- همیشه به کودک خود بگویید دوستش دارید و این را به ان کنید.
- به تغذیه کودک خصوصاً جذب \ آةهن و کلسیم و پروتئین به اندازه کافی در هر روز توجه کنید. (مجبور کردن کودک به خوردن غذا به اندازه بی توجهی به غذای او اسیب زننده ست)
- اگر در کودک حالت هایی چون ترس شدید \ افسردگی \ اختلال یادگیری و غیره مشاهده کردید \ سریعاً به روانشناس مراجعه کنید.
- به نقاط قوت کودک تکیه کرده و از باین نکات ضعفی بپرهیزید.
- اصول اجتماعی شدن و رعایت حقوق دیگران را از کودکی به او بیاموزید.
- در برابر خواسته های بیش از حد کودک مقاومت نشان دهید. وقتی نه گفتید با گریه و زاری او کوتاه نیایید.
- از همان اوان کودکی با خواندن کتاب کودک را به کتاب علاقه مند کنید.
- کودک را به مکان های جمعی مثل پارک ها و تفریحگاه ها برده و او را با زندگی جمعی آشنا کنید.
- در سن زیر ٦ سال از اموزش به کودک خودداری کنید از فرزندات کودکی شاد بسازید نه دانشمند.
- مهد کودک ها به جای توجه به تعالیم تئوری مثل زبان خارجی به فعالیت های حرکتی و دست ورزی مثل سفال گری و نقاشی توجه کنند.
- از آنجا که عمده یادگیری کودکان زیر 7 سال با دستوری و مشاهده است بری او مهد کودکی را انتخاب کنید که این زمینه ها برتر است.
- از تنبیه جسمانی کودک خودداری کنید به جای آن روش های تشویقی و یا نهایتا محرومیت از مثلاً تلویزیون \ پارک و غیره را به جای تنبیه جسمانی و کلامی و قهر جایگزین کنید.
- کودک به حضور توأم پدر و مادر در شبانه روز نیاز دارد . پدران و مادرانی که ساعات کمی از شبانه روز با کودک خود (به صورت بیدار) طی می کنند منتظر عواقب آن باشند.
- در ازدواج های فامیلی قبل از بچه دار شدن آزمایش ژنتیک برای جلوگیری از یک عمر پشیمانی واجب است . در این زمینه منطقی باشید و احساسی عمل نکنید.
- چنانچه کودک خطایی کرد به او بقبولانید از آن رفتار بدتان می آید نه خود کودک .
- به جای نصیحت مداوم کودکان و نوجوانان با آنان احساس همدردی کنید.
- در کنار تب های جسمی به تب های روحی فرزند خود توجه کرده و همراه توجه به سلامت جسمی به سلامت روحی او نیز توجه کافی بکنید.