اگر از دختر و پسری که حتی تاریخ ازدواجشان را تعیین کردهاند سوال شود: «آیا راجع به مسایل زناشویی با همدیگر صحبت کردهاید یا نه؟» در بیشتر موارد میگویند: «نه، ما فکر نمیکردیم این موضوع مهم باشد» یا میگویند: «ما این جور صحبتها را به بعد از ازدواج موکول کردهایم، بهدلیل اینکه بعد راحتتر میتوانیم در مورد آن صحبت کنیم.»
چنین زوجهایی نمیدانند اینگونه صحبتها به قبل از تصمیمگیری نهایی برای ازدواج مربوط است، نه بعد از ازدواج. آیا شما هم معتقدید گفتوگو راجع به مسایل زناشویی باید به بعد از ازدواج موکول شود؟ آیا بعد از ازدواج برای اینگونه صحبتها دیر نیست؟ اگر بعد از ازدواج همسران متوجه شدند که با یکدیگر در اینباره توافق ندارند، راهحل چیست؟ آیا میتوانند بهراحتی در ازدواج خود تجدیدنظر کنند؟
کی صحبت کنیم؟
رابطه بین زن و شوهر، با سایر رابطههای اجتماعی، دوستی و خانوادگی متفاوت است. این رابطه 4 اصل دارد و وجود مشکلات جدی در هر کدام از این اصول، موثرنبودن تلاشهای زوج در حل این مشکلات و ناامیدی یا دست از تلاش برداشتن، میتواند خطر جدی برای سلامت و آینده رابطه باشد. پایههای اصلی رابطه زناشویی عبارت است از: چارچوب (ویژگیها و شرایط مشابه)، علاقه و رابطه عاطفی، داشتن رابطه زناشویی رضایتبخش و تعهد و احساس مسوولیت نسبت به یکدیگر.
در دین و فرهنگ ما و بسیاری از فرهنگها، برقراری رابطه زناشویی قبل از ازدواج، مشروع و پذیرفته نیست. اما برخی میپرسند که آیا بدون داشتن چنین تجربهای میتوان در این حیطه، اطلاعاتی راجع به خودشان و طرف مقابل بهدست آورد؟
پاسخ این است که قبل از ازدواج لازم است دختران و پسران از طریق مطالعه و گفتوگو با افراد واجد صلاحیت، آموزشهایی را در مورد رابطه زناشویی ببینند و تا حدودی به ارزیابی نگرش، انتظارها و تمایل خود نسبت به این رابطه بپردازند. در این گفتوگوها نکتههایی مطرح میشود که همسران از طریق آن میتوانند اطلاعات بیشتری در مورد رابطه زناشویی بعد از ازدواجشان بهدست آورند.
زمانی که همسران آینده، در مورد بیشتر معیارهای خود، با طرف مقابل به توافق رسیدند، لازم است خجالت را کنار بگذارند و گفتگوهایی را با حفظ چارچوبهای اخلاقی به این مساله اختصاص دهند.
میزان اشتیاق و تمایل هر فرد به رابطه زناشویی متفاوت است. بعضی افراد اشتیاق بیشتر و بعضیها اشتیاق کمتری برای این رابطه دارند. تمایل به رابطه زناشویی در افراد از روزی چند بار تا سالی یکبار متفاوت است. تفاوت افراد در میزان اشتیاق جنسی هم به دلیل تفاوتهای جسمی یا هورمونی و هم به علت خصایص روانی افراد است
با توجه به اینکه گفتوگو درباره این موضوع آسان نیست یا ممکن است شناخت کافی نسبت به تمایل مزاجی خود نداشته باشند، بهتر است برای این کار از مشاوران خانواده کمک بگیرند و در خصوص این مسایل با هم صحبت کنند.
میزان اشتیاق و تمایل هر فرد به رابطه زناشویی متفاوت است. بعضی افراد اشتیاق بیشتر و بعضیها اشتیاق کمتری برای این رابطه دارند. تمایل به رابطه زناشویی در افراد از روزی چند بار تا سالی یکبار متفاوت است. تفاوت افراد در میزان اشتیاق جنسی هم به دلیل تفاوتهای جسمی یا هورمونی و هم به علت خصایص روانی افراد است. حال تصور کنید که تمایل جنسی زن یا مرد بسیار بالا و تمایل طرف مقابلش بسیار کم باشد. قطعا این تفاوت، رضایت و سلامت زناشویی چنین زوجی را به خطر میاندازد. بنابراین باید انتظارها و سلیقههای جنسی خود را با همسر آیندهتان در میان بگذارید.
بعد از ازدواج
درست است که رابطه زناشویی طبیعی و معمول در همه انسانها تقریبا به یک شکل انجام میگیرد اما هر فرد انتظارها و سلیقههای خاصی دارد. بنابراین بیشتر از گذشته، لازم است زوجها راجع به این رفتار با همدیگر تعامل و گفتوگو داشته باشند. مهم این است که زن و شوهر در این انتظارات، توافق داشته باشند. خیلی از همسران به دلیل سلیقههای جنسی متفاوت و متضاد، دچار تعارض میشوند و تجربه نشان داده است که هرچند این انتظارات تا حدودی قابل اصلاح و تغییر است اما بهطور کامل تغییر نمیکند و زن یا شوهری که انتظاراتش در روابط زناشویی برآورده نشود، ممکن است احساس سرخوردگی کند.
این سرخوردگی نیز احتمالا زمینهساز سردی رابطه یا خطاهای اخلاقی دیگر خواهد شد. علاوه بر اینها، زن و شوهر باید بعد از ازدواج در مورد حاشیههای روابط زناشویی با همدیگر به توافق برسند. منظور از حاشیه روابط، نظر افراد راجع به عوامل زمینهساز مطلوب برای شروع و ادامه رابطه است؛ مانند چگونگی گفتوگوهای عاطفی، نوازش و لمس قبل از رابطه، محل و فضای مطلوب برای برقراری رابطه و... یکی دیگر از مسایل و مشکلات نادیدهگرفتن بعضی از تعهدات اخلاقی عاطفی و جنسی در زندگی زناشویی، از سوی یک یا هر دو است که میتواند باعث بروز اختلافهای شدید و بحرانهای غیرقابل جبران در زندگی مشترک بشود. قبل از ازدواج، لازم است که همسران از عقاید مربوط به تعهدات جنسی و اخلاقی همدیگر مطلع شوند.
http://www.tebyan.net/
مطالب پیشنهادی:
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی
تاثیر ورزش بر روی بهبود رابطه جنسی در زندگی زناشویی بسیار شگفت انگیز است. حتی فکر کردن به عمل جنسی میتواند احساسات ما را به هیجان آورد؛ عملی که به زوجهای جوان محدود نمیشود و همهی زوجها در هر سنی که باشند میتوانند از خوشیهای آن بهرهمند شوند. ورزش که بخش مهمی از یک زندگی جنسی موفق است، میتواند میل جنسی را تقویت کند، بر لذت عمل جنسی بیافزاید و بهرهمندی ما را از خوشیهای آن بیشتر کند. بنابراین، برای ورزش منظم وقت بگذارید تا لذت ببرید.
عمل جنسی مطلوب به سلامت ما کمک می کند
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی: هر چند برای عمل جنسی مطلوب تعریفهای گوناگونی وجود دارد، اما شاید بتوان آن را این گونه تعریف کرد: رفتار صمیمانهای که سلامت و خوشی انسان را بهبود میبخشد. لذت بردن از یک رابطهی صمیمانه باعث آزاد شدن مواد شیمیایی خاصی در بدن میشود که از ما در برابر بیماریها محافظت میکنند. پژوهشگران معتقدند عمل جنسی مطلوب درد مفاصل و ماهیچهها را تسکین میدهد و باعث افزایش طول عمر میشود.
با این همه، ما برای عمل جنسی مطلوب، زمان و انرژی لازم را صرف نمیکنیم. بر اساس پژوهش گستردهای که در امریکا انجام شده است، بیش از یک سوم زوجهای امریکایی به کاهش میل جنسی دچارند. پس از یک روز کاری پر تنش، فراموش کردن جشن اوج سرخوشی انسان، بسیار ساده است! با وجود این، راههایی وجود دارد که صرف نظر از سن یا مشغلهی کاری، باعث پایداری و قوت این رابطهی صمیمانه میشوند و آن را بخش همیشگی برنامه زندگیمان میسازد.
انرژی لازم را برای عمل جنسی مطلوب فراهم سازید
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی: فعالیت فیزیکی(ورزش) مطمئنترین راه برای تقویت میل جنسی و افزایش فعالیت جنسی است. ورزش هوازی مانند داروی قوی باعث افزایش هورمونها، فرونشاندن تنشها، کاهش چربی و جوان شدن بدن، تقویت احساس شادابی، پرتوانی و سر زندگی، تقویت اعتماد به نفس و بهبود سلامتی مطلوب میشود. ورزش منظم باعث افزایش جریان خون به آلت جنسی نیز میشود و از این راه مرد و زن را برای عمل جنسی آماده میسازد.
بر پایهی پژوهشی که در کالیفرنیا انجام شد، مردان میانسال کم تحرکی که سه بار در هفته فقط یک ساعت ورزش میکردند، از بهبود عملکرد جنسی، افزایش دفعات عمل جنسی و ارگاسم(اوج تحریک جنسی) و احساس رضایت بیشتری خبر دادند. در مطالعه دیگری مشخص شد زنان میانسالی که ورزش میکردند، نسبت به همسالان کم تحرک خود به دفعات بیشتری(7 بار در ماه) عمل جنسی داشتند و از آن لذت بیشتری میبردند.
چون عمل جنسی به دیر پایی نیاز دارد، بهبود سلامت قلب و عروق با فعالیت هوازی مانند پیاده روی، دویدن، دوچرخه سواری یا شنا کردن(سه بار در هفته دست کم 30 دقیقه) به زوجها کمک میکند آن را به دفعات بیشتر و به مدت طولانیتری انجام دهند. دراز و نشست یا بنشین و پاشو نیز سودمند است. این جنبشها باعث تقویت ماهیچههای شانهها، سینه، شکم و همهی بخشهایی میشوند که در عمل جنسی به کار گرفته میشوند. قوی نگه داشتن این ماهیچه ها باعث تقویت بنیه و قدرت جنسی میشود، به عمل جنسی تداوم میبخشد و آن را لذت بخشتر می کند.
خود را برای عمل جنسی گرم کنید
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی: ماهیچههای درگیر در فعالیت جنسی برخلاف ماهیچههای بازوها و پاها طی روز به ندرت فعال هستند. با وجود این، زوجها با تقویت این ماهیچه ها میتوانند از عمل جنسی لذت بیشتری ببرند. ورزش کیگل( Kegel ) ماهیچههای مهبل را تقویت میکند و از این راه به زن کمک میکند فرمان این ماهیچهها را به دست گیرد. در نتیجه، مهبل طی عمل جنسی به دور آلت مردانه حلقه میزند و زن آسانتر به اوج تحریک جنسی میرسد. همچنین، مردان با کمک این ورزش میتوانند فرمان ماهیچههایی را که برای توقف جریان ادرار استفاده میشوند(ماهیچههای Pubococcygeal ) به دست گیرند و با منقبض کردن آنها پیش از اوج تحریک جنسی تخلیه منی را به تاخیر اندازند.
ورزش کیگل که دکتر آرنولد کیگل آن را برای تقویت ماهیچههای لگن پیشنهاد کرده، چنین است: ماهیچههایی را که برای توقف جریان ادرار استفاده میشوند، مانند زمانی که جلوی ادرار را میگیرید، منقبض کنید و هر بار دو تا سه ثانیه به حالت منقبض نگه دارید. هر بار که ماهیچهها را منقبض میکنید، نفس عمیقی بکشید و آنها را بین هر انقباض به طور کامل از حالت منقبض درآورید.
این ورزش را در هر زمان و در هر جایی میتوان انجام داد؛ هنگامی که مشغول خوردن صبحانهاید، مجله میخوانید، تلویزیون نگاه میکنید یا به رادیو گوش میدهید. با ده تا بیست بار آغاز کنید و کمکم آن را به دست کم صد تا دویست بار در روز برسانید. اگر این ورزش را هر روز انجام دهید، پس از یک ماه به نتایج مطلوبی دست پیدا میکنید.
حرکات کششی
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی: حرکات کششی که در ادامه توضیح داده میشوند، به نرم و انعطافپذیر شدن ماهیچههای درگیر در عمل جنسی و تسهیل رسیدن به اوج تحریک جنسی کمک میکنند. این حرکات میتوانند روی تشک سفت یا کف اتاق خواب انجام شوند. لباس گشاد و راحتی بپوشید یا لباس نپوشید. موسیقی مورد علاقهی خود را پخش کنید. از آن جا که این حرکات ممکن است میل جنسی شدیدی در شما ایجاد کنند، بهتر است آنها را همراه زوج خود انجام دهید.
بالا کشیدن لگن . به پشت بخوابید و زانوهایتان را خم و اندکی از هم جدا کنید. پاهایتان روی کف و بازوهایتان کنارتان باشد. نفس عمیقی بکشید، ماهیچههای شکم و باسنهایتان را منقبض کنید و تا زمانی که کمرتان صاف است، لگن خود را به بالا بکشید. مواظب باشید کمرتان خم نشود. نفس بکشید و تا ده ثانیه به این حالت بمانید. سپس، همین طور که بدنتان را به آرامی به سمت پایین رها میکنید، نفس خود را بیرون دهید. این کار را چند بار انجام دهید.
کشش پروانهای. به پشت بخوابید و زانوهایتان را خم کنید. پاهایتان به هم چسبیده و روی بستر قرار گرفته باشد. سپس، پاهایتان را به داخل بکشید، طوری که به باسنتان برخورد کند. مچ پایتان را بچرخانید، طوری که کف پاهایتان به سمت یکدیگر باشد و همدیگر را لمس کنند. زانوهایتان به دو طرف بستر جهت میگیرند. آنها را به پایین(به سطح بستر) نزدیک کنید. شما یا زوجتان میتوانید به آرامی روی رانهایتان فشار آورید و آنها را به پایین جا به جا کنید. وقتی زانوها تا اندازهای که راحت هستید از هم دور شدند، این وضعیت را برای شصت ثانیه حفظ کنید. سپس زانوها را به حالت اول بازگردانید.
این ورزش را به حالت نشسته و پشت به پشت زوجتان نیز میتوانید انجام دهید. تا جایی که امکان دارد به حالت راست بنشینید و ستون مهرههای خود را به یکدیگر فشار دهید. شانههایتان را شل کنید و سرتان را در راستای ستون مهرههای نگه دارید. پاهایتان را تا جایی که میشود به بدنتان نزدیک کنید و آنها را به گونهای بچرخانید تا کف پاهایتان هم دیگر را لمس کنند و زانوهایتان به سمت خارج قرار گیرد. پاهایتان را در دست بگیرید. نفس عمیق بکشید و آرام آرام زانوهایتان را به پایین ببرید. دقت کنید زانوهایتان را به پایین نرانید.(این ورزش برای بینظمی قاعدگی، مشکلات ادراری و کاهش درد زایمان نیز سودمند است.)
سلامت جنسی برخاسته از سلامت جسمی است
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی: ورزشهای دیگری وجود دارد که نه تنها زندگی جنسی بلکه سلامت جسمی و ذهنی شما را تقویت میکنند. در کلاسهای یوگا فعالیتهایی به شما آموزش داده میشود که به کشش ناحیه لگن کمک میکنند. شنا و سایر ورزشهایی که با پا زدن همراه اند نیز سودمند است. خلاصه، ورزش منظم، از هر نوعی که باشد، باعث افزایش توان، بنیه، شور و شوق، لذت و تقویت همه جانبهی زندگی جنسی میشود. بنابراین، ورزش کنید تا لذت ببرید.
http://masaelejensi.blog.ir/
مطالب پیشنهادی:
چگونه همسر خود را علاقمند نگه دارید؟
50 روش برای خلاص شدن از دست معشوقه ها
15 نکته ای که پیش از ازدواج باید بدانید
بعد از زایمان، تا چه مدتی محدودیت و منع رابطه زناشویی وجود دارد؟ پاسخ را از دکتر ملکمنصور اقصی، متخصص زنان و زایمان بشنوید.
خیلی از همسران تصور میکنند پس از زایمان باید تا هفتهها رابطه زناشویی نداشته باشند؛ چون ممکن است برقراری چنین رابطهای باعث آسیب به مادر شود. باور غلط دیگری که در این مورد رواج دارد، بهتر بودن سزارین نسبت به زایمان طبیعی برای برقراری رابطه زناشویی بعد از آن است. البته بعضی اوقات هم مشغولیت بچهداری باعث میشود که زوجها خودشان و یا رابطه زناشوییشان را فراموش کنند که این نکته هم میتواند در درازمدت عوارض نامطلوبی بر روابط زوجین بگذارد. درباره این موارد با دکتر ملکمنصور اقصی، متخصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه تهران گفتگو کردهایم...
بعد از زایمان، تا چه مدتی محدودیت و منع رابطه زناشویی وجود دارد؟
در یک مدت زمان خاص پس از زایمان، توصیه ما این است که رابطه زناشویی وجود نداشته باشد و علت آن هم این است که میخواهیم محل چسبندگی جفت ترمیم پیدا کند چون مثل یک زخم باز میماند. جفت از دیواره کنده شده و خونریزیهای معمول بعد از زایمان، از همین محل است. تا این زخم ترمیم پیدا نکرده، بهتر است رابطه زناشویی نداشته باشند. این زمان حدود 3 هفته طول میکشد. در قدیم میگفتند تا 6 هفته. اما امروز میگویند تا 3 هفته هم کفایت میکند.
آیا این مدت برای زایمان طبیعی و سزارین فرق دارد؟
مسلما شرایط زایمان طبیعی و سزارین باهم فرق میکند. اگر زایمان طبیعی باشد چون در محل، ممکن است برش و بخیه زده شده باشد و این زخم در طول 2 هفته بهبود پیدا میکند، چنانچه مشکل خاصی پیدا نکند، همین 3 هفته کافی است.
در مورد سزارین چه طور؟
بستگی دارد به نوع سزارینی که انجام شده است. اگر همراه با چسبندگی زیاد یا بروز عفونت باشد، ممکن است رابطه زناشویی همراه با درد باشد. یعنی پس از رابطه زناشویی، زن یک درد مبهمی در ناحیه لگن خود حس میکند. در حقیقت، با حرکت احساس درد میکند. بالاخره سزارین یک برش است. شکم باز شده و دست خورده، در بهترین شرایط هم سزارین تا حدی چسبندگی ایجاد میکند. بنابراین زایمان طبیعی از این جهت بهتر است و برخلاف تصور عوام که فکر میکنند سزارین برای رابطه زناشوییشان بهتر است، باید اشاره شود که پس از یک زایمان طبیعی و سالم، رابطه زناشویی در مقایسه با سزارین مطلوبتر است.
آیا این چسبندگی، به غیر از درد محدودیت دیگری هم برای رابطه زناشویی ایجاد میکند؟
نه، فقط همان درد را ایجاد میکند. پس از زایمان نکته دیگری که وجود دارد، زمانی است که مادر شیر میدهد. در این شرایط فعالیت تخمدانها متوقف شده و این میتواند باعث کم شدن ترشحات واژن و خشکی آن شود. اگر زن چنین احساسی را دارد، بهتر است از ژلهای لوبریکانت استفاده کند که محلول در آب است.
برخی خانمها تصور میکنند بعد از زایمان طبیعی ممکن است نتوانند مثل قبل رابطه زناشویی برقرار کنند. آیا چنین تصوری درست است؟
یکی از تغییرات فیزیولوژیک که در طول بارداری اتفاق میافتد هیپرتروفی یا افزایش حجم دستگاه تناسلی است؛ یعنی یک مقداری بافت بزرگتر و متورمتر میشود. خود کانال زایمانی نیز بازتر میشود. رحمی که قبلا 100 گرم بوده حالا میشود 1000 گرم. بعد از زایمان، تمام این تغییرات طی 6 هفته بر میگردد به حالت عادی. پس تغییرات چندانی برای اندامها برای طولانی مدت اتفاق نمیافتد.
در جایی میخواندم که برای پیشگیری از تغییر شکلهای مختصری که ممکن است بعد از بچهدار شدن اتفاق بیفتد، تمرینهایی وجود دارد. آیا این حرف درست است؟
بله، تمرین عضلات کف لگن، ورزشی است که حتی برای خانمهایی که باردار نیستند، میتواند رضایت ناشی از رابطه زناشویی را افزایش دهد. برای خانمهایی که اختلالات جسمی دارند و یا دیر به ارگاسم میرسند، توصیه میشود در طول روز مرتب این عضلات را تقویت کنند. برای تقویت، عضلات را باید به صورت متناوب منقبض و منبسط کنند. ابتدا نیز این کار را با دفعات کم شروع کرده و کم کم آن را افزایش دهند. طول مدت انقباض و انبساط را هم میتوانند افزایش دهند. به عنوان مثال اول 3 ثانیه، و بعد کم کم مدت را تا 10 ثانیه افزایش دهند. این تمرین حتی برای دوران یائسگی که عضلات کف لگن ضعیف میشوند نیز مفید است البته توصیه میشود که در دوران بارداری نیز خانمها این کار را انجام دهند.
بسیاری از خانمها پس از زایمان و در زمان شیر دادن، از ترس باردار شدن ترجیح میدهند که رابطه زناشویی نداشته و یا در حداقل ممکن داشته باشند. روش درست برای جلوگیری در این دوران چیست؟
توصیه میکنیم که خانمها هفته ششم پس از زایمان به مراکز بهداشت مراجعه کنند. مشاور با توجه به شرایطی که زن و مرد دارند روش قابل اطمینانی را برای جلوگیری به آنها معرفی میکند چرا که فقط 40 روز اول پس از زایمان احتمال بارداری وجود ندارد و بعد از آن به علت احتمال حاملگی، جلوگیری صورت بگیرد.
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد چیست؟
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
در این بخش که با عنوان بیماری های دستگاه تناسلی آقایان – اورژانس های اورولوژی در سایت ایسکانیوز منتشر شده است درمورد بیماری های تناسلی مردها صحبت می کنیم که مهم هم هست. صحبت کردن درباره بیماریهای دستگاه تناسلی مردان و زنان در جامعه ما به علت حجب و حیای فرهنگی حاکم آسان نیست، اما از طرفی نمیتوان بیماریهای مهم این ناحیه بدن را که هرگونه اختلال در آن اثر مهمی در کیفیت زندگی هر فرد میگذارد و ممکن است به ناباروری، نازانی و یا حتی مرگ منتهی شود، نادیده بگیریم.
تاکنون به کرات راجع به عقیمی شنیده ایم؛ چطور یک مرد عقیم می شود؟ چه راه حلی برای این مشکل وجود دارد؟
سرطان پروستات
در رشته اورولوژی در سالهای اخیر طبقهبندی جدیدی انجام شده که بیماریهای این رشته را به ۶ یا ۷ رشته تخصصی تقسیم میکند و در کنگرههای علمی نیز از همین تقسیم بندی تبعیت میشود.
براساس این تقسیم بندی بیماریهای اورولوژی به چند دسته بیماریهای کلیه و پیوند کلیه، اورولوژی زنان، اورولوژی اطفال، انکولوژی یا سرطان در اورولوژی، اندرولوژی (شامل بیماریهای عقیمی و ناتوانی جنسی مردان) اندریولوژی (شامل روشهای غیر تهاجمی ازجمله برای دفع سنگ و اورولوژی ترمیمی (جراحیهای ظریف و مشکل) دسته بندی میشود.بقیه بیماریها شامل عفونتهای دستگاه تناسلی و دفع ادرار نیز در گروه دیگری دسته بندی میشود که اورژانسهای اورولوژی را هم در این دسته آخر قرار میدهند .
اگر از بیماریهای انکولوژی یا سرطانهای دستگاه تناسلی شروع کنیم،باید بگوییم که بیماریهای خطرناک و مهمی در این دسته قرار دارند که عمدتاً بدون علامت هم هستند .
یکی از این بیماریها سرطان پروستات است که امروزه با معرفی تست. PSA در سالهای اخیر ما هم در کشور این بیماری را در مراحل اولیه تشخیص میدهیم،درحالی که قبلاً این طور نبود. مثلا یک آقای مسن ۵۰ یا ۶۰ ساله بهعلت اینکه زمین خورده بود و دچارشکستگی کوچکی شده است به پزشک مراجعه میکرد و ما گراف میگرفتیم و متوجه سرطان پروستات میشدیم.آن موقع معمولاً بیماری هنگامی تشخیص داده میشد که بسیار پیشرفت کرده بود و درمان آن سختتر بود،اما امروزه با تست PSA میتوانیم به موقع این بیماری را تشخیص دهیم و درمان کنیم .
این بیماری در کشور ما شیوع کمی ندارد.در هر بخش اورولوژی که نگاه کنید همواره یک یا دو بیمار مبتلا به این عارضه که منتظر عمل جراحی هستند، بستری هستند.شاید این بیماری بین یک تا ۵ درصد در بین مردان شیوع داشته باشد.البته آمار من دقیق نیست، در این مورد مرکز تحقیقات اورولوژی بیمارستان سینا تحقیقات دقیقی انجام داده که میتواند قابل استناد باشد.
علائم سرطان پروستات
مهمترین علامت این بیماری نامنظم شدن ادرار است.گاهی فرد مجبور است چندین بار هنگام شب برای ادرار از خواب بیدار شود و گاهی مجبور است بسرعت خود را به دستشویی برساند تا مثانه را تخلیه کند.
هر چه تومور سرطان مثانه بزرگتر باشد، نفوذ بیشتری به دیواره مثانه میکند و خونریزی بیشتر میشود اما هنگامی که به وضوح خون در ادرار دیده شود،بیماری خیلی پیشرفت کرده است.
علائم در همین حد است و خیلی زیاد نیست ولی یک بیماری خطرناک و سرطان نهفته است که در مراحل پیشرفته به جراحیهای بزرگ و درمانهای متعدد،سخت و خطیر نیاز دارد؛ بنابراین مهمترین علامت این بیماری اختلال در ادرار است که بخصوص در بین مردان بالای ۴۵ سال دیده میشود.این افراد حتماً باید با یک متخصص اورولوژیست مشورت کنند و ویزیت شوند. در غیر این صورت، ممکن است در کوتاهترین زمان ممکن، متاستاز بدهد، متاستاز استخوانی، ریوی و بیماری دست اندازیهای مختلفی بکند و در فرصت کوتاهی فرد را از بین ببرد .
سرطان مثانه
سرطان دیگر که بهخصوص در کشور ما شیوع بیشتری دارد،سرطان مثانه است. این بیماری از بافت خود مثانه بهوجود میآید و گاهی از کلیه و حالب که محل عبور ادرار است بهوجود میآید ولی عمدتاً در مثانه است.
علائم سرطان مثانه
این بیماری هم تقریباً بدون علامت است،تنها علامت آن پیدا شدن خون در ادرار است که در مراحل اولیه به وضوح دیده نمیشود و گاهی بهصورت یک تغییر رنگ جدی در ادرار مشاهده میشود.
مردان بخصوص مردانی که در معرض مواد خاصی هستند، مثلاً مردان سیگاری یا افرادی که مواد افیونی مصرف میکنند یا در صنایع مثلاً صنایع کشتیسازی، لاستیکسازی یا حتی خشکشوییها فعالیت میکنند، بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند،همچنین کسانی که در خانواده شان سابقه سرطان مثانه هست نیز در معرض این بیماری قرار دارند.
هر چه تومور سرطان مثانه بزرگتر باشد،نفوذ بیشتری به دیواره مثانه میکند و خونریزی بیشتر میشود اما هنگامی که به وضوح خون در ادرار دیده شود،بیماری خیلی پیشرفت کرده است.بنابراین مردان در هر سنی که باشند اگر با تغییر رنگ ادرار مواجه شدند باید آن را جدی بگیرند چون ممکن است علامت سرطان مثانه باشد. یک آزمایش ساده ادرار این مسئله را روشن میکند،البته وجود خون در ادرار صرفاً علامت سرطان مثانه نیست،ممکن است نشانه سنگ کلیه یا یک بیماری کلیوی نیز باشد که خطر جانی کمتری دارند.
آنچه مهم است و میتواند به سلامت و عمر فرد آسیب جدی وارد کند، سرطان مثانه است که هیچ درد و علامت دیگری ندارد.شیوع این بیماری نسبت به سرطان پروستات خیلی بیشتر است.در همه بخشهای اورولوژی و در همه مناطق کشور همواره تعدادی از این بیماران بستری هستند.شاید حدود ۱۰ درصد بیماران اورولوژی کشور این دسته از بیماران باشند. بیشتر این بیماران هم افراد سیگاری و افرادی هستند که در صنایع با مواد شیمیایی سر و کار دارند.
سرطان بیضه
این بیماری شیوع زیادی ندارد و به ندرت دیده میشود ولی بیماری خطیری است که یک راه تشخیص ساده دارد. درست مثل آنچه برای تشخیص زودرس سرطان سینه به خانمها توصیه میکنند که سینههایشان را خودشان بهطور مرتب معاینه کنند،به آقایان هم توصیه میشود، خودشان بیضههایشان را معاینه کنند و اگر هر تغییر و نامنظمی را در بیضهشان دیدند، فوری به پزشک مراجعه کنند.
در دوران بلوغ مردان ممکن است بیضه دور طنابی که عروق بیضه را تامین میکند، بپیچد که «تورسیون» بیضه نام دارد، اگر چنین حالتی اتفاق بیفتد فرد باید حداکثر ظرف ۶ ساعت به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کند
این بیماری گاهی بهصورت جمع شدن آب دور بیضه دیده میشود اما این نامنظمی الزاماً نشانه سرطان بیضه نیست و ممکن است یک التهاب ساده باشد ولی حتماً باید به پزشک اورولوژیست مراجعه شود.چون اگر سرطان بیضه باشد بسیار خطرناک و تهاجمی است و بلافاصله به داخل شکم دستاندازی میکند، در آن صورت باید جراحیهای خیلی سنگینی برای درمان آن انجام داد.اما اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، خیلی راحت درمان میشود.
اورژانسهای اورولوژی
اورژانس تعریف مشخصی دارد؛ یعنی عارضهای که باید به فوریت و در کوتاهترین زمان ممکن به آن رسیدگی شود اما متأسفانه اکثریت مردم از موارد اورژانسی خبر ندارند و نمیدانند چه بیماریهایی اورژانسی است؛ البته گاهی که با یک بیماری مانند سنگ کلیه مواجه میشوند چون درد زیادی دارد و بیماری پر سر و صدایی است، (درد سنگ کلیه مثل درد زایمان است) به همین خاطر فرد بلافاصله به پزشک و اورژانس مراجعه میکند.
ولی اورژانسی که من میخواهم به آن اشاره کنم،چیز دیگری است که درمان آن کاملاً وابسته به زمان است، زمان طلایی یا دارد و اگر بعد از زمان طلایی مراجعه شود، متأسفانه هیچ کاری برای آن نمیتوان انجام داد .
از لحاظ فرهنگی برای ما مشکل است که خیلی راحت این بیماریها را در رسانهها مطرح کنیم اما از طرفی تعهد پزشکی ما ایجاب میکند با کلماتی که مطابق فرهنگ و شئون جامعه ما باشد، این مسائل را مطرح کنیم.
بیضه ناحیهای از بدن مردان است که برای تولیدمثل، نطفه تولید میکند که برای پدر شدن یک مرد هنگامی که با نطفه همسرش به اشتراک گذاشته میشود، منجر به تولید مثل میشود؛بنابراین باید سالم باشد و بتواند اسپرم یا نطفه مردانه تولید کند.
تورسیون بیضه
در دوران بلوغ مردان ممکن است بیضه دور طنابی که عروق بیضه را تامین میکند، بپیچد و یک حالت گردش پیدا کند،این هیچ ربطی به حالت فرد یا شکل خوابیدن ندارد. خودبهخود اتفاق میافتد و «تورسیون» بیضه نام دارد، اگر چنین حالتی اتفاق بیفتد فرد باید حداکثر ظرف ۶ ساعت به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کند تا با یک جراحی ساده، بیضه را سر جایش برگرداند. در غیر این صورت بعد از گذشت ۶ ساعت بیضه دچار خون مردگی میشود و میمیرد که دیگر هیچ کاری برای درمان آن نمیتوان انجام داد .
علائم تورسیون بیضه
علامت آن درد شدید در ناحیه بیضه است که بهصورت ناگهانی بهوجود میآید، ممکن است بیضه دچار بادکردگی هم بشود.اگر چنین علائمی دیده شد، فرد باید به سرعت ظرف ۲ یا ۳ ساعت خود را به یک متخصص اورولوژی برساند،حتی فرصت برای مراجعه به پزشک عمومی هم نیست و نیابد وقت را تلف کرد.
درد شدید بیضه البته ممکن است بهعلت ضربه خوردن حین بازی فوتبال یا عفونت باشد.اگر عفونت باشد به راحتی با آنتی بیوتیک درمان میشود ولی تورسیون یا گردش بیضه خطرناک است و حتماً باید در زمان طلایی ۶ ساعته، در هر ساعت از شبانهروز که باشد بلافاصله درمان شود.
بیماری پریاپیسم
«پریاپیسم» بیماری اورژانسی دیگری است که آن هم بسیار مهم است و اگر در زمان طلایی مراجعه نشود ممکن است منجر به ناتوانی جنسی دائمی فرد و از دست دادن قدرت زناشویی در مردها می شود
علتش به آناتومیک بیضه مربوط است.ممکن است بهصورت مادرزادی یک طرف بیضه سنگینتر یا سبکتر باشد و کمتر از یک درصد پسران ۱۰تا ۲۰ ساله ممکن است با این عارضه مواجه شوند. در این صورت، یک بیضه از بین میرود و باید از بدن خارج شود ولی ممکن است بهعلت تغییراتی که در بدن ایجاد میکند،سیستم ایمنی بدن را تحتتأثیر قرار دهد.در این صورت ممکن است از طریق خون و عکسالعمل بدن،به بیضه طرف مقابل هم آسیب وارد شود در غیر این صورت ممکن است فرد برای بچه دار شدن دچار مشکل شود یا حتی عقیم شود. کمتر از نیم درصد مردان ممکن است به این عارضه مبتلا شوند.
بیماری اورژانسی دیگری که آن هم بسیار مهم است و اگر در زمان طلایی مراجعه نشود ممکن است منجر به ناتوانی جنسی دائمی فرد بشود بهنحوی که مرد قدرت زناشویی خود را برای همیشه از دست بدهد، «پریاپیسم» است .
بهطور طبیعی مردان در زمانهای مشخصی که صلاح میدانند، زناشویی میکنند.مدت زناشویی در افراد مختلف متفاوت است اما بهطور کلی بعد از ارتباط جنسی آلت تناسلی مرد به حالت طبیعی قبل از این حالت برمیگردد اما اگر حالت نعوظ بیش از یک ساعت طول بکشد،شروع زنگ خطر است و اگر این اتفاق افتاد فرد باید حداکثر ظرف ۶ ساعت به پزشک مراجعه کند.
اگر بعد از این مدت وضعیت به حالت طبیعی برنگردد منجر به ناتوانی جنسی تا آخر عمر میشود و هیچ درمانی نیز نخواهد داشت. متأسفانه کمتر از یک درصد مردان از این مسئله مهم اطلاع دارند؛ به همین علت این بیماران معمولاً بعد از ۲۴ ساعت به پزشک مراجعه میکنند که دیگر دیر است و کاری نمیتوان انجام داد.
علت آن هم به جز نا آگاهی از اهمیت این مسئله، مقداری هم به خاطر خجالت فرهنگی است. به همین خاطر سعی میکنند به اتفاق خانواده، خودشان مشکل را حل کنند که امکان ندارد و فقط یک متخصص میتواند مشکل را حل کند. دلیل دیگر آن امکان مصرف داروهای اعصاب و روان است.
علت برخی بیماریهای تناسلی بجز ناآگاهی از اهمیت این مسئله، مقداری هم به خاطر خجالت فرهنگی است. به همین خاطر افراد سعی میکنند به اتفاق خانواده، خودشان مشکل را حل کنند که اثری در بهبود ندارد
علل دیگری هم دارد، بعضی بیماریهای خونی ممکن است عامل بروز این بیماری باشد.افرادی که مبتلا به بیماری گلبولهای قرمز هستند،مستعد آن هستند. اما گاهی هم بدون هیچ علتی بهصورت خودبهخودی اتفاق میافتد.مصرف کم یا زیاد مایعات هم ممکن است این حالت را ایجاد کند.
بیماریهای عفونی دستگاه تناسلی
بیماریهای عفونی دستگاه تناسلی انواع مختلفی دارند، عامل این بیماریها ممکن است میکروبهای عمومی باشند یا میکروبها و ویروسهایی که از طریق ارتباط جنسی منتقل میشوند. انواع قدیمی این بیماریها سفلیس و سوزاک هستند اما امروزه بیماریهای دیگری مانند ایدز و آنتیژنهایی که از طریق رابطه جنسی منتقل میشوند نیز مطرح هستند.
در خانمها عفونت مثانه هم بیماری مهم و شایعی است که مجبورند تندتند مثانه را تخلیه کنند، چون سیستم خروجی مثانه و ناحیه تناسلی در زنان به هم نزدیک است احتمال عفونت در آنها زیادتر است؛ به همین علت یک تا۲بار عفونت مثانه در زنان را طی یکسال طبیعی میدانیم و آن را جدی نمیگیریم ولی اگر عفونت مثانه در آقایان باشد حتماً باید بهصورت جدی بررسیهای لازم انجام شود. عفونت دیگر، عفونت بیضه است که در پسربچهها ممکن است اتفاق بیفتد که ممکن است مادرزادی باشد یا بهصورت خودبهخود اتفاق بیفتد.
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
شاید شنیده باشید یا برای خود شما هم پیش آمده باشد که زودی پس از مدتی ، بعنوان مثال ۱ سال از ازدواج آنها گذشته ، و با وجود رابطه های زناشویی ، باز هم مشکل فرزند دار شدن را دارند ، در این صورت گویند که یکی از آن دو به ناباروری مبتلا هستند . درهمین راستا در ادامه این مطلب به بررسی مساله ی باروری در آقایان خواهیم پرداخت . لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید.
بعد از معاینه بالینی از مرد آزمایش اسپرم گرفته می شود و براساس نتیجه آزمایش گفته می شود وضعیت اسپرم مرد طبیعی یا کم است یا اینکه هیچ اسپرمی وجود ندارد و نیاز به درمان های ناباروری پیش می آید. دلایل ناباروری مردانه مشخص است. دلایل بسیار متفاوت و متعددی وجود دارد. از آن جمله می توان به اختلالات هورمونی و کروموزومی بیماری های سیستمیک و عمومی ، عفونت های دستگاه تناسلی، انسداد دستگاه انتقال اسپرم، برخی ضربه ها، عوارض برخی جراحی ها و داروها، مصرف الکل، سیگار و… اشاره کرد.
● واریکوسل
واریکوسل بیماری مادرزادی است و اکتسابی نیست. در این بیماری وریدهای دور بیضه متورم می شوند و اختلال اسپرم ایجاد می کنند. همانطور که گفتید واریکوسل بیماری نسبتا شایعی است و ۱۵ درصد مردان ممکن است به آن دچار شوند اما واریکوسل، تنها در یک تا ۲ درصد بیماران ایجاد اختلالات اسپرموگرام و ناباروری می کند. به عبارتی تمام واریکوسل ها ناباروری نمی دهند. واریکوسل با توجه به شدتی که دارد، دخالتش در ناباروری متفاوت است. هرچه شدت و اختلال ایجاد شده توسط آن شدیدتر باشد میزان دخالت آن در ناباروری بیشتر است.
واریکوسل خود را در سن بلوغ نشان می دهد و گاهی بدون علامت است و فرد در یک معاینه اتفاقی یا بعدها برای درمان ناباروری متوجه آن می شود. در برخی افراد نیز واریکوسل با علامت هایی نظیر سنگینی و درد مختصر بیضه در یک طرف یا دوطرف بروز می کند.
● واریکوسل و ناباروری
اثرات واریکوسل در ناباروری به ۲ گروه تقسیم می شود؛ اثرات درازمدت شامل تاثیر در رشد بیضه و اثر فوری شامل تاثیر بر اسپرم! اثر فوری با جراحی بازگردانده می شود. اگر واریکوسل توسط لاپاراسکوپی درمان شود، احتمال آنکه اختلال ناباروری تصحیح شود و اسپرم به وضعیت عادی برگردد زیاد است. در ۵۰درصد موارد در واریکوسل شدید درمان باعث بازگشت قدرت باروری تا حد کامل در فرد می شود اما در برخی موارد باروری طبیعی اصلاح نمی شود.
اگر واریکوسل خیلی شدید باشد و زود خود را نشان دهد، گاهی باعث کاهش اندازه بیضه می شود و درمان خود واریکوسل در این شرایط سلامت فرد را به طور کامل بازنمی گرداند و اثرات دائم آن ماندگار است. یکی از عوارض جراحی واریکوسل، هیدروسل یعنی تجمع آب دور بیضه است اما شایع نیست. در ۵ تا ۷ درصد موارد در افراد بروز می کند. هیدروسل یک عارضه وخیم نیست و در مواردی اصلا به درمان نیاز ندارد اما اگر شدید باشد با یک جراحی ساده برطرف می شود.
● اختلالات اسپرم
یکی دیگر از دلایل ناباروری اختلالات اسپرم است.یکی از شایع ترین مواردی که باعث ناباروری می شود اختلال اسپرم یا وجودنداشتن اسپرم است. اگر اسپرم در آزمایش اصلا وجود نداشته باشد ۲ دلیل عمده دارد؛ اول اینکه اسپرم تولید می شود اما منتقل نمی شود. دوم اینکه اسپرم اصلا تولید نمی شود یا به حدی اندک است که در مایع منی خارج نمی شود. وقتی اسپرم تولید می شود اما منتقل نمی شود، معنایش این است که این افراد دچار انسداد مجاری منتقل کننده هستند که از جمله شایع ترین علل ناباروری است. در این گروه از افراد به رغم سالم?بودن بیضه و وجود نداشتن اختلالات هورمونی، در مایع منی اسپرم وجود ندارد. دلیل این موضوع می تواند جراحی هایی باشد که در آن ناحیه، صورت گرفته و باعث بسته شدن مجاری شده است. در اکثر مواقع این مساله قابل درمان است اما در صورتی که تولید اسپرم دچار مشکل باشد، درمان سخت می شود. بیماری های اولیه یا برخی بیماری ها می توانند باعث شوند که در یک مرد اسپرم تولید نشود یا میزان آن اندک باشد.
● باروری مردانه فاقد اسپرم
برخی از بیماری های دخیل در کاهش میزان اسپرم قابل درمان هستند و با درمان هورمونی یا سایر درمان ها می توان آن را برطرف کرد اما برخی قابل درمان نیستند و از روش های کمک باروری جدید باید استفاده و با کمک مقدار کمی از اسپرم باروری را ایجاد کرد. در صورتی که اصلا اسپرم وجود نداشته باشد نیز فرد می تواند از جنین اهدایی استفاده کند.
وقتی با تمام بررسی ها و درمان های دارویی و عمل واریکوسل مقدار اسپرم برای بارداری طبیعی کافی نباشد از روش های کمک باروری (art) استفاده می شود. ساده ترین روش IUI است . در این روش اسپرم داخل رحم قرار می گیرد. روش دیگر IVF است که در آن اسپرم گرفته شده و در آزمایشگاه کنار تخمک قرار می گیرد. روش دیگر میکرواینجکشن یا ICS است. در این روش اسپرم داخل تخمک تزریق می شود. شانس باروری در این روش بالاتر از سایر روش هاست و تعداد اسپرم لازم بسیار کمتر است.
● شانس موفقیت چقدر است؟
تقریبا می توان گفت جز در موارد نادر، این روش، باروری ایجاد می کند و تا ۳۵،۳۰ درصد موفقیت آمیز است.
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
یکی از بیماری های خطرناک جنسی ویروسی ، زگیل تناسلی میباشد. زگیل تناسلی در واقع از راه جنسی قابل انتقال درافراد میباشد . شاید آگاه نباشید اما باید ذکر شود که این بیماری قابل انتقال به هردو فرد میباشد . در ادامه مطلب با علائم زگیل تناسلی و راه پیشگیری از مبتلا شدن به زگیل تناسلی را بررسی خواهیم کرد . لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید.
این بیماری ضایعات پوستی به شکل برامدگیهای تو پر و کوچک در پوست یا مخاط ناحیه تناسلی ایجاد می کند که فاقد درد یا خارش می باشند. زگیلها می توانند از چند هفته تا چند ماه بعد از تماس با فرد آلوده ایجاد شوند. عامل ایجاد کننده ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی است که به نظر می رسد در ایجاد برخی بدخیمی ها نیز نقش دارد.این ویروس مشابه با ویروس ایجاد کننده ی زگیل معمولی است ولی در مقایسه با آن از قدرت انتقال بیشتری برخورداراست. ضایعات بیشتر در نواحی مرطوب ایجاد می شوند.
انتقال:
از طریق تماس مستقیم با زگیل تناسلی صورت می گیرد که حاوی ویروس است و می تواند از طریق ارتباط جنسی، تماس با ترشحات تناسلی و لباس آلوده و همچنین از طریق مادر به نوزاد در هنگام تولد منتقل شود.
علایم زگیل تناسلی:
۱- برآمدگی های پوستی توپری به ابعاد حدود ٢ تا چند میلیمترهستند که ممکن است به صورت متعدد وحتی خوشهای باشند.
۲- فاقد درد، سوزش و خارش بوده ومسری تر از زگیل معمولی سایر نواحی بدن هستند.
اگرچه زگیلهای کوچک بدون درمان نیز پس از مدتی خود به خود از بین خواهند رفت اما از آنجا که این بیماری می تواند زمینه ساز بدخیمی باشد باید در پی درمان و پیگیری بود. احتمال عود بیماری نیززیاد است. زگیل تناسلی ممکن است درمردان منجر به انسداد ادراری ویا در زنان موجب ایجاد سرطان گردن رحم گردد.
پیشگیری:
۱- تا زمان بهبودی کامل ضایعات باید ازارتباط جنسی خودداری شود زیرا احتمال انتقال زیاد است.
۲- استفاده از کاندوم در سایرمواقع احتمال ابتلا را کاهش می دهد.
۳- همچنین از خراشیدن و دستکاری ضایعات باید پرهیز نمود چرا که موجب انتقال آلودگی شده ویا ممکن است عفونت ثانویه باکتریایی روی دهد.
۴- رعایت بهداشت و تمیز وخشک نگه داشتن محل ضایعات به بهبودی کمک می کند.
۵- همچون سایر بیماریهای جنسی بهترین راه پشگیری، ارتباط جنسی معقول ومطمئن است.
۶- واکسن جدیدی را که (FDA)سازمان تائید غذا و داروی آمریکا در سال ۲۰۰۶ برای پیشگیری از چهار گونه از ویروسهای زگیل به نام گارداسیلGardasilساخته شد، مورد تائید قرار داد که می توان آنرادر سه نوبت به فاصله ۶ ماه جهت پیشگیری تزریق نمود.
۵- ( دیده شدن بیماری در کودکان می تواند مطرح کننده ی احتمال سوءاستفاده جنسی از کودکان باشد، اگرچه احتمال انتقال از مادر در هنگام تولد نیز وجود دارد.)
درمان:
روش درمان توسط پزشک و با توجه به محل درگیری و اندازه ضایعات تعیین می شود.بسته به نظر پزشک درمان استفاده از داروهای موضعی مثل پودوفیلین، استفاده از کرایوتراپی ونیتروژن مایع، تا استفاده از لیزر یا جراحی متفاوت است.
پیگیری توسط آزمون پاپ اسمیر خانمها باید به صورت جدی مد نظر قرار گیرد. ممکن است در این زمینه حتی به بررسیهای بیشترمانند نمونه گیری از بافت نیز نیاز باشد.درمان کامل ضایعات توصیه می شود.
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت