انواع آرتریت و ورزش آن‌ها

انواع آرتریت شامل استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، استئوپروز (پوکی استخوان)، فیبرومیالژیا و ... است که هر کدام ورزش مناسب  و مخصوص به خود را دارند.

آرتریت مفاصل انگشتان دست

1- استئوآرتریت

این بیماری باعث ساییدگی و پارگی غضروف مفاصل می‌شود و درد مفصل ایجاد می‌کند.

برنامه مرتب ورزشی برای این افراد بسیار خوب است. با این کار عضلات اطراف مفاصل تقویت شده و از میزان وزن این افراد کم می‌شود. ولی از ورزش شدید جدا پرهیز کنید، زیرا ممکن است مفاصل را دردناک‌تر کند.

2- آرتریت روماتوئید

یک بیماری خود ایمنی می‌باشد و بدن با بافت‌های موجود در مفاصل می‌جنگد.

یک برنامه ورزشی شامل فعالیت و استراحت می‌باشد. هنگامی که خسته نیستید، ورزش کنید.

حداقل یک بار در روز ورزش کنید. اگر بعد از بیدار شدن ورزش کنید، سفتی و سختی مفاصل در صبح را کم می‌کنید.

برای این بیماران، ورزش‌های هوازی از قبیل: شنا و دوچرخه سواری بسیار مفید است.

همیشه درست بایستید و درست بنشینید.

3- استئوپروز (پوکی استخوان)

در این بیماری، بافت استخوان تحلیل رفته است. درد استخوان و شکنندگی استخوان از علائم این بیماری می‌باشد.

برنامه مرتب ورزشی داشته باشید. ورزش کردن باعث تقویت استخوان‌ها می‌گردد.

وزنه برداری، ورزش‌های قدرتی و ورزش‌های هوازی برای جلوگیری از استئوپروز مفید می‌باشند.

4- فیبرومیالژیا (Fibromyalgia)

درد و سختی عضلات، تاندون ها و مفاصل به نام فیبرومیالژیا خوانده می‌شود.

ورزش برای شما بسیار مفید است. تناسب اندام، بهبود خواب و کاهش درد از فواید ورزش برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا می‌باشد.

ورزش‌های هوازی و قدرتی برای این افراد خوب است.

برنامه مرتب ورزشی داشته باشید.

همیشه طرز ایستادن و نشستن خود را درست کنید.

5- Ankylosing spondylitis

یک نوع آرتریت نخاعی می‌باشد. بیمار، مفاصل مهره‌ها و خاصره خاجی را نمی‌تواند حرکت دهد.

ورزش برای این بیماران حیاتی می‌باشد.

کشش گردن، نخاع، شانه‌ها و ران‌ها از مهم‌ترین ورزش‌ها می‌باشد.

ورزش‌های قدرتی برای کمر و ران‌ها از ورزش‌های خوب برای درست ایستادن و نشستن می‌باشند.

شنا نیز یک ورزش عالی برای این افراد می‌باشد. اگر محدودیت حرکت در گردن دارید، از ماسک مخصوص تنفس در زیر آب استفاده کنید.

از حرکات ورزشی تند و سریع اجتناب کنید.

6- لوپوس

لوپوس نیز یک بیماری خود ایمنی می‌باشد. در این بیماری سیستم ایمنی بدن خوب کار نمی‌کند. این بیماری بر پوست، مفاصل، کلیه‌ها و دیگر اعضای بدن اثر می‌گذارد.

بهترین زمان برای ورزش کردن، وقتی است که خسته نیستید.

ورزش این افراد شامل نوع متعادل: کشش، قدرتی و هوازی می‌باشد.

پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری برای این بیماران خوب است.

قبل از رفتن به تختخواب، ورزش‌های کششی را انجام دهید.

از ورزش‌های با شدت زیاد جدا خودداری کنید.

ورزش در بیماران آرتریتی که مفاصل را جراحی می‌کنند

ورزش را ادامه دهید تا عضلاتی که مفاصل را حفاظت می‌کنند، تقویت شوند.

اسکی و دوچرخه سواری انجام ندهید، زیرا ممکن است مفاصل جدید تحت کشش زیاد قرار گیرند.

چند حرکت را با هم انجام ندهید.

ورزش‌های شدید و قدرتی را انجام ندهید.

بهترین ورزش‌ها بعد از جراحی مفصل، پیاده روی و شنا می‌باشند. بهتر است، از زیاده‌روی در این ورزش‌ها نیز جدا خودداری کنید، زیرا امکان دارد فشار زیادی را به مفاصل ترمیم شده، وارد کنند

اگر جراحی زانو یا ران انجام داده‌اید، از دویدن خودداری کنید.

اگر مفصل ران را جراحی کردید، بیش از حد خم و راست نشوید. نباید ورزش‌هایی را انجام دهید که زانو بالاتر از ران قرار گیرد و پاهای خود را ضربدری نکنید.

اگر شما خواهان اندامی متناسب هستید، می‌توانید به کلاس ورزشی بروید و از وسایل ورزشی استفاده کنید، مانند: تردمیل و دوچرخه ثابت.

نکات ضروری هنگام ورزش کردن

هنگامی ورزش کنید که درد و سفتی مفاصل را نداشته باشید و خسته نباشید.

لباس راحت و گشاد و کفش راحت بپوشید.

یک دوش آب گرم قبل از ورزش باعث تمدد اعصاب می‌شود.

هیچ گاه مفاصل را بیش از حد خسته نکنید.

ورزشی که موجب درد شدید می‌شود را فوراً قطع کنید.

اگر شما 2 ساعت بعد از ورزش احساس درد دارید، دفعه بعد آن ورزش را کمتر انجام دهید.

زمانی که مفصل گرم و ملتهب است، ورزش نکنید.

بهتر است ورزش‌های خوابیده را بر روی زمین انجام دهید.

ورزش را برای خود یک عادت مانند غذا خوردن و خوابیدن قرار دهید.

چگونه توزیع عادلانه ای در خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر داشته باشیم؟

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران چیست؟
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان کدامند؟

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چیست؟

 کافئین بر بدن چه اثراتی دارد؟

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد چیست؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

بایدها و نبایدها در درد مفاصل

درد ناشی از التهاب مفصل(آرتریت) و همچنین تلاش برای انتخاب یک مسکن مؤثر می تواند شما را دلسرد کند. برای یافتن پاسخ رایج ترین پرسش هایی که در این زمینه مطرح می شوند، شما را به خواندن این مقاله دعوت می کنیم:

آیا فعالیت بدنی، درد حاصل از التهاب مفصلی را بدتر می کند؟

اگر هم اکنون دچار التهاب مفاصل هستید، این درد با انجام فعالیت هایی که باری را بر مفاصل شما تحمیل می کند یا به انجام حرکات مداوم نیاز دارد، بدتر خواهد شد. اما اگر آسیب مفصلی شما ملایم بوده و بیشتر علائم شما مربوط به تاندون ها(رباط ها)، زرد پی ها و عضلات اطراف مفصل هستند و نه خود مفاصل، یک برنامه ورزشی ملایم، می تواند درد شما را تسکین ببخشد. تمرین های کششی و تقویت کننده عضلات را حتما در برنامه ورزشی خود قرار دهید.

با پزشک خود برای تعیین راه حل و برنامه ورزشی مناسب برای وضعیت خاص خودتان، مشورت کنید. التهاب مفصل از فردی به فرد دیگر متغیر است. از پزشک تان بخواهید که نوع التهاب مفصلی شما و شدت آن را با دقت تعیین کند. از این اطلاعات برای تصمیم گیری درباره بهترین سرگرمی ها و فعالیت ها استفاده کنید.

از چه نوع فعالیت هایی عموما باید پرهیز کرد و چه نوع فعالیت هایی برای اکثر افراد مبتلا به درد التهاب مفصلی مناسب هستند؟

فعالیت هایی که فشار ناگهانی را بر مفاصل تحمیل می کنند، از قبیل بالا و پایین پریدن، و تنیس بازی کردن، علائم التهاب مفصلی را بدتر نموده و افزایش التهاب و تورم را سبب می شوند. فعالیت هایی که به نظر مفید می رسند، شامل ورزش هایی هستند که عضلات شما را تقویت نموده، از مفاصل تان حفاظت کرده و استرس و آسیب وارده به مفاصل را به حداقل می رسانند؛ برای مثال، تقویت عضلات جلو و پشت ران به حفاظت از مفاصل زانو و مفصل لگن کمک می کند.

پزشک شما ممکن است بتواند به شما ورزش هایی را یاد بدهد که باعث تقویت عضلات تان شوند، بی آنکه به مفاصل تان صدمه بزنند.

هر آنچه را می توانید انجام دهید تا فعالیت فیزیکی خود را حفظ کنید و در عین حال مواظب مفصل هایتان نیز باشید. اگر مفاصل شما دردناک تر و آسیب دیده تر از آن هستند که بتوانید فعالیتی مثل قدم زدن را انجام دهید، شنا یا سایر ورزش های آبی می توانند انتخاب بهتری برای فعال نگه داشتن و روی فرم نگه داشتن شما به حساب آیند.

چگونه می توانید خشکی و درد حاصل از نشستن طولانی مدت را کاهش دهید؟

بسیاری از افراد مبتلا به التهاب مفاصل، پس از نشستن یا استراحت کردن دچار خشکی مفاصل می شوند، به ویژه اگر قبل از نشستن یا خوابیدن، از مفاصل شان کار زیادی کشیده باشند.

بیشتر مبتلایان به روماتیسم مفصلی پس از بیدار شدن از خواب، مثلا صبح ها، دچار خشکی مفصل می شوند. این ها علائم شایع التهاب مفصلی هستند. حرکت می تواند برخی از علائم را کاهش دهد.

اگر ناچار هستید برای مدت طولانی بنشینید، وضعیت نشستن خود را برای پیشگیری از خشکی مفاصل یا کاهش آن، تنظیم کنید.

برای مثال، سرتان را به جهات مختلف بچرخانید، وضعیت بازوهایتان را تغییر دهید و ساق پاهایتان را خم کنید و بکشید. این حرکات ملایم از خشکی بیش از حد جلوگیری می کنند.

بسیاری از اوقات، پس از کار سخت و فشار بر مفاصل، این خشکی تا چند روز باقی می ماند.

در چه صورتی، پس از بروز درد التهاب مفصلی، باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت بروز درد در منطقه ای جدید یا باقی ماندن علائم برای بیش از چند روز، به پزشک مراجعه کنید.

در صورتی که در همان ابتدای بروز علائم به آن ها توجه شود، درمان مؤثرتر خواهد بود. اگر می دانید که علائم شما در نتیجه فشار بر مفاصل ایجاد شده اند و پس از چند روز از بین می روند، نیازی به مراجعه به پزشک نخواهید داشت.

بهترین داروهای مسکن درد التهاب مفاصل کدامند؟

خبر خوب این است که امروزه داروهای زیادی برای التهاب مفصلی وجود دارند. اغلب آنها نسبتا بی خطر بوده و به خوبی تحمل می شوند، اما هیچ دارویی نیست که عارضه جانبی نداشته باشد.

اگر درد التهاب مفاصل شما یک مشکل دائمی هستند، نیاز دارید که از پزشک تان درباره نوع و میزان داروی مناسب سؤال کنید.

 ولی اگر درد شما فقط  پس از یک فعالیت غیر معمول بروز می کند، می توانید از یکی دو عدد قرص استامینوفن استفاده کنید.

برخی از مردم به جای آن آسپیرین را ترجیح می دهند. اگر سابقه زخم معده ، خونریزی ، آسم یا آلرژی دارید، قبل از مصرف آسپیرین یا دارویی مثل ایبوپروفن با پزشک تان مشورت کنید.

اگر علائم شما طولانی بوده و مربوط به فعالیت هایی هستند که همیشه به آن ها نمی پردازید، داروهای ضدالتهاب غیر استروییدی مانند: ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند درد شما را تسکین دهند. کسانی که آرتروز ملایمی دارند، می توانند با مصرف تنها یک یا دو قرص از گروه داروهای ضد التهابی غیر استروییدی برای یک یا دو روز، بهبود یابند.

در صورتی که علائم شما شدیدتر و طولانی تر باشد، ممکن است درگیری مفاصل تان پیشرفته تر باشد و شاید نیاز به دوز بالاتری از داروها بر طبق یک برنامه درمانی منظم داشته باشید.

به هر حال برای مصرف دارو حتما با پزشک تان مشورت کنید.

آیا درمان های مکمل، برای درد التهاب مفصلی سودمند هستند؟

در مورد این پرسش، نقطه نظرهای متفاوتی وجود دارد و پاسخ کوتاه و آسانی در مورد تمامی انواع درمان های مکمل التهاب مفصلی وجود ندارد. حتی تعریف درمان های مکمل از یک منبع به منبع دیگر متفاوت است. برای مثال، گرما، ماساژ، و کشش که در مورد بسیاری از افراد در تسکین علائم التهاب مفصلی کمک کننده هستند، توسط برخی به عنوان درمان مکمل قلمداد می شوند، حال آن که در واقع این روش ها، برای سال ها از روش های استاندارد بوده اند. مشکل موجود در این زمینه این است که درباره درمان های مکمل تا کنون بررسی کافی انجام نشده است. برای اکثر مردم، علائم مربوط به التهاب آرتریت از یک روز به روز دیگر در تغییر هستند. بنابراین اگر مثلا یک داروی گیاهی را یک روز مصرف کرده اید که به هر دلیل حال تان بهتر بوده است، ممکن است چنین تصور کنید که دارو باعث بهبودی شما شده است. در درمان التهاب مفصلی، حدود 30 درصد افرادی که دارونما به جای دارو استفاده کرده اند، حداقل به طور موقت بهبود علائم را گزارش نموده اند.

در پایان باید گفت که استانداردهای کیفی برای داروهای مکمل وجود ندارد. تحقیقات نشان می دهد که در میان مارک های تجاری متفاوت، مقادیر ماده فعال، متفاوت است و حتی این تفاوت در میان داروهای دارای یک نوع برچسب تجارتی نیز دیده می شود. همین یک دلیل برای پرهیز از مصرف آنها کافی است.

یافتن یک داروی بی ضرر و مؤثر برای درد التهاب مفصلی کاری پیچیده است که ممکن است به سال ها زمان نیاز داشته باشد. تلاش برای دور زدن روش های استاندارد می تواند نتایج زیان بار، اتلاف پول، وقت و انرژی را به دنبال داشته باشد.

ترجمه: زهرا عباسپور تمیجانی

چگونه توزیع عادلانه ای در خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر داشته باشیم؟

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران چیست؟
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان کدامند؟

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چیست؟

 کافئین بر بدن چه اثراتی دارد؟

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد چیست؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

تفاوت آرتریت با آرتروز چیست؟

متخصصان روماتولوژی با تاکید بر اینکه دو عارضه آرتریت و آرتروز با هم فرق دارند، خاطرنشان کردند که ممکن است در برخی موارد این دو بیماری با هم اشتباه گرفته شوند در حالی که نحوه درمان هر کدام متفاوت است و ...

تشخیص آرتریت بر اساس تست‌های خون و رادیولوژی صورت می‌گیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروف‌ها را دچار می‌سازد.
به گزارش ایسنا، در این مقاله که در سایت تخصصی «ای هاو» منتشر شده، توضیحاتی مطرح شده است تا شما بتوانید فرق بین این دو بیماری را از هم تشخیص دهید تا در امر درمان دچار مشکل نشوید.

آرتریت التهاب مفاصل است. این عارضه اغلب با درد، تورم، سفتی و حرارت در مفاصل آسیب دیده همراه است. آرتریت ممکن است با تعدادی از ناراحتی‌ها و بیماریهایی مثل آسیب دیدگی، عفونت، اختلالات متابولیکی، یک سیستم ایمنی فوق العاده فعال و حتی مشکلات ناشی از وزن اشتباه گرفته شود.
به گفته متخصصان؛ در حال حاضر بیش از 100 نوع آرتریت شناخته شده است که شایعترین انواع آنها اوستئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و نقرس هستند. در واقع هر نوع التهاب مفصلی شکلی از آرتریت محسوب می‌شود.

بر اساس این گزارش، آرتروز اصطلاح دیگری برای عارضه اوستئوآرتریت است که یک بیماری غیرالتهابی در مفاصل است و طی آن غضروف مفاصل تخریب می‌شود. این بیماری تحلیل برنده در نتیجه آسیب دیدگی، افزایش سن و کشیدگی یا پارگی طولانی مدت غضروف در مفاصل بروز می‌کند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل می‌شود.

هر مفصلی ممکن است دچار آرتروز شود اما بروز این عارضه بیشتر در مفاصل زانوها، ستون مهره‌ها و لگن شایع است. اگر احساس درد مفصلی داشتید برای تشخیص صحیح حتما باید به پزشک مراجعه کنید. ارزیابی کامل وضعیت مفاصل شما توسط پزشک ضروری است. درمان آرتریت ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهابی، ورزش و فیزیوتراپی باشد. در صورت مشورت با پزشک می‌توانید ضمن به حداقل رساندن درد خود، روال عادی زندگی‌تان را داشته باشید. بنابراین ارتریت نتیجه یک التهاب است اما آرتروز در واقع یک مشکل فیزیکی و حاصل آسیب دیدگی عضوی است.

آرتریت در واقع به بیش از 100 نوع مشکل روماتیکی اطلاق می‌شود که مفاصل، ماهیچه‌ها، تاندونها و حتی پوست و اعضای داخلی خاصی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تشخیص آرتریت بر اساس تست‌های خون و رادیولوژی صورت می‌گیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروف‌ها را دچار می‌سازد. این آسیب غضروفی سبب بروز درد، کاهش توان حرکت و کاهش توان ماهیچه‌ای می‌شود. اما باید بدانید که فعالیت و ورزش منظم می‌تواند غضروف‌ها را تغذیه کند.

غضروف در واقع برای جذب مواد غذایی به حرکت نیاز دارد بنابراین تحرک داشتن به حفظ سلامت غضروف مفاصل کمک می‌کند. اما در مجموع توصیه می‌شود که پیش از هر خود درمانی با پزشک متخصص مشورت کنید.

 

 چگونه توزیع عادلانه ای در خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر داشته باشیم؟

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران چیست؟
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان کدامند؟

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چیست؟

 کافئین بر بدن چه اثراتی دارد؟

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد چیست؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

تشخیص و درمان آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید باعث درد و ورم مفاصل کوچک انگشتان دست، مچ دست، پاها و زانوها می شود. هدف از درمان این بیماران عبارت است از کاهش التهاب و درد مفاصل، افزایش عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب و بد شکل شدن مفاصل.

 آرتریت روماتوئید

روماتولوژیست، یک پزشک متخصص است که در درمان غیرجراحی بیماری های روماتیسمی، به خصوص آرتریت، تخصص دارد.

روماتولوژیست مهارت خاصی در درمان بثورات بدون علت، تب، آرتریت، کم‌خونی، ضعف، کاهش وزن، خستگی، درد عضلات یا مفاصل، بیماری خودایمنی و آنورکسیا دارد.

تشخیص آرتریت روماتوئید

- پزشک علائم را از بیمار می پرسد، مفاصل را بررسی می کند، پوست را از نظر وجود گره روماتوئید معاینه می کند و قسمت های دیگر بدن را برای وجود التهاب، بررسی می کند.

- آزمایش خون و تصویربرداری با استفاده از اشعه X

- آرتروسنتز: در این روش، مایع مفصلی را با سوزن و سرنگ استریل شده برمی دارند و برای مطالعه به آزمایشگاه می برند. گاهی اوقات به همراه این روش، داروی کورتیزون را نیز تزریق می کنند تا التهاب مفصل و سایر علائم را کاهش دهد.

درمان آرتریت روماتوئید

هیچ درمانی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد.

هدف از درمان این بیماران عبارت است از کم کردن التهاب و درد مفاصل، بالا بردن عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب و بد شکل شدن مفاصل.

درمان شامل ترکیب داروها، استراحت کردن، ورزش های قدرتی مفاصل، محافظت کردن از مفاصل و آموزش دادن به بیمار و اطرافیان بیمار راجع به این بیماری می باشد.

اگر خوب نخوابید، تعادل هورمون گرسنگی (لپتین) و هورمون سیری (گرلین) به هم می خورد و باعث پرخوری و چاقی می شود. اضافه وزن موجب تشدید درد و التهاب مفاصل می گردد

درمان های دیگر عبارتند از:

داروهای ضددرد مانند استامینوفن و همینطور پمادهایی که بر روی پوست مالیده می شوند نیز اغلب مفید می باشند.

استفاده از اشک مصنوعی و دستگاه بخور، درمان مناسبی می باشد.

قطره های چشم نیز برای جلوگیری از خشک شدن چشمان موثر می باشند (تحت نظر پزشک).

جراحی نیز یکی از روش های درمان است.

جراحی ممکن است برای حرکت دادن مفاصل و جلوگیری از تخریب مفاصل توصیه گردد.

مفاصل کوچک تخریب شده مثل انگشتان دست، با مواد پلاستیکی جایگزین می گردند.

مفاصل بزرگ تر تخریب شده از قبیل باسن و زانو، با فلزات جایگزین می شوند.

9 توصیه به بیماران آرتریتی

بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید دچار بیماری های قلبی، سکته و پوکی استخوان می شوند. بنابراین پیشنهاد می شود که نکات زیر را رعایت کنند:

1- خواب کافی

اگر خوب نخوابید، تعادل هورمون گرسنگی (لپتین) و هورمون سیری (گرلین) به هم می خورد و باعث پرخوری و چاقی می شود. اضافه وزن موجب تشدید درد و التهاب مفاصل می گردد.

همچنین خواب تنظیم کننده ترشح هورمون کورتیزول (هورمون استرس) می باشد. کورتیزول، سلول هایی که باعث تقویت سیستم ایمنی می شوند را تحریک می کند. سیستم ایمنی قوی به دفاع در برابر سرماخوردگی و دیگر بیماری ها کمک می کند.

ورزش کردن مردی مسن

2- بلند کردن وزنه

منظور از وزنه، وزنه های مخصوص وزنه برداران نیست. بلکه وزنه های کوچکی است که با هر دست بلند می کنند.

تحقیقات نشان داده که ورزش های قدرتی دارای فواید درازمدت برای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید می باشد.

3- خوردن ماهی

ماهی های چرب را دو بار در هفته میل کنید.

ماهی های چرب منبع خوبی از پروتئین، مقدار کمی چربی اشباع و غنی از اسید چرب امگا-3 می باشند.

امگا 3 باعث کاهش سرطان و بیماری های قلبی می گردد.

روغن ماهی باعث کاهش درد و خشکی مفاصل می شود.

4- ترک سیگار

بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که سیگار می کشند، پاسخ کمتری به داروهای آرتریت می دهند.

5- مراجعه منظم به پزشک

شمایی که دچار این بیماری شده اید، باید واکسن آنفلوانزا و ذات الریه و دیگر واکسن های مورد نیاز را بزنید.

ماموگرافی و کولونوسکوپی برای تشخیص سلول های سرطانی لازم است.

کلسترول و قند خون را چک کنید.

داروهایی که پزشک برای آرتریت و یا دیگر بیماری ها می دهد را مصرف کنید.

اگر برای بیشتر از 15 تا 20 دقیقه در مقابل نور خورشید قرار گرفتید، بهتر است عینک آفتابی بزنید، کلاه بر سر بگذارید و کرم ضدآفتاب بمالید

6- مراقبت از دندان و لثه

به طور مرتب مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید.

اگر باکتری در پلاک دندان جمع شود، وارد جریان خون شده و موجب مسدود شدن عروق و بیماری های قلبی می شود.

پس شمایی که دارای آرتریت روماتوئید هستید، برای دچار نشدن به بیماری قلبی، به دهان و دندان خود رسیدگی کنید.

7- حفظ وزن مناسب

داشتن اضافه وزن، موجب افزایش فشار بر مفاصل می گردد.

همچنین باعث می شود که قلب به سختی خون را پمپاژ کند و در معرض بیماری قلبی و سکته قرار بگیرید.

پس غذای کم چرب و پرفیبر مصرف کنید و به طور منظم ورزش کنید.

ورزش های کششی، قدرتی و پیاده روی و یا شنا برای این بیماران مفید می باشد.

8- خندیدن

خندیدن باعث آرامش عضلات و کاهش فشار می گردد.

همچنین، درد را کاهش می دهد و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.

9- حفاظت در برابر نور خورشید

اگر برای درمان آرتریت روماتوئید، داروهایی از قبیل داروهای غیراستروئیدی ضد التهاب مصرف کنید، ممکن است حساسیت زیادی نسبت به نور خورشید پیدا نمایید.

هنگامی که بیرون می روید، مراقب اشعه های خطرناک خورشید باشید تا موجب سرطان پوست نگردد.

اگر برای بیشتر از 15 تا 20 دقیقه در مقابل نور خورشید قرار گرفتید، بهتر است عینک آفتابی بزنید، کلاه بر سر بگذارید و کرم ضدآفتاب بمالید.

کرم ضدآفتاب از تاثیر اشعه های مضر ماورای بنفش A و B بر پوست جلوگیری می کند. اگر کرم از بین رفت، دوباره آن را بزنید.

مریم سجادپور

بخش سلامت تبیان

ژن درمانی چیست؟

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

رماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چگونه درمان میشود - قسمت دوم

نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"

     

 روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن خودایمنی است که مهمترین علائم آن درد و محدودیت حرکتی در بعضی مفاصل بدن بخصوص مفاصل کوچک دست است.

مهمترین اهداف پزشک در درمان این بیماری عبارتند از

1. کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل

2. کاهش درد و محدودیت مفصل

3. کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود

4. درمان عوارض و مشکلات همراه بیماری

 

هدف دوم درمان روماتیسم مفصلی : کاهش درد و محدودیت حرکت مفصل

همانطور که گفته شد داروهای سری قبل به مدت زمان زیادی برای اثر کردن نیاز دارند پس بیماران نیاز به مصرف همزمان داروهایی دارند که سریعتر اثر کرده و درد و محدودیت حرکتی در مفاصل را زودتر کاهش دهد. این داروها نمیتوانند سیر بیماری و یا پیشرفت آن و تخریب مفصلی را تغییر دهند و تنها موجب کاهش علائم بیمار بصورت کاهش درد و التهاب مفصل میشوند. این داروها سه دسته اند

 

Non-steroidal anti-inflammatories یا NSAIDs

به این داروها معمولا داروهای ضد التهابی هم میگویند. این داروها انواع متفاوتی داشته و قدرت و عوارض جانبی آنها با یکدیگر فرق دارد. پزشک معمولا برای هر بیمار چند تا از آنها را امتحان میکند تا ببیند کدامیک از انها برای بیمارش مناسب تر بوده و بیمار به آن پاسخ درمانی بهتری میدهد. از عوارض شایع همه این داروها، مشکلات معده و در بعضی اوقات خونریزی گوارشی است. پس پزشک معالج معمولا همراه با این داروها، از داروهای محافظ معده هم استفاده میکند. 

پس از اینکه تاثیر داروهای دسته قبل بعد از گذشت چند هفته شروع شد، ممکن است پزشک معالج مصرف این داروهای ضد التهابی را کاهش داده یا مصزف آنها را قطع کند. مهم ترین این داروها عبارتند از آسپرین، بروفن، سلکوکسیب، ایندومتاسین، دیکلوفناک، ناپروکسن،

استامینوفن و یا کدئین هم میتوانند درد بیمار را کاهش دهند ولی تاثیر ضد التهابی ندارند.

استروئیدها steroids یا داروهای حاوی کورتن

از استروئیدها هم معمولا در چند هفته اول که تاثیر داروهای گروه اول هنوز آغاز نشده است استفاده میشود. گاهی پزشک معالج این داروها را مستقیما در داخل مفصل ملتهب تزریق میکند. متاسفانه مصرف طولانی مدت این داروها آثار جانبی مانند پوکی استخوان، چاقی، نازک شدن پوست، لاغر شدن عضلات و کم کردن قدرت ایمنی بدن و در نتیجه افزایش آمادگی بیمار به عفونت را در پی دارد.

 

هدف سوم درمان روماتیسم مفصلی : کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود

این هدف یا توجه به موارد زیر مقدور است

بیمار باید سعی کند تا حد امکان فعال باقی بماند. در این بیماری به علت درد مفاصل بیمار سعی میکند کمتر آنها را حرکت دهد و همین امر بتدریج موجب ضعیف شدن عضلات اطراف مفاصل میشود. نرمش مداوم میتواند موجب کاهش درد و بهبود کارایی مفاصل شود. شنا ورزش خوبی برای این بیماران است.

میتوان با تغییر در وسایل و ابزارهایی که در طول روز استفاده میشوند ناتوانی های بیمار را تا حدودی مرتفع کرد.

وقتی شکل مفصل خیلی تغییر میکند و مفصل دچار آسیب شدید میشود میتوان با عمل جراحی کارکرد آن را بهبود داد.

 

در بعضی موارد انواع خاصی از اعمال جراحی میتواند به بیمار کمک کرده و کارکرد اندام وی را بهتر کند. مهمترین آنها عبارتند از

خارج کردن برجستگی های زیر پوست که به آنها ندول Nodule میگویند به توسط عمل جراحی

 خارج کردن برجستگی های استخوانی و یا خارج کردن لایه سینوویال اطراف تاندون ها . هر دو این عوامل میتوانند تاندون را تحت فشار قرار دهند

درمان پارگی تاندون با پیوند تاندون یا جابجا کردن تاندون ها

خارج کردن لایه سینوویال مفصل

آزاد کردن رباط عرضی مچ دست برای درمان علائم سندروم کانال کارپ

در صورت تخریب شدید مفصلی جوش دادن استخوان های دو طرف مفصل در موارد خاص

در موارد آسیب شدید مفصل، تعویض آن با مفصل مصنوعی

هدف چهارم درمان روماتیسم مفصلی : درمان عوارض و مشکلات همراه بیماری

پزشک معالج سعی میکند عوارض بیماری مانند مشکلات ریه، قلب، عروق خونی، کم خونی و مشکلات دیگر را درمان کند. بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی باید تا آنجا که ممکن است وزن خود را کاهش دهد، سیگار نکشد و فشار خون خود را کنترل کند. اگر در این بیماران قند یا چربی خون بالا است باید این مشکلات به خوبی درمان شوند. این بیماران اگر سن بالای 65 سال دارند یا داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی را مصرف میکنند باید هر سال از واکسن آنفلوانزا استفاده کنند. این بیماران نیاز به رژیم غدایی خاص دارند و بعضی از آنها باید از بریس های خاص برای کاهش حرکات مفصلی استفاده کنند.

مطالعات اخیر نشان داده است که رعایت بهداشت دهان و دندان و معالجه بیماری های احتمالی لثه میتواند موجب کاهش فعالیت بیماری شود.

ژن درمانی چیست؟

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

و...

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چه مراحلی دارد

نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"   روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که مشخصه اصلی آن درد و تورم مفاصل بخصوص مفاصل کوچک دست است. با گذشت زمان مفاصل گرفتار شده میتوانند دچار تغییر شکل شوند. مراحل بیماری روماتیسم مفصلی چیست آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی در اکثر اوقات بتدریج و در عرض چند هفته بروز میکند. این علائم معمولا در ابتدا بصورت احساس خشکی حرکتی در انگشتان و مچ دست یا در کف پا بخصوص در صبح بعد از برخاستن از خواب است که بتدریج در طول روز از شدت آن کاسته میشود. در اوائل بیماری این علامت فقط در بعضی از روزها وجود دارد ولی بتدریج هر روز احساس میشوند. بعد از مدتی در همان مفاصل درد و تورم ایجاد میشود و ممکن است بتدریج مفاصل بیشتری از بدن درگیر شوند. در درصد کمی از بیماران سیر بیماری بصورت های دیگر دیده میشود بطور مثال                  تورم مختصر انگشت در اوائل ابتلا به روماتیسم مفصلی درد و تورم بسرعت و در عرض چند روز در بسیاری از مفاصل بدن بروز میکند. درد و تورم و خشکی بمدت چند روز و در چند مفصل بدن ایجاد شده و بعد از چند روز علائم فروکش میکند. بعد از مدتی دوباره این دوره شروع شده و خاموش میشود و این دوره ها به تناوب تکرار میشوند. درد و تورم فقط در یک یا دو مفصل (اغلب اوقات زانو) است. این شکل از بیماری بیشتر در خانم های جوان دیده میشود. گاهی اوقات در ابتدا علائم بیمار بصورت علائم غیر مفصلی مانند درد عضلانی، کم خونی، کاهش وزن و تب است و علائم مفصلی کمتر دیده میشود. شدت آرتریت روماتوئید در بیماران مختلف، متفاوت است. بیماری معمولا بصورت مزمن و عود کننده است یعنی مدت طولانی ادامه میابد ولی علائم آن گاهی اوقات زیاد شده و شعله ور میشود و گاهی اوقات فروکش کرده و کاهش میابد. گاهی اوقات فاصله بین دوره های شعله ور شدن بیماری ماهها و یا حتی سالها است. در هر دوره شعله ور شدن بیماری آسیب بیشتری به مفاصل درگیر وارد میشود و این آسیب ها بتدریج موجب ناتوانی و از کارافتادگی بیمار میشود. بندرت ممکن است بیماری فروکش نکند و بطور مداوم در حال شدت یافتن باشد. در این بیماران آسیب های مفصلی بسرعت ایجاد شده و پیشرفت میکند.                        تغییر شکل مفاصل دست بعد از گذشت مدتی از بیماری آسیب مفصلی ممکن است بصورت آسیب غضروف مفصل باشد. در این موارد غضروف دچار خوردگی مشود و مفصل بتدریج پوشش غضروفی خود را از دست میدهد.استخوان نزدیک مفصل کم کم دچار پوکی میشود. ممکن است کپسول مفصل و یا رباط های اطراف مفصل هم آسیب ببینند. این آسیب های مفصلی بتدریج ایجاد میشوند ولی سرعت پیشرفت آنها از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. به مرور زمان مفصل تغییر شکل پیدا میکند و بیمار در استفاده از مفصل مبتلا دچار مشکل میشود. بطور مثال انگشتان دست و مچ دست تغییر شکل داده و استفاده از دست مشکل میشود. معمولا در ابتدای بیماری نمیتوان پیش بینی کرد که آیا سیر آن سریع یا آهسته است. اهمیت تشخیص زودرس رماتیسم مفصلی چیست وقتی پزشک به آرتریت روماتوئید مشکوک شود معمولا بیمار را به یک متخصص بیماری های روماتیسمی یا روماتولوژیست معرفی میکند تا ایشان بیمار را تحت بررسی های بیشتری قرار دهد. متخصص روماتولوژیست با بررسی های تخصصی، بیماری را در صورت وجود تشخیص و درمان را هر چه سریع تر شروع میکند. شروع زود هنگام درمان در این بیماری بسیار مهم است چون هرچه در شروع درمان تاخیر بیشتری صورت گیرد عوارض بیماری بیشتر شده و مفاصل بیشتر دچار تخریب غیر قابل بازگشت میشوند.

ورزش  چه اثری برکاهش بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟ چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟ چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟ چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟ تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟ و..... دسترسی به تمامی این مطالب در سایت http://maktoobshop.com

در رماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) چه مشکلات همراهی وجود دارد

 نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"

روماتیسم مفصلی میتواند مفاصل پا را مبتلا کند

 روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن مفصلی است که مهمترین علائم آن تورم و درد مفاصل بدن بخصوص مفاصل کوچک دست است. بعضی بیماران ممکن است علائم خارج مفصلی و یا علائم عمومی مانند تب و ضعف و کاهش وزن داشته باشند.

در رماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چه مفاصلی بیشتر آسیب میبینند

شایعترین مفاصل درگیر در روماتیسم مفصل، مفاصل انگشتان دست، مچ دست، پا و مچ پا هستند. با این حال هر مفصلی در بدن امکان آسیب پذیری از این بیماری را دارد. زانو، مفصل ران، شانه، آرنج و گردن هم در این بیماری درگیر میشوند. از خصوصیات ابتلا مفاصل در این بیماری اینست که مفاصل بصورت دوطرفه درگیر میشوند مثلا مچ هر دو دست یا انگشتان هر دو دست.

روماتیسم مفصلی انواع مختلفی دارد. در بعضی انواع این بیماری تعداد کمی از مفاصل درگیر میشوند و در بعضی دیگر مفاصل زیادی گرفتار میشوند. گرچه از خصوصیات روماتیسم مفصلی درگیری چند مفصل با هم است ولی در 40-20 درصد موارد بیماری فقط یک مفصل را گرفتار میکند. این مفصل معمولا زانو یا مفصل ران است.

مشکلات همراه در روماتیسم مفصلی چیست

در فرد مبتلا به روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید احتمال وجود مشکلات خاصی بیش از افراد عادی است که عبارتند از

• بیماری های قلبی عروقی مانند حمله قلبی که هم میتواند به علت افزایش فشار خون و کاهش سطح فعالیت بدنی در این بیماران باشد و هم میتواند به علت مصرف داروهایی باشد که بیمار مجبور به استفاده از آنها است.

• کم خونی

• عفونت مفصلی یا عفونت در دیگر نقاط بدن که هم میتواند به علت خود بیماری ایجاد شود و هم به علت مصرف داروهایی باشد که بیمار مصرف میکند.

• پوکی استخوان که هم میتواند به علت خود بیماری ایجاد شود و هم به علت مصرف داروهایی باشد که بیمار مصرف میکند. همچنین بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی به علت وجود درد فعالیت بدنی کمی دارد و همین کاهش فعالیت بدنی میتواند موجب بروز پوکی استخوان یا استئوپروز شود.

• سندروم کانال کارپ

• پارگی تاندون های پشت مچ دست

• جابجایی و دررفتگی مهره های بالایی گردن و بدنبال آن فشار به نخاع و بروز علائم عصبی

معیارهای تشخیص روماتیسم مفصلی

هیچکدام از علائم بیماری روماتیسم مفصلی مختص به این بیماری نیستند و میتوانند در دیگر بیماری ها بخصوص دیگر بیماری های روماتیسمی دیده شوند. در نتیجه تشخیص این بیماری قدری مشکل است. هفت معیار وجود دارد که هرچه تعداد بیشتری از آنها در یک بیمار موجود باشند احتمال اینکه مشکل بیمار روماتیسم مفصلی باشد بیشتر است. این معیارها عبارتند از

• خشکی صبحگاهی در مفاصل که بیش از یک ساعت طول بکشد

• تورم مفصلی در حداقل سه مفصل از بدن

• تورم در یکی یا چند تا از مفاصل دست (مفاصل انگشت یا مچ دست)

• تورم در دو مفصل قرینه در دو طرف بدن

• وجود ندول های زیر جلدی

• تست آزمایشگاهی "فاکتور روماتوئیدی" RF مثبت

• کاهش دانسیته استخوان در استخوان های دست و خوردگی سطوح مفصلی در مفاصل دست در رادیوگرافی بیمار

ورزش  چه اثری برکاهش بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟

چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟

و...

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

رماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چه علائمی دارد

نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که موجب تورم و درد در بعضی مفاصل بدن بخصوص مفاصل کوچک دست میشود. روماتیسم جزو بیماری های خود ایمنی محسوب میشود یعنی به علت حمله سیستم دفاع ایمنی بدن انسان به سلول های خودی بوجود میاید.

 

علائم روماتیسم مفصلی چیست

مهمترین علائم روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید درد و خشکی صبحگاهی مفاصل بدن بخصوص دست همراه با احساس ضعف و خستگی است که بصورت تدریج در عرض چند هفته تا چند ماه ایجاد شده و شدت میابند.

علائم روماتیسم مفصلی به سه دسته تقسیم میشوند. علائم عمومی، علائم مفصلی و علائم غیر مفصلی

علائم عمومی

در 70 درصد موارد شروع روماتیسم مفصلی با علائم عمومی مانند ضعف، کاهش اشتها، درد مبهم عضلات و احساس خستگی است. بیمار ممکن است ماهها قبل از اینکه دچار درد و تورم مفصل شود این علائم را داشته باشد.

علائم مفصلی

در 30 درصد موارد شروع روماتیسم مفصلی با بروز علائم مفصلی است که عبارتند از

درد مفصل که با حرکت آن یا فشار بر آن بیشتر میشود

تورم مفصل

در مواردی که مفاصل اندام تحتانی درگیر میشوند بیمار در حین راه رفتن دچار لنگش میشود

احساس خشکی مفصل که در صبح بیشتر است و بعد از گذشت چند ساعت بهتر میشود

قرینه بودن مفاصل درگیر

                       

   تورم مفاصل متاکارپوفالانژیال و تغییر شکل انگشتان بدنبال ابتلا به روماتیسم مفصلی

 

علائم غیر مفصلی

این علائم در 40 درصد از بیماران وجود دارد و بیشتر در بیمارانی دیده میشود که Rheumatoid factor در آزمایش خون آنها بالا است. مهمترین این علائم عبارتند از

برجستگی های بدون درد زیر پوست که به آنها ندول های روماتیسمی Rheumatoid nodules میگویند و در یک چهارم بیماران وجود دارد. این برجستگی ها بیشتر در اطراف مفاصل و نقاطی که در حال فشارند دیده میشوند مانند پشت ساعد و آرنج و پشت سر. این برجستگی ها گاهی اوقات آسیب دیده و عفونی میشوند.

  ندول پشت آرنج بدنبال ابتلا به روماتیسم مفصلی

 

درگیر شدن بافت ریه و پرده های اطراف آن که میتواند موجب تنگی نفس شود

درگیر شدن عروق خونی در هر جایی از بدن که بیشتر در عروق پوست و دستگاه عصبی است ولی میتواند در عروق خونی روده، طحال، لوزالمعده، ریه، کبد، گره های لنفاوی و کبد هم باشد. درگیری عروق در هر کدام از این اعضاء میتواند علائم مخصوص به آن عضو را ایجاد کند.

درگیر شدن و آسیب چشم در یک درصد از بیماران ایجاد میشود. سفیدی چشم ملتهب و قرمز شده و چشم خشک میشود.

التهاب در اطراف تاندون ها

کم خونی

تب

ژن درمانی چیست؟

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

روماتیسم مفصلی چیست

نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"

روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت میتواند موجب تخریب مفصلشود. از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا میشود. روماتیسم مفصلی میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد. این بیماری میتواند در هر سنی بروز کند ولی معمولا در سنین بین 60-40 سالگی دیده میشود. روماتیسم مفصلی در زنان سه برابر شایع تر از مردان است.

علت رماتیسم مفصلی چیست

بیماری روماتیسم مفصلی جزو دسته ای از بیماری های انسان است که به آنها بیماری های خود ایمنی یا اتو ایمیون Autoimmune disease میگویند.

بدن انسان سیستم دفاعی خاصی دارد که با استفاده از آن در برابر تهاجم میکروب ها از خود دفاع میکند. یکی از روش های سیستم دفاعی بدن، تولید مواد خاصی به نام آنتی بادی Antibody یا پادتن است. این مواد که از جنس پروتئین هستند به میکروب ها میچسبند و موجب تخریب آنها میشوند. گاهی اوقات سیستم دفاعی بدن به دلایلی که هنوز بر ما ناشناخته است بعضی از سلول های بدن خود انسان را غریبه و مهاجم تشخیص داده و بر علیه آنها آنتی بادی یا پادتن تولید میکند. این آنتی بادی ها به سلول ها حمله کرده و موجب آسیب آنها میشوند. مکانیسم ذکر شده علت اصلی بروز بیماری های خود ایمنی است.

در روماتیسم مفصلی هم سیستم ایمنی به سلول های بدن بخصوص سلول های سینوویوم Synovium cells بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب تغییراتی در آنها میشوند. سینوویوم لایه ای از سلول ها است که سطح درونی کپسول مفصلی را فرش میکنند و موجب ترشح مایع مفصلی ( مایع سینوویوم) میشوند. تاثیر آنتی بادی ها بر سلول های سینوویوم موجب میشود سلول های این لایه افزایش پیدا کرده و در نتیجه لایه سینوویال ضخیم، متورم و همچنین ملتهب شود.

عروق خونی لایه سینوویال افزایش پیدا کرده، همراه با التهاب لایه سینوویال، ترشح مایع مفصلی هم بیشتر شده و مفصل متورم میشود. بدنبال این تغییرات سلول های سینوویال موادی بنام سیتوکین Cytokin ترشح میکنند که موجب بروز التهاب در مفصل شده و همچنین روی سلول های مفصل اثرات تخریبی دارد.

بدنبال تورم مفصل، لیگامان ها و تاندون های اطراف آن تحت کشش قرار میگیرند. این کشش در کپسول مفصلی و تاندون و لیگامان های اطراف مفصل بتدریج آنها را شل و ضعیف کرده و ضعف این ساختمان ها موجب ناپایداری مفصل و در نهایت نیمه دررفتگی و تغییر شکل مفصل میشود.

بتدریج و با گذشت زمان بافت سینوویال رشد کرده بر روی غضروف رفته و موجب خوردگی آن میشود. بعد از مدتی استخوان اطراف مفصل هم دچار پوکی و خوردگی شده و در آن کیست هایی بوجود میاید. این تغییرات استخوانی تغییر شکل مفصل را تشدید میکنند.

ورزش  چه اثری برکاهش بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟

چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟

و....

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

بیماری آرتریت روماتوئید چیست؟



آرتریت‌ روماتوئید عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ طولانی‌ مدت‌ که‌ طی‌ آن‌ مفصل‌ به‌ همراه‌ عضلات‌، غشاهای‌ پوشاننده‌ و غضروف‌ متأثر می‌شوند. گاهی‌ چشم‌ و رگهای‌ خونی‌ نیز درگیر می‌شوند. این‌ بیماری‌ سه‌ برابر در زنان‌ شایعتر است‌ و معمولاً بین‌ سنین‌ 60-20 سالگی‌ رخ‌ می‌دهد. حداکثر بروز آن‌ در سنین‌ 50-35 سالگی‌ است‌.

علایم‌ ‌ آرتریت‌ روماتوئید

علائم مفصلی:

شروع‌ آهسته‌ یا ناگهانی‌ دارد و با علائم درد، تورم، گرمی، درد در هنگام حرکت و محدودیت حرکت مفصل‌ و درد به‌ هنگام‌ لمس و خشکی‌ صبحگاهی‌ در مفصل مبتلا‌ بروز می‌کند. معمولا مفاصل محیطی را با توزیعی متقارن در گیر می‌کند. و التهاب به مرور زمان باعث تخریب غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و بدنبال آن تغییر شکل مفصل می‌شود. البته سیر آن می‌تواند کاملا متغیر باشد و ممکن است فقط یک بیماری خفیف و درگیری تعداد اندکی از مفاصل و یا یک التهاب پیشرونده شدید وجود داشته باشد. بیشتر مفاصل‌ بین بندی انگشتان و مفاصل کف دست‌، مچ‌ دست‌، آرنج‌، پا، و مچ‌ پا درگیر می‌شوند. گاهی اوقات مهره‌های گردنی نیز درگیر می‌شوند.

علائم خارج مفصلی:

بیماران ممکن است دچار علائم سیستمیک مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بی‌اشتهایی و کاهش وزن داشته باشند. گاهی برآمدگی‌های‌ زیر پوست‌ به نام ندول یا گرههای روماتوئید دیده می‌شود. و گاهی درگیری عروق و اعصاب پوست و یا سایر اعضاء بدن مثل کلیه ، ریه، طحال، کبد، بیضه‌ها و غیره و درگیری چشمی و خونی وجود دارد.

علل‌

علل‌ بیماری ناشناخته‌ است‌، ولی‌ این‌ بیماری‌ احتمالاً منشاِء خودایمنی‌ دارد. سابقه خانوادگی‌ آرتریت‌ روماتوئید یا سایر بیماریهای‌ خودایمن، عوامل‌ ژنتیک‌، مثل‌ نقص‌ در دستگاه‌ خودایمنی‌، جنس مونث در سنین‌ 50-20 سالگی، و استرس (استرس عاطفی‌ می‌تواند باعث‌ شعله‌ور شدن‌ بیماری‌ شود) از عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر بروز بیماری می‌باشند. هیچ‌ روش‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ وجود ندارد.

عوارض‌ احتمالی‌

    * تغییر شکل‌ مفصل‌ به‌ طور دایمی‌ و از کارافتادگی‌ بیمار

    * کم خونی متوسط‌

    * استئوپروز(پوکی استخوان)

    * داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ می‌توانند عوارضی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند، مثل‌ مشکلات‌ در معده‌، و مشکلات‌ ناشی‌ از استفاده طولانی‌ مدت‌ از استروئید.

تشخیص

    * آزمایش‌ خون، از جمله‌ بررسی‌ وضعیت‌ خود ایمنی‌

    * عکس‌ برداری‌ از مفاصل‌. البته‌ تغییرات‌ مفصل‌ ممکن‌ است‌ تا مراحل‌ انتهایی‌ بیماری‌ نیز خود را در عکس‌ مفصل‌ نشان‌ ندهند.

درمان‌

بیماری‌ ممکن‌ است‌ خفیف‌ یا شدید باشد و این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر درمان قطعی و دائمی نمی‌شود.‌، اما با تشخیص‌ زودهنگام‌، می‌توان‌ درد بیمار را تخفیف‌ داد، از بروز ناتوانی‌ و معلولیت‌ جلوگیری‌ به‌ عمل‌ آورد، و عمر طبیعی‌ توأم‌ با فعالیت را برای‌ بیمار به‌ ارمغان‌ آورد. با درمان‌ محافظه‌کارانه‌، علایم‌ در 75% بیماران‌ در عرض‌ یک‌ سال‌ بهبود می‌یابند. اما حدود 10%-5% بیماران‌، علیرغم‌ درمان‌، نهایتاً معلولیت‌ پیدا خواهند نمود. داروهای موثر در آرتریت‌ روماتوئید عبارتند از:

    * داروهای‌ ضد التهاب‌ غیراستروئیدی‌، از جمله‌ آسپیرین و سایر سالیسیلاتها

    * داروهای‌ کورتونی که‌ معمولاً درد را به‌ طور سریع‌ و مؤثر برای‌ مدت‌ کوتاهی‌ برطرف‌ می‌کنند، اما در استفاده‌ طولانی‌مدت‌، کمتر اثر بخش‌ هستند. این‌ داروها ممکن است همچنین از تخریب‌ پیش‌ رونده مفصل‌ جلوگیری‌ کنند. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ تزریق‌ کورتیزون‌ به‌ داخل‌ مفصل‌ نیز درد را فقط‌ به‌ طور موقتی‌ بهبود می‌بخشد. ولی گاهی‌ اثرات‌ جانبی‌ زیانباری‌ به‌ بار می‌آورند.

    * داروهای ضد روماتیسمی مانند ترکیبات‌ طلا، سولفاسالازین، پنی‌سیلامین، کلروکین و ... .

    * داروهای‌ سرکوب‌ کننده ایمنی‌ مثل متوتروکسات و ... .

    * گاهی اوقات ممکن است در مفاصل شدیدا آسیب دیده جراحی لازم باشد.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

    * تا زمانی‌ که‌ تب‌ و سایر علایم‌ شعله‌ور شدن‌ بیماری‌ ناپدید نگشته‌اند، در رختخواب‌ به‌ استراحت‌ بپردازید، مگر برای‌ رفتن‌ به‌ توالت‌

    * پس‌ از آن‌ فعالیت خود را از سر بگیرید ، اما در طی‌ روز اوقاتی‌ را برای‌ استراحت‌ اختصاص‌ دهید. هر شب‌ حداقل‌ 12-10 ساعت‌ بخوابید. خود را زیاده‌ از حد خسته‌ نکنید.

    * به‌ هنگام‌ ایستادن‌، راه‌ رفتن‌، و نشستن‌، بدن‌ خود را راست‌ نگاه‌ دارید.

    * حتی‌المقدور به‌ طور فعال‌ ورزش‌ کنید تا قدرت‌ عضلانی‌ و حرکت‌ مفصل‌ تا حد امکان‌ حفظ‌ شود. شدت‌ فعالیت را به‌ تدریج‌ به‌ حد توصیه‌ شده‌ برسانید. ورزش‌ در استخر آب‌ گرم‌ برای‌ خشکی‌ مفاصل‌ خوب‌ است‌.

    * مفصل‌ معلول‌ شده‌ را باید به‌ طور غیر فعال‌ (بدون‌ استفاده‌ از عضلات‌ حرکت‌دهنده آن‌ مفصل‌) حرکت‌ داد تا بدینوسیله‌ از انقباض‌ دایمی‌ و جمع‌شدگی‌ عضلات‌ جلوگیری‌ شود.

    * یکی‌ رژیم‌ غذایی‌ عادی‌ و متعادل‌ داشته‌ باشید. از روی‌ آوردن‌ به‌ رژیم‌های‌ مد روز برای‌ آرتریت‌، که‌ اتفاقاً زیاد هم‌ هستند، خودداری‌ کنید.

    * اگر چاق‌ هستید وزن‌ خود را کم‌ کنید. چاقی‌ باعث‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ مفصل‌ می‌شود.

آرتریت روماتویید جوانان یا کودکان

آرتریت‌ روماتویید کودکان عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ التهابی‌ بافت‌ همبند، عمدتاً بافت‌ مفاصل‌، که‌ در کودکان‌ رخ‌ می‌دهد. امکان‌ دارد با آرتریت‌ ناشی‌ از بیماری‌ لایم‌ اشتباه‌ شود. مفاصلی‌ که‌ درگیر می‌شوند معمولاً عبارتند از زانو، آرنج‌، مچ‌ پا، و گردن‌. التهاب‌ می‌تواند عضلات‌ نزدیک‌ مفصل‌، غضروف‌، و غشاهای‌ پوشاننده مفصل‌ را نیز متأثر سازد. این‌ بیماری‌ بین‌ سنین‌ 5-2 سالگی‌ آغاز می‌شود، و اغلب‌ تا جوانی‌ بهبود می‌یابد. این‌ بیماری‌ در دختران‌ چهار برابر شایع‌تر از پسران‌ است‌.

علایم‌ شایع‌

    * درد، تورم‌، و خشکی‌ در مفاصل‌ انگشتان‌ پا، زانو، مچ‌ پا، آرنج‌، شانه‌، یا گردن‌. درد ممکن‌ است‌ به‌ طور ناگهانی‌ یا تدریجی‌ آغاز شود و ممکن‌ است‌ در تنها یک‌، یا بسیاری‌ از مفاصل‌ وجود داشته‌ باشد.

    * امکان‌ دارد کودک‌ بدون‌ این‌ که‌ قادر به‌ توضیح‌ باشد، از راه‌رفتن‌ امتناع‌ کند.

    * دمای‌ بدن‌ هر روز و معمولاً در عصر تا حدود 4/39 درجه سانتیگراد بالا می‌رود. تب‌ به‌ طور شایع‌ با بثورات‌ پوستی‌ و لرز همراه‌ است‌.

    * بی‌اشتهایی‌، کاهش‌ وزن‌

    * کم خونی

    * تحریک‌پذیری‌، بی‌حالی‌

    * تورم‌ گره‌های‌ لنفاوی‌

    * درد و قرمزی‌ چشم‌

    * درد قفسه صدری‌ به‌ قدری‌ شدید است‌ که‌ بر قلب‌ تأثیر می‌گذارد.

در 80%- 75% موارد، به‌ هنگام‌ بلوغ‌ یا اوایل‌ جوانی‌، بیماری‌ به‌ کلی‌ فروکش‌ کرده‌ است‌.

    * هر حمله‌ معمولاً چند هفته‌ به‌ طول‌ می‌انجامد و در طی‌ دوران‌ کودکی‌، بیماری‌ هر از چندگاهی‌ شعله‌ور می‌شود و دوباره‌ فروکش‌ می‌کند. علایم‌ را معمولاً می‌توان‌ با درمان‌ تحت‌ کنترل‌ درآورد.

    * متأثر شدن‌ بافت‌هایی‌ غیر از مفاصل‌، مثلاً التهاب‌ چشم‌، بزرگ‌ شدن‌ طحال‌، التهاب‌ پرده دور قلب‌ یا عضله قلب.

    * تغییر شکل‌ و به‌ هم‌ خوردن‌ ساختمان‌ مفصل‌ به‌ طور دایمی‌ ،عوارض‌ احتمالی‌

درمان‌

    * روان‌ درمانی‌ یا مشاوره‌ برای‌ کمک‌ به‌ خانواده کودک‌، تا آنها بتوانند به‌ خوبی‌ از عهده بیماری‌ طولانی‌ مدت‌ کودک‌ برآیند. شاید مهمترین‌ عامل‌ در درمان‌ کودک‌ حمایت‌ عاطفی‌ از وی‌ باشد.

    * جراحی‌ برای‌ درست‌کردن‌ مفصل‌ تغییر شکل‌ یافته‌ (گاهی‌)

    * اگر تشک‌ کودک‌ سفت‌ نیست‌، یک‌ تخته ضخیم‌ چندلا زیر تشک‌ قرار دهید.

    * چشم‌ کودک‌ باید حداقل‌ 2 بار در سال‌ معاینه‌ شود تا اگر التهابی‌ در چشم‌ وجود دارد زود تشخیص‌ داده‌ شود.

    * بسیار مهم‌ است‌ که‌ کودک‌ به‌ مدرسه‌ عادی‌ به‌ طور روزانه‌ برود. هر جا که‌ لازم‌ باشد، مدرسه‌ باید خدمات‌ اضافی‌ برای‌ برآورده‌ کردن‌ نیازهای‌ کودک‌ فراهم‌ کند.

    * آسپرین یا سایر داروهای‌ ضد التهاب‌ غیر استروییدی‌، برای‌ کاهش‌ درد و التهاب‌

    * امکان‌ دارد داروهای‌ دیگری‌ چون‌ کورتیکواسترویید، نمک‌ طلا، یا سایر داروها تجویز شوند

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

    * به‌ هنگام‌ حمله‌، کودک‌ باید در تخت‌ استراحت‌ کند، مگر برای‌ توالت‌، تا رمانی‌ که‌ تب‌ و سایر علایم‌ تخفیف‌ یابند.

    * امکان‌ دارد برای‌ حفاظت‌ و حمایت‌ از مفصل‌ ملتهب‌ استفاده‌ از آتل‌ ضروری‌ باشد.

    * پس‌ از رفع‌ حمله‌، کودک‌ می‌تواند به‌ تدریج‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ عادی‌ را از سر بگیرد، البته‌ باید در طی‌ روز ساعت‌هایی‌ را به‌ استراحت‌ بپردازد. کودک‌ نباید زیاد خسته‌ شود و هر شب‌ باید حداقل‌ 12-10 ساعت‌ بخوابد.

    * فیزیوتراپی توصیه‌ خواهد شد. بعضی‌ از حرکات‌ را کودک‌ خود می‌تواند انجام‌ دهد، و بعضی‌ از آنها را والدین‌ می‌توانند برای‌ کودک‌ انجام‌ دهند. انجام‌ حرکات‌ توصیه‌ شده‌ مهم‌ است‌ زیرا کمک‌ می‌کند تا درد و اثرات‌ ناتوان‌ کننده بیماری‌ به‌ حداقل‌ برسند.

    * به‌ دلیل‌ تغییرات‌ دوره‌ای‌ علایم‌، گاهی‌ برنامه‌ فیزیوتراپی‌ نیاز به‌ بازبینی‌ خواهد داشت‌.

    * به‌ طور کلی‌ از انجام‌ ورزش‌هایی‌ که‌ بدن‌ کودک‌ در معرض‌ ضربه‌ قرار می‌گیرد باید خودداری‌ شود، اما کودک‌ باید تشویق‌ شود تا در دیگر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ مدرسه‌، خانه‌ یا اجتماع‌ شرکت‌ کند.

                                                             منبع: http://forum.shayanteb.ir/index.php/topic,122.0.html

ورزش  چه اثری برکاهش بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟

چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟

و....

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com