نگهداری از نوزاد: بند ناف رابط جفت و جنین است

 

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

بند ناف که رابط جفت و جنین است بلافاصله پس از تولد در زایشگاه‌ها بریده می‌شود.

بند ناف یک طناب عروقی متصل‌کننده است که جنین در حال رشد را به جفت متصل می‌کند. در حین رشد پیش از تولد، طناب نافی از همان تخم یا زیگوتی منشأ می‌گیرد که جنین از آن ساخته می‌شود.

بند ناف رابط جفت و جنین است

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - بند ناف رابط جفت و جنین است

بند ناف حاوی دو شریان (شریان‌های نافی) و یک ورید (ورید نافی) است که درون یک ماده ژلاتینی به نام «ژله وارتون» قرار گرفته‌اند. ورید نافی خون اکسیژن‌دار و غنی از مواد مغذی را از جفت به جنین می‌رساند. برعکس، شریان‌های نافی خون خالی از اکسیژن و مواد مغذی را از جنین باز می‌گردانند. بند ناف از کیسه زرد و آلانتوئیس (که باقی‌مانده‌های آنها در بند ناف دیده می‌شود) ساخته می‌شود و بنابراین از همان سلول تخم یا زیگوتی که جنین را می‌سازد، منشأ می‌گیرد. بند ناف در هفته پنجم رشد جنین شکل می‌گیرد و جایگزین کیسه زرده به‌عنوان منبع تغذیه‌کننده جنین می‌شود. بند ناف به‌طور مستقیم به دستگاه گردش خون مادر متصل نیست ولی به جفت متصل می‌شود و جفت اجازه تبادل مواد بین خون مادر و جنین را بدون مخلوط شدن مستقیم آنها می‌دهد. بند ناف در یک نوزاد رسیده حدود 50 سانتی‌متر درازا و حدود 2 سانتی‌متر قطر دارد. قطر بند ناف درون جفت به سرعت کاهش پیدا می‌کند.شریان نافی دارای دو لایه اصلی است: یک لایه بیرونی متشکل از سلول‌های عضلانی که به‌صورت حلقه‌ای مرتب شده‌اند و یک لایه درونی از سلول‌های با آرایش نامنظم که درون مقدار زیادی ماده زمینه‌ای که با متاکروماتیک رنگ می‌گیرد، قرار گرفته‌اند. سلول‌های عضلانی صاف این لایه خارجی به‌طور کامل تمایز پیدا نکرده‌اند و تنها حاوی چند میوفیلامنت (رشته عضلانی) ریز هستند و بنابراین نقش فعالی در بسته‌شدن رگ‌های بند ناف پس زایمان ندارند.

انسداد بند ناف پس از تولد نوزاد

بند ناف در صورت عدم مداخله خارجی، به‌طور فیزیولوژیک مدت کوتاهی پس از تولد نوزاد مسدود می‌شود. علت این پدیده تورم و روی هم خوابیدن ژله وارتون در پاسخ به کاهش درجه حرارت و تنگ شدن عروق خونی در نتیجه انقباض عضلات صاف است. در نتیجه یک گیره طبیعی ایجاد می‌شود که جریان خون را متوقف می‌کند. اگر پدیده به‌طور طبییعی پیشرفت کند، این انسداد فیزیولوژیک 5 تا حداکثر 20 دقیقه طول می‌کشد.

درون بدن کودک نیز ورید نافی و داکتوس ونوزوس بسته می‌‌شوند و به صورت باقی‌مانده‌های فیبری تحلیل می‌روند که به آنها به ترتیب رباط گرد کبدی و رباط ونوزوم می‌گویند.بخشی از هر شریان نافی بسته می‌شود (و به صورت رباط‌های نافی داخلی در می‌‌آید) و بخش‌های دیگری از آن به بخشی از دستگاه گردش خون بدل می‌شود.

بستن و بریدن بند ناف پس از زایمان

معمولا در هنگام زایمان در بیمارستان‌های عمومی در حدود یک دقیقه پس از تولد بند ناف با زدن گیره مسدود می‌شود. در زایشگاه‌ها ممکن است این زمان تا 5 دقیقه به تاخیر انداخته شود. بعد از زدن گیره، بند ناف بریده می‌شود. این عمل دردی ندارد زیرا بند ناف عصبی ندارد. با توجه به سفت بودن بند ناف برای بریدن آن باید از ابزار کاملا تیزی استفاده شود. با توجه به اینکه بریدن بند ناف پس از توقف نبض بند ناف (5 تا 20 دقیقه پس از تولد) انجام می‌شود، معمولا خون‌ریزی قابل‌توجهی رخ نمی‌دهد. پس از بریدن بند ناف، یک گیره پلاستیکی روی باقی‌مانده بند ناف قرار داده می‌شود تا زمانی که بند ناف خشک شده و کاملا بسته شود. 7 تا 10 روز ممکن است طول بکشد تا باقی‌مانده بند ناف خشک شود و بیفتد.

بند ناف از ژله وارتون تشکیل شده است. یک ماده ژلاتینی که عمدتا از موکوپلی‌ساکاریدها ساخته شده است. بند ناف حاوی یک ورید حامل خون اکسیژن‌دار و مواد مغذی به سوی جنین و دو شریان است که خون بدون اکسیژن و مواد مغذی را از جنین خارج می‌کنند. گاهی تنها یک ورید و یک شریان در بند ناف وجود دارد. این وضعیت ممکن است با برخی ناهنجاری‌های جنینی همراهی داشته باشد، اما همچنین ممکن است با مشکلی همراه نباشد.

بر خلاف بقیه بدن، ورید نافی خون اکسیژن‌دار و شریان نافی خون بدون اکسیژن را حمل می‌کند (تنها جای دیگر بدن که این گونه است وریدها و شریان‌های ریوی هستند که ریه‌ها را به قلب متصل می‌کنند) اما این نام‌گذاری ورید و شریان نافی تنها به این حقیقت مربوط می‌شود که ورید نافی خون را به سمت قلب جنین می‌آورد و شریان نافی خون را از آن خارج می‌کند.

بند ناف از راه شکم وارد بدن جنین می‌شود، جایی که بعد از جدا شدن بند ناف، به ناف بدل می‌شود. ورید نافی درون بدن جنین به سمت شیار عرضی کبد می‌رود و آن را به دو قسمت تقسیم می‌کند. یکی از شاخه‌های آن به ورید باب کبدی متصل می‌شود و خون را به درون کبد می‌برد. شاخه دوم (داکتوس ونوزوس) حدود 80 درصد خون ورودی را یا میانبر زدن کبد از راه ورید کبدی چپ درون ورید اجوف تحتانی می‌ریزد تا نهایتا به قلب برسد. دو شریان نافی از شریان‌های ایلیاک داخلی منشأ می‌‌گیرند در دو طرف مثانه حرکت می‌کنند و نهایتا وارد بند ناف می‌شوند.

ذخیره خون بند ناف

در سال‌های اخیر کشف شده است که خون بند ناف، یک منبع غنی و به راحتی قابل دسترسی از سلول‌های بنیادی تمایزنیافته است. این سلول‌های خونی بند ناف را می‌توان برای پیوند مغز استخوان مورد استفاده قرار داد.

برخی از والدین خون بند ناف نوزادشان (به‌طور میانگین 180 میلی‌لیتر) را در ابتدای تولد برای ذخیره درازمدت به‌صورت منجمد به یک بانک خون بند ناف می‌فرستند تا در صورتی که در آینده کودک نیاز به سلول‌های بنیادی بند ناف پیدا کرد(برای مثال پیوند مغز استخوان برای درمان سرطان خون) از آنها استفاده شود. ذخیره کردن خون بند ناف برای استفاده شخصی با توجه به هزینه بالای آن تنها در موارد وجود یک بیماری مشخص یا سابقه خانوادگی آن معقول به نظر می‌‌رسد. جدا از اینکه اغلب بیماری‌هایی که نیاز به استفاده از سلول‌های بنیادی در آنها وجود دارد، از قبل در سلول‌های خون بند ناف هم وجود دارند و بنابراین نمی‌توان از این خون برای درمان فرد استفاده کرد.

در مقابل کارشناسان ایجاد بانک‌های عمومی خون بند ناف را توصیه می‌کنند. این بانک‌ها می‌توانند «سلول‌های بنیادی شبه رویانی مشتق از خون بند ناف» (CBE) را ذخیره کنند تا مانند پیدا کردن خون یا بافت پیوندی سازگار برای بیماران، از آنها برای پیوند به افراد سازگار استفاده شود. پژوهشگران همچنین از سلول‌های بنیادی خون بند ناف برای درمان‌ بیماری‌هایی به جز سرطان خون، مانند آسیب مغزی و نوع یک دیابت استفاه کرده‌اند. تحقیقات مقدماتی برای استفاده از این سلول‌ها در درمان سکته مغزی و ناشنوایی هم انجام شده است.

ذخیره‌سازی خون بندناف در دنیا در بانک‌های خصوصی و عمومی انجام می‌شود. در بانک خصوصی یا خانوادگی والدین با پرداخت هزینه نمونه خون بندناف نوزاد خود را برای استفاده احتمالی در آینده برای خودشان و یا سایر بیماران نیازمند ذخیره می‌کنند و نمونه در مالکیت آنان قرار دارد ولی در بانک عمومی که عمدتا توسط دولت یا موسسات خیریه اداره می‌شود، نمونه توسط والدین اهدا شده و در مالکیت بانک عمومی قرار می‌گیرد و هر فردی که به پیوند سلول‌های بنیادی نیاز داشته باشد می‌تواند از آن استفاده کند. در دنیا بیشترین نمونه‌ها مورد نیاز برای پیوند از بانک عمومی می‌باشد. در کشورمان بانک خون بندناف به صورت خصوصی و عمومی راه‌اندازی شده که در بانک عمومی به دلیل محدودیت بودجه تعداد نمونه ذخیره‌سازی شده جوابگوی بیماران نیازمند به پیوند نیست، ولیکن در بانک خصوصی به دلیل استقبال خانواده‌ها تاکنون بیش از 13 هزار نمونه جمع‌آوری شده است که در نوع خود ذخیره سلولی ارزشمندی است که می‌تواند در صورت اهدا توسط خانواده‌ها برای بیماران نیازمند پیوند مورد استفاده قرار گیرد. آنچه حایز اهمیت است اینکه با توجه به نیاز روزافزون بیماران و عدم کفایت ذخیره سلولی بانک عمومی باید خانواده‌هایی که در بانک خصوصی نسبت به ذخیره‌سازی نمونه خون فرزند خود اقدام کرده‌اند برای به اشتراک گذاشتن نمونه خود مورد تشویق قرار گیرند تا اینکه ذخیره ارزشمند بتواند برای نجات جان انسان‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

نگهداری از نوزاد: با نوزاد تازه متولد شده چه بکنیم ؟

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

ورود یک نوازد جدید می تواند باعث تغییرات بزرگی در زندگی زناشویی شود. نیازهای یک نوزاد تازه ممکن است حفظ روابط اجتماعی فعال را دشوار سازد. همینطور می تواند بر روابط بین پدر و مادر تاثیر سوء بگذارد چرا که برای آنها دشوار خواهد شد که وقت بیشتری را بعنوان زوج با هم بگذراند. از آنجا که مانند گذشته بسیاری از افراد نزدیک به اعضای خانواده خود زندگی نمی کنند، بسیاری از والدین جدید کاملا منزوی هستند و مادران تازه ممکن است افرادی را در نزدیکی خود نداشته باشند که در نگهداری از نوزاد جدید به آنها کمک و مساعدت نمایند. روزنامه ها، مجلات و برنامه های تلویزیونی به ما می گویند که ورود یک فرزند جدید یک تجربه عالی است، ولی بخش دشوارتر آن را به ما نمی گویند.

والدین بخاطر آنچه از وسایل ارتباط جمعی می شنوند و یا از آنچه دیگران درباره پدر یا مادر شدن می گویند برخی اوقات فکر می کنند که بچه دارشدن باید با "بهترین" دوره زندگی مصادف شود ولی برای بسیاری از افراد این اسطورها درباره پدر و یا مادر شدن از آنچه که واقعا رخ می دهند بسیار فاصله دارند. پدر و یا مادر شدن نقش جدیدی است که فرد باید آن را مانند هر نقش دیگری در زندگی بیاموزد.

مادران جدید با چالشها و تغییرات وسیعی از جمله تغییر و تحولات فیزیکی و هورمونی مواجه می شوند و گاه مشاهده می گردد که انتقال آنها به وضعیت طبیعی اولیه(پیش از بارداری) بسیار طولانی مدت خواهد بود. وظایف سنگین مادرانه، مسئولیتهای زیاد نوزاد تازه متولد شده و سایر عوامل مشابه باعث می شود زن وقت بسیار بیشتری را صرف نوزاد نورس کرده و در مقابل باعث نادیده گرفته شدن روابط میان زن و مرد می گردد ورود یک فرزند جدید، تغییرات زیادی را در زمینه ارتباطات به خصوص ارتباط زن و شوهر ایجاد می کند. هر چند سایر روابط خانوادگی مانند رابطه با پدر بزرگها و مادربزرگها و حتی خاله و عمه و ..( به طور مقطعی) بهبود چشم گیری می یابد، اما به نظر می رسد که روابط زن و مرد شکل اولیه خود را از دست می دهد. وظایف سنگین والدینی، مسئولیتهای زیاد نوزاد تازه متولد شده و از همه مهمتر فریبندگی کودک تازه وارد و سایر عوامل مشابه باعث می شود زن وقت بسیار بیشتری را صرف نوزاد نورس کرده و در مقابل باعث نادیده گرفته شدن روابط میان زن و مرد می گردد.

گویی برنامه زندگی از شکل معمول خود خارج شده و نگرانی نسبت به هر مساله ای جز گرسنگی و پاکیزه نگهداشتن نوزاد غیر ممکن به نظر می رسد. خوشبختانه تغییر و تحولات فیزیکی که به آن اشاره شد(مانند تغییرات هورمونی، خستگی جسمانی، وسواس فکری و..) موقتی بوده و بعد از مدت کوتاهی کم کم از بین می رود. اما آیا تغییرات ارتباطی ایجاد شده در میان همسران قابل بازگشت است و یا اصلا مهم به نظر نمی رسد؟ روابط زناشویی در اولویت قرار دارد آمارها نشان می دهد که بیش از نیمی از زوجین بعد از تولد نوزادشان، کاهش رضایت در روابط زناشویی را تجربه می کنند در حالی که نزدیک به 3/1 طلاقها در 5 سال اول زندگی کودکان رخ می دهد. آیا این آمارها موید این مساله است که تولد فرزندان یک عامل تهدید کننده زندگی زناشویی است؟

 نه! اما این مساله به آن معناست که اگر زن و مرد نتوانند تغییرات ایجاد شده را درک و خود را با آن سازگار کنند، ورود این مهمان جدید خالی از مشکل نخواهد بود. بدون همکاری و هماهنگی زن و شوهر و بدون کار تیمی ، ممکن است مادر احساس فشار و استرس و حتی ناکارآمدی بکند در حالی که چون پدر خود را درگیر کارها و مسئولیتهای نوزاد تازه وارد نمی کند، از فشاری که به همسرش وارد می آید اطلاع نداشته و از طرف دیگر توقع دارد که همسرش ارتباطی همانند گذشته را با وی حفظ کند . بی تفاوتی زن و شوهر نسبت به یکدیگر، بسیار آسیب رسان است زیرا نشانه خوددوستی افراطی فرد بوده و منجر به عدم موفقیت در زندگی مشترک می شود.

 زن و شوهر باید در فراز و نشیب زندگی غمخوار یکدیگر باشند و نسبت به هم احساس مسئولیت کنند. فقدان ارتباط نزدیک و صمیمانه و همچنین عدم تقسیم کار میان زوجین بعد از مدتی تبدیل به یک عادت می شود و ناگهان زوجین به خود آمده و می بینند که فرزندشان دوره نوزادی، نونهالی، کودکی، نوجوانی و ... را پشت سر گذاشته و آنها(زوجین) ناخواسته و از روی بی توجهی فرسنگها از هم فاصله گرفته و دیگر اثری از وابستگی عاطفی میان آنها نیست. در غیاب هماهنگی، تلاش آگاهانه برای حفظ روابط ، همدلی و .. زوجین ممکن است بی هدف و مقصود و جدا از هم به زندگی خود ادامه داده ، بدون اینکه توجه کنند که چه اتفاقی میان آنها رخ داده است.

تا اینکه ناگهان متوجه خلا ایجاد شده بین خودشان می گردند و گاه زمانی متوجه این موضوع می شوند که بسیار دیر شده است. مطالعات زمینه یابی مطالعات جان گاتمن در دانشگاه واشنگتن نشان داده است که سه اصل مهم در موفقیت زناشویی زوجینی که صاحب نوزاد جدید شده اند، موثر است:

 1- شناخت فاکتورهای موثر در زندگی زناشویی که باعث تهدید روابط زوجین می گردد.

 2- ایجاد انس، علاقه، مهربانی و الفت میان زوجین

 3- مسئولیت پذیری زوجین در قبال هم و همکاری و مشارکت آنها در انجام وظایف مربوط به نوزاد همچنین مطالعات نشان داده است که شناخت و عمل به این اصول تضمین کننده رضایت زناشویی و موفقیت همسران است.

 یک ازدواج شاد و موفق می تواند هم ارز یک ارتباط والدینی موفق باشد یعنی اگر شما با همسرتان رابطه شاد و موفقیت آمیزی داشته باشید مسلما می توانید پدر یا مادر بسیار خوب و مسئولیت پذیری برای فرزندتان باشید. برای ارتباطات خود زمان صرف کنید والدین می توانند از طریق پرورش حس صمیمیت و همدلی در دوران پس از زایمان به نبرد با استرس های این دوران بپردازند. یک ازدواج شاد و موفق می تواند هم ارز یک ارتباط والدینی موفق باشد یعنی اگر شما با همسرتان رابطه شاد و موفقیت آمیزی داشته باشید مسلما می توانید پدر یا مادر بسیار خوب و مسئولیت پذیری برای فرزندتان باشید.

 با حفظ یک ارتباط صمیمی با همسرتان می توانید در آینده یک زندگی شاد و سرشار از آرامش را برای فرزندتان تامین کنید. لذا سعی کنید تفریحات، سرگرمی ها و ارتباطاتی را که قبل از پدر یا مادر شدن با همسرتان داشتید حفظ کرده و دوام زناشویی تان را تضمین کنید. برای چند ساعت نوزادتان را به پدر و مادر خود یا همسرتان بسپارید و در منزل در کنار همسرتان بمانید و سعی کنید از این طریق زمان بیشتری را صرف یکدیگر کنید .

 این پیشنهاد به معنای فرار کردن از نوزادتان نیست بلکه به معنای صرف زمان بیشتر با همسرتان است. به خاطر داشته باشید که شما قبل از اینکه پدر یا مادر شوید، زن و شوهر بودید، بنابراین با هم بخندید، با هم تفریح کنید و در مورد مسایل مشترکتان(روش نگهداری و مراقبت از کودک تازه وارد، برنامه های اینده و ..) صحبت کنید. هر روز با هم صحبت داشته باشید. - از نقطه نظرات و نیازهای همسرتان آگاه باشید و در خود «چگونگی حرف زدن با همسر» را ممارست نمایید.

 یک زن یا شوهر علاقه مند و آگاه باید بداند چه وقت همسرش به کمک او نیازمند است و یا اینکه چه زمانی برای صحبت کردن با او مناسب می باشد. این نیز میسر نمی شود جز اینکه همسران به شرایط و وضعیت و حالات روحی یکدیگر آگاه باشند. - از جملات دلنشین استفاده کنید. در مکالمات روزمره لازم است همسران از جملاتی زیبا و دلنشین سود جویند و این کار را بارها و بارها در طول روز تکرار نمایند. اجازه ندهید مهر به فرزند جایگزین محبت و عاطفه شما نسبت به همسرتان شود. - از با هم بودن غافل نشوید.

سعی کنید از هم دور نشوید. زن و شوهر لازم است نسبت به لحظاتی که فرصت با هم بودن را پیدا می نمایند، حساس باشند. به عبارت دیگر از کوچک ترین لحظات و فرصت ها(مانند زمانهایی که کودکتان خواب است و یا در ارامش به سر می برد و نیاز چندانی به شما ندارد و ...) برای با هم بودن استفاده نمایند. برای ارتباطات خود با همسرتان بسیار اهمیت داده و ارزش قایل شوید.

 در مورد عادات، عبارات و گفته های یکدیگر تا می توانید دقت داشته و از آن هر چه بیشتر و بهتر بدانید. رموز برقراری ارتباط با همدیگر را بیاموزید و از این ویژگی فردی استفاده نموده تا بتوانید روی یکدیگر تأثیر خوب و مثبت بگذارید. خوشبختی به همین سادگی، همین قدر نزدیک و دست یافتنی و همین قدر دور از چشم ماست. پس برای رسیدن به آن تلاش کنیم.

 مریم عطاریان

گردآورنده : مجله پزشکی.::.ژورنال

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی