نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"
روماتیسم مفصلی بیماری مزمنی است که معمولا خود را بصورت درد و تورم مفصلی نشان میدهد. این بیماری میتواند در دراز مدت موجب تخریب مفصل و بدنبال آن تغییر شکل مفصل شود. بیماری رماتیسم معمولا مدت زیادی طول میکشد. شدت بیماری و سیر آن در افراد مختلف متفاوت است.
سیر بیماری رماتیسم مفصلی چگونه است
از هر ده نفری که مبتلا به این بیماری هستند
دو نفر از آنها فرم خفیف بیماری را داشته و میتوانند مانند افراد عادی دیگر زندگی کنند.
یک نفر از آنها بشدت ناتوان میشود.
هفت نفر از آنها دچار بیماری با شدت متوسط میشوند. اینها باید تغییراتی را در روش زندگی خود بدهند ولی اگر بتوانند از ایجاد عوارض بیماری پیشگیری کنند طول عمر معمولی خواهند داشت.
1516 4
تغییر شکل مفاصل دست بدنبال ابتلا به روماتیسم مفصلی
معمولا بعد از گذشت 12-10 سال از شروع بیماری 85 درصد از بیماران به نوعی حال کم یا زیاد دچار ناتوانی هایی میشوند. با این حال هر سالی که میگذرد با معرفی شدن داروهای جدیدتر این بیماران بهتر میتوانند زندگی کنند و مشکلات آنها کمتر میشود.
اینکه آیا بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی در سال های آینده مشکلات کمی یا زیادی خواهد داشت به عواملی وابسته است. شرایط زیر موجب میشود بیمار در آینده ناتوانی های بیشتری داشته باشد.
درگیر بودن بیش از 20 مفصل
مقداز بالای RF و CCP و CRP
وجود علائم خارج مفصلی
سن بالا
زن بودن
سطح سواد کم در بیمار
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"
آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن خود ایمنی است که بیشتر مفاصل کوچک دست را گرفتار میکند گرچه مفاصل بزرگ بدن مانند مفصل ران و زانو هم میتوانند در این بیماری دچار تخریب شوند.
در درمان این بیماری متخصص روماتولوژیست، فیزیوتراپی و ارتوپدی با یکدیگر همکاری میکنند.
متخصص روماتولوژیست داروهایی به بیمار میدهد که با استفاده از آنها درد و تورم مفاصل بیمار کم شده و سرعت پیشرفت بیماری کند میشود.
متخصص فیزیوتراپی با استفاده از نرمش های خاص سعی میکند حرکات مفاصل را در حد قابل قبولی نگه دارد و همچنین با استفاده از بریس هایی مفاصل را در وضعیت های مناسب قرار داده تا درد کمتری داشته و کارآیی بهتری داشته باشند.
متخصص ارتوپد هم در صورت لزوم اعمل جراحی خاصی را برای بیمار انجام میدهد تا کارایی مفصل بهتر شود.
هیچ معالجه قاطعی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد با این حال درمان هایی که پزشک انجام میدهد برای کاهش درد و مشکلات بیمار است.
مهمترین اهداف پزشک در درمان این بیماری عبارتند از
کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل
کاهش درد و محدودیت مفصل
کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود
درمان عوارض و مشکلات همراه بیماری
هدف اول درمان روماتیسم مفصلی : کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل
این هدف با انجام اقدامات زیر پیگیری میشود
داروهایی که مسیر بیماری را تا حدودی تغییر میدهند Disease-modifying antirheumatic drugs
این داروها هم موجب کاهش علائم بیماری شده و هم تا حدودی تخریب مفصلی را کم میکنند. این داروها با تاثیر روی واکنش های شیمیایی بدن موجب مهار روند التهاب در مفاصل میشوند.
مهم ترین این داروها عبارتند از متوترکسات methotrexate ، سولفاسالازین sulfasalazine ، طلا gold ، پنی سیلامین penicillamine ، لفلونومید leflunomide ، هیدروکی کلوروکین hydroxychloroquine ، آزاتیوپرین azathioprine ، سیکلوسپورین cyclosporine .
پزشک معالج معمولا چند تا از این داروها ( حداقل دو تا) را با هم برای درمان به بیمار تجویز میکند که در غالب اوقات متوترکسات یکی از آنها است. تاثیر این داروها روی درد و تورم سریع نیست و گاهی برای شروع تاثیر این داروها باید بمدت چند هفته و یا حتی چند ماه مصرف شوند پس حتی اگر با مصرف این داروها تغییر خاصی در بیمار ایجاد نشد وی نباید ناامید شده و دارو را قطع کند.
پزشک معالج برای مانیتور کردن بیماری معمولا از یک آزمایش خونی به نام CRP استفاده میکند. با شروع تاثیر داروها و کاهش التهاب، سطح CRP در خون کاهش پیدا میکند. پس از کنترل شدن بیماری با دارو، پزشک معالج معمولا درمان دارویی را تا آخر عمر بیمار ادامه میدهد البته ممکن است بعد از مدتی مقدار مصرف دارو را کمی کاهش دهد.
هر کدام از این داروها عوارض جانبی به همراه دارد. اگر بیمار به یکی از این داروها حساسیت داشته و یا عوارض جانبی دارو برای بیمار زیاد باشد پزشک معالج نوع دارو را تغییر میدهد. بعضی از عوارض جانبی مصرف این داروها جدی و خطرناکند مانند آسیب به کبد یا کاهش سلول های خونساز. پزشک معالج بطور مرتب بیمار را تحت آزمایشات دوره ای قرار میدهد تا چنانچه عوارضی بروز کند قبل از شدید شدن تشخیص داده شده و دارو عوض شود.
داروهای Anti-TNF-alpha
این دسته از داروها نسبتا جدید هستند. TNF-alfa یا tumor necrotizing factor- alpha ماده ایست که در بدن بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی موجب بروز التهاب مفصلی میشود و این دسته دارویی اثر این ماده را در بدن مسدود کرده یا تغییر میدهند. این داروها التهاب را کاهش داده و موجب کاهش آسیب مفصلی مشوند. مهمترین این داروها عبارتند از etanercept, infliximab, adalimumab and certolizumab . مشکلات این داروها یکی اینست که باید حتما بصورت تزریقی تجویز شوند و دیگر اینکه گران هستند.
ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس
آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟
دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری
سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن
و...
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی" روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که مشخصه اصلی آن درد و تورم مفاصل بخصوص مفاصل کوچک دست است. با گذشت زمان مفاصل گرفتار شده میتوانند دچار تغییر شکل شوند.
مراحل بیماری روماتیسم مفصلی چیستآرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی در اکثر اوقات بتدریج و در عرض چند هفته بروز میکند. این علائم معمولا در ابتدا بصورت احساس خشکی حرکتی در انگشتان و مچ دست یا در کف پا بخصوص در صبح بعد از برخاستن از خواب است که بتدریج در طول روز از شدت آن کاسته میشود. در اوائل بیماری این علامت فقط در بعضی از روزها وجود دارد ولی بتدریج هر روز احساس میشوند. بعد از مدتی در همان مفاصل درد و تورم ایجاد میشود و ممکن است بتدریج مفاصل بیشتری از بدن درگیر شوند. در درصد کمی از بیماران سیر بیماری بصورت های دیگر دیده میشود بطور مثال
شدت آرتریت روماتوئید در بیماران مختلف، متفاوت است. بیماری معمولا بصورت مزمن و عود کننده است یعنی مدت طولانی ادامه میابد ولی علائم آن گاهی اوقات زیاد شده و شعله ور میشود و گاهی اوقات فروکش کرده و کاهش میابد. گاهی اوقات فاصله بین دوره های شعله ور شدن بیماری ماهها و یا حتی سالها است. در هر دوره شعله ور شدن بیماری آسیب بیشتری به مفاصل درگیر وارد میشود و این آسیب ها بتدریج موجب ناتوانی و از کارافتادگی بیمار میشود. بندرت ممکن است بیماری فروکش نکند و بطور مداوم در حال شدت یافتن باشد. در این بیماران آسیب های مفصلی بسرعت ایجاد شده و پیشرفت میکند.
آسیب مفصلی ممکن است بصورت آسیب غضروف مفصل باشد. در این موارد غضروف دچار خوردگی مشود و مفصل بتدریج پوشش غضروفی خود را از دست میدهد.استخوان نزدیک مفصل کم کم دچار پوکی میشود. ممکن است کپسول مفصل و یا رباط های اطراف مفصل هم آسیب ببینند. این آسیب های مفصلی بتدریج ایجاد میشوند ولی سرعت پیشرفت آنها از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. به مرور زمان مفصل تغییر شکل پیدا میکند و بیمار در استفاده از مفصل مبتلا دچار مشکل میشود. بطور مثال انگشتان دست و مچ دست تغییر شکل داده و استفاده از دست مشکل میشود. معمولا در ابتدای بیماری نمیتوان پیش بینی کرد که آیا سیر آن سریع یا آهسته است.
اهمیت تشخیص زودرس رماتیسم مفصلی چیستوقتی پزشک به آرتریت روماتوئید مشکوک شود معمولا بیمار را به یک متخصص بیماری های روماتیسمی یا روماتولوژیست معرفی میکند تا ایشان بیمار را تحت بررسی های بیشتری قرار دهد. متخصص روماتولوژیست با بررسی های تخصصی، بیماری را در صورت وجود تشخیص و درمان را هر چه سریع تر شروع میکند. شروع زود هنگام درمان در این بیماری بسیار مهم است چون هرچه در شروع درمان تاخیر بیشتری صورت گیرد عوارض بیماری بیشتر شده و مفاصل بیشتر دچار تخریب غیر قابل بازگشت میشوند. | ||||
ورزش چه اثری برکاهش بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟ چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟ چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟ تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟ و.....
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت |