اگر در انتهای دوره بارداری قرار گرفته اید و قصد دارید فرزند خود را طبیعی بدنیا بیاورید بایستی ازعلایم و مراحل زایمان طبیعی آگاهی پیدا کرده تا بتوانید دردهای واقعی زایمان را ازدردهای کاذب تشخیص دهید.
۱. اولین علامتی که در هفته های پایانی و یا نزدیک به زایمان اتفاق می افتد پایین آمدن شکم و قرار گرفتن سر جنین در کانال زایمان است.
۲. بازشدن دهانه رحم که ممکن است حتی قبل ازوقوع دردهای زایمانی اتفاق بیفتد.
۳. مشاهده لکه خون یا ترشحات قهوه ای رنگ.
۴. مشاهده هر گونه مایع آب مانند و گرم که ممکن است بخاطر پارگی کیسه آب اطراف جنین باشدکه بمحض دیدن این علامت بایستی به بیمارستان مراجعه شود. ولی ممکن است این رطوبت مربوط به تغییرات هورمونی روزهای پایانی بارداری باشدکه کانل زایمانی را خیس و مرطوب می کند.
۵. اسهال و تهوع: دربرخی مواردبه دلیل افزایش هورمونهای زایمان ممکن است فرد دچار اسهال یا تهوع گردد.
۶. اضطراب و بیقراری قبل از زایمان: دربرخی موارد ممکن است خانم های باردار درروزهای پایانی دچار اضطراب و بیقراری شوند.
۷. کمر درد: کمردردی که با درازکشیدن بدتر شود ممکن است نشانه زایمان باشد.
۸. و در نهایت دردهای شکمی تکرار شونده که مرتبا زمان وقوع آن بهم نزدیک و شدت آن بیشتر میشود. ممکن است شبیه دردهای قاعدگی باشد.
مادران باردار درروزهای پایانی بارداری در خانه تنها نباشید و درصورت مشاهده هر یک از علایم بالا با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورت بروز موارد زیر با پزشک خود صحبت کنید:
– اگر جنین بی تحرک یا کم تحرک شده حتما حرکات جنین را زیر نظر داشته باشید.
– اگر خونریزی واژینال دارید و بجز مواردیکه مخاط خونی دیده باشید.
– چنانچه تب، سردردهای شدید، تغییر بینایی یا درد شکمی دارید.
اگر مورد دیگری هم هست که شما را نگران میکند می توانید با ماما یا پزشک خود در میان بگذارید.
راه رفتن و مابین آن نشستن و استراحت می تواند به درد زایمان کمک کند.
بهنگام آغاز علایم زایمان باید کارهایی انجام دهید:
اگر شخص متوجه انقباض و درد زایمان گردید باید شروع به یادداشت کردن فواصل و مدت زمان درد نماید و اگر آنها با فاصله مشخصی تکرار شدند و بهمراه علایم دیگر نیز بودند اقدامات زیر را انجام دهد:
– کمی استراحت کنید.
– دوش آب گرم بگیرید. باعث ایجاد آرامش میشود و به روند زایمان کمک میکند.
– خونسرد باشید و بدانید که زایمان در چندین مرحله صورت می پذیرد یعنی از شروع اولین دردهای زایمان و تولد کودک ممکن است ساعتها فاصله داشته باشید مخصوصا در کسانیکه که اولین بار زایمان می کنند.
– آب و مایعات نوشیدنی زیاد بنوشید. برخلاف سزارین که شکم بایستی خالی باشد بدلیل داشتن انرژی برای زایمان می توانید یک سیخ کباب هم درست کرده و بخورید.
– راه رفتن و مابین آن نشستن و استراحت می تواند کمک کننده باشد و بطور متناوب این کار را انجام دهید.
– چنانچه کیسه آب شما پاره شد یا اگر شک دارید که مایع آمنیوتیک از شما خارج می گردد با پزشک یا مامای خود صحبت کنید. او همچنین از شما خواهد پرسید که این اتفاق چه زمانی افتاده است و مایع یا ترشحاتی که دارید چگونه است.
– با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید و درباره اینکه چه زمانی به بیمارستان مراجعه کنید با او مشورت کنید. شاید شما علایم یک زایمان فوری را داشته باشید. درباره تمامی علایم خود با پزشک خود صحبت کنید.
http://www.nazweb.ir/
مطالب مشابه:
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
درد از همان ابتدای خلقت با بشر بوده است و انسان ها همیشه سعی داشته اند به طرق گوناگون با آن مبارزه کنند. یکی از شدیدترین این دردها، درد زایمان است ؛ این روزها با زیاد شدن سزارین به رغم همه عوارضی که به دنبال دارد، اغلب خانمها تنها برای رهایی از درد زایمان ، این روش را به صورت انتخابی جایگزین زایمان طبیعی می کنند.
اما انتخاب سومی نیز وجود دارد: زایمان طبیعی آن هم بدون درد. در اغلب کشورهای پیشرفته امریکایی و اروپایی بیش از ۳دهه است که به دلیل خطر بی هوشی ، جراحی و عوارض عمل سزارین ، روش زایمان بدون درد متداول شده است.
در واقع پزشکان و متخصصان معتقدند با تکنیک های جدید و بدون عوارضی که برای انجام زایمان بدون درد در اختیار است ، دیگر هیچ خانم بارداری نباید هنگام زایمان درد شدید آن را متحمل شود. این روش همچنین از افزایش تعداد سزارین هایی که به دلیل ترس از درد زایمان انجام می شوند به تعداد چشمگیری کاسته است. در کشور ما نیز در سالهای اخیر، این روش در برخی از مراکز به عنوان یکی از شیوه های نوین زایمان به کار می رود. ب
ه گفته دکتر مریم مکانیک متخصص زنان و زایمان و مدیر گروه بخش زنان بیمارستان شهید فیاض بخش ، به دلیل افزایش میزان سزارین های غیرضروری و انتخابی و عوارض ناشی از آن ، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی با صدور بخشنامه ای انجام روش زایمان بدون درد را در کلیه مراکز درمانی و زایشگاه های دولتی و دانشگاهی ترویج کرده است. به عبارت دیگر استفاده از این شیوه زایمان یکی از روشهایی است که در آینده ای نه چندان دور در کشور ما نیز جایگزین مناسبی برای پیشگیری از عوارض ناشی از سزارین ها و دردهای زایمان طبیعی خواهد بود. با شناخت کامل ، این روش به طور قطع انتخاب اول زنان برای زایمان به شمار می رود.
● نگرانی که نباید وجود داشته باشد
نگرش اغلب افراد نسبت به زایمان بدون درد یک نگرش توام با ترس و دلهره یا به تصور برخی ترس از فلج شدن به دلیل تزریق در مایع نخاعی است. دکتر مکانیک در این زمینه می گوید: در چارچوب بی هوشی میزان دارویی که در زایمان بی درد استفاده می کنیم ، بسیار کمتر از میزان دارویی است که برای سزارین به کار می رود و احتمال ایجاد عوارض وابسته به بی هوشی ، در سزارین خیلی بیشتر از زایمان بدون درد است.
او تصریح می کند که اگر این روش کاملا کنترل شده باشد و توسط افراد با تجربه انجام شود، هیچ خطری برای بیمار نخواهد داشت ؛ ضمن آن که برای جنین نیز کاملا بی خطر است.
دکتر سیاوش سلیمانپور متخصص بیهوشی نیز انجام این روش را به دلیل کاستن از عوارض روی مادر و نوزاد و همچنین هزینه های کمتر آن به بانوان باردار توصیه می کند. این در حالی است که بیماران به دلیل نا آشنا بودن با این روش ظریف و بدون خطر، هنوز از انجام آن وحشت دارند.
● انتخاب با شماست
به طور کلی سزارین که در واقع درمانی برای زایمان های مشکل و خطرآفرین محسوب می شود، امروزه به علل مختلف در جوامع گوناگون و بویژه در شهرها رواج زیادی یافته است. دوره درد و ناتوانی طولانی مدت مادران ، عوارض داروهای بیهوشی در نوزادان این مادران و نیز امکان پارگی رحم در زایمان های بعدی از معایب سزارین به شمار می آیند.
از سوی دیگر پزشکان معتقدند سزارین تنها در موارد عدم امکان انجام زایمان طبیعی یا مواردی که سلامت و زندگی مادر، جنین و یا هر دوی آنها در خطر است ، به عنوان روش زایمان نجات بخش است. سزارین عوارضی دارد که زایمان طبیعی ندارد. از آن جمله عفونت لگنی پس از سزارین تقریبا ۳۰ برابر بیش از زایمان طبیعی است و شخصی که یک بار سزارین شده باشد، به احتمال زیاد دیگر قادر به زایمان طبیعی نخواهد بود و باید عمل جراحی مجددی را متحمل شود.
به همه اینها باید هزینه های سنگین سزارین را نیز اضافه کرد. متخصصان زنان و زایمان معتقدند، خطر زایمان سزارین بسیار بیش از زایمان طبیعی است و از این رو سزارین نباید اولین انتخاب باشد، مگر به تشخیص پزشک متخصص. هم اکنون در کشورهای پیشرفته نیز روز به روز از میزان سزارین ها کاسته و روش زایمان طبیعی با شیوه زایمان بدون درد جایگزین آن شده است.
● روش های متداول
روشهای متفاوتی چون روشهای غیر دارویی و دارویی برای کاهش درد زایمان در یک زایمان طبیعی به کار می روند.
متداول ترین روش غیردارویی یا روش لاماز عبارت است از آماده سازی روانی بیمار حداقل از ۶ هفته قبل از زایمان. در این روش با آموزش صحیح نحوه تنفس و تمرکز زیاد، احساس درد کاهش می یابد و یا مهار می شود. اساس آن بر این واقعیت است که اضطراب و ناآشنایی با مراحل زایمان ، درد را تشدید می کند و از این رو حمایت روانی از بیمار، درد را کاهش خواهد داد.
روشهای دارویی نیز شامل استفاده از داروهای هوشبری تزریقی ، گازهای هوشبری و بی حسی اپیدورال است که در بی حسی اپیدورال بی حسی تقریبا کامل ایجاد می شود و روی جنین نیز اثر نامطلوبی نخواهد داشت که البته انجام این روش نیاز به تجربه و مهارت دارد.
● شیوه زایمان بدون درد
در این روش متخصصان بیهوشی در مرحله پایین آوردن و خروج جنین از رحم و در آغاز مرحله فعال زایمان ، شروع به انجام مراحل بی دردی بیمار می کنند که این بی دردی می تواند به روشهای مختلف روان درمانی و هیپنوتیزم با روشهای غیرتهاجمی مثل استفاده از ترکیب گازهای بیهوشی با میزان کم یا تزریق داروهای مسکن انجام شود که بسته به شرایط مرکزدرمانی و نیز تجربه و علاقه افرادی که این کار را انجام می دهند و یا انتخاب بیمار، روشهای مختلفی برای ایجاد بی دردی انتخاب می شود.
دکتر مکانیک می افزاید: زایمان بدون درد کاملا علمی و یک کار تیمی است که باید مدتها قبل از زایمان در این ارتباط با بیمار کار شده باشد، تا بیمار از لحاظ انجام زایمان آمادگی کامل را داشته باشد. از این رو در این تیم پزشکی متخصصان زنان و زایمان ، متخصصان بیهوشی و نیز روان پزشکان باید حضور داشته باشند.
همگان میدانند که شروع زایمان با انقباضات رحمی و دردناشی از آن است. در واقع ”درد“ پیامی است که اعلام میکند زایمان در حال شروع شدن است. مسلماً پس از آنکه این پیام دریافت شد دیگر ضرورتی به تحمل و ادامه آن نیست! بهنظر میرسد تحیمل درد زایمان به خانمها صرفاً بهدلیل طبیعی بودن این درد، تفکری بسیار ظالمانه است. شخصاً فکر میکنم اگر آقایان این درد را قبلاً تجربه میکردند قرنها قبل این مشکل حل شده بود، چرا که به دلایل متعدد این آقایان هستند که در خصوص کلیه برنامههای زندگی مشترک تصمیمگیری نهائی را بهعهده دارند!
از جمله حقوق مادران و فرزندان در کنار سایر رنجها، مشقتها، شب بیداریها، دلسوزیها و تلاش شبانهروزی برای تربیت و تغذیه با شیره جان، تحمل درد زایمان است. درد زایمان بهحدی شدید است که درد سنگکلیه در مردها را به آن تشبیه کردهاند! البته این تشبیه از آن جهت بهکار میرود که ذهن مردم نسبت به این درد روشنتر شود. تمامی مکاتب فکری، چه آسمانی چه بشری، مدعیاند که آمدهاند تا برطرفکننده آلام و دردهای بشر باشند. گوئی نقطه غائی و بهشت موعود در زندگی بشر زمانی است که دردهای روحی، جسمی او برطرف شده باشند. در همین راستا، دانش پزشکی برای کنترل دردهای جسمی قدمهای بزرگی برداشته است. امروزه دیگر از بیمار انتظار تحمل درد نمیرود، ولی از دانش پزشکی انتظار میرود درد را به هر طریق ممکن و با کمترین عوارض تسکین دهد.
شاید شما خواننده گرامی اطلاع نداشته باشید که کنترل درد چه در اعمال جراحی و پس از آن و چه در بیماریهای مزمن بهعهده متخصص بیهوشی است. امروزه ”درمانگاههای درد“ در نقاط مختلف دنیا و نیز در کشور ما راهاندازی شده و متخصصان بیهوشی با بهکارگیری جدیدترین روشها و با کمترین عارضه دردهای حاد و مزمن را تسکین میدهند. حتی کار بهجائی رسیده که دردآورترین پدیده فیزیولوژیک یعنی ”زایمان“ نیز ”بیدرد“ اجراء میشود و این مهم بهعهده متخصصان بیهوشی است. بسیاری از خانمهائی که تقاضای جراحی سزارین برای بهدنیا آوردن فرزند خود دارند یکی از دلایل مهم ایشان ترس از درد زایمان است و معتقد هستند که چرا باید درد زایمان را با وجود روشی مثل سزارین که بدون درد است تحمل کنند. قابل توجه این خانمها و همفکران ایشان که ”زایمان بیدرد“ هم وجود دارد. یعنی میتوان زایمان کرد ولی درد نکشید. اگر میخواهید با این مقوله بیشتر آشنا شوید توجه شما را به این مصاحبه جلب مینمائیم.
زایمان بدون درد
همگان میدانند که شروع زایمان با انقباضات رحمی و دردناشی از آن است. در واقع ”درد“ پیامی است که اعلام میکند زایمان در حال شروع شدن است. مسلماً پس از آنکه این پیام دریافت شد دیگر ضرورتی به تحمل و ادامه آن نیست! بهنظر میرسد تحیمل درد زایمان به خانمها صرفاً بهدلیل طبیعی بودن این درد، تفکری بسیار ظالمانه است. شخصاً فکر میکنم اگر آقایان این درد را قبلاً تجربه میکردند قرنها قبل این مشکل حل شده بود، چرا که به دلایل متعدد این آقایان هستند که در خصوص کلیه برنامههای زندگی مشترک تصمیمگیری نهائی را بهعهده دارند!
● میگوئید درد زایمان بسیار شدید است و شاید شدیدترین درد؛ آیا میتوانید برای روشن شدن موضوع آنرا با سایر دردها مقایسه کنید؟
به نکته خوبی اشاره کردید. شدت درد زایمان بسیار بالا است. اگر ما به بیشترین درد غیرقابل تصور نمره ۵۰ بدهیم، درد زایمان در خانمهای زایمان اول ۳۸ و در زایمانهای دیگر ۳۲ است! جالب این است که در این تقسیمبندی، درد قطع انگشتان ۴۲ و درد شکستگی استخوانها ۱۹ است.
● مراحل مختلف زایمان
زایمان را به سه مرحله اساسی تقسیم میکنند. مرحله اول با شروع انقباضات رحمی شروع میشود که با درد همراه است. در این مرحله انقباضات رحمی سبب چرخش جنین و حرکت آن به سمت پائین یعنی کانال زایمان میشود. همچنین با انقباضات رحمی، و نزول جنین گردن رحم باز شده و نهایتاً به قطر حدود ۱۰cm میرسد. در اینجا مرحله اول پایان میپذیرد. البته خود این مرحله از نظر کلاسیک شامل دو بخش به اسامی فاز تأخیری و فاز فعال است که توضیح آن در این مقوله نمیگنجد. پس از باز شدن کامل گردن رحم، مرحله دوم آغاز میشود که جنین در کانال زایمانی به سمت پائین آمده و با ادامه انقباضات رحمی نهایتاً خارج میشود، خروج جنین پایان مرحله دوم زایمانی است. مرحله سوم نیز که مرحله پایانی است از خروج جنین تا خروج جفت را شامل میشود.
● تاریخچه زایمان بیدرد
تلاش برای کاهش درد زایمانی به زمانهای بسیار دور در ملل و فرهنگهای کهن مثل مصر، چین و یونان باز میگردد. اقدامات زایمان بدون درد مدرن مربوط به آقای جیمز سمیسون پزشک اسکاتلندی است که در سال ۱۸۴۷ در دو مورد زایمان با استفاده از اترومکروفورم موفق شد درد زایمان را کاهش دهد. سپس در سال ۱۸۵۳، از کلروفرم برای بیدرد کردن زایمان هشتم ملکه ویکتوریا استفاده کرد. در زایمان بیدرد از روشهای متنوعی استفاده میشود، مثل بیحسی از ناحیه کمری یا نخاعی، بیهوشی با گازهای استنشاقی، استفاده از مخدرها، تکنیکهای تنفسی، ریلکس کردن (relaxtion) به روش ”لاماز“ (Loamaze) و... البته آنچه در اینجا بیشتر مورد توجه است تکنیک بیحسی از ناحیه کمری است. استفاده از این روش اولین بار حدود ۵۵ سال قبل در کشور آمریکا و انگلستان آغاز شد.
● یکخانم باردار چه شرایط اولیهای باید داشته باشد تا بتواند کاندیدای مناسبی برای زایمان بیدرد باشد؟
برای اقدام به زایمان بیدرد باید حتماً در فاز فعال مرحله اول زایمانی باشد، بهطوریکه در خانمی که اولین زایمانش است، گردن رحم حدود ۵ سانتیمتر و در خانمدیگر، حدود ۴ سانتیمتر باز شده باشد. علاوه بر آن، منعی برای زایمان طبیعی (مثل عدم تناسب اندازه سر نوزاد با اندازههای لگن مادر، قرارگیری غیرطبیعی جنین از جمله تولد از طریق پا، دست، شانه یا...) و همچنین منعی برای بهکارگیری روشهای بیحسی از ناحیه کمر وجود نداشته باشد؛ از جمله اختلالات انعقاد خون و عفونت در محل تزریق.
● روش اجراء آن چگونه است؟
همانطور که ذکر شد روشهای مختلفی برای زایمان بیدرد وجود دارد، اما آنچه در اینجا به آن اشاره میشود استفاده از روش بیحسی از ناحیه کمر است. در این روش ابتدا بیمار باید آماده شود. در این مرحله توضیحات لازم در خصوص مراحل زایمان و نیز تکنیک بیحسی به خانم باردار داده میشود. پس از اخذ رضایت از خانم باردار و همسرش ابتدا ۵۰۰ـ۴۰۰ سانتیمترمکعب سرم نمکی یا سرم رینگر از طریق ورید به وی داده میشود. سپس در حالت نشسته یا خوابیده، به پهلو یک لوله باریک به نام کاتتراپیدورال را از ناحیه کمر وارد اطراف نخاع میکنند. این لوله باریک وارد نخاع نمیشود، بلکه نوک آن وارد چربی اطراف نخاع میشود و به این ترتیب با تزریق داروی بیحسی اعصابی که از نخاع خارج شده و از این ناحیه عبور میکنند، بیحس میشوند. درست مانند کاری که دندانپزشک با تزریق داروی بیحسی در ناحیه دهان انجام میدهد.
در این روش این لوله در پشت بیمار قرار دارد و وی میتواند در حین پیشرفت مراحل زایمانی راه برود.
● آیا در این روش احتمال صدمه به نخاع وجود دارد؟
کاتتراپیدورال وارد نخاع میشود و تنها در چربی دور نخاع قرار میگیرد. در ضمن، از نظر آناتومی نخاع در مهره اول و دوم کمری پایان مییابد و محل ورود این کاتتر در حدود مهرههای سوم، چهارم و پنجم کمری است. لذا احتمال صدمه به نخاع کاملاً منتفی است.
● آیا میتوانید در خصوص عوارض احتمالی آن نیز توضیح دهید؟
در صورتیکه بیمار اختلال انعقادخون نداشته باشد و شرایط استریل نیز رعایت شود، عارضه بالقوه سوراخ شدن پرده اطراف نخاع است (پرده سخت شامه). توضیح آنکه نخاع در یک محیط مایع شناور است و این مایع توسط یک پرده نسبتاً ضخیم به نام سخت شامه احاطه شده است. احتمال سوراخ شدن و صدمه به این پرده حدود سه درصد است که در این صورت با وجود مایعی که ذکر شد و اینکه محل ورود سوزن در ناحیهای از کمر است که نخاع در آنجا وجود ندارد، احتمال صدمه به نخاع صفر است. البته با سوراخ شدن پرده سخت شامه، احتمال بروز سردرد وجود دارد که خوشبختانه با اقدامات پیشگیرانه و حفاظتی قابل حل است.
در خصوص کمردرد احتمالی نیز باید گفت که در یک زایمان طبیعی نیز حتی بدون بهکار بردن هیچ تکنیکی احتمال کمردرد ۱۸ـ۱۰ درصد است و با اجراء این تکنیک این میزان افزایش پیدا نمکند. کمردرد پس از زایمان علتهای دیگری دارد. از جمله افزایش وزن حین حاملگی، سابقه کمردرد قبلی، سن پائین، فشرده شدن اعصاب بین سر نوزاد و لگن مادر. برای پیشگیری از بروز این کمردرد بهتر است به هنگام جابهجا کردن بیماران دقت بیشتری بهعمل آورد.
● آیا این روش در مقایسه با زایمان طبیعی یا سزارین میتواند خطر یا عارضهای برای جنین داشته باشد؟
مطالعات وسیعی در این زمینه انجام شده است. تنها در تعداد بسیار کمی از آنها افزایش زمان مرحله دوم زایمان به میزان ۴۰ـ۲۰ دقیقه گزارش شده است که البته به میزان ۴۰ـ۲۰ دقیقه گزارش شده است که البته زمان بسیار طولانی هم بهنظر نمیرسد. این در حالی است که در روش سزارین خطرات عمدهای مادر را تهدید میکند، از جمله خطر استفراغ در حین بیهوشی و بازگشت محتویات معده به مجاری هوائی و ریه که میتواند باعث خفگی، عفونت و عوارض جبرانناپذیری شود.
زایمان بیدرد چه برتریهائی در مقایسه با زایمان طبیعی دارد؟
با بروز درد یکسری موادشیمیائی در بدن آزاد میشود. این مواد تأثیرات منفی و مخرب بر روند انقباضات دارد. با حذف این عوامل میتوان انقباضات هماهنگتر و موثرتری داشت. در واقع، ظاهراً میتوان مرحله اول زایمانی را تسریع کرد. علاوه بر این، حذف درد یا فراهم کردن شرایط روحی بسیار مناسبتر، مادر را در فرآیندهای بعد از زایمان در رابطه با نوزاد آمادهتر میسازد.
● این روش در مقایسه با جراحی سزارین چه مزایائی دارد؟
یکی از مزایای زایمان بیدرد کاهش تقاضا برای انجام سزارینهای غیرضروری است. در حال حاضر، درصد قابل توجهی از خانمها برای فرار از درد زایمان از پزشک خود تقاضای ختم حاملگی با روش سزارین را دارند. علاوه بر این، در حاملگیهای پرخطر مثل مادر مبتلا به بیماریهای قلبی و مسمومیت و فشارخون حاملگی، میتوان با حذف درد تأثیرات منفی زایمان روی سیستم قلب و عروق مادر را کاهش داد. در حالیکه این روش ایمنتر و کمخطرتر از سزارین است، متخصصان جراحی زنان و زایمان تمایل به سزارین دارند.
● نقش متخصص بیهوشی دقیقاً چیست؟
متخصص بیهوشی موظف است با توضیحات جامع و کافی و متناسب با فرهنگ بیمار، وی را از فرآیند زایمان و نیز روش زایمان بیدرد آگاه سازد. پس از آنکه زایمان آغاز شد و متخصص زنان و زایمان آغاز روند زایمان را تأیید کرد، متخصص بیهوشی تکنیک تعبیه کاتتراپیدورال را در ناحیه کمر به اجراء درآورده و تزریق داروی بیحسی را انجام میدهد و تا انتهای زایمان موظف به پیگیری وضع بیمار است.
این روش نیاز به تزریقات مکرر دارد و لازم است متخصص بیهوشی ۲۰ـ۱۰ دقیقه پس از هر تزریق علائم حیاتی بیمار مثل ضربان قلب، فشارخون و تنفس بیمار را دقیقاً تحتنظر داشته باشد.
● با این اوصاف روش زایمان بیدرد بسیار مطلوب و مفید است، اما بهنظر میرسد در کشور ما چندان رواج نداشته باشد، در اینباره آماری وجود دارد؟
در این مورد در کشور ما بررسی آماری صورت نگرفته است، اما در هر صورت بسیار ناامیدکننده است. در کشورهای پیشرفته حداقل از یکی از روشهای ذکر شده (داروهای تزریقی وریدی، گازهای استنشاقی، هیپنوتیزم، تکنیک لاماز، طب سوزنی و بیحسی از ناحیه کمری) برای بیدرد کردن زایمان استفاده میشود.
در کشور ما حتی اگر بهدلیلی امکان استفاده از تکنیک بیحسی از ناحیه کمر وجود نداشته باشد، میتوان از سایر روشها استفاده کرد. بهنظر میرسد که نیاز به یک کار فرهنگی و تبلیغی گسترده از طریق رسانههای عمومی و نشریات باشد تا مردم هر چه بیشتر با این روش آشنا شوند. نکته آخر این است که باید برای این زایمان تعرفههای مناسبی در نظر گرفته شود که متأسفانه کمتر به آن بها داده میشود.
بارداری و زایمان از علت های اصلی مرگ و معلولیت زنان در سنین باروری در کشورهای در حال توسعه است. سالانه میلیون ها مادر و فرزند در زمان حاملگی و بارداری، حین زایمان و در اوایل کودکی از بین می روند و تعداد بیشتری از این گروه آسیب پذیر از سلامت ناکافی و تغذیه کم و نامناسب برخوردارند. در دنیا و بیشتر در کشورهای در حال توسعه در هر دقیقه یک زن از عوامل مربوط به بارداری و زایمان جان می سپارد. به طوری که حداقل هر سال بالغ بر پانصد هزار زن در این رابطه فوت می کنند. در قبال هر زن که فوت می کند ۳۰ تا ۵۰ نفر از عوارض بارداری، عفونت و بیماری های ناشی از بارداری رنج می برند. هر ساله تقریباً ۳/۴ میلیون نوزاد تازه متولد شده در طول ماه های اول زندگی جان خود را از دست می دهند به علاوه ۴ میلیون نیز مرده به دنیا می آیند که بسیاری از این مرگ ها مربوط به عوارضی است که مادران آن ها را در طول بارداری و زایمان تجربه کرده اند.
در این میان ۶۰ درصد مرگ مادران به علت خطاهای پزشکی، مامایی و پرستاری است. متأسفانه روزانه ۱۶۰۰ زن باردار در حین زایمان یا پس از آن در اثر زایمان جان خود را از دست می دهند. ۶۰ تا ۸۰ درصد علت مرگ و میرها را خونریزی، سختی زایمان، فشار خون بالا و عوارض سقط جنین شامل می شود و ۷۸ درصد این مرگ و میرها در ۲۴ ساعت اول اتفاق می افتد.
دکتر مطلق، مدیرکل سلامت خانواده و جمعیت وزارت بهداشت در این باره می گوید: ۳۰ درصد این مرگ و میرها به علت خونریزی، ۱۴ درصد به علت فشار خون بالا، ۱۴ درصد به علت بیماری های قلب و عروق، ۱۳ درصد به علت عفونت و پس از آن به ترتیب خون ریزی دوران بارداری، عوارض سقط جنین و آمبولی ریه مهم ترین عامل مرگ و میر مادران است.
در کشور ما از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴، ۲۵۸۵ مرگ مادر باردار و در سال ۱۳۸۴، ۲۹۵ مورد مرگ مادر گزارش شده که ۶/۸۷ درصد این مرگ و میرها در بیمارستان اتفاق افتاده و ۶۰ درصد آن ها به علت خطاهای پزشکی مامایی و پرستاری به وقوع پیوسته است.
اهمیت این مسأله زمانی آشکارتر می شود که بدانیم ۱۷ درصد مرگ مادران توسط افرادی اتفاق می افتد که هیچ دوره آموزشی ندیده اند و این امر کمبود و عدم توجه به آموزش دانشجویان و فارغ التحصیلان مامایی و مشخص نبودن جایگاه رشته مامایی را نشان می دهد.
شاید همین امر یکی از مهم ترین علل گرایش به سزارین های بی مورد و در نتیجه مرگ و میرهای پی درپی است. بر طبق آمارهای اعلام شده وزارت بهداشت، شیوع سزارین در ایران به طور متوسط سه برابر بیشتر از آمارهای جهانی است. در آمریکا و در چند کشور غربی، تعداد عمل های سزارین از ۵/۴ درصد در سال ۱۹۶۵ میلادی به ۲۵ درصد در سال ۱۹۹۸ افزایش یافت. از این سال به بعد آمار سزارین اندکی کاهش یافت یا تقریباً ثابت ماند ولی در کشور ما سیر صعودی انجام عمل سزارین همچنان ادامه دارد.
دکتر رویا رضوی، متخصص زنان و زایمان علت اصلی تمایل زنان به زایمان با کمک جراحی سزارین را مسأله درد عنوان می کند و می گوید: درد احساسی ناخوشایند ولی مفید است که حکم یک مکانیسم محافظتی اولیه را دارد. در فرآیند زایمان نیز شروع درد هشداری برای زن باردار است که باید برای زایمان کمک بگیرد.
●کاهش تعداد باروری ها
توجیه دیگر افزایش آمار سزارین در دنیا را می توان کاهش تعداد باروری ها دانست. در حدود نیمی از زنان باردار برای نخستین بار زایمان را تجربه می کنند و تعداد عواملی که متخصص زنان را وادار به انتخاب شیوه سزارین می کنند در زایمان اول بیشتر است. دکتر سکینه قدیانی، متخصص بیهوشی علت این امر را عدم پیشرفت زایمانی عنوان می کند و می گوید: از علل دیگر این امر افزایش سن بچه دار شدن در میان زنان است. امروزه دختران تمایل کمتری به ازدواج در سنین پایین دارند. با بالا رفتن سن ازدواج و متعاقب آن باردار شدن زنان، احتمال نیاز به سزارین افزایش می یابد. دلیل سوم، افزایش امکان دقیق تر شدن مراقبت از جنین و کنترل ضربان قلب اوست. با کمک دستگاه های الکترونیکی مدرن، اختلال در وضعیت جنین سریع تر شناسایی می شود و متعاقب آن از شیوه سزارین کمک گرفته می شود. همچنین متخصصان زنان و زایمان و ماماها، به دنبال ترس از برخی مشکلات حقوقی که می تواند در نتیجه زایمان طبیعی ایجاد شود، سزارین را انتخاب می کنند. زیرا در صورت بروز اختلال در سلامت مادر یا جنین در هنگام زایمان طبیعی مقصر شناخته خواهند شد.
●عقاید و دیدگاه های نادرست
گروهی از مردم تصور می کنند که ضریب هوشی افراد حاصل از زایمان سزارین بالاتر از کسانی است که با زایمان طبیعی متولد شده اند اما در واقع ارتباطی میان بهره هوشی افراد و شیوه تولد آن ها وجود ندارد. دکتر رضوی در این باره عنوان می کند: در برخی از تحقیقات ضریب هوشی نوزادان حاصل از زایمان طبیعی نسبت به نوزادان سزارینی بالاتر گزارش شده است. برخی از زنان نیز ضررهای زایمانی را مختص به زایمان طبیعی می دانند. گزارش های زیادی از فلج اعصاب بازویی، شکستگی جمجمه و سایر استخوان ها در نوزادانی که به طریق سزارین به دنیا می آیند وجود دارد. همچنین تحت فشار قرار گرفتن قفسه صدری طی زایمان طبیعی مایع داخل خانه های ششی ریه نوزاد را خارج می کند و در نتیجه تنفس وی عمیق تر و سریع تر شروع می شود.
●●●
بنا به گفته بسیاری از کارشناسان زایمان طبیعی در برخی بیمارستان ها در محیط و شرایط بسیار نامناسب و غیرقابل تحمل انجام می شود. دکتر آرش عازمی خواه رئیس اداره سلامت مادران وزارت بهداشت دلایل گرایش زنان ایرانی به سزارین را به سه دسته تقسیم کرده و می گوید: یک دسته از دلایل، علت های مربوط به گیرنده خدمت یعنی مادر است. خدمات زایمانی در کشور ما مطابق استانداردهای روز دنیا نیست. مادر متحمل درد فراوان می شود و در نتیجه خاطره ناخوشایندی از زایمان طبیعی در ذهن او باقی می ماند و آرام آرام با انتقال این خاطرات سزارین در بین مادرها متداول و حتی تبدیل به مد روز می شود. وی دلیل دوم را مربوط به ارایه دهندگان خدمت یعنی پزشکان و ماماها می داند و می گوید: نظام انجام زایمان در کشور ما مبتنی بر متخصص است نه ماما و چون سزارین هم در زمان کوتاه تری انجام می شود و هم درآمد بیشتری در مقایسه با زایمان طبیعی برای پزشکان به همراه دارد از این رو پزشکان سزارین را ترجیح می دهند. از طرف دیگر در سزارین این پزشک است که زمان زایمان را تعیین می کند و می تواند هر زمان از شبانه روز که مایل باشد عمل را انجام دهد در صورتی که در زایمان طبیعی امکان دارد حتی ۷ تا ۸ ساعت یک زمان برای یک کار لازم باشد.
●عوارض سزارین
سزارین مانند هر عمل دیگری جراحی محسوب می شود و خطرات مخصوص خود را دارد. این جراحی نیز مانند سایر جراحی ها نیازمند بیهوشی است. بیهوشی نیز خطراتی چون ابتلا به خونریزی، عفونت و احتمالاً نیاز به انتقال خون را به همراه دارد.
دکتر ناصر افضلیان، متخصص کودکان و کارشناس اداره کودکان وزارت بهداشت در تشریح این عوارض می گوید: چون نوزادان سزارینی فشارهای طبیعی زمان زایمان را تحمل نمی کنند، ریه های آن ها از مایعات و ترشحات خالی نمی شود در نتیجه عوارضی چون زجر تنفسی در این نوزادان بسیار شایع است؛ تا آنجا که حدود نیمی از این نوزادان نیاز به بستری شدن در icu را دارند که این مسأله هزینه زیادی را بر خانواده ها تحمیل می کند. چون اغلب سزارین ها به صورت انتخابی است و پیش از سرآمدن زمان بارداری و شروع دردهای زایمانی انجام می شود، نوزادان سزارینی اغلب نارس هستند. همچنین مادر سزارین شده حداقل تا دو ساعت نمی تواند به فرزندش شیر بدهد و این تأخیر باعث به وجود آمدن اختلالات تغذیه ای در نوزاد می شود.
به هرحال انتخاب چگونگی زایمان حق هر مادری است ولی آنچه این انتخاب را آگاهانه تر می کند این است که مادر مطمئن باشد که هر روشی که انتخاب می کند آن روش به بهترین نحو صورت گیرد و این اطمینان وقتی حاصل می شود که شرایط زایمان طبیعی هم به روز و هم مطابق با استانداردهای دنیا پیشرفت کند و تسهیلاتی که برای آن در نظر گرفته می شود منصفانه باشد. از طرف دیگر آگاه کردن مادران و دادن اطلاعات درست به آن ها چه از طرف رسانه ها و چه پزشکان می تواند در تصمیم گیری درست مادران سهم قابل توجهی داشته باشد.
ش: زارعی
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
بارداری یکی از شیرینترین و در عین حال سختترین دورههای زندگی مادران است؛ ماههایی که با عشق و امید سپری میشود تا نوزادی سالم و سرحال به جمع خانواده بپیوندد، اما آنچه از همان روزهای اول، فکر و ذهن مادران را درگیر میکند، انتخاب روش زایمان است.
بیشتر خانم ها می دانند زایمان طبیعی روش بهتر و مناسب تری است که هم به نفع خودشان خواهد بود و هم جنین شان، اما ترس از درد و نگرانی از شرایط حین زایمان موجب می شود به سزارین روی آورند و فکر زایمان طبیعی را از سر خارج کنند.
این در حالی است که متخصصان تاکید می کنند زایمان طبیعی بهترین روش است و فقط در مواردی خاص باید از سزارین کمک گرفت. از نظر پزشکان، زایمان طبیعی با ساختار بدن مادر سازگار و هماهنگ است و عوارض کمتری برای او و نوزاد ایجاد خواهد کرد.
بیهوده درد نکشید
تقریبا بیشتر خانم هایی که سزارین را انتخاب می کنند، ترس از درد زایمان طبیعی را علت اصلی این تصمیم گیری می دانند. در حالی که این روزها می توان درد زایمان را نیز تا حد زیادی کاهش داد؛ به طوری که حالا خانم ها بدون تحمل درد هم می توانند زایمان کنند.
شروع زایمان و انقباضات رحمی با درد همراه خواهد بود و این درد، نشانه ای است که مشخص می کند زایمان در حال آغاز شدن است، اما پس از دریافت این پیام مسلما دیگر لازم نیست چنین درد شدیدی ادامه پیدا کرده و مادر آن را تحمل کند.
بر همین اساس، امروزه از روش های مختلفی برای کنترل و کاهش دردهای زایمانی استفاده می شود که خانم ها می توانند از آنها بهره بگیرند.
روش هایی برای کنترل درد
دکتر نوید ابوالاحرار، فلوشیپ فوق تخصصی درد در گفت وگو با «جام جم» درباره زایمان بدون درد، توضیح می دهد: امروزه برای کاهش دردهای زایمانی از روش های مختلفی استفاده می شود. به عنوان نمونه به کمک تکنیک های ریلکس کردن بدن (relaxation) می توان به بیمار کمک کرد، آرامش بیشتری داشته باشد و به کمک تکنیک های ذهن و بدن، اضطراب کمتری را تجربه کند. در چنین شرایطی آستانه تحمل درد مادر بالاتر می رود و درد کمتری را تجربه خواهد کرد. علاوه بر این، با استفاده از تکنیک های تنفسی نیز می توان درد زایمان را تا حدی کاهش داد.
وی با اشاره به روش های دارویی کاهش درد، می گوید: با استفاده از مخدرها که بهترین داروهای ضددرد است یا به کمک داروهای بی حسی موضعی نیز می توان درد زایمان را کاهش داد. بی دردی به کمک گازهای استنشاقی نیز روش دیگری است که می توان از آن استفاده کرد.
استفاده از مخدرها شاید به نظر بهترین روش باشد، اما این پزشک متخصص تاکید می کند: این روش به دلیل این که می تواند باعث بروز مشکلات تنفسی برای مادر و جنین شود و ممکن است پس از تولد، نوزاد را نیز دچار عوارض مخدر کند، روش چندان مناسبی به حساب نمی آید. بنابراین تا جایی که امکان دارد باید استفاده از مخدرها را کنار گذاشته و از روش های دیگر کمک گرفت.
دکتر ابوالاحرار به استفاده از داروهای بی حسی موضعی اشاره می کند و می گوید: این داروها را می توان به طور موضعی در بافت های اطراف مجاری زایمانی تزریق کرد، ولی روش بهتر، تزریق این مواد کنار نخاع مادر است. با انجام چنین کاری، انتقال درد از رشته های عصبی به نخاع مختل شده و در نتیجه دردی منتقل و احساس نمی شود.
بهترین روش کدام است؟
همان طور که گفته شد، زایمان بی درد روش های مختلفی دارد، بنابراین مهم است بدانیم کدام روش تاثیر بیشتری داشته و عوارضش کمتر است.
دکتر ابوالاحرار می گوید: تکنیک بی حسی اپیدورال در میان دیگر روش های زایمان بدون درد، تاثیر بهتر و عوارض کمتری دارد. در این روش یک لوله باریک به نام کاتتراپی دورال کنار نخاع قرار می گیرد. این لوله به طور مستقیم با نخاع تماس ندارد و در ناحیه اطراف نخاع است و با تزریق داروی بی حسی، بر نخاع تاثیر گذاشته و بیمار درد را احساس نمی کند.
به گفته وی، در این روش ترکیبی از داروهای بی حسی موضعی با مقدار بسیار کم استفاده می شود تا فقط روی رشته های عصبی مربوط به درد تاثیر بگذارد و رشته های حرکتی را مختل نکند؛ چراکه انقباضات رحم حین زایمان همچنان باید ادامه داشته باشد.
این پزشک متخصص درباره دیگر مزیت های این روش، می گوید: اگر بنا به دلایلی روند زایمان به خوبی پیش نرود و مشکلاتی ایجاد شود، این امکان وجود دارد که به کمک این کاتتر و با استفاده از غلظت بالاتر داروها، بی حسی عمیق تری برای بیمار ایجاد کنیم تا عمل جراحی برای او انجام شود. پس از عمل نیز تا زمانی که بیمار در بیمارستان حضور دارد، از طریق کاتتر می توانیم بی دردی بعد از عمل را برایش ایجاد کنیم.
نخاع صدمه می بیند یا خیر؟
بعضی از خانم ها زایمان بدون درد را با بروز کمر دردهای شدید پس از زایمان و مشکلات نخاعی مرتبط می دانند و تصور می کنند همیشه چنین مشکلاتی برای مادر ایجاد خواهد شد. برای همین تصمیم می گیرند به جای استفاده از این روش، سزارین را انتخاب کنند.
دکتر ابوالاحرار در این زمینه می گوید: اگر زایمان بدون درد از سوی فردی انجام شود که مهارت کافی ندارد، احتمال بروز عوارض نیز وجود خواهد داشت. بنابراین همیشه توصیه می شود با احتیاط و دقت بیشتری اقدامات لازم را انجام دهید تا احتمال بروز عوارض کاهش یابد.
وی تاکید می کند: کاتتراپیدورال وارد نخاع نمی شود و تنها در فضای اطراف نخاع قرار می گیرد. از طرف دیگر، نخاع در مهره اول و دوم کمری پایان می یابد و محل ورود این کاتتر حدود مهره های سوم، چهارم و پنجم کمری است. بنابراین احتمال صدمه به نخاع منتفی می شود.
اغلب مردم روش های مختلف زایمان بدون درد را با نام بی حسی نخاعی می شناسند و تفاوتی میان انواع مختلف آن قائل نمی شوند.
دکتر ابوالاحرار ضمن بیان این مطلب، خاطرنشان کرد: در یکی از این روش های بی حسی که دارو داخل مایع مغزی ـ نخاعی تزریق می شود، افراد بیشتر دچار سردرد و کمردرد خواهند شد که البته علت این مساله هنوز مشخص نیست، ولی در روش بی حسی اپیدورال این عارضه هم اتفاق نمی افتد.
وی می افزاید: کمر دردهایی که در دوران بارداری ایجاد می شود، بیشتر ناشی از علل دیگر مانند تحمل وزن جنین است که مادر باید چند ماهی آن را همراه خودش حمل کند. در نتیجه برای مادرانی که ماهیچه های اطراف ستون مهره های آنها ضعیف تر است، فشار بیشتری ایجاد شده و دچار کمردرد بیشتری می شوند بنابراین توصیه می شود خانم ها قبل از بارداری یا در ماه های اول بارداری ورزش هایی را انجام دهند که کمک می کند این ماهیچه ها قوی تر شده و مادر وزن جنین را بهتر تحمل کند.
سزارین یا زایمان بدون درد؟
وقتی مزایای روش زایمان بدون درد مشخص می شود، بازهم بعضی ها فکر می کنند بهتر است سزارین را انتخاب کنند که روشی شناخته شده تر است. آنها باور دارند سزارین با همه عوارض و معایبی که دارد از زایمان بدون درد، کم عارضه تر خواهد بود.
دکتر ابوالاحرار ضمن اشتباه دانستن چنین طرز فکری، می گوید: اگر مادران بخوبی با پزشک همکاری کنند، زایمان بدون درد روشی بسیار عالی و مناسب است. استفاده از این روش در مقایسه با سزارین عوارض کمتری برای مادر ایجاد خواهد کرد و حتی لازم نیست در بیمارستان بستری شود. از طرف دیگر با این روش هنگام عبور جنین از کانال زایمانی به او کمک می شود که وضع قلبی، عروقی و ریوی بهتری داشته باشد.
بنابراین در صورتی که متخصص زنان و زایمان استفاده از روش زایمان بدون درد را برای مادر تائید کند، بهتر است خانم ها به جای سزارین به این روش روی آورده و بی دلیل جراحی نکنند.
نیلوفر اسعدی بیگی - گروه سلامت
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
یکی از شدیدترین دردهایی که انسانها همواره با آن روبرو بوده انددرد زایمان است که اغلب خانم ها برای رهایی از این درد، سزارین انتخابی را جایگزین زایمان طبیعی می کنند در حالی که فقط 15 درصد از زایمان ها نیاز به سزارین دارد و آن هم فقط در مواردی که سلامت مادر یا جنین یا هر دو در معرض خطر است به عنوان روش نجات بخش استفاده می شد. با توجه به کاهش بیش از حد زایمان طبیعی در بین زنان جوان و ترس و دلهره آنان از روش طبیعی بر آن شدیم تا راه های زایمان طبیعی و بدون درد را در کشور ترویج کنیم...
سزارین,زایمان,زایمان طبیعی
زایمان بدون درد
بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - زایمان بدون درد
در ایران در سال 79 حدود 35 درصد از کل زایمان ها به روش سزارین بود. در سال های بعد این رقم سیر صعودی پیدا کرد و در سال 82 آمار سزارین در بیمارستان های دولتی دانشگاهی 29 درصد، در بیمارستان های دولتی غیر دانشگاهی 44 درصد و بیمارستان های خصوصی 88 درصد شد.60 درصد زایمان های زنان ایرانی سزارین است. متأسفانه عمل های سزارین در برخی بیمارستان های خصوصی به 100درصد رسیده است. امروزه در اروپا حدود80 درصد و در آمریکا50 درصد زنان درخواست بی دردی حین زایمان را دارند اما در ایران چون خانم ها از این موضوع بی اطلاع هستند رو به سزارین می آورند.
درد زایمان دردی جسمانی است که فرآیند فیزیولوژیک به حساب می آید. این درد یکی از شدیدترین دردها است که مهم ترین و شایع ترین درد در سطح جامعه تلقی می شود تا حدی که شدت دردهای دیگر با آن مقایسه می شوند و در بسیاری مواقع شدت و وخامت دردهای جسمی با این ضرب المثل "که مثل درد زایمان می باشد"بیان می شوند.
درد از همان ابتدای خلقت با بشر بوده است و انسان ها همیشه سعی داشته اند به طرق گوناگون با آن مبارزه کنند. یکی از شدیدترین این دردها، درد زایمان است؛ این روزها با زیاد شدن سزارین به رغم همه عوارضی که به دنبال دارد، اغلب خانمها تنها برای رهایی از درد زایمان، این روش را به صورت انتخابی جایگزین زایمان طبیعی می کنند. اما انتخاب سومی نیز وجود دارد: زایمان طبیعی آن هم بدون درد. در اغلب کشورهای پیشرفته امریکایی و اروپایی بیش از 3 دهه است که به دلیل خطر بی هوشی، جراحی و عوارض عمل سزارین، روش زایمان بدون درد متداول شده است.
در واقع پزشکان و متخصصان معتقدند با تکنیک های جدید و بدون عوارضی که برای انجام زایمان بدون درد در اختیار است، دیگر هیچ خانم بارداری نباید هنگام زایمان درد شدید آن را متحمل شود. این روش همچنین از افزایش تعداد سزارین هایی که به دلیل ترس از درد زایمان انجام می شوند به تعداد چشمگیری کاسته است.
به طور کلی سزارین که در واقع درمانی برای زایمان های مشکل و خطرآفرین محسوب می شود، امروزه به علل مختلف در جوامع گوناگون و بویژه در شهرها رواج زیادی یافته است. دوره درد و ناتوانی طولانی مدت مادران، عوارض داروهای بیهوشی در نوزادان این مادران و نیز امکان پارگی رحم در زایمان های بعدی از معایب سزارین به شمار می آیند. از سوی دیگر پزشکان معتقدند سزارین تنها در موارد عدم امکان انجام زایمان طبیعی یا مواردی که سلامت و زندگی مادر، جنین و یا هر دوی آنها در خطراست، به عنوان روش زایمان نجات بخش است. سزارین عوارضی داردکه زایمان طبیعی ندارد. از آن جمله عفونت لگنی پس از سزارین تقریبا 30 برابر بیش از زایمان طبیعی است و شخصی که یک بار سزارین شده باشد، به احتمال زیاد دیگر قادر به زایمان طبیعی نخواهد بود و باید عمل جراحی مجددی را متحمل شود. به همه اینها باید هزینه های سنگین سزارین را نیز اضافه کند. متخصصان زنان و زایمان معتقدند، خطر زایمان سزارین بسیار بیش از زایمان طبیعی است و از این رو سزارین نباید اولین انتخاب باشد، مگر به تشخیص پزشک متخصص. هم اکنون در کشورهای پیشرفته نیز روز به روز از میزان سزارین هاکاسته و روش زایمان طبیعی با شیوه زایمان بدون درد جایگزین آن شده است.
کنترل درد چه در اعمال جراحی و پس از آن و چه در بیماری های مزمن به عهده متخصص بیهوشی است. امروز"درمانگاه های درد"در نقاط مختلف دنیا و نیز در کشور ما راه اندازی شده و متخصصان بیهوشی با به کارگیری جدیدترین روش ها و با کمترین عارضه دردهای حاد و مزمن را تسکین می دهند. حتی کار به جائی رسیده که دردآورترین پدیده فیزیولوژیک یعنی "زایمان"نیز"بی درد"اجراء می شود و این مهم به عهده متخصصان بیهوشی است. بسیاری از خانم هائی که تقاضای جراحی سزارین برای به دنیا آوردن فرزند خود دارند یکی از دلایل مهم ایشان ترس از درد زایمان است و معتقد هستند که چرا باید درد زایمان را با وجود روشی مثل سزارین که بدون درد است تحمل کنند.
تلاش برای کاهش درد زایمانی به زمان های بسیار دور در ملل و فرهنگ های کهن مثل مصر، چین و یونان باز می گردد. اقدامات زایمان بدون درد مدرن مربوط به آقای جیمزسمیسون پزشک اسکاتلندی است که در سال 1847 در دو مورد زایمان با استفاده از اترومکروفورم موفق شد درد زایمان را کاهش دهد. سپس در سال1853، از کلروفرم برای بی درد کردن زایمان هشتم ملکه ویکتوریا استفاده کرد. در زایمان بی درد از روش های متنوعی استفاده می شود، مثل بی حسی از ناحیه کمری یا نخاعی، بی هوشی باگازهای استنشاقی، استفاده از مخدرها، تکنیک های تنفسی، ریلکس کردن (relaxtion)به روش"لاماز"(Loamaze)...
در نیمه قرن هجدهم آنتوان مسمر در پاریس هیپنوتیزم (مسمریسم) را پایه ریزی کرد. سال ها بعد دکتر ژوزف ب دولی استاد مامایی دانشگاه شیکاگو، هیپنوتیزم را تنها بی حس کننده بی خطر در مامایی معرفی کرد. در سال 1846هم برای اولین بار از اتر در زایمان استفاده شد. سپس در سال1853 دکتر جان اسنو برای زایمان فرزندان ملکه ویکتوریا از کلروفرم استفاده کرد. در سال 1920 نیکولایف و10 سال بعد ولفسکی آرام آرام روش های زایمان بی درد سایکوپروفیلاکسی را تکمیل کردند تا بالاخره در سال 1952 دکتر فرناندو لامازه متخصص زنان و مامایی فرانسوی تحت نام روش لاماز آن را رسماً معرفی کرد. لامازا روش تنفس پی درپی را به روش سایکوپروفیلاکسی که درآن به آماده سازی ذهن انسان برای مقابله با درد به صورت شل کردن عضلات می پردازند، اضافه کرد. شیوه بی حسی موضعی نخاعی را در سال 1899دکتر بیردمعرفی کرد و در سال 1907 استفاده از آن در شاخه های مختلف جراحی متعادل شد. اما روش بی حسی موضعی دورنخاعی در سال1960 برای ایجاد بی دردی در زایمان طبیعی بکارگرفته شد. استفاده ازگاز نیتروس اکساید در زایمان، مدیون زحمات می نیت است که ماشین گاز و هوا را در سال1933 اختراع کرد و در سال 1965 مخلوط نیتروس اکساید و اکسیژن تولید شد که انتونکس نام گرفت.
شیوه بی حسی موضعی نخاعی(اسپاینال/spinal) را در سال 1899 دکتر بیر(Bier) معرفی کرد و در سال 1907 استفاده از آن در شاخه های مختلف جراحی متداول گردید. اما روش بی حسی موضعی دورنخاعی(اپیدورال/epidural) در سال 1960 برای ایجاد بی دردی در زایمان طبیعی به کارگرفته شد. چند سال بعد، پزشکان دریافتندکه این شیوه به سلامت مادر و جنین لطمه ای وارد نمی کند. بدین ترتیب استفاده از روش های القای بی دردی به هنگام زایمان مرسوم شد. زایمان را به سه مرحله اساسی تقسیم می کنند. مرحله اول با شروع انقباضات رحمی شروع می شدکه با درد همراه است. در این مرحله انقباضات رحمی سبب چرخش جنین و حرکت آن به سمت پائین یعنی کانال زایمان می شود.همچنین با انقباضات رحمی، و نزول جنین گردن رحم باز شده و نهایتاً به قطر حدود10cmمی رسد. در اینجا مرحله اول پایان می پذیرد. البته خود این مرحله از نظر کلاسیک شامل دوبخش به اسامی فاز تأخیری و فاز فعال است. پس از باز شدن کامل گردن رحم، مرحله دوم آغاز می شودکه جنین در کانال زایمانی به سمت پایین آمده و با ادامه انقباضات رحمی نهایتاً خارج می شود، خروج جنین پایان مرحله دوم زایمانی است. مرحله سوم نیز که مرحله پایانی است از خروج جنین تا خروج جفت را شامل می شود. بیش از 150 سال است که زایمان بدون درد یا کم درد در دنیا شروع شده است و بیش از 150روش در این زمینه شناخته شده است. که آنها را به دو دسته کلی دارویی و غیردارویی تقسیم می کنیم.
روشهای غیر دارویی عبارتند از:
*سایکوپروفیلاکسی(لاماز * رفیکسولوژی* تمرکز* شیاتسو* موزیک *آروماتراپی * هومئوپاتی * گیاه درمانی * طب فشاری * طب سوزنی * لیزر آکوپانکچر * لمس درمانی * تحریک الکتریکی پوست * استئوپاتی * هیپنوز * ورزش * گرما، سرما * آب درمانی * زایمان درآب * تغییر مکرر پوزیشن زائو * یوفیدبک * دعا * انرژی درمانی * آموزشی * حمایت روحی * حمایت اجتماعی * حضور شوهر * ...
روشهای دارویی عبارتند از:
* استنشاق هوشبرها * استنشاق انتونکس * داروهای عضلانی * داروهای وریدی * تزریق پوستی آب مقطر * اپیدورال آنالژزی * ساب آراکنوئیدآنالژزی * تزریق داخل کانال زایمان ( پاراسرویکال و پودندال)
از جمله روش های بی دردسازی غیردارویی، آماده کردن روحی و روانی زن باردار برای قبول و گذراندن یک زایمان طبیعی است. اگر زنی در هنگام تولد فرزند اول خود با مراحل مختلف زایمانی آشنا باشد و با انگیزه ای قوی زایمان را شروع کند، دردی معادل درد یک زن چندزا را تجربه خواهد کرد؛ در صورتی که زنان آموزش ندیده دردهای شدیدتری را تجربه خواهند کرد. روش های غیردارویی نیاز به زمان دارند و آموزش مادر از چندین ماه قبل از زمان زایمان آغازمی شود. القای خواب یا هیپنوتیزم، مراقبت های روحی و روانی، طب سوزنی، تحریک الکتریکی پوست(TENS)، زایمان در آب، ماساژ و آرامش سازی(Relaxation) از دیگر روش های پیشنهادی هستند. به طور کلی، روش های غیردارویی بی دردسازی زایمان درد را به تمامی از بین نمی برند و ما مجبوریم از روش های دیگری نیز در کنار آنها استفاده کنیم. در این موارد باید به مادر تذکر داده شودکه بی دردی کامل نیست، روش های بی دردی دارویی به سه دسته تقسیم بندی می شوند. یکی از آنها استفاده از گازهای استنشاقی است. گازO2N شایع ترین و قدیمی ترین داروی استنشاقی مصرفی در این مورد است. در روش تزریق دارو، از انواع مخدرها و آرام بخش ها برای کاستن از اضطراب حین زایمان و، به درجاتی، تخفیف درد استفاده می شود. از روشهای دیگر، بهره گیری از بی حسی موضعی است. داروی بی حسی در مرحله مشخصی از زایمان، از طریق سوزنی که در ناحیه کمر فرو می رود، به فضای دورنخاعی، نخاعی و گاه هردو تزریق می شود. بی دردی ایجاد شده در این روش نسبتاً کامل است. روش های کاهش درد غیردارویی، امروزه به عنوان روشی بی ضرر و مفید در سراسر جهان کاربرد وسیعی یافته است و اصولاً براساس توانمند سازی مادر وکاهش ترس و اضطراب وی و حمایت همسر و خانواده استوار است و در نتیجه نوزاد نیز از این روش ها بسیار سود می برد.
روش های کاهش درد غیر دارویی
1) تمرین های کششی، ماساژ، تن آرامی و مهارت های تنفسی؛ مجموعه این مهارت ها، طی دوران بارداری (که 9 الی12 جلسه است) به مادر و همراه وی آموزش داده می شود. مادر باردار چگونگی تسلط بر درد زایمان و کاهش ترس و اضطراب را می آموزد و این تکنیک ها را طی زایمان به کمک همراه و عامل زایمان به کار می برد. زنانی که از این شیوه استفاده کرده اند، لحظات تولد نوزاد و روند زایمان را به عنوان بهترین و خوشایندترین پدیده زندگی خود یاد کرده اند.
2) قرار گرفتن در وضعیت های مختلف هنگام درد؛ در این روش مادر، در اتاق زایمان در وضعیت های دلخواه خود قرار می گیرد و به هیچ عنوان مجبور به خوابیدن و نشستن نمی شود.کاملاً آزاد است تا در هر حالتی که احساس راحتی بیشتر می کند، قرار گیرد، به طوری که حتی می تواند به همراه یا همسر خود تکیه کند، راه برود و از بالش ها یا توپ زایمان استفاده کند.
3) لمس، ماساژ و انرژی درمانی؛ این روش ها بر نوازش اطمینان بخش و دوستانه قسمت های مختلف بدن یا ماساژ نواحی دست، کمر و باسن توسط همراه استوار است که می تواند تأثیر بسزایی در کاهش درد و ایجاد آرامش برای مادر داشته باشد. مادر احساس تعلق خاطر و وابستگی عاطفی بیشتری به همسر و خانواده خود خواهد داشت. ضمن اینکه دردهای وی به نحو چشمگیری کاهش پیدا می کند.
4) تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست؛ در این روش یک دستگاه الکتریکی مخصوص که روی کمر نصب می شود با فرستادن امواج هنگام انقباض، موجب کاهش درد می شود.
5) آروماتراپی؛ روغن های خوشبو مانند عصاره گل سرخ، بابونه، پونه و... که همراه با ماساژ استفاده می شوند آرامش بخش هستند.
6) موسیقی؛ شنیدن موسیقی یا اصوات مورد علاقه مادر می تواند سبب کاهش درد و اضطراب شود. در این روش مادر می تواند از واکمن مخصوص خود به همراه موزیک مورد علاقه اش استفاده کند. بعضی مادران از گوش دادن به صدای اذان یا صوت قرآن لذت می برند.
7) هیپنوتیزم (خواب مصنوعی)؛ حالتی است که در آن خودآگاهی فرد تغییر پیدا می کند و با تلقین پذیری، درد زایمان کم می شود که البته باید توسط فرد ماهری انجام شود.
8) بیوفیدبک؛ براساس این روش مادر با آموزش در مورد فیزیولوژی بدن خود و تمرکز بر آن طی زایمان، می تواند به خود کمک کند تا درد کمتری احساس کندکه روش بسیار موثری است.
9) سرما و گرما درمانی؛ استفاده از کیسه آب گرم، حوله، پارچه گرم یا سرما درمانی همگی در کاهش درد از جمله درد زایمان موثرند.
10) زایمان در آب؛ در این روش مادر طی دردهای زایمانی در وان مخصوص که در اتاق زایمان تعبیه شده است قرار می گیرد و تولد نوزاد با نظارت و سرپرستی ماما در آب انجام می شود.
روشهای دارویی با تزریق یا استنشاق داروهای مسکن انجام می شود. بی حسی نخاعی یا اپیدورال؛ در این روش داروی بی حسی در فضای ستون فقرات و در اطراف یا داخل نخاع تزریق می شود. مادر، درد را احساس نمی کند ولی بیدار و هوشیار است.این روش در اغلب کشورهای جهان طرفداران بسیاری دارد و دارای عوارضی نظیر سردرد، کمردرد و افت فشار خون است. لازمه کاربرد این روش مراقبت دقیق مامایی است.
استنشاق داروی بی دردی یا انتونکس؛ داروی بی دردی استنشاقی در کپسول های قابل حمل تعبیه شده و مادر هنگام انقباض های دردناک رحمی با هدایت عامل زایمان، توسط ماسکی که روی بینی و دهان وی قرار می گیرد، گاز بی حسی را تنفس می کند که تاثیر مناسبی در تسکین درد هنگام زایمان دارد و به راحتی قابل استفاده است. چگونگی تنفس هنگام درد، توسط ماما به مادر آموزش داده می شود. در این روش حضور مداوم عامل زایمان بر بالین مادر ضروری است.
تزریق داروهای مسکن و مخدر؛ در این شیوه داروهای بی دردی در رگ یا عضله مادر تزریق می شود که تا حدود زیادی سبب کاهش درد وکوتاه شدن زمان زایمان می شود و در برخی موارد ممکن است باعث عوارضی برای نوزاد شود.
زایمان سزارین؛ شاید یکی از بدترین روش های فرار از درد زایمان، انجام سزارین است. در این روش گرچه مادر هنگام تولد نوزاد در بیهوشی کامل است و دردی احساس نمی کند ولی پس از عمل سزارین نه تنها درد ناشی از برش جراحی مادر را رنج می دهد بلکه سبب بروز عوارض متعددی نظیر عفونت، افزایش حجم خونریزی، طولانی شدن دوره بستری، اختلال در تغذیه نوزاد با شیر مادر، افزایش مشکلات دوره نوزادی و حتی مرگ و میر مادر و نوزاد می شود. بنابراین هیچ مادر عاقل و آگاهی، به دلیل ترس از درد زایمان تقاضای زایمان به روش جراحی یا سزارین را نمی کند، چرا که می داند سزارین می تواند عوارض بسیاری را برای وی و نوزاد ایجاد کند، مگر اینکه گروه پزشکی در هنگام زایمان، با مشکلی مواجه شوند که استفاده از جراحی در زایمان ضرورت پیدا کند. این مشکلات تنها در10 الی 15 درصد بارداری ها، ممکن است اتفاق بیفتد و 85 درصد مادران می توانند با تسلط و اطمینان کامل نوزاد خود را به صورت طبیعی به دنیا بیاورند.
خوشبختانه در بسیاری از مراکز درمانی کشور، زایمان بی درد دارویی نظیر بی حسی نخاعی یا بی حسی استنشاقی انجام می شود. به زودی شاهد گسترش زایمان طبیعی به روش های غیردارویی خواهیم بود که براساس پروتکل اداره سلامت مادران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و با تلاش ماماهای کشور، مادران باردار ایرانی ضمن شرکت در کلاس های آمادگی زایمان و آشنایی با روش های آرام سازی عضلانی و دیگر روش های مؤثر در کاهش درد زایمان، می توانند زایمانی خوشایند، کم درد و با نشاط داشته باشند. طی این کلاس ها که در 9 جلسه و از پنج ماهگی تشکیل خواهد شد، خانم باردار می تواند با یک نفر همراه در کلاس های آموزشی شرکت کند و حین زایمان، همراه وی در محل زایمان حضور خواهد داشت و مادر باردار کلیه تکنیک ها را به کمک عامل زایمان اجرا می کند. فراموش نکنیم با افزایش آگاهی مادر و خانواده وی، آموزش کافی در مورد بارداری و زایمان میل به زایمان طبیعی در آنها بیشتر خواهد شد و شاهد نوزادانی سالم و مادرانی شاد و بانشاط خواهیم بود.
بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - راسخون
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
زایمان طبیعی بدون درد
شاید دردزایمان، وضع حمل و تولد نوزاد بزرگترین اتفاق در دوران بارداری و حتی در تمام زندگی شماباشد. اگر مانند دوران بارداری از اتفاقات حین زایمان نیز آگاهی داشته باشید زایمان بدون دردسریرا تجربه خواهید کرد.با آگاهی از روش های مختلف زایمان یا انتخاب هایی که برای بیهوشی می توانید داشته باشیدحتما این دوران را به خوبی طی می کنید.
من تا بحال دچار درد زایمان نشده ام، از کجا بدانم این درد چه حسی دارد؟
ممکن است سوال کنید که من تا بحال دچار درد زایمان نشده ام، از کجا بدانم این دردچه حسی دارد؟وقتی عضله رحم منقبض می شود، درد ناراحت کننده ای ایجادمی شود که معمولا با احساس فشار به کمر و لگن همراه است .
یک راه آسان برای شناخت درد زایمان
برای شناخت درد زایمان راه آسانی به شما می گوییم:با نوک انگشتانتان گونه و پیشانی خودرالمس کنید ، سپس قسمت بالای شکم خود(قله رحم)را لمس کنید، یک رحم آرام و بدون درد مثل گونه ی شما نرم است ولی یک رحم دردناک ومنقبض مثل پیشانی شما سفت است. این روش برای تشخیص درد زودرس زایمان بسیار مفید است و به شناخت درد زایمان کمک زیادی می کند.
امروزه روش ها بیشتری برای زایمان وجود دارد. احتمالا شمانیز علاقه دارید با روش های غیر سنتی زایمان آشنا شوید. البته تمام این روش ها در دسترس همگان نیست. ولی آگاهی از آنها می تواند به شما آرامش دهد. برخی از خانم ها به دلیل ترس از درد زایمان ترجیح می دهند که نوزادان آنها از راه سزارین متولد شوند.
از زمان های بسیار دور انسان ها همواره در تلاش بوده اندکه درد زایمان را کاهش دهند و در طول سال ها روش های مختلفی را برای کاهش درد زایمان به کار گرفته اند.
بطور کلی انجام زایمان بدون درد به دو روش امکانپذیر است.
روشهای دارویی و روشهای غیر دارویی.
روشهای غیر دارویی شامل:
ماساژ، تمرکز ،موزیک ، گیاه درمانی ، طب سوزنی ، تحریک الکتریکی ، پوست هیپنوتیزم ، ورزش ، گرما ، آب درمانی ، زایمان در آب ، انرژی درمانی و حضور همسر در اطاق زایمان است.
روشهای دارویی شامل :
استنشاق گاز انتونوکس ( گازی بی بو و بیرنگ که مخلوطی از اکسیژن و اکسید نیترو است و با شروع درد زایمان آنرا از طریق ماسک تنفس می کنید و موجب بی دردی میشود)، تزریق دارو از طریق سرم و یا تزریق داخل عضله ، بی حسی از ناحیه کمر وتزریق مواد بی حس کننده داخل کانال زایمان.
وقتی شما از ناحیه کمر بی حس می شوید،می توانید راه بروید ولی دردها را احساس نمی کنید و بعد از زایمان به راحتی به نوزاد خود شیر میدهید و قدم می زنید.
عوارض کلی زایمان طبیعی :
اول : اپی زیوتومی :یک برش جراحی در ناحیه پرینه یا میاندوراه(ناحیه عضلانی بین واژن ومقعد)است و قبل از انجام برش بیحسی موضعی داده میشود . اگر ماما یا پزشک تشخیص دهد که نیاز به گشاد کردن واژن به وسیله برش وجود دارد این کار را انجام میدهد که سبب تسهیل زایمان و جلوگیری از پارگیهای شدید میشود.استفاده از این روش ممکن است در زایمان اول و دوم لاذم باشد . این برش به دو صورت خط وسط و جانبی داده می شود.
ترمیم اپی زیو تومی معمولا یک تا سه هفته طول می کشد و عوارض آن شامل خونریزی ، عفونت ،درد و از هم گسیختگی زخم است.
دوم : آسیب (تروما) های زایمانی : در بررسی گروهی از زنان ، دو ماه پس از زایمان طبیعی ، مشاهده شد که آنها نسبت به خانم هایی که زایمان سزارین انجام داده اند،به میزان بیشتری دچار مشکلات ادراری و درد هنگام نزدیکی و اجابت مزاج بوده اند.
سوم: عفونت در محل اپی زیو تومی یا عفونت لگنی در صورت طول کشیدن سیر زایمان یا طولانی شدن پارگی پیش از موعد کیسه آب رخ می دهد.
چهارم : تجمع خون در محل پارگی:درصورت موفق نبودن پزشک در توقف خونریزی(که نیاز به تخلیه دارد) رخ می دهد .
پنجم : اختلال عملکرد کف لگن : در زایمانهای سخت ،بدلیل تحت فشار قرار گرفتن و آسیب عضلات،اعصاب و بافت های لگنی ،موجب افتادگی مثانه و یا بی اختیاری ادراری در مواقع استرس (مثلا بنگام عطسه و یا سرفه کردن ) میشود .
ششم: خونریزی بعد از زایمان:این عارضه ممکن است در صورت طولانی شدن سیر زایمان و جمع نشدن رحم بطور طبیعیو همچنین گیر کردن سر جنین در داخل لگن و پارگی رحم ایجاد شود.
هفتم : آسیب به اعصاب پا : این عارضه در اثر طولانی قرار گرفتن پاها روی تخت زایمان ،در زایمانهای سخت ایجاد میشود که معمولا در عرض 6 ماه بهبود می یابد.
هشتم:آسیب به جنین :خطر عفونت جنین هم در زایمانهای طولانی زیاد می شود و ممکن است در اثر استفاده از وسایل کمکی جهت خروج سر (فورسپس یا وکیوم)،آسیب های جنینی ایجاد شود .حالت ورم سرجنین ،ممکن است در اثر قرار گرفتن طولانی مدت سر در کانال زایمان ایجاد شود.
نهم: گیر کردن شانه جنین : برای زنانی که قد کوتاهی دارند یا دیابت بارداری دارند یا مشکلا ت لگنی قبلی داشته اند و یا موقع استفاده از وسایل کمکی برای خروج سر جنین (فورسپس یا وکیوم)،احتمال گیر کردن شانه جنین حین خروج از واژن وجود دارد ،که میتواند سبب آسیب های واژن و خونریزی بعد از زایمان شود ،همچنین ممکن است در جنین آسیب های شانه و اعصاب بازویی را ایجاد کند . اگرچه در سال اول زندگی درمان می شود ولی حالت خوشایندی نیست،البته تکنیک هایی وجود دارند که ضمن زایمان طبیعی از این مسئله جلو گیری کرد .
دهم:نارسایی دهانه رحم :در صورتی که دهانه رحم در زمان زایمان آسیب ببیند ،ممکن است در بارداری های بعدی ،رحم نتواند بخوبی جنین را نگه دارد .
متخصصین با در نظر گرفتن شرایط جسمی شما و جنینتان،روش زایمان مطمئنی را به شما پیشنهاد خواهند کرد و در جهت جلوگیری از بروز چنین عوارضی و یا بهبود آن در کنار شما خواهند بود .
امروزه روش های بیشتری برای زایمان وجود دارد. برخی از خانم ها به دلیل ترس از درد زایمان ترجیح می دهند که نوزادان آنها از طریق سزارین متولد شود.
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
http://www.wikinaz.ir/wp-content/uploads/2014/01/zayeman.mp4
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
اگر میخواهید زایمان طبیعی داشته باشید
کسانی که به زایمان طبیعی فکر می کنند باید تمام هم و غم خود را برای سالم پشت سرگذاشتن دوران بارداری خود بگذراند.
گروه اینترنتی روزنه
زایمان طبیعی
امروزه آمار زایمان سزارین در کشور ما بسیار بالاست و بسیاری از مادران ترجیح می دهند که کودک خود را با روش سزارین به دنیا بیاورند.
انجام عمل سزارین در ابتدا تنها برای مادرانی بود که به دلایل مختلفی قادر به انجام زایمان طبیعی نبودند و در صورت زایمان طبیعی، سلامت خود و یا نوزادشان به خطر می افتاد. اما متاسفانه امروزه حتی مادران سالم و به دور از خطر، تنها به دلیل ترس از درد زایمان طبیعی، به زایمان سزارین روی می آورند، هر چند که مضرات زایمان سزارین برای کسانی که امکان زایمان طبیعی برایشان وجود دارد بسیار گفته شده است.
فواید زایمان طبیعی
فواید پزشکی :
1 – پیشگیری از خطر مرگ : بزرگترین فایدهی زایمان طبیعی کاهش مرگ مادر است . زیرا جراحی سزارین مانند تمام جراحیها دارای خطر مرگ ناشی از عوامل بیهوشی گزارش شده است به طوری که نسبت مرگ و میر در سزارین 7 برابر زایمان طبیعی است .
2- پیشگیری از خطر عفونت : در واقع شایعترین انواع عفونت پس از جراحی سزارین، عفونت رحم ، عفونت محل زخم جراحی و عفونت مثانه است ولی در زایمان طبیعی عفونت رحم به ندرت دیده می شود .
3 - پیشگیری از « از دست دادن خون : به طور متوسط، خونی که در زایمان طبیعی از دست میرود حدود 700-500 میلیلیتر است و در مقابل خونی که در سزارین انتخابی از دست میرود حدود 1000 میلی لیتر است.
4 – پیشگیری از آسیب دیدن دستگاه ادراری : در زایمان طبیعی احتمال آسیب دیدن به مثانه بسیار کم است .
5 – پیشگیری از آسیب دیدن روده: پارگی و انسداد روده ، عارضه جانبی شایع هر جراحی است که برای مجاری دستگاه گوارش مشکل ساز است زیرا در این وضعیت حرکت رودهها کند و و یا در موارد نادر متوقف شده و محتویات روده داخل آن باقی میماند.
6 – پیشگیری از لخته شدن خون در پاها: این حالتی است که در آن خون داخل سیاهرگ لخته میشود و معمولترین محل تشکیل لخته، سیاهرگهای پا است . خطر ایجاد آن پس از جراحی سزارین ، ده برابر زایمان طبیعی است .
7 – پیشگیری از هیسترکتومی ( برداشتن رحم ) :عمل سزارین به خصوص اگر تکرار شود در برخی موارد موجب چسبندگی جفت به عمق دیوارههای رحم می شودکه در این موارد مجبور به درآوردن رحم می شوند .
فواید روانی:
1 – احساس خوشایند از توانایی در زایمان طبیعی
2 – احساس مشارکت در زایمان و درک نحوه تولد نوزاد
3 – احساس تسلط و حاکم بودن بر اتفاقات حین زایمان
4 – احساس برقراری ارتباط فوری و پیوند احساسی با نوزاد پس از وضع حمل
5 – احساس رضایت از پذیرفتن مسؤولیت های مادرانه و مراقبت از نوزاد
فواید زایمان طبیعی برای نوزاد:
1- از آنجا که فواید تغذیه طبیعی با شیر مادر مورد توجه است سزارین برای مادرانی که مایلند نوزادشان را با شیر خود تغذیه کنند مشکل ساز خواهد شد . اغلب زنانی که زایمان طبیعی میکنند بلافاصله پس از تولد نوزاد ، تغذیه با شیر خود را آغاز میکنند و شیردهی در زنانی که سزارین میشوند با تاخیر آغاز می گردد.
2 – یکی از خطرناکترین عارضه جانبی جراحی سزارین برای نوزاد، نارسی است، اصطلاح نارسی عموماً برای شرح دادن وضعیت نوزادی به کار میرود که به دلیل انتخاب زمان نادرست زمان سزارین، نارس به دنیا آمده است .
3 – هنوز هم در اغلب بیمارستانها برای جراحی سزارین بیهوشی عمومی صورت میگیرد و متاسفانه داروی به کار رفته برای بیهوشی مادر از طریق جفت به بدن نوزاد میرسد . در این صورت گاهی نوزاد لمس و فاقد واکنشهای لازم به دنیا میآید .
4 - یکی دیگر از عوارضی که به نظر میآید بر اثر سزارین در نوزاد بروز کند فقدان ایجاد فشار بر روی دستگاه تنفسی است در این حالت تخلیهی مایع از اعماق ریه نوزاد ،به طور کامل صورت نمیگیرد . به همین دلیل بروز مشکلات تنفسی در نوزادانی که به روش سزارین به دنیا آمده اند در مقایسه با زایمان طبیعی بیشتر است .
آیا می دانید که این یک باور غلط است که اگر نوزاد به روش سزارین متولد شود باعث کاهش میزان آسیبهای وارده بر او می شود. چون نتایج تحقیقات انجام شده در دنیا ، در میان دو گروه از نوزادانی که با روش های طبیعی و سزارین متولد شده اند ، نشان داده که با افزایش سزارین این آسیبها نظیر میزان فلج ها به ویژه فلج مغزی کاهش نیافته است.
آیا می دانید که دانشمندان بر این باورند عمل سزارین می تواند افسردگی بعد از زایمان را در مادران بیشتر کند.
آیا می دانید تاکنون ثابت نشده است که افزایش هوش و سطح ایمنی به نوع زایمان مرتبط است و این یک باور غلط است که کودکانی که به روش سزارین متولد می شوند باهوش تر از متولدین زایمان طبیعی هستند .
آیا می دانید یکی از عمده ترین دلیلی که باعث تشدید درد زایمان در مادران باردار می شود ترس و اضطراب مادر باردار از فرایند زایمان است.
با روشهای مختلف می توان این درد را در مادران باردار کاهش داد از جمله :آموزشهای لازم وکافی در طول دوران بارداری و آگاهی مادر باردار از فرایند زایمان،انجام تمرینهای ورزشی مناسب در طول دوره بارداری،تمرینات تنفسی ؛ انجام زایمان بدون درد و...
آیا می دانید که این یک باور غلط است که با انتخاب سزارین، هیچ گونه درد و مشکلی را تحمل نخواهند کرد و این در حالی است که درد و عارضه پس از انجام سزارین ایجاد خواهد شد .
آیا می دانید که در کشور ما سزارین تبدیل به اقدامی تجملی و لوکس شده است و انجام زایمان به این روش برای مادران اعتبار می آورد بدون آن که به عوارض آن فکر کنند و این یک باور غلط است.
آیا می دانید مدت بستری شدن و توانایی بازگشت به کارهای عادی و روزمره بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است و مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند زودتر به خانواده خود ملحق می شوند.
آیا می دانید مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند در دادن آغوز به نوزاد خود موفق تر هستند چرا که خوردن آغوز یا کلستروم به عنوان اولین واکسن برای کودک منافع بسیاری دارد.
آیا میدانید که پس از زایمان طبیعی، مادران با انجام ورزشهای مناسب ، به مراتب سریعتر از زمانی که سزارین می شوند، می توانند تناسب اندام خود را بدست آورند.
آیا می دانید متولدین با زایمان طبیعی زودتر آغوش گرم مادرشان را احساس و یک رابطۀقوی عاطفی میان مادر ونوزاد بر قرار می شودکه در تکامل احساسی و رفتاری نوزاد در آینده بسیار مهم است.
توصیه های ما به مادران باردار:
مادرانی علاقمند به انجام زایمان طبیعی هستند، می توانند با رعایت نکات زیر از انجام زایمان سزارین جلوگیری کنند.
کسانی که به زایمان طبیعی فکر می کنند باید تمام هم و غم خود را برای سالم پشت سرگذاشتن دوران بارداری خود بگذراند.
۱- به محض مشاهده علایم بارداری در خودتان، به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید (درصورت عدم دسترسی به متخصص زنان و زایمان به مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی مراجعه کنید) تا مورد معاینه قرار بگیرید. مراجعه منظم مادر به پزشک، در طول دوران بارداری بسیار حائز اهمیت می باشد.
۲- یک مادر در طول دوران بارداری خود باید سعی کند موادغذایی سالم و تازه را مصرف کند. از آبمیوه های آماده که حاوی مواد افزودنی هستند کمتر استفاده کند و آبمیوه تازه مصرف کند. روزانه شش وعده غذایی سبک میل کند. مواد لبنی را زیاد مصرف کند به خصوص شیر را (بهتر است شیر کمچرب باشد). مصرف قند و چربی و نمک خود را تا حد ممکن کنترل کند. هر روز ورزش کند، البته ورزش هایی را که متناسب با دوران بارداری باشد.
رعایت همه این نکات برای کنترل میزان قند خون می باشد، زیرا در صورت بالارفتن گلوکز (قند خون) وزن جنین بالا می رود و شانس زایمان طبیعی نوزاد با وزن بالا، بسیار کمتر از نوزاد با وزن طبیعی می باشد.
۳- اگر مادری هستید که علاقمند به انجام زایمان طبیعی هستید، سعی کنید پزشک متخصص زنانی را انتخاب کنید که آمار انجام زایمان های طبیعی او بیشتر از زایمان سزارین او باشد. متاسفانه برخی از متخصصین زنان و زایمان بدون علت، مادر را به انجام سزارین تشویق می کنند.
۴- می توانید با مراجعه به مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی از اطلاعات ماما استفاده کنید. اغلب دیده می شود که ماماها اطلاعات خوبی را برای انجام زایمان طبیعی به مادران ارائه می دهند. پس اگر چنین مامایی را یافتید، حتما از اطلاعات او بهره مند شوید.
۵- کسب اطلاعات در خصوص مراقبت های دوران بارداری و آشنایی با علایم اولیه زایمان، برای پدران بسیار حائز اهمیت است. مادر باید همسر خود را تشویق کند تا اطلاعات مناسب و کاربردی را در این خصوص یاد بگیرد تا در صورت مواجهه با علایم اولیه زایمان، مادر را به بیمارستان منتقل کند تا فرصت برای انجام زایمان طبیعی از دست نرود.
۶- پدر باید توجه کند که فراهم کردن محیطی آرام و دور از تنش در خانه در دوران بارداری بسیار اهمیت دارد. معمولا مادرانی که بیشتر تحت حمایت عاطفی همسران خود قرار دارند، علاقمندی شان به زایمان طبیعی بیشتر می شود، زیرا تحمل درد ناشی از زایمان طبیعی برای مادرانی که پشتوانه عاطفی دارند آسان می شود.
۷- اگر مادران آگاهی خود را درباره مضرات سزارین بالا ببرند، شاید رغبت کمتری نسبت به آن نشان دهند. یکی از مشکلات عمده سزارین، مشکلات تنفسی نوزادان به دنیا آمده توسط سزارین است. همچنین میزان افسردگی پس از زایمان در مادران سزارینی بیشتر دیده شده است.
۸- روش های مختلفی برای آماده سازی بدن مادر برای انجام زایمان طبیعی وجود دارد. می توانید این روش ها را از متخصص زنان و زایمان بپرسید و با انجام آنها، بدن خود را برای زایمان طبیعی آماده کنید.
۹- می توانید در کلاس های آمادگی برای زایمان شرکت کنید. توجه داشته باشید که مادران باید برای شرکت در این کلاس ها زودتر اقدام کنند، زیرا در برخی موارد نوزاد زودتر از موعد پیش بینی شده به دنیا می آید و اگر مادر این کلاس ها را نرفته باشد، ممکن است آمادگی زایمان طبیعی را نداشته باشد.
۱۰- در ماه آخر به محض مشاهده درد شدید شکم، احتمال زایمان را بدهید و فورا خود را برای رفتن به بیمارستان آماده کنید.
۱۱- اگر مایل به انجام زایمان طبیعی هستید، هرگز اجازه ندهید فکر زایمان سزارین بر شما غلبه کند. اگر ذهن خود را روی انجام زایمان طبیعی متمرکز کنید، حتما موفق خواهید شد.
۱۲- گاهی مشاهده می شود که برخی والدین به دلیل علاقه به تاریخ خاصی، اصرار می کنند که با انجام زایمان سزارین، نوزاد خود را در آن تاریخ به دنیا آورند که این تفکرات را باید در بین افراد جامعه از بین برد.
۱۳- به محض شروع درد زایمان و تا رسیدن پزشک، باید از روش های طبیعی برای مقابله با دردهای اولیه زایمان استفاده کرد، مثل راه رفتن آرام.
۱۴- با شروع درد زایمان، از مصرف داروهای مسکن (ضد درد) خودداری کنید، زیرا این کار منجر به تاخیر انقباضات رحم مادر شده و انجام زایمان طبیعی را آهسته می کند.
۱۵- به خاطر داشته باشید که هنگام بروز درد زایمان بر خدا توکل کنید، زیرا خدا زایمان طبیعی را برای به دنیا آمدن انسان قرار داده است. پس اگر دردی هم در این مسیر وجود دارد، حتما مزایای زیادی هم دارد.
۱۶- استراحت کردن قبل از انجام زایمان طبیعی بسیار مهم است، زیرا خوابیدن و استراحت کردن سبب ذخیره انرژی مادر برای انجام زایمان طبیعی خواهد شد.
۱۷- هنگام بروز درد زایمان، آرامش خود را حفظ کنید. فک خود را شل نگه دارید و سفت نکنید. گفته می شود باز و شل نگه داشتن فک، ارتباط مستقیمی با باز شدن دهانه رحم و تولد راحت تر نوزاد دارد.
۱۸- هنگام زایمان، مثانه خود را خالی نگه دارید و هر ساعت برای تخلیه آن اقدام کنید.
۱۹- اگر برای اولین بار است که مادر می شوید، باید در نظر داشته باشید که ممکن است زایمان طبیعی طول بکشد. پس خود را برای آن آماده کنید.
۲۰- ذهن خود را بر روی فواید زایمان طبیعی متمرکز کنید. با آگاهی از فواید آن می توانید اعتماد به نفس خود را بالا ببرید.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
http://www.tanzimekhanevadeh.com/health-video/1146-vaginal-birth
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
بررسی زایمان، وضع حمل و نفاس طبیعی جهت آشنایی زنان باردار
* علائم شروع زایمان عبارتند از:
درد ناحیه زیر شکم و یا کمر که به تدریج طول مدت درد بیشتر و فاصله بین آن کوتاه تر میشود.
بروز هر نوع ترشح خونی از واژن یا مهبل
آبریزش از مهبل یا واژن
* فرآیند زایمان معمولاً به سه مرحل تقسیم می شود :
مرحلۀ اول : از زمان شروع دردهای زایمانی تا باز شدن کامل دهانۀ رحم می باشد .
مرحلۀ دوم : از باز شدن کامل دهانۀ رحم تا خروج نوزاد می باشد .
مرحلۀ سوم : از خروج نوزاد تا خروج جفت می باشد .
* مرحله اول:
مرحله اول نیز سه قسمت دارد : دردهای ابتدایی، دردهای فعال ، مرحلۀ انتقالی . تمامی مرحلۀ اول ممکن است ۱۲-۱۴ ساعت برای شکم اولها و ۵-۶ ساعت برای مادرانی که قبلاً هم زایمان کرده اند طول بکشد . نیروی انقباضات رحمی ، دهانۀ رحم را باز می کند و میزان این باز شدن معمولاً با سانتیمتر بیان می شود که در معایتۀ داخلی که با یک یا دو انگشت صورت میگیرد ، تعیین می شود . باز شدن کامل دهانۀ رحم ۱۰سانتی متر می باشد .
دردهای ابتدایی : از شروع انقباضات واقعی زایمانی تا هنگامی که دهانۀ رحم ۴ سانتی متر باز شده باشد می باشد .
دهانۀ رحم علاوه بر باز شدن ، نازک هم شده است . این قسمت معمولاً از همۀ مراحل قابل تحمل تر می باشد . و از آنجایی که این قسمت از مرحلۀ اول حدود ۶ ساعت طول میکشد ، بسیاری از خانم ها ترجیح می دهند این مرحله را در منزل به سر ببرند . باز شدن دهانۀ رحم در این مرحله بسیار کندتر از مرحلۀ بعدی است . برای مثال برای عبور ۲ سانتی متر به ۴ سانتی متر زمان بسیار بیشتری می برد تا این که از ۶ سانتی متر به ۸ سانتی متر بروید ، هر چند که در هر دو ، ۲ سانتی متر پیشرفت کرده اید.
درد های فعال : از زمانیست که دهانۀ رحم ۴ سانتی متر باز شده تا هنگامی که به ۷ سانتی متر برسد . وقتی که دهانۀ رحم ۶ سانتی متر باز شد ، انقباضات بسیار قوی تر گردیده اند و دفعات آنها نیز بتدریج افزایش می یابند و زمان بیشتری به طول می انجامند . برای مثال هر دو دقیقه یک انقباض ۶۰ثانیه ای ممکن است رخ دهد . در این مرحله احتمالا ًاحساس گرمی می کنید ، دهانتان خشک می شود ، کمی خسته می شوید و کمرتان نیز درد می گیرد . بهتر است مرتب تغییر وضعیت بدهید ولی به پشت نخوابید . مرتب ادرار کنید( ساعتی یکبار ) و در صورت امکان حولۀ گرمی به کمرتان بگذارید . صورتتان را بشویید ( برای رفع احساس گرما ) و نفسهای عمیق بکشید .
مرحلۀ انتقالی : زمانی است که دهانۀ رحم ۸ سانتی متر باز شد تا وقتی که به ۱۰ سانتی متر برسد . این مرحله به عقیدۀ بسیاری زنان ، دردناک ترین مرحله است و البته خوشبختانه کوتاه ترین مرحله ( معمولاً ۹۰-۲۰ دقیقه طول می کشد ) در این مرحله احساس دفع مدفوع بشما دست می دهد و این نشان می دهد که سر جنین به راست رودۀ شما فشار می آورد و نزدیک زایمان هستید .
سایر علامتهای این مرحله عبارتند از : تحریک پذیری ، نشانۀ خونی ، لرز ، تهوع و استفراغ ، گرفتگی پا و تعریق ( البته ممکن است هیچ یک از این علامتها را نداشته باشید ). سعی کنید بدنتان را شل کنید و نفسهایتان را سریع تر کنید . اگر احساس گیجی می کنید ، درون دستهای بسته تان تنفس کنید . مرتب تغییر وضعیت دهید و در صورت نیاز هیچ اشکالی ندارد که سر و صدا کنید .
ناگهان یک احساس کاملاً متفاوتی به شما دست می دهد . شما یک فشاری در لگنتان حس می کنید و یک تمایل غیر قابل کنترل برای زور زدن به شما دست می دهد . اما اگر دهانۀ رحمتان ۱۰ سانتی متر باز نشده باشد نباید زور بزنید چرا که باعث صدمه زدن به دهانۀ رحم خود می شوید .
با فشارهای شما و انقباضات رحمی ، سر جنین پایین تر می آید و به کف لگن فشار وارد می کند بطوری که با عضلات خارجی این ناحیۀ لگن ، بنام پرینه ، مماس می گردد . همچنانکه سر جنین به آرامی پرینه را متسع می سازد ، شما هم یک احساس ناراحت کننده کشیدگی و سوزش در این منطقه می کنید . خوشبختانه این احساس فقط لحظه ای است چونکه فشار سر جنین به پرنیه یک نوع بی حسی طبیعی ایجاد می کند . این مرحله یک مرحلۀ بسیار بحرانی برای جنین شما می باشد . البته اینجا آخر کار نیست ممکن است این مرحله طولانی شود و تا خروج کامل جنین ۹۰ دقیقه طول بکشد ولی معمولاً کوتاه تر است مخصوصاً اگر در این مرحله عمل چیدن پرنیه ( اپیزیاتومی ) توسط ماما یا پزشک صورت گیرد که باعث می شود مرحلۀ دوم سریع تر انجام شود و فشار کمتری به سر جنین وارد گردد و از پارگی احتمالی عضلات این ناحیه ( که ترمیم آن ها نیز مشکل تر می باشد ) جلوگیری کند .
بعد از اتمام مرحلۀ سوم ، با انجام چند بخیه اپیزیاتومی ترمیم می شود . معمولاً در همۀ شکم اولها این اقدام ( اپیزیاتومی ) صورت می گیرد و اکثر شکم دوم ها نیز بی بهره نیستند ولی شکم سوم ها به بعد معمولاً احتیاجی به این عمل ندارند چرا که عضلات پرنیه شل تر شده اند و مقاومت چندانی در مقابل عبور جنین نشان نمی دهند و مرحلۀ خود به خود سریع تر صورت می گیرد .
* جنین در این مرحله چگونه است ؟
با شروع و پیشرفت دردهای زایمانی ، سر جنین ( که در روزها یا هفته های آخر بارداری وارد لگن شده بود ) به عریض ترین قسمت لگن حرکت می کند و در این حین مرتب تغییر وضعیت می دهد و می چرخد و البته به مثانه و راست رودۀ شما بیشتر فشار وارد می شود .
در طی زایمان و بیشتر در مرحلۀ دوم ، جمجمۀ جنین تحت فشار بدن شما قرار می گیرد و بطور مرتب تغییر شکل می دهد . به همین علت اگر سر نوزادتان کشیده به نظر می رسد و یا قسمتی از آن به نظر تغییر شکل یافته می رسد ، نگران نباشید چون این حالت به علت همین فشارهای لگن به سر جنین ایجاد شده است و بعد از یکی دو روز کاملاً برطرف می شود . استخوان های جمجمۀ جنین در همه جا کاملاً سفت نشده اند و نقاط نرمی بنام فونتانل و یا ملاج در جلو و پشت سر نوزاد وجود دارند . این نقاط نرم به استخوان های جمجمه اجازه می دهند که برخی نقاط بر روی هم بخوابند و در مجرای زایمانی بهتر جای گیرند .
بطور طبیعی نوزاد با سر به دنبا می آید . البته می تواند با پاها ، باسن ، صورت و ابرو ( حالتی بین سر و صورت ) نیز به دنیا بیاید ولی مطلوب ترین حالت همان حالت سر می باشد و از حالتهای مختلف سر ، حالتی بهتر و شایع تر از بقیه است که صورت به پشت مادر باشد .
زایمان نوزاد با پاها ( بریچ ) تقریباً ۳% کل زایمان ها را تشکیل می دهد . در این حالت البته زایمان طولانی تر و مشکل تر خواهد بود ( مخصوصاً درد کمر ) . زایمان طبیعی در این حالت هم برای شما دردناک تر خواهد بود ، هم برای جنین پر خطرتر و البته برای ماما یا پزشکتان هم مشکل تر . بیشتر حالتهای بریچ را سزارین می کنند ( مخصوصاً در شکم اول ها و شکم دوم ها ) .
۷۶۵۷۶۸۷۸۹۷۹۸۷.jpg
* مرحلۀ دوم : تولد نوزاد
برای زایمان احتمالاً شما را به اتاق زایمان و تخت زایمان راهنمایی می کنند ( گاهی با برانکارد می برند ) . احتمالاً تخت زایمانی را در مطب ماما یا پزشکتان دیده اید ، بیشتر شبیه به صندلی بزرگ و بلندی است که دو پایه در انتها دارد که پاهای شما را روی آنها قرار می دهند . ناحیۀ تناسلی شما با مواد ضد عفونی کننده شسته می شود و روی شکم و پاهایتان پارچه های استریلی پهن می گردد .
هنگامی که دهانۀ رحمتان ۱۰ سانتی متر باز شد ، ماما یا پزشکتان به شما می گوید که می توانید به طرف پایین زور بزنید ( معمولاً بطور ناخود آگاه چنین احساسی را خواهید داشت ) . بهتر است زور زدن شما همراه با یک بازدم آهسته باشد . بش از ۶-۵ ثانیه نفستان را حبس نکنید . در صورتی که پس از ۳۰ دقیقه پیشرفتی نکرده اید و جنین نزول نکرده است ( پایین نیامده است ) ، وضعیت سر پا نشستن نیز می تواند کمک کند . نزول جنین در مجرای زایمانی به کمک فشارهای شما و انقباضات ماهیچه های شکمی و دیافراگم ( عضله کف قفسه سینه ) صورت می پذیرد . هر چند این مجرا حدود ۱۰ سانتی متر بیشتر نیست ولی ممکن است ۲۰ دقیقه تا دو ساعت ( در زایمان های مشکل ) طول بکشد تا او این مسیر را طی کند .
هنگامی که سر جنین کاملاً پایین آمد و به پرنیه فشار آورد ، اپیزیاتومی می تواند انجام گیرد . آخرین انقباض قبل از زایمان سر ، احتمالاً باعث یک احساس سوزش و کشیدگی می شود . بعد از تولد سر ، یک شانه و سپس شانۀ بعد و بلافاصله بقیه بدن به دنیا می آید . قسمت مشکل زایمان در درجۀ اول همان سر می باشد . زایمان شانۀ اول نیز مقداری ایجاد درد می کند اما بقیۀ بدن تقریباً به بیرون لیز می خورد .
معمولاً دهان و بینی نوزاد تمیز می شود و شما برای اولین بار صدای گریۀ او را می شنوید ( که هیجان انگیزترین مرحلۀ زایمان و حتی عمرتان می باشد !) در این مرحله نوزاد هنوز از طریق بند ناف به شما متصل است . ماما یا پزشکتان بند ناف را در دست می گیرد و هنگامی که ضربان آن تمام شد اول با دو پنس آن را می بندد و سپس می چیند . سپس یک گیرۀ پلاستیکی در فاصلۀ ۳-۲ سانتی متری شکم نوزاد ، بر روی بند ناف می بندد و بقیۀ آن را می چیند .
از عجایب خلقت است که پس از آن همه سختی و درد و خستگی و احتمالاً بی خوابی ، با تولد نوزاد ، تقریباً همۀ دردها از بین می روند . بخصوص هنگامی که نوزاد کوچک و قشنگ تان را ( که ۹ ماه در انتظار دیدارش بودید ) می بینید ، همۀ درها حتی فراموش می شوند !
البته توجه دارید که کل مدت دردهای ناراحت کننده زایمان طبیعی شاید به اندازۀ مدت یک دندان درد ساده باشد ! ولی متأسفانه همیشه آن چنان از دردهای زایمانی و شدت و مدت آن ها نقل شده است که باعث وحشت مادران جوان می گردد.
* فورسپس و واکیوم ( زایمان با دستگاه )
برخی مواقع ممکن است دردهای زایمانی به خوبی پیشرفت کند ولی در انتها خروج جنین با کمی اشکال مواجه شود و یا از این لحاظ مشکلی نباشد منتها به علت زجر جنین و یا حالت اضطراری دیگری خروج سریع جنین اجباری باشد . در این حالت ممکن است پزشکتان تشخیص دهد که استفاده از فورسپس و یا واکیوم بهتر از اجرای سزارین باشد و البته در بسیاری از موارد هم همینطور است و عوارض آنها کمتر سزارین می باشد ، البته تنها هنگامی که شرایط استفاده از این وسایل وجود داشته باشد که این تشخیص را باید به عهده پزشکتان بگذارید .
یک فاکتور مهم در هنگام به کار بردن هر دو وسیله این است که باید شرایط اجرای سزارین اورژانس مهیا باشد چرا که ممکن است از این وسایل نتیجه به دست نیاید و بیمار فوراً باید تحت عمل سزارین قرار گیرد . احتمال عدم موفقیت با واکیوم بیشتر از فورسپس می باشد و ایجاد ضربه به پوست سر جنین بیشتر است .
مسأله ای که حائز اهمیت است این است که اگر به پزشکتان اعتماد دارید ، مطمئن باشید او فقط در جایی که لازم و ضروری است از فورسپس و یا واکیوم استفاده می کند و همیشه سلامت شما و نوزادتان را نسبت به همه چیز ارجح می داند .
* مرحلۀ سوم : خروج جفت
جفت عضوی است که در طول حاملگی به دیوارۀ رحم متصل است و از طریق بند ناف به جنین وصل می باشد . مسئولیت تغذیه و اکسیزن رسانی به جنین و دفع ضایعات جنین به عهده جفت می باشد .
پس از تولد نوزاد ، انقباض رحم متوقف می شود و می تواند پس از آن همه فعالیت کمی استراحت کند . پس از چند دقیقه دوباره منقبض می شود. این انقباضات جفت را از دیوارۀ رحم جدا کرده و آن را به بیرون هدایت می کنند که معمولاً با خروج مقداری خون نیز همراه می باشد .
پس از خروج جفت ، ماما یا پزشکتان اقدام به ترمیم اپیزیاتومی می کند ( در صورتی که انجام شده باشد ) بخیه ها را با نخهای قابل جذب انجام می دهند که در عرض ۲۰-۱۵ روز جذب می شوند . نوزادتان کاملاً بررسی می شود و به شما داده می شود . بهتر است هر چه زودتر او را شیر دهید . این کار هم ارتباط عاطفی نوزاد و مادر را تقویت می کند ، هم جریان شیر زودتر برقرار می شود و هم رحم زودتر به حالت اولیه بر می گردد ( به علت هورمون های مترشحه در اثر مکیدن پستان ) .
حداقل تا دو ساعت در زایشگاه خواهید ماند و ماما یا پرستار آن بخش، خونریزی رحمی شما را کنترل می کند . در صورتی که رحم شما منقبض شد و خونریزی تان کنترل گشت ، شما را به اتاقتان در بخش منتقل می کنند .
هر چند پس از آن همه تلاش احساس خستگی می کنید ولی احتمالاً برای خوابیدن بیش از اندازه هیجان زده هستید و بعد از خبر دادن به فامیل و آشنایان حتماً بیشتر از هر کاری تمایل دارید عضو جدید خانواده تان نگاه کنید و او را تجلیل نمایید و البته هر کسی هم به دنبال شباهت تازه وارد عزیز با خود می باشد .
* مراقبتهای پس از زایمان:
زمان ترخیص بطور معمول در زایمان طبیعی ۲۴ ساعت بعد از زایمان و در سزارین ۷۲ ساعت بعد از زایمان می باشد. شش هفته اول بعد از زایمان دوران نقاهت یا نفاس نامیده می شود. در این مدت نیز لازم است مادر در روز دهم و روز چهلم پس از زایمان به مراکز بهداشتی مراجعه نماید. تا از نظر وجود علائم خطر مورد بررسی قرار گیرد.
* علائم خطر پس از زایمان:
تب و لرز
خونریزی بیش از میزان قاعدگی در هر زمان یا ادامه خونریزی بیشتر از حد لکه بینی بعد از ده روز
درد و ورم ناحیه بخیه ها
هر گونه درد، قرمزی و تورم پستان ها
لمس توده یا درد و تورم و خروج ترشحات چرکی از محل بخیه ها
خروج ترشحات چرکی و بدبو از مهبل
درد زیر دل یا درد ساق پا
بی اختیاری دفع ادرار و مدفوع، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن و تکرار ادرار
افسردگی شدید
سرگیجه و رنگ پریدگی
مرور وقایع زایمان :
مرحله اول یا دردهای زایمانی
در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به۱۰ cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.
فاز ابتدایی
فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.
ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.
چه می توان کرد؟
شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.
فاز فعال
ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل ۶۰ تا ۹۰ ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.
چه می توان کرد؟
زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.
توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.
گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.
فاز انتقالی یا مرحله گذر
طی این فاز سرویکس از ۸ تا ۱۰ سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود ۱ تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر ۳ دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.
چه می توان کرد؟
زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.
مرحله دوم یا تولد نوزاد
در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.
چه می توان کرد؟
به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.
مرحله سوم یا خروج جفت
شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد.
چه می توان کرد؟
شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.
حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.
* مزایای زایمان طبیعی بر سزارین:
از نظر پزشکی سزارین یک عمل جراحی بزرگ محسوب می شود و مانند سایر اعمال جراحی نیاز به بیهوشی دارد، خطر ابتلاء به خونریزی، عفونت، احتمال نیاز به انتقال خون و خطرات ناشی از بیهوشی در مادران سزارین شده بیشتر است.
مدت بستری شدن مادر بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است.
مادرانی که زایمان طبیعی دارند در امر شیردهی و دادن آغوز به نوزاد موفق تر هستند. زیرا مادر بلافاصله بعد از زایمان نوزاد خود را در آغوش گرفته و او را شیر می دهد و از همان ابتدا می توان رابطه عاطفی بین مادر و نوزاد برقرار نمود. در حالیکه در زنان سزارین شده نوزاد تا چندین ساعت ازآغوش مادرش دور می ماند.
زایمان طبیعی از نظر اقتصادی به نفع خانواده و جامعه است.
در زایمان طبیعی خانم ها تناسب اندام خود را با انجام ورزش های مناسب سریعتر از مادران سزارین شده بدست می آورند.
منبع:pezeshk.us
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
7%20%D8%AA%D9%88%D8%B6%DB%8C%D8%
AD%20%D8%B9%D9%85%D9%84%DA%A9%D8%B1%D8%AF_15549