(marriage ideal ) ازدواج ایده آل

(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)

(marriage ideal ) ازدواج ایده آل

(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)

دندان در آوردن کودکان:توجه به دندانهای شیری کودکان

 

دندانهای شیری حدود پنج تا شش ماهگی در دهان کودک ظاهر می شوند و تا حدود 12 سالگی یا حتی دیرتر باقی می مانند. این دندانها درست مثل دندان افراد بزرگسال نقش مهمی در سلامت کلی بدن دارند. کودک از همان اوایل برای جویدن غذا، تلفظ کلمات، حفظ زیبائی صورت و سلامت بافت هی لثه و استخوان به دندانهای سالم نیازمند است.



دندانهای شیری حدود پنج تا شش ماهگی در دهان کودک ظاهر می شوند و تا حدود 12 سالگی یا حتی دیرتر باقی می مانند. این دندانها درست مثل دندان افراد بزرگسال نقش مهمی در سلامت کلی بدن دارند. کودک از همان اویل برای جویدن غذا، تلفظ کلمات، حفظ زیبائی صورت و سلامت بافت های لثه و استخوان به دندانهای سالم نیازمند است.


تحقیقات نشان داده که کودکانی که دارای دندانهای شیری سالم تر ی هستند، بعدها نیز شانس بیشتری برای داشتن دندانهای زیباتر و سالم تر دائمی دارند.


دندانهای شیری از همان ماه های اولیه در آمدن، می توانند دچار پوسیدگی بشوند. یکی از موارد بسیار شایع پوسیدگی دندان در کودکان زیر سه سال در اثر استفاده مکرر از شیشه شیر یا لیوان های نی دار مخصوص بچه ها و یا حتی شیر مادر به خصوص قبل از خواب و یا هنگام خواب کودک است(Early Childhood Caries) . در هنگام خواب محیط دهان کودک بسیار خشک و به شدت آماده ا یجاد پوسیدگی دندان است.


تغذیه شیر مادر، استفاده از شیشه شیر حاوی شیر یا آب میوه و یا هر نوشابه دیگر غیر از آب بعد از یک سالگی باید بسیار محدود شود. هرگز بری ساکت و آرام کردن کودک خود از مواد غذایی به طور نا مناسب استفاده نکنید.


هر نوع تغذیه کودک( شیشه شیر یا شیر مادر) قبل از خواب باید پیان یافته و دندانها مسواک زده شوند تا کودک با دندانهای تمیز به خواب رود.

 

 

تمیز نگه داشتن دندان کودک شما


از همان ماههای اولیه، تمیز کردن دهان و زبان را آغاز کنید. بعد از هر بار تغذیه، دهان کودک خود را با آب ولرم و گاز استریل تمیز کنید. بعد از در آمدن دندانهای شیری از مسواک های کوچکی که روی انگشت سوار می شوند و پرزهای بسیار کوتاه دارند، می توانید استفاده کنید و به تدریج به مسواک های مخصوص کودکان برسید. در اویل فقط از آب گرم استفاده کنید اما از حدود دو سالگی مقدار بسیار کمی خمیر دندان هم می توان استفاده کرد.

 


اهمیت تغذیه در پیشگیری از پوسیدگی دندانها


تحقیقات در سالهی اخیر نشان داده که تعداد دفعاتی که هر نوع ماده غذائی بجز آب وارد دهان می شود، به اندازه مسواک زدن و بهداشت دهان حائز اهمیت می باشد.


افرادی که علاقمند به خوردن به مقدار کمتر اما دفعات بیشتر هستند، بیشتر دچار پوسیدگی دندان می شوند. اگر تعداد دفعات تغذیه را طوری تنظیم کنیم که حدود دو ساعت دهان در حال استراحت بوده و هیچ نوع ماده غذائی در اطراف دندانها نباشد، شانس کمتری برای یجاد پوسیدگی خواهد بود. همچنین مواد غذیی چسبنده، نظیر میوه هی خشک(کشمش، لواشک،....) مدت زیادتری در اطراف دندان می مانند و به خصوص در کودکان یجاد پوسیدگی بیشتری می کنند.



برای سالم نگه داشتن دندانهای کودک چه باید کرد؟


1- از ماه های اولیه تولد تمیز کردن دهان کودک را آغاز کنید.


2- از دادن شیر یا هر نوشابه دیگر بجز آب به طور مداوم خودداری کنید.


3- از دادن شیر یا هر نوع غذا به کودک در هنگام خواب بپرهیزید.


4- کودکان نیز مثل بزرگسالان باید با دندان های تمیز به خواب بروند.


5- حداقل دو ساعت بعد از هر غذا به دندانها استراحت داده از دادن غذا و نوشابه به کودک خود خودداری کنید. آب آشامیدنی همیشه مناسب است.


6- استفاده از مواد نشاسته ی و قندی را بجز در مواقع صبحانه،ناهار و شام محدود کنید.


7- برای تغذیه کودک خود برای زمان های بین غذا از سبزیجات و میوه های تازه، پسته، بادام، پنیر و گردو می توانید استفاده کنید.


چه زمانی باید کودک را به نزد دندانپزشک برد؟


از آنجایی که بسیاری از کودکان می توانند قبل از دو سالگی دچار پوسیدگی دندان شوند، انجمن دندانپزشکان اطفال در آمریکا پیشنهاد می کند،کودکان خود را حدود یک سالگی به نزد دندانپزشک اطفال ببرید و برای بهداشت دندانها کمک بگیرید.

 

مطالب پیشنهادی


بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

دندان در آوردن کودکان:دندان درآوردن کودکان و کاهش درد آن

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است


                                  http://maktoobshop.com

دندان درآوردن کودکان,کاهش درد دندان درآوردن کودکان

 

از کمپرس سرد استفاده کنید
کمپرس سرد فقط برای رگ‌ به رگ شدن پا و کاهش تورم و درد مناسب نیست، بلکه می‌توان از آن برای کاهش دردهای دهان و دندان نیز استفاده کرد. یک تکه پارچه تمیز و خیس را داخل یک کیسه نایلونی بگذارید و به مدت یک ساعت داخل فریزر قرار دهید. برای نرم‌تر شدن آن می‌توانید پارچه را در ظرف حاوی چای بابونه غوطه‌ور کنید. چای بابونه هم به آرام شدن کودک کمک می‌کند و هم باعث می‌شود تا راحت‌تر بخوابد. وقتی که پارچه را از داخل کیسه درآوردید، کودک‌تان از جویدن آن و فشار دادنش در بین لثه‌ها لذت می‌برد، چرا که پارچه را به اطراف لثه‌هایش ماساژ می‌دهد و سردی آن باعث کرختی لثه و کاهش احساس درد می‌شود.
استفاده از دندان‌گیر
می‌‌توانید یک دندان‌گیر یا پستانک را نیز در یخچال بگذارید تا کاملاً خنک شود؛ اما دندان گیر را اصلا در فریزر نگذارید، چرا که به شدت سفت و سخت می‌شود و می‌تواند به دهان کودک آسیب برساند. اگر کودک‌تان شروع به خوردن مواد غذایی جامد نموده است، می‌‌توانید برخی میوه‌های فریز شده را به اشکال مختلف و متنوع درآورید و به دست کودک خود بدهید. مثلا یک تکه بزرگ هویج فریز شده انتخاب خوبی است، زیرا کودکتان هم می‌‌تواند به راحتی آن را در دست بگیرد و هم سردی هویج به کاهش درد لثه‌هایش کمک می‌کند.
فشار
کودکان خردسال و نوزادان به هنگام دندان در آوردن دوست دارند چیزی را روی لثه‌های‌شان فشار دهند. این کار باعث می‌شود ذهن‌شان مشغول احساس درد دندان درآوردن نشود. اگر کودک کوچک شما هیچ چیز سرد و خنکی را قبول نمی‌‌کند تا روی لثه‌اش بکشد، یک دندان‌گیر معمولی به او بدهید تا آن را بر روی لثه‌اش بکشد. دندان‌گیرها معمولا حالت موجی دارند. بهتر است یا این دندان‌گیرها را امتحان کنید یا آنکه دستان خود را بشویید و با انگشت تمیز روی لثه او بکشید. احساس فشار روی لثه‌اش به او حس خوشایندی می‌دهد و از صدایی که با کشیدن انگشت روی لثه‌اش به وجود می‌آید لذت می‌برد.
اغلب والدین سعی می‌کنند در اینگونه مواقع از داروهای بی‌حس کننده (ژل‌ بی‌حسی یا کرم بی‌حسی) استفاده کنند تا درد دندان درآوردن تقلیل یابد. هنگام خرید این داروها دقت کنید انواع بدون بنزوکائین را تهیه نمایید، زیرا وجود بنزوکائین در این محصولات بی‌حس کننده می‌تواند برای کودک خطرناک باشد. بنزوکائین باعث ایجاد شرایطی می‌شود که در آن میزان اکسیژن خون به شدت کاهش می‌یابد. بنزوکائین را نباید به هیچ‌وجه برای کودکان زیر دو سال استفاده کرد. یک خطر دیگر در مورد مصرف این نوع داروها این است که شما نمی‌توانید دارو را درست در محل مورد نظر بمالید و حتماً به سایر بخش‌ها نیز مالیده می‌شود. حتی نوزاد بخشی از آن را قورت می‌دهد (از طریق بزاق دهان) و از این راه گلوی او بی‌حس می‌شود و سخت‌تر می‌تواند شیر بنوشد، آب دهانش را قورت بدهد و حتی غذا بخورد.
مسکن‌ها
اگر هیچ یک از این موارد در مورد کودک شما کارساز نبود، نیاز به یک کاهش دهنده درد (مسکن) دارید. معمولاً پزشکان مصرف داروهایی مثل استامینوفن را توصیه می‌کنند، اما دقت داشته باشید که هیچ‌گاه به شیرخواران زیر سه ماه بدون تجویز پزشک هیچ دارویی ندهید. در مورد نوزادان شش ماهه، می‌توانید با نظر پزشک مسکن‌ دیگری استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که این داروها می‌‌توانند معده را تحریک کنند و مشکلاتی را به وجود آورد؛ مثل بالا آوردن غذا و شیری که نوزاد خورده است. آسپرین یکی دیگر از مسکن‌هاست، اما نباید کودکان، نوجوانان و جوانان زیر 19 سال به طور سرخود از آن استفاده کنند. آسپیرین را به کودک خود ندهید و آن را روی لثه‌اش نمالید، چرا که ممکن است باعث بروز یک بیماری خطرناک (سندرم ری) شود و زندگی‌اش را تهدید کند.
درمان‌های دارویی
برخی روش‌های درمانی خانگی تاثیر زیادی درکاهش التهاب و درد ناشی از دندان درآوردن در کودکان می‌شوند، اما بیشتر متخصصان معتقدند این روش‌های درمانی علاوه بر تمام مزایایی که دارند، گاهی اوقات خطراتی نیز خواهند داشت. این داروها باید در بسته‌بندی‌های سالم و مطمئن نگهداری شوند و کاملاً سالم و بی‌خطر باشند. قبل از آنکه مصرف دارو را شروع کنید، موضوع را با پزشک در میان بگذارید.
علائم و نشانه‌های دندان درآوردن
نوزادان و کودکان با علائم متفاوتی دندان درمی‌آورند. میزان درد دندان درآوردن نیز در آنها متفاوت است. این علائم چند روز ادامه دارند. برخی کودکان خوش‌شانس هستند که به هنگام دندان درآوردن رنج و عذاب زیادی متحمل نمی‌شوند. یک‌سوم از کودکان آب دهان‌شان سرازیر می‌شود، یک‌سوم دیگر از کودکان کج‌خلق و تندمزاج می‌شوند و یک‌سوم مابقی نیز دچار مشکلات مربوط به خواب می‌شوند.
برای آنکه کودک‌تان به راحتی دندان درآورد و دچار درد و ناراحتی نشود، بهتر است روش‌های زیر را امتحان کنید:
بیرون زدن نوک دندان از زیر لثه
تورم لثه
تلاش کودک برای جویدن و مکیدن هر چیزی که در دست دارد
سرازیر شدن آب دهان
کج‌خلقی
مالیدن صورت
مشکلات مربوط به خواب (بدخوابی)
امتناع از غذا خوردن
مالیدن گوش‌ها
اگر متوجه چند نشانه از نشان‌های فوق در کودک‌تان شدید، احتمالاً به زودی متوجه دندان درآوردن او نیز خواهید شد. اگر کودک‌تان طی این روزها دچار اسهال، تب و آبریزش بینی شده است، آن را نشانه خاص دندان درآوردن قلمداد نکنید؛‌ به‌خصوص اگر این موارد بیشتر از 24 ساعت ادامه یابد؛ ‌چرا که دندان درآوردن باعث اسهال و تب نمی‌شود. با این وجود اغلب والدین می‌گویند که دندان درآوردن کودک‌شان به صورت مستقیم با این نشانه همراه بوده است؛ ولی هنوز هیچ‌گونه دلیل علمی این ادعا را اثبات نکرده است. در صورت بروز این علائم، کودک خود را نزد پزشک ببرید.
چه زمانی دیر دندان درآوردن باید باعث نگرانی والدین شود؟
معمولاً نخستین دندان سفید و شیری کودک در 10-4 ماهگی بیرون می‌زند، اما اگر کمی هم دیرتر شد، جای هیچ‌گونه نگرانی نیست. اگر دندان‌های کودک‌تان بسیار کند و دیر به دیر ظاهر می‌شوند، اما رشد استخوانی، پوستی و موهای او کاملا طبیعی است، باز هم جای نگرانی نیست. اگر کودک‌تان تولد یکسالگی‌اش را پشت سر گذاشته اما هنوز دندانی درنیاورده است، او را نزد پزشک ببرید. حتی گاهی اوقات دندان‌های دائمی کودکان 9-8 ساله نیز می‌افتد. در چنین مواقعی بهترین کار این است که به یک متخصص دندانپزشک و یا یک اُرتودنتیست مراجعه کنید. دیر دندان درآوردن در کودکانی که سیر طبیعی رشد خود را سپری می‌کنند، نشانه خطر نیست. در ضمن دندان‌هایی که دیرتر درمی‌آیند، دیرتر پوسیده و خراب می‌شوند. بهترین کار مراجعه دندانپزشک از زمان رویش اولین دندان شیری یا یکسالگی است.
 نوشته دکتر سارا کاشانچی
منبع:ninipage.com

مطالب پیشنهادی


بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

نگهداری از نوزاد:نگران دندان درآوردن کودک خود نباشید!

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است


http://maktoobshop.com


دهان برای کودک، کانال ارتباطی و احساسی بسیار خوبی است که او را با دنیای اطراف خود ارتباط می دهد. دهان باعث رشد فکری و جسمانی کودک می شود. او از دهان خود برای برقراری ارتباط با مادرش و دیگران و بازگو کردن نیازهای خود و کشف دنیای پیرامون خود استفاده می کند. اما وقتی دندان های سختی در دهان نرم او رویش می کنند و این دندان ها در اثر ایجاد سوراخی حساس و دردناک می شوند آن زمان است که یک اتفاق مهم در زندگی کودک رخ داده است. بیرون آمدن دندان در حقیقت به معنی حرکت دندان از محل تشکیل آن در داخل استخوان فک و رسیدن به وضع و موقعیت خاصی در دهان است تا در آن وضعیت اعمال طبیعی خود را انجام دهد. بیرون آمدن اولین دندان کودک برای هر خانواده شوق و شعفی خاص به همراه دارد. همان طور که راه افتادن و زبان باز کردن کودک مایه خرسندی و شادی است دندان درآوردن نیز توجه پدر و مادر را به خود جلب می کند. بیرون آمدن دندان غالباً هیچ گونه درمان و دخالتی لازم ندارد، اما گاهی ناآرامی و گریهٔ کودک اسباب نگرانی والدین می شود. کودک معمولاً بی تاب و بی قرار و تحریک پذیر می شود، دست و هر چیزی را که به دست او می رسد به دهان خود می برد، بزاق دهان او زیاد می شود، کم اشتها شده و خوب غذا نمی خورد زیاد گریه می کند، ناآرام و بی خواب می شود و گاهی مختصری هم تب می کند، آب دهانش بر روی صورت او ریخته و باعث پوسته پوسته شدن و قرمزی پوست صورت او می گردد. بعضی مادران شکایت دارند که کودک آنها به علت دندان درآوردن اسهال نیز گرفته است. برای آرام کردن کودک می توان با یک انگشت تمیز لثه را ماساژ داد. گاهی اوقات کودک با گاز گرفتن یک تکه نان برشته احساس آرامش و راحتی می کند. در صورت ادامه یافتن ناراحتی، دندانپزشک با تجویز دارو می تواند کودک را آرام نماید به هر حال هرچند دندان درآوردن ممکن است چند روزی برای کودک ایجاد ناراحتی نماید، ولی هنگامی که دندان در دهان ظاهر می شود همه این ناراحتی ها خودبه خود برطرف می شود.

مراقبت از دندان های کودک

مراقبت از دهان کودک را باید از ابتدای زندگی کودک شروع کنید؛ قبل از اینکه اولین دندان او درآید، عوامل اصلی ای وجود دارند که در دوران شیردهی مادر و یا در دوران بارداری باید به آن توجه نمود، چون در سلامتی دهان و دندان های کودک در آینده مؤثر هستند. به عنوان مثال مصرف داروهای آنتی بیوتیک و یا تتراسایکلین در این دوران باعث تغییر رنگ دندان های کودک می شود. زمان آسیب پذیری دندان های کودک حدوداً از ۶ماهگی است، که والدین باید مراقبت های لازم را از دهان و دندان های کودک خود به عمل آورند. این مراقبت ها شامل طریقهٔ نگهداری شیشه شیر کودک و میزان مصرف فلوراید و چگونگی دادن مایعات شیرین به کودک است که اگر به طریقهٔ درست عمل نشود به دندان های کودک آسیب می رساند.

به دلیل اینکه مایعات شیرین مانند شیر، آبمیوه، غذای آمادهٔ نوزادان به وسیلهٔ شیشه شیر به کودک داده می شود، اگر مدت زمان زیادی از شیشه شیر استفاده شود، فاسد می شود.

در مورد دندان های کودک نیز مواد شیرین مایعاتی که به کودک می دهید در اطراف دندان های او انباشت شده و تشکیل پلاک دندانی را می دهد و یا ممکن است حفره ای در دندان کودک به مرور زمان ایجاد شود که در ابتدا دندان های جلو، بالا و پائین دچار این مشکل می شوند. برای اینکه به دندان های کودک شما آسیب نرسد، نباید بگذارید او با شیشهٔ شیر و یا آبمیوه همان طور که در دهانش است، بخوابد چون قند موجود در محتویات شیشه توسط باکتری های پلاکت دندانی، تبدیل به اسید می شود، اسید فوق به مینای دندان می چسبد و کم کم آن را تخریب می کند. در بیداری، جریان بزاق مقدار زیادی از اسید فوق را می شوید، اما در هنگام خواب میزان بزاق کم بوده و این عمل کمتر انجام می شود. اگر کودک شما قبل از آنکه به خواب رود عادت استفاده از شیشه دارد آن را با آب سرد پر سازید تا از پوسیدگی دندان های او بعد از خوردن مایعات شیرین جلوگیری شود. اگر کودک از شیر مادر تغذیه می کند بعد از هر بار شیر خوردن دندان ها و لثه های کودک را با پارچهٔ تمیز و گازاستریل تمیز کنید. مراقب باشید که این عمل باید به آرامی و با احتیاط انجام شود تا به دهان کودک و لثه های او آسیب نرسد.

مصرف فلوراید در کودکان

فلوراید یک مادهٔ معدنی است که به میزان خیلی کم برای سلامتی و رشد متعدل بدن موردنیاز است و در خاک، گیاهان و آب موجود است. چای، قهوه و ماهی به مقدار قابل ملاحظه ای فلوراید دارند. برای کاهش پوسیدگی دندانی، فلوراید تأثیر زیادی دارد. در مناطقی که میزان فلوراید آب آشامیدنی کم است افراد باید فلوراید را به اشکال مختلف قرص، قطره، دهانشویه و خمیردندان حاوی فلوراید دریافت کنند. فلوراید در ساختمان مینای دندان ها در هنگام تشکیل شدن تأثیر داشته و آنها را نسبت به پوسیدگی مقاوم می کند و با جلوگیری از تشکیل پلاک دندانی باعث کاهش پوسیدگی ها می شود. مصرف فلوراید در کودکان از زمانی که کودک شروع به دندان درآوردن می کند برای او مفید است. البته به خاطر داشته باشید اگر به داشتن فلوراید در آب مصرفی خود شک دارید با دندانپزشک مشورت کنید تا برای کودک شما در صورت نیاز فلوراید تجویز کند.

نگرانی والدین از رویش دندان های کودکان

بیشتر والدین نگران تأخیر در رویش دندان های کودکان خود هستند. زمان طبیعی برای رویش دندان های کودکان بین سنین ۷ ۵ ماهگی است. ولی یک کودک ممکن است خیلی زودتر از موعد مقرر دندان درآورد مثلاً در یک ماهگی و یا رویش دندان او تا سن ۵/۱ سالگی به تأخیر بیفتد. به طور کلی باید گفت دندان های پائینی زودتر از دندان های بالائی رویش می کنند. البته رویش دندان های کودکان تا حدی به جنسیت آنها هم مربوط می شود. مثلاً دخترها زودتر از پسرها دندان درمی آورند. تأخیر در رویش دندان ها ممکن است به سوءتغذیه، استخوان های نرم و یا ترشح هورمون های رشد و اختلال در ترشح غدد تیروئید مربوط شود. تقریباً از هر ۲هزار کودک یک کودک ممکن است دارای دندان های زایشی باشد (دندان هائی که در هنگام تولد همراه با کودک است) که این دندان ها اغلب اضافی هستند و قبل از کشیدن این دندان ها باید از آنها عکس گرفته شود (رادیوگرافی) و در صورتی که دندانپزشک تشخیص داد که باید کشیده شوند اقدام به این کار نمود. دندان هائی که از بدو تولد با کودک است ممکن است به دلیل تغذیهٔ نامناسب و یا دلایل دیگر دردناک شود و یا این دندان ها ممکن است به دلیل مشکلات هورمونی نظیر پرکاری غدهٔ تیروئید باشد. البته توجه داشته باشید اگر دندان های دائمی قبل از افتادن دندان های موقتی (شیری) درآیند باید طبق دستور دندانپزشک دندان شیری کشیده شود تا دندان دائمی هنگام رویش بدشکل نشود.

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

نگهداری از نوزاد:نکاتی درباره دندان‌های کودکان از شش ماه به بالا

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است


http://maktoobshop.com

۱-نیش زدن مرواریدهای نوزادی:


شاید اندکی پس از تولد، نیش زدن دندان ها، اولین مشکل جدی والدین باشد، چرا که نوزاد با تحولات رفتاری- جسمی چون تب، اسهال، آبریزش بینی و چشم، کج خلقی و... این خبر را به والدینش مژده می دهد! تشابه علایم سرماخوردگی با علایم روییدن دندان ها یکی دیگر از مشکلاتی است که والدین با آن روبه رو هستند و در بسیاری موارد نیز زمانی که والدین سرگرم درمان به اصطلاح سرماخوردگی نوزادشان هستند، به ناگاه مروارید کوچکی را در دهان فرزندشان می یابند. آن چه در پی می خوانید، نگاهی است به علایم روییدن دندان در نوزادان و نحوه مراقبت از دندان های شیری.


نیش زدن و مشکلات آن


بعضی از نوزادان با دندان متولد می شوند و در بعضی نیز اولین دندان شیری حدود 6 ماهگی نیش زده و در گروهی دیگر، تا حدود یک سالگی دندانی دیده نمی شود، که این تفاوت به مسایل مختلفی چون مسایل ژنتیکی، تغذیه مادر و... مرتبط است.


گرچه همان طور که گفتیم، سن نیش زدن دندان متفاوت است، اما در اغلب نوزادان حداکثر تا سن دو تا دو و نیم سالگی، دندان های شیری کامل شده و با ورود به سن 6 سالگی، اولین دندان دائمی، ظاهر می شود.


نیش زدن دندان با علایمی چون تب خفیف یا شدید، بدخلقی، بی اشتهایی ، گریه کردن ، بی خوابی و بیدار شدن های مکرر همراه با گریه، آبریزش بینی و آب دهان، اسهال و حالت هایی شبیه به سرما خوردگی و... همراه است. این علایم گاه چنان شبیه به سرما خوردگی است که والدین برای جلوگیری از شدت یافتن علایم، درمان دارویی را آغاز می کنند. اما با توجه به تشابه علایم نیش زدن دندان و سرماخوردگی، لازم است تا پیش از هر اقدامی با پزشک مشورت کرد، چرا که مصرف بعضی از داروها، به رشد دندان ها آسیب جدی وارد می کند.


علاوه بر علایمی که برشمردیم، قرمز شدن و تورم لثه ها عاملی جهت کلافگی نوزاد و شدت گرفتن ناآرامی ها و گریه کودک است.


یکی از علایمی که کودک به صورت ناخودآگاه از خود بروز می دهد، جویدن انگشتان است که این خود راهی برای آگاهی والدین از نیش زدن دندان های کودک است.


چگونه نوزاد را یاری دهیم؟


*  توجه کردن به نوزاد:


از آن جایی که نیش زدن دندان با علایمی ویژه و شبیه به سرماخوردگی همراه بوده و نوعی بیماری محسوب می شود، لازم است تا والدین توجه ویژه ای به تغذیه و استراحت نوزاد داشته باشند.


* استفاده از ژل های دندانی:


با مشورت پزشک می توانید از ژل های دندانی غیرشیرین(Suger-free) استفاده کنید. این ژل ها باعث بی حسی موضعی لثه ها و از بین رفتن حالت تورم، خارش و سوزش شده و تأثیر به سزایی در تخفیف درد دارد. توجه کنید این ژل ها نباید برای نوزادان پایین تر از 4 ماه استفاده شوند.


* مصرف دارو:


اگرچه مصرف دارو چندان توصیه نمی شود، اشاره کردیم که بعضی از داروها به دندان آسیب  وارد می کنند، اما برای مصرف دارو حتماً باید با پزشک مشورت کرد. این نکته به ویژه درباره نوزادانی که زودتر از موعد مقرر دندان در می آورند، مهم است.


* استفاده از حلقه های دندانی:


حلقه های دندانی(Teething ring)  الاستیک های دندانی، در اشکال مختلف ویژه نوزادان طراحی شده است تا با جویدن و دندان زدن نوزاد به این حلقه ها، خارش و سوزش لثه ها تخفیف پیدا کند. برای انتخاب این حلقه ها، اطمینان از کیفیت آنها بسیار مهم است. این حلقه های لاستیکی باید از جهت نوع مواد مصرفی و رنگ به کار رفته در رنگ آمیزی آنها مطمئن باشند.


استفاده از تکه های نان، هویج پوست کنده، سیب، کرفس و... نیز توصیه می شود. اما باید توجه داشت تا تکه های جدا شده از این خوراکی ها باعث خفگی نوزاد نشود.


مراقبت از دندان ها


دندان های شیری 20 عدد(10 دندان در فک بالا و 10 دندان در فک پایین) است. این دندان ها اگر چه دایمی نبوده و حداکثر 5 سال( فاصله بین یک تا ? سالگی) کارایی دارند، اما مراقبت از آنها ضروری است، چرا که پوسیدگی و شکستگی دندان ها نه تنها باعث اختلال در جویدن و هضم غذا می شوند، بلکه زمینه ساز خراب شدن دندان های دایمی نیز می شود.


اصولی ترین، مهم ترین و رایج ترین شیوه مراقبت از دندان ها مسواک زدن، حداقل 2 بار در طول شبانه روز، یک بار صبح و یک بار پیش از خوابیدن است. هر چند کودکان از مسواک زدن سرباز می زنند، اما والدین وظیفه دارند تا با نظارت دقیق و اتخاذ تدابیری مفید، این مشکل را برطرف کنند. برای این منظور:


1- برای کودک، مسواک ویژه  کودکان تهیه کنید. این مسواک ها نه تنها از جهت اندازه، جنس و کیفیت مطابق با سن کودک طراحی شده اند، بلکه باعث ترغیب کودک به مسواک زدن می شوند.


2- خمیر دندان نیز باید ویژه کودک خریداری شود. چرا که خمیر دندان کودکان از جهت طعم و بو متفاوت از خمیر دندان بزرگسالان بوده و به جهت تفاوت در رنگ و عطر و طعم کودک را به مسواک زدن تشویق می کند. در انتخاب نوع خمیر دندان به میزان "فلوراید" آن توجه کنید.


3- زمان مسواک زدن فرزندتان را با مسواک زدن خودتان تنظیم کنید. این کار او را به مسواک زدن ترغیب می کند.


4- تا پیش از زمانی که کودک خود بتواند مسواک بزند، دندان های او را مسواک بزنید.


نوع و شیوه تغذیه کودک از دوران جنینی و سپس مراقبت های دوران کودکی و بزرگسالی از مهم ترین عوامل حفظ سلامت دندان ها است...


5- در نوزادان پس از نوشیدن شیر، به ویژه پیش از درآمدن دندان ها، لثه های نوزاد را با پنبه آغشته به آب ولرم، شست وشو دهید.


6- به شیوه تغذیه کودک توجه کنید. مصرف شیر پس از یک سالگی باید با لیوان نه با شیشه صورت بگیرد، چرا که مکیدن شیر باعث بد فرم شدن دندان ها و متمایل شدن آنها به سمت جلو می شود.


7- به تغذیه کودک توجه داشته باشید. اگرچه نمی توان مصرف شیرینی، شکلات، نوشیدنی های شیرین و... را ممنوع کرد، اما می توان با اتخاذ تدابیری از مضرات مصرف این خوراکی ها کاست. مثلاً پس از خوردن شیرینی، خوردن سیب یا هویج را در برنامه غذایی کودک قرار بدهید تا با این شیوه ذرات باقی مانده شیرینی از سطح و بین دندان ها خارج شده و PH دهان نیز تغییر کند تا فعالیت باکتری های عامل پوسیدگی دندان متوقف و مختل شود.


8- عادات تغذیه ای کودک را به سوی مصرف مواد غذایی بی ضرر، میوه و سبزی و نوشیدنی های بدون قند چون دوغ و... سوق دهید. این مسأله نه تنها مانع از پوسیدگی دندان می شود بلکه از ابتلای کودک به اضافه وزن نیز جلوگیری می کند.


نوع و شیوه تغذیه کودک از دوران جنینی و سپس مراقبت های دوران کودکی و بزرگسالی از مهم ترین عوامل حفظ سلامت دندان ها است...


۲-نکاتی درباره دندان های شیری :


اگر شما دختر کوچولو یا پسرکوچولوی شیطانی داشته باشید، حتما دیده‌اید که گاهی دندان‌های شیری‌اش درد می‌گیرد و احتمالا یک عالمه سوال درباره دندان‌های شیری او در ذهن‌تان است و دنبال یک دندانپزشک خوب می‌گردید که این پرسش‌ها را از او بپرسید.


ما در اینجا 8 نکته مهم درباره دندان‌های شیری را برای شما جمع‌‌آوری کرده‌ایم. ببینید جواب سوال‌هایتان را پیدا می‌کنید یا نه.


 


هر 6 ماه یک بار فلوراید را فراموش نکنید:


فلوراید یکی از املاح معدنی است که با نفوذ به ساختمان دندان می‌تواند به استحکام آن کمک کرده و از پوسیدگی‌ آن جلوگیری کند.


فلوراید، می‌تواند به‌صورت خوراکی یا موضعی وارد ساختمان دندان شود.


فلورایدتراپی روشی است که به کمک آن، فلوراید روی دندان کودکان شما قرار گرفته و به استحکام آنها کمک می‌کند. این عمل از حدود 3 سالگی برای کودکان توصیه می‌شود.


شما می‌توانید برای این درمان، کوچولویتان را هر 6 ماه یک بار، نزد دندانپزشک ببرید.


برای زیر 2 ساله‌ها مسواک انگشتی بخرید:


دندان‌های شیری از هنگام رویش نیاز به مراقبت دارند. از زمانی که دندان‌های شیری در دهان کودک رشد می‌کنند، باید تمیز نگه داشته شوند تا امکان پوسیدگی آنها کاهش یابد.


برای کودکان زیر 2 سال امکان مسواک زدن به روش‌های معمول وجود ندارد.


دندان‌های کودک زیر 2 سال باید به کمک یک تکه گاز یا پارچه تمیز مرطوب، تمیز شود و یا از مسواک‌های مخصوصی به ‌نام مسواک انگشتی استفاده کرد که در انگشتان والدین قرار گرفته و به کمک موهای نرم آن، دندان‌های کودک تمیز می‌شود.


حواستان باشد کوچولوها با شیشه‌ حاوی شیر یا قند داغ نخوابند:


‌شیر،‌ چه به صورت شیرخشک یا شیر مادر یا شیر پاستوریزه، به‌خصوص اگر شیرین شده باشد، می‌تواند موجب پوسیدگی‌ دندان کودک شود، بنابراین مراقبت باشید که کوچولویتان با شیشه ی شیر یا قند داغ نخوابد، زیرا ماندن طولانی مدت شیر یا قند روی دندان‌های شیری، موجب پوسیدگی دندان می‌شود.


در صورت امکان بعد از آنکه کودکتان شیر نوشید، دندان‌هایش را تمیز کنید و یا برای پاک شدن بقایای شیر از روی دندان‌هایش به او مقداری آب بخورانید.


هرگز شیرکودکتان را با قند، شکر، نبات، عسل و یا موادی مانند این ها شیرین نکنید.


بعد از آنکه کودکتان شیر خورد، دقت کنید تا حتما آروغ بزند، زیرا برگشت شیر به همراه گاز معده به دهان در هنگام خواب و باقی ماندن شیر روی دندان‌های شیری، موجب پوسیدگی دندان‌ها خواهد شد.


از دادن آب میوه‌های شیرین به کودک هنگام خواب پرهیز کنید.


در صورت نیاز پستانک ارتودونتیک بخرید:


بی‌نظمی‌های دندانی در کودکانی که از شیشه‌ ی شیر یا پستانک استفاده می‌کنند، بیشتر است.


در صورتی که کودک شما ناچارا باید از شیشه یا پستانک استفاده کند،‌ بهتر است از نوعی سرشیشه‌های مخصوص به ‌نام سرشیشه‌های «ارتودونتیک» استفاده نمایید تا احتمال ایجاد مشکلات بی‌نظمی‌دندانی کاهش یابد.


مواظب باشید قطره آهن، دندان‌های شیری را سیاه نکند:


حتماً شما هم دیده‌اید که دندان‌های بعضی بچه‌ها به دلیل مصرف قطره آهن، بدرنگ و تیره شده است.


برای اینکه چنین اتفاقی برای دندان‌های فرزند شما پیش نیاید، از کودک بخواهید دهانش را کاملاً باز کند و قطره آهن را با قطره‌چکان در حلقش بچکانید تا با دندان‌هایش تماسی نداشته باشد.


همچنین پس از چکاندن قطره آهن در دهان کودک، با یک پارچه مرطوب و تمیز دندان‌های او را تمیز کنید.


وقتی دندان شیری را می‌کشید، فضای نگه‌دارنده را فراموش نکنید:


اگر کودکتان دندان شیری خود را زودتر از موعد از دست داد، او را نزد دندان‌پزشک ببرید تا در جای خالی دندان شیری او، وسیله‌ای به نام «فضانگه‌دار» قرار دهد.


این وسیله اجازه حرکت دندان‌های مجاور را به این فضا نمی‌دهد و فضا را برای رویش دندان دایمی زیر لثه حفظ می‌کند. در غیر این صورت دندان‌های شیری کناری به سمت فضای دندانی خم شده و جلوی رویش دندان دایمی را می‌گیرند و دندان‌های کودک شما نامنظم می‌شوند.


خداحافظی با دندان شیری؛ سلام به دندان دائمی:


هنگامی‌ که اولین دندان آسیای دایمی در سن 6 سالگی در دهان فرزندتان پیدا شد او را نزد دندانپزشک ببرید تا عمل فیشور سیلانت را برای دندان او انجام دهد.


فیشورسیلانت، ماده‌ای همرنگ دندان است که داخل شیارهای عمیق سطح دندان را پُر و مسدود می‌کند، بنابراین دیگر باقی‌مانده مواد غذایی در این شیارها گیر نخواهند کرد که ایجاد پوسیدگی کند.


این روش، مناسب‌ترین روش برای پیشگیری از پوسیدگی این دندان مهم است.


جدول زمانی رویش دندان‌های شیری را بدانید:


نخستین دندان کودک معمولاً در 6 ماهگی و آخرین دندان شیری او در 3 سالگی در می‌آید.


بعد از تولد نوزاد، دندان‌های شیری او به تدریج در فک فوقانی و تحتانی ظاهر می‌شوند. تعداد دندان های شیری 20 عدد است.


بیرون آمدن دندان‌های پیش اغلب با کمی درد همراه است، ولی دندان‌های نیش و آسیا برای کودک ناراحتی بیشتری ایجاد می‌نمایند.


اولین علامت دندان درآوردن، قرمزی تدریجی لثه در محل خروج دندان و قرمزی چانه است. در این حالت کودک احتمالاً بداخلاق شده و غذاخوردن او با مشکل همراه خواهد شد.


تعدادی از کودکان با گاز گرفتن اشیای سفت و سخت، مانند نان برشته یا حلقه‌های لاستیکی مخصوص، آرام‌ می‌شوند و این وسایل به بیرون آمدن دندان، کمک خواهند نمود.


قطره استامینوفن برای تسکین درد مفید است.


به خاطر داشته باشید که علایمی مانند اسهال و تب، نشانه دندان درآورن نیستند، زیرا هیچ دلیل علمی‌ برای آن وجود ندارد.


۳-راهنمای خرید خمیردندان کودک:


اگر سری به داروخانه‌ ها بزنید، انواع خمیردندان ‌های مخصوص کودکان را پیدا خواهید کرد که با تیوپ‌های رنگی و زیبا موجب جلب توجه کودکان می‌ شوند.


این خمیردندان‌ها با طعم ‌های مختلف توت ‌فرنگی، موز و حتی لیمو و ژله تهیه می‌ شوند تا بچه‌ ها به شوق خوردن یک خمیردندان خوشمزه هم که شده، شب ها دندان‌ های شان را مسواک بزنند.


ولی این بار که همراه کوچولو‌های تان به فروشگاه رفتید به جز طعم و شکل ظاهری خمیردندان، به نکات دیگری هم توجه کنید تا خرید سالم ‌تر و بهتری داشته باشید.


* قبل از دو سالگی، خمیردندان بدون فلوراید:


قبل از دو سالگی، کودک شما باید از خمیردندان بدون فلوراید استفاده کند. بنابراین برای خرید خمیردندان برای کودک زیر دو سال، حتما به نوشته‌ های روی تیوپ خمیردندان دقت کنید که خمیردندانی تهیه کنید که بدون فلوراید باشد.


کودکان قبل از دو سالگی معمولا نمی ‌توانند توصیه‌ های شما را برای قورت ندادن خمیردندان اجرا کنند و ناخواسته مقداری از خمیردندان را قورت می‌ دهند.


جذب خمیردندان و فلوراید آن در بدن می ‌تواند موجب مسمومیت کودک شود و یا سبب بد رنگ شدن دندان‌هایش شود که این عارضه "فلوئوروزیس" نام دارد.


* اندازه یک نخود خمیردندان: 


برای کودک لازم نیست خمیردندان‌هایی بخرید که تیوپ خیلی بزرگی دارند، چون هم نگهداری آن ها در دست کودک دشوار است و هم کودک در هر بار مسواک زدن نیاز چندانی به خمیردندان ندارد.


در هر بار مسواک زدن کافی است به اندازه یک نخود خمیردندان روی مسواک کودک ‌تان بگذارید و از او بخواهید پس از مسواک زدن باقی‌ مانده آن را به بیرون تف کند.


بنابراین خرید تیوپ‌های کوچک خمیردندان برای کودکان به صرفه ‌تر است که هم کودک از طعم و مزه آن خسته نمی‌ شود و هم خمیردندان مدت زیادی باقی نخواهد ماند تا محتویات آن فاسد شود.


شرکت ‌های تولید کننده خمیردندان کودک هم معمولا تیوپ ‌های خمیردندان را برای کودکان در اندازه‌ های کوچک می‌ سازند و به بازار ارائه می ‌کنند.

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی