خوردن قرص آهن با عوارضی مانند تهوع،اسهال،دردمعده همراه است بنابراین توصیه می شود که قبل از خواب مصرف شود.نیاز خانم ها به آهن در طی بارداری دو برابر قبل می شود.جهت مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید…
به خانم های باردار توصیه می شود ، قرص های آهن مصرف کنند، اما این قرص ها را در چه زمانی باید مصرف کرد ؟
مدیر اداره بهبود تغذیه وزارت بهداشت گفت: مصرف قرص آهن ممکن است عوارضی مانند تهوع، درد معده، اسهال و یبوست داشته باشد و مصرف قرص آهن شب قبل از خواب عوارض آن را میکاهد.
پریسا ترابی افزود: نیاز زنان به آهن در دوران بارداری تا دو برابر قبل از بارداری افزایش پیدا میکند. این افزایش نیاز به آهن برای رشد جفت و جنین به حدی است که به هیچ وجه از طریق مصرف مواد غذایی تأمین نمیشود.
وی گفت: مصرف قرص های آهن (سولفات فرو) در زنان باردار برای پیشگیری از کمخونی، فقر آهن، عوارض ناشی از کمبود شدید و متوسط آن بر رشد، تکامل جنین و سلامت مادر از جمله مرگ و میر مادران، زایمان زودرس، رشد ناکافی جنین و افزایش خطر مرگ و میر جنین ضروری است.
مدیر اداره بهبود تغذیه وزارت بهداشت گفت: مصرف قرص آهن ممکن است عوارضی مانند تهوع، درد معده، اسهال و یبوست داشته باشد به همین دلیل توصیه میشود که قرص آهن بعد از غذا مصرف شود و عوارض مصرف آن کمتر میشود.
ترابی اضافه کرد: بهترین زمان برای مصرف مکمل آهن شب قبل از خواب است. زنان باردار نباید مصرف قرص آهن را قطع کند زیرا بعد از گذشت چند روز معمولاً این عوارض قابل تحمل شده و یا کلاً برطرف خواهند شد.
بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر چه تاثیری دارد؟
ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها چیست؟
چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می
یابد؟
آمادگی سازمانهای غیر دولتی در حوادث و بلایا
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
قهوه
یک فوق تخصص خون به برخی مواد غذایی که جذب آهن را مختل میکنند اشاره و اظهار کرد: چای سبز یا قرمز، قهوه، شیر و کاکائو از جمله مواد غذایی هستند که باعث کاهش جذب آهن در بدن میشوند. معمولا توصیه میکنیم یک ساعت قبل و بعد از هر وعده غذایی، از مصرف موادی چون قهوه و چای خودداری شود.
دکتر سید رضا صفایی در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به اینکه پزشکان با اندازهگیری هموگلوبین به میزان کم خونی در بیماران پی میبرند، اظهار کرد: هموگلوبین یکی از عناصر اصلی تشکیل دهنده گلبول قرمز است.
اندازهگیری مقدار کلی هموگلوبین در واقع به نوعی نشانهنده تعداد گلبولهای قرمز است.
مقدار طبیعی هموگلوبین برای مردان بین 14 تا 18 گرم در هر دسیلیتر و برای زنان بین 12 تا 16 گرم در هر دسیلیتر است.
وی افزود: البته هموگلوبین 11.5 در زنان و هموگلوبین 13.5 در مردان نیز در برخی موارد طبیعی به حساب میآید. اما زمانی که هموگلوبین پایینتر از محدودههای ذکر شده باشد، فرد به عنوان مبتلا به کم خونی شناخته خواهد شد.
این پزشک بیمارستان امام خمینی (ره)، با بیان اینکه شایعترین کم خونی در همه جای دنیا بویژه کشورهایی که از نظر تغذیهای و دسترسی به مواد پروتئینی گوشتی دچار مشکل هستند، کمبود آهن یا کم خونی فقر آهن بیشتر به چشم میخورد و این مشکل در زنان بیشتر است.
این فوق تخصص خون با بیان اینکه زنان در ایام قاعدگی مقادیری خون از دست میدهند و این مسئله منجر به کمخونی در آنها خواهد شد، گفت: همچنین در دوران بارداری جنین مقداری از آهن بدن مادر را برای رشد خود مصرف میکند و زنان دچار آنمی فقر آهن در سنین باروری میشوند.
البته اگر در برخی مردان و همچنین زنان در سنین غیربارداری کم خونی مشاهده شود، باید به دنبال علت گشت.
وی افزود: معمولا علل گوارشی در سنین غیرباروری باعث بروز کم خونی میشود.
البته گاهی هم سوء تغذیه باعث میشود فرد به کم خونی مبتلا شود. بویژه در اشخاصی که کاملا گیاه خوار هستند و پروتئین حیوانی کم مصرف میکنند، بروز کم خونیهای ناشی از فقر آهن مشهودتر است.
صفایی در ادامه به برخی مواد غذایی که جذب آهن را مختل میکنند نیز اشاره و اظهار کرد: چای سبز یا قرمز، قهوه، شیر و کاکائو از جمله مواد غذایی هستند که باعث کاهش جذب آهن در بدن میشوند. معمولا توصیه میکنیم یک ساعت قبل و بعد از هر وعده غذایی، از مصرف موادی چون قهوه و چای خودداری شود.
این فوق تخصص خون در پاسخ به اینکه آیا عوامل ژنتیکی در بروز فقر آهن موثر هستند، اظهار کرد: معمولا عوامل ژنتیکی در بروز کم خونی آهن دخیل نیستند.
البته در برخی موارد معدود چون ابتلا به بیماری مادرزادی سلیاک به علت تغییرات آنزیمی در بدن، شاهد سوء جذب آهن هستیم.
صفایی افزود: ضعف و بیحالی و همچنین عدم تمرکز از جمله علائم بروز کم خونی است و در موارد بسیار شدید کاهش تمرکز در انجام فعالیتهای روزانه، تپش قلب و تنگی نفس در هنگام فعالیت نیز در فرد تظاهر پیدا میکند.
وی در پایان توصیههایی برای جبران کم خونی ارائه و اظهار کرد: اگر فرد دچار کم خونی ناشی از کمبود آهن باشد، چارهای به جز مصرف ترکیبات دارویی آهندار که عمدتا در قالب قرصهای خوراکی تولید میشوند و در دسترسترین آنها فروس سولفات است، ندارند.
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟
ابزارهای مورد نیاز بیمه سلامت چیست؟
خطرظروف یک بار
مصرف ومشکلات آن بر سلامتی
نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی چه نقشی دارد؟
در جهان امروز، آموزش کلید رشد و توسعة کشورها به شمار میآید.
همانطور که احتمالا می دانید،آهن عامل کلیدی غذایی است،مواد معدنی نقش مهمی در سلامت مو و ناخن های شما دارند.دو نوع آهن غذایی وجود دارد : نوع گوشتی ( از غذاهای حیوانی گرفته شده ) و نوع غیر گوشتی ( از غذاهای گیاهی گرفته شده ) . کلاً جذب آهن گوشتی ساده تر است . بدن شما 2 تا 20 درصد از آهن را از منابع گیاهی جذب میکند .همچنین ویتامین C جذب آهن غیر گوشتی را افزایش می دهد، درحالی که جذب کلسیم را کاهش می دهد.
منبع غذایی کامل آهن گوشتی ( آهن بهتر جذب میشود )
1. دل و جگر پخته
2. گوشت گاو ، گوساله ، بره
3. گوشت بوقلمون
4.ماهی
منبع غذایی کامل آهن غیر گوشتی ( آهنی که سخت جذب میشود )
1. دانه های سویا
2. عدس پخته
3. اسفناج
4. کشمش
5.تخم مرغ
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
سندرم پیش از قاعدگی(PMS) مجموعه ای از مشکلات جسمی و روحی شامل سردرد، درد سینه ها، نفخ، افسردگی، زودرنجی و ... است که 7-2 روز قبل از قاعدگی شروع شده و با آغاز عادت ماهیانه برطرف می گردد. در یک مطالعه جدید، ارتباط دریافت مواد معدنی از طریق رژیم غذایی با PMS مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در این مطالعه دریافت مواد معدنی در حدود 3000 زن که در ابتدای مطالعه به PMS مبتلا نبودند، مورد ارزیابی قرار گرفت. زنان شرکت کننده طی 10 سال 3 پرسشنامه بسامد خوراک(FFQ) را تکمیل نمودند. پس از 10سال 1057 زن مبتلا به PMS تشخیص داده شد. در 1968 زن نیز علائم PMS مشاهده نشد. محققان دریافت مواد معدنی توسط زنان مبتلا به PMS را با زنانی که به PMS مبتلا نبودند مقایسه کردند. نتایج نشان داد در زنانی که بیشترین مقدار آهن را از طریق مواد غذایی گیاهی و مکمل دریافت می کردند نسبت به زنانی که کمترین میزان آهن با منبع گیاهی را دریافت می کردند، خطر ابتلا به PMS 40-30% کمتر بود. همچنین دریافت بالای روی با کاهش خطر PMS مرتبط بود. در مقابل، شواهد شگفت انگیزی وجود داشت که در زنانی که بیشترین میزان پتاسیم را دریافت می کردند نسبت به آنان که کمترین میزان پتاسیم را دریافت می کردند احتمال PMS بالاتر است. به طور کلی نتایج مربوط به مواد معدنی از منابع غذایی و مکمل ها مشابه بود.
در این مطالعه دریافت آهن بیشتر از mg20 در روز و دریافت روی بیشتر از mg 15 در روز با کاهش خطر ابتلا به PMS مرتبط بود. این مقادیر بیشتر از توصیه های فعلی مبنی بر دریافت mg18 آهن برای زنان در سنین قبل از یائسگی و دریافت mg8 روی می باشد. با این حال از آنجاکه دریافت بالای آهن و یا روی ممکن است عوارض نامطلوبی بر روی سلامتی داشته باشد، زنان باید از دریافت آهن بیشتر از mg45 در روز و دریافت روی بیشتر از mg40 در روز بدون تجویز پزشک اجتناب نمایند.
از یافته های غیرمنتظره این مطالعه احتمال خطر بالاتر PMS با دریافت بالای پتاسیم حتی در مقادیر کمتر از میزان توصیه شده mg4700 در روز بود. این یافته ممکن است با نقش پتاسیم در تنظیم تعادل آب بدن مرتبط باشد. این امر احتمالا از طریق احتباس مایعات در ایجاد علائم PMS مانند تورم اندام ها و نفخ نقش دارد.
در این مطالعه دریافت سایر مواد معدنی مانند منیزیم، مس، سدیم و منگنز با خطر PMS مرتبط نبود.
نکته عملی: به زنان در معرض خطر سندرم پیش از قاعدگی توصیه می شود به منظور کنترل علائم پیش از قاعدگی مقادیر کافی منابع حاوی آهن گیاهی مانند سبزیجات برگ سبز و منابع حاوی روی مانند گوشت ها، تخم مرغ و جوانه گندم را دریافت نمایند.
منبع:
Patricia O. Chocano-Bedoya et al.“Intake of Selected Minerals and Risk of Premenstrual Syndrome” .Am. J. Epidemiol 2013.