قطع رابطه با دوست دختر یا دوست پسر

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

 http://maktoobshop.com/

اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید، باید بدانید که مهم‌ترین قدم در قطع رابطه این است که با موضوع منطقی برخورد کنید. در واقع بخش احساسی وجودتان را تا مدتی خاموش کنید

در بین ازدواج هایی که به طور غیرسنتی انجام می شوند، تعداد زیادی دختر و پسر هستند که به دلیل ناتوانی در قطع رابطه دوستی شان، آن را ادامه می دهند. در واقع ازدواج می کنند، چون از ابتدا هدف آشنایی شان ازدواج بوده و با وجود تمام مشکلات و ناهماهنگی هایی که در رابطه شان احساس می کنند، به خاطر عادت به یکدیگر رابطه را تا مرحله ازدواج ادامه می دهند. برای آنها جدا شدن از یکدیگر غیر ممکن است حتی اگر زندگی در کنار همدیگر هم غیرممکن باشد!

منطقی صحبت کنید

در چنین شرایطی، واکنش احساسی حکم به ادامه دادن رابطه می کند و دختر و پسر مدام خود را قانع می کنند که شاید در آینده همه چیز تغییر کرد و این رابطه بهتر شد. اما بخش منطقی ذهنشان به آنها می گوید که این رابطه سرانجامی نخواهد داشت.

اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید، باید بدانید که مهم‌ترین قدم در قطع رابطه این است که با موضوع منطقی برخورد کنید. در واقع بخش احساسی وجودتان را تا مدتی خاموش کنید ( اگرچه بسیار دشوار است اما غیرممکن نیست ) و بعد با بخش منطقی وجودتان به خود، طرف مقابل و رابطه تان نگاه کنید.

مطمئن باشید یک رابطه طولانی را که برای آن اهداف بلندمدتی تعریف کرده بودید، نمی توانید با احساسات خاتمه دهید. اگر بتوانید تکلیف تان را با خودتان روشن کنید و به قول معروف با خودتان کنار بیایید خواه ناخواه طرف مقابل را هم وادار می کنید که از فاز احساسی فاصله بگیرد و منطقی تر فکر کند.

آخرین دیدار را برنامه ریزی کنید

برای خاتمه دادن یک رابطه، موضوع را به صورت حضوری یا تلفنی مطرح کنید. اما اگر می دانید تاب تحمل اصرارهای طرف مقابل برای حفظ رابطه را ندارید، قبل از حضور در محل قرار، همه واکنش ها و پاسخ ها و اصرارهای احتمالی او را پیش بینی کرده و برای آن جوابی آماده کنید. این طور هم ذهن خودتان آماده تر است هم راحت تر او را قانع می کنید که این رابطه سرانجامی نخواهد داشت.

به او بگویید که فکر می کنید آینده مطلوبی در کنار هم نخواهید داشت و خوشبختی و آرامش را در آینده از هم دریغ خواهید کرد. بگویید این تصمیم به نفع هر دو شماست و امیدوارید سرنوشت خوبی در انتظارش باشد.

یک باره ببُرید

هر هدیه و یادگاری که از او دارید برگردانید. اگرچه نگه داشتن یادگاری ها درخواستی است که او از شما خواهد داشت اما به یاد داشته باشید همین یادگاری های کوچک و به ظاهر کم اهمیت می توانند در دوران تنهایی و روزهایی که شما از بهم خوردن رابطه تان غمگین هستید ( و البته واکنش طبیعی هر جدایی هم غمگینی است ) شما را وسوسه کند تا رابطه را از سر بگیرید.

اگر ایمیل و پیامکی رد ‌و ‌بدل شده آنها را پاک کنید و هیچ تلفنی را از طرف او یا واسطه هایش نپذیرید. یک رابطه برای تمام شدن به قطع ناگهانی نیاز دارد. قطع ذره به ذره رابطه هر دو شما را زجر خواهد داد و احتمال برقراری مجدد رابطه را بالا می برد.

بی خبر نروید

معمولا حتی اگر وابستگی و علاقه‌ای هم شکل گرفته باشد، می‌بیند که بعد از 2 یا 3 ماه کم کم به راحتی با مسئله کنار می آیید. اگر رابطه تان رسمی شده و خواستگاری با حضور خانواده ها انجام گرفته است هم بهتر است به همین شکل به خانواده طرف مقابل اطلاع داده شود. هرگز طرف مقابل را در بی خبری نگذارید. یک دفعه نروید و خود را گم و گور نکنید. دلایلتان را بگویید و شجاعانه با ماجرا رو به رو شوید.

بعد از جدایی چه کنید؟

بعد از جدایی تا مدتی غمگین هستید، پشیمان می شوید، احساس تنهایی می کنید، دوست دارید به خاطرات دو نفره تان مراجعه کنید و به تمام مکان هایی که با هم رفته اید سر بزنید. آهنگ های غمگین گوش دهید، رمان های عاشقانه بخوانید و گریه کنید... این ها همه طبیعی است.

اما نباید اجازه دهید این رفتارهای طبیعی، شما را از ادامه زندگی باز دارند. رابطه ای که سرانجامی ندارد، باید در نطفه خفه شود. این بزرگترین لطفی است که شما به خود و طرف مقابل می کنید.

بگذارید از او فقط خاطره ای باقی بماند، مثل دوستی که یک روز در قطار ملاقات کرده اید و مسیر هر دو شما بعد از چند ساعت از هم جدا شده و به سمت مقصد متفاوتی رفته اید.

مطالب پیشنهادی

بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده

بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن

تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر

توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر

دریافت پول از بیمار بصورت مستقیم (خطای پزشکی)

دوران نامزدی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

 http://maktoobshop.com/

زیاد شدن مدت دوران نامزدی شاید مزایای بسیاری چون شناخت کامل فرد مقابل، فرصت کافی برای تامین مخارج ازدواج یا جهیزیه و ... برای دختر و پسر داشته باشد ولی معایبی چون عادی و سرد شدن روابط، ایجاد مشکلات و اختلافات زیاد و... نیز به همراه دارد.

عاشقانه‌های دوران نامزدی

معمولاً افراد در دوران ابتدایی عقدشان روابطی کاملاً عاطفی و عاشقانه با یکدیگر دارند. وابستگی زیاد عاطفی،‌ باعث دیدارها و ملاقات های پی در پی دختر و پسر و ابراز محبت های آنها به یکدیگر می شود. اما هر چه قدر که این دوران طولانی تر می شود روابط میان آنها سردتر و کمرنگ تر می شود. این امر در صورت تعادل کاملاً طبیعی است اما اگر بیش از حد شود یعنی طرفین کاملاً نسبت به هم سرد و بی علاقه شوند، غیرطبیعی و خطرناک می باشد.

اگر دختر و پسر به موقع متوجه سردی روابط  نشده و فکری برای روند پیشرفت سردی روابطشان نکنند، یقیناً با هجوم افکاری چون از بین رفتن علاقه،‌ از چشم افتادن و ... به ذهنشان از تشکیل زندگی مشترک آینده بی رغبت یا منصرف شده و روز به روز بر دوری و فاصله شان افزوده می شود. به همین دلیل و برای جلوگیری از این افکار و رفتارهای مغشوش و آزاردهنده رعایت برخی اصول برای تقویت عشق و محبت میان افراد در این دوران به دوستان عزیزمان توصیه می شود.

1.ابراز عشق و محبت به فرد مقابل

افراد باید سعی کنند در این دوران برای نزدیک تر شدن به هم و اجتناب از فاصله به انجام برخی امور و فعالیت ها که نشان دهنده عشق و محبتشان به فرد مقابل است، اقدام نمایند.

- محبت کلامی: استفاده بیشتر از جملات تاثیر گذاری چون: عزیزم خیلی دوست دارم،‌ عاشقانه به تو دل بستم، زندگی من با بودن تو معنا پیدا می کند، با نامزدتان تماس بگیرید و به او بگویید فقط می خواستم صدایت را بشنوم و...

- ارسال پیامک های عاشقانه

-هدیه دادن: راه دیگر ابراز علاقه به نامزد هدیه دادن به وی است. هدیه تاثیر زیادی بر روحیه و علاقه افراد به یکدیگر می گذارد مخصوصاً اگر بدون هیچ دلیل و مناسبتی باشد.‌ هدیه دادن به زن ها را فراموش نکنید که تاثیر عجیبی در جلب محبت آنها خواهد داشت.

اگر دختر و پسر به موقع متوجه سردی روابط نشده و فکری برای روند پیشرفت سردی روابطشان نکنند، یقیناً با هجوم افکاری چون از بین رفتن علاقه،‌ از چشم افتادن و ... به ذهنشان از تشکیل زندگی مشترک آینده بی رغبت یا منصرف شده و روز به روز بر دوری و فاصله شان افزوده می شود

2.انجام فعالیت های موثر

-  انجام امور و فعالیت هایی که نامزدتان به آنها علاقه بسیار دارد. مثل نامه نوشتن،‌ تماس گرفتن،‌ تفریح کردن، سفر رفتن و ... می تواند شما را به هم نزدیک تر کند و نقاط مشترک جدیدی میان تان به وجود آورد.

-زمان بیشتری برای با هم بودن و با هم سخن گفتن بگذارید.

3-اجتناب از انجام اموری که باعث آزار فرد مقابل می شود.

- تندخویی کردن، دروغ گفتن،‌ بدقولی کردن، ژولیده پولیده بودن و ...   نمی تواند عاطفه میان شما را بیشتر کند.

- به بهانه صمیمی بودن یا این که طرف مقابل تا الان شما را شناخته، آداب اجتماعی، نظافت، زیبایی و صداقت را زیر پا نگذارید و خیال نکنید فرصت برای جبران زیاد است.

با رعایت این نکات شما به نامزدتان نشان می دهید که او را دوست دارید و عاشقش هستید. به او احترام می گذارید و به احساساتش توجه می کنید.

مطالب پیشنهادی

بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده

بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن

تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر

توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر

دریافت پول از بیمار بصورت مستقیم (خطای پزشکی)

پسرهای چهل ساله

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

 http://maktoobshop.com/

پسرهای گریزان از ازدواج بخوانند 

چگونه دست از حمایت فرزندانی که بزرگ شده و مستقل نمی شوند، برداریم؟

وضعیت این دست افراد به شکلی است که از یک سو تجرد طولانی مدت شان باعث نگرانی والدین از اینده آنها می گردد و از طرف دیگر حضور طولانی مدت یک مرد میانسال در خانه که از یک طرف حاضر به ازدواج نیست و از طرف دیگر دارای خصوصیات و ویژگی های اخلاقی خاص خود است، زندگی را برای والدین نیز دشوار می سازد... .

پیر پسرهای چهل ساله! بخوانند

رفتار وابسته، میل یا نیاز به روابط همراه با حمایت دیگران ، برای بیشتر شخصیت های در حال رشد ، به طور مستقیم با تجربه اضطراب رابطه دارد. هنگامی که نتیجه  مشخص نیست ، پاسخ ها قبلا آزموده نشده و موقعیت ها نا آشنا یا غیر منتظره هستند بیشتر مردمان احساس اضطراب می کنند. کودک در حال رشد به طور طبیعی از طریق استقرار روابط با دیگران ، دلبستگی به حامیانش و یا به دست آوردن دوستانی که در مواقع لازم دست کمک و دوستی به طرف او دراز می کنند، خود را از چنین ترسی آزاد می کند. البته طفل در سال اول زندگی برای آسایش خود کاملا به دیگران وابسته است . با نضج استقلال به تدریج از وابستگی دست می کشد و می آموزد که در مواجهه با موقعیت های اضطراب آور بر قابلیت ها ، مهارت ها و امکانات خود تکیه کند.

اما در برخی از افراد این حرکت تدریجی از وابستگی به استقلال به طور کامل شکل نگرفته و در بزرگسالی این عدم استقلال کامل خود را به شکل طفره رفتن از ازدواج نشان می دهد. این دسته از افراد(به خصوص پسران) همواره دارای دلایل دور و دراز و در ظاهر منطقی برای فرار از ازدواج هستند  و امکان دارد که تا سنین میانسالی حتی یک تجربه خواستگاری کردن هم نداشته باشند و یا در صورتی که به اجبار در مراسم خواستگاری حضور یابند همواره ایراد و مشکلی را برای رد کردن طرف مقابل پیدا می کنند.

وضعیت این دست افراد به شکلی است که از یک سو تجرد طولانی مدت شان باعث نگرانی والدین از اینده آنها می گردد و از طرف دیگر حضور طولانی مدت یک مرد میانسال در خانه که از یک طرف حاضر به ازدواج نیست و از طرف دیگر دارای خصوصیات و ویژگی های اخلاقی خاص خود است، زندگی را برای والدین نیز دشوار می سازد. در حقیقت هر چند که فرزندان برای والدین خود جز عزیز ترین ها هستند اما باید در زمان مناسب فرآیند استقلال را پشت سر گذارده و زندگی خانوادگی خود را آغاز کنند.

لذا اگر شما جز آن دسته والدینی هستید که از تجرد طولانی مدت و البته بی دلیل فرزندتان عاجز شده اید این مقاله را دنبال کنید:

اگر فرزند تان حاضر به بیرون رفتن از خانه نیست لازم است کاری کنید . خواهش از او، قربان صدقه رفتن، تشویق او برای استقلال و ازدواج کردن و .. نتیجه نخواهد داد. اگر او می خواست تا به حال به این طریق مستقل شده و ازدواج کند این کار را کرده بود. او دیگر به این دست تشویق ها و حتی تهدیدات اهمیتی نمی دهد چرا که شما هر ماه و هر سال در حال تکرار خودتان هستید. دیگر غرغرهای پدرانه یا مادرانه ناتوان هستند. شما می خواهید که او مستقل شود و او نیز این را می داند پس هیچ توضیح و تفسیری نیاز نیست. دیگر زمان آن رسیده که آقا پسر چهل ساله شما چمدانش را ببندد و برود. او از بدو تولدش شاهد علاقه و عشق شما بوده است اما اکنون با گذشت نزدیک به چهل سال همچنان در خانه شماست و حتی توقع مراقبت و توجه بیشتر از جانب شما را  دارد و این یعنی زمان رفتن رسیده است.  

بسیار مشاهده شده که استقلال یافتن پسران مجرد میانسال و زندگی به صورت انفرادی باعث شده که انها در مورد آینده خود جدی تر فکر کرده و به فکر ازدواج بیفتند لذا از همین گام کوچک شروع کرده و وی را به استقلال یافتن بیشتر هدایت کنید

لذا این گامها ر به ازمون بگذارید:

** قبول کنید فرزندتان خیال ترک خانه پدری را ندارد. پذیرش این مساله اولین قدم شما در مواجهه با مساله بیرون رفتن فرزندتان از منزل پدری است. دیگر به بهانه های همیشگی شان گوش ندهید. شما بیش از حد صبور بوده اید و به او  زمان داده اید پس حالا وقت عمل کردن است.

** نگران جریحه دار شدن احساسات فرزندتان نباشید. شما صبورانه سالیان سال است که مایحتاج فرزندتان را فراهم کره اید در حالی که رفتار پدرگونه و مادرگونه شما سبب وابستگی بیش از حد او و عدم توجهش به زندگی مستقلانه شده است.

** پرسش در خصوص برنامه های آینده شان را متوقف کنید. واقعیت تلخ و غمناک این است که فرزندتان برای آینده هیچ طرح و نقشه ای ندارد و همچنین واضح است که هیچ  برنامه ای برای مستقل شدن در نظر نگرفته است.

 پیر پسرهای چهل ساله! بخوانند

** شرح و توضیح هر چیزی را متوقف کنید. دقیقا به اصل موضوع یعنی خروج فرزند بالغ تان از منزل بپردازید. یادتان باشد قبلا زمان زیادی را صرف خواهش کردن، تشویق کردن و منتظر ماندن برای یافتن همسر مناسب وی کرده اید. در حالی که او همیشه برای هر یک از این گزینه ها عیبی را پیدا می کرد لذا تداوم شرح و توضیح هر چیزی شما را ضعیف تر معرفی می کند.

** یک گفتگوی دونفره با فرزندتان داشته باشید. به او بگویید که چقدر او را دوست دارید اما زمان آن رسیده است که به فکر استقلال باشد. او نمی تواند برای همیشه با شما زندگی کند ضمن اینکه برای او نیز زندگی با والدین علی رغم داشتن سن بالای 40 سال چندان بی اشکال نخواهد بود.  از او بخواهید به فکر پیدا کردن یک آپارتمان مناسب برای خودش باشد و تا مثلا 3 ماه دیگر مستقل گردد. ممکن است همین اندازه کافی باشد تا او به خروج از خانه اقدام کند.

** انجام تمام کارهای روزمره و تهیه غذا برای او را متوقف کنید. خدماتی نظیر وجود غذای گرم همیشگی ، نظافت دایم اتاق شخصی وی، شستن و اتوی همیشگی لباسها و ...را متوقف کنید. البته معنی این حرف بی توجهی یا بی احترامی به فرزندتان نیست بلکه مفهوم این است که او را به سمت مستقل شدن سوق دهید تا خانه پدری را با هتل چند ستاره اشتباه نگیرد.

بسیار مشاهده شده که استقلال یافتن پسران مجرد میانسال و زندگی به صورت انفرادی باعث شده که انها در مورد آینده خود جدی تر فکر کرده و به فکر ازدواج بیفتند لذا از همین گام کوچک شروع کرده و وی را به استقلال یافتن بیشتر هدایت کنید.

مطالب پیشنهادی

بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده

بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن

تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر

توزیع عادلانه خدمات بهداشتی در ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﻧﻈـﺎم ﺳـﻼﻣﺖ ﻛﺸﻮر

دریافت پول از بیمار بصورت مستقیم (خطای پزشکی)