وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
بسیاری بر این باورند که زنان بعداز پنجاه سالگی پایان زندگی جنسی خود می داند که در این زمان دوران یائسگی است. معمولا با خشکی واژن،کاهش میل جنسی و کاهش میل به داشتن رابطه جنسی است. اما هیچ چیز نمی تواند دورتر از حقیقت باشد.ثابت شده است که خانمها بعد از پنجاه سالگی از رابطه جنسی لذت میبرند این دلایل را برای شما بیان میکنیم
۱- از بارداری نمیترسند
دراین سن و سال بارداری خانمها بسیار بندرت اتفاق میفتد و نگرانی از این بابت ندارند هنگامی که ترس وجود ن دارد لذت زناشویی بهتر است و ا زتولید مثل نگران نخواهید بود
۲-تجربه های بیشتر
در حال حاضر، شما می توانید تجربه بیشتر جنبه های فیزیکی رابطه جنسی و عاطفی داشته باشید. رابطه جنسی کاملا فیزیکی می شود
۳- استرس کمتر
برای پیدا کردن یک شغل؛ اجاره؛ هزینه های مواد غذایی استرس ندارد
۴٫ بزرگ شدن بچه ها
بسیاری از زنان در این سن بچه هایشان بزرگ شده اند و یا بچه ها در سنی هستند که میتوانند از خودشان مراقبت کنند د و لازم نیست در مورد بچه های خود نگران باشید.
بسیاری از وسایل رفاهی دراین سن فراهم شده است بنابراین در از این سن به بعد است کع خانمها لذت بیشتری میبرند
منبع- اختصاصی http://www.hidoctor.ir
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
ما با دسترسی ویژه به همه منابع علمی می توانیم مقاله شما را تهیه نماییم . برای ارائه مقالات (پزشکی-بهداشتی- اجتماعی و زیست محیطی) به مجله، روزنامه ،همایش ، کنگره ، دانشگاه و سازمان مربوطه می توانید به سایت زیر مراجعه کرده و با پرداخت مبلغ جزیی ، مقاله درخواستی را دانلود نمایید وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
|
برانگیختگی هفتساله زناشویی سندرم،نظریه، عقیده و اصطلاحی در روانشناسی رابطه است که میگوید پس از حدود کم و بیش هفت سال اشتیاق جنسی و احساس رضایت رابطه زناشویی به تدریج کاسته میگردد.این نظریه از گرایش به پیمانشکنی و خیانت زناشویی در حدود سال هفتم ازدواج سخن میگوید. تمایل به طلاق از دیگر ادعاهای این نظریه است.این موضوع روانشناسی همچنین تمایل فرد متاهل به ارزیابی مجدد در ارتباط زناشویش را بازگو میکند. البته این مدت بر اساس آمار و شواهد ممکنا" و محتملا" کمتر از هفت سال هم روی میدهد اما با توجه به این که بر اساس برخی آمارها در آمریکا متوسط طول عمر هر ازدواج هفت سال است مدت هفت سال را برای این تئوری در نظر گرفتهاند.
وسوسه و برانگیختگی هفتساله زناشویی چیز بدی نیست ولی آن چیز که اهمیت دارد این است که نباید توجه زیادی به آن کرد زیرا در زندگی اولویت اصلی ازدواج و روابط با همسر است.
احساس آزردگی، عدم تمایل به حل مشکلات، ناامیدی از حل مشکلات، افسردگی، احساس پوچی و بیمعنایی و احساس نداشتن حامی عاطفی از جمله نشانههای عاطفی افراد دلزده جنسی است.
پژوهشگران دانشگاه میشیگان و دانشگاه استونی بروک طی دو نوبت، از ۱۲۳ زوج مصاحبه و پرسوجو کردند. مصاحبه نخست در سال هفتم ازدواج و مصاحله دوم در سال شانزدهم ازدواج انجام گردید. یکی از نتایج این تحقیق در خصوص کسالت و ملالت در زندگی مشترک بود. روانشناسان گزارش دادند که نه فقط ستیزهجویی و ناسازگاری بلکه یکنواختی و دلزدگی نیز در دراز مدت و به مرور رابطه زناشویی را شکل داده و تاثیر مستقیم بر روی آن میگذارد. این تحقیق توسط پروفسور خانم تری اورباچ در دانشگاه میشیگان انجام شد. پژوهشگران با هدف پیشبینی کفیت و چگونگی رابطه زناشویی، عامل کسالت و دلزدگی را در زوجهای ساکن دیترویت، از نژاد سیاه و سفید و در خلال سال هفتم تا شانزدهم مورد ارزیابی قرار دادند. در این تحقیق روانشناسی، زن و شوهر در هر خانواده از یک نژاد بودند و ازدواجها همگی نخستین تجربه مشترک زناشویی بود. همچنین زنها همگی کمتر از ۳۵ سال سن داشتند.
از شرکتکنندگان در این تحقیق پرسیده شد که در خلال ماه گذشته چند وقت یک بار احساس کردید که زندگیتان دچار ملالت و دلزدگی شده است؟ یا اینکه چند وقت یک بار زندگیتان تبدیل به محیطی یکنواخت و خستهکننده گردیده است؟ طوری که مدام کارهای تکراری انجام دهید و به ندرت کاری هیجانانگیز با همسرتان، به صورت مشترک انجام دهید.
پرسش دیگر این بود: چقدر از زندگی مشترکتان راضی هستید و چقدر رابطه شما با هم صمیمی بوده است؟ تحقیقات پژوهشگران گزارش داد که کسالت و یکنواختی خیلی زیاد در سال هفتم پیشبینی کننده میزان بسیار بسیار کم رضایت و خشنودی در سال شانزدهم است. همچنین رضایت و خشنودی بسیار زیاد در سال هفتم لزوماً" از یکنواختی و دلزدگی بسیار ناچیز در سال شانزدهم خبر نمیدهد.
ملالت و یکنواختی در زندگی زناشویی به صمیمیت و نزدیکی زوجین آسیب میرساند و میزان رضایت و خرسندی از زندگی مشترک را کم میکند. خانم تری اورباچ همچنین میگوید که هیجان و شور در زندگی موجب جهش شدید میزان صمیمیت میگردد. زوجین میتوانند میزان کسالت و روزمرگی زندگی را با شرکت در فعالیتهای دو نفره و هیجانی کاهش دهند. صمیمیت منجر به افزایش خرسندی، رضایت، پاسخگویی و مسئولیت زناشویی، تعهد و صداقت میگردد.
عوامل:
دلایل زیر ممکن است در این پدیده دخیل باشد:
مشکلات اقتصادی
کار بیش از حد و خستگی زیاد
صورت حسابها
هزینههای ساختمان محل سکونت و آپارتمان
کودکان و خردسالان
نداشتن وقت کافی برای گفتگو با همسر
استرس و اضطراب روزمره زندگی
راهکار:
تحقیقات درباره برانگیختگی هفتساله زناشویی نشان میدهد که این نشانه احساسی واقعی است که در شخص متاهل رخ میدهد اما عدم اشتیاق به همسران به یکدیگر پس از هفت سال یک نظریه است و ممکن است در بسیاری از زوجها صحت نداشته باشد. درک و شناخت برانگیختگی هفتساله زناشویی آسان است، موضوعهای قابل اهمیت تلاش و اقدام برای دوری گزیدن از تجربه این احساس و شناسایی راهکارهای از بین بردن آن است.
زوجهایی که با پدیده برانگیختگی هفتساله زناشویی رو به رو نشدهاند و آن را تجربه نکردهاند میتوانند مشاور خوبی برای حل این مشکل باشند. زوجهایی بودهاند که اذعان داشته که سال به سال زندگی زناشویی آنها بهتر و بهتر شده است. این افراد می گویند توجه به زندگی مشترک و دقت در رابطه و ملاحظه همسر به صورت سال به سال، کلید موفقیتمان در مواجه نشدن با پدیده برانگیختگی هفتساله زناشویی میباشد. این بدان معنی است که همان مقدار که کودکان در زندگی مشترک نیازمند توجه هستند، زندگی مشترک نیز به توجه و مراقبت نیاز دارد. در زیر چند راهحل ارائه شده است:
پیش از برنامه ریزی و تصمیم همسر خود را از طرح و فکر جدید مطلع کنید و در این باره با وی گفتگو و تبادل نظر کنید.
روزانه حدود ۱۵ دقیقه با همسرتان صحبت کنید و این را به یک عادت تبدیل کنید.
به صورت برنامه هفتگی با همسرتان عاشقانه از خانه بیرون بروید و تفریح کنید. این کار باعث میشود در چشم یکدیگر جذاب تر به نظر برسید.
در روز حداقل یک بار کاری کنید که همسرتان خرسند شود و احساس خوشبختی کند.
خواستههایتان را شفاف بیان کنید.
دیگر ویژگیها:
از ابتدای ازدواج فرد متاهل ممکن است نشانههایی از این حالت را در خود ببیند ولی اهمیتی نمیدهد یا بر اثر مشغله زندگی اقدامی انجام نمیدهد. بعد از حدود هفت سال سرانجام شخص پی میبرد که چیزی را از دست داده است و تلاش میکند تغییری در زندگیش به وجود بیاورد.
ظاهراً" شخصی که حدود هفت سال متاهل بوده و یا این مدت را با کسی گذرانده است پس از طی این مدت به تدریج نظرش به دیگر گزینهها جلب میگردد و احساس تمایل زیادی به دیگران دارد و انتظار میرود طرف جنسی خود را ترک یا به او خیانت کند.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
به موازات افزایش سن خیلی از افراد دوست دارند که همچنان فعالیت جنسی خود را با همان کیفیت قبلی دنبال کنند و از آن لذت ببرند. اما بعضی از تغییراتی که به خاطر افزایش سن رخ می دهد ممکن است این روند را دچار تغییر کند.
سالمندی
افزایش سن به طور نرمال باعث ایجاد تغییرات فیزیکی در مردان و زنان می شود.این تغییرات ممکن است در بعضی مواقع بر فعالیت جنسی فرد با دیگری تأثیر بگذارد و برعکس بعضی زنان به موازات افزایش سن لذت بیشتری از فعالیت جنسی خود می برند.برای مثال بعد از یائسگی و یا برداشتن رحم به دلیل عدم ترس از بارداری فعالیت جنسی را با لذت بیشتری دنبال می کنند.. یعنی احساس آزادی بیشتری دارند.
بعضی زنان در مورد تغییراتی مثل افزایش چین و چروک پوست و یا سفید شدن موهای خود نگران نمی شوند و گمان نمی کنند که ممکن است بر زیبایی آن ها تأثیر گذاشته باشد و جذابیت خود را برای همسرانشان از دست داده باشند. در عوض بعضی دیگر زنان به دلیل از دست دادن توانایی بارداری فکر می کنند که جذابیت باید و شاید را ندارند و در نتیجه لذت کمتری در این نوع فعالیت احساس خواهند کرد.
بعضی زنان متوجه تغییراتی در ناحیه واژن خود می شوند. به عنوان مثال می توان گفت که به موازات افزایش سن ، واژن کوتاه تر و باریکتر می شود. دیواره آن نازک تر و سخت تر می شود.این تغییرات می تواند بر لذت جنسی تأثیر گذار باشد. همچنین خاصیت لیزی و مرطوبی واژن کمتر می شود و همین مسئله آمیزش را سخت تر می کند.
در بعضی از مردان رسیدن به این مرحله (یعنی نعوظ)دیرتر صورت می گیردیا کیفیت آن مثل قبل نخواهد بود. مقدار مایع منی کاهش می یابد . از دست دادن وضعیت نعوظ بلافاصله بعد از ارگاسم(لذت جنسی) سریع اتفاق می افتد. و یا زمان بیشتری لازم است تا مجددا نعوظ اتفاق بیافتد. و بعضی مردان نیز احساس می کنند که نیاز به تحریک قبل از آمیزش دارند.
دلایل تغییر در کیفیت فعالیت جنسی
بیماری، ناتوانی و یا بعضی از داروها می تواند این فعالیت را تحت تأثیر قرار دهد. اما باید گفت که حتی بیماری های جدی نیز نباید شما را از لذت فعالیت جنسی محروم کند.
از جمله ناراحتی های تأثیر گذار در این زمینه عبارتند از:
- آرتروز:درد مفاصل راحتی نزدیکی و ارتباط را تحت تأثیر قرار می دهد. جراحی مفاصل و یا داروهای مسکن درد می تواند در این زمینه مؤثر باشد.ورزش، استراحت ، حمام آب گرم و یا تغییر در وضعیت و چگونگی فعالیت جنسی میتواند مفید واقع شود.
- درد های مزمن: علاوه بر آرتروز، دردهایی که بیش از اندازه طولانی می شود و یا حالت برگشتی دارد نیز مشکل ساز خواهد بود و باعث مشکل خوابیدن، افسردگی و تحرک می شود.البته نباید تصور کنید که این دردهای مزمن ناشی از افزایش سن است.
- دیابت: بسیاری از مردان مبتلا به دیابت مشکلی در ارتباط با فعالیت جنسی نخواهند داشت. ولی دیابت به طور کلی از معدود مشکلاتی است که کیفیت نعوظ را تحت تأثیر قرار می دهد.و البته داروهای درمانی در این زمینه وجود دارد.
-بیماری قلبی:باریک شدن و سختی دیواره شریان ها و یا به عبارتی تصلب شراین موجب تغییر رگ های خونی می شود و جریان آزاد و نرمال خون را تحت تأثیر قرار می دهد. همین امر بر توانایی نعوظ مردان مشکل ایجاد می کند. فشار خون بالا نیز چنین تأثیری به همراه دارد. افرادی که دچار حملات قلبی می شوند ممکن است به دلیل ترس از حمله ای دیگر از انجام فعالیت جنسی احراز کنند. البته احتمال بروز این مشکل کم است و اغلب افراد دچار حمله بعد از سه تا شش هفته می توانند فعالیت جنسی خود را شروع کنند البته با موافقت پزشک.
- عدم کنترل ادرار:از دست دادن توانایی کنترل مثانه و یا نشت ادرار که اغلب به موازات افزایش سن و به خصوص در زنان شایع تر است مشکل دیگری است که می تواند فعالیت جنسی را تحت تأثیر قرار دهد. بی اختیاری ناشی از فشار اغلب در طول ورزش ، عطسه، سرفه و یا بلند کردن اجسام سنگین اتفاق می افتد. به دلیل فشار وارد بر شکم در طول فعالیت جنسی و در نتیجه خروج ادرار نیز بعضی افراد از انجام این فعالیت اجتناب می کنند. اما خبر خوب این است که این مشکل نیز قابل درمان است.
- سکته: توانایی جنسی اصولا به دلیل سکته تحت تأثیر قرار نمی گیرد. اما امکان دارد که قابلیت نعوظ را تحت تأثیر قرار دهد. اما نباید تصور کنید که فعالیت جنسی باعث سکته دوباره می شود.
- جراحی: بسیاری از افراد از انجام عمل جراحی به خصوص اگر در ارتباط با اندام تناسلی باشد نگران می شوند، به عنوان مثال برداشتن رحم.اما باید گفت که این عمل هیچ تأثیری بر فعالیت جنسی نخواهد داشت.
- برداشتن پستان: این جراحی که منجر به برداشتن پستان زنان می شود نیز تأثیری بر کیفیت جنسی نخواهد داشت. یعنی زنانی که این عمل را انجام می دهند نیز همچنان قادر به پاسخ گویی نیاز جنسی هستند.اما ممکن است میل جنسی کاهش یابد.
- برداشتن پروستات: جراحی پروستات و زدودن آن نیز از جمله مواردی است که ممکن است در این رابطه ایجاد مشکل کند. زیرا موجب از دست دادن کنترل ادرار و یا عدم توانایی نعوظ می شود.
- داروها: بعضی از داروها مثل داروهای فشار خون، آنتی هیستامین ها، داروهای ضد افسردگی، آرام بخش ها، کاهنده میل و اشتها، داروهای دیابت و یا بعضی از داروهای گوارشی مثل رانیتیدین در این زمینه ایجاد مشکل می کنند. اگر چنین مشکلی بروز کرد بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا فرمول دارو را تغییر دهد.
-الکل: استفاده از الکل می تواند باعث بروز مشکل نعوظ شود و یا رسیدن به ارگاسم(اوج لذت) را در زنان دچار تأخیر کند.
داشتن فعالیت جنسی با کیفیت در هر سنی برای افراد مهم است. از طرفی افزایش سن ، مانع از انتقال بیماری های منتقله از طریق آمیزش نمی شود.یعنی احتمال ابتلا به ایدز، هپاتیت B ، سیفلیس و… درهر سنی وجود خواهد داشت.