وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
http://maktoobshop.com/

گفتگو با دکتر فرید فدایی
منبع : پایگاه سلامت ایرانیان
تا دو سال بعد از طلاق ازدواج مجدد نکنید.
آدمها بعد از طلاق چه احساسی دارند؟ ناراحتی و غصه یا آرامش و راحتی؟ بلافاصله بعد از جدایی، برای بیشتر افراد، یک دورهی تضاد، دوگانگی عاطفی و تغییرات خلقی شدید پیدا میشود. تضاد از این جهت که فردِ طلاقگرفته، تردید دارد کاری که انجام داده درست بوده و اینکه آیا میتوانسته کار بهتری انجام دهد یا نه. دوگانگی عاطفی هم به این ترتیب است که فرد در عین حال که از همسر سابق خوشش نمیآید، همزمان نسبت به او احساس مثبتی هم دارد؛ چون ممکن است بعضی از جنبههای وجود او را که در گذشته دوست داشته، هنوز هم دوست داشته باشد. تغییرات خلقی شدید هم به این صورت است که گاهی اوقات، فرد احساس تاسف میکند؛ چون فکر میکند میتوانسته بهتر رفتار کند، یا احساس شرم در او به وجود میآید؛ به این دلیل که در یکی از نهادهای مهم اجتماعی که ازدواج و تشکیل خانواده است، شکست خورده است. افسردگی هم در این دوران خیلی شایع است؛ چون فرد نمیداند چه وضعیتی در انتظار اوست. به طور کلی در دورهی پس از طلاق، خشم و تاسف و عشق و نفرت در هم میآمیزند. البته ممکن است بعضی اوقات، فرد احساس راحتی کند؛ چون فکر میکند دیگر فشارها تمام شده؛ اما ترس از آیندهی نامعلوم، این احساس راحتی موقت را از بین میبرد. در این دوران، افراد با یادآوریهای مکرر گذشته و بررسی رابطهی ازهمگسیختهی خودشان، دچار اختلال تمرکز میشوند و نمیتوانند به هیچچیزی به طور طبیعی فکر کنند. آنها به طور کلی با عواطف رنجآور و منفی روبهرو هستند ـ چه کسانی که خودشان مایل به جدایی بودهاند (مثل طلاق توافقی) و چه کسانی که مایل نبودهاند.
و چه چیزهایی این احساسات منفی را تشدید میکند؟ مسایل اجتماعی، عرفی و قانونی؛ مثلا موضوعات مالی که اغلب بعد از طلاق نیز زن و مرد را به هم مربوط میکند و باعث ایجاد تنش میشود. این موضوع بهخصوص در کشور ما، بهدلیل وجود مهریه خیلی متداول است؛ چون مهریه در ابتدای ازدواج با این فرض تعیین میشود که قرار نیست هیچوقت پرداخت شود، اما موقع طلاق معلوم میشود که قضیه جدی است. به همین دلیل، بعضی خانمها برای گرفتن مهریهشان از راه قانونی وارد میشوند و مثلا همسرشان را به زندان میاندازند و خلاصه کشمکشهایی ایجاد میشود که به مشکلات جدایی اضافه میکند، یا مثلا موضوع نگهداری از فرزندان- اگر فرزندی وجود داشته باشد- معمولا دردسرساز است.از طرف دیگر، افراد بعد از جدایی مجبور میشوند برای طلاقشان داستان اختراع کنند تا هم خودشان و هم اطرافیانشان را قانع کنند. اما همانطور که میدانید، چیزی به نام سازوکارهای دفاعی روانی وجود دارد که وقتی انسان احساس میکند تمامیت شخصیتیاش تهدید شده، فعال میشود. یکی از اینها فرافکنی است. در فرافکنی، فرد برای غلبه بر احساسات منفی نسبت به خودش، به گریز از واقعیت پناه میبرد و مسایل خودش را به دیگران و محیط اطراف نسبت میدهد؛ مثلا در شرایطی که خودش با رفتار نامناسب موجب جدایی شده، فکر و عنوان میکند که این طرف مقابل بوده که با رفتارهای بد سبب طلاق شده است.
این یکی از استرسهای بزرگ زن و مرد است که خبر طلاق را چهطور به اطرافیانشان بدهند؛ و معمولا هر کدام، داستانی برای طلاقشان میبافند و بارها آن را برای دیگران تکرار میکنند. این نکته را هم در نظر بگیریم که کسانی که در زندگی فرد نقشی ندارند، ضرورتی ندارد دربارهی طلاق او چیزی بدانند و فرد میتواند راجع به این موضوع با آنها هیچ صحبتی نکند.بهتر است رابطهتان با همکاران را به حوزهی کاری محدود کنید و وارد حوزه شخصی یکدیگر نشوید تا مجبور نباشید دربارهی یک مساله شخصی، مثل طلاق، به همکارانتان توضیح دهید.
در مورد ارتباط با خانواده همسر سابق، حتی اگر فرد با خانواده همسر سابقاش رابطه خوبی داشته باشد، خواهناخواه ادامهی این روابط بعد از طلاق یا جدایی سخت میشود و در بسیاری از موارد بریده خواهد شد. بنابراین توصیه نمیکنیم که اصراری به ادامه این روابط داشته باشید، چون ممکن است باعث تنش گاهوبیگاه شود.
طلاق و فرزندانفرزندان در قضیه طلاق والدین گاهی حتی بیشتر از خود زن و مرد آسیب میبینند. آنها این آمادگی را دارند که هر بحران و مشکلی را به خودشان نسبت بدهند- مهم نیست سنشان زیاد یا کم باشد؛ چون هر کسی همیشه در قبال پدر و مادرش کودک است. پس پدر و مادر بعد از طلاق وظیفه دارند طوری برخورد کنند که بچهها خودشان را در طلاق آنها مقصر ندانند؛ مثلا از گفتن جملههایی از این قبیل که «اگر به خاطر تو نبود، خیلی زودتر جدا میشدم،» بپرهیزند یا از بدگویی و تحقیر یکدیگر در مقابل بچهها خودداری کنند. بلکه برعکس، زحمات دیگری را به بچهها گوشزد کنند و به آنها بگویند که بعضیوقتها، دو نفر که آدمهای سالم و مثبتی هم هستند، ممکن است در روابطشان با هم مشکل پیدا کنند. این به معنی ناهنجار بودن یا بد بودن یکی از آنها نیست. از طرف دیگر، بهتر است پدر و مادر، حرفهایی را که قرار است به بچهها بگویند با هم هماهنگ کنند؛ چون اگر هر کدام یک داستان متفاوت بگوید، از نظر بچه، معنیاش این است که هیچکدام درست نمیگویند.
حال اگر زن و مرد جدا شده قرار باشد سریعا با همان دیدگاههای نادرست هر کدام جداگانه ازدواج کند، ممکن است اشتباههای قبلی را تکرار کند و متاسفانه تجربه نشان داده که این ازدواجهای مجدد، در اکثر موارد به شکست منجر میشود.
اگر دوستی که طلاق گرفته، خودش خبر طلاق را به دوستان و آشنایان داده باشد، آنها باید همدردی و حمایت عاطفیشان را نشان بدهند ولی اگر خود فرد چیزی نگفته باشد، هر حرفی در این باره ممکن است به عنوان فضولی و دخالت بیجا تلقی شود و فرد را معذب و ناراحت کند.
ازدواج با همسر سابقاگر زن و مرد پشیمان بشوند و بخواهند دوباره به زندگی مشترک برگردند، نتیجهای که از این تصمیم میگیریم، این است که تصمیمشان برای طلاق، منطقی نبوده است. از آنجا که در جامعهی ما، طلاق هم مثل ازدواج ممکن است در اثر دخالت اطرافیان اتفاق بیفتد، این احتمال وجود دارد که پس از مدتی که طرفین چشمانداز منطقیتر و دقیقتری نسبت به ماجرا پیدا کردند، دوباره تصمیم به ازدواج با یکدیگر بگیرند، که در این صورت اقدام مثبتی است.
مطالب پیشنهادی:
آمادگی ملی در مقابله با زلزله
راهکارهای پیشگیری از پیامد های سیل