ترشح شیر حتی در شرایط بسیار دشوار نیز ادامه می یابد.
استرس به تنهایی باعث کاهش تولید شیر نمی شود ، ولی ممکن است محیط نامناسبی را برای شیردهی ایجاد کند.تغییرات هورمونی در بدن مادر و پاسخ بدن به این تغییرات ، سبب حفظ شادابی مادر می شود.
به نظر می رسد شایع ترین مشکل در مادرانِ تحت تنش، عدم خروج کافی شیر باشد. واکنش خروج شیر مهمترین مسئله برای در دسترس قرار گرفتن شیر برای کودک است، اگرچه تخلیه ی کامل و صحیح پستان و در نتیجه ترشح کافی شیر بسیار مؤثر است. بعد از خروج شیر، کودک در هنگام مکیدن به شیر انتهایی (قسمت آخر شیر که چربی بیشتری دارد) دسترسی می یابد که این شیر سبب رفع گرسنگی و آرامش کودک و افزایش وزن او می شود.
به نظر می رسد که استرس، هم سبب تأخیر و هم جلوگیری از آزاد شدن اکسی توسین (هورمونی که باعث خروج شیر از سینه ها می شود) در حین تغذیه از پستان می شود.
چنانچه مادر آرامش و استراحت کافی نداشته باشد ممکن است منجر به بروز اشکالاتی در مادر و یا کودک شود از جمله :
- کاهش مدت زمان مکیدن پستان توسط کودک
- کاهش تولید شیر
- اشکال در بازتاب خروج شیر از پستان
- ایجاد خواب آلودگی و
کاهش اشتهای کودک- ایجاد بی قراری، تحریک پذیری و عدم توانایی شیرخوار در تغذیه ی مناسب.
در نتیجه یک چرخه ی معیوب به طور سریع ایجاد می شود:
کاهش میل مکیدن در کودک و یا مکیدن غیرمؤثر، سبب کاهش میزان تولید شیر و کاهش علاقه ی کودک به شیر خوردن می شود. مصرف
غذاهای کمکی نیز به نوبه ی خود باعث سیر شدن او و علاقه ی کمتر به مکیدن پستان می شود.از طریق علائم زیر در کودک می توان به
استرس مادر پی برد:- کم وزن گرفتن
- دل پیچه، دل درد، استفراغ
- گریه ی طولانی
- بی خوابی
- نگرفتن پستان
- حالت عصبی در هنگام مکیدن پستان
هنگامی که
مادر بهترین تغذیه را به کودک خود می دهد و او با علاقه و میل زیاد پاسخ می دهد اعتماد به نفس مادر افزایش می یابد، زیرا می داند که قادر است به کودک غذا داده و او را آرام کند.کودک بیشترین سود را از تغذیه ی مناسب می برد. تماس جسمی بین مادر و کودک ، سبب افزایش ارتباط عاطفی می شود و این ارتباط عاطفی در زمانی که مادر به خاطر از دست دادن همسر، یکی از فرزندان یا یکی از نزدیکان، در سوگ و غمگین است بسیار مفید می باشد.
« برای من بسیار اهمیت داشت که به تغذیه ی دخترم با شیر خودم ادامه بدهم، نه تنها به خاطر این که اعتقاد داشتم بهترین غذا برای اوست بلکه به خاطر این که در زمانی که من بدترین احساس را داشتم و احساس تنهایی شدیدی می کردم به من دلیلی برای ادامه ی زندگی می داد. دخترم به من قدرت و توان زیادی می داد و این نکته ی بسیار با اهمیت را به خاطرم می آورد که چقدر زندگی ام متفاوت شده است. من به خاطر چیزهایی که دخترم به من داده به او افتخار می کنم. برای من تغذیه ی او با شیر خودم در طول دوره ی رشد او، تمرین یک مبارزه بود. بسیار احساس خوبی است که کسی شما را دوست داشته باشد و در آغوش شما با علاقه قرار گیرد و با شما باشد و ببینید که بعد از مرگ، زندگی همچنان ادامه دارد. واقعاً مواظبت کردن از بچه ای نیازمند، بی قرار و بی خواب در زمانی که خودم احتیاج به مراقبت از خود داشتم، بسیار مشکل بود. نگهداری و تأمین شیر او در زمان مرگ پدر و مشکل ترین زمان سوگواری ام به دلیل این باور بود که اگر شیر دادن به وی را ادامه دهم شیر کافی خواهم داشت و این چنین نیز شد ».
ممکن است از بین بردن
استرس غیر ممکن باشد ولی می توان اثرات سوء ناشی از آن را از بین برد و یا کم کرد.اگر بخواهید و تلاش کنید، مطمئن باشید که قادر هستید از عهده ی شیردهی به کودک خود برآیید.
- در صورت لزوم به یک مرکز مشاوره مراجعه کنید و اطلاعات خود را در زمینه ی شیردهی مثل راه های ذخیره ی شیر، نحوه ی شیردهی به کودک و غیره ارتقاء دهید.
- در زمینه ی مصرف دارو حتماً با پزشک خود مشورت کرده و از مصرف خود سرانه ی دارو خودداری کنید.
- مادر باید ببیند که تمایل به چه کاری دارد و چه اقداماتی برای بهتر کردن شرایط خود می تواند انجام دهد.
- همچنین لازم است افراد خانواده و دوستان مادر، وی را برای کنار آمدن با استرس کمک کنند.
مطمئن باشید که از عهده ی مسئولیت مادری بر می آیید.
مراجع اجتماعی بسیار متفاوتی با کارآیی بالا برای برخورد با مشکلات مادر تحت تنش وجود دارد.
ارجاع به روان شناس، مددکار اجتماعی، سرویس های مشاوره ی خانواده، انجمن ترویج تغذیه با شیر مادر و مراکز بهداشتی – درمانی می توانند در مراقبت از کودک بسیار مؤثر باشند.
بیشتر مراکز حمایتی دارای اطلاعات وسیعی از سایر گروه های موجود در منطقه هستند و علاقه مندند که شما را به مناسب ترین مرکز ارجاع دهند.
-
استرس ممکن است جسمی یا روحی باشد و با وقایع خوشحال یا ناراحت کننده همراه باشد.- غالباً تأثیر
استرس بر شیر مادر غیر مستقیم است. موقعیت ها در شرایط تنش زا سبب تغییراتی در عملکرد مادر می شود که به تغذیه با شیر مادر آسیب وارد می کند.-
استرس واکنش خروج شیر را مهار کرده و سبب کاهش تولید شیر می شود.- فرزند مادری که تحت تنش است ،غالباً دچار مشکلاتی از قبیل : دردهای قولنجی ، دل پیچه و استفراغ است. گفت و گویی آزاد با مادر درباره ی احساس او و ارائه ی کمک های عملی به وی برای کنار آمدن با وضعیتش می تواند بسیار مؤثر باشد.
منبع : ماهنامه دنیای تغذیه
وزن هنگام تولد مهمترین عامل تعیینکننده میزان سلامت نوزادان است و گزینهای پراهمیت در تکامل بعدی شیرخواران و کودکان محسوب میشود. احتمال مرگ و میر نوزادان کم وزن به مراتب بیش از نوزادان با وزن طبیعی است و متاسفانه نوزادان کموزن 3-2 برابر بیشتر در معرض عوارض متعدد عصبی، چشمی، شنوایی و عقبماندگیهای ذهنی قرار دارند و شانس ناهنجاریهای مادرزادی و مشکلات تنفسی در این کودکان به مراتب بیشتر است. محققان بر این عقیده اند که مصرف شیر گاو توسط مادر باردار اثرات مثبتی بر رشد جنین و تکامل عصبی آنها دارد.
به این منظور در مطالعه ای که در مجله ی American Journal of Clinical Nutritionبه چاپ رسیده است ،3405 مادر باردار در یک بررسی شرکت کرده و پرسشنامه بسامد خوراک را به منظور جمع آوری اطلاعات غذایی و مقدار مصرف شیر در 3 ماهه اول بارداری تکمیل نمودند. پس از آن دور سر جنین، طول استخوان ران و وزن در 3 ماهه دوم و سوم به وسیله اولترا سونوگرافی تخمین زده شد.
نتایج بررسی های انجام شده نشان داد که مصرف شیر بیش از 3 لیوان در روز با وزن گیری جنین در 3 ماهه سوم بارداری در رابطه مستقیم است. وزن هنگام تولد این نوزادان حدود 135 گرم بیشتر از نوزادانی بود که مادران آنها در طول بارداری شیر مصرف نکرده اند یا مقدار مصرف شیر آنها محدود به یک لیوان بوده است.همچنین اندازه دور سر این نوزادان، cm3/2 بیشتر از دیگر نوزادان بوده است. البته مصرف شیر توسط مادر بر رشد قدی جنین تاثیر نداشته است.
دانشمندان بر این اعتقاداند که این تاثیرات مربوط به پروتئین شیر و یا ترکیبات نزدیک به آن بوده و کربوهیدرات و چربی موجود در شیر بر روند افزایش وزن جنین بی تاثیر است. البته به نظر می آید این تاثیر منحصر به پروتئین موجود در شیر و لبنیات می باشد و دریافت پروتئین از منابع دیگر، تاثیر فزاینده ای بر وزن هنگام تولد نوزادان نخواهد داشت.
نکته عملی: همانطور که این بررسی نشان داد مصرف شیر توسط مادر باردار بر وزن هنگام تولد نوزاد تاثیرگذار است، بنابراین به منظور وزن گیری مناسب جنین و به دنیا آمدن نوزاد سالم و با وزن مناسب، توصیه می شود که مادران باردار از 3 ماهه اول بارداری حداقل روزی 3 لیوان شیر بنوشند .
منبع : American Journal of Clinical Nutrition, June 22, 2011.
خانمهایی که در دوران بارداری به میزان بسیار کمی شیر می نوشند، بیشتر از دیگر مادران احتمال دارد که نوزادی با وزن کم و ضعیف به دنیا آورند.
حاملگی دوران بسیار مهمی است که مادر باید طی آن، مراقب تغذیه سالم و متعادل خود باشد تا از کمبود ویتامین ها، مواد معدنی و عناصر غذایی پیشگیری شود. این عناصر تأثیر مهمی در سلامت دوران بارداری دارند.بر اساس تحقیقات اخیر به خانمها توصیه می شود پیش از حاملگی، به مقدار کافی منابع غذایی ویتامین «b9» یا فولات را در برنامه خود بگنجانند و در صورت نیاز از مکمل ها استفاده کنند. در واقع کمبود این ویتامین در زمان لقاح و در مراحل نخست حاملگی، احتمال عقب ماندگی ذهنی یا دیگر ناهنجاریهای شدید را افزایش می دهد.
شیر و ویتامین d
این ویتامین نه تنها عامل مهم و اجتناب ناپذیر برای رشد نوزاد است، بلکه مطالعات جدید نشان می دهد که بین مصرف ناکافی این ویتامین و احتمال تولد نوزاد ضعیف، رابطه وجود دارد.اثبات این ادعا ساده است. محققان از گروهی مادران باردار خواستند تا مقدار مصرف روزانه شیر خود را یادداشت کنند و پس از زایمان با وزن نوزاد مقایسه شد.آنها مشاهده کردند که هرچه مادر شیر کمتری در این دوران بنوشد، احتمال تولد نوزاد کم وزن بیشتر است.
نوزادانی که مادران آنها کمتر از یک لیوان (250 میلی لیتر) شیر در روز می نوشند، وزن آنها 110 گرم کمتر از سایر نوزادانی است که مادرانشان مقدار کافی از این ماده غذایی مهم استفاده کرده اند. محققان همچنین خاطرنشان می کنند که نوشیدن هر لیوان شیر اضافی در روز، 41 گرم وزن نوزاد را افزایش می دهد.نکته قابل ذکر اینکه این تأثیر به ویتامین d موجود در شیر مربوط می شود، نه به پروتئین های خاص و کلسیم شیر.به همین دلیل به خانمهای باردار توصیه می شود تا مراقب مصرف روزانه این نوشیدنی سالم باشند و با پزشک خود مشورت کنند تا در صورت نیاز از مکملهای غذایی استفاده کنند.
منابع غذایی سرشار از ویتامین d
روغنهای ماهی، ماهی بخصوص ماهی های چرب مانند ماهی آزاد، ساردین، قزل آلا، شاه ماهی و... منابع غنی این ویتامین محسوب می شوند.
همچنین باید یادآور شد که نوشیدن مرتب شیر عادت مطلوبی است که تأثیرات مثبتی در دوران یائسگی دارد. در واقع ویتامین d در کنار کلسیم، باعث استحکام استخوانها شده و از پوکی استخوان جلوگیری می کند.
منبع : جوان امروز / مترجم: مریم سادات کاظمی
بر اساس تحقیقاتی که اخیرا در کشور کانادا انجام شده، زنانی که در دوران بارداری به میزان کافی شیر نمی نوشند، نوزادان ضعیف تر و آسیب پذیرتری به دنیا می آورند. محققین معتقدند کمبود ویتامین D باعث کندی در رشد نوزادان می شود. نتایج مطالعاتی که با همکاری دو دانشگاه مونترآل مک ویل (Montreal&#۰۳۹;s McGill) و کالگری (Calgary) انجام شده، نشان می دهد زنان بارداری که روزانه کمتر از ۲۵۰ میلی لیتر ( حدود یک لیوان) شیر مصرف می کنند، در مقایسه با زنانی که بیش از این مقدار شیر می نوشند، نوزادان ضعیف تری به دنیا می آورند. این تحقیق بر روی ۳۰۰ زن باردار در سنین ۱۹ تا ۴۵ سالگی انجام شده، یک سوم این افراد کمتر از ۲۵۰ میلی لیتر شیر می نوشند و ویتامین D و پروتئین کمتر از حد لازم مصرف می کنند. پزشکان معتقدند : "شیر حاوی ویتامین D است که باعث محکم شدن استخوانها و رشد اندامها می شود. متاسفانه اغلب مادران در زمان بارداری شیر کافی نمی نوشند، شاید به این فکر نمی کنند که هر ۲۱۵ میلی لیتر شیری که می نوشند می تواند ۴۱ گرم به وزن نوزادشان هنگام تولد بیفزاید. " آمار نشان داده تنها کمتر از ۱۵ درصد زنان کانادایی شیر گاو می نوشند. همین امر باعث می شود که در زمان بارداری نیز نتوانند عادت خود را تغییر داده و روزانه مقدار معینی شیر بنوشند. بسیاری از زنان باردار حتی به توصیه پزشک خود، برای اجتناب از آلرژی های غذایی و جلوگیری از برآشفتگی های احتمالی که قند شیر در معده بوجود می آورد، از نوشیدن این ماده مقوی امتناع می کنند. متخصصین بر این باورند که نوزادان ضعیف وقتی به سن رشد می رسند، خطر ابتلا به بیماری هایی چون فشارخون، چاقی مفرط و دیابت در آنها بیش از نوزادان نرمال است. |
منبع : سایت فریامطالب پیشنهادی
|