گیاه بسیار زیبایی است با برگ های ابلق با ساقه ها کوتاه و برگ های بیرون آمده از غلاف ، نیزه ای شکل و خم شده به طرف پایین با طول 12 تا 15 سانتیمتر (که گاه تا 20 سانتیمتر نیز می رسند)؛ مقاومت خوبی در برابر سایه و خشکی دارد
آگلونما در حدود چهل گونه گیاه علفى در هند و مالزى دارد که برخى از آنها به خاطر داشتن برگ هاى ابلق به عنوان گیاه زینتى در گلخانه ها نگهدارى مى شوند.
رایج ترین آنها دو نوع A.PICTA و A.TREUBII است. «آگلونما پیکتا» از مالزى آورده شده و داراى برگ هایى به رنگ سبز تیره با لکه هاى سفید به موازات رگبرگ هاى فرعى است. اما «آگلونما تروبى» که از جزایر سلب آورده شده گیاه زیباترى با برگ هاى کشیده و مقاوم به رنگ سبز روشن با لکه هاى خاکسترى مایل به نقره اى است و در باغچه هاى آپارتمانى جلوه خاصى دارد.
در صورتی که مدت درازی از آن مراقبت شود تنها یک میوه خواهد داد.
گیاهی همیشه سبز و پایا با برگهای زینتی میباشد برگهای آن (مستطیلی نیزهای )می باشد اندازه برگها بر حسب گونه بطول 25 سانتیمتر و پهنای 12 سانتیمتر نیز میباشد ارتفاع گیاه برحسب گونه تقریباً بین 20تا 40 سانتیمتر در سطح فوقانی خود تغییر میکند دارای نقاط و یا لکههای سبز تیره میباشد. گلهای این گیاه سفید و در تابستان آشکار میشود. میوههای آن قرمز رنگ میباشد
به نور کافی احتیاج دارد، از آفتاب مستقیم بیزار است و تقریباً در همه جای آپارتمان که مقداری نور طبیعی داشته باشد می ماند .
در زمستان باید در داخل خانه نگهداری شود؛ حداقل دماى قابل تحمل این گیاه تا 15 - 10 درجه سانتیگراد است . در زمستان که رشد گیاه کندتر می شود باید آب آن را تقلیل داد و از نگهداری گیاه در نزدیکی شوفاژ یا بخاری خودداری نمود.
اجازه دهید در بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود زیرا آب زیادی باعث پوسیدگی گیاه می شود.
آگلونما تروبی احتیاج چندانى به نور و روشنایى ندارد. در بهار و تابستان هر دو هفته یک بار نیاز به کود محلول دارد. سطح خاک نیز باید همیشه نسبتاً مرطوب نگه داشته شود
برگ هاى آگلونما نسبت به خشکى هوا حساس هستند و بهتر است در آپارتمان هاى گرم و خشک هر روز سطح برگ ها با آب اسپرى (ریز) شود
مخلوط خاک گلدانی (خاکبرگ، ماسه ، پیت، خاک باغچه) با قابلیت نفوذ خوب (به طور کلی خاک غنى از خاکبرگ و اسیدى را مى پسندد
هر سه سال یک مرتبه در فصل بهار گلدان را عوض می کنند و این در موقعی است که ریشه، دو سوم فضای گلدان را اشغال کرده باشد
اگر برگ ها خیلی آویزان هستند برگ ها را دسته کنید و چند روز درون روزنامه بپیچید تا برگ ها شکل ایستاده به خود بگیرند
درجه حرارت زمستان باید 15-13 درجه سانتیگراد باشد
گیاه به رطوبت جو نیازمند است بنابراین در تابستان گیاه را با آب اسپری نمائید. از آبیاری زیاد بویژه در زمستان خوداری نمائید
از قرار دادن گیاه در مقابل نور مستقیم آفتاب پرهیز کنید. با وجودی که گیاه نسبتاً به مکانهای تاریک مقاوم است از قرار دادن دائمی آن در چنین مکانهایی اجتناب کنید. گیاه در مقابل دود و گاز حاصله از شوفاژ حساس است و به سرعت برگهای پائینی خود را از دست میدهد.
برای پاک کردن برگها هر ماه آنرا با آب ولرم و اسفنج شستشو دهید از مصرف مواد شیمیایی که برگها را براق میکند خوداری کنید
در فصل رویش هر پانزده روز یکبار از کودهای مایع رقیق به گیاه بدهید.
کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر هر دو هفته یک بار از اسفند تا مرداد ماه مصرف کرد
خاک هوموسی سبک مخلوط با ماسه برای پروررش آگلونما مناسب است.
نور غیر مستقیم و سایه را ترجیح می دهد، بهترین جا برای آن در سایه و نور کم، مانند پنجره های شمالی ساختمان است و به سرما حساس میباشد
برگ ها پژمرده و نوک آنها قهوه ای می شود. علت آن کمی رطوبت هوای اطراف گلدان است
برگ ها مجعد و پیچیده می شود و لبه برگ ها قهوه ای می گردد. علت آن سردی بیش از اندازه هوا و کمی رطوبت هوای اطراف گلدان است
برگ ها روبه زردی می گذارد و لکه های سفیدی در سطح آن ظاهر می گردد. علت آن هجوم کنه های بسیار ریزی است که در محل دمبرگ و زیر آن وجود دارد. برای جلوگیری از آن باید با مالاتیون دو در هزار یک مرتبه در هفته از اول بهار سمپاشی نمود. همچنین غبار پاشی سطح و زیر برگ ها با آب ولرم باید به طور مرتب انجام گیرد
شتهها ،کنه ها، شپشکهای آردآلو، تریپس و شپشکهای سپردار این گیاه را مورد حمله قرار میدهند.
اگر برگهای آگلونما در امتداد رگبرگ زرد شده و لکه های قهوه ای زیر آنها ظاهر شد و یا اینکه زخمهای سفید پنبه ای در زیر برگ یا قاعده آن مشاهده کردید. به این معنی است که یک حشره آفت در حال آسیب رساندن به گیاه است و باید هر دو هفته یکبار با سم نفوذی سمپاشی صورت گیرد خشک شدن و پیچیدگی برگها در تابستان نیز بیانگر گرمی و خشکی هوا است
اگر مشاهده کردید گیاه خود را انداخته یعنی هوا سرد است یا با کمبود آب مواجه شده زردی برگها هم می تواند به دلیل آبیاری زیاد از حد و سردی هوا می باشد
تکثیر این گیاه عمدتاً در فصل تابستان صورت مى گیرد. مانند دیفن باخیا تکثیر می شود یعنی هم می توان ساقه بدون برگ را به صورت افقی در ماسه کاشت یا قلمه برگدار را کاشت یا از جوانه هایی که از خاک خارج می شوند استفاده کرد. باید دقت کرد که نباید هوا به ریشه برسد، بنابراین خاک اطراف ریشه را کاملاً فشرده می نمایند
بهوسیله بذر- دانههای میوههای قرمزخشک ناشکوفائی که پس از گل دادنبر روی گیاه میرویند و بدون هیچ نوع زیبائی میباشد در حرارت 27 درجه ساتیگراد در بهار بکارید (البته اگر هدف تهیه بذر نباشد گلها را بلافاصله از گیاه جدا نمائید زیرا گیاه بشدت ضعیف میشود )
بوسیه قلمه –در بهار میتوان قلمههایی از ساقه گیاه گرفته و در مخلوطی از ماسه، پیت در دمای 21-18 درجه سانتیگراد کاشت .
تقسیم ریشه –در بهار میتوان به تقسیم ریشه مبادرت ورزید (البته این روش آسانتر است )
شیره این گیاه سمی است و باعث سوزش در پوست شده و اگر وارد دهان شود منجر به سوزش دهان ، لب ها ، گلو و زبان میشود
مطالب پیشنهادی: