بیماری های زنانه

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

مسائلی راجع به سلامت جنسی و مراقبت و بهداشت از واژن و مهبل وجود دارد که بسیاری از زنان به دلیل شرم از پزشک خود سوال نمی کنند و این مسائل برای همیشه مبهم باقی می ماند. لذا در ادامه مطلب به بعضی از این مسائل اشاره خواهد شد و نظر متخصصان در رابطه با آن بیان می گردد.

برای خواندن ادامه متن به ادامه مطلب مراجعه کنید .

1-استفاده از قرص ضد بارداری ممکن است باعث ضعیف شدن میل جنسی شود.

استفاده از قرص ضد بارداری توسط  زنان 100% سبب کاهش میل جنسی می گردد. و این حقیقت نه تنها در مورد زنان در سن باروری صحت دارد بلکه برای زنان یائسه نیز که از این قرص ها برای رفع علائم یائسگی نظیر گرفتگی و نوسانات خلقی استفاده می کنند نیز وجود دارد. و اما راه حل: 

شاید تغییر نوع قرص یا استفاده از فرمولی دیگر می تواند در این زمینه کمک موثری بکند. یا بهتر است از روش های دیگر جلوگیری نظیر IUD یا کاندوم استفاده شود. اگر از این قرص ها برای رفع علائم یائسگی استفاده شود بهتر است با پزشک خود راجع به کاهش مقدار مصرف این داروها سوال کنید. 

2- برای کاهش تاثیرات جانبی قرص های ضد بارداری نظیر تهوع می توانید قرص ها را از طریق واژن وارد کنید.

 وارد کردن قرص از طریق واژن دردناک و آسیب رسان نیست. این بهترین روش برای جلوگیری از تاثیرات جانبی آنها است. به علاوه این روش استفاده از قرص نیز بسیار موثر است و تاثیراتی نظیر تهوع ، سرگیجه ، سردرد ، حساسیت پستان ، درد قاعدگی و....که ناشی از خوردن قرص است را نیز به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.

3- سردرد میگرنی ممکن است باعث افزایش میل جنسی شود و این عمل باعث رفع سردرد و گرفتگی عضله ناشی از قاعدگی می شود.

آمیزش جنسی در هنگام سردرد ممکن است آخرین چیزی باشد که به ذهن خطور می کند و البته جای تعجب نیست که صمیمت و نزدیکی شما در این زمان – با وجود سردرد- افزایش قابل توجهی پیدا کرده است. متخصصان هنوز علت اصلی این واکنش نسبت به سردرد را کشف نکرده اند. ممکن است به دلیل افزایش سطح سروتونین در خون این اتفاق عارض شود. این هورمون در ارتباط با میل جنسی عمل می کند. مطالعات نشان می دهد که در 20% موارد زنانی که سردرد دارند بعد از نزدیکی بلافاصله سردردشان تسکین می یابد. بعضی از زنان نیز برای تخفیف درد قاعدگی از این روش استفاده می کنند. شاید به دلیل آزاد شدن هورمونی خاص در هنگام نزدیکی رحم به حالت استراحت درآمده و دردهای ناشی از گرفتگی عضله تخفیف می یابد. 

4- اجتناب از آمیزش جنسی سبب می شود که نزدیکی های بعدی دردناک تر احساس شود.

 بعضی از زنان تصور می کنند که اجتناب از آمیزش جنسی و استراحت مهبل ، بهترین راه حل برای آمیزش های دردناک است. در حالیکه متخصصان دقیقا خلاف این ادعا را درست می دانند. البته داشتن درد در هنگام آمیزش نیز معمول و نرمال نیست و اغلب به دلیل عدم توانایی همسر در تحریک کافی اتفاق می افتد. در مواردی دیگر ، به دلیل خشکی واژن (به دلیل تغییرات هورمونی)در بعضی از مراحل مثل یائسگی و شیردهی، ممکن است آمیزشی دردناک را تجربه کنید. استفاده از کرم استروژن یا محصولات روان کننده در محل واژن باعث رفع درد ناشی از تغییرات هورمونی می شود.

5- آمیزش جنسی در دوران قاعدگی سبب افزایش خطر ابتلا به بیماری های قابل انتقال از طریق مقاربت می شود.

احتمال باروری ناشی از آمیزش در زمان قاعدگی بسیار کم است  ولی احتمال ابتلا به عفونت در این زمان حداکثر است. زیرا به دلیل تغییر در تعادل اسید و باز ناحیه واژن در زمان قاعدگی احتمال تکثیر باکتری افزایش می یابد. به طور نرمال ناحیه واژن یا مهبل محیطی اسیدی دارد(محیطی که باکتری ها نمی پسندند)، در حالیکه در زمان قاعدگی به دلیل افزایش PH خون، محیطی قلیایی در محل واژن یا مهبل ایجاد شده که شرایط را برای رشد باکتری افزایش می دهد. لذا در صورتی که از سلامت جنسی همسر خود به طور 100% مطمئن نیستید بهتر است همیشه از کاندوم استفاده کنید.

6- پوشیدن لباس زیر از جنس پنبه و تعویض مواد شوینده نقش موثری در کاهش التهاب ممهبلی دارد.

التهاب مهبلی سبب خارش، سوزش و ترشح واژن می شود و بهترین روش برای مقابله با این التهاب پوشیدن لباس از جنس پنبه و تعویض ماده شوینده است. عدم استفاده از صابون های معطر، دئودورانت(ضد بو)درونی و یا سایر محصولات معطر در این ناحیه نیز بسیار مهم است. و اگر با این روش ها التهاب و علائم آن برطرف نشد ممکن است این مشکل ناشی از عفونت با منشا مخمر یا کپک باشد(نوعی بیماری قابل انتقال از طریق مقاربت) که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

7- برای جلوگیری از بی اختیاری در دفع ادرار بهتر است از تامپون استفاده نکنید.

بدلیل فشاری که تامپون به میزراه وارد می کند می تواند به عنوان مانع عمل کند و باعث کنترل تراوش و چکه ادرار شود. استفاد ه از این روش کنترل در بعضی ازمواقع مثل ورزش که احتمال تراوش ادرار وجود دارد خوب است. اما نباید به صورت عادت درآید و همچنین بهتر است بلافاصله بعد از تمام شدن کار(مثلا ورزش) سریعا برداشته شود. زیرا تامپون سبب خشک شدن واژن می گردد و این اتفاق سبب بروز پارگی و شکاف میکروسکوپی در این بخش و ورود عفونت به آن می شود. لذا برای مقابله با تراوش ادرار بهتر است از محصولات دیگری استفاده شود.

8- مقاربت جنسی سبب افزایش خطر ابتلا به عفونتهای کپکی بازگشتی و مکرر نمی شود اما مقاربت دهانی ممکن است چنین تاثیری داشته باشد.

 مطالعات نشان می دهد که مقاربت جنسی سبب انتقال عفونت کپکی نمی شود واین مسئله شاید بدلیل پاسخ ایمنی زنان به کپک یا مخمر باشد. اما از طرفی ثابت شده است که زنانی که مقاربت دهانی دریافت می کنند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت هستند. البته عدم توازن هورمونی ، سطح بالای قندخون، بعضی از آنتی بیوتیک ها ، قرص های ضدبارداری و استرس نیز می تواند سبب عفونت کپکی شود.

9- استشمام رایحه ای مشابه ادرار در محل زهار(آلت تناسلی زنان) به معنای وجود ادرار نیست.

بلکه ممکن است ناشی از تعریق باشد. تراوشات غدد تعریق ترکیبی مشابه ادرار دارد ولذا بعضی از زنان که به خصوص تعریق فوق العاده ای دارند بویی مشابه بوی ادرار در محل زهار خود احساس می کنند و لذا گمان می کنند که ممکن است مشکل عدم کنترل ادرار داشته باشند. در حالیکه چنین نیست. بهترین راه حل شست و شوی مرتب محل زهار است. همچنین  بهتر است از مصرف شورت های پلاستیکی و جوراب شلواری اجتناب کنید زیرا سبب افزایش گرما و احتمال تعریق می شود. اگر با این روش ها بو برطرف شد پس دلیل آن تنها تعریق بوده در غیر این صورت بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

مطالب پیشنهادی

ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

بیماری های جنسی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

حجب و حیای معمول در جامعه ما سبب شده که سطح اطلاعات عمومی درباره بیماری های جنسی پایین باشد. این آگاهی های اندک بخصوص در میان جوانان ممکن است سبب خطرات بیشتر شود و از همین رو مناسب است که برخی از این موارد برای عموم آنان توضیح داده شود تا با پیشگیری از انجام رفتارهای پرخطر سلامت جامعه تهدید نشود. دانستن چنین هشدارهای ضروری ای، برای والدین و حتی همسران نیز مفید است.

باکتری هایی که منجر به نازایی می شوند

انواع و اقسام ویروس ها، باکتری ها و انگل ها می توانند از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. متاسفانه برای انواع بیماری های مقاربتی ویروسی مثل هپاتیت، هرپس، HPV و … درمان های ضدویروسی خیلی مشخص و موثری وجود ندارد، اما عفونت های باکتریایی درمان شان آسان تر است البته به شرطی که به موقع تشخیص داده شوند.

درکل شایع ترین بیماری های آمیزشی انواع باکتریال آن هستند. از شایع ترین بیماری های باکتریال نیز می توان به گنوکوک (عامل سوزاک) و کلامیدیا اشاره کرد. این بیماری ها علائم زیادی ایجاد نمی کنند. درنتیجه فرد ممکن است مبتلا شود اما متوجه آن نشود.

علائم آنها معمولا به صورت ترشح خفیف، سوزش ناحیه تناسلی و دردهای لگنی است که اگر زود تشخیص داده شوند به راحتی با استفاده از آنتی بیوتیک های معمولی قابل درمان هستند.

موضوع مهم در مورد این دو بیماری ایجاد عفونت رحمی است که در خانم های جوان باعث نازایی می شود. در واقع چون علامت های پر سر و صدایی ندارند ممکن است اصلا فرد متوجه آن نشود و برای درمان مراجعه نکند. درنتیجه این میکروب ها می توانند به تدریج از نواحی پایین تر به نواحی بالا یعنی به رحم و لوله های رحمی انتقال پیدا کنند و منجر به چسبندگی و نازایی شوند. پس تشخیص به موقع این دو بیماری اهمیت زیادی دارد.

سیفلیس هنوز شایع است!

بیماری سیفلیس که نامی نسبتا آشنا دارد از دیگر عفونت های باکتریال جدی دیگر است که می تواند از راه ارتباط جنسی منتقل شود. در واقع سیفلیس برخلاف تصور بعضی ها اصلا ریشه کن نشده و هنوز خیلی شایع است. بیشتر افراد تعجب می کنند وقتی به آنها می گوییم خطر ابتلا به سیفلیس زیاد است چراکه فکر می کنند این بیماری دیگر وجود ندارد.

در گذشته که آنتی بیوتیک ها محدودتر بودند سیفلیس هم خیلی شایع تر بود. خوشبختانه میکروب سیفلیس نسبت به آنتی بیوتیک خیلی حساس است و درمان اصلی آن پنی سیلین است. سیفلیس کاملا قابل درمان است اما اگر فرد مبتلا، متوجه آن نشود می تواند بسیار خطرناک باشد.

این بیماری ممکن است خود را در مراحل اولیه نشان ندهد و فقط به صورت یک جوش کوچک دیده شود اما مراحل دوم و سوم آن بسیار خطرناکند و مرحله سوم می تواند کشنده باشد. طوری که در سیستم عصبی مرکزی، مغز، مفاصل و… عوارض شدید ایجاد می کند.

از سایر بیماری های مقاربتی باکتریال می توان به شانکروئید اشاره کرد که باعث ایجاد زخم های مزمن ناحیه تناسلی می شود. خوشبختانه این بیماری اگر تشخیص داده شود با آنتی بیوتیک های مختلف قابل درمان است.

ویروس سرطان زا، در مردان و زنان، هر دو!

یکی از ویروس های جدی و شایع به خصوص در افرادی که تعداد دفعات تماس و تعداد شریک های جنسی شان زیاد است، ویروس زگیل تناسلی یا HPV است. افراد زیادی به این ویروس مبتلا هستند اما ممکن است علائم کلینیکی یا ضایعه پوستی مشخصی نداشته باشند. در نتیجه این ویروس خیلی راحت از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

ممکن است این بیماری به صورت یک زگیل تناسلی معمولی تظاهر کند که از طرق مختلف از جمله سوزاندن، فریز کردن و… قابل درمان است اما متاسفانه در درازمدت می تواند بسیار خطرناک باشد.

بعضی از انواع این ویروس در خانم ها خطر ابتلا به سرطان های گردن رحم را به شدت بالا می برد، طوری که تا به حال به عنوان شایع ترین و مهم ترین علت سرطان گردن رحم شناخته شده است. این ویروس نه تنها در خانم ها بلکه در آقایان نیز می تواند منجر به انواع سرطان های دستگاه تناسلی شود. برای همین باید در مورد درمان و اقدامات پیشگیری اقدامات لازم را انجام داد.

تبخال تناسلی درمان قطعی ندارد

ویروس مهم و شایع دیگری که می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود «هرپس» یا همان ویروس تبخال است که باعث بیماری تبخال تناسلی می شود. علائم آن نیز مانند تبخال روی سایر اعضای بدن است. به این صورت که در ناحیه تناسلی یک جوش دردناک ایجاد می شود و معمولا یک هفته تا ۱۰ روز طول می کشد تا خود به خود بهبود یابد.

این بیماری مانند تبخال لب درمان قطعی ندارد و اگر فرد یک بار به آن مبتلا شود بیماری هرچند وقت یک بار عود می کند.

نکته مهم اینکه حتی وقتی فرد مبتلا تبخال ندارد هم می تواند ویروس را از طریق ترشحات تناسلی به فرد دیگر انتقال دهد. همچنین اگر خانمی مبتلا باشد و باردار شود این ویروس خیلی راحت به جنین منتقل می شود و عوارضی را در نوزاد ایجاد می کند.

بیماری های تناسلی غیر از اینکه روی دستگاه تناسلی تاثیر می گذارند، سیستم تولید مثل و باروری انسان را نیز مختل می کنند. لازم به ذکر است که ویروس ایدز و هپاتیت B نیز می توانند از مادر به جنین منتقل شوند.

واکسن هپاتیت B فراموش نشود!

از خانواده ویروس ها بعد از HIV که در صدر است، ویروس هپاتیت B هم می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود، البته اگر فرد واکسن هپاتیت B نزده باشد. حتی اگر فرد مبتلا، علائم مربوطه از جمله زردی یا یرقان هم نداشته باشد می تواند ناقل این بیماری باشد.

واکسن هپاتیت B در حال حاضر در ایران به صورت معمول برای همه کودکان زده می شود اما کسانی که بیشتر از ۲۲ سال دارند ممکن است در کودکی این واکسن را دریافت نکرده باشند بنابراین می توانند به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند و این واکسن را تزریق کنند. دیده شده که هپاتیت C و A نیز از طریق تماس جنسی می توانند منتقل شوند اما احتمالش خیلی کمتر از هپاتیت B است و خیلی به ندرت اتفاق می افتد.

انگل ها هم می توانند باعث نازایی شوند

«تریکوموناس واژینالیس» یا «تریکومونیازیس» نوعی انگل تک یاخته است که از طریق ترشحات تناسلی منتقل می شود. این انگل معمولا در آقایان علامتی ایجاد نمی کند اما در خانم ها می تواند باعث ترشحات شدید، دردهای لگنی و ناراحتی های دیگر شود و اگر درمان نشود می تواند منجر به عوارض درازمدت روی سیستم تولید مثل و نازایی شود.

شپش عانه از دیگر انگل هایی است که می تواند از طریق ارتباط جنسی منتقل شود. به این صورت که اگر فرد روی موهای ناحیه تناسلی مبتلا به شپش باشد به راحتی می تواند آن را به فرد دیگر منتقل کند.

گال یا جرب نیز نوعی عامل انگلی است و اگر فرد به این بیماری پوستی مبتلا شود می تواند با تماس جنسی آن را به فرد دیگر منتقل کند.

منبع : سیب سبز

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی
اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست