«در درون هر کودک مربی ماهری وجود دارد. این مربی به اندازهای ماهر است که تمامی کودکان را در هر گوشه از دنیا به نحوی آموزش میدهد که نتایج یکسانی از آن حاصل میشود. تنها زبانی که انسان به طور کامل بر آن مسلط میشود، زبانی است که در کودکی یاد میگیرد، این زمانی است که غیر از آن مربی درونی، هیچ آموزگار دیگری قادر نیست چیزی به او بیاموزد».
«نظم و انضباط را باید از دل آزادی بیرون کشید. فرد منضبط فردی نیست که بهطور مصنوعی همانند یک انسان لال، ساکت و آرام در گوشهای نشسته باشد و یا مانند افراد فلج بدون حرکت و ساکن در کنجی قرار داده شده باشد. این فرد، آدمی منفعل، فاقد انگیزه و میل به زندگی است».
«در صورت امکان در هنگام اجرای انضباط انفرادی، کودکان را سازمان بدهید. هر یک از آنها را به طور مرتب در سر جای خود قرار دهید. به آنها در درک این نکته کمک کنید که در چنین وضعیتی محیط مرتبتر و زیباتر به نظر میآید و مرتب و منظم چیدن محیط، کار خوب و صحیحی است. کمک کنید تا به راحتی درک کند که اگر اتاق و فضای زندگی مرتب و منظم چیده شود، راحتتر و زیباتر است. چنین نظم و ترتیبی در چیدن باعث آرامش آنان خواهد شد. پس از آن، کودکان آرام و بیصدا در محیط میمانند و این نتیجه آموزشی دقیق و برنامه ریزی شده است و چیزی به کودکان تحمیل نشده است. به آنها کمک میشود تا بدون فشار و اجبار به چنین تجربه مهمی برسند و اصل مهم نظم جمعی را به راحتی درک کنند».
http://www.ketabekoodak.com/