(marriage ideal ) ازدواج ایده آل
(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)(marriage ideal ) ازدواج ایده آل
(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)زایمان زودرس در مادران مبتلا به روماتیسم مفصلی
دکتر مهرداد منصوری
یک مطالعه جدید نشان داده است که در زنان بارداری که به آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی مبتلا هستند احتمال زایمان زودرس بالا است. روماتیسم مفصلی یک بیماری خود ایمنی است که موجب التهاب مزمن مفاصل می گردد.
در این مطالعه محققین اطلاعات دو میلیون تولد در دانمارک و در بین سال های 2008 و 1977 را مورد بررسی قرار دادند. مطالعه نشان داد که در این میان مادر 13500 نوزاد دچار روماتیسم مفصلی بوده اند یا این بیماری در آنها بعد از زایمان تشخیص داده شده است.
در مادرانی که به آرتریت روماتوئید مبتلا بودند احتمال زایمان زودرس یک و نیم برابر مادران غیر مبتلا بود و این احتمال در مادرانی که روماتیسم آنها هنوز موجب علامت نشده و در حد مثبت بودن آزمایشات بوده 1.3 برابر مشاهده شده است.
مطالعه مورد نظر همچنین مشخص کرد که در مادران مبتلا به روماتیسم مفصلی وزن نوزادان در موقع تولد معمولا کمتر از مادران غیر مبتلا است. مطالعه ارتباطی بین ابتلا پدر به روماتیسم و زایمان زودرس را نشان نداد. نتایج مطالعه مورد بحث در مجله Arthritis & Rheumatology منتشر شده است.
حدود یک درصد جمعیت جهان به روماتیسم مفصلی مبتلا هستند و این بیماری در زنان سه برابر مردان دیده می شود.
مطالب پیشنهادی:
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟
ابزارهای مورد نیاز بیمه سلامت چیست؟
خطرظروف یک بار
مصرف ومشکلات آن بر سلامتی
نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی چه نقشی دارد؟
بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر چه تاثیری دارد؟
شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چه تاثیری دارد؟
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
سیر بیماری و آینده روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) چگونه است
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"
روماتیسم مفصلی بیماری مزمنی است که معمولا خود را بصورت درد و تورم مفصلی نشان میدهد. این بیماری میتواند در دراز مدت موجب تخریب مفصل و بدنبال آن تغییر شکل مفصل شود. بیماری رماتیسم معمولا مدت زیادی طول میکشد. شدت بیماری و سیر آن در افراد مختلف متفاوت است.
سیر بیماری رماتیسم مفصلی چگونه است
از هر ده نفری که مبتلا به این بیماری هستند
دو نفر از آنها فرم خفیف بیماری را داشته و میتوانند مانند افراد عادی دیگر زندگی کنند.
یک نفر از آنها بشدت ناتوان میشود.
هفت نفر از آنها دچار بیماری با شدت متوسط میشوند. اینها باید تغییراتی را در روش زندگی خود بدهند ولی اگر بتوانند از ایجاد عوارض بیماری پیشگیری کنند طول عمر معمولی خواهند داشت.
1516 4
تغییر شکل مفاصل دست بدنبال ابتلا به روماتیسم مفصلی
معمولا بعد از گذشت 12-10 سال از شروع بیماری 85 درصد از بیماران به نوعی حال کم یا زیاد دچار ناتوانی هایی میشوند. با این حال هر سالی که میگذرد با معرفی شدن داروهای جدیدتر این بیماران بهتر میتوانند زندگی کنند و مشکلات آنها کمتر میشود.
اینکه آیا بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی در سال های آینده مشکلات کمی یا زیادی خواهد داشت به عواملی وابسته است. شرایط زیر موجب میشود بیمار در آینده ناتوانی های بیشتری داشته باشد.
درگیر بودن بیش از 20 مفصل
مقداز بالای RF و CCP و CRP
وجود علائم خارج مفصلی
سن بالا
زن بودن
سطح سواد کم در بیمار
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چگونه درمان میشود - قسمت اول
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"
آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن خود ایمنی است که بیشتر مفاصل کوچک دست را گرفتار میکند گرچه مفاصل بزرگ بدن مانند مفصل ران و زانو هم میتوانند در این بیماری دچار تخریب شوند.
در درمان این بیماری متخصص روماتولوژیست، فیزیوتراپی و ارتوپدی با یکدیگر همکاری میکنند.
متخصص روماتولوژیست داروهایی به بیمار میدهد که با استفاده از آنها درد و تورم مفاصل بیمار کم شده و سرعت پیشرفت بیماری کند میشود.
متخصص فیزیوتراپی با استفاده از نرمش های خاص سعی میکند حرکات مفاصل را در حد قابل قبولی نگه دارد و همچنین با استفاده از بریس هایی مفاصل را در وضعیت های مناسب قرار داده تا درد کمتری داشته و کارآیی بهتری داشته باشند.
متخصص ارتوپد هم در صورت لزوم اعمل جراحی خاصی را برای بیمار انجام میدهد تا کارایی مفصل بهتر شود.
هیچ معالجه قاطعی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد با این حال درمان هایی که پزشک انجام میدهد برای کاهش درد و مشکلات بیمار است.
مهمترین اهداف پزشک در درمان این بیماری عبارتند از
کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل
کاهش درد و محدودیت مفصل
کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود
درمان عوارض و مشکلات همراه بیماری
هدف اول درمان روماتیسم مفصلی : کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل
این هدف با انجام اقدامات زیر پیگیری میشود
داروهایی که مسیر بیماری را تا حدودی تغییر میدهند Disease-modifying antirheumatic drugs
این داروها هم موجب کاهش علائم بیماری شده و هم تا حدودی تخریب مفصلی را کم میکنند. این داروها با تاثیر روی واکنش های شیمیایی بدن موجب مهار روند التهاب در مفاصل میشوند.
مهم ترین این داروها عبارتند از متوترکسات methotrexate ، سولفاسالازین sulfasalazine ، طلا gold ، پنی سیلامین penicillamine ، لفلونومید leflunomide ، هیدروکی کلوروکین hydroxychloroquine ، آزاتیوپرین azathioprine ، سیکلوسپورین cyclosporine .
پزشک معالج معمولا چند تا از این داروها ( حداقل دو تا) را با هم برای درمان به بیمار تجویز میکند که در غالب اوقات متوترکسات یکی از آنها است. تاثیر این داروها روی درد و تورم سریع نیست و گاهی برای شروع تاثیر این داروها باید بمدت چند هفته و یا حتی چند ماه مصرف شوند پس حتی اگر با مصرف این داروها تغییر خاصی در بیمار ایجاد نشد وی نباید ناامید شده و دارو را قطع کند.
پزشک معالج برای مانیتور کردن بیماری معمولا از یک آزمایش خونی به نام CRP استفاده میکند. با شروع تاثیر داروها و کاهش التهاب، سطح CRP در خون کاهش پیدا میکند. پس از کنترل شدن بیماری با دارو، پزشک معالج معمولا درمان دارویی را تا آخر عمر بیمار ادامه میدهد البته ممکن است بعد از مدتی مقدار مصرف دارو را کمی کاهش دهد.
هر کدام از این داروها عوارض جانبی به همراه دارد. اگر بیمار به یکی از این داروها حساسیت داشته و یا عوارض جانبی دارو برای بیمار زیاد باشد پزشک معالج نوع دارو را تغییر میدهد. بعضی از عوارض جانبی مصرف این داروها جدی و خطرناکند مانند آسیب به کبد یا کاهش سلول های خونساز. پزشک معالج بطور مرتب بیمار را تحت آزمایشات دوره ای قرار میدهد تا چنانچه عوارضی بروز کند قبل از شدید شدن تشخیص داده شده و دارو عوض شود.
داروهای Anti-TNF-alpha
این دسته از داروها نسبتا جدید هستند. TNF-alfa یا tumor necrotizing factor- alpha ماده ایست که در بدن بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی موجب بروز التهاب مفصلی میشود و این دسته دارویی اثر این ماده را در بدن مسدود کرده یا تغییر میدهند. این داروها التهاب را کاهش داده و موجب کاهش آسیب مفصلی مشوند. مهمترین این داروها عبارتند از etanercept, infliximab, adalimumab and certolizumab . مشکلات این داروها یکی اینست که باید حتما بصورت تزریقی تجویز شوند و دیگر اینکه گران هستند.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
و...
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چه مراحلی دارد
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی" روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که مشخصه اصلی آن درد و تورم مفاصل بخصوص مفاصل کوچک دست است. با گذشت زمان مفاصل گرفتار شده میتوانند دچار تغییر شکل شوند.
مراحل بیماری روماتیسم مفصلی چیستآرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی در اکثر اوقات بتدریج و در عرض چند هفته بروز میکند. این علائم معمولا در ابتدا بصورت احساس خشکی حرکتی در انگشتان و مچ دست یا در کف پا بخصوص در صبح بعد از برخاستن از خواب است که بتدریج در طول روز از شدت آن کاسته میشود. در اوائل بیماری این علامت فقط در بعضی از روزها وجود دارد ولی بتدریج هر روز احساس میشوند. بعد از مدتی در همان مفاصل درد و تورم ایجاد میشود و ممکن است بتدریج مفاصل بیشتری از بدن درگیر شوند. در درصد کمی از بیماران سیر بیماری بصورت های دیگر دیده میشود بطور مثال
شدت آرتریت روماتوئید در بیماران مختلف، متفاوت است. بیماری معمولا بصورت مزمن و عود کننده است یعنی مدت طولانی ادامه میابد ولی علائم آن گاهی اوقات زیاد شده و شعله ور میشود و گاهی اوقات فروکش کرده و کاهش میابد. گاهی اوقات فاصله بین دوره های شعله ور شدن بیماری ماهها و یا حتی سالها است. در هر دوره شعله ور شدن بیماری آسیب بیشتری به مفاصل درگیر وارد میشود و این آسیب ها بتدریج موجب ناتوانی و از کارافتادگی بیمار میشود. بندرت ممکن است بیماری فروکش نکند و بطور مداوم در حال شدت یافتن باشد. در این بیماران آسیب های مفصلی بسرعت ایجاد شده و پیشرفت میکند.
آسیب مفصلی ممکن است بصورت آسیب غضروف مفصل باشد. در این موارد غضروف دچار خوردگی مشود و مفصل بتدریج پوشش غضروفی خود را از دست میدهد.استخوان نزدیک مفصل کم کم دچار پوکی میشود. ممکن است کپسول مفصل و یا رباط های اطراف مفصل هم آسیب ببینند. این آسیب های مفصلی بتدریج ایجاد میشوند ولی سرعت پیشرفت آنها از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. به مرور زمان مفصل تغییر شکل پیدا میکند و بیمار در استفاده از مفصل مبتلا دچار مشکل میشود. بطور مثال انگشتان دست و مچ دست تغییر شکل داده و استفاده از دست مشکل میشود. معمولا در ابتدای بیماری نمیتوان پیش بینی کرد که آیا سیر آن سریع یا آهسته است.
اهمیت تشخیص زودرس رماتیسم مفصلی چیستوقتی پزشک به آرتریت روماتوئید مشکوک شود معمولا بیمار را به یک متخصص بیماری های روماتیسمی یا روماتولوژیست معرفی میکند تا ایشان بیمار را تحت بررسی های بیشتری قرار دهد. متخصص روماتولوژیست با بررسی های تخصصی، بیماری را در صورت وجود تشخیص و درمان را هر چه سریع تر شروع میکند. شروع زود هنگام درمان در این بیماری بسیار مهم است چون هرچه در شروع درمان تاخیر بیشتری صورت گیرد عوارض بیماری بیشتر شده و مفاصل بیشتر دچار تخریب غیر قابل بازگشت میشوند. | ||||
ورزش چه اثری برکاهش بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟ چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟ چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟ تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟ و.....
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت |
روماتیسم مفصلی چیست
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"
روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت میتواند موجب تخریب مفصلشود. از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا میشود. روماتیسم مفصلی میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد. این بیماری میتواند در هر سنی بروز کند ولی معمولا در سنین بین 60-40 سالگی دیده میشود. روماتیسم مفصلی در زنان سه برابر شایع تر از مردان است.
علت رماتیسم مفصلی چیست
بیماری روماتیسم مفصلی جزو دسته ای از بیماری های انسان است که به آنها بیماری های خود ایمنی یا اتو ایمیون Autoimmune disease میگویند.
بدن انسان سیستم دفاعی خاصی دارد که با استفاده از آن در برابر تهاجم میکروب ها از خود دفاع میکند. یکی از روش های سیستم دفاعی بدن، تولید مواد خاصی به نام آنتی بادی Antibody یا پادتن است. این مواد که از جنس پروتئین هستند به میکروب ها میچسبند و موجب تخریب آنها میشوند. گاهی اوقات سیستم دفاعی بدن به دلایلی که هنوز بر ما ناشناخته است بعضی از سلول های بدن خود انسان را غریبه و مهاجم تشخیص داده و بر علیه آنها آنتی بادی یا پادتن تولید میکند. این آنتی بادی ها به سلول ها حمله کرده و موجب آسیب آنها میشوند. مکانیسم ذکر شده علت اصلی بروز بیماری های خود ایمنی است.
در روماتیسم مفصلی هم سیستم ایمنی به سلول های بدن بخصوص سلول های سینوویوم Synovium cells بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب تغییراتی در آنها میشوند. سینوویوم لایه ای از سلول ها است که سطح درونی کپسول مفصلی را فرش میکنند و موجب ترشح مایع مفصلی ( مایع سینوویوم) میشوند. تاثیر آنتی بادی ها بر سلول های سینوویوم موجب میشود سلول های این لایه افزایش پیدا کرده و در نتیجه لایه سینوویال ضخیم، متورم و همچنین ملتهب شود.
عروق خونی لایه سینوویال افزایش پیدا کرده، همراه با التهاب لایه سینوویال، ترشح مایع مفصلی هم بیشتر شده و مفصل متورم میشود. بدنبال این تغییرات سلول های سینوویال موادی بنام سیتوکین Cytokin ترشح میکنند که موجب بروز التهاب در مفصل شده و همچنین روی سلول های مفصل اثرات تخریبی دارد.
  | |
بدنبال تورم مفصل، لیگامان ها و تاندون های اطراف آن تحت کشش قرار میگیرند. این کشش در کپسول مفصلی و تاندون و لیگامان های اطراف مفصل بتدریج آنها را شل و ضعیف کرده و ضعف این ساختمان ها موجب ناپایداری مفصل و در نهایت نیمه دررفتگی و تغییر شکل مفصل میشود.
بتدریج و با گذشت زمان بافت سینوویال رشد کرده بر روی غضروف رفته و موجب خوردگی آن میشود. بعد از مدتی استخوان اطراف مفصل هم دچار پوکی و خوردگی شده و در آن کیست هایی بوجود میاید. این تغییرات استخوانی تغییر شکل مفصل را تشدید میکنند.
ورزش چه اثری برکاهش
بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟
و....
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
بیماری آرتریت روماتوئید چیست؟
آرتریت روماتوئید عبارت است از یک بیماری طولانی مدت که طی آن مفصل به همراه عضلات، غشاهای پوشاننده و غضروف متأثر میشوند. گاهی چشم و رگهای خونی نیز درگیر میشوند. این بیماری سه برابر در زنان شایعتر است و معمولاً بین سنین 60-20 سالگی رخ میدهد. حداکثر بروز آن در سنین 50-35 سالگی است.
علایم آرتریت روماتوئید
علائم مفصلی:
شروع آهسته یا ناگهانی دارد و با علائم درد، تورم، گرمی، درد در هنگام حرکت و محدودیت حرکت مفصل و درد به هنگام لمس و خشکی صبحگاهی در مفصل مبتلا بروز میکند. معمولا مفاصل محیطی را با توزیعی متقارن در گیر میکند. و التهاب به مرور زمان باعث تخریب غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و بدنبال آن تغییر شکل مفصل میشود. البته سیر آن میتواند کاملا متغیر باشد و ممکن است فقط یک بیماری خفیف و درگیری تعداد اندکی از مفاصل و یا یک التهاب پیشرونده شدید وجود داشته باشد. بیشتر مفاصل بین بندی انگشتان و مفاصل کف دست، مچ دست، آرنج، پا، و مچ پا درگیر میشوند. گاهی اوقات مهره‌های گردنی نیز درگیر میشوند.
علائم خارج مفصلی:
بیماران ممکن است دچار علائم سیستمیک مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بی‌اشتهایی و کاهش وزن داشته باشند. گاهی برآمدگی‌های زیر پوست به نام ندول یا گرههای روماتوئید دیده میشود. و گاهی درگیری عروق و اعصاب پوست و یا سایر اعضاء بدن مثل کلیه ، ریه، طحال، کبد، بیضه‌ها و غیره و درگیری چشمی و خونی وجود دارد.
علل
علل بیماری ناشناخته است، ولی این بیماری احتمالاً منشاِء خودایمنی دارد. سابقه خانوادگی آرتریت روماتوئید یا سایر بیماریهای خودایمن، عوامل ژنتیک، مثل نقص در دستگاه خودایمنی، جنس مونث در سنین 50-20 سالگی، و استرس (استرس عاطفی میتواند باعث شعله‌ور شدن بیماری شود) از عوامل افزایش دهنده خطر بروز بیماری می‌باشند. هیچ روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد.
عوارض احتمالی
* تغییر شکل مفصل به طور دایمی و از کارافتادگی بیمار
* کم خونی متوسط
* استئوپروز(پوکی استخوان)
* داروهای مورد استفاده در درمان میتوانند عوارضی به همراه داشته باشند، مثل مشکلات در معده، و مشکلات ناشی از استفاده طولانی مدت از استروئید.
تشخیص
* آزمایش خون، از جمله بررسی وضعیت خود ایمنی
* عکس برداری از مفاصل. البته تغییرات مفصل ممکن است تا مراحل انتهایی بیماری نیز خود را در عکس مفصل نشان ندهند.
درمان
بیماری ممکن است خفیف یا شدید باشد و این بیماری در حال حاضر درمان قطعی و دائمی نمی‌شود.، اما با تشخیص زودهنگام، می‌توان درد بیمار را تخفیف داد، از بروز ناتوانی و معلولیت جلوگیری به عمل آورد، و عمر طبیعی توأم با فعالیت را برای بیمار به ارمغان آورد. با درمان محافظه‌کارانه، علایم در 75% بیماران در عرض یک سال بهبود می‌یابند. اما حدود 10%-5% بیماران، علیرغم درمان، نهایتاً معلولیت پیدا خواهند نمود. داروهای موثر در آرتریت روماتوئید عبارتند از:
* داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، از جمله آسپیرین و سایر سالیسیلاتها
* داروهای کورتونی که معمولاً درد را به طور سریع و مؤثر برای مدت کوتاهی برطرف میکنند، اما در استفاده طولانی‌مدت، کمتر اثر بخش هستند. این داروها ممکن است همچنین از تخریب پیش رونده مفصل جلوگیری کنند. توجه داشته باشید که تزریق کورتیزون به داخل مفصل نیز درد را فقط به طور موقتی بهبود می‌بخشد. ولی گاهی اثرات جانبی زیانباری به بار می‌آورند.
* داروهای ضد روماتیسمی مانند ترکیبات طلا، سولفاسالازین، پنی‌سیلامین، کلروکین و ... .
* داروهای سرکوب کننده ایمنی مثل متوتروکسات و ... .
* گاهی اوقات ممکن است در مفاصل شدیدا آسیب دیده جراحی لازم باشد.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
* تا زمانی که تب و سایر علایم شعله‌ور شدن بیماری ناپدید نگشته‌اند، در رختخواب به استراحت بپردازید، مگر برای رفتن به توالت
* پس از آن فعالیت خود را از سر بگیرید ، اما در طی روز اوقاتی را برای استراحت اختصاص دهید. هر شب حداقل 12-10 ساعت بخوابید. خود را زیاده از حد خسته نکنید.
* به هنگام ایستادن، راه رفتن، و نشستن، بدن خود را راست نگاه دارید.
* حتی‌المقدور به طور فعال ورزش کنید تا قدرت عضلانی و حرکت مفصل تا حد امکان حفظ شود. شدت فعالیت را به تدریج به حد توصیه شده برسانید. ورزش در استخر آب گرم برای خشکی مفاصل خوب است.
* مفصل معلول شده را باید به طور غیر فعال (بدون استفاده از عضلات حرکت‌دهنده آن مفصل) حرکت داد تا بدینوسیله از انقباض دایمی و جمع‌شدگی عضلات جلوگیری شود.
* یکی رژیم غذایی عادی و متعادل داشته باشید. از روی آوردن به رژیم‌های مد روز برای آرتریت، که اتفاقاً زیاد هم هستند، خودداری کنید.
* اگر چاق هستید وزن خود را کم کنید. چاقی باعث وارد آمدن فشار به مفصل میشود.
آرتریت روماتویید جوانان یا کودکان
آرتریت روماتویید کودکان عبارت است از یک بیماری التهابی بافت همبند، عمدتاً بافت مفاصل، که در کودکان رخ میدهد. امکان دارد با آرتریت ناشی از بیماری لایم اشتباه شود. مفاصلی که درگیر میشوند معمولاً عبارتند از زانو، آرنج، مچ پا، و گردن. التهاب میتواند عضلات نزدیک مفصل، غضروف، و غشاهای پوشاننده مفصل را نیز متأثر سازد. این بیماری بین سنین 5-2 سالگی آغاز میشود، و اغلب تا جوانی بهبود می‌یابد. این بیماری در دختران چهار برابر شایعتر از پسران است.
علایم شایع
* درد، تورم، و خشکی در مفاصل انگشتان پا، زانو، مچ پا، آرنج، شانه، یا گردن. درد ممکن است به طور ناگهانی یا تدریجی آغاز شود و ممکن است در تنها یک، یا بسیاری از مفاصل وجود داشته باشد.
* امکان دارد کودک بدون این که قادر به توضیح باشد، از راه‌رفتن امتناع کند.
* دمای بدن هر روز و معمولاً در عصر تا حدود 4/39 درجه سانتیگراد بالا می‌رود. تب به طور شایع با بثورات پوستی و لرز همراه است.
* بی‌اشتهایی، کاهش وزن
* کم خونی
* تحریک‌پذیری، بی‌حالی
* تورم گرههای لنفاوی
* درد و قرمزی چشم
* درد قفسه صدری به قدری شدید است که بر قلب تأثیر می‌گذارد.
در 80%- 75% موارد، به هنگام بلوغ یا اوایل جوانی، بیماری به کلی فروکش کرده است.
* هر حمله معمولاً چند هفته به طول می‌انجامد و در طی دوران کودکی، بیماری هر از چندگاهی شعله‌ور میشود و دوباره فروکش میکند. علایم را معمولاً می‌توان با درمان تحت کنترل درآورد.
* متأثر شدن بافت‌هایی غیر از مفاصل، مثلاً التهاب چشم، بزرگ شدن طحال، التهاب پرده دور قلب یا عضله قلب.
* تغییر شکل و به هم خوردن ساختمان مفصل به طور دایمی ،عوارض احتمالی
درمان
* روان درمانی یا مشاوره برای کمک به خانواده کودک، تا آنها بتوانند به خوبی از عهده بیماری طولانی مدت کودک برآیند. شاید مهمترین عامل در درمان کودک حمایت عاطفی از وی باشد.
* جراحی برای درست‌کردن مفصل تغییر شکل یافته (گاهی)
* اگر تشک کودک سفت نیست، یک تخته ضخیم چندلا زیر تشک قرار دهید.
* چشم کودک باید حداقل 2 بار در سال معاینه شود تا اگر التهابی در چشم وجود دارد زود تشخیص داده شود.
* بسیار مهم است که کودک به مدرسه عادی به طور روزانه برود. هر جا که لازم باشد، مدرسه باید خدمات اضافی برای برآورده کردن نیازهای کودک فراهم کند.
* آسپرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروییدی، برای کاهش درد و التهاب
* امکان دارد داروهای دیگری چون کورتیکواسترویید، نمک طلا، یا سایر داروها تجویز شوند
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
* به هنگام حمله، کودک باید در تخت استراحت کند، مگر برای توالت، تا رمانی که تب و سایر علایم تخفیف یابند.
* امکان دارد برای حفاظت و حمایت از مفصل ملتهب استفاده از آتل ضروری باشد.
* پس از رفع حمله، کودک میتواند به تدریج فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های عادی را از سر بگیرد، البته باید در طی روز ساعت‌هایی را به استراحت بپردازد. کودک نباید زیاد خسته شود و هر شب باید حداقل 12-10 ساعت بخوابد.
* فیزیوتراپی توصیه خواهد شد. بعضی از حرکات را کودک خود میتواند انجام دهد، و بعضی از آنها را والدین میتوانند برای کودک انجام دهند. انجام حرکات توصیه شده مهم است زیرا کمک میکند تا درد و اثرات ناتوان کننده بیماری به حداقل برسند.
* به دلیل تغییرات دوره‌ای علایم، گاهی برنامه فیزیوتراپی نیاز به بازبینی خواهد داشت.
* به طور کلی از انجام ورزش‌هایی که بدن کودک در معرض ضربه قرار می‌گیرد باید خودداری شود، اما کودک باید تشویق شود تا در دیگر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های مدرسه، خانه یا اجتماع شرکت کند.
منبع: http://forum.shayanteb.ir/index.php/topic,122.0.html
ورزش چه اثری برکاهش
بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟
و....
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت