وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
یکی از شدیدترین دردهایی که انسانها همواره با آن روبرو بوده اند درد زایمان است که اغلب خانم ها برای رهایی از این درد، سزارین انتخابی را جایگزین زایمان طبیعی می کنند در حالی که فقط 15 درصد از زایمان ها نیاز به سزارین دارد و آن هم فقط در مواردی که سلامت مادر یا جنین یا هر دو در معرض خطر است به عنوان روش نجات بخش استفاده می شود.
در آمریکا و کشورهای غربی آمار سزارین از 4.5 درصد در سال 1965 به 25 دصد در سال 1998 افزایش یافت ولی از آن به بعد آمار سزارین اندکی کاهش و یا تقریبا ثابت مانده است در حالی که در کشور ایران سیر صعودی عمل سزارین همچنان رو به افزایش است. به طوری که استانهای قم با 44.5 درصد و اصفهان با 44 درصد و تهران با36 درصد مقام های اول تا سوم را دارند و استانهای ایلام و هرمزگان با 8.5 درصد و سیستان و بلوچستان با 4.3 درصد کمترین میزان سزارین را در کشور ایران دارند.
از عوامل مؤثر در افزایش سزارین می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- ترس بیماران از درد زایمان
2- مطمئن نبودن از پایان و نتیجه زایمان ( آیا در پایان با وجود تحمل درد زایمان انجام می شود یا مجبور به سزارین می شود ؟)
3- مسائل قانونی که پزشک را مجبور به دخالت در امر زایمان می کند ( زیرا در صورت بروز اختلال در سلامت مادر یا جنین، پزشک مقصر شناخته می شود )
4- افزایش سن ازدواج
5- کاهش تعداد زایمان ها
6- استفاده از دستگاههای الکترونیکی مانیتورینگ جنین که اشکالات جنین را زودتر مشخص می کنند
7- تصور اینکه ضریب هوشی نوزادن سزارینی بالاتر از نوزادان طبیعی است
ما برای خانمهای حامله انتخاب سومی پیشنهاد می کنیم به نام زایمان طبیعی بدون درد.
این نوع از زایمان در کشورهای پیشرفته از سی سال پیش اجرا می شود.
روشهای زایمان بدون درد به دو دسته تقسیم می شوند:
1- روشهای غیردارویی
2- روشهای دارویی
روشهای غیر دارویی: سایکویروفیلاکس یا روش لاماز، تمرکز، موزیک، گیاه درمانی، طب سوزنی، تحریک الکتریکی پوست، هیپنوتیزم، ورزش، گرما، آب درمانی، زایمان در آب، تغییر مکرر حالت زائو، دعا، انرژی درمانی، حمایت اجتماعی و حضور همسر دراتاق زایمان
روشهای دارویی: استنشاق گازهای بیهوشی، داروهای عضلانی و وریدی، تزریق پوستی آب مقطر، بی حسی از ناحیه کمر ( اسپینال و اپی دورال )، ترزیق مواد بی حس کننده داخل کانال زایمان (پاراسرویکال و پودندال بلوک)
روشی که ما به زنان حامله پیشنهاد می کنیم:
1- آموزش بیمار و آماده سازی روانی بیمار که از شش هفته قبل از زایمان شروع می شود و توصیه می شود که این کار توسط متخصصین زنان، ماماها، و پرسنل مراکز بهداشتی که آموزش لازم را دیده باشند انجام شود.
در این روش با آموزش صحیح نحوه تنفس، تمرکز و کاهش اضطراب حین زایمان و آشنایی با مراحل زایمان، درد بیمار کاهش می یابد
2- استفاده از حضور همراه بر بالین بیمار
3- بکار گیری گاز انتونوکس Entonox
4- تجویز پتدین
5- در صورت نیاز تزریق فنتانیل در کمر بیمار ( اسپینال یا اپی دورال آنالرژیا )
گاز انتونوکس Entonox
برای اولین بار در سال 1965 گاز Entonox تهیه شد. Entonox گازی بی رنگ و بی بو و مخلوطی از گازهای اکسیژن و گاز اکسید نیترو با غلظتهای مساوی است.
خاصیت ضد درد آن مربوط به جزء اکسید نیترو آن است و غلظت بالای اکسیژن در آن باعث بهبود اکسیژن گیری بافتی می شود.
15 ثانیه پس از استنشاق، گاز اکسید نیترو وارد مغز و نخاع می شود و 30 ثانیه بعد از استنشاق از طریق تضعیف مراکز مغزی و افزایش آندروفینها باعث بی دردی، آرامش، عدم توجه به محیط اطراف و تا حدی سرخوشی در فرد می شود و تا 45 ثانیه پس از استنشاق اثر آن به حداکثر می رسد و پس از قطع گاز سریع اثراتش حذف می شود.
میزان خاصی برای تجویز ندارد و خطر مسمویت بیش از حد نیز وجود ندارد. Entonox را در هر مرحله ای از زایمان که مایل باشند می توانند استفاده کنند به این صورت که بیمار ماسک را جلوی دهان خود گرفته و منظم تنفس می کند و با اتمام درد آن را از روی دهان خود برمی دارد و جریان گاز قطع می شود.
بهتر است بیمار بین انقباضات، مقدار کافی آب مزه مزه کند تا دهان خود را مرطوب نگه دارد.
اگر Entonox نتوانست درد بیمار را کاهش دهد و بیمار مایل باشد می تواند از روش دیگری برای بی دردی استفاده کند.
مزایای انتونوکس Entonox:
1- استفاده از آن آسان استپ
2- تحت کنترل بیمار است
3- اثر آن طولانی مدت در بدن باقی نمی ماند
4- باعث کاهش درد می شود
5- اکسیژن دارد که برای جنین مفید است
معایب انتونوکس Entonox:
1- یک مسکن متوسط است و بی دردی کامل نمی دهد
2- در بعضی بیماران باعث تهوع، سرگیجه خفیف و خشکی دهان می شود
3- در بیماران با مشکلات مغزی باید با مشورت پزشک مصرف شود
بسیاری از خانمهای جوان از مزایا و نحوه زایمان بدون درد اطلاعات کافی ندارند به همین دلیل با استرس به مسأله زایمان می نگرند ککه همین امر در سخت شدن زایمان تأثیر زیادی دارد و یا اینکه اصرار دارند که فرزند خود را از طریق سزارین به دنیا آورند که عوارض فراوانی را دارد.
پیشنهاد ما انتخاب زایمان بدون درد است. روشی نوین و مناسب برای خانمهای جوان تا بدون دغدغه خاطر و بدون تحمل درد زایمانی سالم و بدون خطر داشته باشند
منبع: نشریه نگارستان – نشریه محلی شهرستان سیرجان – شماره 490 - گفتگو با دکتر محبوبه ابراهیم نژاد ، متخصص زنان و زایمان
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
مراحل زایمان
زایمان به سه مرحله کلی تقسیم می شود :
مرحله اول که دردهای زایمانی شروع شده و پیشرفت می کند تا رحم آماده خروج نوزاد شود.
مرحله دوم که در آن خروج نوزاد و تولد اتفاق می افتد.
مرحله سوم که جفت خارج می شود...
زایمان,درد زایمان,مراحل زایمان
مراحل زایمان
بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - مراحل زایمان
مرحله اول یا دردهای زایمانی
در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به10 cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.
فاز ابتدایی
فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.
ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.
چه می توان کرد؟
شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.
فاز فعال
ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل 60 تا 90 ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.
چه می توان کرد؟
زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.
توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.
گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.
فاز انتقالی یا مرحله گذر
طی این فاز سرویکس از 8 تا 10 سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود 1 تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر 3 دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.
چه می توان کرد؟
زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.
مرحله دوم یا تولد نوزاد
در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.
چه می توان کرد؟
به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.
مرحله سوم یا خروج جفت
شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از 5 تا 10 دقیقه طول می کشد.
چه می توان کرد؟
شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.
حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.
بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - ninisite.com