نشانه های سرطان سینه

سرطان پستان امروزه همان چیزی نیست که 20 سال پیش بود. در سایه آگاهی بیشتر، افزایش موارد تشخیص زودهنگام، و پیشرفت‌های به‌دست آمده در درمان، میزان بقای بیماران مبتلا به این بیماری در حال افزایش است. هر ساله تقریباً در 7000 نفراز مردم کشور این بیماری تشخیص داده می شود، اما  دلایل متعددی برای امیدوار ماندن این افراد وجود دارد.سرطان پستان در اغلب موارد علائمی ندارد، اما گاهی اوقات امکان دارد زنان خودشان مشکلی که در پستانشان ایجاد شده است را کشف نمایند.نشانه‌ها و علائمی که زنان باید مراقب آنها باشند به شرح زیر است:

•    وجود توده‌ای بدون درد در پستان
•    تغییر در اندازه و شکل پستان
•    متورم شدن زیر بغل
•    تغییرات در نوک پستان یا در ترشحات آن 

ممکن است دردناک بودن پستان هم یکی از علائم سرطان  باشد، اما این علامت رایجی نیست.سرطان التهابی پستان نوعی نادر و با رشد سریع از سرطان است که اغلب باعث ایجاد توده  بارزی نمی شود. به‌جای آن، امکان دارد پوست پستان ضخیم و قرمز شده و شاید پستان، مانند پوست پرتقال، گود افتادگی‌هایی پیدا کند. ممکن است این ناحیه گرم یا به‌طور غیرطبیعی حساس هم شده و ورم‌هایی در آن ظاهر شود که به جوش شباهت دارند.

هرچه سرطان پستان زودتر ردیابی شود، درمان آن آسان‌تر خواهد بود. و با استفاده از ماموگرام و رادیوگرافی قفسه سینه می توان تومورها را ردیابی نمود ، پیش از آنکه آنقدر بزرگ شوند که بتوان آنها را با دست لمس کرد. محققین توصیه می کند در زنانی که با خطر متوسط مواجه هستند از سن 40 سالگی ماموگرافی هرساله انجام شود. گرچه مطالعات توصیه می‌کند غربالگری با استفاده از ماموگرام از سن 50 تا 74 سالگی هر دو سال یکبار صورت گیرد ، این نکته را هم اضافه می نماید که زنان باید پیش از سن 50 سالگی با پزشک خود مشورت کنند تا، با در نظر گرفتن فوائد و ضررهای بالقوه ناشی از انجام غربالگری، متوجه شوند کدام برنامه غربالگری برای آنها مناسب است.

ممکن است پزشک دستور دهد که، علاوه بر ماموگرافی، تصویربرداری با استفاده از سونوگرافی پستان هم انجام شود. امکان دارد سونوگرافی در تشخیص حضور کیست‌ها، یعنی کیسه‌های پر از مایع که سرطانی نیستند، مفید واقع شود. در زنان خاصی که با بالاتر بودن خطر سرطان پستان روبرو هستند، امکان دارد انجام MRI و ماموگرام توصیه شود.

زمانی در گذشته، به‌طور گسترده‌ای توصیه می‌شد زنان خودشان ماهی یکبار پستان‌های خود را معاینه کنند. اما مطالعات به عمل آمده حاکی از آن است که این معاینات شخصی پستان در یافتن سرطان نقش بسیار کوچکی ایفا می کنند. اینک این تفکر حاکم است که آگاه بودن زنان از وضعیت پستان‌های خود، و مطلع بودن آنها از تغییراتی که در پستان ها ایجاد می شود، مهم‌تر از آن است که پستان‌های خود را بر طبق یک برنامه زمان‌بندی شده معاینه کنند. اگر زنی بخواهد معاینه شخصی پستان را انجام دهد، باید حتماً شیوه انجام این کار را با پزشک خود بررسی نماید.

اول اینکه نباید وحشت کند. 80 درصد توده‌های موجود در پستان سرطانی نیستند. در اغلب موارد مشخص می شود این توده‌ها کیست‌های بی‌ضرر یا تغییرات بافتی مرتبط با سیکل قاعدگی زنان می باشند. اما اگر زنی چیزی غیرعادی در پستان خود پیدا کند، باید فوراً به پزشک خود اطلاع دهد. اگر این چیز غیرعادی سرطان باشد، هرچه زودتر پیدا شود بهتر خواهد بود. و اگر سرطانی نباشد، تست نمودن آن باعث آسودگی آن زن  می شود. 

 تنها راه مطمئن تعیین اینکه  آیا توده‌ای سرطانی می باشد این است که از آن نمونه‌برداری شود. این کار متضمن برداشتن نمونه‌ای از بافت است، که گاهی اوقات این کار با استفاده از یک سوزن انجام می‌شود، تا در آزمایشگاه بر روی آن معاینات بیشتری صورت گیرد. گاهی اوقات برای برداشتن بخشی ازتوده یا کل آن جهت انجام معاینات، عمل جراحی صورت می گیرد. نتایج حاصله نشان می‌دهد که آیا توده سرطانی است، و اگر سرطانی می‌باشد از چه نوعی است. چند شکل از سرطان پستان وجود دارد، و درمان‌هایی که صورت می گیرد را دقیقاً با نوع سرطان موجود مطابقت می‌دهند.   

برخی از انواع سرطان پستان توسط هورمون‌های استروژن و پروژسترون تشدید می‌شوند. با انجام نمونه‌برداری می‌توان مشخص نمود که آیا تومور دارای گیرنده‌های استروژن (ER مثبت) و یا گیرنده‌های پروژسترون (PR مثبت) است. تقریباً دو سوم از موارد سرطان پستان نسبت به هورمون حساس هستند. چند دارو در دسترس است که با استفاده از آنها می‌توان مانع از آن شد که هورمون ها باعث پیشبرد  رشد بیشتر سرطان  شوند.
در این تصویر مدل مولکولی مربوط به  گیرنده استروژن را می‌بینید.

در تقریباً 20% از بیماران، سلول‌های سرطانی پستان دارای تعداد بسیار زیادی گیرنده پروتئینی به نام HER2 هستند. این نوع سرطان، که آن را HER2 مثبت می‌نامند، گرایش دارد سریع‌تر از دیگر شکل‌های سرطان پستان گسترش یابد. تعیین اینکه آیا تومور HER2 مثبت است اهمیت دارد، زیرا برای این شکل از سرطان از درمان‌های خاصی استفاده می شود.
در اینجا تصویر سلول سرطانی HER2 مثبت دیده می شود، که در آن سیگنال‌های مربوط به رشد غیرطبیعی با رنگ سبز نشان داده شده است.

پس از تشخیص سرطان پستان، گام بعدی تعیین اندازه تومور و میزان گسترش آن است. این فرآیند را مرحله‌بندی می‌نامند. پزشکان از مراحل صفر تا چهار استفاده می کنند تا شرح دهند که آیا سرطان به‌صورت موضعی در پستان وجود دارد، به غدد لنفاوی مجاور حمله نموده، یا در اندام‌های دیگر مانند ریه گسترش‌یافته است. دانستن مرحله و نوع سرطان پستان به گروه مراقبت بهداشتی کمک می‌کند  راهبرد درمانی را  تعیین کنند.

احتمال زنده ماندن بیمار مبتلا به سرطان پستان به شدت به این بستگی دارد که سرطان تا چه اندازه زود تشخیص داده شود. بر طبق گفته محققین، 100% از زنانی که دچار مرحله اول سرطان پستان هستند، در مقایسه با زنانی که به سرطان مبتلا نمی‌باشند، دست‌کم 5 سال زنده می‌مانند، و بسیاری از زنان این گروه برای همیشه عاری از سرطان می‌مانند. هرچه سرطان پیشرفته‌تر باشد، این درصد بقا پایین‌تر می‌رود. در مرحله چهارم سرطان پستان، میزان بقای نسبی 5 ساله به 20% کاهش می‌یابد. اما امکان دارد با یافتن درمان های مؤثرتر این درصدهای بقا افزایش یابد.

مطالب پیشنهادی:

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ابزارهای مورد نیاز بیمه سلامت چیست؟

خطرظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامتی
 نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی چه نقشی دارد؟

 بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر چه تاثیری دارد؟

شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چه تاثیری دارد؟

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها چیست؟
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت چیست؟

ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد کدامند؟
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت کدامند؟
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمرچیست؟

• 
  
• 
  

چطور بفهمیم سرطان سینه داریم؟

سرطان سینه، رشد بدخیم سلول های سرطانی در بافت پستان است. در بیماری سرطان، سلول ها به صورت کنترل نشده ای رشد می کنند. سرطان سینه یکی از سرطان های شایع در بین زنان می باشد، اما این سرطان در بین مردان نیز دیده می شود.

انواع سرطان سینه

1- سرطان مجرایی: 85 تا 90 درصد افراد مبتلا به سرطان سینه، دچار این نوع سرطان هستند. در این نوع، فقط در داخل مجرای سینه، سلول های سرطانی رشد می کنند. اگر توده کوچکی را در سینه احساس کردید و یا از نوک سینه ترشحاتی خارج شد، فورا به پزشک مراجعه کنید.

2- سرطان لوبولی : 8 درصد افراد مبتلا به سرطان سینه، دچار این نوع هستند. شیر مادر درون این لوبول ها جمع می شود. گاهی اوقات این لوبول ها پر می شوند، اما سرطان سینه نمی باشد. وجود توده سفت، تورم، تغییر ظاهر سینه و نوک سینه برگشته همه جزو علائم این سرطان می باشد. از طریق بیوپسی سینه (نمونه برداری از بافت سینه) می توان این سرطان را تشخیص داد.

3- سرطان التهابی سینه: این نوع سرطان در پوست رخ می دهد و موجب قرمزی و ورم سینه می شود و ظاهر سینه را ملتهب می کند. اگر علائم زیر را داشتید، فورا به پزشک مراجعه کنید: اندازه سینه به طور ناگهانی بزرگ شود، پوست سینه شبیه پوست پرتقال بود، پوست سینه دائما در حال خارش بود، سینه گرم و سفت شده باشد، درد سینه داشته باشید، نوک سینه تو رفته باشد و ورم گره لنفاوی زیر بغل وجود داشته باشد.

4- بیماری پاژه نوک سینه: در این بیماری که معمولا در یک سینه وجود دارد، نوک سینه خارش دار و فلس‌مانند و قرمزرنگ می شود و به راحتی با جوش اشتباه گرفته می شود. بثورات قرمزی که در نوک سینه وجود دارند ممکن است به سمت پوست قهوه ای اطراف نوک سینه گسترش یابد و یا ممکن است موجب یک زخم باز در نوک سینه شود و یا علائمی شبیه اگزما در نوک سینه داشته باشد.

علائم سرطان سینه

- وجود برآمدگی و یا ضخیم شدن سینه و یا زیر بغل

- تغییر اندازه و یا شکل سینه در فرد بالغ

- از نوک سینه، مایعی بریزد که شیر نیست

- تغییر اندازه و شکل نوک سینه

- تغییر رنگ و یا بافت نوک سینه و یا هاله اطراف نوک پستان

- پوست سینه دارای فرورفتگی، چروکیدگی و یا جوش باشد.

اگر درد سینه دارید ...

در مراحل اولیه سرطان سینه ممکن است هیچ دردی و یا ناراحتی نداشته باشید. توسط ماموگرافی و آزمایشات منظم سینه، می توانید تغییرات سینه خود را متوجه شوید. خودتان نیز می توانید هر ماه، پستان خود را معاینه کنید و تغییرات را بفهمید.

به یاد داشته باشید، بسیاری از برآمدگی ها و جوش ها، خوش خیم می باشند و سرطانی نیستند و به خوبی با درمان مناسب بهبود می یابند.

اگر شما هر نشانه غیرطبیعی را در سینه خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان به موقع سرطان سینه، شانس زندگی فرد را بیشتر می کند.

جلوگیری از سرطان سینه

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از این سرطان وجود ندارد. اما شما می توانید سینه خودتان را معاینه کنید و شیوه جلوگیری از سرطان سینه را بیاموزید.

عوامل خطری که شما نمی توانید آنها را کنترل کنید، عبارتند از: جنس، ژن، نژاد، سن، وضعیت یائسگی، داروها و درمان های پزشکی، سن شروع قاعدگی و تاریخچه سلامتی خانوادگی.

کنترل سرطان سینه

- بارداری و شیردهی : بارداری قبل از سن سی سالگی و شیردهی، تعداد دفعات قاعدگی را کم می کند که یکی از دلایل کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه می باشد. هورمون استروژن، ایجاد 80 درصد سرطان های سینه را تحریک می کند. بارداری و شیردهی باعث کاهش میزان این هورمون می شود.

- هورمون درمانی : استفاده از هورمون درمانی (مثلا برای مشکلات یائسگی) باعث بروز مشکلات قلبی و سرطان سینه می شود، در حالی که هورمون درمانی برای سلامت استخوان ها خوب است و جلوی سرطان روده بزرگ را می گیرد.

- الکل: نوشیدن الکل ممکن است میزان هورمون های زنانه را تغییر دهد و باعث بروز سرطان سینه گردد.

- سیگار: سیگار دارای مواد شیمیایی می باشد که باعث بروز سرطان می شود. این مواد شیمیایی جذب بدن شده و بر سلامت کنونی و آینده فرد اثر می گذارد.

- رژیم غذایی: انواع کلم ها دارای ترکیبات سولفور هستند که با سرطان می جنگند. دانه سویا دارای ایزوفلاون جنیستین می باشد که با سرطان سینه می جنگد. پیاز و سیر، ادویه ها، توت ها و میوها، دانه ها و غلات، ماهی ها، چای و قهوه بدون کافئین، آب و آبمیوه نیز موادغذایی ضد سرطان می باشند.

- ورزش: 3 تا 5 ساعت در هفته، پیاده روی تند کنید تا خود را در مقابل سرطان سینه محافظت نمایید.

- وزن: وزن خود را با ورزش و تغییر عادات غذایی متعادل کنید تا از سرطان در امان مانید.

معاینه سینه توسط خود فرد

این معاینه باید هر ماه توسط خود فرد انجام شود. همراه با این معاینه، باید ماموگرامی سالانه و آزمایشات پزشکی نیز انجام شود. با این معاینه، تغییرات یک ماه گذشته را می توانید در سینه‌تان ببینید.

در این معاینه، بافت سینه را از قسمت زیر نوک سینه و هاله اطراف سینه به سمت زیر بغل معاینه می کنید. هر ماه 15 دقیقه برای معاینه سینه خود وقت بگذارید.

زمان مناسب برای معاینه سینه توسط خود فرد

- اگر شما هنوز یائسه نشده اید: چند روز بعد از اتمام قاعدگی، این معاینه را انجام دهید. در این هنگام، میزان هورمون ها ثابت و سینه کمتر حساس می باشد.

- اگر شما یائسه شده اید: روز مشخصی را در هر ماه به این معاینه اختصاص دهید.

روش های معاینه سینه توسط خود فرد

1- دست ها بر مفصل ران

بایستید و دستان خود را بر مفصل ران بگذارید و ظاهر هر دو سینه خود را بررسی کنید.

اندازه، شکل و فاصله بین سینه ها را نگاه کنید.

اگر تغییری در رنگ پوست و یا بافت سینه می بینید، آن را یادداشت کنید.

به نوک سینه و هاله اطراف آن نگاه کنید و ببینید که سالم به نظر می رسند یا نه.

2- دست ها پشت سر

در حالی که در مقابل یک آیینه ایستاده اید، دست ها را بالا ببرید و پشت سرتان قرار دهید و نگاه کنید که آیا سینه ها به سمت بالا حرکت می کنند و هر گونه تغییری را یادداشت کنید.

به نوک سینه و هاله اطراف آن نگاه کنید و ببینید گودی، برآمدگی و یا تورفتگی در این نواحی بوجود نیامده باشد.

به زیر بغل خود نگاه کنید و ببینید در آن ناحیه که گره لنفاوی دارد، ورمی وجود نداشته باشد.

3- ایستاده و مالش

دست چپ خود را بالا ببرید و با استفاده از انگشتان دست راست بر روی سینه چپ فشار کمی وارد کنید.

انگشتان خود را از بالا تا پایین سینه و همینطور از سمت داخلی سینه به سمت زیر بغل حرکت دهید.

می توانید از حرکت دایره‌ای شکل استفاده کنید.

هر گونه تغییری در بافت، رنگ و یا اندازه سینه را یادداشت کنید.

سپس روی سینه راست نیز همین معاینه را انجام دهید.

بهتر است این معاینه را در زیر دوش آب انجام دهید، زیرا پوست خیس است و دارای کمترین مقاومت در برابر اصطکاک انگشتان می باشد.

4- بررسی نوک سینه

هر دو دست خود را پایین بیاورید.

با انگشتان سومی و اشاره دست راست، به آرامی نوک سینه چپ را فشار دهید و نوک سینه را به طرف جلو بکشید. ببینید که آیا نوک سینه به جای اول خود برمی گردد؟ و آیا مایعی از نوک سینه ترشح می شود؟

تغییرات را یادداشت کنید. سینه راست را نیز به همین طریق معاینه کنید.

5- درازکشیده و مالش

این معاینه را در اتاق خوابتان انجام دهید.

بر روی تخت دراز بکشید و بالش را زیر سر و شانه های خود قرار دهید.

دست چپ خود را پشت سرتان قرار دهید.

با دست راست، سینه و زیر بغل را مالش دهید (همانطور که در معاینه ایستاده و مالش توضیح داده شد)

هر گونه تغییر در بافت، رنگ و اندازه را یادداشت کنید.

سپس سینه دیگر را نیز معاینه کنید.

توصیه ها

- روز معینی را در هر ماه برای این معاینه انتخاب کنید و هیچ گاه آن روز را فراموش نکنید.

- با آرامش و تنفس معمولی این معاینه را انجام دهید.

- هر گونه تغییری را به پزشک خود بگویید.

- معاینه پزشکی و ماموگرافی سالانه را هم فراموش نکنید.

مریم سجادپور- بخش سلامت تبیان

مطالب پیشنهادی:

شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چه تاثیری دارد؟

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها چیست؟
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت چیست؟

ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد کدامند؟
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت کدامند؟
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمرچیست؟