(marriage ideal ) ازدواج ایده آل

(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)

(marriage ideal ) ازدواج ایده آل

(معیارهای انتخاب همسر- مراسم عروسی-روابط زناشویی موفق- مهارتهای زندگی و....)

چگونه به حرف درآمدن کودک کمک کنیم؟



وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است


                                         http://maktoobshop.com

کودکان هم لب‌خوانی می‌کنند



محققان کانادایی به این نتیجه رسیدند که یک کودک چهارماهه، تنها با نگاه کردن به صورت افراد زمانی که حرف می‌زنند، می تواند زبان مادری را از زبان بیگانه تشخیص ‌دهد.


به گزارش سلامتیران به نقل از امریکن آنلاین، محققان کانادایی پس از آزمایش روی 96 کودک، به این نتیجه رسیدند.

در این تحقیق برای کودکان چهار تا هشت ماهه کلیپ‌هایی به زبان فرانسوی و انگلیسی پخش شد. به محض آنکه گوینده زبان خود را تغییر می‌داد، کودکان نیز متوجه این تغییر می‌شدند.

جالب است بدانید که این قدرت در هشت ماهگی و بعد از آن وجود ندارد.

کشف این موضوع سبب شده تا تحقیقات وسیع‌تری درباره قدرت یادگیری زبان در نزد کودکان در فاصله زمانی چهار تا شش ماهگی انجام بگیرد.



چگونه به حرف درآمدن کودک کمک کنیم؟



بطور طبیعی ، زمان زبان باز کردن در کودکان بسیار متفاوت است. بیشتر کودکان ، حتی آنهایی که بطور ذاتی ساکت هستند، بالاخره در این محدوده زمانی زبان باز می‌کنند. در حالی که تعدادی از بچه‌های ۱۲ ماهه چند کلمه ساده ، مانند مامان ، بابا ، بالا و دد ،‌ که کلماتی مشترک در بین اکثر بچه‌ها است، می‌توانند بگویند.



● مقدمه 

سن یک سالگی ، سنی است که کودک شما زبان باز می کند. راهکارهای ساده‌ای در جهت تقویت مهارت‌های گفتاری کودکان وجود دارد که در این جا به تعدادی از آنها اشاره شده است. نقطه عطف دوران کودکی فرزندتان زمانی است که او اولین کلمه را بر زبان می‌آورد و این زمان دوست داشتنی ، در آلبوم کودکتان ثبت شده و جزء یکی از خاطرات فراموش نشدنی زندگی‌تان به حساب می‌آید و اما گاهی ممکن است حرف نزدن کودکان نوپا باعث نگرانی والدین شود. به عقیده یکی از متخصصین ، بسیاری از والدین ابراز نگرانی می‌کنند که آیا پیشرفت زبانی فرزندانشان معمولی به نظر می‌رسد! در حالی که بیشتر اوقات اضطراب آنها بیهوده و بی‌اساس است.



● آیا همه کودکان در باید در یک زمان مشخص شروع به صحبت کردن کنند؟ 

بطور طبیعی ، زمان زبان باز کردن در کودکان بسیار متفاوت است. بیشتر کودکان ، حتی آنهایی که بطور ذاتی ساکت هستند، بالاخره در این محدوده زمانی زبان باز می‌کنند. در حالی که تعدادی از بچه‌های ۱۲ ماهه چند کلمه ساده ، مانند مامان ، بابا ، بالا و دد ،‌ که کلماتی مشترک در بین اکثر بچه‌ها است، می‌توانند بگویند. اما کودکانی هم هستند که تا سن ۱۵ تا ۱۸ ماهگی نمی‌توانند صحبت کنند. به نظر دکتر رسکورلا ، کودکان بین ۱۳ تا ۱۸ ماهگی اولین کلمه را می‌گویند. 

● مهارت‌های زبانی کودکان 

هنگامی که کودکان به سن ۲ سالگی می‌رسند، در حدود ۷۰ درصد آنها ۵۰ تا ۲۵۰ کلمه را بر زبان می‌آورند، که معمولا کلماتی مانند اسم‌ها ، فعل‌ها و صفات هستند و همچنین می‌توانند کلمات را کنار یکدیگر قرار دهند و جملات دو یا سه کلمه‌ای بسازند مانند: شیر می‌خوام، هاپو بازی کنیم). به ندرت هم کودکانی هستند که بتوانند جملات پیچیده‌تری بگویند مثل ، بابا کی می‌یاد به خونه تا باهاش توپ بازی کنم؟ 

تعداد قابل ملاحظه‌ای از کودکان ، در حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد ، در این سن از لحاظ گفتاری از دیگران عقب‌تر هستند. اگر کودک شما در ۲ سالگی کمتر از ۵۰ کلمه می‌گوید و یا نمی‌تواند جملات دو کلمه‌ای بسازد، از جمله کودکانی است که دیر به حرف می‌افتند. به عقیده دکتر رسکورلا ، دیر به حرف افتادن کودکان زنگ خطری به حساب نمی‌آید ولی بخصوص در مورد بچه‌های ۵ ساله بهتر است که موضوع را با پزشک کودک در میان بگذارید. 

نگران کننده‌تر از همه عقب ماندگی در مورد فهمیدن گفتار و یا آنچه که فرزندتان درک می‌کند، می‌باشد. یکی از کارشناسان می‌گوید: بیشتر کودکان یک ساله می‌توانند دستورات ساده را عمل کنند. به عنوان نمونه ، کفشت را پیدا کن. اگر فرزند ۱۸ ماهه شما به نظر می‌رسد که بعضی چیزها را نمی‌فهمد، بهتر است که با دکتر او مشورت کنید. 

اگر حرف‌های کودک شما برای همگان غیر از شما نامفهوم است. اصلا نگران نشوید. یکی از متخصصان با مطالعه بین بچه‌های ۱۸ ماهه برآورد کرده است که تنها ۲۵ درصد از آنچه که فرزندتان می‌گوید، می‌تواند برای دیگران قابل درک باشد. (در مقابل نیز شما فقط ۹۵ درصد از صحبت‌های او را متوجه می‌شوید). در آخر دکتر رسکورلا اضافه می‌کند: توانایی صحبت کردن در میان کودکان متفاوت است، تا ۳ سالگی نگران حرف زدن فرزند خود نباشید.



● بایدها و نبایدها 

▪ اگر کودک شما می‌گوید: 

ـ آبه- آبه. 

ـ من دستشویی رفته باشم. 

ـ به آب میوه اشاره می‌کند. 

ـ با حرکات سر و صورت به حیوانات پشمالو اشاره می‌کند. 

▪ شما نگوئید: 

ـ آبه می‌خوای 

ـ نه، رفته باشی، نیست. من رفتم 

ـ من به تو چیزی نمی‌دم مگر این که آب میوه بگی. 

ـ آیا خرگوش صورتی خودت را می‌خوای؟ 

▪ شما بگوئید: 

ـ آب می‌خواهی 

ـ بله ، شما دستشویی رفتید 

ـ آب میوه ، تو آب میوه می‌خواهی 

ـ آیا خرگوش صورتی خودت را می‌خواهی یا خرس آبی‌ات؟ 

ـ کمک به شکوفایی گفتار در کودکان 

ـ والدین در پیشرفت زبانی کودکانشان نقش کلیدی دارند. دکتر استیو برمن ، متخصص در پیشرفت‌های زبانی و استاد دانشگاه در آمریکا می‌گوید: تحقیقات نشان داده که در پیشرفت زبان دو بخش حیاتی حائز اهمیت است: تعداد کلماتی که کودک می‌شنود و دوم مقدار کمکی که از دیگران می‌گیرد. با تشویق و صحبت کردن بیشتر شما با کودکتان ، دایره لغات او گسترش می‌یابد. 

● روش‌هایی که نقش اساسی در مکالمه کودک دارد 

▪ بلند و رسا صحبت کنید. 

به عقیده یکی از کارشناسان: هر کاری که کودک شما انجام می‌دهد،‌ از لباس پوشیدن گرفته تا خوابیدن، فرصت خوبی برای استفاده از کلمات است. یک داستان دنباله‌دار ، همراهی کردن با اشاره ، لباست این جاست، سرت را بالا کن ، لغات جدیدی را در ذهن او می‌سازد و همچنین نشان می‌دهد که هر چیزی ، اسمی دارد. 

▪ با آهنگ و موزون صحبت کنید. 

از زمانی که کودکان قبل از حرف زدن با دانش حرکات آشنا می‌شوند، صحبت کردن به صورت آهنگین و با حرکات دست بازی کردن برای آنها بسیار سودمند و مفید است. مانند: با دست مثل عنکبوت راه رفتن یا حرکات دایره‌وار چرخ‌های اتوبوس. کلپرلژنژ کارشناس کودکان زیر سه سال می‌گوید: معمولا بچه‌ها بیشتر کلماتی را که در ترانه‌ها می‌شنوند را به آسانی به خاطر می‌سپارند. 

▪ کلمات را یکی یکی اضافه کنید. 

دکتر رسکورلا می‌گوید: وقتی که فرزند نوپای شما بعضی چیزها را خود به خود می‌گوید، آن لغت را به کلمات دیگرش اضافه کنید. به عنوان نمونه ، اگر او ، توپ ، می‌گوید به او بگوئید: توپ قرمز یا توپ بزرگ. این راهکار نه تنها دامنه لغات او را افزایش می‌دهد، بلکه به او یاد می‌دهد که کلمات را ترکیب کند. 

▪ با اسم کلمات بازی کنید. 

کودک شما باید بداند که هر چیزی اسمی دارد و همچنین می‌تواند با استفاده از همین اسامی ارتباط برقرار کند. کتاب‌های مصور برای نشان دادن و نامیدن اسامی بسیار مفید است. کودک از سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی ، به اسم‌های ساده متکی است. در ۱۵ تا ۱۹ ماهگی کلماتی مانند فعل دویدن ، خوردن یا نشستن یا صفاتی مثل بنفش ، کوچک و سرد به لغات او افزوده می‌شود. پیش از درخواست او پاسخ ندهید (مثل تیری که از تفنگ رها شود). به فرزندتان اجازه دهید تا نیازهایش را قبل از این که شما بپرسید ، بیان کند. 

اگر اغلب پس از بیدار شدن از خواب تشنه است، فورا برای او آب نیاورید. بلکه در عوض اجازه دهید تا او از شما بخواهد، سپس بگوئید: تشنه هستی! الان برایت کمی آب می‌آورم. تمرین کنید و باز هم تمرین و تمرین. به فرزندتان اجازه دهید تا در هر فرصت مناسب از مهارت‌های زبانی‌اش، بخصوص با هم سن و سال‌هایش استفاده کند. به عقیده یکی از کارشناسان: وقتی که کودک شما می‌بیند که بچه‌های دیگر صحبت می‌کنند، او نیز برای حرف زدن با دیگران تشویق می‌شود. بعضی از کارشناسان گفتاری معتقدند که استفاده از پستانک ، شیشه شیر و لیوان‌های دردار که باعث مکیدن به مدت طولانی می‌شوند، باعث نوک زبانی بچه‌ها شده و ممکن است حروف س و ز را ناجور تلفظ کنند. 

تحمل کنید و صبور باشید. یکی از متخصصین می‌گوید: زمانی که کودکان دنبال کلماتی هستند که می‌خواهند بیان کنند، فرصت دهید، اگرچه معمولا برای والدین خسته کننده است. همچنین از پریدن بین حرف‌های کودکان جهت کامل کردن جملاتشان خودداری کنید. با این کار به آنها فرصت می‌دهید تا از کلمات ذهنی خود استفاده کنند و شما توانایی‌های آنها را باور خواهید کرد و این راه بهترین تشویق و ترغیب در همه مراحل است.



نداشتن محیط غنی گفتاری، منجر به ایجاد اختلال گفتاری در کودکان می‌شود


تاخیر رشد در گفتار و زبان، لکنت و نا روانی طبیعی گفتار، اختلالات تلفظی، زبان پریشی (آفازیا) و اختلالات صوت از انواع اختلالات گفتاری به شمار می‌روند.



به گزارش سرویس بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)-منطقه یزد، تاخیر در رشد گفتار و زبان یکی از انواع اختلالات گفتاری به شمار می‌رود و افرادی که در این گروه جای می‌گیرند شامل کودکان عقب مانده ذهنی، کودکان کم شنوا، کودکان فلج مغزی و کودکان دو زبانی هستند.



هم‌چنین کودکانی را که به علت نداشتن محیط غنی گفتاری دچار تاخیر در رشد گفتاری و زبانی می‌شوند نیز می‌توان جزو این گروه به شمار آورد.



نوعی از اختلالات گفتاری که در آن صداهای گفتاری به صورت غلط یا نادرست تلفظ می‌شوند، اختلالات تلفظی و هرگونه تکرار، مکث،‌ کشش و گیر در جریان گفتار که سبب شود گفتار از دید شنونده غیر طبیعی جلوه کند، لکنت و نا روانی طبیعی گفتار تلقی می‌شود.



یکی دیگر از انواع اختلالات گفتاری زبان پریشی (آفازیا) است که در اثر ضایعه مغزی ایجاد می‌شود و در این اختلال بیمار ممکن است در فهم گفتار یا بیان گفتار مشکل داشته باشد که با جایگاه آسیب دیده در مغز مرتبط است.



گاهی اوقات کودکانی که دارای مشکل آفازی هستند به لحاظ گفتار نامفهوم، اشتباها در دسته کودکان عقب مانده ذهنی قرار می‌گیرند.



در ادامه می‌توان به اختلالات صوت به عنوان یکی دیگر از مشکلات گفتاری اشاره کرد چرا که گروهی از مراجعین گفتار درمانی افرادی هستند که به علت استفاده زیاد از صدای خود مانند معلمان و خوانندگان و افرادی که در مکان‌های پر سرو صدا کار می‌کنند مانند کارگران کارخانه‌ها و یا افرادی که دچار مشکل روحی روانی هستند، صدایشان دچار آسیب شده است و ممکن است صدایشان گرفته، نفس آلود،‌ خشن و یا کلا بی صدا باشند و همچنین افرادی ممکن است با مشکل عدم تناسب صدا با جنسیت خود مواجه باشند که قابل درمان است.



گروهی از اختلالات به صورت اختلالات گفتاری تظاهر پیدا نمی‌کنند ولی عاملی برای بروز اختلالات گفتاری و زبانی به شمار می‌روند مانند اختلالات بلع، مکیدن، جویدن، مشکلات توجه، تمرکز، بیش فعالی و همچنین مشکل حرکات اندام‌های گفتاری و ضعف عضلات گفتاری که بیشتر در افراد فلج مغزی مشاهده می‌شود.


کودکان با ایما و اشاره می‌توانند توان گفتاری خود را تقویت کنند



پژوهشگران به تازگی دریافته‌اند که حرکات دست‌ها و سر به شکل ایما و اشاره، مهارتهای گفتاری کودکان را تقویت می‌کند.


به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، در این پژوهش، محققان 50 خانواده را با پیش زمینه‌های متنوع و گوناگون مورد مطالعه قرار دادند. آنها دریافتند: خردسالانی که بیشتر از حرکات دست و سر برای فهماندن منظور خود استفاده می‌کنند، به هنگام رسیدن به سن مدرسه، لغات و واژه‌های بیشتری را نسبت به سایر همسالان خود می‌دانند و دانش واژگان آنها بسیار بهتر است.


بر اساس نتایج این تحقیق، کودکانی که در 14 ماهگی مفاهیم بیشتری را با کمک ایما و اشاره به اطرافیان خود القا می‌کنند در سن 54 ماهگی دانش لغوی آنها بسیار بیشتر و گسترده‌تر است و بنابراین برای حضور در مدرسه آماده تر هستند.


با توجه به نتایج این تحقیق روانشناسان دانشگاه شیکاگو توصیه می‌کنند، والدین و معلمان می‌توانند به کودکان کمک کنند که برای آموزش‌های گفتاری و بهتر صحبت کردن از ایما و اشاره استفاده کنند. نتایج این تحقیق در مجله ساینس منتشر شده و در کنفرانس aaas ارائه می‌شود.


درعین حال این محققان دریافته‌اند که کودکان در خانواده‌هایی که درآمد زیادتر و هم چنین والدین تحصیل کرده دارند، در دوران طفولیت بیشتر از حرکات دست و سر برای ارتباط گرفتن با دیگران استفاده می‌کنند.



پروفسور سوزان گولدین - میدوو در این باره خاطرنشان کرد: دانش لغوی یک فاکتور پیش گویی کننده اصلی درباره موفقیت تحصیلی در مدرسه است و البته ابتدایی‌ترین دلیل این که چرا کودکان خانواده‌های کم درآمد در دوران مدرسه بیشتر دچار مشکلات تحصیلی و ضعف یادگیری هستند.



محققان تاکید کردند: ایما و اشاره و توان صحبت کردن در هم آمیخته هستند و در کنار هم رشد می‌کنند. آنها مطالعات خود را برای کشف علت این تعامل ادامه خواهند داد


http://forum.iransalamat.com/showthread.php?t=31489

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.