیده شد و خطبه عقد را هم خوانده بودند.
این گونه ازدواج برای جوانان جامعه کنونی ما به ویژه در شهرهای بزرگ و نزد قشر تحصیل کرده و دانشگاهی افسانه است و پدر و مادرها از یک سو تعلق خاطر و ریشه در باورهای نسل مادربزرگ دارند که دریچه شناخت همسر آینده اش سوراخ جای کلید بود و برای نخستین بار او را در روز عروسی می دید؛ روز شروع زندگی شان! نسلی که نه تنها با اجازه بزرگ ترها که با تصمیم آنها ازدواج می کرد و از سوی دیگر مسئول برآوردن خواسته ها و نیازهای فرزندانشان بود .
نسلی با روح پیچیده، گسترده و حق طلب امروزین که اصول و قواعد و آداب ازدواج و زندگی را خدمتگزار و روشنگر و تسهیل کننده راهش می خواهد نه بند و زنجیری که به دنبال قربانی گرفتن از میان انسان هاست. برای پدر و مادرها کشیده شدن از این دو سو مرحله گذاری است که هنوز به پایان نرسیده.
کشتی معیارهای ازدواج، انتخاب همسر و شکل و شیوه زندگی مشترک ، همچنان در تلاطم است؛ تلاطمی که حاصل برخورد امواج باورها و سنت های پیشینیان با نیازها، پرسش ها و خواسته های انسان های امروز است و کار پدر و مادرها که سکان دار این کشتی هستند و در انتظار آرام شدن دریا ، چندان ساده نیست. توجه به برخی نکات و اصلاح برخی روش ها کارآمد و مفید خواهد بود. اگر برخی پدر و مادرها گرد غفلت را از دیدگان زدوده و امور را با نگاهی واقع بین و متناسب با نیازها و شرایط روز ببینند آنگاه زودتر شاهد آرام شدن امواج خواهیم بود. با انتخاب عاقلانه همسر زندگی های مشترک آرام تر و لذتبخش تر می شود.
انتخاب موفقیت آمیز همسر مستلزم عوامل بسیاری از جمله داشتن شناخت است.
انتخاب اولیه ، گذراندن دوره شناخت نامزد و تصمیم گیری نهایی در مورد اوست.
کم بها دادن به مرحله میانی (دوره شناخت نامزد و همسر آینده )موجب بالا رفتن امکان اشتباه در تصمیم گیری نهایی است. برای نزدیک شدن به کیفیت و کمیت مطلوب دوره شناخت همچنان شاهد موانع فرهنگی ای هستیم که هرقدر به شهرهای کوچک و نقاط دور افتاده کشور نزدیک شویم آن موانع را عظیم تر خواهیم یافت .
۱) عقد برای راحتی خیال :
هنوز هم خانواده هایی هستند که پس از انجام مرحله خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر ، با حذف مرحله شناخت ، مهر عقد دائم بر انتخاب اولیه ایشان زده و دوره نامزدی را تبدیل به دوره عقد می کنند. استدلال این گونه خانواده ها چنین است: می خواهیم عقدشان کنیم خیالمان راحت شود؛ به بیان دیگر، تن سپردن به دوره آشنایی پیش از ازدواج فرزندان برای این پدر و مادرها اسباب ناراحتی خیال است.
از نتایج احتمالی این شتاب والدین برای رسیدن به آرامش آن است که اگر انتخاب، اشتباه بود و ناهمخوانی و مشکلاتی در رابطه زوج وجود داشت با عقد زودهنگام ، ناچار شوند به زندگی نامطلوب تن داده و یا درصورت از کف دادن طاقت ، پس از سال ها رنج و تحمل و مدارا به دنبال طلاق رفته و تبعات و پیامدهای آن را پذیرا باشند؛ چنین است که تعجیل برای رسیدن به آرامش خیال لزوماً ایشان را به هدف مطلوب نخواهد رساند. از این رو بهتر است خانواده ها بعد از آشنایی اولیه اقدام به رفت و آمد خانوداگی کرده و در چارچوب شرع و عرف جامعه اجازه دهند دختر و پسر زیر نظر والدین با خصوصیات یکدیگر بیشتر آشنا شوند تا هم این آشنایی باعث کاهش تضادهای بعدی گردد و هم خانواده ها با رعایت عرف مرسوم راه آشنایی بیشتر را فراهم کنند.
۲) مقاومت در برابر حقیقت:
گرچه خانواده ها پس از مراسم خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر، با معاشرت آنها برای شناخت بیشتر موافقت می کنند اما همیشه انصراف و پشیمانی ایشان از انتخاب را به سادگی نمی پذیرند، غافل از آنکه پس از دوره شناخت با ۲گزاره منطقی روبه رو هستیم که یکی تایید و دیگری رد انتخاب است و دلیل منطقی وجود ندارد که لزوما در انتظار تایید انتخاب باشیم، در حالی که برخی انگیزه های احساسی و فرهنگی والدین را به انتظار تایید انتخاب می نشاند و پشیمانی فرزندشان از انتخاب را گونه ای ناکامی و شکست می دانند؛
به ویژه اگر این پشیمانی (پشیمانی از انتخاب فرد خاص پس از دوره نامزدی) چندبار تکرار شود .
چه بسا همین انگیزه ها و تمایلات احساسی و فرهنگی و شتاب برای عروس یا داماد کردن فرزند و نیز هراس از به هم خوردن نامزدی فضای تصمیم گیری عاقلانه را برای زوج جوان تنگ کند.
چه خوب است اگر پدر و مادر پس از دوره شناخت به فرزند خود بگویند: اگر به انتخاب خود باور و اطمینان بیشتر یافته ای از انتخاب درست تو خوشحالیم و اگر از انتخاب خود پشیمان شده ای باز هم خوشحالیم که به موقع متوجه مشکلات احتمالی شده و از یک زندگی مشترک ناموفق ، برکنار مانده ای.
۳) پخش اخبار:
یکی از اشتباهات و عادات ناپسند فرهنگی برخی والدین آن است که پیش از قطعی شدن مسئله انتخاب همسر ، در حالی که فرزندشان دوره شناخت نامزد را می گذراند دوست و فامیل را از انتخاب اولیه فرزندشان باخبر می سازند، همین امر سبب می شود که اگر زن یا مرد جوان از انتخاب خود پشیمان شوند فضای مناسبی برای بیان آنچه در دل دارند، نیابند. گویی باید دلیل پشیمانی و نتایج شناخت نامزد را برای همه اطرافیان توضیح دهند. قدری خودداری در بیان مسائل خصوصی خانواده و پرهیز از شتاب برای خبرکردن دیگران از پیامد منفی رنج و فشار روحی برای فرزندان خواهد کاست.
گاه پیچیدگی و بزرگی این اشتباه در حدی است که برخی خانواده ها شروع آشنایی و نامزدی زوج جوان را با یک مهمانی مفصل اعلام می کنند. دوستی می گفت: پس از قدری معاشرت و شناخت نامزدم، از انتخاب خود پشیمان شده و خانواده را از پشیمانی و تغییر تصمیمم آگاه کردم، پس از آن از مادرم شنیدم: « نمی خوام چیه؟ من ۲۰۰نفر را شام دادم! » سخن این مادر به خوبی نشانگر کاستی هایی است که در آن حرف مردم، همچنان پیشتاز است و بر سعادت فرد ترجیح داده می شود.
۴) شتاب برای تدارکات ازدواج :
اگر هنگامی که زوج نامزد شده در حال شناخت یکدیگر هستند ، خانواده ها را در تدارک جشن و تهیه جهیزیه و گرفتن وام و... ببینند خود را در معرض یک عمل انجام شده می یابند و دوره نامزدی عملاً کارکرد واقعی و اصلی خودش (شناخت) را از دست داده و تبدیل به مقدمه ازدواج می شود. مفیدتر است اگر در دوره شناخت نامزد، رفتار والدین ، همواره به زوج نامزد شده نشان دهد که بیش و پیش از هر چیز در انتظار نتیجه شناخت و تحقیق زوج از یکدیگر هستند .
۵) آسان گیری نابه جا:
بارها شاهد بوده ایم که زن یا مرد جوان از برخی رفتار ناشایست نامزد و یا مشکلات ارتباطی اش با او نزد پدر و مادر شکایت می برد و از ایشان می شنود که «خوب می شه.وقتی رفتید زیر یک سقف درست می شه.» روشن است که نمی توان در رؤیا و تخیل و آرمان خواهی مطلق زیست و توقع انسان کامل از همسر داشت اما هشدارهایی چون گرایش فرد به مواد مخدر، وابستگی های بسیار به خانواده، خسّت، عدم کنترل خشم، داشتن همنشینان ناشایست و تفاوت های عمیق و وسیع فرهنگی و فردی و... مواردی نیست که به سادگی قابل چشم پوشی باشد و تنها زیر یک سقف رفتن مشکلی را حل نمی کند. گاه دیده شده که برخی خانواده ها توقع دارند اختلالات روحی و مشکلات اخلاقی و رفتاری فرزندشان نیز با ازدواج برطرف شود ! به بیان دیگر ازدواج را جایگزین مراجعه به روانپزشک و مشاور می دانند.
۶) چشم پوشی از اهمیت مشاوره:
به انتظار روزی هستیم که افراد ، با همان جدیت و باوری که برای درمان مشکلات جسمی ، به پزشکان متخصص مراجعه کرده و آماده پذیرش هر زحمت و هزینه ای برای رسیدن به سلامت و بهبودی هستند ، برای حل مسائل روحی و معنوی زندگی ، مانند انتخاب همسر نیز مراجعه به روان شناس و مشاور را لازم بدانند.
۷) نداشتن توانایی تفکیک مسائل:
معاشرت محدود زن و مرد جوان در دوره نامزدی ، گونه ای وابستگی و تعلق خاطر ایجاد می کند (هر قدر هم که برای خود تکرار کنند در دوره شناخت به سر می برند )این وابستگی و تعلق خاطر ، زمانی دردسر ساز می شود که زوج متوجه می شوند مشکلات جدی در رابطه شان دارند اما به دلیل بندهای احساسی قادر به تصمیم گیری عاقلانه نیستند . در این گونه شرایط برعهده والدین است که فرزند را در تفکیک مسائل احساسی و عقلی یاری داده و به او یادآور شوند که برای تن ندادن به زندگی فرسایشی و قربانی نشدن به دلیل ازدواج اشتباه، باید دوره نقاهت روحی و احساسی و رنج دل کندن را تاب آورد.
۸) به تأخیر انداختن آزمایش های پزشکی :
شایسته است انجام آزمایش های پزشکی ، پیش از آغاز مرحله شناخت مورد توجه قرار گیرد . گاه غفلت از این امر پیامدهای رنج آور و یا جبران ناپذیری را به دنبال می آورد و آن زمانی است که زوج جوان پس از اطمینان یافتن از هماهنگی و توافق فکری و فرهنگی و ایجاد وابستگی و باور به یکدیگر ، نتیجه منفی آزمایش را مانع ازدواج خود می بینند.
منبع:baztabonline.com
مطالب پیشنهادی
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی