از شیر گرفتن و غذای کمکی کودک

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

● از شیر گرفتن یعنی: تغذیه کودک را که تنها بر پایه شیر است تغییر داده و موادغذائی لازم را کم‌کم به آن اضافه کنیم. این‌کار را می‌توان از شش ماهگی شروع کرد. تا این زمان تنها مادهٔ غذائی مورد نیاز کود، شیر است. ولی پس از ۶ ماهگی بدن او به آهن و مواد غذائی بیشتری نیاز دارد. غذا دادن به کودک را ابتد ازا عذاهای نرم و نیمه جامد آغاز کنید و کم‌کم بعضی از غذاهای دیگر افراد خانواده را هم به غذای او اضافه کنید. غذای کودک را در شرایط زیر به او بدهید: ▪ وقتی کودک پس از خوردن شیر هنوز احساس گرسنگی نماید. ▪ وقتی کودک پس از مدت زمان کوتاهی که در شب شیر خورده، دوباره بیدار شود. ▪ وقتی او اغلب اوقات تقاضای غذای بیشتری می‌کند. ● شش ماهگی: در ابتدا لازم نیست غذای جامد را با دادن کباب به کودک آغاز کنید! بلکه به او باید غذاهای نرم و نیمه جامد بدهید. غذاهائی مانند: ▪ پوره سیب‌زمینی و هویج فرنگی و یا هویج زرد ▪ گلابی یا سیب آب‌پز، انبه و موز ▪ پوره برنج، ذرت و یا غلات حجیم شده با شیر، فرنی قبل از دادن غذا به کودک، آن را امتحان کنید تا داغ نباشد. هیچ‌وقت غذای کودک را با شیر در شیشه نریزید، زیرا ممکن است باعث خفگی او شود. هرگز قاشقی را که به دهان خود می‌زنید به دهان کودک نزنید. (زیرا تمام میکروب‌ها و باکتری‌های موجود در دهان شما وارد بدن کودک می‌شود) وقتی کودک میل به غذا ندارد به زور به وی غذا ندهید. همراه با خوردن غذای کمکی نباید شیر مادر و یا شیرخشک را قطع کرد. حتماً روزانه باید ۶۰۰ سی‌سی شیر به او بدهید. ● راهنمائی‌هائی در زمینهٔ غذا دادن ▪ هرگز به اجبار و بیش از حد نیاز کودک، به او غذا ندهید. ▪ حتماً قبل از غذا دادن به کودک او را آرام کنید تا هر دو در آرامش باشید. ▪ برای دادن غذا، کودک را بغل گیرید و یا او را روی صندلی بلند مخصوص کودک بنشانید و بعد غذا را بدهید. ▪ وقتی می‌خواهید غذای جدید را به کودک بدهید آن را با کمی از غذائی که قبلاً با طعم آن آشناست مخلوط کنید. ▪ اگر کودک غذا را پس زد، ناامید نشوید. این‌کار را چند روز بعد تکرار کنید تا کم‌کم به آن عادت کند. ▪ برای جلوگیری از کثیف شدن فرش و زمین حتماً پارچه یا روزنامه روی آن پهن کنید. ▪ باید بدانید غذا دادن به کودک ریخت و پاش دارد و ممکن است لباس کودک و یا حتی لباس شما هم کثیف شود. ● هفت ماهگی: ▪ در این موقع است که باید مقدار غذای کودک را افزایش دهید و در روز دو وعده به او غذای نیمه جامد بدهید. ▪ به غذای کودک نمک اضافه نکنید. اگر قرار است به کودک از غذای خانواده بدهید، حتماً قبل از اضافه کردن ادویه به آن، سهم کودک را بردارید. ▪ به پورهٔ بعضی از میوه‌ها که کمی ترش هستند (انگور فرنگی و ریواس و...) به مقدار خیلی کم می‌توان شکر اضافه کرد. ولی هیچ‌گاه به شیر یا نوشیدنی و غذای کودک شکر اضافه نکنید. ▪ اگر در منزل خودتان غذای تازه برای کودک تهیه کنید، بهتر از نوع منجمد آن است که از بیرون تهیه می‌شود. ▪ به پورهٔ سبزی یا غلات کودک می‌توانید کمی گوشت مرغ و یا جگر، عدس و لبنیات (ماست پرچرب) اضافه کنید. البته اگر سابقه حساسیت به این مواد در افراد خانواده نداشته باشید. ● حساسیت‌های خانوادگی اگر یکی از اعضاء خانواده حساسیت وابسته به موادغذائی دارد، حتماً این موضوع را با مشاور بهداشت یا پزشک کودکتان در میان بگذارید و بعد غذاهائی را که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود، به او بدهید: ▪ لبنیات ▪ غذاهائی که از غلات تهیه می‌شوند و ”گلوتن“ دارند. (آرد گندم و غلات حجیم شده) ▪ دانه‌ها و مغزها (بادام، گردو، بادام‌زمینی، و...) ▪ دادن شیر گاو و خالص را باید بعد از یک‌سالگی شروع کنید. اما از آن برای تهیه فرنی و پخت غذا می‌توان استفاده کرد. ▪ مرکبات و آب‌میوه‌های آن‌ها. ▪ ماهی ● غذاهای که نباید به کودک داد: ▪ نمک: کودکان تحمل طعم نمک را ندارند و همان حدی که موادغذائی نمک دارند کافی است و دیگر نیازی به اضافه کردن نمک وجود ندارد. ▪ شکر: اضافه نمودن شکر باعث پوسیدگی دندان می‌شود. اگر غذای کودک به شیرین شدن نیاز دارد به آن شیر مادر اضافه کنید. ▪ عسل: عسل هم مانند شکر برای دندان‌های کودک ضرر دارد. هرگز به کودک زیر یک‌سال عسل ندهید. زیرا در عسل نوعی ”اسپور“ وجود دارد که بعدها در او باعث بیماری‌های جدی می‌شود. ▪ مغزها: تا قبل از ۵ سالگی از مغزها به کودک ندهید. زیرا هضم آن‌ها برایش سخت است. ● هشت و نه ماهگی: از آنجائی‌که کودک به خوردن غذا عادت کرده است، طعم‌ها و شکل‌های دیگر غذا را به او بچشانید حال دیگر می‌توانید از انواع گوشت و تخم مرغ آب‌پز استفاده کنید. حتماً یک وعده غذای پروتئین‌دار در روز به کودک بدهید. این غذاها را به‌صورت تکه‌های خیلی کوچک درآورید. کم‌کم کودک را به جویدن تشویق کنید. با همان دندان‌های کمی که دارد غذا را به او بدهید تا با لثه‌ها تمرین جویدن کند و با این شکل غذا هم آشنا شود. حتماً هنگام غذا دادن در کنار کودک باشید تا مواد غذائی به حلق او نرود و باعث خفگی‌اش نشود. می‌توانید به او یک تکه نان، تکه‌های سیب پوس کنده، موز، هویج پخته و لوبیا سبز پخته بدهید. مقدار شیر کودک نیز باید بین ۶۰۰ـ۵۰۰ سی‌سی در روز باشد. ● نه تا دوازه ماهگی: اگر فعالیت و حرکت کودک آغاز شده است، باید به او غذای بیشتری بدهید. در روز سه وعده غذا، میوه، شیر و میان‌وعده بدهید. برای قوی‌تر شدن و رشد کودک به او لبنیات پرچرب بدهید. اگر کودک را به گیاه‌خواری عادت داده‌اید حتماً هر روز به او عدس قرمز پخته بدهید و همراه آن آب سبزی و آب‌میوه که حاوی ویتامین ”ث“ باشد بدهید تا به جذب آهن کمک کند. شیر گاو را با آب رقیق کرده و به کودک بدهید. ● دوازده ماهگی به بعد: اکنون باید مواد نشاسته‌ای، میوه و سبزی را بیشتر به برنامه غذائی او اضافه کنید. شیر گاو را نیز بدون این‌که رقیق کنید، روزی ۳۵۰۰ سی‌سی به او بدهید. غذاهائی را که قبلاً کودک دوست نداشت مجدداً امتحان کنید. می‌توانید از غذاهای آماده که به‌صورت بسته‌بندی در فروشگاه‌های معتبر عرضه می‌شود، بخرید. البته به تاریخ مصرف و نیز برچسب روی آن توجه نمائید تا شکر نداشته باشد و با سن کودک مطابقت کند. این غذاها را با غذای تازه‌ای که پخته‌اید می‌توان مخلوط کرد. برای مواقعی که به مهمانی می‌روید می‌توانید از غذای آماده استفاده کنید. به برچسب نوشیدنی‌هائی که به کودک می‌دهید، دقت کنید تا کم‌شیرین و یا بدون شکر باشد و به دندان کودک آسیب نرساند. ● رفع تشنگی کودک: برای رفع تشنگی کودک به موارد زیر توجه نمائید. ▪ بهترین نوشیدنی برای ماه‌های اول تولد کودک، شیر مادر است. ▪ قندآب با شیرینی خیلی کم را گاهی می‌توان به کودک داد. (قبل از در آوردن دندان) ولی هرگز هنگام خواب آن را به کودک ندهید. ▪ آب بهترین جایگزین شیر برای رفع تشنگی است. برای کودکان زیر ۶ ماه حتماً از آب جوشیده استفاده کنید. ولی آب معدنی به کودک ندهید. زیرا املاح و سدیم آن زیاد است. ▪ پس از ۶ ماهگی آب مرکبات را هم می‌توان به کودک داد. این مواد بهترین منبع ویتامین ”ث“ هستند. آب‌میوه کودک را با کمی آب رقیق کنید. ▪ نوشیدنی‌های گازدار و شیرهای طعم‌دار و آب‌میوه‌های آماده برای کودک مناسب نیستند زیرا شکر آن‌ها زیاد است. ▪ چای و قهوه برای نوزادان و کودکان کوچک توصیه نمی‌شود. زیرا جذب آهن غذا را کاهش می‌دهند و اگر شیرین باشند به دندان‌ها آسیب جدی می‌رسانند.

منبع: BBC.CO.UK مطالب پیشنهادی بررسی اثرات کافئین بر بدن عوارض شیرین کنندههای بدون کالری فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا