انواع سس ها

سس (sauce) ماده‌ای است که به عنوان چاشنی یا طعم‌دهنده در کنار بسیاری از خوراکی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. سس‌ها تنوع بسیار زیادی دارند و هر یک مختص به یک نقطه از جهان بوده و داستان خاص خود را دارند. 

سس‌ها بسته به استفاده‌ای که قرار است از آن‌ها بشود به صورت رقیق یا غلیظ تهیه می‌شوند. برخی از آن‌ها ماندگاری بالا دارند و می توان آن‌ها را در یخچال، فریزر یا حتی دمای اتاق تا مدت‌ها نگه‌داری کرد و برخی دیگر را باید بلافاصله پس از تهیه مصرف نمود. همچنین برای تهیه برخی از سس‌ها باید مواد اولیه را پخت یا حرارت مختصر داد اما برای برخی دیگر فقط از مواد اولیه خام استفاده می‌شود. 

در سایت ستاره، طرز تهیه انواع سس‌ها همراه با عکس و توضیح کامل آمده و شما می‌توانید به عنوان یک مرجع قابل قبول و مناسب به آن‌ها مراجعه نموده و نیاز خود را برظرف نمایید. در اینجا تمامی سس‌های آموزش داده شده در سایت ستاره را برای شما در یک مقاله گردآوری نمودیم تا به راحتی و به صورت فهرست‌وار به آن‌ها مراجعه نموده و به خوبی از آن‌ها بهره ببرید. با ما همراه باشید.

انواع سس‌ها

انواع سس‌های غذایی بر پایه گوجه فرنگی

سس‌های غذایی سس‌هایی هستند که به عنوان چاشنی در کنار انواع غذاهای گوشتی یا گیاهی و همچنین انواع پاستا و ماکارونی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سس‌ها که اکثرا بر پایه گوجه فرنگی تهیه می‌شوند بسیار معطر بوده و در برخی موارد بسیار تند و پرادویه هستند. در برخی از این سس‌ها مانند سس کچاپ خانگی، سس گوشت و سس پیتزا، مواد اولیه باید پخته شوند و در برخی دیگر، مواد تنها باهم ترکیب شده و برای مدتی در جایی خشک و خنک قرار می‌گیرند تا طعم مواد اولیه به خورد یکدیگر برود.  

در ادامه نام برخی از این سس‌ها آمده که شما با یک کلیک می‌توانید به صفحه آموزش طرز تهیه سس مورد نظر خود رفته و از دستور تهیه آن ها استفاده کنید. 

طرز تهیه انواع سس‌ها، سس کچاپ، سس قرمز، کچاپ خانگی 

سس کچاپ

سس قرمز با رب گوجه

سس مارینارا

سس پیتزا

سس گوشت

سس سالسا

انواع سس سالاد و ساندویچ

شاید بتوان گفت هیچ ساندویچ یا سالادی در دنیا نیست که بدون یک سس خوشمزه و خاص سرو شود. سس‌های مخصوص سالاد و ساندویچ از نوع خامه‌ای، پنیری یا روغنی بوده و ادویه زیادی دارند. این سس‌ها که اکثرا پرکالری و چرب هستند، طعم سالاد یا ساندویچ را بسیار بهتر و لذیذتر می‌کنند. معروف‌ترین سس در این دسته سس مایونز است که خود پایه برخی دیگر از سس‌ها مانند سس ووستشیر، سس هزارجزیره و ... می‌باشد. 

تمام سس‌های نام برده‌ شده در زیر هم در نوع صنعتی و هم به صورت خانگی تهیه می‌شوند اما تهیه برخی از آن‌ها بع دلیل وقت‌گیر بودن یا گران تمام شدن مقرون به صرفه نیست اما از لحاظ سالم‌بودن و نداشتن مواد افزودنی، ارزش دست کم یک‌بار تهیه کردن را دارد.

سس ها انواع گوناگونی دارند و در کشورهای مختلف به گونه های متفاوتی دیده می شوند، مثلا در کشور انگلستان، سس گوشت نوعی سس سنتی محسوب می شود که معمولاً همراه با گوشت کباب شده مصرف می شود. مواد تشکیل دهنده آن، سیب زمینی، گوشت و سبزیجات پخته است. سس سیب و سس نعناع هم همراه با گوشت مصرف می شوند. سس کچاپ و سس قهوه ای، بیشتر با غذاهایی که سریع حاضر می شوند به کار می رود. خردل، با هر نوع غذایی به عنوان چاشنی استفاده می شود. کاسترد هم نوعی سس شیرین است که معمولاً همراه دسرها مصرف می شود.

در چین، سس ها را از دانه سویا و یا لوبیا سیاه تخمیر شده همراه با انواع روغن های تند، تهیه می کنند. مردم آسیای جنوب شرقی مثل تایلند و ویتنام، از سس هایی استفاده می کنند که در تهیه آنها ماهی تخمیر شده به کار رفته است.

سس گوجه فرنگی (کچاپ)

برگ استادیو

سس گوجه فرنگی یکی از معروف ترین انواع سس است که خانواده بزرگی از آن را تشکیل می دهد و ماده اصلی آن گوجه فرنگی می باشد. در کنار گوجه فرنگی، گاهی از گوشت، پیاز، ریحان، نمک، روغن، سیر و دیگر انواع ادویه جات استفاده می کنند.

مارینارا، نوعی سس گوجه فرنگی است که در تهیه آن از گوشت استفاده نمی کنند. در تهیه این نوع سس، گوجه فرنگی و انواع چاشنی ها و ادویه جات به کار می رود. سس گوجه فرنگی، خود در تهیه بسیاری از سس ها به عنوان ماده اولیه به کار می رود. این سس منبع خوب ویتامین A، ویتامینC و پتاسیم است. این نوع سس به همراه گوشت و سبزیجات استفاده می شود، اما معمول ترین استفاده آن به همراه پاستاها می باشد.

به افراد دارای فشار خون توصیه می شود که از گوجه فرنگی استفاده کنند اما در مورد سس گوجه به دلیل وجود نمک در آن باید احتیاط شود مگر اینکه این افراد سس گوجه را خود در منزل تهیه نمایند. لیکوپن آنتی اکسیدان اصلی گوجه فرنگی و عامل اصلی پیشگیری از سرطان پروستات و کاهش بیماری های قلب و عروقی محسوب می شود.

سس کچاپ نیز همانند سس گوجه فرنگی است و تنها در مواد اضافه شده به آن که عبارتست از سرکه، شکر، نمک، فلفل شیرین، میخک، دارچین و گاهی هم پیاز، کرفس و…، کمی با سس گوجه متفاوت است.

سس چیلی

سس چیلی یا همان سس تند بیش از هزاران سال است که مورد استفاده قرار می گیرد و از ۶۰۰۰ سال پیش در منطقه مکزیک، آمریکای مرکزی و جنوبی مرسوم بوده است و با ورود اسپانیایی ها و پرتغالی ها به این منطقه در سراسر اروپا، آفریقا و آسیا مورد استفاده قرار گرفت.

سرطان پانکراس یکی از شایع ترین سرطان های مهاجم در آمریکا و عامل مرگ بسیاری از افراد بیمار است. در تحقیقات آمده است که capsaicin که در فلفل چیلی(قرمز) وجود دارد و عامل تندی این فلفل است در آپوپتور و مرگ سلول های سرطانی پانکراس نقش بسزایی دارد. البته از آنجایی که تعادل در مصرف تمام مواد غذایی مهم است بهتر است از مصرف بیش از حد چیلی و سس آن پرهیز شود،

در تحقیقاتی در کشور شیلی آمده است که مصرف فوق العاده زیاد چیلی باعث گسترش سرطان کیسه صفرا در زنان با سنگ کیسه صفرا گشته است. از اجزای دیگر سس چیلی گوجه فرنگی است که فواید آن و آنتی اکسیدان های آن ذکر گردید.

سس خردل

خردل، نوعی ادویه است که از دانه های گیاه خردل بدست می آید. برای تهیه این چاشنی دانه های خردل با آب، نمک، آبلیمو و یا سایر مایعات و در مواردی ادویه جات و چاشنی های دیگر مخلوط می شوند تا خمیر یا سس خردل به وجود آید. رنگ این سس از زرد روشن تا قهوه ای تیره متغیر است. خردل اغلب دارای طعمی تند است. خردل از نظر طبی گرم و خشک بوده و به دلیل دارا بودن ترکیبات گوگردی، آنتی باکتریال قوی محسوب می شود. این ادویه برای جلوگیری از سوءهاضمه و نفخ مفید است اما زیاده روی در مصرف آن مضراتی مانند ابتلا به یبوست، احساس تشنگی، حتی حالت تهوع و ورم کلیه را به دنبال خواهد داشت. در سس خردل انگلیسی از سرکه استفاده نمی شود، در حالی که در سس خردل فرانسوی از سرکه استفاده می شود و ملایم تر است. خردل در برخی موارد می تواند سبب آلرژی شود. سس خردل یکی از افزودنی های محبوب است که با ساندویچ، همبرگر و هات داگ مصرف می شود.

سس مایونز(سس تارتار)

سس مایونز، نوعی سس است که از تخم مرغ، روغن زیتون، سرکه و خردل درست می شود و به طور سرد مورد استفاده قرار می گیرد. سس مایونز را بدین طریق تهیه می کنند که روغن را به تدریج به مایعات دیگر اضافه می نمایند؛ در عین حال که مواد داخل ظرف را مرتباً هم می زنند تا روغن نباتی به ذرات کوچک تبدیل شود و در تمام سطح سس به طور یکنواخت پخش گردد. زرده تخم مرغ، لسیتین فراهم می کند که سبب پایداری این امولسیون می شود. سپس مخلوط حاصله را با نمک و دیگر ادویه جات مزه دار می کنند.

مایونز را تنها به صورت سرد مصرف می کنند (معمولاً همراه با انواع ساندویچ و یا همراه با سیب زمینی سرخ کرده). فرانسوی ها سس مایونز را به همراه مرغ سرد، تخم مرغ سفت سرد و بسیاری غذاهای دیگر به کار می برند.

سس تارتار، نوعی سس سفید غلیظ است که از سس مایونز و سبزیجات ریز شده (معمولاً ترشی خیار و یا پیاز) تهیه می شود. از این نوع سس برای چاشنی انواع خوراک های ماهی، به خصوص ماهی و سیب زمینی سرخ کرده استفاده می شود. از اجزای اصلی سس مایونز روغن زیتون است که یک آنتی اکسیدان طبیعی می باشد.

سس سفید (سس قارچ)

سس سفید سسی است که از ترکیب کره، آرد و شیر تهیه می شود. در آشپزی فرانسوی سس بشامل (به فرانسوی Bchamel )، سس سفید نامیده می شود. نحوه تهیه این سس به این طریق است که کره و آرد تا حدی که رنگ آن تغییر نکند حرارت داده می شود و پس از آن شیر را اضافه کرده تا کشدار شده و حالت سس پیدا کند. علاوه بر این، ممکن است خامه نیز به آن اضافه شود ولی الزاماً افزودن خامه لازم نیست. این سس در برخی انواع غذاهای گوشتی، ماکارونی مانند کاربونارا و انواع مختلف دیگر غذا و سوپ استفاده می شود.

سس قارچ هم همانند سس سفید است فقط به آن تکه های قارچ اضافه می نمایند که در کنار غذای گوشتی مثل استیک و همبرگر و مرغ از آن استفاده می شود. نکته حائز اهمیت کالری بالای این دو نوع سس به دلیل وجود خامه و کره در آن می باشد. همچنین به دلیل وجود اسیدهای چرب اشباع موجود در آنها استفاده شان در بیماران قلبی و بیماران دارای فشار خون، افراد دیابتی توصیه نمی شود.

سس سویا

سس سویا، نوعی سس تخمیر شده است که از سویا، غلات برشته شده، آب و نمک تهیه می شود. معمولاً در غذاهای آسیایی از این نوع سس استفاده می شود. اگرچه سس سویا انواع مختلفی دارد، تمام آنها شورمزه بوده و قهوه ای رنگ می باشند که برای مزه دار کردن غذاها هنگام پخت و یا سر میز مورد استفاده قرار می گیرند.

این سس اولین بار در کشور چین ابداع شد؛ اما امروزه در سراسر قاره آسیا بخصوص کشور ژاپن و حتی در دیگر نقاط دنیا از آن استفاه می شود. البته سس سویایی که مردمان ژاپن در تهیه غذایشان به کار می برند با سس سویای چینی بسیار متفاوت است.

طی تحقیقات به عمل آمده، SPS یاshoyu polysaccharides که در اثر تخمیر در سس سویا به وجود می آید یک ماده قوی آنتی آلرژیک است، بنابراین به دلیل خاصیت ضد آلرژیک و هیپو آلرژنسیتی در افراد دارای آلرژی توصیه به مصرف این چاشنی شده است.

انواع سس خامه‌ای و کره‌ای

سس‌های خامه‌ای و کره‌ای که معمولا به رنگ سفید یا کرم دیده می‌شوند بسیار لذیذ و البته چاق‌کننده هستند. در بسیاری از این سس‌ها ماده اصلی تشکیل‌دهنده، کره، خامه، قارچ و آرد می‌باشد. سس‌های خامه‌ای و کره‌ای پایه اصلی تهیه غذاهایی مانند پاستا و لازانیا هستند  و بسیاری از افراد این سس‌ها را به انواع سس‌های قرمز ترجیح می‌دهند.

سس‌های کره‌ای و خامه‌ای معمولا راحت‌تر و سریع‌تر از سس ساندویچ تهیه می‌شوند و به مواد اولیه کمتری نیاز دارند و اکثرا به صورت خانگی تهیه می‌شوند. در بسیاری از این سس‌ها می‌توان خامه را با شیر جای‌گزین نمود تا کالری مصرفی پایین‌تر بیاید.

 انواع سس، سس قارچ، سس لازانیا، سس خامه ای ، سس سفید 

سس قارچ

سس قارچ خامه ای

سس بشامل

سس آلفردو پاستا

سس لازانیا

سایر سس‌ها

برخی سس‌ها مانند سویا سس، سس ووستشیر و ... به مواد اولیه خاص و اغلب زیادی نیاز دارند و درست‌کردن آن‌ها به صورت خانگی واقعا سخت و پیچیده و زمان‌بر است. سسی مثل سس سویا که با استفاده از دانه‌های لوبیای سویا تهیه می‌شود، زمانی حدود 1 سال نیاز دارد تا سس به کیفیت مطلوب برسد و بتوان از آن استفاده نمود. 

این سس‌ها که معمولا موارد استفاده خاصی نیز دارند، همه‌پسند نبوده و طرفداران خاص خود را دارند. با این حال، طرز تهیه همه این نوع سس‌ها در سایت ستاره به شما به طور کامل آموزش داده شده است.

سس پستو، انواع سس، سس سویا، سس ووستشیر

سس سویا (سویا سس)

سس ووستشیر

سس انار

سس استیک

سس پستو

سس‌های شیرین مخصوص کیک و دسر

سس‌های شیرین به سس‌هایی گفته می‌شود که معمولا برای طعم‌دار کردن و یا تزیین و کاورکردن انواع کیک، دسر و ... از آن‌ها استفاده می‌شود. این سس‌ها معمولا روان بوده و با طعم میوه یا شکلات تهیه می‌شوند.

سس شکلات، سس براق فرانسوی، گاناش، کاسترد، سس میوه 

سس شکلات

سس کاسترد(کرم کاسترد)

گاناش شکلاتی (خامه شکلاتی)

سس سیب

سس پرتقال

سس کارامل

سس براق فرانسوی

درست کردن سس خوش طعم

دو سس مایونز و کچاپ یا همان سس گوجه فرنگی، مادر تمام سس‌ها هستند یعنی با کمی تغییر در مواد تشکیل‌دهنده و کم و زیاد کردن برخی طعم‌دهنده‌ها و ادویه‌هایشان می‌توان انواع و اقسام سس‌ها را تهیه کرد. پس پایه آموزش سس‌ها آن است که ابتدا طرز تهیه این دو سس مهم را یاد بگیریم اما هنگام تهیه آنها باید به نکته‌هایی توجه کرد:

1. هنگام تهیه سس مایونز و پس از مخلوط کردن زرده و سرکه، باید روغن را مداوم و آهسته به‌طوری که روغن حین ریخته شدن به نخی باریک تبدیل شده باشد، افزود زیرا در غیر این صورت سس می‌برد.

2. خیلی‌ها فکر می‌کنند این سس را فقط می‌توان با دستگاه مخلوط کن تهیه کرد در حالی که با همزن‌های دستی پره‌دار نیز می‌توان این سس را تهیه کرد. البته پره‌های همزن باید زیاد باشند و این وسیله یکنواخت در کاسه‌ای که محتویات در آن وجود دارد، به حرکت درآید. سسی که با همزن دستی تهیه می‌شود، به مراتب خوش‌طعم‌تر است.

3. روغن‌های مناسب برای تهیه این سس به ترتیب اولویت عبارتند از: روغن زیتون بدون بو، روغن آفتابگردان و روغن کانولا. به غیر از این روغن‌ها در تهیه مایونز از روغن دیگری استفاده نکنید.

4. سفیده تخم‌مرغ در تهیه سس مایونز نباید به کار برده شود زیرا باعث بریدن سس می‌شود و حاصل کار چیزی نخواهد بود که انتظارش را دارید.

5. برای تهیه سس مایونز، از سرکه سیب و کمی آبلیموی تازه استفاده کنید این ترکیب بوی زحم تخم‌مرغ را خواهد گرفت.

6. سعی کنید از تخم‌مرغ‌هایی استفاده کنید که زرده کمرنگ‌تری دارند زیرا زرده‌ پررنگ، رنگ سس را خراب می‌کند و زرد خواهد شد.

7. در تهیه این سس از ادویه خاصی استفاده نمی‌شود. فقط کافی است کمی به آن فلفل سیاه بیفزایید و در صورت علاقه به طعم تند، به آن کمی فلفل قرمز اضافه کنید.

8. طعم‌دهنده‌هایی مانند گشنیز خشک، شوید، جعفری، زنجبیل رنده‌شده، کیپر یا غنچه خشک‌شده گل محمدی بهترین انتخاب‌ها برای مزه‌دار کردن سس مایونز هستند اما در صورت افزودن یکی از آنها، باید از ریختن بقیه آنها صرف‌نظر کرد.

9. شکر یکی از اجزای اصلی سس قرمز است و انتخاب نوع آن بر طعم سس اثر دارد. باید شکر پودری باشد و بوی ماندگی و به اصطلاح «گونی» ندهد زیرا در این صورت عطر و طعم سس گوجه‌فرنگی‌ خراب خواهد شد.

10. سرکه‌ای که در تهیه سس کچاپ استفاده می‌کنید، بهتر است خانگی باشد و در میان انواع سرکه‌ها، سرکه انگور قرمز و سفید از بهترین‌ها هستند.

11. رب گوجه‌فرنگی که در تهیه این سس استفاده می‌شود، باید خوشرنگ باشد از ریختن رب‌هایی که رنگشان به سیاهی می‌زند، خودداری کنید. طعم رب هم بهتر است که ترش و شیرین باشد.

12. ادویه‌هایی که می‌توانید در تهیه سس گوجه‌فرنگی استفاده کنید، فلفل سیاه، دارچین و پاپریکا یا همان فلفل قرمز شیرین است.

13. در صورت تمایل می‌توانید به جای شکر سفید از شکر قهوه‌ای یا به جای هر دوی آنها از عسل برای تهیه این سس استفاده کنید.

14. برخلاف سس مایونز، هنگام تهیه سس گوجه‌فرنگی هرگز نباید به محتویات سس، آبلیمو اضافه کرد. اجزای اصلی سس کچاپ فقط شکر، سرکه و رب گوجه‌فرنگی هستند.

15. این توصیه را در تهیه هر دو سس در نظر داشته باشید؛ اندازه‌ها بسیار مهم هستند. زیاد و کم کردن مقدار مواد اولیه اصلی، در غلظت، عطر و طعم سس‌های تهیه شده تاثیر بسزایی خواهد داشت.

مطالب پیشنهادی:

پاستا با سس گوجه و سوسیس

درست کردن پیتزایی سالم تر 

پیتزا تاکو

20 ماده غذایی ضد سرطان

نکاتی در مورد پیتزای ایتالیایی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

تاریخچه: با آنکه ایتالیا مرکز پیتزا و اسپاگتی معرفی شده ، واقعیت آنست که هر دو از خوراکهای معمولی و روزانه مردم چین از حدود 3000 سال پیش بوده است. تا قبل از بازگشت مارکوپولو از چین ، ایتالیایی ها از وجود چنین خوراکی بی اطلاع بودند ولی باید معترف بود که ایتالیایی و بخصوص ناپلی ها در تکمیل این دو نوع خوراک و تنوع دادن به آن بخصوص استفاده از پنیرهای مختلف در پیتزا نظیر موزارلا ، پیکورینو ، پروولون ، چدار و .... و روش های متنوع تهیه آنها در جهان پیشگام بوده و هستند. امروزه نه تنها در ایتالیا بلکه در هر نقطه از جهان انواع محلی پیتزا را میتوان یافت. باید گفت هم نام بودن نوعی پیتزا دلیل بر هم طعم و هم مواد بودن نوع مشابه آن نیست. آنقدر تنوع در تهیه اجزای آن وجود دارد که قابل شمارش نیست. هرچند در ایتالیا برای تهیه پیتزا قانون وجود دارد ولی هر کس با هر سلیقه میتواند پیتزای ساده و خوبی را تهیه کند.

شهرت پیتزای ایتالیایی مدیون سه عامل مهم است: سس ، خمیر و نوع منبع حرارت (پخت).

تاپینگ (Topping) یا مواد پیتزا (بار پیتزا) بنا به سلیقه ، میل و امکانات شخص میتواند تغییر یابد. میتواند گیاهی و گوشتی و یا مخلوطی از هر دو باشد. در بعضی از کشورها پنیر پیتزا (موزارلا) مصرف نمیشود و بجای آن پنیر های محلی یا حتی پنیر بلغاری و در بعضی بجای خمیر پیتزا از نان معمولی گرد و پخته شده یا نان آماده ولی نیمه پز استفاده میشود. بعضی از نان نازک و بعضی از نان ضخیم و به اشکال متنوع پیتزا تهیه میکنند.

برای تهیه پیتزای خوب ، اجزاء و مواد تشکیل دهنده پیتزا (مواد پیتزا یا بار پیتزا) نباید از 5 ماده مختلف بیشتر باشد که سس و پنیر پیتزا دو جزء اصلی آن و دو یا سه ماده دیگر را که مایل بودید به آن اضافه کنید. افراط در اضافه کردن مواد (سبزیجات ، گوشت ، میوه ، انواع سوسیس)، پیتزای خوبی را بدست نمیدهد و فراموش نکنید هر نوع گوشت باید قبلا پخته شده باشد. در کاربرد ادویه ها نیز افراط نباید کرد زیرا حرارت زیاد ادویه را سوزانده و تلخ میکند. آبشن طعم پیتزا را بسیار خوب میکند.

منبع حرارتی برای پختن پیتزا اگر از چوب باشد بهترین است (تنور چوب سوز).

پاشیدن کمی نمک همراه با افشاندن مقدار کمی روغن زیتون روی خمیر آماده (قبل از بارگذاری) و اضافه کردن کمی ریحان تازه ریز شده کمک زیادی به بهتر شدن طعم پیتزا میکند.

لازم بتذکر است تهیه خمیر و ورز دادن آن میتواند با همزن برقی خمیر یا با کمک دست انجام شود. تجربه نشان داده است که پیتزای خانگی که خمیر آن با دست ورز داده شده است طعم و مزه بهتری نسبت به خمیر تولیدی با استفاده از ماشین دارد.

تهیه خمیر ،نگهداری و پهن کردن خمیر باید در درجه حرارت پائین و نباید در محیط حرارتی بالای 12 درجه باشند.

خمیر پیتزا به سبک ناپل

در تهیه خمیر پیتزا به روش ناپل ، تخمیر (ور آمدن خمیر) به آهستگی و آرامی انجام شود. حرارت فر گاز باید 230 سانتیگراد درجه بوده که حرارت بالاتر خمیر را میسوزاند و حرارت پائینتر خمیر را تبدیل به نان خشکه میکند. این دستورالعمل برای تهیه خمیر و ساخت حدود 25 پیتزای کوچولو (Mini Pizza) به قطر 15 سانتی نوشته شده است. اگر برای پیتزای معمولی خانگی مورد مصرف است 6 پیتزا بدست میآید.

مواد لازم:

آرد گندم 600 گرم (میتوان آرد معمولی یا سبوس دار استفاده نمود ولی بهترین آن آرد {00} است و مهم آنست که آرد قبلا باید در یخچال کاملا سرد شده باشد)

نمک 2.5 قاشق چ.خ.

مخمر یک ق.چ.

روغن زیتون 60 گرم (اگر روغن زیتون بصورت اسپری استفاده کنید بهتر است)

آب کاملا سرد 400 سی سی

آرد (آرد ذرت بهتر است) برای پاشیدن روی سطح و ورز دادن خمیر

طرز تهیه:

1- نمک ، مخمر و آرد سرد شده را درون کاسه با ظرفیتی حدود 4 لیتر ریخته و با کمک دست یا قاشق کاملا همبزنید و مخلوط کنید، وسط آرد را کمی عمق دهید.

روغن زیتون را درون کاسه ریخته و نیمی از آب خیلی سرد (حدود 5 درجه) را اضافه کنید و در همان حال با یکدست همبزنید تا خمیر ، روغن و آب را بخود جذب کند. دایما کاسه را با دست دیگر بچرخانید تا همه آرد تبدیل به خمیر شود.

بطور مرتب دست خود را در آب باقیمانده مرطوب کرده و خمیر را با همان دست مرطوب مالش دهید و همزمان با دست تمیز کاسه را بچرخانید (گاهی کاسه را در جهت خلاف بچرخانید) تا آب باقیمانده تمام و تمام آن جذب خمیر شود. پس از 5 تا 7 دقیقه ، خمیر نرم و کاملا یکدست شده چسبنده ای بدست آید و اطراف کاسه اثری از آرد دیده نشده و خمیر فقط در ته کاسه بچسبد. اگر خمیر خیلی شل و وارفته است قدری آرد روی آن بپاشید و آنرا مجددا ورز دهید تا قدری سفت شود ولی حالت چسبندگی خود را (که نشانه فعال شدن گلوتن میباشد) از دست ندهد.

اگر خمیر قدری سفت شد دست خود را در آبسرد کرده و با حرکت شدید پشت دست آب روی خمیر بفشانید.

خمیر نهایی حالت فنری (ارتجاعی) ، چسبنده و یک تکه دارد. حرارت خمیر نباید از 12 درجه تجاوز کند.

2- روی پیشخوان آشپزخانه (از جنس چوب یا سنگ) مقداری آرد بپاشید و با کمک کاردک یا لیسه فلزی خمیر را به قسمت های مساوی تقسیم کنید. در هنگام قسمت کردن بطور مکرر کارد یا لیسه را در روغن مرطوب کنید تا به بدنه یا تیغه نچسبد.

قبلا دو سینی فر یا استیل تمیز فراهم کرده و با کمک پنبه یا دستمال کاغذی و مقداری روغن زیتون تمام کف سینی را قدری چرب کنید.

دو کیسه پلاستیک که سینی فر یا استیل براحتی در آن قرار بگیرد آماده بگذارید. (ورقه پلاستیک هم ممکن است بکار رود)

کمی آرد روی قطعات خمیر بپاشید و با کمک دست کاملا خشک و آلوده به آرد یکایک خمیرهای قسمت شده را گلوله کنید و روی سینی صاف روغن آلوده شده با فاصله مناسب قرار دهید.

پس از خاتمه کار روی همه گلوله های خمیر کمی روغن زیتون بپاشید (یا اسپری کنید) و روی آنرا با کیسه یا ورقه پلاستیک بپوشانید. روغن باعث میشود که بهم نچسبند.

3- سینی ها را بمدت یک شب در یخچال قرار دهید تا خمیر استراحت کند (تا سه روز هم میتوان بهمین صورت در یخچال نگهداشت).

اگر به تعداد کمتری خمیر پیتزا احتیاج دارید (مثلا 10 یا 15 عدد) بقیه را میتوانید به دو یا سه گلوله تبدیل و هر یک را در کیسه های پلاستیک زیپدار قرار داده ولی قبلا داخل کیسه دو یا سه قاشق ق.خ. روغن زیتون ریخته و تمام بدنه داخلی کیسه را به روغن آغشته کنید تا خمیر به آن نچسبد و سپس کیسه را به فریزر منتقل که بعد ها آنرا مورد استفاده قرار دهید (تا سه ماه هم میتوان آنرا نگهداری نمود).

برای مصرف خمیر فریزری ، یکروز قبل از مصرف آنرا از فریزر خارج و در یخچال قرار دهید.

4- در روز استفاده از خمیر برای تهیه پیتزا ، دو ساعت قبل از شروع بکار ، تعداد مورد لزوم گلوله های خمیر را با دست آغشته به آرد از سینی خمیر ها بیرون آورده ، در صورت لزوم دوباره گلوله کرده و روی سطح صاف پیشخوان آشپزخانه که قبلا قدری آرد پاشیده اید ، قرار دهید.

روی گلوله ها قدری آرد بپاشید.

هر یک از گلوله ها (به این گلوله ها چانه هم میگویند) را با فشار پشت دست مشت شده و آلوده به آرد و به ضخامت حدود 8 میلیمتر فشار داده و پهن کنید تا بصورت قرصی دایره شکل در آیند.

روی ورقه ها قدری آرد ریخته و سپس کمی روغن زیتون بپاشید ، روی آنرا با ورقه پلاستیک پوشانده و بگذارید تا دو ساعت در هوای معمولی آشپزخانه ور بیاید.

5- حدود یکساعت قبل از پختن پیتزا باید فر را روشن کنید و در طبقه پائین یا کف فر ، سنگ پیتزا ( سینی از جنس سرامیک گردی که بعنوان کف زیر پیتزا مصرف میشود و از جنس خاک چینی فشرده و پخته شده بدون لعاب دادن است) را بگذارید تا کاملا داغ شود. اگر سنگ پیتزا در اختیار ندارید از چند کاشی نازک سرامیک بدنه حمام استفاده کنید و آنها وارونه (طرف لعاب دار رو به کف فر باشد) استفاده کنید و اگر کاشی بدنه حمام هم در اختیار ندارید از پشت ماهیتابه ضخیم که آنرا وارونه در کف فر قرار داه اید استفاده کنید. منظور داشتن سطح صاف و داغی است که کف زیرین خمیر پیتزا را بخاطر داشتن حرارت زیاد بپزد (اگر از پشت ماهیتابه استفاده میکنید نیازی به قرار دادن آن بومدت طولانی در فر و گرم نمودن آن ندارید زیرا فلز حرارت زیادی را در خود نگهمیدارد و کف پیتزا را میسوزاند).

حرارت فر باید حدود 280 درجه یا بیشتر باشد و اگر از فر پنکه دار استفاده میکنید ، پنکه آنرا روشن کنید.

6- نکته کوچک آنکه میتوانید از قابلمه ضخیم و دسته داری به قطر 25 سانتیمتر نیز برای تخت کردن چانه های خمیر استفاده کنید. ابتدا کف قابلمه را در آرد فرو کرده و کاملا به آرد آلوده کنید و یک یک چونه ها را در سطح صاف قرار داده و با کمک دو دسته قابلمه را درست در وسط آن روی چونه خمیر قرار دهید و با آرامی و در همه جهت فشار دهید تا خمیر پهن شود. اگر از ضخامت آن راضی نبودید دوباره کف قابلمه را به آرد آلوده کنید و روی ورقه خمیر گذاشته و کمی بیشتر فشار دهید تا حدودا به قطر 8 میلیمتر یا حتی کمتر شود. نکته دیگر آنکه ضخامت خمیر پیتزا بنا به سلیقه شماست و حتی میتواند تا 12 میلیمتر هم باشد ولی بهتر است همه آنها بیک اندازه و قطر پهن شده باشند که نتیجه کار قرص های خمیری یک اندازه است.

برای پهن کردن خمیر نیاز بقدری تمرین دارید. ابتدا پشت و کف هر دو دست خود را در آرد فرو برید و با کمک لیسه خمیر (کاردک مخصوص) ، زیر یکی از چانه ها که هم اکنون قدری پهن شده است بزنید و آنرا روی سطح صاف پیشخوان که آرد پاشی شده بگذارید و با پشت مشت بسته دست کمی فشار داده و آنرا قدری پهن کنید و روی آن مقداری آرد بپاشید تا بدست نچسبد.

خمیر قدری پهن شده را با کمک نوک انگشتان دست از روی پیشخوان بردارید و و با حالت چرخاندن آنرا قدری به هوا پرتاب کنید و با کف دست و انگشتان آنرا بگیرید و کمی بطرف خارج کش داده تا عرض آن بیشتر شود و باز هم با حرکتی دورانی آنرا بهوا پرتاب کنید تا با نیروی گریز از مرکز پهن و پهن تر شود. اگر احساس کردید خمیر چسبنده میشود ، آنرا روی سطح آرد پاشی شده پیشخوان گذاشته ، پشت و کف دستان خود را به آرد بیشتر آغشته کنید و روی خمیر هم کمی آرد بپاشید ولی روی خمیر فشاری وارد نکنید. چرخاندن و پرتاب کردن را آنقدر ادامه دهید تا خمیر به ضخامت مورد نظر رسیده و اگر قدری در این کار تجربه بهم بزنید ، خمیر پیتزا را کاملا دایره شکل و از نظر ضخامت یکدست خواهید یافت. در واقع این نیروی گریز از مرکز (بخاطر حرکت دورانی و چرخشی خمیر) و آزاد چرخیدن و کشیده شدن لبه های آن در هوا است که خمیر پیتزا شکل میگیرد.

7- زمانی که خمیر بمیزان مطلوب شما کش داده و پهن شد (برای پیتزا کوچولو 10 تا 12 سانتیمتر و برای پیتزای معمولی حدود 25 سانتیمتر) ، خمیر را روی تخته گوشت ضخیم یا پشت دیگ و یا پشت ماهیتابه (طرف خارجی) که کاملا آرد پاشی شده قرار دهید و مطمئن شوید آنقدر آرد پاشیده اید (این آرد بهتر است آرد ذرت باشد ولی اگر نبود همان آرد معمولی) که با کشیدن آن براحتی روی سطح آرد سُر (لیز) خورده و براحتی روی سینی فر مخصوص پیتزا یا پاروی پیتزا منتقل میشود. به این تصاویر رجوع کنید. یک – دو – سه – چهار

8- با قاشق بزرگی مقداری از سس پیتزا را وسط خمیر ریخته و بدون فشار دادن و فقط با حرکت دادن پشت همان قاشق و با حرکتی دورانی ، سس را به تمام نقاط سطح خمیر پیتزا انتقال دهید تا همه جای آنرا بطور یکنواخت با ضخامت حدود 2 میلیمتر بپوشاند.

یکی از ترفندهای جالب ، تهیه پیتزا به اشکال مختلف است. مثلا پیتزای مربع که با بریدن و جدا کردن لبه های خمیر گرد و بشکل مربع و یا مثلث در آوردن خمیر پیتزا بعد از سس مالیدن و قبل از بارگذاری مایه است.

9- پس از بارگذاری و پخش مساوی و یکدست مایه روی خمیر پیتزا روی آن پنیر رنده شده (موزارلا) ریخته و با کمک پارو ، آنرا روی سطح صافی داخل فر قرار داده و کاملا داغ شده است ، منتقل کنید.

درب فر را بسته و 2 دقیقه صبر کنید.

درب فر را باز کرده و اگر لازم بود پیتزا یا سینی آنرا 180 درجه بدور محور پیتزا بچرخانید تا همه اطراف پیتزا بیک اندازه حرارت ببیند. معمولا پیتزا بین 5 تا 8 دقیقه پخته میشود.

اگر روی پیتزا پخت ولی هنوز خمیر زیر آن پخته نشده ، پیتزا را به طبقه پایین تر در فر منتقل کنید و بعکس اگر خمیر پخت ولی پنیر روی مایه پیتزا نپخته یا برشته نشده بود آنرا به طبقه بالاتر فر منتقل کنید.

10- پیتزای پخته شده را از فر خارج و آنرا روی تخته آشپزخانه منتقل و 2 دقیقه صبر کرده تا پنیر کاملا استراحت کرده و قدری سفت شود و (در صورت لزوم آنرا به فرم های مطلوب برش داده) گرم سرو کنید.

چند نکته:

1- اگر در تهیه با روش بالا و بخصوص پرتاب کردن خمیر به هوا مشکل دارید ، از وردنه استفاده کنید. زیر و روی خمیر و همچنین وردنه را کاملا آردی کنید و با غلطاندن وردنه خمیر را به آرامی شکل دهید و مرتبا زاویه شروع حرکت و غلطاندن وردنه را تغییر دهید تا از همه طرف خمیر پهن شود ولی فشار زیادی به خمیر وارد نکنید و فقط با فشار سنگینی وردنه ، خمیر پهن و شکل داده شود. برای حصول به این منظور وردنه را به جلو و عقب دایره فشار افقی دهید (هل دهید) و بر سطح خمیر فشار عمودی ندهید. وردنه کردن خمیر پیتزا آسانترین روش تهیه خمیر پیتزا میباشد. به این تصویر رجوع کنید.

2- استفاده از هر گونه نان تازه و نرم نیز یکی از راههای تهیه پیتزاست. هر گونه نانی را که در اختیار دارید میتوانید با مالیدن سس پیتزا بر روی آن ولی با بارگذاری مواد سبک مورد استفاده قرار دهید و البته توقع نداشته باشید که با طعم و مزه پیتزای ناپلی از آب در بیاید.

persian-area.com

مطالب پیشنهادی

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانی
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟

پیتزای ایتالیایی مارگاریتا

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

آموزش پخت انواع پیتزا - پیتزای ایتالیایی مارگاریتا

پیتزای مارگاریتا یا مارگریتا، نوعی غذای کلاسیک ایتالیایی است.

مواد لازم برای یک پیتزای بزرگ که مخصوص هشت نفر است:

ریحان تازه: یک بسته کوچک، حدود ۱۰۰ گرم

پنیر موزارلا: ۲۵۰- ۲۰۰ گرم

گوجه فرنگی متوسط دو عدد: به صورت نازک حلقه حلقه شود.

سس گوجه فرنگی: دو پیمانه یا تا حدی که روی سطح خمیر را بپوشاند.

خمیر پیتزا: یک عدد بزرگ

نمک و فلفل به اندازه لازم

طرز تهیه:

• فر را از قبل روی دمای ۴۰۰ درجه فارنهایت گرم کنید.

• سس گوجه فرنگی را روی سطح خمیر بمالید، طوری که سطح خمیر را بپوشاند.

• روی سس ها برگ های ریحان را پخش کنید.

• روی برگ های ریحان، گوجه فرنگی ها را بچینید.

•

پیتزا را درون فر به مدت ۲۰- ۱۵ دقیقه یا تا زمانی که رویه آن طلایی رنگ شده و پنیر آن آب شود، حرارت دهید.

آموزش پخت انواع پیتزا - مجله ایده ال

مطالب پیشنهادی

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانی
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟

پیتزای ایتالیایی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

مواد لازم برای خمیر:

آب

نیم لیتر

آرد سفید

1 کیلو

مایه‌ی خمیر

3 تا 5 گرم

نمک

10 تا 15 گرم

مواد لازم برای سس:

کنسرو گوجه فرنگی

یک قوطی یا به همان مقدار گوجه تازه

پیاز

یک عدد

سیر

دو پر

مواد لازم برای روی پیتزا:

پنیر پیتزا موزارلا

به مقدار لازم

قارچ

به مقدار لازم

ژامبون

به مقدار لازم

طرز تهیه

در این روش مدت تهیه خمیر بسیار طولانی تر می‌شود دلیل این کار مصرف کمتر مایه خمیر است. در این روش برای تهیه خمیر آب را تا 30 درجه گرم کنید و مایه خمیر را در آن حل کنید، نمک بزنید، ماشین همزن را به کار بیندازید و با افزودن کم کم آرد به آن هم بزنید تا خمیر آماده شود. در این کار عجله نکنید بگذارید خمیر خوب هم بخورد و خوب ورز داده شود پس از آماده شدن خمیر روی آنرا با پلاستیک بپوشانید و آنرا تا پنج شش ساعت به حال خود رها کنید. زمانی خمیر آماده است که حجم آن دوبرابر شده باشد.

وقتی خمیر آماده شد روی میز آشپزخانه مقداری آرد بریزید و خمیر را روی آن برگردانید، آنرا به هفت قسمت مساوی تقسیم کنید و با آنها گلوله‌هایی درست کنید،مقداری آرد روی میز بریزید و چانه‌های خمیر را روی آرد روی میز بچینید. روی آنها را با پلاستیک بپوشانید و برای 15 تا 20 دقیقه به حال خود رها کنید. در این مدت وقت دارید مواد دیگر روی پیتزا را آماده کنید.

برای تهیه سوس یک قوطی کنسرو گوجه فرنگی یا به همان مقدار گوجه تازه پوست کنده را با ماشین هم زن آشپزخانه خوب خورد کنید تا به صورت مایع درآید. نمک و فلفل بزنید. یک پیاز و دو پر سیر را هم پوست بکنید و در ماشین آشپزخانه خوب خورد کنید. مقدار روغن در ماهی تابه بریزید و اول کمی پیاز و سیر را در آن سرخ کنید نیازی نیست پیاز داغ بگیرید یعنی نیازی نیست پیاز زیاد سرخ بشود همین که دو سه دقیقه روی آتش ملایم قرار بگیرد کافی است.

بعد از آن گوجه‌های خورد شده را در آن بریزید مقدار یک قاشق سوپخوری اویشن بیفزاید، اگر ریحان هم در اختیار دارید مقداری هم ریحان تازه خورد شده به آن بیفزاید و آنرا روی آتش ملایم قرار بدهید بگذارید مایع از حالت مایع در آید و سوس سفت شود البته نه به آن اندازه که زیاد سفت شود. سوس را می‌توانید به سلیقه خود به روش‌های دیگر هم درست کنید این فقط یک نمونه آن بود.

برای مخلفات روی پیتزا هم بستگی به نوع پیتزایی که می‌خواهید درست کنید مواد آنرا آماده کنید. یک نوع آنرا برای نمونه توضیح می‌دهم.

مقدرای قارچ را بشویید و آنها را به صورتی ورق ورق کنید که ضخامت آن از سه میلیمتر بیشتر نشود. مقداری ژامبون را هم خورد کنید

برای آماده کردن پیتزا اول خمیر را بوسیله دست روی میز کمی پهن کنید سپس آنرا از روی میز بردارید و بوسیله دست پهن کنید هرچه این نان نازک تر شود نتیجه بهتر می‌شود، معمولا من آنرا تا دو میلیمتر نازک می‌کنم. برای خمیرچانه‌های توضیح داده شده قطر خمیر پیتزای آماده شده معمولا 25 تا 30 سانتیمتر باید بشود.

پس از آماده شدن خمیر اول مقداری از سوس را روی آن بریزید و با ته قاشق روی آن پخش کنید و همه سطح آنرا بپوشانید. سپس پنیر پیتزا را که رنده کرده‌اید روی خمیر بریزید و روی پنیر هم مقداری قارچ و ژامبون بریزید. معمولا دوتا دوتا آماده میکنند و می‌گذارند قبل از در فر قرار دادن کمی بمانند بعد آنها را توی فر می‌گذارنذ. فر باید بسیار گرم باشد .

معمولا 270 درجه به بالا بستگی دارد به فر شما تا چند درجه قابل گرم کردن باشد. . پیتزا را روی سینی فر قرار بدهید و داخل فر بگذارید.

برای پختن پیتزا‌ها آنها را در کف فر قرار بدهید چون مهمترین قسمت پیتزا خمیر آن است که باید خوب پخته شود. وقتی نان پیتزا برشته شد پیتزا آماده است.اگر دقت کرده باشید پیتزاهایی که بوسیله آشپزهای ایتالیایی درست می‌شود حتی قسمتی از کناره‌های خمیر پیتزا سوخته است. پس دقت کنید خمیر پیتزای شما خوب برشته شده باشد

نکته:پنیر پیتزا موزارلا (Mozarella)، یا هر نوع پنیر پیتزا که دوست دارید

مطالب پیشنهادی

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها
ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمر
ورزش و بیماری های قلبی و استخوانی
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