وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
سال های زیادی است که متخصصان از شیوه های مختلفی برای کاهش درد زایمان استفاده می کنند، راه های مختلفی با فواید و عوارض متفاوت.
کارشناسان و متخصصان ایرانی هم در این رابطه تلاش های زیادی انجام داده و می دهند؛ تا جایی که در سال جاری، انجمن علمی مامایی، کارگاه دو روزه ی زایمان در آب را برای ماماها برگزار کرد تا بدین طریق زایمان فیزیولوژیک و استفاده از روش های غیر دارویی کاهش درد زایمان، رواج بیشتری پیدا کند...
وضع حمل در آب
زایمان در آب
بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - زایمان در آب
تاریخچه ی کشف موضوعی که برای این کارگاه انتخاب شده بود(یعنی زایمان در آب) به سال 1803 برمی گردد. تا آن زمان از خواص بی دردی آب برای زایمان استفاده نمی شد. اما در همان سال، در فرانسه زنی پس از تحمل 48 ساعت درد زایمان، برای تسکین درد، وارد وان آب گرم شد و ادامه ی زایمان وی سریع و کم درد انجام گرفت تا جایی که فرصت خروج از آب را پیدا نکرد و در همان جا نوزادش متولد شد. این موضوع باعث شد محققی روسی به نام ایگور چارکوفسکی روی زایمان در آب مطالعاتی انجام دهد. تا جایی که دخترش " وتا " در سال 1963 میلادی با وزن 2/62 پوند، نارس در آب به دنیا آمد.
در این جا این سؤال مطرح می شود که آب با چه مکانیسمی می تواند در کم کردن درد زایمان نقش داشته باشد؟
دکتر ناهید خداکرمی، دکترای تخصصی بهداشت
باروری و دبیر انجمن علمی مامایی در جواب، به ترکیب اصلی بدن انسان که از آب تشکیل شده اشاره کرده و در ادامه از خاصیت ریلکس کردن آب می گوید: آب با کم کردن سفتی عضلات و در نهایت ریلکس شدن آن ها، همراه با تحریک ترشح ماده اندورفین نقش مؤثری در حس تحمل درد زایمان ایجاد می کند و مادر، هم در مرحله اول و هم در مرحله دوم زایمان درد کمتری را حس خواهد کرد.
هر چند که این خاصیت ذکر شده ی آب، مهم ترین اثر آن محسوب می شود اما فواید دیگری برای زایمان در آب عنوان شده است؛ دبیر انجمن علمی مامایی در این باره به مواردی همچون پارگی های کمتر حین زایمان و تولد خوشایندتر نوزاد اشاره می کند. بنا بر گفته های خداکرمی، مادر در دو مرحله زایمان می تواند در آب قرار گرفته و از خاصیت بی دردی آن استفاده کند.
زیبا تقی زاده، دکترای بهداشت باروری ضمن تأیید گفته های خداکرمی به برخی دیگر از فواید زایمان در آب اشاره کرد: تحقیقات مختلف نشان داده که آپگار کودکان متولد شده در آب(وضعیت سلامتی جنین در 5 دقیقه ی اول بعد از تولد) نسبت به کودکان متولد شده در خشکی بهتر و نیاز مادر به مسکن کمتر بوده است. اما طول مدت زایمان کمتر نشده و از این جهت تفاوتی بین زایمان در آب و زایمان در خشکی وجود ندارد.
زمان ورود به آب
مادر در دو مرحله می تواند در آب قرار گیرد. دبیر انجمن علمی مامایی در این باره می گوید: زایمان دارای 3 مرحله است. مادر در مرحله اول(هنگام فاز فعال زایمان) و مرحله دوم زایمان می تواند از بی دردی آب استفاده کند.
در واقع مادر تحت نظر پزشک زمانی که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتی متر باز شده است(مرحله فعال زایمان) وارد آب می شود و هنگام خروج جنین، از آب خارج می شود(لازم به ذکر است ورود به آب، قبل از این زمان به دلیل اثرات تسکین دهنده ی زیاد آب، ممکن است منجر به تاخیر مراحل بعدی زایمان شود).
در این روش، خروج جنین در بیرون آب انجام می شود.
آن چه از گفته های این کارشناسان برمی آید این است که در هر شرایطی باید قطع بند ناف جنین و مرحله ی سوم زایمان در خارج از آب صورت گیرد و درصورت نیاز به برش زایمانی، برای خروج راحت تر جنین، این کار نیز باید در خارج از آب انجام شود. امکان کنترل قلب جنین تا هنگام زایمان در آب وجود دارد.
تحت هر شرایطی مرحله ی سوم زایمان که خروج جفت است حتما بایددر خارج از آب صورت گیرد
دمای آب
دمای آب به طور متوسط 36 تا 5/37 درجه است که در مرحله ی اول زایمان می تواند تا 40 درجه هم رسانده شود. از آن جایی که این تغییرات دمایی می تواند باعث کاهش آب بدن مادر شود، در جبران آن می توان از نوشیدنی های مناسب استفاده کرد.
اما در هر صورت در همین جا قابل ذکر است که این تغییر دمایی که به هنگام خروج از آب صورت می گیرد برای برخی از مادران خوشایند نیست یا حتی می تواند باعث تب و لرز آن ها شود.
زایمان در آب برای همه مادران مناسب نیست
بر اساس گفته های دکتر تقی زاده در موارد زیر نباید زایمان در آب صورت گیرد:
* دوقلویی
* جداشدگی زودرس جفت
* زایمان زودرس
* بیماری های زمینه ای مادر(مانند بیماری قند، فشار خون و برخی بیماری های پوستی)
* وزن جنین بیشتر از 4 کیلوگرم
* پارگی زودرس کیسه آمنیون
* عفونت
* وضعیت های غیرطبیعی جنین
* عدم دسترسی به امکانات احیای نوزاد
تحقیقات
زایمان در آب به رغم قدمت طولانی، هنوز نتوانسته بیش از 4 تا 5 درصد جمعیت جهان را به خود اختصاص دهد چرا که در مورد فواید و عوارض آن بحث های زیادی وجود دارد.
عفونت از جمله عوارض مطرح شده است که هنوز به اثبات نرسیده است. طبق تحقیقات ارائه شده در کارگاه زایمان در آب یک مورد پنومونی(عفونت ریه) نوزاد دیده شده که البته در این مورد، زایمان در وان منزل بدون حضور ماما و در وانی با دمای تنظیم نشده ی آب و بدون پمپ تخلیه صورت گرفته بود.
این در حالی است که از ضروریات استفاده از این شیوه حضور مستمر ماما و وجود وان یا حوضچه آبی با پمپ تخلیه است تا درصورت ایجاد هرگونه خون ریزی یا آلودگی، آب با پمپ تخلیه شود. از طرفی آب سرد می تواند جنین را در معرض عفونت ریه قرار دهد.
علاوه بر این، دو مورد آمبولی نوزاد دیده شده است که باز هم در این موارد نمی توان قضاوت درستی کرد چرا که در این موردها بند ناف دور گردن پیچیده شده بود و قطع بند ناف داخل آب صورت گرفته بود در حالی که باید در خارج از آب اقدام به این کار کرد.
بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - تبیان
ویرایش و تلخیص:آکاایران
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
این روزها انواع و اقسام زایمانهای کمدرد و بیدرد در برخی از بیمارستانها و در بخش زنان و زایمان، تجربه جدیدی از زایمان طبیعی را به مادران میدهد.
روشهای زایمانیای که در بیمارستان صارم و تحتنظر دکتر مژگان کرمنیایفر، متخصص زنان و زایمان و رئیس بخش زنان آن به مراتب پیگیری میشود؛ از کلاسها و آموزشهای گام به گام برای کاهش درد تا زایمان در آب و روشهای اپیدورال (تزریق نخاعی دارو بیحسی) حین زایمان. بر همین اساس کرمنیایفر بهعنوان حامی روش زایمان طبیعی، در گفتوگو با فرهیختگان زایمان در آب را به بسیاری از خانمها بهویژه آنانی که زایمان دوم و سوم را پشت سر میگذارند پیشنهاد میدهد: «آرامشی که آب با ریلکسیشن عضلات ایجاد میکند دردی ملایم را بر زایمان حاکم میکند و کمترین تغییر و دستکاری را در طبیعی بودن این فرآیند به همراه میآورد.»
برای شروع بحث نظر شما درباره زایمان با عمل سزارین و زایمان طبیعی چیست؟
براساس تحقیقاتی که در تمام دنیا صورت گرفته؛ آنچه بهنفع خانمهاست در درجه اول زایمان طبیعی است. این مسلم است که زایمان طبیعی عوارض کمتری نسبت به سزارین برای زنان دارد. اما ما در زایمان فقط محدود به روش سزارین و زایمان طبیعی نیستیم. زایمان میتواند به روشهای گوناگون انجام گیرد. بهترین زایمان که مورد تاکید هم هست زایمان فیزیولوژیک است. این زایمان، زایمانی است که ما حداقل دستکاری را در آن داشته باشیم و روند زایمان کاملا طبیعی باشد.
منظور شما از زایمان با حداقل دستکاری یعنی زایمان طبیعی بدون استفاده از آمپول فشار؟
در گذشته در کشور ما به دلیل تعداد زیاد زنان باردار که در مرحله زایمان بودهاند و با توجه به کمبود بیمارستانهایی که بتوانند به آنها امکانات مورد نیاز را بدهند، زایمانها به سرعت انجام میشد حتی با داروهایی همچون اکسیتوسین سعی میکردند روند زایمان را تسریع بخشند اما استفاده از همین داروها به دلیل اینکه روند طبیعی زایمان را مختل میکند ممکن است عوارضی) هم برای مادر و هم برای فرزند داشته باشد. بنابراین ما به دنبال آن هستیم که زایمان تا جایی که ممکن است بدون دستکاری و دخالت انجام شود. از طرفی انتظار داریم خود مادران هم این روند را با لذت بنگرند یعنی من بهعنوان پزشک به دنبال آن هستم که مادری که به بیمارستان ما میآید فقط به دلیل کاهش دردهایش نیاید و پس از زایمان بهویژه زایمان طبیعی خاطرات تلخی را در ذهن نداشته باشد و در نتیجه این ذهنیت را به دیگر زنان باردار هم منتقل کند.
شما به دنبال آن هستید که این تصور دردناک و سخت را از ذهن مادران دور سازید و همچنین افکار خانمهای بارداری که روش سزارین را تنها به دلیل دوری از درد انتخاب میکنند، تغییر دهید؛ برای این مقوله چه راهکاری در نظر دارید؟
تلاش میکنیم روند زایمان برای مادران لذتبخش و خوشایند باشد. در این میان روشهایی برای کاهش درد داریم. البته در وهله اول قرار بر این است که از دارو برای کاهش درد استفاده نکنیم. برای همین ابتدا با ایجاد آرامش و آموزشهای لازم برای آرامسازی مادر، این روند را پیش میگیریم تا مادر خود را ریلکس کند، چراکه این موضوع میتواند در کاهش درد موثر باشد. اینجا شرایط را برای آرامش خانمها در اتاق زایمان فراهم میکنیم. مثلا بسیاری از این خانمها دوست دارند همسرشان در لحظه زایمان کنارشان باشد بر همین اساس از حضور همسر وی برای آرامش به خانم باردار کمک میگیریم. برخی خانمها گاه با شنیدن قرآن یا موسیقی به آرامش میرسند بنابراین در طول بارداری و زمان زایمان از این ابزار استفاده میکنیم تا درد کاهش یابد.
در مرحله دوم ما از دستگاههای ماساژور برای ناحیه کمر استفاده میکنیم تا درد کاهش یابد و درنهایت برای روند طبیعی زایمان از زایمان در آب هم استفاده میکنیم. ما در این بیمارستان اتاقی داریم که در آن وان آب قرار گرفته است و خانم باردار میتواند در زمانی که دردش شروع شده در وان آب باشد زیرا آب موجب آرامش و کاهش دردها میشود.
در این روش زایمان در آب صورت میگیرد یا تنها سیر درد تا پیش از زایمان در آب است؟
خانمی که چنین روشی را انتخاب میکند میتواند دردهایش را در آب تحمل کند ولی بیرون از آب زایمان کند. یعنی تنها سیر زایمانش را در آب سپری کند یا اینکه اگر شرایط ایدهآل و مطلوب باشد در همان آب زایمان را انجام دهد. پس هم بحث انتخاب فرد مهم است و هم شرایط موجود.
محاسن زایمان در آب چیست؟
آب به خودی خود موجب آرامش میشود و در عین حال دردهای زایمان را کاهش میدهد. آب به دلیل اینکه عضلات را شل میکند زایمان را آسان کرده و بر همین اساس اگر زنان به چنین روشی روی بیاورند نیازی به برش دادن و بخیه نخواهند داشت و در صورت برش، جای آن به سرعت ترمیم میشود.
