مراحل زایمان2

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

مراحل زایمان

زایمان به سه مرحله کلی تقسیم می شود : 

مرحله اول که دردهای زایمانی شروع شده و پیشرفت می کند تا رحم آماده خروج نوزاد شود. 

مرحله دوم که در آن خروج نوزاد و تولد اتفاق می افتد. 

مرحله سوم که جفت خارج می شود... 

زایمان,درد زایمان,مراحل زایمان

مراحل زایمان

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - مراحل زایمان

مرحله اول یا دردهای زایمانی

در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به10 cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.

فاز ابتدایی

فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.

ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.

چه می توان کرد؟ 

شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.

فاز فعال 

ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل 60 تا 90 ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.

چه می توان کرد؟

زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.

توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.

گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.

فاز انتقالی یا مرحله گذر

طی این فاز سرویکس از 8 تا 10 سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود 1 تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر 3 دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.

چه می توان کرد؟

زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.

مرحله دوم یا تولد نوزاد

در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.

چه می توان کرد؟

به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.

مرحله سوم یا خروج جفت

شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از 5 تا 10 دقیقه طول می کشد.

چه می توان کرد؟

شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.

حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - ninisite.com

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

مراحل زایمان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

                                              http://maktoobshop.com/

زایمان در پاسخ به یک هورمون شروع می‌شود که به احتمال زیاد در پاسخ به محرک‌های غده آدرنال کودک است. این محرک رحم را بی‌درنگ به انقباض وا می دارد. کیسه آب قبل یا بعد از این انقباض پاره می‌شود. در واقع همه تولد‌ها مثل هم نیستند.

در صورت استفاده از تزریق (زمانی که زایمان به روش پزشکی القا می‌شود)، هورمون از طریق تزریق وریدی سرم (drip) یا از طریق قرار دادن شیاف در واژن، وارد بدن شده و باعث انقباض رحم می‌شوند.

هدف از این انقباضات باز کردن گردنه رحم است تا کودک بتواند از مجرای زایمان (واژن) به پایین حرکت کرده و متولد شود. در شروع زایمان گردنه رحم به زحمت باز یا متسع می‌شود و ظرف ۵ تا ۱۵ ساعت بعد کاملاً باز می‌شود.

مرحله اول

نوزاد به سمت پایین هل داده شده و تقریباً به انتهای مجرای زایمان می‌رسد، معمولاً اول سر نوزاد به دنیا می‌آید.

در طول این مرحله هریک از انقباضات به انقباضات قبلی نزدیک‌تر شده و طولانی‌تر خواهد بود. یعنی با پیشروی زایمان، زایمان سریع‌تر می‌شود. معمولاً اتساع دهانه رحم از ۱ یا ۲ سانتی متر به ۵ تا ۶ سانتی متر، واز گشاد شدن آن از ۵ یا ۶ سانتی متر به ۱۰ سانتی متر (کاملاً باز) بیشتر طول می‌کشد.

به طور کلی در آغاز مرحله اول در هر ۱۰ دقیقه یک انقباض ۴۰ تا ۵۰ ثانیه‌ای تجربه می‌شود و یک انقباض بیش از یک دقیقه‌ای که در پایان تقریباً هر ۳۰ ثانیه یک بار رخ می‌دهد. تا این زمان گردنه رحم (سرویکس) کاملاً باز شده و برای نزول نهایی و تولد سر نوزاد به اندازه کافی باز شده است.

در طول این مرحله تحرک مداوم شما و قرار گرفتن در جایی که بتوانید به وضعیت‌های مختلفی قرار بگیرید، از قبیل تکیه دادن به چیزی و یا قرار گرفتن به شکل ۴ دست و پا کمکتان می‌کند.

پیشرفت کند زایمان

زایمان همیشه راحت نبوده و قدرت آن به تدریج بیشتر نمی‌شود. گاهی ممکن است انقباض کند شده یا حتی متوقف شود. در صورتی که حال شما و نوزادتان خوب باشد، جای نگرانی وجود نخواهد داشت. فقط صبور و خونسرد باشید و در حالی که منتظر شروع انقباض هستید، آماده راه رفتن و یا تغییر وضعیت باشید.

در صورتی که انقباض‌ها به مدت زمانی طولانی کند شوند و تصور شود که استفاده از چیزهای کمکی به نفع شما و کودکتان باشد، ممکن است به شما توصیه شود که با موارد زیر موافقت کنید:

تحریک انقباضات با استفاده از تزریق وریدی سرم (drip) هورمون (معمولاً آکسی توسین مصنوعی به نام سینتوسینون تزریق می‌شود).

پاره کردن مصنوعی غشا (ARM): اصطلاح فنی به معنای پاره کردن کیسه آب دور کودک.

نقطه منفی این شیوه این است که ممکن است باعث انقباض‌های شدیدی شود که تحمل آن کمی برایتان سخت است.

مرحله دوم

این مرحله، مرحله تولد نوزادتان است که معمولاً خیلی کوتاه‌تر از مرحله اول است. زمان‌ها یکسان نیستند: ممکن است خیلی سریع باشد و فقط چند دقیقه طول بکشد یا بیش از دو ساعت طول بکشد. ممکن است کار سختی نیز باشد، زیرا در این مرحله شما نقش فعالی در هل دادن کودک به بیرون از رحم دارید.

توصیه مشاور: مدت زمان مرحله دوم زایمان نیز وابسته به ژنتیک، تعداد زایمانها، جثه نوزاد، سایز لگن مادر، شدت و مدت انقباضاهای رحمی و... می باشد.

مرحله دوم با باز شدن کامل گردنه رحم شروع می‌شود (۱۰ سانتی متر) و شدیداً احساس می‌کنید که باید به سمت پایین زور بزنید. اما اگر اپیدورال تزریق کرده باشید ممکن است نیاز به زور زدن را حس نکنید. در این صورت مامایتان به شما خواهد گفت که کی باید زور بزنید.

ماما که شاهد این اتفاقات است می‌تواند شما را در زور زدن راهنمایی کند. شاید از شما بخواهد که برخی از زور زدن‌ها را نگه دارید تا با تنفستان هماهنگ شود یا در برخی مواقع هنگامی که نیاز به زور زدن دارید، نفس بکشید. این کار به جلوگیری از پارگی پرینیوم (محل عجان) که ممکن است در اثر سرعت بیش از حد بیرون آمدن کودک روی دهد، کمک می‌کند.

اول سر کودکتان ظاهر می‌شود که به آن تاجگذاری (crowning) می‌گویند. با چند انقباض بیشتر سر او به دنیا می‌آید. معمولاً روی او به پشت شماست. سپس سرو شانه کودکتان به پهلو می‌چرخد و کودک کاملاً به دنیا می‌آید. بند ناف او در این مرحله بسته شده و بریده می‌شود. سپس بعد از اینکه اطمینان حاصل شد حال هردوتان خوب است، کودک را در آغوش خواهید گرفت.

مرحله سوم

در این مرحله جفت بیرون می‌آید که ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. از آنجایی که بیشتر حواستان به نوزادتان است شاید خیلی متوجه خارج شدن آن نشوید.

با به دنیا آمدن نوزادتان ممکن است هورمونی مصنوعی به شما تزریق شود، معمولاً به باسن یا رانتان. ماما باید قبل از تزریق این هورمون نظر شما را بپرسد. این هورمون رحم را تحریک به انقباض کرده و باعث بیرون آمدن جفت از رحم می‌شود.

شاید از شما بخواهند که یک یا دو بار زرو بزنید تا جفت بیرون بیاید و ماما ممکن است از طریق فرآیندی به نام کشش کنترل شده بند ناف (controlled cord traction) به شما کمک کند – یعنی یک دستش را روی شکمتان قرا داده و با دست دیگرش بند ناف را نگه می‌دارد.

جفت جدا شده و رگ‌های خونی درون رحم خودشان را بسته و بیشتر خونریزی را متوقف می‌کنند (کمی خون ریزی طبیعی است).

برخی از مادران مرحله سومی را به نام مرحله روان‌شناسی یا طبیعی انتخاب می‌کنند. یعنی رحم خودش منقبض شده و جفت و پرده جنینی را بیرون می‌دهد. بعد از بیرون آمدن جفت، بند ناف بعد از متوقف شدن نبض آن، بسته شده و بریده می‌شود.

اگر این شیوه را ترجیح می‌دهید حتماً در یادداشت یا برنامه زایمانتان ذکر کنید. در برخی مواقع برای مثال در صورت وجود خطر خونریزی یا داشتن مشکل فشار خون ممکن است این شیوه برایتان خطر داشته باشد.

مترجم: مریم انصاری

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

مراحل زایمان طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

مراحل زایمان طبیعی

در بحث آمادگی برای زایمان گفته شد که یک هورمون اکسیتوسین یا هورمون درد داریم که باعث فشار بر روی رحم می شود و انقباضات آغاز می شوند، شکم سفت می شود تا بچه رو آرام آرام به سمت بیرون هدایت کند. از طرف دیگر هورمون اندورفین یا مرفین طبیعی بدن ترشح می شود که درد ها رو کاهش می دهد و باعث بالا رفتن کیفیت انقباضات می شود. بنابراین زمان زایمان کوتاه میشود و بچه با تعلل کمتری مسیر را طی می کند. در واقع استفاده از آمپول فشار به همین دلیل عدم پیشرفت است برای اینکه کیفیت انقباضات پایین است. و باز این آمپول فشار دخالت در روند طیبعی است. هر قدر این مداخله ها کمتر باشد و روند، طبیعی تر طی شود، برای مادر و بچه بهتر است. ولی گفتیم که اندورفین ایرادی که دارد این است که نسبت به هورمون استرس یا همان آدرنالین حساس است. و وفتی آدرنالین ترشح می شود، ترشح اندورفین قطع می شود. و این استرس به هر حال معضلی که مادر در زمان زایمان با آن درگیر است. چون نا آگاه است و نمی داند که دارند باهاش چه کار می کنند وتوضیحات لازم بهش داده نمی شه و....

حالا با پذیرفتن این شرایط در بیمارستان هامون اگر بخواهیم زایمان طبیعی بکنیم، باید  ببینیم که چه بکنیم تا نگذاریم که این شرایط ما رو به سمت استرس ببره و نگذاریم که ترشح اندروفین مختل بشود.

در درجه اول باید اصلاح وضعیت بکنیم بعد تنفس ها و بعد تن آرامی:

لگن شما در طول بارداری داره یواش  یواش باز میشه، برای همینه که شما در نواحی شکم و لگن و کمر و پا، درد دارید. و این باز شدن مفاصل و استخوان های لگن، فشار می آورد به عروق اطراف آن و خون رسانی  را مختل می کند و درد ایجاد می شود. 

حالا ما باید به این لگن کمک کنیم که - درزمانی که میزان ترشح هورمون ها بالا می رود و این ابعاد بازترمی شود- باز هم خودش رو باز تر کند. مادر می تواند تا 28% به باز شدن بیشتر لگن از حد طبیعی کمک کند. البته توجه داشته باشید که باز شدن 28%، به اندازه میلیمتر است. نه اینکه فکر کنید بعد از زایمان لگن کلی پهن شده و زیبایی شما تحت تاثیر قرار گرفته است.

دور سر بچه را در آخرین سونوگرافی که انجام می شود اندازه می گیرند که اسمش BPD (By Pariental Dimeter) که در آن بزرگترین قطر سر بچه اندازه گرفته میشود. و آن را با کوچکترین قطر لگن مقایسه می کنند. اگر بزرگترین قطر سر بچه ازکوچکترین قطر لگن، بزرگتر باشد، زایمان طبیعی ممکن نیست. مثلا اگر قطر سر بچه 9.3 میلیمتر باشد و قطر لگن 9.1 میلیمتر امکان زایمان طبیعی نیست. پس می بینید که در باز شدن 28% لگن، بحث میلیمتر است. و این باز شدن هیچ تاثیری در ساختار بدنی مادر از لحاظ زیبایی نمی گذارد. مضاف بر اینکه چه در زایمان طبیعی و چه در سزارین باید دوباره لگنی رو که باز شده سر جایش برگردانده شود. که این ها هم تکنیک دارد. اینکه چگونه لگن را محکم ببندید و چه حرکاتی انجام دهید و چه حرکاتی انجام ندهید تا این لگن سر جایش برگردد. و ایجا هم بحث زیبایی نیست بلکه می خواهیم با این کار به لگن آسیب نرسد.( دیدید بعضی خانم ها بعد زایمان اردک وار راه می روند؟ برای اینه که لگن درست سر جایش بر نگشته است. و به همین دلیل سنتی های ما هم به کمر مادر مخلوط قرص نر و ماده آرد نخود خام و زرده تخم مرغ (همان قرص کمر) با یک پارچه سفت می بستندو صبح او را حمام می بردند، لگن رو با ماساژ سر جایش بر می گرداندند. این روشهای سنتی ما بسیار خوب بوده ولی متاسفانه کمرنگ شده. ولی حالا شما باید این تکنیک ها را بیاموزید و حتما انجام دهید.)

الان هدف ما باز گردن هر چه بیشتر لگن است. بنابراین حرکت هایی مثل وضعیت گربه و وضعیت سجده و چرخش لگن و راه رفتن بسیار به این باز شدن آرام آرام کمک می کند و همچنین باعث قوی شدن عضلات می شود. تا موقع زایمان یکدفعه نخواهد باز شود و درد های زیادی برای مادر به همراه بیاورد. در ضمن این حرکات باعث بالا رفتن جریان خون در این نواحی می شود و در نتیجه درد های دوران بارداری نیز تسکین پیدا می کند.

آنچه در زمان زایمان مهم است این است که بدانیم چگونه ابعاد لگن را باز کنیم و چه زمانی باید این کار را انجام دهیم:

در مورد بچه ای که هفته 37 را گذرانده و مادر آبریزش واضح ندارد و حرکات بچه را احساس می کند و کلا حالش خوب است به شما نمی گوییم تا احساس درد کردید بلافاصله بیمارستان بروید. بلکه صبر کنید و در منزل یکسری اصلاح وضعیت کنید و بعد بیمارستان بروید.

ولی اگر کیسه آب پاره شد  یا خونریزی واضح دیدید یا اسهال و استفراغ یا استفراغ شدید داشته باشید و یا بچه به طور معنا دار حرکاتش کم شده باشد به هیچ عنوان صبر نمی کنیم وچه درد شروع شده باشد و چه شروع نشده باشد،  بلافاصله می رویم بیمارستان.

ولی حالتی که :

شکم گرفت ، منقبض شد و حالت درد هم بهش اضافه شد و10-15 ثانیه طول کشید و ول کرد. بعد نیم ساعت دوباره همین حالت تکرار شد. دوباره و دوباره تا چند دفعه. بعد این بار بیست دقیقه بعد شکم گرفت ، منقبض شد واین حالت درد هم بهش اضافه شد و15-20 ثانیه طول کشید و ول کرد. و شد بیست دقیقه یکبار و  بعد همین حالت شد یک ربع یک بار و ده دقیقه یکبار و.... شروع زایمان است.

در واقع یک شروع داریم یک پیک ویک استراحت . هر چه جلو می رویم فاصله بین درد ها کم می شود و شدت آن زیاد می شود. این روند یک زایمان طبیعی است واگر اتفاق افتاد یعنی زمان زایمان است. ممکن است،  این درد اول که فاصله هایش نیم ساعت است، مثلا پنج بار اتفاق بیفتد و 2ساعت ونیم طول بکشد و بیست دقیقه ای ها مثلا پنج بار باشد و 1 ساعت طول بکشد. در این حالت ها هول نشوید وسریع بیمارستان نروید، بلکه اصلاح وضعیت رو شروع کنید تا ابعاد لگنتان باز شود وعلاوه بر آن اندورفین در بدنتان ذخیره کنید.

اول چه کارهایی نباید انجام دهید:

هول نشوید و به این و آن زنگ نزنید که اونها هم هی نظر بدهند که چه کار بکن و چه کار نکن، چون همه دوست دارند تجارب خودشون رو بگن و اینها باعث تشویش شما میشود. بلکه به کسی که اطمینان دارید که می تواند حامی شما باشد اطلاع دهید که پیشتان بیاید. همسر یا خواهر یا مادر یا دوست. کسی برایتان یار است نه بار. بعضی وقت ها بعضی همسرها بار هستند، چون خودشون هول می شوند.

در فواصل بین انقباض ها (زمانهایی که انقباض ندارید):

یک دوش بگیرید، موهاتون رو سشوار بکشید (بدون آرایش و اگه لاک دارید پاک کنید) و یه موزیک ملایم بگذارید دلتون خواست برقصید، آواز بخونید ،هر کاری که دلتون خواست بکنید، کاری کنید که احساس آرامش کنید. که اندورفین ذخیره شود. ساکی که برای خودتان و بچه آماده کردید رو چک کنید. مدارک رو چک کنید. نوشیدنی و غذا هرچه دوست دارید بخورید ولی سبک باشه وسهل الهضم باشه. خورشت بادمجون، آش رشته، قورمه سبزی، زرشک پلو مرغ همه سنگینند. 5-6 روز قبل از تاریخ زایمان اینها رو نخورید. گرسنگی نکشید ولی سبک . مثل ماست های میوه ای کاله و کمپوت گلابی و ماست و مایعات و هر چه که سهل الهضمه و هر چه میل دارید آرام  آرام و کم کم بخورید. و دراز بکشید.

زمان هایی که انقباض دارید:

برای اینکه حوصله تون سر نرود جریان خون زیاد شود و حواستان از درد پرت شود:

 مثل هشت انگلیسی راه بروید. راه رفتن به باز شدن ابعاد لگن خیلی کمک می کند. 

از راه رفتن خسته شدید، دست ها رو از جلو بگذارید روی دیوار و لگن رو خوب از دو طرف چرخش بدهید.

 دم و بازدم عمیق بکشید. 

یک پا رو روی صندلی بگذارید و پای دیگر روی زمین و بکشید تا لگن باز شود و بعد پای دیگر.

روی صندلی بصورت برعکس بنشینید، بطوریکه قفسه سینه به سمت پشتی صندلی و پاها در دوطرف صندلی قرار بگیرند و باسن رو به عقب بکشید.

به پهلودراز بکشید و یک پا رو به طرف شکم بکشید.

حرکت گربه: دست ها و زانوها روی زمین و به اندازه عرض شانه باز و دم و باز دم و چرخش لگن.

و حرکت سجده بصورتی که پا ها رو از هم باز می کنیم و دست ها رو به جلو می کشیم.

یکسری درد های کاذب داریم که مثل درد های زایمان نظم ندارد. ممکنه دوسه بار هم در هفته های آخر به سراغتون بیاید.

کی برویم بیمارستان :

بستگی به زمان و مکان شما دارد. اینکه در چه زمانی از روز هستیم و فاصله تان از بیمارستان چقدر است. مثلا 5 بعد ازظهر که ترافیک داره سنگین و سنگین تر میشه بهتره وقتی درد ها 10 دقیقه یکبار شد به سمت بیمارستان راه بیافتید.

نصفه شب که خلوته 5 دقیقه یکبار که شد بروید.

دو تا فاز در زایمان طبیعی داریم:

· فاز نهفته: تا 5 دقیقه یکبار درد ها ایجاد شده است.

· فاز فعال: شروع زایمان است و شما در هر 10 دقیقه سه انقباض دارید. تقریبا در هر سه دقیقه یک انقباض حدودا 40 ثانیه ای . و دهانه رحم تان سه الی چهار سانتیمتر باز شده است. و سر داره می آد پایین . که می خواهیم در این فازفعال شما در بیمارستان باشید. در این فاز شماحوصله ای برای انجام حرکات اصلاح وضعیت ندارید. بلکه تکنیک های دیگری وجود دارد که برای ترشح هر بیشتر اندورفین و بالا بردن هر چه بیشتر کیفیت انقباضات است. زمان معمول فاز فعال در بچه اول 6-8 است. ولی مادری که این مراحل گفته شده را گذرانده باشد و آماده است می تواند به 3-4ساعت برساند. هر کاری که در خونه و در اصلاح وضعیت انجام دادید اگر بتوانید در اتاق زایمان و در این فاز انجام دهید خوبست. ولی اگر نخواستید هیچ مسئله ای نیست. اگر دوست دارید بخوابید. فقط طاق باز نخوابید و به پهلوها بخوابید. چون نتها مهره ای که در زمان زایمان متحرک است دنبالچه است و زمانی که سر بچه می خواهد پایین بیاید، اگر مادر در وضعیت طاق باز باشد، به آن گیر می کند.

تنفس و تن آرامی ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. و هدف از این دو منحرف کردن فکر شما از ترس زایمان است. به نفس ها تون آگاه شوید. تنفس های عمیق بگیرید و در موقع انقباض ها و فاز فعال  چون درد سنگین است تنفس عمیق ممکن نیست پس اصلا نباید خودتان را ببازید. و نفستان را حبس نکنید. چون حبس نفس باعث کمبود اکسیژن و درد بیشتر است. وقتی درد آمد دم ها رابشکنید. دم دم دم دم دم و یک بازدم. وسعی کنید با بچه در ذهنتان صحبت کنید. در زمان استراحت به درد بعدی فکر نکنید بلکه در زمان درد به استراحت فکر کنید.

می دانید که دهانه رحم ابتدا بسته است و بعد از شروع زایمان، یک سانت یک سانت باز می شود تا به 10 سانت برسد سپس سر بچه می تواند بیرون بیاید. وقتی که در اندازه 8 سانت هست و سر بچه می چرخه و در انتهای مسیر کانال قرار می گیرید احساس زور بهتون دست می دهد و شما حتما باید بگید که احساس زور دارید سپس شما رو معاینه داخلی می کنند و چون هنوز 10 سانت نشده میگویند که بهتر است که برای این یک یا دو سانتی که مونده زور نزنید. برای کم کردن این قشار و احساس زور باید اصلاح وضعیت کنید. بهتر است به وضعیت سجده و یا به پهلو بخوابید. تا حس زور کمتر بشه. و در این حالت تمرکزتان را به بازدم بدهید و به جای زور بازدم های کوتاه داشته باشید. مثل فوت کردن 10 تا شمع. بعد شما رو دوباره معاینه می کنند و میگن الان 10 سانت بازه و شما رو می برند برای زایمان. در اینجا یک پدیده بسیار زیبایی رخ می دهد و آن یک استراحت 7-8 دقیقه ای است برای ذخیره اندورفین و شما در 7-8 دقیقه اصلا درد ندارید. برای زایمان در سیستم ما مادر را می خوابانند. روی تختی که  دو تا رکاب داره و در وضعیت ژنکولوژی. و هر وقت انقباض آمد شکم را به تو می دهید و با بازدم های منقطع زور می زنید. این زور زدن نباید به سمت مقعد باشد. شما با تمرین های کف لگن (کگل) مجرای واژن را کاملا می شناسید، پس باید به سمت واژن زور بزنید.

بعد از بیرون آمدن بچه، پزشک او را روی شکم شما قرار می دهد و شما رو لمس میکند و گریه می کنه و خشکش می کنند و بعد بند ناف رو از بچه جدا می کنند. آنچه در رحم مانده، کیسه آب و جفت است که بعد از 5 دقیقه صبر کردن، همه بیرون می آید. اصلا دوست نداریم که با فشار بر روی شکم این موارد تخلیه شود بلکه باید خودش بیرون بیاید.  

سوال: اپیلاسیون در دوران بارداری مجاز است؟

بعد از هفته های 35-36 به هیچ وجه. جون عروق گشاد شده اند.

سوال: قبل ازشروع زایمان shave کردن ایرادی ندارد؟

 خیر ولی الان مادر رو مجبور به این کار نمی کنند. و می تواند این کار را نکند. بهتر است در بیمارستان این کار انجام نشود چون پوست حساس شده ممکن است باعث عفونت شود.

سوال: آیا انقباض رحم ناشی از ارگاسم مثل انقباض رحم ناشی از استرس و ناراحتی برای جنین مضر است؟

خیر انقباض به تنهایی مضر نیست بلکه انقباض ناشی از استرس و ناراحتی  چون علتش ترشح هورمون آدرنالین است خوب نیست ولی  انقباض ناشی از ارگاسم علتش هورمون اکسی توسین است و هیچ ایرادی ندارد.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت