(marriage ideal ) ازدواج ایده آل
(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)(marriage ideal ) ازدواج ایده آل
(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)چطور ارتباط بهتری با همسرم برقرار کنم؟
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
روابط در خلاء ایجاد نمی‌شوند. رابطه بین دو انسان احساسی که تجربیات قبلی، سابقه و انتظارات خود را به میان می‌آورد ایجاد می‌شود. دو آدم مختلف که سطح متفاوتی از مهارت در مسائل ارتباطی دارند. اما ارتباط بهتر، ازآنجاکه یک مهارت است، یادگرفتنی است.
متداول‌ترین باور غلط درمورد مهارت گفتگو در ارتباط این است که چون با طرفتان حرف می‌زنید، این یعنی گفتگو دارید. بااینکه حرف زدن با طرفتان شکلی از ارتباط است اما اگر درمورد موضوعات روزمره (حال بچه‌ها چطور است؟ کار چطور بود؟ مادرت چطور است؟) باشد، درواقع درمورد موضوعات مهمی گفتگو نکرده‌اید. اینجا می‌خواهیم به شما آموزش دهیم که چطور با رویی گشاده‌تر با طرف‌مقابل خود صحبت کنید.
گفتگو هم می‌تواند دلیل شکل گرفتن یک ارتباط باشد هم برهم خوردن آن. از همین امروز می‌توانید با به کار گرفتن بعضی از این نکات، ارتباطاتتان را ارتقا بخشید.
۱. صبر کنید و گوش دهید.
چند بار تابحال این را از اینطرف و آنطرف شنیده‌اید یا در مقالات مختلف خوانده‌اید؟ به نظرتان عمل کردن به آن در موقعیت تا چه اندازه سخت است؟ درست است، خیلی سخت‌تر از آن است که به نظر می‌رسد. وقتی وسط یک بحث جدی هستیم، کنار گذاشتن نظر خودمان و صبر کردن برای شنیدن حرفهای طرف‌مقابلمان واقعاً کار سختی است. خیلی اوقات از اینکه کسی به حرف‌هایمان گوش ندهد می‌ترسیم به همین دلیل برای گفتن آنها عجله داریم. چنین رفتاری برعکس رغبت اطرافیان برای شنیدن حرفهای ما را کمتر می‌کند.
۲. خودتان را مجبور به گوش دادن کنید.
حرف زدنتان را قطع کرده‌اید اما هنوز ذهنتان از همه چیزهایی که می‌خواهید بگویید مغشوش شده است به همین دلیل حرفهای طرف‌مقابلتان را نمی‌فهمید. متخصصین تکنیکی دارند که خیلی خوب برای مجبور کردن خودمان به گوش دادن عمل می‌کند: بیان کردن حرف طرف‌مقابل با عباراتی دیگر.
البته اگر اینکار زیاد یا با لحنی که نشان دهد مسخره‌شان می‌کنید، انجام شود ممکن است باعث ناراحت شدن طرف‌مقابل شود. پس از این تکنیک هرازگاهی استفاده کنید و اگر طرفتان پرسید چرا اینکار را می‌کنید به او بگویید که «فکر می‌کنم بعضی‌وقت‌ها نمی‌فهمم چه می‌گویی و اینکار باعث می‌شود ذهنم را کندتر کرده و سعی کنم حرفت را بهتر بفهمم.»
۳. با طرفتان روراست و صادق باشید.
بعضی آدم‌ها خیلی درمقابل دیگران گشاده رو نیستند. خیلی‌ها حتی خودشان را هم خوب نمی‌شناسند و درمورد نیازها و خواسته‌های خودشان اطلاع چندانی ندارند. اما وارد یک رابطه شدن یعنی یک قدم برای پرده برداشتن از زندگی‌تان بردارید.
دروغ‌های کوچک تبدیل به دروغ‌های بزرگ می‌شوند. پنهان کردن احساساتتان شاید برای خودتان اثر کند اما برای دیگران عمل نمی‌کند. وانمود کردن اینکه همه چیز خوب است اصلاً خوب نیست. سکوت کردن هم واقعاً کاری بی تاثیر است. شاید قبلاً این کارها برایتان جواب داده باشد اما همه آنها موانع بدی بر سر راه ارتباط خوب هستند.
برای داشتن ارتباطی عالی باید بتوانید درمورد چیزهایی که هیچوقت درموردشان حرف نزده‌اید، با این فرد حرف بزنید. باید با طرفتان صادق و روراست باشید، حتی خودتان را برای ناامید شدن و آسیب دیدن هم آماده کنید.
۴. به پیام‌های غیرکلامی توجه کنید.
بیشتر ارتباط ما با همدیگر در دوستی‌هایمان، چیزی که به زبان می‌آوریم نیست، بلکه نحوه به زبان آوردن آن است. ارتباط غیرکلامی زبان بدن شماست، لحن صدایتان، ارتباط چشمی‌تان و فاصله‌ای که موقع حرف زدن با کسی حفظ می‌کنید. اینکه یاد بگیرید بهتر گفتگو کنید یعنی بفهمید چطور این پیام‌ها را تشخیص داده و حرفهای طرف‌مقابل را نیز بشنوید. خواندن پیام‌های غیرکلامی طرف‌مقابلتان نیازمند زمان و صبر زیاد است اما هر چه بیشتر تمرین کنید، مهارتتان بالاتر خواهد رفت. در زیر به چند نمونه از آن اشاره می‌کنیم:
• دست به سینه جلو کسی ایستادن یعنی حالت دفاعی گرفتن.
• برقرار نکردن ارتباط چشمی ممکن است به این معنی باشد که چندان علاقه‌ای به حرفی که می‌زنید ندارید، از چیزی خجالت می‌کشید یا حرف زدن درمورد آن موضوع برایتان سخت است.
• لحن بلندتر و خشن‌تر به این معنی است که فرد شدت بیشتری به گفتگو داده و درگیری احساسی خود را بیشتر کرده است. ممکن هم هست که به این دلیل باشد که فرد تصور می‌کند کسی به حرفهای او گوش نمی‌دهد یا حرف‌هایش را نمی‌فهمد.
• کسی که موقع حرف زدن رویش را از شما برمی‌گرداند ممکن است نشانه عدم علاقه او به حرف زدن با شما باشد.
همانطور که سعی در خواندن پیام‌های غیرکلامی فرد مقابل می‌کنید، مراقب پیام‌هایی که خودتان می‌فرستید هم باشید. همیشه با فردمقابل ارتباط چشمی ایجاد کنید، لحن صدا و وضعیت قرارگیری بدنتان خنثی باشد و روبروی طرفتان بنشینید.
۵. موضوع بحثتان را متمرکز نگه دارید.
گاهی اوقات بحث و تبادل‌نظر به مشاجره می‌انجامد که ممکن است بعد حتی موضوعات غیرمرتبطی هم وسط کشیده شود. برای احترام گذاشتن به همدیگر و رابطه‌تان، می‌بایست در گفتگوهایتان بسیار متمرکز به موضوع صحبت کنید. بااینکه به میان آوردن همه چیزهای پیش‌پا افتاده و نامربوط به بحث کار آسانی است، اما به هیچ وجه این کار را نکنید. اگر موضوع بحثتان این است که کدامتان امشب شام درست کنید، موضوع را گسترده نکرده و درمورد اینکه چه کسی در خانه چه کاری انجام می‌دهد یا نه یا چه کسی مسئول چیست حرف نزنید.
بحث‌های اینچنینی به مرور بزرگ و بزرگتر می‌شوند. بالاخره یک نفر باید تلاش کرده و بحث را ببندد، حتی اگر به قیمت ترک کردن آن محیط باشد! اما دقت کنید که هر عملی که انجام می‌دهید یا حرفی که می‌زنید، کاملاً محترمانه باشد.
مطالب پیشنهادی
ژن درمانی از درمان بیماری ها تا بهسازی نژادی و استفاده بعنوان یک سلاح
نقش نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
نقش مردان در زمینه
بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و
میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران
شاغل و نگهداری کودکان
نقطه پایان یک رابطه کجاست؟
ابتدای رابطه، وقتی نامزدتان جمله های شما را تمام می کرد لذت می بردید و برایتان بسیار هم جالب بود اما اکنون پس از گذشت هشت هفته، این کار او نه تنها دوست داشتنی نیست که موجب عصبانیت شما هم می شود.
یا به طور مثال، در طول ماه اول رابطه میان دو نفر با اینکه تلفن های طولانی مدت با هم داشته اید و بیشتر بعد ازظهرها را با هم بیرون بوده اید اما متوجه می شوید که به علایق و گذشته یکدیگر هیچ حس کنجکاوی ندارید. این مساله چندان خوشایند نیست. با خود تصور می کنید، نکند برای او این چیزها اهمیتی ندارد و این رابطه فقط برایش نوعی سرگرمی است؟
باید با نگاه تیزبین و حواس جمع و البته صداقت و انسانیت بررسی کنید، ببینید آیا رابطه ای که فقط دو ماه است آغاز کرده اید ارزش ادامه دادن دارد یا خیر؟ برای این منظور مسایلی هست که باید به آنها توجه کنید:
هنگامی که عادت های عجیب و دوست داشتنی آزار دهنده می شوند ...
گاهی دو طرف رابطه سعی می کنند از مسایلی که تصور می کنند تاحدی آزار دهنده است چشم پوشی کنند زیرا مسایل دیگری میان آنها برقرار است که دوست دارند به رابطه شان ادامه دهند. برخی از مردم اعتقاد دارند اصولا مسایلی که از همان ابتدا کمی آزاردهنده هستند، خصلت های شخصیتی فرد است و گاهی باید آن را نادیده گرفت. اما گاهی پس از گذشت زمانی، آن حس جدید بودن از بین می رود و ایرادها یا نکات منفی افراد برای طرفین آزار دهنده می شود و برای چشم پوشی از ایرادهای یکدیگر هم دلیل خاصی هم پیدا نمی کنند.
مثلا اگر یکی از دو طرف همیشه دیر سرقرار حاضر شود شاید یکی دو ماه اول قابل تحمل باشد اما پس از دو ماه مسلما طرف صدایش در می آید و به این مساله اعتراض می کند.
تعیین نقطه پایان برای رابطه نوعی دوره آزمایشی کاری است
انسان ها با هم دوست می شوند یا ازدواج می کنند تا در کنار هم به کمال برسند. بهترین دوستی، رابطه ای است که موجب رشد روحی و فکری شما بشود. اگر دوست شما نتوانست در همان مدت کوتاهی که در کنار هم هستید آموزه ارزشمندی برای شما داشته باشد باید با احتیاط بیشتری این دوستی را ادامه دهید. سعی کنید به دوره ابتدایی آشنایی خود همچون دوره آزمایشی کاری نگاه کنید.
قرار گذاشتن و بیرون رفتن شما همچون ارسال رزومه برای شرکت مورد نظر است. در طول قرارها می توانید تا اندازه ای طرف مقابل را بشناسید. پس از گذشت دوماه افراد اطلاعات بیشتری از خود در اختیار طرف مقابل قرار می دهند. مثلا در مورد اعتقادات، عقاید، ارزش ها، ارتباط های قبلی، سرگرمی ها، علاقه مندی ها و اهداف او در زندگی اطلاعات کسب می کنید. در این زمان می توانید تصمیم بگیرید آیا رابطه را ادامه دهید یا باید در همین جا به آن پایان ببخشید.
مراقب نشانه های از بین رفتن علاقه باشید
گاهی یک بحث و ناراحتی یک طرفه باعث می شو تا رابطه خاتمه پیدا کند. گاهی هم هر دو طرف علاقه شان کم می شود و این دوران آزمایشی را پایان می بخشند و به آن به چشم تجربه ای در زندگی نگاه می کنند. مثلا مردی که به ادامه دوستی کوتاه مدت خود علاقه ای ندارد سعی می کند خود را درگیر کار نشان دهد تا کمتر با هم تلفنی صحبت کنند. یا شب ها با دوستانش برنامه ریزی می کند تا با طرف مقابل بیرون نرود. با ادامه این کارها مسلما طرف مقابل نیز دلزده و خسته می شود و این رابطه به تدریج از بین می رود.
تصور آینده رمانتیک در کنار یکدیگر
اگر احساس کردید به ادامه رابطه نوپای خود علاقه ای ندارید یا شاهد تفاوت های بسیاری میان خود و طرف مقابل هستید، سوال های زیر را از خود بپرسید و ببینید آیا این رابطه ارزش ادامه دادن و سرمایه گذاری دارد:
1 - صدای درونی شما در این رابطه چه می گوید؟
هنگامی که در رابطه ای دچار سردرگمی می شوید شاید ساده ترین کار مشورت با دوستان باشد. اما فقط خودتان هستید که می دانید بهترین چیز برای شما چیست. البته نباید صدای قلب خود را با صدای ترس هایتان اشتباه بگیرید (دیگر کسی با این مشخصات پیدا نمی کنی یا تو خیلی دیرپسند و ایرادگیر هستی). برای اینکه تصمیم درست اتخاذ کنید این سوال ها را از خود بپرسید: من از این رابطه چه می خواهم؟ آیا واقعا دوست دارم با این فرد ادامه دهم؟ آیا به او اعتماد دارم؟ آیا از اینکه زمانم را با او صرف کنم خوشحال هستم؟
2 - فقط به رفتارهای طرف مقابل توجه کنید و ببینید ایا صادقانه و از ته دل است؟
چند دقیقه وقت بگذارید و به زمان هایی که با یکدیگر بوده اید، فکر کنید. مانند اینکه فیلمی بی کلام تماشا می کنید. آیا او با بزرگواری و صداقت با شما رفتار می کند؟ آیا مسایلی که با آنها موافقت کرده است را انجام می دهد؟ اگر فردی قابل اعتماد باشد باید حرف و عملش با هم یکی باشد.
3 - در نخستین بحث و دعوای خود، هر دو طرف چگونه آن را مدیریت کرده اید؟
آیا مشکلات را به نحوی که برای هر دو طرف قابل قبول و احترام باشد برطرف کرده اید؟
4 - آیا هر دو به دنبال مسایل مشترک در زندگی هستید؟
اگر دوطرف نگاه و انتظارات مشابه در زندگی نداشته باشند با مشکلات بسیاری در زندگی روبه رو خواهند شد.
5 - می توانید تصور کنید یک ماه، یک سال یا ده سال آینده را در کنار این فرد سپری کنید؟
شاید اگر همین امروز به رابطه ای که دوست ندارید، خاتمه بدهید بسیار بهتر باشد. اما اگر هر دو طرف احساس می کنید این رابطه همان است که دوست دارید و موجب شادی و آرامش شما می شود، باید سعی کنید با هوشیاری و صداقت این رابطه را ادامه دهید.
عروس خانم های عزیز می توانید برای یافتن راه سالم زیستن با همسرتان به سایت زیر مراجعه کنید.
http://healthyfooddiet.blogfa.com/
مطالب بیشتر:
ظروف یک بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست
ازدواج موفقیت آمیز
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
از میان این سه، انتخاب مناسب از همه مهمتر است. برای همسرگزینی درست و خردمندانه باید دو دسته معیار را در نظر گرفت و با دقت آنها را سنجید.
همه دوست دارند ازدواج موفقیت آمیزی داشته باشند اما آمارهای بالای طلاق نشان می دهد که خیلی ها به این آرزویشان نمی رسند.
بنا نهادن خانواده شاد، سالم و موفق سه شرط دارد:
1 - انتخاب مناسب همسر
2 - آموزش مداوم
3 - مشورت گرفتن هنگام ضرورت.
از میان این سه، انتخاب مناسب از همه مهمتر است. برای همسرگزینی درست و خردمندانه باید دو دسته معیار را در نظر گرفت و با دقت آنها را سنجید.
دسته اول « معیارهای هماهنگی » نام دارند که شامل ظاهر جسمانی، سن، سطح تحصیلات، وضعیت مالی و اقتصادی دسته دوم درونی تر و پنهان ترند، ملاک های سلامت نامیده می شوند و عبارتند از: سلامت جسم و روح، شغل سالم و ثابت، خانواده سالم و... رابطه معیارهای دسته اول و دوم مانند حیاط و منزل بیرونی و منزل درونی در ساختمان های مسکونی قدیم است. باید به طور دقیق همه ملاک ها و راه های تشخیص آنها را بشناسید و بعد از بررسی معیارهای دسته اول حرکت خود را از حیاط بیرونی به درونی و از لایه سطحی به لایه جهت دار ادامه دهید.
بسیاری از جوانان نخست با برخوردهای سطحی و احساسی تحت تأثیر جاذبه های ظاهری فرد مقابل قرار گرفته و بدون اندیشیدن به سایر ملاک های هماهنگی و فکر نکردن درباره ملاک های عمقی و درونی، برای ازدواج با او برنامه ریزی می کنند. اما بعد از شروع آشنایی ها، تازه به یاد می آورند که هماهنگی مالی و اقتصادی و تناسب فرهنگی و خانوادگی و... ندارند.
در واقع ممکن است مثال شما شبیه کسی باشد که در مرکز خرید کالایی مرغوب و گرانقیمت را دیده و بدون وارسی موجودی جیب خود، تقاضای خرید کرده و پس از آنکه فروشنده موافقت کرده است، یادش آمده که پول آن کالای ارزنده را ندارد! بنابراین می بینید که انتخاب صرفا به خوش آمدن بستگی ندارد و باید قبل از آن که وارد فاز عاشقی شوید به اندازه کافی طرف مقابل تان را از هر نظر بررسی کنید. «اول اندیشه وانگهی گفتار».
مرحله بعدی که می تواند مشخص کننده موفقیت شما در ازدواج باشد، آموزش مداوم است. یعنی شما و همسر آینده تان مرتبا در حال وارسی رابطه خود باشید و سعی کنید خودتان، شخصیت و مهارت های فردی و اهداف و برنامه های مشترک زندگی تان را به روز کنید و مهم تر از آن هر دو در یک مسیر قدم بردارید. حدس زدن این که در آینده شما و همسرتان در یک فاز خواهید بود یا نه کار سختی نیست. باید بسنجید که علایق شما، اهداف زندگی تان، روحیات تان و چشم اندازی که در زندگی دارید تا چه اندازه به یکدیگر نزدیک است. هر قدر این نزدیکی بیشتر باشد شانس موفقیت ازدواج تان بیشتر خواهد شد.
در سومین قدم هم شما باید قبل از ازدواج و در طول زندگی مشترک ضرورت مشاوره را درک کرده و هر جا لازم شد و دیدید گرهی که در زندگی تان افتاده با دست باز نمی شود، از مشاوره افراد با تجربه و خوش قلب و آگاه یا مشاوران دلسوز بهره بگیرید. با رعایت این سه شرط می توانید امیدوار باشید خوشبختی شما حتمی است.
گردآوری : گروه سبک زندگی سیمرغ
عروس خانم های عزیز می توانید برای یافتن راه سالم زیستن با همسرتان به سایت زیر مراجعه کنید.
http://healthyfooddiet.blogfa.com/
مطالب پیشنهادی
بررسی
اثرات کافئین بر بدن
عوارض
شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود
زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های
ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا
ظروف یک بار مصرف
ومشکلات آن بر سلامت
اثرات
امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل
آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های
روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست
حفظ روابط سالم
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
روان شناسان معتقدند؛ پسر و دختر جوانی که پیمان زناشویی می بندند، خود مهمترین نقش را در حفظ و تداوم روابط مفید و مؤثر در میان دو خانواده و حتی فامیل بزرگتر، بازی می کنند.
پس اگر بتوانند این نقش را به خوبی و با شفافیت هر چه تمامترعهده دار شوند، در دراز مدت برای بهره مندی روحی و آسایش خانوادگی از این حسن ارتباط، فرصت بیشتری به دست می آورند چون این موضوع سبب می شود والدین و سایر منسوبان درجه یک و حتی وابستگان آنها با علاقه مندی و اعتماد بیشتری به هنگام بروز مشکلات یا نیازمندی احتمالی به کمک آنها بشتابند و از مشورت و مساعدت خویش آنها را بهره مند سازند.
دکتر عبدالمجید وهابی، روانشناس، در این باره به گزارشگر ما می گوید: اگر روابط فامیلی و ارتباطهای خانوادگی از همان ابتدا با حسن تدبیر و درایت برنامه ریزی شود، از آسیبهای روحی و عاطفی لطمه زننده به استحکام خانواده پیشگیری خواهد شد.
وی یکی از راههای جلوگیری از تخریب روابط فامیلی زوجهای جوان را اجتناب از مداخله خواسته و ناخواسته والدین و یا نزدیکان دو طرف در مقدرات زندگی مشترک آنها دانسته و اضافه می کند: تکلف و تشریفات زائد به هنگام رفت و آمدهای خانوادگی و مقایسه پیشرفتهای شغلی، تحصیلی و همچنین اندوخته و امکانات مالی افراد توسط بزرگترهای خانواده، یکی دیگر از دلایل ایجاد شکاف در روابط خانوادگی و تقویت حس غرور و تکبر در حسادت و احساس حقارت میان اقوام و نزدیکان بویژه در زوجهای جوان است.
● وقتی بازار فخر فروشان کساد می شود!
دکتر وهابی، یکی از راههای مقابله با این گونه رفتارهای ناپسند و غیراخلاقی را پیروی از رفتارهای بی ریا و ساده زیستی زوجهای جوان برمی شمارد و یادآور می شود:
چنانچه زوجهای جوان ما همان طور که توصیه دین مبین اسلام نیز هست در تمام شؤون زندگی از تجمل گرایی و اسراف دست بردارند، به مرور بازار فخر فروشی و رفتار مستکبرانه کساد خواهد شد.
● خانواده های کم درآمد بیشتر در معرضند
همین روانشناس سپس تأکید می کند: متأسفانه اکنون نوعی فرهنگ رقابتی بین خانواده ها، به خصوص در مورد برگزاری مراسم ازدواج و همچنین تهیه جهیزیه و حتی سیسمونی به راه افتاده است و روز به روز با وجود گرانی اجناس و کالاها، در حال گسترش است.به گفته وهابی مسایلی از این نوع نه تنها در آداب و رسوم ملی و یا مذهبی ما جایی ندارد، بلکه در بسیاری از موارد با آنها در تضاد است.به اعتقاد وی، در چنین شرایطی بیشترین صدمه متوجه اقشار کم درآمد و متوسط جامعه می شود، زیرا این دسته از افراد گمان می کنند شأن و منزلت دختر یا پسرشان در میان فامیل طرف مقابل در گرو تهیه و تدارک جهیزیه سنگین و یا برگزاری مجلس عروسی پر هزینه است. غافل از اینکه همین امر یکی از موانع آرامش خاطر و ایجاد تنشهای روحی و بروز اختلاف در میان خانواده هاست.
به نحوی که وقتی زوج جوان با هزاران امید و آرزو وارد زندگی مشترک می شوند، به ناچار باید تا مدتها خود و خانواده هایشان درگیر مشکلات ناشی از پرداخت اقساط مربوط به هزینه های ازدواج باشند و با کوهی از مشکلات جدید دست و پنجه نرم کنند.
● خود را از دایره روابط خانوادگی حذف نکنید
دکتر وهابی، با اشاره به عملکرد اشتباه برخی از زوجهای جوان که با عدم حضور در مجالس فامیلی و خانوادگی خود یا همسرشان را به ورطه انزواطلبی و دوری از رفتوآمد با خویشان و اقوام نزدیک می کشانند، یادآور می شود: حذف خود یا همسر از دایره ارتباط خانوادگی نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه زمینه ساز مسایل پیچیده تری هم می شود که اولین صدمه آن به زوج جوان برمی گردد.
وی تقویت رفتارهای مذمومی نظیر غیبت، تهمت، و دامن زدن به اختلافهای موجود را از پیامدهای این مسأله بر می شمارد و می گوید: همواره گروهی در میان خویشاوندان هستند که به دلایل گوناگون طالب یا خریدار حرفها و حرکتهای تحریک کننده هستند.
آنها با نقل و انتقال شنیده ها و یا مشاهدات خود به دیگران، سبب بر هم خوردن کانون گرم خانوادگی دیگران می شوند، بنابراین برای مقابله با این قبیل رفتارها لازم است که دختر و پسری که تازه پا به زندگی مشترک گذاشته اند از همان ابتدا با حسن خلق همراه حسن نیت نسبت به خانواده همسرشان نیز احساس مسؤولیت کرده، خود را از آنها جدا ندانند و با توجه به خواسته ها و حرفهای منطقی آنها، هرجا که لازم باشد با آنها همراهی و همدلی کنند.
● چند توصیه برای حفظ روابط سالم
همین روانشناس در پاسخ به این سؤال گزارشگر ما که برای حفظ روابط سالم و منطقی بین خود و فامیل طرف مقابل چه توصیه هایی به زوجهای جوان دارد، می گوید: اولین نکته این که درست است آنها متعلق به خانواده پدریشان هستند ولی با تشکیل زندگی مشترک دارای همسری شده اند که نیازمند توجه و رسیدگی آنهاست. پس باید بکوشند میان خانواده پدری و خانواده دو نفره خودشان رابطه ای متعادل و به دور از رفتارهای افراط و تفریطی برقرار کرده و در حفظ آن کوشا باشند.
وهابی، رفتارهای افراطی و تفریطی را سرمنشأ سوء تفاهم ها و دلخوریهای بی اساسی می داند که به وجود آورنده آن خود زوج جوان هستند.به گفته وی، یکی از دلایل این مسأله کم اطلاعی از شیوه صحیح ایجاد ارتباط کلامی و ناآشنایی با مهارت حل مسأله است.
او به زوجهای جوان توصیه می کند، گاهی خود را به جای همسرشان بگذارند و از منظر او به مسایل نگاه کنند.
مسایل خودشان را با اهل فن در میان بگذارند و هر کسی را محرم راز خود قرار ندهند تا به راه حل مناسب برسند.
اگر احساس کردند روابطشان با خانواده های یک یا هر دو طرف بیش از حد معمول است و استقلال عمل را از آنها سلب کرده، به آرامی فاصله خود را با آنها کمتر کنند اما هرگز آن را کاملاً قطع نکنند.
یکی دیگر از توصیه های این روانشناس به زوجهای جوان این است که اگر والدین یا سایر افراد، نکته ای را در ارتباط با همسر آنها متذکر شدند، ابتدا روی آن فکر کنند و اگر منطقی بود آن را به طور صادقانه با خود او در میان بگذارند.
در غیر این صورت اگر او خود متوجه تغییر روحیه یا رفتار شما گردد، واکنش غیرعادی از خود بروز می دهد که به ایجاد اختلافها و سوء تفاهم منجر می شود و به زندگی خانوادگی صدمه می زند.