برای انتخاب چنین روشی آیا خانمهای باردار باید پیش از آن آمادگی داشته باشند؟
در ابتدا باید بگویم همه خانمهای باردار نمیتوانند زایمان در آب را تجربه کنند. این خانمها گزینش میشوند، چراکه باید دارای ویژگیهایی باشند. مثلا در طول دوران بارداری باید هیچ عوارضی در مادر وجود نداشته باشد، ضربان قلب بچه خوب باشد و پیش از زایمان بچه مدفوع نکرده باشد و پارگی طولانیمدت کیسه آب نداشته باشد و مادر نیز عفونت نداشته باشد. همچنین شرایط فیزیکیاش نیز مناسب باشد یعنی لگن مادر در شرایط مناسب باشد و بچه هم خیلی درشت نباشد و حین خروج دچار مشکل نشود. با این ویژگیها مادر میتواند وارد آب شود. زایمان در آب اگرچه در زایمان اول هم انجام میگیرد اما در زایمانهای بعدی خیلی مناسبتر است.
چندی پیش در مستندی نشان میداد کودکانی که در آب متولد میشوند شناگران خوبی خواهند شد. این موضوع چقدر جنبه علمی دارد؟
این موضوع ثابت شده نیست و نیاز به تحقیقات در آینده دارد زیرا این روش نوین است. با افزایش چنین روشی باید درباره تفاوت بچههایی که در آب متولد میشوند با سایر بچهها تحقیق کنیم. اما به نظر من این روش تاثیرات مثبتی دارد.
آیا شما زایمان طبیعی بیدرد هم انجام میدهید؟
ما برای مادرانی که میخواهند درد چندانی نکشند روشهای دیگری نیز پیشنهاد میکنیم، مثلا تنفس گازی مخلوط از اکسیژن و گاز بیهوشی. افراد با استنشاق این گاز کمتر درد میکشند، یا روش دیگری که ما کمی مواد بیحسی در دهانه رحم تزریق میکنیم که اصطلاحا به آن روشهای بیحسی پاراسرویکال میگویند یا تزریق داروهای مخدر در مراحل زایمان در زمان مناسب آن یا استفاده از روش بیدردی اپیدورال یا اسپاینال. این کار را از ناحیه کمر انجام میدهند و تا حدودی شبیه مراحل سزارین است ولی میزان دارو با سزارین بسیار فرق میکند بهگونهای که خانم قدرت راه رفتن و ایجاد فشار را دارد ولی در عین حال دردش هم کاهش پیدا میکند.
بسیاری از زنان مدعی هستند که با روش اپیدورال، دچار کمر درد میشوند و این روش عوارض بسیاری دارد. شما بهعنوان یک متخصص چنین عوارضی را تایید میکنید؟
شاید تا یک هفته کسی که با چنین روشی زایمان کرده سردرد داشته باشد اما ادعای کمردرد برای استفاده از این روش اشتباه است. من هم چنین ادعاهایی را شنیدهام اما واقعیت این است که چنین ادعاهایی پایه علمی ندارد. موضوع این است که چون خانمها ۹ ماه بچه را حمل میکنند و بر کمرشان فشار میآید مسلما اکثرا پس از زایمان دچار کمردرد میشوند. حال چه با بیحسی و چه بدون آن زایمان کرده باشند، چه طبیعی و چه سزارین. این طبیعی است که تا یک سال کمردرد داشته باشند.
علت آن چیست؟
ممکن است به دلیل فعالیت ناکافی خانم در طول زندگی یا طی بارداری باشد یا به علت افتادگی عضلات کمر و پشت باشد که کمردرد را به همراه دارد. قطعا ارتباطی با داروهای بیهوشی ندارد اما گاهی ممکن است انسداد مجاری ادرار برای زمان کوتاهی اتفاق بیفتد که آن هم به دلیل مدت کوتاه آنچنان حائز اهمیت نیست.
خانمهای باردار معمولا از عوارضی همچون افتادگی رحم در زایمان طبیعی سخن میگویند. این مشکل در این زایمان چقدر عمومیت دارد؟
در ابتدا باید بگویم وقتی زایمان طبیعی صورت میگیرد بافتهای ناحیه واژن کمی ریلکس میشود و خواهناخواه بافتهای عضلانی کف لگن شل میشود. البته این شرایط فقط به دلیل نحوه زایمان نیست بلکه روند بارداری به دلیل وزن بچه که به کف لگن فشار میآورد و هورمونهایی که طی بارداری ترشح شده موجب این ریلکسیشن میشود که هدف زایمان راحت را در پی دارد. پس این موضوع، اتفاقی است که حین بارداری میافتد و در زایمان طبیعی زمانی که سر بچه عبور میکند امکان دارد عضلات شل شود. این شرایط آنچنان زیاد نیست که بخواهد در زندگی آینده خانم تاثیری داشته باشد و آن را مختل کند.
معمولا اگر زایمان در شرایط خوب انجام شود و دستکاریهای بیجا صورت نگیرد و برش داده شده هم به خوبی ترمیم شود، عارضهای نخواهد داشت و مادر با مشکلی روبهرو نمیشود. در بسیاری مواقع این شل شدن عضلات با ورزشهایی که خانم میتواند در طول بارداری و پس از آن انجام دهد، به حالت سابق بازمیگردد. بنابراین تعداد کمی از خانمها در طول زایمان دچار افتادگی رحم و مثانه میشوند و برخی دیگر نیز خانمهایی هستند که بافتها و عضلاتشان ضعیف بوده و بهطور ژنتیکی چنین شرایطی را دارند که آن هم در زندگیشان تاثیری نمیگذارد. البته همینجا به این نکته باید اشاره کنم که بسیاری از اعمال جراحی که برخی از همکاران متخصص زنان ما تجویز میکنند واقعا ضروری نیست.
این اعمال جراحی کدامند؟
اعمال جراحی کف لگن و افتادگی مثانه که بسیاری زنان آن را انجام میدهد در بسیاری موارد ضروری نبوده است. در این شرایط پزشک به دلیل تغییرات آناتومی که بهطور طبیعی در زنان به وجود آمده آنها را ترغیب به انجام چنین جراحیهایی میکند؛ در این شرایط گاهی تنها نیاز خانمها انجام تمرینها و ورزشهایی است که با آن میتوانند شلی کف لگن را از بین ببرند.
با این همه روش برای کاهش درد چرا آمار سزارین در کشور اینچنین زیاد است و۴۶ درصد زایمانها در ایران به شکل سزارین انجام میشوند؟
چندین عامل وجود دارد که خانمها را به سمت سزارین جذب میکند. برای نمونه برخی خانمها علاقهمند هستند زایمانشان در تاریخ مشخصی انجام شود که بتوانند برنامهریزی کنند و زایمان طبیعی نمیتواند برنامهریزی شده باشد. برخی خانمها هم به دلیل ترس از درد و براساس انتقال تجربیات از مادرها و خانواده تمایلی به زایمان طبیعی نشان نمیدهند.
برخی دیگر به دلیل تفاوتی که در کف لگن و در ارتباط زناشویی وجود دارد تمایل به زایمان طبیعی ندارند گرچه اگر خانمها پس از زایمان ورزش و خود را تقویت کنند این قضیه پیش نخواهد آمد. بخشی از آن هم، به خود متخصصان زنان باز میگردد که برای زمانبندیهای خود سزارین را پیشنهاد میکنند. همانطور که میدانید زایمان طبیعی در هر ساعتی از شبانهروز انجام میشود و قطعا وقت زیادی میگیرد اما سزارین اینگونه نیست.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
ه دنیا آوردن یک نوزاد فرآیند دردناکی است و استرس های فیزیکی و روانی بسیاری را برای یک مادر به همراه دارد.پزشکان همواره تلاش می کنند که زایمان را برای یک مادر آسان تر کنند.البته درموردزایمان سزارین به جزبی حسی نخاعی کار زیادی نمی توانندانجام دهند، اما برای کمتر کردن درد زایمان طبیعی راه هایی وجود دارد. یکی از این روش ها که هم برای مادر و هم برای نوزاد راحت است، زایمان در آب است. گرچه تعداد کمی از پزشکان از این روش استفاده می کنند و در مورد مزایای این روش هنوز تردید دارند، اما در حال حاضر بعضی از بیمارستان ها زایمان در آب را انجام می دهند. در اینجا به حقایق جالبی درباره ی زایمان در آب می پردازیم.
1. این کار را می توانیددر وان حمام، تشت بزرگی از آب و یا استخر خانه اتان انجام دهیدزایمان در آب
به همین سادگی! فقط باید مطمئن شوید که آب کاملاً تمیز و پاک است و دمای آن نیز برای مادر و نوزاد مناسب است و در طول زایمان و پس از آن نیز آب نباید سرد شود.
2. این کار را می توانید در خانه، در یک مرکز زایمان و یا در بیمارستان انجام دهید
خوبی زایمان در آب این است که هم می توانید آن را در خانه اتان انجام دهید هم در یک کلینیک یا بیمارستان. اگر می خواهید در خانه زایمان کنید باید حتما یک ماما هم در آنجا حضور داشته باشد و پیش بینی های لازم را نیز فراموش نکنید. در ضمن حواستان باشد که در صورت بروز هرگونه مشکلی باید سریعاً به یک بیمارستان دسترسیداشته باشید.
3. وقتی در بیمارستان زایمان می کنید، در زیر آب یکدستگاه داپلربه شما وصل می کنند که به وسیله ی آن می توانید ضربان قلب کودک خود را بشنوید
اگر در کلینیک یا خانه اتان این کار عملی نیست، می توانید مراحل اولیه ی انقباضات رحمی را داخل آب انجام دهید، سپس برای زایمان اصلی به بیمارستان بروید.
4. زایمان در آب درد های مرحله ی اول زایمان را کاهش می دهد
کسانی که نمی توانند درد زایمان طبیعی را تحمل کنند، در این روش نیازی به بیهوشی ندارند.
5. زایمان در آب تمام عضلات مادر را نیز شل می کند
زایمان در این روش راحت و طبیعی است و احتمال پارگی واژن نیز بسیار پایین است. این روش نیازی به بخیه ندارد و اینفوق العاده است!
6. عوارض ناشی از زایمان در آب
برخی از عوارض ناشی از زایمان در آب عبارتند از انتقال عفونت از آب به مادر و نوزاد، احتمال کمبود اکسیژن برای نوزاد در داخل آب و نیز مشکلات الکترولیت برای نوزاد (بلعیدن آب توسط نوزادمنجر به مشکلات الکترولیت یا همان ترکیبها و حلالهای یونیزه در آب می شود ).
شناور بودن و احساس سبکی مادر در آب از مزایای دیگر این روش می باشد.بسیاری از مادرانی که با این روش زایمان می کنند، احساس می کنند که تمرکز و کنترل بیشتری روی زایمان خود در داخل آب دارند. وقتی به طور منظم وضعیتتان را با دکترتان چک کنید، متوجه می شوید که برای زایمان در آب آماده هستید یا نه و یا این روش برای شما عوارضی دارد یا خیر.
مترجم اختصاصی زیباکده : سمانه صادقی
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
زایمان در آب :
تاریخچه : زایمان در آب از روشهای علمی غیردارویی موفق کاهش درد زایمان است . سابقه این نوع تسکین درد زایمان به سال 1803 در فرانسه بر می گردد . زمانی که یک زن پس از تحمل 48 ساعت درد زایمان برای تسکین درد وارد وان آب گرم شد و ادامه زایمان آنچنان سریع و کم درد انجام گرفت که فرصت خروج از آب را پیدا نکرد و در آب نوزادش متولد شد . هم اکنون در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی این روش به کار گرفته می شود اما در ایران به این مسئله بطور جدی پراخته نشده است .
زایمان در آب به دو صورت انجام میشود :
1- لیبر ( درد زایمان ) در آب : زائو در مراحل قبل از زایمان در آب غوطه ور بوده و در زمان خروج جنین در خارج از آب قرار می گیرد .
2- زایمان در آب : خروج جنین در آب انجام میشود . در واقع زمانی دهانه رحم مادر به اندازه 4 تا 5 سانتی متر باز شده است مادر وارد آب میشود و تمام مراحل کنترل لیبر مانند زایمان عادی ادامه می یابد .
وضعیت قرارگیری :
آب منجر به احساس سبکی و شناوری مادر میشود و در نتیجه تحرک و تغییر وضعیت برای مادر فراهم میشود که به فعال بودن مادر در روند زایمان کمک می کند .
دمای مناسب آب :
بنا بر اعتقاد پزشکان ، دمای مناسب آب 36 تا 5/37 درجه سانتی گراد در نظر گرفته میشود که در مرحله اول زایمان می تواند تا 40 درجه سانتی گراد افزایش یابد ولی دمای بالاتر باعث بالا رفتن زیاد از حد دمای بدن ( هیپوترمی ) و در نتیجه از دست دفتن آب بدن مادر و نوزاد میشود .
استفاده از مایعات :
در این روش از مایعات داخل وریدی استفاده نمی شود . چون احتمال از دست دادن مایعات در طی مراحل مختلف زایمان وجود دارد و به دنبال آن ممکن است با کاهش حجم خون و در نتیجه پایین آمدن فشارخون مواجه شود . بنا بر این مایعات ( حاوی گلوکز ) با کنترل فشارخون بصورت خوراکی به آنها داده شود .
برش اپی زیوتومی : در صورت نیاز به اپی زیوتومی ، مراحل لیبر داخل آب طی میشود و در هنگام زایمان زائو از آب خارج شده و برش اپی زیوتومی خارج از آب انجام میشود .
وضعیت تنفس نوزاد در آب : در دوران بارداری جنین داخل مایع آمینونی است . زایمان در آب محیطی نظیر دوران بارداری برای نوزاد را فراهم می کند و تنفس نوزاد در داخل آب نیز مشابه مایع آمینون متوقف است و خطر ورود آب به داخل ریه ها ( آسپیراسیون ) وجود ندارد . در حالی که تماس نوزاد با مواد دتغییر دما باعث شروع تنفس نوزاد میشود . از این زمان به بعد نوزاد داخل آب قرار نگرفته و بلافاصله از آب خارج میشود .
خروج جفت : مرحله سوم زایمان ( خروج جفت ) به دلیل احتمال عوارضی نظیر آمبولی در خارج از آب انجام می گیرد .
مراقبت پس از زایمان : مادر با دریافت آنتی بیوتیک و در صورت نیاز مسکن 12 تا 24 ساعت پس از زایمان ترخیص می شود . روز دهم از نظر خونریزی ، عفونت وسایل شیردهی بررسی می شود .
مزایای زایمان در آب برای مادر : کاهش چشمگیر دردد ، افزایش قطر لگن ، افزایش انقباضات رحمی ( بدنبال افزایش اکسی توسین و اندورفین ها ) افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی ، نرمی بافت پرینه و نیاز کمتر به اپی زیوتومی ، کاهش تحریکات حسی ، افزایش دمای محیطی پوست و عضله ، افزایش آستانه درد ، کاهش پارگی و صدمات کانال زایمان ، کاهش طول مدت زایمان و .........
مزایا برای نوزاد : کاهش ضربه و ترویا ، افزایش جریان خون نوزاد بعلت جریان خون بهتر مادر و ورود علایم و آسانتر نوزاد به محیط خارج از زحم
ممنوعیتهای زایمان در آب :
1- زایمان قبل از ترم
2- پارگی کیسه آمینون بیش از 24ساعت
3- مادر مبتلا به هپاتیت C و B و یا ایدز
4- دوقلویی و سزارین قبلی
5- وضعیت بریچ
گردآوری – مهناز میرجلیلی
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
پس از آنکه آمار زایمان به شیوه سزارین افزایش یافت، بسیاری از پزشکان بران شدند تا راههای بدون درد یا درد کمتری را برای زایمان مادران شناسایی کنند. یکی از این روش ها زایمان در آب است.
زایمان در آب روشی است که طرفداران و منتقدان خاص خود را دارد. هرکدام از این دو گروه نیز شواهد علمی خود را برای تایید یا تکذیب این روش ارایه می کنند. در حال حاضر در سراسر دنیا، زایمان در آب در برخی بیمارستان ها و زایشگاه ها و حتی در منازل با کمک یک ماما انجام می شود.
به نوشته سایت ایران درمان، سابقه تحقیق و تجربه زایمان در آب به دهه ۱۹۶۰ میلادی در دو کشور شوروی سابق و فرانسه باز می گردد. در حال حاضر حدود ۶۰ درصد بیمارستان های انگلستان امکان زایمان در آب را برای خانم های باردار فراهم می کنند.
در واقع در این زایمان فقط منافع نوزاد و مادر مطرح است. آب گرم مورد استفاده به انتقال آسان تر نوزاد از کانال زایمانی به فضای بیرونی کمک می کند.
مزایایی که برای مادر مطرح است شامل کنترل بهتر درد زایمان و کاهش عوارض زایمان است.
کنترل بهتر درد زایمان با گرمای آب و غوطه وری در آب صورت میگیرد که این مساله به گردش بهتر جریان خون در مادر و افزایش ترشح اکسی توسین و وازوپرسین مربوط است. همچنین شواهد علمی متعددی از بهبود دردهای کمری به دنبال آب درمانی در افراد مختلف وجود دارد که طرفداران زایمان در آب از این شواهد نیز در اثبات کارآمدی این روش زایمانی استفاده می کنند.
اما یکی از عوارض زایمان طبیعی، آسیب دیدگی ناحیه پرینه- فاصله بین واژن و مقعد- در اثر فشار خانم باردار حین زایمان است. زایمان در آب به دلیل کمک به شل شدن بیشتر ناحیه پرینه، می تواند تا حدی از بروز این عارضه جلوگیری کند. همچنین بروز خونریزی پس از زایمان در روش زایمان در آب طبق ادعای برخی منابع کمتر است.
اما مخالفان زایمان در آب به معایبی از آن اشاره می کنند. احتمال بروز عفونت بیشتر در مادر و نوزاد، کند شدن روند زایمان و عدم امکان ارزیابی دقیق خونریزی مادر از جمله موارد اصلی انتقاد به این روش زایمان است.
البته طرفداران زایمان در آب برای برطرف کردن هر کدام از این انتقادات، راه حل هایی پیشنهاد می کنند.
بیمارستان شهید اکبرآبادی اولین مرکزی در شهر تهران است که شرایط زایمان در آب را فراهم کرده است.
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
زایمان در آب، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند.
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
هیچ چیزی مانند تولد فرزند، خنده را روی لبهای پدر و مادر نمی نشاند. اما فکر زایمان کمی ترسناک است. هر چند بر خلاف قدیم که تنها روش زایمان طبیعی یا سزارین بود این روزها روش های دیگری وجود دارد که علاوه بر تجربه یک زایمان فوق العاده و کم هزینه، مادر درد کمتری احساس می کند. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر درباره زایمان در آب با دکتر مینا موحد متخصص زنان و زایمان گفت وگو کرده ایم که در ادامه می آید.
زایمان در آب، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند. این زایمان مزایای خود را دارد و قبل از هر گونه تصمیم گیری باید وضعیت جسمی زن باردار کنترل شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به دیابت، فشار خون، بیماری قلبی و… ممکن است نتواند به طور طبیعی در آب زایمان کند. پس از بررسی کامل وضعیت جسمی زائو، پزشک می تواند این نوع زایمان را به بیمار پیشنهاد کند. وی ادامه داد: در اتاق زایمان یک وان با طول یک و ۲۰ یا یک و ۵۰ با ارتفاع حدود ۷۵ سانتی متر با آب گرم حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه پر می شود.هنگام قرار گرفتن بیمار در آب، نظر وی را درباره دمای آب می پرسند تا به خواسته او دمای آب تنظیم شود. همانند زایمان طبیعی به زن باردار آموزش زایمان در آب داده می شود. این کار یا از طریق شرکت در کلاس یا اطلاع رسانی پزشک به زوجین، انجام می شود تا آمادگی کامل پیدا کنند. این متخصص زایمان ادامه داد: برخی از خانم ها ترجیح می دهند، با شروع دردهای زایمانی وارد آب شوند زیرا آب یک حالت بی وزنی ایجاد می کند و درد را کاهش می دهد. به طور کلی احساس درد در حالت زایمان فیزیولوژیکی طبیعی و در محیط خشک، فقط به لگن وارد می شود. درحالی که در آب این درد به تمام قسمت های بدن پراکنده می شود و در نتیجه زائو درد کمتری را تجربه می کند. مزایای دیگر این روش این است که هنگامی که زائو، نوزاد را به دنیا می آورد به داروی کمتری نیاز دارد زیرا استروئید موجود این داروها برعکس عمل می کند اما در زایمان در آب این گونه نخواهد بود. وی افزود: از طرفی میزان برش هایی که برای خروج جنین انجام می دهیم در زایمان در آب کمتر است زیرا تمام عضلات لگن برای خروج جنین فشار وارد می کند و خروج جنین به آب راحت تر انجام می شود. از آن جا که در این روش زایمان بچه در آب به دنیا می آید، این ایراد وجود دارد که آب زیادی وارد ریه نوزاد می شود اما در صورت حضور کادر مجرب، آب وارد دهان نوزاد نمی شود. انتقادی که گروه اطفال و نوزادان وارد می کند این است که چه لزومی دارد که ما سلامت نوزاد را به خطر بیندازیم. اما اکثر آمارهای کشورهای اروپایی ، استرالیا و آمریکا نشان می دهد که هیچ گونه خطری برای نوزاد وجود ندارد، به شرطی که مادر باردار مناسب انتخاب شده باشد. انتقاد دیگری که به این روش وارد شده، موضوع عفونت هاست اما اگر دقت شود و همه وسایل ضروری در دسترس باشد هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر در صورت آلودگی آب با خون یا مدفوع نوزاد یا مادر ، بلافاصله آب تعویض شود و برای هر بار یا مرحله استخر ضدعفونی شود، مشکل عفونت وجود ندارد. پزشکان سایر کشورها معتقدند که اگر زایمان با همراهی همسر بیمار باشد، می تواند یک زایمان بسیار خاطره انگیز و آرامش بخش باشد.
در روش زایمان به صورت کانگورویی که هم به صورت طبیعی و هم در آب انجام می شود، نوزاد بلافاصله روی پوست مادر قرار می گیرد؛این روش نیز خیلی طرفدار دارد و آمار سزارین را پایین می آورد. در سزارین مصرف مسکن ها زمان شیردهی را به تاخیر می اندازد. این در حالی است که با روش زایمان در آب مادر اعتماد به نفس پیدا می کند. به سرعت از جا بلند می شود و شیردهی را آغاز می کند. به همین دلیل است که باید روش زایمان در آب در کشور ترویج شود. این روش علاوه بر فوایدی که دارد، کم هزینه نیز است. وی افزود: در صورت داشتن اضافه وزن، لازم است مادر برای این نوع زایمان وزن خود را پایین بیاورد. زیرا عوارض چاقی مانند فشار خون، دیابت و… زایمان در آب را ناممکن می کند. بنابراین در تمامی دوران بارداری باید وزن زائو کنترل شود. همچنین در روز قبل از زایمان باید روده ها تخلیه شود. کیسه آب مادر نیز نباید پاره شده باشد در غیر این صورت زایمان در آب انجام نمی گیرد.
زمان ورود به آب
مادر در دو مرحله میتواند در آب قرار گیرد. دبیر انجمن علمی مامایی در این باره میگوید: زایمان دارای ۳ مرحله است. مادر در مرحله اول (هنگام فاز فعال زایمان) و مرحله دوم زایمان میتواند از بیدردی آب استفاده کند.
در واقع مادر تحت نظر پزشک زمانی که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتی متر باز شده است (مرحله فعال زایمان)وارد آب میشود و هنگام خروج جنین، از آب خارج میشود (لازم به ذکر است ورود به آب، قبل از این زمان بهدلیل اثرات تسکیندهنده زیاد آب، ممکن است منجر به تاخیر مراحل بعدی زایمان شود).
در این روش خروج جنین در آب انجام میشود. آنچه از گفتههای این کارشناسان برمیآید این است که در هر شرایطی باید قطع بند ناف جنین و مرحله سوم زایمان در خارج از آب صورت گیرد و درصورت نیاز به برش زایمانی برای خروج راحتتر جنین این کار نیز باید در خارج از آب انجام شود. امکان کنترل قلب جنین تا هنگام زایمان در آب وجود دارد.
تحت هر شرایطی مرحله سوم زایمان که خروج جفت است حتما باید در خارج از آب صورت گیرد.
دمای آب
دمای آب بهطور متوسط ۳۶ تا ۵/۳۷ درجه است که در مرحله اول زایمان میتواند تا ۴۰درجه هم رسانده شود. از آنجایی که این تغییرات دمایی میتواند باعث کاهش آب بدن مادر شود، در جبران آن میتوان از نوشیدنیهای مناسب استفاده کرد. اما در هر صورت در همین جا قابل ذکر است که این تغییر دمایی که به هنگام خروج از آب صورت میگیرد برای برخی از مادران خوشایند نیست یا حتی میتواند باعث تب و لرز آنها شود.
زایمان در آب برای همه مادران مناسب نیست
براساس گفتههای دکتر تقیزاده در موارد زیر نباید زایمان در آب صورت گیرد:
دوقلویی، جداشدگی زودرس جفت، زایمان زودرس، بیماریهای زمینهای مادر( مانند بیماری قند، فشارخون و برخی بیماریهای پوستی)، وزن جنین بیشتر از ۴ کیلوگرم، پارگی زودرس کیسه آمنیون، عفونت، وضعیتهای غیرطبیعی جنین و عدمدسترسی به امکانات احیای نوزاد.
تحقیقات
زایمان در آب بهرغم قدمت طولانی، هنوز نتوانسته بیش از ۴ تا ۵ درصد جمعیت جهان را بهخود اختصاص دهد چرا که در مورد فواید و عوارض آن بحثهای زیادی وجود دارد. عفونت از جمله عوارض مطرح شده است که هنوز به اثبات نرسیده است. طبق تحقیقات ارائه شده در کارگاه زایمان درآب یک مورد پنومونی (عفونت ریه) نوزاد دیده شده که البته در این مورد زایمان در وان منزل بدون حضور ماما و در وانی با دمای تنظیم نشده آب و بدون پمپ تخلیه صورت گرفته بود.
این در حالی است که از ضروریات استفاده از این شیوه حضور مستمر ماما و وجود وان یا حوضچه آبی با پمپ تخلیه است تا درصورت ایجاد هرگونه خونریزی یا آلودگی، آب با پمپ تخلیه شود. از طرفی آب سرد میتواند جنین را در معرض عفونت ریه قرار دهد. علاوه بر این، دو مورد آمبولی نوزاد دیده شده است که باز هم در این موارد نمیتوان قضاوت درستی کرد چرا که در این موردها بند ناف دور گردن پیچیده شده بود و قطع بندناف داخل آب صورت گرفته بود در حالی که باید در خارج از آب اقدام به این کار کرد.
ب) نکات عملی مهم در انجام این روش:
۱- تنظیم دقیق درجه حرارت آب : با آن که در بعضی بررسی ها درجه حرارت بین ۳۶ تا ۵/۳۷ درجه سانتی گراد توصیه شده است اما در یک مطالعه بر تنظیم درجه حرارت توسط خود مادر و به هر میزانی که خودش احساس رضایت می کند تأکید شده است. با این حال در صورتی که درجه حررات آب از ۵/۳۷ درجه تجاوز کند بیمار بایستی از آب خارج گردد.
۲- مانیتور کردن ضربان قلب جنین با استفاده از داپلر ضد آب.
۳- شروع لیبر فعال ( انقباضات منظم و خوب، دیلاتاسیون دهانه رحم و نزول سر جنین )
۴- علائم حیاتی مادر و ضربان قلب جنین باید در محدودة طبیعی باشد.
۵- وضعیت هیدراتاسیون بیمار باید مطلوب باشد و جهت ادرار کردن باید به او اجازه داد به فواصل منظم وان آب را ترک نماید.
۶- نظافت وان و ضد عفونی کردن آن بر اساس پروتکل های کنترل عفونت. آب موجود در وان باید کاملاً تمیز و شفاف باشد. مدفوع و لخته های خون را باید سریعاً از وان خارج کرد . در صورت آلودگی شدید آب و یا ماندن آب بمدت چندین ساعت باید آب وان را تعویض نمود .
۷- نوزاد بایستی کاملاً زیر آب متولد شود و تا خارج شدن سر از آب هیچگونه تماسی با هوا نداشته باشد زیرا تماس با هوا و تغییر درجه حرارت باعث تحریک تنفس شده و در نتیجه احتمال آسپیراسیون را بالا می برد .
۸- باید مراقب افت دمای نوزاد بود.
۹- توصیه به ترک وان جهت مرحله سوم زایمان : جفت را بایستی در خارج از وان جدا نمود تا ارزیابی دقیقی از میزان خونریزی مادر به عمل آید .
۱۰- استفاده از آب ایزوتونیک: جهت کاهش خطر بروز آسفیکسی توصیه می شود مقداری نمک به آب اضافه شود تا محیطی ایزوتونیک ایجاد شود.
فوائد زایمان در آب برای مادر ونوزاد
۱- تسکین درد :
زایمان در آب نوعی هیدروتراپی محسوب می شود . تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که هیدروتراپی نقش مؤثر و غیر قابل انکاری در کنترل درد و بخصوص درد پشت و کمر دارد .( شکایتی که در زنان باردار بسیار شایع است ) . غوطه وری کامل در آب باعث کاهش درد از طریق تحریک پاسخ های فیزیولوژیک می گردد . در تحقیقات انجام شده مشخص گردید که غوطه وری در آب از نظر آماری باعث کاهش قابل ملاحظه احساس درد توسط مادر و کم شدن نیاز به انجام بی حسی اپیدورال می گردد. شواهدی دال بر مخاطره انگیز بودن این مزیت برای نوزادان و برای لیبرهای طولانی یافت نشد.
۲- سالم ماندن پرینه / کم شدن موارد اپیزیوتومی:
آب درون وان فرآیند تاجی شدن سر نوزاد (Crowning) را کند کرده و باعث حمایت بیشتر پرینه و کم شدن احتمال پارگی آن و کمتر شدن نیاز به اپیزیوتومی می گردد .
۳- کم شدن مداخلات پزشکی درفرآیند زایمان به دلایل ذیل :
* بی وزنی ایجاد شده در آب باعث فشار یکسان به سطح بدن شده و مصرف انرژی توسط مادر را کم می کند.
* شل شدن بدن در آب باعث کم شدن احساس درد، کم شدن اضطراب، کاهش سطح آدرنالین و در نتیجه ترشح آندوژن اکسی توسین می گردد.
* دیلاتاسیون ( گشاد شدن ) عروقی حاصله در آب باعث کاهش فشار خون مادر و افزایش ضربان قلب و در نتیجه افزایش اکسیژن رسانی به رحم و جنین می شود .
۴- از بین رفتن انقباضات کاذب رحمی
۵- تحرک آسان تر مادر و کنترل کردن بهتر خودش
۶- پایین آمدن فشار خون
۷- احساس آرامش بیشتر در مادر
۸- کم شدن احساس درد و در نتیجه عدم نیاز به مسکن ها و سایر مداخلات پزشکی
۹- کم شدن میزان سزارین
۱۰- کاهش میزان تروما به نوزاد
۱۱- خونرسانی بیشتر به نوزاد به دلیل جریان خون بهتر مادر
مخاطرات و نگرانی ها
نگرانی های مربوط به زایمان در آب را بایستی بر اساس شواهد حاصله از تحقیقات انجام شده، شناخت آناتومی بدن، آگاهی از فرآیند زایمان و مدیریت و پایش مناسب فرآیند تولد ارزیابی نمود . در یک مطالعه گسترده در انگلستان ( ۱۹۹۶- ۱۹۹۴ ) زایمان در آب نه تنها باعث افزایش مرگ و میر پری ناتال نگردید بلکه باعث کاهش آن نیز شد ( ۲/۱ در ۱۰۰۰ مورد زایمان در آب در مقایسه با ۴ در ۱۰۰۰ مورد زایمان معمولی ). علاوه بر این از میان ۰۰۰/۱۵۰ تولد ثبت شده دنیا به روش زایمان در آب در بین سال های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۹ هیچگونه گزارش معتبری از مرگ نوزادان به علت آسپیراسیون آب یافت نشد . بین متخصصین زنان و زایمان از یک طرف و متخصصین اطفال از طرف دیگر در مورد این روش زایمان اختلاف نظر وجود دارد . از منظر متخصصین اطفال این روش فواید چندانی برای نوزاد در برندارد در حالیکه تحقیقات انجام شده نشان دهنده فواید غیر قابل انکاری برای مادران می باشد . منطق متخصصین اطفال بر اساس یک اصل کلی در علم پزشکی که می گوید “برای بیمار کاری انجام دهید که خطر کمتری داشته باشد” استوار است. با این حال هر دو گروه پزشکان اطفال و زنان بر این نقطه اتفاق نظر دارند که این روش بایستی با مراقبت دقیق پرسنل مجرب و ذیصلاح انجام شود و مادر را باید از خطرات احتمالی آن آگاه ساخت تا در صورت بروز هر مشکلی در حین زایمان آمادگی خروج از آب و زایمان روی تخت را داشته باشد .
خطرات بالقوه زایمان در آب
۱- آسپیراسیون آب توسط نوزاد :
اولین تنفس نوزاد با کنار رفتن آب از روی سطح صورت آغاز می گردد. با اولین تنفس جریان خون جنین به جریان خون نوزادی تبدیل می گردد و با بسته شدن شانت های درون قلب گردش خون ریوی ایجاد و در اثر فشار ایجاد شده در ریه ها آب از آلوئول ها و فضاهای ریوی خارج شده و بستری مناسب برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن در ریه ها ایجاد می شود. این فرآیند در عرض چند دقیقه اتفاق می افتد و در طی این مدت نوزاد اکسیژن مورد نیاز خود را از طریق بند ناف دریافت می کند. به علت آنکه تا زمان خروج نوزاد از آب و تماس با هوا هیچگونه تحریکی برای تنفس نوزاد وجود ندارد، بنابراین آسپیراسیون نوزاد در زیر آب امری غیر متحمل می نماید و در واقع تهدیدی برای نوزاد محسوب نمی گردد.
۲- عفونت :
بالا رفتن شانس عفونت یکی دیگر از علل مخالفت منتقدان این روش است. در مطالعه ای در کشور کانادا هیچ گونه شواهدی دال بر عفونت مادر و نوزاد در زنان مبتلا به ( PROM ) پیدا نشد. با این حال پس از هر بار زایمان در آب، وان و یا استخرمخصوص بایستی بدقت تمیز و ضدعفونی گردد تا از انتقال باکتری از نوزاد به نوزاد یا مادر به مادر جلوگیری گردد. باکتری پسودومونا عامل پاتوژن شایعی در محیط های آبی است اما با این حال نوزادانی که به آن مبتلا شده اند بدون درمان بهبود یافتند.
۳- کند شدن جریان لیبر:
به علت ماهیت شل کنندگی آب فرآیند لیبر غالباً با کم شدن شدت انقباضات در آب و در نتیجه کندی آن همراه است. در پروتکل های وضع شده در بعضی بیمارستانها، زنان پس از رسیدن به دیلاتاسیون ۵ سانتی متر وارد آب می شوند.
۴- هیپرترمی مادر و در نتیجه هیپوکسی جنین
۵- هیپوترمی نوزاد
۶- مشکل بودن تخمین میزان خونریزی مادر در آب
۷- خطر آمبولی آب برای مادر ( از نظر تئوریک )
کنتراندیکاسیون های انجام متد زایمان در آب
۱- عفونت اخیر واژن، دستگاه ادراری و عفونت پوست
۲- عدم ثبات علائم حیاتی مادر و نوزاد قبل از فرو رفتن در آب گرم
۳- تب بالای ۴/۱۰۰ درجه فارنهایت
۴- آمنیونیت
۵- دیسترس جنینی
۶- پره ماچوریتی نوزاد
۷- خونریزی شدید واژینال
۸- مکونیوم غلیظ
۹- نمای غیر طبیعی جنین
۱۰- سابقه قبلی ماکروزومی
۱۱- دیستوشی: کنتراندیکاسیون داشتن زایمان در آب در موارد دیستوشی مورد اتفاق نظر همه محققین نمی باشد اما به نظر میرسد که شلی ایجاد شده در آب میتواند کمک موثری در مدیریت دیستوشی شانه داشته باشد.
۱۲- PROM بالای ۲۴ ساعت
۱۳- ضایعات پوستی هرپس، عفونت HIV و هپاتیت B وC مادر
۱۴- چاقی
۱۵- لیبر زودرس
۱۶- پرسنل کم تجربه و فاقد اعتماد به نفس کافی
زایمان در آب یکی از روشهای جانشینی متقاضی خانمهای زائو است که هیچ خطری را متوجه مادر و یا جنین نمیسازد و میتواند به عنوان یک روش اصلی و مفید برای زنان کشورمان مد نظر قرار گیرد.
موارد فوق در مقالهای تحت عنوان “مزایا و کاربرد زایمان در آب” در نخستین کنگره سراسری انجمن متخصصین زنان، مامایی و نازایی شاخه خراسان که به تازگی در مشهد برگزار شد، توسط مژده قاسمی از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ارائه گردید.
وی در این کنگره اظهار داشت: درد زایمان یکی از شدیدترین دردهایی است که بشر در طول سالیان عمر خود تجربه نموده و زایمان در آب یکی از راههای رسیدن به زایمان بیدرد است.
وی بیان کرد: این روش سالهاست که در کشورهای پیشرفته دنیا اعم از آلمان، آمریکا، استرالیا، کانادا و فرانسه در حال انجام است ولی هنوز در ایران به طور کامل شناخته نشده است.
قاسمی افزود: روش زایمان درآب نیاز به تداخلات مامایی را کاهش داده و برای مادر و بچه کم خطرتر است.
وی با اشاره بهاینکه زایمان در آب به دو صورت تعریف میشود، افزود: روش اول “سیر لیبر در آب”(خانم باردار در هنگام دردهای فعال زایمانی وارد آب شده و تحمل درد برایش آسانتر میشود) و روش دوم “زایمان درآب” است.
در روش دوم یعنی زایمان در آب، خانم باردار در آب میماند و زایمان به طور کامل در آب انجام میشود بطوریکه نوزاد زیر آب متولد میشود.
وی افزود: مطالعات نشان میدهد که در روش زایمان درآب مشکلات تهدیدکننده زندگی یا سلامتی در زنان زائو یا نوزادان مشاهده نشده و همچنین در این روش کاهش خونریزی، نیاز به استفاده مسکن کمتر و تجربه زایمان نیز رضایت بخش تر است.
وی همچنین گفت: تحقیقات نشان میدهد، تفاوت آماری معنیداری از لحاظ رفتاری بین بچههای متولد شده در زایمان آب و خشکی وجود نداشته است.
وی افزود: تاثیر روش زایمان درآب در میزان نیاز و انجام اپیزیوتومی (برش) در یک مطالعه آیندهنگر روی دو هزار زایمان نشان میدهد که نیاز به اپیزیوتومی در یک سوم موارد نسبت به زایمان در خشکی کاهش یافت.
وی خاطرنشان کرد: در مطالعه دیگر میزان اپیزیوتومی از ۸۰درصد در زایمانهای معمولی به ۱۵درصد در زایمان در آب رسید.
قاسمی در پایان گفت: دلیلی برای نگرانی متخصصین زایمان و نوزادان در انجام روش زایمان با آب وجود ندارد و این روش میتواند به عنوان یک روش مفید و اصلی در کشور پیاده شود.
نخستین کنگره سراسری انجمن متخصصین زنان، مامایی و نازایی شاخه خراسان با شرکت حدود ۴۰۰نفر از متخصصان زنان و ماماها از سراسر کشور.
بحث و نتیجه گیری
آمار سزارین نسبت به کل زایمان ها در کشورهای پیشرفته و به خصوص در کشورهای در حال توسعه سیر صعودی و نگران کننده ای یافته است به طوریکه نرخ آن در کشور آمریکا به بالای ۲۵ و در کشورمان به فراتر از ۳۵ درصد و حتی بالاتر رسیده است.این در حالی است که طبق استاندارد سازمان بهداشت جهانی این رقم باید بین ۱۰ تا ۱۵ درصد باشد. در اینجا به دنبال ریشه یابی این معضل نیستیم اما به نظر می رسد نادیده گرفتن نقش زایمان طبیعی در سلامت مادر و نوزاد می تواند در آینده ای نه چندان دور مشکلات بسیاری را فراروی نظام سلامت کشور قرار دهد. به همین سبب دانش پزشکی می بایست کنجکاوانه به دنبال روش های نوین در علم مامائی برای آسانتر کردن فرآیند زایمان باشد. امید است مسئولین و متولیان سلامت مردم در کشور عزیزمان با ترویج زایمان به روش های طبیعی، آگاه کردن مادران از خطرات سزارین، فراهم کردن امکانات مناسب و نو برای متدهای جایگزین، پر رنگ کردن نقش ماما و بها دادن به این قشرصبور و زحمتکش و… بتوانند گام مؤثری در کاهش نرخ سزارین و عوارض بلند مدت حاصل از آن بردارند. به امید آن روز.
منابع: روزنامه خراسان
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
از موفق ترین روش های زایمان طبیعی ، زایمان در آب است که به عنوان یک روش غیر تهاجمی و غیر دارویی و طبیعی همراه با کاهش چشمگیر درد زایمان مطرح است . اثر بی وزنی آب باعث ایجاد فشار یکسان بر تمام اعضای بدن و کاهش انرژی از دست رفته می شود .
عکس بالا برگرفته از بیمارستان ولیعصر شهرستان "فسا" می باشد
در بررسی های انجام شده در کشورهای توسعه یافته ، در این روش بر خلاف سایر روش ها که به کمک بی حسی انجام می شود ، درد زایمان کاهش یافته و آپگارد نوزاد (ارزشیابی وضعیت سلامت عمومی نوزاد) نیز بهتر است . در این روش ، روند طبیعی زایمان حفظ شده ، طول مدت زایمان کاهش چشمگیری پیدا می کند و از سوی دیگر ، به آمادگی طولانی مدت مادر از نظر تکنیک ها و تمرینات تنفسی نیازی وجود ندارد و زایمان با آموزش کوتاه مدت ، امکانپذیر است . در این روش میزان استفاده از داروهای مسکن به مراتب کمتر خواهد بود . در حین انجام زایمان در آب ،عامل زایمان ، عملکردی به مراتب سهل تر از زایمان روی تخت داشته و از میزان مداخلات پزشکی حین زایمان کاسته خواهد شد . کاهش صدمات کانال زایمانی و نیاز کمتر به اپی زیوتومی (برش ناحیه پرینه مادر برای تسریع خروج جنین) از دیگر مزایای این روش است که به کاهش تروما (ضربه و آسیب) به نوزاد منجر می شود . حرکات آزادانه مادر در آب و شرکت فعالانه او در امر زایمان و ورود ملایم نوزاد ، از دیگر فواید این روش محسوب می شوند .
فواید زایمان در آب:
آثار آرامش دهنده آب باعث کاهش اضطراب و ترس مادر می شود که این خود باعث کاهش درد زایمان نیز می شود . کاهش درد ، منجر یه ذخیره انرژی مادر شده که در مرحله دوم زایمان (مرحله خروج جنین) بسیار کمک کننده خواهد بود . مشکلات تغذیه با شیر مادر پس از زایمان ، در این روش کمتر است .
اولین زایمان مدرن در آب ثبت شده ، در سال 1803 در فرانسه انجام شد و در اتحاد شوروی در سال 1960 زایمان در آب با مدرک تأیید شده نتیجه تحقیقات مختلف درباره زایمان در آب در کشورهای اروپایی ، اسکاندیناوی و آمریکا ، مثبت ارزیابی شده و در این کشورها به طور رسمی از سال 1991 تاکنون به کار گرفته شده است .
این روش، مدت زمان درد ناشی از زایمان و اضطراب مادر را بر اثر احساس آرامش و سبکی که آب برای مادر ایجاد میکند، به طور مطلوبی کاهش میدهد. به طوری که پروسه زایمان برای مادر بسیار خوشایند است.
آب در وانهای مخصوص این روش روان است. به این صورت که این وانها به شکلی تعبیه شده است که قابلیت تعویض آب در صورت کثیف شدن در آن به راحتی وجود دارد.
از سوی دیگر، در طی انجام زایمان میتوان از موسیقی و نور دلخواه نیز برای تامین بیشتر آرامش خاطر مادر استفاده کرد.
قرار داشتن جنین در کیسه آب رحم مادر در دوران بارداری ، عامل آشنایی آن با محیط آبی محیط خارج است. این امر تاثیر به سزایی در زایمان آسان دارد، از طرف دیگر از آنجا که نوزاد پس از تولد، به کمک ماما، به سرعت در آغوش مادر قرار میگیرد، از این طریق ارتباط عاطفی میان مادر و نوزاد نیز به سرعت برقرار میشود و پس از آن نیز، پس از تکمیل زایمان، مادر بدون هیچ مشکلی به اتاق ریکاوری میرود.
ممنوعیت ها یا محدودیت ها:
در موارد زیر بایستی محدودیت ایجاد کرد (به علت انجام ورزش های دوران بارداری)
1ـ سابقه بیماری قلبی
2ـ سابقه بیماری ریوی
3ـ داشتن لگن بسیار کوچک
4ـ حاملگی چند قلو
5ـ مشاهده خونریزی یا لکه بینی ماه های 4ـ9
6ـ فشار خون بالا
7ـ جفت سرراهی
8ـ پارگی زودرس کیسه آب
9ـ عفونت ها
مزایای زایمان در آب برای نوزاد
ورود ملایم و آسان تر نوزاد به محیط خارج از رحم
ایمن تر بودن در مقایسه با روش های دیگر
ایجاد یک محیط حد واسط و جلوگیری از برخورد نوزاد با استرس های ورود ناگهانی به محیط خارج
کاهش ضربه
کاهش نیاز به تحریک های تهاجمی جهت شروع تنفس
استفاده بهتر و سریع از شیر مادر
مزایای فیزیولوژیک زایمان در آب برای مادر
کاهش چشمگیر درد
افزایش انقباضات موثر
افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی رحم
کاهش هورمون های استرس
کاهش تحریکات حسی
نیاز کمتر به اپی زیاتومی (برش پرینه)
کاهش مداخالات پزشکی (تا 85%)
کاهش سزارین (تا 85%)
کاهش نیاز به مسکن ها و ضد دردها
کاهش قابل توجه طول مدت زایمان
افزایش آستانه درد
ذخیره انرژی و جلوگیری از هدر رفتن انرژی مادر جهت مرحله دوم زایمان
کاهش خفیف فشار خون
کاهش فشار بر بزرگ سیاهرگ زیرین
مزایای روانشناختی زایمان در آب برای مادر
احساس سبک وزنی و توانایی تحرک بیشتر
تجربه شیرین و خاطره انگیز زایمان
افزایش اعتماد به نفس مادر
توانایی بالاتر در تمرکز و تسلط بر خود
افزایش سطح هوشیاری در حین زایمان
کاهش ترس و اضطراب و خشم
مشارکت فعال پدر و مادر در زایمان
افزایش حس پذیرش نوزاد و عشق ورزی که در آینده در روحیه عاطفی نوزاد نقش به سزایی دارد
افزایش ارتباط مقابل مادر و نوزاد به علت تماس مستقیم پوستی و مراقبت کانگورویی
خطرات بالقوه (احتمالی) زایمان در آب
1ـ آسپیراسیون آب توسط نوزاد :اولین تنفس نوزاد با کنار رفتن آب از روی سطح صورت آغاز می گردد . با اولین تنفس جریان خون جنین به جریان خون نوزادی تبدیل می گردد و با بسته شدن شانت های درون قلب گردش خون ریوی ایجاد و در اثر فشار ایجاد شده در ریه ها آب از آلوئول ها و فضاهای ریوی خارج شده و بستری مناسب برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن در ریه ها ایجاد می شود . این فرآیند در عرض چند ثانیه اتفاق می افتد و در طی این مدت نوزاد اکسیژن مورد نیاز خود را از طریق بند ناف دریافت می کند . به علت آنکه تا زمان خروج نوزاد از آب و تماس با هوا هیچگونه تحریکی برای تنفس نوزاد وجود ندارد ، بنابراین آسپیراسیون نوزاد در زیر آب امری غیر متحمل می نماید و در واقع تهدیدی برای نوزاد محسوب نمی گردد .
2ـ عفونت :بالا رفتن شانس عفونت یکی دیگر از علل مخالفت منتقدان این روش است . در مطالعه ای در کشور کانادا هیچ گونه شواهدی دال بر عفونت مادر و نوزاد در زنان مبتلا به (PROM) پیدا نشد . با این حال پس از هر بار زایمان در آب ، وان و یا استخر مخصوص بایستی به دقت تمیز و ضد عفونی گردد تا از انتقال باکتری از نوزاد به نوزاد یا مادر به مادر جلوگیری گردد . باکتری پسودومونا عامل پاتوژن شایعی در محیط های آبی است اما با این حال نوزادانی که به آن مبتلا شده اند بدون درمان بهبود یافتند .
3ـ کند شدن جریان لیبر : به علت ماهیت شل کنندگی آب فرآیند لیبر غالباً با کم شدن انقباضات در آب و در نتیجه کندی آن همراه است . در پروتکل های وضع شده برای جلوگیری از کندی جریان زایمان،
پس از رسیدن به دیلاتاسیون 5سانتی متر زائو وارد آب می شوند که آرامش حاصل از آب منجر به افزایش تولید هورمون اکسی توسین و اندورفین گردیده در نهایت سرعت و آرامش در زایمان به حداکثر میرسد.
روشهای انجام زایمان در آب
زایمان در آب به دو صورت تعریف میشود
روش اول >>> لیبر در آب:
خانم باردار در هنگام دردهای فعال زایمانی وارد آب شده و تحمل درد برایش آسانتر میشود
روش دوم "زایمان درآب" است.
در روش دوم یعنی زایمان در آب، خانم باردار در آب میماند و زایمان به طور کامل در آب انجام میشود بطوریکه نوزاد زیر آب متولد میشود.
مطالعات نشان میدهد که در روش زایمان درآب مشکلات تهدیدکننده زندگی یا سلامتی در زنان زائو یا نوزادان مشاهده نشده و همچنین در این روش کاهش خونریزی، نیاز به استفاده مسکن کمتر و تجربه زایمان نیز رضایت بخش تر است. حقیقات نشان میدهد، تفاوت آماری معنیداری از لحاظ رفتاری بین بچههای متولد شده در زایمان آب و خشکی وجود نداشته است. تاثیر روش زایمان درآب در میزان نیاز و انجام اپیزیوتومی در یک سوم موارد نسبت به زایمان در خشکی کاهش یافت. میزان اپیزیوتومی از۸۰درصد در زایمانهای معمولی به۱۵درصد در زایمان در آب رسید
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
به گزارش داروغذا ، بر خلاف قدیم که تنها روش زایمان طبیعی یا سزارین بود این روزها روشهای دیگری وجود دارد که علاوه بر تجربه یک زایمان فوق العاده و کم هزینه، مادر درد کمتری احساس میکند. اطلاعات بیشتر درباره زایمان در آب را در ادامه مطلب از زبان دکتر مینا موحد، متخصص زنان و زایمان و به نقل از خراسان بخوانید.
زایمان در آب، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند.
این زایمان مزایای خود را دارد و قبل از هر گونه تصمیم گیری باید وضعیت جسمی زن باردار کنترل شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به دیابت، فشار خون، بیماری قلبی و... ممکن است نتواند به طور طبیعی در آب زایمان کند. پس از بررسی کامل وضعیت جسمی زائو، پزشک می تواند این نوع زایمان را به بیمار پیشنهاد کند.
در اتاق زایمان یک وان با طول یک و ۲۰ یا یک و ۵۰ با ارتفاع حدود ۷۵ سانتی متر با آب گرم حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه پر می شود. هنگام قرار گرفتن بیمار در آب، نظر وی را درباره دمای آب می پرسند تا به خواسته او دمای آب تنظیم شود. همانند زایمان طبیعی به زن باردار آموزش زایمان در آب داده می شود. این کار یا از طریق شرکت در کلاس یا اطلاع رسانی پزشک به زوجین، انجام می شود تا آمادگی کامل پیدا کنند.
برخی از خانم ها ترجیح می دهند، با شروع دردهای زایمانی وارد آب شوند زیرا آب یک حالت بی وزنی ایجاد می کند و درد را کاهش می دهد. به طور کلی احساس درد در حالت زایمان فیزیولوژیکی طبیعی و در محیط خشک، فقط به لگن وارد می شود. درحالی که در آب این درد به تمام قسمت های بدن پراکنده می شود و در نتیجه زائو درد کمتری را تجربه می کند.
مزایای دیگر این روش این است که هنگامی که زائو، نوزاد را به دنیا می آورد به داروی کمتری نیاز دارد زیرا استروئید موجود این داروها برعکس عمل می کند اما در زایمان در آب این گونه نخواهد بود. از طرفی میزان برش هایی که برای خروج جنین انجام می دهیم در زایمان در آب کمتر است زیرا تمام عضلات لگن برای خروج جنین فشار وارد می کند و خروج جنین به آب راحت تر انجام می شود. از آن جا که در این روش زایمان بچه در آب به دنیا می آید، این ایراد وجود دارد که آب زیادی وارد ریه نوزاد می شود اما در صورت حضور کادر مجرب، آب وارد دهان نوزاد نمی شود.
انتقادی که گروه اطفال و نوزادان وارد می کند این است که چه لزومی دارد که ما سلامت نوزاد را به خطر بیندازیم. اما اکثر آمارهای کشورهای اروپایی ، استرالیا و آمریکا نشان می دهد که هیچ گونه خطری برای نوزاد وجود ندارد، به شرطی که مادر باردار مناسب انتخاب شده باشد. انتقاد دیگری که به این روش وارد شده، موضوع عفونتهاست اما اگر دقت شود و همه وسایل ضروری در دسترس باشد هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر در صورت آلودگی آب با خون یا مدفوع نوزاد یا مادر ، بلافاصله آب تعویض شود و برای هر بار یا مرحله استخر ضدعفونی شود، مشکل عفونت وجود ندارد. پزشکان سایر کشورها معتقدند که اگر زایمان با همراهی همسر بیمار باشد، می تواند یک زایمان بسیار خاطره انگیز و آرامش بخش باشد.
در روش زایمان به صورت کانگورویی که هم به صورت طبیعی و هم در آب انجام می شود، نوزاد بلافاصله روی پوست مادر قرار می گیرد؛ این روش نیز خیلی طرفدار دارد و آمار سزارین را پایین می آورد.
در سزارین مصرف مسکن ها زمان شیردهی را به تاخیر می اندازد. این در حالی است که با روش زایمان در آب مادر اعتماد به نفس پیدا می کند. به سرعت از جا بلند می شود و شیردهی را آغاز می کند. به همین دلیل است که باید روش زایمان در آب در کشور ترویج شود. این روش علاوه بر فوایدی که دارد، کم هزینه نیز است.
در صورت داشتن اضافه وزن، لازم است مادر برای این نوع زایمان وزن خود را پایین بیاورد. زیرا عوارض چاقی مانند فشار خون، دیابت و... زایمان در آب را ناممکن می کند. بنابراین در تمامی دوران بارداری باید وزن زائو کنترل شود. همچنین در روز قبل از زایمان باید روده ها تخلیه شود. کیسه آب مادر نیز نباید پاره شده باشد در غیر این صورت زایمان در آب انجام نمی گیرد.
نکاتی دیگر درباره زایمان در آب
به مزیت ها و احتمالا ضررهای زایمان در آب نیز در ادامه، به نقل از Webmd اشاره شده است.
*زایمان در آب برای زنانی که مشکلات بارداری ، عفونت یا خون ریزی شدید ندارند، مفید است.
*مادر نباید تبخال داشته باشد زیرا عفونت به راحتی از آب به نوزاد منتقل می شود.
*زمان بارداری باید کامل طی شده باشد یا اینکه پس از ۳۷ هفته زایمان انجام شود.
خطرات احتمالی زایمان در آب
*بر اثر کمبود اکسیژن، ممکن است مغز نوزاد آسیب ببیند.
*قورت دادن آب
*انتقال عفونت های جدید به نوزاد از طریق آب آلوده
ملاک انتخاب زایمان در آب
*برخی افراد معتقدند که این نوع زایمان طبیعی تر است و یک تجربه کم استرس برای خود و نوزاد است
*زائو احساس کنترل روی زایمان دارد
*ایجاد سبکی می کند
*با ایجاد آرامش، مادر می تواند بهتر روی زایمان تمرکز کند
*عضلات مادر را آرام می کند و جریان خون را بهبود می دهد
*پارگی واژن را کاهش می دهد و در نتیجه به بخیه کمتری نیاز پیدا می کند
*زمان زایمان و نیاز به بی حسی کاهش می یابد.
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
تاثیر زایمان در آب بر طول مدت زایمان و میزان درد در مقایسه با زایمان به روش متداول |
اکبری سهیلا*,رشیدی نصرت اله,چنگاوی فرحناز,جنانی فاطمه,طراحی محمدجواد |
* خرم آباد، کمالوند، مجتمع آموزشی پردیس، دانشگاه علوم پزشکی، دانشکده پزشکی |
مقدمه: با توجه به هدف سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت و درمان مبنی بر کاهش میزان سزارین باید به دنبال روشهای جایگزین سزارین انتخابی باشیم. به همین دلیل بر آن شدیم اثرات زایمان در آب را به عنوان یک روش زایمان طبیعی بدون مداخله پزشکی بر کاهش میزان درد و طول مدت زایمان مورد ارزیابی قرار دهیم.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و جامعه مورد پژوهش خانمهای باردار G1 و G2 با سن حاملگی 38-42W بوده اند که به درمانگاه بیمارستان عسلیان مراجعه کرده بودند. حجم نمونه 100 مورد بود که در دو گروه 50 نفری زایمان به روش معمولی و زایمان در آب قرار گرفتند. و طول مدت زایمان و میزان درد با استفاده از تستهای آماری کای اسکور، کروسکال والیس و من وینتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و P<0.05 معنی دار تلقی گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین طول مدت مرحله فعال زایمان در روش زایمان در آب 3.1±0.8 ساعت بود که در مقابل طول مدت مرحله فعال زایمان در گروه مقابل که 4.7±0.8 ساعت بوده به طور معنی داری کاهش داردP<0.05) ) و همچنین طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه زایمان در آب 0.53±0.22 ساعت و در گروه مقابل 0.88±0.43 ساعت بود که با توجه به P<0.05به طور معنی داری طول مدت مرحله دوم زایمان نیز در روش زایمان در آب کاهش داشته است. میزان درد نیز در هر دو گروه با استفاده از روش میزان معیار درد تعیین شد. در گروه زایمان در آب 3.53±0.79 و در گروه مقابل 6.96±1.7 برآورد شد. که با توجه به P<0.05 کاهش میزان درد در گروه زایمان در آب معنی دار تلقی گردید.بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که زایمان در آب به علت کاهش طول مدت زایمان و کاهش میزان درد و کاهش نیاز به مداخلات پزشکی می تواند جایگزین مناسب غیر دارویی و غیر تهاجمی برای موارد سزارین های انتخابی باشد. مطالب پیشنهادی
|
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
در سال های اخیر، برای تولد نوزادان، روش جدید “زایمان در آب” در تعدادی از بیمارستان های کشور به کار بسته شد. این روش داوطلبانه بوده و در صورت درخواست مادر، باید چند جلسه آموزشی برای شخص برگزار شود. در این مطلب قصد داریم نکاتی که مادران گرامی باید در مورد این روش زایمان بدانند را بیان کنیم…
در سال های اخیر، برای تولد نوزادان، روش جدید “زایمان در آب” در تعدادی از بیمارستان های کشور به کار بسته شد. این روش داوطلبانه بوده و در صورت درخواست مادر، باید چند جلسه آموزشی برای شخص برگزار شود. در این مطلب قصد داریم مام نکاتی که مادران گرامی باید در مورد این روش زایمان بدانند را بیان کنیم.
زایمان در آب در ایران
تاریخچه زایمان در آب
در قرن ششم ق.م ارسطو نتیجه گرفت که آب اولین مادة اصلی حیات است. وی معتقد بود که دانه هر چیزی «ذات مرطوب» دارد. به هر حال بعد از سدة ۱۷۰۰ بوده که دانشمندان به ارزش و خواص آب درمانی پی برده و آنرا بیان کردند. یک کتاب گمنام بنام ”درمان با آب که در سال ۱۷۲۳ در لندن چاپ شده است، فوائد استفاده از آب در انواع حالات، از جمله حمام کردن در طی بارداری و زایمان را توضیح میدهد. بطور حسی و غریزی انسان همیشه به سوی آرامش تسکین دهندة آب جذب شده است.
از لحاظ تاریخی، شواهد قطعی کمی وجود دارد که در فرهنگهای قدیم، زایمان در آب انجام میشد ولی کما بیش در فرهنگ سراسر دنیا وجود داشته است. افسانههائی وجود دارد که مصریهای قدیم بچههای خاصی را زیر آب بدنیا میآوردند. این بچه ها کشیش میشدند. گفته میشود در قدیم در جزیرة کریته (CreteCrete)، ”»مینوان«” MinoanMinoan ـ معبد مقدسی جهت زایمان در آب داشتهاند. نقاشیهای روی ویرانههای MinoanMinoan دلفینها و ارتباط خاص انسان و آب را نشان میدهد. هندیهای ChumashChumash در کالیفرنیای مرکزی داستانهائی دربارة زایمان زنانشان در استخرهای مواج با ورودیهای کم عمق در ساحل تعریف میکنند. سمو (SemuSemu) جد بزرگتر ChumashChumash که در اواخر هشتاد سالگی به سر میبرد، به خاطر میآورد که وقتی که یک پسر بچه بود زنان اغلب به ساحل میرفتند و در آب کم عمق زایمان میکردند. او همچنین به یاد میآورد که در خیلی از این موارد، دلفنیها نزدیک آب ظاهر میشدند و در کنار زن تا هنگامی که نوزاد بدنیا بیاید باقی میماندند.
آداب و رسومی از جزائر هاوائی بجا مانده است که دلیلی قطعی بر زایمان در آب نسلهای هزاران سال قبل بوده است.
water birth
به نظر میرسد که زایمان در آب قبل از ظهور پزشکان و بیمارستانها انجام میشده، اگر چه این موضوع با مدرک تائید نشده است هر کجا که آب وجود داشت، به خصوص آب گرم زنان از آن جهت تسکین دردهای زایمانی استفاده میکردند. اولین زایمان در آب مدرن ثبت شده، در سال ۱۸۰۳ در فرانسه انجام شد. این مورد که دریک مجلة انجمن پزشکی فرانسه تشریح شده است، گزارش می کند که یک خانم باردار که حدود ۴۸ ساعت درد کشیده و مستأصل شده بود، جهت بهبودی موقت به یک حمام آب گرم بعلت زایمان غیر پیشرونده اش پناه برد. جالب اینکه بعد از فقط چند لحظه نوزاد اینقدر سریع به دنیا آمد که مادر فرصت خروج از آب پیدا نکرد و بنابراین نوزاد متولد شد. بدنبال آن گزارشهای متعددی از زایمان در آب در نقاط مختلف دنیا پخش شد تا اینکه در سال ۱۹۶۰ تائید زایمان در آب با مدرک در اتحاد شوروی شروع شد.
حمام لبویر (LeboyerLeboyer)
در طول دورة زمانی مشابه، همگام با تحقیقات در روسیه، دکتر فردریک لبویر (Dr. Feredrick LeboyerLeboyer) مفهوم حمام آب گرم برای نوزاد پس از تولد را توضیح داد. در طی تحقیق وی دربارة راههای آسانتر زایمان، لبویر تأثیر مفید آب گرم را بر روی نوزادان کشف کرد.
حمام لبویر بطور ساده شامل قرار دادن نوزاد، بلافاصله پس از تولد در وان کوچک آب که به اندازة دمای بدن گرم شده است، می باشد . بنابراین نوزاد میتواند آرامش ناشی از رضایت دنیای آبی که تازه پشت سر گذاشته است را بدست آورد. در هنگام حمامهای لبویر، نوزادان اغلب چشمان باز دارند، آگاه هستند و با آرامش هنگامیکه دستها و پاهایشان را بطور شیطنت آمیز در آب حرکت میدهند، لبخند میزنند. آنها حتی میتوانند در آب شنا کنند و خودشان را به جلو حرکت دهند.
دکتر لبویر، دنیای نوزاد تازه متولد شده را طوری ارائه کرد که قبلاً هیچ وقت دیده نشده بود. مقاله وی یک گام بزرگ به سوی حساس کردن جهان نسبت به تجربة زایمان از نظر نوزاد بود. دیدگاه دکتر لبویر که حذف کردن سختی و ترومای زایمان بود، بیشتر از هر چیز دیگری روی تکنیکهای آغاز شده زایمان ملایم در سراسر دنیا تأثیر گذاشت. دکتر لبویر بطور قاطع به جهان، تأثیرات آرام کنندة غوطه وری نوزاد در آب گرم را نشان داد.
زایمان در آب در کشور های توسعه یافته
زایمان در آب در فرانسه
یکی از اولین افرادی که درباره زایمان در آب مطالعات و کار کلینیکی زیادی داشته، پزشک فرانسوی بنام دکتر مایکل ادنت ـ رئیس بخش جراحی در یک بیمارستان در پی تی ویرز فرانسه بود. با آماده کردن زنان در یک وان آب گرم جهت زایمان، ادنت به آنها راحتی و آرامشی بیشتر از آنچه قبلاً می شناختند، عطا کرد.
بسیاری از زنانی که جهت زایمان به پی تی ویرز مراجعه می کردند درباره زایمان در آب چیزی نشنیده بودند، اما وقتی وان پر از آب گرم را می دیدند، تعداد زیادی از آنها تمایل به استفاده از آن پیدا میکردند. مایکل دانت در کتابش ”تولدی دوباره” می نویسد:
”بعضی از زنان که در طول بارداری تمایل زیادی به بودن در آب داشتند در طی زایمان بیشتر از قبل به سوی آب کشیده میشوند. و کسانی که با آب و شنا کردن مأنوس نیستند، با وجود این، به محض اینکه درد زایمان شروع میشود، این زنان نیز فوراً به سمت وان حرکت میکنند مشتاقانه داخل آن میشوند و نمیخواهند آنرا ترک کنند.” وان با آب شیر معمولی ۹۸ درجه فار نهایت پر می شد و هیچ نمک یا ماده شیمائی اضافی نداشت.
دکتر ادنت دریافت که زمانیکه انقباضات یک زن دردناک تر می شود و کمتر مؤثر است، استراحت در یک وان آب گرم، اغلب باعث بهبود میشود، بخصوص در زمانی که دیلاتاسیون در حدود ۵ سانتی متر است، سیر لیبر در آب اغلب آسانتر، سریعتر و مؤثرتر پیش میرود در حالیکه در یک موقعیت مشابه در زایمان کلاسیک، پزشکان بدون تردید، به مداخله کردن شامل استفاده از داروها روی میآورند.
زنانی که میخواهند آب را قبل از زایمان ترک کنند، متوجه چیزی که ادنت آنرا ”پاسخ خروجی جنین” مینامد، میشوند. به محض اینکه آنها وارد دمای کمتر هوا میشوند، تغییر محیط باعث یک ترشح ناگهانی آدرنالین میشود و نوزاد به سرعت خارج میشود.
دکتر ادنت به مناسب صدمین زایمانش در آب، در یک مقاله، خلاصه تجربیات زایمان در آب خود را در مجله پزشکی انگلیسی، لنست(lancetLancet) چاپ کرد. وی در این مقاله بیان می کند: ”ما هیچ خطری درباره زایمان یا تولد زیر آب پیدا نکردیم. استفاده از آب گرم در طی زایمان نیاز به تحقیقات بیشتری دارد ولی ما امیدواریم که تجربیات دیگر تأیید کنند که زایمان در آب گرم یک روش مؤثر، آسان و اقتصادی جهت کاهش استفاده از دارو و میزان دخالت در هنگام زایمان می باشد.
زایمان در آب در آمریکا
در سال ۱۹۸۱ گروه کوچکی از ماماها درباره موفقیت دکتر ادنت و تحقیقات پیشتاز ایگورشارکوفسکی در اتحاد شوری اطلاع پیدا کردند.
از طرف دیگر بسیاری از والدین خواستار آن بودند که نوزادشان بصورتی کاملاً متمایز به دنیا بیایند ـ زایمانی که متفاوت از دیگر زایمانهای آنها باشد ـ چرا که برخی از روانشناسان معتقدند که خاطرات شخصی تولد شما روی زندگی کنونی شما و تولد فرزندان شما تاثیر میگذارد.
در اوائل سال ۱۹۸۰، هنگامی که این والدین شروع به زایمان بچههایشان در آب کردند، اکثر زایمانها بدون عارضه و ارضا کننده بود. متأسفانه برخی والدین بدون اطلاع پزشک و بطور اغراق آمیز نوزاد تازه متولد شدة خود را بمدت ۲۰ دقیقه در زیر آب غوطهور میگذاشتند، با این اعتقاد که به نوزادان فرصت میدهند تا کاملاً از استرس زایمان رها شوند، آرامش پیدا کنند و نیرویی تازه بگیرند.
تعداد کمی مرگ تصادفی نوزاد قاعدتاً بعلت رها کردن نوزاد بمدت طولانی در زیر آب، رخ داد. این موضوع والدین و پزشکان و ماماهائی را که اعتقاد قوی به زایمان در آب داشتند، نگران کرد و آنها در بیخطر بودن این روش دچار تردید شدند. والدینی که نوزادانشان مرده بودند متوجه شدند که جفت می تواند قبل از اینکه بند ناف از خونرسانی بایستد، جدا شود و بنابراین نوزاد بدون هیچ گونه منبع اکسیژن رسانی باقی میماند. امروزه هر عامل زایمان در آبی می داند که یک نوزاد تازه متولد شده باید به سرعت بعد از تولد به سطح آب آورده شود.
همانطور که پزشکان و ماماهای بیشتری تمایل به کار کردن با زنانی که میخواستند زایمان در آب داشته باشند، پیدا کردند، اطلاعات بیشتری نیز دربارة زایمان در آب در دسترس قرار گرفت. در اوائل سال ۱۹۸۹ پروژة ملی زایمان در آب انجمن سلامت مادر / کودک (GMCHA) شروع به تهیة اطلاعات صحیح دربارة استفاده از آب جهت لیبر و زایمان نوزاد کرد. کتاب دکتر مایکل ادنت تولد دوباره، در ایالات متحده در سال ۱۹۸۴ چاپ شده و سال بعد از آن اولین مرکز زایمان در آب در ایالات متحده که این روش را بعنوان یکی از روشها در اختیار زنان قرار میداد توسط یک متخصص زنان و زایمان ـ دکتر مایکل رزنتال ـ افتتاح شد.
این مرکز زایمانی در ایالات متحده (مرکز زایمان خانواده، آپلند در کالیفرنیای جنوبی) زایمان در آب را با شرایطی که مایکل ادنت در فرانسه ایجاد کرده بود، به زنان پیشنهاد میکرد. دکتر مایکل روزنتال فعالیتهای زنان و زایمان مرسوم خود را براساس فلسفه و کار دکتر ادنت به سمت یک روش غیر مداخلهای تغییر داد. روش مامائی رزنتال در اثر مشاهده زنانی که بطور طبیعی زایمان میکردند تحت تأثیر قرار گرفت. دکتر رزنتال تفاوت بزرگیبین سطح رضایت والدین بعد از زایمانهای کلاسیک و این روش مشاهده کرد. چرا که از دید یک متخصص زنان و زایمان، زایمان خوب یک وضع حمل بیخطر و سالم است و میزان رضایت مادر و دیگر شرایط از اهمیت کمتری برخوردار می باشد. در حالیکه ارائه شرایطی که مجموع مزایا را در برداشته باشد امکانپذیر مینمود.
او اضافه میکند که استفاده از آب گرم برای لیبر و زایمان ممکن است به نظر ابتدائی و جدید برسد، اگر چه از نظر تاریخی، استفاده از اکثر مداخلات مامائی مثل بیحسی اسپاینال یا اپیدورال، مخدرها و فورسپسها در مقایسه با آن تازه هستند ولی استفاده از آب باید بعنوان یکی از کم خطرترین مداخلات در نظر گرفته شود.
دکتر رزنتال در مورد مزایای زایمان در آب محتاطانه بحث میکند چرا که احساس میکنند به مدارک علمی بیشتری نیاز است. وی معتقد است بخش مهمی از سلامت جسمی و روحی کودک مربوط به شرایط زمان تولد وی میباشد چرا که سلامت کودک از ابتدا در صورت تولد توسط یک مادر آرام که هوشیار و رها از هرگونه داروئی میباشد، تأمین میشود یک حقیقت مهم قابل مشاهده در زایمان در آب، این است که تجربهای لذت بخش و عاری از ترس. میباشد. بچهای که در این تجربه با مادرش شریک است از فوائد زایمان کم عارضه و سالم مادرش در طول دورة زندگی بهرهمند میشود. بدنبال آن، کودک متناسب با این اعتقاد والدین که بچههای آب خاص و متفاوت هستند، پرورش مییابد.
لازم به ذکر است در سال ۱۹۸۷ چهل نوزاد در دریای سیاه متولد شدند. نوزادان پسر در کنار درختی از ساحل کریمه بنام درخت «آدم» و نوزادان دختر در کنار درختی دیگری به نام «حوا» بدنیا میآمدند. دلفینها در زمان وضع حمل زنان به کنار ساحل آمده و تا زمان اتمام آن جست و خیز میکردند. بعدها نوزاد آن را مرتباً به این محل میآوردند تا با آب مأنوس بوده و شنا کند. اگر چه زایمان در آب گرم سواحل کریمه و ارتباط با طبیعت برای این زوجها بسیار ارزشمند و خاطره انگیز بود ولی توجه به این نکته مهم است که زایمان با اینکه یک روند فیزیولوژیک و طبیعی است ولی بطور کامل قابل پیشبینی نیست و ممکن است شرایطی بوجود آید که نیاز به مداخلات پزشکی ضرورت یابد. از طرف دیگر آب این دریا بعلت ریخته شدن زبالههای اتمی رادیواکیتو در آن از آلودهترین آبهای جهان محسوب میشود. الهام از طبیعت باعث شد که این روش زایمان ملایم به بیمارستانها در یک شرایط مطلوب و قابل کنترل انتقال یابد.
baby birth
مزایای زایمان در آب برای مادر
الف ـ مزایای فیزیولوژیک برای مادر:
_کاهش چشمگیر درد
-افزایش انقباضات مؤثر
-افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی رحم
-افزایش ترشح اکسی توسین اندوژن
-کاهش استرس هورمونها آدرنالین و نورآدرنالین
-افزایش اندورفینها
_کاهش تحریکات حسی
_نیاز کمتر به اپیزیوتومی برش میان دو راه
_کاهش مداخلات پزشکی از جمله سزارین
_کاهش نیاز به مسکنها و ضد دردها
-کاهش قابل توجه طول مدت لیبر (پیشرفت سریعتر دیلاتاسیون سرویکس)
_افزایش آستانة درد
-افزایش متابولیسم بافتی
-ذخیره انرژی و جلوگیری از هدر رفتن انرژی مادر جهت مرحله دوم زایمان
-کاهش خفیف فشار خون
-افزایش دیامتر لگنی
ب ـ مزایای روانشناختی برای مادر
-احساس سبک وزنی و شناوری و توانائی تحرک بیشتر و قابلیت قرار گرفتن در وضعیتهای مختلف
-تجربة مثبت و مفیدی از لیبر و زایمان
-افزایش قدرت تسلط بر خویش و استقلال
-مشارکت فعال در روند زایمان
_کاهش ترس و خشم و اضطراب
-افزایش سطح خود آگاهی و هوشیاری در حین لیبر و زایمان
-افزایش حس پذیرش نوزاد
-اثرات آرامبخش، اطمینان بخش و لذت بخش آب
-افزایش ارتباط متقابل مادر و کودک رابطه سمبلیک
-توانائی بالاتر تمرکز در آب
-مزایای زایمان در آب برای نوزاد
-ورود ملایم و آسانتر نوزاد به محیط خارج از رحم
-ایمن تر بودن در مقایسه با روشهای دیگر
-ایجاد یک محیط حد واسط و جلوگیری از برخورد نوزاد با استرسهای ورود
-ناگهانی به محیط خارج از رحم
_کاهش ضربه و تروما ،ترومای کمتر مادر یعنی ترومای کمتر نوزاد
-افزایش جریان خون بهتر نوزاد بعلت جریان خون بهتر مادر
-کاهش نیاز به تحریکهای تهاجمی جهت شروع تنفس
-استفاده بهتر و سریعتر از شیر مادر
رییس بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی زنان و زایمان اکبرآبادی گفت : حدود ۹۰ مادر باردار در دوره های آموزشی که در این بیمارستان برگزار شد ، با روش “زایمان در آب” آشنا شدند.
به گزارش گروه پزشکی سرویس علمی خبرگزاری زنان ایران “ایونا” ، : حدود ۵۰ مادر در این بیمارستان زایمان خود را به صورت طبیعی در آب انجام داده اند.
وی گفت : برخی مادران آموزش دیده نیز در این بیمارستان به رغم آموزش هایی که فرا گرفته اند ، ترجیح دادند درد زایمان را در آب تحمل کرده و برای به دنیا آوردن فرزند خود به بیرون از آب منتقل شده و وضع حمل کنند.
رییس بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی زنان و زایمان یکی از علل هراس مادران برای زایمان در آب را کمتر آشنا بودن مردم ایران از جمله مادران با شنا و ماندن در آب دانست و گفت : روش زایمان در آب یکی از روش های زایمان طبیعی است.
کاشانیان گفت : زایمان در آب هنوز در کشور نهادینه نشده است و ضرورت دارد اطلاع رسانی کاملی در این زمینه به مردم صورت گیرد.
وی گفت : در زمان حاضر در این بیمارستان هر روز صبح، کلاس هایی را برای مادران باردار برگزار می کنیم که هر مادر در هشت جلسه با زایمان طبیعی از جمله زایمان در آب و همچنین فرآیند آن آشنا می شود.
کاشانیان گفت : در زمان حاضر ، تعداد معدودی از بیمارستان های کشور به تجهیزات مناسب برای روش زایمان طبیعی در آب مجهز شده اند.
رییس بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی زنان و زایمان کاهش چشمگیر درد، افزایش انقباضات مؤثر ، افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی رحم، کاهش استرس هورمونهای آدرنالین و نورآدرنالین و کاهش مداخلات پزشکی از جمله سزارین را از جمله فواید و مزایان فیزیولوژیک زایمان در آب برای مادر دانست.
کاشانیان افزود : کاهش نیاز به مسکن ها و ضد دردها ، کاهش قابل توجه طول مدت درد کشیدن مادر ، افزایش آستانه درد، ذخیره انرژی و جلوگیری از هدر رفتن انرژی مادر جهت مرحله دوم زایمان از دیگر فواید و مزایای فیزیولوژیکی زایمان در آب است.
به گفته این متخصص زنان و زایمان زایمان ، آب مزایای روانشناختی نیز برای مادر دارد که احساس سبک وزنی ، شناوری و توانایی تحرک بیشتر و قابلیت قرار گرفتن در وضعیت های مختلف، تجربه مثبت و مفید از درد زایمان و افزایش قدرت تسلط بر خویش و استقلال و همچنین مشارکت فعال مادر در روند زایمان را از مزایای روانشناختی استفاده از آب در زایمان طبیعی است.
وی گفت : مادری که زایمان در آب را انجام می دهد، ترس، خشم و اضطراب از زایمان به شدت برای وی کاهش یافته و همچنین علاوه بر اینکه حس پذیرش نوزاد در وی افزایش می یابد ، اثرات آرامبخشی ، اطمینان بخشی و لذتبخشی که آب به وی می دهد، نیز برای مادر تاثیر مثبت دارد.
به گفته کاشانیان ، ورود ملایم و آسانتر نوزاد به محیط خارج از رحم، ایجاد یک محیط حد واسط و جلوگیری از برخورد نوزاد با استرس های ورود ناگهانی به محیط خارج از رحم، کاهش ضربه و تروما به نوزاد از مزایایی است که نوزاد از زایمان در آب مادر بهره می برد .
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
قرار داشتن جنین در کیسه آب رحم مادر در دوران بارداری ، عامل آشنایی آن با محیط آبی محیط خارج است.زایمان در آب یک زایمان طبیعی است که ضمن درد کمتر نیازی به استفاده از داروهای بی حسی ندارد.ر روش زایمان در آب با استفاده از آب با دمای 37- 34 درجه و relaxation عضلات، یک زایمان طبیعی اما بدون درد در آبگرم صورت میگیرد.
از مزایای این روش درد کم و عدم استفاده از داروهای بی حسی است ولی در این روش خطر بروز مشکلات تنفسی به جهت ورود آب به ریه نوزاد و عفونت و خونریزی برای مادر وجود دارد.راه کاهش خطرات ناشی از زایمان در آب ،حضور مامای با تجربه و کنترل لحظه به لحظه شرایط زایمان و وضعیت مادر و نوزاد است.همچنین شرایط لازم جهت انجام این نوع زایمان ،سلامت کامل مادر و جنین و اعلام رضایت کامل مادر از طریق پر نمودن رضایت نامه می باشد...
در زایمان طبیعى، براى اینکه فرآیند زایمان زودتر به پایان برسد و مادر درد کمترى تحمل کند، به او آمپول فشار تزریق مى شود، اما در زایمان در آب به تزریق آمپول فشار نیازى نیست، زیرا آب به دلیل خاصیتى که دارد موجب تنظیم انقباضات مى شود.نیاز کمتر به اپیزیوتومى (برش ناحیه پرینه) در این روش می باشد ( گاهى براى اینکه نوزاد راحت تر به دنیا بیاید، لازم است برش کوچکى در ناحیه پرینه ایجاد شود. )اما در زایمان در آب به این برش نیازى نیست. آب حالت ارتجاعى و انقباضى بیشترى به عضلات دهانه رحم مى دهد و در برخى موارد که لازم است دهانه رحم حدود چند میلى متر دیگر باز شود، نیازى به اپیزیوتومى نیست.
در زایمان طبیعى، بسیار پیش مى آید که فرآیند زایمان کند و گاه حتى متوقف مى شود. در این مواقع، عامل زایمان مجبور به مداخلات پزشکى و گاهى نیز انجام سزارین مى شود.ازجمله مداخلات پزشکى مى توان به تزریق اکسى توسین (آمپول فشار)، داروهاى تسکین دهنده و مخدر، ضداسپاسم ها، انجام جراحى، استفاده از دستگاه مکنده براى بیرون کشیدن نوزاد، استفاده از فورسپس (چنگک)، یا انجام سزارین نام برد. اما حین زایمان در آب، در اکثر موارد، به این گونه مداخلات پزشکى نیازى نیست.
کاهش نیاز به مسکن ها: ازجمله خواص دیگر آب خاصیت آرامش بخشى آن است. آب تا حد قابل توجهى موجب آرام شدن عضلات مى شود و بنابراین به استفاده از مسکن ها نیازى نیست.درد زایمان یکی از شدیدترین دردهایی است که بشر در طول سالیان عمر خود تجربه نموده و زایمان در آب یکی از راههای رسیدن به زایمان بیدرد است.
مزایای زایمان در آب
این روش، مدت زمان درد ناشی از زایمان و اضطراب مادر را بر اثر احساس آرامش و سبکی که آب برای مادر ایجاد میکند، به طور مطلوبی کاهش میدهد. به طوری که پروسه زایمان برای مادر بسیار خوشایند است.آب در وانهای مخصوص این روش روان است. به این صورت که این وانها به شکلی تعبیه شده است که قابلیت تعویض آب در صورت کثیف شدن در آن به راحتی وجود دارد.
از سوی دیگر، در طی انجام زایمان میتوان از موسیقی و نور دلخواه نیز برای تامین بیشتر آرامش خاطر مادر استفاده کرد.قرار داشتن جنین در کیسه آب رحم مادر در دوران بارداری ، عامل آشنایی آن با محیط آبی محیط خارج است. این امر تاثیر به سزایی در زایمان آسان دارد، از طرف دیگر از آنجا که نوزاد پس از تولد، به کمک ماما، به سرعت در آغوش مادر قرار میگیرد، از این طریق ارتباط عاطفی میان مادر و نوزاد نیز به سرعت برقرار میشود و پس از آن نیز، پس از تکمیل زایمان، مادر بدون هیچ مشکلی به اتاق ریکاوری میرود.
نبایدهای زایمان در آب
با اینکه این تکنیک، روش بسیار مناسبی به نظر میرسد ولی در موارد خاصی استفاده از این روش توصیه نمیشود، برای مثال وقتی نوزاد در شکم مادر جابجا نشده باشد و سرش به طرف پایین نباشد(وضعیت بریچ) یا نوزادان چندقلو باشند یا در شرایطی که مادر از اکلامپسی (فشارخون و دفع پروتئین در ادرار و تشنج حاملگی، گاهی همراه با اغما) رنج ببرد، این روش توصیه نمیشود.
بهعلاوه در هنگام وجود نشانههایی از بیقراری یا تنش و حرکات غیرارادی در جنین، خونریزی، استفاده مادر از مسکنهایی نظیر پتیدین یا بالا بودن سن مادر انجام زایمان در آب به هیچوجه توصیه نمیشود.
دکتر ندا مقتدری اصفهانی
بورد تخصصی جراحی زنان ،زایمان و نازایی
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
بدانید دانستنی هایی در مورد انواع زایمان و معیارهای انتخاب این زایمان بیشتر آشنا شوید .
زایمان در آب ، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند.
این زایمان مزایای خود را دارد و قبل از هر گونه تصمیم گیری باید وضعیت جسمی زن باردار کنترل شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به دیابت، فشار خون، بیماری قلبی و… ممکن است نتواند به طور طبیعی در آب زایمان کند. پس از بررسی کامل وضعیت جسمی زائو، پزشک می تواند این نوع زایمان را به بیمار پیشنهاد کند.
در اتاق زایمان یک وان با طول یک و ۲۰ یا یک و ۵۰ با ارتفاع حدود ۷۵ سانتی متر با آب گرم حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه پر می شود. هنگام قرار گرفتن بیمار در آب، نظر وی را درباره دمای آب می پرسند تا به خواسته او دمای آب تنظیم شود. همانند زایمان طبیعی به زن باردار آموزش زایمان در آب داده می شود. این کار یا از طریق شرکت در کلاس یا اطلاع رسانی پزشک به زوجین، انجام می شود تا آمادگی کامل پیدا کنند.
برخی از خانم ها ترجیح می دهند، با شروع دردهای زایمانی وارد آب شوند زیرا آب یک حالت بی وزنی ایجاد می کند و درد را کاهش می دهد. به طور کلی احساس درد در حالت زایمان فیزیولوژیکی طبیعی و در محیط خشک، فقط به لگن وارد می شود. درحالی که در آب این درد به تمام قسمت های بدن پراکنده می شود و در نتیجه زائو درد کمتری را تجربه می کند.
مزایای دیگر این روش این است که هنگامی که زائو، نوزاد را به دنیا می آورد به داروی کمتری نیاز دارد زیرا استروئید موجود این داروها برعکس عمل می کند اما در زایمان در آب این گونه نخواهد بود. از طرفی میزان برش هایی که برای خروج جنین انجام می دهیم در زایمان در آب کمتر است زیرا تمام عضلات لگن برای خروج جنین فشار وارد می کند و خروج جنین به آب راحت تر انجام می شود. از آن جا که در این روش زایمان بچه در آب به دنیا می آید، این ایراد وجود دارد که آب زیادی وارد ریه نوزاد می شود اما در صورت حضور کادر مجرب، آب وارد دهان نوزاد نمی شود.
انتقادی که گروه اطفال و نوزادان وارد می کند این است که چه لزومی دارد که ما سلامت نوزاد را به خطر بیندازیم. اما اکثر آمارهای کشورهای اروپایی ، استرالیا و آمریکا نشان می دهد که هیچ گونه خطری برای نوزاد وجود ندارد، به شرطی که مادر باردار مناسب انتخاب شده باشد. انتقاد دیگری که به این روش وارد شده، موضوع عفونتهاست اما اگر دقت شود و همه وسایل ضروری در دسترس باشد هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر در صورت آلودگی آب با خون یا مدفوع نوزاد یا مادر ، بلافاصله آب تعویض شود و برای هر بار یا مرحله استخر ضدعفونی شود، مشکل عفونت وجود ندارد. پزشکان سایر کشورها معتقدند که اگر زایمان با همراهی همسر بیمار باشد، می تواند یک زایمان بسیار خاطره انگیز و آرامش بخش باشد.
در روش زایمان به صورت کانگورویی که هم به صورت طبیعی و هم در آب انجام می شود، نوزاد بلافاصله روی پوست مادر قرار می گیرد؛ این روش نیز خیلی طرفدار دارد و آمار سزارین را پایین می آورد.
در سزارین مصرف مسکن ها زمان شیردهی را به تاخیر می اندازد. این در حالی است که با روش زایمان در آب مادر اعتماد به نفس پیدا می کند. به سرعت از جا بلند می شود و شیردهی را آغاز می کند. به همین دلیل است که باید روش زایمان در آب در کشور ترویج شود. این روش علاوه بر فوایدی که دارد، کم هزینه نیز است.
در صورت داشتن اضافه وزن، لازم است مادر برای این نوع زایمان وزن خود را پایین بیاورد. زیرا عوارض چاقی مانند فشار خون، دیابت و… زایمان در آب را ناممکن می کند. بنابراین در تمامی دوران بارداری باید وزن زائو کنترل شود. همچنین در روز قبل از زایمان باید روده ها تخلیه شود. کیسه آب مادر نیز نباید پاره شده باشد در غیر این صورت زایمان در آب انجام نمی گیرد.
نکاتی دیگر درباره زایمان در آب
به مزیت ها و احتمالا ضررهای زایمان در آب نیز در ادامه، به نقل از Webmd اشاره شده است.
*زایمان در آب برای زنانی که مشکلات بارداری ، عفونت یا خون ریزی شدید ندارند، مفید است.
*مادر نباید تبخال داشته باشد زیرا عفونت به راحتی از آب به نوزاد منتقل می شود.
*زمان بارداری باید کامل طی شده باشد یا اینکه پس از ۳۷ هفته زایمان انجام شود.
خطرات احتمالی زایمان در آب
*بر اثر کمبود اکسیژن، ممکن است مغز نوزاد آسیب ببیند.
*قورت دادن آب
*انتقال عفونت های جدید به نوزاد از طریق آب آلوده
ملاک انتخاب زایمان در آب
*برخی افراد معتقدند که این نوع زایمان طبیعی تر است و یک تجربه کم استرس برای خود و نوزاد است
*زائو احساس کنترل روی زایمان دارد
*ایجاد سبکی می کند
*با ایجاد آرامش، مادر می تواند بهتر روی زایمان تمرکز کند
*عضلات مادر را آرام می کند و جریان خون را بهبود می دهد
*پارگی واژن را کاهش می دهد و در نتیجه به بخیه کمتری نیاز پیدا می کند
*زمان زایمان و نیاز به بی حسی کاهش می یابد.
بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت