پیامد های هدفمند کردن یارانه ها در حوزه سلامت
مدیریت انرژی در مراکز بیمارستانی
آمادگی ملی و سازمانی در مقابله با زلزله و مدیریت بحران
ارتقای کیفیت خدمات سلامت از منابع مالی یارانه ها
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
حجت عرفانیانپور در گفتوگو با خبرنگار زنان فارس درخصوص مراکز و سایتهای همسریابی اظهار داشت: یکی از تحولات مهم جامعه کنونی گسترش ارتباطات و تکنولوژیهای جدید است به عنوان مثال تحت تأثیر اینترنت و شبکههای اجتماعی ارتباط چهره به چهره افراد تبدیل به ارتباطات غیرحضوری و مجازی شده است و این جاست که ازدواج از طریق اینترنت یا مؤسسات همسریابی شکل میگیرد.
وی افزود: در بنگاههای همسریابی اطلاعات افراد در فرمهای مخصوص ثبت میشود و سپس دختر و پسر به هم معرفی میشوند اگر آشنایی آنها با نظارت والدین صورت بگیرد قابل قبول است اما اگر فاکتور خانواده حذف شود با توجه به فرهنگ مردم ایران که خانواده در جریان ازدواج نقش مهمی دارد بعدها مشکلات بسیاری پیش میآید چرا که تنها دو فرد با یکدیگر ازدواج نمیکنند بلکه دو خانواده با یکدیگر پیوند میخورند.
این آسیب شناس با بیان اینکه در وضعیت کنونی که خانواده در جریان مهریه، خرید عروسی و سایر موضوعات ورود پیدا میکنند نمیتوان در جریان ازدواج دو جوان با یکدیگر خانواده را فاکتور گرفت، گفت:بنگاههای همسریابی باید توجه داشته باشند که نمی توان دو جوان را بدون درنظر گرفتن خانوادههایشان با یکدیگر آشنا کرد.
وی ادامه داد: حضور مشاوره خانواده در مؤسسات همسریابی ضروری است تا پس از آشنا کردن دو جوان با یکدیگر مشاور نیز طی جلسات مختلف بحث و گفتوگو با آنها متوجه شود که آیا واقعاً به درد هم میخورند دو جوان باید در موارد متعددی از جمله فرهنگ، آداب و رسوم، مذهب و باورها با یکدیگر مشابهت داشته باشند.
شنا کردن دو جوان با یکدیگر صرفاً برای دریافت پول به سببهای متعدد از جمله ارتباط نادرست این جوانان بدون شکل گیری ازدواج یا ازدواجهایی کوتاه مدت که عاقبتی جز طلاق ندارد میانجامد. |
عرفانیان پور تصریح کرد: آشنا کردن دو جوان با یکدیگر صرفاً برای دریافت پول به آسیبهای متعدد از جمله ارتباط نادرست این جوانان بدون شکلگیری ازدواج یا ازدواجهایی کوتاه مدت که عاقبتی جز طلاق ندارد میانجامد.
وی اضافه کرد: به نظر میرسد بنگاهها و سایتهای همسریابی بیشتر از ثواب به دنبال تأمین منافع اقتصادی باشند به هر حال بنگاه یک نهاد اقتصادی است که نمیتواند اهداف والای ازدواج را محقق سازد.
عرفانیان پور افزود: نخستین هدف از آشنایی دو جوان ایجاد تفاهم و ارتباطی سالم است در حالیکه این بنگاهها در مرحله نخست شعارهای خوبی میدهند اما باید دید که این شعارها عملی میشوند یا خیر؟
عرفانیان پور گفت: باید بررسی کرد که اطلاعات ثبت شده افراد در بنگاهها و سایتهای همسریابی تا چه اندازه درست است چرا که بیشتر افراد اطلاعات درستی از خود را در سایتهای همسریابی ارائه نمیکنند.
http://www.divorce-attorney.ir
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
هرچند ضرورت ازدواج به هنگام از جمله موضوعاتی است که تاکیدات قرآنی متعددی درباره آن وجود دارد اما در کنار این موضوع، احکام اسلامیهمواره بر این ضرورت تاکید دارند که تشکیل خانواده باید با درایت و آگاهی صورت گیرد چرا که بیتوجهی به این امر از قوام این نهاد که اساس جامعه را تشکیل میدهد می کاهد و زمینهساز بروز مشکلات متعددی میشود.
بیاعتمادی، عمدهترین آسیب ازدواج اینترنتی
بیاعتمادی یکی از عمدهترین آسیبهایی است که زندگی زوجینی را که بهواسطه آشنایی در فضای مجازی با یکدیگر ازدواج میکنند، تهدید میکند چراکه همواره این دغدغه با آنهاست که «آیا همسرشان با افراد دیگری هم چت میکند؟» آشنایی در فضای چترومها، بعدها آثار عمیقی بر روابط زوجها میگذارد چراکه آنها در مرحله نخست برای برقراری ارتباط با یکدیگر ناگزیرند در برخی موارد خود را بسیار ایدهآل معرفی کنند. این نوع ارتباط زمانی میتواند به یک آشنایی سالم تبدیل شود که با بلوغ هیجانی هر دو فرد، نظارت موسسات ذیصلاح در این امر و مشاوره متخصصان فضای مجازی همراه شود.
اگر والدین از دریچه منع به این وسیله ارتباطی نگاه کنند قطعا فرزندانشان به شکل دیگری آسیب خواهند دید چراکه اینترنت واقعیت روز جامعه ماست و نمیتوانیم این واقعیت را انکار کنیم اما این گفته به آن معنا نیست که فرزندمان را در برابر ابزارهای جدید تنها رها کنیم. بنابراین والدین مسئول، کسانی هستند که علاوه بر دلسوزی با بصیرت به این فناوری و خدمات آن نگاه کنند.
نگاه پسران به همسریابی اینترنتی از نوع «سرگرمی» است
نگاه پسران به مقوله همسریابی اینترنتی صرفا نوعی سرگرمیاست. دختران بیشتر از شیوه همسریابی اینترنتی استفاده میکنند. در حالی که پسران بیشتر با نگرش سرگرمیوارد «چتروم» میشوند. شاید بتوان ادعا کرد که آشنایی در چترومها بتواند به کاهش سن ازدواج کمک کند اما نمیتوان توقع داشت این الگو در جامعه ما نیز جوابگو باشد چون بیشتر تعاملات جوانان در فضای مجازی انتزاعی و دور از واقعیت است و همین موضوع زمینهای برای افزایش مشکلات و آسیبهای همسریابی اینترنتی در جامعه ماست. مشکل کنونی ما این است که پسران حاضر به قبول مسئولیت ازدواج نیستند و در نهایت این جامعه زنان هستند که از این شیوه ازدواج آسیب میبینند.
بهترین راهکار، فرهنگسازی است به این معنی که مسئولان فرهنگی جامعه با ارائه مشاوره به والدین و همچنین تولید برنامههای مختلف به آموزش خانوادهها و جوانان نسبت به نقاط قوت و ضعف استفاده از اینترنت و خدمات آن بپردازند.
ازدواجهای موفق که ریشه در آشنایی اینترنتی دارد نیز توسط افرادی صورت گرفته است که از شخصیتهای پختهای برخوردار بودهاند به این معنیکه بهطور تصادفی با هم در اینترنت آشنا شدهاند نه اینکه از این طریق با هم ازدواج کنند.
نمیتوان گفت همه ازدواجهایی که از طریق اینترنت صورت گرفته، محکوم به جدایی است. آشنایی قبل از ازدواج، مهمترین معیار تشکیل یک زندگی موفق است بنابراین صرفنظر از شیوه انتخاب همسر، جوانان باید مبنای خود برای آغاز زندگی مشترک را شناخت صحیح قرار دهند. فارغ از جنس متقاضیان، بیشترین افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی مبادرت به آغاز آشنایی میکنند شامل گروههایی هستند که محدودیتهایی دارند؛ این محدودیتها ممکن است مربوط به مشکلات فردی، خانوادگی، ظاهری و فرهنگ حاکم بر محیط زندگی فرد باشد. در فضای مجازی تضمینی وجود ندارد که اطلاعات ارایه شده توسط کاربران تا چه حد صحت دارد زیرا چون در بسیاری از موارد افراد ایدهآلهای خود را به طرف مقابل منعکس میکنند.»
آشنایی خانوادهها با همسریابی اینترنتی، نیازمند زمان طولانی است البته درصورت فراگیری آن نیز فرهنگ حاکم بر جامعه ایران زمینهای را فراهم میکند که خانوادهها از این شیوه استقبال نکنند و ترجیح دهند امر ازدواج را با شیوه سنتی آن پیگیری کنند. فضای مجازی مجال خوبی برای افرادی است که به دلایلی منزوی شدهاند و قادر به برقراری ارتباط اجتماعی صحیحی نیستند. بسیاری از افراد در ارتباط چهره به چهره قادر به ارائه پرسشهای خود نیستند از همینرو فضای مجازی در این زمینه نیز راهگشاست. البته این نقاط مثبت به دلیل بیبرنامگی و نبود مدیریت به نقطه ضعف تبدیل شده است.
از آنجا که شناخت افراد در فضای مجازی نسبت به یکدیگر چهره به چهره نیست، بسیاری از کاربران درصدد فریب یکدیگر برمی آیند و به ارایه اطلاعات غیرواقعی میپردازند که این روند نه تنها به ازدواج منجر نمی شود بلکه تبدیل به موضوعی سرگرمکننده میشود که بیتوجهی به آن آسیبهای زیادی را به دنبال دارد.
ایجاد محدودیت در برخی سایتها یکی از راهکارهای کاهش همسرگزینی به شیو ه اینترنتی است به این معنی که گزینه همسریابی در همه پایگاههای اینترنتی موجود نباشد و تنها برخی سایتهای دینی و فرهنگی از این امکان برخوردار شوند. همچنین پرهیز از ارتباط مجازی طولانیمدت را نیز باید دیگر راهکار دانست به طوری که پس از آنکه کاربران اطلاعات مقدماتی را از یکدیگر کسب کردند، شرایط آشنایی چهره به چهره آنها تحت نظر خانواده فراهم شود تا رابطه مجازی محدود باشد.
آیا می دانید:
- در ایران از هر یکصد ازدواج 2 مورد اینترنتی است و البته علت 25 درصد طلاق ها همین نوع ازدواج ها و ازدواج های بعد از آشنایی های خیابانی است.
- در فضای مجازی، تضمینی برای ارائه اطلاعات صحیح وجود ندارد و شناخت اینترنتی از همسر آینده کافی نیست.
- ازدواج اینترنتی همیشه ترس و سؤالی را در دل زوجین باقی می گذارد و آن هم این است که: " آیا همسرم با دیگری هم برای ازدواج چت کرده است؟"
- یکی از آسیب های ازدواج اینترنتی، پایین بودن درصد اعتماد زوجین به یکدیگر است. این موضوع در زندگی مشترک با توجه به علاقه زوجین به حضور در اتاق های چت و جست و جو در اینترنت عامل شک و تردید همسران نسبت به یکدیگر خواهد شد
- نگاه پسران به مقوله همسریابی اینترنتی صرفاً سرگرمی است.
- آشنایی قبل از ازدواج، معیار مهم زندگی مشترک است و اینترنت هم یکی از راه های آشنایی است ولی از راه اینترنت نمی توان زیربنای زندگی مشترک را بدون اما و اگر ساخت.
- بی توجهی به معیارهای اصلی زندگی مشترک در ارتباط های اینترنتی یک آسیب دیگر است.
- قول و قرارهای اینترنتی کوچکترین تضمینی ندارند.
- ازدواج و تعیین سرنوشت از پشت سیم ها معمولاً عاقبت خوشی ندارند.
- ازدواج های اینترنتی معمولاً بر اساس ساده انگاری، خوش بینی و هیجانات جوانی صورت می گیرد. تبعات جدایی در ازدواج های اینترنتی برای طرفین شدید تر از جدایی های عادی است چون در بیشتر ازدواج های اینترنتی، از تجربه های والدین استفاده نمی شود و این موضوع باعث می شود زوجین علاوه بر اینکه فشارهای عاطفی ناشی از طلاق را تحمل می کنند باید جوابگوی فشارهای کلامی اطرافیان خود هم باشند.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
امید کریمی: ازدواج پس از اشتغال، مهمترین دغدغه جوانان است. دغدغه ای که البته هرسال به دلیل افزایش سن ازدواج، کهنه تر می شود.
آنطور که در گزارش مرکز پژوهشهای مجلس آمده است؛ براساس آمارهای مرکز آمار ایران، از مجموع کاربران اینترنت کشور، تعداد ۶.۴ میلیون نفر (۵۸.۱ درصد) مرد و ۴.۶ میلیون نفر (۴۱.۹ درصد) زن بوده اند. همچنین درسال ۱۳۸۹ کاربران اینترنت مرد، ۱۶.۶ درصد کل جمعیت مردان و کاربران زن، ۱۲.۷ درصد کل جمعیت زنان کشور را به خود اختصاص داده اند. ۵۴.۵ درصد کاربران تحصیلات عالی و ۳۴.۹ درصد در مقطع دبیرستان به سر می برند.
مصرف اینترنت در جامعه جوان ایرانی به طور ویژه ای به سوی دوست یابی و روابط دوجنس مخالف میل کرده است و البته سایت های دوست یابی در ردیف سایت های پرمراجعه قرار دارد.
مومنی نسب، یک کارشناس جرائم رایانه ای به استناد مستندات بانکی، درآمد گردانندگان یک سایت دوست یابی را از محل خرید و فروش اطلاعات اشخاص، روزانه بالغ بر ۱۲ میلیون تومان اعلام می کند.
هریک از گردانندگان سایت های همسریابی، برای گسترش دامنه جذب کاربر، ده ها سایت را به طور همزمان راه اندازی و مدیریت می کنند. البته نکته جالب توجه اینکه هدف اغلب گردانندگان سایت های همسریابی در جامعه ایرانی صرفا پوششی برای دوست یابی و حتی روابط نامشروع در فضای مجازی است. چنانکه براساس آمارها، فقط دو درصد ازدواج ها اینترنتی هستند. اساس هدف تشکیل سایت های همسریابی، ازدواج و همسریابی نیست و در حقیقت دوست یابی به معنای عام ام مورد نظر این سایتها قرار دارد.
صفحات اولیه این سایت ها با تصاویر و عبارات مذهبی طراحی شده اند و کاربران با اعتماد به همین موارد وارد می شوند، اما در مسیر رابطه با ارائه مشخصات فردی مانند عکس و فیلم های خانوادگی، به سواستفاده های گردانندگان می افتند.
اگر برنامه پنجم توسعه به موقع اجرا میشد...
شاید اجرای با تاخیر ماده ۴۳ قانون برنامه پنجم این شرایط را برای سایت های همسریابی فراهم کرد تا بدون کمترین نظارت ها پاتوق هایی را برای امیال عده ای فراهم کرده و امر مقدس ازدواج را به محفل هایی برای آشنایی های غیرواقعی بدل کنند.
دفتر ازدواج و تعالی خانواده در وزارت ورزش و جوانان به منظور اجرای ماده ۴۳ قانون برنامه، سلسله فعالیت هایی را به اجرا گذاشت که نتیجه آن در قالب پیش نویس آیین نامه ساماندهی و اعتبار بخشی مراکز مشاوره به هیات دولت ارائه شد. آیین نامه یاد شده با اصلاحات اندکی در مهرماه ۹۱ از طرف معاون اول رییس جمهور ابلاغ شد.
پس از ابلاغ آیین نامه، وزارت ورزش و حوانان براساس شیوه نامه اجرایی جهت ثبت نام از مراکز همسریابی فراخوان داد. به گفته مسعود امینی، مدیرکل دفتر ازدواج و تعالی خانواده، ۱۸۳ مرکز تا پایان اردیبهشت ۹۲ مشمول دریافت مجوز بوده اند. براساس گفته های امینی، سایت های همسریابی نیز به عنوان مرکز همسریابی مشمول این آیین نامه قرار می گیرند.
البته تا پیش از این مراکز همسریابی به عنوان مراکز مشاوره از سازمان نظام مشاوره ای کشور مجوز می گرفتند.
آنهایی که به سایت های همسریابی مراجعه می کنند
به طور کلی انواع کاربران از نظر کارشناسان چند دسته هستند؛
۱- افراد ساده لوج و درواقع قربانیانی که به راحتی اطلاعات خانوادگی خود را به صورت دقیق وارد کرده و به راحتی هم ابراز علاقه می کنند که اکثریت را شامل می شود.
۲- افراد سودجو و کلاهبردار که غیر از مدیران سایت ها بوده و افرادی هستند که در سایت ها به نوعی عضو شده اند و به صورت حرفه ای ارتباط برقرار می کنند و از اطلاعات به دست امده از اشخاص سواستفاده می کنند. اخاذی، باجگیری، دزدی در قبال اطلاعات شخصی افراد.
۳- افراد فاسدی که به جای رفتن به خیابان ها و پارک ها در این سایت ها دنبال موارد خود می گردد که بیشتر بین آقایان رایج است و یا همچنین در مورد خانم ها.
۴- افراد معمولی که به دلایل مختلف از جمله معذوریات اجتماعی که دارند امکان برقراری ارتباط در فضای واقعی را ندارند، در این فضای مجازی به راحتی می توانند ارتباط برقرار کنند. عده ای باور دارند که از طریق این سایت ها می توانند همسر ایده آل خود را بیایند و ظاهر موجه بسیاری از این سایت ها این باور را تشدید می کند. درحالی که بررسی ها نشان می دهد در اکثر موارد، این اطلاعات ابراز شده، متعلق به اشخاص حقیقی نیست و صحت و سقم اطلاعات دچار مشکل است؛ اکثرا یا به ازدواج نمی رسد یا پایان خوشی ندارد.
ردیف | آسیب | توضیح |
1 | عدم آموزش | - منظور از این نوع آموزش ها، شناخت ملاک ها و معیارهای همسر ایده آل است. با توجه به گستردگی اطلاعات کاذب یا جعلی و غیرواقع کاربران باید روش های همسریابی اینترنتی و مشکلات موجود را آموزش ببینند. - معمولا در این سایت ها کمتر آموزش انجام می شود. حضور متخصصین و صاحبنظران امر در این سایت ها مورد غفلت واقع شده و تنها فضایی برای نزدیک کردن افراد به یکدیگر از طریق فضای مجازی مدنظر بوده است. |
2 | ازدواج موقت درپوشش ازدواج دائم | معمولا در فرآیند همسریابی بیش از آنکه به ازدواج موقت توجه شود، باید ازدواج دائم مورد اهتمام قرار گیرد. اما در فضای مجازی دوست یابی و ازدواج موقت بیش از همسریابی مورد توجه قرار می گیرد. به طوری که ازدواج موقت مجازی در برخی از سایت ها تبلیغ می شود. |
3 | کاربری غیر همسریابی | براساس گزارش وزارت ورزش و جوانان، محدوده سنی مراجعان به سایت های همسریابی پایین تر از سن ازدواج بوده و نظارتی بر راستی و نادرستی محتوان انجام نمی گیرد. کابران بسیاری به صورت تفننو تفریج وارد این سایت ها می شوند و از آنجا که هیچ کنترل بر سن این افراد نمی شود، موجب ناامن شدن فضا از یک سو و تاثیرات سوء اخلاقی بر کاربران می شود. البته این به معنای وجود محتوای غیراخلاقی در سایت های موردنظر نیست. |
4 | ناپایداری ارتباط | ارتباط گذرا و ناپایدار از دیگر آسیب های همسریابی اینترنتی است. در این فضا هر فرد همزمان با افراد زیادی ارتباط برقرار کرده و به محص آنکه فرد مقابل تنها یکی از ملاک ها را نداشت، به راحتی حذف و فرد دیگری جایگزین می شود. افراد زمانی را برای شناختت یکدیگر نمی گذارند. در فرآیند ارتباط، اگر فرد با پروفایل پربارتری از شخص دیگری روبرو شود، به راحتی رابطه قبلی را کاهش داده یا لغو می کند و با فرد جدید که معیارهای بهتری دارد، ارتباط برقرار می کند. |
5 | نظارت ضعیف و ناکارآمد | نظارت مهمترین رکن سایت های همسریابی است و در غیر این صورت سایت ها مصارفی جز همسریابی پیدا می کنند. البته سیستم نظارتی چند سایت بسیار قوی و کارآمد است. همزمان با بالا بردن فرهنگ کاربران، باید سایت های دقیق و کارآمد را الگوسازی کرد تا امکان تخلف در سایر سایت ها هم کاهش یابد. |
6 | انگیزههای سودجویانه و گاه غیراخلاقی در راهاندازی سایت | در برخی موارد بررسی شده که به حکم قضایی پرینت حساب ها مورد ارزیابی قرار گرفت، رقم های خیلی سنگین و با تراکنش مالی زیاد و حتی میلیاردی جابجا می شد. مثلا تراکنش مالی در یکی از سایت ها روزانه حدود ۱۲ میلیون تومان بود. درحالی که در فرهنگ مذهبی ما افرادی که برای ازدواج وساطت می کردند با انگیزه های خداپسندانه بود که همین امر بسیاری از مشکلات بعدی را پیشگیری می کرد. اگر انگیزه موسسین سایت جذب منافع مادی و یا مشابه ان باشد، هیچ تضمینی برای حفظ کاربران از مسایل و مشکلات متعددی که به طور بالقوه در سایت ها وجود دارد، نیست. |
7 | خلا مشورتهای لازم | مهمترین کارکرد مراکز همسریابی ارائه مشاوره به افراد جویای ازدواج است تا به آنها در انتخاب همسر مناسب کمک کند. مشورت کار ویژه ای است که تنها به همراه آن، مراکز همسریابی می توانند در شکل گیری ازدواج نقشی موثر ایفا کنند. با این حال تاکنون کمتر سایتی به مشورت دهی توجه نشان داده است. ضمن اینکه هیچگونه پیگیری و مسوولیتی نسبت به شکل گیری نوع رابطه اشخاص وجود ندارد. |
8 | ناپایداری ارتباط در محیطهای مجازی | امروز همه می توانند به راحتی وارد سایت هایی شده و شروع به دوست یابی و اصطلاحا با افراد ناشناس چت کنند. براین اساس در محیط وب می توان با هرشخصیتی در شبکه احساس و عاطفه را به اشتراک گذاشت. اینکه ادبیات اینترنتی کاربران چقدر با ساختار اجتماعی سطح جامعه تطابق دارد، موضوعی بحث برانگیز است. أیا اشتراک سلایق دو پسر و دختر جوان در فضای چت روم می تواند زمینه مناسبی برای ازدواج این دو در جامعه باشد؟ در حال حاضر جوانان ساعت یا به طور متناوب روزها و ماه ها پای این نوع دوست یابی های مجازی می نشینند. طبق آمار اداره کل مطالعات اجتماعی و بررسی های اجتماعی ناجا، ۶۳ تا ۶۸ درصد چت ورها در اختیار جوانان قرار دارد. خصوصا جوانان ایرانی که حتی گوی سبقت را از آمریکایی ها و کانادایی ها هم ربوده اند. محتوای ۴۸ درصد این چت روم ها را اطلاعاتی چون عکس دربرگرفته و این درست آن چیزی است که می تواند جوان و نوجوان را تحت تاثیر قرار دهد. |
9 | ناممکن شدن سنجش صحت اطلاعات | رایج ترین مسئله فضای مجازی به صحت و اطلاعات وارد شده از طرف کاربران مربوط می شود. در مورد همسریابی اینترنتی مجردها تنها مشتریان سایت های همسریابی نیستند. پشت نقاب کاربران این سایت ها، گاهی مردان متاهل و خانواده داری هستند که با انگیزه های دیگری پایشان به این سایت ها باز شده است. اغلب کاربران با ورود اطلاعات ناصحیح دیگران را جذب می کنند و چه بسا مدت ها ارتباط آنها ادامه پیدا کند، درحالی که تصوراتشان از یکدیگر براساس اطلاعات کاذب شکل گرفته و همین امر موجب مشکلات متعدد اجتماعی و روانی برای انها می شود. تجربه نشان داده بعضی از کاربران اغفال شده، وقتی با حقیقت مواجه می شوند برای همیشه با مدتی طولانی از ازدواج منصرف شده و حتی پس از ازدواج هم با ذهنیت همراه با تردید و شک وارد زندگی مشترک می شوند. از سوی دیگر اکثر مدیران و مسوولان این سایت ها کم سن و سال و مجرد هستند و جزیی ترین و شخصی ترین اطلاعات فرد را در اختیار دارند که خود مساله بزرگی است. |
10 | جایگزینی معیارهای ناکارآمد در انتخاب همسر | ویژگی های فضای مجازی باعث می شود تا معیارهای جدیدتری مورد کاربران قرار گیرد. معیارهایی که به شرایط ظاهری فرد بر می گردد، درحالی که ازدواج های موفق مبتنی بر ویژگی های غیرظاهری افراد است. به عنوان مثال چگونه فضای اینترنت می تواند اصالت خانوادگی را منعکس کند؟ آیا تداوم رابطه اینترنتی می تواند به معنی تداوم رابطه واقعی و زندگی مشترک باشد؟ آیا تعامل می تواند به معنی تفاهم باشد؟ |
چاره چیست؟
این گزارش ضمن بررسی برخی از مهمترین آسیب های ازدواج های اینترنتی، پیشنهاداتی را به منظور جلوگیری از این آسیب ارائه می کند و توصیه می کند ابعاد مذهبی، تربیتی، انتظامی و فناورانه این موضوع نشان می دهد همکاری میان دستگاهی باید وجود داشته باشد.
در بخشی از این گزارش این توصیهها شده است؛
۱- شورایی متشکل از نهادهای ذیربط می تواند وظایف نظارتی و مقرراتگذاری را به انجام رساند.
۲- ماده ۲۳ قانون جرائم رایانه ای اصلاح شود.
۳- تکنولوژی در فضای مجازی به روز شود.
۴- بانک اطلاعاتی متمرکز و منسجمی در این زمینه ایجاد شود.
۵- آیین نامه ساماندهی و اعتبار بخشی مراکز همسریابی اجرایی شود.
۶- تشکیل خانه های مشاوره به منظور ترویج همسریابی صحیح.