از شیر گرفتن و غذای کمکی کودک

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

● از شیر گرفتن یعنی: تغذیه کودک را که تنها بر پایه شیر است تغییر داده و موادغذائی لازم را کم‌کم به آن اضافه کنیم. این‌کار را می‌توان از شش ماهگی شروع کرد. تا این زمان تنها مادهٔ غذائی مورد نیاز کود، شیر است. ولی پس از ۶ ماهگی بدن او به آهن و مواد غذائی بیشتری نیاز دارد. غذا دادن به کودک را ابتد ازا عذاهای نرم و نیمه جامد آغاز کنید و کم‌کم بعضی از غذاهای دیگر افراد خانواده را هم به غذای او اضافه کنید. غذای کودک را در شرایط زیر به او بدهید: ▪ وقتی کودک پس از خوردن شیر هنوز احساس گرسنگی نماید. ▪ وقتی کودک پس از مدت زمان کوتاهی که در شب شیر خورده، دوباره بیدار شود. ▪ وقتی او اغلب اوقات تقاضای غذای بیشتری می‌کند. ● شش ماهگی: در ابتدا لازم نیست غذای جامد را با دادن کباب به کودک آغاز کنید! بلکه به او باید غذاهای نرم و نیمه جامد بدهید. غذاهائی مانند: ▪ پوره سیب‌زمینی و هویج فرنگی و یا هویج زرد ▪ گلابی یا سیب آب‌پز، انبه و موز ▪ پوره برنج، ذرت و یا غلات حجیم شده با شیر، فرنی قبل از دادن غذا به کودک، آن را امتحان کنید تا داغ نباشد. هیچ‌وقت غذای کودک را با شیر در شیشه نریزید، زیرا ممکن است باعث خفگی او شود. هرگز قاشقی را که به دهان خود می‌زنید به دهان کودک نزنید. (زیرا تمام میکروب‌ها و باکتری‌های موجود در دهان شما وارد بدن کودک می‌شود) وقتی کودک میل به غذا ندارد به زور به وی غذا ندهید. همراه با خوردن غذای کمکی نباید شیر مادر و یا شیرخشک را قطع کرد. حتماً روزانه باید ۶۰۰ سی‌سی شیر به او بدهید. ● راهنمائی‌هائی در زمینهٔ غذا دادن ▪ هرگز به اجبار و بیش از حد نیاز کودک، به او غذا ندهید. ▪ حتماً قبل از غذا دادن به کودک او را آرام کنید تا هر دو در آرامش باشید. ▪ برای دادن غذا، کودک را بغل گیرید و یا او را روی صندلی بلند مخصوص کودک بنشانید و بعد غذا را بدهید. ▪ وقتی می‌خواهید غذای جدید را به کودک بدهید آن را با کمی از غذائی که قبلاً با طعم آن آشناست مخلوط کنید. ▪ اگر کودک غذا را پس زد، ناامید نشوید. این‌کار را چند روز بعد تکرار کنید تا کم‌کم به آن عادت کند. ▪ برای جلوگیری از کثیف شدن فرش و زمین حتماً پارچه یا روزنامه روی آن پهن کنید. ▪ باید بدانید غذا دادن به کودک ریخت و پاش دارد و ممکن است لباس کودک و یا حتی لباس شما هم کثیف شود. ● هفت ماهگی: ▪ در این موقع است که باید مقدار غذای کودک را افزایش دهید و در روز دو وعده به او غذای نیمه جامد بدهید. ▪ به غذای کودک نمک اضافه نکنید. اگر قرار است به کودک از غذای خانواده بدهید، حتماً قبل از اضافه کردن ادویه به آن، سهم کودک را بردارید. ▪ به پورهٔ بعضی از میوه‌ها که کمی ترش هستند (انگور فرنگی و ریواس و...) به مقدار خیلی کم می‌توان شکر اضافه کرد. ولی هیچ‌گاه به شیر یا نوشیدنی و غذای کودک شکر اضافه نکنید. ▪ اگر در منزل خودتان غذای تازه برای کودک تهیه کنید، بهتر از نوع منجمد آن است که از بیرون تهیه می‌شود. ▪ به پورهٔ سبزی یا غلات کودک می‌توانید کمی گوشت مرغ و یا جگر، عدس و لبنیات (ماست پرچرب) اضافه کنید. البته اگر سابقه حساسیت به این مواد در افراد خانواده نداشته باشید. ● حساسیت‌های خانوادگی اگر یکی از اعضاء خانواده حساسیت وابسته به موادغذائی دارد، حتماً این موضوع را با مشاور بهداشت یا پزشک کودکتان در میان بگذارید و بعد غذاهائی را که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود، به او بدهید: ▪ لبنیات ▪ غذاهائی که از غلات تهیه می‌شوند و ”گلوتن“ دارند. (آرد گندم و غلات حجیم شده) ▪ دانه‌ها و مغزها (بادام، گردو، بادام‌زمینی، و...) ▪ دادن شیر گاو و خالص را باید بعد از یک‌سالگی شروع کنید. اما از آن برای تهیه فرنی و پخت غذا می‌توان استفاده کرد. ▪ مرکبات و آب‌میوه‌های آن‌ها. ▪ ماهی ● غذاهای که نباید به کودک داد: ▪ نمک: کودکان تحمل طعم نمک را ندارند و همان حدی که موادغذائی نمک دارند کافی است و دیگر نیازی به اضافه کردن نمک وجود ندارد. ▪ شکر: اضافه نمودن شکر باعث پوسیدگی دندان می‌شود. اگر غذای کودک به شیرین شدن نیاز دارد به آن شیر مادر اضافه کنید. ▪ عسل: عسل هم مانند شکر برای دندان‌های کودک ضرر دارد. هرگز به کودک زیر یک‌سال عسل ندهید. زیرا در عسل نوعی ”اسپور“ وجود دارد که بعدها در او باعث بیماری‌های جدی می‌شود. ▪ مغزها: تا قبل از ۵ سالگی از مغزها به کودک ندهید. زیرا هضم آن‌ها برایش سخت است. ● هشت و نه ماهگی: از آنجائی‌که کودک به خوردن غذا عادت کرده است، طعم‌ها و شکل‌های دیگر غذا را به او بچشانید حال دیگر می‌توانید از انواع گوشت و تخم مرغ آب‌پز استفاده کنید. حتماً یک وعده غذای پروتئین‌دار در روز به کودک بدهید. این غذاها را به‌صورت تکه‌های خیلی کوچک درآورید. کم‌کم کودک را به جویدن تشویق کنید. با همان دندان‌های کمی که دارد غذا را به او بدهید تا با لثه‌ها تمرین جویدن کند و با این شکل غذا هم آشنا شود. حتماً هنگام غذا دادن در کنار کودک باشید تا مواد غذائی به حلق او نرود و باعث خفگی‌اش نشود. می‌توانید به او یک تکه نان، تکه‌های سیب پوس کنده، موز، هویج پخته و لوبیا سبز پخته بدهید. مقدار شیر کودک نیز باید بین ۶۰۰ـ۵۰۰ سی‌سی در روز باشد. ● نه تا دوازه ماهگی: اگر فعالیت و حرکت کودک آغاز شده است، باید به او غذای بیشتری بدهید. در روز سه وعده غذا، میوه، شیر و میان‌وعده بدهید. برای قوی‌تر شدن و رشد کودک به او لبنیات پرچرب بدهید. اگر کودک را به گیاه‌خواری عادت داده‌اید حتماً هر روز به او عدس قرمز پخته بدهید و همراه آن آب سبزی و آب‌میوه که حاوی ویتامین ”ث“ باشد بدهید تا به جذب آهن کمک کند. شیر گاو را با آب رقیق کرده و به کودک بدهید. ● دوازده ماهگی به بعد: اکنون باید مواد نشاسته‌ای، میوه و سبزی را بیشتر به برنامه غذائی او اضافه کنید. شیر گاو را نیز بدون این‌که رقیق کنید، روزی ۳۵۰۰ سی‌سی به او بدهید. غذاهائی را که قبلاً کودک دوست نداشت مجدداً امتحان کنید. می‌توانید از غذاهای آماده که به‌صورت بسته‌بندی در فروشگاه‌های معتبر عرضه می‌شود، بخرید. البته به تاریخ مصرف و نیز برچسب روی آن توجه نمائید تا شکر نداشته باشد و با سن کودک مطابقت کند. این غذاها را با غذای تازه‌ای که پخته‌اید می‌توان مخلوط کرد. برای مواقعی که به مهمانی می‌روید می‌توانید از غذای آماده استفاده کنید. به برچسب نوشیدنی‌هائی که به کودک می‌دهید، دقت کنید تا کم‌شیرین و یا بدون شکر باشد و به دندان کودک آسیب نرساند. ● رفع تشنگی کودک: برای رفع تشنگی کودک به موارد زیر توجه نمائید. ▪ بهترین نوشیدنی برای ماه‌های اول تولد کودک، شیر مادر است. ▪ قندآب با شیرینی خیلی کم را گاهی می‌توان به کودک داد. (قبل از در آوردن دندان) ولی هرگز هنگام خواب آن را به کودک ندهید. ▪ آب بهترین جایگزین شیر برای رفع تشنگی است. برای کودکان زیر ۶ ماه حتماً از آب جوشیده استفاده کنید. ولی آب معدنی به کودک ندهید. زیرا املاح و سدیم آن زیاد است. ▪ پس از ۶ ماهگی آب مرکبات را هم می‌توان به کودک داد. این مواد بهترین منبع ویتامین ”ث“ هستند. آب‌میوه کودک را با کمی آب رقیق کنید. ▪ نوشیدنی‌های گازدار و شیرهای طعم‌دار و آب‌میوه‌های آماده برای کودک مناسب نیستند زیرا شکر آن‌ها زیاد است. ▪ چای و قهوه برای نوزادان و کودکان کوچک توصیه نمی‌شود. زیرا جذب آهن غذا را کاهش می‌دهند و اگر شیرین باشند به دندان‌ها آسیب جدی می‌رسانند.

منبع: BBC.CO.UK مطالب پیشنهادی بررسی اثرات کافئین بر بدن عوارض شیرین کنندههای بدون کالری فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

شروع تغذیه تکمیلی شیرخوار

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

در مطالب گذشته درمورد تغذیه دوران بارداری، دوران شیردهی و تغذیه 6 ماه اول زندگی کودک صحبت کردیم. شروع تغذیه کودک با غذاهای جامد یکی از مهمترین دغدغه های مادران شیرده است، تا زمانی که کودک تنها شیرمادر می خورد، اطمینان کامل وجود دارد که کلیه نیازهایش تامین می شود، ولی زمانی که باید مادر غذا دادن به کودک را شروع کند، همیشه نگران است که چه چیزی به کودک بدهد تاهمچنان خوب رشد کند.

دو سال اول زندگی که مشخصه آن رشد و تکامل سریع فیزیکی است، زمانی است که بسیاری از تغییرات، تحت تأثیر دریافت مواد مغذی می باشند. نوزادان سالمی که با کفایت بالای موادمغذی، تغذیه می شوند، انرژی کافی برای یادگیری و پاسخ دادن به محرک های محیط را دارند و همین امر سبب می شود تا والدین با آنها ارتباطی عاطفی تر داشته باشند.

همانطور که مشخص گردید، تغذیه انحصاری با شیرمادر در 6 ماه اول زندگی برای رشد و تکامل کودک از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اما از سن 6 ماهگی به بعد، شیرخوار علاوه بر شیرمادر به غذاهای سالم، مناسب، کم حجم و پرانرژی نیاز دارد. این غذاها در شروع، غلظتی کمی بیشتر از شیرمادر دارند و به تدریج بر مقدار، غلظت و تنوع آنها افزوده می شود. البته در این مدت هم هنوز غذای اصلی شیرخوار، شیرمادر است. اما فقط و به طور انحصاری شیرمادر غذای وی نمی باشد، بلکه با استفاده از یک روش صحیح می باید مصرف غذاهای کمکی را آغاز نمود.

زمان شروع غذای جامد

بهترین زمان شروع تغذیه تکمیلی نوزاد، زمانی است که کودک به خوردن غذای سر سفره علاقه نشان می دهد و بهترین زمان از 4 تا 6 ماهگی است. کودک دهان را به حالت جویدن تکان می دهد و حرکت زبانش تغییر می کند و در سن شش ماهگی دست دراز کرده و تمایل دارد که غذای والدین را بگیرد.

دلیل شروع غذای کمکی این است که از سن 6 تا 9 ماهگی کودک به منابع آهن احتیاج دارد و از سن 8 تا 9 ماهگی شیر مادر دیگر انرژی مورد نیاز کودک را تأمین نمی کند. اگر در فاصله 9 تا 12 ماهگی غذای جامد را شروع نکنید، در آینده کودک دچار مشکلات زیادی در زمینه قبول غذاهای جامد خواهد شد و اگر کمتر از 3 ماهگی به کودک غذای جامد بدهیم، خصوصاً اگر سابقه آلرژی در خانواده باشد، احتمال ایجاد آلرژی غذایی در کودک بسیار زیاد می شود.

حتی در بعضی موارد امکان دارد که غذای کمکی را از سن 3 ماهگی شروع کنیم، زمانی که کودک حتی پس از خوردن شیر هم گرسنه بنظر می رسد و یا رشد کودک با خوردن شیرمادر در حد کافی نیست. دراین زمان نباید سعی کنیم کودک را با شیر خشک سیر کنیم زیرا با خوردن شیرخشک کم کم علاقه اش را به خوردن شیرمادر از دست می دهد.

پس کلیه این مطالب بیان می دارد که بر اساس تمایل و علاقه نوزاد تغذیه تکمیلی را شروع کنیم، نه در زمان و ساعت مشخص.

اصول تغذیه تکمیلی

- حتماً از موادی استفاده شود که بعدها در سفره خانواده وجود دارد.

- بعد از تغذیه شیرخوار با شیرمادر، غذای کمکی به او داده شود و هرگز قبل و یا در فواصل تغذیه با شیرمادر از غذای کمکی استفاده نشود.

- از یک نوع ماده غذایی ساده شروع شود و کم کم به مخلوطی از چند نوع افزایش یابد.

- از یک قاشق مرباخوری شروع و به تدریج بر مقدار آن اضافه شود( به استثنای زرده تخم مرغ که به اندازه یک نخود شروع می شود).

- موادغذایی چه از نظر نوع و چه از نظر مقدار، باید به تدریج به غذای شیرخوار اضافه شود.

- بین اضافه کردن موادغذایی مختلف 5 تا 7  روز فاصله باشد تا شیرخوار اول به یک غذا عادت کند، بعد غذای جدیدی به او داده شود. این کار باعث می شود که اگر ناسازگاری به یک ماده غذایی وجود داشته باشد شناخته شود و دستگاه گوارش شیرخوار نیز فرصت می یابد که به موادغذایی عادت کند.

- در شروع، غذاها باید نسبتاً رقیق و غلظت آنها کمی بیشتر از شیرمادر باشد و به تدریج بر غلظت آنها افزوده گردد. این کار به یادگرفتن عمل جویدن کمک می کند.

- تنوع در غذاهای کمکی رعایت شود.

- غذاهای سرخ شده به کودک ندهد.

- اگر کودک تمایل داشت بجای سبزیجات میوه های شیرین را شروع کنید. البته بهتر است ترتیب دردادن مواد غذایی رعایت شود، ولیکن به علایق کودک اهمیت دهید.

- هیچ گاه کودک را با غذا تنها نگذارید، چون امکان دارد موجب خفگی او شود.

- به غذای شیرخوار شکر زیاد یا نمک اضافه نکنید، زیرا حساسیت نوزاد به طعم ها با بزرگسالان متفاوت است.

چگونه غذا دادن به کودک را شروع کنیم

بهتراست غذای کودک را با لعاب برنج شروع کنید. مزیت برنج این است که خیلی کم حساسیت زاست و تقریباً نشاسته خالص است، از این رو معده کودک براحتی آنرا هضم می کند. برای اولین بار، نیم تا یک ساعت پس از شیرخوردن، لعاب برنجی تهیه کنید که کمی غلیظ تر از شیر مادر باشد و با قاشق مناسب اندازه دهان کودک یک قاشق لعاب برنج به او بدهید. در روزهای بعد به مرور حجم و غلظت این غذا را اضافه کنید و براساس تمایل کودک به او غذا بدهید.

پس از دو هفته غذای دوم یعنی فرنی را شروع کنید. برای تهیه فرنی از شیر پاستوریزه و نشاسته استفاده کنید و غذای دوم فرنی است. از آخر ماه هفتم سوپ را شروع کنید.

باید توجه داشته باشید که غذای کمکی نوزاد باید، با حجم کم دارای بیشترین انرژی باشد یعنی غذای کودک نباید رقیق باشد، چون حجم معده کودک کم است و باید در کمترین حجم، بیشترین انرژی را داشته باشد. غذای او باید نرم باشد، ولی سعی کنید در مرحله شروع سوپ، فقط سبزیجات کاملاً پخته را با چنگال نرم کنید، چون اگر همیشه غذا له شده باشد کودک در یادگیری جویدن مشکل پیدا می کند. از مواد غذایی استفاده کنید که بطور معمول در غذای خانواده وجود دارد.

باید غذای کودک را یک بار در روز تهیه کنید و پس از رسیدن به حرارت مناسب و له کردن قطعه های درشت، به کودک بدهید. بقیه غذا را در یخچال نگهداری کنید و در زمان مناسب گرم کرده،  به او بدهید.

غذای کمکی با فرنی آرد برنج شروع می شود( حساسیت شیرخوار به برنج کمتر است تا گندم). سپس در هفته دوم می توان حریره بادام را به رژیم غذایی کودک افزود. در دو هفته آخر ماه هفتم می توان سوپ را به رژیم غذایی نوزاد افزود که این سوپ حاوی گوشت بدون چربی( که بترتیب اولویت و ارجحیت شامل گوشت گوسفند، مرغ و گوساله می باشد)، برنج و هویج است. سپس هر 3 روز یک بار، یک نوع سبزی به سوپ اضافه گردد؛ مانند جعفری، گشنیز، لوبیا سبز، کدوسبز، کرفس و... . ولی باید توجه داشت که سبزی در آخرین لحظات پخت سوپ، اضافه شود و اسفناج هم تا یک سالگی به سوپ اضافه نگردد. نباید به سوپ نمک، شکر یا چاشنی افزود. در ماه هشتم زرده تخم مرغ به رژیم غذایی شیرخوار اضافه می شود. ( تا زیر یک سال از مصرف سفیده تخم مرغ توسط کودکان اجتناب شود) . در این زمان کم کم می توان از سبزی های نشاسته ای مثل سیب زمینی، کدو حلوایی و نخود فرنگی نیز در سوپ استفاده کرد( به فاصله هر 3 روز). در دو هفته دوم ماه هشتم، ماست نیز داده می شود. بعلاوه از پوره های سیب زمینی و هویج نیز می توان استفاده کرد. در ماه نهم در هفته اول می توان از حبوبات نیز در سوپ شیرخوار استفاده کرد . مصرف حبوبات از عدس و ماش که هضم آسان تری دارند، شروع می شود. در مورد لوبیا چیتی و لوبیا قرمز بهتر است از قبل آنها را خیس کرده، پوستشان را جدا نموده و بعد از پختن به سوپ اضافه نمود. اضافه کردن کره یا روغن مایع به سوپ برای شیرخوارانی که خوب وزن نمی گیرند، توصیه می شود. در دو هفته آخر ماه نهم، آب میوه را نیز می توان شروع کرد( کیوی، توت ها، خربزه، آلبالو و گیلاس به علت ایجاد حساسیت درشیرخوار، تا یک سالگی توصیه نمی شود). در دو هفته اول ماه دهم می توان از خود میوه استفاده نمود( پوست و هسته جدا شده و با پشت قاشق نرم گردد) و در دو هفته دوم ماه دهم، می توان از سبزی های سبز نیز در سوپ استفاده نمود ( هر بار یک نوع سبزی افزوده شود) . توجه نمایید که میوه ها و سبزی ها جزء غذاهایی هستند که در اواخر سال اول توصیه می شوند( بعد از دیگر گروه های غذایی)، چرا که کالری آنها نسبت به دیگر گروه های غذایی کمتر است. در دو ماه دیگر نیز با توجه به اشتهای کودک از انواع سوپ، کته و پوره می توان استفاده نمود.

به خاطر داشته باشید که در این 6 ماه دوم سال اول، تغذیه با شیرمادر به طور مکرر و برحسب تقاضا و تمایل شیرخوار در تمام شبانه روز وقبل از هر وعده غذای کمکی باید مورد توجه قرار گیرد.

به طور کلی در کودکان زیر یک ساله از دادن غذاهای زیر اجتناب گردد:

شیرگاو- سفیده تخم مرغ- انواع توت ها- کیوی- گیلاس- آلبالو- بادام زمینی- پنیر- شکلات- میگو- فلفل- ادویه- ترشی- نمک- نوشابه های رنگی گازدار- لپه و نخود- عسل- اسفناج- کلم- قهوه و چای- آجیل- سوسیس- ذرت- دانه انگور- دانه کشمش.

عاتکه موسوی- کارشناس تغذیه تبیان

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

بهترین غذاهای تکمیلی برای کودکان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

شروع غذای کمکی باید با ساده‌ترین مواد غذایی باشد که در عین حال که انرژی لازم را دارد کمترین اثر آلرژنی را داشته باشد.

اگر در پایان 6 ماهگی غذای کمکی آغاز می‌شود بهتر است مادر مثلاً فرنی را با شیر خود درست کند و موادی که در آن استفاده می‌شود در درجه اول باید برنج باشد زیرا آلرژن بودن آن از هر ماده دیگری کمتر است.

دادن گندم را باید تا پایان 8 ماهگی به تأخیر انداخت. اگر شیر مادر کفاف ندهد می‌توان فرنی را با شیر پاستوریزه یا شیر گاو یا شیرهای مدت دار درست کرد.

بادام را نیز می‌توان آسیاب کرد تا دانه های آن قابل هضم باشد. می‌توان حریره بادام را از صافی رد کرد و شیره آن را به شیرخوار داد.

مواد را باید به قدری ریز کرد که خوردن آن برای شیرخوار راحت باشد. بهتر است خود مواد جامد را هم به شیرخوار داد زیرا شیره آن بیشتر روغن و مواد جامد آن حاوی پروتئین است.

بعد از فرنی و حریره نیز می‌توان به شیرخوار سوپ داد. در سوپ باید از ساده‌ترین مواد استفاده کنیم. به عنوان نمونه مقداری هویج، برنج و گوشت گوسفند را باید به حدی پخت که بتوان آن را له کرد تا قابل بلعیدن باشد.

بهتر است در ابتدا فرنی، حریره یا سوپ رقیق‌تر باشد و غلظت آن کمی از شیر مادر بیشتر باشد. به مرور می‌توان غلظت آن را بیشتر کرد و در ظرف مدت کوتاهی به غلظتی شبیه حلیم رساند که به آسانی از قاشق نریزد. هر چه غذا رقیق‌تر باشد کالری آن کمتر است.

به هر حال تمامی مواد غذایی را می‌توان به مرور به کودک داد و اولویت بر آن است که غذاهایی به شیرخوار داد که کمترین اثر آلرژی زایی و بیشترین میزان کالری و مواد مغذی را داشته باشد. پرسش و پاسخ های زیر به شما کمک می کند تا بهترین انتخاب ها را داشته باشید.

آقای دکتر! آیا غذایی وجود دارد که بتوان گفت از نظر علمی بهترین غذا برای شیرخوار است؟

بله، اولین غذای کمکی‌ای که به شیرخوار داده می‌شود، فرنی آرد برنج است که ساده، نرم و با کمترین امکان ایجاد آلرژی است. حریره بادام هم از اولین و مناسب‌ترین غذاهاست زیرا بیشتر بچه‌ها مزه آن را دوست دارند و بسیار ساده و زودهضم است. برای بعضی از شیرخواران که به نظر می‌رسد حریره بادام و فرنی دوست ندارند، می‌توان یک حلقه موز رسیده یا یک تکه سیب درختی را پوست کند و رنده کرد و به فرنی یا حریره بادام افزود. «به» هم میوه خوش‌طعمی است و یک تکه «به» پخته‌شده، می‌تواند طعم غذای کودک را دلپذیرتر کند.

خیلی از مادرها با آب گوشت یا سوپ تهیه‌شده از گوشت شروع می‌کنند. این کار درست نیست؟

بهتر است هفته اول با حریره بادام و فرنی شروع شود و ادامه یابد و از هفته‌های بعد، به مرور سوپ با استفاده از گوشت (در صورت دسترسی نداشتن به گوشت، می‌توان از زرده تخم‌مرغ استفاده کرد) تهیه شود. اضافه کردن گوشت به برنامه غذایی شیرخوار حتماً لازم است ولی استفاده از مغزها به خصوص استفاده از بادام با آن خواص عالی برای پختن اولین غذاها هم ضرورت دارد.

اولین غذای کمکی‌ای که به شیرخوار داده می‌شود، فرنی آرد برنج است که ساده، نرم و با کمترین امکان ایجاد آلرژی است

مادران باید مغزهای آسیاب و الک‌شده را همراه شیر و بیسکویت‌های ساده به عنوان میان‌وعده‌ای سرشار از مواد لازم برای رشد مغز و بدن در برنامه کودک بگنجانند. البته توصیه می‌کنیم به جز بادام که آلرژی‌زایی ندارد و در میان مغزها بیشترین کلسیم را داراست، استفاده از بقیه مغزها را به کمی بعدتر موکول کرد.

پس به نظر شما حذف حریره بادام و فرنی از برنامه غذایی کودک کار درستی نیست؟

همین طور است. حتی به مادرانی که مشغله زیادی دارند و فرصت آماده کردن حریره بادام را ندارند، توصیه می‌کنم از حریره بادام‌های آماده‌ای که در بازار است، استفاده کنند. این حریره بادام‌ها که در کارخانه‌های داخل کشور تولید می‌شوند قابل‌اعتماد است، ولی اگر مادر قبل از 6 ماهگی به بچه‌ها از این غذاهای کمکی یا هر غذای دیگری ندهد و کودک فقط شیر مادر بخورد، بهتر است.

برای تهیه سوپ چه نوع گوشتی بهتر است؟

گوشت می‌تواند ماهیچه گوسفند، سینه، ران مرغ یا گوشت چرخ‌کرده باشد. در خانواده‌هایی که به ماهی حساسیت ندارند، مصرف ماهی هم اشکال ندارد. از هفته سوم ماه هفتم هم می‌توان پوره انواع سبزی‌ها و ماست را برای کودک شروع کرد و همین‌طور با انواع سوپ‌ها و حلیم خانگی به غذاهایش تنوع داد.

غلظت غذاها باید چقدر باشد تا بچه‌ها بیشتر لذت ببرند؟

فرنی و سوپ باید با غلظت ماست باشد و هرچه سن بچه کمتر باشد و تازه خوردن غذا را آغاز کرده باشد، لازم است غذا رقیق‌تر باشد تا آن را به راحتی قورت بدهد. به مرور می‌توان غلظت سوپ یا فرنی را بیشتر و آن را سفت‌تر آماده کرد. سوپی که با مخلوطی از گوشت، برنج و هویج تهیه می‌شود، باید با پشت قاشق له و با کمی ماست رقیق شود. برای این کار نباید از مخلوط‌کن استفاده کرد.

از دادن برخی مواد غذایی تا قبل از یک سالگی به کودک خودداری کنید، این غذاها عبارتند از سفیده تخم‌مرغ، شیر گاو، کلم، اسفناج، مرکبات، کیوی، پنیرهای سخت، آناناس، بادام زمینی و عسل

به مرور باید سیب‌زمینی و به تدریج انواع سبزی‌ها (کرفس، کدو خورشی، کدو حلوایی، لوبیا سبز و جعفری) را به سوپ افزود. یک نکته مهم دیگر این است که مقدار آهن گوشت ران مرغ بیش از سینه آن است. در صورت دسترسی نداشتن به گوشت، می‌توان از حبوبات یا زرده تخم‌مرغ استفاده کرد. البته حبوباتی مانند عدس، ماش و لوبیا هم مانند زرده تخم‌مرغ می‌توانند جایگزین گوشت شوند اما ارزش غذایی‌شان به اندازه گوشت نیست.

یک نمونه از برنامه غذایی شیرخوار در ماه هفتم زندگی

هفته اول	صبح	ظهر	عصر
روز اول	فرنی 1 تا 2 قاشق مرباخوری	-
روز دوم	فرنی 1 تا 2 قاشق مرباخوری	-	فرنی 1 تا 2 قاشق مرباخوری
روز سوم	فرنی 2 تا 3 قاشق مرباخوری	-	فرنی 2 تا 3 قاشق مرباخوری
روز چهارم به بعد	فرنی یا حریره بادام 4 تا 5 قاشق مرباخوری	-	فرنی یا حریره بادام 4 تا 5 قاشق مرباخوری
هفته دوم	صبح	ظهر	عصر
روز اول	مقدار فرنی یا حریره بادام: بر حسب میل شیرخوار	مقدار فرنی: بر حسب میل شیرخوار + 1 تا 2 قاشق مرباخوری سوپ	مقدار فرنی یا حریره بادام: بر حسب میل شیرخوار
روز دوم	مقدار فرنی یا حریره بادام: بر حسب میل شیرخوار	مقدار فرنی: بر حسب میل شیرخوار + 2 تا 3 قاشق مرباخوری سوپ	مقدار فرنی یا حریره بادام: بر حسب میل شیرخوار
روز سوم به بعد	مقدار فرنی یا حریره بادام: بر حسب میل شیرخوار	مقدار سوپ: بر حسب میل شیرخوار	سوپ مقدار: بر حسب میل شیرخوار

اصولی که باید در تغذیه تکمیلی رعایت گردد:

* از دادن برخی مواد غذایی تا قبل از یک سالگی به کودک خودداری کنید، این غذاها عبارتند از سفیده تخم‌مرغ، شیر گاو، کلم، اسفناج، مرکبات، کیوی، پنیرهای سخت، آناناس، بادام زمینی و عسل.

* از دادن غذاهای کنسرو شده خانگی به کودک خودداری کنید، چرا که این مواد حاوی باکتری‌های مضر هستند.

* از اضافه کردن مواد غیرضروری مانند شکر، نمک، شربت‌ها، ادویه‌جات، خامه و سس به غذای کودک بپرهیزید.

* برای تهیه غذای کودک از مواد غذایی تازه و باکیفیت استفاده کنید.

* دست‌های خود و کودک را قبل از غذا بشویید و از ظروف تمیز استفاده کنید.

* از دادن تکه‌های سبزیجات پخته نشده و میوه‌جاتی که ممکن است باعث خفگی کودک شود، اجتناب کنید.

* در صورت استفاده از حبوبات کنسرو شده، آب‌نمک آن‌ها را جدا و قبل از پوره یا آسیاب کردن با آب تمیز آبکشی کنید.

* بعد از پخت گوشت‌ها، استخوان، پوست و چربی آن‌ها را جدا کنید و پس از پوره کردن با مخلوط‌کن، در صورت نیاز مقداری آب استریل یا آب‌گوشت به آن اضافه کنید.

برای حفظ بیشتر ویتامین‌ها و مواد مغذی، بهتر است سبزی و میوه‌جات را بخارپز کنید

غذاهای تازه پخته شده را می‌توانید به مدت دو روز و غذاهای گوشتی را به مدت 24 ساعت در یخچال نگهداری کنید. غذاهای پخته شده گوشتی و تخم‌مرغ را که بیش از 2 ساعت در دمای اتاق نگهداری شده و همچنین نیم‌خورده غذای کودک را دور بریزید. غذاهای پخته شده را می‌توانید به مدت یک ماه در فریزر قرار دهید و پس از خارج کردن از فریزر، حداکثر تا 48 ساعت در یخچال نگهداری کنید. همچنین غذاهای پخته شده کودک را جدا از مرغ، گوشت و ماهی خام و به گونه‌ای در یخچال قرار دهید که غذاهای نپخته در زیر غذاهای پخته قرار نگیرند تا ریختن قطراتی احتمالی از آن‌ها، موجب آلودگی غذای کودک نشود، همچنین مراقب انتشار آلودگی از غذاهای خام به پخته از طریق ظروف نیز باشید.

* برای حفظ بیشتر ویتامین‌ها و مواد مغذی، بهتر است سبزی و میوه‌جات را بخارپز کنید.

* از دادن غذای زیاد به کودک خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث افزایش گاز معده و درد آن و حتی استفراغ شود.

* با شروع تغذیه با غذاهای جامد، پس از خوردن شیر مادر یا شیر خشک، برای کودک مقداری آب جوشیده سرد شده (60 تا 120 سی سی در روز و نه بیشتر) بدهید.

منابع: سلامتیران

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا