بیماری هپاتیت ب

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

هپاتیت ب
هپاتیت ب ، ویروسی موذی است که می تواند موجب آسیب جدی کبدی شود. این ویروس می تواند از طریق تماس با خون وسایر ترشحات بدن پخش شود.افراد از طریق تماس جنسی، سرنگ مشترک و در هنگام تولد به این ویروس آلوده می شوند. این ویروس ازطریق تیغ ریش تراشی و مسواک نیز منتقل می شود. هیچ درمانی وجود ندارد، اما داروها می توانند ویروس را مهار کنند. واکسن هپاتیت ب می تواند به صورت موثری از ابتلای به این بیماری پیشگیری کند.
شکایات: تهوع؛ درد ناحیه اپی گاستر، ادرار تیره ، خستگی و پوست و یا چشمهای زرد در طی عفونت حاد. عفونت مزمن می تواند منجر به سیروز کبدی و یا سرطان کبد شود. برخی افراد سالها هیچ نشانه ای ندارند. 

ایدز / اچ.آی . وی HIV/AIDSویروس اچ. ای .وی سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند. ویروس HIV، از طریق فعالیت جنسی محافظت نشده ، سرنگ مشترک و یا از طریق مادر به جنین منتقل می شود. عفونت با این ویروس ممکن است برای سالها ،هیچ نشانه ای نداشته باشد. بنابراین یک آزمایش خون بهترین راه تشخیص بیماری در این مرحله است. درمان بموقع مهم است و می تواند از بیماری جدی پیشگیری کند.
نشانه های اولیه ی عفونت HIV: بسیاری از افراد هیچ شکایتی ندارند، اما برخی افراد ممکن است نشانه هایی شبیه آنفلوانزا یک تا دوماه پس از عفونت داشته باشند.تورم غدد لنفاوی، تب، سردرد، و خستگی. زخمهای بدشکل در ناحیه دهان نیز ممکن است ظاهر شود.

HIV/AIDS Tests تستهای ایدز
تستهای قابل اعتماد در درمانگاه و یا تستهای خانگی تایید شده توسط موسسه غذاو داروی آمریکا FDA وجود دارد. یکی از محدودیتهای تشخیصی" مرحله پنجره "است که تا 6 ماه پس از قرار گرفتن در معرض ویروس HIV ادامه دارد و در این مرحله گاهی این تستهای آنتی بادی نمی توانند ویروسها را در خون تشخیص دهند. فرد آلوده می تواند ویروسها را در این مرحله به دیگران منتقل کند.
اگر مشکوک به عغونت HIV هستند و یا در معرض این عفونت قرار گرفته اید. شروع داروها به صورت پروفیلاکسی می تواند ازبیماری پیشگیری کند و اگر آلوده به ویروس HIV هستید، این درمانها می توانند از تبدیل عفونت HIV به ایدز پیشگیری کنند.

انتخابهای درمانی در عفونت HIV /ایدزدرحالی که هیچ درمانی برای عفونت HIV وجود دارد.داروهایی وجود دارند که می توانند تکثیر ویروس در خون را کاهش دهند . دریافت ترکیبی از این داروها می تواند از پیشرفت بیماری به سمت ایدز پیشگیری کند. درمانهای کمکی نیز می توانند احتمال بروزسایرعفونتهای جدی را که در اثر تضعیف سیستم ایمنی بروز می کنند،کاهش دهند.

تریکوموناس واژینالیس Trichomoniasis
عفونت تریکوموناس توسط انگلی تک یاخته ای ایجاد می شود که از طریق تماس جنسی منتقل می شود. بطوری که حدود 70% همسران زنان مبتلا در طی 48 ساعت اول پس از نزدیکی و حدود 85% همسران مردان مبتلا پس ازنزدیکی به آن الوده می شوند. دوره کمون بیماری 4 روز تا 4 هفته است. . این بیماری به عنوان علت زایمان زودرس و پارگی زودرس کیسه آمنیوتیک و عفونتهای پس از عمل جراحی در زنان نیز شناخته شده است و با تجویز دارویی مانند مترونیدازول به خوبی درمان می شود درمان همسر فرد نیز در این مورد ضروری است.

نشانه ها و شکایات در مردان : اغلب مردان هیچ نشانه ای ندارند. بعضی افراد ممکن است ترشحات خفیف از آلت ویا احساس سوزش درحین ادرار کردن را تجربه کنند.
نشانه ها و شکایات در زنان : ترشحات زرد مایل به سبز کف آلود و بد بو( گاهی بوی ماهی) ، خارش و سوزش ناحیه واژن و یا درد درطی فعالیت جنسی و ادرار کردن، نشانه ها معمولا 5 تا 28 روز پس از آلوده شدن به تریکوموناس ظاهر می شوند.

Chancroidشانکروئید 
شانکروئید یک عفونت باکتریایی مقاربتی STD است که در آفریقا و آسیا شایع اما در آمریکا نادر است. این بیماری در مردان 5 برابر شایعتر از زنان است و پس از یک دوره کمون 4 تا 7 روزه ظاهر می شود. این عفونت می تواند ضایعاتی را در ناحیه تناسلی ایجاد کندکه باکتری را از فردی به فرد دیگر منتقل می کنند . این ضایعات معمولا ظاهری کثیف و آلوده ، کمی فرو رفته با حاشیه ای دندانه دار بوده و دردناک هستند. این دانه ها نرم هستند و دردناک بودن انها نشانه خوبی برای افتراق آنها از سیفلیس است. از آنجا که بیماری قلبلیت سرایت بالایی دارد، بایستی نکات بهداشتی کاملا رعایت شود. درمان اصلی بیماری یکی از داروهای اریترومایسین، آزیترومایسین،یا سفتریاکسون است.

نشانه ها و شکایات در مردان : ضایعات دردناک در ناحیه آلت که ممکن است به صورت ضایعه پر از چرک ظاهرشود. درد در ناحیه تناسلی و کشاله ران.
نشانه ها و شکایات در زنان : ضایعات دردناک در ناحیه تناسلی که می تواند به زخم پر از چرک تبدیل شود، غدد لنفاوی متورم در ناحیه کشاله ران.

LGV (Lymphogranuloma Venereum لنفوگرانولوم مقاربتی
این عفونت توسط یک نوع از کلامیدیا ایجاد می شود و در مردان 6 تا 10 برابر شایعتر از زنان است. در زنان دهانه رحم و آلت تناسلی شایعترین محل درگیری هستند و اما ممکن است دیواره خلفی واژن و یا رکتوم نیز گرفتار شوند. بیماری پس از یک دوره کمون 7 تا 10روزه به صورت یک یا چند ضایعه برجسته بدون درد و کمی فرو رفته ظاهر می شود .در این مرحله فرد متوجه بیماری خود نمی شود وضایعات خودبخود از بین می روند، ولی میکروبها غدد لنفاوی ناحیه را درگیر کرده و موجب تورم دردناک غدد لنفاوی می شود که درمسیر کانال فتق بصورت یک شیار ظاهر می شود. گاهی تورم شدید ناحیه تناسلی نیز ایجاد می شود.این بیماری نیز مانند سایر انواع عفونتهای کلامیدیایی می تواند با آنتی بیوتیکهادرمان شود.

شکایات: زخمهای باز در ناحیه تناسلی و مقعد، سر درد ، تب و خستگی و غدد لنفاوی متورم در ناحیه کشاله ران . اگراز طریق تماس مقعدی منتقل شود می تواند موجب خونریزی، ترشح و درد در ناحیه مقعد شود.

Pelvic Inflammatory Disease بیماری التهابی لگن
این بیماری به تنهایی یک بیماری مقاربتی نیست ولی عارضه جدی طیفی از بیماریهای مقاربتی درمان نشده بویژه کلامیدیا و سوزاک است . این بیماری وقتی ایجاد می شود که عفونت به رحم و لوله های رحمی زن منتقل شده و در صورت عدم درمان میتواندموجب اسیب به باروری زن شود بنابراین درمان فوری آن برای پیشگیری از نازایی ضروری است.
نشانه ها و شکایات: زیر دل درد ، تب، ترشحات غیر معمول، آمیزش دردناک، ادرار دردناک، و لکه بینی. اغلب هیچ نشانه هشدار دهنده اولیه ای وجود ندارد.

چه کسانی در معرض بیماریهای مقاربتی هستند؟ 
همه کسانی که به فعالیت جنسی می پردازند، صرفنظر از جنس، نژاد و طبقه اجتماعی در معرض بیماریهای مقاربتی هستند. گفته می شود ، جوانانی که از نظر جنسی فعالتر هستند، بیشتر از افراد مسن در معرض این بیماریها قرار دارند . عدم تعهد به رابطه زناشویی و برقراری روابط جنسی با افراد مشکوک خارج از ازدواج ، این خطر را افزایش می دهد.

آیا افراد باکره در معرض خطر بیماریهای مقاربتی هستند؟
بلی، متاسفانه برخی از این بیماریها از طریق هر نوع رابطه و حتی از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شوند. این موضوع بویژه در مورد بیماریهای مقاربتی که ضایعه و زخم ایجاد می کنند، بیشتر احتمال دارد.

پیشگیری از بیماریهای مقاربتی
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی، پرهیز از هرگونه رابطه جنسی خارج از ازدواج و تعهد به رابطه زناشویی و تک همسری با یک همسر خوب و سالم و غیر آلوده به بیماریهای مقاربتی است.
از همسرتان بخواهید برای بررسی ابتلا به بیماری مقاربتی آزمایش بدهد ودر صورت ابتلا، برای درمان به پزشک مراجعه کند و در تمام روابط از ابتدا تا انتهای رابطه، از کاندوم استفاده کنید.

محدودیتهای کاندوم
گرچه کاندوم هابرای پیشگیری از سرایت بیماریهای مقاربتی مفید هستند، بدون عیب نیز نیستند. کاندومهای زنانه و مردانه، برای پیشگیری از انتقال گنوره، کلامیدیا، HIV،و تریکوموناس گزینه های خوبی هستند ولی در مقابل انتقال تب خال، سیفلیس وزگیلهای تناسلی محافظت100% ایجاد نمی کنند. این عفونتها می تواننداز طریق ضایعاتی که توسط کاندوم پوشیده نشده اند، به راحتی منتقل شوند. کاندومها هیچ محافظتی در برابر گال و شپش عانه نیز ایجاد نمی کنند.

چگونه با همسرتان در این مورد صحبت کنید؟
اگر فکر می کنید به یک بیماری مقاربتی مبتلا هستید، در اولین فرصت این موضوع را با همسرتان در میان بگذارید. به خاطر داشته باشید شما می توانید حتی در صورتی که درمان را آغاز کرده اید و از کاندوم استفاده می کنید، باعث گسترش عفونت به همسرتان بشوید.در بسیاری از بیماریهای مقاربتی، پزشک به هر دوی شما پیشنهاد درمان می دهد. در نظر داشته باشید در برخی موارد گرچه مردان بی علامتند ولی می توانند حامل عفونت بوده و آنرا به همسرشان منتقل کنند پس نداشتن علامت به معنی عدم درمان نیست. سعی کنید برای سلامتی خودتان هم که شده ، درمان را در همین مرحله اغاز کنید. به همسرتان فرصتی برای بیان احساسات و پرسیدن سوالاتی که برایش ایجاد شده بدهید.

بیماریهای مقاربتی و بارداری
کنترل زنان باردار از نظر ابتلا به بیماریهای مقاربتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برخی از این بیماریها می توانند موجب زایمان زودرس شده و یا بارداری را با مشکلاتی مواجه کنند. بیماریهای مقاربتی در طی بارداری، زایمان و شیردهی به نوزاد متولد شده ،منتقل می شوند. بیماریهای مقاربتی اثار مختلفی بر جنین و نوزادمی گذارند مانند مرده زایی، کاهش وزن هنگام تولد، کوری، بیماریهای عصبیٍ،بیماریهای کبدی و عفونتهای جدی.اما درمانهای متعددی برای کاهش این خطرات وجود دارند، درمان در طی بارداری می تواندبسیاری از بیماریهای مقاربتی را درمان کرده و از انتقال آنها به نوزاد شما جلوگیری کند . پس حتما داروهایی را که پزشک یا ماما برای شما تجویز می کند مصرف کنید،فواید این داروها بیش از مضرات آنها بوده و نه تنها برای جنین شماخطرناک نیست ،بلکه جان او را نجات می دهد.

آیا بیماریهای مقاربتی عود می کنند؟
اغلب درمانهای بیماریهای مقاربتی، فرد را در برابر بیماری دوباره محافظت نمی کند و او ممکن است دوباره به این بیماری مبتلا شود. یک دوره دارو می تواند بیماریهایی مانند گنوره، سیفلیس، کلامیدیا و تریکوموناس را درمان کند اما دوباره قرار گرفتن در معرض بیماری می تواند موجب عفونت مجدد شود. اگر همسر شما درمان نشده ، بیماری ممکن است در شما نیز دوباره تظاهر کند. اگر شما دوره درمان را کامل نکرده و از خودتان در برابر عفونت مجدد مراقبت نکنید، ممکن است به سرعت به یک عفونت جدید و یا همان عفونت قبلی دچار شوید.

http://www.drmolaei.ir/

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

بیماری های جنسی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

حجب و حیای معمول در جامعه ما سبب شده که سطح اطلاعات عمومی درباره بیماری های جنسی پایین باشد. این آگاهی های اندک بخصوص در میان جوانان ممکن است سبب خطرات بیشتر شود و از همین رو مناسب است که برخی از این موارد برای عموم آنان توضیح داده شود تا با پیشگیری از انجام رفتارهای پرخطر سلامت جامعه تهدید نشود. دانستن چنین هشدارهای ضروری ای، برای والدین و حتی همسران نیز مفید است.

باکتری هایی که منجر به نازایی می شوند

انواع و اقسام ویروس ها، باکتری ها و انگل ها می توانند از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. متاسفانه برای انواع بیماری های مقاربتی ویروسی مثل هپاتیت، هرپس، HPV و … درمان های ضدویروسی خیلی مشخص و موثری وجود ندارد، اما عفونت های باکتریایی درمان شان آسان تر است البته به شرطی که به موقع تشخیص داده شوند.

درکل شایع ترین بیماری های آمیزشی انواع باکتریال آن هستند. از شایع ترین بیماری های باکتریال نیز می توان به گنوکوک (عامل سوزاک) و کلامیدیا اشاره کرد. این بیماری ها علائم زیادی ایجاد نمی کنند. درنتیجه فرد ممکن است مبتلا شود اما متوجه آن نشود.

علائم آنها معمولا به صورت ترشح خفیف، سوزش ناحیه تناسلی و دردهای لگنی است که اگر زود تشخیص داده شوند به راحتی با استفاده از آنتی بیوتیک های معمولی قابل درمان هستند.

موضوع مهم در مورد این دو بیماری ایجاد عفونت رحمی است که در خانم های جوان باعث نازایی می شود. در واقع چون علامت های پر سر و صدایی ندارند ممکن است اصلا فرد متوجه آن نشود و برای درمان مراجعه نکند. درنتیجه این میکروب ها می توانند به تدریج از نواحی پایین تر به نواحی بالا یعنی به رحم و لوله های رحمی انتقال پیدا کنند و منجر به چسبندگی و نازایی شوند. پس تشخیص به موقع این دو بیماری اهمیت زیادی دارد.

سیفلیس هنوز شایع است!

بیماری سیفلیس که نامی نسبتا آشنا دارد از دیگر عفونت های باکتریال جدی دیگر است که می تواند از راه ارتباط جنسی منتقل شود. در واقع سیفلیس برخلاف تصور بعضی ها اصلا ریشه کن نشده و هنوز خیلی شایع است. بیشتر افراد تعجب می کنند وقتی به آنها می گوییم خطر ابتلا به سیفلیس زیاد است چراکه فکر می کنند این بیماری دیگر وجود ندارد.

در گذشته که آنتی بیوتیک ها محدودتر بودند سیفلیس هم خیلی شایع تر بود. خوشبختانه میکروب سیفلیس نسبت به آنتی بیوتیک خیلی حساس است و درمان اصلی آن پنی سیلین است. سیفلیس کاملا قابل درمان است اما اگر فرد مبتلا، متوجه آن نشود می تواند بسیار خطرناک باشد.

این بیماری ممکن است خود را در مراحل اولیه نشان ندهد و فقط به صورت یک جوش کوچک دیده شود اما مراحل دوم و سوم آن بسیار خطرناکند و مرحله سوم می تواند کشنده باشد. طوری که در سیستم عصبی مرکزی، مغز، مفاصل و… عوارض شدید ایجاد می کند.

از سایر بیماری های مقاربتی باکتریال می توان به شانکروئید اشاره کرد که باعث ایجاد زخم های مزمن ناحیه تناسلی می شود. خوشبختانه این بیماری اگر تشخیص داده شود با آنتی بیوتیک های مختلف قابل درمان است.

ویروس سرطان زا، در مردان و زنان، هر دو!

یکی از ویروس های جدی و شایع به خصوص در افرادی که تعداد دفعات تماس و تعداد شریک های جنسی شان زیاد است، ویروس زگیل تناسلی یا HPV است. افراد زیادی به این ویروس مبتلا هستند اما ممکن است علائم کلینیکی یا ضایعه پوستی مشخصی نداشته باشند. در نتیجه این ویروس خیلی راحت از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

ممکن است این بیماری به صورت یک زگیل تناسلی معمولی تظاهر کند که از طرق مختلف از جمله سوزاندن، فریز کردن و… قابل درمان است اما متاسفانه در درازمدت می تواند بسیار خطرناک باشد.

بعضی از انواع این ویروس در خانم ها خطر ابتلا به سرطان های گردن رحم را به شدت بالا می برد، طوری که تا به حال به عنوان شایع ترین و مهم ترین علت سرطان گردن رحم شناخته شده است. این ویروس نه تنها در خانم ها بلکه در آقایان نیز می تواند منجر به انواع سرطان های دستگاه تناسلی شود. برای همین باید در مورد درمان و اقدامات پیشگیری اقدامات لازم را انجام داد.

تبخال تناسلی درمان قطعی ندارد

ویروس مهم و شایع دیگری که می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود «هرپس» یا همان ویروس تبخال است که باعث بیماری تبخال تناسلی می شود. علائم آن نیز مانند تبخال روی سایر اعضای بدن است. به این صورت که در ناحیه تناسلی یک جوش دردناک ایجاد می شود و معمولا یک هفته تا ۱۰ روز طول می کشد تا خود به خود بهبود یابد.

این بیماری مانند تبخال لب درمان قطعی ندارد و اگر فرد یک بار به آن مبتلا شود بیماری هرچند وقت یک بار عود می کند.

نکته مهم اینکه حتی وقتی فرد مبتلا تبخال ندارد هم می تواند ویروس را از طریق ترشحات تناسلی به فرد دیگر انتقال دهد. همچنین اگر خانمی مبتلا باشد و باردار شود این ویروس خیلی راحت به جنین منتقل می شود و عوارضی را در نوزاد ایجاد می کند.

بیماری های تناسلی غیر از اینکه روی دستگاه تناسلی تاثیر می گذارند، سیستم تولید مثل و باروری انسان را نیز مختل می کنند. لازم به ذکر است که ویروس ایدز و هپاتیت B نیز می توانند از مادر به جنین منتقل شوند.

واکسن هپاتیت B فراموش نشود!

از خانواده ویروس ها بعد از HIV که در صدر است، ویروس هپاتیت B هم می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود، البته اگر فرد واکسن هپاتیت B نزده باشد. حتی اگر فرد مبتلا، علائم مربوطه از جمله زردی یا یرقان هم نداشته باشد می تواند ناقل این بیماری باشد.

واکسن هپاتیت B در حال حاضر در ایران به صورت معمول برای همه کودکان زده می شود اما کسانی که بیشتر از ۲۲ سال دارند ممکن است در کودکی این واکسن را دریافت نکرده باشند بنابراین می توانند به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند و این واکسن را تزریق کنند. دیده شده که هپاتیت C و A نیز از طریق تماس جنسی می توانند منتقل شوند اما احتمالش خیلی کمتر از هپاتیت B است و خیلی به ندرت اتفاق می افتد.

انگل ها هم می توانند باعث نازایی شوند

«تریکوموناس واژینالیس» یا «تریکومونیازیس» نوعی انگل تک یاخته است که از طریق ترشحات تناسلی منتقل می شود. این انگل معمولا در آقایان علامتی ایجاد نمی کند اما در خانم ها می تواند باعث ترشحات شدید، دردهای لگنی و ناراحتی های دیگر شود و اگر درمان نشود می تواند منجر به عوارض درازمدت روی سیستم تولید مثل و نازایی شود.

شپش عانه از دیگر انگل هایی است که می تواند از طریق ارتباط جنسی منتقل شود. به این صورت که اگر فرد روی موهای ناحیه تناسلی مبتلا به شپش باشد به راحتی می تواند آن را به فرد دیگر منتقل کند.

گال یا جرب نیز نوعی عامل انگلی است و اگر فرد به این بیماری پوستی مبتلا شود می تواند با تماس جنسی آن را به فرد دیگر منتقل کند.

منبع : سیب سبز

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست